سلام علیکم بابت استمرار مشکل امتیاز دهی در انجمن از همه دوستان عذر خواهی می کنم ======= باقی مانده لاشه فالکون عبری که در نزدیکی کیبوتس هاردوف (بخش شمالی سرزمین های اشغالی ) به زمین برخورد کرد راشا تودی مدعی هست که این فالکون عبری ، ماموریت هدف قراردادن یکی از مقرهای تاکتیکی یگانهای ایرانی در سوریه را بر عهده داشته که ظاهراً پدافند هوایی سوریه حسابی از خجالت iaf در آمده . هر چند برخی منابع هم احتمال نقص فنی را هم مطرح کردند. پی نوشت : ظاهراً بعد از عملیات نیروی هوایی ارتش اسراییل در جنوب لبنان ( جنگ 33 روزه ) ، خلبانان اف-16 عبری تقریباً تبدیل به گوشت قربانی برای حفظ توان رزمی ایگل های iaf شدند و براساس دستورالعمل استاندارد این نیرو ، خلبان برای حمله به اهدافی که به شکل اتفاقی با آن برخورد می کند ، دست بازی دارد !!!

گام‌های بلند برای پرکردن جای فینیکس در جریان نمایشگاه چهلمین سالگرد هفته دفاع مقدس در تهران، انواع دستاوردهای تسلیحاتی و تجهیزاتی نیروهای مسلح کشورمان به نمایش درآمد که از آن جمله موشک‌های پدافند هوایی صیاد‌ــ‌2 و 3، دو نسل موشک شلمچه و نیز موشک هوابه‌هوای میانبرد فکور90 بود. علائم و اطلاعات ثبت‌شده روی بدنه موشک فکور نشان می‌دهد که احتمالاً این محصول نسبت به نمونه رونمایی‌شده در جریان افتتاح خط تولید در سال 1397 تفاوت‌هایی دارد. موشک فکور برای تجهیز جنگنده‌های اف14 تام‌کت نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران توسط سازمان صنایع هوافضای وزارت دفاع و جهاد خودکفایی این نیرو توسعه یافته استمتخصصان این نیرو در سازمان جهاد خودکفایی به‌سرپرستی امیر عطاءالله بازرگان و جمعی از خلبانان اقدام به تطبیق موشک سطح‌به‌هوای MIM-23 Hawk با شکاری رهگیر اف14 تحت پروژه‌ای به‌نام سجیل کردند تا در حد امکان کمبود موشک‌های فینیکس جبران شود، این کار با موفقیت صورت گرفته پس از آزمایش‌های لازم، پای این ترکیب جدید به میادین نبرد هم باز شد. بنا بر گزارش‌های رسمی، جنگنده اف14 تام‌کت با موشک هاوک یا سجیل موفق به شکار پرنده‌های دشمن نیز شد علائم روی بدنه موشک شلمچه‌ــ‌2 اما تصاویر منتشرشده از نمایشگاه اقتدار 40 در هفته‌های اخیر نشان داد که روی بدنه موشک شلمچه‌ــ2 عبارت M112 به‌عنوان موتور سوخت جامد، حک شده است، در نتیجه این موشک بدنه و موتور نسل قبلی موشک شلمچه را حفظ کرده اما بال‌ها و بالک‌های کنترلی و دماغه آن مطابق موشک استاندارد طراحی شده است.وجه شاخص پیکربندی موشک استاندارد در واقع همان بال‎های امتدادیافته (Long Wing) در راستای بدنه است که در شلمچه‌ــ‌2 مورد استفاده قرار گرفته است. به‌طور خلاصه می‌توان گفت برای بهسازی سامانه مرصاد، عبور از موشک شلمچه به شلمچه‌ــ‌2 با پرتابگرهای جدید و قابلیت‌های تاکتیکی بالاتر با حفظ موتور، بدنه و سامانه‌های هدایت موشک شلمچه و طراحی بال و بالک‌های کنترلی متفاوت صورت پذیرفته است تفاوت‌های جزئی در بالک کنترلی موشک شلمچه (مرکز تصویر) با موشک استاندارد (نصب‌شده روی استند) قابل مشاهده است اما از موتور M112 برای رسیدن به یک موشک هوابه‌هوا نیز در صنعت دفاعی کشور استفاده شده است. نسل اول موشک هوابه‌هوای فکور90 با استفاده از موتور موشک شلمچه اما بال‌ها و بالک‌های مشابه موشک فینیکس و با وزنی مشابه موشک شلمچه طراحی و ساخته شد. این موشک در فروردین 1396 رونمایی و پس از کارهای تکمیلی خط تولید آن در مرداد 1397 افتتاح شد. رونمایی از موشک فکور90 در سال 1396 هدف از به‌کارگیری پیکربندی موشک فینیکس در مقایسه با هاوک، ایجاد امکان حمل موشک فکور در جایگاه‌های زیر بدنه جنگنده اف14 تام‌کت است زیرا امکان حمل موشک هاوک/سجیل/شلمچه در جایگاه زیر بدنه تام‌کت به‌دلیل اندازه دهانه بال، اگر ناممکن نباشد عملاً بسیار دور از دسترس است. البته فکور با جرم 1405 پوند معادل 636.47 کیلوگرم، سنگین‌تر از موشک فینیکس است اما تولید انبوه آن در داخل و قابلیت‌های بالایی که از به‌کارگیری سامانه هدایت و جنگ الکترونیک جدید در فکور90 حاصل می‌شود راهکار موقتی مناسبی تا زمان توسعه نمونه بومی موشک فینیکس با نام مقصود است. تفاوت در ابعاد موشک‌های هاوک (زیر بال‌های هواپیمای عقبی) و موشک فینیکس (زیر بدنه هواپیمای جلویی) در این تصویر مشهود است امکان نصب فکور90 در جایگاه زیر بدنه تام‌کت سبب افزایش پایایی رزمی این جنگنده در نبردهای هوایی می‌شود زیرا به‌جای دو موشک هاوک/سجیل می‌توان شش موشک فکور90 را توسط اف14 حمل و به‌کارگیری کرد. تفاوت در طول موشک هاوک زیر بال هواپیمای نزدیک و فینیکس زیر بدنه اف14 دورتر قابل مشاهده است اخبار مختلفی حاکی از مقاومت بسیار خوب این موشک در برابر جنگ الکترونیک در آزمایش‌های مختلف بوده است، همچنین این گمانه نیز مطرح است که فناوری‌های کسب‌شده در زمینه سامانه هدایت دوگانه موشک صیاد‌ــ2 که در سال 1392 رونمایی شد در موشک فکور مورد استفاده قرار گرفته باشد در علائم ثبت‌شده روی موشک AIM-23B یا همان فکور در رونمایی خط تولید در سال 1397، دمای انبارداری این موشک از منفی 40 تا مثبت 60 و محدوده دمایی که موشک در آن قابل شلیک است از حدود منفی 31.7 تا مثبت 51.7 درجه سلسیوس (سانتی‌گراد) روی بدنه ثبت شده بود. مرز پایین این محدوده دما معادل ارتفاع پروازی حدود 7200 متر است. به‌طور معمول، این محدودیت دمای شلیک به پیشران سوخت جامد موشک مربوط است. علائم روی بدنه موشک فکور در رونمایی خط تولید در سال 1397؛ تصویر بالا جرم موشک به واحد پوند و تصویر پایین نوع موتور و دمای انبارداری و شلیک قابل رؤیت است اما در موشک فکور90 نمایش‌داده‌شده در نمایشگاه هفته دفاع مقدس سال 1399، که مشخصه ATMF-90B روی بدنه آن به چشم می‌خورد (نمونه تمرینی با مشخصه ATM و نمونه رزمی با مشخصه AIM نمایش داده می‌شود) نام موتور M190 و محدوده دمایی آن نیز از منفی 65 تا مثبت 160 فارنهایت معادل منفی 53.89 تا 71.11 درجه سلسیوس ثبت شده است. علائم ثبت‌شده روی بدنه موشک فکور90 حاضر در نمایشگاه اقتدار40 در سال 1399 این‌که موتور جدید M190 چه‌ویژگی‌هایی دارد، هنوز اطلاعی در دست نیست اما همین تغییر محدوده دما نشان‌دهنده تغییراتی در سوخت آن است. ارتفاع پروازی معادل مرز پایین محدوده دمایی موشک AIMF-90B تقریباً معادل با 10600 متر است که بهبود قابل‌توجهی را نسبت به نمونه AIMF-90 که در فروردین 1396 رونمایی شد نشان می‌دهد، البته وزن موشک AIMF-90B روی بدنه برابر همان مقدار موشک AIMF-90 ثبت شده است. موشک‌های فکور90 و شلمچه‌ــ‌2 از نظر شکل دماغه بسیار شبیه به هم هستند همان‌طور که اشاره شد، فکور به‌عنوان یک موشک میانبرد معرفی شده است. راجع به میزان برد و سرعت آن در اخبار رسمی مطلبی عنوان نشده است اما باید توجه داشت که موتور M112، موشک شلمچه را با شروع پرواز از سطح زمین یعنی سرعت و ارتفاع صفر به سرعت 2.7 ماخ در یک ارتفاعی (که همواره یکسان نیست) می‌رساند. برد نهایی 40 کیلومتر و سقف ارتفاع 18000متری از دیگر مشخصات عملیاتی شلمچه است اما در موشک فکور که از یک هواپیما در سرعت و ارتفاع اولیه غیر صفر مأموریت خود را آغاز می‌کند، بخش بزرگی از انرژی جنبشی تولیدی توسط موتور که صرف غلبه بر جاذبه برای گرفتن ارتفاع می‌شد، به انرژی جنبشی برای کسب برد و سرعت بیشتر تبدیل ‌شود. از سوی دیگر خود وسیله حامل نیز سرعت اولیه‌ای از حداقل 0.3 ماخ تا اعداد ماخ بالاتر به موشک می‌دهد که این هم سبب افزایش برد و سرعت نهایی می‌شود، در نتیجه برد عملیاتی موشک فکور در حالت هوابه‌هوا بسیار بیشتر از موشک شلمچه در حالت زمین‌به‌هوا خواهد بود موشک‌های صیاد-2 و 3 کنار فکور90 در نمایشگاه اقتدار40 این‌که موتور M190 علاوه بر کاهش محدودیت دمایی از نظر مشخصات رانشی چه بهبودهایی نسبت به موتور M112 داشته است نامشخص است. اما می‌توان با ذکر مثالی، میزان بهبود قابل دستیابی با تغییر موتور را بهتر درک کرد. دو موشک پدافند هوایی صیاد‌ــ‌2 و 3 که در نمایشگاه اخیر نیز کنار هم قرار داشتند از نظر قطر بدنه تفاوتی با یکدیگر ندارند و در طول بدنه نیز صیاد‌ــ3 در حدود 11 درصد کشیده‌تر است اما این موشک که از موتور جدیدتری برخوردار است به 60 درصد برد بیشتر نسبت به صیاد‌ــ‌2 می‌رسد.این در حالی است که وزن صیاد‌ــ‌2 و 3 نیز بسیار نزدیک به هم است، این مقایسه نشان می‌دهد که تغییر ترکیب سوخت می‌تواند تأثیر قابل‌توجهی در عملکرد یک موشک داشته باشد منبع مورد استفاده : https://www.tasnimnews.com

درود بر جناب Skyhawk همه سیکرها به نحوی اویونیک حساب می شوند به غیر از سیکرهای اژدرهای دریایی. در مورد Avionics خدمت شما عرض کنم که یک روزی ما برای ساخت یا خرید یک کامپیوتر پرواز دچار مشکل بودیم و پروژه ها به صورت موردی و در جهت جایگزینی برخی از قطعات بود و سیستم به صورت کل دیده نمی شد. مدیر پروژه دفاعی یک کارت پردازشی دستش می گرفت و می گفت ما این را تست کردیم و کار کرد خواهش می کنیم این را برای ما کپی کنید. اما الان وضع فرق کرده است. یک نگاهی به طرح های پژوهشی زیر که هنوز در دست انجام و یا انجام شده است بیاندازید. در برخی از طرح های زیر خود من مشاور بودم یا نقش بسیار کم رنگ داشته ام پس می توانم حدس بزنم که دیگر طرح ها در چه وضعی است. http://research.vru.ac.ir/my_doc/research/tarhvezaratdefa.pdf اگر یک نگاه هم به رزومه های افراد بیکار یا در جستجوی درآمد بیشتر برای ادامه حیات بیاندازیم و تجربه های دفاعی آنها را ببینیم متوجه کمیت کار می شویم. مقالات دفاعی هم که بسیار و خارج از شمارش است. برای مثال 10 سال قبل از رونمایی فکور مقالاتی در مورد محاسبه قابلیت اطمینان فیوز موشک راداری هوا به هوا و کامپیوتر پرواز به زبان فارسی توسط دانشگاه های شهرستان چاپ شده است. https://ganj-old.irandoc.ac.ir/dashboard?page=3&q=آرایه+فازی+آنتن&qd=&sort_attr=1&sort_order=DESC&topic_1=1038555 https://ganj-old.irandoc.ac.ir/dashboard?q=اویونیک&qd[]=0 https://www.civilica.com/Papers-ICADI03=سومین-کنفرانس-ملی-اویونیک-ایران.html اما مشکل کجا است که شما احساس نمی کنید که در زمینه اویونیک ما کاری کرده ایم با اینکه کار زیادی شده که به صورت آشوبناکی مدیریت شده است. اویونیک در واقع مجموعه سخت افزار و نرم افزاری است (Embedded-system) که روی کامپیوترهای خاص منظوره که با هدف اختصاصی تولید شده اند برای صنعت هوایی با رعایت استانداردهای ایمنی کار می کنند. در صنعت هوایی ما با اینکه الزامات ظاهرا سختی داریم اما دستمان در استفاده از تکنولوژیهای جدید که سابقه پروازی داشته باشند و سخت افزارها و نرم افزارهای گران باز است زیرا هزینه یک هواپیما یا یک موشک چندین برابر هزینه سخت افزار است و تیراژ تولید انبوه این صنعت بسیار بسیار ناچیز است. هر چند بسیاری از شرکتهای خصوصی در تهران کار جنبی و یا اصلی اویونیک می کنند (اگر بتوانند طلبشان را از بزرگترین بدهکار کشور (== دولت) قیراطی وصول بکنند) در کشور تا جایی که من می دانم فقط یک پژوهشکده رسمی اویونیک وجود دارد که آن هم در دانشگاهی در اصفهان است. این پژوهشکده آگهی استخدام هم دارد و کار اویونیک را بر مبنای استانداردهای آمریکایی مثل DO-178B/C برای نرم افزار و DO-254 برای سخت افزار انجام می دهد و اویونیک هواپیمای مسافر بری 150 نفره ملی نیز به عهده آنها است. در طول سالهای سال که در این زمینه کار کرده ام بهترین طراحان Embedded-system که دیده ام همگی اصفهانی بوده اند و انتخاب اصفهان را برای این کار بسیار نیکو می دانم. مدل تفکر اصفهانی ها و هوش متناسب آنها ترکیبی ایده آل است. در زمان قاجار هم فرانسوی ها را برای ساخت توپ به اصفهان بردند. دانش فنی ساخت Embedded-system های صنعتی را در هیچ دانشگاهی تدریس نمی کنند. یادگیری آن هم زمان بر است و مشکل امروز ما این هست که با وجود تعداد فراوان مهندس که پایه یادگرفتن این فناوری را دارند ولی به دلیل اینکه دریافتی ها بسیار پایین هست در ایران افراد نمی توانند به کار ادامه بدهند و مجبور هستند برای ادامه حیات یا به یک شغل دیگر بپردازند و مثلا برنامه ساز اندروید بشوند در استارتاپها و یا اینکه به خارج بروند که معمولا آلمان، سوئد، چین و آمریکا مقصد اینها است. در نتیجه شما با زحمت فراوان یک نفر را استخدام می کنید، 2 سال رویش کار می کنید که بتواند یک خط برنامه Automotive یا Aerospace بسازد و او به مجرد اینکه در یک پروژه به اعتماد به نفس رسید شرکت شما را ترک می کند و به خارج می رود. نتیجه این روند این هست که شما همیشه کمبود شدید نیرو با تجربه دارید. کار اویونیک هم کار تیم های بزرگ است نه چند نفر آدم بی جیره و مواجب. همین سختی ها باعث شده که نفرات اول کنکور ریاضی سالها است که دیگر رشته برق را انتخاب نمی کنند و وارد رشته کامپیوتر هم که می شوند دیگر وارد گرایش سخت افزار نمی شوند نرم افزار هم که می خوانند روی شبکه و برنامه سازی موبایل کار می کنند تا خیلی راحت بتوانند در بازار موجود جذب بشوند که یک بازار خدماتی است نه یک بازار تولیدی. در اواخر دهه 90 میلادی کشور آلمان حدود 300 تن طلای ذخیره خود را به فروش گذاشت تا بر روی Embedded-system ها سرمایه گذاری بکند با این هدف که برتری محصولات آلمانی تا سال 2020 تضمین بشود که شد. این سرمایه گذاری منجر به این شد که امروزه بهترین Embedded-systemها به شرکتهای آلمانی تعلق دارد. بر خلاف اویونیک که شما قادر به استفاده از گرانترین سخت افزارها و جعبه ها و کانکتورها و مدارهای چاپی و سنسورها و تراشه ها هستید در الکترونیک خودرو (Automotive) به دلیل تیراژ میلیونی و مشکلات بسیار پیچیده تولید در مقیاس بسیار بسیار بالا که منجر به این می شود که شما نمی توانید خیلی از قوانین اجباری ساخت مدار را به دلیل ملاحظات تولید انبوه رعایت بکنید شما باید با ارزانترین و کمترین قطعات و بدون داشتن جعبه و ... همه استانداردها را پاس بکنید و تازه به قابلیت اطمینانی بیش از 5 تا 9 برسید یعنی خیلی بیشتر از قابلیت اطمینان مورد نیاز در تجهیزات نظامی (قابلیت اطمینان توماهاوک 0.87 است) که کاری بسیار بسیار مشکل است چه برای ما چه برای بقیه دنیا اما در ایران مهندس تقریبا مجانی است. در آمریکا برای ساخت نرم افزار های اویونیک از SPARK که شاخه ای بسیار محدود شده از زبان ADA است و صد برابر از C امنیت ذاتی بیشتری دارد استفاده می کنند اما در اروپا مثل ایران از شاخه ای محدود شده از زیان C به نام MISRA-C استفاده می کنند. علتش هم این است که برنامه ساز و ابزار و عادت استفاده از زبان ADA در اروپا و ایران تقریبا ناموجود است. تا اینجا مشکلی دیده نمی شود و برخی از محصولات خودرویی برخی قطعه سازان خصوصی کیفیتی بالاتر از محصولات مشابه آمریکایی دارند اما هزینه تولید آنها و قیمت روز افزون ارز و نیاز به واردات تراشه ها و قطعات الکترونیک باعث شده که قیمت تمام شده تولید با کیفیت از آنچه برابر نظر شورای رقابت خودرو ساز می تواند از قطعه ساز بخرد گران تر است به عبارت دیگر قطعه ساز باید با ضرر سنگین محصول خود را به داخلی ها بفروشد صادرات هم که به دلیل تحریم ها و شهرت منفی ایران ممکن نیست و تولید کننده قطعه Automotive در ایران یا باید کارخانه های تولید خود را به چین و .... ببرد و محصول را به تویوتا و فاو و جیلی و گریت وال و .... بفروشد و یا اینکه بماند و منتظر معجزه بشود. ترامپ و دار و دسته و ایادی داخلی آنها برای همین صنعت خودرو را تحریم کردند زیرا این صنعت به دلیل عدم نیاز به پول دولتی موتور حرکت در دیگر صنایع از جمله اویونیک بود. روزگاری بود که قطعه سازان به مسئولین برگزاری مسابقات روبوکاپ التماس می کردند که آدرس قطعه سازان را در اختیار شرکت کنندگان بگذارند تا در صورت تمایل با قطعه ساز شروع همکاری بکنند ولی مسئولین برگزاری مسابقات از این کار امتناع می کردند!!!! اما امروز قطعه سازها توان حفظ نیروی ناچیز فعلی را هم ندارند. نتیجه هدایت اقتصاد به شکل موجود این هست که پدیده اسکاتلندی تشدید شده و ما مهندسان کارآمد بیشتری را از دست خواهیم داد. مهندسانی که محصول نتیجه کار آنها باعث شد که شرکت پژو-سیتروئن بعد از تحریم اخیر ترامپ و دار و دسته با حسرت و گریه از ایران برود به دلیل قطعات بسیار با کیفیت و ارزانی که می توانست از ما تهیه بکند ولی دیگر نمی تواند. جالب است که بدانید که شرکت های بزرگ به زنجیره تامین قطعات خود بسیار حساس هستند وبرای مثال اگر یک تراشه ای فقط در ژاپن تولید بشود، به دلیل حادثه خیز بودن آن کشور محصول بر پایه آن تراشه را قبول نکرده و شما را مجبور به استفاده از تراشه ای می کنند که در چند کشور مختلف قابل تهیه باشد هر چند که گرانتر هم باشد تا در آینده دست آنها در پوست گردو بند نشود. حالا حساب بکنید که این تحریم های آمریکا که با نفت ایران هم همین کار را کرده چند صد هزار میلیارد دلار به صنعت ما خسارت زده است و چه بازارهایی را از ما گرفته است و متعاقب آن چه زمینه های رشد فناوریی از بین رفته است. یک روزی کارگر چینی با دریافتی ماهی 60 دلار و یک وعده غذای گرم و جای خواب، ارزانترین کارگر جهان بود امروز همان کارگر چینی ماهیانه 300 دلار آمریکا حقوق می گیرد در حالیکه مهندس ایرانی حقوقش بدون جای خواب و سرویس حمل و نقل کمتر از این هست.

