با سلامی گرم و دوباره به دوستان عزیز میلیتاریست ، بحث معرفی پرنده های چینی رو به اتفاق هم ادامه میدیم:       ( J-16D ) Red Eagle (عقاب سرخ)     یکی از مهمترین مخاطراتی که همیشه نیروی هوائی هر کشوری را تهدید میکند ، وجود شبکه راداری و پدافندی قدرتمند دشمن است و همیشه یکی از اولین طرح های هر نیروی هوائی برای کسب برتری هوائی و تسلط بر آسمان ؛ سرکوب شبکه پدافندی دشمن می باشد. شاید به همین دلیل باشد که تاکنون بسیاری از کشورهای صاحب نام در صنعت هوانوردی جهان ، سعی در ساخت هواپیماهای ویژه سرکوب پدافندی دشمن (SEAD) داشته اند. صنعت هوانوردی چین هم خود را از این نیاز بی بهره ندانسته است. به همین دلیل با ایجاد یک سری تغییرات در یکی از پیشرفته ترین جت های جنگنده خود ، آنرا در رده هواپیماهای جنگ الکترونیک و مخرب شبکه راداری دشمن (Wild Weasel = راسوی وحشی) تغییر کاربری داده است.   به همین دلیل در معرفی سیزدهمین اژدهای زرد به سراغ این جت مدرن و جنگ الکترونیک چینی رفتیم ، تا با آن بیشتر آشنا شویم.     ( J-16D ) Red Eagle عقاب سرخ     جی - 16 دی  :  هواپیمای جنگ الکترونیک و سرکوب پدافندی  J-16D را می توان یکی از گام های بلند چینی ها برای تکمیل نیازهای تهاجمی نیروهای هوائی خود دانست . این هواپیما هم مانند نسخه اصلی آن ، توسط شرکت Shenyang تولید شده است.       این هواپیما برای مأموریت های جنگ الکترونیک ، سرکوب پدافند زمینیدشمن و شنود و جاسوسی توسعه داده شده است. در این پرنده ، با حذف کردن برخی از تجهیزات استاندارد جنگنده بمب افکن J-16 ؛ فضای کافی برای نصب تجهیزات ویزه الکترونیکی مهیا شده است.   موشک ضد رادار CM-102 یکی از تسلیحات قابل نصب بر روی J-16D   ظاهرا برای اولین بار از این هواپیما رسما در سال 2013 میلادی رونمائی گردید.      از تعداد واقعی تولید شده این هواپیما اطلاعی در دست نیست ، اما با توجه به تمرکز تعداد زیادی از همسایگان چین ( نظیر ژاپن ، تایوان ، کره جنوبی ، هند و ... ) بر گسترش خطوط پدافندی و خرید یا ساخت سیستم های پدافندی پیشرفته ، یقینا تعداد قابل توجهی از این پرنده دو سرنشین بسیار مدرن در اختیار نیروی هوائی چین قرار خواهد گرفت .     هنوز هیچ سفارش خارجی برای خرید این هواپیما ثبت نشده است. اما یقینا نیروهای هوائی پاکستان و احتمالا ایران ؛ نیاز مبرمی به چنین پرنده ای را در سازمان رزم خود احساس می نمایند که از این دو کشور بعنوان مشتریان احتمالی این پرنده مخوف نام برده می شود.       پیش از این آمریکائی ها ، در این کلاس هواپیما ، دو جت جنگ اکترونیک EA-6B Prowler و EA-18 Growler را تولید نموده اند.   EA-6B Prowler   EA-18 Growler   این جنگنده چینی هم مانند نسخه اصلی  از دو موتور توربوجت  Shenyang WS-10A (ساخت چین) بهره می گرفت.   موتور WS-10  قلب تپنده J-16D   در این انجمن تاپیکی در خصوص این پرنده وجود ندارد. http://www.popsci.com/china-builds-its-own-wild-weasel-to-suppress-air-defenses http://www.combataircraft.net/2016/03/24/chinas-answer-to-the-growler/     ادامه دارد... ------------- پ.ن 1 : لطفا دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند پ.ن 2 : انشاءالله اگر عمری باقی بود ، در پست های آینده به سایر پرنده های چینی خواهیم پرداخت.

با سلامی گرم و دوباره به دوستان عزیز میلیتاریست ، بحث معرفی پرنده های چینی رو آغاز میکنیم.     جت J-31 در کلاس F-35 قرار هست که تولید بشه. فکر کنم با توجه به نیازهای نیروی هوائی خودمون ، ما به رهگیری مثل J-20 بیشتر احتیاج داشته باشیم و برامون اولویت بیشتری داره.       سلام بر شما دوست عزیز و ممنون از اظهار لطف شما به بنده. ان شاء الله در این تاپیک تک تک پرنده های چینی ، اعم از جت های جنگنده ، هواپیماهای سنگین ، هلی کوپترها ، پهپادها ، زپلین ها و ... خدمت شما و سایر دوستان معرفی خواهم کرد و سعی میکنم که تمام ابهامات موجود را هم بر طرف کنم. اما در خصوص شباهت SH-5 و بریف 200 ، باید خدمت شما عرض کنم که هیچگونه شباهتی بین این دو پرنده نیست الا اینکه هر دو آب نشین هستند. هواپیمای هاربین ، دو دهه قبلتر از ساخته بریف تولید شده ، یکی دو موتور توربوفن داره و دیگری 4 موتور توربوپراپ و ...     ( Shenyang J-16 Red Eagle ) silent flanker   به اعتقاد بنده ، شاید از میان جنگنده های چینی ، مناسب ترین گزینه برای خرید توسط ایران ، همین جنگنده باشد. نسخه ای از Su-30MKK که با انجام برخی بروز رسانی ها توسط صنایع معظم شنیانگ چین تولید می شود.     شنیانگ J-16 (به چینی: 歼 -16) یک جنگنده طراحی و تولید شده توسط شرکت هواپیمایی شنیانگ، چین است. این نوع جنگنده/ بمب افکن  چند منظوره بر اساس J-11BS با برد بیشتر و اویونیک به روز رسانی شده ، شبیه به F-15E استریک ایگل است. اولین سری از عکس های J-16 در وب سایت های اینترنتی چینی در ژوئن 2012  منتشر شد موتور J-16 دارای یک تثبیت کننده کمی متفاوت عمودی نسبت به جنگنده J-11 نیروی هوائی و  جنگنده نیروی دریائی چین یعنی J-15 می باشد. همچنین یکی دیگر از تفاوت های این جنگنده با J-11 ، قابلیت حمل و شلیک موشک هوا به هوای  چینی PL-8  است.   مانند J-11BS و J-15، جنگنده ویژگی های پیشرفته متعددی از قبیل یک رادار AESA از موسسه 607 (تولید کننده همان AESA بر روی J-11B و J-15)، کائوچو و مواد مرکب، مواد جاذب رادار ، موتور WS-10 ، ارتقاء متقابل الکترونیکی، و ...   بر اساس گزارش رسانه ها، چین جنگنده شنیانگ J-16 را بر اساس بدنه شنیانگ J-11B توسعه داده است. البته توسعه و یا تغییراتی که از سوخو - 30MKK  روسیه (که در سال 2000 به چین فروخته شد) تاثیر پذیرفته است.   در آوریل سال 2014، نیروی هوایی چین تحویل یک هنگ از J-16S گرفته شده است. گفتنی است که طبق ادعای ویکی پدیا ، این هواپیما دارای شعاع عملیاتی 3900 کیلومتر می باشد.     Shenyang WS-10   در این انجمن تاپیک مستقلی در خصوص این جنگنده وجود ندارد. https://en.wikipedia.org/wiki/Shenyang_J-16   البته در این تاپیک سینای عزیز به این جنگنده در کنار سایر هم نسلان خودش پرداخته شده http://www.military.ir/forums/topic/27497-%D9%81%D9%84%D8%A7%D9%86%DA%A9%D8%B1%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%B1%D9%88%D8%B3%DB%8C-%D9%88-%D9%86%D9%85%D9%88%D9%86%D9%87-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%DA%86%DB%8C%D9%86%DB%8C-%D8%AF%D8%B1-%D9%86%DB%8C%D8%B1%D9%88%DB%8C-%D9%87%D9%88%D8%A7%DB%8C%DB%8C-%D8%A7%D8%B1/     ادامه دارد... ------------- پ.ن 1 : لطفا دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند پ.ن 2 : انشاءالله در پست های آینده به سایر پرنده های چینی خواهیم پرداخت.

بنام خداوند بخشنده مهربان     پرواز اژدهای زرد (نگاهی گذرا به صنعت هوانوردی نظامی چین)     با سلام خدمت دوستان و سروران عزیز میلیتاریست   پیش از این و در قالب شش تاپیک مجزا ( در قالب دانشنامه و گردآوری اطلاعات) ، اقدام به دسته بندی انواع متفاوتی از تسلیحات شامل :  آواکس ها ، هلی کوپترهای تهاجمی ، آتشبارهای خودکششی ، هواپیماهای ترابری و موشک های بالستیک نمودیم و اگر عمری باقی بود ، این بخش ها را  همزمان با تکمیل لیست تسلیحات فوق الذکر ، در خصوص تدوین دانشنامه سایر تسلیحات هم ادامه خواهیم داد.   اما در کنار این نوع دسته بندی ، نیاز به دسته بندی دیگری هم احساس می شد که ان شاء الله از این تاپیک ، این بخش مغفول مانده انجمن را هم به اتفاق پیگیری خواهیم نمود. یعنی دسته بندی محصولات نظامی کشورهای مختلف. در این تاپیک که اولین بخش از این سلسله تاپیک ها می باشد ، به بخش های مختلف صنعت هوانوردی چین (جت های جنگی ، هواپیماهای سنگین ، هلی کوپترها و ... ) و محصولات و تولیدات این صنعت خواهیم پرداخت.   جستار گشائی - اخیرا و با زمزمه لغو تحریم های تسلیحاتی ایران ،  گمانه زنی می شود که یکی از مقصدهای احتمالی مقامات وزارت دفاع برای خریدهای هوائی ، کشور چین باشد. در تصور بسیاری از علاقمندان به صنعت هوانوردی ، پرنده های چینی ؛ نسخه های بی کیفیتی از هواپیماهای روسی هستند. (عموما نسخه های چینی میگ 17 و 21  به ذهن علاقمندان به هواگردها می رسد). حال آنکه کشور چین در این ایام در حوزه صنعت هوانوردی پیشرفت های بسیاری نموده است و احتمال اینکه بتواند بخش از نیازمندی های امروزه نیروی هوائی ارتش جمهوری اسلامی و هواپیمائی نیروی زمینی ارتش (هوانیروز) و ... را تأمین نماید وجود دارد. به همین دلیل به عنوان سوژه اول سلسله بحث های صنایع نظامی کشورهای مختلف ، کشور چین را انتخاب نمودیم تا دوستان با این صنعت آشنائی بیشتری پیدا کنند.     نامگذاری - در درجه اول می بایست با روش نامگذاری پرنده های چینی آشنا بشویم تا من بعد با دیدن علامت اختصاری هر هواپیما ، با کارکرد و شرح وظیفه آن با سهولت بیشتر آشنا شویم شاید جدول ذیل بتواند در این خصوص راهگشا باشد : H : بمب افکن JH : جنگنده بمب افکن J : جنگنده JJ : جنگنده - آموزشی JZ : جنگنده / شناسائی Q : جنگنده پشتیبانی نزدیک / جنگنده حمله به مواضع زمینی L/JL : جت آموزشی Y : هواپیمای ترابری Z : هلی کوپتر صنعت هوانوردی چین در یک نگاه   جنگنده نسل پنجمی Chengdo J-20   Xian Y-20 ترابری سنگین در کلاس C-17 آمریکا   جت آموزشی Hongdo L-15   هواپیمای آب نشین Harbin SH-5   جنگنده بمب افکن Shenyang J-16   جت پشتیبانی نزدیک Xian JH-7   J-8 نسخه چینی میگ 23   Shenyang J-11 نسخه چینی سوخو 27   Shenyang Y-30   آواکس KJ-500   Changhe Z-11   Harbin Z-9C   Z-15   Z-10   پتروداکتیل 1 ، پهپادی مشابه ریپر آمریکا   Soar Dragon پهپادی مشابه گلوبال هاوک آمریکا   Sharp Sword   هلی کوپتر بدون سرنشین SVU-200-UAV         ادامه دارد .... ------------ پ.ن : انشاءالله که مورد پسند دوستان واقع شده باشد. پ.ن 2 : دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند. پ.ن 3 : انشاءالله از پست بعدی به تدریج شروع به معرفی انواع مختلف هواگردهای ساخت شده توسط کشور جمهوری خلق چین خواهیم نمود.   -------------------- کپی رایت : با توجه به اینکه این تحقیق صرفا برای نشر در این انجمن گردآوری شده است ، استفاده از مطالب این تاپیک فقط با ذکر نام military.ir به عنوان منبع مجاز می باشد.   مترجم و گردآوری کننده : مهران-55   منابع : این تاپیک گردآوری بوده و منبع واحدی ندارد. در زمان معرفی هر هواگرد ، منبع مرتبط با آن پرنده نیز اعلام میگردد.

