درود به جناب MR9 و دوستان گرامی خوب یک مواردی در آن لینک سایت جنگاوران آمده بود که نتوانستم ساکت بمانم. اصولا وقتی یک نفر فکر می کند که در خط تولید جنگنده یا موشک هوا به هوا کارگر مشغول مونتاژ هست یا از کلمه کیت برای مدارهای اویونیک استفاده می کند و تصور می کند که VxWorks (سیستم عامل پرنده های نوین) یک سیستم عامل خاصی است که سری هست و برای دیگران در دسترس نیست و ... نباید دیگر بقیه مطالبش را خواند اما تحمل کردم و تا آخر خواندم و معلوم بود که نگارنده آشنایی با حداقلهای تکنولوژی موجود در کشور ندارد و انتهای افق دید او خودرو سازی های دولتی است. جملاتی مانند این که ساخت پردازنده در ایران ممکن نیست و ... نشان داد که ایشان با دانشکده های برق و کامپیوتر کشور ایران آشنا نیستند. ما در فولاد های آلیاژی مشکل واردات داریم اما در تیتانیوم خیر. میزان بسیار خوبی تیتانیوم در معادن ایران وجود دارد و شرکتهای خصوصی هم برای کارهای غیر نظامی واردات دارند. امروز متخصصان نانو مواد ما در دانشگاه های فقیرمان بانانو ذرات اکسید تیتانیوم کارهای جالبی می کنند برای صنایع غیر نظامی. یک سر به مقالات پروژه های ساخت بزنید بد نیست. امروز در دانشگاه های معمولی با استفاده از نانو ذرات ... کاری می کنند که بازتاب راداری کلاه خلبان و کاناپی ناچیز بشود. پژوهشکده رنگ سالهای پیش رنگ پراکنده کننده امواج الکترومغناطیس و سلول های نمایشگر FED را نمونه سازی کرده بود که در کمتر هواگرد پیشرفته ای ممکن است دیده بشود. شاید منظور ایشان کشور دیگری بوده است. در مورد عدم تطبیق نیروی هوایی با نبرد های امروزی هم باید گفت حرف حساب جواب ندارد. استاد MR9 گرامی نبرد های نوین که جای خود دارند جنگ ایران و عراق هم که هیچ ما از جنگ جهانی اول هم درس نگرفتیم هنوز. هنوز نیروی پیاده و مکانیزه ما "استقرار " را درست انجام نمی دهد و پشت 120 سانت خاکریز سنگر می گیرد تا در مقابل بمباران و انتحاری با چند تن TNT پدافند بکند! اگر ما امروز موتور خوب و جنگنده وطنی در حد حداقل نیاز نداریم علتش نه بودجه هست و نه دانش فنی و نه نبود طراح با ذوق و با سواد. دلیلش فقط نخواستن است. مدیریت کشور به دلایلی اعتقاد داشته که داشتن نیروی هوایی بد است. گران است. هدر دادن بیت المال اشک یتیم است. خطرناک است برای خلبانها!!! (همان دیدگاهی که اول انقلاب ورزش وزنه برداری و بوکس را محدود کردند چون می گفتند برای بدن انسان خطرناک است). فوتبال را با گلادیاتورها مقایسه می کردند و تماشای آن را غیر انسانی می دانستند. آن افرادی که قصد پس دادن تامکت ها را داشتند امروز هم بحث گران بودن تامکت را دارند و اینکه MTBF (فاصله تا خرابی بعدی) آن فقط 6 ساعت هست را دارند http://uupload.ir/files/yfa6_mtbf.png آنهایی که مهندسهای دفاعی را مسخره می کردند و می گفتند که دنیا نیاز به سلاح ندارد و با سلاح نمی شود امنیت ایجاد کرد و می گفتند که شوروی بمب اتم داشت اما فروپاشی کرد!!!!!!!!! آنها جلوی هزینه کرد در جای درست را می گیرند. به راحتی برای یک اتوبان یا سد کارون شور کن چند هزار میلیارد تومان و معلوم نیست چقدر دلار خرج می شود اما برای ساخت یک تامکت (با سکان 45 درجه مثل صاعقه تا شکایت نکنند) کسی بودجه ای تخصیص نمی دهد. هر هزینه ای که برای صنعت هوافضا بشود چند برابر به جامعه و همان یتیمان بر می گردد هزاران شغل سطح بالا ایجاد می کند و صنعت غیر نظامی را جلو می برد و ایمنی مردم را افزایش می دهد و از یتیم شدن مردم جلوگیری می کند اما دیدگاه دانشمندان با دیدگاه حسابداران خیلی فرق دارد. فقط تصور کنید که ایران خودرو خصوصی بود و امروز در بدنه خودرو هایش از فیبر کربن و تیتانیوم استفاده می کرد تلفات جاده ای و مصرف سوخت چگونه بود. هزینه های ساخت هواپیما با توجه به زیر ساخت عظیم موجود و متخصص علاقه مند مجانی بسیار بسیار کمتر از هر کشور دیگری است و کاملا اقتصادی. البته مخالف خرید نیستم اصلا هر چند تا هواگرد تجاری و نظامی از هر جا که توانستند بخرند اما برای نبرد با دشمنانی از نوع دشمن ما خرید شکاری و موشک هوا به هوایی که رفتار آن کاملا شناخته شده است فقط از نظر کمیت مشکل را حل می کند نه از نظر کیفیت و بازدارندگی بنابراین اگر خریدند باید خیلی زیاد بخرند تا با کمیت مشکل کیفیت را کم بکنند. اما برای این کمیت عظیم آیا ظرفیت ایجاد کرده اند؟ برخی از دوستان نگاشته بودند که هزینه تعمیر و نگهداری جنگنده های موجود باید جای دیگری خرج می شد و .... . به عرض می رسانم که به پای پرواز رساندن یک جنگنده سرنگون شده از انواع مختلف فقط یک فرایند تعمیر و نگهداری نیست بلکه یک فرایند ساخت است که باعث شکستن تابوی ذهنی عدم توانایی ساخت جنگنده می شود و کل هزینه ای که برای نیروی هوایی می شود کمتر از یک دهم خیلی از جاهایی است که هزینه کرد برای آنها، برای کشور و روحیه مردم و امنیت سودی ندارد. از مزایای جنگ با تروریست ها این بود که اهمیت نیروی هوایی و تسلیحات هوا به هوا و و هوا به زمین خودش را طوری نشان داد که برای ساخت موتور اقدامات جدی انجام شد. و بنا به گفته وزیر دفاع قبلی تا آخر امسال شاهد نمونه سازی موتور توربوفن خواهیم بود. از گلوگاه های موتور های امروزی توربوفن الکترونیک دما بالا با قابلیت اطمینان و تحمل تنش زیاد است. اما برای من یک نکته حل نشده باقی مانده است. شرایط امروز ما شبیه شرایط آلمان بعد از جنگ جهانی اول است. آلمانی ها حق نداشتند که هواپیما و تفنگ و تانک و زیر دریایی داشته باشند. آنها هم رعایت می کردند اما پرسنل زرهی آنها در روسیه تمرین با تانک می کردند در آکواریوم های بزرگ خدمه زیر دریایی را با زیردریایی هایی که با سیم کنترل می شدند آموزش می دادند، خلبانها در کشور های مختلف دوره پرواز غیر نظامی می دیدند، نفرات پیاده با بیل رژه می رفتند و تمرین مثلث گیری می کردند برای تیر اندازی. حالا به ما هواپیمای مسافری و باری و نظامی نمی دهند. آیا باند فرودگاه نمی توانستیم بسازیم؟ آیا شیلتر مناسب زیر زمینی نمی توانستیم بسازیم؟ آیا پارکینگ رو باز برای هواگرد ها نمی توانستیم بسازیم؟ آیا تجهیزات خدمات زمینی را نمی توانستیم بسازیم یا وارد بکنیم؟ آیا فضای سبز مورد نیاز برای افزایش بازده موتورهای جت را نمی توانستیم ایجاد بکنیم؟ اینها که دیگر برای پیمان کارهای داخلی خاطره است. خوب اتهام می زنند که مدیریت هوایی ارتش اراده ای برای گسترش ندارد یا برش ندارد. سپاه چرا پایگاه نساخت؟آیا کاری که آلمانها با ماکت کنترل با سیم زیر دریایی کردند ما با سیمولاتورهای فراوان در دسترس کردیم؟ سپاه که مدیریت متفاوت و منابع متفاوتی دارد آنها چرا برای آینده خود چیزی نساختند؟ الان اگر یک نفر بیاید در راه رضای خدا 300 فروند یوروفایتر به اینها بدهد (از لطف خدا که نباید نا امید بود) آیا اصلا می توانند تحویل بگیرند؟ خلبانش را دارند؟ آیا جایی برای انبارهای آماد و نگهداری آن دارند؟ آیا آنهایی که برای انبار کردن موشک کمبود جا دارند اصولا پارکینگ دارند برای چنین هواگرد ظریفی که مه نمکی پدرش را در نیاورد؟