درود به دوستان گرامی ظاهرا این رونمایی فکور تفاوتی که با رونمایی های دیگر داشته این هست که هیچ کدام از منابع خارجی در حقیقت آن شک نکرده اند و تحقق آن را به کمک مستقیم روسیه و چین به ایران ربط داده اند (مدعی هستند که ایران نسخه هایی از فینیکس و حتی خود تامکت را در اختیار روسیه قرار داده در سالهای دور و نتیجه این همکاری مشترک موشک R-33 (Amos) روسی است که ابتدا بردی حدود 120 کیلومتر داشت و با بهبود ترکیب دانه های سوخت به برد 300 کیلومتر دست یافت و بعدها روسها این تکنولوژی را به صورت کاهش یافته به ایران منتقل کرده اند (خیال پردازی های منابع غربی .م.)) و البته آن را یک دارایی مهم برای ایران می دانند که خطری برای جنگنده های پیشرفته نسل 5 و آخرین نسخه های ایگلها ندارد ولی برای جنگنده های کشورهای منطقه خطرناک است و حالا شروع کرده اند در مورد افزایش تعداد تامکتهای قابل پرواز، ابراز نگرانی کردن و اینگونه از خبر بهره برداری کرده اند که کشورهای منطقه باید زود تر به جنگنده های نسل 5 مجهز بشوند، آمریکا اف-22 های بیشتری را در امارات و عربستان و ... مستقر بکند، با اسرائیل همکاری نزدیکی داشته باشند تا مهارتهای آنها برتری ایران را خنثی بکند یا اینکه اقداماتی انجام بشود که تامکتها قادر به پرواز نباشند!!! ( به نظر می رسد باید سطح حفاظت از تامکتهای روی زمین بالاتر برود.م.) زیرا تصور می کنند که اگر تامکتها قادر به پرواز نباشند این موشک بی اثر می شود. به عبارت دیگر قبول کرده اند که ایران قادر است به تعداد نا محدود از موشک فکور تکثیر بکند اما قادر نیست که حامل آن را تکثیر بکند. موشکی که برد موثری 4 برابر AIM-120B با برد 75 کیلومتر (که بیشتر متحدین آمریکا و خود واحدهای آمریکایی به آن مسلح هستند) و سه برابر AIM-120C برد دارد، این توانایی را به ایرانی ها می دهد که خطر آفرینی های راحتی در مقابل جنگنده های خاور میانه ای داشته باشند بدون اینکه در تیر رس قرار بگیرند. البته نبود یک موشک مشابه متئور اروپایی (که قرار است از سیکر با آرایه فازی فعال ساخته شده از ترانزیستورهای گالیوم-نیترید بهره ببرد) یا موشک چینی PL-15 که از موتورهای رمجت استفاده می کنند و برد بسیار بلند حدود 400 کیلومتر دارند (به دلیل استفاده از هوای موجود در آسمان به جای اکسیدایزر و در نتیجه افزایش مقدار سوخت و سبکتر شدن موشک در حالیکه موشکهای سوخت جامد معمولی باید اکسیدایزر را هم با خود حمل بکنند) در زرادخانه آمریکایی ها و کنسل شدن پروژه نسخه جدیدتر موشک آمرام با برد بلندتر باعث شده که آمریکایی ها در مورد توانایی های موشکی دشمنانشان کمی بزرگنمایی کنند تا بودجه های دفاعی را افزایش بدهند اما این حقیقت که سیاست پنتاگون در طول 60 سال گذشته همواره تولید هواگرد جدید تر به جای تولید مهمات جدید بوده است ثابت می کند که بهره وری پنتاگون در برتری هوایی متناسب با هزینه کرد او نیست. کاملا قابل مشاهده است که هنگامی که ایگلها به خدمت وارد شدند فقط جنگنده ای قویتر و سریعتر و فرمان پذیرتر از فانتوم بودند اما همان مهمات را استفاده می کردند تا اینکه آمرام ها در دهه 90 وارد میدان شدند و به ایگلها شخصیت دادند. به همین ترتیب تا زمانی که رپتورها کماکان مجبور به استفاده از مهمات ایگل ها هستند نباید انتظار داشت که کیفیتی خیلی بالا تر از آنها و در حد توانایی های خود بروز بدهند. راهبردی که دشمنان آمریکا معکوس آن را می روند. قسمتی از نگرانی آمریکایی ها هم بی راه نیست زیرا منابع آمریکایی از اثر جمر های فعال روسی با استفاده از تکنولوژی DRFM (digital-RF-Memory) بر اساس monopulse-trackbreaking-jammer روی موشکهای آمرام نگران هستند. این جمر تعداد برخورد موشک آمرام را به کمی بیشتر از نصف کاهش می دهد. تکنولوژی که حتی برای ایران هم جدید نیست و روسیه بعد از فروپاشی شوروی و دستیابی به کارخانه های ساخت تراشه خارجی و تراشه های غربی همزمان با مدرن سازی سیکرهایش به آن روی آورده است. شاید ریشه مشکل از آنجا شروع شد که پاتریوتها در نبرد آزادی کویت یک فروند تورنادو و یک فروند اف-18 را به اشتباه سرنگون کردند درحالیکه اساسا روی شبح موشکهای عراقی لاک کرده بودند!! نه روی هواپیما های خودی و سیستم RWR هواپیما های خودی هم لاک شدن روی آنها را نشان نمی داد و باعث کشته شدن کروهای پروازی قربانی گردید. بررسی موضوع که در گزارش MIT آمده نشان می دهد که وجود تعداد زیاد سایتهای پدافندی و رادار در منطقه باعث شده بود که میزان آلودگی الکترومغناطیس در منطقه بالا رفته و شکاری های خودی در معرض سایه های رادارهای درگیری و سرچ متعدد قرار بگیرند و انعکاس راداری آنها برای سایتهای دیگر ghost-target ایجاد بکند که اکوی راداری مشابه اکوی ضعیف راداری موشکهای بالستیک داشتند. هنگامی که خدمه پاتریوت با دستپاچگی با شبح موشک عراقی درگیر می شدند (سرعت زیاد موشک وقت زیادی برای پرسنل باقی نمی گذاشت) و بلافاصله برای آن موشک فایر می کردند، به دلیل اینکه شبح مفروض اکوی راداری نداشت، موشک پاتریوت روی مود هومینگ سوئیچ می کرد و سیستم هومینگ موشک پاتریوت انعکاس ناشی از پرنده های خودی را به عنوان یک منبع خوب انتشار تشخیص داده و به جای اینکه به سمت شبح موشکهای عراقی برود به سمت هواپیمای خودی میرفتند. این نکته که سازنده پاتریوت و آمرام عملا یکی است و اندیشه ها و الگوریتمها و زیر سیستمهای تکراری در هر دو سیستم وجود دارد، باعث شده که روش DRFM و انواع ghosting علاوه بر پاتریوت های قدیمی روی آمرام هایی که زیر ساخت آنها به دهه 90 باز میگردد موثر باشد و آمریکایی ها را بر آن دارد که به طرح مفهومی آمرام آینده قابلیت Dual-trajectory بدهند و این موشک علاوه بر رادار فعال دارای سیکر حرارتی هم باشد تا این تهدیدات جدید را خنثی بکند. یک سری از کارشناسان هم با فرض خطا رفتن موشکها برای نمونه آینده آمرام قابلیت hit-to-kill درخواست کرده اند تا هر شکاری بتواند تعداد خیلی بیشتری موشک حمل بکند که برد و سرعت بیشتری دارند ولی به دلیل حذف سر جنگی اندازه و وزن کمتری دارند. بن مایه: موشکهای فکور و تاثیر آنها در بالانس دفاعی منطقه خلیج فارس http://militarywatchmagazine.com/article/70308 تکنولوژی رمجت http://www.dtic.mil/dtic/tr/fulltext/u2/259432.pdf MIT security study program April, 20, 2004 https://nationalinterest.org/blog/buzz/iran-has-cloned-americas-phoenix-missile-27292 چرا تامکتهای بیشتر خبر بدی برای بدخواهان تهران است http://militarywatchmagazine.com/article/70899 مهمترین دارایی نیروی هوایی ایران؟ موشک مرگبار هوا به هوای فکور به تولید رسید http://militarywatchmagazine.com/article/70790 https://nationalinterest.org/blog/the-buzz/the-us-militarys-top-guns-the-air-have-big-weakness-14065 در یک مراسم رونمایی 6 تیر موشک 450 کیلویی بومی که شباهتی به AIM-54 فینیکس داشتند به نمایش گذاشته شد. پیش از این نسخه ای از این موشک در مراسم سالانه رژه سپتامبر سال 2013 نمایش داده شده بود. ایرانی ها اعلام کردند که این موشک فکور-90 نام داشته و یک موشک هوا به هوای هدایت شونده است. با وجود عدم پشتیبانی تجهیزات آمریکایی ایرانی ها که از 1979 تاکنون وجود دارد آنها تلاش زیادی برای آماده به خدمت نگاه داشتن ناوگان خود کرده اند که در این بین آماده به خدمت نگاه داشتن تامکتها به دلیل اینکه تنها استفاده کننده آنها ایران است و قطعات آن قابل خرید از بازار سیاه نیست، از همه مشکل تر بوده است. گفته می شود که به کمک دیگران ایرانی ها روی هر کدام از تامکتها دست کم 250 تغییر کلی و ارتقاء انجام داده اند از جمله تهیه رادار جدید (ادعای منابع غربی .م.)، صفحات نمایش، سامانه های جنگ الکترونیک و دیگر اویونیک مهم! و حالا هم فکور-90 به عنوان سلاح اصلی فامد. فکور-90 که گفته شده قابلیت انجام مستقل لاک راداری روی هدف دارد نه تنها با قابلیتهای فینیکس برابری می کند بلکه با توجه به پیشرفت تکنولوژی در مواردی از آن نیز عبور کرده است. در حالیکه منابع غربی برد آن را 220 کیلومتر تخمین می زنند که با بهبود ترکیبات دانه های سوخت افزایش نیز می تواند بیابد، برد فینیکس فقط 180 کیلومتر بود. فکور-90 قادر به ادامه مسیر به سمت هدف بدون استفاده از رادار شکاری پرتاب کننده آن بوده و با توجه به برد آن و نبود رمجتهای متئور و PL-15 در خط تولید، ایران بعد از روسیه مجهز به R-33 و R-37 دارای دور برد ترین موشک هوا به هوا شده است. با توجه به سرعت 5 ماخ (بیشتر از فینیکس) و برد بلند اگر با استفاده از تکنولوژی امروزی دقت آن حتی هنوز در حد فینیکس دهه 70 هم باشد، این موشک برای کشوری که برای دفاع هوایی به سایتهای پدافندی زمین به هوا متکی بوده است یک جهش محسوب می گردد. امیر حاتمی وزیر دفاع ایران در این مراسم اعلام کرد که این موشک قابل استفاده توسط شکاری های دیگر نیز هست. از دیدگاه ما یکی از این کاندیدها شکاری صاعقه است که با توجه به محدودیتهایش حداکثر دو تیر موشک می تواند حمل بکند. اف-15 های سری SA به AIM-120C با برد 105 کیلومتر مجهز هستند و AIM-120D هایی که اختصاصی برای اف-22 در حال توسعه هستند برد 180 کیلومتر دارند که کماکان بسیار کمتر از برد موشکهای فکور است. در نسخه ایرانی فینیکس به خاطر استفاده از تکنولوژی نوین وزن سیستم هدایت 30 درصد کاهش یافته و باعث حدود 15% افزایش برد بیشتر در نتیجه وزن کمتر و امکان افزایش میزان سوخت شده است و از یک سیکر پیچیده ایرانی با قابلیت آشیانه یابی استفاده می کند که قبلا نمونه ای از آن در موشک سامانه مرصاد استفاده شده بود. افزون بر این ایرانی ها نسخه بومی یک نوع رادار هوایی آرایه فازی پسیو را نیز نمایش داده اند که قابلیت کشف اهداف پنهان کار و موشکهای کروز را در برد بلند دارد که مکمل بسیار خوبی برای یک موشک برد بلند است. این رادار هوایی احتمالا از مهندسی معکوس و افزودن به قابلیتهای رادار توانمند هیوز AN/APG-71 (این رادار نسل بهبود یافته AWG-9 تامکتهای مدل D است .م.) بدست آمده است. ( http://militarywatchmagazine.com/article/70308 ) (امیدوارم که این ادعا بزرگنمایی غربی ها صرفا برای fund-rising نباشد.م.) ترکیب این رادار با موشک فکور و پلتفرم تامکت، ترکیبی را ایجاد کرده که عملا یک دارایی عمده را برای ایرانی ها زنده کرده است. با احتساب تورم قیمت هر فروند تامکت چیزی حدود 150 میلیون دلار تخمین زده می شود یعنی قیمتی دو برابر سوخوی 35 که ایرانی ها حتی قادر به پرداخت هزینه خرید سوخوی 35 با بودجه دفاعی اندک خود نیستند و تامکت بعد از اف-22 گرانترین جنگنده دنیا محسوب می شود!! ایرانی ها آن قدر از پلتفرم تامکت راضی هستند که از سال 2010 به این طرف به صورت جدی پی گیر پس گرفتن یک فروند تامکت باقیمانده درآمریکا هستند (آمریکا که هرگز لاشه آن را هم به ما نمی دهد ظاهرا بیشتر هدف محکوم کردن آنها و گرفتن غرامت است.م.) با این موشک ایرانی ها می توانند با پرواز در نزدیکی مرز ایران شکاری های سعودی را بر فراز ریاض هدف قرار بدهند و یا با نفوذ در آسمان عراق ایگل های اسرائیلی را در آسمان خودشان مورد تهدید قرار بدهند.

درود به دوست گرامی با توجه به نام گذاری فکور به عنوان موشک هوا به هوای میانبرد و ترجمه مخفف آمرام بد نیست که سر گذشت آمرام را بررسی کنیم. موشک آمرام به بیش از 36 کشور فروخته شد و هواگردی که بتواند آن را مغلوب بکند می تواند به برتری هوایی 36 کشور صدمه جدی بزند. پلتفرم فینیکس برای رفع نیاز نیروی هوایی آمریکا مورد توجه قرار نگرفت زیرا این پلتفرم به رادار AWG-9 بسیار وابسته بود و آمریکایی ها دنبال موشکی بودند که به همه هواپیماهای دیگر قابل اتصال باشد (در رونمایی فکور هم جمله مشابهی شنیدیم) . آمرام محصول مشترک صنایع هیوز و ریتیون یعنی سازندگان فینیکس و هاوک بود! روی کاغذ قرار بود بتواند 52 جی را تحمل بکند و نسل جدیدش هم در دوره اوباما به دلیل نبود بودجه تعطیل شد. پروژه آمرام به دلیل ناپایداری محصول و افزایش هزینه ها و قیمت تمام شده در سال 1984 متوقف شد و در سال 1985 به کوشش گاسپار واینبرگر (همان که گفت باید موجودیت ملت ایران را نابود بکنیم) دوباره احیا شد. تا سال 1984 ، 8 تیر موشک تست شده بود 5 تا توسط ریتیون و 3 تا توسط هیوز که نتایج نا امید کننده ای داشتند و کل پروژه هم دست کم 2 سال تاخیر داشت. توجه شما را به این نکته جلب می کنم که در دهه 60 زمانی که فینیکس ساخته می شد اصولا نرم افزار کمترین نقش را در کیفیت محصول داشت به مرور این نقش در دهه 80 به 20 درصد رسید و امروز این نقش بیش از 80 درصد است. وقتی که سخت افزار یک موشک معمولی می تواند دست کم 25 جی فشار را تحمل بکند، پس سخت افزار جنگنده فراصوت شانسی در مقابل سخت افزار یک موشک معمولی هم ندارد و اگر هم با شدت جی بالای 10 مانور بکند، احتمالا سرنشین های خود را می کشد. بنابراین اهداف فراصوت دارای قابلیت مانور فقط موشکهای بالستیک، کروزها و پهپادهای فراصوت را شامل می شوند فعلا نه جنگنده های سرنشین دار. ظاهرا قبل از انقلاب آمریکایی ها یک بار این کار را در شمال ایران انجام دادند تا کارایی موشک فینیکس را بر علیه میگ 25 برای ما تست بکنند. ایران در اساس تامکت را فقط برای دور کردن میگ های 25 و نیاز به طول کوتاه باند برای نشست و برخاست خریده بود و برای اینکه فینیکس بتواند با این پرنده درگیر بشود، تامکت باید پروفیل پروازی خیلی خاصی را بکار می گرفته که در مصاحبه با تیمسار گران قدر شهرام رستمی (از معدود افرادی که آموزش پرواز با آن پروفایل مخصوص مغلوب کردن میگ 25 را دیده بودند و هنوز در خدمت نیرو بودند) تا حدودی شرح داده شده است که البته کار ساده ای نبوده و در شکار میگ 25 که ایشان مطابق دستورالعمل آمریکایی ها انجام دادند بکارگیری این پروفیل پروازی در ارتفاع بالا باعث شد که افسر RIO صندلی عقب ایشان دردهای بسیار وحشتناکی را در ناحیه گوش متحمل بشود و صدمه ببیند. بسیار نیکو بود که ما همین کار را البته بدون اینکه خیلی ارتفاع بگیریم و خلبانهای نایاب را صدمه بزنیم، این بار در جنوب و وسط خلیج فارس انجام می دادیم تا پیام های خوبی داشته باشد. اما پرواز های فراصوت فرسودگی جنگنده را بشدت افزایش می دهد و در شرایط فعلی چندان معقول نیست. هر چند یک نوع پرتابه هدف فراصوت از قبل از انقلاب در نیرو موجود است اما تستهایی که روی فکور رسما اعلام شده با استفاده از پهپاد کرار بوده که با سرعت نزدیک به صوت پرواز می کند. که البته تستهای استانداردی هم هست. همانطور که در گزارش پروژه تحقیقاتی RS8A در تاریخ 1993 نوشته سرهنگ دوم John.R.Ward به نام Beyond "Integrated Weapon System Management" Acquisition in Transition آمده است. http://www.dtic.mil/get-tr-doc/pdf?AD=ADA276791 این گزارش که به مشکلات موشک آمرام و پدیده Missile-ghosting در نبود تفکر تجمیع مدیریت سامانه های مدیریت تسلیحات هواپیما پرداخته است. تجربه مشکلاتی که در اتصال این موشک پیشرفته به هواگردهای قدیمی (ایگل و فالکون و ...) پیش آمد (که تا نزدیکی کنسل شدن کل پروژه آمرام پیش رفت) منجر به ایجاد استاندارد MIL_STD_1760 گردید. در مورد استانداردهای سری MIL باید بگویم که بر خلاف استاندارد های سری IEEE و ISO که هدف اصلی آنها در انحصار گرفتن بازار با افزایش هزینه برای ورود رقبای جدید (که موقعیت شرکتهای متفق در استاندارد به خطر نیافتد) بوده و هدف فرعی بالا بردن کیفیت است، استانداردهای سری MIL همگی هدف اولیه افزایش حداقل کیفیت را دارند و ضامن منافع شرکت یا شرکتهای خاصی نیستند. تست های موشک آمرام روی اف-15 به عنوان اولین پلتفرم و اف-16 به عنوان دومین پلتفرم (اف-16 به دلیل missile ghosting و استفاده از یک واسط دیجیتال برای خوراندن فرامین نا همتراز دو طرف به یکدیگر و کندی ناشی از آن (چقدر این روش آشنا است) ) نا موفق بودند. تستهای عملیاتی موشک آمرام بر اساس الزاماتی که در طراحی مفهومی آن آمده بوده به این گونه بوده که باید 4 تیر موشک متوالی برای 4 هدف که با سرعت نزدیک به صوت پرواز می کنند پرتاب بشود سرعت خود شکاری هم باید زیر صوت باشد در حالیکه شرایط محیطی با ECM سنگین همراه باشد. به عبارت دیگر برای آمرام یک تست پرتاب 4 تیر تقریبا هم زمان برای 4 هدف در محیط جنگ الکترونیک شدید تعریف شد. این ECM سنگین توسط هواگردهای دیگری که در نزدیک میدان تیر پرواز می کرده اند باید تامین می شده است. در دوم آگوست 1989 یک فروند ایگل تحت هدایت خلبان تست کاپیتان بن جاپلین، 4 تیر موشک آمرام را بار کرد و از پایگاه فلوریدا به پرواز درآمد. تیر موشک اول توسط مانور پهپاد منحرف شد و 3 تیر دیگر هم دقیقا به همان جایی رفتند که رادار اف-15 به آنها می گفت که بروند ولی هر 3 تیر خطا رفتند زیرا رادار اف-15 نتوانست بین هدف واقعی و هدفهای تقلبی که ناشی از وجود ECM در محیط نبرد بودند هدف واقعی را تشخیص بدهد. خطا رفتن تیر اول را با یافتن یک باگ در نرم افزار رادار ایگل بر طرف کردند و برای حل مشکل ECM هم یک بهبود جدید برای همه رادارهای ایگل ارائه شد. در تست دوم (یک روز خوب در ماه مه 1990) که اگر ناموفق می بود کل پروژه با خطر کنسل شدن مواجه بود دو تا از پهپادها را هم به پاد ECM مجهز کردند تا شدت ECM را تشدید و متفاوت بکنند، این بار سه موشک به هدف برخورد مستقیم کرد و یکی از فاصله ای مرگبار نزدیک هدف عبور کرد. این بار نیز خلبان با سرعت 650 نات (حدود 0.9 سرعت صوت) در پرواز بود و پهپادها با سرعت نزدیک به صوت. کاپیتان جاپلین چند ثانیه بعد از پرتاب آخرین موشک، با یک مانور سنگین از منطقه عملیات خارج شد و موشک آمرام با اتکا به رادار فعال داخلی خودش و داده هایی که قبلا توسط رادار ایگل به آن داده شده بود با موفقیت به سمت هدف واقعی رفت. این موفقیت باعث شد که پروژه آمرام که در پیش بینی مسیر حرکت هدف از فیلتر کالمن استفاده می کند( https://calhoun.nps.edu/bitstream/handle/10945/41427/14Mar_Osborn_Adam.pdf?sequence=1&isAllowed=y )کنسل نشود. پروژه ای که از 1978 بر مبنای تجربه موشک فعال راداری AIM-7B که به دلیل مشکلاتی کنار گذاشته شده بود شروع شده بود و قرار بود دو برابر اسپارو قدرت رزمی و قیمتی نصف آن داشته باشد. نیروی هوایی بسیار خوش بینانه اعتقاد داشت با استفاده از آمرام قدرت نابودگری ایگل ها دو برابر و قدرت فالکون ها 6 برابر می شود. در میانه دهه 90 میلادی 40 تیر موشک آمرام در 12 ماموریت تست پرتاب شدند و نتایج و قابلیت اطمینانی فراتر از انتظار از خود نشان دادند. بهبود ها و استاندارد سازی های توسعه نرم افزار روی شکاری ها به جایگاهی رسید که موشکی که روی بلاک های مختلف اف-16 برای هماهنگ شدن بسیار پر مسئله بود در یک نبرد واقعی در ساعت 2220 به وقت محلی روز 27 دسامبر سال 1992 موفق شد یک فروند میگ 25 عراقی را منهدم بکند.

