یکی از نقاط ضعف های تانک کرار بی حفاظ ماندن بخش حلقه برجک است. نحوه چینش زره های واکنشی بر روی برجک تانک با وجود نقاط قوتی مانند پوشش کامل برجک یک نقطه ضعف قابل توجه دارد. شکل چینش زره های واکنشی موجب می شود حلقه برجک بی دفاع بماند و در صورت اصابت پرتابه های ضد زره به این بخش از تانک احتمال نابودی تانک وجود دارد. البته راهکارهای برای بهبود حفاظت این بخش از تانک نیز در دسترس است. ارتش روسیه در نظر دارد تا بسته های بروز رسانی جدیدی برای تانک های تی-90 آ تولید نمایید. این بسته های ارتقا با نام های تی-90 ام شناخته می شود. نکته قابل توجه در این بسته ارتقا استفاده از زره های واکنشی رلیکت است تا سطح حفاظت تانک افزایش یابد. نحوه چینش زره های واکنشی رلیکت در تانک تی -90 همانند تانک کرار باعث می شود. حلقه برجک بی دفاع بماند. روسها با دانستن این مسئله در نمونه اولیه تانک تی-90 ام با اضافه کردن زره های قفسی سعی در رفع این نقص دارند. در نمونه ی بعدی تانک تی-90 ام یک توری ضد راکت برای حفاظت از حلقه برجک تانک نصب شد. پس می توان از ایده روسها در بهبود تانک کرار استفاده کرد. نمونه اولیه تانک تی-90 ام - برای حفاظت از حلقه برجک از زره های قفسی استفاده شده است نمونه بعدی تانک تی -90 ام که به شکل غیر رسمی به نمایش در امده است - برای حفاظت هر چه بیشتر از حلقه برجک از توری ضد راکت استفاده شده است نصب توری ضد راکت به شکل سراسری در اطراف برجک روس ها برای حفاظت از حلقه برجک، این بخش حیاتی تصمیم به نصب توری های ضد راکت گرقته اند. البته فقط روسها به فکر حفاظت از حلقه برجک نبوده اند. در این بین می توان به مواردی مانند استفاده از ورقه های لاستیکی توسط اوکراین و زره های گوی وزنجیر در بسته بروز رسانی پی تی -16 لهستان اشاره کرد. تی-72-120 اوکراینی مجهز به زره های واکنشی به همراه ورقه های لاستیکی در برجک - ورقه های لاستیکی می تواند در برابر راکت های ضد زره برای حفاظت از حلقه برجک موثر باشد

گذرگاه ابوکمال یه گذرگاه مرزی بین عراق و سوریه هست که میشه گفت به دلیل شرایط جغرافیایی اطرافش بزرگترین گذرگاه مرزی بین عراق و سوریه هست که از سمت عراق همون گذرگاه القائم هست به نظر من تو منطقه شرق سوریه بعد از دیرالزور مهمترین منطقه حساب میشه(از نظر ارتباط زمینی عراق و سوریه و جبهه مقاومت ) که هم گذرگاه و هم شهر تو قسمت جنوبی رود فرات هستن و بدون گذر از رود خونه هم میشه گرفتشون البته با گرفتن این گذرگاه و شهر دو تا از سه تا گذرگاه مرزی به کنترل نیرو های سوری در میاد

