صر فا" برای اطلاع جنابعالی و سایر دوستان عزیز در انجمن میلیتاری به نقل از سرهنگ بازنشسته پدافند ، حسین صفری ابهری ( مجله صف شماره 369 ) چین ، سامانه دفاع هوایی HQ-2 ، جنگ ایران و عراق و.... باقی قضایا مرجع شماره یک : ..... و بعد از مدتی حدوداً اواخر پاییز بود که برای عملیات کربلای 5 یک سایت را به منظور آماده کردن جهت منطقه در رامهرمز گسترش دادیم و تازه داشت سایت آماده می‌شد که محل ما کشف و مورد تهاجم موشکی عراق قرار گرفت که الزاماً محل را ترک و جهت استقرار بعدی به اصفهان در منطقه فلاورجان و در یک منطقه کشاورزی که پیاز کاری شده بود سایت (یابن الزهرا )پایه گذاری گردید و عملیات مهندسی فوق‌العاده سریع و منسجمی در آن منطقه صورت گرفت و روزی صدهاکمپرسی مایلر شن و ماسه ومصالح به سایت می‌آوردند و خیلی سریع سایت آماده و تجهیزات گسترش یافت و با توجه به اینکه کلیه کارکنان در هر تخصص دوره یکسان طی نموده بودن و در تیمی که جهت عملیات پیش بینی شده بود از کارکنان فنی کسی در نظر گرفته نشده بود و لازم بود کل امور تعمیراتی نیز توسط خود کارکنان عملیات انجام شود بعد از روشن کردن سایت و انجام سرویس‌ها و تست‌های مربوطه مشخص شد که بخشی از سیستم که در بخش اطاق عملیات (تراک3) اشکال دارد که کلیه فرایند سامانه را با اشکال مواجه کرده است که با تلاش بسیار زیاد معلوم گردید در یک شاسی به عمد خرابکاری گردیده است به طوریکه در جایی که باید لامپی با شماره خاص گذاشته شود یک لامپ با شماره دیگر کار گذاشته بودند و روی شاسی را به غلط و عمداً غلط نوشته بودند ولی در نقشه لامپ دیگری بود و اشکالتی مشابه که ظاهراً چینی‌ها در هر سیستم اعمال کرده بودند که ما مجبور شویم از آن‌ها جهت رفع عیب کمک بگیرم و به این وسیله برای خود جایی باز کنند ولی از آنجایی که خداوند در تمام مراحل یار ما بود این اشکالات رفع و با از جان گذشتگی و کارهایی که بیشتر به معجزه شبیه بود سایت عملیاتی گردید که از آن جمله سوخت گیری موشک به صورت دستی و توسط سطل و قیف که با هیچ معیاری هم خوانی ندارد. مرجع شماره 2 - فصلنامه نگین ایران ، شماره 30 بازخوانی عملکرد نیروی هوایی سپاه در عملیات کربلای 4 و 5 پی نوشت : دو تجربه تلخ از اعتماد به چینی ها یا هرکشور دیگر. همانطور که در بروزرسانی هم عرض شد ، هر معامله سلاح قانونی ( سفید ) دو سمت دارد ، فروشنده و خریدار ، فروشنده طبیعتا" قصد فروش سلاح را دارد و خریدار هم بنا بر نیازهای خودش ، خواهان سلاح . ولی در این میان ، هوشمندی خریدار در انعقاد قرارداد هست ماهیت قرار داد را مشخص می کند . نتیجه مشخص این پست ، در معاملات مربوط به ابزار کشتار ، مفهومی به نام اعتماد وجود ندارد .

انتقال تکنولوژی پهپاد مهاجم 92 به Technical Directorate for Military Productionعراق تحت عنوان رقیب فیلم های مربوط به پهپاد رقیب در عراق https://www.aparat.com/v/7KsFL و https://www.aparat.com/v/oY6O9 http://gallery.military.ir/albums/userpics/10314/IRAN_BM.jpg

