زنده کردن داغ ما خوبیت نداره ولی به جهت مطالب غنی و منحصر به فرد، از عزیزان نویسنده سپاسگذاری می کنم. اگر لطف کنید و ساختار نیروهای زرهی رو هم ذکر بکنید بسیار عالی می شه. برای مثال در چین، نیروهای زرهی از منظر تجهیزات به MBT، IFV و ... مجهز هستند و در هر شاخه فلان تجهیزات را دارند. اگر به شکل یک فلوچارت ارائه بشه نور علی نور میشه. اگر وقت گیر هستش به صورت کلی هم باشه خوبه.

حدس زدم متعلق به MCLC ها باشه ولی گفتم اینقدرها هم خنگ نیستند. علی القاعده امیدی به اینها نیست و منظور از قراردادن ترکش ها در پایین مخروط استفاده از حداقل شکل آیرودینامیکی پرتابه و پخش کردن ترکش ها به صورت بارانی بود.   اینها اصولا برای تخریب هستند ولاغیر. علی ای حال به جهت وجود انواع اهداف در میدان نبرد شهری، می توان با کمی تغیرات اثرگذاری سلاح رو چند برابر کرد.

اتفاقا ایده خوبیه ولی برای دست یابی به این هدف، ماجرا باید بر عکس باشه، حجم متنابهی از ترکش به صورت مخروطی از انتهای بمب به سمت بالا و باقی هم مخروط مواد منفجره. جدای از اینکه ترکش ها به علت نداشتن ویژگی های آیرودینامیکی ضمن اتلاف انرژی بالا سریع زمین گیر میشن و اصولا اکثرا پرت خواهند بود.

دلیل استفاده از خرج خطی چیه؟ اتلاف توان انفجاری بیشتر نمی شه؟ میزان و نوع ترکش ها نا مناسب نیست؟ به هر حال خرج انفجاری به این قدرت محدوده نزدیک خودش رو نابود میکنه، ترکش های کوچک و ضد نفر که اصولا باید بر اثر انفجار دفرمه شده و بعید میدونم مفید واقع بشن و ترکش های بزرگتر مثل میلگرد هم ضمن تعداد کم توان کافی برای نفوذ در زره تجهیزات زرهی رو نخواهند داشت. جدا از اینکه اصولا باید اینها در بدنه بمب قرار بگیرند که من جایی رو در داخل بمب برای این منظور نمی بینم.

تا اینجا که خوب بوده، مسلما نمیشه انتظار موفقیت صد در صد برای هر استراتژی داشت، به خصوص اینکه ما خارج گود نشسته ایم و طراح اون نیستیم. نیروهای ما اگر مدیریت صحیح هم داشته باشند غالبا تجهیزات و امکانات کافی در میدان عمل در اختیار ندارن. عقبه تروریست ها فقط تروریست ها نیستند، اونها خود نماینده دیگرانی هستند که در موقع نیاز به کمکشون میان. همین که در یک برنامه ای با هزینه کمتری تلفات بیشتری به تروریست ها وارد شد یک موفقیت دور از انتظار بود. مطمئنا منکر این نیستید که تا الان نتیجه بسیار خوبی نسبت به گذشته گرفته ایم؟ باقیش هم خدا کریمه*.   پ.ن: * البته در ترکی ضرب المثلی است که میگه «خدا کریمه، چاهش هم عمیقه».

