تصاویر جدید از تست برجک بدون سرنشین جدید رژیم صهیونیستی با تمرکز بر قابلیت ضد زره آن این برجک به دو پرتابگر موشک Spike-MR مجهز است

خرس اوکراینی برای نبردهای آینده آماده سازی نهایی طرح مفهومی UGV بومی برای نیروی زمینی ارتش اوکراین کیف : صنایع نظامی اوکراین در پاسخ به جنگ ترکیبی فعلی با ارتش روسیه ، بشدت درصدد بهبود قابلیتهای سخت افزاری موجود ارتش اوکراین و ابداع فناوری های جدید با هدف پاسخ به چالش های حال حاضر و آینده است و در این میان ، سرمایه گذاری بر روی سامانه های زمینی بدون سرنشین که به برجکهای مسلح به تسلیحات پایش از راه دور مجهز میشود ، بشدت مورد توجه کارشناسان نظامی این کشور قرار گرفته است . برای نیل به این هدف ، در سالهای اخیر ، حداقل دو نمونه کاملا" جدید از چنین سامانه های رزمی با شناسه های Phantomو Ironclad به ارتش اوکراین معرفی شده که هر دو پیکربندی برای حفظ قابلیت رزمی در محیط آلوده به جنگ الکترونیک و همچنین اجرای عملیات در شرایط سکوت رادیویی کامل از دو شیوه هدایت رادیویی و فیبر نوری استفاده می نمایند ، مضاف براینکه طراحی انعطاف پذیر این دو محصول به گونه ای صورت گرفته که توانایی حمل بار در میدان نبرد و یا نصب برجکهای مسلح به تسلیحات پایش از راه دور را بدان میدهد . به اعتقاد تحلیلگران حوزه سامانه های بدون سرنشین زمینی ، پیکربندی Ironclad بدلیل فلسفه طراحی خاص ، عمدتا" برای اجرای عملیات پشتیبانی نزدیک ، بخصوص در محیط های رزمی پرتحرک مورد استفاده دارد در حالی پیکربندی Phantom به شکل خاص برای ماموریتهای پشتیبانی آتش با یک فاصله مشخص از لبه جلویی میدان نبرد کاربرد خواهد داشت . بدین ترتیب ، با توجه به اینکه فناوری طراحی و تولید سامانه های بدون سرنشین زمینی بسرعت در حال تکامل است ، این احتمال که درگیری های پراکنده و بعضا" خونین میان اوکراین و روسیه به اولین میدان نبرد واقعی برای روباتهای زمینی تبدیل گردد را افزایش داده است ، مضاف براینکه نیروی متخاصم حاضر در مقابل یگانهای ارتش اوکراین ، بیشتر شامل شبه نظامیان بوده و این میدان عمل را برای کیف افزون خواهد نمود . سامانه بدون سرنشین Ironclad این محصول نسبتا" جدید برای نخستین بار در نمایشگاه امنیت بومی این کشور در اکتبر 2014 رصد شد که یک پیکربندی بدون سرنشین 1100 کیلوگرمی با قابلیت حمل 200 کیلوگرم بار است . در بخش جلویی این محصول ، یک برجک با قابلیت مسلح شدن به یک جنگ افزار کالیبر 7.62 یا 12.7 م.م و دو تیر موشک هدایت شونده وجود دارد . برای حمل تجهیزات اضافی جهت پشتیبانی لجستیکی از عناصر حاضر درمیان رزم نیز ، یک ماژول برای ان تعبیه شده تا کار با آن راحتر صورت پذیرد . پیشرانه این ربات ، یک موتور دیزل ژنراتور به قدرت 12 کیلووات بوده که توانایی 10 ساعت کار مداوم در یک برد 130 کیلومتری با سرعت 20 کیلومتر بر ساعت را بدان داده است . سامانه بدون سرنشین PHantom II پیکربندی Fantom II ، یک خودروی چند منظور تاکتیکی 6در6 بشمار می آید که برای اولین بار در اکتبر 2016 به نمایش درآمد . این ربات با وزنی در حدود 1 تُن ، در حالی که به یک سامانه جلوبرنده هیبریدی دیزل/ برقی بقدرت 30 کیلووات مجهز شده می تواند با سرعت 38 کیلومتر در ساعت توانایی های خود را به کاربران ، عرضه کند . گفته میشود که این ربات بدون سرنشین به شکل خاص برای پشتیبانی آتش از عناصر محافظ تاسیسات حساس و یگانهای حاضر در میدان نبرد طراحی شده که این امر با مسلح شدن آن به یک جنگ افزار کالیبر 12.7 م.م و دو تیر موشک هدایت شونده قابل اجراست . بااین حال ، آخرین نسخه توسعه یافته از این پیکربندی ، یک خودروی 8در 8 است که در نمایشگاه تسلیحاتی ابوظبی به سال 2017 در معرض دید عموم قرار گرفت . این نمونه جدید با یک افزایش وزن دو برابری ( 2.6 تن ) با مجهز شدن به یک پیشرانه هیبریدی بقدرت 80 کیلووات ، با سرعتی در حدود 60 کیلومتر درساعت ، قادر به حرکت بوده و بدلیل حجم بزرگتر ، میتواند ، تسلیحات با قدرت آتش افزون تر نظیر غلاف راکت انداز RS-80PO یا یک قبضه توپ دو لول 23 م.م و چهار تیر موشک ضد زره (با برد 5000 متر ) را حمل کند. پی نوشت : 1- شاید نیازمندی نیروهای مسلح ایران برای مجهز شدن به چنین فناوریهایی ، بیشتر از ارتش اوکراین باشد . 2- حال سئوال اینجاست که چرا چنین تجهیزاتی در سازمان رزم یگانهای نظامی ج.ا.ا کمتر به چشم می خورد ؟؟ 3- دقت کنید ، شاید تسلیحاتی که روی این پیکربندی های بدون سرنشین نصب شده ، چندان جدید نباشد ( نظیر راکت B.8V.20 ) ولی نفس کار ، یعنی استفاده از بدون سرنشین ها برای کاهش تلفات انسانی ، ارزشمند به نظر می رسد . صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9

