نکته ای به رو بحث دوستان اضافه کنم. خود المانیها و فرانسوی ها در پروژه MGCS ایده ها گسترده ای دارند تا نسل جدید خودروهای زرهی را معرفی کنند. پروژه MGCS فراتر از نصب یک توپ کالیبر 130 یا 140 میلیمتری بر روی تانک های اصلی میدان نبرد است. برای روشن شدن بحث توجه شما به لوگو طرح MGCS جلب میکنم : در تصویر بالا مشاهد میکنید شرکت های المانی و فرانسوی حاضر در پروژه درنظر دارند 3 نوع خودرو زرهی در بحث پروژه MGCS را معرفی کنند. که نشان دهنده این است که پروژه MGCS فراتر از نصب توپ با کالییر 130 میلیمتری بر روی خودرو زرهی است. نوع اول خودرو زرهی در این لوگو از سمت راست یک خودرو زرهی همانند تانک های اصلی میدان نبرد است که مجهز توپ کالیبر بالا است که احتمال این توپ کالیبر 130 یا 140 میلیمتری خواهد بود. همین طور که در این طرح مشخص است این خودرو زرهی قابلیت لینک شدن با پهپادها و ریز پهپادها را دارد. نوع دوم خودرو زرهی فاقد سلاح سنگین است و فقط مجهز به تعداد زیادی موشکهای هدایت شوند و قابلیت لینک شدن به پهپادها را دارد احتمالا این نوع خودرو نوعی از خودروهای فرماندهی و یا پشیبانی آتش باشد. نوع سوم از خودروهای زرهی همانند نفربرها و با خودروهای رزمی پیاده نظام کنونی است که قابلیت شلیک موشک های هدایت شونده را دارد. پس نصب توپ کالیبیر بالاتر از 120 میلیمتری بر روی نسل جدید خودروهای زرهی خصوصا پروژه MGCS فقط بخشی از تحویل ساختاری خودروهای زرهی نسل آینده است. که هدف اصلی این جایگزینی افزایش قدرت اتش مستقیم هست. احتمالا در اینده برای قدرتمند شدن آتش غیر مسقیم نیروهای زرهی از موشک ها و پهپادها کمک گرفته خواهد شد. پیشگامان طراحی خودروهای زرهی در سراسر دنیا همانند رژیم صهیونیستی، آلمان/فرانسه و آمریکا در نظر دراند تا خودروهای زرهی را به موشکهای هدایت شونده هوشمندتر و سریعتر در کنار پهپادها و ریز پهپادها مجهز کنند. همچنین قابلیت های جنگهای شبکه محور نوین به همراه هوش مصنوعی بخشی دیگر از قابلیتهای خودروهای زرهی آینده خواهد بود تا عملکرد خدمه در میدان نبرد بهبود یابد. در پروژه MGCS بخش های دفاعی المان و فرانسه در نظر دارند تا در طرح های خودروهای زرهی نسل جدید ویژگیهای ماژولار بودن را نیز به شکل ویژه ای به طرح خود اضافه نمایند. یک طرح اولیه از پروژه MGCS که توسط فرانسویها ارائه شده است. نقش موثر پهپادها و ریز پهپادها در پروژه MGCS و نسل آینده خودروهای زرهی غیر قابل انکار است.

بسم ا... گسیل پدافند هوایی مدرن باور-373 به سوریه/ ایران اجازه زدن بدون هشدار قبلی هواپیماهای اسراییلی را در آسمان سوریه دریافت کرده است منابع اطلاعاتی رژیم صهیونیستی می گویند، ارتش روسیه اجازه هدف قرار دادن بدون هشدار قبلی هواپیماهای اسرائیلی را در سرتاسر آسمان سوریه به ایران داده است. سفررییس ستاد کل نیروهای مسلح به سوریه

بسم ا... وقتی تحلیل ها فقط سخت افزاری هست ، همین سئوالات ساده که پاسخ آن حتی در میلیتاری وجود دارد ، یک مرتبه بولد میشود اندیشکده رند (RAND) تحلیل می کند .... زمینگیر شدن ناوگان جتهای پنهانکار نیروی هوایی و کابوس انهدام سریع ناوگان نیروی دریایی در یک جنگ همه گیر "پایان خواب بلند اژدهای سرخ "

ارسال تحلیل در انجمن ، 8 مرداد 1399 مشرق نیوز- سیزدهم مرداد 1399 دقت کنید که میلیتاری ، همچنان مرجع تحلیل های دست اول نظامی وب فارسی هست

ایجاد قابلیت هدایت تا لحظه اصابت برای راکت های 122 میلیمتری متخصصان کشورمان در جهادخودکفایی نیروی زمینی و نیروی هوافضای سپاه با بهره‌گیری از تجربیات گذشته موفق شده‌اند راکت 122 میلیمتری هدایت شونده را به دقت حدود 7 متر برسانند که این میزان خطا رقم مطلوبی است. به طور کلی با قرار دادن یک سامانه هدفگیری و هدایت مانند سامانه مکانیابی جهانی (GPS) یا جستجوگر تصویری یا لیزری در بخش جلویی و تعبیه بالک های آیرودینامیکی کار هدایت و کنترل راکت و در نتیجه تبدیل آن به موشک انجام می شود. این شیوه در کشورمان پیشتر برای راکت های فجر-4 و 5 و نیز راکت های نازعات و زلزال با موفقیت به انجام رسیده بود. در آخرین دستاورد از این نوع، راکت 122 میلیمتری با هدایت پذیر شدن به دقت حدود 7 متر رسیده است.

خوب دوتا ویدئو جهتدار از اوزی رابین ژنرال بازنسشته ارتش اسراییل در خصوص برنامه موشکی وفضایی ایران مضحکه کسی در ایران در خصوص برنامه موشکی اتمی فضایی صحبت نمیکنه کلا بخش موارد مربوط به عدم اشاعه در وزارت دفاع ستادکل وزارت خارجه سازمان انرژی اتمی و سازمان فضایی و نهاد های پژوهشی در مجلس و ریاست جمهوری تعطیل است بعد اینها شدن کارشناسان برنامه موشکی ایران امثال تل اینبار فابین هاینز و مایکل المان و... بعضا با اطلاعات جهت و دروغ حتی سعی در ایجاد اجماع علیه برنامه پیشرفت علوم فناوری در ایران در تمام حوزه ها دارند البته پولهای لابی ها اعراب و اسرایبل چه ها نمیکنه دیگه کم مونده فابین هاینز سخنگوی رسمی اتحاد علیه ایران هسته ایuaniبشه از بس از سخنگوش ریتوئیت زده البته سازمان اطلاعاتی اتحاد علیه ایران هسته ای توسط عوامل اطلاعاتی بازنشسته از سرویس جاسوسی امریکا اسراییل المان انگلیس و... تشکیل شده که نقش فعالی در جمع اوری اطلاعات و جاسوسی از ایران دارند پروند جاسوسان محیط زیستی که با همکاری موساد و بن زائد امارات و ژنرال پترائوس بوده تا فرستادن خبرچین برای خرید نفت ایران و ارائه لیست تحریم شرکت ها و افراد ایرانی و.... گفته اوزی رابین مورد تایید نیست امیدوارم به این کذاب بها داده نشه توسط رسانه های زردی مثل مشرق وفارس و سراج البته دفعه قبلی سخنرانی ۲۰۱۵ شو چجوری برای رهبری تعریف کردند یا بهتر بگم سانسور گزینیشی کردن در یکی ار سخنرانی رهبری امده دشمن دشمن است و باید باهاش مقابله به مثل با راه و شیوه درست در عرصه دیپلماسی عمومی و دفاعی به امید انتشار اولین گزارش با جزئیات فنی و حقوقی و دیپلماتیک علیه برنامه اتمی و موشکی فضایی اسراییل امارات ترکیه عربستان و هند و پاکستان کره جنوبی و ژاپن و برزیل وارژانتین اکراین اذربایجان ارمنستان افریقا جنوبی چین روسیه امریکا انگلیس فرانسه واسترالیا توسط مجلس و یا وزارت دفاع یا وزارت خارجه نشد اندیشکده های ایرانی خصوصا میلیتاری سخنرانی اوزی رابین در خصوص حمله موشکی ایران به امریکا در عین الاسد در اندیشکده Mitchell Institute for Aerospace Studies امریکا https://www.youtube.com/watch?v=NrdPe6wzcT4 سخرانی اوزی رابین در خصوص برنامه فضایی ایران . پرتاب قاصد توسط سپاه هم بررسی میکنددر اندیشکده The Jerusalem Institute for Strategy and Security (JISS) اسراییل https://www.youtube.com/watch?v=0leae2gu4vg