دیواره آتش پرنده ایده اولیه ساده است ، قصد داریم تا در مسیر پرواز موشک کروز ، کوادکوپتر ( پهپادی ) با قابلیت حمل نیم کلیوگرم ( یک پوند ) ماده منفجره را قرار دهیم تا با انفجار آن موشک کروز منهدم یا ساقط شود. با توجه به دو عامل قیمت پایین و سرعت کم پرواز پهپادها مجبوریم به جای استفاده از یک پهپاد تعداد زیادی از آنها را بکار گرفته و با پخش نمودن آنها همچون یک تور حفاظتی بر نقطه ضعف سرعت پایین غلبه نماییم . در ادامه مقایسه ای بین این تور پهپادی در مقابل بکارگیری موشکهای پدافندی انجام خواهیم داد . مفروضات : 1- محل استقرار تور حفاظتی فاصله ی 3000 متری از هدف خواهد بود . 2- سرعت افقی کوادکوپتر 25 متر در ثانیه و سرعت عمودی آن 2.5 متر بر ثانیه است . 3- موشک کروز با سرعت 250 متر بر ثانیه پرواز می کند. 4- دفاع از هدف را یک سامانه موشکی با استفاده از 4 موشک بعهده دارد. در قدم نخست می بایست مساحت تحت پوشش موشکها در فاصله ی 3000 متری را بدست آوریم . در صورت استقرار سامانه پدافندی با 4 موشک و برای پوشش 360 درجه ، هر موشک می بایست مساحت یک چهارم یک نیم کره را تحت آتش داشته باشد . در محاسبه ی مساحت نیم کره خواهیم داشت : 4*3.14*3000*3000=113,040,000/2=56,520,000 این مساحت بدست آمده مربوط به نیم کره ای به شعاع 3000 متر می باشد ، حداکثر ارتفاع پرواز موشک کروز را 300 متر در نظر گرفتیم. پس می بایست مساحت عرق چین بالایی ( فاصله ی 300 متری تا 3000 متری نوک نیم کره ) را بدست آورده و آنرا از مساحت نیم کره کم کنیم : A=2пRh=2*3.14*3000*(3000-300)= 50,868,000 بنابراین کل مساحت تحت پوشش 4 موشک برابر با : 5,652,000 متر مربع خواهد بود به عبارت دیگر هر موشک 1,413,000 متر مربع را تحت حفاظت خود دارد . برای بدست آوردن تعداد پهپادهای مورد نیاز جهت پوشش این مساحت در فاصله ی سه هزار متری از هدف ، مستطیلی را در نظر می گیریم که در هر گوشه از آن یک پهپاد قرار دارد و این چهار پهپاد می بایست مساحت این مستطیل را تحت پوشش خود داشته باشند تا خود را در مسیر موشک قرار داده و باعث انهدام آن شوند . حال اگر پهباد ما دارای سرعت افقی 25 متر بر ثانیه و سرعت عمودی 2.5 متر بر ثانیه باشد و مسیر کروز مهاجم را در فاصله ی 10000 متری شناسایی کنیم ، با فرض سرعت 250 متر بر ثانیه برای موشک کروز ، تا رسیدن به 3000 متری هدف 28 ثانیه زمان خواهیم داشت که در این مدت پهپاد می تواند 700 متر در عرض و 70 متر در ارتفاع جابه جا شود . طول و عرض مستطیل حفاظتی توسط 4 پهپاد برابر با 1400 در 140 متر و مساحت تحت پوشش 4 پهپاد برابر با 196,000 متر مربع خواهد بود . در نتیجه تعداد مستطیلها تقریبا (روند به بالا ) برابر می شود با : 1,413,000/196,000=8 اگر این 8 مستطیل را بصورت جدولی با چهار خانه ی عمودی و دو خانه ی افقی تصور کنیم در مجموع 15 رأس خواهیم داشت و در نتیجه به 15 پهپاد نیاز داریم . 15 پهپاد 500 دلاری ، 7500 دلار هزینه خواهد داشت و ما یک تور دفاعی مقابل تهدید موشکهای کروز خواهیم داشت . در این مقایسه نکات دیگری را هم باید در نظر گرفت ، موشکها همواره آماده آتش خواهند بود و محدودیت زمانی جهت استفاده ندارند ، اما پهپادها مدت پرواز محدودی دارند و باید پس از این مدت فرود آمده و باطری آنها تعویض شود تا بتوانند دوباره پرواز نمایند . با احتساب مدت زمان پرواز 20 تا 25 دقیقه و بدلیل عدم پذیرش ریسک وجود یک حفره در پوشش ، حداقل می بایست 15 پهپاد رزرو وجود داشته باشد تا همواره پوشش ما پا برجا باشد . برای آمادگی در برابر 4 موج حمله که مدت زمان آنها جمعا 8 ساعت خواهد بود ؛ هر کدام از 30 پهپاد مورد نظر نیاز به 12 باطری 100 دلاری اضافه خواهد داشت که قیمت هر پهپاد به 1700 دلار می رساند و تا این جا مبلغی در حدود 51000 دلار مورد نیاز است . حال برای افزایش ضریب اطمینان و کارایی تور پدافندی ، لایه دومی همانند لایه اول را در فاصله 2500 متری مستقر می کنیم . تا اینجا 102000 دلار هزینه داریم . اما درصد موفقیت بشدت افزایش خواهد یافت و البته در عوض 4000 موشک با هزینه 52 میلیون دلار به 408 میلیون دلار نیاز داریم . تقریبا 8 برابر قیمت موشک ها ! به نظر می رسد در مقایسه با موشک بکارگیری پهپادها مقرون به صرفه نیست اما موضوع آنجا تفاوت خواهد کرد که پس از نابودی یک کروز با 2 موشک ، مجبوریم بین 15000 تا 32000 دلار هزینه بازسازی و جایگزینی موشکها را بپردازیم در حالی که در استفاده از پهپادها این هزینه کمتر از 5000 دلار خواهد بود! ( فرضا با انفجار کروز علاوه بر دو پهباد درگیر پهبادهای دیگر هم صدمه ببینند ) یعنی در پایان موج چهارم و با استفاده از موشکها 52 میلیون دلار هزینه غیر قابل بازگشت کرده ایم و باید برای هزینه کرد 52 میلیون دلار دیگر آماده باشیم . اما با استفاده از پهپادها تنها 5 میلیون دلار هزینه غیر قابل بازگشت نموده ایم ! همچنین با اقزایش قابلیت کشف و شناسایی موشکهای کروز دیگر نیازی به پرواز 4 ساعته هر پهپاد نخواهد بود . اگر پرواز دو ساعته هر پهپاد برای دفاع در برابر امواج حمله کافی باشد ، قیمت هر پهپاد به 1100 دلار کاهش یافته و هزینه نهایی برابر 211 میلیون دلار خواهد بود . (بهتر شد !!!) و مبحث آخر آنکه پهپاد در نظر گرفته شده تنها در مقابل وزش بادی با سرعت 40 کیلومتر مقاوم است و در هر شرایط اب و هوایی نمی توان از ان استفاده کرد .

به نظر میرسه با توجه به شبهاتی که نسبت به رونمایی پهپاد کیان نیروی پدافند هوایی ارتش به وجود آمد ، در فیلم زیر توضیحاتی در این زمینه داده شده : پهپاد کیان 1 : پهپاد هدف سرعت 480 رونمایی سال 93 کیان 1 پهپاد کیان2 : پهپاد رزمی / پدافندی ماموریت رهگیری - شناسایی- نقطه زنی قابلیت حمل مهمات ارتفاع پرواز 15000 پا به بالا (به گفته فرمانده نیرو ) شعاع پروازی 1000 کیلومتر رونمایی سال 98 در خبرگزاری ها گفته شده پهپاد با پیشران جت می باشد ولی در تصاویر و فیلم های خبری موتور ملخی مشهوده تحلیل مشرق نیوز : تصاویری که در حال حاضر از پهپاد کیان منتشر شده این سامانه پروازی را فاقد سیستم های اپتیکی یا تسلیحات نشان می دهد ولی اندازه کیان مشخصا و برای مثال جوابگوی یک سیستم اپتیکی در بخش دماغه به منظور هدف گیری است. امکان نصب نوعی از سیستم های دریافت کننده امواج راداری متخاصم نیز در درون این پهپاد وجود دارد که می تواند آن را برای نقش ضد رادار تبدیل به یک گزینه مناسب کند. نکته مهم اینجاست که پهپاد کیان از طراحی سازه تقریبا ساده ای برخوردار است و می توان در تعداد بالایی آنها را ساخته و در سناریوهایی مثل حملات موجی به سمت اهداف خاص استفاده کرد. کیان 2 مقایسه ابعادی کیان 1 و2 در فضای نت هم این پهپاد رو به عنوان پهپاد کیان معرفی کردند : https://twitter.com/hosseindalirian/status/548847108904976385?lang=fa منبع : https://www.mashreghnews.ir/news/990305/فیلم-با-پهپاد-سری-کیان-بیشتر-آشنا-شوید