فکور90 ، در اصل ، یک پروژه داخلی نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران (IRIAF) بشمار می رفت که تاریخ آغاز آن به اوایل دهه نخست قرن بیست و یکم ( 2000 میلادی ) برمی گردد . به اعتقاد برخی ، در آن زمان هیچ موشک هوا به هوای عملیاتی AIM-54A فونیکس در فهرست موجودی نیرو وجود نداشت ، در نتیجه متخصصان نیروی هوایی پیشنهاد دادند تا قطعات و اجزاء فونیکس ها را با قطعات موشکهای تغییر یافته هاوک ( پروژه سجیل ) بهبود دهند و موشکهای موجود را بحالت عملیاتی بازگردانند . با کلید خوردن این پروژه ، به شکل همزمان نیروی هوایی یک قرارداد همکاری را با صنایع شهید بابایی وابسته به وزارت دفاع و پشتبانی نیرو های مسلح با هدف بازگرداندن چند تیر موشک فونیکس بحالت عملیاتی در یک بازه زمانی یکساله (2007-2006) به امضاء رساندند و برای اطمینان از صحت کار ، چند کارشناس بازنشسته فنی نیروی هوایی ارتش نیز به این پروژه پیوسته و این ایده دنبال شد. براساس گزارشهای تایید نشده ، در اوایل کار ، موشکهای از رده خارج فونیکس با استفاده از جستجوگر موشک MIM-23B دوباره عملیاتی شدند . با این حال ، در سالهای بعد (2009-2008) ، زمانی که صنایع شهید بابایی ، یک نسخه بهبود یافته از موشک پدافند هوایی MIM-23B را با رادار و اویونیک جدید برای نیروی هوایی توسعه داد ، این ایده برای کارشناسان بوجود آمد که تمامی موشکهای فونیکس باقی مانده را با اویونیک جدید و رادار موشک شلمچه ، ( نسخه بهبود یافته MIM-23B) به حالت عملیاتی درآورند . این موشک با موفقیت کامل مابین سالهای 2009 تا 2010 آزمایش شد ، اما علی الظاهر در خط تولید انبوه قرار نگرفت . نسخه جدید سجیل / شلمچه با جستجوگر و اویونیک پیشرفته با شناسه سجیل هوابرد برای تجهیز تامکتهای نیروی هوایی ، فانتوم ومیراژهای اف-یک در حال توسعه است . پی نوشت : این تحلیل ، صرفاً یک نظر بشمار می رود و نه تایید و نه رد می گردد . با این حال امیدواریم نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران ، بیش از پیش ، از قابلیتهای تدافعی ، تهاجمی برخوردار گردد .

نیروهای واگنر موفق شدن شهرک paraskoviivka را در شمال شرق باخموت به کنترل خود در وارده همچنین واحد های روس پیشروی در عمق مواضع اکراینی ها را در این محور آغار کرده اند . در انسوی خطوط درگیر ارتش اکراین با وجود همه عجز وناله موفق شده است هزاران سرباز را در پشت جبهه گرداوری کند این واحدهای خود را برای شروع یک ضد حمله ویا حتی یک یا چند حمله پیش دستانه بر ضد روسیه آماده میکنند . با عقب کشیدن واحدهای با تجربه وجایگزین آنها با واحدهای تاز ه نفس اما بدون اموزش دست ارتش اکراین برای استفاده حداکثری از یگان های خود برای حملات باز تر میکنند . این شیوه یادآور اقدامات ارتش سرخ و در نبرد با ورماخت در جنگ جهانی دوم البته در ابعاد کوچکتر است است . که برخی از واحدهای کم تجربه وبدون تجهیزات مناسب روس نقش ضربه گیر ورماخت را ایفا می کردند . به طور مثال ازیک یگان 200 نفری مدافع شهرک krasnahora تنها 18 نفر زنده مانده و همچنین همسر وبردار یک سرباز 34 ساله اکراینی اعلام کرده اند فاصله بین فراخوان آموزش و اعزام به خطوط درگیر و کشته شدن این فرد تنها 4 روز بوده است. منابع رسانه ایی اکراین اعلام کرده اند تنها 4و حداکثر چند ساعت طول عمر یک سرباز اموزش ندیده در خط مقدم در جبهه باخموت است . همچنین تلفات روزانه اکراین به 1000 کشته وزخمی مفقود اسیر وفراری در خطوط درگیر در باخموت میرسد . در مجموع و هر لحظه ممکن است ناتو با استفاده از اشتباهات روسها ضربه ایی کاری به این کشور وارد کند. چندین هفته است که حملات بوسیله همیارس ها بشدت کم شده است به نظر میرسد اکراین در حال ذخیره سازی حجم زیادی از این راکت ها است و در کنار ان ناتو در حال ایجاد یک بانک اهداف است که همزمان با حملات زمینی مواضع روسها را در هم بکوبند ارتش روسیه در محور کوپیناسک خارکف موفق شده است دو منطقه dvorichen و hryanykivka را باز پس بگیرد در محور اوگلدار بعد از ناکامی روسها در پیشروی ارتش این کشور دست به عقب نشینی وبازگشت به خطوط خودی کرده است نیروهای واگنر موفق شدن بقایای هواپیمای سوخو 24 این گروه را که دو ماه پیش در حومه باخموت سرنگون شد بازیابی کنند . این هواپیما و رشادت خلبانان ان احتمالا به سمبل این گروه تبدیل خواهد شد. بعد از هدف قرار گرفتن سوخو24 گروه واگنر توسط دوش پرتابهای اکراینی دو خلبان این بمب افکن بجای دور شدن از صحنه نبرد و ایجکت کردن هواپیمای اتش گرفته خود را به یک ستون زرهی که در حال تردد در حومه باخموت بود کوبیدن و یک تانک و چند زره پوش اکراینی در این حمله آسیب دیدن . ارتش اکراین هم در اقدامی بی سابقه به علت شجاعت این خلبان به فاصله چند روز پیکر این دو خلبان را در تابوب های مزین به پرچم روسیه به طرفی روسی تحویل داد همچنین هفته گذشته یک سوخو 24 گروه واگنر در حالی که هدف موشک های ضد هوایی قرار گرفته بود موفق شد به پایگاه خود مراجعت کند خسارتهای زرهی اکراین یک جاده منتهی به باخموت و 3 تانک تی72 و64 و یک نفربر بی ام پی اکراینی نفربرهای سری بی تی آر تانک های تی64 -72 نفربر ام ال تی بی زرهپوش کوزاک دو نفربر ypr دو نفربر بهینه شده ام 113 دانمارکی کواد کوپتر اکراینی مکان یک سامانه دفاع هوایی تور فعال روسی را کشف کرده و این سامانه از شناسایی کواد کوپتر اکراینی عاجز بوده .البته به نظر میرسه این سامانه تنها اسیب محدودی از حملات توپخانه ایی اکراین متحمل شده باشد سربازان روس سامانه جنگ الکترونیک خود را بعد از حمله توپخانه ایی واصابت گلوله در نزدیکی این دستگاه رها کردن انهدام راکت های ترموباریک سامانه توس (البته منابع اکراینی مدعی شدن یک سامانه توس در این حمله منهدم شده است اما در فیلم منتشر شده هیچ سامانه توسی مشاهده نشد) حملات پهپاد انتحاری لانست تانک تی 64 که هدف دو پهپاد لانست قرار میگرد پهپاد اولی سبب آسیب دیدن تانک شده خدمه تانک با کپسول اتش نشانی موفق به اطفا حریق میشوند ولی تانک را رها میکنند و پهپاد دومی تانک را تقریبا منهدم میکند توپ خودکششی ام 109 توپ خودکششی کراب توپ کششی ام 777 راکت انداز کاتیوشا یا گراد خمپاره انداز 120 م م ام 327فرانسوی در خدمت ارتش اکراین استفاده روسها از بالون های فریب دهنده (دیکوی ) برای شناسایی مواضع پدافندی اکراین و همچنین و اوت نامبر شدن این واحدها . چند بالون که به صفحات و ورقهای فلزی مجهز بودن در نزدیکی کیف مشاهده شده و پدافند اکراین هم چندین موشک به سمت این بالونها شلیک کرد تلفات انسانی اکراین جان سالم به در بردن تانک تانک تی 72 ارتش اکراین از اصابت موشک ضد زره روسی تانک تی 72 بی 3 ام روسی روسها اعلام کرده اند این تانک تی64 منهدم شده اکراینی در نبرد زرهی توسط یک تانک تی 90 ام شکار شده است ====================== خسارتهای روسها به دلیل کمبود وقت چندان در این پست پوشش داده نشده انشا ا.. در پستهای بعدی البته اگر چیز شکن مناسبی پیدا بشه

در ادامه... آلمان در ادامه اين یادداشت ها حیف است گریزی به رمانتیسم خاص آلمان و ساده انگاری بیش از حدش نزنیم. از نظر ژرمن ها مسائل به سه بخش کلی تقسیم می شدند: اول تامین انرژی و مواد اولیه ارزان، دوم انتخاب بازار هدف و سوم تامین امنیت. طبق نقشه قرار بود روسیه گاز ارزان و پاک تر از نفت را به صنایع آلمان برساند تا این کشور با برتری تکنولوژیک، سهم خود را در بازار چین و آسیا بهبود بخشد. بازاری که همین امروز نیمی از بازار جهانی را تشکیل می دهد و با رشد کشورهایی چون هند و اندونزی با سرعتی خیره کننده روز به روز فربه ترمی شود. می ماند مسئله تامین امنیت که آن هم با برون سپاری به امریکا و چتر هسته ای ناتو حل است. خصوصا که هزینه این برون سپاری به مراتب نسبت به صرف بودجه های کلان برای ارتش و تجهیزات نظامی کمتر است و مابه التفاوت را می توان خرج کمک به ارتقای پرفورمنس صنایع کرد. همه این ها روی کاغذ بی نقص می نماید ولیکن ساده لوحی آلمان ها آن جا بود که فکر می کردند امریکا مثل یک جنتلمن، کناری نشسته و فقط نظاره می کند! حال و روز آلمانی ها بعد از جنگ اوکراین، بی شباهت به سردرد فردای مستی در یک جشن نیست. مشکل تامین انرژی چنان بلایی بر سر صنایع آلمان آورده است که بسیاری چاره ای جز کوچ به امریکا نمی بینند، کشوری که گاز را در داخل چهاربرابر ارزان تر از تحویل به بنادر اروپا فاکتور می زند. از طرفی با الویتی که امریکا با پروبلماتیک چین، ورود به جنگ اقتصادی و کشیدن پای ناتو به دریای چین مشخص کرده، بازار هدف آلمان نیز زیر سوال رفته چنان که اولاف شولتز در سفر اخیرش به چین با فشارهای کسترده ای از سوی امریکا مواجه شد. امریکا بسیاری از نیروهای خود را از آلمان به پایگاه های خود در لهستان منتقل کرده و ورشو افتخار میزبانی جو بایدن را در اولین سالگرد جنگ به عهده خواهد داشت. در یکی دو هفته اخیر، نام سیمور هرش روزنامه نگار مشهور برنده جایزه پولیتزر، همان کسی که افشاگری های کشتار می لای در جنگ ویتنام و زندان ابوغریب در عراق را در کارنامه دارد، باز بر سر زبان ها افتاد. این بار به خاطر افشای عاملیت امریکا با همکاری نروژ در قضیه سابوتاژ و انفجار لوله های گاز نورداستریم 2 و نورد استریم 1 در دریای بالتیک. البته شهروندان آلمانی چند هفته قبل از مقاله سیمور هرش تا حدود زیادی نسبت به نقش امریکا اطمینان حاصل کرده بودند، یعنی زمانی که کمیسیون تحقیق رسما اعلام کرد: تحقیقات پایان یافت اما نتیجه را نمی توانیم منتشر کنیم چون محرمانه طبقه بندی شده اند. نتیجه ای که مضمونی جز این نباید داشته باشد که هدف امریکایی ها از این عملیات، محکم کاری و ارسال این دستور به ژرمن ها بوده است که روسیه را برای همیشه از ذهن خود پاک کنید. فرانسه بعد از گریز به ساده لوحی آلمان،شايد شرط انصاف نباشد اشاره ای به ساده لوحی از نوع فرانسوی نکنیم. فرانسه تحت رهبری ژنرال دوگل از فردای جنگ جهانی دوم همواره سعی کرد سیاستی مستقل نسبت به مابقی قدرت های بلوک غرب اتخاذ کند. تحت فرمان و برنامه ریزی مناسب شارل دوگل، فرانسه خیلی زود به بمب اتمی دست یافت و با توسعه دانش هسته ای تبدیل به قطب بزرگی در ساخت نیروگاه و صنعت هسته ای در جهان شد. دوگل اگر چه فرانسه را در جنگ سرد در اردوگاه غرب تعریف کرد ولی نسبت به بقیه روابط حسنه ای با شوروی داشت. فرانسه دوگل به عنوان یک پارتنر عضوناتو شد ولی فرماندهی واحد امریکا را نپذیرفت و کلید هسته ای را در جیب خود نگه داشت. استقلالی که از دهه دوهزار با ورود به یورو در بخش مالی و در بخش دفاعی از دوره ریاست جمهوری نیکلا سارکوزی با تمکین فرانسه به فرماندهی واحد ناتو، فاتحه اش خوانده شد. اما بعد از دوگل و در زمان ریاست جمهوری ژرژ پمپیدو، همزمان با شوک اول نفتی(1973) فرانسه با یک تصمیم استراتژیک برای کاهش وابستگی به نفت، سرمایه گذاری عظیمی در تکنولوژی و ساخت نیروگاه های هسته ای کرد. چنین تصمیماتی نیاز به یک رویکرد دراز مدت دارند چرا که ساخت نیروگاه، به مدت زمان و همچنین سرمایه هنگفتی نیاز دارد و دیر به سوددهی می رسد. به این ترتیب در دهه های هشتاد و نود، فرانسه کم کم تبدیل به کشوری شد با بیشترین سهم تولید برق با منبع هسته ای(حدود 70 درصد) در جهان و صادر کننده اول الکتریسیته در اروپا. این مزیت باعث می شد که فرانسه تا حدودی ضعف رقابتی اش را با آلمان جبران کند. در واقع با وجود هزینه های مالیاتی و اجتماعی سنگین تر، هنور صنایع پرمصرف انرژی بسیاری پیدا می شدند که به خاطر فاکتور برق ارزان، فرانسه را برای سرمایه گذاری انتخاب کنند. اما در سوی مقابل ما با آلمانی طرف هستیم که از ابتدای قرن بیستم و در سال هایی که مفهومی به اسم اکولوژی یا محیط زیست تبیین نشده بود، به لطف فیلسوفانی چون هایدگر زودتر از بقیه با اهمیت و همچنین خطرات محیط زیستی آشنا شد چنان که قانون اساسی آلمان نازی اولین قانون اساسی در تاریخ است که تحت تاثیر آرای هایدگر از محیط زیست و حفاظت از آن سخن گفت. لذا اگر از آلمان به عنوان گهواره تفکر اکولوژیک نام ببریم گذاف نگفته ایم، چنان که بعد از جنگ جهانی دوم شاهد تولد نهضت سبز در این کشور و اولین حزب با اکولوژی به مثابه ایدئولوژی در جهان بودیم. نهضت سبزها در آلمان از ابتدا در کنار ترویج صلح جهانی خواستار خلع سلاح اتمی و جلوگیری از ساخت نیروگاه های هسته ای بود. به همین دلیل آلمانی ها همواره برای استفاده از این منبع انرژی با مانع بزرگی به اسم سبزها که روز به روز قوی تر می شدند، روبرو بودند. ویروس سبز کم کم به فرانسه هم سرایت کرد و احزاب سبز فرانسوی هم توانستند سری توی سرها در پارلمان درآورند. به این ترتیب تحت تاثیر این جریان، فرانسوی ها از ابتدای سال های دو هزار روند ساخت راکتورها را متوقف کردند. از این بدتر بعد از فاجعه سونامی فوکوشیما و آلودگی هسته ای در ژاپن(2011) و تحت فشار آنگلا مرکل که تصمیم به تعطیلی نیروگاه های هسته ای اش گرفته بود مجبور شدند طبق یک برنامه نیروگاه های قدیمی را دیگر مرمت نکرده و تعطیل کنند. در ادامه و در چهارچوب سیاست بازار آزاد اتحادیه اروپا، شرکت دولتی EDF که مالک شبکه برق رسانی در فرانسه بود مجبور شد با واگذاری پیمان کاری به شرکت های بین المللی بخوانید آلمانی و محاسبه تعرفه کیلووات بر مبنای گاز، به مرز ورشکستگی برسد. سناریوی انرژتیکی که آنگلا مرکل به فرانسه دیکته کرد بر مبنای حرکت به سمت کربن صفر با پرداخت یارانه و بهره های صفر درصد بانکی جهت سرمایه گذاری بر روی انرژی های تجدید پذیر تعریف می شد. غافل از این که در عمل علاوه بر هزینه های گران تاسیسات انرژی بادی یا خورشیدی، هیچ شبکه تجدید پذیری نمی تواند بدون اسیستانس و اتصال به یک منبع فسیلی به صورت ممتد، منطقه ای را تغذیه کند. این سیاست منجر به صنعتی زدایی در فرانسه شد. سهم صنعت در اقتصاد این کشور که در ابتدای دهه هشتاد میلادی 28 درصد بود، دو سال پیش به 17 درصد رسید و آخرین آمار حکایت از سقوط آن به 12.5 درصد دارد. امروز در فرانسه دیگر نه خبری از آلستوم است، نه پژو، نه آلکاتل و نیروگاه های هسته ای در ابوظبی را کره ای ها ارزان تر و بهتر می سازند. فرانسوی های ساده لوح با طناب آلمان به ته چاه رفتند چرا که امروز می بینند حتی در بحث صرفا محیط زیستی و در برابر پدیده گازهای گلخانه ای وگرمایش زمین و تغییرات اقلیمی، انرژی هسته ای شان هم از گاز پاک تر بود، هم قابل دسترس تر. لهستان را دست کم نگیرید لهستان در کنار ایران جزو 8 کشوری در جهان طبقه بندی شده که دچار ضعف جغرافیایی هستند. اگر به نقشه های توپولوژیک نگاه کنید، لهستان در دشتی واقع شده که به سادگی از شرق(روسیه) و غرب(آلمان) نفوذ پذیر است و تاوان این ضعف را بارها در تاریخ هفتصد ساله اش پس داده است. ضعفی که مشمول فلات ایران در بخش جنوبی رشته کوه زاگرس نیز می شود. در واقع قلمرو تمدنی کاتولیک لهستان(در تقابل با ارتودوکسی اسلاوها) به غیر از کشورهای حوزه بالتیک مثل لتونی، استونی و لیتوانی، بخش غربی و کاتولیک نشین اوکراین را هم در برمی گیرد. لهستانی ها از یک طرف به دلیل زخم های تاریخی، سردمدار روس ستیزی و آتش بیار معرکه در اوکراین هستند و از طرف دیگر مدعی دریافت غرامتی که از سوی آلمان به خاطر حمله و اشغال نازی ها می باید به آن ها پرداخت می شده ولی نشده است. نکته این که دومین شهر پرجمعیت لهستان بعد از ورشو شهر شیکاگو در امریکاست! شهری که بیشترین مهاجر از نسل های لهستانی را در خود جای داده است. در واقع این دکترین دموکرات های امریکا مبنی بر این که اوکراین کشوری کلیدی در مهار روسیه است و می باید ناتو را به کریمه و اودسا کشاند از سوی یک لهستانی تبار به نام زبیگنیف برژینسکی تئوریزه شده است و لهستانی تبارهای دیگری چون مادلن آلبرایت یا پل ولفوویتز در طراحی نوع تعاملات غرب با مقوله روسیه نقشی تعیین کننده داشته اند. و به این صورت لهستان اولین کشوری بود که قبل از خشک شدن جوهر امضای سند فروپاشی شوروی به ناتو پیوست. لهستان از همان ابتدای عضویت در اتحادیه اروپا و اخذ وام های هنگفت از بروکسل، همه را صرف خرید جنگنده و تسلیحات امریکایی کرد و خیلی زود به یک پایگاه استراتژیک بالستیک و پدافندی ناتو تبدیل شد. امروز محور اصلی غرب در جنگ اوکراین خطی است که واشنگتن را به لندن، لندن را به ورشو و ورشو را به کیف وصل می کند، در حالی که برلین و فرانسه در برابر این محور چاره ای جز تمکین نمی بینند. اما بازی امریکا با کارت لهستان چندان مورد پسند آلمانی ها نیست. دلیل تغییر استراتژی و ورود فعال آلمان به عرصه دفاعی و تخصیص بودجه صد میلیارد دلاری برای ارتش، فقط و فقط از ترس خرس روسی نیست و تهدید دیگر، لهستانی است که اگر با همین فرمان پیش رود می تواند در آینده برایش شاخ شود. شاهین اشکان(ارسال براي ميليتاري)