https://www.khabaronline.ir/news/1212296/رونمایی-از-اسلحه-ای-به-قدرت-تانک-در-ارتش-آمریکا-عکس میلیتاری تایمز گزارش داد اسلحه اتوماتیک نسل جدید قرار است از 2022 وارد فاز عملیاتی شود. اسلحه جدید نه‌تنها نیروی بیشتری دارد، بلکه دقت بیشتری هم در هدف گرفتن داشته و می‌تواند در تمام حالت‌های آب و هوایی هدف را در فاصله دور با دقت بزند. به گفته مارک میلی رئیس ستاد مشترک ارتش آمریکا، این اسلحه بهترین در نوع خودش در جهان بوده و قرار است جایگزین M16 و M249 شود. به گفته وی گلوله‌های این سلاح از هر نوع جلیقه ضدگلوله عبور می‌کند و رنج پرتابی آن (دست‌کم 600 متر) از هر نوع سلاح موجود در جهان بیشتر بوده و سیستم موسوم به target acquisition system(تشخیص و شناسایی مکان یک هدف با جزییات کافی) داخل آن تعبیه‌شده است. https://www.militarytimes.com/news/your-army/2018/12/10/more-than-a-rifle-how-a-new-68mm-round-advanced-optics-will-make-soldiers-marines-a-lot-deadlier/

رژیم صهیونیستی به شکل جدی تری سلاح های لیزری را دنبال می کند حماس در واکنش اخیر خود در مقابل رژیم صهیونیستی اقدام به شلیک حدود 460 راکت کرد که در نتیجه آن تعدادی از راکت ها موفق شدند از سد سامانه گنید اهنین عبور کنند. با توجه به نتیجه کسب شده توسط حماس، رژیم اسرائیل دوباره به فکر توسعه سیستم های لیزری افتاده است . سلاح های لیزری می توانند در مقابل سامانه های گنبد آهنین سرعت واکنش سریعتر، مهمات نامحدود و هزینه کمتری را داشته باشند. حدود 12 سال است اسرائیل طرح سامانه های لیزری خود را به خاطر سامانه گنید آهنین به حالت تعویق در آورده است. یک منبع ارشد در اسرائیل گفت:" تعداد زیادی از کارشناسان نظامی اشتباهی را که انجام داده اند، را درک کرده اند. اکنون ما اماده هستیم این پروژه را با ساختار پیشرفته تری مجددا راه اندازی کنیم." وزارت دفاع این رژیم در حال برنامه ریزی برای حداقل سرمایه 800،000 دلاری برای سامانه جدید لیزری است. ژنرال ییتژاک بن اسرائیل، رئیس آژانس فضایی اسرائیل به تازگی گفت که پیشرفت های به دست آمده اجازه می دهد تا درعرض یک سال به ساخت لیزر نابود کننده راکت های برسیم. پرتابگر سامانه گنبد اهنین در این بین صنایع هوافضایی رژیم صهیونیستی و صنایع رافائل در ماه های اخیر سخت در حال کار بر روی توسعه لیزر هایی هستند که بتوانند راکت ها و گلوله ای خمپاره را از میان بردارد. رافائل قبلا سامانه لیزری خود با نام " "Drone Dome" را معرفی کرده بود که می تواند هواگردهای بدون سرنشین کوچک را با یک لیزر با قدرت پایین نابود کند. این شرکت می گوید که در حال توسعه سلاح های لیزری بیشتری است اما جزئیات بیشتری ارائه نمی دهد. از سوی دیگر، صنایع IAI می گوید که یک نمونه اولیه پیشرفته از سلاح لیزری را در اختیار دارد که در آزمایش های متعدد در برد کوتاه موفق بوده است. آزمایشهای بیشتری بر روی این سامانه در 2019 انجام خواهد گرفت. سامانه لیزری " "Drone Dome" در حال حاضر، لیزر یک راه حل جهانی نیست. تهدیدات بزرگتر، سریع تر و در ارتفاع پرواز بالاتری قرار دارند. مانند موشک های کروز و موشک های بالستیک که برای نابودی آنها با لیزر نیاز به قدرت بیشتری است. اگر چه تکنولوژی پیشرفت سریعی دارد اما چالش های پیش رو نیز بسیار زیاد است. حتی بعد از اینکه لیزرهای دفاع موشکی توان بالا، وارد خدمت شوند، عوامل دیگری مانند آب وهوا ، عوارض زمین و مانور موشک می تواند عملکرد سامانه های لیزری را به چالش بکشد به همین علت کارشناسان دفاع موشکی به طور کلی سامانه های لیزرها و باقی سامانه های رهیگر موشک را مکمل یکدیگر میدانند. البته سلاح های لیزری در مقابل تعداد زیادی از اهداف کند ترو سطح پروازی پایین تر، کشنده خواهند بود. مانند هواپیماهای بدون سرنشین کوچک، گلوله های