اگه منبع تصویری از انهدام سوم خرداد یا تور ام 1 ایرانی تو سوریه دارین لطفا قرار بدین. یا حتی منبعی غیر از اسرائیل دارید. البته جالبه ما بنا به تصاویر ماهواره ای تنها 2 سامانه سوم خرداد رو تو کشور خودمون عملیاتی کردیم. موندم چطوریه که با این همه ماهواره های تصویربرداری که اتفاقا عموم مردم دنیا ههم میتونن بهش دسترسی داشته باشن تا الان حتی یک تصویر خشک و خالی از سوم خرداد تو سوریه دیده نشده.

مقدمه در خلال جنگ جهانی دوم و بعد از آن با وجود پیشرفت صنایع و با طراحی وتوسعه خودروهای زرهی متوسط و سنگین بازهم تا مدتها قسمتی از ستون فقرات نیروهای زرهی ارتش آمریکا را ادوات زرهی مانند تانک ها و خودروهای زرهی ضد تانک / پشتیبانی آتش/ توپهای خودکششی سبک تشکیل میدادند، عمده دلیل نیاز ارتش آمریکا به خودرو های زرهی سبک داشتن یک واحد زرمی با قابلیت ایجاد پشتیابی آتش مستقیم برای نیروهای هوابرد و پیاده نظام بود که دارای سرعت و چالاکی بالایی نیز باشد.علاوه براین ارتش آمریکا خواهان این بود تا این ادوات قابلیت جابه جایی هوایی را با کمک هواپیماها و بالگردهای ترابری داشته باشند پس همیشه به دنبال توسعه خودروهای زرهی سبک و کوچک بود زیرا در این دوره تاریخی هواپیماها و بالگردهای ترابری عمدتا محدودیت شدیدی در حمل بار داشتند همچنین فضای داخلی هواپیماهای ترابری نیز بسیار کم ومحدود بود. پیشرانه های خودروهای زرهی نیز هنوز کاستی های داشتند. در صورت افزایش وزن خودرو ها، در تحرک ادوات زرهی ، قدرت و سرعت کاهش محسوسی ایجاد می شد که در تانک های سبک با وظیفه شناسایی و یا پشتیبانی آتش بسیار اهمیت دارد. پس توسعه دهنگان و سازندگان، وزن و اندازه ی این دست از خودروهای نظامی را باید پایین نگه می داشتند و آنها را کوچک و سبک می ساختند. بعضی از این ادوات زرهی طوری طراحی وساخته شده بودن که قابلیت هوابرد بودن را داشته اند. در ادامه ادوات زرهی سبک ارتش ایالات متحده آمریکا که نقش پرنگی داشتند معرفی میشوند. M22 Locust اولین تانک سبک هوابرد ایالات متحده امریکا M22 معروف به ملخ (Locust) در طول جنگ جهانی دوم ساخته شد. توسعه M22 در سال 1941 به درخواست دفتر جنگ بریتانیا از دولت ایالات متحده آمریکا طراحی شد. M22 یک تانک سبک با قابلیت هوابرد ، که برای حمایت از نیروهای هوابرد بریتانیا ساخته و طراحی شده بود. کمپانی مارمون-هرینگتون در ماه مه سال 1941 مسولیت ساخت وطراحی این تانک را برعهده گرفت. در سال1940 انگلستان در حال ساخت و نوسازی نیروی هوابرد خود بود و پروژه های مختلفی را در این زمینه در دست ساخت داشت. به عنوان مثال انگلستان در 16 ژانویه 1941 به دنبال توسعه گلایدر نظامی Hamilcar بود. انگلستان می خواست تا این گلادریا توانایی حمل یک تانک سبک یا دو خودرو زرهی سبک را دارا باشند. در این زمان انگلستان تانکهای سبک Mk VII را به خاطر نتایج ضعیف در جنگ فرانسه از خدمت کنار گذاشت و به دنبال به خدمت گرفتن یک تانک تخصصی هوابرد بود. دفتر جنگ انگلستان به شدت احساس نیاز میکرد تا یک تانک سبک جدید با قابلت هوابرد را به خدمت بگیرد اما کارخانجات انگلیسی به دلیل جنگ، ظرفیت پایینی در تولید داشتند و نمی توانستند این نیاز را برآورده کنند. به همین دلیل انگلستان از دولت ایالات متحده آمریکا در خواست کرد تا نیازش را برآورد کند. این درخواست توسط کمیسیون هوایی بریتانیا در واشنگتن دی سی مطرح شد، که در آن پیشنهاد داده شد تا یک تانک با محدود وزنی بین 9 الی 10 تن ساخته شود. همچنین ابعاد آن به گونه ای باشد که بتوان آن را با گلایدرهای نظامی جا به جا کرد. همچنین سلاح اصلی باید توپ 37 میلیمتری، سلاح ثانویه نیز یک مسلسل برونینگ مدل M1919A4 و تعداد خدمه نیز سه نفر باشد. دولت ایالات متحده امریکا از 3 شرکت جنرال موتور، والتر کریستی و مارمون-هرینگتون در خواست کرد تا هرکدام برای این پروژه طرحی پشنهادی خود را ارائه دهند. تانک سبک Mk VII تانک سبک M22به وسیله ی گلایدر Hamilcar جابه جا می شد یکی از طرح ها برای جا به جایی تانک سبک M22 نصب آن در زیر بدنه هواپیمای ترابری داگلاس C-54 بود. بالاخره در یک کنفرانس در ماه مه 1941 طرح شرکت مارمون-هرینگتون برای ساخت این تانک پذیرفته شد. اولین نمونه این تانک هوابرد با نام T9 در اواخر سال 1391 ساخته شد. وزن این تانک ،6.7 تن بود و به یک توپ 37 میلیمتری و مسلسل هم محور براونینگ M1919A4 مسلح شده بود. پیشرانه نیز یک موتور 6 سیلندر هواخنک با 162 اسب بخار قدرت در نظر گرفته شده بود که این قابلت را به تانک میداد که به حداکثر سرعت 64 کیلومتر بر ساعت دست پیدا کند. اما نمونه اولیه T9 نمونه نهایی برای تولید نبود. در نمونه تولیدی بعدی در سال 1942 که به نام T9E1 نامگذاری شد اصلاحاتی در ساختار تانک ایجاد شد. به عنوان مثال برای افزایش حفاظت بدنه، سیستم تعلیق و ساختار برجک تغییر داده شد. وزن کلی تانک به حداکثر وزن بارگیری با گلایدرهای نظامی یعنی 7 تن رسید. اما با وجود مشکلاتی تولید انبوه این تانک تا اوریل سال 1943 به تعویق افتاد. با رفع بعضی از ایرادات در سال 1943 تانک سبک با نام M22 تولید شد و تا سال 1945 تعداد 830 دستگاه تانک ساخته شد. با این وجود ارتش ایالات متحده از نتایج به دست امده راضی نبود و این پروژه را غیر قابل اعتماد می داستند از جمله دلایل بی اعتماد به تانک M22 ، نبود هواپیمای ترابری مناسب، در دسترس نبودن سیستم فرود مطمئن، نداشتن زره و حفاظت همه جانبه بود. همچنین به علت اینکه فرمانده تانک علاوه بر وظیفه خود باید کار بارگزاری مهمات را نیز انجام میداد که توان زیادی از فرمانده می گرفت و فرمانده تانک نمی تواست عملکر واقعی خود را انحام دهد. ارتش ایالات متحده امریکا از این تانک بیشتر برای اموزش خدمه استفاده می کردو همچگاه به آن را عملیاتی نکرد. اندازه کوچک M22مناسب برای جا به جایی هوایی بود اما اندازه کوچک برای راحتی خدمه مشکل ساز بود. تانک M22 در حال پیاده شدن از هواپیمای ترابری C-119 در عوض نیروهای انگلیس طرح M22 را کارآمد و مناسب جبهه های اروپا می دانستند اما در کامل ناباوری انگلیس ها، M22 یک شکست در طراحی از آب درامد. در سال 1945 در عملیات هوابرد وارسیتی، گلایدر های Hamilcar انگلیسی 8 دستگاه M22 را به میدان جنگ رساندند. از 8 دستگاه که برای نیروهای پیاده نظام ارسال شده بود فقط دودستگاه به منطقه مورد نظر رسید. بعضی از آنها در مناطق تحت کنترل دشمن فرود امدند، بعضی دیگر به علت فرود نادرست صدمه جدی دیده بودند و گروهی نیز به خاطر فرود مشخص گلایدر های توسط آلمانها از بین رفتند.( فرود گلایدر های حدود 10 دقیقه طول میکشید ) یکی از وظایف تانک سبک M22 پشتیبانی از نیروهای پیاده بوده است بعد از این عملیات انگلستان نیز متوجه شد این طرح ناکارامد است به همین منظور تعداد باقی مانده این تانک هوابرد را به بلژیک فروخت . ایالات متحده نیز بعد از مدتی تعدادی از این تانکها را به تراکتورهای کشاورزی تبدیل کرد البته تعدادی نیز به مصر فروخته شد که این کشور در مقابل رژیم صهیونیستی در سال 1948 از این تانکها استفاده کرد. تانک منهدم شده M22 توسط تانک پنتر آلمانی بعد از پیاده شدن از گلایدر تانک سبک M22 متعلق به ارتش مصر مشخصات سال تولید :1942-1945 تعداد تولید شده : 830 دستگاه طول: 3.94 متر عرض: 2.23 متر ارتفاع: 1.85 متر وزن: 7.4 تن خدمه: 3 نفر تسلیحات: توپ 37 میلیمتری و مسلسل 7.62 میلیمتری برونینگ مدل M1919A4 پیشرانه: موتور 6سیلندری با قدرت 165 اسب بخار حداکثر سرعت: 64 کیلومتر بر ساعت تانک سبکM24 تانک سبک M24 در اواخر جنگ جهانی دوم ساخته و به کارگرفته شد. امریکایی ها این تانک را به نام Chaffee به افتخار جنرال چافی که در توسعه و ساخت این تانک کمک های بسیاری به ارتش ایالات متحده کرده بود نامگذاری کردند. نیاز به توسعه این تانک به جنگ های انگلستان در شمال افریقا برمیگردد . زمانی که نیروهای انگلیسی متوجه شدند تانهای سبک M3 استوارت مسلح به توپ 37 میلیمتری ناکارآمد هستند. نیروهای انگلیس متوجه شده بودند توپ های 75 میلمتری در این نبردها عملکرد قابل قبولی تری داشتند. پس تصمیم گرفته شد تا توپ 75 میلیمتری را بروی یک تانک جدید پیاده سازی کنند. اولین تلاش برای ساخت تانک مورد نظر نیروهای متفقین تانکی به نام T7 بود اما به علت افزایش وزن تانک به 25 تن ، این تانک جز تانک سبک کلاس بندی نمی شد، در نتیجه نیروهای آمریکایی این تانک را بانام تانک متوسط M7 تولید کردند. نیروهای آمریکایی متوجه شده بودند افزایش وزن بدون افزایش قدرت، عملکرد دلخواهی در میدان نبرد نخواهد داشت. پس طرح تولید M7 با تولید 7 نمونه متوقف شد. پس از این اتفاق نیروهای نظامی ایالات متحده به دنبال توسعه یک تانک سبک باهمان قدرت پیشرانه و محدوده ی وزنی تانکهایM5 ( نمونه قدرتمند تر و قوی تر تانک سبک M3) اما مسلح به توپ 75 میلیمتری رفتند. در آوریل سال 1943، ساخت تانک سبکM24 با همکاری کارخانه کادیلاک و سازمان مهمات سازی امریکا شروع شد. تلاش سازندگان برای پایین نگهداشتن وزن تانک کمتر از 20 تن با نصب زره های با ضخامت 25 میلی متر همراه بود اما برای جبران این زره ضعیف، زره هل با حداکثر شیب ممکن نصب شدند تا باعث افزایش مقاومت تانک بشود. سلاح اصلی یک توپ 75 میلیمتری مدل T13E1 بوده است که در بمب افکن B-25H نیز استفاده شده بود. این مدل با توپ های 75 ملیمتری سری M3 که در تانک های ارتش ایا لات متحده امریکا استفاده می شد در بخش لوله توپ و