مهمترین محدودیتی که در پلتفرم اف ۵ به جهت ارتقا بدون تغییر طراحی سازه وجود داره، به نظرم، محدودیت سطح بال هاست. روند تکامل طراحی برنامه LWF (جنگنده سبک وزن) نورثروپ که منجر به توسعه اف ۱۸ از اف-۵ شد: ماکت زیر بر مبنای N-300 یعنی اولین گام در طراحی فوق ساخته شده: شاید اگه سی سال پیش زمانی که پروژه آذرخش رو شروع کردیم، جدی تر دنبال می کردیم، الان به جاهای خوبی رسیده بودیم. ظاهرا آمریکایی ها هر بلایی رو سر این پلتفرم آوردن، طرح زیر هم نمونه عمود پرواز T-38 از مشتقات F-5 هست،:

چند روز پیشا داشتم یه مدل از روی موتور V-2 میزدم که به علت پیچیدگی زیاد کنار گذاشتم ... تصاویری که تا اینجای کار رفتمو میزارم :

جنگ روبوتیک به شیوه عبری روبات رزمی با قابلیت مانور بالا برای IDF تل آویو : وزارت دفاع رژیم عبری به شکل رسمی اعلام نمود که دپارتمان توسعه تسلیحات و زیرساختهای فناورانه این مجموعه مراحل طراحی و تکمیل سامانه روبوتیک موسوم به Sahar را به اتمام رسانده است . براساس اطلاعات منتشر شده ، سامانه جدید Sahar یک خودروی روبوتیک خودکار زمینی است که که بصورت مشترک توسط IAI و دپارتمان توسعه سلاح های وزارت دفاع قرار است در خط تولید قرار گیرد . این سامانه رزمی جدید ، قابلیت اجرای طیف متنوعی از ماموریتهای رزمی ، با تمرکز بر خنثی سازی مواد منفجره را دارد و به اعتقاد برخی کارشناسان ، یک طرح پیشرو برای بکارگیری نسل جدیدی از سیستم های بدون سرنشین زمینی محسوب می گردد . این سامانه جدید از سه بخش مجزا تشکیل شده که بخش نخست آن شامل یک پیکربندی روبوتیک 6 تنی است که قابلیت اجرای عملیات در کنار یک خودروی زرهی ( محل استقرار کاربر . م ) و یا عملیات بصورت خودکار و بدون دخالت عامل انسانی را خواهد داشت . بخش دوم ، زیرسیستم های محمول این سامانه شامل ابزارهای سنجشگر ، دوربین های هوشمند ، حسگرهای لیزری ، اسکنرها و یک رادار مینیاتوری است که بواسطه عملکرد این مولفه ها قرار است تا بر پیچیدگی ای رزم شهری غلبه نماید . مولفه سوم ، فلسفه طراحی این سیستم جدید است که توانایی ارسال هشدار موقعیت های خطرناک برای عناصر رزمی حاضر در صحنه نبرد را داراست . به اعتقاد برخی ناظران نظامی ، این سامانه جدید ، یکی از پیشرفته ترین سیستم های تسلیحاتی روبوتیک است که تاکنون معرفی شده و نشان دهنده تمرکز IDF برای توسعه قابلیتهای تسلیحاتی مبتنی بر سیستم های بدون سرنشین زمینی ، هوایی و دریایی است . صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9