مطلب خوبی اشاره شد و باید روی نقص های کرار بحث کرد .تا کنون همش روی مزایا بحث شده بود.بله این تانک مزیت بزرگی برای ماست و گام بلندی بسوی جلو برای ما خواهد شد .اگر قرار در منظر ما فقط ارتقا تی۷۲ باشد ادم میتونه تحمل کنه ولی اگر قرار بشه ستون فقرات زرهی ما، باید ایراد هارو گفت .البته و صد البته وجود ۵۰۰ تا ۷۰۰ تانک و چه بسا کمتر ،دردی را دوا نمیکند ان هم با خلع پوشش هوایی و مرگبار بودن زمین .معمولا برخورد پرتابه هابه حلقه ی تانک یکم دور از انتظار ولی امکان پذیر . اما در حین نبرد میشه برای مشکل چاره ای اندیشید.اما بزرگترین مشکل تانک کرار قسمت بالای برجک هست که چاره اندیشیدن در موقع نبرد کمی دشوار. شدیدا در این ناحیه ضعف احساس میشه .از دریچه ها ورود و خروج گرفته تا پوشش کم بلوک های واکنش دهنده انفجاری .این حرف زمانی معنا پیدا میکند و ترسناک تر میشه که بدانیم ستون فقرات سلاح های ضد تانک دشمن از نوع تاپ اتک هستند .و اکثر تهدیدات هم از اسمان کرار را مورد تهدید قرار میدهند .گویا عزیزان از این نظر نیم نگاهی به تجربیات نبرد کورسک داشتن که المان ها با اشتوکا به سختی تانک های روسی را پیدا میکردن چه برسد به زدن برجکشان!!!

Ticonderoga-Class Cruiser CG-52-USS-Bunker-Hill

درود به دوستان گرامی در مورد تانک یک مواردی نوشته شد که من دیدم چند تا نکته اضافه کنم شاید مفید باشه.   اول اینکه در جواب سئوال ما از رزمنده های زمان جنگ که چرا با لندکروزر ها با این سرعت وحشتناک حرکت می کنید که هم خودتان را به کشتن می دهید و هم شاه فنر ماشین را می شکنید می گفتند که اگر کندتر حرکت بکنیم ما را می زنند و این تجربه ما است. به عبارت دقیق تر در یک جنگ با تسلیحات نه چندان پیشرفته هدفی که با سرعت زیر 100 کیلومتر در ساعت حرکت می کند در معرض نابودی است.   حالا تصور بکنید که ما بخواهیم یک تانکی بسازیم که با این سرعت بخواهد حرکت بکند. صرف نظر از موتورش با کمترین برخورد با مانع تانک صدمه شدید می بیند. تانک ها کلا در مقابل سقوط از ارتفاع بالای 120 سانت به روی زمین مشکل دارند. سال 1373 یک تانک روسی نیمه شب از روی تانک بر افتاده بود روی پل ستارخان و هم پل را شکسته بود و هم خورشیدی آن خرد شده بود و آن شب ما را بیچاره کرد.   بهترین نوع آوری در زمینه زرهی می تواند هاورتانک باشد. یعنی تانکی که در یک ارتفاع 4-5 متری از سطح زمین با سرعت زیاد می تواند از موانع و میدان مین و غیره با سرعت وحشتناک و صدای مهیب عبور بکند و همین عبور به تنهایی برای قبضه روح شدن دشمن کافی است. اما فعلا موتوری نیست که شروع حرکت و ادامه آن و توقف را برای ما تامین انرژی بکند و باید برویم به سراغ پروژه های 80 سال پیش آلمان نازی که سعی در ساخت موتورهای ضد جاذبه داشتند و پروژه های با ریسک بالا تعریف بکنیم و کارفرمایی هم داشته باشیم که هم صبر داشته باشد و هم پول و هم اعتماد به کارشناس.   در مورد اینکه تانک کپی خوب نیست و .... هم که شکی نیست. یک تانک وقتی تغییر دهنده بازی است که یا در توانایی یا در روش استفاده از آن نوع آوری وجود داشته باشد. البته فرمانده کل قوا بر خلاف مدیران میانی از طرح هایی که مشابه خارجی دارند راضی نیستند و همواره مشوق طرح هایی کاملا متفاوت هستند. البته تکنوکراتها کار خودشان را می کنند. اگر تکنوکراتهای ما جز کپی کار دیگران چیزی بلد نیستند، باید نوع آوری را در نحوه استفاده از تانک متمرکز بکنیم. طبیعی است که روشهای زرهی که گودریان و مانشتاین و کورت مایر استفاده می کردند (اگر هم بلد باشیم) چندان به کار ما نمی آیند زیرا دشمن ما اینها را چندین دهه است که در دانشکده های خود تدریس می کند.   اما در نفس مورد کپی کاری باید بگویم که حتی امروز آمریکایی ها هیچ وسیله دفاعی ندارند که کپی وسیله مشابه در 80 سال پیش نازی ها نباشد و همه شرکتهای بزرگشان هم بخشهای غیر رسمی برای معکوس کردن محصولات شرکتهای دیگر را دارند. بعد از سقوط آلمان (بیشتر به دست خواص و نخبگان خودش از درون تا دشمن از برون) به دستهای متفقین قرار دادی بین روسیه و انگلیس و امریکا بسته شد که می توانند از هر آلمانی که بخواهند استفاده بکنند و در امریکا این بردگان تکنولوژی در ازای روزی 2.5 تا 11 دلار مجبور به کار اجباری یا محاکمه به عنوان جنایت کار جنگی بودند. فقط بیش از 75000 لغت در هوانوردی اصولا در زبان انگلیسی وجود نداشتند و برای آن ها همانند سازی شد. همه آنچه امروز صنعت نظامی آمریکا است در واقع ادامه ضعیفی از آنچه آلمانها انجام داده بودند است. علت این همه پیشرفت در آلمان این بود که این ملت اعتقاد داشتند که از بازماندگان آتلانتیس هستند و به موفقیت خود در پروزه های غیر ممکن اعتقاد کامل داشتند و سیستم نظارتی آلمان طوری بود که کسی نمی توانست از بودجه ها سو استفاده بکند و مدیریت کم نقص بود. یک فرقی هم سیستم ما با آلمان نازی دارد این است که در آلمان نازی وقتی یک نوع آور نظامی به سازمانهای مرتبط مراجعه می کرد و طرح او احمقانه و غیر قابل اجرا دانسته می شد همواره یک جای دیگری بود که این تیپ پروژه ها را از نظر علمی بررسی و کمک کرده و تامین مالی کند و به صورت سری ادامه بدهد که در ایران چنین مرجعی وجود ندارد. البته از قول متفقین گفته شده که آلمانها به دلیل داشتن تکنولوژی برتر، ارز های معتبر آن زمان را جعل می کردند و تامین مالی پروژه ها را اینگونه انجام می داند. اسکناس های جعلی اینها هم کیفیتی بالاتر از اسکناس اصل داشته و هیچ کارشناسی قادر به تشخیص نبوده است ولی در کل داستان تاثیری ندارد. یادم هست در یک پروژه ملی که برای دفتر فناوری ریاست جمهوری با حقوق ناچیزی کار می کردیم، هر وقت می خواستند به ما پول بدهند می گفتند که این بیت المال اشک یتیم هست که به شما می بخشیم. به شخصه هر وقت می خواستم از حقوقم پولی خرج بکنم تا مغز استخوانم می سوخت. دقیقا به اینها گفتم که اگر وضعتان این قدر خراب هست بیایید و پول چاپ بکنید و خرج تحقیقات بکنید مطمئن باشید که کشور ضررنمی کند. که برخورد شدیدی داشتند من هم رفتم سراغ یک کار دیگر که کارفرمایش جدی باشد نه نمایشی.