مکانیزم لگد توپ متفاوت بود. تانک متوسط M7 تانک M24 ارتش ایالت متحده امریکا در جبهه اروپا سیستم تعلیق از نوع میله ای پیچشی مشابه زره کوب M18 طراحی شد. تعداد خدمه 5 نفر شامل راننده ، فرمانده ، توپچی ، لودر ، و اوپراتور رادیو در نظر گرفته شد. به همین منظور یک برجک سه نفر برای تانک طراحی شد. در 15 اکتبر، سال 1943 اولین دستگاه ساخت شد و قرار شد تا 1000 دستگاه از این تانک ساخته شود ولی دلیل طراحی موفق و استقبال مقامات از این تانک سبک تعداد درخواستی به 5000 دستگاه افزایش یافت. تولید صنعتی در سال 1944 تحت عنوان تانک سبک M24 آغاز شد. تولید این تانک در آگوست سال 1945 پایان یافت و 4،731 دستگاه در دو کارخانه کادیلاک و مسی هریس تولید شد. اولین تانکهای سبک M24 که 34 دستگاه بودند در نوامبر سال 1944 به نیروهای مکانیزه آمریکایی مستقر در فرانسه تحویل داده شد. بعد از آن این تانک به واحدهای شناسایی و دیگر نیروها داده شد . اما سرعت این انتقال به نیرو ها با کندی همراه بود به طوری که با پایان یافتن جنگ هنوز بعضی از یگان ها از تانک های منسوخ شده استوارت M3 / M5 استفاده می کردند. تانک M24 ارتش ایالت متحده امریکا در طول جنگ کره هواپیمای ترابری C-124 توانایی جابه جای یک دستگاه تانک سبک یا 20 دستگاه جیپ 4x4 و یا 200 سرباز هوابرد را داشته است. گزارشهای واحدهای که از این تانک در طول جنگ استفاده می کردند مثبت بود. یکی از علل رضایت نیروها ، نصب توپ 75 میلی متر به جای توپ 35 میلی متری بروی تانک بود . بزرگترین عیب این تانک زره بسیار ضعیف بود که در برابر تمامی تانکهای آلمانی ، تسلیحات ضد تانک و تسلیحات دستی ضد تانک آسیب پذیر بود. به دلیل فرایند تحویل کند این تانک به نیروها در جنگ جهانی خصوصا جبهه اروپا اثر گذاری بسیار ناچیز داشت . در جنگ کره تانک های M24 امریکا جز اولین تانکهای بودند که در مقابل تانکهای کره شمالی T-34-85 قرار گرفتند. M24 در مقابل تانکهای متوسط با زره قوی تر ، تسلیحات قوی تر و خدمه ماهر مغلوب شدند در نتیجه تعدادی قابل توجه ای از این تانک های از دست رفتند و در مقابل تانکهای کره شمالی T-34 خسارت جزئی دیدند. چند ماه بعد امریکا و کشورهای همپیمان درجنگ برای مقابل با تانکهای کره شمالی تصمیم به ورود تانکهای سنگنین تر به جنگ کره گرفتند. در نتیجه بعد از این نقش تانک سبک M24 به عنوان خودرو شناسایی و پشتیبانی آتش برای حمایت از تانک های M4 شرمن، M26 پرشینگ، و M46 پاتن بود که البته در این نقش ها موفق تر عمل کرد. این تانک نیز مانند تمامی پروژهای موفق ارتش ایالات متحده آمریکا در اختیار متحدان این کشور قرار گرفت. فرانسه از این تانک در عملییات نظامی هند و چین برای پشتیبانی از نیروهای پیاده نظام خود استفاده کرد. همچنین فرانسه تعدادی از این تانک را در الجزایر مستقر کرده بود. پاکستان نیز از این تانک در برابر کشور هند بهره گرفت. گفته میشود این تانک در جنگ ایران و عراق نیز حضور داشته است. هردو کشور قبل از اغاز جنگ این تانک را در اختیار داشتند. تانک M24 متعلق به ارتش یونان تانک M24 متعلق به ارتش ایران در کودتای 28 مرداد مشخصات سال تولید : 1944–1945 سال خدمت : 1944–1953 در ارتش آمریکا تعداد تولید شده : 4,731 دستگاه طول: 5.56 متر عرض: 3 متر ارتفاع: 2.77 متر وزن: 18.4 تن خدمه: 5 نفر تسلیحات: توپ 75 میلیمتری - مسلسل، 12.7 میلیمتری برونینگ 7.62 - M2HB میلیمتری برونینگ مدل M1919A4 پیشرانه: دو موتور 8 سیلندری قدرت 110 اسب بخار حداکثر سرعت: 56 کیلومتر بر ساعت در جاده تانک سبک M41 تانک سبک M41 واکر بولداگ در حقیقت جایگزینی برای تانک سبک M24 بود. اسم این تانک به افتخار جنرال والتون واکر که در تصادف جیپ اش در کره کشته شد نامگذاری شد. در 7 نوامبر سال 1950 ، ارتش ایالات متحده آمریکا دسته بندی تانکها را براساس میزان کالیبر جنگ افزار اصلی انجام میداد . به این صورت که کالیبر 120 میلیمتری و 105 میلیمتری جز تانک های فوق سنگین و سنگین ، کالیبر 90 میلیمتری متوسط و 76 میلیمتری جز تانک های سبک طبقه بندی می شدند. بر همین اساس تانک M41 به علت مسلح بودن به توپ76 میلیمتری با وجود وزن 23.5 تن جز تانکهای سبک طبقه شده است. هری ترومن رئيس جمهور آمریکا در حال بازدید از نمونه اولیه تانک تانک سبک M41 تست تانک سبک M41 ساخت تانک سبک M41 در کارخانه کادیلاک با وجود طرح موفق تانک سبک M24 اما سلاح اصلی به اندازه کافی برای از بین بردن تهدیدات موثر نبود. با وجود اینکه استفاده اصلی آن در ماموریت های شناسایی بود ، ارتش ایالات متحده خواستار یک جنگ افزار قدرتمند برای نسل های بعدی تانکهای سبک بود. توسعه تانک جدید با نام T37، در سال 1947 آغاز شد. این تانک جدید توانایی جابه جایی هوایی را دارا بود و به خاطر داشتن توپ جدید 76 میلیمتری و فاصله یاب به عنوان یک ضدتانک قدرتمند توانایی خدمت را داشت. در سال 1949 با ایجاد تغیراتی، پروژه به T41 تغییر نام داد. سرانجام در سال 1951 تولید تانک در کارخانه کادیلاک آغاز و در سال 1953 به طور کامل جایگزین تانک سبک M22 شد. طرح M41 دارای یک سلاح مناسب و چالاکی متناسب بود، با این حال این تانک نیز خالی از مشکل نبود موتور پر سو صدا و پر مصرف ، فضای داخلی کم برای خدمه و اندازه سنگین که مشکلاتی را در جابه جایی هوایی ایجاد می کرد از جمله مشکلات این تانک بود. تانک M41 در جنگ کره در تعداد محدودی شرکت داشت . در این جنگ این تانک بیشتر به عنوان یک نمونه آزمایشی حضور داشت خصوصا برای بررسی فاصله یاب آن مورد تست قرار میگرفت. در آن زمان این تانک هنوز در مرحله تولید نمونه اولیه یعنی طرح T41 قرار داشت . یکی از دلایل عجله ارتش آمریکا حضور تانکهای T-34 کره شمالی بود. در جنگ ویتنام در سال 1964 ارتش ایالات متحده به ارتش ویتنام جنوبی تانکهای سبک M41 را به عنوان جایگزینی برای تانک های M22 تحویل داد ( ارتش ویتنام جنوبی تانک های M24 را از فرانسه در طول نخستین جنگ هند و چین دریافت کرده بود). در سال 1971 نیروهای امریکایی و ویتنام جنوبی در طی عملیات Lam Son 719 برای قطع کردن خطوط تدارکاتی نیروهای ویتنام شمالی که منشا آن کشور لائوس بود در سه محور با حضور نیروهای هوابرد و زرهی اغاز کردند. در این عملیات برای اولین بار تانکهای ارتش ویتنام شمال در مقابل ارتش ویتنام جنوبی قرار گرفتند. 17 دستگاه تانک سبک M41 ویتنام جنوبی، 6 تانک T-54 و 16 تانک ابی-خاکی PT-76 ویتنام شمالی ا را نابود کردند . بعد از تانکM41 ارتش ایالات متحده امریکا به متحدین خود تانک ها متوسط M 48 پاتون را ارائه کرد تا وظایف این تانک را بر عهده بگیرد. با این حال هنوز ارتش ایالات متحده به دنبال ساخت تانک های سبک بود و سعی میکرد در تانک های نسل بعد وزن آنها را کاهش دهد. از جمله اشکات فنی تانک سبک M41 پیشرانه پر سروصدا و پرمصرف بود. تانک سبک M41 متعلق به ارتش ویتنام جنوبی مشخصات سال خدمت : 1953 تا اواخر دهه 1960 در ارتش آمریکا طول: 5.819 متر عرض: 3.2 متر ارتفاع: 2.71 متر وزن: 23.5 تن خدمه: 4 نفر تسلیحات: توپ 76 میلیمتری - مسلسل، 12.7 میلیمتری 7.62 - میلیمتری پیشرانه: موتور 6سیلندر بنزینی با قدرت 500 اسب بخار حداکثر سرعت: 72 کیلومتر بر ساعت تانک سبک T92 تانک سبک T92 با قابلیت هوابرد یک طرح جدید و نو با وزن 18.5 تن و طول 5 متر جایگزینی برای تانک سبک M41 در دهه 1950 بود. توپ اصلی این تانک یک توپ با کالیبر 75 میلیمتری که بروی یک برجک با ارتفاع کم نصب شده بود. علاوه براین این تانک به دو مسلسل 12.7 و 7.62 میلیمتری با توانایی در گیری با اهداف پرنده دشمن در ارتفاع کم، مسلح بوده است. پیشرانه این تانک در قسمت جلویی بدنه قرار دارد قدرت این پیشرانه حدود 375 اسب بخار و حداکثر سرعت این تانک 56 کیلومتر بر ساعت بوده است. تانک سبک T92 در کنار تانک سبک M41 به رغم طراحی نو و مبتکرانه هیچ وقت تانک سبک T92 به تولید انبوه نرسید. یک درب برای ورود و خروج خدمه در بخش عقبی تانک تعببیه شده است. T92 دارای 4 خدمه می باشد و به یک سیستم بارگذار نیمه اتوماتیک مجهز بوده است ، در این تانک پوکه گلوله های به طور خودکار از تانک بیرون انداخت میشدند. برای کاهش وزن بدنه این تانک سبک بعضی از قطعات مثل درب های خروج عقبی از آلومنیوم ساخته شده بودند . این تانک توانایی حمل 60 گلوله را داشته است . البته این تانک با وجود طراحی مبتکرانش نتوانست نظر ارتش ایالات متحده و کنگره را به خود جلب کند و فقط 4 نمونه از آن توالید شد. یکی از دلایل لغو این طرح، تانک آبی- خاکی PT-76 شوروی بود. چون تانک T92 قابلیت دوزیست بودن را نداشت اما رقیبش این توانایی داشت ، اعضایی کنگره در مورد توانایی و عملکرد تانک سبک T92 تردید کردند در نتیجه این پروژه در سال 1958 لغو شد. مشخصات سال خدمت : طرح پذیرفته نشد طول: 5 متر عرض: ؟؟؟ ارتفاع: ؟؟؟ وزن: 18.5 تن خدمه: 4 نفر تسلیحات: توپ 76 میلیمتری - مسلسل، 12.7 میلیمتری 7.62 - میلیمتری پیشرانه: حدود 375 اسب بخار قدرت حداکثر سرعت: 56 کیلومتر بر ساعت ادامه دارد... گردآوری و ترجمه:Crash نقل با ذکر نام میلیتاری و مترجم بلامانع است

ایده جالبیه، اما، اولا یک پرنده 500 گرمی فرضا بتونه 100 گرم ماده منفجره هم حمل کنه، چه اثری روی یک موشک یک تنی میذاره؟ ثانیا، در محیط شهری، فرضا بتونه منهدمش هم بکنه، خب میفته روی خونه مردم و تلفات زیادی میگیره. ثالثا، موشکهای فعلی در فاز آخر مانور میدن. این ریز پرنده ها در برابر مانور کارآیی ندارند.