بسم ا... جنگ در اوکراین روز سیصد و چهل و نهم الی سیصد و پنجاه و ششم نهم فوریه الی پانزدهم فوریه 2023 گربه خسته .....!!!!! صحنه جنگ در اوکراین – نهم فوریه 2023 1- به ادعای منابع غربی ، پریگوژین سرمایه گذار گروه واگنر اعلام نموده که این شرکت جذب زندانیان را بطور کامل متوقف نموده است . وی در اظهارنظری عجیب مدعی شده که 10 میلیون آمریکایی داوطلب خدمت در واگنرهستند !!!!!!!!!! بااین حال ، تمامی تعهدات به نیروهای جذب شده انجام خواهد شد و روند قبلی با محدودیت بیشتری ادامه پیدا خواهد کرد . این امر با گزارش سرویس زندان های فدرال روسیه که درآن اعلام نموده آمار زندانیان روسی در بازه زمانی نوامبر 2022 تا ژانویه 2023 روند کاهشی داشته تا حدودی مطابقت دارد . علاوه براین ظاهرا ارتش روسیه در حال کاهش اتکاء بر روی واحدهای این گروه نظامی است و دور کردن این واحدها از باخموت تا حدودی به همین دلیل است . معمولا تلاش می کنم از کاربرد کلمات کوچه- بازاری در مطالب خبری - تحلیلی خودداری کنم ولی حجم ماله کشی اکانتهای ایرانی حاضر در تلگرام و توئیتر ، درخصوص حضور عناصر تکفیری داعش در صفوف نازی های اوکراینی هر چند قابل پیش بینی ولی در عین حال تعجب برانگیز بود بالاخره ، آن چهره دموکراتیک و معصوم غرب نباید برای مخاطب مُکدر و تیره بشود.... فَاعْتَبِرُوا يَا أُولِي الْأَبْصَارِ 2- داده های موجود نشان میدهد که کرملین درصدد است تا تدابیر تازه ای را برای کسب آمادگی در حوزه پایگاه های صنعتی- دفاعی به منظور ادامه یک جنگ طولانی در اوکراین اتخاذ نماید . به گفته برخی منابع ، ارتش روسیه در حال گسترش زیرساختهای نظامی خود است و این بدون نیازبه بسیج گسترده تر اقتصادی در حال انجام به نظر می رسد . این مساله پس از اعلام همکاری مشترک بین ایران و روسیه برای تولید 6000 فروند پهپاد انتحاری شکل جدیدی بخود گرفته است . علاوه براین بازدید مدودف از یک کارخانه تولید تانک در استان اومسک نشان میدهد که روند تولید تانک ادامه پیدا می نماید که باید جایگزین تلفات ثبت شده در صحنه رزم شود . اگر تلفات 1500 دستگاه تانک ( 1012 دستگاه منهدم شده و 546 دستگاه به غنمیت گرفته شده توسط اوکراین ) صحت داشته باشد این تعداد حداقل برای تجهز 15 هنگ زرهی یا 150 گروه تاکتیکی در مقیاس گردان کافی است و روسها باید بسرعت این تلفات را جبران کنند . محور سولدار 16فوریه 2023 3- یک وبلاگ نویس روسی متمایل به واگنر بدلیل انتشار خبر مربوط به یونیفرم های خریداری شده برای ارتش روسیه دراوکراین ، خواستار استعفای وزیر دفاع گردید . به گفته منابع روسی ، انتشار اخباری مبنی بر برنده شدن پسر معاون رئیس آژانس فدرال مدیریت اموال دولتی که قراردادی را با ارتش به منظور تامین یونیفرم های نظامی ثبت نموده باعث واکنش میل بلاگرهای روسی شده است . به گفته این منابع ، لباس های جدید قیمت بالا و کیفیت پائینی دارند ( 130 تا 210 هزار روبل برای هر دست لباس معادل 1780 تا 2875 دلار ) تورهای ضد پهپاد لانست برای توپخانه ارتش اوکراین 4- عملیات ارتش روسیه در محور کرمینا- سواتوو همچنان آرایش تهاجمی دارد . 5- واحدهای روسی حملات پراکنده ای را در غرب استان دونتسک و محور آودیوکا-دونتسک انجام میدهند و این امر در باخموت شدت بیشتری را نشان میدهد . راست : خضموک لهستانی AMZ Dzik در ارتش اوکراین چپ : هویتزر از کارافتاده "دانا" ارتش اوکراین که احتمالا بدلیل فرسودگی لوله به این روز افتاده ...! 6- منابع روسی مدعی هستند که ارتش روسیه واحدهای داوطلب ارتش جمهوری دونتسک را در سازمان رزمی خود ادغام نموده است. استتار تی-80 صحنه جنگ در اوکراین – دهم فوریه 2023 1- ارتش روسیه دور جدید حملات پهپادی و موشکی را به سراسر اوکراین آغاز نمود. منابع نظامی اوکراین گزارش داده اند که ارتش روسیه بیشتر از 100 تیر موشک را علیه زیرساختهای حیاتی اوکراین شلیک نموده که شامل نمونه های ویژه ای از موشکهای اس-300 و گونه های مختلفی شامل خا-55/خا-101 و کالیبر از سکوهای هواو دریاپایه می گردد . متقابلا اوکراین نیز مدعی شده که 7 فروند پهپاد و 61 موشک کروز را رهگیری نموده است . منابع روسی نیزمدعی هستند که زیرساختهای اوکراین در کیف ، خملنیتسکی ، دنیروپتروفسک ، پاولوهراد ، وینیتسیا ، زاپوروژنیه ، اودسا ، میکولایف ، ژیتومیر ، خارکف و .. هدف قرار گرفته و منهدم شده است . خوب ... خبری که مدتها بود باید از زبان کشورهای غربی شنیده می شد ، به شکل رسمی بیان گردید واشنگتن پست مدعی شده که سامانه های هیمارس ارتش اوکراین تنها با هماهنگی ارتش ایالات متحده و کمکهای اطلاعاتی مستقیم آنها مبادرت به شلیک می کنند 2- نتایج ضعیف ارتش روسیه در دور جدید حملات زمینی در ووهلدار استان دونتسک مجددا به نقطه عصبانیت جدید در فضای رسانه ای روسیه تبدیل شده است که برخی معتقدند که بدلیل آموزش ضعیف واحدهای روسی رخ داده است . به گفته میل بلاگرهای روسی ، فرماندهانی که در حمله ناموفق نوامبر 2022 توسط تیپ 155 تفنگدار نیروی دریایی به پالیوکا ( حومه ووهلدار ) مسئولیت داشتند ،همچنان در سمتهای فرماندهی قرار دارند و در راس آنها سرلشکر رستم مرادف است که باید محاکمه عمومی شود . بااین حال برخی معتقدند که این روند ارتباطی به فرماندهان روسی ندارد و آموزش ضعیف باعث شده تا چنین نتایجی ثبت شود . راست : ترکش هایی که به لوله توپ اصلی یک تانک روسی برخورد کرده ...!!! چپ : واقعا خدمه تانک در اوکراین دارند چی کار می کنند ؟!!! یا ویدئوهای انهدام آنها بیرون می آید یا این دست تصاویر از ریلاکسیشن خدمه ...!!! صحنه جنگ در اوکراین – یازدهم فوریه 2023 1- مقامات نظامی اوکراین مدعی هستند که ارتش روسیه توانایی اجرای یک حمله گسترده را در محور دونتسک ندارد . در همین رابطه ، سخنگوی اداره اطلاعات نظامی اوکراین مدعی است که روسها توان نظامی لازم را برای آغاز یک حمله گسترده در 24 فوریه ندارند . بااین حال وی متذکر گردید که ارتش روسیه برای شروع یک حمله در چند هفته آینده در حال کسب آمادگی است و فعلا در حال شناسایی نقاط ضعف خطوط دفاعی ارتش اوکراین است . واحد تعمیر ونگهداری ارتش روسیه و بازیابی/بازسازی ادوات آسیب دیده - فوریه 2023 https://www.aparat.com/v/Jw1C2 براساس ادعاهای این مقام ارشد ، روسها احتمالا تصمیم دارند تا کل استان دونتسک و لوهانسک را تصرف کنند . 2- برخی میل بلاگرهای روسی با استناد به نتایج ضعیف ارتش روسیه درووهلدر مدعی هستند که ارتش این کشور با قابلیتهای رزمی تضعیف شده ای روبرو است . به گفته این منابع ، ارتش روسیه در نخستین روز حمله برای تصرف ووهلدار ، امکان پیشروی سریع را نداشته و این مساله با انتشار فیلم های ویدئویی از انهدام ستون های زرهی روسی بخوبی قابل مشاهده است . رسوایی البسه نظامی در ارتش روسیه تمامی نبردهایی که در قرن بیستم به وقوع پیوست ، این واقعیت را اثبات نمود که برخورد ترکش یکی از مهمترین عوامل تلفات بالا درمیان واحدهای پیاده نظام است به همین دلیل استفاده از صفحات محافظ برای پوشش اندام های حیاتی پرسنل پیاده نظام امری حیاتی است ولی مشکل آنجاست که بخش جانبی کالبد انسانی و پاها از این محافظت بی بهره هستند و خط برخورد ترکش و ایجاد زخم های شدید همواره وجود دارد . به همین دلیل شرکتهای روسی البسه نظامی ضد ترکشی را توسعه داده اند که مشابهی را بخود نمی بیند . در تصاویر البسه نظامی گونه سی-1 ضد ترکش برای محافظت از گردن ، آرنج ، شانه ، پهلو ، شکم ، کمر ، زانو و باسن به نمایش گذاشته شده که در آزمایش های صورت گرفته ، دربرابر پرتابه هایی با سرعت 294 متر برثانیه مقاومت می کند و قیمت آن بین 10 تا 15 هزار روبل بوده ( تک فروشی ) و بصورت عمده هر دست 52000 روبل ارزش دارد . دومین نمونه ، یونیفرم ضدآب تاکتیکی است که با عایق کاری مناسب می تواند شخص را دربرابر سرمایی از 10+ تا 5- درجه سانتی گراد محافظت کند . نمونه های بدون کلاه و کلاهدار آن موجود است که باقیمتهای 7 تا 10 هزار روبل بصورت عمده فروشی در دسترس قرار گرفته است . سومین نمونه ، روپوش تابستانی تاکتیکی است که حرکت سربازان را محدود نمی کند و برای تهویه از بخش پشتی ، زیربغل ، کشاله ران منافذی در آن تعبیه شده و بدلیل استفاده از الیاف پنیه ای با دوام بالا ، گونه مناسبی است که با قیمت 10 هزار روبل عرضه شده است . چهارمین نمونه نیز یونیفرم ضدآب با درزهای مهر و موم شده و.. است که روی زره تن پوش پیاده نظام پوشیده می شود و با قیمت 7000 روبل عرضه شده است . این البسه از اوت سال 2022 در صحنه رزم اوکراین استفاده میشود و فرماندهان یگان های اصلی رزمی نظیر تیپ 45 نیروهای ویژه و لشکر 98 هوابرد از آن رضایت کامل داشته اند . اما این همه داستان نبود ، چرا که میل بلاگرهای روسی مدعی شده اند که وزارت دفاع با اعلام قیمتهای جدید ، برخلاف قول های قبلی عمل نموده بطوریکه فروش یک دست کامل یونیفرم تابستانی برای پرسنل ارتش به 10628 روبل رسیده که در مقایسه با قیمت سایت شرکت ، حدود 15 تا 20 درصد کمتر است . هر چند پس از اعلام صاحب شرکت سازنده این البسه ، ابتدا قیمتها و سپس سایت از دسترس خارج شد . 3- برخی ناظران اوکراینی معتقدند که تفاوت معنا دار پیشروی قابل توجه روسها در باخموت با سایر محورهای درگیری نشان میدهد که ارتش روسیه امکان دست زدن به مانورهای کلاسیک براساس واحدهای مکانیزه را ندارد . با این حال ، ویدئوهای موجود نشان می دهد که ارتش روسیه بتدریج واحدهای زبده خود را در آرایش های کوچکتر ، برای عملیات شهری آماده نموده که احتمالا پس از عقب نشینی واحدهای اوکراینی ، می تواند به یک دستاورد عملیاتی بزرگتر تبدیل گردد . به گفته منابع تحلیلی روسی ، ویدئوهای محدود موجود از درگیری ها در محور باخموت نشان میدهد که ارتش روسیه در حال اجرای تاکتیکهای کلاسیک رزم مکانیزه هستند ولی بدلیل ورود عناصر رزمی تازه بسیج شده به این واحدها ، اثر گذاری چنین تاکتیکهایی کاهش پیدا نموده است . علاوه براین ، کمبود خودروهای ترابری ، مهمات و سایر موارد احتمالا به ناکارآمدی این واحدها کمک نموده و اگر جنگ از محیط متراکم باخموت به بیرون منتقل شود ، ممکن است روند کسب دستاوردهای جدید نیز محدود گردد . این روزها ، بندر برمن درآلمان ، شاهد نقل و انتقالات حجم زیادی تسلیحات برای ارتش اوکراین است ( حدود 440 دستگاه از انواع مختلف ) خودروهای رزمی پیاده نظام برادلی ، نفربرهای استرایکر ( حدود 90 دستگاه ) ، پرتابگرهای پاتریوت ، سامانه های دفاع هوایی کوتاهبرد آونجر ، خودروهای بازیابی زرهی بخشی از آخرین کمکهای غرب به اوکراین است میل بلاگرهای روسی مدعی هستد که منابع داخلی روسها در آلمان اطلاع داده اند که یک مرکز پشتیبانی در نزدیکی مرز اوکراین در حال ایجاد است تا مشکلات لجستیکی کاهش یابد . برهمین اساس ، اوکراین با این تجهیزات 5 تیپ خود را (شامل 23/31/32 و 117 ) را تجهیز و واحدهای توپخانه خود ( تیپ 48 ) را تقویت خواهد کرد 4- ارتش روسیه در 10 و 11 فوریه 2023 مجدد حملات سنگین موشکی وپهپادی را به هدفهایی در عمق خاک اوکراین آغاز نمودند. به گفته منابع اوکراینی ، ارتش روسیه با استفاده از بدون سرنشین های هوایی ، دریایی و موشکهای کروز زیرساختهای ارتباطی و انرژی را در زاپوروژنیه ، میکولایف ، دنیپرو ، کریوی ریگ ، خملنیتسکی هدف قرار داده اند . علاوه براین ، ارتش روسیه برای اولین بار از یک شهپاد ( شناور هدایت پذیر از دور یا درون ) برای حمله به یک جاده و پل راه آهن در استان اودسا ( 28 کیلومتری جنوب اودسا ) استفاده نموده که اولین مورد کاربردی این ابزارجنگی از سوی ارتش روسیه است . به غنمیت گرفته شدن یک دستگاه نفربر زرهی M113AS4 در مارینکا -دونتسک صحنه جنگ در اوکراین – دوازدهم فوریه 2023 1-مقامات ارتش اوکراین همچنان توانایی ارتش روسیه را در اجرای یک عملیات آفندی در سطح استراتژیک کم اهمیت جلوه می دهند. 2- به گفته وزارت دفاع بریتانیا ، تلفات ارتش روسیه در روز 11 فوریه با رسیدن به رقم 824 نفر بیشترین تعداد تلفات در یک روز از ابتدای فوریه 2022 است که این عدد از سوی ستاد کل ارتش اوکراین اعلام شده است . با این حال این منبع متذکرشد که شیوه شمارش تلفات ارتش روسیه قابل تایید نیست . سوخت رسانی به واحدهای رزمی ارتش روسیه - فوریه 2023 https://www.aparat.com/v/R1a9K 3- اداره اطلاعات اوکراین مدعی شده که شنود های ثبت شده نشان میدهد که اپراتورهای پهپادهای شاهد به زبان های کردی و فارسی صحبت می کنند و اعلام نمود که احتمالا ارتش روسیه از نیروهای کرد برای هدایت پهپادهای شاهد استفاده می نمایند . 4- ارتش اوکراین اعلام نموده که روسها بدلیل مشکلات موجود در موج نخست بسیج ، روند موج دوم را به تاخیر انداخته اند . 5- ارتش روسیه اعلام نموده که احتمالا یک پایگاه جدید برای ناوگان دریای سیاه در ماریوپل خواهد ساخت . پس از مشخص شدن نصب سرهای جنگی جدید برای پهپادهای سری شاهد ، تحلیلگران نظامی غربی بدین نتیجه رسیدند که ارتش روسیه یا طرف ایرانی ، برای حداکثر سازی میزان تخریب ، دست به تغییر سرجنگی شاهدها زده است . بعنوان مثال برای بدون سرنشین های شاهد -131 کلاهک جدید یک استوانه بطول 50 و عرض 16 سانتی متر بوده که بخش جلویی کلاهک بصورت یک خرج شکل دار طراحی شده و سپس در بخش بعدی کلاهک ، 18 سرجنگی کوچکترضد زره تعبیه شده می بایست بصورت شعاعی به هدف ضربه بزند . درست در پشت این بخش ، یک منفذ برای نصب ماسوره ( فیوز) وجود دارد و درنهایت ، در جلو عقب کلاهک نیز دو ماتریس چند تکه با 11 لایه ای که قابلیت ترکش شوندگی دارد ، دیده می شود که بتواند حداکثر تاثیرگذاری را روی اهداف نرم از خود برجای گذارد . برخی معتقدند که استفاده از این نوع کلاهک جدید به شکل خاص برای حمله به اهداف بزرگ نظیر زیرساختهای انرژی طراحی شده ولی ماتریس های اضافه شده احتمالا با عجله و طراحی نامناسب بر روی سرجنگی اصلی قرار گرفته است .برای بدون سرنشین های سری شاهد 136 نیز یک سرجنگی با روکشی از فولاد به ضخامت 7 م.م تولید شده که بدان اجازه میدهد با نفوذ به درون ساختارهای حفاظتی نظیر دیوارهای بتونی ، سرجنگی اصلی را به درون هدف منتقل نماید . صحنه جنگ در اوکراین – سیزدهم فوریه 2023 1- مسکو همچنان از روابط خود با ایران برای پیشبرد جنگ در اوکراین استفاده می کند . براساس ادعاهای پیشین اوکراین مبنی بر شنود مکالمه فارسی -کردی در صحنه نبرد مدعی شده بود که این نشان دهنده حضور اپراتورهای ایرانی برای راه اندازی پهپادهای شاهد است . روزنامه گاردین نیز در 13 فوریه گزارش داده بود که ایران حداقل 18 فروند بدون سرنشین دوربرد را با استفاده از شناورها و هواپیماهای ترابری به روسیه منتقل نموده که شامل 6 فروند مهاجر-6 و 12 فروند شاهد 121 و 129 است که قابلیت حملات هوابه زمین را نیز دارا هستند با این تفاوت که برخلاف شاهد131 و 136 می توانند بارها برای اجرای حملات هوایی استفاده شوند . میل بلاگرهای روسی این روزها بشدت بر روی تجهیزات پهپادی ایرانی متمرکز شده اند و درآخرین تحلیل ها ، بحث هایی در خصوص شاهد 181 / شاهد 191 در جریان بوده ... 2- گروه واگنر با انتشار مداوم ویدئوها و تصاویر گرافیکی از صحنه جنگ در اوکراین در حال عادی سازی درگیری های نظامی در سطح جامعه روسیه است . بدون سرنشین اورلان10 - فوریه 2023 https://www.aparat.com/v/uHX3n صحنه جنگ در اوکراین – چهاردهم فوریه 2023 1-آستین ، وزیردفاع آمریکا در 14 فوریه اعلام نمود که 54 کشور ارتباط نظامی خود را برای کمک به اوکراین حفظ خواهند نمود و ادامه خواهند داد . با این حال واشنگتن پست گزارش داده که مقامات آمریکایی محرمانه به اوکراین اعلام کرده اند که کمک های امنیتی غب به اوکراین محدود خواهد شد . به گفته این روزنامه ، یک مقام ناشناس دولتی اعلام نموده که مقامات آمریکایی در حال فهماندن این مساله به کیف هستند که دولت این کشور نمیتواند همه چیز را برای همیشه به اوکراین ارسال کند . به گفته این منبع ، کمکهای اخیر ، بهترین شانس کیف برای تغییر دادن روند جنگ است . میزان مقاومت کلاهخود های روسی دربرابر تهدیدات میدان نبرد البته به روایت روسها ...!!!! به ادعای تحلیلگر این رسانه غربی ، برنامه ریزان نظامی آمریکایی استدلال می کنند که ارتش اوکراین بطور همزمان قادر به دفاع از باخموت و انجام یک ضدحمله در بهار 2023 نیستند و در حال وارد کردن فشار به کیف برای رها کردن باخموت و تمرکز بر روی ضدحمله آینده خود هستند . اما برخی از منابع غربی معتقدند که دفاع از باخموت علیرغم هزینه های بالا یک تلاش استراتژیک مناسب برای ارتش اوکراین محسوب می شود . درواقع این محور باعث فرسایش گروه واگنر و ارتش روسیه شده و وضعیت مناسبی را برای یک ضدحمله در بهار 2023 فراهم می کنند . اگر روسها باخموت را تصرف کنند ، این امیدواری در ارتش روسیه ایجاد میشود که میتوانند درادامه عملیات را به گونه ای گسترش دهند که ارتش اوکراین مجبور به پدافند در زمین هایی که برای عملیات دفاعی مناسب نیستند ، گردد . 2- وزارت دفاع روسیه اعلام نموده که ارتش نیزدر حال جذب زندانیان روسی است . براساس داده های موجود ، وزارت دفاع روسیه در حال جذب این نیروها و سازماندهی آنها در سپاه دوم ارتش جمهوری دونتسک است . راست : بازمانده از نبردهای داعش در عراق و سوریه .. این بار در دونباس ..!!!! چپ : واقعا .... چرا ؟!!!!!! 3- ارتش روسیه به حملات خود در محور کوپیانسک ، باخموت و حومه غربی دونتسک ادامه میدهد . MadMax در اوکراین صحنه جنگ در اوکراین – پانزدهم فوریه 2023 1- منابع غربی معتقدند که روند پرهزینه جنگ در اوکراین باعث شده تا ارتش روسیه توانایی تامین تجهیزات و نیروی انسانی به منظور اجرای یک حمله گسترده را ازدست بدهد . وزیر دفاع بریتانیا اعلام نموده که هنوز نشانه ای از تمرکز یک نیروی بزرگ روسی برای اجرای حملات سرتاسری را مشاهده ننموده و مدعی شده که روسها تلاش می کنند تا با پرداخت هزینه های بالادر دونباس پیشروی نمایند . به گفته وی ، روسها می توانند چیزی در حدود 97 درصد از سازمان رزمی ارتش خود را وارد اوکراین کنند ولی اثر بخشی این روش بدلیل استفاده از تاکتیکهای جنگ اول جهانی که پیشروی بصورت سانتی متری نموده تا 40 درصد کاهش پیدا کرده است . صحنه نبرد در اوکراین 15فوریه 2023 2- ناتوانی ارتش روسیه در بازسازی سخت افزار زرهی صدمه دیده در جبهه جنگ ، توان رزم مانوری این ارتش را محدودتر می کند . یکی از مخازن فکر غربی مدعی شده که ارتش روسیه چیزی در حدود 50 درصد از تانکهای تی-72بی و تی-72بی3ام و بخش زیادی از تانکهای تی-80 خود را از دست داده و این ارتش این کشور را مجبور کرده تا از تجهیزات قدیمی تر استفاده نماید . این منبع مدعی است که 3/2 تانکهای ارتش روسیه منهدم یا از کار افتاده و این مساله کرملین را وادار نموده تا بررسی های بیشتری را به منظور افزایش تولید تسلیحات پیشرفته انجام دهد . اداره اطلاعات ارتش نروژ نیز مدعی است که روسها همچنان میتوانند مقادیر انبوهی سلاح های کالیبرکوچک ، موشک و تانک تولید کنند و پایگاه صنعتی این کشور در حال تجهیز برای مقابله با تحریم های غرب هستند،در حالی که برخی گزارش ها حاکی از کمبود کارگرو نیروی انسانی برای افزایش توان تولید سلاح در روسیه است . اما در مجموع منابع غربی معتقدند که ظرفیت دفاعی روسیه توان تولید سریع تر تانک برای تاثیر گذاری روی صحنه نبرد بهار2023 را ندارد و متقابلا توان اوکراین نیز وابسته به کمکهای غرب خواهد بود . پلنگ آلمانی در برابر خرس روسی تحویل لئوپاردها به کیف چگونه بر تعادل میدان نبرد در اوکراین تاثیر می گذارند ؟!! میل بلاگرهای روسی با بررسی قابلیتهای سه بدون سرنشین مهاجر-6 / شاهد-129 و شاهد 191 امکان حمله به عمق خاک اوکراین را بررسی می کنند 3- درآخرین خبرهای موجود از همکاری نظامی روسیه و ایران ، برخی منابع مدعی شده اند که این دوکشور در حال برنامه ریزی برای به اشتارک گذاری فناوری در خصوص مهمات دقیق ، موشکها ، پهپادها ، و جتهای تهاجمی هستند و در همین ارتباط روسیه با خرید بیشتر از 100 هزار گلوله توپ و خمپاره بویژه مهمات 152م.م دور جدیدی از خریدهای نظامی از ایران را آغاز نموده است . به گفته منابع روسی ، ایران ذخیره بزرگی از مهمات 122 م.م برای هویتزرهای دی-30 و سامانه های موشک انداز گراد را در اختیار دارد و این مساله خبر خوبی برای روسها به نظر می رسد . پی نوشت : 1- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند. 2- جمع آوری دیتاهای این پست از ساعت 00 :19 بعداز ظهر روز بیست و هفتم بهمن تا ساعت 1:50 دقیقه بامداد روز بیست و هشتم بهمن بدلیل سرعت بسیار پائین اینترنت ، عدم کارایی مناسب ابزارهای خاص برای دسترسی به تصاویر و ویدئوها ، طول کشید .. برای ثبت در تاریخ و حافظه میلیتاری که حتی این شرایط بد هم باعث نشد تا روند تحلیل متوقف بشود .. منبع1 منبع2 منبع3 منبع4 منبع5 منبع6 منبع7

