صورت بندی محیط خارجی STRATEGIC MYOPIA ارزش های شخصی رهبران استراتژیک، موفقیت های استراتژی فعلی، ممکن است ادراک، تفسیر و تعبیر مدیران از آنچه مشاهده میکنند را منحرف سازد. این خطا را " نزدیک بینی استراتژیک" گویند ، همان تمایل به رد اطلاعات ناآشنا و منفی. مدل ها و روش های تحلیل محیط خارجی: یک راه برای تشخیص و تجزیه و تحلیل تحولات موجود در محیط خارجی، استفاده از ماتریس اولویت مسائل است، هدف این ماتریس شناسایی و اولویت بندی عوامل استراتژیک خارجی و شامل سه مرحله است: 1) شناسایی تعدادی از روند ها و تغییرات مهم احتمالی در محیط کلان و محیط وظیفه ای 2) تعیین احتمال بروز (کم، متوسط، زیاد) 3) پیش بینی اثرات احتمالی این تغییرات بر شرکت(کم، متوسط زیاد) مدل تحلیل رقابتی صنعت صنعت عبارت است از گروهی از سازمان ها که کالا یا خدمات مشابهی تولید میکنند، مانند صنعت خدمات مالی، شرکت های امنیتی، کمپانی های تسلیحاتی، صنعت مواد غذایی و ... به عقیده پورتر، شناخت ساختار صنعت باید به عنوان نقطه آغازین برای تحلیل استراتژیک محسوب شود. مدل معروف پورتر با عنوان "نیروهای رقابتی" شدت رقابت را نمایان میسازد. بنیان رقابت در یک ساختار صنعت ریشه در اقتصاد آن صنعت (5 عامل اساسی) آن دارد. و این عوامل نمایان کننده " شدت رقابت " و به طبع قابلیت موفقیت در آن صنعت(پتانسیل سودآوری) است. این پتانسیل با معیار بازگشت سرمایه در بلند مدت سنجیده میشود. 5 نیروی رقابتی حد نهایی سودآوری بالقوه صنعت را تعیین میکنند: در مرکز رقابت بین شرکت های موجود در بین این 5 نیرو، مرکز آن بالاترین قدرت و اثر گذاری را دارد و رقابت و چشم و هم چشمی بین شرکت های رقیب موجود در یک بازار است. سودآوری کل صنعت به این رقابت رو کم کنی! بیشترین حساسیت را نشان میدهد. هر نوع تغییری که در استراتژی شرکت های رقیب رخ دهد، شدید ترین واکنش را از سوی رقبا خواهد داشت. این تغییرات میتواند: کاهش قیمت، بهبود کیفیت، افزودن بر ویژگی محصول، افزایش تبلیغات و حتی خدمات پس از فروش باشدرقابت در این بخش مبارزه مستقیم نامیده میشود و به عوامل زیر بستگی دارد: - تعداد رقبا (هر چه بیشتر، سود کمتر) - نرخ رشد صنعت (هر چه کمتر باشد، چشم انداز تاریک تر است و رقابت بیشتری رقم میزند،)( اثرات این رقابت در تجارت میتواند به جنگ قیمتی منجر شود، در حوزه نظامی به بی ثبات سازی از طریق مداخله مستقیم یابه تولید تسلیحات گیم چنجر و توسعه بازار به شرایط جدید) - ویژگی ها محصول (تفاوت های محصول شرکت نسبت به رقبا) - موانع خروج (هر چه موانع رها کردن صنعت نظیر سرمایه گذاری های انجام شده، ضرر فروش و رها سازی، نبود راه حل های دیگر و موانع ورود به سایر صنایع بیشتر باشد، امکان خروج کمتر است و در نتیجه رقابت بیشتر خواهد بود) - تنوع رقبا (در واقع تنوع در روشهای رقابتی شرکت های رقیب در یک صنعت به گونه غیر قابل پیش بینی) رقبای بالقوه یا تازه وارد: اینها اکنون در صنعت حضور ندارند، ولی همه زیر ساخت های لازم را در اختیار دارند و احتمال دارد در آینده به مجموعه صنعتی وارد شوند. در صورت ورود به صنعت میزان رقابت را افزایش میدهند، اما ورود این دسته رقبا به عواملی که از آنها با عنوان موانع و محدودیت های ورود یاد میشود بستگی دارد: - صرفه جویی به مقیاس: این شرکت های جدید باید بتوانند نسبت حجم تولید متناسب با بازار و توان رقبا موجود در صنعت بدست آورند - متمایز شدن: مانع دیگر این است که برای یافتن مکانی در صنعت باید محصول متمایز معرفی کنند - نیاز های سرمایه ای: صنایعی چون خودروسازی، هواپیماسازی، پتروشیمی و .. به سرمایه گذاری های بسیار هنگفت نیازمند است - دسترسی به کانال توزیع: شرکت های قدیمی صنعت تثبیت شده اند، روابط محکمی دارند و کانال های فروش بسیار دسترسی دارند، این کانال های ارتباطی ممکن است شرکت های جدید را محروم سازند - مزایای هزینه مطلق : فنون برتر، بلوغ تکنولوژی در شرکت های قدیمی که دسترسی انحصاری آنان به یک فناوری یا تجربه، یا زیرساخت تضمین میکند. - سیاست های دولت: همان قوانین محدود کننده صنعت، مانند حق اکتشاف، استخراج، یا مجوز های راه اندازی یک شرکت جدید برای ورود به صنعت. ( مثلا اجازه غنی سازی هسته ای تو خونه!) - هزینه های بالای تغییر محصول مورد استفاده توسط مشتری: دقت کردید چرا نمیتونیم از این IPB یا ویندوز نکبت جدا بشیم؟! ...،صنعتی که موانع ورود بالا و موانع خروج پایین داشته باشد، بهترین سودآوری را تضمین میکند و بدترین حالت زمانی است که موانع ورود به صنعت پایین باشد و موانع خروج بالا،... تهدید ورود محصولات(کالا یا راه حل) جایگزین: محصولات جایگزین، متفاوت به نظر میرسند، اما میتوانند جایگاه محصول فعلی در صورت تغییر را به خود اختصاص دهند، مثلا قهوه به جای چای. وجود چنین محصولاتی سبب میشود تا شرکت ها نتوانند قیمت زیادی بر روی محصول خود تعیین کنند، چرا که مصرف کننده در صورت رشد قیمت، به جایگزین تغییر ذائقه خواهد داد. جایگزین ها اغلب عواید بالقوه صنعت را محدود میکنند، زیرا سقفی برای قیمت تعیین کرده و سودآوری صنعت را محدود میکنند. گاهی تشخیص کالای جایگزین بسیار سخت است. قدرت چانه زنی خریداران: مشتری همیشه خواهان کاهش قیمت و افزایش کیفیت است. این یعنی چانه زنی، اما چه موقع تهدید محسوب میشود؟ - خریدار بزرگ باشد، حجم بالای خرید را به خود اختصاص دهد. (خریداران عمده نفت، یا مواد مصرفی و...) - خریدار این امکان را داشته باشدکه خود محصول مورد نیازش را تولید کند.(خریداران تسلیحات، ماجرای اس 300 و باور 373) - عرضه کنندگان جایگزین های بسیاری داشته باشند و محصولات مشابه (ماجرای اس 400 و پاتریوت ترکیه) - هزینه تغییر به فروشنده جدید اندک باشد(پر کردن سهم بازار نفت ایران توسط عراق) - شرکت های موجود در صنعت کوچک و کم توان باشند (تحریم ایران و دست های بسته) - سود کم خریدار - شباهت مشتریان(نشود با مشتریان ارتباط گرفت و وفاداری آنان را جلب کرد) - شباهت محصول(همه جا به یک شکل یافت شود) قدرت چانه زنی عرضه کنندگان(مواد اولیه) عرضه کنندگان در شرایط ذیل تهدید محسوب میشوند: - وقتی محصولی بدون جانشین یا با جانشین کم عرضه کند و تهیه آن بسیار مهم باشد - وقتی برای عرضه کننده، شرکت مهمی نباشیم و براحتی جایگزین شویم(درصد کمی از فروش عرضه کننده به خریدار اختصاص داشته باشد) - وقتی عرضه کننده مواد اولیه خود نیز بتواند محصول نهایی را تولید کند(عرضه کنندگان نفت بنزین هم میتوانند تولید کنند، نمونه عدم کارایی تحریم بنزین علیه ایران) - هنگامی که هزینه تعویض عرضه کننده بسیار بالا باشد، اگر او به ما نفروشد جای دیگری هم پیدا نمیشود(نمونه تحریم هواپیما و قطعات) فرض اساسی مدل پورتر رقابت است و این امر در یک بازار بسیار رقابتی قابل فهم است. اما حدود یک دهه بعد در دهه 90، مکتب جدیدی تکامل یافت که بجای رقابت بر نقش مثبت مشارکت تاکید دارد و از آن به عنوان مزیت مشارکتی یاد میکند. این مدل جدید به دنبال آن بود که توضیح دهد لزوما شرکت نیازی به رقابت کامل یا مشارکت کامل ندارد، مسئله اصلی این است که چه موقع باید اقدام به مشارکت کرد و چه موقع اقدام به رقابت... . ادامه گروه استراتژی و پیشران های صنعت،...