همچون پهپاد حماسه که ظاهرا اسکیل کوچک پهپاد فطرس بود این پهپاد هم نمونه ی کوچک تر پهپاد کمان 12 به نظر میرسه . البته پبش از رونمایی اسکیل کوچکتر با نام مهاجم 92 که نشان دهنده ی پروژه ی ساخت یک پهپاد رهگیر در سال 92 هست ازین پهپاد بدون هیچ نامی در نمایشگاه پدافند هوایی رونمایی شده بود . نمونه ی اولیه از همون لرکس عریض بهره میبرد ولی ظاهرا محل نصب موتور به جای انتهای بدنه ؛ بالای آن و در قسمت نزدیک به انتها بود . اکنون مشخص میشه که گمانه زنی ها بر اساس اینکه پهپاد فوق پهپاد هدف بوده است در اون موقع صحیح نبوده . لینک + اولین نمونه مشاهده شده در نمایشگاه پدافند : نمونه ی بعدی ( مهاجم 92 ) با کشیده تر شدن بوم ها موتور به انهتای بدنه انتقال پیدا کرده و همچنین برجستگی رادوم در طراحی لحاظ شده . نمونه ی آخر ( کمان 12 ) که در روز رونمایی دوفروند به همراه موشک اخگر نمایش داده شد . اسکیل حدودا دوبرابر شده و در انتهای بالها از بالچه های یکپارچه ( blended winglet ) استفاده شده . این فقره در طراحی ، در دنیا هم مربوط به سالهای جدید هست و درنمونه های تجاری ایرباس با طراحی sharklet در a 320 و در نمونه های نظامی ، جنرال اتمیکس در پروژه ها ی Predator B ER افزایش برد پریدیتور و MQ-1C ER Gray Eagle افزایش برد گری ایگل دیده شده بود . ظاهرا به دلیل مداومت بالای بیشتر چنین نکته ای در طراحی واردشده . گذشته از اون این پهپاد به دلیل شکل بدنه اش که منحنی هست در میان پهپاد های ایرانی سابقه ای نداره . نزدیکترین نمونه united 40 امارات هست . به نظر میرسه این هم باعث افزایش برازایی بدنه میشه . پریدیتور بی اکستندد رنج : گری ایگل اکستندد رنج :

سلام علیکم      در مورد استدلال ایشان فقط باید گفت وقتی یک کارشناس غیر نظامی و سیاسی ، قصد داشته باشد در حوزه نظامی اظهار نظر کند ، بهتر از این نمی شود انتظار داشت و این درد بزرگ جامعه ایرانی هست .    البته هنوز فقدان ناوشکن های کلاس کوروش (کید ) ، زیرسطحی های کوسه ، N تعداد فالکون ، تانکهای شیر-2 ، قطعات توپخانه خودکشش ، تکمیل خط تولید شرکت بل ، و دهها قرار داد دیگر ، در سازمان رزم ارتش ایران بعد از سه دهه حس می شود و این استدلال های کودکانه ، بیشتر برای تطهیر عملکرد هاست و نه تحلیل واقعیت .   انشا... خداوند به همه ما توانایی اعتراف به اشتباه را اعطاء بفرماید .   پی نوشت :   1- البته باید ایشان را در اوج جنگ نفت کش ها ، به جزیره خارک می بردند ، درست زمانی که میگها و میراژها و توپولف های عراقی ، قصد قطع شریان و رگ حیات کشور را داشتند ، آن وقت تاثیر وجود یک ابررهگیر همه کاره در دستان خدمه آموزش دیده را مشاهده می فرمودند . گرفتاری ما ایرانی ها این هست که بسیار علاقه داریم تاریخ را بارها و بارها تکرار کنیم و نتیجه طبیعی آن ، این هست که همواره از قافله پیشرفت و توسعه عقب هستیم .    2- چند وقت پیش بایکی از دوستان صحبت می کردیم ، تحلیلی بود که در حوزه نیروی دریایی ، اگر این سه فروند ناوشکن های کلاس کوروش ، تحویل می شد و اصلاً در جنگ استفاده ای هم از آن نمیشد ، اولاً برتری و سیادت دریایی ما تا چه اندازه ای در خلیج پارس بالاتر بود و چه اینکه همین شناورها پایه ای می شد برای ساخت شناور های جدید در همین تناژ ( با توجه به طراحی مناسب آن برای نصب تسلیحات متنوع  ) به جای متمرکز شدن روی طراحی شناورهای بریتانیایی یا فرانسوی 

چالش های قدیمی،راهبرد های تازه اصل پیروی از ساختار from must follow function بخش اول: پس از سال ها انتظار و حدس و گمان بالاخره در مرداد سال 1398 سامانه پدافندی باور 373 رونمایی شد با به شکلی عجیب و در حد یک آتشبار! ولی همین رونمایی هم به بسیاری از شک و تردید ها در مورد رادار درگیری و رادار رهگیری، هات لانچ یا کلد لانچ بودن سامانه، برد موشک صیاد4 و دیگر ابهامات پاسخ داد ولی سوالات بیشتری را در مورد نقش رادار معراج4 و ... ایجاد کرد. هر چند بنده نه قصد انتقاد دارم و نه اطلاعات کافی جهت ابهام زدایی فقط امیدوارم از ان پیشنهاد های بنده مفید واقع گردد. پیشنهاد اول-clam shell در جنگ خلیج فارس، جنگ کوزوو، حمله ائتلاف به لیبی، دست بلند نیروهای هجومی استفاده گسترده از موشک های کروز در حمله به اهداف راهبردی بوده و است. از اینرو شوروی/روسیه جهت سرچ افق و شناسایی اهداف در ارتفاع پست رادار clam shell (5n66/76n6) را طراحی کرد. این رادار به دلیل اینکه بر روی ستون هایی به ارتفاع 23 متر تا 37 متری قرار دارد که توانایی شناسایی اهدافی که پست می آمدند را بهتر از دیگر رادار های شوروی داشت به شکلی که نیاز به رادار های هوابرد را تا حد زیادی جبران کرده است. ایران هم میتواند جهت نظارت بهتر میتواند رادار درگیری و رادار رهگیری سامانه باور 373 را رور برج های روسی (40V6/40V6m) با ارتفاع بیست و سه متری و (40V6MD) سی و هفت متری مسقر کند یا نمونه داخلی آن ها بسازد.

