به نظر شما آيا خاورميانه داراي جنگ براي كشور ما خوبه يا بدور از جنگ و مناقشه؟ icon_cheesygrin

خبرگزاری مهر - گروه فناوریهای نوین: مجله "گرین دیلی" در مقاله ای با عنوان "پایان دنیا" به معرفی و بررسی 5 فرضیه ای پرداخته است که دنیا می تواند با وقوع هریک از آنها پایان یابد. به گزارش خبرگزاری مهر، چه وقت دنیا به پایان خواهد رسید؟ چه کسی و یا چه چیزی موجب این نابودی خواهد شد؟ اینها سئوالاتی است که بشر از سالیان قبل به آنها فکر کرده و همواره فرضیه هایی را در این خصوص ارائه کرده است. به تازگی نیز مجله "گرین دیلی" در مقاله ای با ارائه گزینه هایی به بررسی 5 فرضیه ای پرداخته است که هر یک از آنها می توانند علت پایان دنیا باشند. ماشینها و هوش مصنوعی این مقاله با بررسی فرضیه ای آغاز می شود که براساس آن ماشینها و هوش مصنوعی که امروزه دانشمندان نوروساینس با علاقه آن را دنبال می کنند، بر انسان برتری جویند و انسان و دنیا را به نابودی بکشانند. دماسنج "گرین دیلی" در مورد احتمال وقوع این رویداد درجه یک به 10 را نشان می دهد. در حقیقت احتمال بسیار کمی برای غلبه روباتها بر انسان در اثر فعل و انفعال بیشتر میان انسان و ماشین وجود دارد. سقوط یک شهاب سنگ غول پیکر دومین فرضیه نشان می دهد که زمین در اثر سقوط یک شهاب سنگ غول پیکر، دچار یک حادثه بزرگ می شود و به این ترتیب همانگونه که دایناسورها با برخورد شهاب سنگ به زمین منقرض شدند، انسان نیز نابود می شود و دنیا پایان می یابد. دماسنج "گرین دیلی"، احتمال وقوع این پدیده را 4 به 10 نشان می دهد. بیماری فراگیر سومین فرضیه پیشنهادی این سایت، احتمال خطر همه گیری یک بیماری کشنده را مطرح می کند که می تواند آنفولانزای پرندگان و یا ویروس جدیدی باشد که ممکن است از فردا به سرعت گسترش یابد و میلیونها نفر را در کوتاهترین زمان نابود کند. دماسنج رقم وقوع این پدیده را 5 به 10 نشان می دهد. تقاضای فراتر از عرضه نفت فرضیه چهارم پیشنهاد می کند که وجود انسان می تواند به سبب پدیده "قله نفت" (Peak Oil) نابود شود. براساس این فرضیه تقاضای نفت سوختی از عرضه آن فراتر می رود. احتمال وقوع این پدیده 6 به 10 است. تغییرات آب و هوا به گزارش مهر، پنجمین فرضیه که از بالاترین رقم احتمال وقوع برخوردار است، برپایه تغییرات آب و هوایی استوار شده است. به طوری که دماسنج گرین دیلی در این مورد رقم 8 به 10 را نشان می دهد. براساس این فرضیه، گرم شدن بیش از حد زمین در آینده ای نه چندان دور می تواند خطرات بسیار جدی را به وجود آورد و انسان و تمام جانداران زمین را به ورطه نابودی بکشاند.

سوپرکبرا/آپاچی! icon_cheesygrin يه چيزي توي مايه هاي سوپر كبرا ست كه با اضافه كردن كابين ضد گلوله- تسليحات پيشرفته تر و... شبيه سوپر كبرا شده. البته من شنيدم كه ايران تونسته به تعداد نامعلومي AH-64 Apache دست پيدا كنه و قراره به روش مهندسي معكوس از روي اون بسازه. آيا كسي مي تونه اين رو تاييد كنه يا اطلاعات رسمي در اين مورد وجود داره؟ :lol: :lol:

رسيدن به اسراييل كار زياد سختي نيست.اما براي برگشتن با توجه به روابط ما با سوريه به جاي برگشت به ايران جنگنده هاي ما مي تونن از خاك اين كشور براي فرود استفاده كنن. يا اينكه ما براي رسيدن به اسراييل مستقيم از خاك سوريه استفاده كنيم.كه مستلزم انتقال جنگنده بمب افكن هاي ما به سوريه است. البته استفاده از حمله موشكي گسترده بعد از حمله هوايي مي تونه سلامت برگشت جنگنده هاي مارو تا ميزان زيادي تضمين كنه.در واقع پدافند اسراييل به همراه نيروي هوايي مشغول دفاع در برابر موشكهاي بالستيك مي شن و شك اين حمله ها مانع از تعقيب و درگيري با هواپيماهاي در حال برگشت ايراني مي شه.

