خوشبختانه کمی از آرزوهای دور و دراز ما داره رنگ واقعیت می گیره. نیروی دریایی ارتش نام پهپاد عمودپرواز جدیدش رو گذاشت: "پلیکان" https://www.mashreghnews.ir/news/1015490/بازوی-موشکی-ایران-در-دریا-با-پهپاد-OTH-بلندتر-شد-افزایش-دقت به نظرم برای نامگذاری قایقها و شناورها از نام جزیره ها و بندرگاههای قدیمی یا پدیده های طبیعی جنوب هم استفاده کرد. لاوان، نخیلو، هورالعظیم، کنارک، خور موسی و...

در این روزهای آشوب و قطعی اینترنت کسی حال و حوصله نوشتن ندارد. در اردیبهشت و با جهش دلار به 15500 متنی نوشتم و متذکر شدم که ایران بایستی در تقابل با قدرتهای خارجی از لاک دفاعی خارج شود(که الحمدالله شد، جواب مطلوبی داد و دلار به 11000 ریزش کرد)، و در مورد وضعیت اقتصادی هم راهکارهایی عملی نوشتم تا مطلب صرفا شعاری نباشد. جا دارد که در این روزهای سخت مجدد این راهکارهای عملیاتی را خدمت دوستان و مردم عزیز ایران یادآوری کنم. هیچگاه برای جبران و اصلاح دیر نیست و اگر نظام اراده کند با برکشیدن متخصصان دلسوز می تواند بر مشکلات غلبه کند-29آبان98 -=-=-=-=-=-=- 3-اقدامات اجرایی برای اینکه متن به سرنوشت تحلیلهای کلی و بی سر انجام دچار نشود، اهم اقداماتی که باید مد نظر باشد را فهرست وار مینویسم. الف-اصلاحات وسیع در بروکراسی داخلی. -تعداد کارمندان دولت باید حداقل به نصف کاهش یابند(طبق استانداردهای جهانی). بهره وری بالا برود، کار ارباب رجوع سریع راه بیافتد و هزینه جاری کشور صرف هزینه زیرساخت و توسعه شود. -بانک مرکزی به صورت واقعی دست از چاپ پول بردارد و نرخ بهره بانکی هر چه سریعتر به صورت واقعی به زیر 10% برسد. هیچ مرض اقتصادی مثل تورم، خطرناک نیست. -نرخ دلار برای نهایتا 10 قلم کالای اساسی یارانه ای و کوپنی باشد(با نظارت فوق سنگین روی شرکت بازرگانی دولتی ایران) و بقیه محصولات نرخشان آزاد شود. وضعیت فعلی نرخ گذاری بورس کالا جز رانت و فساد هیچ فایده ای برای مردم ندارد و صادرکننده، تولیدکننده و سرمایه گذار با این وضع هرگز پول خود را مجدد وارد چرخه اقتصادی نمی کنند. -فرایند "تولید" کوتاه شود و بروکراسی دولتی تحت فشار ویژه قرار گیرد که خواست سرمایه گذار و تولیدکننده را در اسرع وقت انجام دهد. بازرسی کل کشور داخل دفتر کارش ننشیند بلکه برود کار میدانی کند و از تولیدکننده مشکلات را جویا شود و سریعا حل کند. -با رشوه خواری مثل کشورهای توسعه یافته برخورد شود. یعنی رشوه دهنده مجازت نشود ولی رشوه گیرنده به اشد مجازات برسد. نمی شود در هر پرونده فسادی، فعال بخش خصوصی را اعدام کرد و مدیر دولتی را زندان تعزیری داد! -سهم شرکتهای شستا به زیر 50% کاهش یابد و سیت هیات مدیره اکثریت نداشته باشند. ثلث فساد و ناکارمدی زیر سر شرکتهای شستا و صندوق بازنشستگی و در قدم دوم زیرمجموعه های بانک ملی است. تا حد ممکن خصوصی سازی پیش برود و کارشناسهای دادگستری زیر ذره بین بروند برای برخورد با فساد. نه اینکه رشوه خواری به دادگاه عالی تجدید نظر هم.... ب-شل رفتاری فرهنگی ما چه بخواهیم چه نخواهیم، ایران مال همه ایرانی هاست. ایران هم زرتشتی و هم کلیمی و هم صوفی و هم باده نوش و هم بدحجاب و بی حجاب و شل حجاب دارد. با رویه فعلی که مردم را متظاهر کرده ایم و متخصصها را به هر بهانه جزئی از کشور فراری میدهیم، نمی شود در این کشور ثروت تولید کرد و توقع استقلال اقتصادی داشت. نظام باید رفتارهایی بروز دهد که نشان واضحی از تساهل فرهنگی باشد. تساهل و مدارا، ذات فرهنگ ایرانی و توصیه اکید امامان حق(علیهما السلام) است. نه ما از آنها بهتریم، نه آنها کمتر از ما دلسوز مردم. خلاصه باید همه نیروها و پتانسلهای پیدا و پنهان، و همه ایرانی ها که همه برای ایران جان میدهند را مجتمع و متحد کرد. نفوذ فرهنگی ایران در منطقه بی نظیر است. به دوستان توصیه میکنم کامنتهای زیر این کلیپ را بخوانید که تازگی با رکوردشکنی به 60میلیون بازدید کننده رسیده. از عراق و آسیای میانه تا چین و صربستان و هندوراس و گواتمالا و اتیوپی به ایران ابراز علاقه کرده اند. "ایران" به معنی اصلی ایران فرهنگی و تاریخی چشم امید اقلیتها و خیلی های دیگر در منطقه و جهان است که زیر ضربات سرمایه سالاری جهانی خرد شده اند. باید از این نفوذ استفاده کرد برای مقابله با زورگویی نظام سرمایه سالار تمامیت خواه که ترامپ نماد تام و تمام آن است. https://www.youtube.com/watch?v=cDNDVtoJhik اردیبهشت98

