برنامه ۴ ساله وزیر پیشنهادی دفاع دولت سیزدهم اعلام شد برنامه های چهار ساله امیر محمد رضا آشتیانی وزیر پیشنهادی دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح جهت ارائه به مجلس شورای اسلامی اعلام شد. ارائه محصولات مورد نیاز برای مقابله با تهدیدات جدید، افزایش سهم فروش محصولات جدید در کل فروش نظامی، تشخیص صحیح نیاز نیروهای مسلح، کاهش زمان ایده تا محصول پروژه‌های سطح یک، تحویل به موقع تجهیزات مورد نیاز نیروهای مسلح و ... از جمله برنامه‌های وزیر پیشنهادی دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح دولت سیزدهم است. دانلود خلاصه این برنامه به شرح زیر است:

پهپادها فرشتگان مرگ نبردهای آینده مقدمه پهپادها به عنوانی سلاحی ارزان قیمت و قابل دسترس به یک پلتفرم مورد علاقه برای بازیگران دولتی و غیر دولتی تبدیل شده اند. با توجه به وجود انواع پهپادهای تجاری و فراوانی و در دسترس بودن قطعات تجاری در بازاراهای جهانی برای ساخت پهپادها ، بسیاری از نیرو های شبه نظامی و کشورهای فاقد نیروی هوایی و یا دارای نیروی هوایی محدود، به سمت این جنگ افزار تمایل پیدا کرده اند. در این سلسه مقالات سعی کرده ام خطرات پهپادها، میزان تاثیرگذاری آنها بر روند جنگ، و راه های مقابله با این جنگ افزار را مورد بررسی قرار دهم. گرچه از حداقل دو دهه گذشته خطر پهپادها به طور آشکار نمایان شده است اما این تسلیحات تا میانه جنگ یمن، به طور بسیار گسترده مورد استقاده قرار نگرفته بودند و همیشه نقش فرعی را در جنگها ایفا می‌کردند. نیروهای انصارالله یمن با کمک ایران اقدام به تهیه پهپادهای انتحاری کردند و توانستند صدها فروند از این پهپادها را به عنوان یک سلاح محوری علیه مواضع ائتلاف عربی در داخل خاک یمن و خارج از آن به کار گیردند. اما اوج نقش آفرینی هواگردهای بدون سرنشین در جنگ قره باغ اتفاق افتاد. جنگ قره باغ بخش اول حضور خوردوی پرتابگر پهپاد هاروپ مجهز به 9 فروند هاروپ در رژه باکو پیش زمینه آذربایجان در تاریخ 27 سپتامبر 2020 برای بازپس‌گیری مناطقی که در جنگ 1994 از دست داده بود جنگ شدیدی را بر ضد ارمنستان راه اندازی کرد. اما برای درک علل اصلی این درگیری باید ریشه خصومت‌ها و نقش سایر قدرتهای منطقه‌ای را مورد بررسی قرار داد. اتحاد جماهیر شوروی در سال 1920 منطقه کوهستانی قره باغ واقع در مرزهای آذربایجان را به عنوان منطقه‌ای خود مختار تاسیس کرد. گرچه این سرزمین جزو اراضی آذربایجان بود، تقریبا 95 درصد جمعیت آن را ارامنه تشکیل می‌دادند. این منطقه تا زمان فروپاشی اتحاد جماهیر شوروری نسبتا پایدار باقی‌ ماند و همین امر دریچه‌ای برای اعلام استقلال ساکنان در محاصره این منطقه باز کرد و باعث آغاز جنگ بین آذربایجان و ارمنستان شد. در ابتدای امر روسیه نقش تامین سلاح و مزدور را برای دو طرف جنگ داشت اما روسها سرانجام در سال 1994 برای کاهش بی ثباتی منطقه، آتش‌ بس را به اجرا گذاشتند. علی رغم قرارگیری این منطقه کوهستانی در داخل مرزهای آذربایجان، این آتش بس موجب شد قره باغ به استقلال نظامی و سیاسی دست پیدا کند. اما پس از دو دهه تعلل در ایجاد صلح، آذربایجان و ارمنستان یکبار دیگر بر سر منطقه با یکدیگر وارد جنگ شدند که در نتیجه‌ی آن، بیش از 20000 نفر کشته و میلیون‌ها نفر آواره شدند. با وجود توافق آتش بس در سال 1994 اما این آتش بس 7000 بار مورد نقض قرار گرفت. جنگ 4 روزه آوریل 2016 که در امتداد خطوط تماس صورت گرفت یکی از مرگبارترین درگیری‌ها بود. پس از چند دهه رکود، جنگ 4 روزه به آذربایجان نشان داد که می‌تواند با اعمال قدرت، به اهداف راهبردی خود دست یابد. این درس در کنار استفاده از یک متحد نظامی قدرمند، موجب فراهم آوردن شرایط در سپتامبر 2020 شد. جنگ اخیر 44 روز طول کشید و آذربایجان توانست کنترل تقربیا یک سوم منطقه قره باغ را به دست گیرد. جنگ 2020 برخلاف درگیری‌های قبلی، شامل ویژگی‌های پست مدرن و عملیات‌های نظامی مرکب بود. تنها 6 روز پس از درگیری، آذربایجان مدعی شد 250 