لطفا حذف شود...

این حجم از گسیل نیرو و نشانه گذاری های ادوات دو دلیل میتونه داشته باشه: اعلام جدیت و فشار نهایی برای اینکه پاشینیان مثل بخشیدن خاک در جنگ دوم این بار هم بگه بیایید دور هم شاد باشیم و عوضش کریدور لاچین را داریم و مرزهای جننوبی چه ارزشی داشت و مردم ارمنستان حسن اش اینه شما هم که عاشق عشق و حال! میتونید راحت برید انتالیا و استانبول ( واقعا خیلی از مردم ارمنستان هم براشون مرز و خاک و اینا مهم نیست و روابط با ترکیه را برای همین ها بیشتر دوست دارند تا خودشون را درگیر کنند توی مرزو ... هر چی باشه ارمنی های جمعیت مهاجر بیرونشون از جمعیت داخلشون بیشتره ) - حتی این نشانه های عمدی روی ادولت که نشانه های روس ها را در بدو تهاجم به اکراین تداعی میکنه هم بیشتر به همین منظور برد تبلیغاتیش هست والا رژیم باکو در مقابل ارمسنتان و پاشینیان نیاز به این ژانگولربازی ها نداره. دوم یک حمله واقعی و همه جانبه و برق آسا. طوریکه معادلات ایران را هم به هم بریزه و احتمالا روی سالگرد حوادث پاییز گذشته ایران هم حسابی حساب کرده و فکر میکنه بهترین موقع هست تا ایران را پان ها و تجزیه طلبان و براندازان مشغول کنند ( حتی کارفرمایی اسراییل و جمع کردن رسانه های فراسی زبان دورهم و سفرهای لندنیان به سرزمین های اشغالی و رایزنی های فشرده هم همه در یک پازل هست) و خودشون بتونند سریع چند سرپل بگیرند و خاطره خوش مذاکرات دور قبل را رقم بزنند. پاشینیان این بار شاید حتی بخش بزرگتری از اون زنگه زور بزرگ را هم بهشون بخشید. برای همین ایران باید پلن مطمئنی برای سناریوهای مختلف داشته باشه. اصلا ارتش را موظف کنه بدون توجه به تحولات فرعی کار خودش را بکنه و هرگونه ارتباط را سد کنه در وهله اول. اگر باکو تهاجم کرد که خب جنگ خواسته و دیگه فرقی نمیکنه ترکیه بخواد چه غلطی کنه. واقعا اگر رویای بزرگش را فکر میکنه ولو با جنگ با ایران به دست بیاره بزاره بجنگیم. فراموش نکنیم برای ما انرژی هسته ای بخشی از منافع ملی بود که سرش کوتاه نیومدیم و طرف مقابل همیشه حواسش بود به جنگ ختم نشه و ما هم دوست نداشتیم و مراقب بودیم و طرف مقابل تنها در صورت قطع منافع ( بمباران تاسیسات) حتما با جنگ روبرو میشد. در این مورد هم ههیچ فرقی نداره و مثل انرژی هسته ای موضوعی خیاتی برای کشور هست. ( حالا متفاوت) و اگر طرف مقابل بخواد قطع کنه منفعتی را ( مثل بمراان تاسیسات) طبیعتا ما هم قدم اخر را برمیداریم که دوست نداریم. منتهی اونجا امریکا عقل میکنه و میفهمه اینجا الهام نمیفهمه. پس. الهام و اردوغان روی عقب نشینی ایران و ترس و اهمال و تعلل و محافظه کاریش حساب کردند و بیشترین زور را میزنند تا بدون جنگ ایران را وادار به پذیرش خواستشون کنند ولی باید نشون بدیم که هیچ اهمالی در مورد این موضوع نداریم چون برای ما با انرژی هسته ای که فرق نداره حتی مهمتر هم هست. این موضوع عقب نشینی نداره. حالا الهام اگر میخواد کل حروف الفبا را هم روی ادوات بنویسه تا ایران گمان کنه پوتین و ارتشش دارند میان.فقط باید آماده بود. رهبر انقلاب به گفته فرماندهان نظامی با تمام مشلات به علت اینکه در بطن جنگ ها بودند و از خسارات جنگ اطلاع دارند خصوصا جنگ همسایگان و مسلمانان کشور را همیشه حتی با شماتت دوست و دشمن از جنگ ها و به قولی 6 جنگ بزرگ عبور داند ولی جایی که خودشون صراحتا خط قرمز اعلام کردند و اتفاقا به تاریخ کشور هم همیشه اهمیت دادند در حفظ مرزها و تمامیت ارضی من مطمئن هستم ایشون کوتاه نخواهند اومد حتی با وجود اینکه خیلی تلاش کردند در این سالها و می کنند که ایران وارد جنگی نشه. حالا واقعا باید دید این شهوتی که در اصل پاشینیان و روسیه برای الهام و اردوغان ساختند که میتونند رویاهاشون را وقتی ایران تحت فشار شدید هست و فتنه خائنان داخلی هم با دست دادن به دشمنان خراجی در جریان هست، محقق کنند براشون شیرین خواهد بود یا تلخ. جالبه گویا جنگ اکراین و ادای روس ها را دارند بازی میکنند. روس ها اون روزها چقدر میگفتند اقدامات ما متعارف هست! واقعا اگر دیگه چاره ای برامون نزارند نمیدونم میشه از این معرکه یک شمال سوریه برای ترکیه ساخت یا نه. وارد نخجوان میشیم به تهدید حضور تکفیریها و اسرایلی ها و تهدیدات تروریستی ( دقیقا مثل ترکیه ولی برای ما واقعی ) و بعد در میز معاملات از تکرهی خروج از شمال سوریه در قبال نخجوان را روی میز میزاریم. واقعا تحلیل ها خیلی ضعیف که اگر ایران وارد ارمنستان بشه برای جلوگری از پیشروی در حاشیه ارس دشمن و دشمن هم جاسرت کنه و نیروهای ایرانی را هدف قرار بده و ایران تلافی کنه ترکیه خودش را بندازه وسط و نیروهای ایرانی را هدف قرار بده. نباید به خاطر فرض جنون طرف و جسارتش از اقدام عقلانی ( قطع خط پیشروی باکو) عقب نشست.

