[quote name='hasanjj2' timestamp='1406772462' post='397805'] با تشکر فراوان بابت مطلب جالب... به نظرتون محدودیت اصلی ناوهای کلاس موج ما برای برخورداری از ترکیب تسلیحاتی مشابه کلاس لوپو، مثلا استفاده از 2 لانچر چهارتایی 2*2 به جای 2 لانچر 2 تایی، محدودیت وزنی هست...؟ چون به نظر نمیاد تبدیل لانچر موجود به 2*2 کار سختی باشه... [/quote] خوشحالم که مورد توجهتون قرار گرفت خب، این دیگه یه عادت شده که هروقت یه ناو خارجی میبینیم سعی میکنیم با کلاس موج یا الوند مقایسه کنیم. ولی باید یه سری نکات رو مدنظر داشت. اول اینکه دقت کنید ناوهای کلاس لوپو نزدیک به 3000 تن وزن دارند در حالیکه کلاس موج و الوند نزدیک به 1500 تن؛ یعنی لوپو دو برابر موج! همچنین لوپو تقریبا 20 درصد بلندتر از موج هست. حالا با این تفاوت در ابعاد و تناژ به تسلیحاتشون دقت کنید! توپ سینه: موج یک 76 م.م؛ لوپو یک 127 م.م توپ پاشنه: موج یک 40 م.م؛ لوپو دو 40 م.م دوقلو موشک ضدسطحی: موج 4 فروند؛ لوپو 8 فروند موشک ضدهوایی: موج 4 فروند؛ لوپو 8 فروند اژدر: هر دو دارای دو پرتابگر سه تایی 324 م.م نتیجه سرانگشتی (!): لوپو با تناژ دوبرابر؛ دو برابر موج تسلیحات داره..... اگرچه این روش مقایسه چندان صحیح نیست!!! دوم اینکه لوپو از ابتدا برای این حجم از تسلیحات طراحی شده و همانطور که در متن اومده برای حجم سنگینی از تسلیحات هم طراحی شده. ولی جماران و دماوند بر پایه کلاس الوند طراحی و ساخته شدند. این مورد حتی از مورد قبلی هم مهمتر هست...چون وقتی سازه ای برای کاربری معینی طراحی میشه، اغلب امکان توسعه و تغییرات کم هست. به هرحال همه ما دوست داریم ناوهای کلاس موج با تسلیحات بیشتر و پیشرفته تر ساخته بشن و ضعفهاشون برطرف بشه... ولی یادمون باشه ابعاد این کلاس برای برخورداری از حجم بالای تسلیحات کوچک هست و باید به فکر کلاسهای بزرگتر بود.

بسم ا..

مقایسه نمای فوقانی ببر آمریکایی دوکابین و ببر ایرانی دوسُکانه تک کابین

سلام و خسته نباشید ببینید مشکل اینجاست که چون قیمت شاهد 136 پایین هست میشه تعداد خیلی زیادی شاهد 136 ساخت و پرتاب کرد. وقتی مثلا 50 هزار شاهد 136 ساخته باشی به خاطر قیمت پایین شاهد 136 و برد بالای اون رسما همه ی سیستم های دفاع موشکی نابود میشوند و علاوه بر آن در مثال شما پالایشگاه هم نابود میشود. هیچ راه فراری باقی نمی ماند

مصاف -2 ؟!!!!

بسم ا... بال در بال فانتوم

اولین خرید نظامی ایران از روسیه 3 هزار کامیون کاماز وارد ایران خواهد شد و بخشی از آنها وارد ارکان نظامی می‌شوند. پایگاه خبری صابرین نیوز

بسم ا... پیدا شدن سرو کله یکفروند IL-76 MD نیروی هوایی روسیه در ایران ... به توپ GSh-23 بخش تحتانی سکان عمودی دقت کنید برای آوردن چیزی آمده یا برای بُردن ؟!!!

