مقدمه : از یک نظر ، نیروی دفاعی دولت عبری ( IDF) از ابتدای تاسیس تاکنون در میان طیف گسترده ای از تهدیدات رو به رشد در حوزه برتری هوایی و همچنین تهدیدات بالستیکی زمین پایه قرار گرفته است ، به همین دلیل سالهاست که بخش های مرتبط در حوزه توسعه صنایع نظامی این مجموعه ، مشغول افزایش قابلیتهای بازوی تهاجمی اصلی آن ، یعنی نیروی هوایی هستند و در چند سال اخیر نیز ، طراحی ، تولید و بکارگیری جنگ افزار موشکی هواپایه جدیدی با هدف افزون نمودن توانمندی های تهاجمی این نیرو در دستور کار قرار گرفته است . سلاح دورایستای جدید در زرادخانه IAF : این سلاح جدید که با شناسه Rampage نامگذاری شده ، قادر خواهد بود تا توسط پیکر بندی های رزمی موجود IAF ، یعنی جتهای جنگنده F-15I ، F-16I و جدیدا" F-35 حمل و شلیک شود که بطور طبیعی برای اجرای حملات دقیق بر علیه اهداف مورد نظر متخاصم در برد های بلند مورد استفاده قرار می گیرد و مشخصا" ، سلاحی ایده آل برای از میان بردن شبکه یکپارچه دفاعی هوایی متراکم دشمن بشمار می آید . این مهمات جدید ، با توجه به سرعت قابل ملاحضه ای که برای ان در نظر گرفته شده ، تاثیر مرگ آوری را با ترکیب یک کلاهک 750 کیلوگرمی و انرژی جنبشی تولید شده در آن بر علیه هدفهای مشخص شده ، خواهد داشت . علیرغم اطلاعات پراکنده موجود ،این برنامه ، پروژه ای مشترک میان صنایع هوا- فضای اسراییل ( IAI) و صنایع نظامی اسراییل ( IMI) در پاسخ به نیازمندی های IAF برای مقابله با شبکه های پیچیده موشکی A2AD بشمار می آید . ریشه اصلی این پیکر بندی جدید را می توان در راکت هدایت شونده توپخانه با برد ارتقاء یافته زمین پایه Extended Range Artillery guided rocket (EXTRA) دانست که برای استفاده در نقش هوا به زمین مورد بهسازی قرار گرفته است . فناوری این پرتابه های غیر معمول که با شناسه ALBM (air-launched ballistic missile) نیز شناخته می شوند ، تا کنون در شرایط واقعی رزمی استفاده قرار نگرفته است ، اما مقایسه اولیه این فناوری با تسلیحات موجود در سازمان رزم IAF ، نشان میدهد که احتمالا" ابعاد این جنگ افزار از نمونه موشکهای کروز موجود در نیروی هوایی اسراییل ، بزرگتر بوده و سرجنگی مورد استفاده در آن احتمالا" کوچکتر از همتایان زمین پایه خود است . بنا بر اعتقاد برخی از تحلیلگران نظامی ، دوشرکت فوق الذکر ، در جریان این برنامه مشترک ، درصدد بودند تا فناوری موشکهای فراصوت بالستیک زمین پایه مسلح به کلاهکهای متعارف را برای حمل با جتهای نیروی هوایی به منظور اجرای حملات سنگین دور ایستا بر علیه اهداف بخوبی محافظت شده توسعه دهند . در این زمینه ، آمیت هایموویچ مدیر بخش بازاریابی شعبه آمریکای شمالی واحد " مالام " معتقد است : " منطقه خاورمیانه ، به تقریب مجموعه ای از متراکم ترین شبکه های دفاع هوایی را در خود جای داده و برای نفوذ به درون این شبکه بدون اینکه پیکر بندی هوایی مهاجمان دچار تهدید عمده ای شود ، می بایست از جنگ افزارهای دور ایستای دقیق پرسرعت استفاده گردد . " بنابراین ، با توجه به اینکه نیروی هوایی اسراییل افزون تر از گذشته ، عملیات های تهاجمی دقیقی را برعلیه اهداف مشخص شده در درون خاک سوریه ، بخصوص پایتخت این کشور ( دمشق ) ( که بتدریج به سامانه های دفاع هوایی پیشرفته مجهز شده و بر تراکم حضور چنین تجهیزاتی بسرعت افزوده میشود ) اجرا می نماید ، ضروری بود که تسلیحات دورایستای بومی با قابلیتهای بیشتر نسبت به جنگ افزارهای موجود ، در اختیار آن قرار گیرد . به همین دلیل ، جنگ افزار جدید عبری با برد اسمی 1145 کیلومتر ،می بایست در بردی فراتر از محدوده شلیک موثر سامانه های دفاع هوایی فعلی موجود در سازمان رزم ارتشهای سوریه و جمهوری اسلامی ایران ، وارد عمل شود . از سویی دیگر ، با توجه به اینکه بخشی از حملاتی که IAF در ماه های اخیر بر علیه اهداف سوری اجرا نموده ، توسط عناصر دفاع هوایی این کشور رهگیری و خنثی شده است ، مقامات ارشد IAF به این نتیجه رسیده بودند که موشکهای کروز موجود با قابلیتهای متعارف رزمی بدلیل افزایش تراکم سامانه های پدافندی نمی توانند در اینده از سد آتش ایجاد شده ، عبور کنند ، در نتیجه می بایست مهمات جدیدی طراحی گردد تا به شکل خاص شرایط را برای بازگشت برتری هوایی IAF فراهم نماید . بدین ترتیب ، براساس اظهارات آمیت هایموویچ ، Rampage طراحی گردید تا با در اختیار داشتن ترکیبی از مشخصات برتر ، نظیر سرعت فراصوت ، شانس رهگیری و انهدام را از سوی سیستم های دفاعی پدافندی تا حد زیادی کاهش دهد . براساس اطلاعات منتشر شده از سوی رسانه های عبری ، Rampage به شکل خاص برعلیه اهدافی نظیر پستهای فرماندهی ، فرودگاه ها و دپوهای تعمیر و نگهداری استفاده خواهد شد . به گفته این رسانه ها ، اهمیت این سلاح بیشتر در مراحل اولیه جنگ ، برای نفوذ به درون شبکه های چند لایه دفاع هوایی خواهد بود ، به همین منظور ، مسیر بالستیکی آن بر خلاف موشکهای کروز ، مستقیم نیست و به گونه ای طراحی شده تا با در اختیار داشتن مانور پذیری افزون تر ، رهگیری و انهدام آن مشکل تر گردد . این مهمات جدید عبری ، با مجهز شدن به یک سامانه ناوبری داخلی ، تقریبا" در برابر هر گونه اقدامات متقابل برای منحرف نمودن آن ، مصونیت داشته ، در عین اینکه می تواند در هر گونه شرایط آب و هوایی بسوی هدف شلیک گردد . بدین سبب ، با برنامه ریزی و سرمایه گذاری مناسب ، صنایع هوا- فضای اسراییل سرانجام در ژوئن 2018 به شکل غیر رسمی اعلام نمود که در جریان یک تست محرمانه که برروی یکفروند جنگنده اف-16 نیروی هوایی صورت پذیرفت ،از یک پرتابه بالستیک با شناسه اولیه Rampage به درازی 15 فوت و وزن 1200 پاوند که از هدایت GPS نیز بهره میبرد ، رونمایی نموده که هم اکنون IAF قصد دارد تا با سرمایه گذاری بیشتر ، آن را بصورت انبوه بخدمت بگیرد . بدین ترتیب ، با در نظر گرفتن احتمال ورود بخدمت این جنگ افزار جدید ، نیروی هوایی اسراییل میتواند به آرامی ، ناوگان جتهای رزمی خط مقدم خود را به قابلیت حمل جنگ افزارهای خانواده ALBM مسلح کند که این نیز به نوبه خود ، به معنای افزایش توانمندی های رزمی تهاجمی غیر هسته ای این نیرو خواهد بود . همزمان با انتشار این خبر، نیروی هوایی روسیه نیز از چنین سلاحی رونمایی نمود و گفته میشود که چینی ها نیز درصدد توسعه این فناوری برای ناوگان بمب افکن های سنگین و میان وزن داخلی خود هستند . ادامه دارد ...................... پی نوشت : 1- منابع مورد استفاده در انتهای مقاله پیوست خواهد شد . 2- این متن و بخش دومی که ارائه خواهد شدرا با دقت بیشتری مطالعه فرمایید ... 3- پاراگراف آخر این مقاله در نوع خودش قابل توجه هست ، یک قدرت غیر رسمی هسته ای ، تهاجمی ترین سلاح موجود در زرادخانه خودش را به کلاهکهای متعارف مسلح می کند . صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9

