نیاز به سامانه اپتیکی ارزان هشدار امدن موشک و بمب های پهپادی داریم حداقل جان پرسنل حفظ بشود الان چند ویدئو دردناک دیدم از هدف قرار گرفتن پرسنل سوم خرداد و موشک و راداری خصوصا موقع اماده سازی این سیستم ها اگر ده تا ۲۰ ثانیه فرصت داشتند احتمالا از حملات جان سالم به در می بردند کوتاه مدت طرحی شبیه هاور مست اسراییلی یا نسخه ایرانیش پهپاد کابلی نیما برای پادگان و امکان نظامی استفاده کرد مجهز به دوربین و سلاح مثل کواد های انفجاری ضد پهپاد مثل اکراین تا موشک های مینیاتوری و جمر پهپادی البته یک کوادکوپتر رهگیر که از خمپاره ۱۲۰ اتوماتیک شلیک میشد بد نبود یا حتی از راکت ۱۰۷ پشت جیپ سفیر یا حتی از ار پی جی داخل یک پوسته محافظ بودن کواد ها سلاح هوشمند نصیر"؛ نقطه‌زنی با نارنجک‌های ۴۰ میلیمتری

ما تعداد بسیا زیادی توپ 23 میلیمتری تو کشور آماده داریم کافیه به دید در شب و هدفگیر هوشمند مجهزشون کنیم. تمام مکانیزه کردنشون به خاطر نیاز به برق کشی و رسیدگی هزینه بره ولی دید شبانه و هدفگیر با یه باتری کارش راه میفته

بسم ا... یک ایده اولیه و خام برای دفاع از سامانه های پدافند هوایی در برابر ریزپهپادها و شلیک مهمات ضدزره دوربرد با توجه به زدن رادارهای اخطار اولیه از یک برد 10 کیلومتری و در برد موثر سامانه ضد زره اسپایک /NOLS سه رینگ دفاعی برای هر سامانه پدافندی دوربرد / میان برد رینگ اول : سامانه های توپخانه ای چرخان نصیر ( اتوماتیک مجهز به سامانه های بصری دید در روز /شب محمول روی خودرو ) + رادار کاشف-99 ( برد رادار آرایه فازی حدود 12 کیلومتر و قابلیت شناسایی 300 هدف که از ابتدا برای مقابله با ریزپرنده ها طراحی شده بود ) + سامانه های اخلالگر رینگ دوم : برای مقابله با سامانه های ضدزره دوربرد ( اسپایک / NOLS ) پهپادهای شناسایی مسلح به حسگرهای مورد نیاز رینگ سوم : در صورت نزدیک بودن به مراکز شهری و حتی در مناطق بیرون از شهرها ، گروه های مسلح برای شناسایی عناصر دشمن پی نوشت : 1- این ایده خام صرفاً با فرض این مطرح شده که سامانه های نامبرده تولید شده باشند .. 2- زرهی کردن بدنه سامانه های پدافندی میان برد / دوربرد و همچنین طراحی یک پوشش برای حفاظت بیشتر از آنتن رادارها بعنوان آسیب پذیرترین بخش سامانه های دفاع هوایی هم به نظر باید درنظر گرفته شود

بسم ا... جت رزمی ناونشین جی-15تی با ارابه های فرود جدید https://aparat.com/v/mjzf40o

گزینه بعدی پدافند موشکی ضد پهپاد هست مزایا برد و دقت و تاثیر گذاری مناسب معایب قیمت بالا