با سلامی گرم و دوباره به دوستان میلیتاریست عزیز . مقدمه - خاورمیانه یکی از پیچیده ترین و بغرنج ترین مناطق جهان از لحاظ سیاسی، اقتصادی و اجتماعی محسوب می شود. در این میان عراق، کشوری که در سال 1921 تاسیس شد، یکی از پیچیده ترین و در عین حال حساس ترین کشورهای این منطقه بوده است. کشوری که گذرش از پادشاهی به جمهوریت توام با سیری از تحولات بوده و تا رسیدنش به ثبات نسبی در دوران حکومت رژیم بعث نیز سرشار از اتفاقات بی نظیر بوده است. دوران حزب بعث را می توان از تلخ ترین و خون بارترین وقایع دوران تاریخ عراق توصیف کرد. دوره ای که سراسر در جنگ گذشت و خشونت بی اندازه هیئت حاکمه تاریخی بی نظیر را برای خاورمیانه رقم زد. اما این دوره به اندازه ای در خود رمز و راز دارد که با وجود کتاب های بسیار ، هنوز عمق بسیاری از مسائل ناشناخته باقی مانده و بسیاری از حقایق بیان نشده است. برای همین انتظار می رود باز هم کتاب ها درباره عراق نوشته شوند و قصه های عجیب و غریب بی شماری از آن شنیده شود. "بخش ششم" صدامِ عراق - بخش اول (صدام در عربی یعنی بسیار صدمه زننده) پیرو موافقت نامه سایکس - پیکو (Sykes-Picot) میان کشورهای فرانسه و انگلستان که امپراطوری عثمانی را تجزیه و تقسیم می نمود ، سه استان "بغداد" ، "بصره" و "موصل" از ترکیه [در واقع عثمانی] مجزا و بعنوان کشور جداگانه ای به نام عراق خوانده شد!! این فرمول ماهرانه و شیطنت آمیز را می توان چنین خلاصه و توجیه نمود که " عراق ، نتیجه فکر جنون آمیز چرچیل بود که می خواست سه منطقه چاه های نفتی یعنی بصره ، کرکوک و موصل را بهم متصل کند و همراه با آن سه گروه و جمعیت متفاوت و مجزا از هم یعنی "کردها" ، "شیعیان" و "سنی ها" را گرد هم آورده و متحد سازد !!! " در سال 1958 رژیم سلطنتی طرفدار غرب واژگون و ملک فیصل پادشاه عراق کشته شد و نخست وزیر وی ؛ نوری سعید توسط شورشیان به فجیع ترین وضعی به قتل رسید. نخستین رئیس جمهور عراق - ژنرال عبدالکریم قاسم - یکسال بعد از یک توطئه جان سالم بدر برد. یکی از افراد شرکت کننده در کودتا که زخمی شده بود ، جوان بیست و دو ساله ای به نام صدام حسین بود که موفق شد به کشور همسایه - سوریه - فرار نماید. در سال 1963 ، جمعیت خشمناک در یک یورش ناگهانی ، قاسم را کشته و سر او را به نمایش گذاردند. ژنرال عبدالکریم قاسم ( فرد سلاح به دست ) در سال 1968 حزب بعث به قدرت رسید [ 9 سال پس از شکست در کودتای نافرجام علیه عبدالکریم قاسم] که در واقع اولین پیروزی صدام حسین محسوب می شد که بعنوان نائب رئیس شورای انقلاب برگزیده شد که در عین حال مسئول نهادهای امنیتی و مرد قدرتمند کشور به شمار می آمد. سازمان امنیت کشور ، تحت کنترل برادران ناتنی وی [ به نام های "وتبان" ، "سباوی"و "برزان" ] قرار داشته و هنوز هم دارد. پسر عموی او "حسین کامل المجید" ، مسئول کشتار دسته جمعی کردها شد که این مأموریت در نهایت قساوت و البته با استفاده از سلاح های شیمیائی انجام پذیرفت. این مرد ضمنا مسئول کلیه خریدهای نظامی (اسلحه و مهمات) نیز می باشد که در هر معامله ای کمیسیون خود را نیز بر می دارد! همچنانکه در سال 1987 در معامله خرید یکصد و بیست موشک اسکاد (Scud) شصت میلیون دلار به جیب زد ! این گروه کوچک حاکم و مستقر در قدرت مطلقه بغداد ، از طریق وابستگی عشیره ای و پیوندهای خونی با هم متحد شده اند. "عدی" فرزند ارشد صدام ، در برابر دیدگان میهمانان ، یکی از افراد گارد محافظ صدام را به قتل رساند که موجب خشم و غیظ پدر گردید و او را به مرگ تهدید نمود. اما نخستین همسر وی به نام " ساجده" ( مادر عدی) ، از برادر خود "عدنان خیرالله" که ضمنا وزیر دفاع نیز بود خواست تا با پا در میانی و شفاعت نزد صدام حسین ؛ از خون فرزندش در گذرد. صدام درخواست او را پذیرفت ، اما خود شفاعت کننده ( عدنان خیرالله ) را که در عین حال پسر عمو و برادر همسرش نیز بود ، هرگز نبخشید و سرانجام دستور اعدام او را صادر نمو . سپس با صحنه سازی و تظاهر چنین وانمود شد که وی در یک حادثه سقوط هلیکوپتر کشته شده است. ژنرال عدنان خیرالله ، وزیر دفاع ، پسر عمو و برادر همسر صدام قهر و خشونت و تجاوز ، حربه بُرنده و مورد علاقه صدام حسین بود. در سال 1979 ، در اوج قدرت ، جشنی برپا داشت که طی آن بیست و یک عضو کابینه به دستور شخص وی تیرباران شدند که یکی از آنان از نزدیک ترین و محرم ترین افراد به صدام حسین محسوب می شد. بر سنگ قبر وی باید می نوشت " او به من خیلی نزدیک بود ، اما در عین حال بسیار دور هم بود ! " یکسال بعد ، بسیاری از وزراء ، فرماندهان و همکاران نزدیک خود را فراخواند تا در زندان مرکزی بغداد [زندان مشهور و فوق امنیتی ابوغریب] ، به زندانیان سیاسی "جام زهر بنوشانند و بدین ترتیب به آنان بفهماند و حالی کند که چنانچه درصدد مخالفت با تمایلات و خواسته های وی برآیند ، سرنوشتی این چنین در انتظارشان خواهد بود. او با چنین وقاحت و درنده خوئی ، مصداق واقعی ضرب المثل افسانه ای است که می گوید " وفادراترین افراد ، مقصرترین و گناهکارترین آنان خواهند بود." کسی که هرگز نظامی نبوده و از فنون آن بی اطلاع است ، در آن واحد ؛ هم شیفته و فریفته ارتش خود است ، و هم از آن در بیم و هراس به سر می برد. او ارتشی می خواهد قوی و نیرومند اما مطیع و منقاد، و دوست دارد که در یونیفرم نظامی یک ژنرال ظاهر شود ، ولی درعین حال نسبت به افسران عالی رتبه که غالبا او را به چشم یک " تازه به دوران رسیده" می نگرند ، احساس پائین دستی و عقده می کند. بنابراین مدام در حال تصفیه های دسته جمعی نظامیان است. در جریان جنگ ایران - عراق شایعات فراوان وجود داشت که تعداد زیادی از افسران رده بالای ارتش خود را تیرباران نموده است. صدام شایعات مزبور را اینطور اصلاح نمود : " کذب محض است! تنها دو افسر از یک لشکر و رئیس یک واحد مکانیزه اعدام شده اند که در گیر و دار جنگ یک امر کاملا طبیعی و عادی است ! " معذالک در یک نشست نظامی ، افسری با یکی از برنامه های حمله نظامی که صدام آنرا طرح ریزی نموده بود به مخالفت برخواست. رئیس حکومت ، وقتی خوب تمام حرف ها و انتقادات او را شنید بی آنکه کلمه ای بر زبان بیاورد ، دست به هفت تیری که همیشه به کمر می بنند برد و گلوله ای در مغز وی خالی کرد. در سال 1988 ، درست بلافاصله پس از پایان جنگ ایران - عراق ، صدها افسر عراقی دستگیر و روانه زندان گردیدند و تعدادی از آنان ، کمی بعد ، به جوخه های آتش سپرده شدند. ژنرال ماهر عبدالرشید ؛ یکی از نظامیان برجسته عراقی و قهرمان جنگ عراق ، که ضمنا دختر وی به همسری یکی از پسران صدام حسین در آمده بود ، برای همیشه ناپدید گردید. [ این بخش متن اشتباه هست!! ماهر عبدالرشید به شهر سلیمانیه تبعد شد و در سال 2014 به علت سکته مغزی در همین شهر جان سپرد] ارتشبد ماهر عبدالرشید ادامه دارد ... ------------ پ.ن 1 : دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند. پ.ن 2 : با توجه به طولانی بودن مطالب و بخاطر جلوگیری از خستگی مخاطب در پست های بعدی به ادامه مطالب مرتبط با این وقایع خواهیم پرداخت.