با سلام مجدد در خصوص حمله هوائی ناتو ، به عقیده من گام اول برای سناریو نویسی ، بررسی داشته ها و امکانات سخت افزاری هست که ممکنه در این حمله مورد استفاده قرار بگیره. در گام بعدی همونطور که جناب MR9 فرمودند باید بریم به سراغ استراتژی هائی که در قالب اون باید این سخت افزار ها و ابزارها بکارگیری بشوند. برای فتح باب و یک مقدار روشن شدن وضعیت ، چند نمونه از هواگردهای آمریکائی که احتمال بکارگیری اونها در قالب این تهاجم فرضی ، متصور هست رو به اتفاق هم مورد بررسی قرار میدیم. http://uupload.ir/view/axx7_b-1_amp_b-2_amp_b-52.jpg الف - بمب افکن ها : بمب افکن استراتژیک B-2َA Block-30 Sprit : این بمب افکن استراتژیک رادار گریز ، با برد عملیاتی 11000 کیلومتر ، توان حمل 80 بمب 225 کیلوگرمی را دارد. نیروی هوائی آمریکا 20 فروند از این بمب افکن بسیار پیشرفته و رادار گریز را دارا می باشد. http://uupload.ir/view/oa8_1280px-b-2_spirit_(cropped).jpg http://uupload.ir/view/3egr_b-2_bomber.jpg http://www.military.ir/forums/topic/1676-%d8%a2%d8%b4%d9%86%d8%a7%d9%8a%d9%8a-%d8%a8%d8%a7-%d8%a8%d9%85%d8%a8-%d8%a7%d9%81%d9%83%d9%86-b-2-spirit/ بمب افکن استراتژیک B-1B Lancer : این بمب افکن استراتژیک آمریکائی ، با برد عملیاتی 9400 کیلومتر ، توان حمل 84 بمب 225 کیلوگرمی را دارد. نیروی هوائی ایالات متحده 60 فروند از این بمب افکن کارآمد را در اختیار دارد. http://uupload.ir/view/magk_b-1b-lancer-strategic-bomber.jpg http://uupload.ir/view/pihm_b-1b_4.jpg http://www.military.ir/forums/topic/13581-%d9%87%d9%88%d8%a7%d9%be%db%8c%d9%85%d8%a7%db%8c-%d8%a7%d8%b3%d8%aa%d8%b1%d8%a7%d8%aa%da%98%db%8c%da%a9%db%8c-b-1b/ بمب افکن استراتژیک B-52H Stratofortress : این بمب افکن نام آشنای آمریکائی هنوز هم در حال خدمت به نیروی هوائی آمریکا می باشد. این بمب افکن با برد عملیاتی 7210 کیلومتر ، توان حمل 70.000 پوند بمب های هدایت شونده و یا سقوط آزاد رو دارا هست. نیروی هوائی آمریکا هنوز 75 فروند از این بمب افکن رو در خدمت داره. http://uupload.ir/view/t2k_b-52h_stratofortress.jpg http://uupload.ir/view/aetk_b-52h_static_display_arms.jpg http://www.military.ir/forums/topic/76-%d9%87%d9%88%d8%a7%d9%be%db%8c%d9%85%d8%a7%db%8c-%d8%a8%d9%85%d8%a8-%d8%a7%d9%81%da%a9%d9%86-b-52-starfortress/ ب - پرنده های الکترونیک : بوئینگ E-3 : مشهورترین آواکس جهان ، همچنان در نیروی هوائی ایالات متحده در حال استفاده است. نیروی هوائی ایالات متحده 31 فروند از این پرنده را در اختیار دارد که شعاع پروازی 7400 کیلومتر را دارا می باشد. http://uupload.ir/view/24tq_awac2.jpg http://www.military.ir/forums/topic/22534-%d8%a2%d8%b4%d9%86%d8%a7%db%8c%db%8c-%d8%a8%d8%a7-%d8%a2%d9%88%d8%a7%da%a9%d8%b3-e-3-%d8%b3%d9%86%d8%aa%d8%b1%db%8c/ بوئینگ E-4 : هواپیمای پست فرماندهی هوابرد E-4 با شعاع پروازی 11.000 کیلومتر یکی دیگر از پرنده های مورد استفاده ارتش آمریکا برای جنگ احتمالی است. نیروی هوائی 4 فروند از این پرنده را در اختیار دارد. http://uupload.ir/view/pvj2_us_air_force_e-4b.jpg http://uupload.ir/view/jqyw_boeinge4aacpconfig.png http://www.military.ir/forums/topic/23157-%d8%a2%d8%b4%d9%86%d8%a7%db%8c%db%8c-%d8%a8%d8%a7-%d9%87%d9%88%d8%a7%d9%be%db%8c%d9%85%d8%a7%db%8c-e-4-nightwatch-%d8%8c-%d8%af%db%8c%d8%af%d9%87-%d8%a8%d8%a7%d9%86-%d8%b4%d8%a8/ E-8 Joint STARS : هواپیمای ویژه E-8 یکی دیگر از هواپیماهای ویژه عملیات الکترونیک نیروی هوائی آمریکاست که وظیفه ردیابی و طبقه بندی اهداف زمینی برای هدایت بمب افکن ها و سایر هواپیماهای تهاجمی آمریکا را دارا می باشد. 17 فروند از این هواپیما در حال خدمت در نیروی هوائی ایالات متحده هستند. http://uupload.ir/view/avcd_e-8_jstars.jpg http://uupload.ir/view/oz4m_e-8_crewmembers.jpg http://www.military.ir/forums/topic/22896-%d8%a2%d8%b4%d9%86%d8%a7%db%8c%db%8c-%d8%a8%d8%a7-jstars-%d9%86%db%8c%d8%b1%d9%88%db%8c-%d9%87%d9%88%d8%a7%db%8c%db%8c-%d8%a2%d9%85%d8%b1%db%8c%da%a9%d8%a7-%d8%8c-e-8/ EC-130 : هواپیمای جنگ الکترونیک ، جمینگ رادار و سرکوب پدافندی EC-130 یکی دیگر از پرنده های آمریکائی است که می تواند در موج نخست حمله برای سرکوب پدافندی ما مورد استفاده قرار بگیرد. نیروی هوائی آمریکا 22 فروند از این هواپیما را که از شعاع پروازی 4260 کیلومتر برخوردار است ، در خدمت خود دارد. http://uupload.ir/view/yv6c_ec-130j_commando_solo.jpg http://uupload.ir/view/o6qx_interior_of_an_ec-130j_commando_solo_mar_2003.jpg http://www.military.ir/forums/topic/5115-%d8%ae%d9%81%d8%a7%d8%b4-%db%8c%d8%a7-%d9%87%d8%b1%d9%83%d9%88%d9%84%d8%b3-%d8%ac%d8%a7%d8%b3%d9%88%d8%b3%db%8c/ U-2 : هواپیمای جاسوسی افسانه ای U-2 یکی دیگر از پرنده های جاسوسی دشمن است که شعاع پروازی 10300 کیلومتر دارا است . نیروی هوائی آمریکا همچنان 31 فروند از این هواپیمای جاسوسی را در خدمت خود داد. http://uupload.ir/view/v4o7_usaf_u-2s_taxiing_after_landing_at_al_dhafra_air_base.jpg http://uupload.ir/view/xwi9_u2_withexperiments.jpg http://www.military.ir/forums/topic/27286-%d8%a8%d8%a7%d9%86%d9%88%db%8c-%d8%a7%da%98%d8%af%d9%87%d8%a7-u-2/ RQ-4 Global Hawk : هواپیمای بی سرنشین جاسوسی غول پیکر شاهین جهانی ، یکی دیگر از پرنده های جاسوسی آمریکا است که با شعاع عملیاتی بسیار بلند خود توان جاسوسی از خاک میهن عزیزمان را دارست. http://uupload.ir/view/i51t_rq-4_global_hawk.jpg EA-18G Growler : جت ویژه جنگ الکترونیک نیروی دریائی آمریکا که شعاع عملیاتی 2346 کیلومتر را دارا می باشد. هواپیمائی نیروی دریائی 139 فروند از این جت بسیار مدرن را در اختیار دارد. http://uupload.ir/view/142m_u.s._navy_ea-18g_growler_breaks_away_from_a_u.s._air_force_kc-135_(altered).jpg http://uupload.ir/view/pu4h_ea-18g_growler_vx-9_from_below_2008.jpg http://www.military.ir/forums/topic/22488-%d8%a2%d8%b4%d9%86%d8%a7%db%8c%db%8c-%d8%a8%d8%a7-ea-18g-growler-%d9%81%d8%b1%d8%b4%d8%aa%d9%87-%d9%85%d8%b1%da%af-%d8%a8%d8%b1%d8%a7%db%8c-%d9%be%d8%af%d8%a7%d9%81%d9%86%d8%af-%d9%87%d9%88%d8%a7%db%8c%db%8c/ بخاطر طولانی شدن این پست ، تانکرها ( سوخت رسانها ) و جت های جنگنده بمب افکن و شکاری های رهگیر رو ان شاء الله در پست بعدی معرفی میکنم. پ.ن 1 : بعد از دو سال که دوباره اومدم در خدمت دوستان باشم ، اولین استقبال گرم رو ، گالری سایت از بنده داشت که اجازه آپلود عکس رو بهم نداد ، حالا یا اشکال از مشکلات فنی سایت هست و یا از حافظه ضعیف بنده که شاید پسورد رو اشتباه میزدم ، بهرحال با پوزش از مدیران محترم عکس ها رو جائی خارج از گالری آپلود کردم تا ان شاء الله بعدا به گالری منتقل بشن پ.ن 2 : توی همین انجمن ( با عرض پوزش ) یکسری از دوستان هستند که تا بحث تهدید هوائی دشمنان مطرح میشه ، بجای فکر کردن و یافتن راه چاره و مقابله با تهدید دشمن ، بلافاصله میگن که فرودگاه هاشون رو با موشک میزنیم که نتونند از اونجا پرواز کنند و بیان به خاک ما حمله کنند ؛ بخاطر همین عامدانه شعاع پروازی این پرنده ها رو نوشتم تا توضیح بدم که خیلی از این پرنده ها میتونند از فرودگاه هائی خارج از محدوده برد موشک های بالستیک ما پرواز کنند. پس خیلی بهتر هست که بجای این راه حل دم دستی و ساده انگارانه ، دنبال راه حل های کارآمدتر و موثرتر بگردیم.

کم کم داریم به هفته دفاع مقدس 1397 شمسی نزدیک می شویم باور کنید ، بیشتر از دو دهه هست این تصویر را در آرشیو شخصی دارم ولی تا الان متوجه آن نشدم .... "نیروهای خودی در محاصره‌ی دشمن قرار دارند و «علیحسن» در تلاش است که آنها را از محاصره نجات دهد . «علی حسن احمدی» برای اینکه زیر رگبارهای دشمن، موضعش را رها نکند، پای خود را با سیم تلفن به پایه‌ی دوشکا بسته است" یک حقیقتی را باید اعتراف کرد ، این نسل الان کجاست !!!!!!!