در آستانه سالگرد جنگ اوکراین همزمان با نزدیک شدن به اولین سالگرد حمله روسیه به اوکراین، صندوق بین المللی پول پیش بینی های خودش را در خصوص اوضاع اقتصادی روسیه به صورت زیر تصحیح کرده است: طبق پیش بینی این نهاد قرار بود رشد اقتصادی روسیه در سال 2022 منفی 8.5 درصد باشد اما در عمل روسیه سال میلادی را با رشد منفی 2.2 به اتمام رساند. این صندوق معتقد است که در سال 2023 روسیه از رکود خارج شده و رشد مثبت 0.3 را تجربه خواهد کرد. اما بنا بر پیش بینی همین نهاد با وجود تحریم های گسترده غرب، روسیه در سال 2024 با رشد 2.1 درصدی، عملکردی بهتر از اتحادیه اروپا(1.6%) و امریکا(1%) خواهد داشت. بر خلاف پیش بینی و تبلیغات مقامات غرب از جمله جو بایدن، نه تنها شاهد فروپاشی روبل نبودیم بلکه این ارز در قوی ترین جایگاه طی هشت سال اخیر قرار دارد. اما بیشترین یاس و نارضایتی غرب در بحث اقتصاد جنگ است یعنی جایی که طبق نظر کارشناسان، ما با جنگی از نوع "صنعتی" روبرو هستیم، جنگی فرسایشی که ظرفیت تولید صنایع نظامی و پشتیبانی تسلیحاتی و مهماتی نقشی تعیین کننده دارد. در این حوزه هم روسیه با ورود به گزینه "جنگ توپخانه ای" و سه شیفت هشت ساعته در کارخانه های تولید خمپاره، مشکلی برای پایدار نگه داشتن نسبت یک به هشت بمباران خمپاره ای ندارد، حال آن که ناتو در کمال ناباوری و با تمام دک و پوزش از تولید و تامین همین مقدار خمپاره(با توجه به تنوع ادوات توپخانه ای) برای اوکراین عاجز بوده و با توسل به فشار به کشورهایی چون کره جنوبی و اسرائیل از ذخایر استراتژیک آن ها استفاده می کند. در بخش اول نگاهی کردیم به آخرین آمار صندوق بین المللی پول و وضعیت اقتصادی مطلوب روسیه برای تحمل جنگی طولانی مدت. در این قسمت می پردازیم به دورنمای اسفناک اوکراین، کشوری که قبل از شروع جنگ، فقیرترین و فاسدترین کشور اروپا بوده و طبق آمار صندوق بین المللی پول سال اول جنگ را با رشد اقتصادی منفی 35 درصد به پایان رساند. بنا بر ارزیابی جنت یلن رئیس بانک مرکزی امریکا، اوکراین نیازمند ماهانه سه میلیارد دلار وام تنها برای تامین مایحتاج حیاتی دولت مثل پرداخت حقوق ها است. از ابتدای جنگ تا به امروز میزان مشارکت نظامی امریکا به رقم 68 میلیارد دلار رسیده که دو میلیارد از بودجه نظامی روسیه بیشتر است. در واقع فقط 18 درصد از جمع صد میلیاردی کمک های بین المللی بلاعوض بوده و مابقی را اوکراین می باید طبق همان فرمول Lend/Lease یا قرض/خرید که وینستون چرچیل در جنگ جهانی دوم، برای دریافت کمک از امریکا ابداع کرد پرداخت کند. فرمولی که طبق آن می توان تجهیزات نظامی را مستقیما از انبارها دریافت کرد و هزینه اش را در آینده پرداخت. به این ترتیب هر موشکی که پرتاب می شود، هر پهپادی که ساقط می شود فاکتوری به فاکتورهای اوکراین می افزاید. فاکتورهایی که پرداخت شان به اصطلاح دیر و زود دارد ولی سوخت و سوز ندارد چنان که در سال 2006 تقریبا 60 سال بعد از جنگ جهانی دوم، نیویورک تایمز خبر از پرداخت آخرین قسط بدهی بریتانیا به امریکا داد. ولی اوکراین بریتانیا نیست و چین نیز رسما نسبت به افتادن اوکراین در آنچه که به آن تله بدهی می گویند هشدار داده است. در واقع مدل اقتصادی اوکراین همواره بر اساس تبدیل انرژی ارزان به کالای صنعتی و صادرات آن از طریق دریای سیاه بوده است. این مدل امروز دیگر پاسخگو نیست چرا که تمامی معادن زغال سنگ و عمده صنایع و کارخانه های اوکراین درست در بخش شرقی و جنوبی اوکراین واقع شده که یا به اشغال درآمده یا مورد مطالبه روسیه است. مناطقی که ادامه اشغال آن ها سال ها بعد از آتش بس نیز این مدل اقتصادی را از معنا تهی می کنند. دیگر منبع مهم درآمدی اوکراین، مزیت ترانزیتی این کشور در انتقال گاز روسیه به اروپا بود که فاتحه آن به کل خوانده شده است. به گفته آلن ژوئیه رئیس اسبق اطلاعات فرانسه، سه کمپانی بزرگ امریکایی قبل از جنگ 30 درصد زمین های کشاورزی اوکراین را خریداری کرده و این بخش از اقتصاد اوکراین نیز قبلا به تاراج رفته است. می ماند منابع انسانی و مالیاتی که دولت امیدوار است با اخذ آن هزینه های بازسازی اوکراین را بپردازد. هزینه هایی که به باور شارل میشل رئیس شورای اتحادیه اروپا تا همینجا نزدیک به 750 میلیارد دلار برآورد شده است. اما اوکراینی که در سال 1991 بیش از 51 میلیون جمعیت داشت به دلیل فساد حاکم و وضعیت نامطلوب اقتصادی شاهد مهاجرت انبوه شهروندانش بوده است به طوری که قبل از شروع جنگ، جمعیت آن به 37 میلیون نفر کاهش یافت و پیش بینی ها حاکی از جمعیتی بالغ بر 28 میلیون بعد از خروج از جنگ است. حال چطور می شود این فاکتور نجومی را با تورم و فساد جاری طی دهه ها بدون غارت کشور پرداخت کرد؟ چطور می شود این مبلغ را با بودجه 40 میلیاردی دولت قبل از شروع جنگ فاینانس کرد؟ چه کسی قرض می دهد؟ با کدام نرخ بهره؟ با ورود جهان به دوره تورم و نرخ بهره بالا بعد از دو دهه پول ارزان، بانک جهانی و دیگر بانک های مرکزی دیگر به این سادگی ها پول به کسی قرض نمی دهند. طبق نظرسنجی موئسسه ایپسوس دوسوم شهروندان 28 کشور توسعه یافته مایل نیستند در این اوضاع کشورشان وامی به اوکراین اهدا کند. فراموش نکنیم که بدهی، اهرمی است بسیار قوی در دست وام دهنده تا بدهکار را هدایت کند به آن جایی که خاطرخواه اوست. بعد از اتمام جنگ، اوکراین چاره ای ندارد جز این که در برابر بانک جهانی، امریکا و اتحادیه اروپا زانو بزند و نقشه ریاضتی آن ها را برای بازپرداخت بدهی مو به مو به اجرا گذارد. نقشه ای که با خصوصی سازی های تمام و کمال و کاهش کمک های رفاهی و اجتماعی، دولت را تبدیل به پوسته ای توخالی خواهد کرد. مگر الویت سیاست های بانک جهانی ابتدا بازپرداخت بدهی قبل از هر گونه هزینه کرد دولت ها نیست؟ سال گذشته با وجود جنگ، اوکراین مبلغ 562 میلیون دلار فقط به خاطر هزینه و سود بدهی های انباشته به بانک جهانی و 1.3 میلیارد به صندوق بین المللی پول پرداخت کرده است. در حالی که اوکراین خودش را برای دریافت تانک و جنگنده های جدید آماده می کند، می باید به تنهایی بار هزینه های انسانی و مالی این جنگ را برای تحقق اهداف استراتژیک دوجین کشور توسعه یافته به دوش بکشد. واقع بین باشیم، اوکراین هرگز نه وارد ناتو خواهد شد، نه اتحادیه اروپا. امروز حتی سوئد برای عضویت در ناتو با وتوی اردوغان روبروست و اتحادیه اروپا هرگز کشوری با این اندازه فساد و این حجم بدهی را به عضویت نخواهد در خصوص نوع جنگ، کارشناسان از زوایه های مختلفی به موضوع نگاه می کنند. در کنار مباحثی چون هیبریدی و پهپادی یا سایبری و غیره که هر کدام در جایگاه خود قابل بحث و مناقشه است، همگان بر این نکته توافق دارند که ما شاهد جنگی هستیم با سنگرهای خندقی و تبادل آتش توپخانه از هر دو طرف و با تلفات بالای انسانی. حال هر ملتی نسبت به تجارب تاریخی خود این جنگ را به این یا آن نبرد تشبیه می کند. فرانسوی ها آن را با نبرد وردن در مقابل آلمان در جنگ جهانی اول و روس ها آن را به آنچه که به ارگ استالین در جنگ جهانی دوم نامیده شد(هر ده متر یک توپ در جبهه شرق) مقایسه می کنند. اما در این بخش توضیح می دهم که چرا بُعد صنعتی این جنگ مهم است. سه روز پیش ینس استولتنبرگ دبیرکل ناتو در اجلاسی که برای هماهنگی کمک ها بین اعضای عضود در بروکسل برگزار شد به خبرنگاران گفت: «جنگ در اوکراین مقدار هنگفتی مهمات مصرف می‌کند و انبارهای اعضای ناتو را خالی کرده است»، و تصریح کرد: «میزان استفاده فعلی اوکراین از مهمات بسیار بیشتر از میزان فعلی تولید اعضای ناتو است و این امر صنایع دفاعی اعضای این سازمان را تحت فشار می‌گذارد.» دیروز فرانس 24 تعداد خمپاره هایی را که روزانه از سوی اوکراین شلیک می شوند را پنج تا شش هزار عدد اعلام کرد در حالی که به گفته این کانال، آمار روس ها ده برابر است. البته می باید اضافه کرد که بعد از ورود سامانه های هایمارس امریکایی به اوکراین و در کنار کمک های اطلاعاتی-ماهواره ای امریکا دقت آتش اوکراین بالاتر است و بارها با هدف قرار دادن انبارهای مهمات نشان دادند که توان اختلال در تدارکات و پشتیبانی روس ها را دارند. اما بحث اصلی، امروز مهمات است چنان که امریکایی ها می گویند با ساختار صنعتی فعلی و با زنجیره تامینی که هر قطعه خمپاره در یک کشور تولید می شود، برای تولید همین تعداد مهماتی که تا امروز خرج هایمارس ها در اوکراین شده به 6 سال زمان نیاز است. لذا استدلال کارشناسانی که این جنگ را یک جنگ صنعتی تعریف می کنند بر همین نکته استوار است: ظرفیت صنعتی و اقتصادی در تامین به موقع و به اندازه مهمات اوکراین در ابتدای جنگ از توپ و خمپاره های ارتش شوروی سابق با سایز 122 و 152 میلیمتری استفاده می کرد که با وجود ارسال موجودی انبار کشورهایی که سابق بر این عضو پیمان ورشو و در قلمرو شوروی بودند، هم اکنون تعداد شان به صفر رسیده است. اما ناتو بعد ار ارسال تجهیزات خود به اوکراین از جایگزینی این تعداد خمپاره با راکت های 155 میلیمتری عاجز است. دیروز در خبرها آمده بود که پاکستانی ها ده هزار راکت گراد را از کراچی راهی بندری در آلمان کرده اند تا کمک اوکراین شود ولی این تعداد راکت به زحمت خوراک یک روز و نیم اوکراین است. اما آن طرف قضیه، روس ها از سال 2014 با زنجیره تامین کاملا بومی، خمپاره ها و راکت ها را تولید و انبار کرده و بر اساس همین برتری، تاکتیک جنگ توپخانه ای خود را به ناتو و اوکراین دیکته می کنند. شاهین اشکان(ارسال برای میلیتاری)