با سلامی گرم و دوباره به دوستان میلیتاریست عزیز ، بحث شیرین تاریخچه تولید و بکارگیری پهپاد در سازمان رزم نیروهای مسلح جمهوری اسلامی رو به اتفاق هم ادامه میدیم: پهپاد در دفاع مقدس روند شکل گیری و نقش آفرینی یگان پهپاد سپاه در دفاع مقدس به دنبال زمین پرواز از آبدارچی ، سرباز و نگهبان و عکاس و نیروهای فنی گرفته تا کمک خلبان و بیسیم چی و ... جمعا به 15 نفر نمی رسیدیم ؛ اما عنوان مان گردان بود. "گردان رعد". این نام بیشتر شبیه یک آرزو بود و یک دعای خیر تا یک واقعیت. اما با این همه اگر نه به اندازه یک تیپ ، ولی ماموریتی بیش از یک گردان به ما محول کرده و شب و روزمان پر از کار و تلاش شده بود. اگر چه هر کدام عنوانی داشتیم ، اما اینطور نبود که خلبان فقط خلبانی کند و عکاس به عکاسی اش برسد. موقع کار معلوم نبود کدام فرمانده است و کدام فرمانبر. اوایل ، زمین پرواز درست و درمانی هم نداشتیم ؛ مثل آواره ها از زمینی به زمین دیگر می رفتیم. یا توی زمین های مردم پرواز می کردیم و یا در زمین های اطراف پادگان ها ، که هر کدام هم مشکلات خاص خودش را داشت. تمام تلاش مان این بود که کمتر توی چشم باشیم ، اما برای حمل چند هواپیما ، برو و بیائی به پا می شد ؛ چون توی خودرو هایس مان یک هواپیما بیشتر جا نمی شد و مجبور بودیم چند خودرو با خود ببریم. خوب شد که چند وقت بعد یکی از بچه ها ( برادر بحرینی ) ، با طراحی خوبی توانست طوری هایس را قفسه بندی کند که چند هواپیما جا شود . کم کم که ابزار و وسائل تجهیزاتی مان ( مثل دریل های باطری دار ) زیادتر شد ، جعبه ابزاری ابتکاری نیز درست کردیم تا توی زمین پرواز بتوانیم ، همراهمان ببریم. یکی از همین جعبه ها ، پر بود از سیم ، کابل-استارتر ، دریل و پیچ و مهره و ... که با این نو آوری تقریبا خودکفا می شدیم و از پس تعمیرات اضطراری در زمین پرواز بر می آمدیم. راوی : عبدالمجید مختازاده * * * * * عصر اینترنت یا ما زود به دنیا آمده بودیم ، یا اینترنت دیر اختراع شده بود. این را همیشه عباس می گفت. آه چه می شد ما زودتر به اینترنت دست می یافتیم ؟ اگر این اتفاق می افتاد دیگر لازم نبود بریم توی کتابخانه های لندن یواشکی از روی کتاب های "جینز دیفنس" عکس بگیریم و یا عمل نیک بخواهد کتاب شان را دودره کند و او را بگیرند و کلی برایش دردسر درست کنند. از اقبال بدمان هم هواپیمائی گیر نمی آمد تا آن را مهندسی معکوس کنیم. چقدر تأسف بار بود وقتی دانستیم که از اواخر زمان پهلوی ، تعدادی پهپاد هدف توی پایگاهی نظامی دپو شده و ما از آن بی خبر مانده ایم. البته بعدها رضا ارباب با ایجاد رابطه توانسته بود این اجازه را پیدا کند که چند دقیقه ای از دور آنها را تماشا کند. اگر یکی از آنها در اختیارمان بود حداقل می توانستیم از روی آنها مهندسی معکوس کنیم. نمی دانم. شاید هم باید اینطور دل خود را راضی کنیم که خوب شد اصلا نفهمیدیم که در پایگاه سمنان ، چیزی وجود داشته است وگرنه آستین هایمان را بالا نمی زدیم و خودمان دست به کار نمی شدیم و امروز لابد خبری از مهاجرها و شاهدها نبود. وسط گیر و داری که بچه های بسیجی سر و کارشان با تفنگ و خمپاره و اینجور سلاح ها بود ، برای اینکه از اصول حاکم بر پرواز و اطلاعاتی از این دست ، سر در بیاوریم ؛ تا کتابی گیر می آوردیم همه با هم آن را از بسم الله تا نقطه آخرش می خواندیم. آن هم نه یک بار ، بلکه چندین بار. کتابی داشتیم در مورد آیرودینامیک ( نام مولف اش یادم نیست ) ، هر جا می رفتم همراهم بود ، توی اهواز از بس ، دست این و آن بود پاره پوره شده بود. انگار که توضیح المسائل باشد. توی زمین پرواز تا گیر می کردیم فوری سری به آن می زدیم ببینیم چیزی در آن خصوص ندارد ؟ خوب شد که محسن عمل نیک هر بار که به انگلستان می رفت ، از توی نمایشگاه های هواپیماهای بدون سرنشین ، کلی برایمان مجله ، کاتالوگ و فیلم و عکس می آورد. از اینجا به بعد دیگر مجبور بودیم زبان هم بخوانیم تا توی ترجمه شان نمانیم. ما از توی همین کتاب و مجله ها بود که فهمیدیم برای پرواز در جاهائی مثل هور که باند پرواز وجود ندارد ، می شود از چیزی به نام لانچر ( پرتابگر هواپیما ) استفاده کرد. عمل نیک نمی توانست آنرا برایمان از انگلستان تأمین کند ؛ چون کشورمان در تحریم بود. و البته صهیونیست ها همه جا حضور داشتند و نمی گذاشتند چیزی به دستمان برسد. برای همین ، برای ساخت لانچر مثل بقیه تجهیزات خودمان دست به کار شدیم. راویان : عبدالمجید مختار زاده ، غلامرضا کاظمی ادامه دارد ... ------------ پ.ن 1 : دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند. پ.ن 2 : با توجه به طولانی بودن مطالب و بخاطر جلوگیری از خستگی مخاطب در پست های بعدی به ادامه مطالب این کتاب خواهیم پرداخت. پ.ن 3 : به دلیل رعایت امانتداری لازم است بیان نمایم که بخاطر جلوگیری از یکنواختی مطالب ، تعدادی عکس هم در لابلای مطالب تاپیک قرار داده ام که این عکس ها عموما مربوط به کتاب نبوده و توسط اینجانب انتخاب شده اند

و از دلایل دیگه چرایی رونمایی فوری و حتی ناقص ناوبندرهای سپاه و ارتش. حجم توطئه و هجمه و حملات به مقاومت به قدری زیاد هست و به قدری متنوع و در جغرافیای گسترده و حمایت منابع مالی/اطلاعاتی/نظامی/لجستیکی/جغرافیایی/انسانی عظیم که حتی نمیشه حدس زد دقیق از چه طرفی ضربات وارد میشند. تمام اینها در حالی است که تنها و تنها یک ایران تا بیخ گلو تحریم اقتصادی و جغرافیایی است و چند گروه کوچک مقاومت. همین و همین تازه اگر کارشکنی ها و خیانت های داخلی و ضربات و جاسوسان و مزدوران داخلی را حساب نکنیم. حالا سوریه که با چنگ و دندان و رشادت و فداکاریهای بی شمار حفظ شد ولی همین سوریه با وجود جنگ و ویرانی و حفظ زوری تروریستهای اردوغان و کردها و تنف توسط امریکا و غرب و تحریمهای سزار و عدم اجازه به بازسازی و تحت حملات مدام اسراییل و آمریکا همین سوخت را هم اجازه نمیدند بهش برسه تا شده با قحطی و ویرانی (دقیقا مثل یمن شده ولو با نسل کشی خیلی شیک و آشکار) هرطور شده نیست و نابودش کنند. (حتی تصور سوریه تحت حکومت النصره و تکفیریها به نیابت از اردوغان و وضعیت نامعلوم لبنان و عراق (احتمالا کاملا دگرگون شده و عراق شاید حتی تحت اشغال داعش و رو به سمت مرزهای ایران) تن را به لرزه درمیاره در حالیکه یک مورد اذربایجان و موفقیت اردوغان دیدیم چه خطرات و مخاطراتی برای آینده ایران ترسیم کرده چه برسه گلوی ما در مسیر به لبنان و عراق و مدیترانه در دستان اردوغان قرار میگرفت کامل و سگ های هارش از مدیترانه گرفته تا لب مرز کرمانشاه و خوزستان رجز میخوندند برای ما و هم پیمانمون در لبنان همانطور که در مرزهای شمال غرب میخوندند)

ماموریت ناو مکران: این ناوبندر که قادر است 1000 روز به صورت مداوم و بودن نیاز به ارتباط با ساحل دریانوردی کند، این امکان را برای شناورهای رزمی نیروی دریایی فراهم می‌کند که نه تنها در دریای سرخ و تنگه باب المندب بلکه در هر کدام از دریاهای جهان که اراده کنند حضور پیدا کرده و ضمن بر قراری امنیت کاروان‌های تجاری کشور با هر گونه عامل تعرض و نا امنی نیز برخورد کنند. الحاق این ناوبندر به نیروی دریایی ارتش در حقیقت دست این نیرو در حراست از منافع کشور در آب‌های منطقه و فرامنطقه‌ای را بلندتر کرده و اعلام حضور مجدد ناوگان رزمی ایران در دریای سرخ همزمان با الحاق ناوبندر مکران به نیروی دریایی ارتش، حاوی این پیام است که حضور ایران در این منطقه راهبردی و استراتژیک بسیار پر قدرت‌تر از گذشته خواهد بود و برخی کشورها و رژیم‌های متخاصم با ایران در این منطقه می‌بایست شاهد حضور دائمی نیروی دریایی ارتش در دریای سرخ بوده و دیگر قادر به ایجاد مزاحمت برای کاروان‌های تجاری ایران نخواهند بود. همچنین ذکر این نکته ضروریست که آنچه امروز رونمایی شد، در واقع فاز اول تکمیل ناوبندر مکران است که بنا بربرخی اقتضائات، با یک حرکت جهادی و تنها در کمتر از 5 ماه عملیات اجرایی روی آن صورت گرفته است. این اقتضائات می‌تواند مواردی ازجمله محدودیت‌های کرونایی در پهلوگیری شناورهای اعزامی در دیگر کشورها و نیز لزوم تقویت فوری حضور ناوهای جنگی ایران در مناطقی نظیر شمال اقیانوس هند، تنگه باب المندب، خلیج عدن، دریای سرخ برای حراست از ناوگان تجاری کشور در برابر برخی مزاحمت‌ها باشد.

فوریت طرح مشخص بود. حتی فراتر از فوریت بود نیاز ایران که مجبور کرد واقعا کار فوق العاده ای مجموعه ارتش در این زمان کوتاه و به عنوان اولین تجربه انجام بده. همانطور که اشاره شد بعد از ماجرا یا بهتره بگیم بهانه کرونا حتی عمان به عنوان یکی از معدود بنادری که در محدوده دریای سرخ به ناوهای ایرانی اجازه پهلودهی میداد امتناع کرد و ناوگان ایرانی با تک ناو خارک شرایط بسیار سختی داشت برای ماموریت محوله در محافظت از کشتی های ایرانی که در دریای سرخ احتمالا با همکاری چندین طرف تهدید میشدند. و پرسنل خارک هم نیاز به بازیابی داشتند در کنار خود خارک که مجبور بود بازگرده برای دوره های بازیابی و چک و ... و در این وسط بازگشت ناوگان به بنادر ایران هم زمانبر بود و هم با توجه به کمبود ناوگان خلا ایجاد میکرد در مسیر حمایت از کشتی ها. همچنین در مورد یکی از پرسنل کشتی ساویز که با توجه به وضعیت حادش مجبور به اعزام به بندر جده شد اون هم در اون موقعیت فوق حساس و روابط ما و ...هم درنگ کنیم درک میکنیم چرا تاسیس یک بیمارستان کامل با تمام بخش های تخصصی برای ناوبندر مکران در نظر گرفته شده. گفته میشه ایران حتی با یکی از کشورهای حاشیه دریای سرخ برای استفاده از یک پایگاه دریایی به منظور پهلوگیری ناوگانش برای بازیابی و شارژ تجهیزات و اذوقه و سوخت به توافق نزدیک شده بود که با ورود مستقیم امریکا و عربستان اون کشور صرف نظر کرد و برای ایران شرایط سخت تر از گذشته شد. به شوخی و جدی از فواید تحریمها گفته شده، به نیمه پر لیوان نگاه کنیم شاید این مورد هم باعث بشه با تقویت ناوگان دریایی به اشکال متفاوتی که قبلا نیازش را حس نمیکردیم پس سراغش نمیرفتیم هر چه بیشتر لااقل در منطقه و همجوارش حضور داشته باشیم. یکی از جذاب ترین قسمتهای این جزیره های شناور همون نقش رله پهپادی و مدیریت مجموعه های دورایستاست برای کشوری که دسترسی به ماهواره نداره فعلا. پ ن: به یاد دارید حتما زمانی حتی سیاسیون به ظاهر با تجربه و البته یک طیف وسیع جناحی و دنباله روان رسانه ایشون تنها به خاطر اینکه طیف مقابلش عملی انجام داده بود؛ رابطه با جیبوتی را چقدر مسخره کردند در نهایت سطحی زدگی و عملکردی سخیف و تحقیر کردند؟ کشور بسیار بسیار کوچک جیبوتی منتهی در یک موقعیت استراتژیک در دهانه دریای سرخ.