درود به دوستان گرامی عکس و فیلم منتشر شده از پرواز اسکرامبل مجهز به موشکهای اسپارو، سایندوایندر و سجیل عملیاتی در آبان ماه 1396 https://www.tasnimnews.com/fa/news/1396/08/01/1552909/فیلم-پرواز-شبانه-جنگنده-اف-14 با دقت در فیلم-عکس بالا می بینیم که برای تیکاف از پس سوز استفاده شده درحالیکه تامکتهای مجهز به موتورهای F110-GE-400 که حتی تراست خشک کمتری از AL31 داشتند برای چنین پروازی نیاز به استفاده از پس سوز ندارند و این موتورهای قدیمی TF30 هستند که چنین نیازی دارند. به عبارت دیگر تا آبان 96 که موتورهای با قدرت مناسب (مثلا AL31) برای تامکتها حداقل روی جنگنده آلرت نصب نبوده است. مطابق آنچه در کتاب زیر آمده http://libgen.io/book/index.php?md5=48AEA04BC3E18BD0631A5956A1FE8CFD استالهای موتور TF30 در سرعت های کم باعث چرخش هواپیما می شده است و معمولا شکاری از دست می رفته و این موتور مقصر در 30 درصد سقوطها بوده که برای آمریکا 1.5 میلیارد دلار هزینه ایجاد کرده است. موتور TF30 از 16 طبقه کمپرسور شامل 3 bypass-fan و شش طبقه کمپرسور فشار پایین و هفت طبقه کمپرسور فشار بالا بهره می برد. توربین فشار بالای تک مرحله ای این موتور از آلیاژ پایه کبالت ساخته شده است که توانایی تحمل 1000 درجه سانتیگراد را دارد. موتور RD-33 اولیه هم تراست بدون پس سوز کافی برای برخاستن تامکت 22 تنی ندارد مگر نمونه های بهبود داده شده. برای مثال موتور 117C سوخوی 35 که اگر اشتباه نکنم باید گونه ای از سری AL باشد تراست خشک 14500 پوند دارد و با پس سوز توانش به 22800 می رسد. بنابراین اینکه گفته شده که تراست موتور توربوجتی که مپنا قرار بوده تا به الان بسازد و نهایت تا سال دیگر تحویل بدهد، با پس سوز 4 برابر موتور توربوجت اوج است، اطلاع مفیدی نیست. باید دید که تراست خشک و بدون پس سوز آن چقدر است و آیا از سامانه کنترل دیجیتال بهره می برد یا اینکه به موتورهای قرن گذشته تعلق دارد. با اینکه در صنعت هوانوردی داخلی موتورهای روسی معمولا موتورهایی با عمر کم در نظر گرفته می شوند و اقبال کمی به آنها وجود دارد اما استدلال جناب skyHawk می تواند بسیار به واقعیت نزدیکتر باشد. زیرا که این راهی است که دیگران رفته اند و بسیار محتمل است که ایران هم ریسک نکرده و راه آنها را ادامه داده باشد. این هم یک سند تقدیم به جناب MR9 و بقیه دوست داران گربه. https://www.forecastinternational.com/archive/disp_pdf.cfm?DACH_RECNO=194 در این سند آمده که تا 2010 قرار است که تامکت ها از خدمت خارج بشوند ولی خیلی زودتر در 2006 از خدمت خارج شدند پس مورد قطعا فقط فنی نبوده است. اما برای در خدمت نگاه داشتن مفید تامکتها ارتقاء دیگری که در مورد گربه در دسترس است استفاده از رادارهای باند L آرایه فازی فعال روی تامکت هایی است که به عنوان آواکس از آنها استفاده می کنیم. در سال 2009 در نمایشگاه MASK نمونه ای از این رادار نمایش داده شده بوده است http://www.ausairpower.net/APA-2009-06.html با توجه به wing-intake خاص تامکت و استفاده روسها از این نوع رادار از سال 2009 در سوخوی 27 و 35 و حتی پکفا با هدف کشف اهداف پنهان کار که ابعاد آنها برای طول موج باند X خاصیت پنهان کاری مفیدی دارد نه همه طول موجها در همه باندها، می توان فرض کرد که نصب آن روی تامکت که بدنه آن الهام بخش روسها در ساخت سوخوی های 27 به بعد بوده هم امکان پذیر باشد. http://uupload.ir/files/j4dl_haynes-h6100-page-5.jpg نکته جالب اینجا است که همزمان با کمپانی بزرگی مثل آسلسان ترکیه کمپانی های بسیار کوچک دانش بنیانی هم در ایران وجود دارند که ماجولهای کارآمد فرستنده/گیرنده یا همان TR را برای باند X که باند مشکلتری هم هست در تیراژ کافی ساخته اند و دست کم قیمت تمام شده نمونه ایرانی با حفظ کیفیت قابل قبول بسیار ناچیز است. بنابراین برای چنین شرکتهایی ساخت TR برای باند L باید کار بسیار ساده تری باشد. ضمن اینکه ترانزیستورهای گالیوم نیترید در این باند به راحتی از بازار داخلی قابل خرید هستند که مشخصه آنها داشتن موبیلیتی خوب در دمای بالا است که برای کاربردهای هواپایه آنها را ایده آل می کند و شرکتهای داخلی قادر به طراحی تراشه های حاوی ماجولهای TR بر پایه تکنولوژی گالیوم نیترید و یا ساخت ماژولها با نیمه هادی ها به صورت دیسکریت هستند و این باند نیازمند حجم پردازش کمتری نسبت به باند X است. البته باند L مشکلات خاص خودش را هم دارد که از جمله طول موج حدود 30 سانتی متر آن است که باعث می شود که Resolution-Cell که در آن هدف کشف می شود ابعاد وسیعی داشته باشد که دقت کافی برای هدف قرار دادن هدف را به دست نمی دهد. http://uupload.ir/files/dido_resolutioncell.png راه حل این مشکل با داشتن تعداد خوبی تامکت در آسمان و شبکه کردن داده ها بین آنها و یا بین یک تامکت و ایستگاه های زمینی رادارهای باند L می تواند دقت کافی را برای ما تامین بکند. راه حل دیگر هم می تواند یک رهگیری ترکیبی از باند L و باند X باشد. مشکل دیگر این هست که روشن شدن این رادار همان و کشف موقعیت شکاری حامل و در معرض خطر موشکهای آشیانه یاب قرارگرفتن هم همان. که البته برای تامکت با RCS معادل نیمی از یک B52 غول پیکر، خیلی تفاوتی نمی کند. برای این منظور انواع تاکتیک ها قابل استفاده است که یک نمونه از آن در شکل زیر نشان داده شده است. http://uupload.ir/files/g08w_practical_lpi.png می توان PRF رادار را هم به صورت Jittered پیاده کرد و از انواع روشهای LPI و روشهای ابتکاری استفاده کرد تا قدرت تشعشع نشتی کاهش بیاید و یا اینکه موشکهای آشیانه یاب سردرگم بشوند.

بسیار هم عالی جواب خیلی از سوالها داده شد ولی سامانه تروپو اسکتر به همراه یه رمز کننده رو چند سال پیش رونمایی کردن . به نظر من بهترین خبرش مرکز سایبری بود که امیدوارم در صنعت برق و نفت و ... هم پیاده سازی بشه . شاید برای اولین بار بود که میشنیدیم سامانه ها شیلد میشن در مقابل بمب های الکترومغناطیسی و اینکه یه سامانه با اطلاعات سامانه دیگه به هدف حمله کنه ( در جنگ شهید ستاری تلفنی مختصات هدف رو میداد به سامانه هاگ و موشک شلیک میشد بدون رادار رهگیر و به هدف هم اصابت میکرد )علاوه بر اصل غافلگیری . عملیات سرکوب پدافند هم با مشکل مواجه میشه . نکته دیگه هم اینکه با این تکنیک میشه موشک شلیک شده از هواپیما رو با رادار زمینی هدایت کرد ( فکر میکنم تا همین اواخر فقط سامانه های مشابه میتونستن آن هم در فواصل کوتاه و در تله های پدافندی با هم لینک بشن و از رادار هم برای شلیک استفاده کنن ) در آخر اینکه مسئولین به این درک رسیدن که عمر برخی فناوری ها فقط چند سال هست جای شکر داره پاینده باد ایران