نوشته های جناب اسکای هاوک در کانالشون رو در اینجا می گذارم : طرحی گرافیکی بر اساس اطلاعات ارائه شده از موشک ماهواره بر قائم. تصور میشود که ماهواره بر قائم موشکی دو منظوره است که مراحل دوم،سوم و چهارم آن به صورت بالقوه میتوانند به موشک قاره پیمایی با برد ۱۰ تا ۱۵ هزار کیلومتر(مشابه توپول ام و مینتمن)تبدیل شوند. مرحله اول این موشک دارای قطر ۳.5 متر و طول ۲۰ متر است و مراحل دیگر به صورت فرضی طراحی شده اند. در واقع اینطور که از گفته های دکتر فتح الله امی مشخص است، قطر موشک قائم رفته رفته کمتر میشود که این خود میتواند موید فرضیه دو منظوره بودن موشک باشد. در سمت راست تصویر، نمایی احتمالی از موشک بالستیک قاره پیما بر اساس مراحل دوم،سوم و چهارم قائم طراحی شده است. در تصویر دوم، نمونه ارتقاء یافته قائم با دو بوستر سوخت جامد طراحی شده که میتواند محموله های سنگین تری را به مدار برساند. تعدادی از اظهار نظرها در خصوص ماهواره بر قائم: سردار محمد طهرانی‌مقدم(برادر شهید)گفت: «این پروژه در حال تست نهایی بود. پروژه هم مربوط به موشک بالستیک قاره‌پیما بود و در مراحل نهایی‌ قرار داشت. این پروسه کاملاً های‌تک و محرمانه بود». یک سال بعد یعنی آبان‌ماه 1391 سردار سرلشکر محمدعلی جعفری، فرمانده کل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، جزئیات بیشتری از این پروژه بزرگ را اعلام کرد. سرلشکر جعفری در حاشیه اولین سالگرد شهید حسن طهرانی‌مقدم با بیان اینکه یک‌سال از شهادت شهید طهرانی‌مقدم و یارانشان می‌گذرد، گفت: روزی که حسن طهرانی‌مقدم به شهادت رسید در آستانه یک تست مهم و بسیار حیاتی برای موشک پرتاب ماهواره بسیار مهم بود که مجموعه‌ای از این سیستم‌ها باید در کنار هم قرار می‌گرفت تا این کار انجام شود. جعفری ادامه داد: پروژه‌های شهید طهرانی‌مقدم مربوط به پرتاب ماهواره موشکی با سوخت جامد در «مدار ژئو» است که این مدار بسیار بالاست و تا به حال در جمهوری اسلامی پرتاب ماهواره‌های بالای 100 کیلوگرم در چنین مداری سابقه نداشته است. چند روز پس از اظهارات سرلشکر جعفری، مجید بکایی،جانشین سابق وزیر دفاع نیز در این‌باره اظهارنظر کرد و گفت: ایران در طول سال‌های آینده به فناوری ماهواره‌‌های ژئو دست می‌یابد و هم‌اکنون موتور پرتاب این ماهواره طراحی شده است اما ماهواره‌بر یک موتور نیست بلکه مراحل مختلفی از جمله هدایت و کنترل را شامل می‌شود، ساخت موتور ماهواره‌ ژئو گام بزرگی برای رسیدن به نتایج مهم‌تر است بکایی درباره پرتاب ماهواره‌های جدید از سوی ایران به فضا اظهار داشت: پس از پرتاب ماهواره سفیر تصمیم داریم از این پس هر چند وقت یک بار ماهواره‌های سنگین‌وزن را به مدارهای بالاتر پرتاب کنیم. وی افزود: برنامه‌ریزی ده ساله‌ای را برای ساخت و پرتاب ماهواره به فضا طراحی کرده‌ایم که پنج سال از آن گذشته و تلاش می‌کنیم ظرف پنج سال آینده به مرحله‌ای برسیم که با ارسال ماهواره به فضا موجود زنده را در مدار زمین قرار دهیم؛ تحقق این امر مستلزم دستیابی به فناوری‌های بالاست که باید توسط دانشگاه‌ها و مراکز مختلف تحقیقاتی به آن دست یابیم اما جانشین سابق وزیر دفاع درباره ماهواره‌های ژئو نیز گفت: ماهواره‌های ژئو در مدارهای ژئواستیشنری قرار دارند یعنی سی و شش هزار کیلومتر با زمین فاصله دارند و از فناوری پیچیده‌ای بهره‌مند هستند چرا که ماندگاری آنها در این مدار زیاد است. اینم مدل 3D که خودم ساختم از این طرح :

سلام وقت شما بخیر علت نامگذاری این پست ها با تیتر " تجارب دیگران " همین هست که قضاوت یکطرفه ای که روی تحلیل های مربوط به توان دفاعی ما سایه انداخته ، جای خودش را به تحلیل هایی با منطق نظامی واقع بینانه تری بدهد .

با سلامی دوباره به دوستان عزیز میلیتاریست ؛به اتفاق هم مبحث موشکهای بالستیک رو ادامه میدهیم: موشک های بالستیک برد متوسط Medium-range ballistic missile (قسمت اول) R-5 Pobeda : موشک زمین به زمین بالستیک برد متوسط آر-5 پوبدا (یا بقول ناتو SS-3 Shyster) ساخت اتحاد جماهیر شوروی است. این موشک بالستیک یکی دیگر از محصولات موشکی شوروی است که در اوج دوران جنگ سرد و برای مقابله با آمریکا و سایر متحدین اش ساخته شد. (ظاهرا این موشک اولین موشک شوروی است که امکان مجهز شدن به کلاهک هسته ای را پیدا نمود.) این موشک دارای برد ماکزیمم 1200 کیلومتر بود. این موشک ساخته سال 1956 میلادی است و در سال 1967 میلادی هم بازنشسته شد. Ghauri-1 : موشک زمین به زمین بالستیک برد متوسط غوری-1 ساخت جمهوری اسلامی پاکستان است. این موشک بالستیک که گاها با نام هاتف-5 نیز شناخته می شود ، اولین موشک بالستیک پاکستان است که توان هدف قرار دادن پایتخت هند را داشت. این موشک دارای برد ماکزیمم 1200 کیلومتر بود. این موشک در سال 2003 میلادی ساخته شد. ( شروع پروژه در سال 1990 میلادی با الهام گرفتن از Nodong-1 کره شمالی ) در انجمن هیچ تاپیکی در خصوص این موشک بالستیک وجود ندارد. https://en.wikipedia.org/wiki/Ghauri_(missile) Ggauri-2 : موشک زمین به زمین بالستیک برد متوسط غوری-2 ساخت جمهوری اسلامی پاکستان است. این موشک بالستیک که هاتف-5آ نیز نامیده می شود ، در پاسخ به موشک Agni-2 هند توسط موسسه تحقیقاتی خان پاکستان ساخته شد. این موشک دارای برد ماکزیمم 1800 کیلومتر است. این موشک ساخته سال 2004 تا پیش از ساخت موشک شاهین-2 پاکستان ، دوربرد ترین موشک پاکستانی بود. در انجمن هیچ تاپیکی در خصوص این موشک بالستیک وجود ندارد. https://en.wikipedia.org/wiki/Ghauri-II Jericho-2 : موشک زمین به زمین بالستیک برد متوسط جریکو-2 ساخت رژیم اشغالگر قدس (اسرائیل) است. این موشک بالستیک با کد YA-3 شناخته می شود. این موشک دارای برد ماکزیمم 1300 کیلومتر بود. در خصوص تاریخ تولید این موشک اطلاعات دقیقی در دسترس نیست ، اما موسسه صلح کارنگی احتمال نزدیک به واقیت می دهد که این موشک تولید شده در سال 1991 میلادی می باشد. موشک RSA-3 آفریقای جنوبی که از جریکو-2 کپی برداری شده است. در انجمن هیچ تاپیکی در خصوص این موشک بالستیک وجود ندارد. https://en.wikipedia.org/wiki/Jericho_(missile)#Jericho_II Emad : موشک زمین به زمین بالستیک برد متوسط عماد ساخت جمهوری اسلامی ایران است. این موشک بالستیک که در واقع نسخه ای مشتق شده از موشک شهاب-3 ایرانی است ( گفته می شود که ) در واقع اولین IRBM هدایت شونده ایرانی است و در زمان خودش دستاورد بسیار بزرگی برای صنعت موشکی ایران محسوب میشد. این موشک دارای برد ماکزیمم 1700 کیلومتر است. ( و بنا به روایتی دیگر 2000 کیلومتر برد دارد.) این موشک تولید سال 2015 میلادی است. مقایسه ابعاد موشک های هواسنگ-10 ، خرمشهر و عماد ادامه دارد ... ----------- پ.ن 1 : امیدوارم که مورد پسند دوستان واقع شده باشد. دوستانی که پسندیدند ، مثبت را فراموش نکنند. پ.ن 2 : ان شاء الله در پست های بعدی به ترتیب سایر موشکهای بالستیک (برد متوسط ) را به اتفاق بررسی خواهیم نمود.