سلام علیکم در شرایط فعلی ، حتی عملیاتی بودن یک جت رزمی هم برای ما یک رویای بزرگ هست .در نتیجه تا زمانی که خریدی صورت نگرفته ، دوستان عزیز ما در نیرویی هوایی بالاجبار از همه داشته استفاده می کنند . ---- دقت کنید ، در اینجا و در مرحله نخست ، تاکیدی روی سخت افزار نیست ، بلکه شیوه نگاه به رزم در قرن بیست و یکم هست که در سطوح ارشد نظامی باید تغییر کند . در مقدمه تاپیک اسپایک باهوش تر ، برای شکست زره های فعال;تانک عرض شد . نیروهای مسلح ما در شرایط فعلی نیاز به یک انقلاب نرم افزاری دارند تا شیوه تحلیل انها نسبت به ماهیت جنگ در قرن حاضر بطور کامل دگرگون شود . این دگر گونی که انقلاب در امور نظامی (REVOUYLTION IN MILITARY AFFAIRS - RMA) بشمار میرود ، عمدتا شامل تحول در سه حوزه است ( البته در تاپیک فوق ترتیب انها رعایت نشد که دراینجا اصلاح می شود ) 1- تغییر در ماهیت جنگ ، رزم سایبر ، رزم غیر خطی ، رزم چهار بعدی ، ترکیب فناوری برتر با آسیب رسانی کمتر ( یعنی این مساله در ذهن فرماندهان ارشد نهادینه شود که ماهیت رزم نسبت به قرن گذشته ( در اینجا جنگ 8 ساله با عراق ) دچار تغییرات جدی شده و باید شیوه نگاه این دوستان هم تغییر کند . 2- تغییر در رفتار نظامی شامل دکترینها ، عملیات مشترک ، هم افزایی نیروها ، تمرکز زدایی و پرسنل هوشمند ( این بند بدان معناست که وقتی نوع نگاه تغییر کرد ، قطعاً نوع رفتار و عکس العمل به این مساله هم تغییر می کند و سطوح ارشد تصمیم ساز و تصمیم گیر بالاجبار می بایست تغییرات گسترده ای را در تئوری های موجود داده تا خودشان را با این تغییر تطبیق دهند . در این مرحله ، تاکید لجوجانه بر استفاده از نیروهای غیر حرفه ای بطور کامل ازمیان می رود ، سطح اموزشها بالاتر رفته و سخت گیرانه تر میشود تا کیفیت عملکردها افزایش یابد ، نسبت مشخص و معقولانه ای میان هزینه های دفاعی میان ما و دیگران ایجاد می شود { یعنی دیگر دوستان مصدر امور سیاسی / نظامی به کم بودن سرانه بودجه دفاعی ما در مقایسه با کشورهای منطقه افتخار نمی کنند } و سایر موارد مشابه 3- تغییر در ابزارهای جنگ شامل برتری اطلاعاتی ، سامانه های فرماندهی ،حملات دقیق و دوربرد ، ارتباط حسگرها با لانچر ( بعد از اینکه از دو مرحله قبلی عبور شد ، پذیرش این نکته که برای روبروشدن با چالش های قرن حاضر ، باید سخت افزار جدید را وارد سازمان رزم نیروهای مسلح کرد ، طبیعتاً آسان تر هست ، چرا که برای تئوریسین های نظامی قابل قبول نخواهد بود که حتی با یک اف-5 ارتقاء یافته می شود وارد نبردهای فامد ( فراتر از میدان دید ) و دامد ( درون میدان دید ) با یوروفایتر سعودی یا فالکون های بلاک 60 اماراتی و یا حتی در یک سناریوی نارحت کننده تر ، وارد نبرد با لایتینینگ یا رپتور و یا حتی جتهای نسل 4+ شد .) در نتیجه ، نخست باید بپذیریم که شرایط فعلی با شرایط دهه هشتاد میلادی و جنگ با عراق کاملاً متفاوت هست . دیگر از زدن خاکریزهای ممتد و زمین گیر کردن پیاده نظام در پشت خطوط دفاعی ثابت ( به مانند جنگ اول جهانی ) خبری نیست ، ارتشها روز به روز متحرک تر می شوند ( نطفه این تئوری را هم هانس گودریان ، فولر ، لیدل هارت و مانشتاین گذاشته بودند ) . اتکاء ارتشها به قدرت هوایی روز به روز بیشتر میشود ( جنگ سوریه ) ، وجودبرتری اطلاعاتی بر خط ( انلاین ) نسبت به حریف در میدان نبرد ، از نان شب واجب ترهست و در نهایت نیروی رزمنده عملیات زمینی ( حداقل برای ما )در کنار پرورش ایمان و اعتقادبه ایثار و شهادت ،باید به سلاح های مدرن مسلح شود ، تا مطلوب ترین عملکرد را به نمایش بگذارد . پی نوشت : حرف و حدیث در این زمینه بسیار هست و در صورت حیات ، بیشتر در این زمینه صحبت خواهد شد .

