ولی به نظر من فقط کافیه کوادکوپترهای فعال تو خط مقدم رو از کار انداخت تقریبن همه نیروهای عمل کننده فلج میشن

شاید یه نشت مواد در یکی از سکوهای نفتی آذربایجان که منجر به انفجار اون سکو بشه یکم آدمشون کنه و وادارشون کنه فکر کنن

سلام منع رو هم ذکر کنید ممنون میشم

تکنولوژی آمریکا به لبه غیر قابل دسترس داره نزدیک میشه

بزار رک و پوست کنده بگم (البته همیشه گفتم) اون چیزی که نظام رو به ورطه نابودی کشونده هیچ کدوم از این شلوغیها نیست و دوام و ماندگاری نظام هم به حمایت ما نیست (قبلن بود) بلکه رویکرد کلی نظام هست که مردم رو به عنوان یک نیروی تاثیر گذار و صاحب نظر نه قبول میکنه و نه به حساب میاره. تو کل این 40 سال بخور بخور برای خودشون بوده تحریم و فشار و بدبختی برای مردم. به جای این که برای آینده ملت بشینن صداهای مخالف داخلی که همیشه هم برانداز نبودن گوش بدن از طریق سیستم چند حزبی، این دلقک بازی الان رو راه انداختن از مجلس سال 86-88 رسیدیم به یه مشت پلشت بهارستان نشین 1401 واقعن انتظار دارین همه چی درست بشه. 7مهر فاجعه زاهدان رخ داده الان تازه عزل و بازخواست شروع کردن. برای پایان شلوغی ها نیاز به فعالیت من و شما نیست فقط کافیه عذرخواهی رسمی بکنن و به اشتباهاتشون اعتراف کنن و قدم اصلاحات ساختار سیاسی رو بردارن با تکیه بر نفرات داخلی که مردم قبولشون دارن، البته بجز اصلاح طلبان که کارنامشون سیاه سیاهه و برنامه ریزی کردن روشون اشتباه مطلقه، با موسوی میتونن شروع کنن. و در ادامه بازخواست وزیر کشور و تمام نفراتی که سبب شدن کار به اینجا برسه، روز اول که مهسا امینی مرحوم شد میشد داستان رو با 4 تا مامور متخلف تموم کرد ولی الان با 200-300 کشته جز با مسئولان مملکتی کار راه نمیوفته. دیروز گفتم زندانیان سیاسی دوستان ناراحت شدن، الان میگم باز اینکه با زندانیان سیاسی الان به تفاهم برسیم شرف داره به اینکه مسیح علینژاد بیاد اینجا برامون آقابالاسر درست کنه یا اون علی تجزیه بیاد اینجا. بزار از مدیریت درست این بلبشور یه مثال بزنم: چهارشنبه در خدمت جناب آقای دکتر سهیل واشقانی فراهانی رییس دانشگاه تفرش بودیم. از صبح دانشگاه بودیم تا ساعت 4 حدودن زمانی که تمام ایران و دانشگاه های تهران رو هوا بود صدا از این دانشگاه در نمیومد ازشون پرسیدم چقدر اینجا ساکته گفت که سیاستی براشون در پیش گرفتم که خودشون فیتیله رو کشیدن پایین البته 4 هفته هست هفت روز هفته اینجام هر شب 5 ساعت با هاشون صحبت میکنم تا این شده. میگفتن که برای کنترل داستان با تعدادی از پدر های دانشجوها تماس گرفتم و با تعدادیشون نه همین مسئله کش و قوس درونشون ایجاد کرد و مانع از رشد تنش شد. یکی دو نفر رو هم که نمیشد کنترل کرد به خانوادهاشون گفتم که ببرنشون. میبینید تفاوت دیدگاه و سواد مدیریتی میتونه چقدر تو کنترل شرایط مفید باشه. ایشون با مدرک فوق دکترای فیزیک انگلیس اومده ایران و داره تمام تلاشش رو برای این مملکت میکنه در صورتی که تمام خانوادش انگلیسن، واقعن مرد بزرگی هستن و نمونشون خیلی کم پیدا میشه