با سلام مجدد . دوست گرامی از اطلاعاتتون استفاده کردم ، راستش اطلاعات من در زمینه آیرودینامیک در این حد نیست که بتونم به سوالتون جواب بدم ، همین باعث میشه این سوالات رو گوگل کنم تا اطلاعاتم در این زمینه بیشتر بشه .اگه به اطلاعاتی دست پیدا کردم همینجا با شما به اشتراک میزارم .

ایکس 47 بی از مجرای اس مانند استفاده میکنه و نیازی به پوشاندن توربین از نمای روبرو نیست و اون روشی که گفتین یعنی پوشاندن بخشی از نمای روبروی توربین در اصطلاح رادار بلاکرز نام داره و در سوپر هورنت استفاده شده در جایی خوندم که این سطح برامده باعث افزایش درگ نشتی میشه یعنی بخشی از هوا بجای اینکه وارد موتور بشه از لبه ی ورودی هوا به بیرون نشت میکنه و از این رو هوای کافی به موتور نمیرسه مگر اینکه قدرت مکش موتور اونقدر بالا باشه که بتونه اون حجم از هوای از دست رفته رو جبران کنه . در جایی هم خوندم که این سطح برامده در کنترل امواج شوک تاثیر داره ! امواج شوک دقیقا یعنی چی ؟