پروتکل‌های ارتباطی سامانه «اس 300» شناسایی شده و تحت کنترل شبکه است معاون فاوای قرارگاه پدافند هوایی خاتم‌الانبیا (ص) گفت: وقتی اعلام می‌کنیم سامانه اس 300 در چرخه پدافندی کشور قرار گرفته است، یعنی ما توانستیم پروتکل آن سامانه را شناسایی کرده و با سامانه‌های شبکه یکپارچه مطابق و عمل تلفیق را با موفقیت انجام دهیم. تاریخ انتشار: ۲۴ شهريور ۱۳۹۷ - ۰۵:۱۰ - گروه دفاعی و امنیتی دفاع پرس گروه دفاعی و امنیتی دفاع پرس - مقداد کامکار؛ معاونت فناوری، اطلاعات و ارتباطات یکی از مهم‌ترین بخش‌های عملیاتی قرارگاه پدافندی خاتم الانبیا (ص) است که ماموریت‌های عمده‌ای همچون ایجاد شبکه امن ارتباطی، پایش فضای کشور، رصد سامانه‌ها و مقابله با جنگ الکترونیک دشمن را بر عهده دارد. اهمیت این موضوع و پی بردن به نقش این معاونت در برقراری آسمانی امن، سبب شد تا به خدمت امیر سرتیپ دوم «فریبرز خاکپور» معاون فاوای قرارگاه برسیم. در ادامه گفت‌وگوی ما با وی را می‌خوانید: نقش معاونت فاوا در قرارگاه را به طور کلی تبیین بفرمایید؟ قرارگاه پدافند هوایی خاتم الانبیا (ص) با محوریت کنترل شبکه یکپارچه پدافند هوایی، نقش اساسی در کنترل و برقراری امنیت فضای کشور ایفا می‌کند. همچنین کنترل و امنیت زمانی محقق می‌شود که بسترهای ارتباطی کامل باشد. در قرارگاه پدافند هوایی شبکه‌های ارتباطی ما به صورت چند لایه اعم از باسیم و بی‌سیم در دو حوزه خدماتی و رزمی فعالیت می‌کنند و لایه‌های ارتباطی ما با توجه به نوع تهدید و شرح وظیفه شکل می‌گیرد تا ارتباطات‌مان به صورت پایدار، گسترده و امن باشد. کارکرد معاونت فاوا در ایجاد هماهنگی میان نقاط پدافندی را تشریح کنید؟ ما قرارگاه پدافند هوایی را از بُعد فاوا به 2 بخش عمده تقسیم می‌کنیم؛ اول مناطق و گروه‌های پدافندی و دوم شبکه یکپارچه که هر دو به لحاظ خدماتی و رزمی مورد توجه قرار می‌گیرند. ما براساس اصل استقلال مناطق گام برمی‌داریم و معتقدیم که نباید استقلال مناطق سلب شود؛ یعنی اگرچه شبکه رزمی و یا خدماتی ما در سراسر کشور با محوریت مرکز می‌تواند کار خود را انجام دهد و این امکان هم به گروه‌ها داده‌ایم تا در صورت اتفاق ناگهانی و غیر مترقبه بتوانند استقلال تاکتیکی خود را براساس قواعد همان شبکه داشته باشند و اقدامات لازم در مواقع ضروری انجام دهند. شبکه محور بودن به این معنا نیست که اگر در سیستم شبکه خللی به وجود آمد، دیگر مناطق استقلال تاکتیکی خود را از دست دهند و نتوانند کاری را از پیش ببرند. یعنی اگر هواپیمایی ورود غیر مجاز داشته باشد، گروه پدافندی منطقه می‌تواند به طور مستقل در مقابل آن عمل کند؟ هر شی که بخواهد وارد آسمان کشور شود، پس از رویت، رهگیری و شناسایی می‌شود و مختصات آن روی شبکه نمایش داده می‌شود. به نحوی که این اطلاعات به واسطه خروجی شبکه به طور همزمان در اختیار نزدیکترین گروه در منطقه به آن شی و دورترین به آن قرار می‌گیرد و شبکه یکپارچه مرکز یا دستور نحوه برخورد به آن را صادر می‌کند تا نزدیکترین یگان ماموریت محوله را انجام دهد، یا اینکه ممکن است نحوه برخورد در حوزه عملیاتی به نزدیکترین یگان پدافندی منطقه واگذار شود. کارکرد معاونت فاوا در حوزه رزمی را تبیین بفرمایید؟ اساس کار ما در حوزه رزمی و عملیاتی منطبق بر اصل فرماندهی و کنترل است و از مرحله شناسایی، رهگیری آغاز شده و در نهایت به انهدام اهداف متخاصم ختم می‌شود. نقش فاوا در این بین این است که به محض اینکه سنسورهای ورودی هدف را رویت کردند، باید داخل شبکه شوند و براین اساس پردازش‌ها انجام گیرد و روی شبکه‌های فرماندهی و کنترل و در کل شبکه رویت شده قرار گیرد.به دلیل همپوشانی سنسورهایی که ما داریم امکان دارد که چند سنسور ورودی یک هدف را در نقاط مختلف رویت کند و نقش فاوا در اینجا اینگونه است که دوباره وارد می‌شود و همپوشانی‌های لازم را انجام می‌دهد، داده‌ها را تلفیق می‌کند و اهداف غیرواقعی را شناسایی و از رده خارج می‌کند.همچنین ما در مرحله برخورد و انهدام اهداف از سلاح و سامانه‌های مختلفی برخورداریم که باید در این بخش سلاح متناسب با هدف را پیدا کنیم. کار فاوا در این مرحله تلفیق اطلاعات و قرار دادن آن در اختیار افسر عملیات است. لطفاً ارتباط فاوا با جنگ الکترونیک در حوزه رزمی را هم تبیین کنید؟ روش برخورد با جنگ الکترونیک در تمام دنیا به لحاظ اصول علمی شبیه به هم است و هر کشوری متناسب با در نظر گرفتن سطح علمی و تکنولوژی دشمنان و رقبایش در این عرصه فعالیت می‌کند؛ یعنی باید با توجه به میزان توانمندی دشمن سامانه‌ها را ارتقا داد. در حوزه جنگال و تاثیر آن بر سامانه‌های ارتباطی باید عنوان کرد، اینکه یک هدف بخواهد با استفاده از قابلیت‌های جنگال خود در یک لحظه چند سنسور را در فواصل چند صد کیلومتری از کار بیاندازد، تقریباً نشدنی است، لذا چون چند سنسور یک هدف را رویت می‌کنند، قطعاً مختصات هدف رویت شده و در اختیار شبکه قرار می‌گیرد. در بخش جنگ الکترونیک شاید سوال شود که در حوزه انتقال اطلاعات اگر دشمن از جنگ الکترونیک استفاده و در روند انتقال اطلاعات به سیستم پردازشگر اختلال ایجاد نماید چه باید کرد. پاسخ این است که ما با ایجاد لایه‌های مختلف ارتباطی در فواصل مختلف، این خلا را از بین برده‌ایم؛ چراکه اگر یکی از لایه‌های ما مثلاً لایه ماکروویو جمینگ شد، ما از طریق لایه‌های بستر کابلی و فیبری برای انتقال اطلاعات استفاده می‌کنیم که به طور همزمان انتقال اطلاعات را انجام می‌دهند. با توجه به تلاشی که صنعت دفاعی کشور و سازمان جهادخودکفایی انجام می‌دهند، امروز به لحاظ سلاح و سامانه در چه وضعیتی قرار داریم؟ یک زمانی ما سیستم‌های ارتباطی داشتیم که از گذشته برای‌مان خریداری شده بود و ما از آن در دوران دفاع مقدس استفاده می‌کردیم که اکثر این سیستم‌ها آنالوگ بودند. قرارگاه پدافند هوایی بنابر نیاز روز و متناسب با تهدیدات و ارتقای توان ارتباطی خود مجبور به ارتقای تجهیزات خود شد. برای مثال همانطوری که ما امروز از گوشی‌های اندرویدی استفاده می کنیم، نمی‌توانیم در حوزه نظامی از سیستم داس بهره‌مند بشویم و باید مطابق با قاعده پیشرو بودن سیستم نظامی از سیستم تجاری مانند همه جای دنیا، ما نیز باید جلوتر از سیستم تجاری باشیم و ما امروز این کار را در فاوا انجام داده‌ایم. همه کشورها به جهت اینکه دشمنانشان روز به روز در حال پیشرفت در حوزه نظامی هستند، ناگزیر به پیشرفت و حرکت رو به جلو هستند و ما نیز از این قاعده مستثنی نیستیم. 8 سال دفاع مقدس و تجربه حاصل از آن، به علاوه ورود پرسنل تحصیلکرده که شروع آن با دانشگاه هوایی شهید ستاری و دیگر دانشگاه‌های نظامی همراه بود، سبب شد تا امروز به سطحی برسیم که نیاز سامانه‌ای خود را در درون تعریف کرده و به صنایع دفاعی و سازمان جهاد خودکفایی اعلام می‌کنیم که به چه سامانه‌هایی و با چه سطحی از توانمندی نیاز داریم. بدین ترتیب با تحلیل‌ها و بررسی‌های صورت گرفته از محورهای اطلاعاتی، محورهای دشمن شناسی و نیاز تکنولوژی خود، ایده و طرح را در اختیار صنعت دفاعی، دانشگاه و دیگر نهادهای ذیربط قرار می‌دهیم و سپس همکاری مرحله به مرحله را انجام می‌دهیم و تا مرحله تست، ارزیابی و تحصیل پیش می‌رویم و در واقع یک کار توامان را در راستای طراحی و تولید یک سامانه انجام می‌دهیم و هر گاه نیاز باشد، قطعه یا مجموعه قطعاتی را بسازیم، خودمان دست به‌کار شده و می‌سازیم. تفاوت این حوزه برای ارتقای سامانه‌های ارتباطی و دیگر حوزه‌های مرتبط با توانمندی دفاعی چیست؟ یک سامانه سلاح راداری و سنسوری می‌تواند خریداری شده و 40 سال از آن با تعمیر و نگهداری خوب در چرخه دفاعی استفاده کرد، اما سامانه‌های فاوایی این خاصیت را ندارند و در اوج سلامت و عملیاتی بودن حداکثر بعد از 5 سال باید تکنولوژی خود را عوض کنند؛ چون جهش پیشرفت تکنولوژی در صنعت مخابرات، ارتباطات و فناوری و اطلاعات یک جهش لحظه‌ای است و ما مجبوریم که در این حوزه به روز باشیم و متناسب با سرعت و جهش تکنولوژی پیش برویم. برای به روز بودن آیا با بیرون از کشور ارتباطاتی دارید و در نمایشگاه‌های خارجی شرکت می‌کنید؟ چون صنعت ما به دنبال چیزی می‌رود که نیاز روز است و در این رابطه هدفمند گام برمی‌دارد، قطعاً در ابعاد کلان صنایع دفاعی با خارج از کشور ارتباطاتی داریم.ما با توجه به نیازمان از چند مدل سامانه استفاده می‌کنیم. در برخی مواقع امکان دارد ما از یک سامانه به دو شکل متفاوت تاکتیکی و استقراری استفاده کنیم. دوم در اجرای بازی جنگ‌هایی که انجام می‌شود، ما ساعت‌ها خود را جای دشمن می‌گذاریم و تئوری‌های مختلف را انجام می‌دهیم و براساس آن طرح وضعیت می‌کنیم. بدین ترتیب که اگر ما فلان کار را انجام دهیم، دشمن در مقابل به چه اقدامی دست می‌زند و به همین ترتیب پیش می‌رویم. اقدامات و عکس‌العمل‌های احتمالی دشمن را در نظر گرفته و براساس آن فعالیت می‌کنیم و گاهی به جایی می‌رسیم که متوجه می‌شویم که دیگر این سامانه نمی‌تواند پاسخگوی نیاز عملیاتی‌مان باشد و باید در بخش‌هایی ارتقا یابد. برای مثال با توجه به اینکه مسئله زمان در حوزه پدافند از اهمیت قابل توجهی برخوردار است، اگر سامانه‌ای در مدت زمان مشخصی بتواند کاری را انجام دهد که نیاز باشد برای عملیاتی بودن از میزان این زمان کاسته شود، لذا این نیاز که از بازی جنگ گرفته شده است به صنعت و جهادخودکفایی مطرح شده و حتی پیشنهاد می‌دهیم که اگر در این بخش از سامانه این تغییرات را انجام دهید ما می‌توانیم زمان حداکثری عملیات را به نصف برسانیم و بر توان عملیاتی بیافزاییم.پس ما مجبوریم متناسب با تهدیدات و تکنولوژی روز پیش برویم و سامانه‌هایمان را ارتقا دهیم. در طول سال چند رزمایش برگزار می‌کنید و آیا رزمایش تخصصی هم در دستور کار دارید؟ در حوزه فاوا 3 مدل رزمایش تخصصی برگزار می‌کنیم که یکی از این مدل‌ها رزمایش صرفاً فاوایی است. دوم رزمایش‌های سایبری است و سوم رزمایش‌های جنگال است که بخش اعظم این رزمایش‌های ما را همین رزمایش جنگ الکترونیکی که پایه‌اش فاوا است، تشکیل می‌دهد؛ چون هدف جنگ الکترونیک یا پایین آوردن کارآیی سامانه است و یا پایین آوردن سطح ارتباطات. ما در رزمایش‌ها معمولا لایه‌های ارتباطی‌مان را مورد آزمایش قرار می‌دهیم. سامانه‌های استقراری و تاکتیکی‌مان را محک می‌زنیم و در بازی جنگ ممکن است به ما بگوید که در این قسمت از کشورمان سامانه‌های استقراری به درد نمی‌خورد و یا اینکه در این قسمت از کشور باید سامانه‌های استقراری و تاکتیکی را به طور توامان به کار بگیریم. انتهای بازی جنگ و رزمایش‌ها در واقع محور تهدید را به ما نشان می‌دهد و به ما می‌گوید که چه مناطقی برای ما مهمتر است و چه چیزهایی می‌تواند برای ما هدف باشد و دشمنانمان با چه تجهیزاتی به سمت ما می‌آیند. امکان دارد روند بازی جنگ به ما بگوید که دیگر نباید از سامانه‌های بی‌سیم استفاده کنید و یا بلعکس باید از سامانه‌های باسیم استفاده کنیم اما با این خاصیت که باید با پرش‌های فرکانسی و... همراه باشد تا جلوی جنگ الکترونیک را بگیرد. ببینید در تمام دنیا در برابر جمینگ بی‌سیم از پرش فرکانس استفاده می‌شود و اینکه حالا از چه فرکانسی به چه فرکانسی و با چه پهنای باندی باید این کار صورت بگیرد، برمی‌گردد به آن تحلیل و خروجی که از بازی جنگی بیرون آمده که آنطرف بازی جنگ دشمنان و یا تهدیدات هر کشوری هستند که باید در نظر گرفته شوند و ما در این زمینه معمولاً سالانه چندین رزمایش برگزار می‌کنیم. در حمله‌ای که آمریکا در دهه گذشته به عراق داشت در حوزه ارتباطی ارتش رژیم بعثی اختلالات وسیعی ایجاد کرد و موجب بی‌نظمی و از هم گسیختگی ارتش این رژیم شد. برخی معتقدند استفاده از بمب‌های الکترومغناطیسی سبب این جریان شده بود، آیا برای شرایط این چنینی فکری شده است؟ جنگ عراق برای ما درس است، امروز شرایط جنگ تغییر کرده است و اگر کشور آمریکا بخواهد دوباره به عراق حمله کند، قطعاً دیگر به آن شکل نخواهد جنگید و سخت‌تر از قبل خواهد جنگید.ما امروز برای هر شرایطی خود را آماده کرده‌ایم و در طراحی بازی جنگ بمب هدایت شونده، بمب الکترومغناطیس و یا جمینگ دوربرد سامانه‌های ارتباطی را در نظر گرفته‌ایم و برای همه این موارد برنامه داریم. شبکه فرماندهی و کنترل داریم که به یک سرور متصل است و فضای کل کشور را 24 ساعته پایش می‌کند و تمامی اهداف را اعم از هواپیمای شخصی و نظامی و مسافربری را تشخیص می‌دهد، پس ما قطعاً در مواقع ضرورت باید محل سرور خود را شیلد کنیم و در مقابل بمب‌های الکترومغناطیس ایمن نگه داریم. امروز بر روی بسترهای ارتباطی‌مان رمزکننده داریم.ما امروز با تهدید حمله سایبری مواجه‌ایم که به مراتب از سلاح‌ها و بمب‌های جمینگ ارزان‌تر است و همچنین بسیار مخربتر از آن عمل می‌کنند.ما در برابر حمله سایبری دشمن مرکز دفاع سایبری را راه‌اندازی کرده‌ایم که بتوانیم کل شبکه را پایش کنیم تا اگر برنامه و حمله ناخواسته‌ای صورت گرفت، بتوانیم آن را رصد و کنترل کرده و در نهایت آن را سد و از بین ببریم. مرکز سایبری از چه زمانی تاسیس شده است؟ فرماندهی و کنترل یا بهتر است بگوییم اصول فرماندهی و کنترل به زمان تشکیل قرارگاه و حتی قبل‌تر از آن در زمانی که نیروی هوایی و پدافند در یک نیرو بودند برمی‌گردد.اما تقریباً اولین نسل سیستمی و تکنولوژیکی فرماندهی و کنترل ما در سال 1370 وارد چرخه پدافندی کشور شد که البته آن هم وارداتی بود، اما شبکه فرماندهی و کنترل بومی کشور بعد از تشکیل قرارگاه پدافند هوایی وارد چرخه دفاعی شد. امنیت جزو لاینفک سیستم‌های ارتباطی و شبکه است. یک مدت امنیت خطوط اعم از ویس، دیتا و شبکه را به کمک سامانه‌های سخت‌افزاری انجام می‌دادیم؛ بدین ترتیب که رمزکننده‌هایی بر روی بستر استفاده می‌کردیم اما با توجه به نرم‌افزاری شدن حمله‌ها احساس نیاز شد که باید یک مرکز دفاع سایبری داشته باشیم که این مرکز حدود 2 سال است که وارد شبکه ما شده است و ماموریت آن در وهله نخست پایش تمامی بسترهای ارتباطی است. جنس حمله سایبری نرم‌افزار و برنامه است و بستر انتقال آن نیز بسترهای ارتباطی است؛ پس در فاز نخست باید تمامی بسترهای ارتباطی خود را پایش کنیم و ببینیم آیا چیزی خارج از برنامه وارد شده است یا خیر و بخش دوم این است که باید بتوانیم خود سامانه‌هایمان را پایش کنیم؛ زیرا حمله سایبری ممکن است اینپلت شود و توسط یک بدافزار بر روی سامانه‌ای که به شبکه وصل است وارد شود، مانند اتفاقی که برای سازمان انرژی اتمی ما افتاد. پس ما باید بتوانیم قدرت جستجوی سامانه‌هایمان را داشته باشیم. چندی پیش یک شخصیت سیاسی گفت که اگر آمریکا با ما وارد جنگ شود، قادر است تمام سامانه‌های موشکی ما را از کار بیاندازد. نظر شما در این رابطه چیست؟ ببینید من دوباره یک بازگشتی به همان بحث بازی جنگ می‌کنم. در برابر این سوال می‌توان گفت که بله این احتمال را هر کسی می‌تواند بدهد و آن هم از اینجا نشات می‌گیرد که بالاخره یک سامانه موشکی باید هدفی را ببیند و روی آن قفل کند و سپس شلیک کند. حالا اگر این سامانه نتواند هدف را ببیند و نتواند بر روی آن قفل کند، پس شلیک هم نمی‌تواند داشته باشد. ما امروز در این حوزه به جایی رسیده‌ایم که اگر سامانه موشکی‌مان هدف را نبیند ما می‌توانیم مختصات هدف را از طریق شبکه به آن ارائه کنیم و اصلاً لازم نیست سنسور پایش آن سامانه موشکی روشن باشد؛ یعنی مختصات را از طریق شبکه فرماندهی و کنترل در اختیارش قرار می‌دهیم. این موضوع در ارتباط با جنگنده‌های رادارگریز هم صادق است؟ جنگنده رادار گریز از سیستم‌های اطلاعات شناسایی ما قابل گریز نیستند؛ همانطوری که در حال حاضر نیز دارند پایش می‌شوند و هواپیماهای u2 و rq دیده می‌شوند و یا در برخی موارد نیز اخطار دریافت می‌کنند. پس ما این تکنولوژی را داریم و هر سنسوری که بتواند ببیند و بشنود، اطلاعاتش دریافت شده و در اختیار شبکه قرار می‌گیرد.ممکن است سامانه ما نتواند قفل نکند؛ یعنی به‌واسطه یک حمله سایبری صورت گرفته نتواند بر روی هدف لایک داشته باشد، اما امروز به جرات می‌توانم بگویم به لحاظ فناوری، اطلاعات و ارتباطات تمام سامانه‌ها و سلاح‌های ما بدون آنکه سنسور گیرندگیشان روشن باشد، می‌توانند اطلاعات اهداف را دریافت کنند و به سمت آن شلیک کنند. سامانه فرماندهی و کنترل ما یک شبکه کاملا هوشمند است که از دریافت، کنترل، رهگیری، شناسایی تا مرحله تشخیص سلاح و انهدام را به طور هوشمندانه انجام می‌دهد. گاهی اوقات با خلبانان نیروی هوایی که صحبت می‌کنیم، این بزرگواران اشاره می‌کنند که در دوران دفاع مقدس متاسفانه سامانه‌ای برای تشخیص دوست از دشمن در اختیار نداشتیم و این موجب اشتباهات و یا گاهاً زدن جنگنده خودی می‌شد؟ امروز وضعیت در این حوزه چگونه است؟ اولاً اینکه شبکه فرماندهی و کنترل در دوران دفاع مقدس چند متولی داشت و این خود باعث اختلالاتی در کار می‌شد و از طرفی با توجه به سامانه‌هایی که آن روز در اختیار داشتیم نیز ممکن بود این اتفاق بیافتد اما امروز متولی امنیت فضای کشور فقط قرارگاه پدافند هوایی است و هیچ نیرویی از نیروهای مسلح کشور اجازه شلیک به یک پرنده را ندارد مگر با دستور شبکه فرماندهی و کنترل قرارگاه پدافند هوایی خاتم الانبیا (ص). مسئله دوم بحث شناخت دوست از دشمن است که باید گفت اطلاعات همه سنسورهای تمامی نیروهای مسلح وارد شبکه یکپارچه فرماندهی و کنترل می‌شود و شبکه این اطلاعات را پردازش کرده و مشخص می‌کند که این تارگت و یا هدف دوست است یا دشمن و به‌محض تشخیص دشمن بودن بر روی آن اقدامات تاکتیکی انجام می‌شود. دو سال گذشته ما سامانه اس 300 را پس از سال‌ها وارد کشور کردیم؛ می‌خواستم ببینم که سیتسم‌های ارتباطی این سامانه چطور در چرخه شبکه ارتباطی فرماندهی و کنترل قرارگاه قرار گرفت؟ هر سامانه ای که وارد کشور می‌شود ممکن است که سامانه ارتباطی درونی داشته باشد که آن مربوط به خودش است. اما آن سامانه اعم از اینکه سلاح باشد یا سنسور باید وارد شبکه شود و وقتیکه باید وارد شبکه شود یعنی باید یک سیستم ارتباطی برای آن در نظر گرفت که این سیستم ممکن است باسیم و یا بی‌سیم باشد که البته ما معتقدیم هر سیستم باید بتواند هم به لحاظ رادیویی و غیر رادیویی (باسیم) کار انتقال اطلاعات را انجام دهد. یعنی سامانه‌ای خریداری نمی‌شود مگر منطبق بر پروتکل‌های ارتباطی ما باشد و دوم اینکه ارتباطاتش را ما باید تعریف کرده و آن سامانه وارد شبکه کنیم، پس وقتی می‌گوییم که سامانه اس 300 در چرخه پدافندی کشور قرار گرفته است؛ یعنی می‌توان نتیجه گرفت که ما توانستیم پروتکل آن سامانه را شناسایی و با سامانه‌های شبکه یکپارچه مطابق کنیم.و ما توانستیم کمتر از یک ماه گذشته اطلاعات خود را وارد شبکه کنیم و با این سامانه جدید عمل تلفیق را انجام دهیم تا شبکه بتواند از راه دور این سامانه را کنترل کند و اطلاعات را از آن دریافت و یا واگذار کند. اگر خبری در حوزه آخرین دستاورد تخصصی و بومی دارید بفرمایید؟ یک کار بسیار ارزشمندی که در حوزه فاوا با همکاری متخصصان داخلی انجام گرفته، این است که یک لایه ارتباطی جدید به بسترهای ارتباطی قرارگاه پدافند هوایی اضافه کردیم که این مختص قرارگاه است و هیچ نیرویی به آن دسترسی ندارد. این بستر جدید در واقع نشات گرفته از یک تکنولوژی قدیمی با نام تروپواسکتر بود که کاملاً بومی‌سازی شد و این سامانه به کمک لایه‌های جوی کار انتقال اطلاعات را در بستر کاملا امن با ابعاد عملیاتی بسیار بالا انجام می‌دهند. از این سیستم برای انتقال اطلاعات اعم از ویس و دیتا برای مسافت‌های طولانی بالای صد کیلومتر استفاده می‌شود. احتمال جمینگ شدن این سامانه بومی چقدر است؟ این سامانه با توجه به پهنای باند، رنج فرکانسی و نوع ارسال اطلاعات به هیچ وجه قابل جمینگ و شنود نیست.این دو سامانه ارتباطی می‌تواند به توان عملیاتی نیروهای مسلح کشورمان کمک فزاینده‌ای کند.