ارتقاء آذرخش اعطای قراردادی به ارزش 130 میلیون دلار برای ارتقاء گونه اف-35 به نسخه بلوک -4 به لاکهید مارتین واشنگتن : 2 نوامبر 2018 ، وزارت دفاع ایالات متحده در جریان یک کنفرانس خبری به شکل رسمی از اعطای یک قرارداد جدید به لاکهید- مارتین برای ارتقاء تمامی اف-35 های موجود به استاندارد بلوک-4 رونمایی نمود . براساس بند های مهم این قرارداد به ارزش مالی 130,359,625 دلار ، مرحله دوم ارتقاء جتهای رزمی نسل پنج اف-35 به این مجموعه اعطاء شد . روند این بهینه سازی ها در خط تولید این شرکت در فوت ورث تگزاس صورت خواهد گرفت و انتظار میرود تا برنامه فوق در انتهای 2020 پایان یابد . براساس توافقنامه امضاء شده میان نیروی هوایی ، دریایی و سپاه تفنگداران ، هرکدام از این نیروها به ترتیب با درصدهای 13.5 ، 10.9 و 10.9 به همراه وزارت دفاع با سهم 64.7 درصد ، در این برنامه مشارکت دارند . ارتقاء آذرخش به استاندارد بلوک -4 عمدتا" نرم افزاری است و مضاف برآن ، برخی قابلیتهای جدید نظیر سامانه مدیریت جنگ افزار پیشرفته تر و همچنین نرم افزارهای ارتباطی نیز بدان افزوده میشود و این بطور مستقیم توانایی به اشتراک گذاری اطلاعات در میدان نبرد را برای ارتش افزایش خواهد داد . این جت رزمی قرار است تا در دو دهه آینده به شکل کامل جایگزین هواگردهای نسل گذشته ( سوپر هورنت ، هاریر و.. ) و در نهایت استخوان بندی اصلی نیروی هوایی حداقل 10 کشور دیگر گردد . صرفا" برای میلیتاری / مترجم MR9

وینگ 388 و 419 نیروی هوایی و ثبت رکورد 10000 سورتی پرواز با F-35 سرگرد دانیل تافتنس ، افسر خلبان ذخیره وینگ 419 با اجرای یک سورتی (پرانه ) پرواز با جت نسل پنج اف-35 در مورخ یازدهم اکتبر 2018 ، در پایگاه هوایی Hill (یوتا) موفق به ثبت رکورد جدیدی در تاریخ هوانوردی شد . این جت برای نخستین بار در سپتامبر 2015 ، نخستین پرواز خود را از مبداء این پایگاه به انجام رسانده بود . این پایگاه نیروی هوایی (Hill) که هم اکنون 3 فروند جت لایتینینگ را در اختیار دارد ، مجموعا" قرار است تا پایان سال 2019 ،به خانه اصلی 78 فروند اف-35 تبدیل گردد . روند فعالیت وینگ 388 ثابت و وینگ 419 ذخیره به گونه ای بوده که بصورت مشترک بستر لازم برای عملیات آموزشی را برای خدمه فراهم آورده اند . صرفاً برای میلیتاری / مترجم : MR9

هیاهو برای هیچ !!!!!!!!! افزایش قدرت رزمی نیروی هوایی بلژیک با خرید اف-35 فرماندهی ارشد ارتش بلژیک پس از مباحث طولانی در خصوص انتخاب جنگنده جدید رزمی جهت ارتقاء توان نظامی متعارف خود ، اعلام نمود که در یک بازه زمانی مشخص ، حداقل 34 فروند جت رزمی مشترک اف-35 را از ایالات متحده خریداری خواهد نمود . لایتینینگ ، اولین جت رزمی نسل پنجم تک پیشرانه بشمار می آید که وارد تولید انبوه شده و می بایست جانشین جتهای اف-16 در سازمان رزم کاربران آن گردد . علاقه مندی نیروی هوایی بلژیک برای بکارگیری این جنگنده پنهانکار، از سال 2011 و با قطعی شدن مشخصات فنی آن از جمله پیشرانه نسل جدید پرات اند ویتنی اف-135 ، حسگرهای پیشرفته نظیر رادار AESA و سامانه IRST و سطح مقطع پایین راداری ، آغاز گردید . با این حال ، رقبای قدرتمندی نظیر یوروفایتر تایفون و جت نسل چهارم فرانسوی ( رافال ) نیز در میان گزینه های انتخابی نیروی هوایی بلزیک حضور داشتند ، اما از ابتدای امر مشخص بود که بروکسل ، احتمالا" جتهای پیشرفته آمریکایی را به فناوری اروپایی ترجیح خواهد داد . به اعتقاد تحلیلگران نظامی ، تولید اف-35 در مقیاس بیشتر و همچنین بهره وری افزون تر بخش تولیدات دفاعی آمریکا ، از جمله الزامات نیروی هوایی بلژیک برای انتخاب محصول آمریکایی در مقایسه با تولیدات اروپایی می بود . به گفته این کارشناسان ، دو جت اورپایی نامبرده شده ، علاوه بر قیمت افزون تر ، در حوزه هایی نظیر حسگرهای شناسایی ، اویونیک ، پیشرانه و رادار در مقایسه به اف-35 در جایگاه پایین تری قرار می گرفتند . با این حال ، فرانسوی ها در جریان مناقصه نیروی هوایی بلژیک ، سعی نمودند تا ناکارآمدی نسبی محصول خود را با ارائه مزیتهای اقتصادی به بلژیک جهت جبران هزینه های بالای رافال ، جبران کنند و براین امیدواری قرار داشتند که امضاء یک قرارداد همکاری راهبردی ، خرید رافال را جذاب تر نماید . این قرار داد ، شامل پرداخت 20 میلیارد یورو در یک بازه زمانی بیش از 20 سال ، همراه با ایجاد بیش از 5000 شغل در خاک بلژیک برای مونتاژ بخشی از قطعات در ازای خرید محصول فرانسوی بود . اما برتری قابل توجه اف-35 در مقایسه با همتای فرانسوی اش باعث شد تا مزیتهای ارائه شده از سوی فرانسوی ها ، چندان برای بلژیک جذابیت نداشته باشد . مضاف براین ، ارتش بلژیک ، یک همراه همیشگی برای ایالت متحده در مداخلات خارجی آن محسوب میشود ، چنانکه جتهای اف-16 نیروی هوایی بلژیک ، یکی از نخستین پرنده های رزمی ناتو محسوب میشد که در کنار جتهای آمریکایی ، حملات هوایی گسترده ای را به دیر الزور در سوریه به سال 2016 میلادی ، به ثبت رساندند . بدین ترتیب ، امضاء یک قرارداد سه و نیم میلیارد دلاری برای خرید جتهای اف-35 ، ناوگان موجود نیروی هوایی بلژیک را برای اجرای عملیات مشترک با نیروی هوایی آمریکا ، سازگارتر خواهد نمود و احتمالا راه را برای سفارشهای بیشتر هموار می نماید . صرفاً برای میلیتاری / مترجم : MR9 پی نوشت : 1- بر خلاف آرزوی های دوستان داخلی ، نقص فنی ، در هم شکستن ارابه فرود ، مشکلات نرم افزاری و.... باعث نشده تا فروش این جت نسل پنج ، متوقف شود . 2- به این عبارت دقت کنید " فرانسوی ها در جریان مناقصه نیروی هوایی بلژیک ، سعی نمودند تا ناکارآمدی نسبی محصول خود را با ارائه مزیتهای اقتصادی به بلژیک جهت جبران هزینه های بالای رافال ، جبران کنند و براین امیدواری قرار داشتند که امضاء یک قرارداد همکاری راهبردی ، خرید رافال را جذاب تر نماید" نکته بسیار مهم نهفته تحلیل ، دراین هست که وقتی شما ارتباط و قدرت انتخاب مناسبی داشته باشید ، فروشنده تلاش می کند تا باارائه بهترین گزینه ها ، بهترین محصول را در اختیار شما بگذارد .

یک سری موارد رو مطرح کردید که چندتا سوال ایجاد میکنه - چه افسانه سازی و هایپی در این تاپیک از جانب کاربرها در مورد اف 14 انجام شده تا الان؟ - چطور یک نیروی هوایی با شرکت در جنگی مثل یمن "آب دیده" میشه؟ - ارتقاء اف 14 چه طور میتونه "خود فریبی و دست کم گرفتن دشمن" محسوب بشه؟ به اضافه این که اسرائیل فقط اف 16 های A/B رو بازنشسته کرده.بقیه اف 16 ها درخدمت هستن. منبع:https://en.wikipedia.org/wiki/General_Dynamics_F-16_Fighting_Falcon_operators همین جا ذکر شده از رده خارج شدن قسمتی از اون اف 16 ها به دلیل کاهش بودجه نظامی و همین طور "توانایی رزمی یک F-16I در برابر چند اف 16 از مدل های قدیمی" بوده.میشه نتیجه گرفتن ارتقاء یک پلتفرم اون قدر ها هم بیهوده نیست. از طرف دیگه پرژه های اف 14 و اف 16 با اختلاف فقط 4 سال شروع شدن.به همون اندازه که پلتفرم اف 14 از رده خارج هست، پلتفرم اف 16 هم هست.( و همین طور اف 15 و اف 18) تاریخ شروع پروژه: F-14: 1968 F-15: 1969 F-16: 1972 F-18: 1972 https://en.wikipedia.org/wiki/Grumman_F-14_Tomcat https://en.wikipedia.org/wiki/McDonnell_Douglas_F-15_Eagle https://en.wikipedia.org/wiki/General_Dynamics_F-16_Fighting_Falcon https://en.wikipedia.org/wiki/Northrop_YF-17 از لحاظ کارکرد خیلی از اف 14 های نیروی هوایی سالها در انبار بودن و تایم پروازشون 40 سال نیست. منظور از ارتقاء یک جنگ افزار نادیده گرفتن بقیه جنبه های رزمی نیست.باید روی ساخت جنگده جدید کار بشه ولی در عین حال باید روی افزایش توان تجهیزات موجود هم کار کرد.

سلام علیکم سئوال بسیار خوبی بود دقت بفرمایید ، طرح 303F که یکی از چند برنامه گرومن برای تولید یک ابررهگیر در کلاس نسل چهار اولیه ، بود به 2 دلیل اصلی کنار گذاشته شد 1- وزن ناخالص این طرح با مسلح شدن به مهمات اسپارو نزدیک به بیش از 4000 پاوند سنگین تر از نمونه 303E بود . این هم به دلیل افزایش مساحت بال ( بدلیل طرح ثابت آن که شباهت زیادی به طرح بال ایگل داشت ) .... ماک- اپ طرح 303E گرومن به شباهت فوق العاده آن با نمونه تولید شده A دقت کنید حالا چرا این را رد کردند ، باید گفت که الزامات نیروی دریایی برای عملیات از روی عرشه ناو هواپیمابر و عدم انطباق این بال با طرح فلاپ دو تایی شکاف دار در بال متحرک که این خودش سامانه کنترل لایه مرزی را نیاز داشت و طبیعتا افزایش وزن پیدا می کرد ، موجب رد شدن ان را فراهم کرد 2- افزایش مساحت بال مترداف بود با مشکل برای جا دادن هواپیما در اشیانه های زیر عرشه اصلی ناو هواپیمابر و کاهش کارایی هواپیما در ارتفاع پروازی پایین پی نوشت : 1- تامکت بلحاظ طراحی هنوز هم در نوع خودش بی نظیر هست بویژه ترکیب بال متحرکش با نرم افزارهای رایانه ای کنترل ان که تا جایی که اطلاع دارم در هیچ پرنده دیگری به این شکل که تجربه رزمی موفقی هم داشته باشد، تکرار نشده . 2- حقیقت این هست که همون پیکربندی سبک تایگر را دوستان روی یک برنامه منطقی جلو ببرند ، خودش مایه مباهات و افتخار هست . 3- این را بارها خدمت دوستان عرض کردم ، کار طراحی و ساخت جت رزمی ، نه کار نیروی هوایی هست و نه وزارت دفاع ، این مسیر غلطی هست که داریم طی می کنیم و موازی کاری بی نتیجه هست . اگر قصد نوسازی نیروی هوایی وجود دارد ، اول نگاه اشتباه را تصحیح کنیم ، بعد برویم دنبال ایده سازی و تولید . ادامه این روند ، فقط هزینه منابع محدود هست برای هدفی که معلوم نیست انتهای ان چه میشود