سلام علیکم و رحمت ا... برعکس فرموده شما ، اتخاذ تاکتیکهای تهاجمی ( بدلیل اینکه ابتکار عمل در دست مهاجم هست و می تواند مکان و زمان درگیری را به مدافع تحمیل کند ) هزینه به نسبت کمتری را نسبت به اتخاذ تاکتیکهای تدافعی ایجاد می کند . نمونه ان هم به شکل مشخص وضعیت ارتشهای متفقین و ورماخت در روزهای واپسین منجر به عملیات D-DAY هست . جایی که ورماخت صدها و میلیونها رایشمارک را صرف ساختن دو دیوار طولانی ( دیوار آتلانتیک و خط زیگفرید ) نمود ولی عملاً بدلیل جاه طلبانه بودن طرح ، تاثیر چندانی در روند جنگ نداشت در حالی که می شد این پول را صرف تولید جتهای رزمی بیشتر و تانکهای سنگین و حتی تولید سوخت بیشتر کرد . هر اندازه ناوگان محدود موجود ( 65 تا 75 فروند فانتوم و تقیبا همین تعداد تایگر و تعداد مشخص تامکت ، ایرگارد و اندک تعداد ناوگان فنسر و فالکروم ) ارتقاء کامل را هم بخود ببیند ، باز هم ما بلحاظ راهبردی دچار یک شکاف بزرگ هستیم که تنها چاره ان ، بحث خرید هست و لاغیر . ( در اینده نزدیک و میان مدت ) "مقایسه شود با ناوگان سر حال وآماده به رزم 500 فروندی در شهریور 1359 شمسی که اولین مشت محکم را نثار حاکم بغداد کرد " تنها در یک اینده بلند مدت هست که می شود با همکاری یک طرف ثالث ، ان هم بصورت محدود ، ساخت یک جت رزمی قابل اعتنا و نه برای راضی کردن مخاطبان داخلی ( و نه خارجی ) را دنبال کرد . تجربه 25 سال گذشته این تحلیل را اثبات کرده و نیازی به بحث بیشتر روی ان نیست . با احترام به نظر شما ، تنها راه استفاده از جتهای رزمی فرسوده ، انتقال انها به موزه هاست . کاری که یک نیروی هوایی در حالت عادی انجام می دهد و نیازی نیست تا برای سرپا نگاه داشتن ناوگان پیر فعلی ،منابع اندک موجود هزینه شود . فقط یک قلم ، نگهداری و عملیاتی نگاه داشتن ناوگان تامکت ،..... درصدبودجه نیروی هوایی را بخودش اختصاص داده و طبیعتاً برای سایر موارد ارقام کمتری در نظر گرفته می شود .

HMS Dido

میگم نمیشه رو اف 5 هامون گلاب بریزیم بگیم تو تایگر نیستی رپتور هستی ؟؟؟ جدای از شوخی ولی اگه غلافهای جنگ الکترونیک خیلی کارامدی داشته باشیم هنوزم فانتومها میتونن با بمبهای دورایستا و ضد کشتی عملیاتهای مدیریت شده ای رو انجام بدن البته اگه آسمان در اختیار ما باشه دومین نگرانی من اینه که ما هیچ تمرین درست و حسابی برای جنگ های مدرن ندیدیم یا مثلا نمیدونیم پدافند ما در شرایط اخلال الکترونیک سخت با قدرتی مثل آمریکا چقدر میتونه دووم بیاره یا برو از فرمانده هامون بپرس اقا جنگ شبکه محور چیه بهت میگه تا این جوونها با این روحیه شهادت طلبی هستند برد با ماست جناب mr9 بنده اعتقاد دارم در حال حاضر تایگر بیشتر از فانتوم برای ما کارایی داره و باید فانتومها بازنشست بشن و هزینه تعمیر و نگهداریشون برسه به تولید هواپیمای سبکی مثل تایگر البته با آیونیک پیشرفته تر آیا شما این طرز فکر رو درست میدونید ؟