در مورد تنش بین ایران و آذربایجان تحلیل رایبار بخش اول: نمایش قدرت رزمایش نیروی زمینی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی با رمز «ایران مقتدر» از ۲۶ تا ۲۸ مهرماه در استان‌های آذربایجان شرقی و اردبیل در شمال غرب ایران برگزار شد. در طول رزمایش، سناریوهای مختلفی برای توسعه رویدادها از جمله یک درگیری مسلحانه تمام عیار طراحی شد. یگان های سپاه برای اولین بار در عمل از رودخانه اراس که ایران و آذربایجان را جدا می کند عبور کردند. در این رزمایش، پرسنل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی پرتابگرهای سامانه‌های موشکی فاتح، MLRS HM20، فجر-3 و فجر-5، هویتزرهای 155 میلی‌متری HM41، اسلحه‌های خودکششی گووزدیکا، تانک‌های T-72S، BMP-2، Mi-171، بل 214A و AH-1J و همچنین پهپادهای مختلف استفاده کردند. رزمایش از 31 مهرماه در استان آذربایجان غربی در مرز ترکیه و کردستان عراق با حضور تیپ 164 پیاده ارتش ایران آغاز شد. یگان های تهاجمی نیروی زمینی ایران با استفاده از هوانوردی ارتش و توپخانه سنگین و همچنین نبرد در مناطق شهری، سناریویی را برای انجام درگیری مرزی محلی طراحی کرده اند. هدف از تمرینات چیست؟ علیرغم اظهارات فرماندهی ایران در مورد ماهیت برنامه ریزی شده رزمایش در شمال غرب ایران، این رزمایش ها مستقیماً نشان دهنده جدیت نیت جمهوری برای حفظ منافع خود در خارج از کشور نزدیک است. ما در مورد سیاست آذربایجان تحت حمایت ترک ها در قفقاز جنوبی صحبت می کنیم. دولت ایران بارها به دولت آذربایجان هشدار داده است که تغییر اجباری مرزها در منطقه خط قرمزی برای ایران است. سنگ بنای روابط ایران و آذربایجان، بحث کریدور در دست ساخت زنگزور است که در تئوری باید حوزه آذربایجانی نخجوان را به خاک اصلی کشور متصل کرده و مسیر زمینی به ترکیه را فراهم کند. مشکل این است که جاده باید در امتداد مرز فعلی ایران در جنوب منطقه سیونیک ارمنستان باشد. ایران نگران است که مسیر جدید حمل و نقل در آینده بهانه ای برای مسدود کردن مسیر ایران-ارمنستان-گرجستان-روسیه باشد. چگونه جاده ایران را با ارمنستان قطع می کند؟ شریان حمل و نقل به خودی خود مرزهای ایران و ارمنستان را نمی بندد. با این حال، وضعیت آن هنوز از نظر قانونی ثابت نشده است. آذربایجانی ها خواهان یک وضعیت فراسرزمینی برای کریدور خود هستند، یعنی کنترل قانونی بر بخشی از اراضی ارمنستان در جنوب. در ایروان، آنها از ترس تصرف بعدی مناطق و خواهان کنترل گمرکی در ورودی و خروجی، آماده انجام این کار نیستند. در باکو قصد دارند به هر طریقی پیام را باز کنند، بدون اینکه به عواقب آن تحت حمایت ترک ها نگاه کنند. بخش دوم: مفهوم "ایران بزرگ" در ایران چه ترسی وجود دارد؟افتتاح کریدور زنگزور مسیر زمینی مستقیمی را برای ترکیه به قفقاز فراهم می کند که به رهبری ترکیه اجازه می دهد حضور خود را در منطقه تقویت کند. مقامات ایرانی از گسترش ایده پان ترکیسم در شمال غرب ایران که آذربایجانی‌ها و ترک‌ها از لحاظ تاریخی در آن زندگی می‌کنند، بیم دارند. در پس زمینه اعتراضات جاری در ایران و برانگیختن نفرت بین قومیتی، موضوع ریشه کن کردن تجزیه طلبی برای حکومت ایران اهمیت فوق العاده ای پیدا کرده است. حتی برخی از رسانه های آذربایجان در حمایت از تظاهرکنندگان کمپین اطلاع رسانی راه اندازی کردند و سخنان آنها را "میل بازگشت به آذربایجان" خواندند. علاوه بر این، افتتاح کریدور زنگزور به دولت آذربایجان این امکان را می دهد که بر توزیع منابع آب در حوزه رودخانه اراکس کنترل داشته باشد. اکنون سرچشمه های اراکس در کنترل ترکیه و ارمنستان است، در حالی که ایران و آذربایجان کشورهای پایین دست این رودخانه هستند. ایجاد مسیری در جنوب منطقه سیونیک ارمنستان، رهبری ایران را به یک کشور ترک نشین دیگر وابسته خواهد کرد. با توجه به احتمال خشکسالی در منطقه به دلیل تغییرات اقلیمی و سدسازی توسط مقامات ترکیه در شمال عراق و شرق ترکیه، مشکل تامین آب یک تهدید جدی در آینده برای ایران. نیت ایران چقدر جدی است؟ تهدید و فشار بر اداره الهام علی اف برای ایران امری کاملاً عادی است. با این حال، تنش کنونی در منطقه با شرایط قبلی تفاوت اساسی دارد. سخنان بلند مقامات ایرانی دیگر کسی را نمی ترساند. ایجاد یک مسیر حمل و نقل جدید واقعی شده است. ناآرامی‌های مداوم، عمدتاً در شمال غرب ایران، شکاف‌هایی را در نظام سازمان‌دهی قدرت نشان داد و پیش‌شرط‌هایی را برای تلاش تمام عیار برای سرنگونی رژیم کنونی ایجاد کرد. تهران این را فهمید و فهمید که دیگر با اظهارات و تهدیدهای معمولی نمی توان به اهدافش رسید. عمل عبور از رود ارس توسط سپاه درست زیر دماغ مرزبانان آذربایجان و همچنین افتتاح کنسولگری ایران در کاپان، اولین گام واقعا جدی است که موید نیت ایران برای دفاع قاطعانه از منافع خود است. خود سپاه طبق دکترین برای اقدامات خارج از کشور استفاده می شود. و تمرین منظم یگان های ارتش ایران در نزدیکی مرزهای ترکیه و کردستان عراق، نشانه آمادگی برای استفاده از پتانسیل آنهاست. مفهوم "ایران بزرگ": تلاش‌های جنگ‌های اطلاعاتی آذربایجان برای برافروختن درگیری‌های قومیتی در ایران از دید رهبری ایران بی‌توجه نماند. نمایندگان مقامات ایرانی از قبل در خاک آذربایجان شروع به بازی کارت مشابهی کردند. اکنون رسانه‌ها و کانال‌های تلگرامی ایران به‌طور فعال در حال تبلیغ درباره تمایل ساکنان جمهوری خودمختار نخجوان و منطقه تاریخی تالشستان در جنوب شرقی آذربایجان برای تبدیل شدن به بخشی از ایران هستند. از 22 اکتبر، بیش از 12 کانال تلگرامی ایجاد شده است که رویدادهای نخجوان، شهرهای ماسالی و جلیل آباد و سایر سکونتگاه های مناطق آذربایجان را پوشش می دهد. تشدید تنش فعلی کاملاً با موارد قبلی متفاوت است. اقدامات ایران به وضوح نشان دهنده استحکام در نیات آنهاست. رزمایش های جاری و تز پراکنده بازگرداندن برخی از سرزمین های آذربایجان فراخوانی است برای توجه به منافع ایران در بازی های ژئوپلیتیکی در قفقاز. آنچه اکنون در حال رخ دادن است پاسخی به اقدامات ترکیه و آذربایجان در مرزهای خود است. اما اهمیت کریدور زنگزور نه تنها برای کشورهای منطقه، بلکه برای سایر بازیگران سیاسی که اجرای آن را ادامه خواهند داد، بسیار بالاست. قسمت سوم: چه کسانی به کریدور زنگزور نیاز دارند؟ در زنگزور منافع چند حزب با هم برخورد می کند. آنها را می توان به سه گروه محلی (ارمنستان و آذربایجان)، منطقه ای (ترکیه و ایران) و جهانی (بریتانیا، اسرائیل و روسیه) تقسیم کرد. محلی: اهمیت کریدور برای آذربایجان در درجه اول ایجاد جاده مستقیم با جمهوری خودمختار نخجوان و آزادسازی منطقه از محاصره است. این مسیر ارتباط زمینی بین آذربایجان و ترکیه را فراهم می کند. این واقعیت حذف وابستگی آذربایجانی ها به ترانزیت از خاک ایران را ممکن می سازد. ارتباط با منطقه محصور و ایجاد یک مسیر تجاری کمک قابل توجهی به رشد اقتصاد در مناطق جنوبی، ایجاد پیش شرط برای سرمایه گذاری در زیرساخت ها و بهبود زندگی مردم خواهد کرد. برای ارمنستان نیز افتتاح این مسیر امکان رفع محاصره زمینی و ایجاد مسیر ریلی با ایران و روسیه را در آینده فراهم می کند. این امر نه تنها بر اقتصاد منطقه سیونیک بلکه کل ارمنستان تأثیر مثبت خواهد گذاشت. با این حال، علیرغم مزایای آن، در قالب سود برای ترانزیت، نمایندگان مقامات سیاسی در ایروان از عواقب احتمالی این پروژه می ترسند. ارمنستان معتقد است که افتتاح این کریدور نقض حاکمیت کشور خواهد بود. بر اساس بیانیه سه جانبه مورخ 10 نوامبر 2020، FSB روسیه بر پست های گمرکی کنترل خواهد کرد. و ارمنی ها کنترلی نخواهند داشت. بنابراین، خطرات ژئوپلیتیکی برای ارمنستان چندین برابر بیشتر از منافع اقتصادی است. به همین دلیل، دولت پاشینیان در ایروان به طور فعال افتتاح مرکز حمل و نقل را به تاخیر می اندازد. منطقه ای: برای ترکیه، کریدور زنگزور نویدبخش مزایای زیادی است. این کریدور علاوه بر ارتباط مستقیم با آذربایجان و کاهش نفوذ ایران در ترانزیت، مسیر سریع تری را به سمت بازارهای آسیای مرکزی ایجاد خواهد کرد. و دسترسی مستقیم به آسیای مرکزی اساساً یک پل ژئوپلیتیکی برای گسترش پان ترکیسم به کشورهای آسیای مرکزی و ادغام عملی آنها در مفهوم آنگلوساکسون "توران بزرگ" است. با اجرای این پروژه رویای ترکیه مبنی بر ایجاد هاب ترانزیتی بین اروپا و آسیا به واقعیت