فکر کنم اون پهپادهایی که یمنی ها و حزب الله دارند، از این به مراتب پیشرفته تر، عملیاتی تر، و اصطلاحا combat proven باشه.

چندی پیش هم در پست دیگری عرض کردم که گویا حداقل دو کاربر با اکانت حضرتعالی فعالیت می کنند. یکی آدم فرهیخته ای است که به قانونمندی و مدیریت سیستماتیک مبتنی بر دانش و تجربه مکتوب (واقعیات) باور داشته و دیگری از همین جوانان امروزی که معتاد به فضای مجازی و گفته های این و آن شده است و‌هدفی جز گذراندن زمان و‌رفع تکلیف ندارد. برادر من! یعنی شما پس از اینهمه سال هنوز این سیاست کثیف بیشتر مسوولان ما که برای بزرگ کردن خود از حربه کوچک کردن دیگران و گل آلود کردن آب در رسانه ها استفاده می کنند را فرا نگرفته اید؟ اگر‌هم‌‌ این داستان‌هایی که این بنده خدا جناب ابهری و دوستان ایشان در اینجا و آنجا مطرح می کنند درست باشد (که‌ ۱۰۰ درصد نیست) مقصر چه طرفی‌ است؟ خریدار یا فروشنده؟ ۱- هر سیستم خریداری شده پیش‌ از تحویل به خریدار بایستی توسط کارشناسان طرف خریدار در مبدا بازرسی کیفی و کمی شود. اگر برای هپلی هپو کردن بخشی از قرارداد، چنین موضوعی در قرارداد ذکر نشده مقصر کیست؟ یا اگر دوستان بازرس در دوره بازرسی خارج از کشور زمان و‌ تنخواه مربوطه را صرف امور دیگری کرده اند به فروشنده چه ارتباطی دارد؟ از سیاست “حالا شما این را به ما بده، ما خودمان یک فکری‌ برای بعدش می کنیم” چه انتظاری دارید؟ ۲- سیستم خریداری شده‌ پیش‌ امضای سند تحویل رسمی بایستی در حضور کارشناسان طرف خریدار آزمون واقعی را پاس‌ کند ( همانند پرفورمنس تست اس-۳۰۰ که همه دیدیم). اگر برای هپلی هپو کردن بخشی از قرارداد، چنین موضوعی در قرارداد ذکر نشده مقصر کیست؟ از سیاست “حالا شما این را به ما بده، ما خودمان یک فکری‌ برای بعدش می کنیم” چه انتظاری دارید؟ ۳- من که نمی فهمم چرا هر فروشنده ای به ایران که می رسد تبدیل می شود به یک کلاهبردار حرفه ای که گویا قصدی جز ضربه زدن به ایران را ندارد؟ گویا حضرتعالی هیچ تجربه ای از کارکردن برای شرکتی که محصولی‌ صنعتی‌ به کشورهای دیگر عرضه می کنند ندارید. کارشناسان این شرکت‌ها دقیقا” برخلاف آن چه شما می گویید نهایت تلاش خود را برای عرضه باکیفیت ترین محصول به مشتری خارجی انجام می دهند تا راه را برای فروش های بعدی هموار سازند. ۴- خوب پس از اینهمه تجربه تلخ، چرا این بندگان خدا یا همان دزدان و کلاهبرداران بین المللی را به حال خود رها نمی کنند؟ خوب چه از جان یک مشت شیاد و قلاب کن می خواهند؟ چرا دوباره از آنها خرید می کنند؟

فقط نمونه بودن از نظر فناوری چاره کار نیست، بدلایلی همین سوخو 30 جور شه باید چند ردیف شتر جلوی این جنگنده خوب قربانی کرد از جمله اینکه: 1) نیروی هوایی کهنسال ایران متشکل از چندین نوع جنگنده از ایالات متحده، روسیه، چین، فرانسه و... است و وجود سوخو 30 که یک جنگنده چند منظوره هست میتونه جانشین مناسبی برای جنگنده هایی مثل اف 4 باشه. 2) به خاطر فروش سوخو 30 به کشورهای متعدد ، دسترسی به قطعات سوخو 30 خیلی محتمل تره تا دریافت خدمات و کمک های جانبی و خدماتی در مورد سوخو 35 یا سوخو 57 که یا به کشوری فعلا فروخته نشده و یا به کشورهای معدودی فروخته شده. 3) خریدی مناسبه که با انتقال فناوری همراه باشه وگرنه مثل ابرجنگنده تامکت باید استرس روزی رو داشت که این جنگنده بازنشسته بشه و جانشینی براش نباشه ولی با انتقال فناوری سوخو 30 میشه هم با اطمینان خاطر یه جنگنده مولتی رول با ویژگی های خوب به خصوص در زمینه بعد تهاجم هوایی که دست ایران چندان پر نیست، داشت و در آینده هم میشه با سرمایه گذاری بر روی فناوری بومی اون جنگنده رو ارتقا داد و بروز رسانی کرد. در مورد سوخو 35 یا سوخو 57، رافائل یا گریپن یا جی 20 خود این خریدها بعید به نظر می رسه چه برسه به انتقال فناوری. به اصطلاح سنگ بزرگ نشانه نزدنه. 4) قرار نیست سوخو 30 اولین و آخرین جنگنده خریداری شده ایرانی باشه. میشه اون رو در ترکیب با دیگر جنگنده ها به کار برد و در کنارش جنگنده های دیگری رو حالا در تعداد کمتری خریداری کرد. 5) علی رغم کارشکنی روس ها در تامین قطعات و خدمات رسانی به جنگنده هایی نظیر میگ 29 و سوخو 24 در مجموع این جنگنده ها به خصوص در زمان بعد از جنگ که کمبود جنگنده های به روز احساس میشد، عملکرد و پتانسیل بیشتری داشتند تا جنگنده های مثل اف 7 که سابقه و شهرت خوبی در نیروی هوایی نداره. سوخو 30 از کار در اومده تره نسبت به مثل جی 10 که هندوانه سربسته است و فعلا قابلیت هاش عملیاتی نشده. 6) سوخو جنگنده دو کابینه است و خیلی خلبان های نیروی هوایی چه در زمینه آموزش و چه بعد عملیاتی سازگاری بیشتری با هواپیماهای دو کابینه دارند به نسبت نمونه های مثل سوخو 35 و یا جی 10

بله ، ولی مشکل اینجاست که پیشرانه گریپن Volvo. RM12 مشتق شده از F-404 امریکایی هست و آنها هم بسیار بعید هست چنین اجازه ای را بدهند ( حالا صرفا" در حوزه موتور ، بقیه را هم کاری نداریم ) ولی روسها یا چینی ها این محدودیت را به نسبت ندارند . جناب بنی طرفی در صحبتهای خودشون اشاره ای داشتند به " پیشنهادات ایران " در پاسخ به پیشنهاد فروش جنگنده ، که باید دید ، هنوز دوستان قصد دارند به نفع قاهر و آذرخش و کوثر و... فرصت سوزی کنند ، یا اینکه بر خلاف دهه 90 میلادی ، این دفعه با برنامه جلو می روند !!!

