تشکر نجف جان. [quote][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/airbus-a310-tanker_jpg_500x400.jpg[/img] چه جلب ! تانكر آ 310 ! .. اونهم با ظاهري كاملا مسافري ! ... ممنون نجف عزيز ... دوستان اگر تصاوير بيشتري دارند اضافه كنند .[/quote] چون مسافربری هست! نیروی هوایی آلمان تعدادی سوخترسان مسافربری در اختیار دارد که در زمان صلح در نقش مسافربری و هنگام جنگ وظیفه سوخترسانی را ایفا میکنند.

برای یک راکت با کلاهک 90 کیلوگرم انفجاری 100 متر خطای خوبی هست. شلیک انبوه یعنی انبوه از این واضحتر نمیشه گفت. مثلا بالای 20 راکت همزمان.

[quote]جسارتا استنادی، منبعی، چیزی دارید؟ البته نیاز به ارائه نیست، همین که بنویسید دارید، کافی هست.[/quote] منبع پوستر نمایشگاه چند سال قبل دفاع مقدس هست که نوشته بود برد معمولی 75 کیلومتر و حداکثر برد با بوستر 100 تا 110 کیلومتر. ولی با توجه به راکتهای جدیدی که در دیگر کشورها ساخته شدن دور از تصور نیست که برد نهایی فجر5 را بتوان به 120 کیلومتر یا بیشتر افزایش داد. راکت 333 میلیمتری هست و استعداد زیادی برای افزایش برد دارد. [quote]سعید جان هیمارس هدایت داره، و دیگه نمیشه به اون راکت گفت، همین چینیه رو هم شک داشتم بذارم یا نه! ولی خب خواستم یه عنصر قدر هم در مقایسه باشه.[/quote] درست هست اما باید همین فجر5 به مقابله با هیمارس بره پس نیاز داریم یا یک راکت جدید طراحی کنیم یا فجر5 رو ارتقا بدیم. با یک کیت ساده هدایت لیزری یا تلویزیونی هم میتوان دقت راکت را افزایش داد و کافی هست راکت حداکثر 100 متر خطا داشته باشه تا در شلیک انبوه باعث انهدام هدف گردد.

تشکر برادر هگزمن مطلب کاملی بود. شوروی و چین در جنگ کره خیلی سعی کردن با حمایت از کره شمالی و حتی ورود مستقیم به جنگ ، کره جنوبی رو ضمیمه شمالی کنند و منطقه کلا از وجود عوامل غربی و نیروهای آمریکا پاک کنند ولی به دلایلی موفق نشدند همانطور که آمریکائیها در عکس این مورد موفق نشدند. الان هم بعد 60 سال این مردم بدبخت (بیشتر شمالی) هر دو کره هستن که با وجود برادر بودن هر لحظه ممکنه بخاطر منافع آمریکا و چین و روسیه بیفتن به جون هم و همدیگه رو بکشن تا منافع عده ای دیگر تامین بشود!

متاسفانه بوی جنگ میاد. جنگی که برای بقای یکی از طرفین خواهد بود.

دستت درد نکنه برادر جان این روزها مطالب خوبی زحمت کشیده و به سایت ارسال میکنی.