خیلی دور خیلی نزدیک محیط کلان PESTLE ، محیط وظیفه ای INDUSTRY STRUCTURE تحلیل عناصر اصلی محیط کلان محیط کلان شامل 4 بخش اصلی ست که نیروها و روند های اساسی اثر گذار بر فعالیت سازمان را شکل میدهد، 1) Economical اقتصاد 2) Technological فناوری 3) Political&Law سیاسی قانونی 4) SocioCultural اجتماعی - فرهنگی. در برخی مدلهای جدید تر ENVIRONMENT محیط زیست نیز به عنوان یک نیروی اساسیتحلیل می شود. سازمان ها عمدتا نسبت به نیروهای فوق کنترلی ندارند، منفعل هستند و از آنها اثر میپذیرند. تحلیل متغییر های مهم این نیروها در شناسایی فرصت ها و تهدید های پیش رو بسیار حیاتی است. متغییر های مهم محیط کلان: 1- اقتصادی: روند تولید ناخالص داخلی نرخ بهره عرضه پول نرخ تورم درصد بیکاری کنترل قیمت/ دستمزد هزینه انرژی درآمد قابل تصرف بازارهای پولی 2- فناوری: بودجه دولتی R&D (مخفف RESEARCH AND DEVELOPMENT تحقیق و توسعه) کل بودجه صنعت برای R&D تمرکز اقدامات تکنولوژیکی حمایت از مالکیت معنوی محصولات جدید انتقال تکنولوژی اتوماسیون دسترسی به اینترنت 3- سیاسی - قانونی: مقررات ضد تراست قوانین حمایت از محیط زیست قوانین مالیاتی مقرارات تجاری نگرش به شرکت های خارجی قوانین نیروی کار ثبات حکومت تروریسم حریم خصوصی 4- اجتماعی فرهنگی: تغییرات سبک زندگی انتظارات شغلی مشتری گرایی ازدواج و طلاق نرج رشد و توزیع جمعیت امید به زندگی نرخ تولد بازنشستگی تحصیلات و .. محیط وظیفه ای، محیط نزدیک(تحلیل صنعت) معنی این محیط، حوزه فعالیت شرکت است، نیروهای موجود در محیط وظیفه شرکت به شکل کاملا مستقیم بر سازمان تاثیر میگذارند، و به نحوی از سازمان نیز اثر میپذیرند.این بخش، محیط صنعت نیز گفته میشود و نیروهای حاکم بر تعیین کننده مستقیم شکل صنعت هستند؛ 1) سهامداران 2) دولت 3) مشتریان 4) رقبا 5) ذینفعان 6) عرضه کنندگان 7) توزیع کنندگان 8) انجمن ها و اتحادیه ها 9) منابع اعتباری (بانکها و موسسات مالی) 10) جوامع محلی ادامه (الگو ها و روش های اولویت بندی متغییر محیط خارجی)..

ارسال در حجم کمتر به سفارش Ghalam آغاز کار، پاسخ به این پرسش اساسی : کجا هستیم؟ بررسی، تجزیه و تحلیل و شناخت محیط محیط چیست؟ آنچیزی که بیرون از سازمان است؟ شروع با تعریفی از سازمان به عنوان سیستم باز،(Open system) : به سیستمی اطلاق می‌شود که با محیط پیرامون خود، تعاملات خارجی در قالب اطلاعات ، انرژی یا انتقال مواد ، داشته باشد و جریان مبادله انرژی میان سیستم و محیط برقرار می‌باشد. عناصر تشکیل‌دهنده سیستم‌ها بطور دائم در حال تغییر و دگرگونی است، از سوی دیگر محیط پیرامون سیستم‌ها نیز در حال تغییر و تحول می‌باشد، که با برقراری ارتباط میان سیستم‌های باز و محیط اطراف و انجام مبادلات لازم، سیستم به‌نوعی تعادل دست می‌یابد. به این حالت تعادل، در سیستم‌های بسته؛ تعادل ساکن (یا استاتیکی) و در سیستم‌های باز؛ تعادل پویا (یا دینامیکی) گفته می‌شود. سازمان های امروزی همگی با عنوان سیستم باز شناخته میشوند، مرزهای این سازمانها را نمیشود به دقت تعریف کرد، آنها با محیط خود عمیقا در آمیخته شده اند. بنابراین سه نوع محیط را می بایست شناسایی کرد: 1- محیط داخلی سازمان(عوامل تحت کنترل کامل) 2- محیط وظیفه ای، کاری یا عملیاتی(محیط نزدیک) 3- محیط کلان (محیط دور) سازمان از درون(بیشترین عوامل تحت کنترل) تا دور دست(کمترین اراده و اختیار) ادامه دارد، بر اساس یک تئوری، مرزهای سازمان بر اساس تعامل با این سه سطح محیط ترسیم میشود. شناخت محیط در عمل شناسایی همه عوامل محیطی نیست، بلکه شناسایی آن متغییر های اصلی ست که بیشترین تاثیر را بر روی سازمان دارند،این متغییر ها باید پاسخ گفته شوند، یا از آنها بهره برده شود. در دو سطح اساسی محیط دور و نزدیک محیط است که تهدیدها و فرصت ها شناخته می شوند، محیط داخلی بیانگر قوت ها و ضعف های سازمان است. پاسخ به این سوال که در حال حاضر کجا قرار داریم، پرکاربرد ترین تکنیک بررسی محیطی در تدوین استراتژی است. روش مرسوم و شناخته تجزیه تحلیل SWOT معروف ترین و پرکاربرد ترین ابزار در بررسی محیط است. ماتریس SWOT از حروف اول: حروف اول کلمات قوت (Strength)، ضعف (Weakness)، فرصت (Opportunity) و تهدید(Threat) شکل گرفته است. ادامه (بررسی محیط کلان و وظیفه ای) ...