به نام خدا Latitude Engineering HQ-40 (Hybrid Quadcopter) هواپیمای بدون سرنشین (UAV) VTOL [2019] Latitude Engineering واقع در توسان آریزونای ایالات متحده در حال توسعه هواپیمای Hybrid Quadcopter دو بازویی است که توانایی برخاست و فرود عمودی (VTOL) را با پرواز رو به جلو ترکیب می کند. این هواپیما مداومتی تقریبا مشابه سامانه های نظامی فعلی ایالات متحده دارد اما ویژگی پرواز عمودی قطعا سودمندی آن را به خصوص در عملیات از کشتی افزایش می دهد. به همین دلیل توجه نیروی دریایی ایالات متحده به این پروژه جلب شده و فعالانه در حال ارزیابی آن در اواخر سال 2013 بود. در سال 2018 این شرکت توسط شرکت L3 خریداری شد. در اصل، Hybrid Quadcopter ترکیب پهپادی مرسومی دارد و از بال های مستقیم، بدنه محفظه موتور مرکزی و 2 بازو با باله سکانی (پشتی و شکمی) و یک پایدارساز افقی استفاده می کند. در بحث پیکربندی نیروی محرکه، تشابه این هواپیما با سامانه های پهپادی مرسوم به پایان می رسد؛ 4 ملخ روتور، 2 تا در انتها های هر بازو، قرار گرفته اند تا نیروی بالا بر عمودی را فراهم کنند. یک ملخ مرسوم در انتهای بدنه نصب شده و به همراه موتور اصلی، پیشران پرواز افقی مورد نیاز را ارائه می دهد. در این ترکیب، ملخ در پیکربندی pusher قرار دارد که به معنی جلو بردن سازه هوایی از عقب است (در مقایسه با قالب ملخ و موتور puller که هواپیما را از جلو در آسمان می کشد). محفظه موتور بدنه در بالای ستون اصلی بال قرار می گیرد. طرح مفهومی Hybrid Quadcopter توسط Latitude Engineering در طرح اولیه 11.3 کیلوگرمی در سال 2011 توسعه داده شد و پس از دوره برنامه ریزی در طول یک روز پیکربندی آن صورت گرفت. آزمایش های موفقیت آمیز، این طرح مفهومی را اثبات کرد. این مدل از 4 موتور الکتریکی استفاده می کند و نیروی خود را از 5 سلول 11000 میلی آمپر ساعتی باتری های پلیمری می گیرد. وقتی HQ به ارتفاع مناسب رسید، موتور افقی گازی 4 زمانه 0.5 اسب بخاری شروع به کار می کند که سرعت کروز پهپاد را به 74 کیلومتر بر ساعت می رساند و مداومت 15 ساعته را فراهم می کند. پهپاد توسط اپراتور زمینی یا سامانه کنترل خودکار مدیریت می شود. خلبان خودکار Piccolo امکان استفاده از شکل های مختلف کنترل از کاملا دستی که در آن پهپاد همانند یک هواپیمای رادیوکنترل پرواز می کند تا کاملا خودکار شامل برخاست و فرود و مسیریابی را می دهد. این نسخه با قیمت حدود 25 تا 30 هزار دلار فروخته خواهد شد. از این طرح، مدلی 30 کیلوگرمی به وجود آمد که در آزمایش های استفاده در کشتی های نیروی دریایی ایالات متحده شرکت خواهد کرد و قادر است از حداقل فضای عرشه در کشتی های با فضای بسته مثل ناوشکن ها و ناوچه ها استفاده کند. با اضافه شدن برد مداومتی پهپاد کلاس پریدیتور، سودمندی تاکتیکی یک پهپاد فرای افق در دریا های آزاد آشکار می شود (Latitude Engineering پیش بینی می کند Hybrid Quadcopter به مداومت 15 ساعته برسد). این مدل از فیبر کربن ساخته شده و با موتور 5 اسب بخاری مداومت 24 ساعته دارد. به علاوه، در امتداد 4 ملخ در سطح بالایی سازه هوایی، 4 ملخ هم در زیر بدنه قرار دارد که آن را تبدیل به اکتوکوپتر می کند. قیمت این نسخه حدود 60 هزار دلار است. 3 دلیل برای استفاده نکردن از روتور های کج پروانه وجود دارد: 1- طراحی HQ آسان تر است، نیاز بخش های متحرک کمتری دارد و اطمینان پذیری اش بیشتر است، 2- هرگونه وزن اضافه توسط مزایای آن جبران می شود و، 3- سامانه پیشران گازی/الکتریکی مداومت بیشتری را برای پهپاد فراهم می کند. نکته آخر به این دلیل است که خروجی قوی تر موتور های الکتریکی برای به پرواز درآوردن HQ استفاده می شود و چگالی انرژی بیشتر موتور های گازی (نسبت به باتری ها) در موقع حرکت افقی به کار می آید. پهپاد های کج پروانه تمام الکتریکی برای مداومت بالا به مقدار زیادی باتری احتیاج دارند. برای پهپاد های کج پروانه بنزینی با مداومت زیاد به موتور های سوپرشارژ 8 سیلندر برای برخاست نیاز است اما پرواز رو به جلو فقط به یک موتور کوچک 4 سیلندر خطی نیاز دارد. محموله آن حول تجهیزات بصری، حسگر ها و جمع‌آوری داده متمرکز است و هیچ مهماتی ندارد. این پهپاد نقش های مهمی برای کشتی های نیروی دریایی ایالات متحده ایفا خواهد کرد. مشخصات - سال ورود به خدمت: 2019 - وضعیت: تحت توسعه - تعداد فروند ساخته شده: حدود 1 - سازنده: Latitude Engineering - ایالات متحده - کشورهای استفاده کننده: ایالات متحده - نقش: جاسوسی-نظارت-شناسایی و پیش آهنگی (ISR، سنجش اهداف زمینی و منطقه هدف برای ارزیابی سطح تهدیدات محیطی، قدرت و تحرکات دشمن)، توانایی های بدون سرنشین (طراحی شده با توانایی های بدون سرنشین برای ایفای انواع نقش های بالای میدان نبرد) - وزن: 11.3 کیلوگرم (نسخه کوچکتر)، 27.2 کیلوگرم (نسخه بزگرتر) - حداکثر وزن برخاست: 12.2 کیلوگرم (نسخه کوچکتر)، 30.8 کیلوگرم (نسخه بزگرتر) – قوای محرکه: 4 موتور الکتریکی و 1 موتور گازی 0.5 اسب بخاری (نسخه کوچکتر)، 8 موتور الکتریکی و 1 موتور گازی 5 اسب بخاری (نسخه بزگرتر) - تسلیحات: ندارد. محموله شامل دوربین، حسگر، تجهیزات ارتباطی و جمع‌آوری داده - نسخه ها: HQ-40 (Hybrid Quadcopter) (سری پایه) منبع