تا جایی که یادم هست این آرت ورک در کتابiranian tigers at war درج شده بود ولی توضیح ذیل این آرت ورک را به یاد ندارم ، انشا... دسترسی پیدا کردم ، عرض می کنم

سلام علیکم و رحمت ا... یک نکته ای که این مساله ذهن بنده را بخودش مشغول کرده ، این هست که اگر مقاله فوق الذکر غربی بوده باشد ، چرا بنیاد اعمال قدرت کشورهایی غربی ، به جای تولید موشک در مقیاس انبوه ( کروز ، بالستیک ، موشکهای تاکتیکی و .... ) سرمایه گذاری غیر قابل تصور روی فناوری هوایی و بویژه تلاش برای ایجاد و حفظ استمرار برتری هوایی هست ؟؟!!! به جدول دقت نظر داشته باشیم ( آمار برای 2019 هست ) ،اگر این گراف را درست تشخیص داده باشم ، درصد تخصیص بودجه در وزارت دفاع هست ، اول نیروی دریایی (بعنوان دستان بلند اعمال قدرت نظامی ) که بخشی از توان رزمی ان در حوزه هوایی هست و بعد نیروی هوایی ، حالا این نویسندگان غربی ، چرا به اصطلاح " رطب خورده ، منع رطب کند ؟؟؟" عمل می کنند ، باید بیشتر بررسی اش کرد !!!!! چند سال پیش ، امیر سرتیپ بازرگان ، در مقاله معرفی پروژه سجیل ( هاوک هواپایه برای تامکت ) استدلال جالبی داشت . ایشان معتقد بودند که سامانه هاوک ، یک سامانه دست و پاگیر و حجیم که نیازمند نیرو انسانی زیاد در مقابل آسیب پذیری نسبی ( در برابر تاکتیک های ضد رادار ) بود . حالا با هواپایه کردن هاوک روی تامکت ، کل سامانه هاوک را فشرده سازی کرده و گذاشتند زیر انگشت خلبان ، این شکلی صرفه جویی بسیار زیاد در وقت ، هزینه ، جلوگیری از تلفات بالا و.... ایجاد شد . اگر راهبرد تمرکز صرف روی توسعه توان موشکی ، ( عرض شد تمرکز صرف و نه ان چیزی که درسالهای اخیر روی ان پافشاری کردیم و ان دنبال کردن راهبرد توسعه متوازن نظامی بود ) جواب میداد ، موفقیت پروژه وی-2 برای به زانو درآوردن بریتانیا در جنگ دوم و اتکاء صدام به شلیک موشکهای اسکاد به اسراییل و عربستان ، شلیک موشکهای کروز به علیه طالبان در جنگ 2001 ، شلیک موشکهای کروز به یوگسلاوی و ... هم چیزی غیر از اینی بود که الان هست . در تمامی موارد ذکر شده ، این نیروی هوایی و برتری حاصل از کاربرد ان بود که نتیجه جنگ را رقم زد ( البته در افغانستان ترکیبی از نیروی هوایی و زمینی عامل موفقیت محسوب میشد ) حالا اگر توان موشکی را ( که در جای خودش که با کمترین دریافت کمک خارجی توسعه پیدا کرده ) را بعنوان یک سلاح بازدارنده محسوب کنیم ، این جمله که پدافند ( چه پدافند ضد هوایی و چه پدافند مبتنی بر موشکهای بالستیک ) همیشه یک گام عقب تر از نیروی آفندی نیروی هوایی بعنوان یک نیروی سیال و انعطاف پذیر بلحاظ رزمی است، در جای خودش جای تامل و مطالعه دارد . در جنگ با عراق هم قطعا" اطلاع دارید که عراق اگر چه از موشکهای بالستیک برای ایجاد ضربه روانی به پشت جبهه ایران استفاده می کرد ولی هرزمان قصد داشت تا ضربه کاری به زیرساختهای حیاتی ما وارد کنند ، بدون هیچ شکی ، اول نیروی هوایی خودش را به بسمت اهداف نظامی بلحاظ استراتژیک ارسال می کرد نقاط مشخص شده روی نقشه ، موقعیتهای شلیک موشکهای بالستیک عراقی به ایران هست ، در حالی طیف حملات دوربردهوایی دقیق به زیرساخت های ما در طول جنگ ( تهران ، اصفهان ، مازندران ، بوشهر ، خارک ، و.... ) بدون شک توسط نیروی هوایی صورت پذیرفته قطعا" راهبرد ما در اولویت دادن به تقویت مستمر پدافند هوایی زمین پایه ، راهبرد درستی هست ولی باید بدانیم که این استراتژی ، ناقص هست تازمانی که جنبه مکمل آن ، یعنی نیروی هوایی بعنوان رکن اصلی دفاع از فضای هوایی کشور مورد توجه قرار بگیرد . گرفتاری ما این هست که چون بیشتراز 40 سال ، نیروی هوایی در اولویت قرار نداشته ، انتظارات در کف و پایین ترین سطح خودش قرار دارد . به قول قدیمی ها اگر قصد داشته باشیم برای نمره 15 مطالعه کنیم ، قطعا" در امتحان ، نمره زیر 10 کسب میشود ولی اگر برای نمره 20 تلاش کنیم ، بدون شک نمره 15 تا 17 در انتظار ماست .