قسمت دوم حکومت ویشی دی-520 در موزه ی لابورژه در آوریل 1941 هیتلر با ساخت 1000 فروند دی-520 برای نیروی هوایی ویشی موافقت کرد با این شرط که 2000 فروند جنگنده ی آلمانی در کارخانجات هواپیماسازی فرانسه ساخته شود و به لوفت وافه واگذار گردد. در راستای این موافقتنامه قرار شد تا 550 فروند دی-520 ساخت شود تا جایگزین تمام جنگنده های تک سرنشین فرانسه شود. قرار بود که هواپیماهای جدید با همان تجهیزات دی-520 استاندارد ساخته شوند اما پس از چندی از موتورهای قوی تری برای آنها استفاده شد. در سال 1941 دی-520 های نیروی هوایی و دریایی ویشی درگیر مبارزه با خلبانان متفقین بر سر کنترل لبنان و سوریه شدند. دی-520 ها تنها جنگنده های فرانسوی بودند که می توانستند بدون دردسر تا سوریه پرواز کنند. آنها در مسیر خود به سوریه در خاک ایتالیا و جزیره ی رودس (تحت کنترل ایتالیا) توقف می کردند. در روز 8 جولای 1941 دی-520 ها برای اولین بار با فیری فیلمارس های نیروی هوایی سلطنتی روبرو شدند و به قیمت از دست دادن یک فروند دی-520 توانستند 3 فروند هواپیمای بریتانیایی را سرنگون کنند. در روز 9 ژوئن دو فروند هاریکن به ازای یک فروند دی-520 شکار شدند. در طی این نبردها در کل 266 سورتی پرواز توسط نیروی هوایی ویشی انجام شد که 99 سورتی متعلق به دی-520 ها بود. خلبانان فرانسوی ادعا می کردند که توانسته اند 31 هواپیمای بریتانیایی و استرالیایی را شکار کنند در حالیکه 11 فروند دی-520 را در رزمهای هوایی و 24 فروند را در اثر آتش توپخانه ی ضدهوایی یا حوادث دیگر از دست داده اند. در روز دهم جولای دی-520 ها به تعدادی بمب افکن بلنهایم که توسط 7 فروند کورتیس توماهاوک همراهی می شدند حمله کردند. فرانسوی ها ادعا کردند که 3 فروند بلنهایم را به زیرکشیده اند اما دست کم 4 فروند دی-520 نیز شکار شدند. یک روز بعد یک فروند دی-520 توانست یک فروند پی-40 را ساقط کند. خود این جنگنده توسط تکخال استرالیایی بابی گیبز شکار شد. به تدریج برتری فرانسوی ها محو شد چرا که فقدان توپخانه ی ضدهوایی سبب شد آنها بسیاری از هواپیماهایشان را بر روی باند فرودگاه از دست بدهند. در روز 26 ژوئن توماهاوکها به فرودگاه حمص حمله کردند و 5 فروند دی-520 را بر روی زمین منهدم کرده و 3 فروند دیگر را ناکار کردند. در انتهای این نبرد حکومت ویشی 179 فروند از 289 فروند هواپیماهایش را در منطقه از دست داد. بقیه ی هواپیماها به جزیره ی رودس فرارکردند. آنها در کل 26 هواپیما را در نبردهای هوایی از دست دادند و 27 فروند از هواپیماهای دشمن را نیز شکار کردند. در طی پیاده شدن متفقین در آفریقا باردیگر خلبانهای فرانسوی با هواپیماهی متفقین درگیر شدند. آمریکایی ها ادعا می کند که 14 پیروزی هوایی در این عملیات داشته اند که تنها یک فروند آنها دی-520 بوده است. نیروی هوایی ویشی در شمال آفریقا 173 فروند دی-520 داشت که 13 فروند آنها را از دست داد. نیروی دریایی ویشی هم 19 فروند دی-520 خود را از دست داد. در میان 44 فروند هواپیمایی که فرانسوی ها شکارکردند یک اسکادران کامل از جنگنده های ناوهواپیمابر اچ.ام.اس فوریوس تنها توسط دی-520 ها شکار شدند. نیروی هوایی فرانسه ی آزاد(مارشال دوگل) تعداد اندکی از دی-520 ها توسط خلبانان فرانسه ی آزاد برای آموزش بکاربرده می شدند. در کنار 3 فروندی که در زمان تسلیم شدن فرانسه به بریتانیا فرارکردند 2 فروند دیگر نیز هنگام عقب نشینی رژیم ویشی از لبنان به دست متفقین افتاد. این هواپیماها توسط خلبانان اسکادران نورماندی-نیمن به پرواز در می آمد. این اسکادران در نهایت به روسیه فرستاده شد و با یاک-1 های روسی تجهیز گردید. متفقین در دسامبر 1942 و پس از اینکه نیروهای تحت فرمان حکومت ویشی در شمال آفریقا به متفقین پیوستند آنها 153 فروند دی-520 در اختیار داشتند. خلبانهای فرانسوی در طی عملیات نظامی در تونس از هواپیماهایشان برای گشت هوایی استفاده می کردند اما عدم تطابق با بسیمهای متفقین ارزش نظامی هواپیماهای آنها را کاهش می داد. از اوایل سال 1943 این هواپیماها به عنوان هواپیمای آموزش بکار گرفته شدند و به تدریج با اسپیتفایر و پی-39 جایگزین شدند. در طی عملیات آزادسازی فرانسه تعداد اندکی از دی-520 ها که از دست آلمانها نجات پیداکرده بودند برای حمله بر علیه مواضع آلمانها بکاربرده شدند. ایتالیا در حدود 60 فروند دی-520 در اختیار نیروی هوایی سلطنتی ایتالیا قرارگرفت. خلبانهای ایتالیایی دست کم تا سال 1941 از توانایی های پروازی دی-520 و قدرت توپ اصلی آن تعریف می کردند. در ابتدای سال 1943 لوئیجی گورینی ،تکخال ایتالیایی ها، ده ها فروند دی-520 را از فرانسه جمع آوری کرده و به ایتالیا آورد و در میان اسکادرانهای نیروی هوایی ایتالیا پخش کرد. وی در اینباره می گوید: "زمانی که بهترین هواپیمای ما جنگنده ی ماچی سی-200 بود، دی-520 یک هواپیمای خوب ،اگرچه نه خیلی خوب، بود. در مقایسه با سی-200 برتری آن در توپ 20 میلیمتری اش بود." خلبانهای ایتالیایی از این توپ، کابین مدرن، بیسیم عالی و توانایی کنترل هواپیما در مانور اسپین تعریف می کردند اما از ارابه های فرود و ظرفیت کم مسلسلهای آن گله داشتند. از طرف دیگر گلوله های توپ اصلی آن با گلوله های 20 میلیمتری ساخت ایتالیا تفاوت داشت و ایتالیایی ها ناچار بودند تا گلوله های مورد نیازشان را از فرانسه تهیه کنند. ایتالیایی ها از این جنگنده های برای مقابله با بمبارانهای دائمی آمریکایی ها استفاده می کردند. در روز اول مارس 1943 ماگیوره مینگوزی ادعا کرد که با دی-520 خود یک فروند بی-24 آمریکایی را ساقط کرده است. این ادعا بعدتر تأیید شد. احتمالا این اولین شکار ایتالیایی ها توسط دی-520 بود. در 31 جولای 1943 ایتالیایی ها هنوز 47 فروند دی-520 عملیاتی در اختیار داشتند. پس از تسلیم شدن ایتالیایی ها این هواپیماها به عنوان هواپیمای آموزشی توسط هواداران موسیلینی بکار برده شدند. کشورهای دیگر زمانی که آلمانها در نوامبر 1942 تمام خاک فرانسه را اشغال کردند 246 فروند دی-520 را غنیمت گرفتند و 62 فروند نیز تحت نظارت آنها ساخته شد. تعدادی از این جنگنده ها در لوفت وافه برای مقاصد آموزشی بکار برده شد و تعدادی از آنها نیز به متحدین آلمان بخشیده شد. همانطور که ذکر شد در حدود 60 فروند دی-520 به ایتالیای ها رسید. نیروی هوایی بلغارستان نیز 96 یا 120 فروند دی-520 از آلمانها دریافت کرد. در روز 24 نوامبر 1943 تعداد 24 فروند دی-520 به رهگیری 60 فروند بی-24 آمریکایی و 35 فروند پی-38 اسکورت شان ،که برای بمباران صوفیه اعزام شده بودند، پرداختند. خلبانهای بلغاری ادعا کردند که 4 هواپیمای آمریکایی را به زیرکشیده اند و 3 فروند را مجبور به فرود کرده اند درحالیکه تلفات خودشان تنها یک فروند جنگنده بوده است. در دهم دسامبر 1943 تعداد 31 فروند بی-24 ،که توسط پی-38 ها همراهی می شدند، توسط 22 فروند دی-520 مورد حمله قرار گرفتند. آمریکایی ها ادعا کردند که 11 فروند دی-520 را به ازای یک فروند پی-38 از دست داده اند. بعدتر مشخص شد که در طی این نبرد تنها یک فروند دی-520 از دست رفته است. در روز 30 مارس 1944 جنگنده های بلغاری با 450 فروند بمب افکن آمریکایی و 150 فروند پی-38 همراهشان مصاف دادند. آنها در کل 39 فروند جنگنده را برای رهگیری بمب افکنها اعزام کردند که 34 فروند آنها دی-520 بودند. در این نبرد دستکم 8 بمب افکن و 2 فروند پی-38 سرنگون شدند در حالیکه بلغارستان 5 فروند جنگنده و 3 خلبان از دست داد. 2 جنگنده ی دیگر بلغاری ناچار شدند فرود بیایند. در آخرین حمله متفقین به صوفیه در روز 17 آوریل 1944 نیروی هوایی بلغارستان 7 فروند بی-520 و 16 فروند بی.اف-109 را به مصاف 350 فروند بمب افکن آمریکایی ،که 100 فروند موستانگ آنها را همراهی می کرد، فرستاد. خلبانهای بلغاری ،که تا به آن روز موستانگ را از نزدیک ندیده بودند موستانگها، را با بی.اف-109 های خود اشتباه کردند. در اثر این اشتباه خسارت سنگینی به نیروی هوایی بلغارستان وارد شد و آنها 12 فروند جنگنده ی خود را از دست دادند. در روز 28 سپتامبر 1944، 22 روز بعد از تغییر جبهه دادن بلغارستان، هنوز 12 فروند دی-520 عملیاتی در اختیار آنها بود. بعضی از منابع اظهار می کنند که نیروی هوایی رومانی هم تعدادی دی-520 در اختیار داشته است هر چند که هیچ مدرکی بر ادعایشان ارائه نمی کنند. پس از جنگ پس از پایان گرفتن جنگ جهانی دوم دی-520 به عنوان هواپیمای آموزشی در اختیار نیروی هوایی فرانسه باقی ماند. یکی از آنها با بهینه سازی به دو کابین مجهز شد. در مارس 1946نیروی هوایی فرانسه 13 فروند دیگر را به هواپیمای آموزش تبدیل کرد. آخرین پرواز این جنگنده توسط این نیرو در روز سوم سپامبر 1953 صورت گرفت. در حال حاضر 43 نمونه از دی-520 های ساخته شده در موزه های اروپا موجود است. بکاربرندگان بلغارستان، نیروی هوایی و دریایی فرانسه (قبل از جنگ)، فرانسه ی آزاد (به عنوان هواپیمای آموزشی)، لوفت وافه، نیروی هوایی ایتالیا دوویتین دی-520 مشخصات خدمه 1 نفر طول 8.6 متر عرض بالها 10.2 متر ارتفاع 2.57متر سطح بالها 15.87 مترمربع وزن خالی 2123 کیلوگرم حداکثر وزن هنگام برخواست 2785 کیلوگرم پیشرانه یک دستگاه موتور 12 سیلندر توان 930 اسب بخار بیشینه سرعت 560 کیلومتر بر ساعت برد 1250 کیلومتر سقف پرواز عملیاتی 33 هزار پا نرخ صعود 14.3 متر بر ثانیه تسلیحات 1 قبضه توپ 20 میلیمتری (60 گلوله) 4 قبضه مسلسل 7.5 میلیمتری (هر یک 675 گلوله) تجهیزات الکترونیکی 1 دستگاه بیسیم