بسم ا... فالکروم های ناونشین نیروی دریایی ارتش روسیه https://www.aparat.com/v/2WnsK

به گزارش سی ان ان تصاویر ماهواره‌ای نشان می‌دهد که ایران و روسیه در حال ساخت کارخانه تولید پهپاد در شرق مسکو هستند. کارخانه مشترک هواپیماهای بدون سرنشین ایران و روسیه ظرفیت تولید 6000 پهپاد را دارد

کبرا و موشک هوا به زمین شفق جدید مشخصات نسل جدید شفق : برد : 20 کیلومتر وزن سرجنگی : 13 کیلوگرم شلیک کن و فراموش کن هدایت فروسرخ و لیزری

به روز رسانی خودروهای جنگی پیاده نظام بی ام پی 1 به بی ام پی 2 وزارت دفاع یک به روز رسانی برای بی ام پی 1 در قسمت خودروهای زرهی صادراتی قرارداده. ایران حدود 800 خودرو جنگی پیاده نظام bmp 1 را خریداری کرده همچنین خودروی زرهی براق هم براساس بی ام پی 1 در ایران مونتاژ و ساخته شده که این میتواند گزینه ی ارتقا داخلی هم باشد. همچنین احتمال دارد بی ام پی 1 ها به چهار موشک تاپ اتک سدید 365 مجهز شوند(طبق سخنان سردار) مشخصات ارتقا: ● مجهز به تفنگ 30 میلی‌متری کمربند اتصال دوگانه، که به‌طور خودکار (تثبیت‌کننده) در گوشه و ارتفاع عمل می‌کند. ● مجهز به مسلسل 7.62 میلی متری، موشک انداز متحرک و ثابت و نارنجک دودزا. ● مجهز به دستگاه های دید در شب و روز. ● مجهز به سیستم های حفاظت NBC، آتش نشانی خودکار و صفحه دود. ● مجهز به امکانات ارتباطی و ناوبری، مخابرات و ژیروسکوپ. جزئیات:

نسخه ضد بالستیک سامانه باور ۳۷۳ چگونه میتواند باشد؟ طبق اخبار رسمی، پدافند هوایی ارتش به دنبال ساخت نسخه ی ضد بالستیک باور 373 میباشد. سامانه های دفاع موشکی در جهان برای مقابله با موشک های هسته ای و موشک های معمولی در برد های تئاتر و استراتژیک ساخته شده اند. برای مقایسه با باور 373، سیستم دفاع موشکی آمریکا را معرفی میکنیم. اجزای تشکیل دهنده ی سیستم دفاع موشکی آمریکا : سنسورهای ماهواره و رادارهای زمینی یا دریایی ماهواره‌های فضایی و رادارهای زمینی یا دریایی با هم یک سیستم نظارتی ایجاد می‌کنند که به : شناسایی موشک تهاجمی (تشخیص موشک پس از پرتاب) فرق گذاری (تهدید در مقابل طعمه یا سایر اقدامات متقابل) ردیابی (موشک را "در دید" نگه دارید تا یک رهگیر بتواند آن را پیدا کند و تهدید را از بین ببرد). می انجامد. رهگیرها رهگیرها موشک هایی هستند که پس از شناسایی تهدید مورد استفاده قرار می گیرند. موشک‌ها بوستر را حمل می‌کنند که از موشک جدا می‌شوند (که تقویت‌کننده یا راکت نیز نامیده می‌شود) و کلاهک سپس برای از بین بردن تهدید حرکت می‌کند. کلاهک موشک های امروزی "ضربه برای کشتن" هستند، به این معنی که هدف آنها از بین بردن تهدید با برخورد واقعی با آن است. با توجه به سرعتی که موشک های دشمن ورودی و موشک های رهگیر حرکت میکنند، این کار به طور استعاری با "اصابت گلوله به گلوله دیگر" مقایسه شده است. البته برخی از رهگیرها یک تکه هستند (به این معنی که کلاهک از تقویت کننده ی خود جدا نمی شود)، مانند Patriot Advanced Capability-3 (PAC-3). علاوه بر این، رهگیرها به پرتابگر نیاز دارند. برخی از رهگیرها از سیلوهای درون زمینی، کامیون های متحرک جاده ای یا کشتی ها پرتاب می شوند.در حال حاضر هیچ رهگیر در فضا وجود ندارد، اگرچه این ایده ارائه شده است. این پرتابگرها و رهگیرها را می توان در یک "آتشبار" حمل کرد که می تواند مجموعه ای از پرتابگرها، رهگیرها با تقویت کننده، رادارها و کنترل آتش باشد. دستور و کنترل تمام داده هایی که توسط حسگرها و رادارها پردازش می شود و سپس به کلاهک رهگیر ارسال می شود، از طریق شبکه دیگری از مراکز فرماندهی به هم متصل می شوند. این مراکز در سراسر جهان مستقر هستند و توسط همکاری چندین شاخه و فرماندهی مختلف ارتش ایالات متحده فعالیت می کنند. این مراکز فرماندهی از "کنترل آتش" مراقبت میکنند. ویژگی سیستم دفاع موشکی : این سیستم میتواند علیه اهداف دیگر مانند موشک های کروز و هواپیماها هم به کار گرفته شود. مشکلات دفاع ضد موشکی : این سامانه فقط میتواند با موشک ها در فاز میانی و پایانی عملکرد خود مقابله کنند. عملکرد این سامانه دارای هزینه ی بسیار بیشتری نسبت به هزینه ی حمله ی موشکی است. با موشک های ابرفراصوت سرشی نمی تواند مقابله کند. ______________________ تلخیص و ترجمه از mehdipersian برای میلیتاری _______________________ منبع: https://www.armscontrol.org/factsheets/missiledefenseataglance