دستگاه خودروی زرهی، چندین عراده توپ و 39 سامانه پدافند هوایی از جمله یک سامانه پدافندی بردبلند اس 300 را منهدم کرده است. ارتش ارمنستان با تهدید مداوم پهپادها روبرو شد که می‌تواند توانایی پدافند مرسوم را کاهش داده و قابلیت‌های دفاعی را به حداقل برساند. دو سامانه پدافندی کوتاه برد osa متعلق به ارتش ارمنستان از دید پهپاد آذربایجانی قبل از انهدام یک اختلاف ارضی طولانی مدت و پنهان، شرایط حمله 27 سپتامبر را فراهم کرد، اما سرانجام نقش آفرینی بسیار بزرگ ترکیه بود که در نهایت جنگ قره باغ را به پیش می‌برد. اشتراکات فرهنگی، اتحادهای نظامی و یا منافع اقتصادی می‌تواند پیوند مستحکمی بین کشورها ایجاد کند اما در مورد ترکیه و آذربایجان این دو کشور از هر سه نقاط اشتراک برخودارند و این یکی از استراتژیک‌ترین همکاری‌های منطقه است. با توجه به زبان و فرهنگ مشترک جمعیت آذری و ترکی، این حس را در بین آنها ایجاد می‌کند که آنها یک ملت در دوکشور هستند. سیاست خارجی آذربایجان در طی سالهای آغازین استقلال این کشور از اتحاد جماهیر شوری، یک دستورالعمل پان ترکسیم را دنبال می‌کرد. این رویکرد ایدئولوژیک باعث تقویت ارتباط بین دو کشور شد و آغاز مرحله جدیدی در آینده سیاسی، اقتصادی و نظامی آذربایجان بود. آذربایجان در اوایل استقلال خود، احساس کرد نیازمند داشتن متحدان منطقه‌ای است از این رو دو کار بسیار مهم را انجام داد. ابتدا در سال 1992 یک توافقنامه با ترکیه امضا کرد که کمک‌های نظامی، آموزش و شرکت در تمرینات مشترک را شامل می‌شد و سپس در سال 1999 این دو کشور اتحاد آنکارا و باکو را با هدف توسعه اهداف اقتصادی مشترک، تقویت بیشتری کردند. ترکیه، آذربایجان و گرجستان به طور مشترک خط لوله انتقال نفت باکو-تفلیس-جیحان را ایجاد کردند که دریای خزر را به دریای مدیترانه متصل می‌کرد. این اتحاد اقتصادی، مزیت اقتصادی بیشتری برای آذربایجان نسبت به سایر همسایگان خود ایجاد کرد، زیرا درآمد سرانه آن در سال 2011 به بالاترین رقم یعنی 7190 دلار رسید در حالی که ارمنستان 3526 دلار و گرجستان 4022 دلار، سرانه‌ی درآمد داشتند. درآمدهای جدید، آذربایجان را قادر ساخت تا سرمایه گذاری را در ارتش خود افزایش دهد. آذربایجان بین سال‌های 2006 تا 2019 تقریبا 29 میلیارد دلار در ارتش خود سرمایه‌گذاری کرد در حالی که ارمنستان در همان مدت زمان تنها 6 میلیارد دلار سرمایه را به ارتش خود اختصاص داده بود. این موضوع نتیجه اتحاد آذربایجان و ترکیه و رشد 15 ساله اقتصادی آن در پی تاسیس خط لوله نفتی مشترک بود که موجب رشد و بهبود سریع آموزش، آمادگی و قابلیت‌های نظامی آذربایجان نسبت به ارمنستان شد. سیستم های بدون سرنشین آذربایجان با استفاده از درآمدهای نفتی، پهپادهای مختلفی را در جنگ استفاده کرد. موثرترین و مرگبارترین آنها پهپاد بیرقدار ترکی بود که می‌توانست 4 فروند موشک مینیاتوری هدایت لیرزی ))مام)) را حمل کند. آذریها زرادخانه پهپادی خود را با خرید پهپادهای انتحاری هاروپ و اسکای استیکر اسرائیلی توسعه دادند. همچنین آنها نسخه هایی از پهپاد انتحاری "orbiter 1k" اسرائیل را که در آذربایجان به تولید رسیده بود به خدمت گرفتند و علاوه بر آن هواگردهای قدیمی AN-2 روسی را به سامانه های بدون سرنشین جمع آوری اطلاعات و یا انتحاری تبدیل کردند. در مقابل، ناوگان پهپادی ارمنستان متشکل از سیستم های بومی کوچکتر بود که متمرکز بر مأموریت های شناسایی بودند و به طور کلی نسبت به ناوگان متنوع پهپادهای خارجی آذربایجان توانایی کمتری داشتند. پهپاد orbiter 1k آذربایجان بر فراز هدف منهدم شده ارمنستانی از دید پهپاد بیرقدار درگیری نظامی بین آذربایجان و ارمنستان و استفاده مداوم از پهپادها دو چیز را نشان داد: اثربخشی این تجهیزات در نبردهای با شدت کم و در نتیجه تبدیل ارتش‌های کوچکتر با بودجه کم به سازمان‌های جنگی مرگبار. آذربایجان طیف وسیعی از عملیات‌های اطلاعاتی، نظارتی و شناسایی را با استفاده از پهپادها انجام داد و همچنین عملیات‌های رزمی