سامانه دفاع فعال تروفی برای پلتفرم برادلی بعد از همکاری شرکت آمریکایی LEONARDO DR با شرکت اسرائیلی رافائل برای نصب سامانه دفاع فعال تروفی بر روی تانک آبرامز، در جدید ترین همکاری این دو شرکت سیستم تروفی بر روی پلتفرم برادلی نصب شد. نتایج تست و ارزیابی سامانه تروفی بر روی این پلتفرم رضایت بخش اعلام شده است. سامانه مذکور در رهگیری و انهدام راکت های ارپی جی 7 و موشک های هدایت شونده ضد زره موفق بوده است. نمونه نصب شده بر روی پلتفرم برادلی تمام خصوصیات کامل سامانه تروفی را دارا است. ارتش آمریکا قبل از ارائه این طرح در نظر داشت با همکاری صنایع نظامی اسرائیل اقدام به نصب سامانه دفاع فعال Iron Fist (مشت آهنین) بر روی خودرو رزمی برادلی کند. اما طرح مشترکLEONARDO DRS و شرکت رافائل نقاط قوت بیشتری نسبت به طرح سامانه دفاع مشت آهنین دارد. یکی از برنامه های ارتش ایالات متحده آمریکا استفاده از پلتفرم برادلی در نقش های گوناگون و وظایف مختلف به نام AMPV است. این برنامه با همکاری شرکت BAE Systems پیش خواهد رفت و در نظر دارد از پلتفرم برادلی به جای پلتفرم خودروی زرهی ام-113 استفاده شود. اما نکته قابل توجه این است که در طراحی مشترک LEONARDO DRS و شرکت رافائل سامانه دفاع فعال بر روی شاسی پلتفرم برادلی سوار است در نتیجه این سامانه برای تمامی خانواده خودروهای زرهی برادلی قابل استفاده خواهد بود.در صورتی که در طرح پیشنهادی برادلی دارای سامانه مشت آهنین، این سامانه بر روی برجک رزمی قرار داده شده است. در نتیجه طرح شرکت رافائل علاوه بر مزیت های کاربردی سامانه تروفی مانند بارگذاری مجدد مهمات سامانه دفاع فعال، طراحی مناسبی را نیز داراست. به طوری این سیستم برای تمامی پلتفرم ها و کاربری های خودروی زرهی برادلی قابل استفاده خواهد بود. با این حال باید دید تا مقامات نظامی ارتش ایالات متحده امریکا برای خودروهای زرهی برادلی کدام سامانه را انتخاب میکنند. طرح مشترک شرکت LEONARDO DR و رافائل برای نصب سامانه دفاع فعال تروفی بر روی پلتفرم برادلی - در این طرح پوشش 360 درجه سامانه دفاع فعال در نظر گرفت شده است. رادار و پرتابگر سامانه تروفی که بر روی برادلی نصب است. عملکرد سامانه تروفی بر ضد راکت ار پی جی -7 عملکرد سامانه تروفی بر ضد موشک هدایت شونده ضدزره عملکرد سامانه دفاع تروفی در مشخص کردن محل شلیک موشک هدایت شونده ضدزره (دایره قرمز محل استقرار پرتابگر موشک ضد زره است و دایره ابی محل قرار گیری خودرو زرهی برادلی است.) سامانه دفاع فعال مشت آهنین که بر روی برجک خودروی رزمی پیاده نظام برادلی نصب شده است. طرح مشترک شرکت LEONARDO DR و رافائل این مزیت را دارد که بر روی تمامی پلتفرم های تعریف شده برای برادلی نصب شود

اگه مثال در شان رو بزنم و مسئولین سایت پاکش نکنند ، احتمالا بعدش هم خودشون و هم خودم به جایی می ریم که « عرب نی انداخت » بگذریم ... فعلا کمی با واقعیت کنار بیاید .... هند گفته پول نفت ایران رو پس از کسر مالیات به « روپیه » پرداخت می کنه ... چین ، ترکیه و سایرین هم به همین صورت .... اصولا با چنین وضعیتی شما نباید انتظار « رشد اقتصادی » داشته باشی که منجر به بهبود ساختارها بشه .... ترکیه هم که بنزین به هواپیماهای ما نداده ، در حالی که ما داریم نفت رو زیر قیمت به « لیره » ترکیه بهشون می دهیم .... حتی قاجاریه هم به اون درجه نرسیده که اینجوری به عثمانی هایی که سلطان سلیمشون گسترش دهنده ی « کشتن 7 شیعه باعث رفتن به بهشت می شه » ، سواری بده ... روزی رو می بینم که این نئوعثمانی ها با این حاتم بخشی های ما سلاح بسازند و بر سرمون خالیش کنند و بخشی از خاک ما رو اشغال کنند .... محض اطلاع ، برید و تایپیک تحولات عراق رو بخونید که این نئو عثمانی ها داشتن موقع کشتار 1700 عراقی به جرم شیعه بودن چه بشکنی می زدند ... آمریکا بد ، اسرائیل هم بد ، خب ، درسته ولی دیگه چرا به جاش به هندوی بت پرست و چین کمونیست و نئوعثمانی داریم سواری می دهیم !؟ پوشک مولفیکس 12000 تومنی حالا شده 27500 تومان در حالی که درآمد من ثابت مونده ... حالا شما از عزیزانی که عرضه ی مدیریت پوشک و شیر خشک رو ندارند ، چه توقعی داری !؟ توقع داری که پوز شیطان بزرگ رو به خاک بمالونند !؟ از قدیم گفتن که « سنگ بزرگ ، نشانه ی نزدنه . » من امیدی برای یک کار اصولی و تخصصی در نیروهای نظامی ندارم ، بنابراین می گم « بمب اتم » تا شاید به صورت جزیره ای به چیزی دست پیدا کردیم ... التبه داشتن بمب اتم کشور رو مجبور می کنه در حد و استانداردهای یک کشور اتمی رفتار کنه که شامل این موارد می شه : 1- هر ننه قمری از پشت هر تریبونی دهنش رو باز نکنه و در مورد سیاست خارجی کشور اعلانیه نده 2- مسئولین فرزندانشون رو به دیار شیطان بزرگ و روباه پیر نفرستن ... 3-طرف نگه «آمریکا با یک بمب تمام ارتش ما رو نابود می کنه » و ...

البته « آب در هاون » می کوبم وگرنه حکومتی که دنبال « تضمین برای خرید نفتش » هست ، عرضه ی اتمی شدن نداره ... حالا نمی گذارند مثال در شان بزنم وگرنه براتون این قضیه رو به واضح ترین صورت مشخص می کردم ...

جریان های اول و دوم که نمونه ی نظریاتشون و حکومت داریشون در این 200 سال اخیر مشهود هست ، حالا شما برای توجیه شون می تونید جریانات سوم ، چهارم ، سی ام ، چهلم و الی آخر رو بسازید . با این جور دلیل آوردن می شود بیان کرد که تا مهیا شدن زیر ساخت اقتصادی ، کلا می شه نیروهای نظامی رو کنار گذاشت .... خب ، سوالی از شما دارم ، « کی زیر ساخت اقتصادی ارتش مورد نظر شما ، مهیا می شود !؟ »

تا چیزی به صورت انبوه به نیروها تحویل داده نشده ، یعنی وجود خارجی نداره و نمایشی هست .... این کوثر و موتور ادعایی و رادارهای ادعایی هم به به همین صورت هستند .... اینی که بیان می کنم ، تجربه ی 10 ساله ی بنده از دنبال کردن تقریبا روزانه اخبار نظامی ایران می باشد .

کشوری که مسلح تعداد مکفی به سلاح هسته ای باشه ، دو جریان نمی تونند توش مانور بدن : 1- افرادی که سال هاست دارند ملت رو از « حمله ی نظامی دشمن » می ترسانند و همیشه ملت رو در ترس نگه می دارند تا بتوانند از طریق ترسانندن مردم رو کنترل کنند. 2- افرادی که اعتقاد دارند ما باید جلوی دشمن زانو بزنیم ، چون دشمن می تونه « با یک بمب کل ارتش ما رو نابود کنه » و « ما حتی نمی تونیم آفتابه بسازیم » و « نهایت تولید ما آبگوشت بزباش هست » ... بمب اتم ، می تونه این بهانه ها رو از این دو قشر بگیره و باعث بشه که ملت بعد از قرن ها ترس از « اشغال نظامی کشور» رو نداشته باشند و در شرایط « نرمال » تصمیم بگیرند و خواسته های خود رو بیان و مطالبه کنند . زمانی که می گوئیم « بمب اتم » به فکر تاثیرات اجتماعی آن هم هستیم ...