تبدیل می شود که جایگاه این کشور را در عرصه جهانی به میزان قابل توجهی افزایش می دهد. برای ایران، کریدور پیامدهای دوچندان خواهد داشت. از یک سو، نفوذ آذربایجان و ترکیه در جریان ترانزیت از ایران تضعیف خواهد شد. تهران بیم آن دارد که وضعیت قانونی نامشخص این مسیر، امکان استفاده از آن را برای مقاصد نظامی - برای انتقال بدون توجه افراد و تجهیزات و بی ثبات کردن وضعیت در شمال غرب ایران فراهم کند. همزمان ایران از نظر تئوری می تواند به کریدور حمل و نقل شمال-جنوب بپیوندد و با دور زدن آذربایجان به روسیه و دریای سیاه دسترسی پیدا کند. جهانی: برای روسیه، تحت تحریم های اعمال شده، کریدور زنگزور یک مسیر جایگزین برای قفقاز و ترکیه و در ترانزیت از طریق ایران، به خاورمیانه و آفریقا است. بنابراین روسیه نفوذ خود را در منطقه ماوراء قفقاز افزایش داده و موقعیت گرجستان متخاصم را در حوزه ترانزیت از طریق خاک خود تضعیف خواهد کرد. مسیر زمینی با ارمنستان نیز فراهم خواهد شد. بر اساس قرارداد 2020، کنترل بر روی هاب ترانزیتی توسط طرف روسی انجام خواهد شد. در این سناریو، روسیه قادر خواهد بود در آینده بر جریان محموله ها در یکی از امیدوارکننده ترین مسیرهای ماوراء قفقاز نظارت کند و مرزهای خود را از گسترش احتمالی پان ترکیسم و ایدئولوژی افراطی در قفقاز ایمن کند. یکی دیگر از ذینفعان در مورد باز کردن راه، انگلیس است. گسترش نفوذ ترکیه در جهان به لطف آنگلوساکسون ها و تمایل آنها به بازسازی امپراتوری بریتانیا 2.0 امکان پذیر شد. این کریدور موقعیت آنگلوساکسون ها را تقویت می کند و سیاست ضد روسی یا ضد چینی لازم را در قفقاز و کشورهای آسیای مرکزی از طریق نهاد دولتی ترکیه ترویج می کند. با این حال، همه اینها تنها در صورتی امکان پذیر است که فدراسیون روسیه از روند حل مناقشه قره باغ حذف شود، زیرا حضور مستقیم روسیه در فرآیندهای سیاسی در ماوراء قفقاز اجازه نخواهد داد که آنگلوساکسون ها به طور کامل جای پای خود را به دست آورند. به همین منظور است که بی‌ثباتی مداوم اوضاع در قره‌باغ کوهستانی و تخریب روابط ارمنستان و روسیه انجام می‌شود. یکی دیگر از ذینفعان افتتاح این کریدور اسرائیل است. همکاری های نظامی بین آذربایجان و اسرائیل در سال های اخیر با شدت بیشتری توسعه یافته است. نفوذ در کریدور زنگزور به طور جدی به منافع ایران ضربه می زند، زیرا این امر در واقع انحصار ایران در خدمات ترانزیتی در قفقاز جنوبی را به هم خواهد زد. و تامین مالی پروژه‌های مختلف در خاک آذربایجان توسط مقامات اسرائیلی این امکان را فراهم می‌کند که زیرساخت‌های لازم برای انجام اطلاعات در نزدیکی مرزهای ایران و همچنین تثبیت حضور این کشور در این کشور مخفیانه باشد. دیاسپورای قومی بزرگی از یهودیان در آذربایجان زندگی می کنند - طرفداران ایدئولوژی چاباد (شاخه یهودی-نازی افراطی ارتدوکس از یهودیت) که نفوذ قابل توجهی در آذربایجان دارند. در اجرای این پروژه، منافع بسیاری از دولت‌ها با هم برخورد می‌کند که پیش‌نیازهایی را برای تشدید مصنوعی اوضاع به وجود می‌آورد تا شرایط مساعدتری را برای خود فراهم کنند. از یک سو، ائتلافی از ترک‌ها و آذربایجانی‌ها که با یک هدف تحت کنترل آنگلوساکسون‌ها متحد شده‌اند، از سوی دیگر، روسیه، ایران و ارمنستان، وظایف کاملاً متضاد را دنبال می‌کنند و همچنین اسرائیل فقط در راستای منافع خود عمل می‌کند. هدف آنگلوساکسون ها در حال حاضر بیرون راندن کامل روسیه از قفقاز جنوبی و حذف آن از مشارکت در فرآیندهای سیاسی در منطقه است. کشورهای ناتو به منظور از بین بردن کامل روابط ارمنستان و روسیه و بی اعتبار ساختن روسیه به عنوان ضامن ثبات، بر دولت پاشینیان فشار کامل وارد می کنند. با توجه به ناسازگاری دیدگاه‌های برخی کشورهای منطقه، در کوتاه‌مدت تغییری در این راستا پیش‌بینی نمی‌شود و چشم‌اندازی برای حل مناقشه وجود ندارد. وضعیت بعدی بسته به عوامل بسیاری از جمله بحران اقتصادی فزاینده و پیامدهای آن و همچنین تحولات اوکراین توسعه خواهد یافت. با وجود تنش در شرایط فعلی، در حال حاضر هیچ روند منفی شدیدی در توسعه وضعیت وجود ندارد و این به ما امکان می دهد محتاطانه خوش بین باشیم. منبع