آغاز ساخت پایگاه ملی پرتاب ماهواره ی چابهار «حسن سالاریه» معاون وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات از آخرین روند ساخت پایگاه ملی پرتاب چابهار بازدید کرد و ضمن دریافت آخرین گزارش‌ها از روند اجرای کلان پروژه پایگاه ملی پرتاب،‌ کلنگ احداث بخش‌های جدیدی از بناهای این پایگاه را بر زمین زد. پایگاه ملی پرتاب چابهار، یکی از مهم‌ترین پروژه‌های ملی فضایی کشور تحت مدیریت سازمان فضایی ایران است که از سال گذشته فرایند احداث آن آغاز شده است. طبق برنامه‌ریزی انجام شده، در ماه‌های آینده این پایگاه قابلیت نخستین پرتاب‌ ماهواره‌های بومی به مدارهای خورشید آهنگ را پیدا می‌کند./ایرنا

تصویر ماهواره ای موجود از این پایگاه پهپادی-بالگردی سپاه در زاهدان که البته آن زمان تا تکمیل فاصله داشت. این تصویر شمایل پایگاه رو به خوبی نشان میده. این پایگاه دستکم در برخی بخش ها (سوله هارو فاکتور بگیریم) متناسب با شرایط نزدیک به میدان نبرد ساخته شده. وقتی به نقشه و موقعیت قرارگیری پایگاه نگاه کنیم میبینیم که این پایگاه (فرودگاه شهر زاهدان) در نزدیک ترین محل ممکن به محل تلاقی مرز پاکستان و افغانستان است.( این محل تلاقی همانطور که واضح است یک مثلث تشکیل میدهد که نوک آن بسوی شهر زاهدان است). پس از نظر موقعیت این پایگاه میتوان گفت که اشراف کاملی بر منطقه مرزی و البته نظارت دوربرد بر تروریست پرور ترین مناطق دنیا در اختیار ما قرار خواهد داد. البته لازم به ذکر است که هوانیروز ارتش در ضلع جنوبی همین پایگاه از گذشته هلی گاه بالگردی در اختیار داشت. روز گذشته یکی از دوستان در استاتوس مطلب درستی رو متذکر شدند که بنظرم نیاز به توجه بیشتری داره. با توجه به تمامی تمهیدات پدافند غیر عاملی که برای این پایگاه در نظر گرفته شده موقعیت این پایگاه ریسک عملیاتی زیادی در مواقع بحرانی برخورداره. در کل موقعیت فرودگاه زاهدان بسیار عجیب و جای سوال بسیار دارد. در مناطقی که عملا مرز معنای درستی ندارد و هر روز در این مثلث شاهد رفت و آمد اشرار در بین سه کشور هستیم واقعا پایگاهی که در ۲۵ کیلومتری مرز قرار دارد، دارای یک موقعیت بحرانی است. مخصوصا که با توجه به نقشه حد فاصل این پایگاه تا مرز یکی از چریک پسندترین مناطق برای نفوذ تروریست ها میتواند باشد. تمام موارد فوق منهای این است که تهدیدی مشابه نفوذ پهپادی مانند نمونه کرمانشاه برای آن دور از انتظار نیست!