باید صبر کنیم خبر از طرف گرجی ها تائید بشه تا بتوان موضوع رو بهتر فمید ولی بصورت کلی این معامله نشان از گسترش نفوذ ایران در قفقاز و روی آوردن مسئولین کشور به سیاست رقابت با روسیه بجای شراکت با اون هست (دقت کنید اگر اینطور بشه ما یک پله از حیث رتبه بندی استراتژیک از روسیه فاصله میگیریم و با تبدیل شدن از شریک به رقیب بعید نیست در آینده دور به حریف نیز تبدیل گردیم.) که اتفاقا سیاست مناسب در قبال روسیه همین میتواند باشد و رقابت حد وسط پنج طبقه بندی استراتژیک در روابط کشورها هست که میتوان براحتی با توجه به طرف مقابل به دو سوی شریکی یا حریفی متمایل شد در حالی که در حد وسط باقی موندیم. این برای مسئولان روسی هم میتواند یک هشدار جدی تلقی گردد چرا که نفوذ ایران در گرجستان یعنی تسلط کامل این کشور بر منطقه حساس قفقاز و ایجاد خط حایل بین ایران و روسیه بواسطه سه کشور گرجستان و آذربایجان و ارمنستان و در نهایت در بلند مدت موجب عقب نشینی منافع نفت و گاز و ترانزیتی روسیه از قفقاز به سود ایران شده و بصورت غیر مستقیم گسترش روابط دو کشور ایران و ترکیه را در پی خواهد داشت و ترکیه نیز به مرور از روسیه دور میشود. ولی گمان نکنم این فرضیه بصورت فوق کامل اجرا بشه و در طرف مقابل روسیه و نیز آمریکا سعی میکنند از این پیشروی ایران ممانعت به عمل آورند. از دید سران گرجستان نیز این کشور تقریبا در محاصره روسیه است و علت اینکه در جنگ گذشته به خاک این کشور ضمیمه نشد تهدید ناتو و آمریکا بود و احساس خطر برای گرجیها همیشه وجود خواهد داشت و راهی جز یارگیری از کشورهای قدرتمند منطقه ای یا فرامنطقه ای ندارند و طبعا کشورهای فرامنطقه ای مانند آمریکا منافع بلند مدت خیلی با ارزشی در گرجستان ندارند به نسبت منافعشان در کشوری مانند اکراین که اهرم فشار قویتری علیه روسیه است. به همین جهت اگر ما بتوانیم با هر طریق ممکن به گرجستان نزدیک شویم در بلند باعث تامین منافع ایران از جمله امنیت و ثبات منطقه قفقاز خواهد شد. از نظر فناوری نیز اشکالی ندارد حتی گرجیها چند پهپاد رو تحویل آمریکا دهند مشکلی در کارایی اونها برای ایران پیش نمیاد به دو دلیل اول اینکه مدل قدیمی از نظر فناوری فروخته شده و دوم در تمام سلاحها دانستن فناوری بکار رفته نمیتونه مانع از موفقیت آن شود به عنوان مثال کسی که با کلاشنیکف کاملا آشنایی داشته باشه باز هم در برابر شلیک اون کشته خواهد شد.

تشکر محمد جان. با توجه به مشخصات و اینکه برد نهایی فجر5 میتواند تا 120 کیلومتر افزایش یابد و برخورداری از اختفای بهتر این راکت انداز را میتوان برتر از نمونه ترکیه ای قرار داد ولی در برابر نمونه چینی اگر در جنگ مشکل اختفا نداشته باشیم و مهم نباشد محل راکت انداز کشف شود (امنیت هوایی برقرار باشد) این راکت انداز بهتر جواب میده بخصوص با خطای پائینی که دارد و برای یک راکت فوق العاده محسوب میشود. البته جای راکت انداز آمریکایی M270 (و نمونه جدیدتر آن HIMARS) در مقایسه خالی بود چرا که از نظر برد در محدوده فجر5 قرار میگیره با برد 39 الی 70 کیلومتر در راکتهای مختلف و در اختیار ترکیه و بحرین نیز هست. ضمن اینکه نیروهای آمریکایی در منطقه از نمونه هیمارس با موشکهای MGM-140 برخوردارند که بردی در حدود 160 کیلومتر دارد و از این موشک در جنگ سال 2003 علیه عراق بصورت گسترده استفاده و 450 موشک شلیک شد. به هر حال در صورت بروز درگیری بین ما و دشمن طرف مقابل از موشکهای فوق استفاده میکنه و ما نیز در مقابل چون در خاک خود و در حال دفاع از خود هستیم حداقل چند برابر بیشتر راکت فجر5 شلیک کنیم به همراه موشک فاتح110 برای زدن هدفهای با ارزش بالا.

قبل از انقلاب ایران روابط محدودی با شوروی داشت و موشک اسکاد هم به ایران تحویل نشده بود. تنها قرار بود با همکاری اسرائیل یک موشک در حد پرشینگ آمریکایی بسازیم که با وقوع انقلاب کنسل شد. خرید تسلیحات سنگین ایران از شوروی بین سالهای 1966 الی 1978 بصورت زیر است. تعداد / نوع BM-21 / 70 BTR-152 / 300 BTR-50 / 270 BTR-60P / 300 ZSU-57-2 / 100 M-46 / 100 ZSU-23-4 / 200 SA-7 / 2000 موشکهای اسکاد رو در اواسط جنگ از کره شمالی و سوریه و لیبی تهیه کرد و تعدادی از موشکها رو کره شمالی بصورت قطعه برای مونتاژ در ایران تحویل داد.