بسيارعالي :lol: اما عواملي كه باعث پايان دنيا ميشه بيشتر مورد بحث ماست.

البته به نظرمن چيزهاي مهمتري بايد پايان دنيا رو رقم بزنن. نظر دوستان ديگه چيه؟ :lol:

من فكر مي كنم كه كشور در بحراني ترين شرايط توانايي ساخت 20 تانك در ماه را داشته باشد.

خبر خوبيه ولي اس 200 يه كم قديمي شده.با اين حال رادار پر قدرتي داره.

ممنون آقاي لیچ.ماگفتیم الان شما می آی و اطلاعات کاملی رو به ما می دید. آیاكسي اطلاعات كاملتري داره؟

اينهم چند تا عكس ديگه.البته فكر كنم قديمي باشه.اما در اندازه هاي بزرگه.

شنيده شده كه آواکس های عراقی پناهنده به ایران به وضعیت عملیاتی خود بازگشتند و هم اکنون هر دو آنها در پایگاه ششم شکاری مستقرند.آيا از دوستان كسي اطلاعات كاملتري راجع به آواكس هاي بغداد و عدنان و وضعيت عملياتي اين آواكسهاي پناهنده داره ؟ze A-50 Mainstay هواپیمای هشدار زودهنگام و کنترل هوابرد هواپیمای هشدار زودهنگام و کنترل هوابرد(AWACS) A-50 توسط مجموعه تحقیقات و مهندسی کمپانی بریف(Beriev) واقع در شهر تانگروگ(Tangrog) استان روستوف(Rostov) توسعه و تولید شده است .هواپیمای A-50 از روی هواپیمای باربری نظامی ایلیوشین IL-76MD (ساخت مجموعه هوانوردی کمپانی ایلیوشین واقع در مسکو) توسعه و ساخته شده است A-50 در غرب با کد ناتوی Mainstay شناخته می شود. برای هواپیماهای بریف معمولا از نام گذاری روسی Be- (با شماره های مختلف) استفاده می شود، ولی در هر صورت هواپیمای A-50 شناسه مشهور A- را-که کمپانی بریف برای نمونه ای اولیه آزمایشی هواپیماهایش در نظر گرفته- پس از تولیدش نیز حفظ کرد. A-50 از سال 1984 وارد خدمت در نیروی هوایی روسیه شد و گمان می رود که 16 فروند از این هواپیما در خدمت این نیرو باشد . جدیدترین گونه این هواپیما، A-50U، در سال 1995 به نمایش گذاشته شد. هواپیمای A-50 برای کشف و شناسایی اشیاء پرنده ، تشخیص دسته پروازی آنها و اطلاعات مربوط به مسیر پروازی آنها و انتقال این اطلاعات به پست های فرماندهی در نظر گرفته شده است ؛ همچنین این هواپیما می تواند به عنوان یک مرکز کنترل و فرماندهی در هدایت جنگنده/رهگیرها و هواپیماهای تاکتیکی به مناطق رزمی -برای حمله به اهداف زمینی در ارتفاع پایین- عمل می کند. وظیفه A-50 با نمونه مشابه آمریکای خود –یعنی هواپیمای هشدار زودهنام بویینگ E-3 قابل مقایسه است .. نیروی هوایی هند A-50/IL76 را به عنوان پایه ای برای نصب سامانه AEW (airborn Early Warning) فالکن -که برای خرید از صنایع هوافضای اسراییل (IAI) برنامه ریزی شده- در نظر گرفته است ؛ بر اساس این قرارداد که در مارس 2004 بسته شد، صنایع التا (Elta) اسراییل موظف به به تامین سامانه های AEW برای هند شده و اولین هواپیمای IL-76 با سامانه AEW اسرایلی نصب شده بر روی آن در سال 2006 میلادی به نیروی هوایی هند تحویل داده شد. صنایع هوای هند (IAI) هواپیماها را که به عنوان پایه ای برای رادار اسراییل به کار گرفته خواهند شد را از کمپانی ایلیوشین و TAPC خریداری خواهد کرد. همچنین طبق گزارش ها، چین، 4 فروند هواپیمای A-50/A-50M/A-50U را به روسیه سفارش داده است . عملکرد پرواز A-50 ماموریت های گشتی را در ارتفاع 5000 تا 10000 متری به انجام می رساند. حداثر ارتفاع عملیاتی قابل پرواز A-50، 10 کیلومتر می باشد. بیشینه برد A-50 5000 کیلومتر و مداومت پروازی آن 7 ساعت و 40 دقیقه است. در برد 2000 کیلومتر A-50 می تواند به مدت 1 ساعت و 25 دقیقه در مسیر گشتی بماند. A-50 دارای 15 خدمه می باشد که شامل 5 خدمه پرواز و 10 خدمه ماموریت می باشد . رادار سامانه هشدار راداری و هدایت هواپیمای A-50U از نو اشنل-ام (Schnel-M) است که ساخت کمپانی وگا (Vega) می باشد؛ این سامانه شامل موارد زیر می شود : - ایستگاه راداری - سامانه پرسش ساز و پاسخ دهنده و سامانه انتقال سیگنال - مجموعه کامپیوتر دیجیتال - تجهیزات تشخیس دوست از دشمن (IFF) - سامانه رمز کننده ارتباط - تجهیزات کد/تلمتری - و تجهیزات سفارشی به انتخاب خریدار سامانه راداری و هدایتی این هواپیما ظرفیت آن دارد که به صورت همزمان50 تا 60 هواپیما را ردیابی کند و 10 تا 12 هواپیما را هدایت کند . اقدامات متقابل هواپیمای