سلام اگر بنده و شما ساعت ها رودرو بنشینیم و با هم بحث کنیم به دلیل بنیاد های فکری و ساختارهای تحلیل کاملا متفاوت به نتیجه ای نخواهیم رسید . پس ادامه بحث را جایز نمی دونم . سپاس از اینکه پست بنده را مطالعه کردید موفق باشید

خرس جاسوس پرنده روسی ساقط شده ؟؟!!!!! گمانه زنی هایی وجود دارد که واحدهای دفاع هوایی سوریه ، در تلاشی ناکام برای پاسخ به تهاجم جتهای اسراییلی ، به شکل تصادفی یکفروند پرنده الینت IL-20 نیروی هوایی روسیه را که در سواحل این کشور در استان لاذقیه در حال اجرای ماموریت بوده ، ساقط کرده است . در همین حال وزارت دفاع روسیه براین ادعا قرار دارد که به احتمال زیاد ، شناور رزمی نیروی دریایی فرانسه ، مسئول این واقعه است ، با این وصف ، وزارت دفاع فرانسه هنوزاین مساله را تایید یا رد ننموده . در 17 سپتامبر 2018 ، CNN بر مبنای تحلیل یک مقام ارشد دفاعی ایالات متحده گزارشی را منتشر نمود که در آن ادعا شد ، ارتش ایالات متحده معتقد است که واحدهای دفاع زمین به هوای سوری ، مسئول اصلی در ساقط نمودن پرنده IL-20 نیروی هوایی روسیه هستند . براساس اخبار منتشره از سوی وزرات دفاع روسیه ، این هواپیما نظامی در ساعات اولیه 18 سپتامبر به وقت محلی ، ناگهان از دید اپراتورهای زمینی محو شد ، اما این مساله که چه کسی یا چه کسانی ممکن است مسئول این رویداد باشند ، هنوز مشخص نشده . یک مقام ارشد وزارت دفاع روسیه در این مورد به خبرگزاری تاس چنین گفت : " ارتباط اپراتورهای زمینی مستقر در پایگاه هوایی Khmeimim واقع در استان لاذقیه ، زمانی که این پرنده در فاصله 35 کیلومتری سواحل سوریه مشغول اجرای ماموریتهای محوله بود ، ناگهان قطع شد و این درست همزمان با حمله چهار فروند جنگنده اف-16 نیروی هوایی اسراییل به اهداف مشخصی در استان لاذقیه بود " نیروی هوایی اسراییل هنوز اطلاعات جدیدی در این حمله منتشر ننموده ، اما ظاهرا" جتهای اف-16 این نیرو با استفاده از فضای هوایی لبنان ، اقدام به شلیک موشکهای دور ایستا به موقعیتهای مشخص شده ای در استان لاذقیه ( تاسیسات صنعتی ) که حدس زده میشود با برنامه موشکی و شیمیایی ارتش سوریه مرتبط باشد نموده اند . این در حالی است که رسانه های دولتی سوریه مدعی شده اند ارتش این کشور تعدادی از موشکهای شلیک شده را رهگیری و منهدم نموده است . به گفته ناظران نظامی ، از ابتدای سپتامبر 2018 ، این سومین حمله هوایی جدی نیروی هوایی اسراییل به سوریه محسوب میشود ، چنانکه اولین حمله در 4 سپتامبر به شهر بندری طرطوس و دومین حمله در 15 سپتامبر به فرودگاه بین المللی دمشق صورت پذیرفت . شناور رزمی Auvergne تا این زمان ( 18 سپتامبر ) ارتش ایالات متحده هر گونه دخالت در این حمله را تکذیب نموده ، با این حال وزارت دفاع روسیه اعلام کرده که رادارهای روسی ، حداقل شلیک چند موشک از شناور رزمی فرانسوی Auvergne را ثبت نموده اند . Aster 15 شناور رزمی Auvergne ، که در کلاس شناورهای چند ماوریته Aquitaine طبقه بندی میشود ، به موشکهای کروز دریاپایه و همچنین موشکهای Aster 15 مسلح است . شناور رزمی Languedoc سابقه حضور رزمی نیروی دریایی فرانسه نیز به آوریل 2018 بازمی گردد که شناور Languedoc نیروی دریایی این کشور به همراه نیروی دریایی ارتش ایالات متحده ، به سایتهایی که ادعا می شد موقعیت نگهداری تسلیحات شیمیایی ارتش سوریه هستند ، حمله ور شدند . پی نوشت : 1-ظاهرا تراکم حملات به سوریه دارد افزایش پیدا می کند و اگر این را در کنار خبر ملاقات پوتین- اردوغان بگذاریم ، نتایج قابل ملاحضه ای را میشود از آن استنتاج کرد .... 2- با توجه به ماهیت اهداف انتخاب شده توسط IAF ، میشود گفت که یک بازی اطلاعاتی بسیار پیچیده در جریان هست و احتمالا" برای دور نگه داشتن نگاه تیزبین اطلاعاتی طرفهای درگیر از ماهیت اصلی کاری که جمهوری اسلامی مشغول انجام آن در سوریه است ، درزهای عمدی اطلاعاتی ایجاد میشود تا زیرساختهای اصلی با امنیت بیشتری ایجاد شود ( کاری که در بازه زمانی ژانویه 1942 تا ژوئن 1944 در قالب عملیات فریب انجام شد )/ البته این صرفا" یک فرضیه قابل تایید یا رد هست ) صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9

 با سلام    تلاش لاکهید مارتین برای رفع نقص  مشکلات بوجود آمده در ارابه فرود دماغه اف-35     در طی چند هفته آینده ، ناظران در انتظار هستند تا گزارش مقدماتی شرکت لاکهید مارتین ، برای  حل مشکلات بوجود آمده در خصوص ارابه فرود دماغه  جنگنده F-35C که می بایست نشست وبرخاستهای آزمایشی خود رابر روی ناوهای هواپیمابر از پاییز سال جاری آغاز کند ، مشاهده نمایند .   این شرکت به تازگی ، تعمیرات و فرآیند رفع نقص 47 فروند از این جت جدید که در مراحل مختلف  تولید قرار دارند  را به پایان رساند ، چرا که یک نقص جدی در خطوط انتقال مایع سرد کننده این بخش پدید آمده بود که  در زمان مناسبی کشف و فرآیند رفع آن آغاز گردید .   بنا بر مشاهدات ناظران و شکایت  خلبانانی که تستهای آزمایشی F-35C را برروی ناوهواپیمابر یو اس اس جرج واشنگتن  طی نموده بودند ، ارابه فرود بخش دماغه این هواپیما ، در زمانی که به سیستم منجنیق  (کاتاپولت) متصل می شد ، بیش از حد متعارف و استاندارد ، دچار لرزش  و نوسان می گردید . این موضوع ، تا اندازه ای غیر منتظره و بد  بشمار می رفت که به یک مانع جدی برای مشاهده صفحات نمایشگر هواپیما توسط خلبانان تبدیل شد   و حتی برخی خلبانان در گزارش پس از پرواز از درد شدید ناشی از این نوسانات غیر عادی نیز سخن می گفتند .         جف بابیون ، سرپرست برنامه اف-35 شرکت لاکهید مارتین در جریان یک کنفرانس خبری به خبرنگاران اطلاع داد که آزمونها برای رفع این دو نقص ، در پایگاه شکاری " مک گوایر " در جریان است و گزارش نهایی در هفته ها ی آینده قطعاً منتشر  خواهد شد . به گفته این مقام مسئول ، گزینه نخست  شرکت لاکهید مارتین ، تغییر شکل موقعیت قرار گیری خدمه هوایی  روی صندلی پران هواپیما و چگونگی مهار کالبد خلبان روی صندلی و اطمینان از موقعیت مناسب آنها است . گزینه دوم ، نیز کاهش فشار انرژی ذخیره شده  روی بخش دماغه  در زمان  اتصال آن به منجنیق ناو خواهد بود . با این وصف ، نشانه های  اولیه  در خصوص این مساله که آیا این روشها ، به اندازه کافی ، برای خدمه مناسب خواهد بود یا خیر ، پدید نیامده و نیروی  دریایی قصد دارد تا تستهای متعددی را در اواخر تابستان یا اوایل پاییز برروی ناو هواپیمابر و پس از انجام اصلاحات لازم ، اجرا کند .   تغییر آرایش  فوق الذکر ، بدلیل بروز مشکلات پیش بینی نشده در سیزده فروند اف-35 نیروی  هوایی ارتش ایالات متحده و دو فروند اف-35 نیروی  هوایی ارتش نروژ و بروز عیب در خطوط خنک کننده ارابه فرود ، در دستور کار قرار گرفت و به محض شناسایی مشکل ، دستور اصلاح  آرایش فنی در خطوط  تولید در دو مرکز فورت ورث لاکهید و یک مرکز مونتاژ در ایتالیا داده شد . با این وصف ، بابیون در زمینه  مقدار پولی که صرف این تغییر فنی گردید ، اطلاعات خاصی را ارائه نداد ،اما اذعان نمود که را ه حل های خلاقانه ای برای رفع این مشکل ارائه شده است .      صرفاً برای میلیتاری / مترجم : MR9

با سلام    شوالیه های سبز در سرزمین آفتاب تابان اعزام نخستین اسکادران لایتینیگ به ژاپن   براساس تازه ترین اطلاعات منتشر شده ، برای نخستین بار ، یک اسکادران از جنگنده های F-35B سپاه تفنگداران ارتش ایالات متحده  به پایگاه این نیرو در موقعیت Iwakuni در ژاپن اعزام خواهد شد . این خبر به مناسبت اولین استقرار این جنگنده در یک پایگاه خارجی اعلام شد.     سروان تفنگدار ، کورت استاهل ، سخنگوی سپاه تفنگداران ارتش ایالات متحده  در جریان یک کنفرانس خبری ضمن اعلام این خبر ، چنین تشریح نمود :   " طبق برنامه ریزی انجام شده ، نخستین 10 فروند از جنگنده لایتیتینگ ، جمعی اسکادران  بیست و یکم  VMFA-121 مستقر در یوما (آریزونا)  ، روز دوشنبه گذشته ، این پایگاه را به مقصد ژاپن ترک نمود و قرار است تا روز چهارشنبه  نخستین حضور خارجی رسمی خود را به ثبت برساند . هر 10 فروند از این جتهای نسل پنجم ، همزمان در روز پنج شنبه به ژاپن خواهند رسید و بتدریج سازمان رزم آن به 16 فروند خواهند رسید "           اسکادران VMFA-121 بعنوان بخشی از وینگ سوم شاخه هوایی سپاه تفنگداران ، به این جت جدید مسلح شده است .     به اعتقاد تحلیلگران نظامی ، انتقال اسکادران VMFA-121 از یوتا به ایواکونی یک نقطه عطف بسیار مهم در برنامه F-35B بشمار می رود و نشاندهنده این مساله خواهد بود که این نیرو ، همچنان پیشگام در کاربرد یک جت رادار گریز نسل پنجم است .   جنگنده F-35B گونه نشست و برخاست کوتاه  جت لایتینینگ بشمار می رود که برای نخستین بار در خارج از مرزهای ایالات متحده استقرار می یابد ، . به گفته  سخنگوی این نیرو ، این اسکادران نخستین جت جدید خود را در ژوئیه 2015 تحویل گرفت و از آن زمان تا حال حاضر ، چرخه آموزش رزم هوایی و استفاده از مهمات واقعی  در این اسکادران جریان به شکل ادامه دار ، دنبال می گردد . قبل از اعزام این یگان به ژاپن ، اسکادران VMFA-121 ، یک رزمایش در شرایط واقعی را با شناسه  " شوالیه های فلزی " در دو حوزه  رزم هوابه هوا و اجرای حملات هوا به زمین پشت سر گذاشت تا آمادگی کامل رزمی را بدست آورد .       در اکتبر 2016 ، این گونه از لایتینینگ ، به شکل آزمایشی ، با مسلح شدن به مهمات واقعی ، آزمون های خاصی  را برای تست عملکرد خلبانان این نیرو در شرایط سخت آب و هوایی پشت سر گذاشته اند که این علامت خاصی به  کشورهای متخاصم در جنوب شرق آسیاست .   به اعتقاد ناظران ، نیروی هوایی ارتش ایالات متحده ، بسرعت در حال آماده سازی های لازم جهت اعزام جتهای جدید خود به مناطقی فرای مرزهای سیاسی این کشور است ، اما ظاهراً مقصد جتهای نیروی هوایی نه در اروپای مرکزی  و آسیا ، بلکه حضور دائم در پایگاه  " لیکن هیث" بریتانیا تا سال 2020 است .     پی نوشت :   بسیار جالب توجه هست که با تکمیل شدن سازمان رزم نخستین اسکادران یک پروژه پر هزینه و شکست خورده !!!!!!!  ، و اتمام آموزش های خدمه هوایی ، این یگان نخستین حضور خارجی رزمی خودش را تجربه می کند . در حالی که ....... ( بقیه این جمله بدلایل مختلف قابل انتشار نیست )      صرفاً برای میلیتاری / مترجم :MR9