پهپادها را با استفاده از انواع سکوها و مهمات مختلف اجرا کرد. موفقیت چشمگیر پهپادها در جنگ قره باغ همان چیزی است که بسیاری آن را نقطه عطفی در جنگ مدرن می‌دانند. برای اولین بار در درگیری‌های نظامی، تقریبا تمام خسارت‌های میدان نبرد توسط هواپیماهای بدون سرنشین صورت گرفته است. انهدام نیروها و تجهیزات توسط پهپادهای آذری منجر به یک پیروزی قاطع برای این کشور شد. آذربایجان در آغاز درگیری‌ها برای فریب و افشای مکان پدافند هوایی ارمنستان از دو هواپیمای AN-2 بهره جست. گرچه این هواگردها چندین دهه عمر دارند و اصالتا سرنشین‌دار هستند اما تبدیل آنها به هواپیماهای بدون سرنشینِ در نقش طعمه، باعث شد تا آذربایجان در محیط بسیار پر خطر و خصوصا منطقه تحت پوشش پدافند هوایی ارمنستان بتواند پروازهای ارتفاع پایین را انجام دهد. استفاده از از این هواگردها به عنوان طعمه و ارسال آنها به خط مقدم درگیری، پدافند هوایی ارمنستان را مجبور کرد مکان خود را افشا کند که در نتیجه توسط پهپادهای بیرقدار مورد هدف قرار بگیرد. زمانی که پدافند ارمنستان اقدام به هدفگیری، رهگیری و انهدم تهدیدات کشف شده کرد، به طور ناخواسته مواضع خود را برای پهپادهای آذری که در ارتفاعات بالاتری پرواز می‌کردند فاش ساخت و این امکان را برای هواگردهای بدون سرنشین بیرقدار و پهپادهای انتحاری فراهم آورد تا اهداف با ارزش تری همچون سامانه‌های پدافند هوایی ارمنستان را نابود کند. این تاکتیک‌ها یادرآور مفاهیم Wild Weasel یا Hunter- killer در دوران جنگ ویتنام است. نیروی هوایی آمریکا برای سرکوب پدافند ویتنام تیمهای هوایی با نام Hunter- killer را تشکیل داده بود این تیم ها شامل یک فروند جنگنده F-4G Wild Weasel به عنوان پیشقراول مجهز به موشک‌های ضد رادار بود و یک یا چند فروند جنگنده F-4E Phantoms در پشت سر آن با فاصله مناسبی پرواز میکردند. Wild Weasel با استفاده از موشک ضد راردار خود اقدام به از بین بردن رادارهای پدافندی دشمن می‌کرد و اینگونه راه را برای سایر فانتوم ها باز می نمود تا بتوانند سامانه های موشکی شناسایی شده را منهدم کنند ارمنستان با وجود ضعف شدید پدافندی توانست چند پهپاد هاروپ، بیرقدار و اوربیتر را منهدم کند با استفاده‌ی پهپادها از این تاکتیک‌ها و تکنیکها، آذربایجان توانست بخش اعظم تجهیزات پدافند هوایی و موشکی ارمنستان را از بین ببرد و با حداقل خطر ممکن برای نیروها و ماموریت‌ها، برتری هوایی تاکتیکی را ایجاد کند. قابل توجه است که از دارایی‌های سرنشین دار در طی این حملات استفاده نشده است. تراکم بالای سامانه‌های دفاع هوایی در سراسر میدان نبرد، خطر بسیار بالایی برای دارایی های هوایی با سرنشین بود. مرکز مطالعات استراتژیک و بین المللی (CSIS) تحلیل مفصلی از چگونگی و عدم موفقیت پدافند هوایی ارمنستان در مقابله با پهپادهای آذری ارائه داده است: بخش اعظم پدافند هوایی ارمنستان از سامانه‌های منسوخ ساخت اتحاد جماهیر شوروی تشکیل شده بود مانند: سامانه های "2 کا 11 کروگ"، اوسا، سام6 و استرلا 10. ارتفاع پرواز بیرقدار بالاتر از آن بود که این سامانه‌ها بتوانند آن را هدف قرار دهند البته اگر قادر به شناسایی این نوع هواگردهای کوچک می‌بودند. ارمنستان با استفاده از سامانه‌های جنگ الکترونیکPolye21 روسی توانست عملیات‌های پهپادهای آذربایجانی را فقط 4 روز مختل کند. به احتمال زیاد سامانه‌های بوک و "تور ام2 کا ام" ارمنستان توانستند چند پهپاد را منهدم کنند اما این سامانه‌ها در اواخر جنگ وارد عمل شدند و تعداد آن‌ها محدود بود و همچنین در دفاع از خود آسیب‌پذیر بودند. همچنین ارمنستان از سامانه‌ی دوربرد اس 300 استفاده کرد که البته برای مقابله با پهپادها طراحی نشده است و در همان اوایل درگیری توسط پهپادهای انتحاری هدف قرار گرفت. علاوه بر کمبود و نقص آشکار قابلیت‌های ضد پهپادی ارمنستان، این حملات به وضوح آسیب پذیری سامانه‌های پدافندی پیشرفته تر را در مواجهه با تهدید منکوب کننده حملات پهپادی نشان می‌دهد. ادامه دارد ....