پیرو اتفاقات اخیر در ورزشگاه تبریز(بازی استقلال-تراکتور) که به شکست سنگین 4-2 تراکتور انجامید، رفتارهایی تجزیه طلبانه انجام شد. مقاله ذیل توسط یکی از دوستان جامعه شناس نوشته شده که به خوبی راهکار مقابله با این رفتارها را توضیح می دهد: «در دام اقلیت رادیکال نیفتید!» به نام تبریز، شهری که شیفتۀ آنم... «اقلیت‌های رادیکال» بلای جان هر جامعۀ مدنی‌اند. خطری که از سوی اقلیت‌های رادیکال جوامع را تهدید می‌کند، بیشتر از خطرهای بیرونی است. تاریخ سیاسی (و هم تاریخ اندیشۀ سیاسی) پر از نمونه‌هایی است که اقلیت‌های رادیکال سرنوشت ملت‌های بزرگ را تغییر داده‌اند. اقلیت‌های رادیکال خواست خود را به اکثریت تحمیل می‌کنند و جامعه را در چرخه‌ای پایان‌ناپذیر از واکنش‌ها می‌اندازند که سرنوشت آن مشخص نیست. این اقلیت‌ها ابتکار عمل را به دست می‌گیرند و کل جامعه را به واکنش‌های سلبی و ایجابی وادار می‌کنند و در این کنش و واکنش‌ها هدف اصلی‌شان این است که کل جامعه را «رادیکالیزه» کنند. رادیکال شدن کل جامعه رؤیای اقلیت‌های رادیکال است، زیرا رادیکالیسم زبان، آیین و کردار خاص آن‌هاست و آن‌ها در چنین بستری از همۀ جریان‌ها موفق‌تر خواهند بود. در واقع، اقلیت‌های رایکال با مجموعه‌ای از کنش‌ و واکنش‌های تحمیلی، کل جامعه را رادیکالیزه می‌کنند تا اصول بازی خود را به کل جامعه تحمیل کنند. آن‌گاه در چنین بازی‌ای آن‌ها بهترین بازیگرند. در ۱۹۱۵ اقلیتی جنگ‌طلب به دولت ایتالیا فشار آورد و این کشور را وارد جنگ کرد. همین اقلیت پس از جنگ از فاجعه‌ای که خود به بار آورده بود نان تازه‌ای پخت و فاشیسم را پدید آورد و سرنوشت ایتالیا را به بیراهه‌ای جبران‌ناشدنی کشاند. در ۱۹۱۷ اقلیتی رادیکال میان انقلابی‌های شوروی (بولشویک‌ها) انقلاب روسیه را مصادره کرد، کشور را به جنگ داخلی کشاند و میخ کمونیسم را چهارگوشۀ روسیه کوفت. در آلمان در دهۀ ۱۹۲۰ دو اقلیت رادیکالِ کمونیست و نازی‌ جمهوری آلمان را فلج کردند و آشفته‌‌بازاری ساختند که از دلش هیتلر درآمد. مثال‌های ایرانی این اقلیت‌های رادیکال را خود بیابید... باید از اقلیت‌های رادیکال ترسید! خانواده‌ای را در نظر بگیرید که یکی از پسرانش قلچماق و بزن‌بهادر است. همین تنها پسر ستیزه‌جو می‌تواند میانۀ خانواده را با خانواده‌های دیگر شکرآب کند. اما آسیب‌هایی که این پسر به خانواده می‌زند فقط بیرونی نیست! این تندخویی او می‌تواند در داخل خانواده هم شکاف اندازد. «مهار اقلیت» رادیکال بزرگ‌ترین وظیفۀ جامعۀ مدنی است. اما این کار سخت‌ترین وظیفۀ اجتماعی