با سلامی دوباره به دوستان عزیز میلیتاریست ؛به اتفاق هم مبحث موشکهای بالستیک برد کوتاه رو ادامه میدهیم:     موشک های بالستیک برد کوتاه  Short-range ballistic missile (قسمت پانزدهم - قسمت پایانی)     AL-Fahd 300 : موشک  زمین به زمین بالستیک برد کوتاه  الفهد-300 ساخت جمهوری عراق (بعث)  است. این موشک بالستیک که گاها با کد J-1 نیز شناخته می شود ، حاصل ایجاد برخی تغییرات و تبدیل وضعیت موشک ضد هوائی SA-2 می باشد ، یکی از تلاش های سری صدام برای دور زدن تحریم های سازمان ملل متحد بود. این موشک دارای برد ماکزیمم  300کیلومتر بود. تلاش برای تولید این موشک مربوط به سال 1993 میلادی می باشد که تحت فشار بازرسان سازمان ملل ، هرگز تولید نشد.   با توجه به تولید نشدن این موشک ، هیچگونه عکسی از این موشک وجود ندارد.   در انجمن هیچ تاپیکی در خصوص این موشک بالستیک وجود ندارد. http://fas.org/nuke/guide/iraq/missile/fahd-300.htm     Al-Hijarah : موشک  زمین به زمین بالستیک برد کوتاه  الحجاره ساخت عراق است. این موشک بالستیک حاصل ایجاد برخی تغییرات در موشک های اسکاد عراق می باشد . اطلاعات زیادی از این موشک در دست نیست. یکی از مشهورترین پرتاب های این موشک ، شلیک یک موشک الحجره به سمت نیروگاه اتمی دیمونا در صحرای نقب اسرائیل می باشد که البته کلاهک این موشک پرتابی ، بجای مواد منفجره با بتن و سیمان پر شده بود. این موشک دارای برد ماکزیمم  750 کیلومتر بود. این موشک تولید سال 1988 میلادی می باشد.         در انجمن هیچ تاپیکی در خصوص این موشک بالستیک وجود ندارد. http://www.globalsecurity.org/wmd/world/iraq/al_hussein.htm#Hijarah     Al-Abbas : موشک  زمین به زمین بالستیک برد کوتاه  العباس ساخت جمهوری عربی عراق (دوران صدام) است. این موشک بالستیک که نسخه ارتقاء یافته و بهینه سازی شده موشک های الحسین و الحجاره می باشد ، با کمک گرفتن از مشاوران و متخصصان خارجی (اروپائی و آرژانتینی) تولید گردید. این موشک دارای برد ماکزیمم  900 کیلومتر . کالیبر 900 میلی متر بود. این موشک تولید سال 1989 میلادی می باشد.       به ترتیب از راست به چپ : العباس ، الحسین ، الحسین -2   در انجمن هیچ تاپیکی در خصوص این موشک بالستیک وجود ندارد. http://www.globalsecurity.org/wmd/world/iraq/al_abbas.htm     ادامه دارد ...     ----------- پ.ن 1 : امیدوارم که مورد پسند دوستان واقع شده باشد. دوستانی که پسندیدند ، مثبت را فراموش نکنند.   پ.ن 2 : الحمدالله سرانجام بررسی تمامی موشک های بالستیک برد کوتاه به پایان رسید ، اگر عمری باقی بود ؛ ان شاء الله در پست های بعدی به ترتیب سایر موشکهای بالستیک (برد متوسط و برد بلند) را به اتفاق بررسی خواهیم نمود.

