شرمنده ، این ارسال شما برای چند روز پیش هست که اصلا ندیدمش تا بهش جواب بدم.   ببینید برادر گرامی ، این فرمایش شما دقیقا نقض آشکار روند سیال و رو به جلوی پیشرفت علوم رو تداعی میکنه. انسان از روز خاقتش به خاطر ذات و ماهیت فطری ، همیشه به دنبال پیشرفت هست و پیشرفت در نهایت منجر به پیچیدگی میشه یا بهتره بگیم که با پیچیده تر شدن ساختار مغز انسان در بازه زمان ، این پیچیدگی مستقیما به افکار و دست ساخته های بشر منتقل میشه.   من درباره این بحث فلسفی خیلی نمیتونم قشنگ صحبت کنم چون یه مهندس کشاورزی ( زراعت و باغبانی ) ساده هستم . دوستانی که رشته های فلسفه و مرتبط به اون رو خوندن بهتر میتونن توضیح بدن. ولی فکر میکنم متوجه عرض بنده شده باشید.   اگر بخوایم منطق فرمایش شما رو ملاک قرار بدیم که اصلا هیچ پیشرفتی در هیچ زمینه ای از علم و فناوری حاصل نمیشه !!!  انسان از چوب و چماق و سنگ رسید به شمشیر و فلاخن و منجنیق  و بعدش توپ و تفنگ و ........ الی آخر. پس اصلا هواپیمای برادران رایت چرا پیشرفته شد ؟؟؟ یا چرا جنگنده های نسل 1 به 2 رسیدن و نسل 2 چرا به 3 رسید و ادامه اش رو خودتون بگید.   برادر گرامی سرتون رو به درد نیارم ،بنده فقط چیزی رو که تاریخ بشریت نشون میده میتونم باور داشته باشم ، این که به موازات فرایند پیچیده شدن ماحصل و دستاوردهای عقل بشریت ، فرایندهایی برای هضم و ساده کردن کاربرد همه اون پیچیدگی ها ، خلق شدند. 

فهرست دقیقش اینه :   500 عدد بمب ( GBU-31B/B(V)1 ( MK-84/BLU-117 . یعنی کیت  JDAM با بمبی به وزن 925 کیلوگرم با کاربری عمومی.   500 عدد بمب ( GBU-31B/B(V)3 ( BLU-109 . یعنی کیت JDAM با بمبی به وزن 874 کیلوگرم  از نوع بانکرباستر.   600 عدد بمب ( GBU-12 ( MK-82/BLU-111 . یعنی کیت PAVEWAY II با هدایت لیزری با بمبی به وزن 230 کیلوگرم با کاربرد عمومی.   http://www.dsca.mil/major-arms-sales/united-arab-emirates-uae-guided-bomb-units-gbu-31s-and-gbu-12s   خوب پس معلوم میشه JDAM های بنداز و فرار کن رو ( که اتفاقا سنگین ترین و مخرب ترین نوعش رو هم خریدن ) برای جاهایی با آسمان نا امن و پرخطر استفاده خواهند کرد و انواع لیزری رو که وقت و دقت لازم دارن ، برای جاهای بی خطر.  پیدا کنید پرتقال فروش را !!!!

  ببینید برادر گرامی ، من اون مطالب و ضعف ها رو درباره کشتی هوای هوایی ترابری که دقیقا موضوع این مقاله هست ، بیان کردم. و باز هم تاکید میکنم این نوع وسایل پرنده برای مصارف ترابری نظامی در محیط رزم ، به کار گرفته نخواهند شد به همان دلایل ذکر شده.   وگر نه بالن ها و کشتی های هوایی دیگه رو که مصارف نظارت ، جستجو ، کشف ، ردگیری و انهدام تهدیدات رو دارند ، به خوبی باهاشون آشنا هستم و در آینده سعی میکنم تا اعضای این انجمن رو با توانایی های خارق العاده این وسایل بیشتر آشنا کنم.   همین دو هفته پیش بود که در میان بحثی با یکی از عزیزان ، مطلبی رو ارسال کردم ، که میخوام عینا همین جا هم کپی کنم .     این ایده همین الان در چند کمپانی بزرگ نظامی جهان پیگیری میشه.    پروژه لاکهید مارتین به نام ISIS هست و در مرحله تحقیق و توسعه قرار داره.  http://www.lockheedm...-structure.html   طرح HAA لاکهید مارتین هم آزمایشاتش تموم شده و در واقع بستر آزمایش فناوری پروژه آیسیس هست. http://www.lockheedm...hicles/haa.html   طرح PTDS باز هم از لاکهید مارتین هم نمونه کوچک و ارتفاع پایین هست. http://www.lockheedm...icles/ptds.html   برنامه JLENS شرکت ریثیان رو هم که حتما میشناسید و الان عملیاتیه. http://www.raytheon....products/jlens/   و طرح استراتوباس از شرکت تالس. https://www.thalesgr...e-and-satellite   ممکنه موارد دیگه ای هم وجود داشته باشه که الان حضور ذهن ندارم.   همون طور که میبینید این نمونه ها رو مثال زدم و معتقدم این کشتی های هوایی ، چهره و سرنوشت جنگ ها رو در آینده متحول خواهند کرد . ولی در عین حال ، احتمال موفقیت کشتی های هوایی ترابری در به خدمت گرفته شدن در محیط رزم رو ، بسیار اندک میبینم.

اسپیس اکس مجوز نیروی هوایی برای شرکت در مناقصه های پرتاب محموله های امنیت ملی و نظامی را دریافت کرد. از سال 2011 این پروسه آغاز شده بود و با سرعتی کن و آهسته پیش میرفت و دلایل آن مسیر پر پیچ و خم تایید صلاحیت از سوی ارگان های امنیتی به حساب می آمد.   این تاییدیه برای پرتابگ راکت فالکون 9 صادر شده و فالکون هوی هنوز در مسیر توسعه قرار دارد. اولین فرصت شرکت در مناقصه هم پرتاب یک ماهواره جی پی اس است که در ماه جون برگزار خواهد شد. تا پیش از این ، تنها کمپانی ULA که از ادغام دو شرکت بوئینگ و لاکهید مارتین بنا نهاده شده ، صلاحیت پرتاب محموله های نظامی را داشت. ولی در ماه های گذشته ، اسپیس اکس با تاکید بر ضعف های لاکهیدمارتین در استفاده از موتورهای روسی در پرتابگر اطلس-5 خود ، دولتمردان و قانون گذاران را در آمریکا تحریک کرد تا هر چه زودتر جلوی این روند گرفته شود و همچنین مسیر ورود به این بازار بزرگ و پرسود 80 میلیارد دلاری ، هموار گردد.   همچنین اسپیس اکس ، بر روی فناوری خود که تماما آمریکایی است ، تاکید زیادی میکند و با ارائه برنامه های بلند پروازانه برای رسیدن به مریخ و ایجاد تحولات انقلابی در حوزه رقابتی فضایی ، هر چه بیشتر در میان مشتریان پرتاب های فضایی ، محبوبیت به دست میاورد.   اسپیس اکس قول داده پرتاب محموله ها به مدار زمین آهنگ توسط راکت فالکون9 ، با قیمتی کمتر از 100 میلیون دلار انجام گیرد . در حالی که همین نوع پرتاب ها با وزن مساوی ، توسط راکت اطلس-5 با قیمتی حدود 170 میلیون و با راکت دلتا-4 حدود 300 تا 400 میلیون دلار انجام میگیرد.   http://www.af.mil/News/ArticleDisplay/tabid/223/Article/589724/air-forces-space-and-missile-systems-center-certifies-spacex-for-national-secur.aspx http://spacenews.com/u-s-air-force-certifies-falcon-9-for-military-launches-2/

ایده اغوا کننده ای به نظر میرسه ولی متاسفانه امکان اجرایی شدن نداره. تنها نمونه این سیستم رو کمپانی ریثیان ساخته به نام اکتیو دینایل سیستم ADS . قدرت و مسافت برد امواج این سیستم ها محدودیت زیادی داره.  http://jnlwp.defense.gov/About/FrequentlyAskedQuestions/ActiveDenialSystemFAQs.aspx   تازه بر فرض اگر ما سیستمی با قدرت چندین برابر ADS هم بسازیم ، ضعف اصلی ، یعنی ماهیت امواج به قدرت خودش باقیه.   فرکانس امواج این سیستم ، تنها توانایی نفوذ و عبور از لایه های لباس رو دارند و در مقابل پوشش های ساده ای مثل ورقه های نازک فلز ، چوب ، کامپوزیت ، پلاستیک و غیره ناتوان هستند. دیوار و ساختمان و غیره که جای خود دارد.   بعدش باید محاسبه بشه ما توانایی ساخت چند عدد و با صرف چه هزینه ای رو داریم.   در مورد لیزر هم فقط میخوام عرض کنم ، کمپانی های پیشرو در این حوزه ، پیش بینی میکنند در فاصله 5 تا 10 سال آینده سیستمهای لیزری آفندی و پدافندیشون ، عملیاتی بشه. حالا فکر کنم بهتر بتونیم در مورد زمان دستیابی خودمون به این سطح از توانایی ، نظر بدیم.

ارسال قبلیم پاک شده میشه برش گردوند ؟

دقیقا نکته ای بود که میخواستم بهش اشاره کنم. وقتی تو غزه شدنیه پس توی یمنی که نیروی انسانی و تجهیزاتیش بسیار بیشتره ، قطعا شدنیه.     اصل ماجرا اینه که حدود 3 ماه پیش ، نرم افزار آیرن دم رو مورد بهینه سازی اساسی قرار دادن و شاید بخوان خیلی سریع تستش کنند. توی خود اسرائیل نمیشه تستش کرد مگر اینکه یه جنگ دیگه راه بندازند. خوب حالا اینجا هم محیط جنگی واقعی حاضر و آماده هست.  بابت منبع این بهینه سازی نرم افزار هم شرمنده ام چون توی نت وجود نداره.

کمپانی لاکهیدمارتین چند روز پیش اعلام کرد ، قراردادی به ارزش 174 میلیون دلار برای ساخت موشک های ATACMS دریافت کرده که بر اساس آن 100 عدد موشک به کشور امارات متحده عربی تحویل خواهد شد.   http://www.lockheedmartin.com/content/dam/lockheed/data/mfc/photo/atacms-block-1a-unitary/mfc-atacms-block-1a-unitary-photo-03-h.jpg http://www.lockheedmartin.com/content/dam/lockheed/data/mfc/photo/atacms-block-1a-unitary/mfc-atacms-block-1a-unitary-photo-02-h.jpg   کشور امارات در سال گذشته نیز تعداد 100 عدد از این موشک تاکتیکی را دریافت کرده بود.   برد این موشک 300 کیلومتر است و در دو نوع سرجنگی یکپارچه و خوشه ای به امارات تحویل خواهد شد.   http://www.defenseindustrydaily.com/uae-orders-752m-worth-of-himars-launchers-rockets-02659/ http://webcache.googleusercontent.com/search?q=cache:http://www.janes.com/article/51445/uae-to-get-more-atacms-tactical-ballistic-missiles

در نوع خودش ایده جالبیه ولی اجرایی کردنش بسیار سخت و پر هزینه میشه. شاید به دلیل همین مشکلات هست که تا به حال در هیچ جای دیگه دنیا استفاده نشده.( حداقل بنده که موردی رو نمیشناسم )    ولی یک روش دیگه وجود داره و همین الان داره استفاده میشه.در این روش ، قسمتی از ایده شما اجرایی میشه و اونم ساختن فضاهای خالی در بالای سازه اصلی هست. فیوزهای قدیمی ، توانایی شمردن تعداد فضاهای خالی که از آنها عبور میکردند رو نداشتند و بلافاصله بعد از رسیدن به یک فضای خالی ( که سرعت بمب افزایش پیدا میکنه ) ، شتاب سنج فورا دستور انفجار میداد.   ولی از سال 2012 نیروی هوایی آمریکا تصمیم گرفت این فیوزهارو هوشمند بکنه و به دنبالش قرارداد ساخت این انواع رو به شرکت ORBITAL ATK واگذار کرد. این فیوز با نام تجاری FMU-167B تولید میشه و از حدود یک ماه پیش هم آزمایشاتش رو بر روی MOP و GBU-28 با موفقیت انجام داد و از همین 6 ساعت پیش وارد مرحله تولید اولیه با نرخ پایین  و از آغاز سال 2016 تولید انبوه.   https://www.orbitalatk.com/news-room/release.asp?prid=35   این فیوز جدید دارای قابلیت ( تشخیص فضای خالی )  VOID SENSING هست و تعداد اتاق های طبقات یا مثلا گنبدهای نمکی زیرزمینی ، تونل ها و غارها رو میتونه بشمره و شتاب سنج (ACCELERATOMETER ) بسیار هوشمندی داره که با فضاهای خالی دروغین ، فریب نمیخوره.   درباره اینکه بمب چگونه میفهمه که در هر لحظه تو چه عمقی قرار داره ، اطلاعاتی ارائه نشده.   و با این بهینه سازی ، شرایط برای اهداف زیرزمینی سخت تر میشه. http://jamesdrewjournalist.com/af-hard-target-void-sensing-fuze-milestone-c-briefing-planned-for-march/ http://jamesdrewjournalist.com/af-to-review-supplier-before-approving-void-sensing-fuze-production/ http://jamesdrewjournalist.com/mop-bunker-bomb-crushing-test-targets/     دقیقا همین طوره که میفرمایید. در مورد GBU-24/28 خیلی مطمئن نیستم ولی MOP به دلیل داشتن سیستم کنترلی صفحات مشبک در دم ، بازتاب راداریش زیاد میشه و احتمالا ردگیری اون در محدوده پوشش سامانه های پدافندی برد کوتاه ، نباید کار سختی باشه.   اصلا یکی از دلایلی که استفاده از سطوح کنترلی گرید فین در بمب ها و موشک های آمریکایی به ندرت دیده میشه ( MOAB و MOP ) ، همین افزایش چشمگیر بازتاب راداری هست.

  و شاید هم از اون بهتر ، گلوله های تانک با " ریز پیکان " باشه. فلشت ( فلچت ) میتونه توی مساحت گسترده ای پخش بشه و خسارات شدیدی به موجودات زنده وارد کنه. هیچ لزومی هم نداره کشنده باشه. همین که زخم شدید و عمیق وارد کنه ، هدف رو براورده کرده.   اگر یادتون باشه ، اسرائیل در جنگ های غزه ، از این انواع مهمات به صورت گسترده ای استفاده کرده. فقط سوال اینه که فناوری ساختش تا چه حد پیچیده و سخته و البته هزینه تولیدش آیا توجیه داره یا نه.   http://www.theguardian.com/world/2014/jul/20/israel-using-flechette-shells-in-gaza http://www.independent.co.uk/news/world/middle-east/israelgaza-conflict-israeli-military-using-flechette-rounds-in-gaza-strip-9617480.html

چه جالب اصلا هم کم نیاوردن . قائم مقام کمیسیون صنایع نظامی روسیه هم گفته ، خودشون برنامه هایی برای ساخت چنین شناوری دارند و فقط در یک کلاس دیگه قرار داره و این جور نیست که بخوان دقیقا یک نسخه کپی شده از روی میسترال رو بسازند.   http://tass.ru/en/russia/796780   چند ماه پیش یعنی همون اوایل که فرانسه تحویل اولین نمونه به روسیه  رو تعلیق کرد ، یه صحبت هایی در فضای وب نظامی مطرح شده بود که ، این ناوها به کانادا فروخته خواهد شد. حتی بعضی تحلیل گر ها گفته بودن مقدار زیادی از پول خریدش رو آمریکا برای کانادا قراره پرداخت کنه. ولی هنوز هیچ خبری رسما اعلام نشده.   http://thesentinel.ca/mistral-class-warships-canada-not-russia/ http://www.cdfai.org/putting_the_cart_before_the_horse

  چیزی که شما میفرمایید همین الان هم موجوده با نام SCORPION.  اونو لاکهیدمارتین ساخته و چند سالی هست که در افغانستان ، پاکستان و یمن ، توسط CIA داره ازش برای هدف قرار دادن افراد ، مقرها ، پناه گاه ها و خودروها استفاده میشه . اگر منظور شما قفل تصویری خودکار ، هدایت الکترواپتیک CCD هست که بحثش جداست.   ولی اگر توانایی فایر اند فورگت به عنوان هدف اصلی مد نظر هست ، اسکورپیون با بهره گیری از هدایت تصویربرداری فروسرخ و راداری فعال موج میلیمتری ، به صورت تمام و کمال ، این وظیفه رو انجام میده و خودکار هست.   تاپیکش هم تو سایت موجوده: http://www.military.ir/forums/topic/28109-%D9%BE%D8%B1%D9%88%DA%98%D9%87-%DA%A9%DA%98%D8%AF%D9%85-%D9%84%D8%A7%DA%A9%D9%87%DB%8C%D8%AF-%D9%85%D8%A7%D8%B1%D8%AA%DB%8C%D9%86-%D8%8C-ssw-small-smart-weapon/?hl=scorpion   فناوری کلیدی ساخت چنین بمب هایی هم ، ابعاد بسیار کوچک و مینیاتوری سیکر هست. حالا از هر نوعی که باشه. و دوم نرم افزار و در واقع هوش مصنوعی اونا که برای هدایت و کنترل ، نقش حیاتی داره. با ساختن چیزی شبیه به اسکورپیون و پرتاب اون با فطرس و شاهد ، رسما میشه منطقه NO WALK ZONE راه انداخت.

چند روز پیش ( 13 MAY )  که روز تاپ گان نام گذاری شده ، به  طور اتفاقی یه ویدیوی بسیار زیبا از تامکت پیدا کردم . تو این ویدیو تمرینات داگفایت تامکت با انواع و اقسام پرنده ها نمایش داده میشه. توی این ویدیو مانورهایی رو  از تامکت دیدم که نه تا به حال دیده بودم و نه اصلا تصور میکردم که بتونه انجام بده. در مقابل ایگل و هورنت و فالکن و فالکروم و میراژ و هر چی که بگین ، برنده میشه.   واقعا که جواهری بی همتا بود. حیف که سخت تعمیر و بد تعمیر بود. وگر نه هنوز مشغول خدمت بود. توصیه میکنم حتما ببینیدش.   http://theaviationist.com/2015/05/13/f-14-vs-everything-video/ http://www.topgunday.com/   //////////////////////////////////////////////    ( این ویدیو رو به علت این که نمیدونستم توی کدوم تاپیک ارسال کنم ، ناچار شدم اینجا بذارم. برادران مدیریت عذر بنده رو بپذیرن و با صلاح دید خودشون، اون رو به تاپیک مناسب منتقل کنند. )

احتمالا بمب سری FAB M62  یا OFAB   http://www.cat-uxo.com/#/aircraft-bombs-russian/4583661419

از همه براداران به دلیل اینکه وسط بحث شیرین و داغ مذاکره با داعش میپرم ، معذرت خواهی میکنم. چون خبرش مربوط به تحولات سوریه هست اینجا میذارم.   وبلاگ " اوییشنیست " AVIATIONIST به نقل از ماهنامه نظامی-امنیتی  " هوملند سکیوریتی تودی " HOMELAND SECURITY TODAY گفته ، کارشناسان این مجله احتمال داده اند نیروهای آمریکایی در جریان عملیات حمله به مقر ابوسیاف در دیرالزور سوریه ، از بالگرد بلک هاک پنهان کار ، مشابه همان نمونه ای که در عملیات کشتن بن لادن به کار گرفته شد ، استفاده کرده اند.   و برای اثبات این فرضیه این موضوع را مطرح کرده اند که ، تنها نیروهای ماموریت های ویژه یعنی همین گروهی که در عملیات ابوسیاف شرکت داشت ، از این نوع بالگرد استفاده میکند.   تا این لحظه ، هیچ یک از منابع رسمی این فرضیه را تایید یا تکذیب نکرده اند.   http://theaviationist.com/2015/05/17/stealth-black-hawk-helicopter-in-syria/ http://www.hstoday.us/briefings/daily-news-analysis/single-article/us-special-operations-team-kills-high-level-isis-operative-in-syria-strike-isis-vows-to-kill-obama-christians-in-revenge/d3365a878581bf25334243f91d523854.html   ________________________________________   اگر این خبر درست باشه ، نشون میده نیروهای آمریکایی برای پنهان موندن از دید رادارها ، مجبور به استفاده از این بالگرد شده اند. حالا سوال بسیار مهم اینجاست که ، رادارهای کدوم جناح یا گروه ؟  ارتش سوریه و دوستانش یا  داعش ؟

 ظاهرا نویسنده این مطلب در خبرگزاری ایرنا ، هیچ ایده ای از واژه " رادارگریز " نداره بنده خدا.  اصطلاحی که در مورد پنهان کاری  زیردریایی ها به کار میرود ،" کم سر و صدا " یا " ساکت " هست . 

بعد از خوندن تمام و کمال این مقاله ، حقیقتا نتونستم بگذرم و نظر ندم. فوق العاده کامل بود و کم نقص. برادر 7MMT زحمت زیادی براش کشیدن و تشکر کمترین کار هست.   همین چند وقت پیش، دنبال یه مقاله کامل به زبان فارسی درباره والکیری بودم . از اونجایی که احتمال نمیدادم توی این فروم مقاله کاملی پیدا کنم ، اصلا سرچش هم نکردم.   ولی الان که ارسال جدید بهش انجام شد ، این گنج در معرض دید قرار گرفت.   فقط توجه داشته باشید که والکیری ، 5 سال زودتر از کنکورد و 4 سال زودتر از توپولوف TU-144 پرواز خودش رو انجام داد و این مساله خیلی حرفا برای گفتن داره.   سازندگان والکیری به اشکالات بنیادین این انواع پرنده ( که در زمان ساخت آن با توجه به سطح دانش و تکنولوژی ، کاملا طبیعی بود ) پی بردند و عملیاتیش نکردند ، ولی سازندگان کنکورد و تی یو-144 با لجاجت و نادیده گرفتن موارد فنی ، اقتصادی ، محیطی و غیره ، پرنده های خود را به انواع و اقسام گوناگون توجیه کردند و بعد از کنار گذاشته شدن از خدمت هم ، نظرات کارشناسان هوانوردی گویای همه چیز در مورد کارنامه و دستاوردهای این پرندگان میباشد.

با تشکر به خاطر موضوع ناب. کشتی های هوایی به طور کلی خیلی آسیب پذیر هستن و فاکتور بقا و جان به در بردن اونها در شرایط نامساعد ، خیلی ضعیفه. برای مصارف غیرنظامی شاید در مقیاس محدود به کار گرفته بشن ولی برای محیط نبرد و یا حطی با فاصله زیاد از خطوط رزم ، احتمال استفاده از این پرنده تقریبا صفر هست.   هیچ عقل سالمی نمیتونه قبول کنه که تجهیزات نظامی گران و گاهی چند ده میلیون دلاری رو با یک بالن بی دفاع ، که با یک گلوله کالیبر 50 به راحتی از کار میفته ، جا به جا کنه.

خواهش میکنم برادر عزیز. خوب ، نگاه و تفکر شماست . زکات دانسته هام رو میدم.

  درسته . دم امرم هست . مدلش قطعا C هست AIM-120C . ولی معلوم نیست کدوم ورژن. عربستان مدل های C5 و C7 رو داره. تعداد نامعلومی C5 رو سال 2006 خریده. http://www.airforce-technology.com/projects/aim-120-advanced-medium-range-air-to-air-missile-amraam/   500 تا C7 هم 2010 : http://www.dsca.mil/major-arms-sales/saudi-arabia-f-15sa-aircraft   در ضمن این سایت هم چیزای جالبی در مورد ماجرای این سرنگونی میگه . میگه احتمالا ایگل مشکل سوخت داشته و مجبور بوده وزن رو سبک کنه. و احتمال دوم اینه که یه مشکل نرم افزاری پیش اومده که همه مهمات و مخزن سوخت رها شده اند. دلیلش رو هم گفته ممکنه به خاطر خرابی سامانه کنترل یا دریافت پیام آسیب جنگی و یا خطای خلبان بوده باشه.   اضافه میکنه : موشک ها و پایلن ها نه وزن آنچنان سنگینی دارند و نه نیروی پسای قابل توجهی تولید میکنند. پس فرضیه کاهش وزن پرنده به خاطر وضعیت اضطراری مردود هست. ولی رها کردن باک سوخت به خاطر وزنش ، معقوله.   http://foxtrotalpha.jalopnik.com/was-a-saudi-arabian-fighter-jet-shot-down-over-sanaa-ye-1706663087

چند سال پیش یه بحث هایی رو چند تا تینک تنک از جمله RAND و UCSUSA مطرح کرده بودن که ممکنه بعضی از بمب های بانکرباستر اصلا اون طوری که گفته میشه سرجنگی کانونشنال نداشته باشند و به جاش ، سرجنگی ترمونوکلیر بسیار کوچک و ضعیف ( زیر 10 تن TNT )  با آلودگی رادیواکتیو بسیار پایین روی اونا کار گذاشته بشه. یادمه گفته بودن ، این نوع سرجنگی ها برای کاهش مواد رادیواکتیو تولیدی ، لزوما و ضرورتا باید بیش از 99% از انرژی انفجار خودشون رو از طریف همجوشی آزاد کنند و فقط 2% از انرژی حاصل شکافت باشه. همچنین این سرجنگی باید کمترین میزان نوتورون های سریع رو تولید کنه. که ضرورت این مورد رو نفهمیدم برای چیه.   همچنین گفته بودن برای اینکه کوچکترین میزان آلودگی رادیواکتیو هم به روی زمین نشت نکنه ، این انواع سرجنگی اولا باید در بمب هایی استفاده بشه که به عمق زیاد زمین نفوذ میکنند ( مثلا MOP ). دوما فقط برای نابودی اهدافی استفاده بشن که در عمق خیلی زیاد ساخته شده اند و کمترین میزان تماس و دسترسی به روی زمین را دارند ( مثل تونل های ورود و خروج و تهویه مطبوع و غیره تا نشت به حداقل برسه )  ثالثا خودشون باعث انفجار ثانویه نشن و همه آوار و خرابی ها به همراه همان مقدار ناچیز مواد رادیواکتیو ، زیر زمین مدفون بشه .   یعنی  قاعدتا نباید با این نوع سرجنگی ، تاسیساتی مثل انبارهای مهمات و تسلیحات و غیره رو که انفجار مهیبی ایجاد میکنه و آلودگی رادیواکتیو رو تا اون سر دنیا پخش میکنه ،  هدف قرار بدن. ولی هیچ توضیحی نداده بودن که بالاخره با روش های پیشرفته ، همون میزان ناچیز آلودگی هم قابل شناسایی هست و میخوان چه جوری توجیهش کنند. شاید برای هدف قرار دادن تاسیسات هسته ای زیرزمینی قابل توجیه باشه و آلودگی رو به گردن مواد موجود در تاسیسات بیندازند ولی برای تاسیسات متعارف نه.   البته گفته بودن شاید هنوز چنین سرجنگی های مینیاتوری در دسترس نباشه ولی احتمال توسعه اونا رو منتفی ندونسته بودند.   اصل منابع رو توی اینترنت پیدا نکردم و احتمالا با فشار مقامات سیاسی و نظامی این اسناد حذف شده باشند . ولی یه چیزی شبیهش موجوده :   http://www.nrdc.org/nuclear/bush/fbb.asp http://www.ucsusa.org/nuclear_weapons_and_global_security/solutions/us-nuclear-weapons/the-robust-nuclear-earth.html#.VWK_RNKqqko

در مورد اون عکس رپتور ، این سایت چیزای دیگه ای میگه :   http://www.urbanghostsmedia.com/2015/02/lockheed-f-22-raptor-4001-battle-damage-repair-bdr-hill-afb/   این پرنده یکی از 8 پرنده اولی بوده که به عنوان مدل توسعه تولید و مهندسی شناخته میشدن. و در واقع یک نمونه پیش تولید و آزمایشی بوده. این پرنده بعد از 3 سال پرواز آزمایشی موفق و بدن نقص ،در سال 2000  بازنشسته میشه . دقیقا 3 سال قبل از اینکه اولین رپتور وارد خدمت بشه.   بعد از بازنشستگی در پایگاه رایت پترسون اوهایو ،یک سلسله آزمایشات زمینی شامل توانایی بقا و جان به در بردن و آزمایشات شلیک بر روی اون آغاز میشه.    بعد از اون در پایگاه هیل یوتا ، به عنوان سازه هوایی تعمیری آسیب دیده جنگی ( battle damage repair (BDR) airframe ) به منظور آموزش تکنسین ها و نیروهای تعمیر و نگهداری پرنده های آسیب دیده در میانه زمان جنگ ، استفاده میشه . برای بالا بردن سطح آمادگی و در دسترس بودن در مواقع بحرانی جنگ.   تمرینات BDR لزوما مخرب هستند و باید سوراخ ها و حفره های عمیقی بر روی بدنه ایجاد کرد تا آثار برخورد ترکش موشک های پدافندی و توپ ها روی آن طبیعی باشد. بال ها و دم این پرنده به منظور استفاده در رپتورهای تولیدی دیگر برداشته شده اند.   رپتورهای BDR هرگز وارد خدمت عملیاتی نشدند و برای مقاصدی چون مربیان تعمیر ، آزمایش کردن آپگریدهای انجام شده و تحقیقات بر روی فناوری های پیشرفته ، استفاده میشدند.   اینا هم چند تا سایت دیگه درباره رپتور 4001 که دقیقا همین روند رو توضیح میدن :   http://www.air-and-space.com/Lockheed-Martin%20F-22%20Raptor.htm http://www.f-16.net/g3/f-22-photos/f22firstflights http://www.european-security.com/n_index.php?id=1505     ++++++++++++++++++++++++++++++++++++     ولی حالا از همه اینا گذشته ، برام یه چیزی خیلی جالبه . سناریویی که برادر عزیزمون 7MM برای این پرنده نوشتند.         ماشا الله که قوه تخیل خوبی دارید.

البته قبلا اسرائیل قرار بود معاملات تسلیحاتی کلانی با اوکراین انجام بده. روسیه هم تهدید کرده بود که اسرائیل این کارو نکنه. و اسرائیل هم خواسته بود تا اس-300 رو تحویل ایران ندن. احتمال این که  بر سر این ماجرا به یک توافقی برسند ، اصلا بعید نیست. فقط برام خیلی خیلی جالبه بدونم اون چه سیستم ها و تسلیحاتی بوده که اسرائیل قرار بوده به اوکراین بفروشه که روسیه حاضر بشه به خاطرش از فروش اس-300 به ایران بگذره ؟ حتما سیستم هایی بسیار حیاتی بودن.

آخرین اخبار درباره فانتوم آی حاکی از این است که ، دریاسالار سیرینگ فرمانده آژانس دفاع موشکی آمریکا MDA ، در نشست بررسی بودجه درخواست شده از کنگره برای سال 2016  که 2 ماه پیش برگذار شد ، اعلام کرده که این سازمان در اواخر سال 2014 ، موفق شده 5 ماموریت پروازی فانتوم آی رو به اتمام برسونه. این آزمایشات در مرکز آزمایشات پروازی ادواردز متعلق به نیروی هوایی  واقع در کالیفرنیا انجام گرفته.   در این آزمایشات ، *فانتوم آی* در ارتفاع 16,200 متر پرواز کرده و به مدت 33 ساعت پرواز کرد و بیش از 5 گیگابایت اطلاعات جمع آوری کرد.   اهمیت پروازهای آزمایشی به این دلیل بود که ، درون محفظه حمل بار *فانتوم آی* ، یک عدد لیزر ساخت * آزمایشگاه ملی لورنس لیورمور * ( LLNL ) نصب شده بود تا عملکرد و کیفیت آن در حالت پرواز تست شود.   این لیزر از انواع DIODE-PUMPED ALKALI LASER میباشد و در مراحل ابتدایی توسعه قرار داشته و تا پایان سال 2014 توانسته تا حداکثر قدرت 4 کیلووات به صورت موفقیت آمیز ، آزمایش شود. و به زودی قرار است با قدرت 30 کیلووات تست شود.   انتظار میرود در سال های آینده با پیشرفت این انواع لیزر و رسیدن به قدرت های بالاتر،ماموریت کشف ، ردگیری و انهدام موشک های بالستیک در ابتدای مراحل پرتاب ، بر عهده پهپاد *فانتوم آی* و این لیزر قرار داده شود.   https://www.google.com/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=17&cad=rja&uact=8&ved=0CEQQFjAGOAo&url=http%3A%2F%2Fwww.mda.mil%2Fglobal%2Fdocuments%2Fpdf%2Fps_syring_031915_hasc.pdf&ei=awRiVeW_EoOnsAGZ3IDYBg&usg=AFQjCNFT0TAIIyCCV3kXIqbxddmc8Gy8uw&bvm=bv.93990622,d.bGg https://www.google.com/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=13&cad=rja&uact=8&ved=0CCgQFjACOAo&url=http%3A%2F%2Fsmdsymposium.org%2Fwp-content%2Fuploads%2F2014%2F08%2FTH-0845-Richard-Matlock-Adv-Tech.pdf&ei=awRiVeW_EoOnsAGZ3IDYBg&usg=AFQjCNFRzM418FdzBDpzbEMEKQwa7kQSLw&bvm=bv.93990622,d.bGg   لازم به ذکر است که سلسله آزمایشات آژانس دفاع موشکی آمریکا بر روی این پرنده ، از سال 2013 آغاز شده و در طی آن پهپاد *فانتو آی* با محموله های دیگری از جمله سنسورهای جستجو و کشف و ردگیری فروسرخ در موج بلند که قادر به رهگیری موشک های بالستیک در تمامی مراحل پرواز میباشند ، مورد آزمایش قرار گرفته است.   http://aviationweek.com/awin/mda-eyes-uavs-abl-mission

با تشکر فراوان از توضیحات همیشه سازنده برادر EMP و دقت نظر و نگاه علمی ایشون به بحث و راه کارهای مفیدی که ارائه میکنند . ( شرمنده توی ارسال قبلیم ، فقط سریع نوشته رو فرستادم و  ارسال شما رو اصلا ندیدم .)   البته کشورهایی که صاحب علم و تجربه ساخت مدارات الکترونیک مقاوم در برابر چنین نیروهای عظیم جی هستند ، به تعداد انگشتان دست هست و در این مورد خاص یعنی ارتقای یک بمب کوچک هواسر به سطحی که بتونه چنین فشاری رو تحمل بکنه ، عملا بی سابقه بوده و  این خودش نشون میده که در داخل کشور ، کارای خیلی زیادی باید انجام بگیره.   یکی از دوستان در مورد هزینه های نگهداری این سلاح پرسید که در اینجا میخوام توضیحاتی بدم.   ببینید بمب های هواسر ،  به دلیل نداشتن پیشرانه حالا چه توربوجت یا توربوفن یا رمجت و یا موتور راکتی جامد یا مایع ، اصولا ساختار ساده ای دارند. یکی از مهمترین و چالش بر انگیز ترین موارد در تعمیرات و نگهداری و انبارداری موشک های کروز و انواع دیگر ، همین سامانه پیشرانه آنهاست.   بازرسی ها و تست های مرتب و بی وقفه ، نیاز بنیادین چنین تسلیحاتی هست و به دلیل پیچیدگی های سامانه های پیشران ، غالبا مجموع هزینه های تعمیر و نگهداری در سالهای دوره خدمت این انواع مهمات ، بیشتر از قیمت تمام شده آن سلاح در زمان خرید میشود.   از طرف دیگر کار با این انواع پیچیده نیازمند صرف زمان و بودجه بیشتری برای آموزش پرسنل و نیروی انسانی ، میباشد و بدون آموزش درست ، سلاح شما مانند ببر کاغذی خواهد بود.   نکته دیگر در بحث انبارداری ، تحمل مهمات نسبت به انفجار ناشی از گرم شدن و آتش سوزی میباشد که به آن در اصطلاح کوک آف ( COOK OFF TIME ) گفته میشود. بمب های هواسر از این بابت نیز ایمنی بسیار بالاتری نسبت به موشکهای دارای پیشرانه دارند و همچنین به دلیل ساختار سرجنگی آنها مدت زمان بیشتری را تحمل میکنند.   به عنوان مثال بمب هواسر جی سو JSOW که نزدیک به 20 سال از عمر اون میگذره ، به دلیل استفاده جنگنده های نیروی دریایی و نگهداریش داخل ناوهای هواپیمابر ، با استانداردهای ایمنی بسیار بالایی طراحی و تولید شده و زمان کوک آفی معادل 2 دقیقه و 11 ثانیه داره. در مورد SDB هم گفته شده حتی از نمونه های قبل از خودش هم این زمان بهتر شده.   https://www.google.com/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=1&cad=rja&uact=8&ved=0CB0QFjAA&url=http%3A%2F%2Fwww.dtic.mil%2Fcgi-bin%2FGetTRDoc%3FAD%3DADA477006&ei=Et5hVZDvO9XbsAS4noLgAg&usg=AFQjCNFXcbiW6awH39JMhz5XTZ3gR1y1VQ&bvm=bv.93990622,d.cWc   و آزمایشات زیاد دیگری مانند اثر انفجار جانبی ، برخورد گلوله ، ترکش و غیره بر روی اون انجام گرفته. https://www.google.com/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=1&cad=rja&uact=8&ved=0CB8QFjAA&url=http%3A%2F%2Fwww.dtic.mil%2Fndia%2F2006psa_apr%2Fjustice.pdf&ei=l-FhVc_eGcO6swH434CYCQ&usg=AFQjCNENblkhwXkLcAVEvTBZUGfN3wXnxA&bvm=bv.93990622,d.bGg   و آزمایشات پروازی در تونل باد که در ارسال های قبلی به اون اشاره کردم. به گفته مقامات بوئینگ ، بمب های هواسر به خاطر نداشتن نیروی پیشران ، برای رسیدن به حداکثر برد خود ، باید در ارتفاعات بالا پرتاب شوند ، و در بسیاری از نقاط کره زمین ، در این ارتفاعات احتمال وجود ابرهای سندانی و طوفان های تندر و توربولنس و جریانات مغشوش و آشفته با سرعت زیاد وجود دارد ،  ثابت و پایدار ماندن مسیر پرواز بمب کار بسیار دشواری خواهد بود. به همین دلیل تلاش زیادی بر روی نرم افزار هدایت و کنترل این بمب انجام گرفت تا در صورت بر هم خوردن تعادل در پرواز ، قادر به بازیابی خود به حالت نرمال و ادامه مسیر پرواز باشد.   اما نکته جالبی رو از لا به لای یکی از مصاحبه ها پیدا کردم. آقای " جان میلنر " سرپرست بخش توسعه تجاری برنامه GLSDB در شرکت بوئینگ ، اوایل سال گذشته میلادی ، در مصاحبه ای با نشریه INSIDE THE AIR FORCE ، گفته بود که از سال 2005 تاکنون ، شرکت بوئینگ بیش از 10,000 عدد بمب SDB را به نیروی هوایی آمریکا تحویل داده و همچنین اضافه کرد ، نیروی زمینی بیش از 400,000 عدد راکت M26 در انبارهاش , و در سطح جهان ذخیره کرده که در نهایت یا باید موتور راکت نگه داشته شود و فقط سرجنگی آنها تعویض بشه یا به کلی معدوم شوند.   همین طور گفته ، قیمت هر عدد راکت GLSDB در حدود 30 تا 40 درصد کمتر از قیمت روز یک واحد راکت GMLRS خواهد بود. یعنی بین 66 تا 77 هزار دلار. که با قیمت طراحی و ساخت قطعه تطبیق دهنده میان مرحله ای ( INTERSTAGE ADAPTER ) ، چیزی بیش از 100 هزار دلار نخواهد شد. همان قیمتی که در ارسال قبلی پیش بینی شده بود.   ایشان اظهار کرده که برنامه GLSDB در واقع جان تازه ای به کالبد دو سلاح مهم یعنی MLRS و SDB میدمد و باعث رونق اقتصادی و ایجاد اشتغال در صنایع خواهد شد.   درباره پروفایل پروازی هم گفته ، راکت حامل تا ارتفاع بهینه 12,000 متری اوج میگیرد و در آن ارتفاع ، مکانیزم جداسازی بخش تطبیق دهنده عمل کرده و بمب رها میشود. توجه داشته باشید که راکت M26 ، توانایی رسیدن به ارتفاعاتی بیش از این را هم دارد.   ایشان همچنین اشاره ای به طرحی داشته اند که فعلا تصمیمی درباره آن گرفته نشده . طرح جایگزینی موشک ATACMS با سرجنگی هوشمند 500 پوندی. چیزی مشابه GLSDB.   مصاحبه کامل: http://www.secretprojects.co.uk/forum/index.php?topic=20024.15;wap   منبع اصلی مصاحبه: http://jamesdrewjournalist.com/boeing-to-demonstrate-ground-launched-sdb-system-later-this-year/     در حال حاضر موتور راکت های GMLRS یا همان M30 ، توسط کمپانی " آئروجت راکت داین " ساخته میشود و کمپانی NAMMO نروژ که همکاری های گسترده و تنگاتنگی با کمپانی " اربیتال ای تی کی " دارد ، مسئول تولید و فروش این موتورها در خارج از آمریکاست. http://www.rocket.com/article/aerojets-improved-rocket-motor-propels-lockheed-martin%E2%80%99s-gmlrs-demonstration     همچنین سلاح GLSDB با تمامی مفاد و شرایط  پیمان MTCR ( ساز و کار کنترل فناوری موشکی ) منطبق است و همه ویژگی ها برای صادرات و خرید و فروش آن فراهم هست. http://www.mtcr.info/english/MTCR-TEM-Technical_Annex_2014-10-02_rev%20-%20Updated%20cover%20page.pdf http://www.mtcr.info/english/MTCR_Annex_Handbook_ENG.pdf