دومین شکار هوایی پهپاد شاهد 136 منابع روسی و منابع غیر رسمی اکراینی تایید کردن که یک جنگنده میگ 29 اکراینی در جریان تلاش برای هدف قرار دادن یک پهپاد انتحاری گل شمعدانی (شاهد 136) سرنگون شده است . خلبان این هواگرد فارغ التحصیل سال 2019 بود و تصاویر زیادی از پرواز خود با میگ 29 در فضای مجازی منتشر میکرد . این خلبان جوان بعد از اسیب دیدن جنگنده اش مجبور به ایجکت شد منابع اکراینی مدعی شد به علت نزدیکی بیش از حد این جنگنده به پهپاد شاهد دفاع هوایی اکراین به اشتباه جنگنده میگ را شکار کرد البته برخی دیگر از اصابت ترکشهای شاهد منهدم شده در آسمان به این هواگرد خبر داده اند

ممنون اسکرین شات از دوربین های مدار بسته این پل

واحدهای ارتش روسیه و واگنر موفق شدن بروی دو جاده تدارکاتی به سمت باخموت تسلط فیزیکی پیدا کرده همچنین دو روستا و شهرک krasnahora - paraskoviivka .در محاصره روسها قرار گرفته اما همچنان واحدهای اکراینی از ترک این مناطق خودداری میکنند در حال حاضر تنها یک مسیر فرعی به سمت شهر باخموت در کنترل ارتش اکراین قرار دارد که آن هم در چند کیلومتری مواضع روسها قرار گرفته است . بین 6 هزار سرباز در خود شهر و حدود 50 هزار سربازدیگر اکراینی در حومه باخموت حضور دارند . ارتش اکراین چند تیپ خود را که عموما از واحدهای باتجربه تشکیل میشد از شهر عقب کشیده است و به جای آنها واحدهای ضعیف تر را ارسال نموده گفته شده دلیل این کار بازسازی این یگانها و اماده شدن برای ضد حملات بهاری است . از طرفی دیگر کمبود مهمات به مشکلی برای برخی از واحدهای اکراینی تبدیل شده است به طوری که تیپ 30 ارتش اکراین حتی به دلیل کمبود مهمات سبک مجبور به عقب نشینی از یاخموت شده است به نظر میرسد به دلیل کمبود ارتش اکراین مهمات ارسالی را به طور یکسان بین واحدهای خود تقسیم نمیکند. البته تا این لحظه هیچ نشانه ایی از تصمیم اکراین برای تخلیه این شهر وجود ندارد . اگر اکراین همچنان به حفظ شهر اصرار داشته باشد مجبور خواهد شد یک یا چند ضد حمله را تدارک ببیند نبردهای اوگلدر با انتشار تصاویری از گرفتار شدن واحدهای زرهی روس در میدان مین وتله های انفجاری در منطقه اوگلدر انتقادهای شدیدی به فرماندهای ارتش روسیه در محور جنوبی در بین رسانه های روس شروع شده است انتقادهای زمانی تشدید پیدا کرد که خبر کشته شدن یکی از فرماندهان روس با درجه سرهنگی در این محور منتشر شد این سرهنگ روسی ده روز پیش در خطوط درگیری جان خود را از دست داد . روسها چند ماه پیش هم در نبردهای کیف و حومه لیمان دست به همچنین اشتباهاتی زده وجالب آنکه هیچگونه نتیجه ایی بر مهاجمین نداشت ارتش اکراین به صورت نامنظم وآنی مسیر های احتمالی تردد ارتش روسها را مین گذاری کرده واحدهای روس مجبور هستن به صورت خطی و پشت سر هم حرکت کرده در صورت برخود یک زرهپوش به مین کل یا بخشی از ستون متوقف شدن و اینجاست که ارتش اکراین این ستون های را مورد حمله قرار میدهد . جالب انیجاست معمولا روسها از همان محور سعی در حمله مجدد میکنند. حدود 10 نظامی روس هم در این حملات به اسارت گرفته شدن البته ارتش روسیه خود را به اولین واحدهای مسکونی شهرک اوگلدر رسانده است همچنین مناطقی از اطراف شهرک پاولیوکا را پاکسازی کرده است لینک مربوطه https://www.aparat.com/v/rdlEt سرهنگ و 10 اسیر روس انهدام وآسیب دیدن دو تانک و یک نفربر اکراینی در نبردهای اوگلدر متلاشی شدن تانک احتملا اکراینی و پرشها دهها متری برجک آن ( فیلم رو رسانه های اکراینی به اسم تانک روسی منتشر کردن اما در کنار این تانک یک خودرو زرهی آسیب دیده اکراینی هم حضور داره ارتش اکراین بر خلاف روسها از خودروهای زرهی در کنار تانکها ونفربرها در خطوط مقدم استفاده میکنه) شکار تانک تی64 اکراینی بوسیله توپخانه در اوگلدر همچنین در محور اوگلدر یک بالگرد میل 35 روس بر اثر نقص فنی مجبور به فرود اضطراری میشه یک بالگرد نجات میل 8 خدمه این هواگرد رو تخلیه کرده دقایقی بعد از بالگرد در حملات توپخانه ایی اکراین آسیب میبینه شب گذشته یک پهپاد انتحاری شاهد و یا یک قابق انتحاری پل زوتکا در بندر اودسا که مسیر ارتباطی این منطقه به خاک رومانی است را مورد حمله قرار داد. در صورت اینکه پهپاد شاهد عامل این حمله بوده باشد به معنی توانایی این پهپاد در پراوز در ارتفاع بسیار پایین است . همزمان با این حمله در اقدامی نادر بمب افکن های سوخو24 روس جزیره مار در 24 کیلومتری بندر اودسا را بمباران کردن تله های انفجاری اکراینی ها یک جوخه ارتش اکراین که قصد تخلیه مواضع خود را به وسیله نفربر بی ام پی 2 داشت. به علت شدت آتش روسها نفربر مجبور به عقب نشینی شده و این جوخه نگون بخت در زیر حملات روسها منهدم شد برخورد خودر تایگر روس بروی مین و نجات خدمه آن اولین تلفات رزمی ترمیناتور روس در حومه کریمانا + تی 90 ام زخمی فنس ضد پهپاد انتحاری لانست آسیب دید نفربر بی تی ار 80 /82 اکراینی بر اثر اصابت پرتابه خرج گود بنا بر گفته منابع اکراینی یکی از سرنشینان خوش شانس نفربر دقیقا زیر محل اصابت قرار داشت ودر لحظه اصابت سر خود را خم کرده بود . کواد ارپی جی اکراینی این کواد کوپترهای معمولا مجهز به راکت پی جی 7 وی ال با قدرت نفوذ 500 م م در زره هستن چندین حمله توسط این کواد کوپتر ثبت شده است البته در یکی از حملات به یک نفربر بی ام پی 3 روس بعد از برخورد کواد به لوله توپ نفربر خسارت کمی بر جا ماند به طوری که حتی توپ قادر به شیلک مجدد بود شکار نفربر ام 113 اکراینی توسط زرهکوب 9k114 shturm خسارت های زرهی اکراین بی تی ار4 ام 113 و دو تانک تی 72 /64 انهدام دو خودرو زرهی ویک تانک اکراینی توسط بالگردهای کاموف بر پا شدن یک خندق دفاعی در حومه باخموت توسط ارتش اکراین اسرای اکراینی با تزریق گسترده تانکهای تی 90 ام - تی 80 بی وی ام و تی 72 بی 3 بخ خطوط درگیر و همچنین خبر ارسال تانکهای لئو پارد ابرامز و چلنچر به اکراین روسها در حال تحویل گلوله های قدرتمند 3vbm23 به یگان های زرهی این کشور در اکراین هستن .این گلوله های تولید سال 2016 و قدرت فنوذ حداکثر 750 م م در 200 متری را دارند آخرین لحظات عمر یک پهپاد تی بی 2 بیرقدار اکراینی / این پرنده اکراینی توسط پدافند هوایی روسی شکار شده این تصاویر توسط واحدهای چترباز روس منتشر شد واحتمالا از طریق حک شدن سامانه های تصویر برداری بیرقدار این تصاویر بدست امده است

بسم ا... امسال نیروی هوایی یک شکل خاصی پوستر ارائه می کند ....

جنگ اکراین از همون روز اول تبدیل به جنگ امار شده اما یک سوالی که در این چند وقت اخیر مطرح شده درباره وتعداد و وضعیت تانکهای ارتش اکراینه قبل از شروع حمله اکراینی ها چیزی بالغ بر 1300 تا 1500 دستگاه تانک عملیاتی داشتن بعد از درگیری های اکراین صدها دستگاه تانک خود رو از حالت ذخیره خارج کردن منابع اکراینی رقم کل تانکهای عملیاتی ارتش رو تا 2000 هزار دستگاه عنوان کرده . ولی الان حدود 600 دستگاه تانک برای ارتش اکراین در طول کل خطوط درگیری باقی مونده تازه حدود 400 تا 600 دستگاه هم از کشورهای اروپایی شرقی تحویل گرفتن . این یعنی حداکثر اکراین 2000 تا 2500 دستگاه تانک در اختیار داشته تازه خود منابع رسمی اکراین مدعی به غنیمت گرفتن 500 تانک روسی !!!!!!!! هستن که تا حالا تصاویری انگشت شماری از حضور تانکهای غنیمنی روس در سازمان رزم اکراین منتشر شده و اصلا با ارقام ادعایی اکراین جور در نمیاد . در کنار این مسائل ارتش اکراین سازمان رزمش رو چند برابر کرده و نیاز به ادوات زیادی داشته چهار ماه بعد از شروع درگیری ها معاون پشتیبانی ارتش اکراین اعلام کرد تا حالا 400 تانک و 700 نفربر از دست دادیم رئیس ستاد ارتش اکراین دو ماه پیش گفته بود برای شروع ضد حملات به 300 تانک و 500 نفربر جدید نیاز است . الان براساس خبرهای حدود 320 دستگاه تانک جدید توسط کشورهای غربی به اکراین تا اخر سال میلادی ارسال خواهد شد .البته ممکنه تعدادی از کشورها هم تانک لئو پارد 1 مدل آی 5 خودشون رو هم ارسال کنند اکراینی ها جدیدا اعلام کردن این نیاز 300 تانک برای دوماه پیش بوده ولی الان با توجه به شدت خسارتها به 500 تانک جدید نیاز دارند توی باخموت به اذعان رسانه های غربی روزانه 20 زرهپوش اکراینی منهدم ویا آسیب دیده همچنین منابع اکراینی تایید کردن تنها در باخموت تا کنون 100 امرپ از دست رفته جالب اینجاست رسانه های غربی و طرفداراشون دائم از تمام شدن تانکهای روسی خبر میدادن اما الان دربرابر اه ناله کمبود تانک اکراین سکوت کردن نکته که خیلی ها به اون توجه نمیکنند اینه خیلی از تانکهای که در میدان نبرد نبرد آسیب میبینند قابلیت تعمیر رو دارن هم اکراین و هم روسیه از گذشته صنایع زرهی مختلفی رو داشتن . روسها که خطوط تولیدش بشدت فعال شده ولی اکراین چی؟؟ به نظر میرسه اکراین در حملات موشکی روسها خیلی از انبارها و کارخانجات تعمیرو و تولید تانکش رو از دست داده الان بیشتر شده به صورت کارگاهی پاسخ گویی نیاز ارتش نیست در کنار این مسئله حملات روسها به شبکه برق اکراین هم تاثیر داشته . کشورهای اورپایی شرقی هم اصلا توان و بوجه کافی برای تعمیر و تولید تانکهای جدید رو ندارن . تنها لهستانه که اون هم بودجش فعلا صرف خریدهای خارجی شده 90 دستگاه تانک هم در جمهوری چک به مدت یک سال بعد از بهینه شده به اکراین ارسال میشه با پول هلند و آمریکا سوالی دیگه ایی که مطرح میشه در صورت تشکیل 3 یا 4 تیپ زرهی از این تانکها وحضور کاملا در یک ضد حمله سراسری و به فرض عقب راندن روسها تا شبه جزیره کریمه کلی از این تانکها یا نابود میشن ویا دچار نقص فنی وبعد از اون غربی ها میخوان چه چیزی به اکراین تحویل بدن . عموم تانکهای اهدایی شرقی به اکراین در قالب واحدهای مستقل در خرسون به کار گرفته شد عموما هم تی 72 ام 1 لهستانی که این واحدها شاهد خسارت های سنگینی شدن الان تنوع وحشتناکی در تجهیزات غربی در اکراین شکل گرفته که خودش سبب شده درصدی از این خودروها همیشه در حالت تعمیر باشند . اکراینی ها خیلی راحت تر با تجهیزات شرقی کار می کنند وبه دلیل ارسال تجهیزات غربی انبار شده به اکراین سریازان اکراینی گزارش های متعددی از نقص های فنی زود هنگام این ادوات ارسال کردن البته با توجه به اموزشهای چند هزرار نفر سرباز اکراینی در خاک انگلستان باید شاهد تحویل دهها دستگاه تانک چلنچر 1 و 2 و همچنین نفربرهای واریور به اکراین باشیم برای مثال خط تعمیر هویتزر های خودکششی کراب ساخت لهستان بشدت فعال شده ولی تعمیر هر کرااب حداقل 2 ماه زمان میبره حالا این رو مقایسه کنید با روسها که توی دو ماه فقط 100 دستگاه تانک تی 90 ام تحویل ارتش دادن . صدها دستگاه تانک تی72 بی 3 و بی 3 ام در کنار تانکهای تی 80

بخش دوم و پایانی یکی از اولویت های گرینکویچ به غیر ازبرنامه ریزی ماموریتهای پروازی آموزشی در حمایت از متحدین در حوزه درگیری خلیج فارس و همچنین اجرای حملات ضد داعش ، اجرای عملیات های ضد پهپاد بعنوان بخشی ازیک برنامه کلان برای فشار گسترده بر روی شبکه دفاع هوایی و موشکی کشورهای متحد ایالات متحده است که شامل یک برنامه ضد الکترونیک و ضد ضد الکترونیک و همچنین پروازهای مسلح به آموزش ارتشهای منطقه ای محسوب می شود . مجموع این تلاش های یک دفاع چندلایه را با هدف حداکثرسازی کارایی و اثربخشی ایجاد خواهد کرد . به گفته این نظامی ارشد سنتکام ، تهدید سامانه های هوایی بدون سرنشین (UAS / مجوعه عواملی است که باعث می شود یک هواپیمای بدون سر نشین(UAV یا Drone) کار کند: مثل ایستگاه کنترل زمینی، خلبانی که از راه دور پرنده را کنترل می کند ، ارتباطات ، تجهیزات پشتیبانی و غیره) بطور دائم در حال تغییر است و همزمان راه کارهای خنثی کردن این تهدید نیز مرتبا تغییر می کند . این روند درست مشابه مقابله با تهدیدات بالستیکی و کروز بوده ولی این نکته را می بایست مورد توجه قرار داد که هیچ کشوری تا امروز نتوانسته ، به تنهایی تهدید سامانه های رزمی بدون سرنشین را بطور کامل خنثی کند . با این وجود و ضمن توجه به این نکته که ارتش ایالات متحده با وجود استفاده از سامانه های پیشرفته تر ، هنوز موفق به خنثی سازی کامل سامانه های بدون سرنشین نشده ، ارتش اوکراین وضعیت به مراتب بغرنج تری را بخود می بیند و این هم در حوزه قدرت آتش دفاع هوایی و هم وجود یک استراتژی مشخص بازدارندگی قابل مشاهده است . این مساله با قابلیت های موجود و دردسترس شاهد-136 که توانایی تغییر مسیر در میانه پرواز را دارند ، تشدید شده ، اگر چه این پهپادها در برابر اهداف سخت سازی شده کارایی محدودی دارند ( البته با انتشار ویدئویی که درآن سرجنگی شاهد از یک دیوار بتونی عبور کرده و به یک ترانس برق آسیب شدید وارد نموده ، این ادعا هم در بتدریج در حال رنگ باختن است .م ) ،اما توانایی این نوع سلاح ها در انهدام اهداف کمتر محافظت شده ، نگرانی های جدی را پدید آورده است . به گفته مایکل نایتز ، تحلیلگر نظامی انستیتو واشنگتن ، بدون سرنشین های سری شاهد ، کلاهک جنگی بزرگی ندارند ، ولی دقت بالایی را به نمایش می گذارند ، تعمیر و نگهداری و شلیک به نسبت ساده ای دارند و در یک حالت اولیه ، کاربر چنین این تسلیحاتی ، همواره به اهداف با آسیب پذیری بالا و البته ارزشمند بلحاظ نظامی یا در قالب زیرساختهای حیاتی ، حمله ور خواهد شد . در همین زمینه ، دولت بایدن مدعی است که ایران تا کنون (ژانویه 2023 ) صدها فروند از این سلاح ها را به روسیه تحویل داده و کارشناسان فنی نیروهای مسلح ایران نیز برای ارائه پشتیبانی های فنی و آموزش نحوه استفاده به کریمه اعزام شده اند . با توجه به این مساله ، جان هاردی ، کارشناساس امنیتی بنیاد دفاع از دموکراسی ( یکی از بدنام ترین مجموعه های ضد ایرانی .م ) معتقد است که عملکرد بدون سرنشین های شاهد مزیتهای زیادی را در پی دارد ولی مهمترین آن ، بررسی چگونگی عملکرد تسلیحات ایرانی در میدان جنگ مدرن است . درواقع ، ایران با اتخاذ و اجرای استراتژی تکثیر پهپادی خود ، نخست بدنبال یادگیری بیشتر بوده ، دوم بدنبال بهبود جایگاه نظامی خود در منطقه است ، سوم مسیر مشخصی را برای انحراف اذهان غرب و ناتو از خاورمیانه دنبال می کند. براساس گزارش های موجود منتشره از سوی موسسات تحلیل دفاعی ، شاهد-136 با بردی در حدود 600 مایل و سرعت پیمایش حدود 100 مایل درساعت ، تحرک بسیار کمتری از هواپیماهای سبک سسنا دارد ولی با مجهز شدن به سامانه های هدایت اینرسیایی و ماهواره ای ، تبدیل به یک ابزار موثر جنگی شده است . در همین زمینه ، فرماندهی آموزش و دکترین ارتش ایالات متحده ( ترادوک ) شاهد-131 که نسخه کوچکتری از شاهد 136 است ، نیز کارکردی مشابه گونه بزرگترش را به نمایش می گذارد . تحقیقات موجود نشان می دهد که اجزای پیشرفته این بدون سرنشین ها نظیر قطعات نیمه هادی و اجزاء مربوط به سامانه هدایت اینرسیایی شاهد از شرکتهای خارجی تهیه شده و در داخل ایران بصورت یکپارچه در می آید . باا ین حال ، ارتش روسیه از نیمه دوم اکتبر 2022 در کنار شلیک انبوه موشک های کروز کالیبر ، بالستیک های اسکندر و نمونه های هواپرتاب کروز ، یک استراتژی مشخص را برای محروم کردن 1 میلیون اوکراینی از انرژی برق بواسطه شلیک صدها پهپاد شاهد136 در پیش گرفت است . این روند برای اشباع شبکه دفاع هوایی اوکراین صورت می گیرد و گفته میشود مبداء اصلی بخش قابل توجهی از این حملات ، از کریمه است . کارشناسان نظامی معتقدند که این حملات عمدتا درشب صورت می گیرد ، چرا که شبکه دفاع هوایی اوکراین ، بدلیل فعالیت فشرده در طول روز ، تقریبا از حالت هوشیاری کامل خارج می شود ، ضمن اینکه شناسایی پهپادهای مهاجم در شب به مراتب سخت تر به نظر می رسد . سایت های پرتاب این سامانه بسیار دورتر از دسترس سامانه های هیمارس ارتش اوکراین قرار دارند ، ضمن اینکه واحدهای نظامی اوکراین هنوز به سامانه های بردبلندتر نظیر اتامز مسلح نشده اند که گفته شده علت عدم تحویل آنها ، کاهش خطر گسترش درگیری در اوکراین و رویارویی مستقیم ایالات متحده و روسیه است . بدین ترتیب ، تا زمانی که ارتش روسیه امکان شلیک این پهپادها را دراختیار داشته باشد ، هزینه های پرداخت شده توسط اوکراین ، سیر صعودی خواهد داشت ، چرا که این پهپادهای 20 هزار دلاری ، ارزان ترین سامانه های تهاجمی است که روسها ازآن استفاده می کنند در حالی که چیزهای بسیار زیادی برای ارائه به ایران از فناورهای نظامی گرفته تا تولید مشترک مواد هسته ای می توانند داشته باشند . علاوه براین ، همکاری نزدیک میان این دو کشور ، به معنای بازشدن دست ایران در استفاده از حق وتوی روسها درشورای امنیت سازمان ملل است . برخی از ناظران نظامی معتقدند که پهپادهای ارزان قیمت ایرانی ، هزینه های به نسبت قابل توجهی را به پدافند هوایی اوکراین تحمیل می کنند ، تاجایی که گفته میشود هزینه شلیک هر موشک از سامانه دفاعی هوایی نظیر اس-300 به یک میلیون دلار نیز می رسد حتی سامانه های پیشرفته تر غربی نیز به ازای هر شلیک ، ده ها هزار دلار خرج بر روی دست دولت کیف می گذارد . این بدان معناست که در یک راهبرد رقابتی ، کاربرد شاهد 136 به این دلیل است که حریف مجبور خواهد شد تا هزینه های بیشتری را برای خنثی سازی حملات ، متقبل شود و این روند هرقدر به جلو حرکت نماید ، سیر صعودی بخود خواهد گرفت و احتمالا دست برتر را در اختیار خواهد داشت. به گفته تام کاراکو ، حملات پهپادی روسها به اوکراین ، بیشتر جنبه فرسایشی دارد و این مساله تا بدانجا ادامه پیدا نموده که حتی ایالات متحده بطور رسمی اعلام نمود که حتی استفاده از ظرفیتهای مازاد موجود برای تامین نیاز اوکراین ممکن است در کوتاه مدت پاسخگو نباشد . درعوض ، سرمایه گذاری بر روی جنگ الکترونیک میتواند تا حدی این تهدید را خنثی کند . حضور سامانه های دفاع هوایی نظیر استینگر و نمونه متحرک آن یعنی آونجر ، تا حدی به این مساله کمک نموده ولی هنوز مسیرطولانی برای خنثی سازی آن می بایست طی گردد . درواقع به گفته کارشناسان نظامی غربی ، هزینه سرنگونی هر فروند از پهپادهای سری شاهد یک چالش بزرگبوده و یک مشکل در ابعاد جهانی است . پی نوشت : 1- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند. 2- منبع : AIR AND SPACE FORCES MAGAZINE---JANUARY/FEBRUARY 2023

بسم ا.. پایگاه دوم شکاری - تبریز سالهای پیش از انقلاب اسلامی پی نوشت : چرا این الگوی استتار اینچنین زیبا به نظر می رسد ؟!!!!