تعداد زیاد تجهیزات پناهنده از افغانستان به ازبکستان به گفته مقامات ازبکستان ۲۴ فروند هواپیما و ۲۲ فروند هلیکوپتر نیروی هوایی افغانستان به این کشور فرار کرده اند . این ۴۶ فروند در مجموع حامل ۵۸۵ عضو ارتش افغانستان بوده اند که به ازبکستان پناهنده شده اند . تلوزیون جدید افغانستان با پرچم بزرگ طالبان در پشت زمینه تصویر ماهواره ای از فرودگاه کابل و تعداد زیاد مردم در آن در حوادث فرودگاه کابل تا الان 10 نفر کشته و ده هاتن زخمی شدند

کاری به شجاعت اینها ندارم ، شاید بعدا تسلیم بشوند ولی اگر قرار باشد این حکومت جدید از سمت سازمان ملل به رسمیت شناخت نشود ، آن وقت مصداق موش توی شلوار طالبان هست ، مرتب این موش را تقویت می کنند تا دوباره یک جنگ داخلی طولانی دیگری شروع بشود

اوت سال 2021- دره پنجشیر گروه های کوچکی از ارتش سابق افغانستان ، در حالت عملیاتی ، بدون تسلیم شدن به طالبان

به نام خدا جت تجاری Hindustan-228 هند آزمایش های حرکت زمینی و تاکسی کم سرعت را به پایان رساند Hindustan-228 شرکت دولتی Hindustan Aeronautics Limited (HAL) هند از اتمام آزمایش‌ها ی زمینی و تاکسی آهسته (LSTT) هواپیماهای غیرنظامی بومی خود با نام Hindustan-228 خبر داد. Hindustan-228 اولین هواپیمای بال ثابت ساخته شده در هند است. این هواپیما همچنین اولین تلاش این شرکت برای ساخت هواپیماهای غیرنظامی است، که خدمات آن تا به امروز فقط روی مشتریان دفاعی متمرکز بوده است. این آزمایش ها بخشی از هفتاد و پنجمین روز استقلال کشور بود. این شرکت در حساب کاربری رسمی خود در توئیتر در 16 آگوست اعلام کرد: "هواپیماهای تجاری HAL ساخته شده در هند به نقطه عطف بزرگی دست یافته و آزمایش‌های حرکت زمینی و تاکسی آهسته را انجام می دهد." Hindustan-228 یک هواپیمای چند منظوره 19 نفره است. این هواپیما برای کاربردهایی مانند حمل و نقل VIP، بارورسازی ابر ها، حمل و نقل مسافر، آمبولانس هوایی، نظارتی، عکاسی و برنامه های ترابری ساخته شده است. منبع

فیلم 12Strongs اثر نیکلای فولسیگ با اقتباسی از کتاب Harm’s Way and Horse Soldiers (جاده های خطر و سواره نظام) نوشته داگ استنتون عبدالرشید دوستم به میچ نلسون می گوید: "افغانستان گورستان فرمانراویان است. روزی شما (آمریکایی ها) هم به یکی از اقوام این کشور بدل می شوید. اگر از اینجا بروید بزدل هستید و اگر بمانید دشمن" .

بسم ا... تحلیل بسیار کوتاه از نیروی هوایی طالبان و روند عملیات آن تا قبل از سال 2001 فرض اگر این روند مجدد تکرار بشود ، احتمالا خبری از ابتیاع پرنده های به جا مانده از ارتش سابق افغانستان نخواهد شد

طالبان در مجلس افغانستان: اوضاع غیر قابل کنترل فرودگاه کابل: تلاش برای سوار شدن به هواپیماهای آمریکایی پرتاب شدن چند نفر از هواپیما

عزیمت احمد مسعود، (فرزند احمد شاه مسعود) به ولایت پنجشیر https://www.aparat.com/v/Q3Vzp

نیش زنبور بر کالبد خرس روسی ، تحلیلی مستند بر کاربرد سامانه دفاع هوایی استینگر در افغانستان 1989- 1979 سامانه دفاع هوایی دوش پرتاب بلوپایپ بریتانیایی ، یکی از گزینه های شبکه قاچاق سلاح به واحدهای عرب- افغان ( به سرکردگی اسامه بن لادن و شبکه کُنام انصار ) برای مقابله با برتری همه جانبه هوایی ارتش سرخ بشما می رفت ،اما بدلیل پیچیدگی های فنی و قیمت بالا ، به شکل گسترده وارد عملیات رزمی در افغانستان نشد ( تصویر متعلق به واحدهای ارتش بریتانیاست )

پرنده ترابری سیمرغ! .... (آنتونف۱۴۰) امیدوارم موتورهای tv3 این پرنده تغییر کرده یا بهینه شده باشه والبته پروژه نمایشی نباشه و به تعداد واقعا تولید بشه شدید ‌نیازمند چنین طرح های هستیم.

نقشه اینتر اکتیو سایت فضایی شاهرود سپاه البته تصویر قدیمی تر نه اثار تست اسفند 99 در محل تست استند ها مشخصه نه چندتا ساختمان جدید اضافه شده https://maphub.net/Cengiz/shahroud-missile-test-site تصویر ماهواره ای 2 روز قبل سایت شاهرود از سنتینل هاب 15 جولای 2021 کلیک کنید منبع هشدار: همواره از اوسینت تاسیسات حیاتی کشور خود بپرهیزید.