طبق محاسبه خودم شما اگر یک گلوله توپ معمولی با 10 کیلو تی ان تی با قیمت 5000 دلار در نظر بگیرید هر کیلو برابر با 500 دلار هزینه خواهد بود حالا اگر یک بمب اتمی معمولی با قدرت 20k تی ان تی ( مانند بمب هیروشیما )در نظر هم بگیرید معادل 10 میلیارد دلار خواهد بود یعنی با یک بمب 10 میلیارد دلار صرفه جویی در تسلیحات خواهید داشت عده ای فکر می کنند بمب اتم برای نابودی شهرها استفاده میشه در حالی که نقاط مهم و راهبردی زیادی برای کاربرد بمب اتم هست که دشمن را مرعوب و وادار به تسلیم می کنه مثلا با خاک یکسان کردن پادگان های که در خارج شهر هستند پس اگر تسلیحات هسته ای مینیاتوری پاک( بدون انتشار رادیواکتیویته) ساخته بشه صرفه جویی عظیمی در بودجه نظامی خواهد داشت سلاح هایی که با کوچکی به اندازه یه بمب معمولی و قدرت چند ده تن تی ان تی و بدون تشعشع یک پایگاه هوایی را با خاک یکسان می کنند لازم به ذکره هزینه تولید بمب اتم نسبت به فایده هاش گران نیست مثلا پروژه منهتن با 2 میلیارد دلار اون موقع به ثمر رسید ( به الان 20 میلیارد دلار نهایتا 40 میلیارد دلار) اون هم 70 سال پیش و با اون تکنولوژی پس دلیلی که ما تا قبل از برجام اون نساختیم وجود مدیریت نالایق و فاسد و حماقت ایدئولوژیک در سیاست خارجه ما می باشد که اولی این قدر مسئله را کش داد تا غرب در موقعیت مناسب و به دلیل سیاست خارجه ما این پروژه را متوقف کرد

1- بنده سفسطه نکردم ، فقط پاسخ شما رو دادم . 2- حاصل تمام این دیده بانی ها چه شده !؟ همه می دانیم داشتن یک ارتش موج سومی نیاز به یک اقتصاد قوی دارد ( که خود یک اقتصاد صنعتی نیاز به پیش زمینه های فرهنگی و اجتماعی و سیاسی دارد ) ولیکن عزیز دل بنده ، شما از ج.ا به جزء ایجاد تورم سالانه ی بالای 20 درصدی و کاهش 300 الی 400 درصدی Currency حکومتی در دوره های5-8 ساله در این 30 سال اخیر چه دیده ای که بخوای انتظار داشته باشی این ساختار بتونه زیر ساخت مورد نیاز برای یک ارتش موج سومی رو مهیا کنه !؟ 3- ارتش چین هیچوقت از جانب همسایگانش مورد تهدید « اشغال کامل نظامی » نبوده ولی با این حال و پس از دستیابی به بمب اتمی و کاهش اصلی ترین تهدیدش به سراغ مدرن سازی رفته .... منم هم همین رو می گم ، اول سلاح هسته ای که دم دست هست ، بعد مدرن سازی مد نظر شما !!! ما باید راهی که چین ، هند و پاکستان رفتند رو بریم ، اول بمب اتم ، دوم ( در کنارش ) باز سازی ساختار نیروهای نظای ما در ضمن ، بنا به شرایط موجود در جامعه ، میان من به عنوان Ghalam و شما به عنوان MR9 ، شما ، ( MR9 ) ، بسیار خوش خیال تر هستید و بنده اعتقاد راسخ دارم که شما دارید در رویاهاتون به سر می برید و من در واقعیت ...

باز هم مغلطه ... این چیزی بود که بنده گفتم : امنیت پاکستان بسیار بیشتر از ماست و آنچه شما دارید از بی امنی در مورد پاکستان حرف می زنید ، مشکلات فرهنگی داخلی این کشور هست که با 10000000000000000000000000000000000 جنگنده ی اف 35 که مورد علاقه ی شماست هم حل نمی شود ..... حالا ربطش رو با نقل قول بریده ی شما از صحبت بنده در چی هست رو نمی دونم ... چیزی که بنده در نظر دارم ، رسیدن بهش با ساختار موجود حکومت فعلی ایران و احتمالا 20 سال آینده ش ، بسیار راحت تر هست تا « آرزوهای دور و دراز شما » ... چیزی که بنده در نظر دارم ، رسیدن بهش با ساختار موجود حکومت فعلی ایران و احتمالا 20 سال آینده ش ، بسیار راحت تر هست تا « آرزوهای دور و دراز شما » ... چیزی که شما می خواهید ، نیاز به تعویض عقاید و تفکرات چند هزار مسئول حکومت فعلی ایران دارد که با میانگین سنی 60 تا 70 سال غیر ممکن هست ... چیزی که من می خواهم به صورت جزیره ای هم قابل دستیابی هست .... نکته : بزرگترین ارتش های موج سومی و چهارمی هم مجهز به سلاح هسته ای هستند ... ایالات متحده ی آمریکا ، فرانسه ، انگلیس ، چین ، روسیه ، هند ، اسرائیل ....

تا هدفی نباشد ، برای رسیدن به آن ، اصلاحاتی انجام نمی شود ... قرار نیست ما خودمون رو به این مکتب های خیالی محدود کنیم ... من می تونم همین حالا چند مکتب رو اعلان کنم « مکتب نیاز محور » ، « مکتب واکنشگرا » ، « مکتب ایده آل گرا » و ....... در ضمن ، حرف توی دهن بنده نگذارید و با منسوب کردن یک فرض بی مورد به بنده نتیجه گیری که باعث به غلط افتادن اشخاص دیگر می شود ، نکنید .... بنده هیچ وقت نگفتم « ما فقط باید بمب اتم داشته باشیم و دیگر هیچ » ، بنده با توجه به جمیع جهات ، عرض می کنم فاصله ی تکنولوژی و کمیت و کیفیت ارتش ما و طرف هایی که ما رو تهدید می کنند ، بسیار هست و با توجه به اینکه آنها به سلاح هسته ای دسترسی دارند ، ما باید برای ایجاد یک باز دارندگی و یا حداقل ایجاد یک « توازن وحشت » به سلاح هسته ای دسترسی پیدا کنیم .... اگر این نوع دیدگاه برای « شوروی » ، « چین » ، « انگلیس » ، « فرانسه » ، « هند » ، « پاکستان » ، « کره ی شمالی » و « اسرائیل » جواب می داد و اکثریت استراتژیست ها و رهبران این کشورها به این نتیجه رسیده بودن که باید به این سلاح دسترسی پیدا کنند ، شما و همفکرانتان چه اصراری دارید که خود را بالاتر از ایشان در نظر بگیرید و با ضعیف نگه داشتن کشور زمینه ی حمله به ما رو فراهم کنید ... ؟! مگر نمی گوئید ما باید از دیگران درس بگیریم !؟ ما هم درس می گیریم و می گوئیم کاری که شوروی ، چین ، انگلیس ، فرانسه ، هند ، پاکستان ، کره ی شمالی و اسرائیل تکرار کردن ( در شرایطی با سطوح تهدیدات به مراتب کمتر از ما ) رو ما باید تکرار کنیم ... امنیت پاکستان بسیار بیشتر از ماست و آنچه شما دارید از بی امنی در مورد پاکستان حرف می زنید ، مشکلات فرهنگی داخلی این کشور هست که با 10000000000000000000000000000000000 جنگنده ی اف 35 که مورد علاقه ی شماست هم حل نمی شود ..... اینجا من در مورد تهدید موجودیت خود کشور « ایران » صحبت می کنم ... ابتدا به ساکن عرض می کنم که داشتن یک نوع سلاح خاص می تواند تاثیرات بسیار زیادی بر آینده ی یک کشور داشته باشد .... دو مثال تاریخی در مورد ایران : 1- جنگ چالدران => در جنگ چالدران به علت نبود توپ و ناآشنایی ما با این سلاح ، جنگی که در آستانه ی پیروزی قاطع بود رو با شکست قاطع از دست دادیم ... 2- دفاع مقدس => وجود اف 14 ... هدف من از تکرار این حرف ها این هست که کشور نابود نشه .... اگر منتظرید تا همه ی شرایط فرهنگی ، اجتماعی ، اقتصادی مهیا بشه و بعد بروید یک ارتش به سبک USA بسازید باید بگویم که « زهی خیال باطل » ... ما با ساخت بمب اتم بالاجبار مجبور می شویم که مانند یک کشور اتمی رفتار کرده و خود را اصلاح کنیم .... ما وقت نداریم که دست روی دست بگذاریم و به امید آینده ای باشیم که همه چیزمان درست شود .... شاید دشمن منتظر آن آینده نماند و همین ماه آینده حمله کرد .