پی نوشت : انشا.. قول تشکیل تیم آکروجت نیروی هوایی با همین پرنده ها ، محقق بشود

سامانه پدافند هوایی 35 میلی متری سماوات (صادراتی) این سامانه پدافند هوایی با استفاده از توپ های خودکار دوقلو، مهمات 35x228 میلی متری استاندارد ناتو را شلیک می کند. این سیستم را می توان با رادار کنترل آتش خاموش (از راه دور) جفت کرد. این اسلحه ها می توانند مستقیماً از طریق یک سیستم دید پیشرفته و یا قفل کردن خودکار روی هدف با رادار مورد هدف قرار گیرند. این سیستم مجهز به بارگیری مجدد خودکار است که در مجموع 280 گلوله حمل می کند. این شامل یک رادار جستجوی داپلر پلاس، یک رادار ردیابی داپلر پالس و یک دوربین تلویزیون کواکسیال است. یک ژنراتور کوچک بنزینی نیز دارد. این یک سیستم دفاع هوایی برای کنترل هواپیماها در ارتفاع پایین و در محدوده ارتفاع کم و متوسط تا 3000 متر است. حداکثر فاصله موثر 4000 متر است. این سیستم نظارت هوایی، دستیابی به هدف، محاسبه مقادیر عمل مشتق و کنترل دو اسلحه ضد هوایی 35 میلی متری را انجام می دهد. واحد رادار با استفاده از سیستم های هیدرولیک برای نصب آنتن و تراز کردن پس از استقرار به سرعت آماده می شود. جزئیات:

توپ 100 میلی متری ضد هوایی سعیر (صادراتی) توپ ضد هوایی سعیر یک توپ دفاع هوایی با کالیبر متوسط است که بر روی یک کشنده ی چهارچرخ نصب شده است که توسط مرکز کنترل شلیک و رادار برای شلیک در برابر تهدیدات هوایی که تا ارتفاع 36000 فوت (12000 متر) پرواز می کند کنترل می شود. همچنین می توان از آن برای انهدام اهداف ارتفاع کم تا متوسط، دریایی و زمینی استفاده کرد. می توان از آن در هر دو نسخه یدک کشی یا خودکششی استفاده کرد. جزئیات :

بالگردی که در فاصله دورتری نسبت به دوربین قرار دارد ( آبی و سفید ) احتمالاً مربوط هست به پروژه بالگرد آموزشی "میلاد "