بسم الله الرحمن الرحیم جستار هایی در باب جنگ و سلاح های سایبر بخش اول مقدمه امروزه با گسترده شدن استفاده از فضای سایبر ، این فضا علاوه بر پشتیبانی از دیگر میدان های رزم ، خود به تنهایی تبدیل به یکی از میادین رزم تاثیر گذار شده و استفاده از آن رو به افزایش می باشد . همین امر باعث به وجود آمدن مباحثی مختص این فضا گشته است که ما در این نوشتار سعی در شناخت مفهومی ابزار های مورد استفاده در این حوزه ، شباهت های آن با دیگر حوزه ها و مباحث مترتب بر جنگ سایبر را داریم . در این راستا به دلیل جدید بودن این میدان ، تصمیم بر این گرفته ام تا مجموعه ای از مباحث را به صورت کلی و منظم خدمت دوستان ارائه دهم تا در آینده هر فرد مشتاق و علاقه مند به این حوزه با مطالعه آنها در یک موضوع واحد ، نگاهی جامع به مبحث جنگ سایبر پیدا کرده و سپس نسبت به مقتضیات زمان ، موارد جزئی تر در موضوعات جداگانه ارائه و مورد گفتگو قرار بگیرند . نکته قابل ذکر این است که می توانید این سلسله مطالب را مکملی برای دانشنامه رزم سایبر فرض نمایید . در ابتدا بحث را از تعریف سلاح سایبر آغاز کرده و هر هفته مباحث تازه ای بر این جستار اضافه خواهم نمود . معنای لغوی سلاح : هر چیز و آلتی که به وسیله آن جنگ می کنند را سلاح گویند . سلاح ها ابزار های جنگی می باشند که به قصد ایجاد خسارت و آسیب در دشمن استفاده می شوند . البته کاربرد هایی فراتر مانند شکار یا ایجاد اقتدار برای کسب امنیت هم برای اسلحه ها مفروض می باشند . با این حال سلاح ها با توجه به منبع قدرت منبعث از آن ، طیف گسترده ای را شامل می شوند . مثلا قوانین ایجاد شده در حوزه بین الملل می توانند به عنوان سلاح هایی برای پیشبرد اهداف و اغراض استفاده گردند . در این دیدگاه انواع مختلفی از سلاح ها در ابعاد متفاوتی وجود دارند که با پیشرفت تکنولوژی و پیچیده تر شدن جوامع و ایجاد میدان های نوینی در رزم بر تعداد آنها افزوده می شود . سلاح ها توانایی زدن آسیب به یک فرد تا تخریب یک شهر را پیدا کرده اند . در کل سلاح ها ابزار هایی هستند که با هدف تهدید کردن یا ایجاد صدمه های روانی ، کارکردی یا فیزیکی به سازه ها ، سیستم ها و موجودات زنده طراحی شده و استفاده می شوند . نکته مهم در اینجا این است که مهاجم می تواند تنها از سلاح به عنوان ابزار تهدید استفاده کند تا به اهداف خودش برسد بدون اینکه از آن برای ایجاد صدمه فیزیکی استفاده نماید و یا بالعکس بدون ایجاد تهدید و به صورت خاموش برای ایجاد صدمه های فیزیکی از آن استفاده نماید . با این حال پنداری که از شنیدن واژه سلاح در ذهن مخاطب ایجاد می شود همان ابزار هایی هستند که در میدان های سنتی رزم زمینی ، دریایی و هوایی مورد استفاده قرار می گیرند . در این بین ضرورت ایجادی مفهومی دقیق از سلاح های سایبری اهمیت فراوانی دارد . ایجاد مرزی مابین سلاح سایبری و آن چیزهایی که سلاح سایبری نیستند سه برآیند را منجر می شود : 1 - برآیند امنیتی : اگر ابزاری قابلیت استفاده به عنوان سلاح را ندارد اما منجر به صدمه به یک یا تعداد زیادی گردد خطر کمتری از سلاح های سایبری دارد (مثلا یک باگ نرم افزاری یک سلاح نمی باشد اما می تواند منجر به صدماتی گردد) . 2 – برآیند سیاسی : یک نفوذ غیر نظامی از منظر سیاسی آسیب کمتری نسبت به حالت نظامی آن ایجاد می کند . نفوذ های نظامی معمولا با اهداف مشخصی که می توانند به صورت ترکیبی با دیگر روش ها عمل نموده و ابزاری برای اعمال فشار و گرفتن امتیازات گردند . 3 – برآیند قانونی : اگر چیزی به عنوان سلاح تعریف گردد در اصل به این معنی است که توسعه ، نگهداری و استفاده از آن ممکن است غیر قانونی بوده و منجر به مجازات گردد . سلاح سایبری چیست؟ کدهای کامپیوتری که به منظور تهدید یا ایجاد آسیب های روانی ، کارکردی یا فیزیکی در سازه ها ، سیستم ها و موجودات زنده ایجاد گشته اند . گستردگی سلاح های سایبر دامنه وسیعی را شامل می شود : از سلاح های عمومی با پتاسیل تخریب کم تا سلاح های خاص با پتانسیل تخریب بالا . پس از جنگ 1991 خلیج فارس، که نخستین استفاده گسترده از مهمات هدایت دقیق بود و این سلاح ها به طور گسترده ای دیده میشد که از آن به عنوان انقلاب یا حداقل به عنوان جزء تکنولوژیکی تغییرات نظامی تکاملی صحبت شد . تقریبا بیست و پنج سال بعد، تعدادی از تحلیل گران معتقدند که سلاح های سایبری انقلاب دیگری را در امور نظامی منجر گشته است . این ادعای بحث برانگیز، حداقل تا حدی، از تقابل بین مهمات هدایت دقیق و سلاح های سایبری الهام گرفته شده است. یکی از خصوصیات بارز سلاح های سایبر این است که دامنه استفاده از آن می تواند گسترده باشد . یعنی شما با توسعه یک سلاح ، قدرت آسیب رسانی به طیف وسیعی از سیستم ها و اهداف در مکان های گوناگون را پیدا می کنید اما مثلا یک موشک متعارف تنها قابلیت استفاده بر علیه یک مکان را دارا است . البته شباهت بین مهمات هدایت دقیق و سلاح های پیشرفته سایبر هم قابل توجه هستند . سلاح های سایبری هم می توانند مانند مهمات هدایت دقیق دارای قابلیت بالایی با دقت عالی باشند ، زیرا اگر به خوبی طراحی شده باشند ، ممکن است فقط اهداف خاصی را تحت تاثیر قرار دهند و اثرات با دقت مناسب را ایجاد نمایند . سلاح های سایبری، سلاح های تسلیحاتی نو ظهوری بوده و فقط برای مدت کوتاهی هست که پا به عرصه وجود گذاشته اند و اطلاعات اکثر عملیات های سایبری به صورت نسبی محرمانه اند و اخبار گسترده ای از عملکرد معمول دولت ها در این زمینه وجود ندارد. با این حال جیسون هیلی تاریخ وقوع درگیری های سایبری را به سه مرحله تقسیم می کند: "پی ریزی" ، " رشد سریع" ، و "نظامی سازی". پی ریزی (Realization) : در این فاز درگیری های ابتدایی سایبر مورد توجه سیاست گذاران و نخبگان فنی قرار گرفت . بازه زمانی این فاز در دهه 1980 می باشد . رشد سریع (Take Off) : ما بین سال های 1998 تا 2003 استفاده از فضای سایبر برای صدمه زدن به دشمن به شدت افزایش یافت و باعث توجه بیش از پیش به این حوزه گشت . نظامی سازی (Militarization) : از سال 2003 تا به حال ما در فاز نظامی سازی قرار داریم . در این فاز نیروهای نظامی و سازمان های امنیتی پیشقدم شده و به عنوان بازیگر اصلی فضای سایبر در زمینه جاسوسی و ایجاد حملات مخرب تبدیل گشتند . منابع : - Cyber-Weapons, Thomas Rid & Peter McBurney - UNDERSTANDING CYBER CONFLICT, George Perkovich & Ariel E. Levite - A Fierce Domain : Conflict in Cyberspace, 1986 to 2012, Jason Healey - The Evolution of Cyber War, Brian M. Mazanec ادامه دارد ...