خمپاره و راکت ها که بخش عمده زرادخانه تسلیحاتی گروههای حماس و حزب الله ها راتشکیل میدهد. با وجود اینکه بخش عمده راکت های این گروه ها غیر دقیق هستند غالبا در مناطق غیر مسکونی نیز فرود می آیند. سامانه ی گنبد آهنین با محاسباتی که انجام می دهد تهدیدات اصلی را مورد حمله قرار می دهد. اما هر موشک و راکتی که نیروهای نظامی اسرائیلی و غیرنظامیان را تهدید می کند، هنوز دست کم یک موشک سامانه گنید آهنین را مصرف می کند تا تهدید فوق را از بین ببرد در نتیجه سامانه با تعدادی محدودی از تهدایدات قابلیت درگیری دارد. علاوه بر این هزینه ی موشک های گنبد آهنین که بسیار گران تر از راکت های گروه های حماس و حزب الله هستند. تخمین زده میشود در صورتی یک جنگ تمام عیار با گروه حرب الله به حدود 30,000 موشک سامانه گنبد آهنین نیاز خواهد بود. حتی اگر اسرائیل تصمیم به ساخت این تعداد از موشک های گنبد آهنین و آماده ساختن آنها برای بارگزاری مجدد کند هزینه این طرح حدود میلیاردها دلار خواهد شد. در مقابل تسلیحات مدرن لیزر حالت جامد هزینه های حاشیه ای بسیار کمی خواهند داشت و مهماتی در آنها مصرف نمی شود مگر اینکه قدرت و منیع اصلی نیرو این لیزر ها از بین برود. تلسلیحات لیزری به خاطرحرکت سریع پرتوهای لیزر شانس بیشتری برای انهدام تهدایدت کوتاه بردی که ارتفاع و سطح پرواز پایین تری قرار دارند خواهد داشت. امروزه توسعه دهندگان لیزر به سیستم های حالت جامد دست پیدا کرده اند که باعث بهبود قابل ملاحظه در کارایی لیزرها شده است. لیزرهای جدید حالت جامد هنوز به توان خروجی های مگاواتی لیزرهای شیمیایی قدیمی دسترسی ندارند، اما آنها در حال قوی تر شدن هستند. در نتیجه به این معنا است که کارشناسان آمریکایی و اسرائیلی به طور قابل توجه ای خوشبین هستند که روزی جنگ افزار لیزری حداقل برای دفاع در مقابل موشک های کوتاه برد موثر واقع شوند. موشک ها و راکت های احتمالی گروه حزب الله لبنان مترجم و گردآورنده : Crash نقل با ذکر نام میلیتاری و مترجم بلامانع است.

نمایش دندانهای جدید J-20 مقایسه میان نمای بیرونی جت جنگنده جی-20 نیروی هوایی خلق چین که در نمایشگاه هوایی 2016 به نمایش درآمده با نمونه ای که در نمایشگاه هوایی نوامبر 2018 توسط ناظران نظامی رصد شد ، تفاوتهای قابل توجهی را نشان می دهد . دو سال پیش و قبل از ورود جی-20 به خدمت عملیاتی ، حداقل دو نمونه از این جنگنده برای مدت کوتاه و بدون زرق و برق های معمول رونمایی از یک محصول فناورانه نظامی در مراسم افتتاحیه سالانه این نمایشگاه در معرض دید عموم قرار گرفت . اما در نمایشگاه امسال جی-20 در هر 4 روز برگزاری نمایشگاه ، ابتدا با یک صورتبندی 3 فروندی و در روز آخر با فرمیشن 4 فروندی نمایشهای هوایی تعجب آوری را در برابر حاضران به اجرا گذاشت . این جتها که متعلق به تیپ تست پروازی یکصد و هفتاد و دوم ، جمعی پایگاه هوایی آموزشی Foshan مستقر در منطقه ژوهای بشمارمی آمدند در نمایشگاه 2018 در صورتبندی های نزدیک به هم ، دست به اجرای مانورهای هوایی پیچیده از جمله گردش های تنگ و سریع و همچنین مانورهای موسوم به sharp climb زدند . با این حال ،برجسته ترین رویداد امسال در روز آخر رقم خورد که دو فروند جت چینی دریچه دهلیز حمل سلاح را خود را درجریان عبور بر فراز نمایشگاه باز نموده و پس از مدتها گمانه زنی ، ترکیب چینش استاندارد محمول تسلیحاتی خود را به نمایش گذاشتند که درنهایت حدس و گمان ها در خصوص ترکیب تسلیحاتی جی-20 تایید شد که قابلیت حمل حداقل 4 تا 6 تیر موشک هوا به هوا در دهلیز اصلی برای آن وجود دارد ، هرچند در گذشته چینی ها مدعی بودند که دهلیز اصلی جی-20 حداکثر 4 تیر موشک PL-15 رادر خود جای میدهد . شاید علت مطرح شدن این ادعا از سوی نیروی هوایی چین ، خاستگاه اصلی موشک PL-15 باشد که گفته میشود یک نمونه پیشرفته تر از گونه PL-12 بوده و مضاف براینکه برخی تحلیلگران معتقدند که نمونه چینی از موشک AIM-120 AMRAAM ( که اف-22 شش تیر از آن را درجایگاه های داخلی خود حمل می کند ) بزرگتر و سنگین محسوب می گردد . بنابراین ، با توجه به پیکربندی و بخصوص اندازه بالکهای موشک ، نظرها براین استوار بود که جی-20 نمی تواند 6 تیر PL-15 را در جایگاه های داخی خود حمل کند . اما تصاویر