به نام خدا Bell Eagle Eye (Model 918) بالگرد کج پروانه (Tiltrotor) بدون سرنشین (1998) Bell Eagle Eye سامانه هوایی بدون سرنشینی بود که برای رقابت در "برنامه پهپاد های برخاست عمودی" نیروی دریایی ایالات متحده توسعه داده شد. مانند سایر پهپاد های نسل فعلی، Eagle Eye به عنوان سامانه ای معرفی شد که در شرایط نامطلوب جوی کار می کند و گزارش ارزیابی لحظه ای میدان نبرد را به اپراتور ارائه می کند. ادعای برنامه این بود که نیروی انسانی و ساعت تعمیر و نگهداری کمتری نسبت به هواپیما های معمولی در حال خدمت دارد. همچنین، از آنجایی که اپراتور می تواند در مکانی دور بایستد، استفاده از سامانه های پهپادی امکان سقوط، کشته شدن یا دستگیری خلبان توسط دشمن را از بین می برد. هواپیما های rotary به دلیل امکان برخاست و فرود عمودی، نیازی به باند فرود، منجنیق یا توری بازیابی ندارند. سامانه های کج پروانه می توانند مانند یک بالگرد معمولی نشست و برخاست انجام دهد اما با کمک محفظه موتور متغیر خود می تواند مانند یک هواپیمای بال ثابت معمولی پرواز کند. مداومت پروازی هواپیما های rotary نسبت به پهپاد های بال ثابت نسل اول و دوم (مثل سری پریدیتور) که مجبور به پرواز دایره وار بالای منطقه هدف هستند، مزیت بالاتری دارند. Eagle Eye با استفاده از 2 روتور تا زمانی که سوخت داشته باشد، در جای خود ثابت می ماند. البته این کار باعث می شود که Eagle Eye در معرض آتش زمینی دقیق قرار بگیرد زیرا ماهیت معلق بودن و اندازه اش، آن را به هدفی بزرگ و ثابت تبدیل می کند. Eagle Eye آزمایش های پرواز از خشکی و دریا را با موفقیت به پایان رسانده است. این ویژگی قابل توجه است، چون پهپاد را در معرض انواعی از شرایط دریایی مثل پلتفرم پرواز و نشستن ناپایدار یا عناصر خورنده دریایی که به سامانه های داخلی و خارجی آسیب می زند، قرار می دهد. شرکت بل کار بر روی Eagle Eye را در سال 1993 آغاز کرد و اولین پروتوتایپ آن را با نام "TR911X" ساخت. در نهایت 2 نمونه اثبات گر ساخته شد و اولین بار در ششم مارچ سال 1998 پرواز کرد. هر کدام از این نمونه های اولیه یک موتور توربوشفت Allison 250-C20 داشتند. اندکی بعد، Eagle Eye وارد برنامه آزمون های ضروری پرواز شد که از 2 فاز تشکیل می شد: یکی در خشکی و دیگری در دریا. اولین نمونه در طول آزمایش ها گم شد اما نمونه دوم بدون آسیب خاصی آزمایش ها را به اتمام رساند. با اینکه در ابتدا نیروی دریایی و سپاه تفنگداران دریایی ایالات متحده به Eagle Eye علاقه نشان دادند، اما این پهپاد تا مدت ها بدون درخواست باقی ماند و هیچ نسخه دیگری سفارش داده نشد. در سال 2002، نسخه ای با اندازه کامل به نام "TR918" ساخته شد. این نسخه جدید به یک موتور توربوشفت Pratt & Whitney Canada PW207D مجهز بود. گارد ساحلی ایالات متحده به سامانه کج پروانه علاقه نشان داد و شروع به همکاری با Bell برای ساخت نسخه ای بزرگ‌تر از مدل اولیه کرد. روی کاغذ، Eagle Eye در نقش جستجو و نجات برای گارد ساحلی مناسب بود، تا با استفاده از مدوامت بالای خود به جستجوی بازماندگان یا رهگیری عناصر فاسدی که قصد قاچاق کالا به خاک ایالات متحده داشتند، بپردازد. نتیجه طراحی مشترک بل و گارد ساحلی، پهپاد "HV-911" بود. اما با نامشخص ماندن بودجه این محصول مختص گارد ساحلی، Eagle Eye منتظر روز موفقیت خود باقی ماند. طراحی Eagle Eye بی شباهت به بالگرد کج پروانه ترابری V-22 Osprey بوئینگ-بل نیست. این پهپاد بدنه ای مرکزی دارد که تجهیزات الکترونیکی و دیجیتالی اصلی در آن قرار گرفته اند. بال های مستقیم، به بدنه چسبیده اند و هرکدام یک سامانه روتور دارند که با میل لنگ به سامانه انتقال قدرت متصل می شود. ورودی هوایی بزرگ در بالای بدنه وجود دارد. بدنه به سمت عقب باریک می شود. در هر 2 طرف بخش دم، صفحات افقی پایدارساز قرار دارند که به هرکدام از آن ها یک باله دمی متصل می شوند. بخش زیرین از 2 چرخ دوگانه اصلی در دماغه و پشت تشکیل شده است. یک جفت چرخ های کوچک‌تر در پشت هر محفظه موتور وجود دارد که در هنگام برخاست و فرود با محفظه های رو به بالا به کار می آید. توانایی حمل محموله آن 91 کیلوگرم گزارش شده است که می تواند برای شناسایی، نظارت، جنگ الکترونیک و بار های تسلیحاتی دیگر مورد استفاده قرار گیرد. Eagle Eye از 2 موتور توربوشفت Pratt & Whitney Canada PW207D استفاده می کند. این موتور ها در مجموع 641 اسب بخار قدرت به مجموعه روتور های بیرونی روی هر بالچه منتقل می کنند. هر مجموعه روتور یک روتور با ملخ های 3 پره را می چرخاند. براساس نتایج آزمایش های ارزیابی، حداکثر سرعت Eagle Eye به 360 کیلومتر بر ساعت می رسد و ارتفاع پروازی آن 6000 متر است. با یک موتور، تا 6 ساعت پایداری دارد، مزیتی عالی برای پهپاد های میدان نبرد یا عناصر هوایی جستجو و نجات. اگرچه که آمریکا خرید این پهپاد را متوقف کرد، اما از خارج درخواست هایی برای آن وجود داشت. شرکت Bell با شرکت آلمانی صنایع دفاعی Rheinmetall و شرکت Sagem همکاری کرد تا Eagle Eye را به دارایی کشور های اروپایی اضافه کند. ساختار آن به گونه ای بود تا هر دفتر محموله مورد نیاز خود را روی آن قرار دهد. Bell مسئول ساخت و تحویل سازه، موتور و سامانه های اویونیک خواهد بود. مشخصات - سال ورود به خدمت: 1998 - وضعیت: لغو شده - تعداد فروند ساخته شده: بیش از 2 - سازنده: Bell Helicopter (ایالات متحده) - کشورهای مصرف کننده: ایالات متحده (لغو شد) - نقش: توانایی های بدون سرنشین (طراحی شده با توانایی های بدون سرنشین برای ایفای انواع نقش های بالای میدان نبرد) - طول: 5.56 متر - طول بال ها: 7.37 متر - قوای محرکه: 1 موتور توربوشفت Pratt & Whitney Canada PW207D با قدرت 641 اسب بخار - حداکثر سرعت: 360 کیلومتر بر ساعت - ارتفاع پروازی: 6096 متر - تسلیحات: تا 91 کیلوگرم تجهیزات یا مهمات - نسخه ها: Model 918 (شرکت بل)، "Eagle Eye" (سری پایه)، TR911X (نسخه 7:8، 2 فروند ساخه شد که یکی در تصادف گم شد، آزمایش های زمینی و دریایی را طی کرد، 1 موتور توربوشفت Allison 250-C20 دارد)، HV-911 (نسخه مخصوص گارد ساحلی ایالات متحده، دارای 1 موتور توربوشفت Pratt & Whitney Canada PW207D 641 اسب بخاری) منبع