مطمئنا بازی دو سر برد است، منطقه وسیعی را تصور کنید به وسعت هزار کیلومتر مربع و با تراکم ده تروریست در هر کیلومتر مربع، برای تصرف هر کیلومتر مربع باید حمله کرده و ده مدافع را شکست دهیم و برای تصرف کل محدوده باید هزار بار بجنگیم، درست است؟ خیر. به صورت معمول اگر ما کل این محدوده را تحت محاصره هم داشته باشیم، تنها خطوط مقدم خواهند بود که نیروها با یکدیگر درگیر خواهند شد و بنا بر این تراکم تروریست ها در خطوط مقدم بسیار بیشتر خواهد بود. همچنین با شکست دادن واحد اول، مدافعین شکست خورده به باقی واحد ها خواهند پیوست. بعد از تصرف نیمی از واحد ها نه تنها کار ما راحت تر نشده بلکه مقاومت تروریست های مدافع سرسخت تر می شود. حال متصور باشید خط درگیری را تغییر دهیم، کاری که در طول تاریخ انجام شده است، از آرایش های نظامی نیروهای رمی برای به محاصره انداختن دشمنان تا خطوط دفاعی غیر منسجم ایرانیان و حملات پارتیزانی. در اینجا می توان با به محاصره انداختن حجم متنابهی از نیروهای مدافع درون یک حلقه قدرتمند، ضمن فرسایش نیروی داخل حلقه محاصره، نیروهای خارج محاصره را نیز تشویق به شکستن حصر و خارج شدن از حالت دفاعی کرد. حال چه محاصره شکسته شود و چه نشود، اولا تلفاتی که تروریستها متحمل شدند لاجرم سنگین بوده است، چرا که ارزش نیروی مهاجم توانمند بارها بیشتر از نیروهای مدافع است. ثانیا تراکمی که در خطوط درگیری حصر محاصره ایجاد شده ناشی از خالی شدن عقبه این نیروها است. ثالثا اگر بر اثر رفع حصر، نیروهای محصور خارج شوند، بازپس گیری منطقه تحت محاصره راحت تر می شود و اگر نیروهای مدافع وارد منطقه محاصره شوند تراکم بیشتری از تروریست ها در اختیار ارتش خواهند بود و محاصره بعدی برایشان گران تمام خواهد شد.

پ ک ک که کافر هستش، خودشون اعلام میکنند.

سلام گروه تلگرامی یا انجمن اقتصادی که بشه مسائل رو اقتصادی شکافت میشناسین؟ اگر بله، لطفا معرفی بکنید تا استفاده بکنیم. شما اخبار اقتصادی داخلی و خارجی رو از چه مجرایی پیگیر میشین؟

از همین تصاویر بر میاد که یکم از نظر فیزیکی و قوای جسمانی از باقی نیروهای حاضر عقب هستیم.

شب کودتا هر چه قدر صدای موبایل روبالا بردم تا صدای "گوداااااا" ی اردوغان در پایان فیلم "شکارشب، اردوغان وارد می شود" بشنوم، نشد که نشد. مطمئنا کارگردان اردوغان نبود، اما بازیگریش خوب بود، حیف که تصویر بود ولی صدا نه، اونم ایشالله چند ماه/سال بعد در میاد.

چون شناسایی فرستنده کار ساده ای بوده و زود پیدا میکنند و در میارنش.

فعلا برای کاهش خسارات، تأسیسات و تجهیزات خودشون رو ببرن زیر سطح، همون سنگر های حفره روباهی و ... هم برای نفرات صدق میکنه.

با توجه به محیط میتوان گستره وسیعی از تسلیحات را بکار برد که همگی موثر هستند بشرطی که هدایت آتش صحیح باشد. علیرغم وجود امکانات در زمینه ISTAR ضعیف هستیم و گلوگاه اصلی همین است.

صدر اسلام ما به دنبال تشکیل حکومت اسلامی بودیم امروز یکی داریم، بنده چندان در تاریخ اسلام وارد نیستم ولی گمان کنم از دوره ای که حکومت اسلامی تشکیل شده، امور جنگ و صلح و فرماندهی قوای مسلح در اختیار حکومت بوده است. در صدر اسلام ما فاقد نیروی نظامی ثابت بودیم، هر پیشه وری در موقع جنگ به یاری رهبری حکومت اسلامی می شتافت و اگر ذهنم یاری بکند اردو های جنگی و برقراری محل های آموزشی در آن ایام امری متداول بود. امروزه که ما دارای نیروهایی هستیم که وظیفه آنها دفاع از منافع کشور بای نحو کان هستند، عده ای که جزئی از این نیروها نیستند به جهاد می روند، جنگیدن یک غیر نظامی در حالی که نظامیان وارد جنگ نشده اند چه دلیل و حکمتی دارد؟ آیا روی این افراد سرمایه گذاری نشده است؟ آیا این اقدام هزینه ای برای نظام در پی ندارد؟ در خصوص نقل قول از کلام الله مجید، بنده علم تفسیر قرآن ندارم اما ار آنچه که از تاریخ بر می آید می توان گفت که در آن زمان اجباری جهت قبول دعوت حکومت وجود نداشته و هر کسی می توانست به جنگ نرود، استعمال لفظ قاعدین برای این افراد شایسته است و در موضوع حاضر جایگاهی ندارد. امیدوارم از نظر فقهی این موضوع مورد بررسی قرار بگیرد.