آسمان ایران اینقدر بی در و پیکر هم نیست که اگر به فرض خودرو رو شناسایی کردند بتونند فوری کاری انجام دهند. فقط در صورتی میتونند ریسک حمله به خودرو رو بکنند که نزدیک به مرز باشه یعنی ما بخواهیم پایگاههای در عمق 100 کیلومتر یا بیشتر دشمن رو بزنیم. در این حالت هم با استتار راداری و دیداری و حرارتی براحتی میتوان از چشم آواکس و ماهواره تا لحظه شلیک پنهان ماند. چون تعداد هم کمه مشکلی از بابت هزینه استتار نداریم. ولی بهترین حالت برای ما این هست که به برد بیشتری دست یابیم تا از خاک خودمون اقدام به شلیک کنیم مثلا 180 کیلومتر به بالا و دقت راکت ها هم با یک کیت ساده هدایتی که شامل چند بالچه و یک حسگر تلویزیونی باشه افزایش بدیم. اینطوری با چند شلیک خسارت سنگینی به دشمن وارد میاد و هزینه ما هم به نسبت استفاده از موشکی مثل فاتح110 پائین میاد.

[quote]آقا سعید ببخشید ! با توجه به حجم گرد و خاک و آتش عقبه این نوع سلاح ها ، و دقت هدفگیری جنگ افزارهای دشمن ( منظور آمریکاست ) به نظر شما ((تقلیل پرتابگر)) خوبه ؟[/quote] احتمال اینکه پرتابگر رو بزنن کم هست چون کمی دورتر از خط مقدم مستقر میشه و با برد بالای 100 کیلومتر درصد شناسایی شدن رو پائین میاره. اگر فاصله زمانی بین هر شلیک رو 4 ثانیه فرض کنیم میشه 12 ضرب در 4 = 48 ثانیه یعنی کمتر از یک دقیقه که در این مدت حتی اگر پرتابگر شناسایی شده باشه قبل از هدف قرار گرفتن راکتها رو شلیک کرده و البته این خوشبینانه ترین احتمال هست که چند هواپیمای دشمن در منطقه حضور داشته باشن و با توجه به مساحت ایران باید گفت شرایط با لبنان خیلی فرق داره و اونجا هم نتونستن پرتابگرها رو بزنند. فقط کافیه چند دقیقه پرتابگر از محل جنگنده ها فاصله داشته باشه تا بعد شلیک به محل امن از قبیل تعیین شده بره و بعد از چند ساعت به یک نقطه دیگر منتقل بشه. به نظر من حتی اگر ما پرتابگر رو در منطقه صفر مرزی مستقر کنیم حداقل دو سه دقیقه تا واکنش دشمن بعد از شلیک فرصت داریم.

من هم تشکر میکنم علی جان دستت درد نکنه. برای تبریک بازگشت علی آقا هم یه درجه مجازی به ایشون هدیه شد.

خسته نباشی محمد جان منتظر بخش بعدی هستیم. درباره راکت انداز فجر5 یک ضعف کوچک دارد و آن کم بودن تعداد راکتها در هر پرتابگر است. اگر از یک خودروی بزرگتر استفاده بشه و پرتابگری مانند اسمرچ روسی که 12 راکت 300 میلیمتری حمل میکنه بسازیم با تعداد یکسان پرتابگر به قدرت آتش بیشتری دست می یابیم که در نتیجه باعث تقلیل پرتابگرها در عملیات های نامتقارن شده و تلفات پائین خواهد آمد. برد راکت رو هم میتوان با بوستر کمی تقریبا 50% افزایش داد.

دستت درد نکنه برادر جان. افغانها از روزی که از ایران تجزیه شدند روی خوش ندیدند و نخواهند دید.

[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_96_970.jpg[/img] اگر اشتباه نکنم این نقاشی مربوط به زیردریایی دلتا3 در دهه 1980 و گزارش به کنگره آمریکا از توان نظامی شوروی میشود.

[quote]این تاپیکو ادامه بدم یا نه ؟ بیننده داره این تاپیک ؟[/quote] من هستم و از عکسهای زیبایی که قرار میدی استفاده میکنم.

