blender

تاپیک تحولات اوکراین تا اوت 2025

Recommended Posts

رزمایش بزرگ(ترین) جدایی طلبان روسگرای اکراینی در منطقه دنباس؛  کیفیت اجرا، امکانات و تجهیزات به کارگرفته شده نشان از حمایت گسترده یکی از قدرت های بزرگ  نظامی وحضور پر رنگ آن در پشت صحنه این جنگ دارد.

 

خدا رو شکر دیگه مرز مشترک با این کشور نداریم

 

 

[aparat]G10P3[/aparat]

 

http://www.aparat.com/v/G10P3

  • Upvote 9

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

رزمایش بزرگ(ترین) جدایی طلبان روسگرای اکراینی در منطقه دنباس؛  کیفیت اجرا، امکانات و تجهیزات به کارگرفته شده نشان از حمایت گسترده یکی از قدرت های بزرگ  نظامی وحضور پر رنگ آن در پشت صحنه این جنگ دارد.

 

خدا رو شکر دیگه مرز مشترک با این کشور نداریم

 

 

[aparat]G10P3[/aparat]

 

http://www.aparat.com/v/G10P3

تجهیزاتشون مناسب هست اما یک مقایسه با رژه النصره در ادلب و جیش الاسلام در غوطه نشون میده واقعا به نظر عددی حساب نمیشن برای یک ارتش منسجم. در یکی از مصاحبه های ارتش اوکراین میخوندم نقطه قوت مخالفین توپخانه بسیار قدرتمندی هست که ازشون حمایت میکنه. هممون میدونیم شوروی و بعدا روسیه به توپخانه شان معروف بودند و هستند.  :winking:

  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

در باره اوکراین یه چیزی میگم که شاید هیچکس در سایت موافق نباشه و بهم منفی بده ولی به نظرم عملکرد اوکراین بر خلاف اونچیزی که گفته میشه بد نبوده . روس ها از جدایی طلب ها حمایت کردن و حتی خودشون هم نیرو و تجهیزات فرستادن داخل اوکراین و با مستقر کردن سامانه های پدافندی نیروی هوایی اوکراین رو زمین گیر کردن (فقط یه لحظه تصور کنید حملات هوایی در سوریه متوقف بشه ) و با توپخانه قوی خودشون مواضع ارتش اوکراین رو هدف قرار دادن ولی با همه این حرف ها حتی اون دو استانی که بیشترین درگیری ها توش جریان داشت هم کامل به دستشون نیافتاد و فکر میکنم بیش از نصف دو استان دونتسک و لوهانسک در دست ارتش اوکراین باقی موند . این درحالی هست که روس ها سالها بر اوکراین و ارتش این کشور نفوذ داشتن و یکی از دوستان در صفحات ابتدایی این تاپیک میگفت فرماندهان ارشد ارتش اوکراین به روسیه وفادار هستن . درسته اگه روسیه میخواست و نیروی بیشتری وارد میکرد میتونست بخش های بیشتری از اوکراین رو جدا کنه ولی من دارم در باره عملکرد جدایی طلب ها صحبت میکنم که به تنهایی قادر نبودن جلو ارتش اوکراین مقاومت کنن و داشتن عقب میرفتن که روسها مستقیم دخالت کردن و هم نیرو فرستادن و هم تجهیزات زیاد و هم ایجاد پرواز ممنوع و شخم زدن با توپخانه .

  • Upvote 3
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

فکر میکنم بیش از نصف دو استان دونتسک و لوهانسک در دست ارتش اوکراین باقی موند . 

 

از نظر مساحتی حرف شما درست هست اما باید این رو هم در نظر گرفت که مرکز هر دوی این استان ها (شهرهای دونتسک و لوگانسک) تحت کنترل استقلال طلبان شرق اوکراین هست ، بنظر نمیاد هدف جدایی طلبان و روسیه (حداقل در این مرحله) کشور گشایی و افزایش مساحت سرزمینشون باشه وگرنه در اون اوضاع بحرانی اوکراین ، حتی تصرف کیف هم توسط نیروهای استقلال طلب با پشتیبانی روسیه کار چندان سختی نبود

 

، این نیروها هیچ زمانی برای تثبیت مواضع و سپس سازماندهی ، تجهیز و آموزش نداشتند و تقریبا همزمان با اعلام حرکت ، توسط ارتش اوکراین سرکوب شدند.

 

فراموش نکنید روند استقلال کامل اوستیای جنوبی و آبخازیا هم از 1991 تا 2008 طول کشید که این یعنی 27 سال ! 