A-50 با سامانه خوددفاع گر برای پرواز در مسیر بر فراز مناطق گشتی یکپارچه شده است. سامانه خوددفاع گر ، از دفاع از هواپیما ، در برابر جنگ افزارهای هدایت پذیر و هدایت ناپذیر جنگنده های دشمن از جلو، عقب و اطراف اطمینان حاصل می کند. سامانه خوددفاع گر شامل یک سیستم اقدامات متقابل می شود . A-50 همچنین می تواند با هدایت جنگنده های خودی، در مقابل هواپیماهای دشمن از خود دفاع کند. سامانه های الکترونیکی و رادیویی این هواپیما در برابر اخلالگری های دشمن مقاوم هستند و از عملکرد رزمی خوبی در محیط های مملو ار اقدامات متقابل الکترونیکی برخوردار است. کنترل پرواز A-50 با سامانه کنترل پرواز و ناوبری NPK-T یکپارچه شده است که از آن برای اطمینان حاصل کردن از ناوبری هوایی برای انجام عملیات در تمامی مراحل پرواز، تمامی شرایط آب و هوایی، روز و شب و در هر شرایط جغرافیایی استفاده می شود. این سامانه همچنین داده های کنترل پرواز و ناوبری را تامین می کند که این اطلاعات برای تجهیزات و سامانه های مخصوص ماموریت در نظر گرفته شده است . برخی خصوصیات A-50 : خدمه خدمه پرواز .................................................. ................5 خدمه عملیات...................................... ...........................10 وزن بیشینه وزن برخاست...................................... ...................190000Kg وزن سوخت.......................................... .........................64820Kg بیشینه وزن به هنگام نشست.......................................... ........151500Kg موتور تعداد و نوع موتورها.................................... ......................4 موتور از نوع D-30KP نیروی رانش به هنگام برخاست...................................... ........4 در 12300 Kgf عملکرد سقف پرواز عملیاتی.................................... .......................10200 متر بیشینه برد............................................ ...........................5000 کیلومتر مداومت پرواز........................................ ..........................7.7 ساعت محدوده فشار جی قابل تحمل.......................................... ........2 g سرعت گشت زنی............................................ ..................600 Km/h مداومت گشت رنی در برد 2000 کیلومتر..................................1. 4 ساعت ارتفاع گشت زنی............................................ ...................5000 تا 10000 متر تعداد هدف های ردیابی شده به صورت همزمان............................50 تا 60 تعداد هواپیماهایی که به صورت همزمان می توانند هدایت شوند..........10 تا 12 فاصله ردیابی جنگنده های با سطح مقط راداری 3متر مربع...............220 تا 240 کیلومتر ارتباطات برد از کانال hf................................................ .................2000 کیلومتر برد از کانال Uhf............................................... ................400 کیلومتر برد از لینک رادیویی باند پهن............................................ .....400 کیلومتر برد از لینک رادیویی ماهواره ای.............................................ؠ ?ه اندازه محدوده قابل پوشش ماهواره رادار........................................ .....................................امواج باند سانتی متری امکانات پایگاهی.................................... ........................باند پرواز منبع:مجله هوايي

اسراييل كار ما رو راحت كرد.چون اگه اسراييل اينكارو نمي كرد ما خودمون ميكرديم. حمله به اوسيراك اگه اشتباه نكنم در سال 1362 اتفاق افتاد.نيروي هوايي ما توي اون سالها هنوز در روزهاي خوبش بود.

باعث افتخاره. از مطلب خوبتون ممنون :lol:

اين هم دو تا عكس از كفير

هرچي باشه اين تانك رو خودمون ساختيم.بدون نياز به هيچ كشوري.اين خيلي مهمه بعلاوه اين اول راهه .ساخت اين تانك(ذوالفقار1) هم بر ميگرده به 15 سال پيش.مطمنا توي اين 15 سال هم دست روي دست نگذاشتيم.اگر شرايط ايجاب كنه تانك ذوالفقار با تجهيزات فوق پيشرفته هم معرفي ميشه.