توپ جهنمی راین متال ! شرکت المانی راین متال در یک ویدیو جدید (10 مرداد 1399) توپ 130 میلیمتری خود وقدرت مرگبار آن را به نمایش گذاشته است که بر روی یک تانک چلنجر 2 نصب شده است. در این ویدیو توپ 130 میلیمتری مجهز به بارگذار خودکار است که بر روی یک برجک جدید نصب شده است شرکت راین متال اطلاعات بیشتری در خصوص این بروز رسانی و توپ130 میلیمتری ان منتشر نکرده است و فقط به انتشار این ویدیو کوتاه بسنده کرده است. احتمالا تست های این توپ 130 میلیمتری و بروز رسانی جدید در پروژه مشترک نسل جدید تانک ها آلمان و فرانسه (MGCS) مورد استفاده قرار میگیرد. که نشان از جدی بودن طرفهای همکار برای پیش برده پروژه MGCS است. توپ 130 میلیمتری راین متال بر روی یک تانک چلنجر با برجک جدید نصب شده است https://www.aparat.com/v/y3XwF

این تیتری بود که سی و چند سال پیش دایره المعارف علمی اسلحه برای معرفی موشکهای LGM-118 پیس کیپر انتخاب کرده بود ... به نظر و یکی از احتمالات ممکن هست سپاه برای کاهش هزینه های مربوط به ساخت سیلو های کامل که در زمان جنگ ، یک بار مصرف هستند و بعد از شلیک اول یا دوم ، هدف قرار می گیرند ، یک مینی پیس کیپیر را برای موشکهای زیر 1000 کیلومترش طراحی کرده ( البته صرفا" یک احتمال هست ) البته بالاخره یک جایی هوشمندی نشون دادند و بخشی از پیکربندی شلیک را پشت خاکریز پنهان کردند تا جزییات حداقل از روی عکس در اختیار دشمن قرار نگیرد !

بسم الله........ 8مرداد 1399 تصاویری از رزمایش پیامبر اعظم

برای اینکه بنده وشما اطلاع نداریم !!!!! که تاسک فورس های نیروی دریایی در قالب یک ناوگروه عمل می کنند و در زمان بحران هم تا زمانی شاخه هوایی سپاه تفنگداران ، نیروی دریایی و نیروی هوایی یک سرپل مطمئن را در سواحل ایران تصرف و تامین نکنند ، این غول بی شاخ و دُم را با 6000 نفر نیرو از گوام به این طرف تر جلو نمی کشند . فرضا هم بکشند جلو ، می گذارند پشت مدار 20 درجه ، تا به همراه نیروی هوایی ، سواحل را امن کنند .. دیدیم در عملیات طوفان صحرا که وقتی قرار شد کویت را پس بگیرند ، چه اتفاقی برای واحدهای عراقی مستقر در کویت افتاد که بعد سیر حوادث بسمت " جاده مرگ" معروف منتهی شد ... خاصیت کاربرد این تسلیحات بالذات آفندی را در 5 عامل میشود خلاصه کرد 1- استمرار / 2- شتاب / 3- زمان سنجی / 4- توالی / 5- هم زمانی و اگر قرار هست این توالی شکسته بشود ، یکی از این 5 عامل باید بطور کامل از دور خارج شود حالا از آن سمت به این ماجرا نگاه می کنیم ، کدوم ارتشی هست که با خوش خیالی اجازه بدهد این توالی توسط حریف شکسته یا قطع شود ؟!!!