کلا 20 تا تایگر داره ولی حداقل اپگریدی روشون انجام داده مقداری توان رزمیشو ارتقا داده ولی ما با این همه ادعا...!

گشت زنی های مشترک نیروهای آمریکایی و ترکیه ای چند روزی است که نیروهای آمریکایی و ترکیه ای اطراف شهر منبج به شکل مشترک شروع به گشت زنی کرده اند. تصاویر این گشت های مشترک نکات جالبی دارد. ترک ها در این گشت های مشترک از نسل جدید خودروهای امرپ kirpi بهره گرفته اند. نسل جدید امرپ kirpi با نام kirpi-2 شناخته می شود. هر دو نسل این امرپ تاحدودی از قطعات یکسان استفاده می کنند. با این وجود نسل جدید امرپ های لایه حفاظتی بهتری دارد. در این گشت امرپ های ترک به جایگاه سلاح کنترل از راه دور مجهز هستند. ترک ها به شکل فراگیری از نسل دوم امرپ kirpi در سوریه استفاده می کنند. تجهیزات انفرادی سربازهای ترک نیز چه از نظر فنی وچه از نظر استتار قابل قبول است. نکته قابل توجه دیگر حرکت ستون های امرپ های M-ATV آمریکایی و امرپ های kirpi-2 ترکی است. ستون های با وجود اینکه به دونیروی نظامی تعلق دارند اما به شکل هماهنگی در حال حرکت هستند و اصول پوشش آتش در حین حرکت ستونی را رعایت می کنند. سربازهای امریکایی و ترک در منبج سوریه سربازهای آمریکایی در کنار امرپ kirpi-2 ترک حرکت ستونی نیروهای ترک و امریکایی و رعایت پوشش ستون

بدون شرح !!!!!!!!!!!!!!! متن زیر ، بخشی از نریشن شهید آوینی در سری مستند "روایت فتح " ( دفتر سوم / علمدار ) هست ، دقت کنید که این مستند در اواسط دهه 70 شمسی تولید و پخش شده و پیش بینی و متن عجیبی هست .... "یادگار شهید حسین خرازی ، پسری است که پس از شهادت پدر به دنیا آمده و نامش را آنچنان که وصیت کرده بود ، "مهدی" گذاشتند ... "مهدی جان ، پیش از آنکه تو بزرگ شوی که اسلحه بدست بگیری و عَلَم پدر شهیدت را برداری ، "نجف و کربلا" آزاد شده است ، اما این قرن ، قرنی است که حق در آن به حاکمیت خواهد رسید ... آینده در انتظار توست ......................