مطالب خيلي خوبيه ولي فكر ميكنم توي همين سايت هم باشه. منبع مطلب هم ذكر نشده. ممنون :lol:

تا حدودي با شما موافقم.ايران توانايي آزمايشات موشكي حال حاضر را در دهه پيش داشته.و رونمايي اين آزمايشات نشانگر كل توان موشكي ايران نيست.

سوزوندن 2/1 ميليارد دلار آمريكا توي آسمون ايران چه حالي ميده. :lol:

به نظر من ما هرچه قویتر باشیم مواضع غرب هم نرمتر میشه. از مطالب بالا میشه ترس رو لابه لای جملات غربیها دید.

حرفهاي اين بابا توي لبنان خريداري نداره. هراز گاهي يه عرعري ميكنه و مينشوننش سرجاش.

موشك هاي هوا به هواي موجود در نیروی هوایی ایران موشک هوا به هوای AIM-7 Sparrow : این موشک، یک موشک هوا به هوا از نوع هدایت شونده راداری با برد تقيريبي 40 كيلومتر و یک کلاهک انفجاری بسیار قوی است.ویژگی های عملیاتی مختلفی دارد از جمله : قابلیت استفاده در هر نوع آب و هوا و هر ارتفاعی و قابیت حمله به انواع هواپیماها و موشکهای پیشرفته از هر جهتی. سری این موشک ها دارای هدایت نیمه فعال راداری می باشد. امواج راداری و بهره بردن از سیستم کنترل هیدرولیکی سطح، این موشک را در جهت هدف خود تثبیت و هدایت میکند نیروی محرکه ان توسط سوخت جامد فراهم می شود.اسپارو دارای محدودیت هایی نیز هست از آن جمله این که هواپیمایی که آن را شلیک می کند باید هواپیمای مورد نظر را در رادار خود نگه دارد و برای این منظور باید مستقیم به سمت هدف حرکت کند. این موشک بر روی F-14 , F-15 ,F-18, F16 نیز نصب میشود. اين موشك در طول جنگ نیز با کمک جنگنده های اف-4 و اف-14 انواع مختلف جنگنده های عراقی از جمله میراژ اف-1، میگ-21 و 23، سوخو-22، سوپر اتاندراد، بمب افکن توپولف-22 و چند هلیکوپتر عراقی و احتمالا یک موشک ضد کشتی اگزوست (بوسیله جنگنده اف-14 تامکت) را از بین برد، از این موشک نیز در حال حاضر تعدادی باقی مانده است و همچنین به پایان عمر عملیاتی خود رسیده است، گفته امیر عطا الله بازرگان از بنیانگذاران جهاد خودکفایی ارتش در شماره 185 آبان 85 (پروژه سجیل – صفحه هفت) مجله صنایع هوایی در مورد نصب موشک روسی R-27 Alamo برروی اف-14 تامکت نیز خود گواهی بر این مدعا است. موشک هوا به هوای AIM-9 Sidewinder : موشک سایدوایندر با بیشینه بردی حدود نه کیلومتر، یک موشک حرارت یاب ساخت ایالات متحده است که در جنگ های مختلفی حضور داشته و کارنامه موفقی از خود بجای گذاشته است.این موشک دارای بدنه ای استوانه ای شکل است دارای بال های تثبیت کننده غلتان و همچنین دارای 2 بالچه جداشدنی است که مسئولیت کنترل سطح را بر عهده داشته و همچنین باعث افزایش مانورپذیری موشک می شود.این بالچه ها به حالتی عمود بر بال های عقب و پشت دماغه آن قرار می گیرند. اجزای اصلی موشک عبارتند از : هدایت گر مادون قرمز ، هدف یاب نوری فعال ، کلاهک انفجاری و موتور موشک. سیستم هدایت مادون قرمز موشک را قادر می سازد تا اگزوز موتور هواپیما را مورد هدف قرار دهد. این سیستم از سایر سیستم های هدایتی ارزان تر است و می توان آن را در روز یا شب و یا در حالت های جنگ الکترونیکی مورد استفاده قرار داد. این سیستم همچنین شرایطی برای خلبان ایجاد می کند تا موشک را شلیک کند و از منطقه خارج شود ویا حات تدافعی – فرار به خود بگیرد در حالی که موشک خود را به سمت هدف هدایت می کند. این موشک دارای 11 گونه است در طی فرایند تکمیل آن ساخته شده اند و سعی شده در هر گونه نواقص موارد قبلی رفع شود. در طول جنگ تحمیلی نیز این موشک بوسیله جنگنده های ایرانی استفاده شد و دهها جنگنده عراقی را بکام مرگ کشاند، در شمار جنگنده های عراقی که توسط سایدوایندر شکار شدند می توان به یک فروند MiG-25RB (به وسیله F-5E و به خلبانی کاپیتان جوادپور)، و چندین میگ-21، 23 و 27،سوخو-20 و 22 ، چندین میراژ اف-1 و دست کم دو میراژ 5 اجاره شده از نیروی هوایی مصر اشاره کرد، در حال حاضر نیز تعدادی از این موشک ها باقیمانده است، اما تلاش برای نصب موشک روسی R-73 و موشک چینی PL-7 برروی جنگنده های غربی نیروی هوایی و همچنین تلاش برای ساخت موشک فاطر بر پایه موشک سایدوایندر گواهی بر این مدعا است که تعداد کمی از این