نمایشگاه ژوهای 2018 نشان داد که حداقل یک ریل (لبه ) سخت سازی شده (hard point) اضافی در دهلیز جی-20 اضافه شده که نشاندهنده قابلیت حمل موشکهای اضافی است . براساس شایعات موجود ، چینی ها یک موشک جدید با قطر کوچکتر و احتمالا" درازای کوتاه تر را در دست توسعه دارند که ظرفیت حمل مهمات بیشتری را در اختیار جی-20 قرار می دهد ، هرچند طبق اطلاعات موجود ، PL-15 آخرین موشک آشیانه یاب راداری فعال موجود در زرادخانه نیروی هوایی چین بحساب می آید و گفته میشود که احتمالا" بلحاظ کاراکترهای پروازی و برد رزمی با مهمات آمریکایی AIM-120D قابل مقایسه خواهد بود ، اما کمی بزرگتر و سنگین تر به نظر می رسد و پیشرانه آن نیز یک موتور پالس جت است که به آن بردی فراتر از 125 مایل ( 200 کیلومتر ) خواهد داد ، ضمن آنکه خط ارتباط داده ای دو تایی و جستجوگر آرایه فازی فعال آن، مقاومت بالایی در برابر اخلال های احتمالی دارد . علاوه برای قابلیت حمل 4 تیر PL-15 ، جی-20 می تواند حداقل 1 تیر موشک PL-10 را نیز در دو دهلیز جانبی خود حمل کند . این موشک چینی که در کلاس موشکهای کوتاه برد تصویرساز فروسرخ قرار دارد ، بلحاظ برد و عملکرد ، مشابه نمونه های غربی (IRIS-T ) آلمانی و حتی نمونه ژاپنی AAM-5 بوده و برای جایگزینی موشک PL-8 در جتهای عملیاتی این نیرو شامل جی-10 ، جی-16 و در نهایت جی-20 توسعه یافته است . پی ال -10 با توجه برخورداری فیوز مجاورتی لیزری و همچنین خروجی بردار رانش ، میتواند در یک محدوده 90 درجه ای با هدف درگیر شود که با اضافه شدن امکان پایش و قفل موشک از روی کلاه خلبان ، درصد مرگ آوری بیشتری را به نمایش می گذارد . سمت راست پیشرانه روسی و سمت چپ پیشرانه چینی اما نکته هوشمندانه طراحی PL-10 در این است که بر خلاف اف-22 ، خلبان میتواند قبل از بازشدن دریچه دهلیز سلاح ، مهمات انتخابی را مسلح و فعال کرده و بلافاصله پس از خروج موشک از دهلیز ، دریچه ها را برای افزایش پنهانکاری به حالت نخست برگرداند . اما نکته قابل ذکر در خصوص جی-20 ( حداقل تا حال حاضر ) این است که فاقد توپ هوا به هوا بوده ، هر چند گفته میشود که قرار است این قابلیت نیز بدان اضافه شود . علاوه براین ، برخی اخبار نیز نشان میدهد که جی-20 پس از ورود بخدمت رزمی ،به یک پیشرانه جدید ( احتمالا یک گونه ارتقاء یافته از پیشرانه روسیAL-31) مجهز میگردد ، هر چند برخی شایعات نیز در خصوص نصب پیشرانه بومی WS-10B3 روی این جت چینی خبرمی دهد . صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9 بن پایه : COMBAT AIRCRAFT نوامبر 2018 پی نوشت : با تشکر فراوان از برادر عزیز جناب remo بابت تلاش پیگیرانه و مستمر برای تسهیل دسترسی به منابع به روز نظامی

نگاهی جدید به مفهوم "تغییر دهنده جریان بازی " تسلیح جتهای پنهانکار سوخو-57 به موشکهای فراصوت Kh-47M2 کینژال به تازگی اخباری مبنی بر آزمایشهای محرمانه نیروی هوایی روسیه بر روی جت پنهانکار نسل پنجم سوخو-57 با استفاده از مهمات محمول هوایی فراصوت R-37M و همچنین موشک هوابه هوای مجهز به جستجوگر آرایه فازی فعال K-77 منتشر شده است که به احتمال زیاد ، پس از ورود رسمی بخدمت این نیرو ، موجب تحول عمده ای در ماهیت رزم هوایی در آینده را فراهم خواهد ساخت . با این حال ، آخرین بروزرسانی ممکن بروری این جت پنهانکار ، پیش بینی نصب یک نسخه سبکتر از موشک فراصوت کینژال است که در صورت تحقق این امر ، یک جهش قابل توجه برای کاربران آن ، بویژه زمانی که هواگرد حامل آن در سرعت و ارتفاع عملیاتی بالا وارد عمل میشود ، خواهد بود . این درحالی است که کینژال بصورت رسمی از اوایل 2018 وارد خدمت رسمی در نیروی هوایی روسیه شده و در حال حاضر توسط جتهای قدیمی تری نظیر MiG-31 فاکس هاوند و بمب افکن های Tu-22M استفاده می گردد . نکته ای که در این بین ، میتوان روی آن بیشتر تمرکز نمود ، دقت و قابلیت اطمینان پذیری بالا ، برد چشمگیر ، سرعت زیاد آن است که به تقریب تمامی سامانه های دفاعی موجود در زرادخانه ارتش های جهان را دچار انفعال کرده و مضاف بر آن ، موجب میشود تا یک پیکر بندی مطلوب برای ایفای نقش " ضد کشتی " نیز بشمار آید . با این وصف ، بدلیل اینکه پیکربندی سوخو-57 سبکتر از ساختار هواگردهایی نظیر فاکس هاوند یا