AAI RQ-7 Shadow

Dassault nEUROn

مقدمه : در مهر سال 1399 ، مقاله ای به قلم مایکل هرزوگ در انجمن میلیتاری به فارسی برگردان شد که در آن از قول گادی آیزنکوت ، استراتژی رسمی اسراییل برای مقابله با ایران را مورد بررسی مختصر قرار داده بود ، ( اگر چه این مقاله هنوز به اتمام نرسیده و همچنان ادامه دارد ) اما مراکز بررسی راهبردی ایالات متحده ، اکنون مشغول بررسی کارآمدی این استراتژی به منظور الگوبرداری جهت بهینه نمودن اقدامات خود علیه ایران هستند ، این متن که در دو بخش ارائه می گردد ، اشاره ای تحلیلی در خصوص استراتژی CBW است . کارزاری میان یک جنگ همه جانبه !! آیا ایالات متحده درسهای لازم را فرا گرفته ؟!!!! برای ارتش عبری ، سال 2015 ، نقطه عطفی جدید بشمارمی آمد ، چرا که در اوت همین سال ، IDF نخستین بار استراتژی رسمی خود را در یک سند رسمی منتشر نمود . در مقدمه این سند ، نویسنده براین نکته تاکید مینمود که ارتش اسراییل هم اکنون در وضعیت موسوم به "کارزاری میان یک جنگ همه جانبه " (CBW یا معادل عبری آن MABAM) قرار گرفته و به اعتقاد یکی از تحلیلگران این سند ، هدف از طراحی و اجرای آن ، حفظ مستمرو متوازن روندهای منطقه ای به نفع اسراییل است . در این سند ، استراتژی CBW ، شامل مجموعه ای از اقدامات پیشگیرانه ، بخصوص عملیات مخفی برای تضعیف منظم قابلیتهای رو به گسترش دشمنان و جلوگیری از دستیابی آنان به قابلیتهای پیشرفته با هدف به تاخیر انداختن یک جنگ همه جانبه ، تقویت قدرت بازدارندگی و شرایط مطلوب برای ارتش اسراییل در صورت وقوع یک جنگ گسترده است . با این حال ، عملیات اخیر ارتش عبری علیه حماس در نواز غزه را نمی توان در این قالب قرار داد ، چرا که اقدام نظامی بطور مستقیم (با هدف خنثی کردن تلاش های گسترده حماس برای ذخیره راکتهای هدایت دقیق و همچنین ضربه به زیرساختهای نظامی نظیر شبکه تونل ها و سایتهای شلیک راکت ) منجر به ثبت تلفات مرگبار برای ارتش اسراییل گردید . با این وصف ، همانطور که برخی ناظران نظامی معتقدند ، CBW نه یک مفهوم جدید بشمار می آید و نه ادامه استراتژی امنیت ملی اسراییل که چندین سال است دنبال می شود . اما آنچه که سند سال 2015 را نسبت به روند قبلی متمایز می سازد ، مرتبط نمودن تحولات و اقدامات غیرمرتبط تکامل یافته بود که پیش ازاین بصورت منفصل اجرایی می شد ( اصل تجمیع اقدامات بهینه شده برای وصول به نتیجه مطلوب ). در نسخه به روز شده این استراتژی ( آوریل 2018 ) ارتش عبری ، استراتژی CBW را یک نبرد همه جانبه سیاسی ، رسانه ای و حقوقی تعریف نموده که یکی از مصداق های آن ، ایجاد روندی دیپلماتیک حساب شده با روسیه برای جلوگیری از گسترش توسعه نظامی دشمنان در خاک سوریه ،شناسایی و آشکارسازی علنی پایگاه های هسته ای محرمانه ایران و حمایت از تحریم های بین المللی علیه دشمنان بشمار می رفت . علاوه براین ،CBW یک صحنه رزمی چندبُعدی ، بین نهادی ( نظامی و اطلاعاتی ) تعریف گردید که ابزارهای تهاجمی و تدافعی برای نیل به هدف در آن کاربرد پیدا می نمود . به اعتقاد برخی تحلیلگران ، استراتژی CBW تا کنون موفقیتهای قابل ملاحضه ای را بدست آورده که ایجاد تاخیر در برنامه هسته ای ایران تا جلوگیری از تبدیل شدن سوریه به یک سکوی پرش برای عملیات نظامی – اطلاعاتی بر علیه اسراییل و جلوگیری از دستیابی حزب ا.. و حماس به راکتهای دقیق ( البته بر مبنای مدعای نویسنده . م ) از آن جمله است . اما موفقیت آمیز بودن این استراتژی ، بدان معنا نیست که ایالات متحده نیز می بایست از الگوی CBW اسرائیل برای تدوین راهبرد جدید خود در قبال ایران استفاده نماید . در عوض ، تجارب بدست آمده از پیاده سازی استراتژی CBW می بایست مورد مطالعه قرار گرفته و با توجه به تفاوتهای واضح میان اسراییل و ایالات متحده در حوزه موقعیت ژئواستراتژیک در صفحه شطرنج جهانی ، برحسب نیاز استفاده گردد . داده نما و تصویری مرتبط با شناور Klos-C مبنای استراتژی CBW در اسراییل : ماهیت استراتژی CBW برای ارتش اسراییل از آغاز با ابهامات زیادی در رسانه ها همراه شد ، بدین معنی که هرزمان این استراتژی در صدر اخبار قرار گرفت ، کارشناسان از آن با عبارت مفهومی "جنگ سایه ها " که به رهبری اسراییل علیه "محور مقاومت" به رهبری ایران نام می بردند . با این حال ، تا حال حاضر ( ژوئن 2021 ) هدف از طراحی CBW ، نفوذ به درون شبکه ایجاد شده توسط ایران یا نیروهای نیابتی آن در عراق ، سوریه و لبنان که بصورت متصل به هم طراحی شده اند ، بوده است . درصورتی که این هدف مبنای تحلیل قرار گیرد ، گزارشات منتشر شده از سال 2013 نشان می دهد که اسراییل صدها حمله هوایی علیه کاروان های تسلیحاتی ایران بویژه محموله های حاوی موشکهای هدایت دقیق ، انبارهای ذخیره سازی سلاح و مراکز اطلاعاتی حزب ا.. و سپاه پاسداران را طراحی و اجرا نموده که بطور خاص ، یک مورد تاثیر گذارآن را می توان در ژوئیه 2019 و حملات مستمر هواگردهای بدون سرنشین و سرنشین دار علیه اهدافی در عراق ، نیروهای شبه نظامی در سوریه و زیرساختهای تولید موشک در لبنان نام برد . تصاویر مربوط به ربودن شناور Francop در حوزه دریایی ، استراتژی CBW در شکلهای ویژه خود مورد استفاده قرار گرفت ، چنانکه می توان نخستین عملیات از این دسته را در ژانویه سال 2009 علیه شناور Monchegorsk ( مورد حمله قرار گرفتن از سوی تاسک فورس 151 نیروی دریایی ایالات متحده در حوالی قبرس ) ، شناور Hansa India در اکتبر ( توسط نیروی دریایی عبری ) و شناور Francop ( متوقف شده توسط نیروی دریایی عبری در 160 کیلومتری سواحل سرزمین های اشغالی ) دانست . پنج سال بعد ، در مارس 2014 ، واحدهای عملیات ویژه ارتش اسراییل با حمله به شناور Klos-C مدعای کشف موشکهای دوربرد به مقصد نور غزه را مطرح نمودند . از سال 2019 نیز گفته شده یگانهای عملیات ویژه نیروی دریایی ارتش عبری ، دست کم به 12 شناور ایرانی به مقصد سوریه حمله بردند که اغلب آنها حامل نفت ایران به منظور دور زدن تحریم ایالات متحده بود . این روند ازسال 2019 به طور مرتب افزایش پیدا نمود تا جایی که اخباری مبنی بر حمله به شناورهای ایرانی "شهر کرد" در مدیترانه و شناور "ساویز" در دریای سرخ نیز رسانه ای گردید . اما استراتژی CBW الزاماً به حملات هوایی و دریایی علیه ایران در منطقه ، محدود نشد . ساختار اطلاعاتی اسراییل ، حملات نظام مندی را در داخل خاک ایران و اغلب بر علیه اهداف هسته ای و ترور متخصصین اتمی ایران ترتیب داده که آخرین آن ، ترور فخری زاده ( شهید . م ) بعنوان موتور محرک برنامه هسته ای ایران بود . درواقع ، بیشتر این حملات به آژانس اطلاعات غیر نظامی اسراییل ( موساد) نسبت داده میشود که با استراتژی 2015 ارتش اسراییل مبنی بر همکاری متقابل میان دستگاه های نظامی و غیر نظامی است منطبق به نظر می رسد . علاوه براین ، احتمال دارد که یکسری عملیاتهای محرمانه نیز رخ داده باشد که هنوز توسط دستگاه های اطلاعاتی ایران شناسایی نشده که این امر بخصوص برای آسیب رساندن به قابلیتهای غنی سازی ایران صورت گرفته است . پی نوشت : 1- ادامه دارد ... 2- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی در انجمن میلیتاری ، براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی " منوط به ذکر دقیق منبع است . امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند./