موشک ها باقیمانده و همچنین آنها به پایان عمر عملیاتی خود رسیده اند. موشک هوا به هوای AIM-54A Phoenix : ترکیب جنگنده اف-14 و موشک فونیکس یکی از کشنده ترین ترکیب های جهان است که می تواند برای هر جنگنده ای خطرناک باشد، این موشک که بردی حدود 150 کیلومتر دارد، تنها برروی جنگنده اف-14 تامکت قابل نصب است و هر فروند اف-14 در آن واحد می تواند شش فروند موشک فونیکس را حمل کرده و به کمک آنها بطور همزمان با شش هدف درگیر شود و آنها را از بین ببرد، این موشک در جریان جنگ هشت ساله کارنامه فوق العاده موفقیت آمیزی از خود برجای گذاشت و شکار دهها جنگنده عراقی به مانند بمب افکن های سنگین توپولف Tu-22، انواع مختلفی از میگ ها، سوخوی Su-22، میراژ اف-1 و سوپر اتاندارد و حتی موشک های کروز چینی C-601 را بنام خود ثبت کردند. تخمین زده می‏شود که در طی جنگ ایران و عراق تعداد 130 شکار قطعی به نام اف14 های نیروی هوایی ایران به ثبت رسیده است و برای 23 نبرد هوایی دیگر نیز احتمال داده می‏شود پیروزی از آن تامکت بوده باشد. بدین ترتیب حدود 153 شکار هوایی را می‏توان به نام تامکتهای ایرانی به ثبت رساند. نیروی هوایی ايران (IRIAF)، بین 170تا 190موشک AIM-54A را در طول جنگ 8 ساله شلیک کرده است، که حدود 70 درصد آنها موفق به ساقط کردن هدف خود شده‏اند. تعداد کمی از این موشک ها پس از جنگ باقی ماندند که قابل استفاده نیستند، بهمین دلیل نیز نمونه هواپرتاب موشک هاوک تحت عنوان سجیل که گاها بعنوان AIM-23B SkyHawk نیز شناخته می شوند جایگزین آنها شد، از جمله مشکلات موشک سجیل وزن بسیار زیاد آن و همچنین تعداد قابل حمل کم برای هر فروند (هر فروند اف-14 تنها می تواند دو فروند موشک سجیل را بطور همزمان حمل کند) است. البته در سالهای اخیر، گفته می‏شود تعدادی از موشکهای AIM-54C از طریق دلالان بازار سیاه به دست ایران رسیده اند و ایرانیان توانسته اند گونه های قدیمی AIM-54A را به نوع C تبدیل نمایند؛ ضمن اینکه گزارشاتی دال بر ساخت نوعی بومی موشک فونیکس توسط صنایع نظامی ایران رسید است که توانی مشابه AIM-54C را دارد. همچنین پس از بازنشست کردن تامکت و فونیکس در نیروی دریایی، حدس زده می‏شود به تاریخ ژانویه 2007، حدود 200 میلیون دلار از قطعات حساس، موشکهای AIM-54C و رادارهای موجود در انبار نیروی دریایی ایالات متحده، از طریق قاچاقچیان بازار سياه اسلحه، توسط ایران خریداری گشته است. موشک هوا به هوای: R-60 Aphid در سالهای پایانی دهه 1960، دفتر طراحی مولنیا (Molniya)، کار طراحی اولین موشک تاکتیکی هوا به هوا را آغاز نمود، نام آن K-60 یا (R-60 یا Object 62) بود. این موشک مجهز به یک هدفیاب مستقل از نوع حرارتی (Infrared) بود. (یعنی مستقل از هواپیمای شلیک کننده، هدف خود را پیدا می‏کرد) تولید انبوه این موشک به سال 1973 آغاز شد و بر روی جنگنده‏های مختلفی نصب و به کار گرفته شد. R-60 یک موشک حرارت یاب برای نبردهای هوایی بوده كه به طور فوق‏العاده‏ای کوچک است و نصف سبک‏ترین موشک هوا به هوای غربی وزن دارد و آن را می توان با موشک آمریکایی سایدوایندر مقایسه کرد، موشک آفید دارای برد 10 کیلومتر است. سيستم هدايت اين موشك بر اساس حرارت یابی گازهای خروجی موتور (Infrared) است و سر جنگي 6 کیلوگرم که 1.6 کیلوگرم آن، اورانیوم ضعیف شده است زیرا اورانیوم چگالی بالایی دارد و به راحتی در فلزات نفوذ می‏کند. اين موشك امروزه در نیروی هوایی فقط برروی Su-24 ها و Su-25 ها استفاده می شود و در مورد MiG-29 جای خود را به موشک پیشرفته تر R-73 Archer داده است. همچنین با تغییرات جزئی می توان این موشک را بجای موشک ناتوان PL-7 برروی جنگنده های چینی اف-7 نصب نمود، از تعداد موشک های آفید نیروی هوایی اطلاع دقیقی در دست نیست. موشک R-60 موشکی بود که در جریان جنگ یوگوسلاوی توسط میگهای29 آن کشور شلیک شده و باعث سرنگونی يك فروند F/A-117 ایالات متحده شد.