بسم ا... بگذارید یک داستان تعریف کنم ..... ما اینجا در ولایت خودمون ، یک ضرب المثلی داریم به این مضمون ... "عقل که نباشد ، جان در عذاب هست " حالا کاربرد بی ضابطه واژه "نقطه زن" و پرتی حواس و همچنین هیجان نویسندگان بخش دفاعی مشق نیوز از یک واقعه نظامی ، ببینید چه شکلی باعث هجمه به یک سازمان نظامی در جمهوری اسلامی ایران میشود و چه شکلی باعث میشود تا دشمن ، تحریک بشود برای قرار دادن یک سازمان نظامی رسمی در لیست گروه های تروریستی صرف نظر از اینکه با بولد کردن این خبر ، سعی دارند یک عملیات غافلگیرانه را علیه پایگاه هوایی یک کشور با ساختار و تجربه نظامی مشخص به شکل زیرکانه ای به وضعیت حال حاضر ما تعمیم بدند ( که البته یک کوشش بسیار مبتذل بود ) ولی جنبه بسیار ناگواری که با این خبر ایجادکردند را پیش بینی نمی کردند . اولین تصویر از سمت راست در مورخ 1399/10/24 مربوط هست به شلیک موشکهای بالستیک علیه یک پایگاه هوایی تا اینجا همه چیز عادی هست ولی نکته جالب ماجرا بعد از این قرار دارد . در حدود 10 روز قبل از این ، مصاحبه ای شد با سردار حجازی و در تیتر خبر عبارت موشکهای نقطه زن حزب ا... درج شده . باز هم یک مقداری عقب تر ، خبری منتشر شد مبنی بر ایجاد یک سلسله سامانه های جدید برای شلیک موشکهای بالستیک باز هم تا اینجا موردی نیست ولی کارشناس جنگ روانی دشمن ، با قرار دادن این سه تا خبر کنار هم ، آن هم از یک سایت منتسب به نهادهای نظامی ، بطور دقیق چه نتیجه دلخواهی را برای مخاطبان خودش در اقصی نقاط دنیا ، ایجاد می کند ؟؟ً!!! دقت کنید .... موشکهای بالستیک نقطه زن ، شورشیان اتیوپیایی ، حزب ا... لبنان و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی شاید این کنار هم گذاشتن کدواژه ها ، برای تخریب خودی ، حتی به ذهن باتجربه ترین کارشناسهای جنگ روانی ایالات متحده هم نمی رسید !!!!

خدا قوت به زحمت کشان دریایی در نگاه اول در مورد این ناو میشود این نکات را گفت: - روی مخازن سوخت و حمل سوخت این ناو حساب ویژه باز شده است بصورت مشخص مخازن نگهداری اصلی کشتی حفظ شده است و دست نخورده باقی مانده اند یعنی 50 درصد ظرفیت حمل سوخت کشتی حفظ شده است. - جرثقیل برای حمل بار دیده نشد، درنتیجه حمل بار و تدارکات در قطعات بزرگ در آن کم است ، مگر اینکه جرثقیل متحرک و ماشین حمل در داخل کشتی دیده شده باشد که تصویرها احتمال این قضیه را زیاد می کند - محل نگهداری هلیکوپتر دیده نشده و تنها احتمال ایجاد یک مسیر شیب دار برای انتقال به زیر و اتاقک ها زیر مطرح هست چنین ناوی نیاز به 2 تا هلیکوپتر داره و برای این منظور باید 2 تا جایگاه و اتاقک داشته باشه و امکان تعمیر فوری چیزی که دنبالش هستم مسیر بالا امدن تجهیزات پشتیبانی هلیکوپترها به روی پد ؟؟؟ اگر دقت کنید اون تجهیز کنار سایه هلیکوپتر چطور روی پد اومده؟؟ اون همون کلید محل نگهداری هلیکوپترها خواهد بود. - سیستم جنگ الکترونیک راداری رو بعدا هم میشه نصب کرد - سیستم پدافندی و موشکی با توجه به فضاها قابل نصب هست و احتمالا مشابه ناو خارک خواهد بود. باتوجه به اطلاعات موجود این ناو بندر برای پشتیبانی ناو ها برای عبور از اقیانوس اطلس و آرام در نظر گرفته شده است. از این بابت سوخت به عنوان پارامتر مهم جهت پشتیبانی از ناوها مطرح بوده است. بویژه باتوجه به سابقه عدم ارائه سوخت از طرف برزیل با توجه به دور بودن از سرزمین مادری بیشتر روی تسلیحات عمومی و حداقلی کار شده است، بویژه که امکان درگیری سنگین برایشان وجود ندارد پس حداقل موشک و سامانه پدافندی را باید در نظر بگیریم، بیشتر سامانه های کمند و یا سامانه های عمود پرتاب در آینده در مورد سیستم های راداری و جنگ الکترونیک احتمالا کارهایی انجام خواهد شد تا به عنوان مرکز فرماندهی و حمایت از نیروها انجام وظیفه کند تصاویر تسنیم جزئیات بیشتری رو نشون میده سامانه های دفاع نزدیک نصب شده است جرثقیل برای حمل بار موجود است اگرچه اندازه ان متوسط است وجود زیردریایی سابحات و پهپاد ها تایید می شود ظرفیت حمل سوخت تا 80هزار تن، آب تا 20هزار تن و آذوقه مقر نصب موشک دیده شده است روی بحث رادار کار شده است گزارش تسنیم در مورد ناو بندر مکران https://www.tasnimnews.com/fa/news/1399/10/24/2431584/%DA%AF%D8%B2%D8%A7%D8%B1%D8%B4-%D8%AA%D8%B3%D9%86%DB%8C%D9%85-%D8%A7%D8%B2-%D8%A7%D9%88%D9%84%DB%8C%D9%86-%D9%86%D8%A7%D9%88%D8%A8%D9%86%D8%AF%D8%B1-%D8%A7%D8%B1%D8%AA%D8%B4-%D8%A8%D8%B1%D8%AF-%D8%A8%D9%84%D9%86%D8%AF-%D9%86%D8%A7%D9%88%DA%AF%D8%B1%D9%88%D9%87-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D9%86%D8%AF%D8%A7%D8%AC%D8%A7-%D8%A8%D8%A7-%D9%BE%D8%B4%D8%AA%DB%8C%D8%A8%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D9%85%DA%A9%D8%B1%D8%A7%D9%86 به نظر میاد ابهام اصلی روی محل نگهداری هلیکوپتر هست که بیشتر باید بررسی بشه شاید هم اتاقک های قابل نصب داشته باشد که در زمان ماموریت نصب شوند؟؟؟؟

بسمه تعالي با سلام دوستان گرامي. حالا خوشبختانه يا شور بختانه اولين مقاله تخصصي نظامي حقير در رابطه با جنگنده JF - 17 Thunder هست . تعجب نكنين . في الواقع حقير زياد تمايل و انگيزه مثل شما جووناي پر شور نداشتم ولي خب گشتن با شما جووناي خوب به قول شاعر: ؛ كمال همنشين در من اثر كرد....... وگرنه من همان خارم كه هستم؛ به هر حال دوست داشتم و دارم كه بيشتر در اين زمينه خواننده و نظاره گر كارهاي خوب شما جووناي خوب باشم تا اينكه خودم وارد اين مقوله بشم. مضاف بر اينكه از نظر قدرت ترجمه نيز خودم رو در سطح شما عزيزان نميدونم. علي ايُّحاله :"برگ سبزیست تحفه درویش........چه کند بینوا ندارد بیش" . یا علی مدد. نجف47 و... اما مقاله ترجمه شده حقیر : JF - 17 تندر ( Thunder) جنگنده چند منظوره- تولید و ساخت مشترک پاکستان و چین جیان . اف. 17 تندر ساخت و تولید مشترک چین و پاکستان جنگنده(JF - 17) تندر=((JF – 17 Thunder)) پروژه مشترکی بود بین کشورهای پاکستان و چین که ساخته شد.بسیاری از مراحل ساخت این جنگنده بوسیله کمپانی چنگدو چین ساخته شد ولیکن هزینه های ساخت آن بین دو کشور به طور مساوی تقسیم شد.گزارشاتی مبنی بر کمک دفتر طراحی کمپانی میکویان روسیه در ساخت این جنگنده که تولید و ساخت آن از سال 1999 آغاز شده،رسیده است. اولین نمونه ساخته شده آن در سال 2003 میلادی اولین پرواز آزمایشی خود را به طور رسمی انجام داد.اولین دسته این جنگنده در سال 2007 تحویل پاکستان شد و در سال 2008 قرارداد جدیدی مبنی بر ساخت و تحویل 42 فروند آن در سال 2009 بین دوکشور تنظیم و منعقد گردید. مقامات پاکستانی در کل تشخیص داده اند که به تعداد 250 فروند از این جنگنده چند منظوره نیاز دارند. سازندگان این جنگنده چند منظوره بر این باورند که این جنگنده از نظر بازار یابی میتواند انتخاب خوب و ارزانی با توجه به قیمت پایین پیشنهادی آن برای جایگزینی جنگنده های پیر و فرسوده و قدیمی کشور های در حال توسعه باشد. به عنوان نمونه کشور آذربایجان درخواست تعداد 26 فروند از آن را داده است. در اصل طرح اصلی این جنگنده طرحی مشترک بین کمپانی گرومن و چنگدو بود که برای ارتقا و جایگزینی جنگنده چینی جی 7 به سوپر7 در نظر گرفته شده بود و قرار بود هزینه های آن بر عهده شرکت Xiaolong چینی و یا باشگاه فوتبال Fiece(اژدها) باشد که به هر حال این برنامه در سال 1999 لغو گردید. اما چین تصمیم به اجرای ادامه طرح و تغییر نام طرح گرفت. جنگنده جیان اف 17 دارای ائرودینامیک بدنه معمولی است که از یک دستگاه موتور روسی RD-93 کلیموف توربوفن با خنک کننده توربینی afterburner که در میگ 29 فولکروم پیشرفته (میگ 33 و...) استفاده شده بهره میبرد. در سال 2007 قراردادی مبنی بر خرید 150 دستگاه موتور آر. دی. 93 توربوفن کلیموف برای استفاده و تولید این جنگنده جهت صادرات به پاکستان بسته شد. البته خود چین نیز در حال تهیه و ساخت موتوری بومی است که یک کپی از آر. دی . 93 روسی است که برخی تغییرات در آن داده شده به نام (Tianshan-21-WS-13) جنگنده های تندر جی. اف. 17 چند منظوره ای که به پاکستان تحویل میشوند دارای رادار ایتالیایی Grifo S – 7 جند آهنگ و چند حالته پالس دایلر میباشد. مزیت این رادارذ نسبت به رادارهای مشابه توانایی آن در نگاه و سپس شلیک از بالا به پایین است وپیشبینی شده که سیستم آیونیک ودستگاه های خودکار الکترونیکی آن برای دسته های بعدی این جنگنده قابل ارتقا خواهد بود. در اصل این جنگنده برای ماموریت های دفاع هوایی وحمله زمینی در نظر گرفته شده است. کاکپیت خلبان جیان. اف. 17 تندر این جنگنده دارای یک توپ 23.م.م (GSh-23) یا یک توپ 30.م.م. (GSh-30) میباشد. حداکثر ظرفیت حمل سلاح و مهمات این هواپیما3.7 t است ( به نظر خیلی کمه! و توانایی ماموریت هاشو خیلی پایین میاره) این جنگنده دارای 5 hardpoints و 2 wingtips که 4 ریل و پایلوت موشک در زیر و سر نوک بال ها و یک جایگاه نیز زیر سینه جنگنده با قابلیت حمل بمب و یا بمب های هدایت شونده لیزری و همچنین. دارای 2 جایگاه تانک حمل سوخت در زیر بال ها میباشد. همچنین این جنگنده توانایی حمل موشک های چینی هوا به هوای برد متوسط PL-12/SD-10 با رادار فعال – homing داشته و نیز از موشک های برد کوتاه چینی PL - 7 / PL - 8 و PL – 9( که با نام امریکایی AIM-9P نیز شناخته میشود)که بر روی ریل های wingtip لود میشود، بهره میبرد. جنگنده چند منظوره جیان . اف. 17 همچنین توانایی حمل بمب های هدایت شونده لیزری نیز میباشد .قابل ذکر است که این هواپیما فاقد غلاف سوختگیری هواییست و نمیتواند سوختگیری هوایی انجام دهد. شایان ذکر است که مدل دیگری از این جنگنده با قابلیت کابین و صندلی دوقلو یعنی پهلوی هم نیز ارائه شده است. مشخصات جنگنده جیان . اف. 17 تندر (JF – 17 Thunder) ورود به خدمت 2007 (!!) خدمه 1 نفر و در مدل دوقلو 2 نفر ابعاد و وزن طول 14 متر دهانه بال 8.5 متر ارتفاع 5.1 متر وزن (خالی) 6.4 تن وزن (حداکثر هنگام برخاست) 12.تن موتور و عملکرد دارای یک موتورRD-93 کلیموف با کشش (خشک KN49.4( و ( با پس سوز 84.4 KN) حداکثر سرعت 2200 کیلومتر در ساعت ارتفاع پرواز 16700 متر برد پرواز 3000 کیلومتر شعاع عملیاتی و مبارزه 1350 کیلومتر تسلیحات یک قبضه توپ 23 میلی متری یا 30 میلی متری موشک PL - 12 با برد متوسط ، PL - 7 ، PL - 8 و PL - 9 ، هدف - 9P کوتاه برد بمب عمومی یا لیزری بمب های هدایت شونده تصاویری دیگر از این جنگنده: منبع اصلی انگلیسی: میلیتاری 2 دی ترجمه ، تالیف و تخلیص از NAJAF47.MILITARY.IR حقیر م. ک. نجف47 در ضمن دوستان حقیر به دنبال دانلود ویدیو یی از پرواز این جنگنده هم هستم که چنانچه موفق شدم آن را به محضر و رؤیت دوستان گرامی خواهم رساند.