معماری شبکه پدافند هوایی

نگاهی به برترین هواپیماهای اتشنشان تاریخ جهان در حال سوختن است ! در سال جاری میلادی و حتی سالیان قبل از ان این جمله تیتر بسیاری از خبرگزاری ها در سرتاسر جهان بود استرالیا و سپس امریکا و حتی کشوری نظیر ایران با پوشش جنگلی بسیار کم نیز از شعله های این بلا در امان نماندند.در این میان خلبانانی با تجربه و مهارت فوق العاده وهچنین اعصابی فولادین با بهره بردن از هواپیما و بالگردهایی که خود متشکل از پرنده های تغییر کاربری یافته از بمب افکن های جنک جهانی دوم تا هواپیماهای ترابری و یا پرواز با پرنده های مخصوص برای این امر سعی در نجات جنگل ها به عنوان گرانبهاترین اندوخته کره خاکی دارند.البته در این میان نیز جان تعدادی از خدمه این ناوگان گرفته میشود به طور مثال در بین سالهای 2003 تا 2012 میلادی 38 نفر از خدمه اتشنشان هوایی امریکا در عملیات مبارزه با گسترش اتش در مراتع طبیعی امریکا جان خود را از دست دادند.در این نوشته سعی به معرفی تاثیرگذارترین هواپیماهای اتش نشان تاریخ خواهد شد. 10-گرومن TBF Avenger این پرنده به عنوان ستون فقرات ناوگان هوایی اتش نشان امریکا در دهه 70 و 80 شناخته میشد البته شاید بزرگترین نقشی که از این پرنده در این راه ایفا کرده حضور در عملیات تحقیقاتی "توقف اتش" میباشد این عملیات که توسط دانشگاه جنگلداری کالیفرنیا در سال 1956 انجام شد برای بررسی واندازه گیری پارمترهای اساسی نظیر شرایط باد و ارتفاع و پراکندگی قطرات اب و مساحت تحت پوشش و..وتاثیر مستقیم ان بر بهبود عملیات هوایی مبارزه با گسترش اتش در جنگل ها ضورت پذیرفته بود نتایج به دست امده از این تحقیق حتی تا امروز نیز نقش اساسی در مبارزه با اتش در جنگل ها دارد.این هواپیما که تغییر کاربری یافته بمب افکن نیروی دریایی امریکا محسوب میشد قادر به حمل 2400 لیتر اب بود از نکات مثبت این پرنده قدرت ان در پرواز در توده هوای اشفته ناشی از اتش سوزی های بزرگ بود بدون انکه پایداری خود را از دست بدهد همچنین قطعات یدکی ان به فراوانی و با هزینه اندک قابل دسترس بودند.با وجود این نکات مثبت مقدار نسبتا کم گنجایش حمل اب توط این پرنده نسبت به هواپیماهای مدرن امروزی سبب شد که اخرین فروند از این هواپیما در سال 2012 برای همیشه بازنشسته بشود. 9-BAe 146 از این هواپیما باید به عناون اخرین هواپیما مسافربری ساخت بریتانیا یاد کرد هواپیمایی 4 موتوره با قابلیت حمل 110 مسافر که در سال 2002 با تولید 400 امین فروند ان برای همیشه تولید ان متوفق شد.با گذشت زمان استفاده از این هواپیما به دلیل هزینه نگه داری نسبتا بالای ان در خطوط هوایی کمر رنگ تر از قبل شد در همین زمان اداره جنگلبانی امریکا نیز در فکر نوسازی ناوگان خود بود به همین منظور با کمک فنی شرکت بی ای ئی سیستمز و نصب مخزن 11000 هزار لیتری وسیستم های کمکی تبدیل این جت مسافربری به یک تانکر اتشنشانی انجام شد.14 فروند از این پرنده اتنشنشان به خدمت وارد شده است که در عملیات های مختلف در نقاط گوناگون کره خاکی برای مثال همین اواخر در استرالیا از ان بهره برده شده است . 8-برییف Be-200 به نظر این پرنده دوزیست روسی را باید جالبترین پرنده شرقی حاضر در این لیست دانست از این دوزیست تا هم اکنون 15 فروند ساخته شده است در سال 2004 برای اولین بار از این هواپیما برای خاموش کردن اتش در ایتالیا استفاده شد.این هواپیما با مخزن 12000 هزار لیتری خود و به دلیل استفاده مستقیم از منابع اب موجود در منطقه برای پر کردن مخزن قادر است در کمترین زمان بیشترین مقدار اب را بر سطح منطقه درگیر در اتش پخش نماید.برای مثال در عملیات مشترک در ایتالیا این پرنده با 100 پرواز توانسته بود 320 تن اب را در 4 عملیات مبارزه با گسترش اتش حمل نماید.علاوه بر روسیه واذربایجان با یک فروند به نظر چین وامریکا نیر از کاربران اینده این هواپیما خواهند بود. در حال ذخیره اب در مخزن 7-ایرتراکتور AT-802F جذابترین پرنده حاضر در لیست را باید ایرتراکتور AT-802F دانست . به نوعی این هواپیما تاندربولت اتشنشان های هوایی محسوب میشود. از این هواپیما برای ایفا نقش در سمپاشی مزارع و همچنین مبارزه با اتش سوزی در طبیعت استفاده میشود.مخزن این هواپیما قادر به ذخیره سازی 3100 لیتر اب میباشد همچنین این هواپیما با تجهیز به مخزن مخصوص قادر به فرود بر روی دریاچه ها و دیگر منابع اب برای ذخیره سازی مستقیم اب در مخزن خود میباشد این هواپیما در شرایط بهینه قادر به تحویل 50000 لیتر اب در یک ساعت میباشد همچنین قابلیت فرود در باندهای خاکی و هزینه نگه داری و پرواز بسیار کم این پرنده را به جذابترین هواپیما این لیست تبدیل کرده است. 6-داگلاس DC-10 یک هواپیما سه موتوره مسافربری DC-10 را از شرکت مک‌دانل داگلاس تحویل بگیرید و با نصب یک مخزن اب ان را به یکی از بهترین پرنده های اتشنشان حال حاضر تبدیل نمایید.این هواپیما با قابلیت تحویل 46000 هزار لیتر اب توانایی ایفای نقش بزرگی در مهار اتش سوزی های گسترده دارد. 5-لاکهید C-130 هرکولس را باید اشناترین نام در این لیست دانست.کمترین جایی در دنیا هوانوردی وجود دارد که اثری از این پرنده دوست داشتنی در انجا دیده نشود .ویژگی هایی چون سرعت کم و قابلیت بسیار خوب پرواز در ارتفاع پایین این هواپیما که از ویژگی های اصلی برای انجام هر چه بهتر مهار اتش هستند ان را به یکی از بهترین گزینه ها در انجام این نقش تبدیل کرده است.همچنین در صورت نیاز و یا شرایط خاص این هولپیما قادر به فرود در باند ناهموار نیز میباشد که خود برتری خاصی به هرکولس داده است. تمام ویژگی های مثبت این پرنده سبب شده است که برای نسخه ترابری ان نیز کیت مخصوص مهار اتش MAFFS شامل مخازن و دیگر تحهیزات لازم تدارک دیده شود که با تجهیز سریع ان به سرعت برای این ماموریت مهیا شود. کیت مهار اتش MAFFS 4-بوئینگ Evergreen 747 Supertanker بزرگترین هوایپیما اتشنشان را باید این هوایپما دوست داشتنی دانست حضور این پرنده در این لیست شاید کمی عجیب و دور از ذهن باشد اما حمل 70000 هزار لیتر اب چیزی نیست که به راحتی بتوان از ان گذشت.اولین 747 اتش نشان هواپیمایی بود که از سال 1971 در شرکت مسافربری دلتامشغول به خدمت بود ودر سال 2009 و با شرکت در عملیات مهار اتش در اسپانیا رسما وظیفه جدیدی را پذیرفت و دو سال بعد از ان بازنشسته شد دومین 747 اتشنشان نیز از سال 2016 وبا انجام تغییرات لازم وارد این عرصه شد این هواپیما تا هم اکنون نیز در حال خدمت میباشد. 3-سیکورسکی S-64 Aircrane این بالگرد را باید جدیدترین راه برای مبارزه موثر با شعله های اتش دانست.این بالگرد از زمان معرفی برای انجام این وظیفه با استقبال زیادی روبرو بوده است از کالیفرنیا تا استرالیا تقاضا به خدمت گرفتن ان را به شرکت سازنده فرستاده اند.این بالگرد باید بیشترین دخیره اب را حمل نماید به همین دلیل باید از روتور کارامدی بهره ببرد روتوری با قطر و پیچش بیشتر در تیغه ها.همچنین یه دلیل کم اهمیت بودن پارامتر سرعت برای این بالگرد تغییراتی برای سهولت نگه داری در گیربکس ان داده شده است.این بالگرد قادر به برداشت و تحویل 25000 لیتر اب میباشد. 2-مارتین JRM Mars اگر موفقیت یک هواپیما تنها با طول عمر سرویس ان سنجش شود قطعا پیروز این میدان مارتین مارس خواهد بود.این هواپیما از سال 1942 تا 2020 در حال خدمت میباشند. مارتین مارس برای اولین بار توسط نیروی دریایی امریکا و به عنوان هواپیما ترابری به کار گرفته شد.این پرنده قابلیت حمل 269 مسافر را داشت .سرانجام پس از سالها خدمت در ارتش گروهی از شرکت های جنگلداری بریتیش کلمبیا امریکا 4 فروند از این هواپیما را در سال1959 خریداری نمودند.مارتین مارس پس از انجام تغییرات لازم قادر به حمل 27000 لیتر اب شد.این هواپیما میتوانست این مقدار اب را در مدت22 ثانیه بر روی 4 هکتار جنگل پخش نماید.اخرین مارتین مارس در سال 2015 بازنشسته شد و هم اکنون به عنوان هواپیما اجاره ای برای علاقه مندان به لذت بردن از پرواز با این پرنده خاص به پرواز در می اید. 1-بمباردیه 415 قرار گرفتن این هواپیما کانادایی به عنوان بهترین هواپیما اتشنشان امر عجیبی تلقی نمیشود این هواپیما به عنوان تنها هواپیما تخصصی طراحی شده برای مهار اتش شناخته میشود.این هواپیما با قابلیت فوق العاده در پرواز در ارتفاع پایین و سرعت کم و همچنین کنترل مناسب در شرایط جوی نامناسب و بهره بردن از دو موتور قدرتمند با مجموع 5000 اسب بخار قادر به انتقال 7000 لیتر اب میباشد. این ها هواپیما همچنین مجهز به سامانه های تشخیص اتش و حرارت نیز میباشد.از این هواپیما تا هم اکنون بیش از 95 فروند ساخته شده است که در بیش از 10 کشور در حال فعالیت می باشند.

چیز جالب در رونمایی جهاد خود کفایی سپاه انتن ارتباط ماهواره ای باد شونده قابل حمل احتملا کپی انتن های شرکت GATR Technologies امریکاست که بطور گسترده در ارتش امریکا استفاده میشه البته نسخه سپاه احتمالا کپی ورژن با قطر 1.2 با وزن 34 کیلوگرم شرکت امریکایی البته نسخه های با قطر 2.4و4 متری وجود دارد ویدئو نحوه برپاسازی انتن https://www.aparat.com/v/Z1FHP کپی شرکت روسیNEBO این انتن نشانه گذار لیزری ؟؟؟ منبع 1 و منبع2 https://www.youtube.com/watch?v=bA-FvhOMxsk&feature=youtu.be&t

نکته بسیار مهمی هست که باید مورد توجه قرار بگیرید. اگر رویکرد خودمون رو تغییر ندیم با چالش های بزرگتری روبرو خواهیم شد. این رشتو (چه درست چه غلط) چندبار در استاتوس بازنشر کردم ولی خواندن دوباره ش خالی از لطف نیست. اینکه طرف مقابل چگونه رویکردی در مقابل اقدامات ما اتخاذ کرده. این منحصر به سال 98 هم نیست. باید برگردیم به سال های پیش (حملات پی در پی اسرائیل و بعدتر حملات علنی امریکا به مواضع حشدالشعبی) ==================== "یکی از مشاوران جان بولتن، تحلیلی داشته که ممکنه منطق پشت ترور سردار سلیمانی باشه. تحلیل اینه که ایران همیشه تنش ها رو تدریجی بالا میبره،تا از واکنش غیرمنتظره غرب جلوگیری کنه.از نظر مشاور راه اینه که ایران با یک واکنش غیرمنتظره و بیش از حد مواجه بشه. تحلیل این بوده که حمله آمریکا باید طوری باشه که به نظام ضربه بزنه نه به مردم؛ و به نحوی باشه که به مشروعیت داخلی ضربه بزنه. نویسنده بلومبرگ معتقده تا الان پیش بینی درست بوده. ایران پیغام داده که دیگه تنشها رو بالا نمیبره، و در داخل هم مشکلاتی ایجاد شده." https://www.bloomberg.com/opinion/articles/2020-01-14/soleimani-strike-shows-trump-plan-for-iran-is-regime-disruption https://twitter.com/MarginalMehdi/status/1217098065590587395 قبل از تصمیم به ترور سردار سلیمانی، جینا هاسپل، به کسانی که نگران بودند ترور سردار سلیمانی با انتقام سختی همراه شود، اطمینان داد که پاسخ ایران حساب شده خواهد بود. پیش بینی کرد که ایران یک حمله بی اثر به پایگاه های آمریکا در عراق خواهد کرد. ایران بلافاصله بعد از حمله به پایگاه عراق از طریق سفارت سوییس به آمریکا پیغام داد که حملاتش تمام شده و حمله دیگری در کار نیست. https://www.nytimes.com/2020/01/11/us/politics/iran-trump.html?smid=nytcore-ios-share چهارشنبه ۱۸ دی ۱۳۹۸ ساعت ۰۶:۳۰ ، چند ساعت پس از حمله به عین الاسد محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه کشورمان در توییتی پس از حمله موشکی ایران به پایگاه‌های آمریکا نوشت: اقدام ایران منطبق با منشور ملل متحد است ایران منطبق با بند ۵۱ منشور ملل متحد، اقدامات متناسبی در دفاع از خود انجام داد و پایگاهی که از آن حمله بزدلانه علیه شهروندان و مقام‌های ارشد ما انجام شده بود را هدف قرار داد. ما به دنبال تشدید تنش یا جنگ نیستیم، اما از خودمان در برابر هر تهاجمی دفاع می‌کنیم ------------------------ با این روند واکنش های ما قابل پیشبینی هست و در موضع ضعف قرار میگیریم (ما یعنی کل حاکمیت) برای خروج از بن بست باید رویکردی اتخاذ بشه که دشمن غافلگیر بشه. نمیدانم شاید چنین پلنی چیده شده باشد، مثلا قبل از رسیدن فصل پاییز!!