بک فایر بحساب آمده و بر خلاف اسلاف خود ، یک جت رزمی پنهانکار محسوب میشود ، توانایی حمل مهمات با حجم کوچکتر را در جایگاه های داخلی خود داشته و این باعث میشود تا بتواند یک گونه سبک تر و با اندازه کوچکتر از مهمات کینژال 600 کیلوگرمی که به شکل خاص برای جتهای نسل آینده طراحی شده را حمل نماید . واضح است که پیامدهای اضافه شدن این قابلیت به سوخو-57 ، غیر قابل کنترل خواهد بود ، چنانکه با مسلح شدن به این مهمات جدید ، جت روسی می تواند به اولین هواگرد نسل پنجم با قابلیت حمل موشکهای بالستیک تغییر کاربری یافته تبدیل گردد . از سویی دیگر، پیکربندی قابل انعطاف کینژال برای استفاده بر علیه اهداف زمین پایه و دریاپایه ، به احتمال فراوان موجب تولید این جت در تیراژ انبوه شده و طبیعتاً کاربرد آن را برای ایفای ماموریتهای ضربتی در کنار نقش اولیه برتری هوایی ، پررنگ خواهد کرد . از سویی دیگر ، قابلیت حمل کلاهکهای هسته ای توسط کینژال باعث میگردد تا این جت رزمی به شکل بالقوه ، وارد سازمان رزم یگانهای بمب افکن استراتژیک نیروی هوایی روسیه که در حال حاضر ، صرفا" به بمب افکن های Tu-22M ، Tu-160 و در نهایت افسانه جنگ سرد Tu-95 مسلح است ، شود که به شکل طبیعی ، انعطاف پذیری رزمی بیشتری را برای اجرای حملات هسته ای برای روسها فراهم خواهد آورد . تحلیلگران نیروی هوایی ایالات متحده براین باورند که در حال حاضر ، سوخو-57 ، بر خلاف همتای غربی اش اف-22 ، بدلیل استفاده از سامانه های رزمی و پروازی آنالوگ ، قادر به استفاده از مهمات هوا به سطح نیست و برای ایفای ماموریتهای غیر از برتری هوایی ، بشدت با محدودیت روبروست . از سویی دیگر ، جتهای سبک تری نظیر اف-35 در حال حاضر بیشتر برروی نقش ضربتی محدود ، متمرکز شده اند و قابلیت حمل مهمات هوا به زمین بشکل انبوه را ندارند ، ضمن اینکه علی الظاهر قادر به حمل مهمات دورایستای هسته ای نیز نیستند و بیشتر بر روی قابلیت حمل مهمات هدایت شونده تاکید دارند . در نتیجه ، اضافه شدن قابلیت حمل Kh-47M2 بر روی سوخو-57 بصورت بالقوه می تواند نیروی هوایی ایالات متحده را وادار کند تا توسعه نسل جدیدی از مهمات هسته ای سبک تر با قابلیت شلیک دورایستا را برای اف-35 در دستور کار خود قرار دهد ، گرچه بسیار بعید خواهد بود که تلاش آمریکایی ها روی نسخه فراصوت آن قرار گیرد . به اعتقاد ناظران نظامی ، مشخصات منتشر شده از رادار سوخو-57 و ویژگی پنهانکار بودن ذاتی این جت نسل 5 ، محصول جدید صنعت هوایی روسیه را به یک پیکربندی ایده آل برای ایفای سکوی شلیک موشکهای فراصوت در بردهای غیر قابل تصور ، تبدیل می نماید و این خود موجب کاهش احتمال کشف پرنده مهاجم توسط واحدهای دفاع هوایی دشمن را فراهم می آورد . اما آنچه که در این میان اهمیت دارد ، توانایی روسها در مینیاتوریزه کردن کینژال بدون صدمه به برد و سرعت آن است و اینکه آیا حمل موشک جدید می تواند مانورپذیری سوخو-57 را تحت تاثیر خود قرار دهد ؟!!! اما ، فرض بر تطبیق موفقیت آمیز این دو ، بطور قطع توان رزمی سوخو-57 و بالتبع آن ، نیروی هوایی روسیه دچار تغییرات بسیار زیادی می گردد . این مساله در کنارتحلیل های موجود مبنی بر احتمال دریافت این جتهای رزمی توسط نیروی دریایی روسیه و استقرار آن بر روی حامل های شناور ، میتواند به یک ابزار موثر برای تغییر جریان بازی در نبردهای هوایی و ضد شناور در فواصل زیاد تبدیل شود ، گرچه این مشکل نیز قابل تبیین است که احتمالا" این موشک تا سال 2030 وارد خدمت عملیاتی نخواهد شد . صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9 بن پایه

F-35 به صورت رسمی وارد تست عملیاتی می شود وزارت دفاع ایالات متحده روز پنج شنبه اعلام کرد که هر سه نوع هواپیمای جنگنده F-35 Lightening II را در شرایط جنگی آزمایش می کند تا ارزیابی عملکرد و قابلیت استفاده از سیستم سلاح های آن را ارزیابی نماید . وزارت دفاع در بیانیه‌ای اعلام کرد انتظار می‌رود که این آزمایش در اواخر تابستان ۲۰۱۹ به پایان برسد و داده‌های آن توسط دولت ایالات‌متحده برای اعلام تصمیم درباره ورود به مرحله بعدی پروژه به کار گرفته خواهد شد که منجر به ورود رسمی برای تولید کامل در پایان سال آینده بشود . در این بیانیه آمده است که تمام آزمایشات در محدوده های تست های نظامی ایالات متحده انجام می گردد . آدام مت ، معاون برنامه اف - ۳۵، گفت: " آغاز آزمایش رسمی عملیاتی F-35 یک نقطه عطف در طول ۱۸ سال ساخت این جنگنده است ." F-35 که توسط کمپانی لاکهید مارتین ساخته شده‌ ، به دلیل گران بودن ، تاخیرات قابل ‌توجه در تولید و هزینه های مازاد به شدت مورد انتقاد قرار گرفته است ، که دونالد ترامپ و دیگر مقامات ایلات متحده هم به این امر اذعان داشته اند . صرفاً برای میلیتاری / منبع : Reuters