با سلام ، در این مورد اطلاعات دقیق ندارم اما احتمال میدم برای جدا کردن لایه مرزی هوای ورودی به مجرای موتور و همچنین پوشاندن بخشی از نمای روبروی توربین مرحله اول موتور در برابر امواج رادار باشه ، در ضمن از فضای ایجاد شده زیر این برآمدگی هم میشه برای نصب شناساگرها یا سنسورهای مختلف استفاده کرد .

T - 90

Northrop Grumman-X-47b

AMX

Kamov Ka - 52

بوئینگ سی 17 گلوب مستر

F - 15

از قسمت جنوبی فرات هم میشه نفوذ کرد که به شهر و گذرگاه ابوکمال نزدیک تره تقریبا میشه گفت این گذرگاه مهم ترین گذرگاه مرزی بین عراق و سوریه هست و برای همه طرف های درگیر نقطه مهمیه

General Dynamics - Lockheed F-16 Fighting Falcon

طی این چند روز که سایت نبود چنتا خبر جمع کردم امیدوارم دیگه از دسترس خارج نشیم حمله امروز اف 16 های اسرائیلی به مرکز تحقیقاتی ارتش سوریه در منطقه مصاف استان حماء حضور نیروهای روسی در اطراف دیرالزور ای-10 گرازی در رقه عملیات انتحاری داعش اطراف حماه روستای حمیمیه نقشه شکستن محاصره دیرالزور ( به نظر من بهترین مسیر بود بدلیل احتمال محاصره نیرو های داعش بین کرد ها و ارتش سوریه) اینم یه عکس از پایگاه نیرو های روسی در سوریه (تاریخشو نمی دونم )

USS North Dakota (SSN-784)

کل ساختمان اصلی یک تانک شامل  توپ،زره ،موتور،سیستم های اپتیکی و الکترونیکی هستش.شما خودتون به صورت واقع گرایانه نگاهی بندازید به تانک های مختلف غربی که آیا همه اینها رو در داخل کشورشون تولید میکنند؟ یه نگاهی هم به تانک های شرقی بندازید.سیستم های شرقی بعضا به خاطر تحریم های مخفی و غیر مخفی که وجود داره مجبور هستند که همه قسمت هاشو خودشون بسازند.اما در غرب شرایط فرق میکنه.نمونش آبرامز آمریکایی.آمریکا تنها ابر قدرتی هست که تمام ملزومات اعم از الکترونیک و مکانیک رو میتونه تولید کنه و به کشور دیگه ای وابسته نباشه در حالی که توپ و سیستم های اپتیکی آرامز ساخت آلمان هستش.آلتای ترکیه طراحی شاسی کره،توپ آلمان،موتور آلمان K2 کره هم همینطور و ... .متاسفانه ما در حال حاظر به خاطر تحریم و قبل اون هم به خاطر مخالفت با سیاست های غرب نمیتونیم از این شرایط استفاده کنیم و دوستان نزدیکمون از جمله چین و روسیه (که البته به خاطر اینکه ما تحریم هستیم راحت تر میتونن جنسای اشغالشون گرون بندازن به ما) هم به شرایط بازار و سیاست نگاه میکنن و با ما معامله میکنن.اگر بتونن به ما گرون بدن میفروشن و اگر پشت پرده معماله نکردنشون با ما به صرفه تره اون رو انجام میدن.پس ما مجبوریم که خودمون همه چیز رو بسازیم. یه نگاه کلی بندازیم به صنایع مختلف اعم از ریخته گری مواد،مکانیک،الکترونیک و از همه مهمتر مدیریت درست در کشورمون.من با  اینکه کرار کپی هست یا یه آپدیت از t-72 یا مونتاژ با یه اسم جدید برای دور زدن تحریمها.با این اوضا ما حالا حالاها باید در آرزوی رسیدن به تانکی مثل آلتای و رویایی تر از اون آبرامز و ... رو داشته باشیم.   به امید روزی که مدیران ما علاوه بر حرفهاشون رفتارشون هم مثل ائمه بشه.