نفربر بهینه‌شده مکران این خودرو نفربر آبی خاکی BTR-50 بوده است که مؤسسه شهید زین‌الدین نیروی زمینی سپاه علاوه بر ارتقا در حوزه بدنه و سایت دید راننده، یک برجک جدید نیز برای آن طراحی کرده است. این برجک سه ویژگی اصلی دارد؛ یکی از اینها سیستم کنترل آتش آن است که روی این سیستم نصب شده است. سیستم کنترل آتش این نفربر یک سیستم دید شبانه حراتی و روزانه دارد که می‌تواند برای اهداف هوایی و زمینی مورد استفاده قرار بگیرد و دارای مسافت‌یاب لیزری است و محاسبات بالستیک گلوله را نیز انجام می‌دهد و قابلیت قفل روی اهداف متحرک را دارد. این برجک یک توپ 30م‌م و یک تیربار 7.62 هم‌محور با توپ اصلی نیز دارد. همچنین مخزن مهمات 500فشنگی آن در بالای برجک تعبیه شده که علاوه بر کاهش آسیب‌پذیری خدمه دسترسی تعمیرکار به جنگ‌افزار و همچنین بارگذاری مهمات را نیز آسان‌تر کرده است. یکی از ویژگی‌های این برجک این است که کاملاً بدون خدمه بوده و توپچی داخل نفربر قرار می‌گیرد که آسیب‌پذیری خدمه را کاهش می‌دهد. این برجک قابلیت نصب روی انواع نفربرها و خودروهای زرهی را دارد و می‌تواند روی نفربرهای BMP-1, BMP-2, BTR-60 و BTR-50 نیز نصب شود. موضوع دیگر، قابلیت اطمینان شناوری این نفربر است که با طراحی که روی بدنه آن انجام شده این قابلیت نیز برای شناور ماندن روی آب تا فورس 3 افزایش یافته است.

دهشت افکنی راسوی وحشی نیازمندی مستمر به سرکوب دفاع هوایی در قرن بیست و یکم دو نسل متفاوت ولی با ماموریت یکسان از هواگردهای سرکوب دفاع هوایی (راست F-4G و چپ F-35) مقدمه : ارتش ایالات متحده و متحدانش در حوزه ژئواستراتژیک شرق آسیا و اقیانوسیه با تهدیدی مستمر در حوزه تاکتیکهای منع منطقه ای/ ضد دسترسی (A2/AD) از سوی دو بازیگر عمده این منطقه ( چین و کره شمالی ) روبرو هستند ، به همین دلیل ، توسعه قابلیتهای سرکوب دفاع هوایی که نطفه اصلی آن از دهه شصت میلادی و در اثنای جنگ ویتنام ، گذاشته شد ، به یک روند قابل توجه در این منطقه ، تبدیل شده است . سرکوب کلاسیک دفاع هوایی ( سامانه موشکی هارم ) سرکوب دفاع هوایی در قرن بیست و یکم : در حوزه عملیات هوایی ، تهدیداتی که از سوی هر کدام از این دو کشور با گسترش قابل توجه سامانه های دفاع هوایی (SAM) بصورت فزاینده ای در حال افزایش است ، این مساله را برای تحلیلگران نظامی آشکار می کند که بازیگران در تلاشند تا هزینه های یک تهاجمی احتمالی را برای مهاجم یا مهاجمان ، تا حد امکان در سطح بالایی نگاه دارند . با توجه به این مساله ، قاعده اصلی در جریان طراحی یک عملیات هوایی ، به منظور رفع تهدید سامانه های دفاع هوایی زمین پایه ( GBAD) ، استفاده از تسلیحات و تاکتیکهای تخریب / سرکوب دفاع هوایی دشمن ( D/SEAD) یک رویه استاندارد بشمارمی رود . درواقع ، روند (D/SEAD) بعنوان بخشی از یک طراحی بزرگتر است که در ادبیات رزم هوایی با شناسه Offensive Counter Air (OCA) battle شناخته میشود . در همین خصوص ، وزارت دفاع ایالات متحده ، عملیات OCA را بعنوان مجموعه ای از اقدامات تهاجمی علیه اهداف سطحی که می تواند تاثیر قطعی بر عملیات هوایی دشمن نیز برجای گذارد ، تعریف می کند . در این تعریف ، وزارت دفاع ایالات متحده ، چنین ادامه میدهد که این دسته از عملیاتها ، فعالیتی است تخریبی با استفاده از تسلیحات هواپرتاب که سامانه های دفاع هوایی متخاصم را خنثی یا از میان برده و یا بطور موقت از رده رزمی خارج می کند . منع منطقه ای / ضد دسترسی در جنوب غربی آسیا (ترکیب باور-373 و یاخونت سد محکمی در برابر تهدیدات احتمالی خواهد بود ) با این وصف ، یک قاعده اصلی در این تعریف ، براین اعتقاد پای می فشارد که "انهدام " (تخریب) بر سرکوب ( خنثی سازی موقت ) ارجحیت داشته ، چرا که موجبات از میان رفتن تهدید را در طولانی مدت فراهم می آورد . بدین معنی که بهتر آن است که یک سیستم کشف و شناسایی ( نظیر رادار ) را ازمیان بردارید تا اینکه موقتا" ،آن را از رده عملیاتی خارج کنید . با این وجود ، ممکن است چنین وضعیتی ( تخریب کامل ) در هر شرایطی ، امکان پذیر نگردد . درواقع ، دلایلی نظیر مشخص نبودن موقعیت فیزیکی رادار ، موجب می شود که حمله مستقیم به آن به تقریب غیر ممکن گردد . درواقع می توان گفت که پیشگام سرکوب دفاع هوایی در خاورمیانه ، نیروی هوایی ارتش اسراییل (IAF) بشمار می آید . در9 ژوئن 1982 ، نزدیک به 80 فروند جنگنده سوری در برابر ساقط شدن تنها 4 فروند جت A-4 ، با اجرای 1000 سورتی ( پرانه ) از میان رفتند ، تنها به این دلیل که شبکه دفاع هوایی ارتش سوریه مستقر در دره بقاع ، بواسطه اجرای تاکتیکهای سرکوب دفاع هوایی ، به شکل کامل از صحنه نبرد خارج شد . آمارها حاکی از آن است که 75 درصد سورتی های IAF در این نبرد به اجرای عملیاتSEAD اختصاص یافته بود . از سویی دیگر ، با پایان یافتن جنگ سرد و در پیش گرفتن استراتژی احداث موقعیت فیزیکی رادارها در نزدیکی محل استقرار غیر نظامیان و یا زیرساختهای غیر نظامی ، باعث شد تا تجدیدنظر عمده ای در حوزه قوانین درگیری (ROE) و خودداری از تخریب فیزیکی رادارها ، ایجاد گردد . در نهایت نیز ، این استدلال وجود داشت که تمرکز بر روی تخریب چنین اهدافی ، میتواند پتانسیل رزمی نیروی هوایی در دو حوزه هواگردهای رزمی و مهمات مورد استفاده را بشدت بخود جذب نموده ، در حالی ممکن است ، حضور این تجهیزات در جای دیگریاز ضرورت بیشتری برخوردار باشد . بدین ترتیب ، بنا بر استدلالهای فوق الذکر ، محور اصلی در برنامه ریزی تاکتیکهای ضد تشعشع ، به "سرکوب" آنها و نه تخریب فیزیکی ، محدود گردید . بدین ترتیب ، بررسی قابلیتهای الکترونیکی و غیر مخرب برای نیل به ایجاد یک چتر حفاظتی به دور سیستم های دفاع هوایی حریف ، مبنای این متن قرار می گیرد . تهدیدات منطقه ای : با توجه به وضعیت خاص حوزه شرق آسیا ، می توان چنین تحلیل نمود که احتمالا" ارتش کره شمالی و چین دو تهدید اصلی که توسعه دهنده تاکتیکها و سامانه های منع منطقه ای / ضد دسترسی (A2/AD) هستند ، بشمارمی روند ، بخصوص اینکه بدانیم ، شبکه پدافند هوایی به منظور توسعه تسلیحات A2/AD از سوی ارتش چین ، یک اصل حیاتی محسوب می گردد . در همین مورد ، وزیر دفاع ایالات متحده در گزارشی مفصل به سال 2018 به کنگره در خصوص پیشرفتهای نظامی و تهدیدات امنیتی ارتش چین به این موارد اشاره ای خاص داشته : " چین هم اکنون از یک شبکه پیچیده معماری و در عین قدرتمند و مفصل ( سامانه های دفاع هوایی یکپارچه شده / IADS) بر روی زمین به عرض حدود 300 مایل (556 کیلومتر ) از ساحل خودی بهره می برد و این وضعیت در کنار شبکه قدرتمند فناوری موشکی این کشور که قابل برابری با سایر تولید کنندگان در سطح جهانی است ، بتدریج به یک تهدید عمده تبدیل می گردد . ارقام ارائه شده توسط موسسه صلح استکهلم ، نیز تحلیل وزیر دفاع ایالات متحده را تایید می کند ، چنانکه چین در سالهای اخیر ، نزدیک به 46 آتشبار سامانه سام در ارتفاع متوسط و بالا را به سایر کشورها ( روسیه ) سفارش داده و یا اینکه نمونه های خریداری شده را دریافت نموده است . گزارش فوق چنین اظهارمی دارد که این سامانه ها ، شامل عناصر دفاع هوایی SA-15 ( خریداری شده در سال 2000 ) ، سامانه های SA-10 و اس-400 ( شامل 6 آتشبار خریداری شده در سال 2015 ) می گردد . راست : HQ-6 چپ : HQ-2 به گفته "میا نونز" ( Meia Nouwens) ، پژوهشگر همکار در حوزه بررسی سیاستهای دفاعی ارتش چین و روند نوسازی آن در موسسه بین المللی مطالعات استراتژیک (IISS) که یک اندیشکده مستقر در لندن است ، هم اکنون ارتش خلق چین آرایه ای از سیستم های متنوع دفاع هوایی ارتقاع پایین ،میانبرد و ارتفاع زیاد را در اختیار دارد . این سامانه ها ، شامل طیف مشخصی از سیستم های روسی/ چینی نظیر خانواده HQ-2( نسخه چینی سیستمدفاع هوایی روسی اس-75 دوینا ) در ارتفاع بلند و همچنین نمونه های بومی نظیرHQ-6 ، محصول آکادمی علوم و فناوری شانگهای (نسخه برداری شده از گونه روسی سام-6 ) است . وی در این خصوص چنین ادامه میدهد که ارتش چین چند نمونه مشخص و پیشرفته ازسامانه های دفاع هوایی در ارتقاع بالا نظیر سیستم های پیشرفته روسی نظیر آلماز-آنتی S-300 PUM1 (SA-20) و S-300PMU2 (SA-20B) و حتی نسخه ای بروز شده از سامانه S-300V ( SA-12) که در این کشور به HQ-18 نیز مشهور شده ، در اختیار دارد . براساس گزارشهای منتشرشده از سوی آژانسهای اطلاعاتی ، این سامانه ها پس از استقرار کامل می تواند با اهدافی در برد میان 22 ناتیکال مایل ( حدود40 کیلومتر ) تا 54 ناتیکال مایل ( حدود100 کیلومتر) درگیر شود . به اعتقاد تحلیلگران این مراکز ، خانواده S-300V یکی از توانمندترین سامانه های دفاع هوایی عملیاتی دنیاست و یک نسخه بروزشده ازآن توسط چین می بایست ارتشهای غربی را نگران کند . پی نوشت : 1- ادامه دارد .................  2- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی در انجمن میلیتاری ، براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی " منوط به ذکر دقیق منبع است . امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند .   برگردان به پارسی ، اختصاصی برای بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ( MILITARY.IR) مترجم : MR9