ابهام زدایی برداشت شده از گفتگوی معاون هماهنگ کننده نیروی پدافند هوایی ارتش: پس عقاب یک موشک برای سامانه دزفول هست که میتونه در سایر سامانه ها هم احتمالا حضور داشته باشه. فکر کنم حالا بشه تاپیک دزفول را در عقاب ادغام کرد. چون عملا عقاب نام موشک سامانه پدافندی است نه نام یک سامانه پدافندی. در گفتگو به سامانه های پدافندی: سپر، دزفول، صیاد تاکتیکی و زوبین و باور اشاره شده بود.

سردار باقری در بازدید از همین نمایشگاه دستاوردهای دفاعی (محل حضور باور) اشاره کردند: در این نمایشگاه شاهد سامانه هایی برای پوشش ارتفاع بلند، متوسط و پست هستیم. ما تنها ارتفاع بلند را مشاهده کردیم و به نظر قسمتی از این نمایشگاه در معرض دید عموم نیست. شاید اون سامانه پست و یا حتی عقاب احتمالی هنوز برای رونمایی اماده نیست ولی ساخته شده نمونه مهندسیش.

در مورد شرایط و اقدامات اگر بخواهیم تحلیلی داشته باشیم: رژیم باکو با اینکه امکان اتصال به نخجوان را از میان استان سیونیک که باریکه ای است مطمئن و حتی یک بزرگراه شرقی و غربی از دل این باریکه ( بزرگتر از جاده حاشیه ارس) از اذربایجان به نخجوان کشیده شده اصرار داره که از حاشیه ارس به کریدور ادعایی اش برسه که طبیعی هم هست. باکو یک گذرگاه تحت حاکمیت مطلق خوش را میخواد که عملا جغرافیای کشورش را یکپارچه کنه و نقشه ها طبق اون تغییر کنند. اینطوری یک جغرافیای یکپارچه خواهد داشت و در اهداف ثانویه ارمنستان هم محصور میشه و شاید برای آینده و کل منطقه ای که روش ادعای تاریخی داره را بعدها بتونه راحت تر به چنگ بیاره. از طرفی این گذرگاه الان اگر از میانه ارمنستان باشه باعث جدایی مناطق جنوبی از شمالی میشه که یک دردسر هست براش. چون یا باید از حاکمیت مطلق خودش بر کریدور ادعایی چشم پوشی کنه و اجازه ارتباط امرنستان با مناطق جدا افتاده را بده یا اینکه اون مناطق را هم اشغال کنه که فعلا با توجه به حساسیت ها فرصتش را نمیبینه. بابراین بهترین راه داشتن کریدور در حاشیه ارس هست که مردم ارمنستان را هم به دو تکه جدا نمیکنه تا دردسرهای حقوق بشری و انسانی را داشته باشه در آینده. حالا ببینیم ایران چه کار میتونه بکنه. به نقشه پایین نگاه کنیم. ایران در یک بحث اگر ارمسنتان تصمیم به واگذاری حق حاکمیتی خاک خودش به باکو را بگیره میتونه درخواست مشابهی ارائه بده ( برای مردمی که حاضرند خاک و حاکمیت به باکو بدند چرا باید مشکل داشته باشند که به ایران هم بدند؟ خصوصا که با بکو خصومت دارند و تعداد زیادی ارمنی هم در ایران میتونه کمک کننده باشه ) حالا روی نقشه به 5 کریدور عبوری نگاه کنیم: 1.کریدور قرمز: کریدوری است که باکو میخواد. به عرض چند کیلومتر و از اونجا که ساحل ارس با جاده موجود و عرض مناسب اجازه باز کردن معبر مناسبی را بهش میده در دسترسی فوری به نخجوان ایده آل هست و ارمنستان هم کاملا جدا در شمال دیگه ادعایی نمیتونه داشته باشه. 2.کریدور سبز پررنگ: ایران در وهله اول میتونه تقاضای این کریدور را کنه. این کریدور باعث میشه که اصولا کریدور ادعایی باکو نهایتا مجبور باشه از اینجا عبور کنه و از اونجا که اگر فقط یک متر از کریدور ادعایی اذربایجان معارض داشته باشه اون نقشه یکپارچگی سرزمینی رخ نمیده پس گزینه مناسبی است. دوستی گفتند قبلا باکو میتونه از روی این کریدور فرضی پل بزنه یا تونل بکنه که طبیعتا ما اجازه نمیدیم چون برای ما اصل دسترسی به ارمنستان مهمه ولی اصل حفظ منافع ملی و کریدورهای تاریخی در جهت حفظ منافع کشور هم مهمه. اجازه به باکو برای یکپارچگی ساختگی سرزمینی فرقی نمیکنه که مرز ما را قطع کنه یا نه چون خلاف منافع ملی است پس اجازه نباید بدیم. این کریدور در همون یک متر هم ارزوی دسترسی تحت حاکمیتی باکو را قطع کنه کارش را درست انجام داده. 3 و 4.