بخش دهم تک نفوذی ، پرهزینه -کم فایده همانطور که در سطور پیشین شرح آن رفت ، بخش قابل ملاحضه ای از مولفه هایی که موجب شکست ضدحمله ارتش اوکراین درسال 2023 شد ، مشکلاتی جدیدی بشمار نمی آمدند چرا که ارتش پنجاه و هشتم تسلیحات ترکیبی ارتش روسیه ، عملیات دفاعی ماهرانه ای را با استفاده از روش های کلاسیک قرن بیستم انجام داد تا ارتش اوکراین و پشتیبانان غربی آن ، شکست سنگینی را درابعاد مختلفی نظیر پیش بینی عکس العمل مدافعان ، منابع تجهیزاتی و انسانی ذخیره و آمادگی آنها برای رویارویی با چالش های جدید پذیرا شوند. درواقع ، تمامی سازمان های نظامی برای مواجه با یک عملیات نظامی تهاجمی ، عموماً بر استفاده انبوه از واحدهای زرهی و توپخانه متحرک ، بدست گرفتن برتری هوایی موضعی برای محافظت از نیروهای خودی در برابر حملات هوایی دشمن و عقبه وی به منظور برهم زدن سازمان رزمی آن و جلوگیری از جابه جایی عناصر مدافع تاکید داشتند و دارند . بنابراین ، شیوه دفاعی که ابتدا توسط ارتش روسیه و سپس بصورت فزاینده ای توسط ارتش اوکراین استفاده شده و می شود بخوبی جنگ را بصورت یک صحنه نبرد موضعی درآورده و هیچکدام ازطرفین نیز تا کنون ( دسامبر 2024 ) موفق نشده تا با استفاده از روش های کلاسیک خود را از تله آن بیرون آورد. حتی زمانی که ارتش روسیه حملات هوایی انبوه خود را با مهمات هدایت شونده سُرشی آغاز نمود ، سایر اجزاء صحنه نبرد امکان هماهنگ شدن با آن برای خروج از چهارچوب رزم خندقی را پیدا نکردند. حملات با مهمات پرسه زن روسی در محور کورسک https://aparat.com/v/dxnw27n چالش جدید : سامانه های ضربتی/شناسایی تاکتیکی با وجود توقف نسبی درگیری روی زمین ، فناوری جدید این امکان را به طرفین داد که جنبه جدیدی از درگیری را به صحنه نبرد اضافه کنند . در میان این نوآوری ها و علیرغم اینکه شروع عملیات جنگ الکترونیک را می توان با آغاز استفاده از ارتباطات الکترومغناطیسی همزمان دانست ، ولی بدلیل وابستگی بیش از حد ارتش ها به سامانه های مخابراتی ، تلاش برای ایجاد اختلال درآن به یک روش رزمی جدید و کاملا تخصصی تبدیل گشت. از سویی دیگر ، گسترش ناگهانی استفاده از سامانه های بی سرنشین بویژه گونه های هواپایه آن که حسگرهای منصوب برآن را به سامانه های توپخانه زمینی پیوند می داد ، باعث گردید تا مفهوم جدیدی با عنوان سامانه های ضربتی/شناسایی تاکتیکی شکل بگیرد و این خود به معنای پیدایش چالش بسیار بزرگی برای شیوه های دفاعی کلاسیک بود که درآن تلاش می شد تا ضمن ایجاد اختلال در ارتباطات دشمن ، تحرکات وی با استفاده از سامانه های خاصی محدود گردد. ماهیت سامانه های ضربتی/شناسایی تاکتیکی همانطور که در سطور پیشین شرح آن رفت ، مفاهیم سامانه های شناسایی – ضربتی ( RSC) و سامانه های شناسایی- آتش ( RFC) در ارتش شوروی سابق ، یک جداسازی منطقی میان سامانه های آتشباری ( نیروی هوایی ، توپخانه متعارف ، توپخانه موشکی .. ) براساس بُرد بوجود آورد تا سامانه های شناسایی – ضربتی به شکل خاص در سطح عملیاتی و سامانه های سامانه های شناسایی- آتش درسطح عملیات بکار گرفته شوند. اگر این مساله مبناء تحلیل قرار گیرد ، اکنون طرفین درگیری در اوکراین ، این دومفهوم را با یکدیگر ادغام کرده تا اثر آن را به شکل مستقیم در سطح تاکتیکی مشاهده کنند. حملات با مهمات پرسه زن در صحنه رزم اوکراین https://www.aparat.com/v/obqm3uh بنابراین اکنون با ترکیب این دو می توان مفهوم سامانه های ضربتی/شناسایی تاکتیکی (TRCS/ Tactical Reconnaissance Strike Complex) را تعریف نمود که درآن حملات دوربرد ( پهپادها ، موشک ها و راکتهای دوربرد ) ، شلیک های کوتاهبرد ( توپخانه متعارف ، پهپادهای تاکتیکی و راکتهای کوتاهبرد ) در یک ساختار ادغام می شوند تا ابتدا اثرات آن در سطح تاکتیکی لمس شده و پیامدهای احتمالی آن نیز تا سطح