است و وقتی می‌بینیم بسیاری ملت‌ها در این کار ناموفق بودند می‌فهمیم مهار اقلیت‌ها چه کار دشواری است! مردم و فرهنگ آذری به مرکزیت تبریز در نظرم چنان بزرگی و ابهتی دارند که شرم دارم در باره‌شان ابراز نظر کنم. اما در این روزها در پی رخدادهای ورزشگاه تبریز ــ مانند سر دادن شعار مرگ بر... ــ با انبوهی از پست‌های احساسی روبرو شدیم که وظیفه حکم می‌کند سکوت نکنیم. پیش از هر چیز خونسرد باید بود و از احساسی شدن خودداری کرد. بزرگ‌ترین وظیفۀ ما این است که در دامی که یک اقلیت رادیکال برایمان پهن می‌کند نیفتیم. مقدمه‌ای را که گفتم به یاد آورید. آن‌ها می‌خواهند همه را رادیکال کنند و راهش هم تهییج جامعه است. توپ را به زمین جامعه انداخته‌اند و منتظرند جامعه هیجان‌زده شود و به زیر این توپ بزند. این همان «کنش و واکنش تحمیلی» است که بالا اشاره شد. این اقلیت رادیکال تا شما را رادیکال نکند دست‌بردار نیست. منتظر است تا شما هم مثل او شوید، آن‌گاه بهترین برهان را به دست او داده‌اید. این اقلیت می‌خواهد دوگانۀ «خودی و غیرخودی» بسازد، اما پایه و اساسی محکمی برای اثبات این «خودی و غیرخودی» ندارد، برای همین باید آن‌قدر شما را تحریک کند تا با او مانند غیرخودی رفتار کنید، آن‌گاه شما خود ادعای او را به دست خود اثبات کرده‌اید! ضمن اینکه «چریک‌های مجازی» این اقلیت هم تا بتوانند در آتش خشم و احساس دوجانبه می‌دمند! هدف این چریک‌های مجازی هم رادیکالیزه کردنِ هر چه بیشتر جو است. برخورد قضایی و قهرآمیز آرزوی دیگر این اقلیت رادیکال است. آن‌ها باید به جامعۀ مادرشان اثبات کنند زیر سرکوبی شدید، بی‌رحمانه و افسارگسیخته‌اند و اگر با آن‌ها برخورد قضایی و امنیتی شود، به هدفشان رسیده‌اند. پس چه باید کرد؟ چاره معکوس همان چیزی است که آن اقلیت رادیکال می‌خواهد. آن‌ها می‌خواهند همگان را رادیکال کنند، پس چاره «رادیکال نشدن» است و خودداری از هر چیزی که باعث رادیکالیزه شدن جو می‌شود. اجازه دهیم جامعۀ مدنیِ بزرگ آذری خود راهکاری «فرهنگی و اجتماعی» برای این اقلیت رادیکال بیابد. اگر کاری از دست ما برمی‌آید این است که به جامعۀ آذری یا ترک احترام کامل بگذاریم و کمک کنیم خودش با فرزندان رادیکالش گفتگو برقرار کند. هر راهکاری غیر از این دور باطل است. تبریز از جهت فرهنگی همواره یک گام از ایران پیش بود، اجازه دهیم خودشان راهی برای جلوگیری از این رادیکالیسم بیابند. یگانه وظیفۀ ما این است در آتشی ساختگی ندمیم و در دام اقلیتی رادیکال نیفتیم... مهدی تدینی @tarikhandishi | تاریخ‌اندیشی