با سلام   اعزام نخستین جنگنده های نسل پنجم به اروپا ورود لایتینینگ به اروپا ، احتمالاً در 2017     وزیر نیروی هوایی ، دبورا جیمز در ملاقات با کارکنان تعمیر و نگهداری در پایگاه هوایی اگلین     وزیر نیروی هوایی ، دبورا  جیمز ، درجریان یک برنامه خبری  به شکل رسمی اعلام نمود که  جنگنده های F-35A نیروی هوایی ، احتمالاً در سال آینده میلادی ، در خارج از مرزهای ایالات متحده استقرار خواهند یافت و نخستین مقصد آنان ، اروپا خواهد بود . این جنگنده ، عمدتاً برای پشتیبانی از متحدان این کشور در اروپا به منظور مقابله با تجاوز احتمالی روسیه  اعزام می شوند . این مساله پس از نخستین گفتگوی نیمه رسمی میان رییس جمهور منتخب ایالات متحده ، دونالد ترامپ  و باراک اوباما و بررسی نگرانی  های مشترک در خصوص عملکرد ولادیمیر پوتین  مطرح گردید .     دبورا جیمز در جریان نشست شورای مرکزی پیمان آتلانتیک شمالی ( ناتو) در این خصوص گفت : هر رییس جمهور جدیدی میتواند چنین سئوالاتی را مطرح کند . وی همچنین در خصوص  توئیت ترامپ ، آن را مقداری شیطنت آمیز خواند ، اما سئوال وی عمدتاً در خصوص هزینه های  نیروی هوایی و بطور خاص برنامه  اف-35 بود و ما در حال حاضر مشغول گفتگو درباره آن هستیم .   وی در پاسخ به این سئوال که چرا هزینه های  نیروی هوایی  نسبت به گذشته افزایش پیدا کرده ، چنین گفت :   " در حالی که هواپیمای بویینگ 747 ویژه ریاست جمهوری ( AIR FORCE 1) از بیرون به مانند هر بویینگ 747 دیگری به نظر می رسد ، اما این پرنده در واقع یک کاخ سفید پرنده بشمار می آید و می تواند ارتباط آنلاین را با همه بخش های تحت فرمان ، حتی در صورت بروز یک جنگ هسته ای حفظ کند . ( ترامپ به این مساله اشاره نمی کند که  بیشتر از 4 میلیارد دلار هزینه ساخت دو فروند  از این پرنده ها در کنار هزینه های تحقیقات و توسعه سیستم های الکترونیک آن است )       در خصوص برنامه اف-35 ، قطعاً بررسی سر ریز هزینه ها و مشکلات فنی پیش رو در افزایش بودجه درخواستی تاثیر گذار است ،اما در سالهای اخیر این هزینه ها کاهش یافته و در چند سال آینده با توجه به رقم محاسبه شده برای "تورم تعدیل شده " رقم نهایی این جت  به رقم نهایی آخرین گونه های جتهای رزمی نسل چهارم که در دهه 70 و 80 توسعه پیدا کرده بودند ،  رسیده  و جایگزین آنها خواهد شد . این در حالی است  که این جت جدید ، بدلیل استفاده گسترده از الکترونیک پیشرفته ، بویژه هوش مصنوعی ، بخوبی خواهد توانست ماموریتهای محوله را در فضای پیچیده نبردهای آینده  بر عهده گیرد .   جیمز در این باره ادامه می دهد :   بطور مشخص  مهمترین تهدید پیش روی این برنامه ، مبحث اجرای تعهدات مربوط به فروش خارجی این جت رزمی است ، هرچند ما بلحاظ زمانبندی ، بسیار جلوتر از توافقات امضاء شده هستیم . هم اکنون  بخشی از تعهدات ما نسبت به اسراییل و دانمارک انجام شده ( کانادا تصمیم خود برای خرید این جنگنده جدید را به تعویق انداخته ).   البته متحدان ما ، بدلیل نگرانی از تهدیدات جدید چین و روسیه در حال توسعه دفاع چند لایه متراکمی هستند که این لایه ها عمدتاً با استفاده از جنگ افزارهایی با فناوری پیشرفته پوشش داده می شوند که این مفهوم در میان تحلیلگران پنتاگون با شناسه  استراتژی A2/AD)) شناخته می شود . حوزه مرگ آوری این لایه ها ، فراتر از قلمرو سیاسی کشورهای مدافع است و به مدافعان اجازه می دهد تا با ایجاد یک سپر حباب مانند ، از غافلگیری احتمالی جلوگیری بعمل آورند .       بعنوان مثال ، با حضور سیستم های پدافند هوایی روسی در خاک سوریه  ، روسها می توانند جتهای رزمی ناتو را تا حوزه هوایی بالتیک و لهستان رهگیری نمایند . علاوه براین ، فعالیت شدید ارتش روسیه در حوزه رزم سایبری و تسلیحات ضد ماهواره ، می تواند در زمان بحران ، ارتباطات حیاتی ما را دچار اختلال کند و این درحالی است که نیروی  هوایی روسیه بتدریج در حال مسلح شدن به جتهای جدید سوخو و میگ است و این مساله برای ما یک  زنگ خطر محسوب می شود  .   وی در این ارتباط اعتقاد دارد : جنگنده های رزمی دشمن ، یکی از نگرانی های عمده  خلبانان آمریکایی  برای دفاع از منطقه موسوم به(  A2/AD) است ، در حالی که جتهای رزمی جدید روسی  می توانند خارج از منطقه درگیری های نزدیک هوایی ( داگفایت)  و بدون جلب توجه حسگرهای  اف-35 وارد این منطقه شوند ، مساله ای که در تمرینات به اثبات رسیده ، تلاش ما برای حفظ برتری  کاملاً منطقی به نظر می رسد .   علیرغم این مساله ، جتهای اف-35 بعنوان نیروی پیشاهنگ  عمل خواهد کرد . این جت رزمی نسل پنجم به همراه برادر بزرگتر و دو موتوره خود (F-22) می تواند با استفاده از حسگرهای پیشرفته خود ، اطلاعات کاملی از فضای نبرد را جمع آوری و پس از تحلیل توسط سیستم هوش مصنوعی خود ، اطلاعات جامعی را برای جتهای رزمی نسل چهارم از تهدید ها و فرصتها فراهم آورد .  در واقع ، نیروی هوایی ایالات متحده ، همچنان از جتهای نسل چهارم در کنار پرنده های نسل پنجم  استفاده خواهد کرد و متحدان ما نیز همین راهبرد را در پیش گرفته اند .     علاوه بر سخت افزار ، نیروی هوایی سرمایه گذاری سنگینی روی آموزش خدمه هوایی نموده است تا جایی که یک اسکادران ویژه برای تربیت نسل جدید خلبانان رزمی ایجاد شده و سعی براین است تا میزان حقوق و مزایا برای این خدمه به گونه ای باشد تا از خروج آنها از نیروی هوایی و پیوستن به  مشاغلی با مزایای بالاتر جلوگیری بعمل آید . بنابراین ، صرفاً دراختیار داشتن تسلیحات با فناوری بالاتر در اولویت قرار ندارد به اعتقاد دبورا جیمز ، پیش بینی های زیادی در این زمینه وجود دارد اما سئوال اینجاست که این پیش بینی ها با چه سرعتی  و در چه زمانی محقق خواهد شد و من امیدوارم که به شکل خاص روی این مساله تامل گردد .   پی نوشت :   به جملات رنگی شده دقت بفرمایید   صرفاً برای میلیتاری / مترجم :MR9

  ممنون  جمله آخرتون دقیقا اون قسمت پنهان است که دهه دیگه به خوبی خودش رو نشون میده  و من حس می کنم جنگنده ها روی بحث هوش مصنوعی و کمک خلبانان مصنوعی جهش بزرگی خواهند کرد که اف 35 تنها یک شروع است 

سلام علیکم   ممنون از محبتهای خالصانه جنابعالی :rose:       به نظرم مفهوم پنهانی وجود ندارد ، هر سیستمی ، فارغ از تعصبات جاهلانه ، به شکل منظم ، خودش را واپایش کند ، دائماً نقایص و مشکلات را کشف و برای رفع آن بکوشد ، همین نتیجه را روبروی خودش خواهد دید . به شکل خاص ، همین ارتش آمریکا ، تا اواسط جنگ ویتنام ، همچنان بر طبل استفاده از قدرت آتش به شیوه جنگ دوم می کوبید( بعنوان مثال سهمیه مهمات  آتشبارهای توپخانه ارتش آمریکا حداقل 3 تا 4 برابر اندازه آماج ها و اهداف این یگان بود )   ولی از یک مقطع زمانی به بعد ، امثال ژنرال وستمورلند ، دیپوی و دیگران به این نتیجه رسیدند که با این وضعیت نمی توانند ادامه دهند . همین احساس نیاز به تغییر پارادایمی ، کار خودش را کرد و نتیجه آن را بعد از 40 سال دارید می بینید .