با سلام قابلیتهای جدید ضد کشتی برای فانتوم های نیروی هوایی ارتش به گزارش ایر فورس مانثلی ، مرکز تعمیرات نیروی هوایی ایران ، مستقر در مهرآباد ، به تازگی یکفروند جنگنده / بمب افکن F-4E فانتوم-2 را که پیش از این ، تحت تعمیرات سنگین قرار گرفته و ارتقاء های گسترده ای را بخود دیده ، به اسکادران 91 تاکتیکی تحویل داد . این جت رزمی ، در تاریخ 24 ژوئیه ، به سازمان رزم پایگاه نهم تاکتیکی بندرعباس اضافه گردید . این فانتوم ارتقاء داده شده به رجیستر 6602-3 برای نخستین بار در 7 اوت 1974 (43 سال پیش ) به پرواز درآمد و در حال حاضر ، نخستین فانتوم نیروی هوایی جمهوری اسلامی ایران بشمار می رود که بطور کامل ارتقاء یافته و مدرنیزه شده است . دراواخر دهه 90 میلادی ، نیروی هوایی ایران ، درجریان یک پروژه ویژه ، برنامه ریزی گسترده ای را برای تجهیز فانتوم ها به یک رادار جدید ، جهت نصب و استفاده از موشکهای ضد کشتی C-802.A در دستور کار خود قرار داد . با این وصف ، پس از خروج چینی ها از این پروژه در سال 2006 ، این فرآیند توسط نیروی هوایی ادامه یافت ، با این تفاوت که تمامی تلاش ها برای افزایش قابلیتهای رادار AN-APQ-120 موجود ، در ردگیری اهداف دریایی و هوایی متمرکز گردید . درنهایت ، فانتوم فوق الذکر ( رجیستر 6602-3( به یک رادار پالس –داپلر با قابلیت جستجوی اهداف دریایی در یک برد 124 مایلی ( 200 کیلومتری ) در مقایسه با برد قبلی (30 مایل / 60 کیلومتر ) مجهز گردید . اگر این پروژه طبق ادعای های موجود ، موفقیت آمیز به پایان رسیده باشد ، به احتمال زیاد همه فانتوم های عملیاتی نیروی هوایی در قالب پروژه دوران به سرپرستی صنایع هوایی ایران (IACI) به این استاندارد ارتقاء خواهند یافت . مطالب تکمیلی : " اشباح پارسی ، 46 سال در خط مقدم نبرد" پی نوشت : صرف نظر از ماهیت اصلی و میزان پیشرفت پروژه "دوران" ، وجود پرنده های رزمی با سابقه رزمی بیش از 4 دهه در یک محیط رزمی پرالتهاب که طرفهای درگیر به شکل مرتب در حال افزایش توانمندی های رزم هوایی خود هستند ، مایه تعجب و به شکل همزمان ، تاسف خواهد بود . امیدواریم ، این تلنگرها ، هشداری باشد برای فرماندهان ارشد که درزمان صلح ، بهبود سخت افزاری و نرم افزاری سازمان رزم نیروی هوایی را در دستور کار خود قرار دهند ، چرا که در زمان بحران ، اظهار تاسف و حسرت بر فرصتهای از دست رفته ، فایده ای مترتب نخواهد بود . صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9

یک جنگنده به جزء موتور موارد دیگری هم داره از جمله ، آئونیک ، موشک های هوشمند ، سیستم های کنترل پرواز به وسیله ی سیم و .... حالا فرض کنیم ما موتور هم نداشتیم ، ولی نمی تونستیم یک اف 5 بسازیم که 1- کاکپیت دیجیتال داشته باش 2- رادار آرایه ی فازی هوابرد داشته باشه 3- آئونیک پیشرفته داشته باشد 4- سیستم های Fly By Wire داشته باشد 5- موشک های هوابرد جدید داشته باشد 6- قابلیت شلیک موشک های هوا به زمین راداری ، تلویزیونی و یا لیزری داشته باشد شما دارید خودفریبی می کنید . حتی اگر اف 5 ها رو دوباره از نو می ساختیم و موارد بالا رو بهش اضافه می کردیم دردی نبود و می توانستیم جلوی امثال تندر پاکستانی ها را بگیریم ولی به خاطر عدم انتقادپذیری عزیزان و سیستم بسته ای که دارند ، اف 5 های ما هنوز هم با همان سیستم های 1960 پرواز می کنند . یک سوال کدوم یک از موارد بالا رو بعد از 30 سال هزینه کرد می تونیم به صورت انبوه بسازیم و به صورت عملیاتی استفاده کنیم !؟ می دانید از کی تا حالا خبر ساخت یک موتور توربوفن بر اساس جی 85 می دهند !؟ حداقل 10 سال ، آیا هنوز بعد از به اصطلاح 25 سال مهندسی معکوس جی 85 امکان ساخت یک موتور توربوفن بر اساس آن میسر نشده است !؟ البته اگر ادعا نمی کنید که ساخته اند و مخفی کرده اند ( جی 85 چی دارد که بخواهند مخفیش کنند !؟ سیستم ضد گرانش کوانتومی دارد !؟ ) ادعاهای آقایان فقط باعث می شود که آگاهان و دلسوزان کشور لبخندی تلخ تر از هزار گریه بر لبانشان بشیند و بس .

خوب مایکل المان مقاله در مورد موتور های جدید کره شمالی نوشته واحتمال داده از شرکت اکراینی امده باشه (RD250)اکراینی ها سریعا تکذیب کردن و مایکل المان رو متهم به ارتباط داشتن با روسیه کرده البته مایکل المان چند سالی در روسیه حضور داشته پیمان کاهش موشک دور برد https://www.nytimes.com/2017/08/14/world/asia/north-korea-missiles-ukraine-factory.htmlhttps://www.nytimes.com/2017/08/14/world/asia/north-korea-missiles-ukraine-factory.html البته بعضی با این داستانش مخالفت کردن و پای مارو هم کشیدن وسط سال 2013 خبری بوده ایران وکره شمالی روی بوستر 80 تنی کار میکنند http://freebeacon.com/national-security/iran-north-korea-secretly-developing-new-long-range-rocket-booster-for-icbms/ خوب کیم جونگ اون رفته مرکز فرماندهی نیروهای استراتژیک موشکی و طرح حمله به گوام بهش نشون دادن http://www.aparat.com/v/l7y21

با سلام تاثیر کلاهک SPIKE . LR.II بر روی حفاظ های تقویت شده بتونی جمع و جور بودن و بویژه سبک بودن لانچر این نسخه از موشک اسپایک ، این قابلیت را در اختیار کاربران آن قرار می دهد تا از آن بر روی طیف متنوعی از حامل ها ، استفاده کنند . یک نما از موشک جدید عبری ، استفاده از حسگرهای چند طیفی غیر فعال ، این توانایی را به کاربر خواهد داد تا در یک برد موثر 5.5 کیلومتری با اهدافی که در پشت موانع پنهان شده اند و به شکل مرتب ، برای درامان ماندن از آتش دشمن ، موقعیت خود را تغییر می دهند ، درگیر شود . پی نوشت : ویژگی اصلی سازمان های مسلح در قرن بیست و یکم ، یادگیرنده بودن آنهاست . سیستمی که نتواند و یا نخواهد که خود را با محیط رزمی قرن حاضر تطبیق دهد ، محکوم به شکست است و هیچ استثنایی در آن وجود ندارد .