خلبان یک MiG-29A نیروی هوایی یوگسلاوی، با استفاده از سیستم IRST (هدفیاب حرارت موتور) توانست با رادار خاموش، خود را از دید جنگنده‏های ناتو مخفی کرده و سپس با موشک R-60 جنگنده‏ی 120 میلیون دلاری اف117 را سرنگون سازد. موشک هوا به هوای: R-27 Alamo موشك هوا به هواي ميان‏برد R-27 يكي از تسليحات اصلي جنگندهء ميگ-29 به شمار مي‎‏رود. اين موشك در سازمان ناتو با نام AA-10 ALAMO (آلامو) شناخته مي‏شود. موشك R-27R يكي از گونه‏هاي R-27 است كه از نظر مشخصات فني، بسيار به مشابه آمريكايي خود يعني AIM-7M (اسپارو) شباهت داشته و برابري مي‏كند، هرچند كه در بسياري موارد (مانند برد بيشتر و سرجنگي قوي‏تر)، از رقیب آمريكايي خود برتر مي‏باشد. موشک R-27 در نمونه های مختلفی و با انواع سیستم های هدایتی تولید شده است، انواع اولیه آن R-24R با هدایت نیمه فعال راداری و حد اکثر برد 80 کیلومتر و R-27T با برد 45 کیلومتر و هدایت مادون قرمز می باشند تمام موشک های آلامو نیروی هوایی از این نوع اند.R-27 مي‏تواند در نبردهاي نزديك و سنگين هوايي يا نبردهاي دوربرد هوايي كه هواپيماي دشمن ديده نمي‏شود (BVR) به كار رود. این موشک می‏تواند اهدافی را که از جهت‏های مختلف هوایی می‏آیند یا اهدافی را که در نزدیکی سطح زمین یا سطح دریا پرواز می‏کنند، در هر شرائط آب و هوایی، ساقط کند. همچنین می‏تواند بر ضد پرنده‏های بدون سرنشین یا موشکهای کروز نیز به کار رود. انواع جدید تر موشک آلامو نیز R-27RE، R-27TE و نوع هدایت فعال راداری R-27AE با بیشینه برد 170 کیلومتر می باشد. با وجود اینکه موشک آلامو موشکی خوب و با مانور پذیری بالا است، لیکن MiG-29 های ایران که تماما از نوع اولیه اند (بعنوان تنها جنگنده نیروی هوایی که بطور استاندارد توانایی حمل این موشک را دارند) در هدایت این موشک آنگونه که باید موفق نیستند و گاها این موشک ها را به خطا می دهند. البته در صورت وجود جنگنده SU-27 در نيروي هوايي ايران اين جنگنده نيز توانايي شليك اين موشك را داراست. موشک هوا به هوای :R-73 Archer موشک هوا به هواي R-73 ساخت «ويمپل» که در سازمان ناتو با نام AA-11 Archer شناخته مي شود، توسط «دفتر طراحي کارخانجات ماشين سازي ويمپل» طراحي و ساخته شده است. اين موشک، پيشرفته ترين موشک بردکوتاه هوا به هواي ساخت روسيه مي باشد. اين موشک، عمومن به عنوان ترسناک ترين سلاح در نبردهاي نزديک هوايي (داگ فايت) معرفي مي شود. به منظور جايگزيني مدلي قديمي R-60 (نام ناتو: AA-8 Aphid) به عنوان سلاحي جهت فواصل نزديک، براي هواپيماهاي جنگي اتحاد شوروي، طراحي و ساخته شد. کار طراحي اين موشک به سال 1973 باز مي گردد و اولين سري اين موشکها، به سال 1985 وارد خدمت در نيروي هوايي اتحاد شوروي شدند. R-73 داراي هدايتگر حساس به مادون قرمز يا حرارت، خنک کننده سنسور جستجوگر با قابليت مهم «زاويهء بسته» مي باشد: يعني جستجوگر موشک مي تواند اهدافي را که در 60 درجه نسبت به محور طولي موشک، قرار دارند، تشخيص دهد و ببيند. حداقل فاصلهء مورد نياز جهت شليک اين موشک، در حدود 300 متر و حداکثر فاصلهء آئروديناميکي (فاصله اي که موشک در هوا و با انجام مانور به سمت هدف طي مي کند) حدود 30 کيلومتر مي باشد. R-73 مانورپذيرترين موشک در بين موشکهاي مشابه مي باشد و اغلب کارشناسان بر اين اعتقادند که در قياس با موشک آمريکايي AIM-9M Sidewinder، در مرتبهء بسيار بالاتري قرار مي گيرد. R-73 یکی از بهترین گزینه ها برای نبرد های نزدیک هوایی است و ترکیب جنگنده فوق العاده مانور پذیر میگ-29 و موشک R-73 می تواند یکی از خطرناک ترین ترکیب ها برای نبرد های هوایی باشد. همچنین در صورت بهسازی جنگنده های Su-24 و Su-25 بمنظور حمل این موشک توانایی آنها در دفاع از خود در حین عملیات تا حد زیادی افزایش می یابد. با توجه به بهينه سازي هاي انجام گرفته بر روي جنگنده هاي S-25,SU-24 احتمالا اين جنگنده ها قادر به استفاده از اين موشك خواهند بود. موشک هوا به هوای: PL-7 موشک هوایی کوتاهبردPL-7 توسط کارخانه ی موتور هوایی ژوژ و توسعه یافته و در واقع نمونه ی مهندسی معکوس از موشک فرانسوی ماژیک R-550می باشد و توسعه موشک از سال 1982 شروع و نخستین شلیک آزمایشی آن در اواخر سال 1984 انجام شد.