در ادامه پست قبل RD-33 پیشران مدرن EJ200 جنگنده تایفون به امتداد یافتگی کنار گذر تا نزدیکی های نازل بیرونی دقت کنید. این تکنیک در جهت خنک سازی محفظه پس سوز و ساندویچ کردن گازهای خروجی استفاده میشه.

بسم الله............ نبرد الدریهمی از اویل مرداد ماه نیروهای ائتلاف که در تصرف فرودگاه شهر الحدیده و ورود به این بندر ناکام بودن حملات مجدد رو برای تصرف شهرک الدریهمی در حومه حدیده شروع کردن . هدف اصلی تصرف شهرک الدریهمی در واقع مهیا کردن شرایط برای محاصره ویا حداقل دو زدن شهر الحدیده است نیروهای ائتلاف پس از چند روز نبرد سنگین موفق شدن وارد شهرک بشن اما باز هم انصارالله با تاکتیک های موثر خود تا این لحظه مانع سقوط شهرک شده نیروهای ائتلاف در بخشهای از شهرک حضور دارن که هر بار با هجوم حوثی ها مواجه و مجبور به عقب نشینی شده نکته جالب در درگیریهای ساحل حملات هوایی اشتباهی است که بارها و بارها تکرار شده و جنگنده های ائتلاف نیروهای تحت حمایت خودشون رو مورد حمله قرار میدن نیروهای ائتلاف در دریهمی + توپ و نفربر بی ام پی 2 منهدم شده انصارالله ضد حملات حوثی ها = شکار دو نفربر بی ام پی 2 و چند زرهپوش مهاجمین در محور حجه هم از سه هفته پیش ائتلاف حملات خود رو شروع کرده وتا شهرک حیران پیشروی نموده نیروهای انصارالله با ارسال نیروهای کمکی پیشروی مهاجمین را سد و با چند ضذ حمله برخی از مناطق رو باز پس گرفتن درگیریها در اطراف حیران در جریانه متفرقه انهدام نفربر برادلی سعودی ها + شکار ادوات نیروهای ائتلاف + به نمایش دراوردن اسرای کم سن سال نیروهای ائتلاف وقبیله ایی توسط انصارالله این حرکت حوثیها در واکنش به تبلیغات غربیها وسعودیها در استفاده واجبار حوثی ها از کودکان به عنوان کودک سرباز بود / حضور نیروهای کم سن سال در بین دو طرف درگیر رواج دارد