اکسیر جوانی برای ببر کهنسال تایگرهای نیروی هوایی مراکش رباط (مراکش ) : به گزارش خبرنگار مجله ایرفورس مانثلی ، برجسته ترین میهمان نمایشگاه ششم هوایی که در بازه زمانی 24 تا 27 اکتبر 2018 در پایگاه هوایی "مناره" برگزار گردید ، یکفروند جنگنده F-5E TIGER III ( جالب هست ، تایگر-3 !!! . م ) بشمار می رفت که در جدیدترین بروزرسانی خود به یک جفت مهمات هوا به زمین AGM-65 ماوریک مسلح شده است . ارتقاء این جت دهه شصت میلادی به رجیستر 91924 که دراین نمایشگاه به یک جفت موشک هوا به هوای AIM-9P و یک جفت موشک هوا به زمین هدایت تلویزیونی AGM-65B مسلح شده و در کنار آن قابلیت سوخت گیری هوایی بدان اضافه شده بود ،در نوع خود بسیار جالب توجه بشمار میرفت . نیروی هوایی سلطنتی مراکش هم اکنون 16 فروند جنگنده اف-5 تک سرنشینه و چهار فروند نسخه دو سرنشینه (F-5F) را در سازمان رزم خود ، در اختیار دارد که همه این هواگردها در قالب یک اسکادران در پایگاه هوایی Meknès- Bassatine استقرار دارند . این نیرو ، در سال 1981 تعداد قابل توجهی مهمات ماوریک AGM-65B را از هیوز ( هم اکنون ریتئون ) در یافت نمود ، اما در حال حاضر گونه های پیشرفته تر AGM-65D/H را به همراه 24 فروند جنگنده F-16C/D بلوک 52+ را که قبلا در بازه زمانی 2010 تا2012 خریداری کرده بود ، مورد استفاده قرار میدهد . پی نوشت: 1- جالب هست ، حتی پترن استتار تایگرهای مراکشی هم شباهت زیادی با تایگرهای ایرانی دارد . 2- سالها پیش طرحی برای تجهیز تایگرهای نیروی هوایی به سامانه سوخت گیری هوایی وجود داشت و حداقل یک فروند هم به این سیستم مجهز شد ولی در تمام گونه های برگرفته بعدی ( صاعقه و آذرخش و کوثر) خبری از این قابلیت مهم نبود !!!!!!! 3- علی الظاهر هم تایگرهای ایرانی و گونه های داخلی ان توانایی حمل ماوریک را ندارند . صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9

میتونیم با داشته هامون یک سامانه ی بسیار کارآمد طراحی کنیم. باید یک بوستر برای موشک های میثاق طراحی کنیم تا بتونیم برد این موشک رو به 8 کیلومتر برسونیم . با استفاده از این بوستر برد موشک 60 درصد افزایش پیدا می کنه و همچنین سرعت موشک تا 1100 متر برثانیه میرسه. در این حالت هم مانورپذیری و هم سرعت عمل موشک افزایش چشمگیری داره. ما بعد از این نیاز به یک سیکر جدید داریم سیکر باید قدرت کشف از مسافت بیشتری رو داشته باشه. با ساخت سیکر جدید و افزایش سرعت موشک و قدرت مانورپذیری اون احتمال انهدام اهداف بسیار بیشتر میشه. قیمت این موشک تا 27000 دلار افزایش پیدا میکنه. اما با پرتاب دو موشک احتمال انهدام تا 92 درصد میرسه. برای این موشک باید یک لانچر جدید طراحی کنیم تا کل سیستم روی یک خودرو بارگذاری بشه. لانچر جدید چیزی مثل لانچر کاتیوشا از نظر شکل لوله‌ها. روی خودرو 4 لانچر هشت تایی قرار میگیره که هرکدوم دارای 8 موشک هستند یعنی 32 موشک. لانچر ها دوتا دوتا روی هم قرار میگیرن و هر 4 لانچر می تونن در یک زمان به چهار جهت مختلف شلیک کنن. (یعنی هر لانچر به یک جهت که در این صورت سامانه به چهار جهت مختلف در یک زمان میتونه شلیک کنه.) تعداد 32 موشک به این دلیله که در یک حمله از حالت عملیاتی خارج نشه مثل اتفاقی که برای پانتسیر در سوریه افتاد و اسرائیل به راحتی شکارش کرد. چون در یک موج حمله تمام موشک ها با هم به هدف نمیرسن. در حمله به پایگاه الشعیرات 30 دقیقه فاصله بود بین اولین و آخرین موشکی که به هدف اصابت کرد. یعنی اگر سوریه در الشعیرات از این سامانه استفاده می کرد میتونست با 4 سامانه کل اهداف رو بزنه. بدون اینکه در حین حمله نیاز به بارگذاری مجدد باشه. در صورتی که اگر از پانتسیر استفاده می کرد باید از 8 سامانه پانتسیر استفاده می کرد تا در حین حمله نیاز به بارگذاری نباشه. این سامانه از رادار کشف سامانه مصباح استفاده می کنه. رادار توانایی کشف 20 هدف با آر سی اس 0.1 متر مربع (آر سی اس توماهاوک) را از فاصله 20 کیلومتری داره. کل سامانه بر روی یک خودرو (مثل خوردروی سامانه حائل یا یک ایوکو) حمل میشه. قیمت این سامانه با احتساب 32 موشک و لانچر و رادار حدود 4 میلیون دلاره. یعنی 4 عدد از این سامانه از نظر قیمت برابر با 1 عدد پانتسیر هست. در صورتی که 4 سامانه ما توانایی زدن 32 هدف در زمان واحد رو داره و بدون بارگذاری 64 موشک در لانچر باقی میمونه تا با 32 هدف دیگه درگیر بشه. اما پانتسیر توانایی زدن 8 هدف رو داره. البته سامانه مدنظر من به هیچ عنوان از لحاظ راداری به پای پانتسیر نمیرسه. اما کارایی بالایی داره.) با پول 50 عدد سامانه پانتسیر ما می تونیم 200 عدد از سامانه جدید خودمون رو بسازیم که یعنی با 800 میلیون دولار هزینه قابلیت هدف قرار دادن 3200 موشک کروز توماهاوک رو با احتمال اصابت 92 درصد برای پرتاب دو موشک داریم. این سامانه رو میتونمی در کنار بسیاری از پایگاه و اهداف مدنظر دشمن قرار بدیم و در کنار توپهای 23 و 57 و 76 و 100 میلیمتری یک پدافنده کشنده بر علیه کروزها داریم. پی نوشت: یکی دیگه از دلایلی که برای طراحی این چنین سامانه مدنظر بود، افزایش توانایی مقابله موثر با بمب های دور ایستا و تجهیزات استنداف هست. که این سامانه خطر بزرگ اونها رو میتونه دفع کنه. فرض کنید 5 اف 15 سعودی از سد پدافند ما عبور می کنه و در فاصله 110 کیلومتری 100 عدد جی بی یو 39 رو به سمت یک میدان نفتی پرتاب می کنه ما میتونیم انتخاب کنیم که هفت عدد از این سامانه رو در اونجا بکارگیری کنیم یا اینکه 13 سامانه 15 میلون دلاری پانتسیر رو. حالا ما چند تا میدان نفتی و زیرساخت باارزش در منطقه جنوب فقط داریم؟