در اینکه این حادثه و انفجار پایگاه موشکی‌ سپاه در خرم آباد خرابکاری بوده که شکی وجود ندارد چون که تصاویر ماهواره ای انفجار بیدگنه به وضوح انفجار و تخریب درون به بیرون در تمامی سوله ها و ساختمان ها را نشان می دهد. به همین دلیل است که چندین بار مقامات عزراییلی گفته اند قادرند سیستم موشکی‌ ایران را پیش از پرتاب به عزراییل از بین ببرند. ولی این باعث نمی شود که کسی که خودش در انفجار تکه تکه شده را باعث انفجار و کارمند منافق بنامیم! آیا از لاشه تکه پاره شده آش فهمیدید که عامل خرابکاری بوده است؟ یا روح سرگردانش به شما گفته؟ تا زمانی که دو موضوع ارضای غرایض جنسی و ارزش پایین درآمدها در ایران بصورت بنیادی حل نشوند این موضوعات ادامه خواهد داشت. ارزش پول ملی و سطح درآمدها در ایران آنقدر ذلیل شده است که به راحتی و با یک هزار دلار امریکا که معادل یکصد و پنجاه میلیون ریال ایران است (!) می توان از نگهبان هر کدام از این مراکز هر درخواستی کرد! موضوع پرستو و‌ پرستو بازی مردان تشنه ما هم که جای خود دارد!

دوست گرامی میلاد۱۱۰ (iranian_defensive_power) در این دو پست پیج اینستاشون نمونه های مختلف تولیدی از پهپاد RQ-170 (در مقیاس های ۱۰۰،۶۰،۴۰،۱۵ درصد) رو مورد بررسی قرار داده که حاوی نکات ارزنده ای هست. از مهمترین نکات میشه به مقیاس ۴۰ درصد بودن پهپاد وارد شده به حریم هوایی رژیم اسرائیل اشاره کرد که پیش از این بنده تصور میکردم مقیاس ۱۵ درصد باشه! با این یاغته جدید و با توجه به ناکامی صهیونیست ها در رهگیری و انهدام این پهپاد (که سایز بزرگی داشته و ملخی هم هست) به وسیله پدافند هوایی (که نهایتا با سیستم اپتیکی بالگرد آپاچی شکار شد) ، میشه گفت که نمونه های ۶۰ درصد که با اسامی شاهد۱۶۱ و شاهد۱۹۱ معرفی شدن شانس بالایی در پنهانکاری و موفقیت عملیات تهاجمی دارند که مصداقش حمله این پهپادها به دیرالزور سوریه بدون واکنش آمریکایی ها بود که در نزدیکی اهداف قرار داشتند و از تهاجم هم بی خبر بودند! این پهپادها یک توانمندی جدید و بسیار ارزشمند در اختیار نیروی هوافضای سپاه هست که در ساعات اولیه جنگ میتونه تمام سیستم های پدافند هوایی و ضد بالستیک دشمنان منطقه ای رو (با استفاده از بمب های نقطه زن) خنثی کرده و پس از این مرحله و در فاز دوم موشک های بالستیک در امنیت بالاتری مورد استفاده قرار می گیرند و به این ترتیب همان چند درصد شانس پاتریوت و تاد هم از بین خواهد رفت.

سلام خدمت دوستان عزیز در سری تحقیقات Project AIR FORCE (PAF) اندیشکده رند در سال 2011 یک براورد هزینه از به کارگیری بمب افکن های استراتژیک در مقابل موشک های کروز صورت گرفته که به نظر جالبه. مقایسه هزینه بمب افکن های نفوذکننده (Penetrating Bombers)[منظور بمب افکن های استراتژیک] با موشک های کروز در دوره سی ساله مقایسهای بین بمب افکن های نفوذکننده و موشکهای کروز ، مدتهاست مورد بحث است. ، سوالی که مطرح می شود اینست که : کدام رویکرد مقرون به صرفه تر است؟ پروژه AIR FORCE (PAF) پیش بینی هزینه های اولیه چرخه عمر (LCC) برای یک بمب افکن نفوذکننده جدید را ، از جمله هزینه روزانه مبارزه با یک یا چند دشمن که حتی دفاع هوایی متوسط دارند و همچنین برآورد هزینه های اولیه برای موشک های کروز که از فاصله های متقابل توسط پلتفرم های غیر پنهانکار پرتاب شده ، تهیه کرده است. هزینه های تدارکات برای سیستم موشک کروز لحاظ نشده و PAF فرض گرفته که موشک های کروز نیازی به ISR support ندارند. (همچنین تجزیه و تحلیل اثربخشی این دو رویکرد در این ارزیابی اولیه گنجانده نشده است.) در این شکل، نمودار آبی به عنوان تابعی از هزینه کل دوره عمر یک بمب افکن نفوذکننده (هزینه خالص فعلی (NPV)، در یک دوره سی ساله) به تعداد روزهای درگیر در نبرد با یک سورتی را نشان می دهد . نمودار قرمز نشان دهنده هزینه های دستیابی به همان نتیجه با شلیک 12 موشک کروز در روز است . علاوه بر مقایسه کلی هزینه ها , اتکای به گزینه‌های مختلف موشکی ممکن است شامل ریسک‌های اضافی نیز باشد.اگر آمریکا ذخیره محدودی از موشک‌ها داشته باشد, ممکن است گزینه های خوبی برای ادامه یک درگیری خاص نداشته باشیم . علاوه بر این,ممکن است دشمنان بالقوه محاسبات اولیه خود را براساس مقدار موجودی موشکهای ما انجام دهند. این مورد توانایی ما را برای جلوگیری از جنگ کاهش می دهد; و اگر ما درگیر شویم(شروع کننده جنگ باشیم ) به دشمن انگیزه لازم برای بی ثمر کردن حملاتمان را خواهد داد. بن پایه / RAND