سالها می گذرد ، حادثه ها می آید .... انتظار فرج از نیمه خرداد کشم

هویتزر خودکششی M109 ارتش جمهوری اسلامی ایران درحال اجرای آتش بر ضد مواضع نیروهای بعث عراق هویتزرهای خودکششی M109 ارتش جمهوری اسلامی ایران در زمان جنگ با عراق - علاوه بر بخش رزمی که شامل هویتزرهای خودکششی M109 است میتواند در این واحد رزمی نیروهای لجستیکی از جمله خودرو های حمل بار M548 را نیز مشاهده کرد. هویتزرهای خودکششی M109 ارتش جمهوری اسلامی ایران در زمان جنگ با عراق- با وجود نقش مهم هویتزرهای خودکششی در رزم زمینی تقویت این نیروها بعد از انقلاب اسلامی کمتر مورد توجه قرار گرفته است.

سلام ، اگر منظورتان را درست متوجه شده باشم، عارضم خدمتتون لزوما الزامی نیست تا سامانه هدایت آتش چه راداری چه الکترواپتیکالی همانند تایپ-730 چینی حتما بر روی برجک نصب شوند ! اگر فرض کنیم سامانه پدافند نزدیک دریایی کمند بر پایه AK-630 توسعه یافته باشد، میدانیم در این سامانه برای هدایت آتش به سوی هدف بطور معمول از سایت الکترواپتیکالی و رادار کنترل آتش MR-123 استفاده میشود : البته هر چقدر تصاویر شناور جمهوری اسلامی سهند و شناور تازه تعمیر شده و ارتقا یافته جمهوری اسلامی البرز [ که به تازگی سامانه کمند جایگزین توپ 40 میلیمتری فتح شده است] را بررسی کردم خبری از این رادار کنترل آتش نبود هر چند که در ناو البرز تعدادی سایت هدفگیری الکترواپتیکالی جدید اضافه شده است : این احتمال وجود داره که سامانه کمند برای هدفگیری راداری با سامانه رادار کنترل آتش توپ فجر-27 یکپارچه سازی شده باشه هرچند مطمئن نیستم! شایدم بعدا سامانه هدایتی مورد نظر اضافه بشه! اگر به قسمت بالای پل فرماندهی ناو سهند هم در رزمایش اخیر دقت کنید نیز یک سامانه احتمالا الکترو اپتیکی/رادار کنترل آتش جدید اضافه شده است!

سیستم دفاع فعال آلمانی در آمریکا تست می شود ارتش آمریکا جز معدود ارتش های در دنیا است که در کارنامه خود طیف گسترده ای از سیستم های دفاع فعال در را مورد ارزیابی قرار داده است از سیستم های بومی Quick Kill و Iron Curtain تا نمونه های اسرائیلی تروفی و Iron Fist مورد ارزیابی قرار گرفته اند. در جدیدترین خبر ارتش ایالات متحده آمریکا اعلام کرده است سیستم دفاع فعال شرکت آلمانی راین متال ADS ( اکنون این سیستم دفاع فعال با نام StrikeShield نامگذاری شده است) را تست خواهد کرد. ارتش آمریکا برای آزمایش ها یک قرارداد 11 میلیون دلاری با شرکت راین متال و شریک امریکایی اش UBT برای انجام تست ها بسته است. میشل دوسوزا مدیر عامل UBT گفت:" سیستم StrikeShield یک سیستم دفاع فعال بالغ در سطح جهانی است که توانایی فوق العاده ای را برای ارتش آمریکا فراهم می کند. UBT و راین متال مفتخرند که به عنوان یک تیم برای رسیدگی به الزامات ارتش در زمینه سیستم های دفاع فعال با یکدیگر همکاری می کنند. "این تست ها در اکتبر سال 2020 در مرکز ازمایش های ردستون (Redstone) ارتش آمریکا در ایالات آلاباما انجام خواهد شد. تست های پیش رو توسط دفتر "برنامه سیستم های حفاظتی وسایل نقلیه" ارتش ارزیابی خواهد شد. در حقیقت شرکت راین متال و UBT پیشنهاد نصب سیستم دفاع فعال StrikeShield را بر روی خودرو های زرهی استرایکر داده اند. تا قبل از این قرار داد، ارتش آمریکا در نظر داشت تا سیستم دفاع فعال Iron Curtain (پرده آهنین) را بر روی خودرو های زرهی استرایکر نصب نمایید. شرکت راین متال امیدوار است که این قرارداد فرصت های جدیدی را برای توسعه این سیستم دفاع فعال پیش روی این شرکت قرار دهد. استفان هاز ، رئیس بخش حفاظت فعال راین متال گفت: " ما مشتاق هستیم که وارد مرحله جدیدی از همکاری با ارتش آمریکا شده ایم که ارتش را قادر می سازد آزمایش های گسترده ای را پیرامون سیستم StrikeShield انجام دهد. ما اطمینان داریم که این سیستم در تست ها، عملکرد بسیار خوبی خواهد داشت که امکان استفاده از این فناوری را برای نصب بر روی سیستم های وسایل نقلیه ارتش فراهم می کند." این تست ها برای ارتش امریکا نیز مانند یک سرمایه گذاری بلند مدت است. آزمایش ها به ارتش ایالات متحده اجازه می دهد تا داده های مربوط به عملکرد این سیستم را جمع آوری کند در نتیجه می تواند در آینده تصمیمات کاملا آگاهانه ای برای نصب سیستم های دفاع فعال بگیرد. همچنین به ارتش آمریکا یک دید جدید خواهد داد تا بفهمد سیستم های دفاع فعال باید چه ویژگی های داشته باشند تا مناسب برای نصب بر روی خودروهای رزمی نسل بعدی باشند. کلیپ سیستم دفاع فعال StrikeShield : برای آشنایی بیشتر با برنامه سیستم دفاع فعال ADS یا StrikeShield :