با سلام   پاسخ محکم به شایعات قیمت لایتینینگ از کنترل خارج نخواهد شد ، کاهش 5.5 درصدی قیمت هر فروند F-35A     یکهفته پس ازتوئیت رییس جمهمور منتخب ایالات متحده ( دونالد ترامپ) در خصوص هزینه های جنگنده پنهانکار اف-35 و استفاده از واژه " خارج از کنترل "،  دفتر ویژه برنامه اف-35 ، با اعلام قیمت های جدید ، اعلام نمود که با پیشرفت برنامه ، هزینه های تولید این جنگنده کاهش خواهد یافت . به گفته سخنگوی این مرکز ، حداقل قیمت نهایی تولید این جت جدید ( LRIP) براساس سفارش موجود ( جمعاً 57 فروند هواپیما برای ارتش ایالات متحده و 23 فروند برای مشتریان خارجی نظیر بریتانیا ، نروژ ، ژاپن و اسرائیل بشرح ذیل محاسبه شده است :   1- چهل و دو  فروند جنگنده  F-35A  ( بیست و شش فروند برای ارتش آمریکا و 16 فروند برای مشتریان خارجی ) در مجموع با هزینه تولید 102.1 میلیون دلار ، نرخ کاهش قیمت 5.5 درصدی را به ثبت رسانده است .   2-  13فروند جنگنده F-35B  ( شش فروند برای ارتش آمریکا و 7 فروند برای مشتریان خارجی ) که گونه نشست و برخاست کوتاه این جت رزمی است و برای سپاه تفنگداران و نیروی دریایی سلطنتی بریتانیا تولید می گردد و در حقیقت گونه چالش برانگیز اف-35 بشمار می آید ، در حدود 131.6 میلیون دلار قیمت دارد که نسبت به برآوردهای  قبلی ، چیزی در حدود 1.8 درصد کاهش قیمت را نشان می دهد .   3- دو  فروند جت F-35C ( هر دو فروند برای ارتش ایالات متحده ) ، گونه خاصی از لایتینینگ ایرفریم آن  برای نشست و برخاست از روی ناوهای هواپیمابر ، تقویت شده است در مجموع 132/200/000میلون دلار هزینه تولید آن محاسبه شده که صرفاً یک افزایش 2.5 درصدی را نسبت به برآورد اولیه نشان می دهد و به همین دلیل نیروی دریایی فقط نیمی از سفارش اصلی ( 4 فروندی ) را دریافت نموده است . این آمار و اعداد بخوبی نشان می دهد که اگر ارتش آمریکا قصد کاهش هزینه تولید هر فروند از این جتها را در نظر دارد ، الزاماً این به معنی کاهش تعداد سفارش داده شده نیست .   ژنرال کریس بوگدان       ریاست دفتربرنامه ریزی مشترک ، ژنرال کریس بوگدان از عبارتی که رییس جمهور جدید در خصوص این برنامه بکاربرده ، بوضوح ناامید شده و در پاسخ به ادعای ترامپ ، چنین عقیده دارد :   " من قصد دارم به دولت جدید توضیح دهم که ماهیت این برنامه بسیار متفاوت از شرایط سال 2011 است . به عقیده وی ، در بازه زمانی 2011-2006 ، وقوع یکسری حوادث غیر قابل پیش بینی ، چیزی در حدود 13.5 میلیارد دلار افزایش هزینه ها را شاهد بودیم ، اما این برنامه از 2011 بطور کامل تغییرنمود و قرار است طبق طراحی صورت گرفته ، هرسال بیشتر از 50 فروند جت رزمی به مشتریان تحویل گردد .   به اعتقاد ژنرال بوگدان ، انتظار داریم تا قیمت هر سه گونه اف- 35، پس از ورود به چرخه کامل تولید درسال 2019 ، به شکل قابل توجهی از 6 تا 7 درصد کاهش پیدا کرده  و براساس برآوردهای صورت گرفته ، قیمت پایه آن به پایین تر از 80 میلیون دلار برای F-35A ،، یکصد و ده میلیون دلار برای F-35B و 96 میلیون دلار برای F-35C برسد . این قیمتها  با توجه به مفهوم "تورم تعدیل شده " و اینکه جت رزمی فوق الذکر ، در حقیقت به آخرین فناوری های موجود در حوزه های هوش مصنوعی ، الکترونیک پیشرفته مسلح شده ، منطقی به نظر می رسد .   البته بوگدان به این مساله اذعان می کند که به شکل طبیعی تاخیرهایی در این برنامه فوق  العاده پیچیده بوجود خواهد آمد ، اما نه در مقیاس های گذشته . بعنوان مثال ، تعویض سیم کشی های جت F-35B بدلیل وقوع یک مورد آتش سوزی ، اضافه شدن یک برنامه جدیدی برای تقویت بال و بدنه و ارابه های فرود ، و تغییر عایق های الکتریکی جت F-35A ، از جمله مواردی هستند که توسط پیمانکار (لاکهید/ مارتین )  در حال انجام است و همین امر ، تاریخ اجرای آزمون های اولیه را از شش تا 9 ماه به تاخیر خواهد افکند . . علیرغم این مساله ، بدلیل اجرای دقیق برنامه ها ، پنتاگون تا حال حاضر بیش از 532 میلیون دلار در برنامه اف-35 صرفه جویی نموده تا جایی که به شکل موردی ، فقط 165 میلون دلار در بخش تامین امنیت سایبری این جنگنده ، از هزینه ها کاسته شده است به گفته ژنرال بوگدان ، با توجه به روند صعودی بهره وری در این برنامه ، زمان مورد نیاز برای بهبود برنامه های نرم افزاری به منظور اجرای  آزمون های پروازی به 30 روز کاهش یافته است .   بوگدان می گوید :   " من دولت جدید را تحسین می کنم ، در نتیجه باید به این فکر کنیم که چگونه می بایست این مجموعه جدید را در خصوص برنامه اف-35 توجیه و متقاعد کنیم ، حال استراتژی ما چیست ؟؟ راهبرد ما بیان حقیقت است . "   پی نوشت :   1- مشاهده چهره برخی که از توئیت ترامپ ، عنان از کف داده بودند ، در این زمان بسیار جالب توجه هست .   صرفاً برای میلیتاری / مترجم :MR9

  پایگاه هوایی نواتیم    صحرای نقب         

با سلام   ورود نخستین جنگنده پنهانکار نسل پنجم به آسیای جنوب غربی       براساس اطلاعات منتشر شده ، طبق برنامه ریزی های قبلی ، با فرارسیدن 12 دسامبر 2016 ، IAF ، نخستین جفت از جتهای رزمی F-35I موسوم به اَدیر (Adir) که نزدیک به یک دهه از امضاء قرار داد دریافت آن گذشته ، را دریافت خواهد نمود و ورود جتهای فوق الذکر برای خدمه هوایی و زمینی این نیرو به معنای در اختیار داشتن نخستین  جت رزمی پنهانکار بشمار می رود .     خدمه این پرنده جدید ، عمدتاً در پایگاه هوایی Luke آریزونا بمدت بیشتر از یکسال در حال آموزش بودند ، اما بر خلاف بر خلاف سایر خریداران این جنگنده نظیر آمریکا ،  نروژ ، استرالیا ، و سایر کشورهایی که این پرنده نسل پنجم را سفارش داده اند ، IAF خدمه اعزامی خود را محدود به تمرین  با فوق  شبیه سازهای رزمی ساخت لاکهید /مارتین نمود . در این ارتباط ، افسر مسئول ستاد خبری IAF معتقد است که عدم تمرین با این پرنده در ایالات متحده ، انتخاب ما بشمار می رفت . در حدود یک دهه پیش ، زمانی که نخستین فروند از آخرین گونه جنگنده های اف-15 و اف-16 را تحویل گرفتیم ، خلبانان مانیازمند این بودند که در در ایالات متحده نیز پروازهای آموزشی ویژه ای را طی نمایند ، اما امروز ، وضعیت به دو دلیل بسیار کلیدی متفاوت  خواهد بود : دلیل نخست ، قابل اعتماد بودن شبیه سازهای لاکهید/ مارتین و دلیل دوم ، تک سرنشین بودن این جنگنده پنهانکار است . این افسر ارشد IAF چنین معقتد بود که به  دلایل فوق الذکر ، زیاد مهم نخواهد بود که خلبانان ما در کشورخاصی پرواز های تمرینی را پشت گذارند ، چرا که معلم خلبانی در کابین دوم وجود ندارد . وی در ادامه اضافه نمود که ما بواسطه اجرای تمرینات گسترده و فشرده در شبیه سازها ، تمامی اطلاعات مورد نیاز را بدست آورده و این یک فرصت فوق العاده بشمار می رود . بلحاظ آمادگی رزمی ، با فرارسیدن 12 دسامبر و تحویل این پرنده ها ، خدمه پروازی بطور کامل آماده اجرای ماموریت هستند .     ارابه های فرود نخستین دو فروند از جتهای رزمی پنهانکار F-35 با هدایت خلبانان نیروی هوایی ایالات متحده قرار است تا طی یک مراسم رسمی در 12 دسامبر 2016 ، باند پایگاه هوایی نواتیم واقع در صحرای نقب را لمس  نماید . دراین ارتباط ، یکی از دو خلبان نیروی هوایی ارتش ایالات متحده  سرگرد الیاس ساپر معتقد است که این یک رویداد تاریخی محسوب خواهد شد . وی درجریان پخش یک ویدئواز بخش خبری IDF ، تحویل نخستین جتهای رزمی نسل پنجم را به IAF تبریک گفت و معتقد بود که این لحظه ، یک  اتفاق تاریخی برای شما ، دنیا و به شکل خاص " منطقه" است . سرهنگ نیروی هوایی ، آساف ، جانشین پایگاه هوایی نواتیم که مسئولیت تحویل اف-35 را بر عهده گرفته ، در خصوص این رویداد ، معتقد است : " آماده سازی های لازم برای پذیرش اسکادران اف-35 ، از حدود 18 ماه پیش آغاز شده . این افسر که بدلایل امنیتی از ذکر نام خانوادگی اش خودداری نموده چنین تشریح نمود که این پایگاه بلافاصله پس از امضاء معاهده صلح با مصر ( کمپ دیوید/1979) گسترش پیدا نمود و توان رزمی آن به 5 اسکادران عملیاتی رسید و با اضافه شدن پرنده های جدید در قالب اسکادران یکصد و چهلم ، قدرت تهاجمی آن به  بیش از پیش می رسد .       موقعیت قرار گیری پایگاه هوایی نواتیم     با در نظر گرفتن تمامی شرایط ، خلبانان پس از گذراندن دوره های شبیه ساز در ایالات متحده و آماده شده خدمه زمینی در پایگاه هوایی اگلین ، تمامی این نیروها و تجهیزات به این پایگاه و آشیانه های زیرزمینی منتقل خواهند شد . پایگاه هوایی نواتیم ، یکی از بزرگترین تاسیسات نظامی رژیم عبری در سرزمین های اشغالی بشمار میرود که بسرعت در حال گسترش است و به منظور پذیرش سریع تر جتهای پنهانکار اف-35  ، تاسیسات پشتیبانی جدیدی از جمله ، بخش های  مرتبط با سیستم های تسلیحاتی ، پیشرانه ، اویونیک ، رادار و ... پیش بینی شده است . علاوه برآن ، احتمالاً شبیه سازهای خریداری شده  نیز در همین پایگاه راه اندازی خواهد شد  . انتظار میرود در پایان سال 2017 ، 9 فروند اف-35 به IAF تحویل داده شود و این به معنای ایجاد قابلیت توانایی عملیاتی اولیه (IOC) خواهد بود . طبق قرار داد ، این نیرو 33 فروند گونه A این جنگنده پنهانکار را در یافت می کند و از آزادی عمل لازم برای سفارش 17 فروند دیگر برخوردار خواهد گردید . با این وصف ، IAF برنامه خاصی برای خرید 25 فروند از گونه B  ( نمونه نشست و برخاست کوتاه ) اف-35 را در دست بررسی دارد و این بدان معناست که توان رزمی اف-35 های آن به 75 فروند خواهد رسید .   صرفاً برای میلیتاری / مترجم :MR9   پی نوشت :   1- نکته جالبی هست که پیشرفته ترین نیروی هوایی منطقه ، علیرغم تولید فناوری های نظامی در داخل  ، برای رفع نیازمندی های خود ، خرید نظامی خارجی را در دستور کار قرار داده است . 2- نکته جالب تر ، استفاده از شبیه ساز ها بدون انجام پرواز تمرینی در خاک ایالات متحده است . 3- از همه جالب توجه تر ، ورود نخستین جنگنده نسل پنجم پنهانکار  به سازمان رزم مهمترین دشمن منطقه ای ما است ، در حالی که نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران ، همچنان از جنگنده های  دهه شصت و هفتاد استفاده می کند و علی الظاهر عزم و اراده جدی برای پُر کردن خلاء بسیار خطرناک بوجود آمده ، وجود ندارد ( توجه به اینکه بر طبق متن ، IAF حداقل یک دهه برای چنین روزی برنامه ریزی نموده است )

تحویل اولین F-35A  نیروی هوایی ترکیه در سال 2018     نیروی هوایی ترکیه اعلام کرد که اولین دسته از هواپیماهای فوق پیشرفته F-35A  در سال 2018 تحویل میگیرد و قصد دارد دسته ای  جدید از این هواپیماها را سفارش دهد. دو تن از مقامات امریکایی که نخواستند نامشان فاش شوند گفته اند دسته بعدی از این هواپیماها شامل24 فروند می باشد در همین حال این مقامات گفته اند سفارشات جدید در سال 2021 و 2022 تحویل داده شوند و این خبر توسط نخست وزیر ترکیه رسما اعلام شود.       در حال حاظر لاکهید مارتین در حال ساخت سه گونه این  هواپیما می باشد و برنامه ریزی برای فروش به ده کشور که شامل بریتانیا، استرالیا، نروژ، دانمارک، هلند، ایتالیا، ترکیه، اسرائیل، ژاپن و کره جنوبی هستند را دارد. لاکهید مارتین برنامه فروش 3000 فروند به ارزش 379 میلیارد دلار به سرتاسر دنیا را دارد.ترکیه اولین سفارش خود را در سال 2014 داده بود و برنامه ریزی برای خرید 100 فروند را دارد   http://www.reuters.com/article/us-lockheed-fighter-turkey-idUSKCN12S2G1