عملیاتی ادامه یابد. درواقع سامانه های ضربتی/شناسایی تاکتیکی ترکیبی از شناسایی هوایی تاکتیکی گسترده توسط بی سرنشین ها ، آتش توپخانه اصلاح شده توسط پهپادها ، حملات هوایی دقیق با جتهای بال ثابت و پهپادها و تعداد زیادی مهمات پرسه زن اول شخص (FPV) است که تمامی آنها با هماهنگی مورد استفاده قرار می گیرد و یک ساختار جنگ الکترونیک گسترده ازآن پشتیبانی می کند با این حال ، هیچکدام ازطرفین هنوز از سامانه های تهاجمی دوربرد برای دفاع یا عملیات تهاجمی همزمان با اجرای تک های نفوذی در مقیاس گسترده استفاده ننموده هر چند توانایی این کار برای هردوطرف وجود دارد . با این حال واقعیت آن است که طرفین اکنون سامانه های مناسبی برای اجرای حملات دوربرد را در اختیار دارند بطوریکه روسها از این سامانه ها برای هدف قرار دادن موقعیت های راهبردی در عقبه ارتش اوکراین استفاده می کنند ، هر چد پهپادهای گل شمعدانی برای انهدام مواضع مشخصی در خطوط تماس نیز استفاده می شود . ارتش اوکراین نیز سامانه های دوربرد هدایت دقیق غربی را برای اجرای حملات در عمق دفاع روسیه بکارمی برد ولی هنوز این حملات با تک های نفوذی روی زمین ترکیب نشده اند ولی اگر چنین اتفاقی بخصوص در حوزه تاکتیکی رخ دهد ، می توان امیدوار بود که اثرات آن چیزی فراتر از کاربرد ترکیب پهپادهای شناسایی و توپخانه باشد. درواقع امر ، سامانه های توپخانه دوطرف همچنان محدودیت های قابل توجهی رابه نمایش می گذارند که توانایی کاربران آن ربرای انهدام تعداد زیادی اهداف تاکتیکی در کوتاه ترین زمان ممکن تضعیف می کند. به همین دلیل هردوطرف برحسب تجربه یاد گرفته اند که انهدام خودروهای جداافتاده یا گروه های کوچک پیاده نظام درفواصل متفاوت از هم با کاربرد سامانه های بی سرنشین بسیار موثرتر از شلیک توپخانه کلاسیک است . این مشکل بدلیل شلیک تعداد قابل توجهی مهمات غیرهوشمند تشدید نیز شده ، هرچند هم روسها و هم اوکراینی ها به شکل محدود از مهمات هدایت شونده توپخانه بهره می برند. حملات با مهمات پرسه زن در محور تورتسک https://aparat.com/v/rxyotf9 بنابراین ، هنر کنونی ارتش های درگیر درآن است که تلاش کنند با استفاده از سامانه های بی سرنشین هوایی امکان هدایت آتش موثری را برای مهمات غیرهوشمند خود فراهم آورند که این امر با ظهور و گسترش سریع پهپادهای تاکتیکی ممکن شده است ،اما با وجود قابلیت هدایت آتش ، باز محدودیت های مهمی برای سامانه های توپخانه ای وجود دارد. از سویی دیگر ، توپخانه ( کششی یا خودکششی ) خود در برابر تاکتیک های ضدآتشبار دشمن آسیب پذیر به نظر می رسند چرا که رادارهای آتش یاب بسرعت مواضع استتار شده توپخانه طرف مقابل را شناسایی کرده و با اتش سنگین آن را از میان بردارند که این خود باعث شده تا تاکتیک شلیک- جابه جایی از سوی طرفین دیگر به شکل گسترده ای کاربرد پیدا کند. استفاده از چنین تاکتیک هایی بقای سامانه های توپخانه ای را افزون نموده ولی استمرار آتشباری را از نیروی زمینی گرفته و همین امر نیز انهدام اهداف متعدد را با مشکل مواجه می کند. به شکل خلاصه ، می توان تا حدودی یک دید کلی درخصوص این مساله که چرا عناصر توپخانه در جنگ اوکراین امکان درگیر شدن با تعداد محدودی هدف در یک منطقه کوچک دارند را بدست آورد در حالی که وظیفه کلاسیک آنها یعنی انهدام اهداف پراکنده در یک محدوده بسیار گسترده همچنان بخوبی اجرا می شود . پی نوشت : 1- ادامه دارد ... 2- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند.

راکت اندازهای هدایت شونده ایرانی فتح 360 و ابابیل در راه روسیه؟؟؟؟ تصاویر زیر در بندر انزالی گرفته شده است . با توجه به در شرف امضا بودن سند جامع راهبردی ایران و روسیه و پررنگ بودن همکاری های نظامی و امنیتی در این سند ممکن است بالاخره ایران موشک های خود را به روسیه منتقل کرده باشد

داده نمای فتاح 2 :