کریدور سبز و آبی کمرنگ: اگر ما بتونیم کریدور درخواستی را گسترش بدیم از فانتزی های آتی باکو زیاده خواهی هاش میتونیم به شکل مطمئن تری خیالمون راحت باشه. چون این دسترسی برای باکو انقدر مهم هست که ممکنه سعی کنه از نقاط دیگه میان بر بزنه ولو اون ضررهایی که اول بحث گفتم را هم داشته باشه براش. 5. کریدور نارنجی: این مسیر وجود نداره ولی اگر امکان ایجاد جاده باشه و استقرار مسیر مناسبی است برای امتداد کریدور در اختیار ایران. توضیح: توجه دارید که این بحث کریدور برای ما یک بحث کشورگشایانه نیست. ما حتی میتونیم در متن توافق محرمانه ذکر کنیم این فقط در ظاهر ماجراست و حقوقی برای ما ایجاد نمیکنه چون حق عدم دسترسی طرف ثالث. حتی میتونیم برای اون آشکارا مدتی بزارمی مثلا اعلام کنیم ایران و ارمسنتان طبق توافقی ترانزیتی تصمیم گرفتند که در ازای فلان مقدار گاز در مدت 20 یا 50 سال ارمنستان هم کریدوری ترانزیتی را به همین زمان به ایران اعطا کنه. که البته فقط ظاهر ماجراست و یک جای پا برای حضور جاده ای و ترافیکی و زیرساختی ما در طول این مسیر. حتی حضور پررنگی هم لازم نیست و همه چیز در ظاهر برای قطع ادعای باکو و ایجاد یک بهانه حقوقی برای ارمسنتان هست که کمتر وا بده. حالا این یک ایده خام هست و دوستان میتونند کمک کنند و نظر بدند و یا دلایل رد این ایده را بگند. پ ن: با ورود براندازان و رسانه های اپوزیسیون و نفوذی ها و پان های داخلی احتمالا شاهد بهانه هایی خواهیم بود که زمان آن شاه خائن موقع پیشکشی قره سود و اون کریدور حیاتی به اتاتورک و ترکیه ( با زیرکی اتاتورک و سوء استفاده از به اصطلاح ندید بدید بازی یک تازه به دوران رسیده جنگ ندیده گماشته شده نادان قدرت پرست، در مقابل یک نظامی جنگ دیده ی پخته شده ی زیرک، وطن پرست ) خواهیم بود. باریکه به اندازه دو سه کیلومتر که ارزشی نداره و اینطوری دل ترکیه را که با ما مشکل داره به دست میاریم و ازخودمون راضی میکنیم و حالا مشتی خاک چه ارزشی داره و ... دقیقا همان حرف ها و خیانت ها همیشه توسط خائنان و نفوذی ها در زرورق های شیک برای عوام هم بسته بندی میشند و نتیجش گلستان و ترکمنچای و قره سود و ارارات و دشت ناز و بحرین و ... جالبه یکی نیست بگه گاهی باریکه ای به عرض صد متر از صدها کیلومتر هم مهمتره. وقتی شما مرزها و نقاط استراتژیک را به دشمن یا رقیبت واگذار میکنی. گویی یکی الان بیاد بگه طالبان از عمق افغانستان چند هزار کیلومتر مربع به ما میدند در عوض ما یک باریکه از مرزهای شرقی را ببریم و دسترسی به دریای عمان با حق حاکمیت تام بدیم به افغانستان! منتظر روزنامه ها و سیاستمداران خائن قدرت طلب که منافع ملی براشون به قیمت کوبیدن دولت و نظام اهمیت نداره، براندازان خارجی به شکل تلویحی و خناثان منطقه ای و مردمان نادان داخلی مسخ رسانه های فارسی زبان و فضای مجازی باشیم.

سخنگوی پنتاگون در کنفرانسی مطبوعاتی اعلام کرد که گلوله های حاوی اورانیوم ضعیف نشده نه تنها مضر نیستند و باعث ایجاد سرطان نمیشوند ( نامبرده برای سند ادعایهای خویش به گروسی و سازمان انرژی اتمی که هیچ حرف شنوی ای از آمریکا ندارد و همچنین یک موسسه داخلی آمریکایی ارجاع داد) [بلکه طبق گزارش! موسسات آمریکایی داخلی محاسنی از جمله جوان سازی پوست، رشد مو و حتی در مواردی ترمیم زخم ها و رشد دندان با به کارگیری آن ها در میان ساکنین سرزمین های مورد عنایت اثرات این گلوله ها دیده شده است. ایشان سپس عنوان کرد خیلی از کشورها تقاضا دارند ما برای مهدهای کودک و محیط های عمومی شان از این دست سلاح ها ارسال کنیم که در حال بررسی موضوع و کفاف دادن انبارها هستیم. ایشان! در ادامه و پاسخ به سوال خبرنگاری که عنوان کرد چه برنامه ای برای استفاده از اثرات موثر و مفید این سلاح ها در داخل آمریکا دارید عنوان کرد ما قول دموکراسی و آزادی و رفاه را به مردم جهان داده ایم و هیچوقت مردم کشور خودمان را در اولویت چنین چیزهای ارزشمندی نسبت به جهان قرار نمیدهیم و خودخواه نیستیم. این ها همش برای مردم در وهله اول خاورمیانه است که در قلب ما جای به خصوصی دارند و بعد باقی جهان غیر از آمریکا. ]