  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

تجهیزاتشون مناسب هست اما یک مقایسه با رژه النصره در ادلب و جیش الاسلام در غوطه نشون میده واقعا به نظر عددی حساب نمیشن برای یک ارتش منسجم. در یکی از مصاحبه های ارتش اوکراین میخوندم نقطه قوت مخالفین توپخانه بسیار قدرتمندی هست که ازشون حمایت میکنه. هممون میدونیم شوروی و بعدا روسیه به توپخانه شان معروف بودند و هستند.  :winking:

 

النصره و جیش الاسلام!!!

 تاکتیک ها و تجهیزات جدایی طلبان اکراینی قابل مقایسه با این حضرات که بیشتر تواناییشون در هجوم گسترده با موج انسانی و خودروهای تاکتیکال بوده و چندان استفاده هم از چند دستگاه محدود زرهی غنیمتی و کش رفته از ارتش سوریه  نمی تواند داشته باشند که بیشتر به کارگیری تجهیزات زرهی اینها هم جنبه پشتیبانی داشته با نیرویی که بیشتر حملاتش با زرهی صورت میگرفت و t72b3  مستقیم از روسیه می گرفت  و قبل از حملاتش حسابی می تونست منطقه رو زیر آتش توپخانه قرار بده و تقریبا به صورت کلاسیک حمله می کرد آن هم در برابر یک کشور که از لحاظ نظامی یک کشور با تونایی مطلوب و  پیشرو در برخی حوزه های نظامی از جمله زرهی بود  با این حضراتی که می خواستند در پناه یک عامل و شرایطی حملاتشون رو گسترش بدهند، و تازه یک کشور فسیل که حداکثر میتوانست سوار بر تانکهاش بشه و ...؛ چندان قابل مقایسه نیست!

این فقط بخش کوچکی از نیروهای روسگراها و همین طور یگانهای زرهی جدایی طلبان بود! که نحوه  بهره گیری اونها از زرهی چیزی فراتر از یک نیروی تازه استقلال یافته تقریبا بی تجربه بود!

 

توپخانه جدایی طلبان نقش مهمی داشت ولی ابدا کار با چندتا حمله توپخانه ای هر چند دقیق در هر میزانی تموم نمیشد؛ بزرگترین مشکل ارتش اکراین هم به نظر من نبود تجهیزات شناسایی مناسب و به موقع بود و که حتی حمله به مواضع ثابت روسگراها را هم چندان برای ارتش امکان پذیر نبود.

  • Upvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

النصره و جیش الاسلام!!!

 تاکتیک ها و تجهیزات جدایی طلبان اکراینی قابل مقایسه با این حضرات که بیشتر تواناییشون در هجوم گسترده با موج انسانی و خودروهای تاکتیکال بوده و چندان استفاده هم از چند دستگاه محدود زرهی غنیمتی و کش رفته از ارتش سوریه  نمی تواند داشته باشند که بیشتر به کارگیری تجهیزات زرهی اینها هم جنبه پشتیبانی داشته با نیرویی که بیشتر حملاتش با زرهی صورت میگرفت و t72b3  مستقیم از روسیه می گرفت  و قبل از حملاتش حسابی می تونست منطقه رو زیر آتش توپخانه قرار بده و تقریبا به صورت کلاسیک حمله می کرد آن هم در برابر یک کشور که از لحاظ نظامی یک کشور با تونایی مطلوب و  پیشرو در برخی حوزه های نظامی از جمله زرهی بود  با این حضراتی که می خواستند در پناه یک عامل و شرایطی حملاتشون رو گسترش بدهند، و تازه یک کشور فسیل که حداکثر میتوانست سوار بر تانکهاش بشه و ...؛ چندان قابل مقایسه نیست!

این فقط بخش کوچکی از نیروهای روسگراها و همین طور یگانهای زرهی جدایی طلبان بود! که نحوه  بهره گیری اونها از زرهی چیزی فراتر از یک نیروی تازه استقلال یافته تقریبا بی تجربه بود!

 

توپخانه جدایی طلبان نقش مهمی داشت ولی ابدا کار با چندتا حمله توپخانه ای هر چند دقیق در هر میزانی تموم نمیشد؛ بزرگترین مشکل ارتش اکراین هم به نظر من نبود تجهیزات شناسایی مناسب و به موقع بود و که حتی حمله به مواضع ثابت روسگراها را هم چندان برای ارتش امکان پذیر نبود.