بعید میدونم اصولا از همون اول هم سجیلی به عنوان یه موشک مستقل ساخت ایران وجود داشته باشه

Mil MI - 28

بخش جلویی جنگنده چینی - پاکستانی JF-17 بلاک3 مجهز به رادار آرایه فازی LKF601E محصول انستیتو چنگدو که ظاهرا بهشکل اختصاصی برای نیروی هوایی پاکستان توسعه پیدا کرده تصاویر ،؛ برگرفته از فایل ویدئویی منتشر شده از نمایشگاه هوایی چین پی نوشت : برای مقایسه با برخی از محصولات وطنی

JF-17 های بیشتر برای نیروی هوایی میانمار قابلیتها و مزیتهای جنگنده مشترک چینی- پاکستانی براساس گزارشهای منتشر شده ، نیروی هوایی میانمار در حال دریافت گروه جدیدی از جنگنده های جدید تک موتوره JF-17 تاندر ، محصول مشترک چین – پاکستان است که به شکل قابل توجهی ، توانایی های رزمی این نیرو را در جنوب آسیا ارتقاء خواهد داد . در حالی که به شکل همزمان ، کشورهای غربی تحریم های سختی را برای علیه دولت رانگون وضع کرده و بشدت از فروش سلاح توسط طرف سوم به این کشور آسیایی جلوگیری بعمل می آورند ، چین ، پاکستان و روسیه ، در حالی ایجاد پیوستگی دفاعی نظام مندی با این کشور هستند. در همین راستا ، امضاء قرارداد خرید جتهای JF-17 مدت کوتاهی پس از سفارش یک مجموعه شش فروندی از جنگنده های سوخو-30 به روسیه صورت پذیرفت که در حقیقت تکمیل کننده اقدامات جامع دو کشور مبنی بر تقویت روابط دوجانبه دفاعی میان مسکو و رانگون محسوب می شد . گفته می شود که سوخو-30 با اضافه شدن JF-17 به یک ترکیب مرگبار رزمی برای نیروی هوایی میانمار تبدیل خواهد شد . در حال حاضر ستون فقرات اصلی نیروی هوایی میانمار ، شامل گونه های قدیمی جنگنده سبک اف-7 و جتهای میان وزن میگ-29 است که سالهای طولانی در خدمت این نیرو قرار دارد . بااین وصف ، نمونه فروخته شده به میانمار شامل JF-17 Block IIاست که اگر چه براساس الگوی J-7 طراحی شده ، اما به مراتب و درمقایسه به گونه های قبلی ، پیشرفته تر بوده و می تواند جایگزین شایسته ای برای جتهای فرسوده نیروی هوایی میانمار باشد ، در حالی که به نظر می رسد شانس ناوگان فالکروم های این نیرو برای ادامه خدمت افزون تر می گردد . به اعتقاد برخی تحلیگران نظامی ، جت مشترک چینی-پاکستانی ، توانایی حمل مهماتی را دارد که تا پیش ازاین مشابهی برای آن در میانمار وجود نداشت . بعنوان مثال موشکهای هوا به هوای PL-12 با بردی نزدیک به 100 کیلومتر ، در شمار جدیدترین سلاح جنگنده های میانمار قرار می گیرند که در گذشته در سازمان رزم آن قرار نداشت . از سویی دیگر ، با ورود جتهای جدید ، نیروی هوایی این کشور به موشکهای ضد کشتی YJ-12 با بردی نزدیک به 400 ناتیکال مایل وسرعتی در حدود 4 ماخ مسلح می شوند که تهدید بسیار خطرناکی برای شناورهای متخاصم در بردهای قابل توجه خواهد بود . ناظران نظامی براین باورند که با توجه به ارتفاع عملیاتی این جنگنده ( نزدیک به 17 کیلومتر ) که بالاتر از رقبای پیشرفته تری نظیر اف-35 و اف-16 قرار می گیرد ، در کنار قابلیت حمل و شلیک بیشتر از 15 گونه متفاوت از موشکهای هوا به هوا ، هوا به زمین و ضد کشتی ، عملا" نیروی هوایی میانمار به یک وزنه قابل توجه در این حوزه جغرافیایی تبدیل می گردد . مضاف براین ، هزینه های پایین تعمیر و نگهداری و مهمتر از آن هزینه عملیاتی بسیار ارزان ، JF-17 را به یک گزینه ایده آل برای کشورهایی با بودجه های دفاعی کمتر تبدیل می کند ، ضمن اینکه به خدمه هوایی اجازه میدهد تا زمان بیشتری را برای تمرین های مداوم در هوا صرف کنند که این مساله در خصوص جتهای رزمی سنگین تر چندان مصداق ندارد . در حال حاضر ، نیروی هوایی میانمار یکی از دو مشتری تایید شده JF-17 بشمار می آید ، اما مشتریان دیگری نظیر جمهوری آذربایجان ، مصر و سریلانکا برای خرید این جت رزمی ابراز علاقه کرده اند . علیرغم اینکه قرار است نمونه بلاک-2 این جنگنده تحویل میانمار گردد ، اما به نظر می رسد که نیروی هوایی این کشور به خرید بلوک-3 جت چینی – پاکستانی علاقه مند شده ، هر چند این نمونه در حال حاضر در دست توسعه قرار دارد ولی به احتمال زیاد به یک رادار AESA و پیشرانه های جدید مجهز شده که سرعتی فراتر از 2 ماخ را بدان خواهد داد که بدلیل استفاده افزون تر از مواد مرکب در ساختار بدنه است . صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9 بن پایه

تاپ گان روسی داستان تولد اسکادران Aggressor نیروی هوایی اتحاد شوروی در اوایل دهه 70 میلادی ، فرماندهی ارشد نیروی هوایی اتحاد شوروی براین تصمیم شد تا یک مرکز آموزش رزم هوایی مشابه اسکادرانهای 64 و 65 نیروی هوایی ایالات متحده را برای ابداع تاکتیکهای رزم هوابه هوا و هوا به زمین جدید ، با انتقال یک هنگ هوایی به پایگاه نیروی هوایی این کشور واقع در جمهوری ترکمنستان ( که 365 روز سال ، هوای مطلوبی برای تمرین در آن وجود داشت ) تاسیس نماید . در گام نخست ، این هنگ آموزشی به جتهای MiG-21PFM,SMو در نهایت گونه UM مجهز گردید و براساس استاندارد های این نیرو ، برنامه آموزشی جدید با شناسه "Kavkaz" " نامگذاری گردید . با شروع برنامه ، خلبان های دست چین شده نیرو از هنگ های هوایی مستقر در سراسر خاک اتحاد شوروی به ترکمنستان اعزام شدند تا آخرین الگوهای موجود در نبردهای هوا به هوای یک به یک و گروهی را به شکل عملی تمرین کنند. از سویی دیگر ، تجارب بدست آمده از نیروی هوایی شوروی از نبردهای هوایی خاورمیانه ، برای این مرکز آموزشی از اهمیت فوق العاده ای برخوردار بود ، به همین دلیل فرمانده نیرو تصمیم گرفت تا براساس اطلاعات در دسترس ، حداقل یک اسکادران مهاجم ( Aggressor Squadron) را برای شبیه سازی یگانهای هوایی غربی ایجاد کند . تا این زمان ، استخوان بندی جتهای آموزشی این پایگاه ، صرفا" به فیشبدهای دست دوم محدود می شد و خلبانانی که از تجارب نبردهای خاورمیانه ، ویتنام و همچنین دوره های رزمی این پایگاه ، فارغ شده بودند ، برای تشکیل این اسکادران جدید ، دست چین شدند . بدین ترتیب ، 5 سال پس از نخستین تلاش برای ایجاد این اسکادران ، نیروی هوایی شوروی جتهای جدید تری شامل جنگنده های MiG-23M و MiG-23UB را به این مرکز تخصیص داد . با آغاز سال 1979 ، تمامی جتهای میگ-23 مرکز ، استتار صحرایی با لکّه های سبز رنگ بخود گرفتند تا نقش مهماجمان را بهتر شبیه سازی کنند . اما 4 سال بعد ، مربیان آموزشی بدین نتیجه رسیدند که توانایی های جتهای موجود ، نیازهای آموزشی را برطرف نمی کند ، در نتیجه ، جنکنده های جدیدتر MiG-23MLD جایگزین تمامی پرنده های قدیمی تر شده و استتار مشابهی را دریافت نمودند . این جتها که پس از مدتی با گونه های اولیه میگ-29 تعویض شدند ، با داشتن شماره بدنه به رنگ آبی با حاشیه سفید از سایر جتهای روسی متمایز شده ، اما همچنان تشخصی انها در یک جنگ هوایی با عناصر مدافع بسیار مشکل بود ، در نتیجه تمامی فالکروم های موجود طرح دندان کوسه روی بخش جلویی بدنه را بخود گرفته در حالی که فلاگرهای موجود ، علائم دیگری را روی باله های شکمی خود دریافت کردند . شماره ثبت این جتها نیز با ابعاد بزرگ و بصورت برجسته روی بدنه هواگردهای حک گردید . اما به روال غیر رسمی ، خدمه حداقل دو نشانه دیگر شامل حک عدد "1" روی بال ( به رنگ زرد ) با یک پیکان قرمز در پس زمینه و یک پلنگ در حال پرش در کنار بدنه کابین خلبان را به این جتها اضافه نمودند .در سالهای پایانی حیات اتحاد شوروی ، برنامه های گسترده تری برای اعزام جتهای پیشرفته تر سوخو-27 به این مرکز طرح ریزی گردید ( پاییز 1991) اما بدلیل وقایع سیاسی هرگز صورت نگرفت و پس از فروپاشی نیز بدلیل واقع شدن این پایگاه در یک کشور خارجی ( جمهوری ترکمنستان ) کل برنامه لغو شد . این پایان داستان اسکادران مهاجم نیروی هوایی اتحاد شوروی بحساب می آمد . صرفا" برای میلیتاری / مترجم MR9