استفاده از دوربین حرارتیRU90B رایان رشد توسط حشد شعبی البته تصویر قدیمه مرز بین عراق و سوریه مین ساخت ایران

توسط وزارت دفاع صورت می گیرد: زیردریایی «فاتح» در هفته دفاع مقدس به نیروی دریایی ارتش ملحق می‌شود زیردریایی «فاتح» ساخت متخصصان سازمان صنایع دریایی وزارت دفاع در هفته دفاع مقدس سال 96 به ناوگان نیروی دریایی راهبردی ارتش جمهوری اسلامی ایران ملحق می‌شود.به گزارش اداره کل تبلیغات دفاعی وزارت دفاع؛امیر دریادار «امیر رستگاری» رئیس سازمان صنایع دریایی وزارت دفاع با اشاره به توانمندی‌های متخصصان ایرانی در ساخت و طراحی تجهیزات دفاعی در عرصه دریا اظهار داشت: تمام تلاش ما بر این است که ان‌شاءالله در هفته دفاع مقدس امسال زیردریایی «فاتح» را به طور رسمی به نیروی دریایی راهبردی ارتش جمهوری اسلامی ایران تحویل دهیم. وی افزود: این زیردریایی به لحاظ پیچیدگی‌هایی که دارد، جهت آماده‌سازی و الحاق باید آزمایش‌های مختلف و سختی را بگذراند و هم‌اکنون این زیردریایی در حال گذراندن این آزمایش‌هاست. دریادار رستگاری با بیان اینکه این زیردریایی به لحاظ عملیاتی از قابلیت‌های بسیار خوبی برخوردار است، عنوان کرد: زیردریایی «فاتح» تاکنون غوص‌های بسیار خوبی داشته است و قابلیت‌های عملیاتی آن در زمان الحاق توسط وزیر دفاع بیان می‌شود. پ.ن : انشالا که ایندفعه بدقولی نشود !

سلام علیکم این لینک ، پست بنده در آبان 1394 شمسی هست اگر مبنا نظریات ژئوپلیتیکی باشد ، شرایط یک مقدار متفاوت خواهد بود . تفاوتی که میان حال حاضر با دوران جنگ دوم جهانی وجود دارد ، این هست که نه ژاپن تمایلات میلیتاریستی ان زمان را داشته ( ولی دارد بسمت ان حرکت می کند ) و نه چین در دوران انحطاط خودش قرار دارد . امریکایی ها نظم موجود را می پسندند و بر ادامه ان اصرار دارند ، نظمی که در آن کره شمالی یک تهدید نیمه جدی با یک اقتصاد در هم شکست منزوی و بعنوان یک کشور سرکش نمونه ( از دید امریکایی ها ) همچنان موجودیت داشته باشد ، تا کشورهای حوزه ژئو استراتژیک شرق آسیا همچنان شبح تهدید را بالای خودشان ( در کنار چین ) ببینند و این هژمونی سیاسی ، نظامی ، فرهنگی و اقتصادی آمریکا را در شرق اسیا ( غرب اقیانوس آرام ) تضمین می کند ، جایی که استرالیا بعنوان یک سرپل نظامی همچنان در جرگه دوستان نزدیک واشنگتن مانده ، فیلیپین بعنوان پایگاه نظامی آمریکا باقی می ماند ، کشورهای جزیره ای ( مالزی / اندونزی و.... ) برای در امان ماندن از خطر اژدهای سرخ ( چین ) همچنان پیمانهای نظامی بلند مدت را با امریکایی ها می بندند ، ژاپنی ها بیشتر از گذشته اقتصاد پویای خودشان را به امریکا نزدیک می کنند ، روسها همچنان بعنوان ضعیف ترین قدرت شرق اسیا ،نقش درجه دو را ایفا کرده و در بلند مدت جلوی بلندپروازی های چینی ها نیز گرفته میشود . سطور فوق تنها یک نمای شماتیک و خلاصه شده از وضعیت منطقه فوق هست . شاید از یک نظر ، مناقشه کشورهای شرق و جنوب اسیا بر سر جزایر اسپراتلی بیشتر از قضیه کره ، قابلیت جنگ را دارد . تنها چیزی که در این مورد تقریباً غیر قابل پیش بینی و محاسبه است ، حدود حماقت تیم ترامپ / متیس و سایر همفکران انهاست ولی نکته جالب در این مساله که حتی متیس هم به حداقل شرایط یعنی ترساندن کره و نه بیشتر راضی است و وزیر امور خارجه امریکا هم بیشتر بر راه حل سیاسی تاکید دارد . استراتژی فعلی امریکایی ها ، در اسیای جنوب غربی و شرق دور بر بنیان " دفاع پیشگیرانه در عمق " قرارداده شده که نقطه اغاز آن از 1990 بوده و تا نیمه قرن جاری ادامه دارد . از سال 2004 ، کار گروه GDPR مستقر در پنتاگون سناریوهای مختلفی رابرای شبه جزیره کره طراحی کرده و ظاهراً جنگ تمام عیار در ان دیده نشده ( که اگر دیده شده بود، سالها قبل و در جریان غرق شناور رزمی کره جنوبی ، حتماً شاهد نبردی حتی محدود بین دو طرف بودیم . ) هر چند کسی از اینده خبر ندارد و باید منتظر ماند و دید . پی نوشت : در طراحی استراتژیک صحنه رزم باید دید کلان داشت و طرح منظرهای تاکتیکی تحلیلگر را قطعاً دچار اشتباه می کند ه. س. س.ق.ا.گ MR9

Almirante Juan de Borbon

البته نقشه سال ۲۰۱۵ایراد های فراوان داره و مثلا تمام نقاط دست دولت رو قرمز زده در حالی که درداخل این مناطق مثل همون نقشه ۲۰۱۶ وحوش پراکنده و در محاصره حضور داشتن. قبلا هم گفتم از لحاظ نظامی ما جنگ رو بردیم و بعد از این دیگه وحوش نمیتونن تغییر خاصی در میدان نبرد ایجاد کنن.ضمن اینکه با انشقاق قطر از عربستان و رفقا جنگ بین وحوش هرروز بیشتر میشه.اتفاقی که الان در ادلب رخ داده. در جنوب سوریه هم تروریستها بیشتر سعی در حفظ مواضع خودشون دارن ودرخیلی از شهرهاشون کسی اصلا موافق جنگیدن نیست و مطمن باشید وقتی ارتش سوریه به این سمت رو کنه خیلی هاشون مصالحه میکنن. درباره کردها کار از کار گذشته و راضی کردنشون به یک حکومت فدرالی زیر پرچم دولت مرکزی بزرگترین امتیازه.و البته بگم که این ممکنه.مثلا چندروز پیش یک سری از نیروهای عرب اس دی اف خودشون رو به نمر رسوندن و به نیروهای دولت سوریه ملحق شدن.در شمال سوریه تعداد اعراب اصلا کم نیست. اگر سهیل حسن بتونه خودش رو به دیرالزور برسونه و راه پیشروی بیشترکردها رو ببنده عملا کار رو تمام کرده.رسیدن سهیل حسن به عصام زهرالدین و نیروهاش جان تازه ای برای ارتش سوریه است و البته سهیل حسن همیشه پای ثابت شکستن محاصره های طولانیه. در مورد گذرگاه التنف هم امریکا مثل بچه های سرتق میخواد همچنان ادامه بده به حضورش اما دیر یا زود اونجارو تخلیه میکنه چون الان از دو طرف در محاصره کاملن و دیگه راهی هم به دیرالزور ندارن. خلاصه کلام اینه که فعلا باید وحوش رو در ادلب و غوطه شرقی به حال خودشون گذاشت و در درعا و حمص و حما هم کنترلشون کرد.کار دواعش که تموم بشه نوبت اینهام میرسه.