جناب بنده هم عرض کردم تجهیزاتشون مناسب هست و از نظر عملکرد عرض کردم خدمتتون. اینکه شما میگید تاکتیک های اونها چریکی بوده اینها کلاسیک دلیل نمیشه اگر به این باشه که باید بگیم در جنگ تموز هم اسرائیل کلاسیک بود پس قبول نیست که بگیم شکست خورد. اینطور نیست به نظر بنده عملکرد این گروه ها به مراتب بهتر از جدایی طلبان اوکراین بوده. البته ناگفته نماند به معنای کلمه ارتش اوکراین را قلع و قمع کردند اما حقیقتی که اتفاق افتاد این بود که این جدایی طلبان مساحتی رو که باید نتوانستند جدا کنند مناطقی که ظرفیت پیشروی داشتند اما اگر به عملکرد این گروه های تروریستی نگاه کنید در مناطقی که ظرفیت داشتند (ادلب رقعه درعا ) تمام مواضع ارتش سوریه رو در هم شکستند. درکل البته مقایسه صحیحی نیست به نوعی جدایی طلبان اوکراین نمونه ای از ارتش روسیه هستند و قابل مقایسه با گروهک های تروریستی نیستند هم اینکه ساختار ارتش بعثی سوریه با ارتش نیمه اروپایی اوکراین قابل مقایسه نیست.

ویرایش شده در توسط spiderkiller

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

جناب بنده هم عرض کردم تجهیزاتشون مناسب هست و از نظر عملکرد عرض کردم خدمتتون. اینکه شما میگید تاکتیک های اونها چریکی بوده اینها کلاسیک دلیل نمیشه اگر به این باشه که باید بگیم در جنگ تموز هم اسرائیل کلاسیک بود پس قبول نیست که بگیم شکست خورد. اینطور نیست به نظر بنده عملکرد این گروه ها به مراتب بهتر از جدایی طلبان اوکراین بوده. البته ناگفته نماند به معنای کلمه ارتش اوکراین را قلع و قمع کردند اما حقیقتی که اتفاق افتاد این بود که این جدایی طلبان مساحتی رو که باید نتوانستند جدا کنند مناطقی که ظرفیت پیشروی داشتند اما اگر به عملکرد این گروه های تروریستی نگاه کنید در مناطقی که ظرفیت داشتند (ادلب رقعه درعا ) تمام مواضع ارتش سوریه رو در هم شکستند. درکل البته مقایسه صحیحی نیست به نوعی جدایی طلبان اوکراین نمونه ای از ارتش روسیه هستند و قابل مقایسه با گروهک های تروریستی نیستند هم اینکه ساختار ارتش بعثی سوریه با ارتش نیمه اروپایی اوکراین قابل مقایسه نیست.

 

تجهیزاتشون مناسب هست اما یک مقایسه با رژه النصره در ادلب و جیش الاسلام در غوطه نشون میده واقعا به نظر عددی حساب نمیشن برای یک ارتش منسجم. در یکی از مصاحبه های ارتش اوکراین میخوندم نقطه قوت مخالفین توپخانه بسیار قدرتمندی هست که ازشون حمایت میکنه. هممون میدونیم شوروی و بعدا روسیه به توپخانه شان معروف بودند و هستند.  :winking:

 

صد البته اگر به مخالفان نظام سوریه تجهیزات بهتری و حمایتی همچون روسها انجام می گرفت ، چیزی از نظام حاکم بر سوریه الان وجود نداشت! ولی اینکه می فرمایید اگر نگاهی به رژه نیروهایی مثل النصره و جیش الاسلام در غوطه بندازیم از نظر عددی(عدد چی دقیقا؟) به حساب نمیان!

منظور شما اگر از عدد، تجهیزات بود که گفتم! اما اگر عدد تعداد نفرات هست که مناطق پر جمعیتی دست اینهاست و چرخ این نیروی نظامی هم توسط مردم اون منطقه باید بچرخد

 

اگر روسها قصد گرفتن اکراین با مشت آهنین رو داشتند می توانستند چنان پدری از ارتش اکراین در بیارند که دقیقا هیچی از این ارتش نمونه اما خوب کینه و دشمنی خودشون رو عمیق در دل بازماندگان و مردم خواهند کاشت که معلوم نخواهد بود تا چه مدت بتوانند اکراین رو به زور نگه دارند و دشمنی بلقوه از جنس خودشون بغل گوش خود می ساختند!

ویرایش شده در توسط HHL
  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

از نظر مساحتی حرف شما درست هست اما باید این رو هم در نظر گرفت که مرکز هر دوی این استان ها (شهرهای دونتسک و لوگانسک) تحت کنترل استقلال طلبان شرق اوکراین هست ، بنظر نمیاد هدف جدایی طلبان و روسیه (حداقل در این مرحله) کشور گشایی و افزایش مساحت سرزمینشون باشه وگرنه در اون اوضاع بحرانی اوکراین ، حتی تصرف کیف هم توسط نیروهای استقلال طلب با پشتیبانی روسیه کار چندان سختی نبود

 

، این نیروها هیچ زمانی برای تثبیت مواضع و سپس سازماندهی ، تجهیز و آموزش نداشتند و تقریبا همزمان با اعلام حرکت ، توسط ارتش اوکراین سرکوب شدند.