با سلامی گرم و دوباره به دوستان عزیز میلیتاریست ، بحث معرفی پرنده های چینی رو به اتفاق هم ادامه میدیم: (Shenyang J-6) Farmer (کشاورز) از جنگ ویتنام تا نیردهای خاورمیانه ، تسلیحات مختلف و متنوعی در صحنه درگیری ها حضور می یافتند ، اما نامی که به کرات تکرار می شد و در خصوص آن صحبت میشد ، جنگنده ای ساخت اتحاد جماهیر شوروی بود به نام میگ - 19 ( Mig-19 ) که در زمان خودش بر صحنه های این نبرد ها ؛ تاثیرات مثبت و منفی فراوانی بازی می نمود. در اواخر دهه 50 و اوایل دهه شصت ، جمهوری خلق چین ، تصمیم به تولید نسخه بومی این جنگنده برای استفاده از سازمان رزمی خود گرفت. جنگنده ای که بر خلاف میگ 19 ، از عمر عملیاتی بسیار طولانی تری داشت و در حدود 15 ارتش جهان مورد پسند و استفاده قرار گرفت. با این مقدمه کوتاه، در معرفی بیستمین اژدهای زرد به سراغ این جنگنده چینی رفتیم ، تا با آن بیشتر آشنا شویم. ( Shenyang F-6 ) Farmer مزرعه دار جی - 6 : جنگنده بمب افکن J-6 را باید یکی از گام های مهم صنعت هوانوردی چین دانست که علاوه بر رفع نیاز های داخلی این کشور ، چین را بعنوان یکی از اعضای " باشگاه صادر کنندگان هواپیما" به جهان معرفی نمود. همانطور که در مقدمه ذکر شد ، این پرنده کپی مستقیمی از میگ 19 ( MIG-19 ) شوروی است. میگ - 19 فارمر این هواپیما تولید آپریل سال 1962 میلادی است. این هواپیما تا سال 1990 میلادی در نیروی هوائی ارتش خلق چین ( همچنین تا سال 1992 در هواپیمائی نیروی دریائی ارتش خلق چین ) در حال خدمت و انجام وظیفه بود و در این سالها سرانجام بازنشسته شد. از این هواپیما بیش از 4500 فروند تولید گردید و در نیروی هوائی 15 کشور مورد استفاده قرار گرفت. مصر ، پاکستان ، سودان و ... برخی از خریداران این جنگنده چینی هستند. نکته جالب توجه در خصوص این جنگنده این است که در خلال جنگ ایران - عراق ، هر دو طرف درگیری به این سلاح دست یافته بودند. ایران در خلال سالهای 1980 الی 1987 ، حدود 100 فروند J-6 از چین دریافت نمود ، این در حالی است که عراق J-6 های خودش را از کشور مصر دریافت کرد. F-6 (نسخه صادراتی J-6) در نیروی هوائی مصر این جنگنده چینی ، از دو موتور توربوجت Tumansky RD-9 ساخت شوروی بهره میگرفت. در خصوص این جنگنده هیچ تاپیکی در میلیتاری وجود ندارد https://en.wikipedia.org/wiki/Shenyang_J-6 ادامه دارد... ------------- پ.ن 1 : لطفا دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند. پ.ن 2 : انشاءالله اگر عمری باقی بود ، در پست های آینده به سایر پرنده های چینی خواهیم پرداخت.

با سلامی گرم و دوباره به دوستان عزیز میلیتاریست ، بحث معرفی پرنده های چینی رو به اتفاق هم ادامه میدیم:       (Shenyang J-8) Finback (نام نوعی نهنگ) نهنگ فین بک   یک نیروی هوائی را تنها زمانی می توان یک نیروی کارآمد دانست که با دارا بودن هواپیماهای رهگیر و ایجاد و کسب برتری هوائی ، توان حفاظت و حراست از آسمان کشور خود را داشته باشد. در میانه دهه 1960 میلادی ، طیف متعددی از هواپیماهای دشمن ، آسمان چین را تهدید می نمودند. از جمله این تهدیدات رو به فزونی می توان به بمب افکن های استراتژیک مافوق صوت آمریکائی B-58 Hustler و جنگنده بمب افکن های F-105 Thunderchief اشاره نمود. B-58 Bomber بمب افکن های B-36 ، B-52 و B-58 آمریکائی در یک قاب   F-105 در حالت فول لوود مهمات فورمیشن 24 فروندی ؛ اف - 105 ها   علاوه بر خطرات حاصل از این بمب افکن ها ، آمریکائی ها ؛ پرنده جدیدی را رونمائی کرده بودند که تهدیدی بسیار جدی برای امنیت ملی چین تلقی نمود. هواپیمای جاسوسی برد بلند U-2 را می توان یکی از کابوس های نیروی هوائی چین در آن ایام دانست.     در سال 1964 ، چین به ضرورت دارا بودن یک هواپیمای رهگیر که قادر به انجام عملیات در هر آب و هوائی باشد ؛ بیش از پیش وقوف یافته بود. ضرورتی که به هیچ وجه توسط جت J-7 ، که در واقع نسخه چینی MIG-21 روسی بود ، پاسخ داده نمی شد. میگ - 21   جی - 7 چینی ( نسخه میگ 21 روسی)   سرانجام چینی ها با ساخت جت J-8  ، پاسخی مناسب برای تهدیدات رو به فزونی در آسمان خود یافتند. با این مقدمه ، در معرفی نوزدهمین اژدهای زرد به سراغ این رهگیر چینی رفتیم ، تا با آن بیشتر آشنا شویم.   ( Shenyang J-8 ) Finback نهنگ سواحل آتلانتیک    جی - 8 :  جت برتری هوائی و رهگیر  J-8 را باید یکی از دارائی های استراتژیک نیروی هوائی چین دانست. دارائی که محصولی اعلام یک نیاز به موقع توسط نیروی هوائی و پاسخ به موقع صنایع هوانوردی چین می باشد.   چین برای ساخت این پرنده مسیر بسیار طولانی و متنوعی را پیمود. پس از اظهار تمایل به مشارکت دادن و اعلام نیاز به جلب همکاری کشورهای گوناگون ( نظیر: شوروی ، آمریکا ، فرانسه ، اسرائیل و ... ) ؛ سرانجام این متخصصان و صنعت گران هوانوردی چین بودند که توانستند تا با وجود عدم همکاری سایر کشورها ، این جت رهگیر را با تکیه بر دانش بومی خود تولید نمایند.   این پرنده از نظر برخی از قابلیت های رزمی را می توان در کلاس هواپیماهائی نظیر F-4 Phantom II ، MIG-23 و SU-15 دسته بندی نمود. میگ - 23 روسی   فانتوم اف - 4   سوخو - 15 روسی   این هواپیما تولید سال 1980 میلادی است.   در حال حاضر بیش از 300 فروند از انواع مختلف و متنوع J-8 در  نیروی هوائی و هواپیمائی نیروی دریائی چین  در حال خدمت و انجام وظیفه می باشند.   هیچ نسخه ای از این پرنده تاکنون صادر نگردیده است. البته طبق ادعای ویکی پدیا ،تنها یک بار چینی ها برای فروش این هواپیما اقدام نمودن. در این مرحله ، چینی ها ،  این هواپیما را برای خرید به ایران پیشنهاد نمودند که با استقبال سرد و بی توجهی ایران مواجه شدند.   این جت رهگیر چینی ، از دو موتور توربوجت WP-13B  ساخت چین بهره میگیرد. موتور WP-13B ؛ قلب تپنده J-8   http://www.military.ir/forums/topic/20949-%D8%A2%D8%B4%D9%86%D8%A7%DB%8C%DB%8C-%D8%A8%D8%A7-%D8%AC%D9%86%DA%AF%D9%86%D8%AF%D9%87-%D8%B1%D9%87%DA%AF%DB%8C%D8%B1-%D8%AC%DB%8C%D8%A7%D9%86-8ii/ http://www.military.ir/forums/topic/6099-%D8%A2%D8%B4%D9%86%D8%A7%DB%8C%DB%8C-%D8%A8%D8%A7-%D8%AC%D8%AA-%D8%AC%D9%86%DA%AF%D9%86%D8%AF%D9%87-finback-%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%D9%85-%D8%A8%D9%87-j-8-ii-m-%DB%8C%D8%A7-%D8%A7%D9%81-8/       ادامه دارد... ------------- پ.ن 1 : لطفا دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند پ.ن 2 : انشاءالله اگر عمری باقی بود ، در پست های آینده به سایر پرنده های چینی خواهیم پرداخت.

با سلامی گرم و دوباره به دوستان عزیز میلیتاریست ، بحث معرفی پرنده های چینی رو به اتفاق هم ادامه میدیم:   (KJ-2000) Main ring (حلقه اصلی)     مسلما و قطعا ؛ یکی از مهمترین تسلیحاتی که هر نیروی هوائی مدرنی باید به آن مجهز شود ، پرنده های پیش اخطار ( یا اصطلاحا آواکس ها) هستند. نیروی هوائی چین هم از مدتها قبل این نیاز را در خود احساس می نمود و مطابق با این نیاز صنایع هوانوردی چین ، اقدام به تولید طیف متنوعی از پست های پرنده اخطار پیش هنگام نمود. پیش از این دو نمونه KJ-200 و ZDK-03 در این تاپیک مورد بررسی قرار گرفتند.   ZDK-03 در خدمت نیروی هوائی پاکستان   اما همچنان خلاء وجود یک آواکس برد بلند و دوربرد در نیروی هوائی چین احساس می گردید.   تولید هواپیمای KJ-2000 شاید بهترین پاسخی بود که چینی ها به این نیاز دادند. هواپیمائی که در ابتدا قرار بود که محصول مشترک روسیه - اسرائیل و چین باشد (با کد A-50 i ) ؛ اما تحت تأثیر فشارهای آمریکا ، رژیم صهیونیستی از این پروژه کنار کشید و در نهایت خود چینی ها و با تکیه بر دانش بومی خود ( البته با الگو پذیری و کپی کاری از رادارهای فالکون اسرائیل) اقدام به تولید این پرنده استراتژیک نمودند.   IL-76 روسی در اسرائیل در حال تبدیل شدن به A-50i   با این مقدمه ، در معرفی هجدهمین اژدهای زرد به سراغ این آواکس چینی رفتیم ، تا با آن بیشتر آشنا شویم.   ( KJ-2000 ) Mainring حلقه اصلی     کی جی - 2000 :  هواپیمای کنترل و هشدار زود هنگام  KJ-2000 را باید یکی از استراتژیک ترین محصولات صنعت هوانوردی چینی دانست. محصولی که باید آنرا پاسخ قاطع چین به اعمال فشارها و تحریم های آمریکادانست.     چین در ابتدا تصمیم داشت که هواپیمای بریف-50 روسیه را به سیستم های الکترونیکی پیشرفته آواکس فالکون اسرائیلی مجهز نماید. مطابق این توافق نامه سه جانبه مابین روسیه - اسرائیل و چین ؛ یک فروند آواکس روسی به تل آویو منتقل گردید. اما پس از مدتی بخاطر اعمال فشارهای آمریکا به اسرائیل و نگرانی پنتاگون از انتقال تکنولوژی پیشرفته اسرائیلی به چین ( بخاطر شباهت های بالای تکنولوژیکی آواکس فالکون به آواکس E-3 ) ؛ اسرائیلی ها از ادامه پروژه منع شدند.   بریف آ- 50 ساخت روسیه   آواکس فالکون اسرائیلی ، یکی از پیشرفته ترین آواکس های جهان   بریف A-50 روسی که طبق توافق 3 جانبه به اسرائیل منتقل شده بود تا در نهایت تحویل چین شود   در نتیجه چین پس از انتقال آواکس نیمه کاره به چین ؛ با اتکاء به دانش بومی خود سرانجام آواکس کی جی - 2000 را تولید نمود که طیق ادعای چینی ها شباهت های تکنولوژیکی بسیاری به آواکس فالکون دارد. هر چند بخاطر عدم دسترسی منابع بی طرف به این هواپیما ، امکان مقایسه قابلیت های آن با نسخه های روسی و غربی وجود ندارد.     این هواپیما تولید سال 2003 میلادی است.   KJ-2000 در اولین گام ها   طیق ادعای منابع چینی بیش از 5 فروند از این هواپیما تولید گردیده است.     با توجه به نیاز نیروی هوائی خلق چین به این هواپیما و محدودیت های خط تولید تاکنون مجوز صادرات این هواپیما صادر نگردیده است و نتیجتا هیچ خریدار خارجی برای دریافت این هواپیما ثبت سفارش نکرده است.     این آواکس که بر پایه هواپیمای ترابری IL-76 روسی تولید شده است ، از چهار موتور تورفن Soloviev D-30  ساخت روسیه بهره میگیرد. (همانند IL-76)   موتور D-30 روسی ، قلب تپنده KJ-2000 چینی این موتور ، علاوه بر این آواکس بر IL-76 ، Mig-31 و Xian H-6 هم نصب شده است   http://www.military.ir/forums/topic/8849-kj-2000-%D8%8C-%D8%A2%D9%88%D8%A7%D9%83%D8%B3%D9%8A-%D9%83%D9%87-%D8%A2%D9%86%D8%AA%D9%86-%D8%B1%D8%A7%D8%AF%D8%A7%D8%B1%D8%B4-%D9%86%D9%85%D9%8A-%DA%86%D8%B1%D8%AE%D8%AF/   ادامه دارد... ------------- پ.ن 1 : لطفا دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند پ.ن 2 : انشاءالله اگر عمری باقی بود ، در پست های آینده به سایر پرنده های چینی خواهیم پرداخت.