https://www.youtube.com/watch?v=OuOcnGAv4oo

چیزی داریم که بنام « هدف گذاری راهبردی » .... زمانی که جان اف کندی گفت «ما می‌خواهیم در این دهه به ماه برویم و اینها، نه به خاطر این‌که این‌ها کارهای آسانی هستند که به این خاطر که کارهایی سخت هستند!» هدف رو مشخص کرد ، نه اینکه بیاد بگه « برای رسیدن به هدف رفتن به ماه ، ما باید سفینه ای بسازیم که فلان قدر وزن داشته باشه و .... » زمانی که بحث غیر اخلاقی بودن « بمب اتم » و « حرام بودنش » مطرح می شه ، اصولا جایی برای هدف گذاری « دستیابی به سلاح هسته ای و توان استفاده موثر از آن » باقی نمی مونه .... با توجه به اطلاعاتی که دارید ، مطمئن هستم به صورت آگاهانه یک مسئله ای که در حوزه ی « هدف گذاری راهبردی » هست رو وارد مسائل « تاکتیکی » و « الزامات دستیابی به هدف راهبردی » می کنید تا بحث « لوس » بشه چون اصولا شما بحث داشتن سلاح های هسته ای رو بر خلاف جریان فکری خود می دانید ... تا زمانی که « هدفی » نباشد ، تلاشی برای مهیا کردن « الزامات رسیدن به هدف » هم نخواهد شد ...

حالا بیاید در مورد بد بودن و غیر اخلاقی بودن سلاح های هسته ای سخنرانی کنید ... حالا اینجا این مسئله مطرح می شه که « حمله به پایگاه های آمریکا » یا « زدن ناوهای آمریکایی » در جنگ احتمالی توسط ما ، چه چیزی محسوب می شه .... !؟ مطمئنا طرف آمریکای در بدترین حالت می تونه علیه شهرها و بنادر ما از بمب های اتمی استفاده کنه و اولین کسانی که براش دست می زنند ، همین همسایگان ما هستند ...

جنگ 8 ساله یک بازی سیاسی بود که بازیگرهای بزرگتر برای خالی کردن باد ایران و عراق طراحی کرده بودند وگرنه در شرایط معمول توی 2 تا 3 سال این جنگ نهایتا به نتیجه می رسید ... قرار نیست جنگنده ی نسل 5 با مهمات دور پرتاب و جدیدا هاپیر سونیک وارد جنگی بشه که 8 سال به طول بکشه ... اصولا چیزی که شما می گید با تمامی استراتژی های نظامی غرب و شرق عالم در قرن 21 در تناقض هست و این ایده ی جنگ های طولانی مدت فقط از ذهن استراتژییست های نظامی ما بر میاد که احساس می کنند جنگ ایران و عراق برای ما یک پیروزی بود . اصولا با این حجم از سلاح های دوربرد و دقیق زن در صورت وقوع « جنگ همه جانبه » در کمتر از 2 ماه اکثر زیرساخت های طرفین یا یک طرف درگیر در جنگ ، از بین می رود ... یا طرفین توان برابر دارند که موجب نابودی زیر ساخت دو طرف در کمتر از 6 ماه می شه ، یا یکی از طرفین قدرت بیشتر داره که در بدترین حالت در کمتر از 6 ماه زیر ساخت دشمن خودش رو نابود می کنه که منجر به نابودی توان نظامی و اجتماعی طرف مقابل می شه ... بنابراین شما باید تاثیر گذاری این جنگنده ها رو توی همون 2 یا 3 عملیاتی که انجام می دهند بببینی ... در مورد سقوط اف 35 هم ، زیادی بزرگ نمایی شده ، توی این فاصله ای که اف 35 وارد خدمت ارتش آمریکا شده تا به حال فقط یک سقوط داشته که اگه بخوای با جنگنده های نسل 4 مقایسه ش کنی ، تعداد سقوط به تعداد و زمان ورود به خدمت کمتری داره ... همونجوری که اف 14 های بدون پشتیبانی کشور سازنده و با تعداد کم زدن پدر جنگنده های نسل 2و 3 و 4 عراقی رو در آوردن ، اف 35 هم ده برابر بدتر رو سر جنگنده های نسل 3 و 4 و 4++ میاره ... همون کشوری که اف 14 رو ساخته ، اف 35 و اف 22 رو هم ساخته .... در مقایسه هم باید بگم که اف 14 مشکلات بسیار بسیار بیشتری نسبت به اف 22 و اف 35 داشته .... بیائید خودفریبی نکنیم و دشمن رو دست کم نگیریم .... این دست کم گرفتن دشمن تا حالا چند بار کار دست این کشور داده ... از حمله ی اسکندر بگیر ، تا حمله ی اعراب و مغولان و جنگ های اولیه با انگلیسی ها و روس ها ....

سلام علیکم خلاصه کلام: قبل از ایده پردازی به شیوه " دکتر استرنج لاو" نگاهی به "توانایی/ قدرت" کشور خودمان داشته باشیم . با توجه به تمامی فاکتورها و اِلِمان ها ، حتی اگر دنیا ( ایالات متحده بعنوان مخاطب اصلی ) به شما اجازه تولید و نگهداری این شکل تسلیحات را بدهد ( که نداده و نخواهد داد ) ظرفیت به کارگیری آن را ندارید و نخواهید داشت ، مگر به: 1- شیوه انتحاری ( که خوب آنهایی که علاقه دارند به این شیوه عمل کنند ، الان گروه های به اصطلاح جهادی در منطقه حضور دارند ، کل هزینه آن هم سفر به افغانستان ، سوریه ، سودان جنوبی ، سومالی ، لیبی و.... خلاصه میشود ) یا 2- رولت روسی ( که همه میدانیم چه ماهیتی دارد ) بدون تعارف ، قدرت ما به اندازه اتحاد شوروی هم نیست که به پشتوانه گستره وسیع به اندازه یک قاره ( 21 میلیون کیلومتر مربع در اکتبر 1990) یک ارتش چند میلیون نفری ، حق وتو ، موشکهای پرشمار با کلاهکهای هسته ای چند گانه و..... بخواهیم برای دنیا "گردن کشی " کنیم و " هل من مبارز " بطلبیم . الان هم که هیچ اتفاقی نیافتاده ، اقتصاد شما در لبه پرتگاه هست ، ارزش پول ملی شما بدون تولید حتی یک بمب ، ظرف 4 ماه مثل آسانسور سقوط آزاد کرده و نظایر آن ...... قبلا هم درتایپک مزیتهای تولید بمب ، این را عرض کرده بودم ، آنهایی که چنین ایده هایی را مطرح می کنند ، حتی یک سناریو نزدیک به واقعیت برای 24 ساعت بعد از این اتفاق احتمالی ندارند ( تاکید می کنم که هیچ سناریویی ندارند ) یعنی این ایده آنقدر سخیف هست که هیچ واژه ای برای تبیین آن وجود ندارد . خوشبختانه در ساختار جمهوری اسلامی ایران ، چنین افرادی حضور ندارند (یا آنقدر کم شمار و در اقلیت هستند که به حساب نمی آیند ) که از این بابت باید شکر درگاه خداوند متعال را به جای آورد . اینکه چرا آستانه تحمل را با "جنگ" تعریف می کنید ؟؟؟ "نزاع و درگیری " خودش بالذات ، یکی از ویژگی های سادیسمیک ( دیگر آزاری ) نوع بشر هست . آن زمان هم در صورت استفاده احتمالی ، بیشتر ضرر را خودمان می کردیم تا عراق ، به دلایل مختلف ( در حالی که بستر مناسب تولید آن در کشور موجود بوده و هست ) حتماً یادتان هست که به محض شایعه بمباران شیمیایی تهران توسط عراق ، چندین هزار ( حالا نه چند میلیون ) ماسک ضد گاز در تهران توزیع شد ، مانور خنثی سازی عوامل شیمیایی برگزار شد ، یکسری از تهران فرار کردند ، و..... حالا آن عراق بود با امکانات محدود ، اما الان شما با چه کسی طرف هستید ؟!!!!! ظرف 24 یا 48 ساعت کلاهکهای متعارف موشکهای کروز را با کلاهکهای هسته ای مسلح می کنند و کافی هست 4 تیر از این موشکها به تهران ، اهواز ، شیراز ، اصفهان ، تبریز ، و.... اصابت کند . حالا ....... میتوانید پاسخ دهید ؟؟؟؟؟ به همین دلیل هست که به جای دنبال کردن آرزوهای مضحک ، روی واقعیت ها تحلیل کنیم . یعنی اول " قدرت مقابله به مثل " را ایجاد کنیم ( که معتقدم این قدرت به حوزه نظامی محدود نمی شود و طیف وسیعی از موارد و مفاهیم را شامل میشود که اگر محقق شود ، کار اصلا به جنگ نمی رسد که نگران آن باشیم که بعد بخواهیم بمب کثیف تولید کنیم ) فرض برصحت این استدلال ، در این قانون جنگل ، " قدرت " را با چه چیزی تعریف می کنید ؟؟؟ پی نوشت : 1- دیروز یک جمله ای را از وسلی کلارک شنیدم که جای تعجب فراوان داشت : " اگر فقط چکش داشته باشی ، همه چیز را میخ می بینی " حالا این را چه کسی گفته، یک ژنرال برجسته در یک سازمان نظامی مسلح که تقریبا در قدرت نظامی ، رقیب ندارد . یعنی کسی که قدرت برتر نظامی را حس کرده و در سرانگشتانش بوده ، متوجه شده که " چکش" راه حل نیست و جواب نمیدهد . 2- در مجموع ، هدف این نیست که تحلیل شود ، شما سلاح تولید نکنید ، بلکه هدف این هست که " با توجه به توانایی های موجود ( و نه در وهم و خیال ) ، برای دیگران رجز بخوانیم " 3- الحق و الانصاف ، اگر ذره ای مطالعه در خصوص پارادایم های امنیت ملی در قرن 21 وجود داشت ، شاهد این مطالب در میلیتاری نبودیم ، دقیقا" یک تفکر موج دومی منسوخ که هیچ تطابقی با شرایط قرن 21 ندارد .