امن ترین سیستم دفاع فعال جهان برای لئوپارد انقلابی یکی از برنامه های بلند مدت شرکت راین متال در بحث برنامه بروز رسانی تانک های لئوپارد ساخت و توسعه یک سیستم دفاع فعال است. نصب چنین سامانه های بر روی تانک ها در نبرد های کنونی به یک ضرورت غیر قابل انکار برای تمامی ارتش های دنیا تبدیل شده است به طوری که کشورهای پیشگام در عرصه صنایع نظامی در حال توسعه، بررسی و به کارگیری این نوع سیستم های دفاع فعال هستند. شرکت ADS GmbH که زیر مجموعه شرکت راین متال هست در یک برنامه جامع بررسی های لازم برای نصب سامانه دفاع فعال ADS-Gen3 را بر روی تانک لئوپارد Revolution انجام داده است . نحوه نصب این سامانه بر روی تانک لئوپارد به شکلی است که یک پوشش 360 را برای تانک ایجاد کرده است. همچنین این سامانه به راحتی قابلیت درگیری و انهدام پرتابه با قابلیت حمله از بالا را دارد. ویژگی ها مهم دیگر این سامانه زمان پاسخ گویی به تهدیدات است که می تواند پرتابه های که از فواصل کوتاه به سمت تانک شلیک می شود را شناسایی و نابود کند. تست عملکرد سامانه دفاع فعال ADS-Gen3 که بر روی لئوپارد Revolution نصب است. بیشتر اجزای سیستم دفاع فعال ADS از جمله بخش مهمات و سنسورها در داخل بدنه جاسازی شده اند. یکی اجزای که در بیرون بدنه مشخص است بخش سنسورهای الکترواپتیک است. اما مسلئه ی اصلی که شرکت راین متال بر روی آن بسیار تمرکز کرده است بحث ایمنی می باشد. همان طور می دانید سامانه های دفاع فعال به خاطر شکل و نحوه عملکرد در دفع پرتابه ها برای نیروهای پیاده نظام و غیر نظام خطر جدی محسوب می شوند. این مسلئه در مناطق شهری در صورت یک جنگ برای کشورهای اروپایی بسیار مهم است. یکی از دلایلی که کشورهای غربی خصوصا اروپایی کمتر به دنبال توسعه سیستم ها دفاع فعال رفته اند همین به خطر انداخت جان انسان ها هست. در صورتی که کشورهای مثل روسیه از سال های بسیار دور سیستم های دفاع فعال را به شکل عملیاتی استفاده می کردند. در این مورد سخنگو راین متال جف رویل می گوید: " در غرب، ما باید از چیزی که روسها نگرانش نیستند مراقبت کنیم. ما به نیروهای خودی احتیاج داریم. ما به شهروندان در محیط های شهری توجه می کنیم. ما می دانیم که این تجهزات خودکار چیزهای ترسناک و از طرفی کاملا مورد نیاز هستند. اما به دلیل تصمیم گیری در مورد نصب آنها ، سطح ایمنی باید به میزان قابل توجهی افزایش یابد. " همچنین دکتر رونالد میکنر، مهندس ارشد طراحی ADS می گوید:" ایمنی عمکردی، در این مورد نیست که آیا سیستم به خوبی در زمینه خود کار می کند و یا عملکرد مورد انتظار را ارائه می دهد بلکه مسئله این است که آیا برای همه ما که از از چنین سیستمی استفاده میکنیم ایمن هست. چه به عنوان اپراتور یا به عنوان هر فردی که به سادگی می تواند در نزدیکی آن قرار داشته باشد." بر همین اساس شرکت ADS GmbH به مدت 7 سال تمام تلاش خود را برای ساخت یک سیستم ایمن گذاشته است. به طوری که در اخبار منتشر شده توسط راین متال در سال 2018 گفته شده است سامانه ADS-Gen3 توانسته است استاندار IEC61508 در بحث ایمنی را کسب نمایید. در نتیجه سامانه توسعه داده شده توسط راین متال ایمن ترین سامانه دفاع فعال ساخته شده تا به امروز است. یکی از امتیازهای سیستم دفاع فعال ADS در مقابل رقبای همانند سامانه دفاع فعال تروفی زمانی است که خودرو های زرهی به شکل گروهی در کنار هم قرار دارند. سامانه های دفاع فعال همانند تروفی برای انهدام پرتابه های که به سمت خودرو می ایند مهمات بخش اقدام تقابل را دور تر از خودرو پرتاب می کنند در نتیجه یک انفجار در فاصله دور تری از خودرو رخ می دهد که یک منطقه خطر را برای نیروهای انسانی ایجاد می کند. در عوض سامانه های همانند ADS و پرده اهنین (Iron Curtain ) به شکل طراحی شده اند تا پرتابه ها را در فاصله ی بسیار نزدیک به خودرو منهدم کنند. در نتیجه یک انفجار بسیار متمرکز در نزدیک خودور ایجاد می شود در نتیجه خطر برای نیروی انسانی بسیار کمتر خواهد شد. اما مشکل اصلی زمانی بغرنج می شود که چندین خودرو به همراه پیاده نظام در یک منطقه قرار داشته باشند. در این شرایط سامانه های همانند تروفی هیچ جای امنی برای نیروهای انسانی باقی نمی گذارند و احتمال صدمه دیدن پیاده نظام از طرف سامانه دفاع وجود خواهد داشت اما در سامانه دفاع فعال ADS محیط های امنی بسیار زیادی در اطراف خودرو ها برای پیاده نظام وجود دارد. البته این نکته را نیز باید افزود یکی از مزیت های دفاع فعال تروفی قابلیت بارگذاری مجدد مهمات بخش اقدام تقابل است در صورتی چنین موردی در سامانه ADS وجود ندارد. تصویر بالا نمونه ای از سیستم ADS است که منطقه امن بزرگی دارد-تصویر وسط نمونه از سیستم تروفی را نشان می دهد که منطقه پر خطر بزرگی دارد- تصویر پایین در صورت حضور چندین خودرو با سامانه های دفاع فعال، سیستم های همانند ADS برای پیاده نظام و غیر نظامیان مناسب تر هستند. ازجمله مزیت های سیستم دفاع فعال ADS وزن مناسب می باشد که در حدود 150 تا 600 کیلوگرم وزن دارد. متفاوت بودن وزن به علت ماژولار بودن سیستم است که با توجه به نوع خودرو می توان تعداد سنسورها و یا تعداد مهمات متفاوتی را با آرایش متفاوتی بر روی خودرو سوار کرد.