با سلامی گرم و دوباره به دوستان عزیز میلیتاریست ، بحث معرفی پرنده های چینی رو به اتفاق هم ادامه میدیم:     با سلام خدمت شما دوست عزیز کمپانی معظم هوانوردی شنیانگ ، در بخش های مختلف صنعت هوانوردی ( من جمله تولید جت های سبک جنگی ، بمب افکن های استراتژیک و ... ) فعالیت می نماید. علاوه بر تولید هواگردهای گوناگون ، این شرکت انواع موتورهای توربوفن و توربو جت را هم تولید می نماید. در واقع بسته به نیاز طراحان مختلف و هواپیماها گوناگون ، موتورهای متفاوتی بر روی این هواپیماها نصب می گردد که بخشی از این موتورهای مورد استفاده در هواپیماهای ساخت چین ، روسی ، بخشی ساخت چین و تعداد اندکی هم کانادائی هستند.        ( Shenyang J-31 ) Gyrfalcon (سُنقر = نوعی شاهین کوچک)     با ساخته شدن اولین جت های نسل پنجم توسط ایالات متحده آمریکا ( F-22 و F-35 ) ، صنعت هوانوردی جهان وارد عصر جدیدی شد ، عصری که به دوران رادار گریزها مشهور گشت. پس از ایالات متحده ، کشورهای مختلفی در جهان پروژه جنگنده نسل پنجم رو آغاز نمودند که از آنجمله می توان به روسیه ، ژاپن ، سوئد ، لهستان ، هندوستان ، کره جنوبی ، ترکیه و ... اشاره نمود. نیروی هوائی چین و صنعت هوانوردی چین هم برای اینکه از این قافله تکنولوژیکی عقب نمانند ، برنامه ریزی برای اجرائی کردن دو پروژه جنگنده رادار گریز J-20 و J-31 خود را عملیاتی نمودند.   پروژه J-31 که با نام صادراتی FC-31 هم شناخته می شود ، بخاطر شباهت های ظاهری فراوانی که با جت نسل پنجمی f-35 آمریکائی داشت ، جتجال بسیار بیشتری را به پا نمود.   به همین دلیل در معرفی چهاردهمین اژدهای زرد به سراغ این جت مدرن و رادار گریز چینی رفتیم ، تا با آن بیشتر آشنا شویم.     ( FC-31 ) Falcon Hawk شاهین     جی - 31 :  هواپیمای نسل پنجمی و رادار گریز  J-31 را می توان یکی از بلندترین گام های صنعت هوانوردی چینی دانست. گامی که برای تثبیت جایگاه چین در بین تولیدکنندگان برتر هواپیما در جهان ؛ بسیار مهم و حیاتی بود.   سرانجام پس از مدتها انتظار ، چینی ها با ارائه محصول جی - 31 ، نام خود را از زیر سایه کپی کننده هواپیماهای اسقاطی و زنگ زده روسی ؛ با افتخار تمام خارج کنند و در کنار آمریکا و روسیه ، ضلع سوم دارندگان و تولیدکنندگان جنگنده های نامرئی و رادار گریز در جهان را به نام خود ثبت کنند.     این هواپیما که برای طیف گوناگونی از مأمویت ها طراحی شده است ، بخاطر شبها خارق العاده ای که به F-35 آمریکائی دارد ؛ در بدو رو نمائی ، شایعات زیادی را بدنبال خود یدک میکشید. (در خصوص جاوسی صنعتی و سرقت نقشه ها و اطلاعات اف - 35 توسط چینی ها)       ظاهرا برای اولین بار از این هواپیما رسما در سال 2012 میلادی رونمائی گردید.     تاکنون فقط دو نمونه اولیه (پروتایپ) از این پرنده رونمائی شده است و هنوز هیچ گزارشی مبنی بر ایجاد رسمی خط تولید این پرنده منتشر نشده است. هواپیمائی نیروی دریائی چین ، اعلام نموده که تعدادی از این جت نسل پنجمی را خریداری خواهد نمود.     هنوز هیچ سفارش خارجی برای خرید این هواپیما ثبت نشده است. اما برخی شایعات ، از ثبت یک سفارش اولیه 30 الی 40 فروندی توسط نیروی هوائی و نیروی دریائی پاکستان ، حکایت دارد. چینی ها بارها و بارها اعلام نموده اند که تولید این جنگنده را برای صادرات و با هدف رقابت با  " اف -35 " آمریکائی در بازارهای جهانی تولید نموده اند.     پیش از این آمریکائی ها ، در این کلاس هواپیما ، دو جت نسل پنجمی F-22 و F-35 را تولید نموده اند. همچنین جت Pak-Fa روسیه هم در همین کلاس تعریف می شود.   F-22 جنگنده نسل پنجم آمریکائی   F-35 جنگنده نسل پنجم آمریکائی   PAK-FA جنگنده نسل پنجم روسی   این جنگنده چینی هم مانند نسخه اصلی  از دو موتور توربوفن  Klimov RD-93 (ساخت روسیه) بهره می گیرد. هر چند چینی ها می گویند که استفاده از موتور روسی ، فقط برای انجام آزمایشات اولیه بوده است و نسخه نهائی با دو موتور توربوفن Guizhou WS-13 (ساخت چین) به بازار عرضه خواهد شد.   موتور روسی Klimov RD-93 ( یکی از انشعابات خانواده RD-33)   موتور چینی WS-13   در این انجمن تاپیک مستقلی در خصوص این پرنده وجود ندارد. https://en.wikipedia.org/wiki/Shenyang_J-31       ادامه دارد... ------------- پ.ن 1 : لطفا دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند پ.ن 2 : انشاءالله اگر عمری باقی بود ، در پست های آینده به سایر پرنده های چینی خواهیم پرداخت.

با سلامی گرم و دوباره به دوستان عزیز میلیتاریست ، بحث معرفی پرنده های چینی رو به اتفاق هم ادامه میدیم:       ( Y-20 ) Chubby Girl (دختر چاق)     بدون شک ، یکی از مهمترین کارویژه های نیروی هوائی مدرن برای هر کشوری ، ایجاد توان لجستیک و پشتیبانی عملیاتی از نیروهای زمینی آن کشور است. صنعت هوانوردی جمهوری خلق چین هم خود را از این نیاز مبرا ندانسته است و در مقاطع مختلف اقدام به تولید هواپیماهای ترابری متنوع نموده است. تولید هواپیماهای سِری " وای " در چین را می توان در راستای همین نگرش تعریف و توجیه نمود.   به همین دلیل در معرفی دهمین اژدهای زرد به سراغ یکی دیگر از اسب های بارکش چینی رفتیم ، تا با آن بیشتر آشنا شویم.     ( Xian Y-20 ) Kunpeng (پرنده ای دور پرواز در افسانه های چینی)     ژیان وای - 20 (Xian Y-20) :  هواپیمای ترابری استراتژیک وای - 20 را شاید بتوان بدل چینی C-17 Globemaster III آمریکائی و همچنین IL-17 روسی دانست که توسط صنایع معظم " ژیان " (Xi'an Aircraft Industrial Corporation) چین تولید می گردد. مقایسه ظاهری Y-20 و Il-76   طرح تولید این هواپیمای ترابری رسما در سال 2006 میلادی در دستور صنایع هوانوردی چین قرار گرفت و پس از کش و قوس های فراوان سرانجام اولین نسخه از دختر چاق چینی ها در ژانویه سال 2013 میلادی به پرواز درآمد و پس از خاتمه آزمایش های مختلف پروازی از سال 2016 میلادی رسما در خط تولید قرار بگیرد.   در ساخت این هواپیمای  ترابری استراتژیک  برای اولین بار از تکنولوژی چاپ 3D در ساخت بدنه استفاده شده است که همین موضوع نقطه عطف بزرگی در صنعت هوانوردی چین می باشد.   این هواپیما توان حمل و نقل 60 الی 66 تن بار و یا 140 سرباز را حداکثر در مسافتی نزدیک به 10.000 کیلومتر دارا می باشد.   طبق ادعای منابع غیر رسمی ، تاکنون 8 فروند از این ترابری غول پیکر چینی تولید شده است و گفته می شود که قرار است که تعداد 400 فروند دیگر ( بنا به روایتی 1000 فروند دیگر icon_eek  :chicken: ) در اختیار نیروی هوائی ارتش آزادیبخش خلق قرار بگیرد.     در خصوص مشتری های خارجی این پرنده و ثبت سفارش برای خرید آن هنوز اطلاعاتی منتشر نشده است اما می توان حدس زد که مانند سایر هواپیماهای چینی ، جمهوری اسلامی پاکستان یکی از خریداران این هواپیمای برد بلند چینی باشد.   این غول بارکش چینی از چهار موتور توربوفن Soloviev D-30 (ساخت روسیه) بهره می گیرد. موتور D-30 روسی   هرچند که در بلند مدت تصمیم به جایگزینی موتور ملی Shenyang WS-20  با موتور روسی D-30 گرفته شده است. موتور WS-20 چینی   مقایسه موتور D-30 روسی و WS-20 چینی ( موتور نزدیکتر به بدنه چینی است)     http://www.military.ir/forums/topic/26875-%D9%87%D9%88%D8%A7%D9%BE%DB%8C%D9%85%D8%A7%DB%8C-%D8%AA%D8%B1%D8%A7%D8%A8%D8%B1%DB%8C-y-20/       ادامه دارد... ------------- پ.ن 1 : لطفا دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند پ.ن 2 : انشاءالله در پست های آینده به سایر پرنده های چینی خواهیم پرداخت.