آماری از تلفات طرفین از ابتدای درگیری تا کنون به تفکیک ماه ها وجود داره؟

این شبهه در جایی مطرح شده بود و جا داره یک روحانی از نظر فقهی به این شبهه پاسخ بده؛ یک کارمند بانک با دیدن اوضاع در سوریه تصمیم می گیره به سوریه بره و در جبهه حق علیه باطل بجنگه، با علم بر اینکه جنگ نیازمند سازوبرگ نظامی است و یک از نیازمندی های جنگ های امروزی دانش و آموزش نظامی بوده و این فرد فاقد این توانایی ها یا تجربیات این چنینی است، آیا این فرد در صورت کشته شدن شهید حساب میشه؟ با علم بر اینکه جهاد واجب کفایی بوده و دفاع از امت اسلام وظیفه حکومت اسلامی است و شهید محسوب کردن این فرد هزینه برای حکومت اسلامی در بر خواهد داشت، آیا تهییج و تشویق غیر نظامیان به جهاد غیر واجب، امری صحیح است؟

اداره کل دوم یا سوم؟

علامه طباطبایی : من سرم را ضمانت می کنم اگر کسی دهانش را ببندد به حکمت برسد. حالا اگر در توان نیست دهانمون رو ببندیم، حداقل: دادند دو گوش و یک زبانت ز آغاز یعنی که دو بشنو ویکی بیش مگوی.

متن کامل این صحبت ها در دسترس نیست؟

  اصلا فرض کنیم هدف رسوندن موشک های کنکورس بالای کوه بود، چی شد ؟ تونستن؟ اگر قرار بر بردن کونکورس بود باید به فکر حامل هم می بودند. یعنی چی که « برخی ها که تعهدشان کم بود موشکها را لای سنگ ها گذاشتند؟» تعهد یعنی چی؟ کمرش بشکنه و موشک رو زمین نزاره؟ در ضمن با این استدلال شما ما باید ناوشکن جماران رو میبردیم، چرا نبردیم؟ چون آبش نبود :) باید متناسب با محیط برنامه ریخت نه صرفا متناسب با تهدید. تهدید خود از عوامل محیطی هستش. ثانیا ، با اس پی جی 9 توی یک کیلومتر نقطه زنی میکنند، با خمپاره 60 تا دو کیلومتر میشه نشون زد، کلش میشه 8 کیلوگرم، هر گلوله هم یک و نیم کیلوگرم. هر موشک اس پی جی 9 حداکثر 6 کیلوگرم. بگذریم از اینکه تجهیزات خودروئی و استحکامات نسبت به منحنی زن ها ضعف بیشتری دارند تا مستقیم زن ها. خود علم کردن کونکورس و زدن سنگر دوشکا مصیبت هستش. حتی نئاندرتال ها هم میدونند که پیشانی جنگی باید محافظت بشه و حمله دقیقا به این نقطه اشتباه هستش چرا که بیشترین عدم موفقیت رو در پی خواهد داشت. . . بماند اینکه « لجستیک هوایی مگه مرده بود؟ »

خر، قاطر، اسب و حتی گاو! هر جا انسان بتونه بره قاطر هم میتونه بره، بی سر و صدا، پر زور و مفید. ما استفاده کردیم، آمریکایی ها استفاده کردند، پژاک و پ ک ک هم استفاده کردن، همه استفاده کردن و راضی بودن. بعدش هم با کنکورس میخواستن کدوم تی 80 رو بزنن؟ کدوم زره پوش قدرتمند جلوشون بود؟ برای عملیات چریکی خمپاره 60 تکاوری و آر پی جی 18 یا اس پی جی 9 کفایت می کنه، کنکورس مال چیمونه؟