چرخش در استراتژی نظامی آفتاب تابان ، ظهور مجدد نیروی هوایی ژاپن و پیامدهای منطقه ای آن بخش دوم و پایانی با توجه به موارد پیش گفته ، می توان چنین تحلیل نمود که تحویل جتهای اف-35 به نیروی هوایی سلطنتی ژاپن ، به شکل قابل توجهی می تواند در عین دمیدن روحی تازه در کالبد این سامورایی هوایی کهن سال ، بتدریج زمینه لازم برای تشکیل 6-5 اسکادران از جتهای پنهانکار با قابلیت ضربتی مطلوب در منطقه را رقم زده و از سویی دیگر ، مقدمات لازم برای بازنشستگی دو اسکادران فانتوم و 3-4 اسکادران F-15J را فراهم آورد . از یک نظر ، بر خلاف اف-4 و اف-15 ، جت تهاجمی اف-35 از ابتدا بصورت یک پیکربندی تک پیشرانه طراحی شده بود که در مقایسه با رقیب پنهانکارش ، می بایست در تعداد زیاد ، تولید و بصورت گسترده ای صادر میشد . این جنگنده (اف-35 ) بعنوان یک هواگرد رزمی سبکتر از و ارزان تر از اف-22 ( که بطور کامل می بایست جانشین تمامی جتهای نسل پیشین خود ، شامل فانتوم ، ایگل گردد ) می بایست خلاء ناشی از خروج جتهای قدیمی تر نظیر اف-5 و اف-16 را پر می نمود و در صورتی که نام اصلی برنامه تولید آذرخش (Joint Strike Fighter) مبنا ء قرار گیرد ، می توان چنین تحلیل نمود که اف-35 عمدتا" برای ایفای ماموریتهای هوا به زمین با ماهیت ضربتی از طریق نفوذ سریع به فضای هوایی دشمن برای دو نیروی هوایی و دریایی ( و سپاه تفنگداران ) در نظر گرفته شده است ، در حالی که همچنان توانمندی هوابه هوای محدودی را نیز درا ختیار دارد ، ضمن اینکه در حوزه هایی نظیر سرعت ، ارتفاع عملیاتی ، پایین تر از فانتوم و ایگل قرار می گیرد . طبق اطلاعات موجود ، قابلیتهای رزم هوایی اف-35 به تقریب و در مقایسه ، تنها به اندازه نیمی از جتهای نسل قبلی نظیر اف-15 و هواگردهای هم رده نظیر اف-22 است ، در حالی که وقتی توانمندی های رزم هوایی اف-35 را با یک جت یک نسل قبل تر روسی ، یعنی سوخو-35 مورد مقایسه قرارمی دهیم ، این رقم به کمتر از یک سوم کاهش می یابد که هم اکنون در شمار قابل توجهی توسط رقبای منطقه ای نظیر روسیه و چین در خدمت عملیاتی قرار دارد . رییس ستاد نیروی هوایی ، ژنرال مارک ولش در همین راستا ، چند ژنرال برجسته در ارتش ایالات متحده به این واقعیت اشاره کرده اند که قابلیتهای هوا به هوای اف-35 در مقایسه با رقبای فعلی اش ، نامطلوب است ، اما رییس ستاد نیروی هوایی ، ژنرال مارک ولش ، با اشاره به این موضوع معتقد است که اف-35 از حداقل توانایی های هوا به هوا برخوردار است ، اما این نکته را نیز باید در نظر داشت که آذرخش از ابتدا بعنوان یک جت برتری هوایی تعریف نشده ، و بر عکس ، به شکل تخصصی بعنوان یک پیکربندی چند ماموریته که با یکپارچه سازی داده ها می تواند حملات هوا به زمین را با ضریب موفقیت بالایی به انجام رساند ، ایده سازی و تولید گردید. ژنرال مایک هوستیج ، فرماندهی فعلی مرکز رزم هوایی نیز معتقد است که اف-35 یک پیکربندی رزمی برای ایفای نقش برتری هوایی محسوب نمی شود . با توجه به این موضوع ، تغییر جهت استراتژی نیروی هوایی ژاپن از بکارگیری جتهای برتری هوایی به خرید گسترده جتهای نسل پنجم تهاجمی نشان دهنده تغییرات قابل توجه در سیاست خارجی و دکترین دفاعی این کشور از پایان جنگ سرد تا ابتدای 2010 و از ابتدای این سال تا کنون است . در حالی که با آغاز جنگ سرد ، ایالات متحده و متحدانش برای مقابله با حمله احتمالی اتحاد شوروی به اروپای غربی ، همواره درصدد افزایش قابلیتهای برتری هوایی خود بودند ، اما چشم انداز امنیتی برای کشورهایی نظیر ژاپن ، بلافاصله پس از فروپاشی اتحاد شوروی در سال 1991 بطور کامل تغییر نمود . در همین راستا ، به نظر می رسد که نیروی هوایی ژاپن ، درصدد است تا با تقویت توانایی های تهاجمی خود ، بر خلاف گذشته که بیشتر به دفاع از خاک اصلی این کشور توجه داشت ، بستر لازم برای اجرای عملیات در خارج از مرزهای بین الملی را فراهم نماید . با ورود جتهای فوق الذکر به سازمان رزم این نیرو ، عملا" دکترین نظامی ژاپن دچار دگرگونی عمیقی شده و اف-35 ، نه برای ایجاد برتری هوایی جهت دفاع از جزایر پراکنده موجود در شرق آسیا ، بلکه برای ایجاد زیرساخت لازم برای آینده ، جهت اجرای ماموریتهای هوابه زمین با رویکرد تهاجمی مورد استفاده قرار می گیرد . این تحول را می توان تنها بخش کوچکی از روند بزرگتر پوست اندازی ارتش ژاپن در هرسه نیرو ( زمینی ، هوایی و دریایی ) محاسبه نمود . از سویی دیگر ، فعال شدن نخستین واحدهای آبخاکی ارتش ژاپن ، پس از پایان جنگ دوم جهانی وبرنامه های نیروی دریایی این کشور برای تولید حامل های دریایی بزرگ در کنار مسلح نمودن جنگنده بومی میتسوبیشی اف-2 به مهمات دورایستای JASSM-ER برای ایفای ماموریتهای بردبلند که اهداف مشخصی در تنگه تایوان ، شبه جزیره کره و چین را در محدوده خود می بیند ، نمونه های برجسته ای از تغییر نگرش دولت ژاپن دارد . به این ترتیب ، ارتقاء تسلیحاتی اف-2 در کنار خرید اف-35 ، چیزی در حدود 66 درصد ناوگان هوایی این کشور را تشکیل خواهد داد که با اضافه شدن احتمالی قابلیتهای هوا به زمین پیشرفته به اسکادران های F-15J ، توانایی حملات دوربرد ، فراتر از تصورات موجود ( حتی چیزی افزون تر از توان آفندی فعلی نیروی هوایی اسراییل ) را به ژاپن می بخشد . به اعتقاد برخی ناظران نظامی ، این وضعیت ، ناشی از فشار مداوم واشنگتن به توکیو از سال 1991 برای تغییر ماموریتهای نیروی دفاعی این کشور برای حضور موثرتر نظامی در ماموریتهای ائتلافی با ایالات متحده است ، به همین دلیل ، روند توسعه نظامی ارتش این کشور از 2003 تا کنون شتاب بیشتری را بخود دیده و مجهزشدن نیروی هوایی ژاپن به جتهای تهاجمی در مقایسه با راهبرد قبلی ( تاکید بر برتری هوایی ) نیز موید همین امر به نظر می رسد . هر چند دراین میان می توان گفت که علیرغم این توسعه شتابان ، توان تهاجمی ژاپنی ها هنوز در مقیاس کشورهای همسایه نظیر روسیه یا چین نیست ، اما قابلیتهای جدید اضافه شده ، امکانات آفندی بیشتری را در اختیار فرماندهان ارتش خواهد گذاشت . اما سئوال اینجاست که آیا سیاست خارجی ژاپن می تواند خود را با توسعه نظامی ، تطبیق دهد ؟!!! صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9 بن پایه

چرخش در استراتژی نظامی آفتاب تابان ، ظهور مجدد نیروی هوایی ژاپن و پیامدهای منطقه ای آن از تلاش برای ایجاد برتری هوایی تا گسترش بی سابقه ناوگان ضربتی بخش یکم نیروی هوایی دفاع ازخود ژاپن ( ارجاع به عنوان "نیروی هوایی ژاپن" ) طبق شواهد و قرائن موجود قراراست تا به بزرگترین کاربرخارجی جتهای نسل پنجم اف-35 تبدیل گردد ، چنانکه حزب لیبرال –دموکرات هدف گذاری خود را برای اضافه نمودن حداقل 99 فروند جت نسل پنجمی ، در کنار 42 فروند سفارش قبلی بطور رسمی اعلام نموده است . براساس گزارشات منتشر شده ، این سفارش جدید ، شامل گونه B از جنگنده اف-35 است که قابلیت فرود و برخاست عمودی (STOVL) را برای عملیات از روی حامل های شناور بالگرد بر سبک نظیر شناورهای 27000 تنی کلاس ایزومو (Izumo Class) و همچنین اجرای عملیات نظامی از فرودگاه های موجود در جزایر دورافتاده که برای جتهای متعارف چندان مناسب نیستند ، فراهم می آورد . بر همین اساس ، به نظر می رسد که تاکید ارتش ژاپن برای خرید گونه B ،یک برنامه ریزی از پیش تعیین شده برای افزایش قدرت تهاجمی نیروی هوایی است . با عملیاتی شدن کامل ناوگان اف-35 بی در سازمان رزم این نیرو ، ژاپنی ها برای نخستین بار پس از پایان جنگ دوم جهانی به سال 1945 ، جنگنده های بال ثابت تهاجمی را بر روی حامل های شناور خود بکار خواهند گرفت که از یک نظر ، بازگشت یک تهدید قدیمی برای نیروی دریایی و هوایی کره جنوبی و ارتش خلق چین تحلیل می شود . در همین راستا ، نوسازی و افزایش توان هوایی ارتش ژاپن که مدتهاست نظر تحلیلگران را بخود جلب نموده ، ، برنامه ریزی برای خرید گونه F-35A که نسخه نشست برخاست متعارف آذرخش محسوب می شود ، می تواند به یک تغییر رویکرد جهش وار تعبیر شود که دولت شینزو آبه ( بعنوان حافظ غیررسمی سُنت ارتش امپراطوری .م ) ، اولویت مشخصی را بدست آورده است . به اعتقاد برخی ناظران با ورود تدریجی جتهای اف-35 به نیروی هوایی ژاپن ، پیامدهای مشخصی بصورت دومینووار رخدادی فراتر از مدرن سازی در این نیرو رُخ خواهد داد . نیروی هوایی ژاپن در طول جنگ سرد ، به گونه ای تشکیل و روزآمد سازی شد که بتواند برتری هوایی منطقه ای را در شرق آسیا و به شکل مشخص برعلیه نیروی هوایی چین و سپس کره شمالی ، ایجاد نماید ، به همین دلیل ، این نیرو بصورت مستمری به فناوری آمریکایی ( البته بدون برانگیختن حساسیت کشورهایی نظیر چین و تحاد شوروی .م ) مسلح می شد . با این حال ، نقطه اوج برای ژاپنی ها ، به سال 1968 رُخ داد ، چرا که در این سال نخستین جنگنده های دوموتوره F-4J به نیروی هوایی این کشور تحویل گردید که در آن زمان ، پیشرفته ترین فناوری تحویلی محسوب می گردید که در مقایسه با همنوعان شرقی خود ، توانمندی های به مراتب افزون تری را عرضه می نمود . فانتوم های تحویلی به ارتش ژاپن ، به شکل نسبی ، همان نمونه ای بود که نیروی هوایی ایالات متحده به صورت گسترده ای آن را بکار می گفت و با مجهز شدن به رادار کنترل آتش AN/APQ-120 توانایی حمل موشکهای هوا به هوای میانبرد اسپارو درکنار مهمات فروسرخ سایدویندر و یک قبضه توپ را پیدا می نمود . تحویل این سامانه تسلیحاتی به ارتش ژاپن ، برای اولین بار ، قابلیت درگیری با جتهای متخاصم ، فراتر از محدوده بصری را در اختیار خدمه ژاپنی قرارمیداد . بااین حال ، فانتوم های ژاپنی بیشتر با هدف ایجاد برتری هوایی به این کشور تحویل داده شده بودند و به همین دلیل سامانه های حساس تری نظیر رایانه محاسبه بالستیک AN/AJB-7 از فانتوم های ژاپنی حذف شدند تا نقش برتری هوایی بصورت تخصصی تر دنبال شود . پنل رایانه محاسبه بالستیک AN/AJB-7 بدین ترتیب ، حداقل 140 فروند از گونه F-4EJ تولید و به نیروی هوایی ژاپن تحویل شد با این تبصره که به غیر از 2 فروند ، مونتاژ یکصد و سی هشت فروند باقی مانده تحت امتیاز ایالات متحده در مجموعه صنایع سنگین میتسوبیشی صورت پذیرفت . با تحویل کامل این جتها ، نیروی هوایی ژاپن حداقل برای یک نسل کامل تا اوایل دهه 90 میلادی ، از هر سخت افزار موجود درنیروی هوایی ارتش خلق چین جلو افتاد و همزمان میتوانست به یک تهدید جدی برای اسکادران های نیروی هوایی اتحاد شوروی و کره شمالی در شرق آسیا تبدیل گردد . ازسویی دیگر ، اف-4 ، یک جنگنده – بمب افکن نسل سوم دوموتوره محسوب میشد که عمدتا" برای عملیات از روی حامل های دریایی طراحی شده بود و بلحاظ هزینه های عملیاتی ، برای شرکای درجه یک ایالات متحده ( نظیر ژاپن ، بریتانیا ، آلمان ، و ایران " درزمان پهلوی دوم " .م ) به صرفه بود ، درنتیجه ، شرکای درجه دو نظیر تایلند و فیلیپین ، مجبوربودند تا از پیکربندی های رزمی ارزان تری نظیر اف-5 برای ایجاد قابلیت رزم هوایی استفاده نمایند . اما در اوایل دهه هشتاد میلادی ، با افزایش تنش ها در شرق آسیا ، نیروی هوایی ژاپن تصمیم گرفت تا با هدف گسترش توانایی هایی رزمی خود ، جنگنده- بمب افکن های F-15J را به سازمان رزم خود اضافه نماید که اولین جنگنده برتری هوایی نسل چهارم مجهز به سامانه های آنالوگ برای ایفای نقشی مشابه F-4EJ محسوب میشد .این جنگنده ، همانند سلف خود ، یک عقاب دو موتوره محسوب میشد که توانایی حمل مهمات بیشتری را ارائه می کرد و تا آنزمان ، تنها به 3 کشور فروخته شده بود . بدین ترتیب 220 فروند از این جت ، تحت امتیاز صنایع سنگین میتسوبیشی ، تولید گردید که هم اکنون نزدیک به 190 فروند به شکل فعال در خدمت این نیرو قرار دارند . براساس اطلاعات موجود ، ایگل های نیروی هوایی ژاپن ، هنوز استخوان بندی اصلی قدرت هوایی این کشور ( 7 اسکادران از 12 اسکادران عملیاتی ) را تشکیل می دهند که میبایست ادامه دهنده ماموریتهای اف-4 های در شرف بازنشستگی باشند که هم اکنون در قالب دو اسکادران ، آخرین ماه های پرواز عملیاتی را طی میکنند .. ازسویی دیگر ، ناوگان عملیاتی نیروی هوایی و دریایی ارتش ایالات متحده مستقر در ژاپن ، بتدریج از ادامه استفاده از جنگنده های برتری هوایی سنگین دست شُسته و براین سعی قرارداد تا تعداد کمتری از این هواگردها را در کنار تعداد افزون تری از جتهای چند مامورته سبکتر ، نظیر اف-16 و اف-18 بکار گیرد . این مساله در کنار راهبرد نیروی هوایی ژاپن در ادامه عملیاتی نگاه داشتن سه اسکادران جتهای بومی تک موتوره / تک سرنشینه میتسوبیشی اف-2 ، که هم اکنون 88 فروند از آنها در حال خدمت است ، تحلیل مشخصی را در اختیار ناظران تحولات شرق آسیا قرار میدهد ادامه دارد ................ بن پایه صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9