با گسترش حضور نظامی آمریکا در خلیج فارس و به نظر اطمینان از اعمال نفوذ بالاخره وزارت خزانه داری آمریکا پس از یک و نیم سال بیانیه داد و رسما با بفاتن یک سری چرت و پرت بهم توقیف نفت ایران را اعلام کرد و عنوان کرد که احتمالا جزئی یا کلی به صندوق حمایت از قربیانیان فلان میپردازش. یک متن کاملا قلدرانه و مزورانه که نفت برای سپاه قدس(!) بوده احتمالا و اصولا صادرات نفت ایران غیرقانونی(!) است و پولشویی محسوب میشه و ... قبلا اشاره شد که واقعا کار دشواریه ولی در این مرحله اگر عملیاتی نشه و تلافی نشه طبیعتا این روند را که حالا کم کم ( یاد جنگ اکراین و روسیه میفتیم. تامین سلاح های حساس قدم به قدم و ماجرای پختن قورباغه در اب جوش ) دارند پیش میبرند حتما گسترشش میدند. البته فراموش نکنیم حتی کشوری به وسعت و قدرت روسیه را اموالش را مثل آب خوردن مصادره میکنند و یا زیرساختهایی که براش میلیاردها دلار هزینه کرده را نابود میکنند و دستش بسته است. کار ما هم خیلی سخته عملا. ولی این از اون مقطاعی است که باید اقدام کرد حتی با پذیرش ریسک. موضوع مرگ و زندگیه برای کشور ما. چقدر گفته میشه جهان جنگلی بیش نیست و تنها زور حاکم هست و رسانه ازاد و حق و ازادی و حقوق همه شعارهایی فریب امیز هستند برای حمایت از منافع خود و متحدینشون نه شعارهای همه شمول. رسانه های تخصصی حوزه نفت را هم نگاه میکنی از این عمل آمریکا حمایت کردند تلویحا و اقدام ایران در فروش نفتش را "قاچاق نفت" و "کار غیرقانونی" و "جرم" خوندند. حالا فروش نفت خودت چطور قاچاق هست. چه کسی حق داره برای درامدهای یک کشور قانون بزاره اونم سرخود و با حکم دادگاه یکی از شهرهاش! و اصولا جرم یعنی چی تو این ماجرا بماند ولی قلدری ای که توی متن ماجرا هست واقعا آزاردهنده است.

صدام دوم منطقه خاورمیانه؟! روزی صدام با تحریک غرب و حمایت اعراب وارد نبردی با ایرانی شد که گمان میکرد به خاطر انقلاب و وضعیت ارتشش ضعیف ترین موقعیت خودش را داره ( که داشت و شرایط ایران در بعد نظامی خصوصا و غائله های ضد انقلاب و روابط متشنجنش با غرب و زمزمه تحریم ها و ... بسیار دشوار بود و چقدر شبیه حالا و باز قائله های ضد انقلاب ) و حالا یک کوتوله ی دیگه که البته در قد و اندازه واقعا نصف صدام هم نیست دوباره همون مسیر را میره. با تحریک اسراییل و حمایت ترکیه و به قول خودش مشغول شدن ایران به ضدانقلاب و مشکلات تحریم و ... صدام گمان میکرد خلق عرب برای در خوزستان و اهواز فرش قرمز پهن خواهد کرد ( که البته خیانت هم کردند بعضا برخی پان های خائن بی وطن) و الهام که نه بلکه روسای پشت پرده اش هم گمان میکنند این بار پان ها براشون در آذربایجان و تبریز فرش قرمز پهن می کنند. شرایط ایران سخت هست. چهل و چند ساله که سخته. و فشارها نه تنها کم نشده که با افزایش حمایت های ایران از فلسطین و گسترش تفکرات شیعه و مقاومت ( طبیعتا امروز با سال 57 در بسط این تفکر و قدرتش قابل مقایسه نیست ) چندین و چند برابر هم شده. به انواع و اقسام و اتفاقا حمایت علنی و بیشتر کشورهای دیگه که هر کدوم از یک چیز گسترش این تفکر نگرانی دارند. حالا باید دید قمار این کوتوله و صدام دوم هم به سرنوشت صدام اول دچار میشه یا نه؟ بله در جنگ صدمه هست و آسیب و ... و احتمالا برای همین جنگ فرضی هم سال ها بعد کسانی خواهند نشست و خواهند گفت جنگ به تحریک(!) ایران بود و اصلا باکو که با ایران کاری نداشت و این ایران بود که خودش را وسط معرکه ای انداخت که بهش مربوط نبود و زیاده خواهی و گسترش انقلاب و نگرانی مشروع همسایگان باعث جنگ شد و از این صحبت ها مثل چیزهایی که در مورد جنگ صدام میگند و شاید حالا به نظر عجیب برسه ولی تاریخ کم حافظه است و قبلا جهل و تعصب بود که تاریخ را تحریف میکرد و امروز رسانه های زیر و روشده که با چند کلیپ سخیف زرد زیر 10 ساله ها فرضا در استوری یک اکانت فیسبوک و تیک تاک و اینستاگرام میتونه نسلی را تاریخ را در ذهنشون برای هر مقطعی که میخواد تحریف کنه. حالا شما هی در اسناد و کتاب ها و نوارها بگو اصل تاریخ این بود. پ ن: طبق برخی گزارش ها در پشت پرده اسراییل و ترکیه برای آذربایجان در صورت ورود ایران برای حفظ منافعش یک پلن ب تدارک دیدند. باید دید این پلن ب چی میتونه باشه. مشغول کردن ایران به تحرکات ضداقلاب و پان های خائن داخلی یا مشغول کردن ایران جایی در بیرون.