این هم نظر میلیتار واچ در مورد قاهر با تشکر از دوستان برای انتقال به تاپیک مربوطه https://militarywatchmagazine.com/article/70301 بیست هشتم ژانویه 2018 در سال 2013 ایران برای اولین بار از جنگنده سبک قاهر 313 رونمایی کرد آنچه که به نظر می رسد اولین جت جنگنده ای باشد که بطور کامل در کشور به صورت بومی تولید شده است. تحلیلگران غربی با ذکر این مورد که ساخت چنین پلتفرمی بسیار فراتر از توانایی ایران است این بدنه ریز با قابلیت پنهان کاری را به عنوان یک پروپاگاندای مسخره جمهوری اسلامی بسیار مورد تمسخر قرار دادند. با این همه صنایع هوانوردی نظامی ایران در موارد فراوانی مانند تعمیر و نگهداری ناوگان اف-5 ، اف-4 و تامکتهای پیچیده که بعد از 40 سال تحریم و 8 سال جنگ با عراق انتظار می رفت که همگی غیر عملیاتی باشند غرب را شگفت زده کرده است. (البته غربی ها قبل از انقلاب هم شگفت زده می شدند از سرعت یادگیری و علاقه ایرانی ها به این صنعت. برای مثال اف-5 مشکلی در چرخ جلو داشت که هنگام نشستن چرخ می شکست و در وضعیتی که خلبان کاری نمی توانست انجام بدهد دماغه خرد می شد که این مشکل توسط یک درجه دار فنی نیروی هوایی با تغییراتی که در سیستم قفل چرخ جلو داد تصحیح گردید و با صلاح دید مستشاران آمریکایی و کمپانی سازنده این مهم به صورت دستور العملی به همه کشورهای کاربر اف-5 ابلاغ گردید که سیستم چرخ جلو را به این شیوه ایرانی تغییر بدهند .م.) توسعه صنعت هوانوردی توانا از جمله بدست آوردن تکنولوژی های کلیدی و خطوط تولید از جمهوری های جدید جدا شده از شوروی در دهه 90 میلادی ممکن است ایران را در جایگاهی قرار داده باشد که راه توسعه یک جنگنده سبک ابتدایی که ادعا می کنند توانایی های رادار گریزی هم دارد برایشان روشن شده باشد. قاهر 313 به سختی یک مشابه F-22 یا j-20 است و بیشتر با جنگنده کره جنوبی KAI T-50 یا میگ 19 شوروی در وزن، نقش و توانایی ها قابل مقایسه است. در واقع با پروفیلی که برای میزبانی موشکها در محفظه داخلی بسیار کوچک به نظر می رسد این جنگنده می تواند یک پلتفرم تهاجمی فقط متکی بر توپها مشابه میگ-19 باشد. که شباهتهایی با آن دارد. اینکه گفته شده که جنگنده برای پشتیبانی نزدیک (که از بین ساده ترین و ارزانترین انواع جنگنده برای طراحی است) طراحی شده چشم انداز ورود این جنگنده به خدمت را بسیار قابل باور تر می سازد. اینکه ایران می تواند جنگنده بومی تولید بکند به ویژه جنگنده ای با چنین طرح یکتایی مانند قاهر را آینده مشخص می کند. مطابق بیانیه وزیر دفاع سابق ایران سرتیپ حسین دهقان در ژانویه 2018، قاهر در حال تستهای نهایی قبل از پرواز شامل دویدن روی باند و تاکسی سریع است. او همچنین ذکر کرد که جنگنده برای ماموریتهای پشتیبانی نزدیک طراحی شده است. ژنرال همچنین ذکر کرد که دومین برنامه پرنده سبک ایران که پرنده آموزشی سبک کوثر 88 است هم برای تست های اولیه پروازی خود آماده می شود. با توجه به انتقادهایی که مبنی بر غیر ممکن بودن پرواز قاهر با این ابعاد بیان شده تستهای پروازی موفق این جنگنده می تواند همانقدر که برای ایران یک پیروزی بزرگ تبلیغاتی باشد یک قدم بزرگ به سوی توسعه توانایی بومی صنایع هوایی باشد. https://militarywatchmagazine.com/article/70131 بیست و یکم آگوست 2018 یک روز قبل از رونمایی کوثر نیروهای نظامی ایران اخیرا نمایش عمومی پرواز یک جت جنگنده بومی جدید با طراحی نا معلوم را قریب الوقوع اعلام کرده اند که منجر به حدسیات فراوانی در مورد آنچه قرار است رونمایی بشود و این احتمال که قاهر 313 جنگنده ای است که قرار است رونمایی بشود، شده است. در حالیکه جنگنده های مختلفی از جمله جنگنده دو موتوره صاعقه قبلا بر مبنای اف-5 آمریکایی با بهبود بدنه و افزودن تجهیزات مدرن اویونیک در ایران توسعه داده شده و همگی وارد خدمت شده اند قاهر را به سختی می توان تنها جنگنده بومی ایرانی نامید. در این میان F-313 برخلاف بقیه از زمان رونمایی در 2013 توسط سازمان صنایع هوایی ایران هرگز در معرض عموم پرواز نکرده است که منجر به حدسیات فراوانی شده که کل برنامه فقط اهداف تبلیغاتی داشته و این جنگنده قادر به پرواز نیست. این جنگنده تک سرنشین پنهان کار با حداقل سطح مقطع راداری و محموله کوچکی شامل دو بمب یا 4 تا 6 موشک هوا به هوا سبک طراحی شده بود و متعاقب رونمایی از آن تحلیلگرانی از ملتهای غربی و اسرائیل با این استدلال که برای ایران ساخت جنگنده پنهان کار غیر ممکن است به سرعت شروع به تمسخر آن کردند. یک متخصص اسرائیلی در مصاحبه با تایمز اسرائیل مدعی شد که "خیلی ساده ایرانی ها توانایی ساخت هواپیما ندارند" در حالیکه بدخواهان ایران قاهر را به عنوان یک پروپاگاندای دولتی رد می کنند وزیر دفاع ایران ادعاهای خارجی را بر علیه جنگنده ایران مردود می داند. در حالیکه ایران ثابت کرده که توانایی تولید البته نه در لبه تکنولوژی هواپیمای جنگنده به صورت بومی را دارد، اما انتقادهای اولیه طرح قاهر یک جورایی پایه و اساس خوبی داشت. ظاهر غیر قابل پرواز طرح اولیه و عدم تمایل نظامی ها برای انجام تست پرواز به تحلیلگران مبناهای قابل توجهی برای انتقاد به دست می داد. با اینکه بسیاری از جزئیات قاهر کماکان مجهول است اما بر اساس توانایی های شناخته شده صنعت دفاعی ایران و جزئیات ناچیزی که تا به حال رونمایی شده است توانایی این جنگنده قابل حدس زدن است. در حالیکه در این لحظه نمی توان تایید کرد که قاهر F-313 یک جنگنده پنهانکار حقیقی است یا خیر اما چشم انداز چنین پروژه ای به آن اندازه که منابع غربی و اسرائیلی مدعی هستند می تواند غیر ممکن نباشد. نخست باید توانایی های صنایع نظامی ایران در نظر گرفته بشود که بی نهایت ارزان و موثر به صورت مستقل اکثریت نیازهای دفاعی کشور را تامین و تدارک می کند. ایران (با کمک کره شمالی) برنامه موشکی پیشرفته ای را توسعه داده است که توانایی هدف قرار دادن اهداف دریایی و زمینی در خاور میانه، بیشتر آسیای مرکزی و شرق آفریقا را با استفاده از تکنولوژی پیشرفته سوخت جامد دارا است. همچنین ایران سیستمهای سطح به هوای موشکی خودش را توسعه داده که باور-373 مشهورترین مثال آن است. صنعت دفاعی ایران می تواند به صورت متفاوتی بیشتر نیازمندی های دفاعی خود را با اتکا به خود برآورده سازد. با توجه به هوانوردی نظامی کشور، ایران 8 کلاس بالگردهای نظامی (!!!!! .م.) و بیست و پنج کلاس از پهپادهای نظامی را تولید می کند. ایران چندین جنگنده فراصوت را طراحی و در خط تولید قرار داده است که آذرخش و صاعقه از برجسته ترین آنها هستند. تولید کنندگان دفاعی ایران نه تنها به تکنولوژی جنگنده های بومی و آمریکایی نسل سوم دسترسی دارند بلکه به تکنولوژی نسل 4 آمریکایی و شوروی دسترسی دارند. در اواخر دهه 70 میلادی ایران ناوگان بزرگی از جنگنده های برتری هوایی تامکت دریافت کرد و از آن موقع کشور صنعت نظامی هوانوردی با توانایی تولید قطعات لازم برای صیانت از این ناوگان را توسعه داده است تا جایی که موشک برد بلند فکور-90 را بر اساس مهندسی معکوس پلتفرم بسیار پیچیده آمریکایی AIM-54 توسعه داده که از تمام موشکهای غربی هوا به هوا در این لحظه برد بلند تری دارد. ایران همچنین در ایجاد امکانات تعمیر و نگهداری جنگنده بسیار پیچیده تامکت به نحوی موفق بوده که تعداد جنگنده های آماده به کار روز به روز بیشتر می گردند دست آورد بزرگی که در حالی بدست آمد که قریب به اتفاق تحلیل گران غربی زمین گیر شدن همه این هواپیما ها را در کمتر از 5 سال پیش بینی کرده بودند. در طول 40 سال خدمت تامکتها به شدت روزآمد شده اند و رادار و سامانه های اویونیک تعویض شده است. این نشانه دیگری است بر توانایی های بومی صنعت هوانوردی نظامی ایران. در طی تهاجم سال 1991 آمریکا به عراق به نام طوفان صحرا، نیروی هوایی عراق بیش از 100 فروند از جنگنده های ساخت شوروی و فرانسه را به ایران فرستاد تا از گزند حمله هوایی غربی ها در امان باشند. این جنگنده ها شامل میگهای 29 پیشرفته (شوروی میگ 29 را ویژه سرکوب کردن تامکت برای عراق پیکربندی کرده بود و پدافند ایران در ابتدا خیلی از این جنگنده بیم داشت .م.) ، میگ 25 (به گفته سرلشکر علوان حسون علوان العبوسی عراقی ها ترجیح دادند میگ های 25 را خاک بکنند به جای اینکه به ایران بفرستند .م.) سوخوی 24 و سوخوی 25 بودند که اکثریت آنها هرگز به عراق باز نگشتند. ایران این شانس را داشت که در کنار جنگنده های نسل 4 خریداری شده از شوروی (منظورشان میگ های 29 ای است که زمان تیمسار ستاری خریداری شدند .م.) مطالعه و تحلیل دقیقی روی ساختار آنها انجام بدهد و گفته شده که حتی همانطور که روی اف-5 مهندسی معکوس کردند روی میگ-29 هم این کار را کرده اند ولی موفقیتی بدست نیاوردند. ایران همچنین متعاقب پایین کشیدن سالم پهپاد RQ-170 آمریکایی در سال 2011 به برخی از پیشرفته ترین تکنولوژی های پنهانکار موجود در این هواپیما برای مطالعه دست پیدا کرد. ایران با حمله سایبری این پهپاد را مجبور به فرود در ایران کرد. معاون پیشین رئیس جمهور آمریکا دیک چنی برای جلوگیری از افشای تکنولوژی آن (به ویژه نرم افزارهایش .م.) برای ایرانی ها خواستار مداخله و انهدام فوری پهپاد شده بود. این اقدام نظامی هرگز انجام نشد و در نتیجه ایران نسخه مهندسی معکوس شده خود را خیلی زود تولید کرد. گزارش شده که پهپاد های پنهان کار ایرانی که بر مبنای RQ-170 تولید شده اند در سوریه مورد استفاده قرار گرفته اند و آزمایش شده اند و مطابق منابع اسرائیلی اثبات شده که بسیار تاثیر گذار هستند. رئیس سابق موساد دنی یاتوم در مورد برخورد با این پهپاد می گوید: عملیات پیچیده ای بود. پهپاد تقریبا کپی دقیقی بود از پهپاد آمریکایی که در قلمرو آنها افتاده بود. اگر جایی در اسرائیل منهدم می شد نمی توانستیم که ثابت کنیم یک پهپاد ایرانی است. (ادعایی بس بی معنی مثل اینکه ما منتظر بشویم که پهپاد اسرائیلی برگردد به جمهوری آذربایجان و در آنجا منهدمش بکنیم به جای اینکه در نزدیکی نطنز آن را منهدم بکنیم .م.) ایران خودش را به عنوان کشوری دارای صنعت نظامی قابل توجه ، سابقه تولید جت جنگنده ، هواگرد پنهان کار و توانایی مهندسی معکوس سامانه های تسلیحاتی خارجی نشان داده است. آنچه که گفته شده یک جت جنگنده نسل پنجم قابل مقایسه با F-35 آمریکایی یا J-31 چینی است به دلیل نیازمندی به زیرساخت تکنولوژیک پیشرفته که به نظر می رسد چندین دهه دور تر از توانایی های ایران باشد نمی تواند درست باشد(این عدد چندین دهه بسیار دیدگاه غلطی است و ایرانی ها در زمینه پنهانکاری و انواع مواد جاذب دارای تکنولوژی کافی و پتنتهای فراوان هستند اینجا تنها گلوگاه مدیریت است .م.) لاکهید مارتین که دو تا از پر طرفدارترین جنگنده های پنهان کار دنیا از جمله F-22 را توسعه داده است، جنگنده نسل پنجم را جنگنده ای تعریف می کند با تمام جنبه های اختفا در حالت مسلح، احتمال کم ردیابی شدن با رادار، بدنه پروازی کارامد، اویونیک پیشرفته و یک سامانه کامپیوتری بسیار متمرکز. طراحی یک جنگنده با چنین توانایی هایی برای هر کشوری که اقدام به آن بکند اگر نگوییم صدها حداقل ده ها میلیارد دلار هزینه دارد (تفسیر درستی نیست. نیروی انسانی و زیر ساخت در این کشور تقریبا مجانی است .م.) . در حالیکه ایران خودش را به عنوان کشور تولید کننده سامانه های تسلیحاتی کارآمد با قیمت نسبتا ارزان اثبات کرده است برنامه یک جنگنده نسل پنجم کماکان فشار بسیار زیادی برای بودجه ناچیز دفاعی زیر 10 میلیارد دلار آنها محسوب می شود و احتمالا فراتر از توانایی تکنولوژیک صنایع نظامی ایران خواهد بود. قاهر F-313 بسیار بعید است که تمام توانایی های جنگنده نسل پنجم را داشته باشد یا حتی چیزی نزدیک به F-35 آمریکایی ویا J-20 چینی یا سوخوی 57 روسی باشد. اما این نشانگر تقلبی بودن یا هواپیمای پنهان کار نبودن قاهر نیست. در واقع ایران هرگز رسما اعلام نکرده که این جت مشابه پنهانکارهای در خدمت دیگر کشورها یا پلتفرمی نسل پنجمی است به جز اینکه ادعا کرده که این جت یک هواپیمای پنهان کار است. برای اینکه یک هواپیما اثر حرارتی و بازتاب راداری در حد پنهان کاری داشته باشد نیازی نیست که نسل پنجم باشد. هورتون 229 آلمانی ساخت 1944 اثباتی بر این ادعا است. با توجه به توانایی های صنعتی ایران و دسترسی او به شکاری های نسل سوم و چهارم و دسترسی آنها به پهپاد پنهانکار (RQ-170.م.) ، قاهر ایران به احتمال زیاد یک جنگنده پنهان کار سبک ارزان قیمت است با توانایی هایی به میزان خوبی پایین تر از جنگنده های نسل پنجم اما با بکار گیری تکنولوژی پنهان کاری که معمولا در جنگنده های نسل پنجم یافت می شود. بنابراین به احتمال زیاد قاهر یک جنگنده نسل سوم پنهان کار است چیزی که به مقدار خوبی در محدوده توانایی های اثبات شده ایران برای تولید است و در توصیف فارس نیوز از آن به عنوان یک جنگنده سبک کوتاه برد به خوبی می گنجد. (البته بر اساس استدلال میلیتاری واچ با رونمایی از اویونیک کوثر حالا باید گفت که قاهر یک جنگنده نسل 4 به بالای پنهان کار می تواند باشد در محدوده توانایی های اثبات شده صنعت دفاعی هوانوردی ایران .م.) توانایی های قاهر ظاهرا شبیه به Nancheng_Q-5 با به روز رسانی سنگین یا اف-5 با تغییرات پنهانکاری بوده که به میزان خوبی پایین تر از توانایی های جنگنده های برتری هوایی نسل پنجم مانند رپتور اف-22 آمریکایی است. تعدادی از کشورها تلاش کرده اند تا تکنولوژی پنهانکاری را به جنگنده های سبکتر و قدیمیتر اعمال بکنند. یک مثال می تواند نمونه های مهندسی جنگنده J-7 چینی باشد که برای کاهش سطح مقطع راداری و توانایی محدود پنهان کاری در میانه دهه اول قرن بیست و یکم روی آنها کار می شد. باید منتظر بود و دید که آیا جنگنده سبک پنهان کار ایرانی در نبرد تاثیر خود را اثبات می کند و آیا این جنگنده با وجود بودجه دفاعی ایران مقرون به صرفه خواهد بود؟ با این همه در صورت موفقیت، قاهر ارزانترین جنگنده پنهان کار جهان خواهد بود و می تواند به میزان خوبی برای ملتهای در حال توسعه که قادر به تهیه سامانه های پیچیده تر مانند اف-35 نیستند به عنوان الگویی جذاب مطرح شود چه این پلتفرم برای نبرد هوا به هوا طراحی بشود یا برای پشتیبانی نزدیک و اجرای عملیات ضربت بر روی اهداف زمینی در عمق که این دو محصول آخر کمتر مورد نیاز هستند نسبت به جنگنده برتری هوایی.