ایران، افغانستان، عراق، سوریه، لبنان و به اضافه آذربایجان بیش از 200 میلیون جمعیت دارند(به اندازه برزیل، پنجمین کشور پرجمعیت جهان). به اضافه اینکه سطح دسترسی از چین و هند تا آسیای میانه و مدیترانه فوق العاده است. همه چیز هست فقط مدیر مدبّر اقتصادی کلان نگر نیازه.

مسئولین اقلیم کردستان در گذرگاه مرزی پرویز خان میان اقلیم و ایران اعلام کرده اند که از فردا پنج شنبه 2 آبان / 24 اکتبر، شهروندان اقلیم، می توانند بدون دریافت ویزا به ایران سفر کنند و مدت اقامت آنان در ایران یک ماه خواهد بود. http://kurdpress.com/details.aspx?id=165409 خبر بسیار عالی. بهترین فرصت برای ترمیم روابط با کردهای منطقه.

نخیر.به نظرم بسیار بیشتر اهمیت دارد. کردها نیرویی هستند که در 4 کشور فعالیت جدی دارند و نه تنها مشکلات امنیتی ایران با کردها حل می شود، بلکه در 3 کشور هم حامیان قدرتمند پیدا می کنیم. این یک فرصت تاریخیه که به کردها ثابت کنیم مام میهن تحت هر شرایطی از ایشان حمایت می کند... سرداران و سیاستمداران نظام جمهوری اسلامی ایران، لطفا این فرصت تاریخی را از دست ندهید!

خیلی حاشیه نوشته اید.... اصلا در مورد کردهای سوریه ننوشتم. سوالم واضح بود. کجا ایرانی ها حق کردها را خورده اند؟ هر داستان و فسادی هست برای همه است. هیچکس نیامده بگه چون فلانی کرد هست بهش بودجه ندید یا اخراجش کنید. ناکارامدی در استفاده از پتانسیلها اگر هست که هست برای همه هست. در ثانی در مورد شم اقتصادی که گفتم. شما ببینید در 300 سال گذشته، تبریز چند بار محاصره و کشتار و تخریب شده. ولی هر بار دست به کمر همت زدن و دوباره ساختن بهتر از قبل(من ترک نیستما). ولی مثلا ببینید بلوچستان در 500 سال گذشته شاید 1 جنگ مخرب حسابی نداشته ولی از رسوب سرمایه و ایجاد اشتغال و کار عاجز مانده. نمیشه که همه کم کاری خودمون رو بندازیم گردن دولت و بقیه اقوام که. بالاخره خود مردم محلی نباید شم و توان و پشتکار بذارن برای توسعه؟ یا یزد و کرمان وسط بیابون برهوت لم یزرع لوت. چطور کرمانی ها تونستن جیرفت رو با اون گستردگی راه بندازه و از کشت پسته مولتی میلیاردر بشن؟ ولی بلوچستانی ها نمیتونن بشن؟ مگه کرمان و شیراز و مشهد و تبریز مرکز کشور هستن که همه چیز بندازیم گردن مرکزگرایی؟ اگر کردها به جای این انرژی بیهوده ای که صرف ملی گرایی کردی و ترویج زبان و جنگ چریکی و قر زدنهای بی پایان میکنن، کمر می بستن به آموزش و جذب سرمایه الان پیشروترین اقتصاد کشور بودن. این رو هم بگم بنده ایرانگردم و زیباترین نقطه ایران رو تکاب میدونم. پاوه و دیواندره و مریوان واقعا زیبا و بی نظیرند. پیشنهاد من به همه کردها اینه: کار، کار، کار، کار.... ول کنید حاشیه رو موضوع تاپیک کلا به حاشیه رفت. با اجازه دوستان این بحث رو ادامه نمیدم.