بهتر هست قبل از اظهار نظرهایی که از خواب و خیال برمی آید ، گذشته را بادقت بیشتری رصد کنیم : در اوایل دهه نود ، وقتی روسها با گرسنگی دست و پنجه نرم می کردند ، یک سیاستمدار سادیسمی بازمانده از دوران کمونیسم ، ( ژیرنفسکی ) پیشنهاد کرده بود که برای حل مشکل گرسنگی روسها ، سر موشکهای هسته ای ss-18 را بسمت کشورهای ثروتمند مثل آلمان بگیرند تا انها پول و غذای لازم را تهیه کنند . حالا زیاد با اینکه چقدر این راه حل ، با عقل و منطق منطبق بود ، کاری نداریم و بیشتر آن را ناشی از عقده حقارت ناشی از فروپاشی ایده کمونیزم فرض می کنیم ، ولی پیشنهاد کاری که نه از عهده ما برمی آید و نه توان فنی ، مالی آن را داریم و نه اخلاق اجازه چنین کاری را به ما میدهد ، بیشتر ناشی از مساله ای است که " اخلاق" اجازه استفاده از واژه های مناسب ان را نمی دهد . پی نوشت : امیدوارم امثال ژیرنفسکی و ژیرنفسکی ها ، هرگز قدرت را دردست نداشته باشند ، چون "حماقت" فقط یکبار رُخ میدهد .....

از اول سال تا اول تیرماه ، دولت ۱۱ میلیارد دلار ۴۲۰۰ داد که همه اجناس وارد شده رو با قیمت دلاری ۸۰۰۰ تا ۹۰۰۰ فروختن .... می شه ۳۳ هزار میلیارد تومان رانت خالص که معلومه به جیب عزیزان وابسته به حکومت رفت .... تا دو سه ماه دیگه هم حرفی ازش نیست با این پول می شد یک نیروی هوایی ساخت یا هزینه ی تحقیق و توسعه و زیر ساخت های اولیه موتورهای جت در کشور رو برای ۵ سال تامین کرد .... به لیست قبلی ، علی الحساب این ۱۲ هزار میلیارد تومان ( در زمان دلار ۳۰۰۰ تومنی صورت گرفته ) متهم اصلی متواری شده ی موسسه ثامن رو هم اضافه کنید .... تا اینجا به تومان بالای ۴۵ هزار میلیارد تومن هاپولی شده که حتی با دلار ۸۰۰۰ تومنی هم کفاف به روزرسانی اولیه ی نیروی هوایی یا به روز رسانی کامل ادوات زرهی نیروی زمینی رو می ده .... البته اگه اون ۳۰ تا ۴۰ میلیارد دلاری که خرج انرژی هسته ای شد که در نهایت گل گرفته شد ( همون بتن ) رو در نظر بگیریم ، اونقدری پول هست که کل نیروهای مسلح رو چنان‌به روز رسانی کرد که از لحاظ قدرت متعارف هم رده فرانسه و انگلیس باشیم .... حالا نمی خوام برم توی حساب و کتاب جنگ سوریه و کمک به عراق و لبنان و .... یک سوال اساسی : آیا داعش ضد شیعی امکان حمله به ایران با اکثریت شیعه با ارتشی که از لحاظ تسلیحاتی هم رده ی فرانسه یا انگلیس بود ، رو داشت !؟ اگر داشت چند روی طول می کشید تا داعش بشوند !؟

  با دیدن ویدیوی پرتاب این موشک هایی که مثال زدم به خوبی میشه سرعت آهسته رو تشخیص داد . این جدایش ها در حدود 1 یا 2 ثانیه پس از لانچ اتفاق میفتند که شاید حداکثر سرعت به چند ده کیلومتر بر ساعت میرسه . و در ضمن با وجود این که وزن این پوشش های کامپوزیتی بسیار سبک هست ، ولی از حجم آتش و گاز خروجی موتورهای راکتی سوخت جامد به کار رفته در این کلاهک ها به روشنی متوجه اندازه بزرگ و قدرت فوق العاده اونها میشیم. ( در شوریا طول زبانه آتش خروجی سامانه جدایش به 4 متر میرسه )   یا مثلا برای یک جدایش موفق از جمله جدایش فضاپیماهای سرنشین دار در دماغه راکت های پرتاب مداری ، سامانه راکتی جدایش اضطراری باید به سرعتی بیش از 3 برابر سرعت لحظه ای راکت حامل برسه . مثلا در اوریون در مدت زمان 3 ثانیه به سرعت 965 کیلومتر بر ساعت میرسه که گاهی اوقات تا 17 جی نیرو به کپسول وارد میشه.   ویا کپسول دراگون در آزمایش سامانه جدایش خودش ، در سطح دریا و از سرعت صفر ، به سرعت 555 کیلومتر بر ساعت رسید اون هم در مدت 2 ثانیه.   http://www.nasa.gov/pdf/450266main_PA-1_Team_FS.pdf http://www.nasa.gov/sites/default/files/files/orion_las_fact_sheet.pdf http://www.spacex.com/news/2015/05/06/crew-dragon-completes-pad-abort-test     قانون اینرسی در فیزیک بیان میکنه که جسم در حال حرکت نسبت به محیط پیرامونش داری سرعت هست و در واقع این حرکت بر مبنای اون تعریف میشه ، ولی اجزای سازنده اون جسم نسبت به همدیگه هیچ سرعتی ندارند و ساکن هستند. ( از استاد خودم به خاطر یادآوری این قانون بنیادین فیزیک عذر خواهی میکنم ، شرمنده   :oops: )   پس دقیقا به دلیل داشتن همین سرعت بالای خود موشک کورنت ، بخش جلویی جداشونده به پیشرانه ای نیاز داره تا اولاً سرعت احتراق و نرخ سوزش بسیار بیشتری داشته باشه ( مثلا همون 3 برابر در استاندارد فضاپیماهای سرنشین دار ) و ثانیاً این نرخ سوزش بالا و سریع را در بازه زمانی بسیار کوتاهی اعمال کنه تا نیروی رانش بیشتری در بازه زمان تولید کنه یا به معنای دیگه شتابگیریش بیشر باشه تا پس از اتمام زمان سوزش ، سرعت نهایی مرحله جدا شونده رو به میزان بیشتری از پرتابه مادر برسونه.   و اگر این نیرو کافی نباشه ، فاصله مورد نیاز میان پرتابه اول و دوم تامین نمیشه و باقی ماجرا.   از یادآوری میزان نفوذ مهمات EFP مورد اشاره در اون تاپیک بسیار سپاسگذارم ، ولی طرح بنده بر مبنای EFP با قطر 30 سانتیمتر و ضخامت نزدیک به 25 سانتیمتر و لنفجار در ارتفاع 15 تا 20 متری بالای سر تانک هست و فکر نمیکنم بشه میزان نفوذ رو به صورت نمودار خطی به این مهمات کوچک و سَبُک بسط و تعمیم داد .