دیروز باکو در واکنش به تحرکاتش بیانیه ای صادر کرد که خیلی شبیه بیانیه روس ها قبل حمله به اکراین بود. اصلا گویا با شیطنت طوری نوشتند که بقیه هم متوجه امر در باطن باشند. اینکه: تحرکات ما یک رزمایش معمولی است برای آمادگی نیروهای در پائیز و زمستان. البته که موعد جنگ قبلی هم با رزمایش شروع شد. یعنی در قالب رزمایش. ماجرای علیف اینه که با حس یک قمارباز بازنده وارد نبردی شد با ( ولی این بار تفاوت این بود که مدیریت نبرد عملا دست ترکیه بود و شاید بشه گفت در بخش هایی (پهپادهای انتحاری) صهیونیستها ) تجربیات شکست های قبلی. منتهی این بار ناگهان مواجه شد با یک پیروزی بزرگ. و نه تنها یک پیروزی بزرگ که در کمال تعجب خودش را در موقعیتی دید که در یک توافقنامه یک آرزوی شاید محال و فراموش شده و شاید بشه گفت جدید ساخته به نام اتصال سرزمین های باکو بهم و در اختیار گرفتن بخشی از خاک ارمنستان و ... را هم جلوش گذاشتند و این براش باورکردنی نبود. تحرکات فعلیش هم شبیه همون قمارباز هست که وقتی با بردهای پی در پی و البته توکن های! بادآورده روبرو شده دیگه نمیتونه توقف کنه و راضی باشه به بردهاش، اون تمام آرزوهای گذشتش را هم در قدم های بعدیش میبینه. البته که اون پشت دو بازیگر نشستند که هر یک منافعی را در این پیش انداختن قمارباز قصه ما دارند که هر چه بیشتر هلش میدند به سمت قمارهای بعدی. ارمنستان اگر بتونه در هرگونه رویارویی ضربه اول را به قلب حیاتی اقتصاد باکو ( خط لوله و سکوها) غافلگیر کننده، سریع و یکباره بزنه و بعدش وارد مراحل بعد جنگ بشه میتونه در طولانی و فرسایشی کردن جنگ هم حساب کنه. ارمنستان نقطه حساس و حیاتی نداره که هدف قرار گرفته بشه عملا. اگر ضربه اقتصادی اساسی به شاهرگ باکو بزنه این باکو هست که سردرگم و نگران میشه برای آینده. اگر حتی سیونیک را تصرف هم کرد با ضربات دفعتی در بازه ای زمانی دوباره به شاهرگ هاش ( خاموش و بدون سر و صدا - حتی میشه تصور کرد که از آسمان ایران سوء استفاده کنه(!) و ما هم مدام بهش اعتاض کنیم! ( حالا اینکه به ارامکو از کجا رفتند و به کجا خوردند ما کاری نداشتیم. مهم این بود که عربستان با یمن درگیر جنگ بود و طرفی بود که انگیزه را داشته باشه و خودش هم تقبل کنه ) ارمنستان اگر یک خرید ترکیبی شاهد (برادر کوچکتر حتی) و فاتح مثلا ( برای قبل جنگ بود و به ما قول داده بودند در جنگ علیه دیگری استفاده نکنند ) داشته باشه. میتونه چنین ضرباتی بزنه. باکو اکراین نیست که برای دفع شاهد و موشک از پدافند متنوع و متکثر! بهره مند باشه.