 

فراموش نکنید روند استقلال کامل اوستیای جنوبی و آبخازیا هم از 1991 تا 2008 طول کشید که این یعنی 27 سال ! 

 

تصرف کیف ؟ سر یه شهر کوچک مثل Debaltseve بیش از یک ماه درگیری وجود داشت . البته اگه منظور شما از پشتیبانی روسیه این هست که روس ها ده ها هزار نفر از نیروهای ارتش خودشون رو وارد درگیری میکردن و همزمان عملیات هوایی رو هم در دستور کار قرار میدادن با شما موافقم .

 

در مورد نیروهای جدایی طلب هم بنده اطلاع زیادی ندارم ولی به احتمال زیاد همونطور که در شروع بحران سوریه نیروهای قابل توجهی از ارتش این کشور به مخالفین پیوستن در اوکراین هم نیروهایی که به روسیه وفادار بودند به جدایی طلب ها پیوستن .

 

  • Upvote 2
  • Downvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

مدارک جدید از پرونده سقوط هواپیمای MH-17 مالزی در اوکراین

 

در حالي كه انگشت اتهام پرونده سقوط مرموز پرواز ام.اچ 17 خطوط هوايي مالزي پيش از اين به سمت روسيه گرفته شده بود، پايگاه خبري روزنامه «ديلي اكسپرس» از افشاي اطلاعات جديد درباره نقش اوكراين و سازمان سيا در پشت پرده اين حادثه خبر داد.
به گزارش اين پايگاه خبري، مستند «پرونده هاي توطئه : چه كسي ام.اچ 17 را سرنگون كرد؟» در تاريخ 3 مه (14 ارديبهشت) به روي آنتن شبكه «بي.بي.سي2» خواهد رفت و دو نظريه جديد را درباره سقوط پرواز خطوط هوايي مالزي در سال 2014 مطرح مي كند.
يكي از اين دو نظريه كه بر اساس مصاحبه «بيلي سيكس» روزنامه نگار آلماني تبار با بيش از 100 شاهد عيني ماجرا شكل گرفته است، نقش حداقل يك جت جنگنده اوكراين را در سرنگوني اين هواپيما مطرح مي كند.
سيكس با بيان اينكه هفت نفر از شاهدان حداقل حضور يك هواپيماي جنگنده را مورد تاييد قرار داده اند، گفت : يكي از آن ها حتي نحوه شليك موشك از اين جنگنده را براي من توصيف كرد.
وي معتقد است كه در سقوط اين هواپيما، دو جنگنده نقش داشته اند كه يكي از آن ها از پشت ، كابين خلبان را مورد هدف قرار داده و جنگنده ديگر با شليك يك موشك هوا به هوا قصد سرنگوني هواپيما را داشته است.
رسانه هاي روسي نام خلبان جنگنده دوم را «ولاديسلاو وولوشين» از فرودگاه نظامي جنوب اوكراين معرفي كردند.
با اين حال خلبان مذكور با رد اين اتهام گفت : ما در 17 ژوئيه (تاريخ سقوط هواپيما) پرواز نداشتيم و اين اتهامات بر اساس ادعاي يك مكانيك فرودگاه شكل گرفته است. اين مكانيك همچنين مدعي شده بود كه در اين تاريخ سه هواپيما براي يك ماموريت فرودگاه را ترك كردند و من تنها كسي بودم كه به سلامت بازگشتم. اين در حالي است كه حادثه در حقيقت مربوط به بيست و سوم آن ماه است.
وي ادامه داد: در عين حال من تنها حامل تسليحات زمين به هوا بودم و هيچ موشك هوا به هوا در اختيار نداشتم.
در اين مستند يك نظريه ديگر نيز درباره علت سقوط هواپيماي ام.اچ 17 مطرح شده است كه پايگاه خبري روزنامه «ديلي اكسپرس» آن را «تكان دهنده» توصيف مي كند و بر اساس تحقيقات يك كارآگاه خصوصي موسوم به «سرگئي سوكولوف» شكل گرفته است.
وي بيش از 100 مامور خود را به بررسي اين پرونده و مدارك موجود گماشته است و مي گويد كه هيچ قطعه اي مرتبط با موشك هاي زمين به هواي «بوك» يافت نشده است.
محققان هلندي پيش از اين اعلام كرده بودند اين هواپيما هدف يك فروند موشك زمين به هوا از نوع «بوك» قرار گرفته كه از منطقه تحت كنترل استقلال طلبان طرفدار روسيه در شرق اوكراين شليك شده است.
با اين حال اين كارآگاه خصوصي مي گويد كه به يك مكالمه تلفني ميان دو مامور سازمان اطلاعات مركزي آمريكا (سيا) دست يافته است كه نقش اين سازمان را در طرح ريزي حادثه سقوط هواپيما مشخص مي كند.
وي مدعي شد كه سرويس مخفي اوكراين نيز در اين حادثه دست داشته است. او ادامه داد: ماموران سيا و نيز سرويس مخفي هلند در اين اقدام دخيل بوده اند؛ چرا كه بمب ها در خاك هلند در هواپيما جاسازي شده بود و اين كار نمي توانست در هيچ مكان ديگري انجام شود.
وي افزود : اين اقدام تروريستي، نخست براي به دست آوردن يك دستاويز براي تشديد تحريم ها عليه روسيه و دوم، براي تقويت حضور ناتو در اروپا، به خصوص اوكراين صورت گرفت.
پرواز شماره 17 هواپيمايي مالزي يا به اختصار «ام.اچ 17» در 17 ژوئيه 2014 (26 تير 1393) زماني كه از آمستردام هلند به مقصد كوالالامپور، پايتخت مالزي در حركت بود به ناگاه از صفحه رادار محو شد.
گزارش هاي تكميلي حاكي از سقوط هواپيما در مرز ميان روسيه و اوكراين بود و تمام 298 مسافر آن كه از مليت هاي مختلف نظير مالزي، هلند، استراليا، اندونزي، انگلستان، آلمان، بلژيك، فيليپين، كانادا و نيوزيلند بودند، كشته شدند.