نفت کل منطقه کردستان هیچ عددی در مقابل جنوب نیست. در مورد استعداد بالقوه صحبت نمی کنم، در مورد واقعیتهای عینی روی زمین استدلال می کنم. شما بر چه مبنایی از خورده شدن حق کردها دفاع می کنید؟ مگه نفت و آهن و مس کردستان در آوردن دادن جای دیگه؟ مثال عینی بزنید که کجا بقیه اقوام ایرانی آمده اند "حق" کردها را خورده اند؟ همین اباطیل در رسانه و وب مطرح میشه که شبهه میشه که واقعا کسی حق کردها رو خورده. حقی هم خورده شده باشه از اعراب جنوب و سیستانی ها و بجنوردی ها و لردگانی ها و همه جای ایران خورده شده، نه فقط کردها.

با شما هم نظرم دوست عزیز. به نظرم اتفاقاتی که در کرکوک(عقب نشینی 1 روزه)، عفرین(عقب نشینی 1 ماهه) و تل ابیض(عقب نشینی 5 روزه) افتاد به وضوح به مردم عادی نشان می دهد، داشتن عقبه استراتژیک و پهناور به اضافه وزنه اقتصادی، چقدر روی امنیت جامعه موثره. یک ایرانی اینطور کشته بشه، در کشور محشر کبرا میشه. مگه میشه الکی ایرانی کشت؟ همینطور دسته دسته کردها رو قتل عام میکنن هیچکس ازشون حمایت نمی کنه. صدا از سنگ بلند نمیشه. چرا؟ اقوام ایرانی طی هزاران سال یاد گرفتن با اتحاد زیر یک پرچم بهتر می توانند منافع و امنیت و اقتصادشان را تامین کنند. با شعار و جنگ چریکی که نمی شود کشور داری کرد.

تقصیر نظام آموزشی و حکومتی هست که روشنگری نمی کنه. کردها مگه نفت دارن؟ مگه به دریا راه دارن؟ مگه مثل ترکها شم اقتصادی دارن؟ مگه مثل اصفهانیا صنعتگر هستن؟ مگه کشاورزی شمالی ها رو دارن؟ مگه مثل عربهای جنوب تجارت و رابطه گسترده دارن؟ مگه معادن مس و آهن کرمان رو دارن؟ مگه صنعت پتروشیمی و خودرو دارن؟ حق چی شان پایمال شده؟ همه ما درگیر مشکلات اداره کشور هستیم فقط واسه کردها که نیست... اینها سر سفره کشور نشستن از زحمات دیگران ارتزاق می کنن و یاوه میگن. دولت خط اتیلن غرب رو از جنوب کشیده تا کردستان(با اینکه غیر اقتصادیه) که شغل و تولید ایجاد کنه. نباید تشکر کنن؟ ولله اینها مستقل هم بشن چیزی میشن در حد ارمنستان. یه کشور کوچک محصور فقیر محتاج واردات سوخت و درگیر مشکلات مرزی که بدون حمایت دیگران نمی تواند چرخ کشورش بچرخاند... همش ادعا. همش حرفهای پوچ. این همه ادعا کردن، ترکیه حمله کرد به 5 روز نکشید زوارشان در رفت.... کردها نیاز به یه رهبر عاقل و سیاستمدار دارن که بهشون یه جهت گیری عاقلانه بده....

به نظرم خبر امروز از مهمترین وقایع این سالهای منطقه هست. پ.ک.ک. به ایران پناه آورده! حیرت انگیزه. البته دیر ولی به موقع. ایران نباید این فرصت رو برای ترمیم روابط با کردها از دست بده. کردها از اقوام قدیمی و ریشه دار ایرانی هستند. اگر کردها با ایران کنار بیایند، احتمال قوی ایران امتیازات بزرگی در شمال سوریه به ایشان خواهد داد. در واقع تعبیه یک چماق بزرگ رو سر ترکیه تا دیگر اشتباهات گذشته را تکرار نکند. واقعا خوشحالم. صلح و دوستی ایران با کردهای منطقه آرزوی همه ایرانی هاست هر جا کرد هست، همانجا ایرانست....