       بارگذاری سنگین F35B سپاه تفنگداران دریایی در پایگاه هوایی یوما، آریزونا با بمب های GB12 ولیزری و هدایت شونده

با سلام     فرمانده نیروی هوایی ارتش ایالات متحده : امکان سریع تر شدن روند خرید  F-35A   غیر ممکن هست       فرماندهی شاخه رزم هوایی نیروی هوایی ارتش ایالات متحده بشدت در تلاش است تا هر چه سریعتر ، تعداد لایتنینگهای حاضر به رزم را در سازمان رزم این نیرو ، افزایش دهد ، اما مدیران  بخش غیر نظامی در دولت براین اعتقادند که در شرایط مالی کنونی ، سریعتر شدن روند تحویل  امکان نخواهد داشت .   روز سه شنبه گذشته ، ژنرال هربرت هاوک کارلایز در خصوص نرخ ورود به خدمت اف-35 به سازمان رزم نیروی هوایی اظهار نگرانی نمود و اعتقاد داشت که تردید جدی در خصوص  روند فعلی نرخ تحویل  از 40 فروند در سال جاری به 60 فروند در سال 2021  وجود دارد . به اعتقاد وی ، نیروی هوایی برای جایگزینی پرنده های قدیمی خود ، می بایست حداقل 60 فروند هواپیما در سال تحویل بگیرد .   با این وصف ، وزیر نیروی هوایی ،" دبورا لی جیمز " ، به خبرنگاران بخش دفاعی نشریه  ایرفورس تایمز خاطرنشان کرد افزایش کمّیت پرنده های فعال نیروی هوایی در حال حاضر به یک اولویت  برای این نیرو به نسبت خرید تعداد بیشتری اف-35 تبدیل شده است .   وی در مصاحبه با نشریه فوق چنین می گوید : " تمام موضوع ، حول محور " پول" در حال گردش است و من نیز بسیار علاقه دارم تا تعداد بیشتری از این پرنده فوق العاده خریداری شود ؛ اما آنچه در حال حاضر بسیار ضروری است ، تقویت و افزایش قدرت رزمی نیروی هوایی خواهد بود و این به یک اولویت جدی  برای رهبران ارشد ما تبدیل شده است "   وی اضافه می کند :   نیروی هوایی  همواره نیازمندی های رو به رشدی را دارد و این بسادگی هر چه تمام تر در میزان تخصیص بودجه برای پرداخت هزینه های اف-35 تاثیر گذار است . هر چند در خصوص میزان بودجه دریافتی نگرانی هایی وجود دارد ، اما من مطمئن هستم که این پول فراهم خواهد آمد .     ژنرال کارلایز در دوم اوت 2016 طی یک مصاحبه جنجالی اعلام نمود که خرید تعداد بیشتری از این جنگنده ، هزینه های خریدهای بعدی را کاهش خواهد داد تا به هدف گذاری نیروی هوایی که همانا رساندن هزینه این پرنده به 85 میلیون دلار است هرچه بیشتر نزدیک شویم . از سوی دیگر ، روند کُند تحویل این پرنده موجب خواهد شد تا نیروی هوایی پول بیشتری را برای به روزرسانی  پرنده های نسل چهارم هزینه نماید ، در غیر اینصورت ، ناوگان فوق ، بسرعت از خدمت رزمی کنار خواهد رفت .   این افسرارشد نیروی هوایی معتقد است :   " اگر در حال حاضر امکان  جایگزینی تعداد بیشتری از پرنده های قدیمی با اف-35 وجود ندارد ، هزینه لازم برای توسعه عمر رزمی و افزایش قابلیتهای پرنده های موجود می بایست  در اختیار این نیرو قرار گیرد . در نتیجه  لازم است که روند تحویل اف-35 ( برای کاهش هزینه ها) تا 60 فروند افزایش یابد ،  هرچند رسیدن این میزان به 80 فروند بسیار مطلوب خواهد بود ، اما با وجود محدودیتهای مالی ، رسیدن به این رقم اگر چه غیرممکن نیست ، اما بسیار سخت خواهد بود "   بنیاد هریتیج ، بعنوان یک تینک تانک محافطه کار در 4 اوت 2016 گزارشی را منتشر نمود که در آن به نیروی هوایی توصیه شده بود تا برای ارتقاء حداقل 1763 فروند از پرنده های رزمی موجود در سازمان رزم این نیرو ، برنامه جامعی را تدوین نماید .   از سویی دیگر، "جان ونابل " ، عضو ارشد کمیته  دفاعی کنگره ، در این گزارش به این نتیجه رسیده است که نرخ این پرنده به نسبت توانایی ها و میزان رقابت آن با سایر جنگنده های موجود در بازار تسلیحاتی دنیا ، چندان گران هم ارزیابی نمی شود .   جان ونابل  می گوید : " در حال حاضر ، نیروی هوایی خرید تعداد بیشتری از جنگنده F-35 را بدلیل وجود نیازهای مهمتر و کمبود منابع مالی یا عدم همکاری کنگره  ، به تاخیر انداخته  است ، چنانکه در سال مالی 2017 ، بودجه خرید 5 فروند F-35  ، نسبت به سالهای گذشته کاهش یافته و نیاز است تا این روند فوراً متوقف گردد "   ریچارد ابولافیا ، تحلیگر دفاعی  آمریکایی براین عقیده است که به احتمال زیاد در یک بازه کوتاه مدت ، برنامه ای برای خرید بیشتر از این پرنده وجود ندارد .وی می گوید :   " چشم انداز  خرید بیشتر از سوی نیروی هوایی تا سال 2018 بسیار بعید خواهد بود ، چرا که نیروی هوایی مجبور است تا از منابع مالی متعددی برای تامین نیازهای ضروری تر خود استفاده نماید . علاوه برآن ، احتمال دارد سایر برنامه ها ، نظیر خرید تانکرهای جدید KC-46  ، جنگنده آموزشی T.X وسیستم رادار نظارتی  مشترک نیز دچار یک کاهش قابل توجه گردد "     صرفاً برای میلیتاری / مترجم :MR9

با سلام   آذرخش سپاه تفنگداران ،آماده برای ورود به میدان نبرد       فرمانده شاخه هوایی سپاه تفنگداران ارتش ایالات متحده به شکل رسمی اعلام نمود که جنگنده های رزمی F-35B هم اکنون بطور کامل آماده اجرای عملیات رزمی است . اگر چه در گذشته نه چندان اعلام گردید که F-35B هنوز در مرحله آزمایشات اولیه قرار دارد ، نیروی دریایی ارتش ایالات متحده در ژوئیه 2015 ، آمادگی خود را برای اجرای ماموریتهای رزمی محوله اعلام نمود . با این وصف ، گونه تولید شده برای این نیرو ، به شکل کاملاً ضروری نیازمند ارتقاء نرم افزارهای بکاررفته و بروزرسانی های سخت افزاری بود .   ژنرال جان دیویس ، جانشین فرمانده شاخه هوایی سپاه تفنگداران نیز براین نکته تاکید می کند که :   " هیچ شکی در آمادگی F-35B برای ورود به عملیات رزمی در شرایط واقعی وجود ندارد و این آمادگی شاید به نوعی از انواع دیگر پرنده های رزمی موجود در این نیرو ، بیشتر باشد "     ژنرال دیویس در جریان یک جلسه توجیهی در یک تینک تانک غیردولتی در واشنگتن چنین گفت :   " برخی از کلرشناسان نظامی بر این عقیده اند که سطح آمادگی لایتینینگ های سپاه تفنگداران صرفاً در حد " قابلیتهای عملیاتی اولیه " (IOC) است ، در حالی که این اظهار نظرها ، صرفاً سیاسی و غیر تخصصی باشد . اگر چه در سپاه تفنگداران ، واژه " قابلیتهای عملیاتی اولیه " ، عمدتاً به معنای " وضعیت آماده به رزم " مورد استفاده قرار می گیرد "         در جریان این جلسه توجیهی ، خبرنگاران احتمال ورود این پرنده رزمی به عملیات علیه گروه های شورشی در عراق و سوریه را از ژنرال دیویس سئوال کردند . وی چنین پاسخ داد :   " اگر نیازی به این کار باشد ، ما برای اجرای آن آماده هستیم "   وی چنین اعتقاد داشت که انتظار می رود ، نخستین اسکادران F-35  سپاه تفنگداران درژانویه سال آینده به ژاپن اعزام گردد و پس از طی دوره آزمایشی ، در بهار سال 2018 و در چهارچوب  نیروی 31 اعزامی سپاه تفنگداران وارد عرصه اقیانوس ها شود . طبق برنامه ریزی ها ، دومین اسکادران F-35B در تابستان 2018 ، عملیاتی خواهد شد . شاید دراین میان برنامه ریزی ها تغییر کند ، اما ما آماده هر گونه تغییری هستیم . به گفته یکی از تحلیلگران نظامی، یکی از مهمترین مزیتهای F-35B بر جنگنده / بمب افکن های F/A-18 قابلیت حمل 3000 پاوند مهمات بیشتر خواهد بود .       ژنرال دیویس می گوید : " بعنوان یک تفنگدار دریایی ، ما هم اکنون قادر به حمل مقدار بیشتری مهمات بر روی هدف هستیم و اینگونه درب خانه دشمن را با شدت بیشتری  مورد تهاجم قرار خواهیم داد . من به چشم خود ، شاهد این مساله بودم که چگونه دو فروند از این پرنده های رزمی ، اهداف خود را درنهایت دقت مورد اصابت قرار داده و منهدم نمودند و این یک اثر هنری به تمام معنا بشمار میرود . در کمتر از 5 دقیقه ، یکفروند F-35B ، سایتهای  پدافند هوایی سام را از فراز ابرهای متراکم  ، با استفاده از مهمات هدایت دقیق مورد اصابت قرار داد و منهدم نمود .   به گفته این ژنرال سپاه تفنگداران ، در تستهای متعددی که بر روی F-35B اجرا شد ، ثابت گردید که فلسفه طراحی و مسلح سازی این پرنده ، براساس واقعیتهای عینی صورت گرفته است . این پرنده براحتی می تواند پیشرفته ترین سیستمهای دفاع هوایی را خنثی کرده و خلبانان این نیرو نیز آماده به چالش کشیدن آخرین فناوری های دفاع هوایی هستند"   وی در پاسخ به منتقدان که مدعی هستند F-35B برای سپاه تفنگداران یک فناوری بیش از حد گرانقیمت هست ، توضیح داد که با عملیاتی شدن این جنگنده رزمی ، ما در هر مکان و زمانی و در مقابل هر دشمنی قادر به عملیات موفق خواهیم بود .     ژنرال بازنشسته فرانک جونیور پترسون که در حقیقت نخستین افسرخلبان ارشد آفریقایی/ آمریکایی سپاه تفنگداران بشمار می رود در گفتگو با خبرنگاران در پاسخ به ادعای منتقدین  اف-35 چنین گفت :   "برخی از مردم فکر می کنند که این فناوری گرانقیمت فایده ای نخواهد داشت ، اما من در کره و ویتنام بارهای سانحه دادم و هرگز براین عقیده نیستم که فناوری موجود به نسبت فایده آن ، گرانقیمت و بی فایده باشد . باید به این دسته گفت که بسیار احمق هستید!!!!!"       صرفاً برای میلیتاری / مترجم : MR9

سلام علیکم   صد البته ، این شکل به نظر می رسد . به هرترتیب ، ماشین جنگی فوق العاده ای هست و آمریکایی ها با تمام توان سعی می کنند پیشگامی خودشون را حفظ کنند . اگر به گذشته هم برگردیم و تبلیغات جنگنده ای مثل f-104  را هم بررسی کنیم ، به موارد مشابه برخورد می کنیم .