 

لینک ترجمه

http://www.tabnak.ir/fa/news/583861/%D9%85%D8%AF%D8%A7%D8%B1%DA%A9-%D8%AC%D8%AF%D9%8A%D8%AF-%D8%A7%D8%B2-%D8%B3%D9%82%D9%88%D8%B7-%D9%87%D9%88%D8%A7%D9%BE%D9%8A%D9%85%D8%A7%D9%8A-%D9%85%D8%A7%D9%84%D8%B2%D9%8A-%D8%AF%D8%B1-%D8%A7%D9%88%DA%A9%D8%B1%D8%A7%DB%8C%D9%86

 

لینک اصلی

http://www.express.co.uk/news/world/663787/Ukrainian-fighter-jet-shot-Russian-crash-MH17-BBC-documentary

 

اطلاعات تکمیلی

http://www.dailymail.co.uk/news/article-3556177/Was-MH17-shot-Ukrainian-fighter-jet-BBC-documentary-claims-Boeing-777-targeted-plane.html
  • Upvote 6

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

از وضعیت جبهه ها  در اوکراین خبری نیست؟

قرار بود مخالفان تا ماریوپل پیش برن 

ویرایش شده در توسط amirs2k

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

شناسایی33 گونه از تسلیحات ارتش روسیه در دنباس  با استفاده از (open-source intelligence )

http://www.aparat.com/v/3S2vd

 

https://informnapalm.org/en/database-russian-weaponry-donbas/

  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

شناسایی33 گونه از تسلیحات ارتش روسیه در دنباس  با استفاده از (open-source intelligence )

http://www.aparat.com/v/3S2vd

 

https://informnapalm.org/en/database-russian-weaponry-donbasحح

جالب بود. در مورد T-72S1 ها بطور غیر مستقیم اشاره می کنه که قرار بوده به ایران صادر بشن (احتمالاً دهه 90 را می گه) ولی از اکراین سر درآوردن

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط panzer-grouppen
      کرکس خان دستت درد نکنه . ببینم ایران از اینا داره ؟ چقدر ؟ و یه چیز دیگه : آیا این تانک توان مقابله با آبرامز و مرکاوا رو داره ؟
    • توسط mehdipersian
      مرداد گذشته، یک ماهواره سنجش از دور ساخت روسیه برای ایران از پایگاه فضایی بایکونور پرتاب شد و انتظار می‌رود سه ماهواره دیگر نیز در سال‌های آینده به فضا پرتاب شوند. همچنین شواهد قانع‌کننده‌ای وجود دارد که نشان می‌دهد یک شرکت روسی در حال ساخت یک ماهواره ارتباطی برای ایران است که در سال 2024 در مدار زمین ثابت قرار می‌گیرد.
       