با سلام زوج تایگر/ پانتر در برابر چرچیل دررسای برتری تانک اصلی میدان نبرد ارتشهای متفقین بر تانک های یگان های پانزر ورماخت در جنگ دوم جهانی ، کتابها ، رساله ها ، مستندها و فیلم های داستانی بسیاری تولید و یا به رشته تحریر در آمده است ، با این وصف ، مطالعه نظرات بسیارجالب یک فرمانده تانک بریتانیایی از برخورد با تانکهای آلمانی بسیار جالب توجه به نظر می رسد در جریان یک گفتگوی رسمی ، پس از تهاجم متفقین به نرماندی ، با ستوان یکم زرهی ، اندرو ویلسون ، وی ، ماهیت برخورد با یگان های رزمی ورماخت ( در اینجا لشکرهای زرهی اس اس ) را چنین تشریح می کند : سئوال : واحدهای پانزر ورماخت بیشتر از چه تانکی استفاده می کنند ؟؟ ویلسون : پانتر ، تانک پانتر براحتی از فاصله یک مایلی می تواند تانک چرچیل مارک-3 را از وسط به دو نیم کند سئوال : چرچیل چگونه می تواند به پانتر آسیب بزند ؟؟ ویلسون : تنها راه ممکن این هست که چرچیل به آرامی به پانتر نزدیک شود . وقتی به نزدیکی پانتر رسید ، تیرانداز می بایست تلاش کند تا بخش محافظ توپ را هدف قرار دهد . اگر تیرانداز خوش شانس باشد ، مهمات شلیک شده از نازک ترین قسمت زره ( بخش بالایی محل استقرار راننده ) به دورن تانک نفوذ می کند . سئوال : آیا تا به حال کسی این تاکتیک را اجرا کرده ؟؟ ویلسون : بله ، گروهبان دیویس از اسکادران C ، اما وی بلافاصله بعد از این حادثه ، تعادل روانی اش را از دست داد ، در نتیجه به سرفرماندهی فراخوانده شد تا بلحاظ روانی بهبود پیدا کند . سئوال : تانک بعدی در لیست شما ، کدام تانک است ؟؟ ویلسون : تایگر . تانک تایگر به راحتی از فاصله 1.5 مایلی ، تانک چرچیل را از وسط به دو نیم می کند . سئوال : چگونه تانک چرچیل قادر است تایگر را هدف قرار دهد ؟؟ ویلسون : فرض براین گذاشته شده که ما در 200 یاردی ، تانک دشمن را شناسایی کرده و به پریسکوپ آن شلیک می کنیم . سئوال : آیا کسی تا کنون این تاکتیک را اجرا کرده ؟؟ ویلسون : خیر پی نوشت : 1- منبع : رزم زرهی ، دکترین ، استراتژی ، تاکتیک و تاریخچه ( در حال تدوین / منتشر نشده) 2- در این وضعیت ، باید با کارگردان نسبتاً محترم فیلم " FURY" باید چه کار کرد ؟؟؟

مشکل موشک سیمرغ بیشتر غیر فنیه! در واقع ورود به عرصه تولید موشک های ماهواره بر میتونه به عنوان توان بالقوه برای ساخت موشک های قاره پیما (که معمولا از سر جنگی نامتعارف بهره میبرند) تعبیر بشه! از سوی دیگر اگر در طی این چند سال پرتاب های ماهواره برها و کاوشگرهای سازمان فضایی رو پیگیری کرده باشید ، متوجه میشید که آمریکا موضع منفی در برابر این پرتاب ها داشته! در نهایت توجه شما رو به توئیت زیر (قسمت دوم) جلب میکنم: