با تشکر از شما مورد اولی که لازم به ذکر هست اینه که تانک به شکل امروزی اونقدر گاو پیشونی سفید هست که راهی برای مخفی شدن کاملش به این زودی ها پیدا نشه. موردی که شما فرمودید صحیح است ولی بطور مثال پرده دود در حال حاضر فقط برای گمراه کردن موشک های با هدایت لیزر مناسب هست والبته تا حدی دید بصری تانک ولی امواج مادون قرمز و امواج رادار به راحتی می تونند موقعیت تانک رو مشخص کنند حتی از صدای موتور تانک هم میشه فهمید اون کجاست. پرده دود مد نظر شما باید ماندگاری بالا داشته باشه و اونقدر غلیظ باشه که همه این موارد رو پوشش بده که در حال حاضر و در آینده نزدیک به نظر نمی رسه این امر ممکن باشه.  نکته بعدی هم اینکه به فرض موردی مانند پرده دود موثر افتاد در اون حالت خود تانک چجوری هدف و مسیرشو پیدا می کنه؟(چیزی مثل ترکام؟) مطلب بعدی هم اینه که متاسفانه ایالات متحده در حال حاضر در بعد تکنیکی قدرت تقریبا مطلق جهان هست و در اکثر موارد تفوق تکنیکی داره. در بعد تاکتیکی هم در بسیاری از موارد اینگونه هست و تفوق ایالات متحده وجود داره و تنها در بعد استراتژیکی هست که هنوز بطور کامل پیروز نشده که اگر چنین بود کشور ما بسیار قبلتر باید تحت سلطه اون در میومد. چه خوشایند ما باشه چه نباشه در صورتی که ایالات متحده قدرت اول اقتصادی سیاسی نظامی و ... در جهان بمونه این پیش بینی که این نویسنده کرده تقریبا درست به نظر میاد. البته این مقاله برای سال 1997 بود که در اون زمان ایالات متحده تقریبا در دوران تک قطبی و اوج اقتدار خودش به سر می برد. نه چینی وجود داشت که در اقتصاد چالشی برای اون باشه و نه پوتینی که برای اون شاخ و شونه بکشه و نه حتی القاعده ای که جلوی اون قدرت نمایی کنه. در صورتی که ممکنه این پیش بینی برای وضعیت امروز ممکنه کاملا صدق نکنه. (در قسمت دوم بیشتر به جهان آینده در نظر آمریکا و چگونگی مقابله آمریکا با اون پرداخته میشه).

جناب greenliving عزیز بنده هیج وقت قصد جسارت خدمتتون رو نداشتم. البته هیچ تخصصی هم در ساخت چاقو ندارم و حتما شما بیشتر از بنده با فرایند ساخت چاقو آشنا هستید. ولی این که فرمودید فولاد فنر با گرم کردن ساختار مولکولیش عوض میشه ما به این کار می گیم عملیات حرارتی که بحث بسیار گسترده ای هست. بطوری که باید بگیم چه آلیاژی با چه درصد کربنی تا چه دما گرم میشه چقدر در اون دما میمونه و بعد از اون مهمترین نکته این هست که چجوری سردش می کنیم. حتی در چه محیطی بسیار مهم هست. ( مثلا شمشیر و فولاد دمشقی که بعد از گرم کردن اون رو در شکم بردگان فرو می بردند به این دلیل بود که فولاد در اون حالت و دما نیتروژن خون رو جذب می کرد و سطح بیرونیش بسیار سخت می شد در حالی که مقطع داخلیش همچنان منعطف یا چقرمه باقی می موند) اون چیزی که ما بهش می گیم فولاد فنر در واقع دو گرید فولاد می تونه باشه نوع اول کم الیاژی و کربن متوسط و  نوع دوم پر آلیاژی و کربن زیاد که در این حالت ها می تونه انرژی زیادی در سطح الاستیک جذب کنه که البته با عملیات حرارتی هم میشه تا حدی اون رو افزایش داد. اما اگر درست متوجه شده باشم و منظور شما از فولاد خام همون فولاد های ساختمونی باشه این گرید از فولاد ها به فولادهای کم کربن و نرم معروفند که عملیات حرارتی بنابر دلایلی در اونها کمتر اثر داره. بحث در این زمینه زیاده. در مورد سختی کار چاقو سازی باز هم می گم که بنده سررشته ای در این زمینه ندارم و احتمالا حرف شما درسته ولی بازهم نشدنی نیست. چون اساسا یکی از چاقوهای معروف در کشور نپال به نام کوکری فلز سازنندش همین فولاد فنر هست.

برخلاف گفته های دوست عزیزمون جناب greenliving میشه از فولاد فنر برای ساخت چاقو استفاده کرد. البته به ابزار و لوازمی نیاز هست که جزو ضروریات ساخت هست.   قدم اول تهیه مواد اولیه و ابزارهای لازم قدم دوم طراحی چاقو     قدم سوم گرم کردن چاقو (تا دمای آستنیته شدن) و تخت کردن اون     قدم چهارم بریدن قسمت های اضافی طراحی اولیه     قدم پنجم سخت کردن و سنگ زنی لبه ها   چاقو آماده است   در مورد تفاوت فولاد فنر و سایر فولاد ها هم بگم اگر فولاد خیلی سخت باشه لبه های چاقو در اثر ضربه کنده می شه (مثلا نوک اون) و اگر خیلی نرم باشه خم میشه (باز هم اکثرا نوک اون) در حالی که فولاد فنر انعطاف پذیریش بیشتره و این مشکلات کمتر براش پیش میاد.

دوستمون در مورد چین و آزادسازی اقتصادی اون فرمودند. لازم به ذکر است که در اون موقع آمریکا بیش از چین از این عمل استقبال می کرد. به یاد داشته باشیم که اولین ارتباطات چین و جهان غرب وقتی شروع شد که نیکسون قبل از انتخاب شدن به عنوان ریاست جمهوری ایالات متحده برای ایجاد رابطه با چین کمونیست ابراز تمایل کرد و پس از انتخاب شدن در سال 1972 برای عادی سازی روابط به دیدار مائو رفت. چند سال بعد از آن بود که چین درباره آزاد سازی اقتصادیش فکر کرد و از جنبه ای اون رو عملی کرد. در اون موقع آمریکا به احتمال زیاد قادر به از بین بردن حکومت چین با روش نظامی نبود و این کار هزینه بسیار زیادی داشت و اون قصد داشت از چین برای مقابله با شوروی استفاده کنه. چینی ها بعد از مدتی اقتصاد و صنعت حتی نظامیشون را وابسته به غرب کردند و پروژه های زیادی رو با اونها شروع کردند ولی وقتی حوادث میدان تیان آن من اتفاق افتاد غربیها زیر همه تعهداتشون زدند و تمامی پروژه های مشترک را رها کردند. در مورد کره شمالی هم این کشور به دنبال توافق با آمریکا در سال 2005 قسمتی از تاسیسات هسته ای خودش من جمله برج خنک کننده راکتور رو نابود کرد ولی سال بعد بازهم آمریکا زیر قولش زد. در مورد لیبی و عراق هم دوستان بهتر میدونند. حرف بنده اینه که چه ضمانتی هست که تحریم ها با این عقب نشینی ها از بین بره ؟

ایالات متحده برای آینده نزدیک تصور می کند که می تواند در هر جنگ احتمالی همه تانک های حریف را که در دشت های باز و محیط های با پوشش و ناهمواری کم قرار دارند با استفاده از نیروی هوایی و پهپادها و هلیکوپترهایش و در نهایت تانک هایش نابود کند. تنها دو مورد وجود دارد که امکان مانور کمی برای حریف وجود دارد زمینهای پوشیده با عوارض مصنوعی و طبیعی شدید و مهمترین مورد جنگ شهری. مهمترین استفاده از زرهی در آینده برای آمریکا در  مورد نبردهای شهری خواهد بود.(مقاله ای که قول ترجمه اش را به دوستان داده بودم در بخش های نهایی قرار دارد)

ضمن تشکر از دوست عزیز جناب عادل جالب دیدم در این قسمت چند تصویر از وضعیت موشک های اسکاد در افغانستان نمایش دهم. در اواخر دهه 1980 میلادی دولت تحت حمایت شوروی در افغانستان مجهز به موشک های اسکاد عمدتا از مدل B شد. یکی از مهم ترین دلایل این امر همسایه جنوبی این کشور یعنی پاکستان بود که با ارسال و تجهیز مجاهدین در حالت غیر مستقیم جنگ با شوروی و دولت وقت افغانستان قرار داشت. جالب است بدانید که در ششم آوریل 1989 دولت افغانستان با پرتاب یک فروند موشک اسکاد به سمت یک پست مرزی پاکستان این موشک را مورد استفاده قرار داد. بعد از فتح کابل بعضی از این موشک ها به دست مجاهدین افغانی افتاد تا اینکه سرانجام بعد از حمله آمریکا همه آنها در دست دولت قرار گرفت. دولت هم استفاده از آنها را کنار گذاشت و آنها را بازنشست کرد.   رژه موشک اسکاد بی در کابل در سال 1989   مجاهدین افغانی سوار بر موشک های اسکاد بعد از فتح کابل توسط مجاهدین   یکی از آخرین موشک های اسکاد افغانی به صورت غیر عملیاتی   بقایای موشک اسکاد افغانی در روستای چاری قامر  

قبلا جایی خوانده بودم اولین موشک ایرانی به سمت بغداد شلیک شد و با ماجراهایی به بانک رافدین در بغداد اصابت نمود ولی دوستمون فرمودند ؟     سکوهای پرتاب موشک اسکاد رژیم بعث عراق آماده پرتاب موشک به سمت ایران در جنگ تحمیلی

البته ممکن است کمی بی ربط باشد ولی چون دوستانمان از پدافند هوایی عراق هم مطلب قرار دادند بهتر دیدم پروپاگاندای نیروهای ائتلاف برای خدمه پدافند عراقی را هم قرار دهم. عمده این پیام های تبلیفاتی برای نظامیان و خدمه پدافند عراقی از سال 2002 به بعد ارسال شد. در ابتدا یک هواپییمای A-10 اقدام به پراکندن پیام های تبلیغاتی برای عراقی ها کرد و این کار تا زمان جنگ نهایی ادامه یافت.         در این پیام ها از خدمه پدافند خواسته شده است اقدام به شلیک به سوی هواپیماهای نیروهای ائتلاف نکنند و در غیر این صورت به سمت آنها شلیک خواهد شد و خانواده آنها داغدار خواهند شد. بابت انحراف مطلب از دوستان پوزش می طلبم.

تصاویر زیر بعضی از دارایی هایی هوایی عراق شامل هلیکوپترها و هواپیماهای آن را پیش از نابودی نشان می دهد. هواپیمای Su-24 نیروی هوایی عراق   توپولوف Tu-22 عراقی   MiG-23ML عراقی   MiG-21 عراقی   Su-22 نیروی هوایی عراق در سال 1989   MiG-29 رژیم بعث عراق   MiG-23BN عراقی در نمایشگاه نظامی بغداد در سال 1989   میراژهای F-1 عراقی   بعضی از هلیکوپترها در تصاویر زیر کمتر معرفی شده اند.   هلیکوپتر Mi-24  عراقی و پرواز آن در جنگ تحمیلی   هلیکوپتر ترابری سنگین Mi-6 عراقی و تصویر بقایای آن از حملات نیروهای ائتلاف   هلیکوپتر Bell 214ST عراقی   گازل های عراقی در نبرد   هلیکوپتر Mil Mi-8 عراقی    

 در لینک زیر از ویکی پدیا موضوع قرار دادن ریش و سیبیل در نیرهای نظامی در کشورهای مختلف تقریبا توضیح داده شده است. تصاویری هم برای این مورد وجود دارد.   http://en.wikipedia.org/wiki/Facial_hair_in_the_military

تصاویری که در ادامه می آید مربوط به آرشیو سرهنگ ریک فرانکونا افسر ارتباطی ایالات متحده آمریکا بین این کشور و سرویس اطلاعاتی ارتش بعث عراق در دوران بعد از سقوط فاو می باشد. (قابل توجه دوستانی که منکر کمک ایالات متحده به عراق بودند) وی طی بازدیدی از منطقه بعد از سقوط آن که توسط رژیم بعث عراق ترتیب داده شد موفق به عکس برداری از آنجا شده است. خود وی گفته است که نیروهای عراقی در بسیاری از مواقع از عکس برداری از تجهیزات نظامی معدوم خودشان جلوگیری می کرده اند ولی به دلیل آنکه تعداد آنها زیاد بود بعضی از آنها ثبت شدند. (با عرض پوزش بعضی از تصاویر به علت توهین قابل نمایش نبودند)   تجهیزات منهدم شده و یا آسیب دیده عراقی در نبرد سقوط فاو   سنگرهای ایرانی در کناره اروند رود   تسلیحات سبکی که به دست عراقی ها افتاده بود   توپ کوکسان با اصالت کره شمالی که به تصرف عراقی ها در آمد   پست فرماندهی لشکر 8 نجف اشرف سپاه در فاو   بیمارستان صحرایی نیروهای ایرانی در فاو (تعداد زیادی سرنگ مصرف شده آتروپین برای مقابله با عامل اعصاب در جلوی آن ریخته است)   مزدوران بعثی در فاو پس از سقوط

تصاویر فوق را جناب skyhawk در لینک زیر هم اوورده بودند ولی مرجعی نداشت. http://www.military.ir/forums/topic/12784-f-5-em/   در این منبع هم اشاره ای به مخازن سوخت تطبیقی برای F-5EM برزیلی نشده بود. http://www.defenseindustrydaily.com/brazil-finishing-f-5br-fleet-upgrade-program-06837/

شکست رایش سوم در آلمان هرچند موجب خوشحالی بسیاری از کشورها شد ولی باعث ناراحتی و حقارت بسیاری از آلمانی ها شد که هرچند ممکن بود موافق هیتلر نیز نباشند ولی شکست کشورشان را شکست خودشان هم می دانستند. یکی از محل های نگهداری اسیران آلمانی در ایالات متحده بعد از جنگ جهانی دوم در مقابل هم کشورهای جبهه روبرو که در ابتدای جنگ از آلمانی ها ضربات سختی خورده بودند، بسیاری از اقدامات  حکومت رایش را حتی بر روی ملت آلمان تلافی می کردند. بیشترین تلافی متعلق به شوروی بود که در زمان حمله آلمان به آن بیشترین خسارات و تلفات را دیده بود. بسیاری از سربازان شوروی در هنگام پیشروی و بعد از شکست آلمان اقدام به تجاوز و قتل زنان آلمانی کردند. تعداد زیادی از این تجاوزات به صورت دست جمعی و بسیار وحشیانه انجام می شد و زنان زیادی در اثر این اعمال جان خود را از دست دادند. البته بقیه فاتحان نیز تا مقداری در این جنایات سهیم بودند. اجساد زنان آلمانی بعد از تجاوز نحوه زفتار با زن آلمانی توسط سربازان متفقین   عده زیادی از زنان  به دلایل مختلف از جمله تحقیر، ترس از تجاوز و شرمساری بعد از تجاوز دست به خودکشی می زدند. یک زن آلمانی که بعد از شکست آلمان از ترس نیروهای شوروی دست به خودکشی زده است  

با تشکر فراوان از جناب رایش عزیز. اگر لطف بفرمایید و در موقع خود درباره رابطه فاطمیان و اسماعیلیان با سایر شیعیان و به خصوص رابطه فداییان اسماعیلی الموت با مردمان علوی طبرستان هم توضیح دهید ممنون می شوم.

بقایای ادعایی F-14  ایرانی در میدانی در مرکز عراق (مجسمه خلبان جالبه)

بنده قصد نداشتم دیگر در این موضوع شرکت کنم چون فکر می کنم دوستان دیفالت ذهنی شان را تغییر نخواهند داد. اما http://gallery.military.ir/albums/userpics/10027/Larousse-1934-Moroccan-and-Palestine-Flag.jpg   تصویری که دوست عزیزمان جناب رایش مارشال قرار دادند باعث شد تذکر دادن چند نکته لازم شود. اول اینکه این تصویر احتمالا مربوط به پرچم طراحی شده توسط بریتانیا به عنوان قیم برای فلسطین می باشد و هیچ ربطی به مقبولیت و درست بودن آن ندارد. در واقع مدتی بعد از شروع بحران های مربوط به فلسطین جنبش های فلسطینی شروع به طراحی پرچم هایی برای فلسطین نمودند. انواع مختلفی از پرچم ها به عنوان پرچم فلسطین معرفی شد ولی هیچ کدام مقبولیت زیادی در میان فلسطینیان نیافت. ولی در ابتدای دهه 1930 میلادی پرچمی که شبیه به پرچم کنونی فلسطینیان می باشد به عنوان طرحی برای پرچم فلسطین معرفی شد که از روی طرح پرچم های ملی گرایان عرب در منطقه که با عثمانی درگیر بودند  و استقلال یافته بودند اقتباس شده بود. این پرچم تا مدتها مقبولیت زیادی نداشت ولی بعد از اینکه توسط PLO در سال 1964 به عنوان پرچم فلسطین انتخاب شد و به علت مقبولیت این سازمان در آن زمان به عنوان پرچم فلسطین معروف شد و با انتخاب سازمان آزادی بخش فلسطین به عنوان نماینده فلسطینیان در سازمان ملل در اواخر دهه 1970 رنگ رسمی به خود گرفت. پرچم فلسطین بر روی سینمای الحمبرا یافا 1937 اگر گفته شود قبل از تشکیل رژیم صهیونیستی اسرائیل هیچ کشوری در منطقه وجود نداشت و منطقه فلسطین به صورت سرزمین بی سکنه تحت قیمومیت بریتانیا قرار داشت از نظر حقوقی این مسئله نیز صحیح نیست. در طرح مسئله قیمومیت فلسطین در جامعه ملل در سال 1922 از فلسطین به لفظ کشور نام برده می شود که قرار است مکانی برای ملت یهود باشد. همچنین در این مورد به وجود جوامعی غیر از یهودیان نیز در فلسطین اذعان شده است. نکته جالب این جاست که ویکی پدیا جمعیت این سال در فلسطین را برای مسلمانان 590390 و برای یهودیان 83694 و 73028 برای مسیحیان و بقیه سایر موارد مثال می زند.   Whereas recognition has thereby been given to the historical connection of the Jewish people with Palestine and to the grounds for reconstituting their national home in that country it being clearly understood that nothing should be done which might prejudice the civil and religious rights of existing non-Jewish communities in Palestine   خجالت آورترین کار این است که بریتانیا با واردات یهودی از سراسر دنیا به دنبال ساختن کشوری باشد و آن یهودیان بدون اینکه کوچکترین شناختی از بعضی دیگر داشته باشند و به صرف یهودی بودن (بیشتر هم نژاد بودن) به عنوان یک ملت شناخته شوند. وعده ای که بالفور وزیر امور خارجه بریتانیا در 1917 بعد از شکست عثمانی آن را به لرد روچیلد داد.   جالب است بدانید که در اولین سالگرد این وعده فلسطینیان مسیحی و مسلمان با هم به تظاهرات در مخالفت با این طرح پرداختند. تمام آنچه بعد از این تاریخ اتفاق افتاد تا تشکیل دولت اسرائیل نشانه مخالفت فلسطینی ها با این موضوع بود(به روش های مختلف). اگر دوستی نشانه ای از موافقت فلسطینیان دارد بیان کند.

در سال 1982 اسرائیل به جنوب لبنان حمله و تا بیروت پیشروی کرد. در پی یک سری از اتفاقات دیگر، نیروهای چند ملیتی در کنار نیروهای اسرائیلی در لبنان مستقر شدند. عمده این نیروها شامل واحدهایی از سپاه تفنگداران دریایی آمریکا به همراه عناصری از چتربازان فرانسوی بود. مقر نیروهای تفنگداران دریایی در فرودگاه بین المللی بیروت بود.   سربازخانه تفنگداران دریایی ایالات متحده پست ایست و بازرسی در ابتدای سربازخانه   این نیروها علاوه بر این که خود نیز دارای واحدهای توپخانه ای بودند، توسط ناوها، هلیکوپترها و هواپیماهای مستقر بر ناوهواپیمابر متعلق به ناوگان ششم ایالات متحده در دریای مدیترانه پشتیبانی می شدند.   واحد توپخانه متعلق تفنگداران دریایی تفنگداران دریایی در حال دادن گرا به توپخانه ناوهواپیمابر ایندیپندنس در حال اعزام برای پشتیبانی هوایی از تفنگداران دریایی تفنگداران دریایی در آسمان بیروت ژنرال پل کلی فرمانده تفنگداران دریایی در بیروت   در 23 اکتبر 1983 دو کامیون بمب گذاری شده بطور جداگانه به مقرهای نیروهای خارجی در بیروت حمله کردند(مقر تفنگداران دریایی ایالات متحده و واحد چتربازان فرانسوی). کامیونی که سربازخانه تفنگداران دریایی برخود کرد بطور تخمینی حاوی حدود 9.5 تن مواد منفجره بود. کامیون مرسدس بنز از پست ایست و بازرسی گذشت و در کنار ساختمان اصلی منفجر شد. تمامی ساختمان بکلی نابود شد و تعداد 241 آمریکایی کشته شده و 128 نفر دیگر زخمی شدند. (58 چترباز فرانسوی نیز در حمله به یک ساختمان دیگر کشته شدند). بعد از مدتی نیروهای آمریکایی و فرانسوی لبنان را ترک کردند. کنفرانس خبری در سربازخانه روز قبل از انفجار انفجار سربازخانه از نمای دور تصاویری از محل بعد از انفجار جرج بوش پدر به عنوان معاون رئیس جمهوری در محل انفجار حاضر شد   این روز مرگبارترین روز از زمان حمله عید تت در جنگ ویتنام برای نیروهای آمریکایی به شمار میرفت. ویکتور استروفسکی جاسوس سابق موساد در کتابش با عنوان راه نیرنگ عنوان کرد که یکی از جاسوسان موساد در بیروت از احتمال این اقدام با خبر شد ولی موساد به علت مخفی ماندن جاسوسش حاضر نشد اطلاعات این انفجار را در اختیار آمریکا قرار دهد.  

جناب death واقعا بنده را ناامید کردید. شما فرمودید بنده از لینکی که متعلق به ما نباشد برای شما منبع بیاورم   بعد هم انتظار دارید که آنها هم این مزخرفات که شما از بقیه متن در لینک هایی که بنده قرار دادم را بیان نکنند؟ یک اصل حقوقی و منطقی بیان می کند که در ادعاهای دو طرف در یک قضیه، اعترافات یک طرف نسبت به خودش اعتبار بسیار بالاتری از ادعاهای او نسبت به طرف دیگر دارد (مثلا به قول شما فارس نیوز بر ضد جمهوری اسلامی مطلب بنویسد). منظور بنده تنها قسمت هایی از متن بوده اند که بیانگر وجود چنین دیدگاهی در رژیم اسرائیل در مورد ایده نیل تا فرات هستند. جناب اریل هم اعتراف به این قضیه دارند ولی بیان می کنند که در حال حاضر این امر بسیار ناچیز است و نکته مهم ماجرا همین جاست.   هم افرادی واقعا چنین ایده هایی دارند و چنین دیدگاهی هم در تورات آمده است که می توان در مواقع مختلف آن را به نفع خود تفسیر کرد. همانطور که بنده ذکر کردم در واقع در تورات مرزهای مختلفی برای این ایده وجود دارد و فعلا تنها مرزهای کوچکتر که بدست آوردن آن از توان اسرائیل خارج نیست به عنوان آن مرزها انتخاب شده است. اما برای پاسخ به این سوال که اگر قدرت اسرائیل به حدی بود که آنها امکان گرفتن سرزمین های بین نیل تا فرات را داشتند بازهم از اجرای آن سرباز میزدند یا نه باید شرایط فعلی را دید. در مقیاس کوچکتر و در مرزهای کمتر که در تورات هم اشاره شده اسرائیل در حال تصرف زمین های فلسطینیان است. بر خلاف تمامی قوانین بین المللی و هرچیزی که شما آن را قبول داشته باشید اسرائیل در حال ایجاد شهرک ها جدید در کراه باختری است. رژیم اسرائیل خاک جولان اشغالی را در سال 1981 به خود ملحق کرد. با این شرایط چه تضمینی هست که در صورت محیا بودن شرایط برای اسرائیل آنها نخواهند از نیل تا فرات را به خود ملحق کنند. پس این به قول شما توهمات جنبه های واقعی نیز دارد. با رژیمی که حس خود برتر بینی برای او باعث شده است قوانین بین المللی را به تمسخر بگیرد چه باید کرد؟ چرا این رژیم باید کسانی را که خاک کشورهای دیگر را قلمرو خود می دانند به رسمیت بشناسد و حتی آنها بتوانند حزب تشکیل دهند و وزیر و نماینده کنست شوند؟ مگرنه این است که خود این رژیم نیز خواهان این کار است؟ این کنست اسرائیل بود که الحاق  جولان اشغالی به آنها را به رسمیت شناخت. http://en.wikipedia.org/wiki/Movement_for_Greater_Israel http://en.wikipedia.org/wiki/Golan_Heights_Law   سوالی دیگر نیز مطرح است که پس چه شد که از بعد از جنگ 1967 که ایده اسرائیل بزرگ به شدت قوت گرفته بود به جایی رسیده است که به دور خود حصار می کشد و از آن ایده های خیال پردازانه تا حدی دست کشیده است؟ چرا رژیم اسرائیل به فرمان آریل شارون از شهرک های احداث شده در نوار غزه (سال 2004 یا 2005) دست کشیده است و آنها را ترک کرده است؟ چرا جنوب لبنان را ترک کرده است؟ چرا بقول جناب اریل ایده اسرائیل بزرگ از نیل تا فرات در شرایط کنونی موجب تمسخر است؟(البته در شرایط کنونی). چرا کار باید به جایی برسد که ایهود اولمرت به صراحت اعلام کند که ایده اسرائیل بزرگ در شرایط کنونی مرده است؟ پاسخ را البته خود بهتر می دانید.

بسم الله الرحمن الرحیم   هواپیمای MiG E-8)Ye-8) یک پیش نمونه رهگیر خط مقدم نبرد برای نسل جدید جنگنده های میگ در دهه 1960 بود. مرحله طراحی پروژه  در سال 1960 بر مبنای باز طراحی گسترده هواپیمای MiG-21PF شروع شد.   هواپیمای E-8 این هواپیما برای بهبود MiG-21PF و تجهیز آن به موتور R-21F-300 با تراست 7.200  کیلوگرم در نظر گرفته شده بود. در طی سال 1960و  فاز طراحی هواپیما، این هواپیما به دلیل آنکه برای سیستم تسلیحاتی S-23 انتخاب شده بود طرحی مشابه با MiG-23 را نیز داشت. سیستم تسلیحاتی S-23 شامل موارد زیر بودند: رادار Sapfir-1 با تشعشع فازی (در مرحله دوم Sapfir-II با تشعشع شبه پیوسته)، دو موشک K-23، سایت ASP-PF، جهت یاب مادون قرمز Spektr. در سال 1961 هواپیمای E-8 به دلیل اینکه سیستم تسلیحاتی S-23 هنوز آماده نبود، به عنوان هواپیمای MiG-21M با رادار TsD-30TP، سایت مادون قرمز Samotsvet و دو موشک K-13 طراحی و تولید شد.   نمونه اولیه در کارخانه مهمترین نکته ویژگی های این هواپیما بازطراحی قسمت جلوی هواپیما، تعبیه ورودی هواپیمای مشابه آنچه که امروزه در هواپیمای یوروفایتر تایفون دیده می شود، کانارد در جلوی هواپیما و طراحی دوباره بدنه در قسمت عقب برای قرار دادن موتور جدید در آن بود. بسیاری دیگر از ویژگی های آن از صندلی پرتاب شونده جدید تا سکان بهبود یافته و باله جدید در قسمت زیرین عقب بدنه متفاوت از نمونه MiG-21PF بودند. باله عقبی در زیر هواپیما مهمترین تفاوت های این هواپیما با Mig-21PF به شرح زیر بود: موتور جدید R-21F-300 با نازل های کاملا متغیر پلک مانند نصب شدند ورودی هوای دو بعدی به همراه لبه های عمودی متغییر تعبیه شد دماغه و قسمت های عقبی بدنه دوباره طراحی شدند و مخازن حمل سوخت برای اولین بار در تاریخ این شرکت قابل جدا سازی از بدنه طراحی شدند. بال ها و دم با ارتقا از میگ-21 برای بدنه این هواپیما انتخاب شدند سیستم بازیابی خلبان دوباره طراحی شد و صندلی SK-3 روی آن نصب شد. دم افقی 150 میلیمتر پایینتر آورده شد و کانارد نیز نصب شد. یک مخزن سوخت خارجی با ظرفیت حمل 600 لیتر سوخت در پایلون شکمی نصب شد.   جزئیات بیشتر از هواپیما دو پیش نمونه (Ye-8/1 وYe-8/2) در سال 1962 ساخته شدند. این پیش نمونه ها در موارد جزئی با هم تفاوت داشتند. نمونه Ye-8/1 در طی مراحل تست به علت خرابی موتور از بین رفت. هواپیمای E-8/1 (Ye-8/1) در سال ژانویه 1962 ساخته شد و در 13 ژوئن اولین پروازش را با خلبان آزمایشی موسولوف انجام داد. 25 پرواز برای بررسی عملکرد موتور انجام شد. در 11 سپتامبر هواپیمای E-8/1 در یک سانحه نابود شد. دلیل تصادف خرابی دیسک مرحله ششم کمپرسور موتور و در ادامه خرابی سیستم هیدرولیک و مخزن سوخت اعلام شد که باعث شد هواپیما آتش بگیرد. هواپیمای E-8/2 در می 1962 تولید و در 22 ژوئن برای پرواز آماده شد. در 29 ژوئن پروازهای تست با خلبانی فدوتوف انجام شد. 11 پرواز انجام شد. پروژه Ye-8 به دلایل نامعلومی در سال 1963 کنسل شد ولی این نمونه برای تست تکنولوژی های نسل جدید فیشبد و فلاگرها مورد استفاده قرار گرفت.   نقشه فنی کلی هواپیما   تصاویر بیشتری از این هواپیما:     منابع: http://www.testpilot.ru/russia/mikoyan/e/8/e8_e.htm http://www.militaryphotos.net/forums/showthread.php?67694-MiG-E-8 http://www.aviastar.org/air/russia/mig-e8.php تمامی حقوق متعلق به گردآوردنده و مترجم و وبسایت میلیتاری می باشد

دوستمان جناب death گفتند متن با منابعی معتبرتر برای قسمت اعتقاد از نیل تا فرات بگذارم. سعی کردم معتبر باشه. اگر قسمتهایی نیاز به ترجمه داشت بفرمایید: تورات بخش پیدایش 15 ، 18-121 On that day the Lord made a covenant with Abram and said, “To your descendants I give this land, from the Wadi of Egypt to the great river, the Euphratesthe land of the Kenites, Kenizzites, Kadmonites,Hittites, Perizzites, Rephaites,  Amorites, Canaanites, Girgashites and Jebusites.   https://www.biblegateway.com/passage/?search=genesis%2015:18-15:21&version=NIV   تورات بخش خروج 23 ، 31 I will establish your borders from the Red Sea to the Mediterranean Sea, and from the desert to the Euphrates River. I will give into your hands the people who live in the land, and you will drive them out before you   https://www.biblegateway.com/passage/?search=exodus%2023:31-23:31&version=NIV   در قسمت های مختلف تورات مرزهای دیگری هم به عنوان ارض موعود بیان شده و تنها همین بخش ها نیستند. جناب اریل هم گفتند که بعضی از آنها که بیشتر به حزب لیکود نزدیک هستند حتی افراطی تر هم هستند و خواستار زمین های بیشتری هستند. قسمت زیر عینا از منبع معتبری که لینک آن در زیرش بیان شده آمده است. (اگر در اعتبار آن شکی دارید و آن را هم آلت دست جمهوری اسلامی می دانید بنده دیگر بحث نکنم) On 04 September 2001 a demonstration was held in Jerusalem to support of the Idea of the State Israel from the Nile to the Euphrates. It was organised by the movement Bead Artzein ("For the Homeland"), headed by rabbi and historian Avrom Shmulevic from Hebron. According to Shmulevic, "We shall have no peace as long as the whole territory of the Land of Israel will not return under Jewish control.... A stable peace will come only then, when Israel will return to itself all its historical lands, and will thus control both the Suez and the Ormudz channel.... We must remember that Iraqi oil fields too are located on the Jewish land."       http://www.globalsecurity.org/military/world/israel/greater-israel-maps.htm   در لینک های زیر هم مطالبی در مورد ایده اسرائیل بزرگ که یکی از مرزهای ادعا شده برای آن همان نیل تا فرات خودمان است بیان شده است.    .Raffaella A. Del Sarto , Israel’s Contested Identity and the Mediterranean, The Hebrew University of Jerusalem, Department of International Relations, May 2002 Max Blumenthal, Goliath: Life and Loathing in Greater Israel, 2013 http://en.wikipedia.org/wiki/Land_of_Israel http://www.globalsecurity.org/military/world/israel/greater-israel.htm http://www.huffingtonpost.com/henry-siegman/will-greater-israel-transform_b_6220806.html  

جناب death فکر نکنم کامل بدونید قضیه چیه   اول این دو تا لینک رو مطالعه بفرمایید تا قانع بشید خودشون این تعریف رو برای خودشون دارند http://www.theguardian.com/world/2005/aug/18/israel http://www.israelnationalnews.com/News/News.aspx/127641#.VJnI1VsBA   بعد هم این دولینک رو مطالعه بفرمایید تا متوجه بشید منظور از اسرائیل بزرگ چی هست. http://www.globalresearch.ca/greater-israel-the-zionist-plan-for-the-middle-east/5324815 http://en.wikipedia.org/wiki/Greater_Israel

 نظر بنده این است: در حال حاضر و حتی آینده نزدیک مهمترین اهداف نظامی مورد حمله موشک های ما اسرائیل خواهد بود. به علت تراکم جمعیتی بالا و نداشتن عمق استراتژیک زیاد هدف قرار دادن شهرهای اسرائیلی نیاز به هدایت قوی نخواهد داشت. هدف قرار دادن پادگان ها و پایگاههای هوایی و دریایی و راکتور دیمونا نیز با هدایت کنونی  تقریبا امکانپذیر می باشد. رهبری در سخنان خود تهدید حمله اسرائیل به تاسیسات هسته ای را با تهدید نابود کردن تلاویو و حیفا پاسخ داده است که بنابراین مهمترین اهداف موشک ها نیاز به هدایت با RCS زیادی نخواهد داشت. در مورد اهداف دیگر مانند سایت های رادار و ناوهای هواپیمابر بحث هدایت موشک های بالستیک به شدت دنبال می شود و این احتمال می رود که اهداف دوربردتر مانند سایت های رادار هشدار موشکی موجود در ترکیه و صحرای نقب و سایر موارد نیز در ادامه دنبال شود.

[جناب مرتضی خان در مورد تلفات غیر نظامی مطمئن هستید؟ فکر کنم اگر با تلفاتی اسرائیل به غزه وارد کرده مقایسه بشه مال اسرائیل بیشتر باشه.(منظور زمان جنگ تابستان غزه هست)

در ابتدا باید عرض کنم که فرض محال محال نیست. در ثانی اگر تفکرات شما در این قسمت بیشتر بررسی شود ملاحظه می شود که این تفکرات بی شباهت به جناب جرج بوش نیست. در واقع همین استدلال اشتباه منجر به نتیجه غلط شما شده است. کدام القاعده از بین رفته است؟ با این همه کشتن از القاعده و طالبان کدامشان از بین رفته اند؟ طالبانی که آمریکا به آرامی به سمت حتی مذاکره با آنها هم پیش رفت؟ القاعده ای که به تازگی شاخه هند خود را نیز ساخته است؟ بسیاری از افرادی که از همین گوانتانامو آزاد شده اند دوباره به همین القاعده پیوسته اند و اینبار درجه افراطشان بیشتر شده است. فکر می کنید داعش از کجا نیرو گرفته است؟ در واقع چنین سیستم های منعطفی را نمی توان با سرکوب از بین برد. این سیستم ها هیچ زیرساختی که به آن متکی باشند برای خود ندارند. از هر کشته آنها چند افراطی دیگر به آنها اضافه می شود. یک اتاق معمولی با پیک می تواند به عنوان اتاق فرماندهی آنها تلقی شود. آنها از ابزارهای جدید استفاده می کنند ولی به اندازه دشمن متکی به آن نیستند. راه درست از بین بردن و تضعیف آنها مشغول کردن آنها با یک جنگ نیابتی و با دشمن دشمن خود است تا ضررها به خودی نرسد. در ادامه نیز با انجام استحاله های مختلف در آنها می توان به کلی آنها را از بین برد. همان کاری که آمریکا الان در سوریه و عراق انجام می دهد. در رابطه با حمله سایبری نیز این حرف بنده و جناب MR9  تنها نیست. برای نمونه الوین تافلر همین سخنان را در کتاب جنگ و پاد جنگ خود بیان کرده اند.

قیاسی که شما می کنید قیاس مع الفارق است و حتی شیوه قیاس نیز صحیح نیست. تصور بفرمایید گروهی مانند الشباب یا القاعده بتواند یک گروه هکر با مهارت و آموزش های بالا را بکار بگیرد و به نوعی ویروس کامپیوتری با عملکرد بسیار بالا دست بیابد و آن را برای مقاصد خود برای حمله به ایالات متحده در نظر بگیرد و از خاک هر کشوری که بخواهد آن را در شبکه منتشر کند و حتی حمله سایبری مستقیم بکند. پاسخ ایالات متحده چه خواهد بود؟ در واقع ایالات متحده هیچ گونه پاسخی را به این حمله نمی تواند بدهد. اگر هم بخواهد به شبکه های کامپیوتری الشباب در سومالی (اگر چنین چیزی وجود خارجی داشته باشد) حمله کند الشباب چه چیزی را از دست خواهد داد؟ در واقع در بسیاری از موارد حتی نمی توان به هویت حمله کننده پی برد. دولت و مردم آمریکا بسیار بسیار بسیار بیشتر از گروه الشباب و مردم سومالی به تهاجم سایبری حساس هستند. این مورد نه تنها برای تهاجم سایبری صدق می کند بلکه برای بسیاری از موارد دیگر نظیر سیستم های نظارت و شناسایی و C4I نیز صدق می کند.