  ممنون از لطفتون . والا استاد کجا بود یه عضو کوچکی هستم در کنار سایر دوستان که هنوز دارم تاتی تاتی می کنم :)   در مورد جدایش هر چند در شکل دوم طرح سعی شده به نوعی این گره حذف بشه ولی در مورد وضعیت اول هم البته نیاز به محاسبات داره و این جوری نمیشه خیلی دقیق نظر داد ولی با این وجود چیزی که فی المجلس به ذهن می رسه اینه که در نمونه هایی که قرار دادید این جدایش هر چند در ظاهر در سرعت کمتری اتفاق می افته ولی در شرایطی انجام میشه که حرکت موشک و قسمت جداشونده دقیقا 100 درصد بر خلاف نیروی جاذبه ی عظیم زمین هست در واقع علاوه بر اینکه واحد جدا شونده نیاز داره شتابی بگیره که از قسمت اصلی موشک جدا بشه کاملا باید به نیروی جاذبه که 180 درجه خلاف اون حرکت می کنه هم غلبه کنه در حالی که در یک حرکت افقی چنین نیروی عقب کشنده ای به این میزان به پرتابه وارد نمیشه فلذا نیروی کمتری لازم هست . در مورد سرعت بالای کورنت هم ذکر این نکته ضروری هست که خود همین بخش جدا شونده هم همراه موشک دارای این سرعت بالا هست و فقط نیاز هست بوستری به صورت لحظه ای شتابی وارد کنه (مثلا 2 تا 3 متر بر مجذور ثانیه) تا در حد چند متری از 2 مرحله ی بعدی فاصله بگیره  که عمل کردنش بخش دیگر موشک رو تحت تاثیر نذاره . البته حفظ پایداریش بعد از جدایش مهمه که فکر می کنم قابل حله    .................................   در مورد میزان نفوذ هم در مورد مهمات مشابهی با وزن حدود 10 کیلو گرم و کالیبر 155 میلیمتر  ( که البته از ارتفاع بیشتری عمل می کنه ) میزان نفوذ حدود 135 میلیمتر قید شده   http://www.military.ir/forums/topic/29032-آشنایی-با-مهمات-ضد-زره-smart/

از لطف و عنایت استاد عزیز و دوست داشتنی خودم برادر محمد مهدی ، تشکر و سپاس فراوان دارم و همچنین به خاطر ارائه ایده و طرح بسیار جالب و استثنایی. البته همون طوری که بنده هم در ابتدای ارسال قبلی عرض کردم ، با توجه به شرایط گروه حماس و دیگر گروه های مقاومت فلسطینی ، اجرای اون طرح بسیار سخته ولی غیرممکن نیست.    درباره دقت پایین راکت های فجر-5 ساخته شده توسط گروه های مقاومت فلسطینی ، در گذشته مطالبی عنوان شده بود و متاسفانه چاره ای نیست و با این تجهیزات و امکانات و کیفیت ساخت ، نمیشه بیش از این انتظار داشت . ولی راکت خِیبر-1 یا همون M-302 کیفیت ساخت و دقت بهتری داره و برای استفاده حزب الله از این طرح ، بسیار مناسب و موثر میتونه باشه.    همون طوری که شما هم اشاره فرمودی ، بزرگترین چالش این ایده ، طراحی و ساخت سنسورهای ریز بمبِ EFP بالدار هست و بعد از اون طراحی دقیق مرحله جدایش که نیازمندِ محاسبات آیرودینامیک هست.   سامانه جدایشِ ریزبمبها در راکت زلزال بارشی در گذشته آزمایش و عملیاتی شده و ساز و کار جدایش ریزبمب های این طرح هم با وجود پیچیدگی بیشتر ، کار غیر ممکنی نیست.   راکت میتونه به یک ارتفاع سنج ساده مجهز بشه و در فاز پایانی و سقوط بر روی هدف ، با تنظیم و برنامه ریزی قبلی به صورت پیش فرض ، در ارتفاع مناسب بالای سر اهداف ، یک سامانه ترمز هوایی بسیار ساده  مثل صفحات فلزی باز شَوَنده به صورت مکانیکی در قسمت انتهایی و نزدیکِ نازلِ راکت مانند نمونه به کار رفته در موشک های RPK-2 ، RPK-6 و 91RE1 ، فعال بشه و سرعت راکت رو کم کنه و بعد از باز شدن محفظه سرجنگی ،  ریزبمب ها با کمک موتورهای راکتی کوچک به اطراف و در فواصل مشخص پخش بشوند.   شماره 3 در تصویر زیر صفحات بازشونده هستند که نقش ترمز هوایی را دارند :   در مورد قدرت نفوذ به زره فوقانی هم  قطعا نیاز به محاسبه دقیق هست که از عُهده بنده خارجه . ولی انفجار یک EFP با اون اندازه ای که مثال زدم و در اون فاصله از تانک ، با در نظر گرفتن عکس ها و ویدیوهای انفجار بمب های کنار جاده ای از نوع EFP در عراق و افغانستان و خسارتی که به تانک های آبرامز وارد کرده ، فکر نمیکنم کار سختی باشه.   به هر حال وقتی داریم برای غلبه بر یک سامانه بسیار موفق ، موثر و البته گران مانند تروفی چاره اندیشی میکنیم ، صرف زمان و هزینه بالا اجتناب ناپذیر میشه. شکست دادن یک سامانه تدافعی انقلابی ، سامانه تهاجمی انقلابی هم طلب میکنه.   اما در مورد طرحی که زحمت کشیدین و معرفی کردین ، همون طوری که شما هم اشاره فرمودی مهمترین چالش تکنیکیش بخش اول جدا شونده هست که باید چند متر به سمت جلو رانده بشه. مواردی از این دست که در ارتفاع پایین ( جایی که اتمسفر غلیظ و چگال هست ، وگرنه مثال هایی وجود داره که پوشش محافظتی دماغه در ارتفاع بالا و اتمسفر بسیار رقیق با کمترین نیروی رانش به سوی جلو و در مسافت طولانی پرتاب میشه ) کاری شبیه به این رو انجام میدهند ، تعدادشون خیلی کمه و تازه یک کلاهک محافظتی سبک وزن رو در سرعت بسیار پایین به سمت کنار و اطراف پرتاب میکنند و نه هم راستا با مسیر حرکتی موشک و رو به جلو .   پوشش دماغه موشک های اونیکس ، شَوریا و محفظه کلاب هواپرتاب ، تنها مواردی بود که به ذهنم رسید :               همون طوری که اشاره کردم ، این جدایش در سرعتی بسیار پایین تر از سرعت موشک کورنت و دیگر موشک های ضدتانک اتفاق میوفته و برای جدایش مرحله اول این طرح با وزنی سنگین و سرعت بالا ، به موتور راکتی بسیار پر قدرت و حجیم نیاز هست که بتونه یک افزایش سرعت انفجاری رو به سوی جلو فراهم کنه.   ولی با وجود همه این چالش ها ، روزی میرسه که سامانه های ضدتانک به درصد قابل قبولی از موفقیت در برابر سامانه تروفی و امثالهم دست پیدا خواهند کرد.