ماکت مقیاس هواگرد ترابری ایران-140

جنگ قره باغ بخش دوم طبق برخی گزارش‌ها تیم‌های عملیات ویژه آذربایجانی چند روز قبل از شروع درگیری با نفوذ به ارمنستان در بعضی از خانه‌های خالی مستقر شده بودند. ساکنین ارمنی این مناطق، رفت و آمد افرادی با چهره‌های مشکوک را گزارش کرده‌اند. حملات ابتدایی پهپادهای آذری توانست مواضع دفاعی ارمنستان را از بین ببرد و شکافی را در خطوط دفاعی نیروهای ارمنی ایجاد کند و تیم‌های کوچک آذری قادر شدند کنترل مناطق کلیدی را با حداقل مقاومت از طرف نیروهای ارمنی به دست گیرند. همچنین تیم‌های عملیات ویژه توانستند با استفاده از پهپادها اجرای آتش کنند و موشکهای دقیق، توپخانه و موشک‌های هوا به زمین را به سمت اهداف از پیش تعیین شده هدایت کنند. البته مشخص نیست که آیا این نیروها از هر نوع پلتفرم بدون سرنشین یا سرنشین‌دار برای دریافت تصاویر زنده، شناسایی اهداف یا ارزیابی خسارات جنگی استفاده کرده‌اند یا خیر؟ این تاکتیک‌ها شباهت زیادی به عملیات ناتو در افغانستان دارد که در آن نیروی‌های عملیات ویژه ایالات متحده پرنده‌های بدون سرنشین و تجهیزات مسافت یاب لیزری و هدفگذار لیزری را برای هدایت مهمات هدایت لیزری دقیق یا کمک به هدایت مهمات غیرهدایت شونده به سمت اهداف به کار می‌گرفتند. تجمع نیروهای ارمنستانی در فضای باز و بدون رعایت پدافند غیر عامل حرکت نیروی پیاده نظام در کوههای متراکم قره باغ به کندی صورت می‌گیرد، همچنین محدودیت‌های زیادی برای فعالیت تانک‌ها وجود دارد. در چنین شرایطی پهپادها ضعف قدرت را جبران می کنند و مزیت‌هایی را که توسط زمین‌های مرتفع، پوشش گیاهی و اختفا برای دشمن ایجاد شده است از بین می‌برند. پایگاه‌ها و مواضع جنگی در مناطق کوهستانی توسط پهپادهای مجهز به حسگرها و تسلیحات مدرن قابل شناسایی و تخریب است. استفاده از پهپادها به ویژه بر علیه مواضع جنگی که پدافند غیرعامل نامناسبی دارد قابل اجراست. چنانچه پهپاد، حامل تسلیحات نباشد یا پهپادی دیگر توانایی پشتیبانی از راه دور برای درگیری نداشته باشد، پهپاد شناسایی می‌تواند مختصات دقیق هدف را به توپخانه یا سامانه‌های راکتی هدایت شونده‌ای که قابلیت اجرای آتش فوری را دارند، ارسال کند تا آتش موثری را با دقت کمتر از 10 متر بر ضد هدف شناسایی شده تدارک ببینند. تصاویر ویدئویی نشان می‌دهد نیروهای طرفین فاقد آموزش و مهارت لازم در استفاده از تکنیک‌های پدافند غیرعامل هستند. مشاهده می‌شود نیروها به طور پیوسته در فضای باز فعالیت می‌کنند، توقف می‌کنند یا به آرامی حرکت می‌کنند. این نیروها از استتار کمی برخوردار هستند و به صورت گروهی تجمع می‌کنند. حرکت ستون‌های زرهی ارمنستان بدون پوشش پدافندی یکی از عوامل بسیار تاثیرگذار در تلفات بالای ارمنیها بود رابرت بیتمن نویسنده Foreign Policy می‌گوید: گرچه پهپادها ابزاری در جهت افزایش قدرت هستند اما بسیاری از شکست‌هایی که در طول جنگ مشاهده شده است میتواند نشانی از آموزش ضعیف باشد. هیچ یک از طرفین به این درک نرسیده است که اگر شما یک نیروی جنگی آموزش دیده و بانظم در داخل این تجهیزات نداشته باشید حتی پیشرفته ترین تانک‌ها و سایر خوردوهای زرهی بی فایده هستند. عدم آموزش نیروهای ارمنی و یا نبود نظم تاکتیکی و شکیبایی لازم نیروها، هزینه زیادی را برای ارمنستان به بار آورد. همچنین ویدئوهای منتشر شده از جنگ نشان می‌دهد پهپادهای آذری ابتدا چندین هدف با ارزش بالا را رصد می‌کنند و بلافاصله پس از نابودی این اهدافِ با اولویت بالا، اهداف با اولویت کمتر مانند نیروهای حاضر در فضای باز و داخل خوردوهای غیرزرهی را