بسم الله الرحمن الرحیم بخش دوم توجه داشته باشید همان طوری که در عنوان تاپیک مشاهده می کنید، تمامی مقادیری که در ادامه بدست خواهند آمد، مقادیر تخمینی هستند و ممکنه با واقعیت اختلاف داشته باشند خلاصه نتایج پست قبل (مقادیر برحسب پوند هستند): وزن خالی: 10099 وزن سوخت: 6713 وزن خلبان: 200 وزن tfo (سوخت و روغن غیرقابل استفاده): 43 فرضیات جدید: شرایط استاندارد سطح دریا (ارتفاع صفر تا 5000 فوت و دما 15 درجه سانتی گراد) مگر اینکه شرط دیگه ای ذکر شده باشه دو موتور جی 21-85 بدون پس سوز در نمونه نهایی بکارگیری شده باشه، بدیهیه که در صورت استفاده از موتور توربوفن، نتایج بهبود خواهند داشت. تسلیحات: فقط دو موشک ضدکشتی ظفر با وزن هر تیر 120 کیلوگرم، برد این موشک در نمونه هواپرتاب احتمالا به 35 کیلومتر خواهد رسید. در نتیجه وزن برخاست در این حالت به 17584 پوند خواهد رسید. با توجه به اینکه موتور موتور جی 21-85 بدون پس سوز، رانشی به میزان 3500 پوند-نیرو داره، نسبت رانش به وزن (در حالت ایستا) قاهر در این حالت 0.398 خواهد بود. در کنار این محاسبات، مقایسه کلی هم با اف117 خواهیم داشت. گرچه میدونم که مقایسه قاهر فعلی با اف117 با توجه به اختلاف کلاس وزنی که دارند، کار خیلی صحیحی نیست اما به هر حال بنده جنگنده مادون صوت دیگری رو نمیشناسم که بتوان اون رو با قاهر مقایسه کرد. نسبت منظری بال قاهر نسبت به دیگر جنگنده های مادون صوت بسیار کمتر هست (بجز اف117) و از طرفی با توجه به ورودی هوا، نباید انتظار داشت که قاهر مانورپذیری بالایی داشته باشه و زوایای حمله بالایی رو تجربه کنه. مهندس پروانه گفتند که توانستند تا 26 درجه، جریان ورودی هوا رو کنترل کنند. زاویه ذکر شده، حداکثر زاویه حمله لحظه ای هست و حداکثر زاویه حمله پایدار (در گردش های پایدار، sustained turn) مقدار کمتری رو خواهد داشت. گرچه با توجه به مکان ورودی هوا، تا همین زاویه حمله هم کار بزرگی رو انجام دادند. برای رعایت تناسب رانش به وزن، اف 117 باید وزن برخاست حدود 53000 پوند رو داشته باشه نتایج: سطح بال مرجع: 356 فوت مربع نسبت منظری بال: 1.98 بار بال: 50 پوند بر فوت مربع ضریب پسای بَرا-صفر: 0.00955 صعود: حداکثر نرخ صعود ممکن: 169.5 فوت بر ثانیه با شرایط مشابه، اف 117 حداکثر نرخ صعود 5555 فوت بر دقیقه و در نتیجه 92.6 فوت بر ثانیه خواهد داشت بررسی ممکن بودن کروز با سرعت 0.8 ماخ در ارتفاع 40000 فوت: نسبت رانش به وزن ایستا باید کمتر از 0.398 در بیاد. این مقدار 0.3799 بدست میاد، یعنی در صورت اینکه قاهر، سقف پرواز مطلقی در حدود 45000 فوت داشته باشه، بصورت تئوری قادر به پرواز در شرایط ذکر شده خواهد بود. بررسی ممکن بودن کروز با سرعت 0.85 ماخ در ارتفاع 40000 فوت: خب از حدود 0.8 ماخ به بالا، با توجه به اینکه نرخ ضخامت بال قاهر متغیر و بین 10 تا 7 درصد هست، وارد ناحیه افزایش ناگهانی پسای تراکم پذیری خواهد شد. محاسبه میزان افزایش پسا در این ناحیه به محاسبه نرم افزاری و تست تونل باد نیاز داره بنابراین ما در اینجا برای ساده سازی با یک فرض منطقی، افزایش پسای تراکم پذیری رو به مقدار 0.0005 درنظر گرفته، خواهیم داشت: نسبت رانش به وزن ایستا: 0.381 که کمتر از 0.398 هست که باز هم یعنی اینکه در صورت اینکه قاهر، سقف پرواز مطلقی در حدود 45000 فوت داشته باشه، بصورت تئوری قادر به پرواز در شرایط ذکر شده خواهد بود. کوچکترین افزایش سرعتی در این ناحیه پروازی، پسای تراکم پذیری رو به میزان بسیار بیشتری از 0.0005 افزایش خواهد داد. لذا بسیار بسیار بسیار بعید هست که قاهر با تسلیحات ذکر شده در ارتفاع 40000 فوتی بتونه سرعت بیشتری از 0.85 ماخ داشته باشه بررسی ممکن بودن کروز با سرعت 0.8 ماخ در