متاسفانه نبود بودجه کافی گریبانگیر هستش.ذوالفقار تانک بسیار خوبی هست و تست های شلیک و ... گویای این امر هستند هر چند رسانه ای نشدن هیچکدوم.درسته که همون توپ t-72 نصب شده روش ولی موقع تست گرفتن نتایج بهتر از t-72 بود.اون هم به دلایل خاص طراحی بدنه.من بیشتر از همه امیدوار هستم که تجربیاتی که تیم طراحی ذوالفقار دارند رو با تیمی طراحی کرار به اشتراک بذارند.شما هم دعا کنید که همچین اتفاقی بیفته

خب خدا خیرت بده خودت جواب خودت رو دادی شما میگی چون ماوریک تانک میزنه پس ما تانک نسازیم بریم پدافند بسازیم خب پدافند رو هم موشک ضد رادار میزنه پس بریم جنگنده بسازیم اینطوری نمیشه باید در هر زمینه ای به تعداد مورد نیاز تجهیزات ساخته بشه حالا اگر در حوزه جنگنده ها پیشرفت قابل ملاحظه ای نداشته باشیم دلیل نمیشه که بقیه تسلیحات رو به تعداد کم بسازیم که مبادا از بین برن

با سلام   آماده سازی برای عملیات آخوندک     از ده ماه قبل از اجرای عملیات آخوندک ، که به منظور اسکورت گزوه رزمی  " فاکس تروت" ، برنامه ریزی شده بود ، آماده سازی های مقدماتی برای این عملیات  در جنوب کالیفرنیا  آغاز گردید . برای فرماندهی این گروه رزمی ، آدمیرال " گای زلر" ( فرماندهی وقت گروه رزمی ناوشکن های نیروی دریایی ) به شکل جالب توجهی بر اجرای تمرینات دقیق به منظور آماده شدن یگانها برای اجرای عملیات در شمال دریای عرب ( در نزدیکی سواحل پاکستان و ایران ) اصرار می ورزید .       CGN-35   در ابتدای امر ، مهارت ناوگروه رزمی در تفسیر مقررات درگیری (ROE) برای مقابله با شناورهای سطحی  کوچک و بسیار مانورپذیر ( به مانند شناورهای بوگهامر) و پرنده های رزمی با قابلیت پرواز در نزدیکی سطح زمین که هردو جزء نخستین تهدیدها در خلیج پارس بشمار می آمدند مورد ارزیابی قرار گرفت و پس از آن تمرینات ویژه ای برای مقابله با موشکهای ضد شناور کرم ابریشم ( که جزء زرادخانه نیروهای مسلح ایران در آنزمان بود ) صورت پذیرفت.  علاوه براین ، تاکتیکهای بکاو وبکش در تمام اوقات شبانه روز که در آنزمان اصطلاحاً " پُتک " نامیده می شد ( یکسری تاکتیکهای ویژه برای مقابله با اهداف پرنده سریع در سطح آب) ، شیوه های متنوع برای اسکورت کاروانها ، پشتیبانی آتش از یگانهای دریایی همراه و  همچنین شناسایی و تخریب میدانهای مین دریایی نیز در دستور کار قرار گرفت .     DD-975 و DDG-16     این ناوگروه ، در طول نوامبر 1987 ، تمرینات خود را در دریای "برینگ" دنبال می نمود و بلافاصله پس از اتمام آموزش ، از مسر غرب اقیانوس آرام و سپس اقیانوس هند به پایگاه نیروی دریایی در شمال دریای عرب اعزام شد . در جریان تمرینات  این ناوگروه در ژانوبه 1988 در هاوایی ، خدمه سناریوهای مختلفی را در جریان یک رزمایش 96 ساعته برای مقابله با تهدیدات زیر سطحی احتمالی نیز به انجام رساند که  دراین رزمایش ، نیروی دریایی از مهمات واقعی نظیر موشکهای هارپون ، مهمات هدایت شونده لیزری  و مهمات  هوا به سطح " راک آی " نیز استفاده نمود .       FFG-58 و FFG-56   اما پس از ورود ناوهواپیمابر فورستال (CV-59) به منطقه و برخورد شناور رزمی ساموئل . بی . رابرتز (FFG-58) به یک مین در 14 آوریل 1988 ،ناگهان دستور اعزام به منطقه نبرد صادر شد .         FFG-24  و  FFG-51   با صدور دستور نظامی ، دو  شناور رزمی در این گروه در مسیر  بندر مومباسا ناگهان تغییر مسیر داده و دو شناور یو اس اس جوزف استرائوس  (DDG-16) و یو اس اس بگلی  (FF-I069)  با درپیش گرفتن سمت شمال ، پس از سوخت گیری از شناور پشتیبانی یو اس اس واباش (AOR-5)  با افزایش سرعت به 25 نات دریایی  بسوی تنگه هرمز  شتافتند تا به دو شناور همگروه خود ، یعنی یو اس اس  مریل  (DD-976) و یو اس اس مک کورمیک (DDG-8) پیوسته و آماده ورود به خلیج فارس شوند .      AOR-5 و LPD-14     این چهار شناور رزمی در مسیر پیشروی خود ، به سازمان رزمی یگان حاضر در خاورمیانه (MEF) شامل یو اس اس سیمپسون (FFG-56) ، یو اس اس او برایان (DD-975) ، یو اس اس ج ویلیامز  (FFG-24) ، یو اس  اس وین رایت (CG-28) ، یو اس اس گری  (FFG-5 I) و درنهایت  ، یو اس اس ترنتون (LPD-14) ملحق شدند . در شمال دریای عرب نیز ، ناوهواپیمابر اینترپرایز (CVN-65) به همراه شناورهای اسکورت ویژه خود ، یو اس اس ریسونر  (FF-1063) و یو اس اس ترکستون (CGN-35) به منظور مقابله با تهدید شناورهای رزمی  و همچنین حملات احتمالی هوایی در نزدیکی چابهار استقرار یافتند .   پی نوشت :   سئوال اینجاست با توجه به این تجربه ، سناریوی آینده نیروی دریایی ایالات متحده در یک درگیری احتمالی چیست ؟؟؟؟   کاپیتان  جی. بی . پرکینز  نیروی دریایی ایالات متحده  مجله نیروی دریایی - ماه مه 1989   مترجم : MR9/ صرفاً برای میلیتاری