همونطور گه گفتم خدمتتون این مسائل رو کسی نه میفهمه و نه درک میکنه، نه دولت نه مردم و نه شما که میگید باید با اینا برخورد بشه. میدونی وقتی اصلن تصوری از عواقب کاهش 80 درصدی فروشت تو یک ماه نداری من چیو بیام بهت توضیح بدم. شما جنس میخری چک میدی قراره حقوق بدی قراره اجاره بدی بهد بومممم فروشت حتی هزینه مواد اولیه تهیه شدتو نداره. ای بابا تصور من از آینده حکومت بعد از خاموشی شلوغیها با سیاست شما و دوستان

الان آقای افتخاری و شرکت میهن معنی برخورد قهری مردم رو میدونن

یک نکته ای در کسب و کارهای داخلی وجود داره که ما خودمون تو شرکت شدید بهش برخورد کردیم، و اون برخورد قهری مردم هست. ببین الان اکثر کسب و کارها نزدیک به 80% کاهش فروش رو دارن تجربه میکنن مخصوصن فروشگاه های اینترنتی نمونش دیجی کالا با مشاور مالیشون صحبت میکردم بد مینالید حالا اونکه ربطی هم به اینستا و اپ های فیلتر شده نداره حالا تو این شرایط تعدادی از کسب و کارها برای بقا شروع به فعالیت مجدد در فضای مجازی کردن نتیجه هجوم گسترده فوش و بد و بیرا و از دست دادن فالوور و ........ خب چیکار کنه بگه خدا حافظ من ورشکست شدم؟ نه، وقتی که هیچ نوع کسب و کاری از طرف دولت پشتیبانی نمیشه و بود و نبود کار و کاسبی به خودش ارتباط داره (اگه خارج بود دولت یه کمک هزینه ای ممکن بود بده ولی اینجا ایرانه ) میره مرحله بعد دست و پا زدن برای بقا و اون همگام شدن با مشتریان هست برای از دست ندادن درآمد و خونه نشین نشدن تا یکی دو ماه اضافه بتونه دووم بیاره تا شاید شرایط نرمال بشه. اما خوب این رو کسی نه میفهمه و نه درک میکنه نه دولت نه مردم و نه شما که میگید باید با اینا برخورد بشه