با سلامی گرم و دوباره به دوستان عزیز میلیتاریست ، بحث معرفی پرنده های چینی رو به اتفاق هم ادامه میدیم:     ( Xian H-6   )  Badger      دارا بودن بمب افکن های استراتژیک را شاید بتوان یکی از ابزارهای اعمال قدرت هر نیروی هوائی دانست. بمب افکن هائی که ضمن توان حمل بالای بمب ، قادر هستند که مسافت های طولانی را برای ضربه زدن به عمق خطوط دشمن طی نمایند. جمهوری خلق چین هم برای این منظور تعداد زیادی بمب افکن استراتژیک از اتحاد جماهیر شوروی تهیه نموده بود. اما یکی از مؤلفه های ورود به باشگاه ابرقدرت های صنعت هوانوردی امکان و توان تولید چنین پرنده هایی می باشد که سرانجام صنایع هوانوردی چین با تولید بمب افکن H-6 به این مهم دست یافتند.   به همین دلیل در معرفی هشتمین اژدهای زرد به سراغ این بمب افکن چینی رفتیم ، تا با آن بیشتر آشنا شویم.         ژیان  H-6 : بمب افکن استراتژیک " اچ -6 " ، در واقع نسخه چینی بمب افکن روسی Tu-16 Badger است که توسط صنایع هواپیمائی " ژیان " در خاک چین ، تولید تحت لیسانس شده است.     این بمب افکن از واپسین سال های دهه پنجاه میلادی ، تولید خود را در چین آغاز نمود.     این هواپیمای بمب افکن استراتژیک از آن سالها تاکنون ، بروز رسانی های فراوانی را به خود دیده است که آخرین آن نسخه H-6K می باشد که توان حمل و شلیک موشک های کروز پیشرفته و دوربرد هوا به زمین را به این بمب افکن افزوده است .     نزدیک به 180 فروند از این بمب افکن ( در ورژن های گوناگون) ساخته شده است که عمده آنها (140 فروند) در اختیار نیروی هوائی ارتش آزادیبخش خلق چین قرار دارد. البته هواپیمائی نیروی دریائی چین کمونیست هم 30 فروند از این بمب افکن ( H-6D ) را در اختیار دارد. شایان ذکر است که علاوه بر نیروی هوائی و دریائی چین ، مصر و عراق (زمان صدام) هم تعدادی از این بمب افکن را خریداری نموده بودند.         گفتنی است که این هواپیما قادر به حمل 9 تن (معادل 20.000 پوند) انواع بمب می باشد. همچنین توان حمل و پرتاب بمب اتمی ، طیف متنوعی از موشک های ضد ناو و نیز حمل و پرتاب موشک های کروز هوا به زمین ، از دیگر قابلیت های این بمب افکن چینی است.       این بمب افکن از دو موتور توربوجت Xian WP8 بهره می گیرد و قادر به طی کردن 6000 کیلومتر مسافت مستقیم و یا طی 1800 کیلومتر برای حمله به دشمن و بازگشت به خانه می باشد. در ضمن ارتفاع پروازی 12800 متری این هواپیما ، برای دور ماندن از دسترس بخشی از سلاح های پدافندی کفایت می کند.     این بمب افکن ، علاوه بر نسخه استاندارد رزمی (بمب افکن) ، در قالب مدل های هواپیمای سوخت رسان ، جنگ الکترونیک و ... نیز ساخته شده است.       نسخه H-6K این هواپیما ، بجای موتورهای استاندارد ساخت صنایع ژیان (Xian WP-8)، به موتور توربوفن Soloviev D-30KP مجهز شده است . گفتنی است که موتور D-30 ، پیش از این برای جنگنده MIG-31 ، هواپیمای مسافربری Tu-154M و چند پرنده دیگر هم مورد استفاده قرار گرفته بود.       http://www.military.ir/forums/topic/11935-h-6k-%D8%A7%D9%88%D9%84%DB%8C%D9%86-%D8%A8%D9%85%D8%A8-%D8%A7%D9%81%DA%A9%D9%86-%D9%85%D8%AF%D8%B1%D9%86-%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%B1%D8%A7%D8%AA%DA%98%DB%8C%DA%A9-%DA%86%DB%8C%D9%86/       ادامه دارد... ------------- پ.ن 1 : لطفا دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند پ.ن 2 : انشاءالله در پست های آینده به سایر پرنده های چینی خواهیم پرداخت.

با سلامی گرم و دوباره به دوستان عزیز میلیتاریست و تبریک عید سعید فطر ، بحث معرفی پرنده های چینی رو به اتفاق هم ادامه میدیم.             ( Hongdu L-15  )  Falcon      واقعیت این است که حلقه های زنجیر تولید هواپیماهای رزمی ، تکمیل نمی شود ، مگر با تولید جت های آموزشی مدرن. بدون شک جت آموزشی اِل-15 چین را باید یکی دیگر از نقاط عطف صنعت هوانوردی چین دانست. هر چند که چین ،پیش از این هم چند نسخه هواپیمای آموزشی ساخته بود ، اما هیچکدام مانند این شاهین چینی توان حضور مقتدرانه در بازار هوانوردی و رقابت با نسخه های غربی و روسی را نداشتند. به همین دلیل در معرفی هفتمین اژدهای زرد به سراغ این جت پیشرفته چینی ها رفتیم ، تا با آن بیشتر آشنا شویم.         هانگدو  L-15 : مطمئنا برای هر کشوری تشکیل یک نیروی هوائی کارآمد و غیر وابسته می تواند یک رویا و آرزوی بسیار پر اهمیت باشد و یکی از پیش نیازهای تشکیل و تداوم هر نیروی هوائی کارآمد را ، در آموزش به روز و مطمئن خلبانان جنگنده های آن نیرو دانست.     جت آموزشی مافوق صوت ال-15 توان این را دارد که نیازهای آموزشی هر نیروی هوائی را در این خصوص برآورده سازد.     این هواپیمای آموزشی و پشتیبانی نزدیک زمینی که علاوه بر چینی ها ، دفتر طراحی کمپانی Yak روسیه نیز نقش داشته است ، بعنوان نیرو محرکه از دو موتور AL-222 ساخت اوکراین بهره می گیرد.         طبق گفته ویکی پدیا تاکنون فقط سه نمونه از این هواپیما ساخته شده است. نیروی هوائی ارتش آزادیبخش خلق چین ، زامبیا ، ونزوئلا ، پاکستان ، اوکراین و اوروگوئه از علاقمندان و بعضا خریداران این جت پیشرفته آموزشی هستند.       گفتنی است که این هواپیما قادر به حمل 3 تن جنگ افزار نیز هست که با این توان حمل مهمات ، می تواند در نقش جنگنده پشتیبانی نزدیک هم ایفای نقش نماید.     خط تولید این جت پیشرفته در صنایع هونگدو   شبیه ساز پرواز این جنگنده   موتور جت اوکراینی AL-222 ، قلب طپنده این جت مافوق صوت      http://www.military.ir/forums/topic/14564-%D9%87%D9%88%D8%A7%D9%BE%DB%8C%D9%85%D8%A7%DB%8C-%D8%A2%D9%85%D9%88%D8%B2%D8%B4%DB%8C-hongdu-l-15-falcon%D8%8C-%D8%B3%D8%A7%D8%AE%D8%AA-%DA%86%DB%8C%D9%86/       ادامه دارد... ------------- پ.ن 1 : لطفا دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند پ.ن 2 : انشاءالله در پست های آینده به سایر پرنده های چینی خواهیم پرداخت.

با سلامی گرم و دوباره به دوستان عزیز میلیتاریست ، بحث معرفی پرنده های چینی رو به اتفاق هم ادامه میدیم.     ( Harbin SH-5  ) Shuishang Hongzhaji-5   شاید به جرأت بتوان این پرنده را یکی از متفاوت ترین پرنده های چینی دانست. هواپیمائی آبی - خاکی که قابلیت سازگاری با مأموریت های گوناگونی را دارا می باشد.   به همین دلیل در معرفی ششمین اژدهای زرد به سراغ این پرنده نه چندان نام آشنای چینی ها رفتیم ، تا با آن بیشتر آشنا شویم.         هاربین SH-5 : هاربین اس اچ - 5 ، در واقع برای پاسخ به یک نیاز ضروری هواپیمائی نیروی دریائی چین در اواخر دهه 60 میلادی (1968) تولید شد.      زمانی که هواپیمائی نیروی دریائی چین ، بر لزوم جایگزین شدن هواپیماهای آب نشین قدیمی بریف - 6 (Beriev Be-6) خود با هواپیماهائی به روز تر ، تاکید می نمود ؛ این هواپیمای توربوپراپ 4 موتوره ، در واقع پاسخی به اعلام نیاز این نیرو بود.   یقینا نقش تکنولوژی روسی (هر چند غیر مستقیم و یا در قالب مهندسی معکوس) را در تولید این هواپیما نمی توان نادیده گرفت.   بالهای بالای بدنه ، موتور های ملخ دار ، دم دو شاخه ، قرار گرفتن مخازن شناور ماندن در دو نوک بالها و ... تنها برخی از نقاط مشترک این دو هواپیما با یکدیگر است.   بریف-6 روسی در خدمت نیروی دریائی چین   هاربین اس اچ -5 ، یا به چینی (مخفف شوی شانگ هونگ ژاجی - 5 ؛ Shuishang Hongzhaji-5 ) از اواخر سال 1986 رسما تحویل نیروی دریائی چین شد.     این هواپیما برای پوشش دادن طیف گسترده و بسیار متنوعی از مأموریت ها ، سازگاری یافته است.   مأموریتهائی مانند : آتش نشانی هوائی ، ضد سطحی ، ضد زیردریائی ، شناسائی و گشت دریائی ، بمب افکن ، مین ریزی ، جنگ الکترونیک ، عملیات جستجو و نجات هوادریائی ، پیاده کردن کوماندو در نزدیک سواحل دشمن ، حمل بار (تا سقف 10 تن ) و ...      طبق اعلام منابع مطلع ، تنها 7 فروند از این هواپیما تولید شده است.     به ظاهر چینی ها قصد دارند تا در آینده ای نزدیک ، این هواپیما را با هواپیمای نسل جدید تر AVIC TA-600 جایگزین نمایند.    آویک آ تی - 600   این هواپیمای توربوپراپ آب نشین چند منظوره تنها در هواپیمائی نیروی دریائی چین مشغول خدمت می باشد و به هیچ کشور دیگری هم صادر نگردیده است.         شناسائی و گشت دریائی   آتش نشان هوائی   اس اچ -5 در حال عملیات بمب ریزی   مجهز به موشک C-101   نمائی از داخل کابین این پرنده   در این انجمن تاپیکی در خصوص این جنگنده وجود ندارد. https://en.wikipedia.org/wiki/Harbin_SH-5       ادامه دارد... ------------- پ.ن 1 : لطفا دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند   پ.ن 2 : انشاءالله در پست های آینده به سایر پرنده های چینی خواهیم پرداخت.

با سلامی گرم و دوباره به دوستان عزیز میلیتاریست ، بحث معرفی پرنده های چینی رو به اتفاق هم ادامه میدیم.     ( Shenyang J-11  )   +Flanker B     یکی از نقاط عطف و مهم صنعت هوانوردی چین ، تولید تحت لیسانس شکاری رهگیر سوخو-27 فلانکر است. تا پیش از این پرنده ، چینی ها عموما به کپی کردن جنگنده های زنگ زده و از رده خارج روسی ؛ نظیر میگ 9 ، میگ 17 ، میگ 19 و ... ، می پرداختند.   به همین دلیل در معرفی چهارمین اژدهای زرد به سراغ این جت نسبتا پیشرفته چینی ها رفتیم ، تا با آن بیشتر آشنا شویم.           شنیانگ  J-11 : ورود مقتدرانه چین به بازار هواپیماهای نظامی مدرن و اعتماد کشورهای گوناگون و عموما جهان سوم برای خرید جنگنده های چینی ؛ نیازمند رونمائی از جنگنده ای مدرن و پیشرفته بود. و حقیقتا که "جی-11" پاسخ درخور توجه و قابل قبولی به این نیاز عمومی بود.   این هواپیمای برتری هوائی و شکاری رهگیر که در هر دو بخش نیروهای هوایی چین (نیروی هوائی و نیروی دریائی) مورد استفاده قرار میگیرد در غرب و ناتو با نام "فلانکر بی پلاس" +Flanker B نامگذاری شده است.         بیش از 250 فروند از این هواپیما ساخته شد که بجز تعداد اندکی که در اختیار هواپیمائی نیروی دریائی چین قرار گرفته است ، اکثر جی 11 تولید شده در کارخانجات عظیم شنیانگ در اختیار نیروی هوائی قرار گرفتند.   گفتنی است که این هواپیما بعنوان پایه ای برای طراحی و تولید سایر نسخه های چینی خانواده فلانکر ، نظیر J-15 و J-16 مورد استفاده قرار گرفت.           http://www.military.ir/forums/topic/20801-%D8%AC%D9%86%DA%AF%D9%86%D8%AF%D9%87-%D9%85%D8%AF%D8%B1%D9%86-j-11-%D8%9B-%D8%B9%D9%82%D8%A7%D8%A8-%D8%A2%D8%B3%D9%85%D8%A7%D9%86-%DA%86%DB%8C%D9%86/ http://www.military.ir/forums/topic/27497-%D9%81%D9%84%D8%A7%D9%86%DA%A9%D8%B1%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%B1%D9%88%D8%B3%DB%8C-%D9%88-%D9%86%D9%85%D9%88%D9%86%D9%87-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%DA%86%DB%8C%D9%86%DB%8C-%D8%AF%D8%B1-%D9%86%DB%8C%D8%B1%D9%88%DB%8C-%D9%87%D9%88%D8%A7%DB%8C%DB%8C-%D8%A7%D8%B1/       ادامه دارد... ------------- پ.ن 1 : لطفا دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند پ.ن 2 : انشاءالله در پست های آینده به سایر پرنده های چینی خواهیم پرداخت.