یک مورد در مورد تحرکات باکو اینه که احتمالا در عمق حمله کنند و یا به قره باغ. جایی را اشغال میکنند ( قره باغ گزینه اصلی است ولی به شرط اینکه به خیانت پاشینیان مطمئن باشند و ماجرای انسانی ماجرا چندان توی رسانه ها برجسته نشه و بتونند با قطع ارتباطات سریع منطقه را قبل از انتشار وخامت اوضاع انسانی و نسل کشی مثل اربابشون ترکیه تصرف کنند) و بعد در مذاکرات قدم دوم را برمیدارند. زنگه زور در برابر دسترسی و تخلیه منطقه اشغال شده. بار قبل همین رقم خورد و در یک اقدام کاملا دیوانه وار پاشینیان و امضای سندی که روسها هم ازش حمایت کردند و براشون اهمیتی نداشت این عملا رقم خورده بود. کریدور لاچین در برابر زنگه زور ولی تاکید ایران باعث شد نتونند عملیش کنند. حالا قرار هست قدم دوم برداشته بشه تا ارمنستان و پاشینیان در موقعیتی باشند که بهانه داشته باشند تا زنگه زور را بدند. فعلا افکار عمومی براش قابل هضم نیست دسترسی به قره باغ در مقابل زنگه زور. قراره معامله را هم وزن کنند!!! پ ن: در مصاحبه چندی قبل فرمانده پدافند هوایی شمال غرب در جایی صحبت ها به شمال غرب کشید و فرمانده گفتند ما در همون موقع رزمایش اعلامی باکو و ترکیه میدونستیم این رزمایش نیست و در حقیقت مقدمه حمله است و همون موقع سیستم های پدافندی را مستقر کردیم در منطقه که شکارهایی هم داشتیم و .... تو اون مقطع تنها طرفی که ماجرا را جدی نگرفت طرف ارمنی بود. حالا به چه دلیل قابل تحلیل هست ... در شرایط فعلی هم اگر باکو زیاد اذیت کرد، از اونجا که همه جوره هم داره پای صهیونیستها را باز میکنه و عملا از خطوط قرمز مدتهاست گذشته باید عبرخوردی که در سوریه با حضور ما میشه با باکو به همون بهانه کرد. منتها برای ما کاملا به شکل خاموش و پیام دار طوری که طرف مقابل پیامش را بگیره. طبیعتا ین خودش بهانه ای میشه برای افزایش شیطنت های قومیتیش ( متاسفانه رسانه نباشه کوتوله ای مثل باکو هم با رسانه و فضای مجازی میشه مگس مزاحم) و باز کردن بیشتر پای صهیونیستها ولی عملا این هم به ما مجوز میده ماجرا را تندتر کنیم. حالا انتخاب با خودش هست. چون تهدیدهای باکو فقط منحصر به زنگه زور نیست و اصولا با خطوط متعدد گازی و نفتی و ترانزیتی در آینده هم خطری برای ماست. اگر میخواد از همه این منافعش بگذره ما هم باید از فرصت استفاده کنیم و عملا با ناامنی پروژه های رویاپردازنش را عقب بندازیم. این مسیری است که ما انتخاب نکردیم بلکه خود رژیم باکو اصرار داره با تحریک ترکیه و صهیونیستها. خب بسم الله...

( اگر کمک های نظامی و کشورهای همسایه و عملا حضور عملی در این کشورها را نادیده بگیریم که به عنوان خاک امن اکراین مورد استفاده صنایع نظامی اکراین هستند) ولی نمیشه از این ضعف اطلاعاتی/عملیاتی روس ها گذشت که بخی گوششون کشوری که باهاش درگیر جنگ هستند به راحتی در کارخانه هاش در حال تولید سلاح اونم سلاح های پیشرفته ای چون کروز که نیاز به زیرساختهای معینی داره هست. عملا کمبود مهمات هدایت دقیق دیده میشه. برای اسالات متحده انبوه کروز ها و بمب های بالدار و موشکهای نقطه زن عمدتا هواپرتاب وظیفه اصلیشون این هست که زیرساختهای اساسی یک کشور را چنان فلج کنه که عملا اون کشور از کشورداری به معنای مرسومش ( در همه حوزه ها از اداره کشور گرفته تا در جزییات ساخت و تولید و مصرف حتی ) ساقط بشه. روس ها ولی گویا دارند بازی یکی من یکی تو میکنند!

برای اینکه متوجه باشیم چرا با همه سختی ها و فشارها و تهدیدها برخی کارها در این کشور معجزه وار پیش میره باید حواسمون باشه آدم هایی هستند که نمونه هاش را لااقل در امور نظامی ما خوب میشناسیم و خیلیهاشون هم گمنام هستند البته، که بی منت و در گمنامی با همه توان و وجود و غیرتشون دارند برای این کشور کار میکنند.

جالبه از همون اول پرسنل جوان فنی هم درگیر کار هستند و شدند و این موضوع همون بحث انگیزه و ایجاد نشاط در بین نیروها و پرسنل را هم میتونه باعث بشه و مضافا اینکه معلومه اعتماد کامل هم به پرسنل وجود داره در سپردن پرنده های جدید دستشون. فقط اینکه اصفهان تا حالا میزبان پرنده های روسی بوده؟ به هر حال پرسنلی که با پرنده های روسی موجود سر و کله زده باشن خیلی راحت تر میتونند زبون این دارایی های جدید را هم بفهمند.

شاید حسش کمی سخت باشه ولی واقعا بیش از خود هواپیماها برای نیروی هوایی و بچه های خلبان و کادرهای فنی و اصولا تمام پرسنلش خوشحال هستم. یکی از نمایشگاه های سال های دور نیروی هوایی یادم هست که چقدر پرسنل و نیروها و تجهیزات همه گویا در یک رخوت و غبار بودند و این دشمن انگیزه میتونه باشه. طبیعتا به خاطر اینکه سال ها تحریم مانع شکوفایی استعدادها و توانایی های این عزیزان شده بود و حس عقب افتادگی از تحولات روز رزمی خصوصا در بخش هوایی که خیلی در ویترین هست حس خوبی نبوده و نیست. امیدوارم این قدم ها و باز شدن محدود این مسیر باعث شکوفایی انگیزه ها بشه و نیروی هوایی ایران را به یکی از قدرت های منطقه تبدیل کنه. انشاالله...