مین دریایی یک وسیلهٔ انفجاری است که در دریا، آبراهه‌ها و رودخانه‌ها گذاشته می‌شود و می‌تواند کشتی‌ها و زیردریایی‌ها را نابود کند. مین‌های دریایی وقتی که به کشتی دشمن نزدیک شوند یا با آن برخورد کنند، منفجر می‌شوند. مین‌های دریایی می‌توانند برای حمله به دشمنان مورد استفاده قرار گیرند، به‌طوری‌که می‌توانند حرکت کشتی‌های دشمن را مختل کرده یا موجب زندانی شدن آن در میان مین‌ها شوند. همچنین مین‌های دریایی کاربرد دفاعی نیز دارند؛ چنان که می‌توان از آن‌ها برای محافظت از مرز آبی خودی استفاده کرد. گونه های مختلف مین های دریایی بر اساس عملکرد: مین های دریایی را می توان به سه گروه عمده طبقه بندی کرد. مین های تماسی،کنترل از راه دور و نفوذکننده مین های تماسی: اولین مین ها معمولاً از این نوع بودند. آنها هنوز هم استفاده می شوند، زیرا در مقایسه با هر سلاح ضد کشتی دیگر بسیار کم هزینه هستند و هم به عنوان یک سلاح روانی و هم به عنوان روشی برای غرق کردن کشتی های دشمن مؤثر هستند. مین های شناور و اهن ربایی و مین های متحرک از انواع مین های تماسی هستند. مین های تماسی باید قبل از منفجر شدن توسط هدف لمس شوند، که آسیب به اثرات مستقیم انفجار را محدود می کند و معمولاً تنها کشتی ای را که آنها را تحریک می کند تحت تأثیر قرار می دهد. مین های کنترل از راه دور: مین‌های کنترل از راه دور (یا مین‌های انفجاری فرماندهی) که اغلب در ترکیب با توپخانه‌های ساحلی و هیدروفون‌ها استفاده می‌شوند، می‌توانند در زمان صلح در محل قرار گیرند، که یک مزیت بزرگ در مسدود کردن مسیرهای کشتیرانی مهم است. مین‌ها را معمولاً می‌توان با یک سوئیچ به مین‌های «عادی» تبدیل کرد (که از تسخیر ایستگاه کنترل و غیرفعال کردن مین‌ها توسط دشمن جلوگیری می‌کند)، در یک سیگنال منفجر شوند یا اجازه منفجر شدن خود به خود را داشته باشند. مین های نفوذ کننده: این مین ها به جای تماس مستقیم، توسط یک کشتی یا زیردریایی فعال می شوند. چنین مین‌هایی دارای حسگرهای الکترونیکی هستند که برای تشخیص وجود یک کشتی طراحی شده‌اند و زمانی که در محدوده انفجار کلاهک قرار می‌گیرد منفجر می‌شوند . فیوزهای این مین ها ممکن است دارای یک یا چند حسگر زیر باشند: مغناطیسی ، آکوستیک غیرفعال یا جابجایی فشار آب ناشی از نزدیکی یک کشتی. این نوع مین ها شامل مین های لنگر انداخته و مین های پایین هستند. مین های دریایی صادراتی ایران: چندین نوع مین دریایی توسط وزارت دفاع ایران برای صادرات قرار گرفته شده است. مهام 1 : این نوع مین از نوع شناور بوده و در عمق 1_3 متری آب شناور میماند. جزئیات: مهام 2 : مهام 2 یک مین پایین ثابت و مستقل با دو سنسور صوتی مغناطیسی و غیر جهت دار است. این مین حاوی 350 کیلوگرم مواد منفجره است که ان را می توان در عمق 10 تا 50 متری بستر دریا قرار داد تا زیردریایی ها و شناورهای سطحی (کشتی ها) با وزن بیش از 250 تن را نابود کند. جزئیات: مهام 3 : مهام 3 یک مین لنگردار با حسگرهای مغناطیسی و صوتی است که می تواند به جای استفاده از بوق یا تماس مستقیم با هدف، اهداف را تشخیص دهد. جزئیات: مهام 4 : مهام 4 یک مین چسبنده ی دریایی با امکان چسباندن بر روی سکوهای مختلف کشتی، سازه های فلزی و غیرفلزی مختلف توسط غواص با دو روش آهنربای دائمی و تیرانداز میخ است. عمق عملیات این مین 1-40 متر است. جزئیات: مهام 5 : مهام 5 یک مین ساحلی است که در عمق 1 متری (در فرورفتگی کامل) و حداکثر 5 متری (در جزر و مد) برای دفاع از جزیره و سواحل گذاشته میشود. این مین با یک سنسور مغناطیسی غیرفعال می تواند در برابر کشتی ها و کشتی های آبی خاکی که در حال نزدیک شدن به ساحل هستند استفاده شود. جزئیات: مهام 6 : مهام 6 یک مین شارژر عمقی است که به عنوان یک سلاح ضد زیردریایی (ASW) استفاده می شود. مین را می توان توسط کشتی های سطحی مجهز به پروژکتور (حداکثر فاصله 150 یارد) یا کشتی های دارای مسیر رهاسازی کار گذاشت. جزئیات: مهام 7 : مهام 7 یک مین پایین با 3 حسگر مغناطیسی صوتی، مادون صوت و 3 محوره است که به عنوان مین پنهان شناخته می شود. در برابر کشتی های با تناژ متوسط، کشتی های آبی خاکی و زیردریایی های کوچک استفاده می شود. این مین را می توان توسط کشتی های سطحی، هواپیما (با چتر نجات) و هلیکوپتر گذاشت. جزئیات:

توپ آلمانی که البته در کره ساخته میشه موتور که الگو برداری از یک موتور آلمانی هست و ساخت کره و سامانه دفاع فعال ساخت کره و مابقی سامانه ها یا ساخت سامسونگ و هیوندای هست یا با همکاری تالس ساخته شده در هرصورت کره جنوبی از نظر تکنولوژیک کاملا همتراز آلمان و فرانسه و حتی در بعضی موارد برتر هست الخصوص صنایع سنگین و الکترونیک .دلیل همکاری با این شرکتها نه ضعف تکنولوژیک بلکه کمبود تجربه در دنیای مارکتینگ نظامی هست