اتفاقا میل 28 برای سپاه بهتر است باتوجه به اینکه ارتش با هلیکوپترهای کبری تطابق پیدا کرده است، بویژه که تغییر خیلی سختتر است تا اینکه از صفر چیزی را بسازی بهتر است با بهبود کبری ها و رساندن به استاندارد طوفان 2 آنها را برای جنگ های نوین آماده سازیم

به نم خدا سلام خبر خوبیه امیدوارم که با محقق شدن این امر باعث سطح توان این قسمت از نیروی زمینی سپاه که جای خالیش واقعا احساس میشد بشه. این حتی برای هوانیورز انرتش هم خوبه چون این نیروی نیاز به بالگرد های بیشتری داره و این امر باعث تولید و یا خرید بالگرد میشه.   تجهیزات این نیرو احتمالا عبارت خواهند بود از: بالگرد های طوفان-1 که امیدواریم به طوفان-2 ارتقا پیدا کنن( این م باید در هوانیروز ارتش هم برای همه ی کبرا ها محقق بشه) بالگرد های شاهد 285 بالگرد های شاهد 287 (این دوتا دیگه فکر نکنم تولید بشن) میل-17 ها (که احتمال داره تحت لیسانس هم خط تولیدش راه بیفته) شاهد 216 که امیدواریم همرچه زودتر برای این نیرو و هوانیروز ارتش تولید بشه و شاید هم بالگرد های ملی

یکی از کارهای مهمی است که خوشبختانه صورت گرفته است ولی امیدوارم در این زمینه هوانیروز ارتش را هم یاری کنند