با سلام -   خلبانان  آذرخش بر این اعتقادند : هر اندازه  پنهانکاری اف-35 افزایش یابد ، چالش نیروی هوایی برای آموزش خدمه ، بیشتر خواهد شد         اگر چه جنگنده اف-35 در ردیف یکی از پنهانکارترین جنگنده های تولید شده تاکنون قرار دارد ، اما همین ویژگی ، برای خلبانانی که با این پرنده رزمی جدید آموزش می بینند ، چالش های بزرگ و غیر معمولی را ایجاد نموده است ، چنانکه فرمانده یکی از اسکادران های تازه ایجاد شده ، براین اعتقاد است که تمرینات برنامه ریزی شده ، دچار مشکلاتی شده است .   وی می گوید : در یکی از جدیدترین تمریناتی که برای خدمه این جنگنده در پایگاه نیروی هوایی واقع در آیداهو برگزار گردید ، شبیه سازی حملات هوا به زمین در دستور کار قرار گفت ولی یک مشکل بزرگ پدید آمد ، زیرا هیچ کس بر روی زمین قادر به ردگیری هواپیماهای اسکادران به منظور سنجش و ارزیابی عملکرد آنها نبود .   سرهنگ دوم جورج واتکینز ، فرمانده اسکادران سی و چهارم جنگنده مستقر در پایگاه نیروی هوایی " HILL" واقع در یوتا ، براین عقیده است که آنها هرگز ما را نخواهند دید ، در نتیجه قادر به هدف قرار دادن ما نیستند "   وی می گوید :   جنگنده جدید نیروی هوایی ملزم هستند تابراساس قوانین FAA ،  درزمان اجرای شبیه سازی ، ترانسپاندرهای خود روشن کنند ، به همین دلیل مجموعه جنگ افزارهای دفاع هوایی آنها را کشف و شناسایی می کنند . در غیر اینصورت ، راهی برای شناسایی مسیر حرکت و زمان ضربه زدن به هدف توسط  پرنده های  اسکادران اف-35 وجود ندارد . این مساله تاحدی واقعی است که گاهی مکالمات میان خدمه و عناصر پدافند هوایی جنبه مزاح بخودش می گیرد " سعی کنید به ما شلیک کنید "     وی اضافه نمود که بدون ترانسپاندرهای روشن ، واحدهای سام ، شانسی برای ردگیری تشعشعات این جنگنده ندارند . واتکینز ادامه می دهد : " در زمان آموزش ، مشخصاً یک مبارزه ناعادلانه برای شبیه سازی واحدهای دفاع هوایی دشمن بوجود می آید ، با این حال ، با توجه به اینکه ما می دانیم که چگونه باید وارد رینگ مبارزه شد !!!! ، بخوبی این توانایی وجود دارد  که در برابر هرگونه تهدید شبکه پدافند هوایی نسل چهارم وارد عمل شویم و این مساله ، ناظران را در هوا و زمین دچار شگفتی نموده است ، به شکلی که ما هم اکنون می توانیم چهار فروند اف-35 را همزمان علیه یک هدف وارد عمل کنیم در حالی که  " همه جا باشیم ولی در هیچ جایی دیده نشویم " ، در حالی که با استفاده از حسگرهای موجود ، فضای هوایی گسترده ای به مراتب بیشتر از  جنگنده های F-15 و F-16  را تحت پوشش قرار دهیم . در هر شبیه  سازی که تاکنون انجام گرفته ، هیچ سامانه ای موفق به ردگیری ما نشده و طبیعتاً قادر به هدف قرار دادن ما نخواهند شد "   با توجه به این ویژگی ها ، زمانی که وارد عرصه رزم می شوید ، حس فوق العاده ای به شما دست خواهد داد ، چرا که می دانیم وارد یک مبارزه ناعادلانه خواهیم شد .   خلبانان و خدمه زمینی جنگنده نسل پنجم نیروی هوایی نخستین قدمهای خود را برای عملیاتی نمودن نخستین اسکادران از آذرخش های جدید را برمی دارند و این برای ارتش ایالات متحده امیدوار کننده خواهد بود . پس از عملیاتی شدن این اسکادران ، نیروی هوایی قصد دارد تا اولین حضور رسمی اسکادران اف-35 را در تمرینات مشهور " پرچم سرخ" در ژانویه 2017 که در یک دوره مشخص در پایگاه هوایی نلیس (نوادا) برگزار می شود به ثبت برساند . علاوه برآن ، جنگنده های F-35B سپاه تفنگداران نیز قابلیتهای عملیاتی اولیه خود را بدست آورده و احتمالاً در این تمرینات شرکت خواهند نمود . سرهنگ دوم ، استیون اندرسون ، جانشین گروه 388  آماد و نگهداری معتقد است که تمامی استانداردهای شرکت سازنده به منظور رسیدن به سطح عملیاتی رعایت شده و در صورت نیاز ، این جنگنده ها می توانند به سرعت توسط کشتی یا هواپیماهای حمل و نقل به هرنقطه کره زمین حمل و بلافاصله عملیاتی شوند .         وی اضافه می کند : برای بسیاری از ما در طول عمر فقط یکبار اتفاق می افتد که یک سلاح جدید را برای دفاع از این کشور در سازمان رزم نیروی هوایی مشاهده کنیم . همه ما ، از جوان ترین پرسنل تا فرماندهان ارشد برای عملیاتی شدن این جنگنده هیجان زده هستیم .   به گفته وی ، در حال حاضر ، 21 خلبان آماده اجرای ماموریتهای رزمی هستند و سه گروه دیگر نیز فرآیندهای  لازم را  برای دریافت تاییدیه نهایی طی می کنند . علاوه بر آن ، 222 خدمه زمینی آماده ورود به سطح عملیاتی بوده و 150 نفر دیگر نیز مشغول گذراندن دوره های آموزشی هستند .  هم اکنون 15 فروند اف-35 در مراحل پایانی تکمیل و تحویل به نیرو است و 16 فروند نیز تا پایان اوت در این مرحله قرار خواهد گرفت . در نهایت سه اسکادران کامل با مجموع 72 فروند هواپیما تا سال 2019 تشکیل خواهد شد . . به اعتقاد سرهنگ اندرسون ، با ورود خلبانان و خدمه فنی آموزش دیده ، هیچ مشکلی برای رسیدن به سطح عملیاتی 100%  بوجود نخواهد آمد .     صرفاً برای میلیتاری / مترجم : MR9

دوستان طوري با افتخار از زدن هواپيماهاي عراقي توسط تامكت صحبت مي‌فرماين؛ انگار كه F-22 زده!! فكر نكنم خيلي هنر باشه با فونيكس، ميگ-21 و ميگ-23 رو از كيلومترها دورتر بزنيم!! از جايي كه طفلك خلبان حتي روحش هم از وجود همچين هواپيمايي بي‌خبره!! فكر نكنم تفاوت نسل‌ها، چيز كم‌ارزشي در نبردهاي هوايي محسوب شه! ما شانس آورديم و جنگنده‌ي نسل چهارمي در اختيار داشتيم و در اوايل جنگ، دست بالا رو داشتيم. ولي ديديم وقتي قضيه مشخص شد و شوروي و فرانسه، نيروي هوايي عراق رو آپديت كردن، ديگه عملاً‌ سلطان هوايي نبوديم و حتي ميگ-23‌هاي عراقي تونستن تامكت ما رو منهدم كنن!! پس بهتره اينقدر رو اين هواپيماها تعصب نداشته باشيم. ---------------------------------------------------- دوستان گاهاً بحث‌هايي مي‌كنن كه آدم رو به شك مي‌اندازه! عزيزان! وقتي درمورد خوبي يا بدي جنگنده‌ها صحبت مي‌فرمايين، به اين هم فكر بفرمايين كه چه گزينه‌هاي ديگه‌اي در دست داريم! اگه مي‌فرمايين سوخو-35 يا گريپن يا رافائل يا تايفون (كه البته خودتون هم اذعان دارين كه به ما نمي‌فروشن)، يه لحظه فكر بفرمايين كه شرايط به چه منوال هست! شما دارين پيشنهاد مي‌دين يا صرفاً دارين اسم جنگنده‌هايي رو كه بهتر از ميگ 29 هست رو ذكر مي‌فرمايين؟!! يه لحظه به اين مسئله فكر بفرمايين كه اگه نخريم چي بخريم؟ دوشكا؟! ما نمي‌تونيم فرض رو بر اين بذاريم كه ان شاء الله امريكا تا قرن آينده به ما حمله نمي‌كنه. روسيه هم 20 سال ديگه، سوخو-35 رو به ما مي‌فروشه. اسرائيل هم همين F-15 و F-16 ها رو داره. امريكا هم تغييري در نيروي هوايي‌اش نمي‌ده. با اين محاسبات، ما مي‌تونيم امنيت هوايي داشته باشيم!!!!!!!! شما فرض بفرما اگه همين فردا يا سال ديگه جنگ بشه، چه گزينه‌هايي براي دفاع هوايي داريم؟!! منظورم، نبرد هواپيماهاست؛ نه پدافند!!! ------------------------------------------------ مسئله‌ي ديگه‌اي كه دوستان اشاره دارن، سرمايه‌گذاري بر روي ساخت هواپيماهاي بومي است. اين مسئله، مي‌تونه با اهميت باشه به شرطي كه ما حقيقتاً فن‌آوري ساخت هواپيماهاي جديد رو در اختيار داشته باشيم كه اين امر، يا مستلزم ارتباط با غول‌هاي هواپيمايي و خريد اطلاعات و امثالهم هست، يا طراحي از ابتدا تا انتهاي يك جنگنده‌ كه خود نيازمند ميلياردها دلار انجام هزينه‌هاي تحقيق و توسعه و آزمايشات گوناگون هست كه نه بودجه‌اش رو داريم و نه دانشش رو!!! سواي بلوف‌هاي سياسي - نظامي، اگه حتي فرض رو بر اين بذاريم كه ما آذرخش و صاعقه و حتي شفق 2 رو به توليد انبوه برسونيم (عين حرف وزير دفاع!!! يه لحظه فكر كردم دارن درمورد تراكتور و پرايد صحبت مي‌فرماين!!!!)، باز هم بايد ديد در نبردهاي امروزي، چقدر كاربرد دارن؟ بله!! ساخت اين هواپيما كه نمونه‌ي بهينه‌ي تايگر هست و كلي تغييرات ريز و درشت روش صورت گرفته، يه افتخار محسوب مي‌شه. ولي بايد ديد حريف جنگنده‌هاي دشمن مي‌شن يا خير؟!!! اين كه ما صرفاً دلمون رو به هزينه كردن براي پيشرفت خوش كنيم و از آسمون كشور غافل باشيم، فكر نكنم كمكي به ما مي‌كنه! اگه مي‌كنه، پس بسم‌الله! بفرمايين هرچي مي‌تونين خر بخرين و دو تا بال هم بهش بدين تا به خوبي از حريم هوايي كشور حفاظت به عمل بياد!!! ------------------------------------------------- و اما دوستاني كه مي‌فرماين ميگ 29 نبايد بخريم، چون خيلي‌ها خريدن و با فوت و فن اون آشنايي دارن، حقيقتاً من رو در درياي بهت و تعجب فرو بردن!! فكر خوبيه! چرا به ذهن برادران امريكايي و اسرائيلي ما نرسيده؟!! الان خيلي از كشورها، كاربر F-16 (انواع و اقسام مختلفش) هستن! كمتر از اون هم كاربر F-15. به نظر شما، اين نقطه ضعفشون نيست؟! الان ديگه همه مي‌دونن F-16 چطور مي‌تونه زمين و زمان رو شخم بزنه!!!!!!!!!!!!!!! واقعاً چه موضوع مهمي!! دوستان! خواهشاً از تفكرات سطحي دست بردارين! اگه قرار به منحصر به فرد بودن تجهيزات باشه، هيچ كشوري از كشور ديگه تجهيزات خريداري نمي‌كنه! چرا حرفي مي‌زنين كه ...!!! بي‌خيال! -------------------------------------------------- ان شاء الله هرچي خير باشه پيش بياد.