      ماهواره ی خیام:

       
       
      مرداد 1394، ایران با دو شرکت روسی در مورد پرتاب ماهواره سنجش از دور ساخت روسیه که توسط ایران اداره می شود، به توافق اولیه دست یافت. ماهواره ایرانی در 18 مرداد 1401 به وسیله ی شرکت روس کاسموس به فضا پرتاب شد. 
       
      مشخصات فنی ماهواره:

      مشخصات فنی ماهواره توسط روسیه و ایران اعلام نشده است ولی می توان از یک حق اختراع منتشر شده توسط شرکت NPK Barl در مرداد 1401 اطلاعات جدیدی بدست آورد. این طرح یک ماهواره سنجش از دور با وضوح بالا را توصیف می کند که دقیقاً شبیه خیام است. دارای یک گذرگاه شش ضلعی و چهار پنل خورشیدی است که با زاویه 45 درجه نسبت به محور طولی ماهواره به سمت پایین امتداد دارند. 
       
      محموله یک تلسکوپ کورش(Korsch) با پنج عنصر نوری است. تلسکوپ کورش یک تلسکوپ آناستیگمات سه آینه ای فشرده است که میدان دید وسیعی را ارائه می دهد. این تلسکوپ تصویربرداری را در یک کانال پانکروماتیک و چهار کانال چند طیفی (نزدیک مادون قرمز، قرمز، سبز و آبی) ارائه می دهد. سه پیکربندی ممکن برای تلسکوپ ارائه شده است که همگی با نسبت کانونی f/11.53 (نسبت کانونی تقسیم فاصله کانونی بر دیافراگم است)میباشند. مقادیر سه پیکربندی عبارتند از:
       
      دهانه / فاصله کانونی
      0.535 متر6.17 متر
      0.75 متر8.65 متر
      1.1 متر12.68 متر
       
      در اولین پیکربندی که در شکل زیر نشان داده شده است، وزن تلسکوپ 125 کیلوگرم و طول آن 1.8 متر است.
       

       
      دو پیکربندی دیگر منجر به گذرگاه طولانی‌تر می‌شود، اما نیازی به تغییر در جعبه‌های الکترونیکی محموله و آرایه‌های پیکسل CCD ایجاد نمیکند. این تلسکوپ از یک آرایه کانونی کروی و نه مسطح برای کمک به جلوگیری از لکه دار شدن تصاویر استفاده می کند. یک آرایه اسکن الکترونیکی داده‌ها را در باند X با سرعت‌های 480 مگابیت تا 1.5 گیگابیت بر ثانیه به زمین ارسال می‌کند (نرخ بالاتری نسبت به گزارش NPK Barl در فوریه 2021 ).
       
      سازنده محموله نوری مشخص نیست، اما برخلاف تخصص این شرکت در سیستم های زمینی می تواند خود NPK Barl باشد. طی نمایشگاهی در سال 2019، این شرکت تلسکوپ سنجش از دور را به نمایش گذاشت که انتظار می‌رفت ظرف دو سال آینده به فضا پرواز کند. گزارش شده است که وزن آن تنها 46 کیلوگرم است و همچنین کوچکتر از نمونه ثبت اختراع به نظر می رسد، اما تنها ماهواره میزبان ممکنی که در حال حاضر برای آن قابل شناسایی است، خیام است. احتمالاً تنها یک بخش از تلسکوپ به نمایش گذاشته شده است. 

       
      در یکی از نقشه‌های همراه با حق ثبت اختراع(پتنت) ، ماهواره در بالای طبقه فرگات در داخل محفظه محموله موشک سایوز-2-1a قرار دارد (که نشان می‌دهد پرتاب اولیه به وسیله ی این ماهواره بر به جای سایوز-2-1b سنگین تر بود).
       
       اگرچه پتنت‌ها به ندرت به پروژه‌هایی اشاره می‌کنند که به آن‌ها مربوط می‌شود، اما در اینجا ماهواره در واقع متعلق به پروژه 505 نشان داده شده است. همانطور که در نقاشی زیر مشاهده می‌شود، ماهواره‌ها به اندازه‌ای کوچک هستند که سه عدد از آنها در داخل دماغه قرار گیرند.
       
       
       
      کاربرد خیام:
       
      به طور رسمی، خیام تنها کاربردهای غیرنظامی در زمینه هایی مانند کشاورزی، مدیریت منابع طبیعی و نظارت بر محیط زیست خواهد داشت. مدت کوتاهی پس از پرتاب، رئیس سازمان فضایی ایران مدعی شد خیام به دلیل اندازه کوچکش نمی تواند به عنوان یک ماهواره جاسوسی استفاده شود. با این حال، وضوح زمینی گزارش شده آن (0.73 متر) برای انجام کارهای شناسایی ارزشمند کافی است. 
       