خب طبق گفته منابع خبری دیروز 30 تا 35 پهپاد شاهد136 به اوکراین حمله کرده و طبق اخبار الان میگن 16 پهپاد ساقط شده خوب اگر حرف خود اوکراینی ها رو منبع قرار بدیم حدود 50% پهپادهای شلیک شده رو پدافند میزنه و 50% به هدف اصابت میکنه

هیچ فرقی نمیکنه نتیجه همونه که باید باشه تحریم شورای امنیت

الان اصلن داستان ما نیست مسئله اینه که روسیه چند ما رو میفروشه، ما داریم به خاطر کمک پهپادی و احتمالن موشکی میریم زیر تحریم های جدید خوب روسیه چی برامون به ارمغان آورده که تحریم مجدد ارزشش رو داشته باشه؟ همه این کارهایی که شما فرمودید مستلزم روابط چند جانبه با کشورهای دیگه هست الان با کدوم کشورها روابط استراتژیک و دو جانبه داریم حتی معمولی عراقم که برقشو شروع کرده از عربستان بگیره فقط طالبان مونده برامون که اسرائیل اونورم داره حرکت میکنه

مستعمرش نبودیم ولی همیشه کارت بازیش بودیم و ما رو وسیله امتیاز گیریش کرده اول اینکه جنگ اوکراین نمیتونه تا ابد ادامه پیدا کنه باید یک روز تموم بشه الان هم روسیه در موضع دفاع هست و اگر بتونه با تصرف های الانش جنگ رو تموم کنه یک پیروزی براش به حساب میاد انتظار ندارین که یک ماه دیگه کیف رو بگیره. الان شرایط با زمانی که میگفت winter is coming فرق داره پروژه نورد استریم کلن رفت هوا در نتیجه اهرم فشارش هم رفت هوا، اروپا و آمریکا با تمام توان نمیزارن روسیه پیروز بشه و تا میتونن اسلحه و مشاوره و نفر و پول به اوکراین تزریق میکنن الانم داریم میبینیم این حجم از کمک های نظامی رو. از اونور روسیه با ترکیه مذاکره کرده که تیدیلش کنه به هاب انرژی و گاز به نوعی ما رو دور زد، از اینور با عربستان یک جبهه تشکیل دادن در برابر آمریکا در زمینه تولید نفت، خط لوله گاز شمال به جنوبش که از هرات میگذره، سوریه رو هم داره یواش یواش تخلیه میکنه، نفتشم زیر قیمت ما داره میده بازار سیاه و مشتریای ما رو داره میگیره، خوب حالا برای ترانزیت شمال به جنوبش چقدر به ما نیاز داره؟ یعنی انقدر مهمه که یه صلح با شرایط الان رو قربانی کنه؟ تو کدام معاهده بین المللی میتونیم کمکش کنیم و به نفعش رای بدیم؟ همین فقط بهش موشک و پهپاد بدیم شدیم شریک و رفیق میخونش؟ ما هم که مثل چی همه چی رو بهش دادیم تکنلوژی پهپادیمونو، موشکیمونو، راه های دور زدن تحریمها رو. تفاوت ما با بقیه اینه که ما نقطه پایانی برای دشمنی هامون نمیبینیم و نمیتونیم هیچ مذاکره ای رو به نقطه پایان برسونیم اونم برای اینکه انتظار داریم همیشه همه چیز 100% به نفع ما باشه دشمن هم تمام شرایط ما رو بدون چون و چرا قبول کنه ما هم هیچ ادونتیجی بهش ندیم.

بوی معامله کثیف روسی آمریکایی میاد جنوب اوکراین در برابر ایران. به نظرتون چند درصد امکان داره؟

زوزه مرگه قشنگ یاد زنده یاد اشتوکا رو زنده نگه داشته