تولید رسمی از این موشک در سال 1987آغاز گردید. موشک PL-7 یک کپی ناقص از موشک حرارت یاب فرانسوی R-550 Magic (ماژیک) است که توسط چین تولید شده و بهمراه جنگنده های ناتوان F-7 به ایران وارد شد، این موشک دارای برد محدود 3 تا 5 کیلومتر می باشد.نیروی هوایی جمهوری اسلامی ایران در سال 1992 پروژه ای را برای نصب موشک های چینی حرارت یاب PL-7 که خود کپی ناقصی از موشک ماژیک بودند بر روی هواپیماهای F-4 و F-5 راه اندازی کرد. در نمایشی در پایگاه یکم شکاری یا فرودگاه مهرآباد در سال 1995 هواپیماهای F-5 با ریل های جدید موشک های چینی به پرواز درآمدند. این هواپیماها همگی مجهز به موشک های تقریباً بی مصرفPL-7 در موقعیتی عجیب در نوک بال ها نصب شده بودند. این پروژه که با هزینه ای چند میلیون دلاری راه افتاده بود، ابتدا به کمک تکنسین های چینی شروع شد، اما نتایج چندان رضایت بخش نبود. با صدای اعتراضاتی که از پرسنل نیروی هوایی شنیده شد، سرانجام انجام پروژه به کمک چینی ها لغو گردید و پروژه به مجتمع تجهیزات الکترونیکی نیروی هوایی جمهوری اسلامی ایران واگذار شد. این بار موشک PL-7 روی هواپیماهای MiG-29 و F-4,F-5 نصب شد اما نه خلبانان جنگنده میگ-29 حاضر بودند بجای موشک توانمند R-73 از موشک های ناتوان PL-7 استفاده کنند و نه خلبانان اف-4 و اف-5 حاضر بودند سایدوایندر را با PL-7 جایگزین کنند، در حال حاضر این موشک ها تنها برروی جنگنده های چینی F-7 و میراژ های فرانسوی که از نبود موشک R-550 رنج می برند استفاده می شوند.. با اینکه موشک PL-7 به تعداد زیاد و البته با قیمت ارزان در اختیار ایران بود، اما هرگز نیروی هوایی این موشک را اسلحه ای واقعاً قابل عملیات روی هواپیماهای ذکر شده به حساب نیاورد. موشك هوا به هواي فاطر: موشك فاطر موشكي ساخت ايران است كه بر پايه موشك AIM-9P ساخته شده است.اين موشك از بدنه و سرجنگي قوي موشك امريكايي سايندروز بهره مي برد و طراحي مجدد سيتم هاي هدايت و ... توسط ايران انجام رفته است. در زمينه اين موشك اطلاعات زيادي در دست نيست برخي منابع از كپي برداري اين موشك از AIM-9P سايندروز خبر ميدهند كه از ايونيك جديدي بهره مي برد و برخي منابع ديگر از ارتقاع سايندروز هاي موجود در انبار نيروي هوايي و نامگذاري آن با نام فاطر خبر مي دهند.البته با توجه به شواهد موجود به نظر مي ايد كه ايران موفق به كپي كردن اين موشك با ايونيك جديد شده باشد. موشک هوا به هوای سجيل : موشک سجیل كه AIM-23C هم خوانده می شود، نمونه ای از موشک ضد هوایی زمین به هوای هاوک یا MIM-23B آمریکایی است. گفته می شود که کوشش برای ساخت چنین موشکی در حقیقت از جایی شروع شد که اسرائیل دست به استارت پروژه ی Distant Thunder یا Distant Reach کرد. در این پروژه، نیروی هوایی اسرائیل و صنایع هواپیماسازی این رژیم تلاش هایی را برای تبدیل موشک ضد رادار AGM-78 به یک موشک هوا به هوا برای رهگیری هواپیماهای سریع السیر MiG-25 انجام دادند. ظاهراً ایران کار تبدیل موشک های زمین به هوای MIM-23B را به موشک های هوا به هوا از سال 1986 شروع کرده بود. پروژه تبدیل موشک های هاوک به موشک هایی که از هواپیماهای جنگنده قابل پرتاب باشد، پروژه «قوش آسمان» نامیده شد. تست های اولیه این موشک بسیار نا امید کننده بود. ظاهراً خطوط ارتباطی رادار AN/AWG-9 برای موشک هاوک کافی نبود و سیستم هدف گیری موشک هاوک نیز در برقراری ارتباط با این رادار دچار مشکل بود. در جنگ ایران و عراق هم بیش از یکی دو موشک هاوک شلیک نشد چرا که این پروژه با مشکلات بسیاری مواجه بود. اگرچه در سال های اخیر گفته می شود که مشکلات این موشک به کلی رفع شده و موشک هاوک هواپرتاب به طور محدود در خدمت نیروی هوایی است. تعداد زیادی از تامکت های نیروی هوایی جمهوری اسلامی ایران به منظور توانایی حمل موشک هاوک دستخوش تغییراتی شدند. تامکت های ایرانی می توانستند در آن واحد دو موشک هاوک را در پایلون های 1B و 8B، یعنی محل نصب موشک های فینیکس در نزدیکی ورودی موتورها، و یک موشک دیگر را در فضای بین موتورها که اصطلاحاً تونل نامیده می شد حمل کنند. منابع غير موثق از برد 60 تا 90 كيلومتري موشك سجيل سخن مي گويند.با اين تفاسير اين موشك تا حدودي كمي مي تواند خلاء نبود موشك فونيكس را بپوشاند.