مورد حمله قرار می‌دهند. در فضایی که کمبود مهمات وجود دارد تجهیزات هوایی مشغول حمله به گروه‌های کوچک یا تجهیزات با اولویت پایین هستند که نشان می‌دهد نیروهای آذری زرادخانه بزرگی از موشک‌های هوا به زمین ترکی و پهپادهای انتحاری اسرائیلی را در اختیار دارند. حمله پهپادها به نیروهای پیاده نظام نشان دهنده حجم زیاد تسلیحات هواپرتاب زرادخانه آذربایجان است نقش ترکیه تمام نشانه‌ها حاکی از آن است که آذربایجان بخش عمده‌ای از پهپادهای بیرقدار خود را درست قبل از جنگ خریداری کرده است. بنابر گزارش‌ها فقط در ابتدای سال 2020 ترکیه بیش از 120 میلیون دلار تجهیزات نظامی به آذربایجان فروخته است. با توجه به جمع آوری سریع تجهیزات، متخصصان موضوع، ابراز تردید کرده اند که نیروهای آذری بتوانند سطح مناسبی از آموزش به موقع و مهارت کافی در رابطه با تجهیزات جدید برای انجام چنین حملات مهلکی دیده باشند. یک نتیجه گیری منطقی این است که ترکیه احتمالاً نقش گسترده تری در حملات به نیروها و تجهیزات ارمنستان داشته است. مارک اپیسکوپوس ، گزارشگر National Interest ، نقش بالقوه ترکیه در جنگ را قابل توجه می‌داند: مجموعه‌ای از شواهد نشان می‌دهد برنامه ریزی و هماهنگی اقدامات نظامی آذربایجان توسط ترکیه صورت گرفته و تا حد زیادی اجرای آن نیز بر عهده ترکیه بوده است. کمک های نظامی آنکارا شامل هواپیماهای بدون سرنشین بیرقدار، تکاوران نیروهای ویژه و مزدوران سوری وابسته به ترکیه بود. کنترل ترکیه بر نیروهای مسلح آذربایجان چنان عمیق است که طبق گزارش ها، تعدای از افسران آذربایجانی که از انتقاد به میزان درگیری ترکیه در نبرد قره باغ انتقاد کرده بودند، به دستور آنکارا از ارتش آذربایجان اخراج شده‌اند. شرکت رجب اردوغان رئیس جمهور ترکیه در رژه پیروزی در باکو، صحنه‌ای قابل توجه را پدید آورد: دو رهبر در کنار هم ایستاده‌اند و پشت سر آنها به صورت مساوی یکی در میان پرچم ترکیه و آذربایجان قرار داشت. در واقع پرچم ترکیه به همان اندازه که در خیابان‌های باکو دیده می‌شود در سایر مناطق آذربایجان هم حضور دارد. مفاهیم منطقه‌ای درگیری ترکیه در قفقاز جنوبی بسیار فراتر از حمایت آشکار آن از حاکمیت آذربایجان است برخی اعتقاد دارند کنترل حاکمیت آذربایجان در دست ترکیه است. با تلاش‌های مسالمت‌آمیز روسیه، حداقل تا پنج سال آینده مشخص نیست واقعا چه کسی قره باغ را کنترل خواهد کرد و نفوذ کدام کشور بر منطقه‌ی بزرگتر قفقاز جنوبی مسلط خواهد شد. ادامه دارد ...

خوب بلاخره سپاه رو بزرگترین تست استندش در شاهرود تست انجام داد دربازه زمانی 18 تا 26 اسفند 99 و بیش از 100 متر روی زمین اثر تستش بجامانده است البته از سنتیل هاب میتوانید بینید کلیک کنید تست استند موجود در شاهرود حداقل وزن این تست استندها باید 4تا 6 برابر تراست موتوری باشد رویش تست انجام می شود از 2016 تا 2019 بر روی 3 تا از تست استند ها موتور تست شده است تراست این موتور جدید تست شده بین 164 تا 246 تن است حداقل از موتو74 تنی ذوالجناح وزارت دفاع که تصویر تست 2015 انرا دیدیم بزرگتر است منبع1 , منبع2

تانک دو رگه ترکی-المانی ترکیه در هنگام بازید وزیر دفاع ترکیه خلوصی اکار از کارخانه دفاعی BMC نمونه از یک تانک هیبرید جدید با برجک تانک التای و بدنه تانک لئوپارد 2a4 با زره های ماژولار به نمایش گذاشته شد. به نظر می رسد این تانک هیبرید جدید برنامه ترکیه برای بروز رسانی و عمردهی به تانک لئوپارد 2 این کشور باشد . نکته قابل توجه در مورد این تانک جدید مجهز بودن ان به سامانه دفاع فعال با قابلیت Hard-kill و Soft-kill است.