این مطلب رضا امیرخانی نکات قابل تاملی داره. خصوصا در مورد تجربه ی تاریخی بوسنی و رقابت ما با ترکیه و نفوذ تدریجی و هوشمندانه ی ترک ها در کشورهای همسایه و در برخی مواقع استفاده از ظرفیت هایی که ما ایجاد می کنیم و در عوض بهره برداری خودمون، از سر انفعال و مدیریت غلط همون زمینه هایی که با زحمت هم ایجاد کردیم را به ترکیه تحویل میدیم. آینده عراق و سوریه خصوصا با ظرفیت هایی که الان ناخواسته حتی شاید ایجاد شده پیش روی ماست. توصیه میکنم بخونینش. روایت خوبی است. مهر

USS Laffey (DD-459) Destroyer Warship

HMS Ark Royal

  KMS Diether von Roeder (Z17) Destroyer

  Vittorio Veneto shortly after completion in 1940

HMS Ultimatum   HMS_Uproar

  South Africa's Charlotte Maxeke with Britain's HMS Portland in 2014

  Iranian kilo class submarine

بسم الله الرحمن رحیم لا حول و لا قوة الا بالله العلى العظیم     سلام بسیاری کشورها مصرف کننده هستند. یعنی دست در جیب مبارک می‌کنند، پول می‌دهند و اسلحه و تجهیزات مورد نیاز برای دفاع از خود را می‌خرند. برخی کشور‌ها هم تولید کننده هستند. یعنی متخصصینی دارند که برایشان اسلحه تولید میکند که البته معمولا این شرکت ها خصوصی هستند و در اختیار دولت نیستند. برخی کشورها که در همه چیز استثنا هستند، در این مورد هم با افتخار استثنا هستند و جزو هیچ کدام از دو دسته قبلی نیستند و تولید کننده نما هستند! یعنی یک چیز خارجی را می‌اورند و در داخل به عنوان جنس تولید شده خودشان نشان می‌دهند!! نهایتا ممکن است ان را در داخل و به صورت بومی تولید نیز بکنند اما ایده اولیه و طراحی خارجی است. در این مطلب، میخواهیم بگوییم بزرگ‌ترین فروشنده اسلحه دنیا همزمان بزرگ‌ترین ارتش دنیا و به صورت همزمان قوی‌ترین ارتش دنیا را هم داراست و با این حال، وزارت دفاع این کشور، خودش احتمالا خط تولید لازم برای تولید گلولهٔ تپانچه‌هایش را هم ندارد! شرکت های خصوصی نظامی، که با هدف سود‌اوری با هم مسابقه تولید بهترین، با کفیفت‌ترین و ارزان‌ترین را به راه انداخته‌اند، همواره از ایده های جدید استفاده میکنند و باعث اولین و بهترین و قو‌ی‌ترین بودن کشورشان شده اند. در این مقاله، به صورت مختصر با یکی از این شرکت‌ها اشنا خواهیم شد. دلیل این اشنایی، مشابه بودن محصولات تولیدی و ارائه ترجمه‌ درستی از کلمه بهبود است. بنابراین، در ادامه مقاله با ما همراه باشید!       انشا کلاش توسط میخائیل کلاشنیکف در سال ۱۹۴۷ در شوروی ساخته شد. این اسلحه دارای خشاب ۳۰ تیر و اجرای اتش اتوماتیک است و کاربرد اصلی ان بر خلاف ژ۳ این است که نفرات دشمن را زخمی کند. یک نفر در جنگ زخمی که بشود، ۳ نفر دیگر باید او را حمل کنند و این دکترین و استراتژی این اسلحه است. این اسلحه دارای کیفیت طراحی بسیار مناسبی است و دارای دقت مناسب است. برد این اسلحه ۱۲۰۰ متر است و در دو مدل قنداق ثابت و قنداق تاشو تولید می‌شود.   متن بالا، نمونه‌ای از چرندیاتی پر از غلط و اشتباه است که در برخی سازمان‌های نظامی کشور شنیده می‌شود! برای شنیدن ان از زبان خود ان افراد و با لحن گفتاری خود ان‌ها، به نزدیک‌ترین پایگاه بسیج مراجعه کرده و بپرسید کلاش چیست! تا انشا بالا برایتان خوانده شود. در اینجا ما با اطلاعات غلطی که در این متن به اسم مباحث علمی و دقیق به شما گفته می‌شود، کاری نداریم! بحث ما چیز دیگری‌است و این فقط مقدمه‌ای بود... با این حال، ما با علم به اینکه اسلحه‌ای به اسم کلاش وجود ندارد! و ان اسلحه نگون‌بختی که به ان کلاش می‌گوییم در حقیقت Ak47 می باشد، به دلیل محبوبیت و جا افتادگی اسم کلاش در همه جای دنیا برای AK47 همان نام کلاش را به کار می‌گیریم!   کلاش کلاش سلاح اصلی و سازمانی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و نیروی بسیج می‌باشد. همانطور که مشخص است، کلاش به دلیل کیفیت پایین ساخت و قیمت تمام شده، بسیار مناسب چریک ها و جنگ‌هایی است که میخواهد کم‌هزینه باشد. شایعه‌است که روستایی در پاکستان هست که برای شما کلاش را در چند دقیقه و جلوی چشمان خود شما تولید کرده، به شما تحویل می‌دهد! همین چند خط، به شما می‌گوید قطعا از دقت هم خبری نیست! ان‌هم دقت ۱۰۰۰ متری یا حتی شاید ۵۰۰ متری!! همین ابتدا عرض شود که احتمالا اگر تیرانداز خیلی خوبی باشید، حداکثر ۳۰۰-۴۰۰ متر روی کلاش حساب باز می‌کنید اگرچه برخی کلاش ها تا برد ۱۰۰۰ متری را هم بر سایت نشانه روی خود دارند. البته قطعا به صورت موردی پیش امد کرده که نیروی فواصل بسیار بیشتر را هم با یک کلاش بزند، اما بحث ما کاربری عمومی این اسلحه است. همچنین این اسلحه واقعا کشنده است. بسیاری نیروهای غربی از فواصل بالا با این اسلحه مورد اثابت قرار گرفته اند، البته چون خدا انها را دوست دارد، حتی بعد از برخورد گلوله کلاش بلند شده و عملیات خود را ادامه داده‌اند( البته برخی معتقد هستند که خدا انها را دوست ندارد! صرفا فرمانده‌شان انها را دوست داشته و به انها جلیقه ضد گلوله داده است. با توجه به این جمله که مرگ و قسمت دست خداست، ما این افراد با این سیستم فکری را به روز قیامت واگذار میکنیم!) نکته دیگر در خصوص اسلحه کلاش، نیاز کم ان به تمیزکاری است. و اسلحه کلاش به صورت مشخص، به کم گیر کردن یا اساسا گیر نکردن معروف است. خوشبختانه کشور استثنا‌ها، در اینجا هم با افتخار هزاران کلاش در دست نیروهایش دارد که پس از تلاش برای شلیک اولین گلوله، نیرو را به تلاش برای رفع گیر وا می‌دارد و از این باب هم، افتخاراتی برای خود ایجاد نموده است. بنابراین در معرفی کلاش، میتوان گفت که این اسلحه دارای تولید بسیار راحت، دقت نسبتا پایین، گیر بسیار کم و قابلیت اعتماد بسیار بالا در درگیری های نزدیک است.   