سطح دریا: نسبت رانش به وزن ایستا 0.315 بدست میاد که شرط ما رو نقض نمیکنه. پس مشکلی نخواهد بود اف 117 با شرایط مشابه، حداکثر سرعت کالیبره شده kcas 545 داره. با تبدیل، رقم 0.825 ماخ بدست میاد فرود: طبق جدول 3-1 از کتاب طراحی هواپیمای راسکم 1: حداکثر ضریب لیفت فرود، محدوده ای بین 1.6 تا 2.6 رو برای تمام جنگنده ها داره. اگر ما بدترین شرایط، یعنی ضریب 1.6 رو برای فرود قاهر درنظر بگیریم: طول کل باند فرود (بر اساس تعریف far 25): فوت 1650 یا 503 متر طول حرکت روی باند پس از فرود: 868 فوت یا 265 متر تعریف باند فرود far 25: برخاست: طبق جدول 3-1 از کتاب طراحی هواپیمای راسکم 1، حداکثر ضریب لیفت برخاست، محدوده ای بین 1.4 تا 2.6 رو برای تمام جنگنده ها داره. بال هایی با نسبت منظری کم مثل بال قاهر، نسبت به بال هایی با نسبت منظری بالا، حداکثر ضریب لیفت کمتری رو خواهند داشت. پسگرایی بال هم هر چقدر بیشتر باشه این ضریب لیفت، کمتر خواهد شد. از طرفی قاهر دارای بدنه ی بَرازا (lifting body) هست. لذا حداکثر ضریب لیفت قاهر، مقدار بالایی نخواهد داشت و از طرف دیگه مقدار بسیار پایینی هم نمیشه براش درنظر گرفت علی ای حال: با ضریب لیفت برخاست 1.4: طول خیزش برخاست: 1957 فوت (596 متر) با ضریب لیفت برخاست 1.5: طول خیزش برخاست: 1825 فوت (556 متر) با ضریب لیفت برخاست 1.6: طول خیزش برخاست: 1710 فوت (521 متر) با ضریب لیفت برخاست 1.8: طول خیزش برخاست: 1517 فوت (462 متر) با ضریب لیفت برخاست 2.0: طول خیزش برخاست: 1364 فوت (415 متر) محاسبه حداکثر ضریب لیفت یک هواپیمای کامل بصورت نسبتا دقیق، کار بسیار دشواری هست، از طرفی قاهر دارای بدنه برازا هست و از طرف دیگه دارای بالی با پسگرایی یکنواخت نیست. لذا برای محاسبه تخمینی هم، در اینجا به محاسبات نرم افزاری نیاز هست اگر نظر بنده حقیر رو بخواهید، فعلا برای این نمونه از قاهر، ضریب لیفت برخاست 1.6، انتخاب منطقی هست و باید طول خیزش برخاست قاهر رو همون 1710 فوت درنظر بگیریم. گرچه باید صبر کنیم و ببینیم در نمونه نهایی از چه نوع فلپ هایی استفاده خواهد کرد. اگر طول فلپ ها بیشتر بشه و بجای فلپ های ساده، از فلپ های پیچیده تری مثل fowler یا single slotted استفاده بشه، حتی میشه ضریب لیفت رو تا 2.0 افزایش داد! اگر بخوایم قاهر رو از یک فرودگاه غیرنظامی به پرواز در بیاریم، طول کل باند برخاست (برخاست و عبور از مانعی به ارتفاع 35 فوت) حدود 2800 فوت خواهد شد. این مقدار برای اف 117، حدود 3.6 ناتیکال مایل یا 21870 فوت هست!!! مانور: با سرعت 0.8 ماخ در سطح دریا، قاهر قادر خواهد بود تا با حداکثر ضریب بار 2.455g ، گردش پایدار خودش رو انجام بده. این مقدار با رعایت تناسب برای اف 117، حداکثر 2.25g بدست میاد تصویر محاسبات: 1- 2- 3- دوستان اگر تمایل به دانستن نحوه محاسبات دارند، جلد 1 کتاب طراحی هواپیما راسکم رو مطالعه کنند با تشکر از جناب remo برای تهیه منوال اف 117 و چند جنگنده دیگه

تفاوت انتهای ماکت نمایش داده شده توسط برایان هوک با قسمت انتهای موشک صیاد 2 ... برگرفته از کانال llskyhawkll

طرح موشک وی 2 که قبل تر مدلسازی قسمت combustion chamber رو گذاشتم تکمیل تر کردم مدلسازی با جزئیات کامل امکان پذیر نبود و با اینکه تصاویر زیادی موجود بود ولی پیچیدگی زیاد از حد بود طراحی شده با نرم افزار راینو 6 متریال و رندر با نرم افزار key shot 8 V2 Missile 3D model مدل سه بعدی ساختار موشک وی 2

سلام و ارادات و کمال تعجب رو دارم! جناب ناورد، شما که مطالعات خوبی دارید، این حرف از شما بعیده. سابقه استقلال خواهی و حتی درگیری های مسلحانه در آذربایجان و ارمنستان به قبل از فروپاشی شوروی می رسد. حتی یکی از دلایل فروپاشی شوروی همین مبارزات بوده، حالا شما می فرمایید این مردم نشسته بودند، اینقدر ما نرفتیم اونجا رو ملحق کنیم به خودمون که فکر استقلال به سرشون افتاد؟ در مورد ارمنستان که از دهه 1920 استقلال خواهی داشتند و شوروی به زور دگنک اونها رو نگه داشته بود، حالا ایران مسلمان کجا میتونست ارمنستان رو الحاق کنه؟ آمریکا و اروپا و روسیه هم می نشتستند و تماشا می کردند؟ خوبه رویاهای خودمون رو از واقعیت تمیز بدیم، بله من هم که بازی می کنم در زمان جنگ جهانی دوم با ایران نصف دنیا رو میگیرم اما این فقط در رویای من و صفحه کامپیوترم باقی میمونه. قضیه 50 درصد دریای خزر هم همینطوره. اگر 50 درصدش مال ایران بوده پس نفت آذربایجان که شوروی استخراج می کرد و هیتلر رو هم وسوسه کرده بود مال ایران بود! حالا معلوم شد برجام چطور خونده شده و چطور تصویب شده. همونهایی که از این متن معاهده ترکمنچای، سهم 50 درصدی ایران از دریای خزر رو برداشت کردند، توهم کردند که تو برجام قراره تحریمها لغو بشه! ((سفاین تجارتی روس مانند سابق استحقاق خواهند داشت که به آزادی بر دریای خزر به طول سواحل آن سیر کرده به کناره های آن فرود آیند و در حالت شکست کشتی در ایران اعانت و امداد خواهند یافت و همچنین کشتیهای تجارتی ایران را استحقاق خواهد بود که به قرار سابق در بحر خزر سیر کرده، به سواحل روس آمد و شد نمایند و در آن سواحل در حال شکست کشتی به همان نسبت استعانت و امداد خواهند یافت. در باب سفاین حربیه که علم های عسکریه روسیه دارند چون از قدیم بالانفراد استحقاق داشتند که در بحر خزر سیر نمایند، لهذا همین حق مخصوص کما فی السابق امروز به اطمینان به ایشان وارد می شود، به نحوی که غیر از دولت روسیه هیچ دولت دیگر نمی تواند در بحر خزر کشتی جنگی داشته باشد.))

با حضور وزیر دفاع رژیم صهیونیستی آویگدور لیبرمن در مرز اسرائیل با سوریه، وی از تجهیزات که ارتش اسرائیل در این منطقه مرزی مستقر کرده بود بازدید کرد. یکی از این تجهیزات خودرو رزمی پیاده نظام نامر بود. با توجه به حضور این خودرو زرهی در یک منطقه مرزی می توان حدس زد تست های انجام شده بر روی آن رضایت بخش بوده است. و احتمال عملیاتی شدن این خودرو زرهی بسیار بالا خواهد بود.

مرکاوا مارک 4 باراک ارتش اسرائیل در نظر دارد برای ارتقا قابلیت های عملیاتی یگان های زرهی خود در میدان جنگ مدرن تانک های مرکاوا مارک 4 "باراک" را توسعه بدهد. عناصر جدید این تانک شامل هوش مصنوعی ، سنسورهای به روز شده و قابلیت های واقعیت مجازی است. به اعتقاد ارتش اسرائیل توسعه چنین تانک اصلی میدان نبردی توانایی های عملیاتی این رژیم را ارتقا می بخشد و چهره میدان جنگ را تغییر می دهد. تانک مرکاوا مارک 4 باراک نخستین تانکی میباشد که دارای یک کامپیوتر عملیاتی هوشمند است که وظایف تانک را مدیریت خواهد کرد. این هوش مصنوعی پیشرفته، حجم کار خدمه را کاهش می دهد و به آنها کمک می کند تا اهداف را دقیق و دقیق تر تعیین کنند. همچنبن خدمه می توانند با کمک شبیه سازی واقعیت مجازی همیشه در تمرینات واقعی شرکت کنند. که به این معنی است که خدمه ای که از امکانات تانک مرکاوا مارک 4 باراک استفاده می کنند آماده تر از هر زمان دیگری خواهند بود. سنسورهای موجود در این تانک به خدمه اجازه می دهد تا محیط خارج را به شکل کلی وکامل از داخل تانک به شکل واقعیت مجازی مشاهده کنند. گفته میشود این امکانات جدید در سال 2021 به شکل عملیاتی در خواهند آمد و باعث ایجاد تغییرات گسترده ای در نیروی زرهی اسرائیل خواهد شد. از جمله تجهیزات شبیه سازی واقعیت مجازی می توان به کلاه خود جدید Iron View و صفحه نمایش لمسی جدید که با دید کلاه خود در ارتباط اشاره کرد. کلاه خود جدید Iron View شبیه سازی واقعیت مجازی در حال حاظر برای آموزش خدمه بسیار مفید خواهد بود و به نظر می رسد در آینده بتواند در میدان های نبرد همچون نبرد های شهری بسیار مفید باشد.به عنوان نمونه خدمه بدون نیاز به خارج شدن از تانک می تواند محیط اطراف را به شکل بسیار کامل و بدون هیچ نقطه ی کوری بررسی نمایند. در بخش آموزش خدمه نیز امکاناتی همچون آشنایی با بخش های مختلف تانک و نمایش اطلاعات مربوط به آن بخش، از جمله موارد این شبیه ساز واقعیت مجازی است.

تصویر گرافیکی پلتفرم ایتان مسلح به برجک رزمی جدید ارتش رژیم صهیونیستی تصویر گرافیکی اجزاء برجک رزمی - منابع اسرائیلی از مسلح بودن این برجک رزمی به موشک هدایت شونده اسپایک خبر می دهند. به نظر می رسد لانچر های موشک های هدایت شونده همانند برجک رزمی Samson Mk II در داخل برجک جمع و در صورت لزوم از برجک خارج می شوند جابه جای ایتان برای گذارندان های تست ها و آزمایشات پلتفرم ایتان در مراحل تست فضای داخلی نفربر ایتان و پنل کاربری

دستت درد نکنه اما خبر مال ۲۰۱۴ است