شما بزرگوار هستید، من باب مثال عارضم که دیدگاه سرکار عالی در خصوص طرح اشتراک هسته ای و نتایج آن بر وضعیت ترکیه چندان صحیح نیست. در زمان جنگ سرد، آمریکا به جهت مقابله ( وبه بهانه آن) استعداد بزرگی از نیروهای نظامی خود را در اروپا مستقر کرد، این اقدام اهدافی در بر داشت که برخی از آنها عبارتند از : 1- جلوگیری از گسترش آرام مرزهای شوروی، در آن زمان بیم آن میرفت که شوروی با حرکات نظامی منسجم در مرزهای اروپا یا انتقلاب های سریع بتواند در عرض مدت کوتاهی بخش هایی از اروپا را تصرف بکند در حالی که در چنین شرایطی هزینه درگیر شدن آمریکا با شوروی باز هم بسیار بیشتر از سکوت و کناره گیری از جنگ بود. استقرار تسلیحات هسته ای در قالب یک قرارداد چند جانبه ریسک حرکات تهاجمی را برای شوروی افزایش داده و سطح برخورد را در بالاترین وضعیت نگه می داشت. 2- مداخله دادن اروپا در هر گونه تهاجم یک جانبه بر علیه آمریکا، همچنین بیم آن میرفت که در صورت درگیری هسته ای میان آمریکا و شوروی، کشورهای اروپایی تسلیم شدن را به جنگ ترجیح داده و آمریکا به سادگی تنها بماند. 3- طرح گسترش زرادخانه های هسته ای آمریکا و افزایش قابلیت بقای توان تهاجمی هسته ای آمریکا در مقابل ضربه نخست، هر دو طرف ( آمریکا و شوروی ) معتقد بودند که میتوانند در تهاجم نخست بالای 70 درصد توان تهاجمی هسته ای طرف مقابل را نابود بکنند. ترس از ضربه نخست حریف منجر به اتخاذ تدابیر امنیتی و جدی گرفتن پدافند عامل و غیر عامل گردید. 4- پس از ضربه نخست، پاسخ ضربه نخست که همان ضربه نخست طرف مقابل به صورت کاملا ضعیف شده بود، بزرگترین تهدید برای کشور شروع کننده جنگ بود، در این میان کاهش زمان پاسخ و همچنین دور زدن سیستم های پدافندی شوروی از اهداف استقرار تسلیحات هسته ای در اروپا بود. به همین دلیل است که بسیاری از تسلیحات موجود در این طرح بمب نیستند بلکه موشک های کوتاه برد و میان برد با کلاهک های هسته ای می باشند. 5- مهم تر از امکان پاسخ کوتاه، امکان پاسخ قبل از اصابت ضربه نخست بود. بدین ترتیب که ماهیت ضربه نخست را زیر سوال برده بود. در صورتی که شوروی ابتدا پایگاه های هسته ای موجود در اروپا را هدف قرار میداد و سپس به ارسال ناوگان هوایی خود برای حمله به آمریکا می پرداخت، نیروی هوایی آمریکا توان و زمان لازم برای ارسال ناوگان هوایی و موشک های بالستیک خود را بدست می آورد و ضربه نخست شوروی بی اثر می گردید. همچنین اگر شوروی ابتدا ناوگان خود را ارسال می نمود، با توجه به وجود ایستگاه های رصد راداری، نیروی هوایی آمریکا میتوانست با آگاهی از تهاجم پیش از رسیدن بمب افکن های شوروی به آمریکا، با تسلیحات کوتاه برد و میان برد بخش اعظمی از اهداف مهم خود را نابود بنماید و .... . به همین دلیل خدمتتان عارضم که هم اکنون نیز این طرح این استفاده ها را دارد، البته بیشتر به عنوان یک جای پا برای آمریکا در مواقع لزوم استفاده می شود و خواهد شد. ترکیه ای ها بعید است تا بحال رنگ تسلیحات هسته ای آمریکا را از نزدیک دیده باشند. این تسلیحات در اختیار نیروی هوایی آمریکا و تحت محافظت آنها و تحت امر فرماندهی نیروی هوایی آمریکا قرار دارد ولاغیر. در فضای سیاسی فعلی و نبود تهدید جدی برای آمریکا در منطقه و جهان، وجود این تجهیزات برای ترکیه هزینه بر است تا منفعت زا بنا بر دلایلی که بماند. سربلند و پاینده باشید.