بخش دوم ..... برخورد مستقیم نظامی ایران و اسراییل : بطور همزمان ، در حالی که در بازه زمانی 2018-2017 حملات اسراییل به اهداف کاملا مشخص ایرانی در خاک سوریه ، به شکل واضح و با شدت زیاد در جریان بود ، واحدهای سپاه قدس ایران نیز در حال آماده سازی های اولیه برای واکنش نظامی به منظور ایجاد بازدارندگی متقابل و همچنین افزایش هزینه حملات مهاجمان ، بود و براساس اطلاعات موجود ، چندین بار مستقیما" اهداف اسراییلی را مورد حمله قرارداد . این مساله بدان معنا بود که برای نخستین بار و پس از چندین دهه خصومت غیر مستقیم میان اسراییل و ایران ، ضربه های رد و بدل شده ، صورت مستقیم بخود گرفته بود . روزمه مایکل هرزوگ ، نویسنده مقاله با شروع فوریه 2018 ، نخستین برخورد مستقیم در سوریه ، زمانی که ایران رعین ناباوری همگان موفق شده یکفروند هواپیمای بدون سرنشین مسلح را از مبداء پایگاه هوایی تی-4 در مرکز سوریه به درون خاک اسراییل نفوذ داده و در آنجا هدف آتش متقابل واحدهای پدافند قرار گرفته و ساقط گردید ، رقم خورد . درپاسخ ، نیروی هوایی اسراییل نیز موقعیت استقرار خودروی کنترل و فرماندهی پهپاد فوق را در پایگاه هوایی سوریه کشف و علاوه بر منهدم کردن آن ، به ده ها هدف سپاه قدس در سوریه حمله نمود ، هر چند در جریان این حملات ، حداقل یک فروند جنگنده اف-16 هدف آتش شبکه دفاع هوایی سوریه قرار گرفت و ساقط گردید . چهارماه بعد ، در مه 2018 ، احتمالا در پاسخ به حملات تلافی جویانه اسراییل ، عناصر مسلح ناشناس ، حداقل 32 فروند راکت گراد را داخل خاک سوریه به سمت اهدافی در بلندی های جولان تحت کنترل اسراییل شلیک نمود که چهار فروند از این موشکها پس از عبور از مرز رهگیری شده و منهدم شدند . متقابلا" نیروی هوایی اسراییل با طراحی عملیاتی موسوم به "خانه پوشالی" ( House of Cards) ، صدها هدف دیگر ،از جمله زیرساختهای ایجاد شده توسط ایرانی ها را در سوریه مورد حمله قرارداد . در بیست و یکم ژانویه 2019 ، واحدهای موشکی منتسب به سپاه پاسداران ، یکفروند موشک دقیق میانبرد را در روشنایی روز و از مبداء پایگاه نظامی ارتش سوریه در جنوب دمشق بسمت ارتفاعات هرمون واقع در بلندیهای جولان ، شلیک کردند ، در حالی که موشک فوق ،توسط آتشبارهای پدافند هوایی گنبد آهنین رهگیری ومنهدم شد . درواقع ، روند شلیکهای موشکی ایران ، پاسخی بود به حملات مستمر نیروی هوایی اسراییل از دسامبر 2018 تا ژانویه 2019 به زیرساختهای نظامی ارتش سوریه که اینک تا حدودی در اختیار ایرانی ها گذاشته شده بود . بااین وصف ، پاسخ اسراییل به این سری حملات ... در تمامی موارد ذکر شده ، انچه که در وهله نخست به نظر میرسد ، این است که اسراییل اطلاعات مشخصی از روند برنامه های توسعه نظامی ایران در سوریه در اختیار داشته که این مساله بدان معناست که حملات اسراییل ، تمامی بسترهای آماده شده برای ایران به منظور مشروعیت دادن به اقدامات دفاعی و آفندی را هدف قرار داده است و این به شکل خاص ، زیرساختهای نظامی در حال آماده شدن ایران را مد نظر قرار میداد . در حالی که نیروی هوای اسراییل ، به شکل همزمان ، در تلاش بود تا بتدریج شبکه لایه لایه دفاع هوایی سوریه را بازکرده و سرفرصت ، تک تک عناصرآن را از میان برده و یا تضعیف نماید . گادی ایزنگوت در اواخر ژوئن 2019 نیز دوتیر راکت از سوریه بسوی ارتفاعات هرمون شلیک شد که موشک نخست در خاک سوریه سقوط نمود و دومی بدون ایجات خسارت در سرزمین های اشغالی فرود آمد . اگر این حمله به ایران منتسب نشد ، اما اجرای آن به گروه های تخت الحمایه ایران نسبت داده شد ،در حالی که همزمان با این رویدادها ، تنشها میان ایران و ایالات متحده نیز به اوج خود رسیده بود و گفته میشود که حتی برنامه ای برای حمله به اهداف ایرانی – سوری نیز در دست بررسی قرار داشت . با این حال ، یکی از مهمترین حملات مهم اسراییل علیه مجموعه های منتسب به ایران و حزب ا... در اول ژوئیه 2019 به ثبت رسید . اثر گذاری حملات اسراییل بر روند منازعه : در واقع ، مقامات امنیتی اسراییل براین باورند که عملیات نظامی مستمر اسراییل ، نقش اصلی را در خنثی نمودن برنامه های بلند مدت ایران به منظور تبدیل سوریه به یک جبهه نظامی قدرتنمند ضد اسراییلی بر عهده دارد . علاوه براین ، برخی از ناظران صحنه عملیات در سوریه معتقدند که این حملات میتواند در طولانی مدت ، روند جریان را به شکل موثر بر ضد ایران برگردانده و از تشدید احتمال درگیری مستقیم جلوگیری نماید . در نهایت ، ایرانی تا حال حاضر از انتقال و استقرار جتهای رزمی خود در خاک سوریه خودداری نموده اند و از سویی دیگر ، هنوز کنترل سامانه های روسی متعلقبه ارتش سوریه نیز در اختیار آنان قرار نگرفته است ، به همین دلیل اشراف اطلاعاتی در بخش جنوبی سوریه ، برای عناصر اطلاعاتی ایرانی در ضعیف ترین حالت ممکن قرار گرفته ، جایی که برای ایجاد بسترهای کسب اطلاعات به شکل موثر هنوز راه زیادی می بایست پیموده شود . بر همین اساس ، ایران مستمرا" در حال برنامه ریزی برای اعزام نیرو ، تعیین ماموریتها براساس مدل عملیاتی تعریف شده در سوریه است ، این الگو بیشتر بر نیازمندهای خاص ، شامل : 1-ایجاد بستر لازم در طول زمان برای طراحی واکنش متقابل در برابر حملات اسراییل ( با توجه به توسعه عملیاتی رزمی ایران در سوریه و نیازمندی به سامانه های دفاع هوایی پیشرفته ) 2-کاهش فاصله با قابلیتهای رزمی ارتش اسراییل ( در شمال وشرق سوریه ) 3- انتقال زیرساختهای استراتژیک منتقل شده به سوریه به مناطقی با درجه اهمیت کمتر نظامی ، غیر متمرکز کردن پتانسیل های نظامی 4-انتقال همه سامانه های رزمی و دپوهای تسلیحاتی به زیرساختهای ایجاد شده زیرزمینی و پنهان نمودن این زیرساختها تحت پوشش ارتش رسمی سوریه و صنایع دفاعی این کشور . در واقع ، بخش عمده ای از تحلیلگران امنیتی اسراییل براین باورند که جنبه اصلی برنامه ایران در سوریه ، تلاش برای انتقال عناصر اصلی "پروژه دقیق" این کشور در سازه های زیرزمینی یا استتار شده در لبنان ، تمرکز منابع برای ارتقاء این برنامه از یک پروژه محدوده به یک خط تولید کامل صنعتی ،افزایش پروازهای تجاری و همچنین فعال شدن خطوط دریایی ایران به لبنان و همچنین ایجاد یک ساختار نظامی کامل در عراق ، شامل تسلیح و آموزش شبه نظامیان شیعه بشمارمی آید . این مساله ، تا بدانجا برای مقامات ارشد اسراییلی ، پراهمیت بشمار می رود که در دسامبر 2018 ، مدیر اطلاعات ارتش اسراییل اظهار داشت که " عراق بشدت زیر کنترل سپاه قدس ایران قرار گرفته " و این کشور اکنون براحتی میتواند ، برنامه های بلند مدت خود را به مانند آنچه که در سوریه انجام شده ، در عراق نیز پیاده کند که بطور مستقیم ، امنیت اسراییل را نشانه گرفته است . به اعتقاد این مقام امنیتی ، استقرار ذخیره قابل توجهی از این موشکها در عراق ، نه تنها اسراییل ، بلکه یگانهای رزمی ارتش ایالات متحده ، عربستان سعودی و تحت شرایط خاصی ، اردن را نیز تهدید می کند . از آنجایی که ارتش سوریه کنترل بخشی از ارتفاعات جولان را در تابستان 2018 به لطف کمکهای بیدریغ ایران و ورود عناصر رزمی وابسته به آن از شورشیان مسلح ، مجددا" بازپس گرفت ، بلافاصله ، حزب ا... لبنان بدلیل تجربه افزون تر در خصوص گسترش توان رزم بواسطه استفاده از نیروهای محلی، مامور شد تا نیروی انسانی مورد نیاز را از مردم محلی ، بخصوص روستاهایی نظیر الخدر ( al-Khadr) در شمال جولان به منظور زمینه سازی برای حرکتهای آینده ، استقرار سامانه های تسلیحاتی و تهیه برنامه های عملیاتی فراهم نماید . اما از اکتبر 2017 ،هر دوبازوی عملیاتی حزب ا.. در جنوب سوریه ، توسط مدیریت اطلاعاتی فرماندهی جنوبی ارتش اسراییل مورد رصد قرار گرفت و درنهایت در مارس 2019 در یک کنفرانس مطبوعاتی ، در اختیار رسانه ها قرار گرفت . در کنار جنبه های نظامی ، تهران بر این باور است که میتواند بواسطه طرح ریزی یک نقشه دقیق واستفاده از ظرفیتهای فعلی سوریه ، بخش عمده ای از مشکلات ناشی از تحریم های ایالات متحده را دور زده و ازاین طریق ، بتواند با دستی گشاده تر ، برنامه های خود را سوریه پیش برد . در این میان ، گرچه مهمترین عامل مهار ایران در سوریه را می توان در اعمال فشار نظامی دانست ، اما الزاما" جلوگیری از به ثمر رسیدن طراحی تهران را نمی توان در حوزه بکارگیری سخت افزار نظامی جستجو نمود . بدین معنی که چالش میان ایران و اسراییل را نمی توان بدون در نظر گرفتن نقش مرکزی روسیه در سوریه و همچنین فشار اقتصادی ایالات متحده بر ایران مورد تجزیه و تحلیل قرار داد . به اعتقاد برخی ناظران سیاسی ، حضور روسیه ، ایران و اسراییل را مجبور ساخته تا حرکات خود را با دقت افزون تری مورد محاسبه قرار دهند ، ضمن اینکه نقش ایالات متحده نیز باعث شده تا ایران در اجرای نقشه جامع خود ، با جسارت بیشتری نسبت به گذشته ، عمل نماید . زاخاریا باومل نظامی صهیونیست که در جریان درگیری های نبرد 1982 جسدش در خاک سوریه باقی ماند رقص با خرس روسی : براساس آنچه سیر تحولات در سوریه نشان میدهد ، مجموعه تحلیلگران اسراییلی از ابتدای بحران و پس ازحضور نظامی روسیه در جنگ داخلی سوریه ،با رصد محیطی مملوء از بازیگران متفاوت بین المللی ، منطقه ای و محلی که گاها" منافع متضادی را دنبال می نمودند ، براین اعتقا د قرار داشتند که اولویت نخست سیاست خارجی می بایست ، گفتگو در بالاترین سطح با مهمترین بازیگرخارجی این صحنه ، یعنی روسیه صورت گیرد . در واقع امر ، اسراییل و روسیه ، مواضع متفاوتی رادر خصوص ایران و سوریه و همچنین سیاستهای ایالات متحده در قبال ایران داشتند که بطور مشخص ، حول محورهای ذیل قابل تبیین می بود : 1-روسیه ، ایران و سایر گروه های مسلح حاضر در سوریه ، در کنار هم برای ابقای ساختار حکومتی اسد وارد جنگ شدند و در این میان ، ایران ، نقش محوری را برای پیشبرد این هدف بازی می کند ، وظیفه ای که بنا برخی تحلیل ها ، روندی ارزشمند برای روسیه بشمار می آید . 2- هر دوکشور ( ایران و روسیه ) هدفی مشترک را دنبال می کنند وآن خروج کامل ایالات متحده از سوریه و کاهش نفوذ این کشور در منطقه است . 3- روسیه از ابتدای خروج ایالات متحده از توافق هسته ای و اعمال استراتژی فشار حداکثری بر ایران همواره به این روند معترض بود . 4- روسیه ، تامین کننده اصلی تسلیحات برای ایران است و دو کشور خارج از مساله سوریه ، منافع همپوشان دیگری ، نظیر تلاش برای محدود کردن نفوذ سیاسی ایالات متحده در اسیای میانه و همچنین همکاری در چهارچوب های اقتصادی اوراسیا را دنبال می کنند . در عین حال ، اسراییل با موشکافی قابل توجهی ، منافع متضاد و واگرای موجود میان ایران و روسیه را در حوزه سوریه مورد شناسایی قرار داد و بصورت ماهرانه ای مانور خود را برای افزایش شکاف در این مورد برنامه ریزی نمود . حقیقت امر آن است که در گفتگوهای دوجانبه میان اسراییل و روسیه که از اواخر 2015 آغاز شده ، چند هسته اصلی برای نیل به یک درک مشترک برای ادامه مسیر ، بوجود آمده است . در ابتدای امر ، روسیه برای طرف مقابل تصریح نمود که بدلیل عدم وجود اراده یا توانایی سیاسی و یا هردو ، اقدامی برای قطع دسترسی حضور نظامی ایران در سوریه نخواهد کرد و این حضور را بعنوان یک چالش بلندمدت برای خود که به معنای پذیرش نقش ایران و ایجاد یک ارتباط پایدار سیاسی بشمار می آید ، مورد پذیرش قرار داده است . بدین معنی که روسیه آمادگی کامل خود را برای اعمال نفوذ به منظور جلوگیری از گسترس نفوذ طرف ایرانی ، به نمایش گذاشت . بعنوان مثال ، روسها بخوبی از نفوذ خود برای عدم ایجاد دسترسی به ایران برای کنترل یک اسکله واقع در بندر طرطوس، درست در مجاورت پایگاه دریایی ارتش این کشور ، استفاده نمود . فراتر از این مساله ، به شکل کاملا غیر محسوس ، ارتش اسراییل ، بر مبنای همین گفتگوها ، آزادی عمل کاملی برای هدف قرار دادن موقعیتهای نظامی ایران در خاک سوریه را تا زمانی که نیروهای مسلح و ثبات حکومت سوریه را دچار خطر نکند ، بدست آورد . درواقع ، روسها با متعهد شدن به این توافق نانوشته ، موجب شدند تا ایران مجبور شود تا حضور نظامی خود را در نزدیکی مرز به حداقل برساند و تنها پس از فروکش نمودن جنگ ، این ارتش رسمی سوریه باشد که اجازه استقرار درآن را بدست آورد . متقابلا" برای تضمین این تعهد ، ارتش روسیه ، بخش عمده ای از پلیس نظامی خود را به این منطقه حائل اعزام نمود ، هر چند در بسیاری از موارد ، ارتش روسیه ، مانع از حضور عناصر نظامی ایرانی که با یونیفرم ارتش سوریه در این مناطق ، بخصوص جنوب سوریه تردد دارند ، نشده است . اما با افزایش حالت مخاصمه میان ایران و اسراییل در بازه زمانی 18-2017 ، توافق نانوشته میان اسراییل و روسیه به شکل غیر قابل باوری تحت فشار قرار گرفت و شکافها میان دو طرف ، افزایش پیدا نمود . از یک سو ، ستاد ارتش روسیه ، افزایش رصد خطر برای نیروهای اعزامی خود به سوریه را غیر قابل قبول میدانست . این واقعیت که نیروهای ایرانی ، براساس محاسبات خود ، بخش عمده ای از دارایی های نظامی خود را در مجاورت موقعیت استقرار واحدهای روسی مستقر نموده بودند تا در برابر حملات هوایی ارتش اسراییل ، مصونیت بیشتری را در اختیار داشته باشند ، موجب شد تا در سپتامبر 2018 ، یک بحران شدید میان روسها و ارتش اسراییل پدید آمده و همین امر باعث شد تا جلسات از پیش برنامه ریزی شده میان این دو ، برای چندماه به تعویق بیافتد . این بحران را میتوان مملوء از تناقضاتی دانست که در محیط امنیتی خاورمیانه ، سالهاست که وجود دارد . از یک سو، اسراییل به شکل مستمر ، توانایی ها نظامی حزب ا.. را که در ارتباط مستقیم با "پروژه دقیق" بود ، هدف قرار میداد که درست زیر بینی روسها در شمال غربی سوریه قرار داشت ، از سویی دیگر ، شبکه پدافند ارتش سوریه ، یک فروند پرنده شناسایی IL-20 روسی را به زعم مهاجم بودن ساقط نمود و نزدیک به 15 پرسنل روسی در این میان کشته شدند و روسها نیز مقصر اصلی ماجرا را نیروی هوایی اسراییل دانست که با پوشش قرار دادن پرنده روسی ، مبادرت به اجرای عملیات تهاجمی می نمودند .( در واقع به اعتقاد نویسنده متن ، ادعای روسها ، دروغ بوده . م ) . از طرفی دیگر ، روسها با تحویل سامانه اس-300 به ارتش سوریه ، که پیش ازاین با فشار ایالات متحده و اسراییل ، صدور آن متوقف شده بود ، اسد را موردتشویق قراردادند. بااین حال ، دلایل مختلفی ممکن است بر این نوع نگر روسها ، موثر واقع شود . نخست اینکه در حوزه ساختار دفاعی ارتش روسیه ، هنوز نگرش نامطلوبی در خصوص اسراییل وجود دارد که احتمالا تمایل نخواهند داشت مسئولیت کامل ساقط شدن هواگرد روسی را توسط سامانه های دفاع هوایی محصول این کشور توسط متحدشان را قبول کنند . علاوه براین ، روسها به شکل روزافزون ، نسبت به دامنه ، ماهیت و استمرار حملات هوایی ارتش اسراییل به خاک سوریه واکنش عصبی نشان میدادند و به شکل کاملا هوشمندانه ای ، از این رویداد ( سقوط ایلوشین روسی ) استفاده کردند تا ضمن محدود کردن آزادی عمل توافق شده با اسراییل ، مکانیزم جدیدی را برای ادامه آنچه که "اقدامات تامینی / ایمنی " نامیده میشد ، طراحی نمایند . دراین زمینه ، مقامات ارشد دفاعی اسراییل براین باورند که جهت گیری متفاوت روسیه نسبت به گذشته در خصوص مقصر جلوه دادن اسراییل را می توان در قالب تاکتیک جدید روسها برای پیشبرد روند تفاهم احتمالی با ایالات متحده در زمینه خروج احتمالی از سوریه و سایر مسائل بین المللی دانست . در همان زمان رسانه های عبری گزارش داده بودند که مسکو قبل از ساقط شدن هواگرد شناسایی خود برفراز مدیترانه ، تماسهای نزدیکی را با اسراییل به منظور گفتگو با ایالات متحده برقرار کرده بود . به اعتقاد کارشناسان امنیتی عبری ، روسها براین تمایل قرارداشتند که در ازای ایجاد فشار برایران به منظور کاهش فعالیتهای خود و گروه های نزدیک به ان در سوریه و همچنین خارج کردن بخش قابل ملاحضه ای نیروهای خود ، روند اجرای تحریم های اقتصادی از سوی ایالات متحده منجمد گردد . با این وصف ، تل آویو بدلیل عدم تمایل در خصوص محدود کردن تحریم های اقتصادی بر علیه تهران ، این پیشنهاد را نپذیرفت ، اما مقامات تل آویو معتقدند که دولت ترامپ ، به احتمال بسیار زیاد ، قبل از خروج کامل نیروهای آمریکایی از سوریه (دسامبر 2018) بتدریج علاقه خود را به معامله با روسها ، اعلام کند . اما پی آمد حادثه ایلوشین روسی را می توان در اضافه شدن برخی الزامات و مکانیزم های جدید به "اقدامات تامینی " توافق شده میان اسراییل و روسیه جستجو نمود . این موارد شامل اطلاع رسانی ارتش اسراییل قبل از اجرای هر گونه حمله هوایی ( چند دقیقه قبل از اجرای بمباران ) ، تعریف واضح از مناطق هدف توسط نیروی هوایی اسراییل و مشخص شدن نقاط و موقعیتهایی بود که هر گونه حمله به ان به مثابه نقض توافق منتهی شده ، کانالهای ارتباطی میان دو ارتش و... می گردید . تمامی این موارد در چهارچوب یک یادداشت رسمی تفاهم شده میان طرفین و در امتداد تفاهم امضاء شده میان روسیه با ایالات متحده و ترکیه در خصوص ترکیه به امضاء طرفین رسید . این تفاهم نامه ، یک جنبه بسیار مهم را بخود می دید و آن عدم توقف کامل حملات اسراییل به خاک سوریه بود و برآیند کلی آن ، تحت فشار قراردادن بیشتر ایران برای کاهش فعالیتهای نظامی ، خودداری از استقرار موقعیتهای استقراری خود در نزدیکی پایگاه های روسی و به طور کلی محدود سازی فعالیتهای نظامی این کشور در سوریه بشمار می رفت . نتیجه کلی و برآیند روند فوق الذکر نشان می داد که اززمان ساقط شدن هواگرد روسی ، اسراییل موفقیتهای قابل ملاحضه ای را برای احیاء زمینه های مشترک کاری خود با روسیه در حوزه مسائل سوریه از جمله بهبود سازو کار هماهنگی های نظامی بدست آورده است ، چنانکه در اخرین دیدار نتانیاهو در مسکو( 4 آوریل 2019 ) ، وی با یک استقبال غیر معمولی ، شامل اجرای مراسم کامل نظامی ، تحویل باقی مانده جسد سرباز ( زاخاریا باومل / Zechariah Baumel) که در جنگ 1982 کشته شده و محل دفن آن توسط واحدهای روسی کشف شد ، روبرو گردید . ضمن اینکه در مذاکرات مستقیم میان دو طرف ، موافقت کلی درخصوص خروج نیروهای خارجی از سوریه صورت گرفت ولی نتیجه نهایی آن هرگر افشاء نشد. این درحالی است که به رسمیت شناخته شدن حاکمیت اسراییل بر ارتفاعات جولان از سوی ترامپ که بسرعت توسط روسیه رد شد ، به احتمال زیاد در فرایند فوق الذکر مشکلاتی ایجاد خواهد کرد. بدیهی است از زمان آغاز بحران در سپتامبر 2018 میان این دو بازیگر صحنه بین المللی ، اسراییل ، به شکل محسوسی اقدامات نظامی خود در سوریه را کاهش داده بود که این امر را بطور مستقیم می توان به محدود شدن تحرکات ایران در سوریه تحت فشار مشترک روسیه و اسراییل مرتبط دانست ، اما مقامات تل آویو همچنان مشتاق است که ضمن کاهش تنشها با روسیه ، میزان دقت در اجرای عملیات خود در داخل خاک سوریه را به حداکثر میزان خود برساند . در این میان ، بشار اسد بعنوان محور حرکتی بازیگران حاضر در سوریه ، بصورت توامان نگاه ویژه ای به ایران و روسیه دارد و در این مدت ، براین تلاش بوده تا با اجرای مانورهای ماهرانه میان این دو بازیگر ، فضای حرکتی خاصی را برای خود پدید آورد که این روند ، در رقابت آرام همراه با تنشهای مقطعی میان ایران و روسیه برای دسترسی به منظور استفاده از بنادر سوریه ، منابع طبیعی و دستیابی به پروژه های زیربنایی سوریه کاملا قابل مشاهده است که در برخی مواقع ، اصطکاکهای میان عناصر تحت کنترل ایران و بخش هایی از ارتش سوریه تحت حمایت روسیه به خشونت نیز منتهی میشود . با این وصف ، در حالی که اسد هنوز به حمایتهای نظامی و اقتصادی ایران بسیار وابسته است ، احتمالا" از نفوذ رو به گسترش ایران ، رضایت نداشته و به براساس تحلیل های موجود از منابع اطلاعاتی اسراییلی و غربی ، حملات مستمر اسراییل را بعنوان ابزاری برای رد درخواستهای ایران مورد استفاده قرار میدهد . با این وجود ، این ابهام هموراه پیش روی تحلیلگران امنیتی اسراییل وجود دارد که روسیه تا چه اندازه می تواند این انتظارات را تحقق بخشد ؟ در این خصوص ، برخی معتقدند که روسیه در جریان جلسات 3 جانبه ، بارها اعلام نموده که پتانسیل کافی برای ایجاد یک اهرم فشار موثر بدون کاهش قابل توجه تحریم های ایالات متحده برای وادار کردن ایران به خروج از سوریه را در اختیار ندارد . علاوه براین ، روسها انتظار دارند که در قبال اعمال فشار برایران ، اسد بعنوان تنها دولت رسمی در سوریه مورد پذیرش قرار گرفته و همه نیروهای خارجی در یک بازه زمانی از این کشور خارج شده و درنهایت تحریم های ایالات متحده علیه این کشور ( روسیه ) لغو گردد تا شرکتهای روسی توانایی شرکت در فرآیند بازسازی سوریه را داشته باشند . بطور طبیعی چنین انتظارانی موجب شده تا امکان تحقق آن از سوی اسراییل و ایالات متحده بعید به نظر برسد . نتیجه این مذاکرات ، هر چه باشد ، اسراییل قصد متوقف نمودن آنچه که مربوط به تامین منافع حیاتی امنیت ملی خود است را ندارد ، در عین اینکه ، تحلیل غالبی وجود دارد که تامین این منافع در همکاری مشترک با روسها نهفته است و این بستر را بوجود می آورد تا همچنان حملات مستمر بر علیه اهداف ایرانی در سوریه ادامه پیدا کند . پی نوشت : 1- ادامه دارد ............ 2- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی در انجمن میلیتاری ، براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی " منوط به ذکر دقیق منبع است . امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند./ MR9 

تا سیه روی شود هر که در او غش باشد... البته من صبر می کنم تا مخاطبین من و شما نه الان بلکه سیصد سال بعد قضاوت کنند درباره ی قدرت ایران....

این بخش هم به نظرم بخاطر رویکرد جغرافیایی شما به مسئله در حالی که مسئله بخش کوچکی در حوزه راهبرد و جغرافیای سیاسی دارد. عمق استراتژیک با این روش بدست نمیاد. شما از سمت تهران به بحران منطقه رفتید، باید از سمت بحران به تهران میرفتید. بعبارتی گروه ها و افراد بسیار بسیار زیادی در منطقه هستند که بقاشون منوط به حمایت یک نیروی خارجی هست و اگر بدستش نیارن توسط عوامل بسیاری نابود خواهند شد. بنابراین تهران در حال پاسخگویی به یک سری مطالبات مردمی در منطقه است. برای مثال: اگر ایران از شیعیان حمایت نکند، توسط تندروهای مذهبی سلفی قتل عام خواهند شد. اگر ایران این نیروها را مستقل و تبدیل نیروهای متکی به خود نکند، توان حمایت دایمی نخواهد داشت. از دو پیش فرض فوق به این نتیجه میرسیم: که دو نیرو یکی از سمت تهران و یکی از سمت مردم منطقه به یک نقطه مرجع در حال سوق دادن یکدیگر هستند. محل تلاقی این دو نیرو در نقطه مرجع معادلات راهبردی جهان اسلام که روایت کلان منطقه است خواهد بود. وقتی تهدیدات رو طبقه بندی کنید، تهدید اول فقر و بیکاری و .. دوم حکام ستمگر داخلی .. سوم گروه های تندرو داخلی .. چهارم کشورهای تهدید کننده .. پنجم تهدیدات کلان جهان اسلام .. محل های تلاقی بین این 5 عنصر فوق پیوسته در رفت و آمد است... بنابراین عمق استراتژیک مفهومی جانبی و محصول این تعامل است. کلیتش در یک کلام؛ اونی که تهران نشسته در راس امور این تصمیمات ولی امر مسلمین، بخصوص شیعیانه و براشون در صورت لزوم باید تصمیم بگیره، جئوپلوتیست یا استراتژیست نیست.

سلام براستاد عزیز ضمن تشکر از زحمات و توجه مستمر به میلیتاری

اگر بتوان رادار اف 14 و رادارهای زمینی رو شبکه کرد همچین امکانی وجود دارد ولی بسیار کار سختی است. اگز مستند اف 14 را دیده باشید خلبانان اف 14 برای اطمینان از برخورد فونیکس با هدف همیشه تلاش میکردند که هدف را در ساعت 12 خود قرار دهند که معمولا کار بسیار سختی بوده است. نکته بعدی اینکه اگر فونیکس با اطلاعات رادار زمینی به هدف نزدیک شود رادار موشک باید نقش رادار جستجو را بازی کند یعنی در نزدیکی هدف انرا پیدا و روی ان قفل کند. یعنی رادار هم نقش جستجو هم تعقیب را بازی کند. نمی دانم رادار یک موشک این قابلیت را دارد یا نه. یک راه هم شاید این باشد از سیکرهای حرارتی در موشک استفاده شود که موشک تا نزدیکی هدف با کمک رادار زمینی رفته بعد سیکرهای حرارتی ان هدف را پیدا و روی ان قفل کند. در هر حال قطعا یک مشکل اخلال در امواج رادیویی بین رادار زمینی و هواپیما و موشک توسط هدف است. کلا گفتن ان راحت است ولی فکر کنم کار سختی باشد