کلاش در ایران کلاش سالهای سال است که در ایران خدمت میکند و همانطور که عرض شد، سلاح سازمانی نیز هست. سازمان مربوطه انقدر به این اسلحه علاقه دارد که در لوگوی خود تصویر این اسلحه را قرار داده است و سازمان‌های تابعه ان در کشورهای دیگر نیز، همین الگو را پیگیری کرده اند. با این حال، کلاشهای ایرانی واقعا وضعیت ناراحت کننده‌ای دارند. کشور استثناها، مفتخر است که یکبار دیگر در یک مبحث مستثنی باشد! ما در خصوص ترجمله کلمات نیز استثنا هستیم و کلمه شخصی سازی را با بهبود جابجا می‌کنیم! مثال مدعی هستیم که اسلحه CQ در ایران بهبود یافته M4 های امریکایی تولید شده با کیفیت صنعتی مطلق و عالی هستند!   [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10275/329444_840.jpg][/url]   [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10275/409904_132.jpg][/url]   دو سلاحی که مشاهده می‌فرمایید، کلاش‌های تغییر یافته توسط کشور استثناها هستند که همانطور که می‌بینید، در یکی تغییرات فقط ظاهری هستش(تعویض قنداق و اضافه کردن ریل!) و در دومی، غیر از رنگ ظاهرا کالیبر هم تغییر پیدا کرده. و همین!   کلاش در امریکا در امریکا هم کلاش هست. البته بیشتر برای مردم عادی هستند این کلاشها ولی شرکت‌های نظامی خصوصی هم با علاقه این اسلحه ها رو خریداری میکنند. در امریکا،‌کلاش به چند صورت به دست مردم می‌رسه: ۱- وارداتی از کشورهای شرق اروپا و روسیه ۲- وارداتی از شرق اروپا و روسیه با تغییراتی بومی در داخل امریکا جهت افزایش کیفیت ۳- تولید شده توسط شرکت‌های کوچیک و بزرگ امریکایی     بنابراین به وضوح میشه دید که  انواع و اقسام کلاش در امریکا بسیار زیاد هستند(توجه کنید که در این مطلب، منظور از کلاش دو اسلحه AK74 و AK47 هستش و البته اسلحه Ak74 در ایران نیست یا خیلی کم هست!) قیمت های این اسلحه هم بسیار متفاوت هست. نمونه‌هایی که کاملا از کشورهای خارجی وارد میشند بسته به مدل و کشور تولید کننده از ۴۰۰ دلار شروع میشن تا اسلحه های دست ساز امریکایی که به قیمت ۴-۵ هزار دلار فروخته می‌شند. یکی از شرکت‌های تولید کننده کلاش‌های دست ساز که قیمت اسلحه هاش هم بسیار بالا هستند، شرکت رایف داینامیکس هستش که معتبر ترین شرکت در خصوص افزایش کیفیت کلاش و در حقیقت بهبود کلاش هستش. سلاح‌های این شرکت، تا فواصل ۱۰۰۰ متری رو هم باهاشون شلیک موفق داشتند.   رایفل داینامیکس     رایفل داینامیکس از سال ۲۰۰۷ که صاحبش تصمیم گرفت برای شرکت‌های بزرگ اسلحه بهبود نده و کارگاه خودش رو در نوادا راه بندازه،‌تشکیل شده است. این شرکت اسلحه‌های سری  Ak47، Ak74، و AKM رو به صورت کاملا دست‌ساز تولید میکند. رایفل داینامیکس همکاری گسترده‌ای با شرکت‌های تولید کننده دیگر، و همچنین نیروهای مخصوص فعال در کشورهای خاورمیانه و شرکت‌های خصوصی فعال در خاور میانه دارد که به عنوان تولید کننده سلاح بومی برای انها فعالیت میکند. دقت، سرعت و کیفیت این تسلیحات بسیار عالی‌است و باعث شده که نیروهای امریکایی (بیشتر نیروهای شرکت‌های خصوصی) به راحتی این اسلحه ها را جایگزین سلاح‌های  کارخانه‌ای مانند M4 کنند.   اشنایی کم با این سلاح و مکانیزم کار با ان و طریقه استفاده از این سلاح در شرق باعث شد که این شرکت با همکاری برخی اموزشگاه‌ها، کلاس اموزش استفاده درست! از کلاش را نیز برگذار کند که این کلاس توسط بسیاری نیروهای مسلح و نظامیان خصوصی(PM) مورد استفاده قرار گرفته. برای مثال، طریقه عوض کردن خشاب که در کشورهای شرقی مرسوم هست، در سیستم غربی روش اشتباه! معرفی میشه و روشی که در غرب به عنوان استاندارد تعویض خشاب کلاش هست، در کشورهای شرقی به عنوان روش تاکتیکال معرفی میشه! البته در شرق، برخی گروه‌ها همانند حزب‌الله لبنان، به صورت اصولی و پایه از سیستم تاکتیکال غربی برای بکارگیری این اسلحه استفاده میکنند که سرعت و کیفیت و دقت رو افزایش میده.     در برخی ازمایش‌ها، سرعت تست ۵۳۵۳ ( شلیک پنج تیر به سیبل اول، ۳ تیر به سیبل دوم، تعویض خشاب، ۵ تیر سیبل اول و ۳ تیر سیبل دوم) در دو اسلحه M4 و کلاش یکسان بوده است. توجه کنید که اسلحه M4 به علت قفل گلن، نیازی به کشیدن گلن پس از خشابگذاری نداره! نکته بسیار جالب در کلاسهای اموزشی رایفل‌داینامیکس این هست که چون کلاش رو یک سلاح مبتدی و با قابلیت دست‌ساز میدونند، به نیرو در ابتدای کلاش اموزش داده میشه که اسلحه خودش رو خودش بسازه و بعد از ان برای دوره استفاده کند!   دقت رایفل داینامیکس تراویس هیلی به عنوان تستر سلاح‌های این شرکت، با استفاده از دوربین ACOG در فاصله ۸۰۰ متری شلیک موفق به سیبل(اولین شلیک و سایر شلیک های پیاپی) داشته و به قولی بر اساس معرفی صورت گرفته، تمام گلوله‌های گروپ(۵ تیر) روی خال سیاه نشسته که برای این اسلحه بسیار عالی به نظر می‌رسند. همچنین در همین ویدیو و تست، تراویس هیلی اعلام میکنه که چند شلیک موفق به ۱۰۰۰ متری هم داشته، ولی به دلیل اینکه تمام گروپ بر روی خال سیاه تشکیل نشده، اسلحه رو به عنوان استاندارد دقیق زن در ۱۰۰۰ متری معرفی نمی‌کنه. به نظر، فاصله دقت mil-spec یا با دقت استاندارد نظامی این اسلحه ها در ۸۰۰ متری، بسیار عدد مناسبی هست چرا که اکثر کلاش‌ها، با رد‌دات و در فواصل زیر ۴۰۰-۵۰۰ متر استفاده می‌شوند و این دقت در برد ۸۰۰ متری، تضمین گر کیفیت و دقت مناسب سلاح برای برد موثر اسلحه کلاش هست.     همانطور که مشاهده میکنید، برای به دست اوردن نتایج نظامی بهتر، باید هرچه سریعتر از تولید دولتی فاصله گرفت و کار را به شرکت های خصوصی واگذار کرد. این امر شامل اموزش نیرو هم میشه و به وضوح دیده میشه که کشورهایی که اموزش نیرو رو هم خصوصی کردن و توسط شرکت‌های خصوصی با کادر مجرب و اموزش دیده کار میکنن،‌ چقدر نتایج بهتر گرفتن که اینها دلایل خاص خودش رو داره.     منابع: بررسی اسلحه ساخت رایفل داینامیکس یوتیوب| اپارات وب‌سایت شرکت رایفل داینامیکس مطلب در وبلاگ خودم این مطلب برای وبسایت میلیتاری میباشد و هرگونه کپی‌برداری بدون ذکر نام نویسنده(Senaps) و سایت میلیتاری ممنوع می‌باشد.