آقا يا خانوم كركس منطقش رو توي كدوم جمله گفته كه ما نديديم. چرا يكطرفه قضيه رو ميبيني؟ چون شما همنظر هستيد دليل بي منطقي منه؟يا بي منطقي شما؟ كركس از كجا مي دونه شهيد مغنيه خون ناحقي ريخته.اون يه مدافع بوده نه يك مهاجم معني جوگير شدن و منطقي بودن روهم فهميديم.

چه خبرته بابا. چشماتو بستي و دهنتو باز كردي هرچي دلت مي خواد داري ميگي.چه آشي چه كشكي . معلوم نيست داري از كجا اين اراجيف رو بلغور ميكني. شهيد مغنيه يك فرمانده نظامي بود كه از خاك كشورش دفاع ميكرد.توي خاك خودش.اينو مي توني بفهمي؟ صهيونيستهاي كثيف تروريستن كه براي ترور كردن هركس كه مخالفشونه جوخه و گروه تشكيل ميدن.و سازمان يافته ترين ترورهاي يك قرن گذشته توي دنيا توسط اينها صورت گرفته.توي جنگ هم پايبند هيچ تعهد انساني نيستند.اصلا اينها توي اين منطقه چه غلطي ميكنن.اين اروپاپيها بودن كه به اونها ظلم ميكردن كه لابد سزاوارش بودن.هرجا اينها هستند جنگ و بدبختي هم هست.بخاطر همين بيرونشون كردن.ولي چرا جورشو بايد مسلمونها (لبنان و فلسطين و..)بكشن.برن عقده هاشون رو سر اونهايي كه توي كوره مينداختنوشون خالي كنن.

قدرت آتش خيلي بالايي داره.اگه اشتباه نكنم به اون ارابه مرگ يا ارابه آتش ميگن.اين اسميه كه افغانها روي اون گذاشتن. مطالب خوبي بود.ممنون :lol:

سرمايه گذاري خارجيها توي هر كشوري خوبه.اما اينكه چه كشوري با چه شرايطي و در چه زمينه اي مياد و سرمايه گذاري ميكنه خيلي مهمه