      مرکز کنترل ماموریت خیام:
       

       
       
      به گزارش اخبار ایران، مرکز کنترل ماموریت خیام در مرکز فضایی ماهدشت که تقریباً در 60 کیلومتری غرب تهران و نرسیده به شهر کرج قرار دارد. این مرکز در اوایل دهه 1970 برای دریافت اطلاعات از ماهواره های سنجش از دور خارجی تأسیس شد که اولین آنها ماهواره های لندست ایالات متحده بود. همانطور که در تصاویر Google Earth مشاهده می شود، ساخت یک ساختمان جدید در این سایت حدود آوریل 2020 آغاز شد و اکنون کامل شده است. احتمالاً در گزارش تلویزیون ایران که پس از پرتاب خیام از مرکز کنترل مأموریت پخش شد، دو آنتن سهموی در شمال شرقی ساختمان جدید دیده می‌شود.
       

       
      همکاری های روسی/ایرانی بعدی:
       
      خیام پیش بینی می شود حداقل پنج سال فعالیت داشته باشد و قرار است در سال های آینده ماهواره های بیشتری نیز به آن ملحق شوند. پس از پرتاب، حسن سالاریه اعلام کرد که ایران سه ماهواره دیگر از همین نوع را سفارش داده است و افزود: اولین ماهواره در مجموع 40 میلیون دلار هزینه داشته است.
       
      به نظر می رسد که همکاری فضایی بین روسیه و ایران اکنون فراتر از حوزه سنجش از دور است. در هفته‌های اخیر شواهدی به دست آمده است که روسیه در حال ساخت یک ماهواره ارتباطی زمین‌ایستا برای ایران با نام اکواتور (به روسی به معنای «استوا») است. این نام برای اولین بار در سال 2020 در بیوگرافی مختصری از متخصص ISS Reshetnev، تولید کننده پیشرو روسیه در ماهواره های ارتباطی مستقر در نزدیکی کراسنویارسک در سیبری ظاهر شد. در کنار آن بسیاری دیگر از پروژه ها نیز به آن اشاره شد که این شخص در آن مشارکت داشته است و جزئیات بیشتری ارائه نشده است.
       

       
      ایران در نهایت قصد دارد ماهواره‌های ارتباطی زمین‌ایستا را با استفاده از پرتاب‌کننده‌های بومی پرتاب کند، اما به‌نظر نمی‌رسد ماهواره‌هایی که در آینده قابل پیش‌بینی به فضا پرتاب می‌شوند، قادر به قرار دادن محموله با این ویژگی در این نوع مدار باشند. بنابراین، این کشور احتمالاً برای پر کردن جای خالی باقیمانده نیز به روسیه متکی خواهد بود. اگر معامله‌های دیگری در این زمینه هنوز وجود داشته باشد، پشت درهای بسته انجام شده است. 
       
      ________________________________________
      تلخیص و ترجمه از mehdi persian برای میلیتاری
      ________________________________________
      منبع:
      https://www.thespacereview.com/article/4475/1
       
    • توسط MR9
      تسلیحات هایپرسونیک ، حوزه جدید برای رقابت
      اعطاء قرارداد توسعه جنگ افزارهای هواپایه فراصوت به لاکهید – مارتین

      واشنگتن : وزارت دفاع ایالات متحده در 13 اوت 2018  اعلام نمود که مناقصه  طراحی و توسعه دومین نمونه از تسلیحات فراصوت مورد نیاز ارتش این کشور را به ارزش 480 میلون دلار به  دپارتمان موشک و سامانه های کنترل شرکت لاکهید- مارتین اعطاء نموده است .
      خبر امضاء این قرارداد در حالی منتشر گردید که پیش از این گمانه زنی هایی در خصوص نیازمندی فوری ارتش این کشور برای طراحی و و تولید تسلیحات هوا- پایه واکنش سریع وجود داشت و گفته شده بود که پشتیبانی های لازم از برنده مناقصه نیز بخوبی انجام خواهد شد این قرارداد ، در واقع ، ایجاد بستر مناسب برای طراحی ، تست و آمادگی برای تولید مهمات واکنش سریع هواپایه (ARRW) بشمار  می آید .