با سلام در نخست یک اشنایی ساده با این هواپیما : این جنگنده مثل اکثر اعضای خانواده فلانکر از موتور های TVC ( تغییر بردار رانش ) با قدرت تراست 15 تن بهره می بره . قابلیت حمل دو تانکر سوخت خارجی به حجم 2000 لیتر برد این جنگنده رو از 1580 به 3600 کیلومتر افزایش می ده . حداکثر قدرت حمل مهمات در برخی از منابع 8 تن و در برخی 9 تن اعلام شده . یکی از اصلی ترین سلاح های این جنگنده KTRV RVV-SD یاد شده که نمونه ارتقاع یافته موشک ار-77 هست . در نمونه های قبلی موشک ار-77 ، حداکثر برد 80 کیلومتر بود اما در نمونه های RVV-SD برد از 80 کیلومتر به 110 کیلومتر افزایش پیدا کرده . رادار جستجوگر این موشک هم مورد بهینه سازی قرار گرفته . اگرچه پروژه اپگرید کردن موشک ار-77 بیشتر برای صادرات بود که مشتری اصلی ان هم هند بود که دنبال ارتقاء قدرت هوا به هوا سوخو-30 های خود بود اما بعدا نیروی هوایی روسیه همین موشک رو برای سوخو-35 نمونه اس انتخاب کرد . سلاح اصلی این جنگنده که در نبرد های نزدیک مورد استفاده قرار می گیره KTRV RVV-MD هست . این موشک نمونه ارتقاء یافته موشک های R-73/74 . این موشک دارای قدرت بالایی برای مقابله با جمینگ داره و در عین حال با استفاده از دو اسکنر رنگی جستجوگر و سیستم لیزری LPF می تونه تهدید قابل توجهی برای هواپیما های دشمن در نبرد های نزدیک باشه . تصویر زیر سیستم الکترو اوپتیکال تورت سوخو-35 نمونه اس هست که اطلاعات زیادی در موردش در دسترس نیست . تصویر زیر متعلق به سیستم الکترو اپتیکال رو به جلو هدف گیر لیزری فرا سرخ سوخو-35 هست که توسط کمپانی UOMZ روسی ساخته شده . که در واقع این نمونه قرار هست جایگزین نمونه های فرانسوی کمپانی Thales Damocles بشه . در نمونه هایی از سوخو 27 و 24 و همچنین 34 از نمونه های فرانسوی ساخت کمپانی Thales Damocles استفاده می شد . اما طبق گفته رئیس کمپانی سوخوی طراحی و ساخت سوخو 35 با هدف ساخت جنگنده ای کاملا روسی بود که این قدرت رو به این کشور می داد تا به کشور هایی که تحت تحریم کشور های غربی هستند این جنگنده رو صادر کنه. از سال 2008 روسیه شروع به ساخت نمونه ای از پاد های جنگ الکترونیک برای مقابله با پاد های جنگ الکترونیک ALQ-99E امریکا کرد . که ثمره این تلاش ها به SAP-14 منجر شد . این سیستم که بر روی اکثر جنگنده های فلانکر کاربری داره به عنوان اصلی ترین تجهیزات جنگ الکترونیک سوخو-35 مورد استفاده قرار می گیره . SAP-14 قدرت اختلال الکترونیک در سیستم های ضد هوایی دشمن در هنگام حملات هوا به زمین رو به صورت جالبی انجام می ده . SAP-14 با تقلید از هویت الکترونیکی هواپیما های دیگه و با تولید هدف های دروغین سنسر های دشمن رو به اشتباه می اندازه . SAP-14 تهدیدات هوا به هوا و زمین به هوای ناتو رو در باند های D-F پوشش می ده . اگر SAP-14 به علاوه دو جمر SAP-518 بر روی یک جنگنده نصب بشوند قدرتی برابر رو با جمر ALQ-99 نصب شده بر روی اف-18 های گرولر داره . قدرت عملیاتی بین 1 GHz تا 4 GHz گزارش شده . از نمونه های دیگر جمر های مورد استفاده سوخو-35 می شه به SAP-518 اشاره کرد که جایگزینی هستند برای L005 Sorbstiya که بر روی نوک بال وصل می شدند . با قدرت بین 5 GHz تا 18 GHz . پیشرانش این جنگنده 117اس هست . که از خانواده موتور های AL-31 ساخت کمپانی NPO Saturn هست . در واقع این 117S نمونه بهینه سازی شده AL-31F بود . این موتور با پس سوز قدرت تولید 32 هزار پوند تراست رو داراست و بدون پس سوز 19400 پوند تراست . تمام سیستم کنترل به طور دیجیتال طراحی شده و قدرت تغییر رانش بردار مثل موتور AL-31FP طراحی شده . مقاومت بالای gas-dynamic قدرت مانور این جنگنده رو در وضعیت هوایی سخت به شدت افزایش می ده . جنگنده سوخو 35 مجهز به رادار NIIP Irbis E هست . طراحی این رادار از اواخر سال 2004 شروع شد و اولین تست های خود رو بر روی جنگنده سوخو 30 در سال 2007 با موفقیت پشت سر گذاشت . این طراحی بیشتر بر روی رهگیری جنگنده های پنهانکار متمرکز شده بود به صورتیکه این رادار امروز می تونه یک جنگنده با ار سی اس 3 متر رو از بین 350 تا 400 کیلومتر رهگیری کنه . جنگنده با ار سی اس 0.01 از فاصله 90 کیلومتری مورد رهگیری می گیره . این رادار قدرت این رو داره که همزمان 30 هدف رو مورد شناسای قرار بده و به 8 هدف در یک زمان حمله ور بشه . بزرگترین تغییری که در این رادار به نسبت نمونه قبلیش یعنی رادار بارس هست وجود ترنزمیتر های EGSP-27 هست که بر خلاف نمونه قبلی که 7 کیلوات PPRC داشت این نمونه از دو نوع ترانزمیتر 10 کیلواتی استفاده می کند . ترجمه: خودم

مورد اول: عمر خدمتیشون پایین نیست و بیش از 2 سال هست و اگر هم از سامانه جهش مداری استفاده کنند عمرشون بیشتر هم میشه بهر حال اینها نیازهای شناسایی منطقه ای ما را براورده می کنند مورد دوم و پنجم: همانطور که گفتم ساخت موشک قاره پیما بدون کلاهک هسته ای فقط هزینه تراشی هستش و هیچگونه تاثیری نداره و برای ساخت بمب اتم اگر ما بمب اتم ساز بودیم زمان رفسنجانی درست می کردیم تا حالا هم که درست نکردیم بر می گرده به مدیریت فامیلی و نالایق در مقام مقایسه امریکا در 5 سال و با 30 میلیارد دولار به بمب اتم دست یافت اون هم با تکنولوژی اون زمان و سانترفیوژهای ابتدایی مورد سوم: همانطور که ما می تونیم gps اونها رو مختل کنیم اون ها هم می تونند این بلا سر ما بیارن پس توجیه نداره مورد چهارم: حضور در فضا قدرت محسوب میشه اما نه با افتصاد شکننده ما بهتره لقمه بزرگتر از دهانومون بر نداریم مورد ششم: اینکارو باید قبلتر از پروژه فضاییشون انجام می دادند حالا دوباره به پله اول برگشتند اون هم با این همه هزینه مورد هفتم: وجود ماهواره مخابراتی و تلوزیونی چه کمکی به امنیت ملی ما می کنه اون هم دشمن میتونه با ایستگاههای پارازیت زمینی مختل کنه الان هم انصارالله شبکه ماهواره ای المسیره رو داره و اتفاقا شب و روز جنایت های ائتلاف سعودی رو پخش میکنه سازمان ملل چه غلطی کرد؟