مسئله خیلی عجیبه!! اول یه نکته ی بگم! سیستم های موقعیت یابی (گلوناس وGPS و...) صرفا مشخصات مکانی و زمانی گیرنده رو مشخص می کنن!نمیتونن داده رو انتقال بدن ماهواره های انتقال داده عموما برای تلویزیون های ماهواره ای، ارتباطات اینترنتی و در کاربرد دقیقی ک اینجا مد نظر ماست داده های ویدیویی و داده های کنترلی برای موارد نظامی رو انجام میدن... اینجا یه مسئله ای پیش میاد ک داده های مورد استفاده قابل اشتراک نیستن!کاربر و پهپاد(تو کاربری این مورد) ارتباط یکتایی دارن...مثل کاربری سیستم ناوبری امثال GPS نیس مسئله حساسیت ماهواره های مخابراتی و ماهواره مصباح هم ک به خاطر میارید!(البته گمونم پس دادن!) فرض کنیم(تاکید روی فرض!) بتونیم از ماهواره های مخابراتی و داده ای سیویل استفاده کنیم و یه خط داده اختصاصی برای این کار اختصاص بدیم؛(البته سری بدر برای اینترنت و تلویزیون ماهواره ایه ولی در هر حال!!) برای این کار ماهواره های بدر 5 و بدر7 (این دو ماهواره تحت قرار داد ایرانه البته نه 100%) تا حدود زیادی فضای غربی ایران و بخش بزرگی از خاور میانه رو پوشش میدن محدوده ی سرویس دهی ماهواره های شرکت عرب ست(بدر) مشکل اصلی مالکیت بالای 30 درصدی عربستان و به عبارت دیگر بزرگترین سهامدار شرکت عرب ست هستش! بازم خودمونو به کوچه علی چپ میزنیم ک ممکنه شرکت در بخش داده ی فروخته شده دخالتی نکنه! ولی قطع مکرر شبکه العالم توی مقاطع مختلف جای شکب نمیذاره....البته این فرض خیلی بعیده همه ی اینا رو در کنار این بزارین ک آیا چین یا روسیه یه ماهواره رو به این شکل در اختیار ایران قرار میده در حالی ک ایران هنوز درگیره خرید یه ماهواره کامل برای امور مخابراتیه!!! https://www.mehrnews.com/news/3904817/نیاز-ایران-به-محموله-های-مخابراتی-ماهواره-ای-تا-سال-۲۰۳۱-تضمین ================================================================= در مورد بمب یاسین، میشه به سیستم مکان یاب زمینی هم تکیه کرد هر چند شواهدی قطعی مبنی بر تکیه نیروها بر GPS وجود نداره!

بررسی حمله موشکی آمریکا به پایگاه هوایی الشعیرات پایگاه هوایی الشعیرات در ششم آوریل 2017 ساعت 3 و 45 دقیقه بامداد دو ناو یو اس اس ریپورتر و یو اس اس راس در دریای مدیترانه 60 موشک کروز دوربرد تاماهاوک را به پایگاه هوایی الشعیرات سوریه شلیک کردند. این عملیات در پاسخ به حمله شیمیایی ارتش سوریه (صحنه سازی کلاه سفیدهای مورد حمایت غرب) به خان شیخون صورت گرفت. شلیک موشک تاماهاوک از ناو یو اس اس راس در زمان حمله یک موشک در میانه راه به دلیل نقص فنی در دریا سقوط کرد. اما بنا به ادعای آمریکایی ها 59 موشک دیگر به اهداف خود دست پیدا کردند. آمریکا هرگز تصاویر اهداف موردنظر خود را قبل و بعد از عملیات منتشر نکرد، به همین دلیل آمار متناقضی در مورد میزان موفقیت این عملیات منتشر شد. روس ها ادعا کردند که 23 تاماهاوک به الشعیرات نرسیده‌اند اما منابع غیررسمی غربی با انتشار اهداف منهدم شده ادعا کردند که 59 موشک اهداف خود را با موفقیت کامل منهدم کرده‌اند که نشان از موفقیت 98.3 درصدی تاماهاوک دارد. رقمی قابل قبول و تحسین برانگیز. در این پست قصد دارم با استفاده از تصاویر ماهواره ای، ویدئوی منتشر شده از سایت اپتیک پهپاد روسی و گزارش های مختلف از پایگاه الشعیرات، میزان عملیات آمریکا را در حد توان بررسی کنم. ISI تصاویر اهداف منهدم شده در الشعیرات را منتشر کرد. طبق این تصویر 44 هدف مورد اصابت قرار گرفتند که برای برخی از اهداف بیش از یک موشک شلیک شده است. تصویر اهداف ادعایی ISI از اهداف منهدم شده در الشعیرات طبق نظر این سایت این اهداف شامل 17 شیلتر، 5 جزء از آتشبار سام 6، 7 جایگاه سوخت، 10 انبار مهمات و 7 کارگاه بوده است. خوشبختانه گوگل مپس تصاویر پایگاه الشعیرات را بروزرسانی کرده‌است و میتوانیم اهداف را با دقت بررسی کنیم. شیلترها سوراخ‌های ایجاد شده در سقف شیلترها به دلیل ورود تاماهاوک از قسمت فوقانی در این قسمت 15 شیلتر وجود دارد که 13 عدد از آنها مورد اصابت قرار گرفته است. به صورت مشخص شیلتر سمت چپ هر یک از شیلترهای دوقلو مورد اصابت قرار نگرفته است با توجه به اینکه یک اصابت ناموفق در جلوی باند وجود دارد پس نشان دهنده‌ی این است که هر 15 شیلتر هدف بوده‌اند اما 13 کروز موفق بوده اند تا اینجا 2 خطا برای تاماهاوک ثبت می‌شود. قابل توجه است که برای هر شیلتر تنها یک موشک استفاده شده است. قسمت سیاه رنگ محل اصابت تاماهاوک است کارگاه‌ها و ساختمان‌های آموزشی در قسمت بعدی 5 ساختمان دیده می شود. طبق ادعای ISI هر 5 ساختمان هدف قرار گرفته اند. اما تصاویر نشان می دهد که تنها 4 ساختمان هدف قرار گرفته‌اند. البته شاید فقط 4 ساختمان از 5 ساختمان هدف آمریکا بوده است. آتش سوزی شیلترها و ساختمان در نزدیکی یک‌دیگر از دید دوربین پهپاد و مقایسه آن با تصویر ISI اما با دقت در تصاویر قبل از حمله و بعد از حمله می بینیم ساختمانی که تخریب نشده است در جلوی آن زمین دچار تغییراتی واضح بوده است که احتمالا موشک در آن قسمت به زمین برخورد کرده و به اصطلاح اسکی کرده و فیوز موشک عمل نکرده است. تصویر یکی از ساختمان های منهدم شده. باتوجه به میزان تخریب بعید است بیش از یک تاماهاوک به آن برخورد کرده باشد. با توجه به میزان تخریب ساختمان ها با قاطعیت می توان گفت برای بعضی از ساختمان‌ها بیش از یک موشک استفاده نشده است. تنها 4 ساختمان منهدم شده است نه 5 ساختمان. یعنی باز هم 10 موشک برای ساختمان ها استفاده نشده است. جایگاه‌های سوخت قسمت بعدی پایگاه بخش جایگاه‌های سوخت است. 3 جایگاه سوخت وجود دارد. که دو جایگاه هر کدام دارای دو ردیف مخزن سوخت و یک جایگاه دارای سه ردیف مخزن سوخت است. جایگاه‌های سوخت الشعیرات پس از بروزرسانی گوگل مپس گرچه مخازن سوخت در هر جایگاه نزدیک به هم هستند اما فرض را بر این میگذاریم که برای هر ردیف یک موشک استفاده شده است یعنی 7 موشک برای 7 ردیف جایگاه سوخت. یکی از جایگاه مورد هدف پس از برخورد موشک با توجه به میزان تخریب و سرجنگی 450 کیلویی تاماهاوک به نظر نمی‌رسد که برای هر ردیف بیش از یک موشک استفاده شده باشد. در سمت راست پایگاه 24 شیلتر وجود دارد که 12 عدد از آنها با موفقیت مورد اصابت قرار گرفته است. برای هر شیلتر یک موشک استفاده شده است. در اینجا یک مورد مشکوک وجود دارد و آن هم دو اصابت در نزدیکی یکدیگر است گرچه منابع غربی آنها را تعمیرگاه/کارگاه معرفی کرده اند اما با توجه به تصاویر ماهواره ای هیچ ساختمانی قبل از حمله در آنجا وجود نداشته است. و هواگردی هم در آن مکان پارک نشده است. در آن مکان دو اثر سوختگی وجود دارد اما هیچ حفره‌ای دیده نمی شود. تصاویر آن را در پایین مشاهده می کنید. قبل از حمله پس از حمله تصویر پس از حمله از دید دوربین محل دپوی مهمات 10 محل ذخیره مهمات که تنها یکی از آنها هدف قرار گرفته است تنها یک قسمت از پایگاه باقیمانده است و آن هم انبار مهمات است. این انبار دارای 10 محل ذخیره مهمات است. از این 10 محل ذخیره تنها یک اصابت در تصاویر دیده می‌شود و 9 مکان دیگر کاملا سالم هستند. یعنی 9 کروز به اهداف خود در این قسمت نرسیده اند. تنها محل ذخیره‌ی آسیب دیده به نظر من در صد موفقیت بسیار پایین بوده است. من احتمال خود را بیان می کنم. در قسمت چپ پایگاه دو شیلتر کاملا سالم مانده‌اند و یک موشک خطا رفته است در نتیجه 2 خطا. در قسمت انبار مهمات تنها یک هدف مورد اصابت قرار گرفته است و 9 هدف سالم باقیمانده اند در نتیجه 9 خطا یک موشک هم در ابتدای پرتاب به دلیل نقص فنی سقوط کرده است. پس حداقل 12 موشک از 60 موشک به هدف اصابت نکرده اند یعنی درصد اصابت 80 درصد بوده است. این درصد موفقیت از میزان 85 درصدی ادعایی موفقیت تاماهاوک در جنگ عراق حتی کمتر است. محل برخورد دو موشک تاماهاوک که خطا رفته‌اند/ تصاویر از داخل الشعیرات است. GHIAM