[quote name='hamedof' timestamp='1376217632' post='328984'] خلط مبحث می کنید دیگه ! پهپاد قراره چیزی رو که روی زمینه بررسی کنه ! ولی اون همه رادار هوایی و ... وظیفشون کشف موشک ها از فاز پرتابه ! موشکی هم که فقط زیر زمین اسمبل بشه و تست نهایی نشه هیچ ارزشی نداره چون مشکلاتش مشخص نمیشه ! شما هم لازم نیست هر بحثی رو به آرکیو170 مربوطش کنید چون شما دارید به نوعی از این پرنده برای فرار به جلو استفاده می کنید. . شما موشک بالستیک رو که تست می کنی باید از جو خارج بشه ، همین هم کافیه برای شناساییش ... اگر نیاز باشه می تونم لیستی از تجهیزات که برای شناسایی این موشک ها مورد استفاده قرار می گیره رو به شما معرفی کنم. شما هم بهتره راهی رو برای عدم کشف پیشنهاد کنید ! [/quote] تازگی ها حقیقت شده فرار رو به جلو... اینکه، من اینقدر به 170 میپردازم ، به خاطر خودتونه ... به خاطر اینه که اگر واقعاً چیزی از آینده توی این پرنده هستش، به هر طریقی شده، به جامعه ی علمی کشور تزریق بشه...با این طرز فکر مشکل داری، برادر من، مشکل من نیست که... یه آدمی توی این سایت هست که دانشش از من و شما خیلی بیشتره ، ولی عمراً به مانند شما یه چیزی رو تکذیب نمیکنه!!! بسم الله .. لیست کنید، دانسته هاتون رو ، تجهیزات رو نام ببرید...تا ما هم راه گریز ازشون رو از ذهن بگذرونیم...

[quote name='hamedof' timestamp='1376215911' post='328973'] شاید پرتابی بوده که ما علنیش نکردیم ، ولی اون ها هم دیده اند پرتاب ها رو ، اما قرار نیست سرویس های اطلاعاتی کل اطلاعاتشون رو در مورد کشورها منتشر کنند ! بسیاری از این اطلاعات طبقه بندی شده اند و هرگاه از حالت سری و محرمانه خارج شدند بین عموم پخش می شود. برای مثال اسرائیل از وجود شهاب 5 و 6 با برد هایی تا 6000 کیلومتر خبر داده اند . اعلامی میکنند ایران تا 2015 حتما قاره پیما خواهد داشت . اما ! اما ما نمی تونیم بگیم که اون ها از کارهای ما اطلاعی ندارند ! همین پیش بینی ها که دقیق هم هستند تا حدودی نشون ندهنده قدرت اطلاعاتی اون هاست . ! در سایت های فضاییشون اون ها دقیقا اعلام می کنند که ایران احتمالا فلان پرتاب را خواهد داشت . این یعنی پرتاب مخفیانه وجود خارجی نداره... [/quote] یه بنده خدایی از حاج آقا میپرسه ، میشه نماز رو با کفش خوند ، حاج آقا میگه نه ، طرف میگه حاج آقا ما که خوندیم شد... به موقع اش مشخص میشه ، مخفی هم میشه، خوبش هم میشه... اگر آمریکا این جوری که ادعا میکرد، به راحتی میتونست از فضا فعالیت های موشکی و فضایی ما رو صد در صدی زیر نظر داشته باشه .. ناموس خودش رو ، ور نمیداشت بیاره، قندهار، که بعد هم به فناش بده...