با سلام    جنگ و صلح  بیستم فوریه 2015 ، دبالستیو ، اوکراین       جدایی طلب اوکراینی مورد حمایت روسیه  در حال غذا دادن به یک سگ پس از هفته ها مبارزه بی امان  ، بویژه در ایستگاه مرکزی راه آهن این شهر ، جدایی طلبان اوکراینی پرچم پیروزی را افراشته  و مناطق تصرف شده را تثبیت کردند . با این حال ، در آن زمان ، رییس جمهور اوکراین مدعی شد که وی به  یگانهای ارتش اواکراین ، شخصاً دستور داده تا عقب نشینی نموده  و جدایی طلبان نیز مدعی شدند که  صدها اسیر ارتش اوکراین را در اختیار دارند ....   پی نوشت :   1- به جنگ افزار این فرد دقت کنید ....   2- چهره این شخص ، بسیار شبیه به یکی از کاراکترهای فیلم  " صلیب آهنین " اثر مشهور کارگردان " سام پکین پا" است 

با سلام. در جریان دفاع مقدس به علت های مختلف از جمله آماده نبودن بسیاری از ادوات زرهی برای نبرد، نیروهای نظامی ایرانی از تانک ها و ادوات قدیمی تر که از حالت عملیاتی خارج و در انبارها به صورت رزرو قرار داده شده بودند استفاده نمودند. از جمله این تانک ها چند نمونه از ادوات زرهی متعلق به جنگ جهانی دوم بود که به سرعت در جبهه ها به نبرد مشغول شدند.   نمونه ای از یک تانک M24 Chafee در نبردهای اوایل جنگ در جبهه خرمشهر   رزمندگان ایرانی در کنار یک تانک M4 Sherman و یک تانک M36 Jackson در ابتدای جنگ   البته استفاده از این ادوات بیشتر مربوط به سال های ابتدایی دفاع مقدس بود و با مشخص شدن تاثیر کم این تانک ها در جبهه جنگی که طرف مقابل از بهترین ادوات شوروی استفاده می نمود این تانک ها نیز از خدمت خارج شدند و دیگر نمونه ای از آنها در سال های بعدی جنگ دیده نشد.

تصاویر واقعی از نبرد تنگه دانمارک در جنگ جهانی دوم     تصاویر واقعی گرفته شده از ناو Prinz Eugen آلمانی از نبرد بین رزمناو آلمانی بیسمارک و رزمناو انگلیسی هود در جریان نبرد تنگه دانمارک در سال 1941 . در فیلم بخوبی شلیک توپهای بیسمارک به روزمناو هود مشخص میباشد. همچینن فرود گلوله های توپ روزمناو هود در کنار بیسمارک در دریا و همچنین انفجار روزمناو هود توسط گلوله توپ شلیک شده از بیسمارک.   [aparat]MI2Rr[/aparat]   http://www.aparat.com/v/MI2Rr       بیسمارک در حال شلیک توپها از فاصله ۱۷ کیلومتری به سمت هود     [ Photo ] فرود آمدن گلوله های توپ رزمناو هود در نزدیکی بیسمارک       اصابت گلوله توپ بیسمارک به هود و انفجار مخزن مهمات و انهدام و غرق شدن هود  

همونطور که امریکا  میدان جنگ سوریه رو تعریف کردن تا کشور های منطقه بطور نیابتی 5 سال در سوریه بجنگند میتواند در سطح جهانی نبردی رو تعریف کند که کشورهایی مثل هند و ژاپن و اتحاد اروپا و چین و کره ها و روس ها به جون هم بیوفتن و یک سلسله نبردهای منطقه ای در کل جهان رخ بده و خود امریکا بیرون این درگیری باشه و مدیریت کنه

از اخرین عکس های یادگاری هیتلر ، سال 1943 میلادی  

رویای گم شده   باتلاق مرگ   دفاع از وطن حد و مرز نمی شناسد.

    یکی از معروف ترین تک تیراندازان چینی در جنگ با کره که تنها در طول 32 روز بیش از 214 نفر را با تفنگ تک تیراندازی خود به قتل رساند . ژانگ در سال 1953 همراه با گردان هشتم سپاه 24 چین در موقعیت تپه مثلثی استقرار یافت ؛ در حالی که تنها یک تفنگ قدیمی روسی (موسین ناگانت) بدون دوربین مجهز بود . درست همان جایی که نیروهای بین المللی در جریان جنگ کره برای جلوگیری از ورود چینی ها با واحد هایی از ارتش چین در گیر شدند . ژانگ پس از 18 روز انتظار موقعیت واحد خود، تیراندازی را در بدترین شرایط شروع کرد در حالی که ابتدا موفقیتی در کارش نداشت اما رفته رفته ارقام به نفع او تغییر کرد .  

سلام در جنگ با امریکا ما وارد فاز های جنگ های نوین می شویم مثلا ایالت های جدایی طلب را تحریک می کنیم (مثل جریان وال استریت که حتی پرس تی وی را به خاطرش تحریم کردند) البته توانایی شلیک موشک از کشتی های کانتینر بر هم اعلام شده (توسط امریکایی ها در مستند ایرانیوم) نکته بعدی استفاده از تیم های خرابکاری و حتی اجاره باندهای مافیایی برای عملیات های تخریبی از آتش سوزی گرفته تا تیراندازی شهری و بمب گذاری نقاط مختلف هست همینطور حملات سایبری و زدن سدها و.. یا بستن کانال های دریایی حساس مثل پاناما و جبل الطارق توسط نیروی های وابسته در نهایت هم امریکایی ها در برد تهاجمی ما پایگاه و نفرات زیاد دارند کمااینکه بحث تعقیب و راقبت هم تا مدار 10 درجه در دستور کار هست

جنس حمله سایبری نرم‌افزار و برنامه است و بستر انتقال آن نیز بسترهای ارتباطی است؛ پس در فاز نخست باید تمامی بسترهای ارتباطی خود را پایش کنیم و ببینیم آیا چیزی خارج از برنامه وارد شده است یا خیر و بخش دوم این است که باید بتوانیم خود سامانه‌هایمان را پایش کنیم؛ زیرا حمله سایبری ممکن است اینپلت شود و توسط یک بدافزار بر روی سامانه‌ای که به شبکه وصل است وارد شود، مانند اتفاقی که برای سازمان انرژی اتمی ما افتاد. پس ما باید بتوانیم قدرت جستجوی سامانه‌هایمان را داشته باشیم. من قبلا توی یه تایپیک تهدیدات اسرائیل و امریکا گفته بودم که احتمال حمله سایبری با بدافزار هوشمند وجود داره و میتونه کلیه سیستم های تسلیحاتی انالوگ و دجیتال ما را از کار بیندازند و حتما لازم نیست که هوشمند باشه میتونه از طریق دادهای ورودی به سییستم نفوذ و با استفاده از پردازشگر خود سامانه سیستم را تحلیل و برنامه مخرب سازگار با اون را اجرا کنه و تازه آقایون دو سال هستش که مرکز دفاع سایبری را ایجاد کردند اون هم بعد از سال 2010 و حمله استاکس نت