به نظرم فعلا عقب نشینی کردها عاقلانه است. باید اجازه بدن موج اول پر قدرت حریف بگذره و نیروی خودی رو حفظ کنن. و بعد از گذشت چند ماه، آغاز جنگ نامنظم و بلندمدت و فرسایشی.... به نظرم کلیپ گريه "شيوان پرور" و شلوغی های دیاربکر نشان میده، کردها به راحتی زیر بار تغییر بافت جمعیتی منطقه نخواهند رفت. اگر تسلیحات کافی بدست کردها برسه، ترکیه برای سالهای سال درگیر یک جنگ تمام ناشدنی میشه که حتی ممکنه به داخل خود ترکیه هم بکشه. با نابودن شدن اعتبار غرب در جامعه کردی، این حقیقت که "ایران" تنها متحد استراتژیک و تاریخی کردهاست برای بسیاری روشن میشه. خدا را چه دیدید ... شاید انتقام چالدران بعد از 500 سال گرفته شد...

چین با شلوغ کردن کشمیر و ایجاد پایگاه دریایی در گوادر دنبال حضور در منطقه هست ولی به واقع سرنوشت چین در دست رهبری ایرانه!! یک جنگ سه ماهه و از بین رفتن زیرساختهای نفتی منطقه، چین رو دچار یه بحران طولانی و جدی می کنه(ایران باید امتیاز حداکثری از چین بگیره). حقیقتش به دوستانم دائم توصیه می کنم سهام پتروپالایشی بورس بخرن(زاگرس، جم پیلن، نوری، شاوان) چون احتمال شکست سقف 100ساله نفت در 120 دلار(برنت) بالاست(طی 2 سال آینده). نمیدونم چطور و با چه حرکتهایی، ولی امریکایی ها بدجور دنبال زدن چین هستند و دعوای تعرفه ای هم در بلندمدت جوابگو نیست(چین یک جامعه پس انداز کننده و غیرمصرف گراست، و ثروت جهان دائما در خودش ذخیره میکنه). فشار طالبان روی امریکایی ها رو هم میشه تلاش چین برای ایجاد مسیر مستقیم از ایران تا چین دید. در نهایت به نظرم جامعه ایران یک جامعه غرب دوست و مسیحی دوست هست(به نسبت تعامل با چین و روسیه)، و اگر امریکا یک امتیاز چاق و چله به ایران بده، نظام و ملت ایران جانانه استقبال می کنند و سرنوشت چین و جهان می تواند دچار یک چرخش تاریخی شود(حتی ممکنه سعودی با احساس چنین خطری، پای ناوگان چین به خلیج فارس باز کند).

خدمت دوستان عرض کردم تولید نفت امریکا از 13 میلیون در روز هم میتونه رد بشه با بهره برداری از طرح توسعه میادین تگزاس. امریکا از بیرون رفتن سعودی استقبال میکنه. با یک تیر چند نشان میزنه. 1-هم ظرفیتش میبره بالا 2-هم نفت گران می فروشه(شیل هم مقرون بصرفه میشه) 3-هم پاشنه آشیل چین رو میزنه مساله اینه رهبری هم این نکته رو متوجه شدن و به همین علت برای گرفتن امتیاز حداکثری، "مذاکره" رو بستن و ضربات رو پله ای با دقت اجرا می کنن. عربستان هم اونقدر باهوشه که متوجه بازی هست. حتی احتمالش هست به صورت داوطلبانه تولیدش کاهش بده که اگر نده احتمال شورشهای داخلی بی سابقه میره... از سال 2000 به این طرف امریکا دانه به دانه تولید کنندگان بزرگ اوت کرده... اول عراق رو گرفتن که پیچ تنظیم دستشان باشه، بعد نفت ایران با تحریم کم شد، بعد لیبی ساقط شد و در ادامه ونزوئلا... و حالا نوبت سعودی رسیده.

به نظرم اکثر حملات به حشد در مرز الانبار و البوکمال، کار سعودیه. حمله به بقیق هم پاسخ حشد بود.