  برادر عزیز مثل اینکه عرایض بنده را دقیق مطالعه نکردید   چین برچه اساسی تانک های تایپ 96 رو به سطح "بی" ارتقا داد ؟؟؟ اصلا چرا این ارتقا صورت گرفت؟؟؟   آیا غیراز این بود که تانک های چینی تایپ 96 آ که در مسابقات سال های پیش شرکت کرده بودند با مشکلات زیادی مواجه شده بودند و بعد از اینکه ارتش چین متوجه شدند تانک هایشان در شرایط میدان مسابقه ضعف های زیادی دارند تصمیم به ارتقا این تانک ها گرفتند و بعد ازاینکه تانک ها تایپ 96 بی در شرایط میدان مسابقه عملکرد مناسبی از خود برجایی گذاشت نظر ارتش مبنی بر توسعه سری "بی" گرفته شد؟؟؟ نکته مهم که باید بهش توجه بشه  تجربه ی کسب شده در این مسابقات است  که برای کشورهای شرکت کننده به طور قطع یکسان نیست و متفاوت خواهد بود چون سازمان رزم این کشور ها با یکدگیر متفاوت است . ما باید تجربه خودمان را از این مسابقات با آنالیز درست کسب نماییم .( اگر از این مسابقات بهره کافی را نبرده باشیم فقط وقت و مال نیروهای مسلح به هدر رفته است. )   تانک های تایپ 96 آ که مسابقات سال های قبل دچار نقص فنی زیادی شدند . تصویر سمت راست مشکل فنی در بخش پیشرانه تانک - تصویر سمت چپ مشکل در بخش شاسی و سیستم تعلیق   شاید مسابقات تانک بیاتلون و حمله ساواروف برای سازمان  رزم ایران به خوبی تعریف نشده باشد اما برای ارتش های کشور های چین و روسیه که بخشی از تکنیک های آفندی و پدافندی آنها شامل حملات گسترده سریع زرهی در دشت های بازی که دریاچه ها و مسیرهای مالرو در آنها وجود دارد به درستی تعریف شده است.

قابل توجه عزیزانی که فکر می کنند مسابقات روسیه هیچگونه بار فنی برای نیروهای نظامی نخواهد داشت و فقط مثل یک فسیوال هرساله برای خوش گذارنی فرماندهان هست.   تانک های تایپ 96بی همیچان می تازند ! همان طور که گفته شد تانک های سری قبل مسابقات چین، تایپ 96 آ بودند. این سری از تانک ها عملکرد بسیار ضیعفی در مسابقات داشتند. درنتیجه ارتش چین مجبور شد تا تانک های سری تاپپ خود را برای شرکت در این مسابقات بروزرسانی کند و تانک تایپ 96 بی را وارد مسابقات کرد. حالا که عملکرد درخشان این سری از تانک های تایپ 96 بی مشخص شده است. ارتش چین در نظردارد تا این سری از تانک ها را در سطح گسترده تولید کند. با وجود اینکه ارتش چین تانک های پیشرفته سری تایپ 99 را دراختیار دارد ، اما هزینه تولید و نگهداری آنها بالا است و ارتش چین فقط می تواند تعداد محدودی از این تانک را تولید و در ارتش خود نگهداری کند. به همین خاطر نیاز ارتش چین به  تعدادی زیادی تانک مدرن را نمی تواند تامین کند. در نتیجه تانک های تایپ 96 بی می تواند با هزینه مناسب در سطح وسیع تولید شود و گزینه ی قابل توجه ای برای جایگیزنی تانک های قدیمی سری تایپ 59 و تایپ 69 باشد.     تانک تایپ 96 بی که دست آورد ارتش چین از تجربه ی شرکت در مسابقات روسیه است گزینه اصلی این ارتش برای نوسازی نیروهای زرهی خواهد بود !   تانک تایپ 96 بی  چین در کنار تانک تی 72 بی 3 ام ایران   http://www.military.ir/forums/topic/1896-خبرهای-دفاعی-جمهوری-اسلامی-ایران/?p=497434

سلام علیکم    ارتش جمهوری اسلامی ایران ، با قید "اگر" ، در صورتی که درست تجهیز شود ، حرف برای گفتن زیاد دارد ، تا جایی که تصوری بر آن نیست . این عزیزان هم " کلاش ندیده" نیستند .           پی نوشت:   1- در آینده خواهیم دید که به چه چیزهایی متهم نمی شویم  :winking:    2- در این انجمن در بعضی از مواقع ، نسبت به یکی از بازوان نظام و انقلاب کمال بی انصافی می شود که قابل تحمل نیست . در نتیجه دقت کنید . به همان اندازه که نسبت به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی حساسیت وجود دارد ، نسبت به ارتش جمهوری اسلامی ایران هم حساسیت وجود خواهد داشت .

کلیت داستان و حضور ایران بزرگترین خوشحالی و امید به بهبود را برای من حداقل دارد  و  نشان دادن ضعف های ما نسبت به دیگران و تکان دادن ذهن فرماندهان ما شاید بزرگتر دستاوردی باشد که می توان از این مسابقات به ارمغان آورد