عرض سلام و وقت بخیر خدمت همه دوستان دوست عزیز و گرامی جناب sami1993 در خواست داشتند که بنده بررسی روی مقاله داشته باشم و همچنین درباره امکان مهندسی معکوس این جنگنده در داخل کشور از دیدگاه خودم توضیحاتی را ارائه بدم . در خصوص مقاله باید بگم که دسته کم برای بنده اطلاعات جدیدی نداشت ، در واقع خودم شخصا" موضوع مدرنیزاسیون میراژ ها و تسلیحشون به تسلیحاتی مثل موشک سایدوایندر و نور و موریک یا ماوریک ( البته در مقاله ذکر نشده و خبرش در رزمایش اخیر بیرون آمده ) را از چند سال قبل در محافل عمومی و خصوصی و در دنیای مجازی اطلاع رسانی کرده بودم که متاسفانه از طرف کاربران مورد قبول واقع نشده بود ... تنها نکته ای از این مقاله که برای من جدید بود نصب موشک ام آی ام 23 سی (مدل هواپایه هاوک که قبلا" سجیل نامیده شده بود) روی میراژ بود که در مقاله با اسم شاهین هواپایه معرفی شده بود ... راستش در خصوص انتشار این خبر بنده دو عامل رو محتمل تر می بینم اولی بحث حفاظت اطلاعات و دومی اشتباه نویسنده چراکه کسی که کمی مطالعه و یا تجربه داشته باشه می دونه که نصب این موشک روی میراز توجیه عقلانی نداره به چند دلیل : 1- اندازه موشک بسیار بزرگ هست ... جالبه یاد آوری کنم که میراژ اف 1 حداکثر توانایی حمل موشکی در ابعاد ای ام 39 اگزوسه رو داره در حالی موشک اشاره شده در مقاله حتی از فینیکس بزرگتره و درگ زیادی رو به پرنده حامل خودش تحمبل می کنه که باعث کم شدن ماورپذیری ، کم شدن فشار قابل تحمل جی ، سخت شدن کنترل پرنده در ازتفاع پست و افزایش واقعی نرخ استال پرنده میشه که همه موراد بالا یعنی ریسک در پرواز ! 2- میراژ برای حمل این موشک با مشکل اساسی مواجهه ... در واقع این موشک زیر بال های میراژ به دلیل ابعاد بسیار بزرگش و از طرفی کوچک بودن میراز قابل نصب نیست چرا که در صورت نصب باعث ایجاد اختلال در عملکرد فلپ ها و ایلرون ها میشه ... پس تنها مقر زیر بدنه برای نصی باقی می ماند ، لازمه که یاد آوری کنم که میراژ توانایی حمل فقط یک تیر از موشک اگزوسه را در مقر زیر بدنه دارد! به تصویر بالا دقت کنید ... یک تیر اگزوسه در مقر میانی میراژ اف 1 عراقی لود شده ... ابعاد موشک اگزوسه در تصویر کاملا" واضح هست ... توجه داشته باشید که هاوک بزرگتر از اگزوسه هم هست ... فرض محال که این موشک در زیر بدنه میراژ لود شد ، جنگنده ای فقط با یک تیر موشک هوا به هوای برد متوسط تاکید می کنم یک تیر موشک هوابه هوای برد متوسط در میدان رزم چه کاری می تواند انجام دهد ؟ 3- صرف نظر از موضوعات بالا بحث انطباق موشک با اویونیک میراژ هم هست که البته با توجه به پیرشفت های کشور در عرضه تکنولوژی الکترونیکی امکان پذیر هست ! در نهایت قضاوت درباره این مورد در مقاله رو به کاربران واگذار می کنم ! توضیحاتی هم راجب مهندسی معکوس میراژ ارائه خواهم داد .

این رزمایش و تاکتیک ها هم در ادامه ی همون مدیریت داخلی و ظاهر سازی و پر ادعا هست وگرنه از 400 سال پیش که سلاح های گرم متداول شدند ، از لحاظ تاکتیکی و تکنولوژیک ، هدف اکثریت مطلق فرماندهان نظامی دنیا ، این شد که سلاح هایی داشته باشند که از فاصله ی دور و با دقت زیاد ، دشمن رو مورد هدف قرار بده و از بین ببره و ترجیح می دهند که فاصله ی خود و دشمن رو بیشتر کنند ... کاری به مسائل فنی ندارم ولی کافیه ی چهارتا لیزر قدرتمند با توان « کور کردن » روی ناو بگذارند و با یک تیم 4 نفره ی دانشجویی و یک بودجه ی 20 هزار دلاری سیستمی بسازند تا بتونه به صورت خودکار قایق ها رو شناسایی کنه و پرتو های لیزرهای کور کننده رو به سمت سربازان درون قایق بفرسته ... داشتم در مورد تاکتیک های جنگی آمریکا یک کلیپ عامیانه می دیدم ... داخلش گفت که فرماندهان نظامی روسیه بعد از جنگ اول خلیج فارس اعلان کردند که تنها راهی که می شه مانع از نفوذ آمریکا به خاک روسیه شد ، استفاده از « سلاح هسته ای » هست ... دکترین جنگ موزائیکی ایالات متحده ی امریکا https://www.youtube.com/watch?v=mQ9QhyY59ro این از روسیه که میراث دار 50 سال صنایع نظامی و تجهیزات نظامی شوروی و دومین کشور از نظر داشتن تسلیحات متعارف بر روی زمین بود و حتی حالا هم ما آرزوی داشتن تجهیزات به روز شده ی دهه ی 1980 روسیه رو داریم ... این که فکر کنید ایران با تجهیزات از رده خارج 1970 می تونه جلوی آمریکا رو با سلاح های متعارف بگیره ، یک ساده لوحی هست ( اگر نگم خیانته )