ماجرای نفوذ پهپادها به عمق مناطقی مثل مسکو در کشوری مثل روسیه که از غول های پدافندی در انواع و اقسام هست واقعا ترسناک هست. چقدر کشور خودمون را برای چند مورد عملیات پهپادی ( اون هم با اصل غافلگیری و خیانت کشورهای همسایه و در اوج نداشتن پدافند (عملا یکی هاگ ها بودند و چند سامانه تور پخش شده در گستره کشور و مناطق حساس ) مورد تمسخر و حمله قرار دادیم. یا معدود حملات مرزی باز هم با خیانت کشورهای همسایه و غافلگیری ( نه اینکه وسط جنگ باشی و طبیعتا همه شاخک ها باید فعال باشند) جنگ اکراین لااقل یکی از درس های دیگه اش این بود که جنگ یک چیز هست و محاسبات روی کاغذ در زمان صلح و چرتکه انداختن برای فلان سلاح و بهمان تاکتیک یک چیز.

منظورش اینه پیروزی ای که در کار نیست. منتهی این را به عنوان شغل من در نظر بگیرید و منم قول میدم موی دماغ روسیه بشم به فاکتور مردم اکراین. از طرفی کمک هاتون هم حالا اگر خسته شدید زیاد نه ولی ادمه داشته باشه و البته قبول کنید مثل حالا که هر گونه انتخابات و تصمیمات جمعی و غیره را به بهانه جنگ وتو کردم و دارم از دیکتاتوری دلبرانم لذت میبرم و هر جا هم میرم کلی تحویلم میگیرند و توی زیرزمین خونم هم کره عسلم به پاست! و بدنسازی و پیلاتسمم مرتب و به راهه و رسانه های غربی هم تبدیلم کردند به یه قهرمان! همه چیز همینطور باقی بمونه. ر.صهیونیستی را هم مثال زده به این معنی که همینقدر که این بچه لوس را توی 70 سال حمایت همه جانبه کردید تا بشه براتون یه زخم بین مسلمان ها، منم همین نقش را در مقابل روسیه براتون بازی میکنم به شرطی که منم بچه لوس دومتون باشم تو منطقه شرق اروپا این بار.

در دوره ای خودشون و رسانه های فارسی زبان برای حذف برقع اعلام کردند که به دلایل امنیتی است و دلیل دیگه ای نداره و بیم تهدید و خطر میره چون طرف را نمیبینیم. بعدش که قدم به قدم جلو اومدند و به حجاب رسیدند و حالا هم به عبا که یک لباس بلند هست فقط حالا علنا میگند چون با ارزش های اعتقادی ما در تضاد هست و ایدئولوژی! سکولار ما تحملش را نداره و برای ما ایدئولوژیمون مقدم بر احترام به آزادی و راحتی و احترام به افکار فرد هست. به همین راحتی ارزش های به اصطلاح مقدسشون ( برای خودشون البته) مثل ازادی و احترام به فردیت و تصمیم و ... را وقتی در تعارض با ایدئولوژیشون میبینند را قربانی میکنند. جالبه البته بحث "قانون" را هم مطرح میکنه.

سلام بله و این امیدوار کننده است که اگر بخواهیم حالا از طرح های جدید هم الگو بگیریم ( اگر خودمون تا حالا روش کار نکرده باشیم چون ما حتی روی زیردریایی های بدون سرنشین هم کار کردیم و نشون میده به دنبال طرح های جدید به شکل مداوم هستیم) میتونیم راحت به سمتش بریم. و البته به نظرم همچنان برای ما توجه به ارزان سازی ( بحث مالی) و کمیت ( توانایی دشمن اصلیمون در بحث ابزار به همه شکلش در بحث شناسایی خصوصا) اهمیت زیادی داره تا دست دشمن را ببندیم در شکل ساده اون و بعد به دنبال راه های پیچیده تر بریم برای این دست چالش ها.