  سلام جناب mr9 صحیح میفرمایید ولی شوربختانه گاهی اوقات بنا بر جبر روزگار یک غیرکارشناس میشود یکی از اعضای تصمیم گیر در مقطعی از تاریخ که اظهار نظر و دیدگاهش دیگه تنها در مقام حرف نیست و در مقام تصمیم و عمل خسارات جبران ناپذیری را به یک کشور تحمیل میکنه. جدا از تناقضات و عدم قبول اشتباهات ( که قبولش لااقل میتنوه عذرخواهی و عدم تکرار اشتباه را به همراه داشته باشه ) وارونه جلوه دادن حقایق تاریخی خطای بزرگ تری است که اطرافیان افراد هم میشند پیشقراولانش.   حالا این دیدگاه یکی از مهمترین افراد موثر در تصمیم گیری های اون مقطع تاریخی را بزارید کنار سایر ابهامات اون مقطع و پرسش های گوناگون در رابطه با لغو قرادادهای نظامی ایران.

  [aparat]wRzN5?[/aparat]

  یکی از موارد افزایش بردشون هست گویا. یکی دیگه حجم ارسالی که این بار کاملا چشم گیر بوده و امکان استفاده ی گسترده را بهشون میده. با توجه به واسطه های گذشته ای که غرب و اعراب ازشون سلاح برای تروریستهای سوری می خریدند شاید چیزی شبیه APRA-40 رومانی مثلا باشه.

یکبار دیگه اردوگاه حندرات بصورت شبه کامل تصرف شده. انشا ا.. بتونند اینبار مناطق پاکسازی شده رو تثبیت کنند در حماه هم ارتش از دو روستای دیگه از جمله کراح عقب کشیده. نمر عازم منطقه شده

اردوغان در نیویورک در سخنانی گفته، آمریکا نباید برای برخورد با تروریستها، از تروریستهای دیگه استفاده کنه! :) و خبر از ارسال سه محموله سلاح به کوبانی را داده توسط آمریکا.

  نفیسه کوهنورد خبرنگار(؟) بی بی سی فارسی در عراق در این مورد دیرالزور در شبکه ی اجتماعیشون اظهار! کردند، ائتلاف قبلا در عراق هم گروه های شیعی و ... را بمباران کرده بود، ازشون پرسیدم ( اونوقت دوستان پز دیزی خوریشون را میدند. حد دیزی خوری را توجه دارید؟! ) :) گفتند چون ارتباط رادیویی نداریم باهاشون از این بالا سخته!!!! توجه دارید؟ از اون بالا سخته!! :)   اصلا از اون بالا سخته! یانکی های گرامی! شما به منوال همین 5 سال لطف میکردید برای کمک! به ارتش سوریه، داعشی های که این بندگان خدا را محاصره کردند را بمباران نمی کردید؟ اون هم در زمان آتش بس. این محبتتون چرا یکهو گل کرد. اون هم در این حجم! ( اگر قبلا هم یک چرخی اون اطراف زده بودید )

  شیوه ی به کارگیری کوادکوپتر برای گرا لابد همینطوره! از سوی تروریستها. فقط اینکه تا به حال تصویری بوده از کوادهاشون؟ همین فانتومای چهارصد، پونصد، هزاردلاری هست؟   عجالتا یک شرکت دانمارکی که اتفاقا در بلاروس! هم دفتر داره، سیستم های راداری و مقابله ای خوبی داره در این مورد. هم برای کشور ( چون این شیوه دیگه رسمیت یافته و عربستان هم با جیب های پرپولش در شرق و غرب ممکنه چند پارت به همسایگان! ما هم برسونه ) و هم برای بخش هایی مهم از سوریه شاید بشه تهیه کرد تا سر فرصت خودمون با اون راداری که قبلا رونمایی کردیم در مورد تشخیص خمپاره ها و موشک های کوچک بریم سراغش.