در ارتقا به 16.4 عجله نکنید تا بسته های نرم افزاری به روز برای اون در بیاد، ارتقا هم انجام ندین، یک کلین اینستال انجام بدین. پوشه هوم رو همیشه جدا و بدون کد گذاری قرار بدین و مشخصات سیستم مثل نام کامپیوتر،نام یوزر و پسورد رو دقیقا در جایی یاد داشت بکنید تا بعدا بتونید در صورت نیاز یک نصب دوباره انجام بدین و به محتوای پوشه هوم خودتون دسترسی داشته باشین. البته با پوشه هوم جا نشده هم میشه ریکاوری انجام داد که بماند. لوبونتو، کوبونتو و زوبونتو رو در نسخه فعلی امتحان بکنید تا با اینترفیس های متنوع آشنا بشین.من خودم از زوبونتواستفاده می کنم، سریع و ساده. KDE هم خوبه!

علیکم السلام مطالعات خودتون رو افزایش بدین و سعی بکنید از مطالب اینترنتی فاصله بگیرید، چرت و پرت ها در اینترنت زیاد هستند. موفق و مؤید باشید.

مأموریت،هدف،استراتژی،تاکتیک،تکنیک تقسیم بندی های جالبی هستند ولی موقعی که به مرحله تصمیم گیری میرسیم باید تشخیص بدیم تصمیم گیرنده در چه سطحی قرار داره؟ سلاح انفرادی یک ابزار هستش و در حوزه تکنیک جای میگیره اما چون گستره سازمانی رو شامل میشه تصمیم گیری در خصوص تعویض سلاح سازمانی نیروهای مسلح باید با توجه به مأموریت و هدف در سطح راهبردی صورت بپذیره. هدف از استفاده از ابزار های تحلیل سیستمتیک افزایش برد تأثیر گذاری و تصحیح خودکار برخی اشتباهات و دوری از حواشی هستش. در اینجا هم استفاده از لباس کار طرح ACU یا DDPM یا Multi Cam در حوزه تکنیکی قرارداره ولی چون نتیجه تحلیل ما در کل سیستم وارد هستش، سیستماتیک کردن تحلیل و ارائه نتیجه به صورت شفاف موجب مشخص شدن نیازمندی ها و کاستی های تحلیل در ابعاد جزئی تر هم می شود. تحلیل درست این نیست که ای سی یو بهتر از ام تی پی هستش یا نه، تحلیل درست اینه که اولا در سطح سازمانی به استتار از بالا توجه چندانی نشده وبه همین دلیل طرح ماکرو استتار های ما فاقد عملکرد مناسب در مقابل دوربین های دید در روز پهپاد های تجاری هستند.در تحلیل غیر سیستمی برخی از اصلاحات توسط خود ما و بر اساس دانسته های ما صورت می پذیره، وقتی به اجرای آتش توپخانه روی روستا اشاره میکنیم، هیچ کسی انتظار نداره سیستم های کانتر فایر ما به اجرای آتش متقابل بپردازند و یا هیچ کسی منتظر پشتیبانی پردیتور ها نیست چون میدونند ما این تسلیحات رو در اختیار ندارم ( در سطح سازمانی )، در حالی که خود این اصلاحات هم مضر هستش و دامنه انتخاب های سازمانی رو کاهش میده چون اطلاعات مدیریت همیشه به روز تر از دانسته های فرد است. به هر حال اگر کمی کیبورد فرسایی بکنید و دوستان و منجمله بنده رو با شیوه های تحلیل علمی آشنا بکنید ثواب منبر چند هزار نفره رو می کنید انشاءالله. در خصوص برادران افغان و نگاه امنیتی حاکم بر آنها در ایران، سیستم امنیتی راهکار بسیار ساده ای داره، اگر فردا بگن دو تا خانم با مانتو صورتی و کفش سبز و کوله آبی حامل بمب هستند، نیروهای امنیتی تمام افرادی رو که شبیه به جعبه مداد رنگی باشند رو تحت نظر قرار خواهند داد. در مقابل طیف کم و ناچیز شیعیان افغانستان، گستره وسیعی از گروه های وهابی وجود داره که با کمی تهییج هر کاری رو انجام میدن، مشکل نگاه امنیتی به افغان ها ناشی از خودشون نیست، بلکه از جایی که اومدن نشأت میگیره. اینها برادران ما هستند و امنیت ایران هم برای ما است و هم برای خودشان.