آرشیو

آرشیو

بسیار جذاب برای ما. خصوصا اینکه با توجه به روش های جدید هدایت میشه حتی تا خود دریای سرخ و اقیانوس هند هم عملیات داشت به شکل مستقل. حالا حتی میشه از یک کشتی تجاری/نظامی به عنوان سکوی هدایت هم استفاده کرد و برد را هم افزایش داد. بماند که سواحل یمن و سوریه میتونند مبدا حملات در دریای سرخ و مدیترانه هم حتی باشند. در سوریه واقعا ما به یک بندر مستحکم در برابر حملات نیاز داریم تا در روز موعود بتونیم به بنادر دشمن به شکل دریایی هم حمله کنیم. تنها نکته برای ما که با ارکاین متفاوت هست. اکراین براش مالی هیچ اهمیتی نداره ولی ایران نشون داده تنها سراغ ابزارهایی میره ( خصوصا انتحاری) که هزینه/فایدش براش تا مقدار مشخصی باشه. و مثل همیشه فراموش نکنیم دشمن هم حالا علاقه مند به این روش های نامتقارن شده و استقرار تعداد زیادی شهپاد در خلیج فارس و عمان و دریای سرخ که فعلا در شکل شناسایی دارند براشون موثر عمل میکنند در اینده میتونند انتحاری هم بشند. پ ن: پیشنهاد دوستمون @majid363 قابل توجه هست. اگر در فکر کاهش هزینه ها باشیم و در بحث اختفا موثر بتونیم عمل کنیم به عنوان یک سکوی چند بار مصرف هم عالی است. البته لازمه به کشورهایی مثل امارات یا جهان هم اطلاع بدیم که توقفگاه نفت کشها در ساحل شرقی امارات در بندر فجیره که مملو از کشتی های نفتکش و تجاری است در صورت شیطنت ها میتونه به انبار باروت شبیه بشه با انواع چنین روش هایی. کل جهان و ما ضرر میکنه ولی ضرری بزرگ برای همه. به قول مونسان در بحث غرق کردن چهار یا پنج نفت کش در تنگه هرمز مسئله این نیست که بخواهیم فردا این کار را انجام بدیم یا اصلا انجامش بدیم ولی ارائه طرح به عنوان یکی از طرح های در صورت فشار حداکثری ( شامل استفاده از قوه قهریه برای توقف تجارت نفت ما) برای جهان هشدار دهنده است که اگر ما به مرحله ضرر نهایی برسیم جهان هم ضرر خواهد کرد.

سلام برای ما از قبل ثابت بود که رسانه های غربی برای اهدافشون چطور ممکنه همه اعتبارشون را حراج کنند و دروغ های شاخدار بگند. نمونش سی ان ان که در حوادث سال پیش همه اعتبارش را خرج کرد برای سناریوی تجاوز در زندان های ایران که همون موقع هم برای ماها که داخل ایرانیم مشخص بود همه چیز ولی سی ان ان اصولا مخاطبش در اون سناریو خارجی ها بود و مسیری مشخص را در جنگ ترکیبی جالبه کاملا دیکته شده بر عهده گرفته بود و انجام میداد و کم کم هم مشخص شد اضلاع سناریوی بزرگ ترش در این چند ماه اخیر با مطالب و اسنادی که فاش شد. در مورد جنگ اکراین هم به نظرم تعصبشون یا دیکته سران سیاسیشون در رسانه ها کاملا واضح بود و واقعا نمیشه بهشون در این مورد مثل مورد ایران استناد کرد. افسانه بی طرفی و حرفه ای گری این رسانه ها یا برای مسائل سیاسی و اجتماعی خاص درون خانوادگی است که ضرری نداره براشون ( اون هم البته با ظهور فردی به نام ترامپ و بهم ریختن میهمانی دورهمیشون تا حدی خدشه دار شد و غش کردند برای تخریب یک طرف با دروغ و ... ( حالا ما به خون ترامپ تشنه هستیم ولی طبیعتا با دموکرات ها توی یک جبهه نیستیم! ) ) یا برای مسائل خنثی و دوره ی زمانی خاصی که چیزی تهدیدشون نمیکرد. اشاره شده که غربی ها اگر در معرض تهدید قرار بگیرند همه افسانه هایی که برای جهان ساختند پوچ بودنشون را اول خودشون ثابت خواهند کرد. حقوق بشر، آزادی، حق زن و کودک و اقلیت، بی طرفی و ... در این مورد هم درسته روس ها مهاجم بودند و در برهه ای غافلگیر شدند ولی با توجه به اینکه کسر بیشتری از زمان را اکراینی ها در حالت تهاجمی قرار گرفتند و روس ها در اتش باری و توپخانه و قوای رزمی سرتر بودند بعید هست که تلفات اکراین انقدر پایین تر باشه از روس ها.

یکی از درس های جنگ سوریه برای ما همین حس کردن واقعیات میدان جنگ بود در شرایط جدید. در بخشی از اون حملات مستمر صهیونیستها به سوریه حتما نمیزاره که خدای ناکرده غفلتی در کار باشه در حوزه پدافندی چون مدام دارند فرماندهان میبینند انواع حملات به سوریه را با سلاح ها و تاکتیک های مختلف. هرچند صهیونیستها کمتر از اف-35 استفاده میکنند در این حملات ولی جالبه الان مدتیه روس ها که گزارش تقابل با پرنده های امریکایی را در سوریه میدند بعد از اعلام استقرار اف-35 به قصد سوریه توسط آمریکا مدام از رویارویی با اف-35 ها میگند که اگر ما در سوریه در یک یا دو واحد شنود و راداری هم مستقر باشیم برامون درس های بسیاری خواهد داشت. خصوصا همکاری با روس ها برای گرفتن داده هایی که واحدهای راداری و پدافندی روس ها در پاگیاه هوایی حمیمیم دارند جمع اوری میکنند. دیروز هم روس ها از یک رویارویی خطرناک پرنده های آمریکایی و مزاحمتشون برای یک سوخو-35 گفتند ( توسط دو اف-35) ولی جالبه که سوخو-35 داشته روی مرز جنوبی و منطقه تنف گشت زنی میکرده که طبیعتا حساسیت امریکا را برانگیخته و اف-35 ها را بلند کرده. دست یابی به داده های این رویارویی ها برای ایران به شدت گرانبهاست.