      وزیر نیروی هوایی  ، هدر . ای . ویلسون در این زمینه می گوید :" ما قصد داریم تا بسرعت و با بهره گیری از بهترین فناوری در دسترس ، در کوتاه ترن بازه زمانی ممکن ، قابلیت رزم هایپرسونیک را در اختیار نیروی هوایی قرار دهیم "

      پروژه ARRW ، یکی از دو تلاش ارتش ایالات متحده  برای نمونه سازی تسلیحات ماوراء صوت است که به نیروی هوایی  در توسعه قابلیتهای رزمی کمک می کند . نیروی هوایی ارتش ایالات متحده  ، با استفاده از دسترسی های داده شده  بخش 804 از اجازه نامه FY16 قانون دفاع ملی ، مجاز است تا سرمایه گذاری لازم برای توسعه این تسلیحات تا سال 2021 را داشته باشد . این پروژه قرار است تا در شعبه اورلاندو (فلوریدا ) شرکت لاکهید- مارتین اجرا گردد و انتظار می رود تا اواخر نوامبر 2021 به نتیجه قطعی برسد .

      از سویی دیگر ، مدیران ارشد وزارت دفاع  ، آژانش دفاع موشکی ، نیروی هوایی ، نیروی دریایی ، و ارتش روز 28 ژوئن  سال جاری توافقنامه ای را بصورت مشترک به امضاء رساندند که در آن بر همکاری و توسعه فناوری مهمات هایپرسونیک سُرشی ، تاکید وجود داشت .

      ژنرال دیوید . ال . گلدفین ، رییس ستاد نیروی هوایی ، در این زمینه می گوید :
      " این تیم مشترک  برای رقابت نیازمند ایجاد چابک سازی سازمانی خواهد داشت ، مرزهای فناوری در این برنامه بطور قطع جابه جا میشود و ما می بایست سهم خود را از این رقابت جدید ، داشته باشیم "
      انعقاد این قرار داد ، به دولت اجازه می دهد تا به نیاز فوری نیروهای مسلح ، پاسخ مناسب دهد ، به همین دلیل شروع به کار این پروژه ، به فاصله 180 روز پس از امضاء تعیین شده است .

      برنامه دوم نیروی هوایی برای طراحی تسلیحات هواپایه  فراصوت ، سرمایه گذاری برروی پروژه  جنگ افزار ضربتی متعارف فراصوت (HCSW) نام دارد . در مجموع ، این دو برنامه ، قابلیتهای منحصربفردی را برای ارتش فراهم می کند ، گرچه  هرکدام ازاین دو طرح ، رویکردهای فنی متفاوتی را دنبال می کنند . چنانکه برنامه ARRW تلاشی است میان نیروی هوایی و دارپا برای توسعه فناوری که امکان ارتقاء آن وجود دارد ، در حالی که برنامه HCSW ، بیشتر بر روی استفاده از فناوری هایی که وارد دوره بلوغ خود شده ، متمرکز شده است .
      پی نوشت :
      1- در یک دهه اخیر ، مفهوم جدیدی واردسازمانهای مسلح شده و آن ، " چابک سازی " سازمان است ، طبیعتا" سازمان های به اصطلاح " تنبل" در چنین وضعیتی ، محلی از اِعراب ، نخواهند داشت .
      2- نکته جالب اینجاست که مدیریت حاضر نیروی هوایی ارتش ایالات متحده ( بعنوان متولی این دوبرنامه ) ، آنچنان به این فناوری علاقه مند شده که روی دو برنامه مشابه ، همزمان سرمایه گذاری می کند ، طبیعتا" در اینجا ( و نه الزاما"در یک سازمان قرن بیست و یکمی نظیر پنتاگون )  پول به هیچ عنوان مطرح نیست ، بلکه ، پیش فرضها ، عملکرد و آینده نگری مدیریت سازمان ، تاثیر گذار خواهد بود .
       
      صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9
       
    • توسط Azarakhsh
      مهر: فرمانده نیروی هوایی روسیه از تصمیم این کشور برای ساخت سیستم جدید دفاع هوایی با نام اس-500 خبر داد.

      "الکساندر زلین" امروز سه شنبه با اعلام این مطلب گفت : اس 500 مدل ارتقا یافته اس 400 محسوب می شود.

      به گفته فرمانده نیروی هوایی روسیه، سیستم اس 500 قادر است تمامی هدف های بالستیک وایرنگر تا فاصله پنج کیلومتری را تنها در ظرف چند ثانبه منهدم کند.

      زلین در پایان گفت : تنها روسیه قادر به ساخت چنین سیستم دفاعی است.

      بر اساس این گزارش، سیستم های دفاعی مدل اس، از پیشرفته ترین سیستم های دفاع هوایی محسوب می شود؛ بطوری که در یک سال گذشته شایعات مربوط به فروش سیستم موشکی اس 300 روسیه به برخی کشورهای منطقه سر و صدای زیادی به پا کرده و موجب نگرانی رژیم صهیونیستی نیز شده است.

      http://www.asriran.com/fa/pages/?cid=80745
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.