تشکر دوستان. فکر کنم برای مرحله اول عملیات کافی باشه. به عنوان جایزه شرکت کنندگان ارتقای درجه میگیرند. مرحله دوم مسابقه رو ارسال میکنم.

این ایده امکان پذیر هست و میتونه طرح کارامدی هم بشه ولی مشکل اینجاست که باید از دید هزینه زمانی و اقتصادی بررسی کرد آیا به صرفه هست یا اینکه سراغ طرح دیگری رفتن مفید باشد. اما برای پنهانکار کردن اف14 اول از همه باید سازه رو تا حد امکان یکپارچه کرد چیزی که در این سازه وجود نداره و باعث افزایش سطح مقطع به میزان زیادی شده بخصوص در قسمت اتصال بال به بدنه. بال متغیر هم باید حذف بشه و تغییرات اساسی در ورودی هوا و خروجی موتور و صاف شدن پائین بدنه و قرارگیری جایگاه حمل تسلیحات درون اون که همگی نیاز به چند سال کار و هزینه دارد. به نظر من در این برهه زمانی ما به ساخت فقط یک رهگیر (نه رهگیر پنهانکار) با رادار و موشک دوربرد نیاز داریم چون در آسمان کشور خود و در حالت پدافند قرار گرفته ایم و نیاز هم نیست این رهگیر وارد حریم هوایی بیگانه شود که مباحث پنهانکاری و مصون ماندن از پدافند دشمن پیش آید.

جالب بود. علتش را برادر سیداد گفتند. [quote]هیچکدام از ارتش ها به آن جنگ نگاه عقیدتی نداشتند[/quote]

گمان نکنم هارپ حتی اگر یک سلاح باشد ، برای ایران تهدیدی به حساب آید چون به علت ارتفاع آیونسفر محدودیت برد برایش بوجود می آیدو حتی برد آن به زحمت به نقاط مرکزی کانادا میرسد. تنها راه اینکه امواج تولید شده را به ایران برسانند استفاده از روش بازتاب مکرر هست یعنی طی چند مرحله امواج بین بازتاب دهنده در زمین (مثل آینه که البته بتواند امواج با فرکانس هارپ را بازتاب دهد) و آیونسفر بازتاب شود تا به هدفی در ایران برسد. که در عمل این کار ممکن نیست چون هم واگرایی امواج باعث کاهش انرژی امواج نهایی شده و هم هارپ این دقت را ندارد که در یک نقطه متمرکز شود و مورد آخر اینکه بعید است کشوری اجازه استقرار بازتاب دهنده را به آمریکا بدهد.

اگر دشمن موشک حرارتی شلیک کنه خلبان هم اگر حرفه ای باشه نه تنها دور موتور رو زیاد نمیکنه بزاره رو پس سوز بلکه دور رو کم میکنه تا از حرارت ساطع شده کم بشه و بتونه با کمک فلیر از چنگ موشک بگریزه.

با اینکه موتور مشکل داری هست اما انصافا برای ایران خوب خدمت کرد درسته گاها مشکلاتی ایجاد کرد و باعث از دست دادن چند فروند اف14 شد در کل موتور خوبی بود. در ضمن مهارت خلبانان ایرانی را در درست کار کردن این موتور نباید از قلم انداخت.

[quote]10 موشك روسي روي ترازو ببري 10 مدل وزن مختلف نشون ميدن ! ولي 1000 تا موشك غربي رو ترازو ببريد يك گرم با هم اختلاف پيدا نميكنند ....[/quote] علت مربوط به سیاست وابسته نگهداشتن مشتری هست که باعث شده تمام محصولات روسی با هم متفاوت باشند مثلا چند تا پیچ و مهره دو تانک تی72 رو به احتمال زیاد نشه به هم بست! این مشکل برای نیروی هوایی در اورهال میگ29 و سوخو24 و سوخو25ها دردسر ایجاد میکنه و اگر زمان جنگ قطعات یک اف14 زمینگیر رو به یکی دیگه میزدیم الان معلوم نیست بتوان همین کار رو با هواپیماهای روسی انجام داد!

جالب هست و البته فانتوم همچنان برای سالهای آینده میتواند در نقش بمب افکن بکار رود.

تعداد 4 فروند میگ29 فرستادن که الان در نیروی هوایی در حال خدمت هستند. میگ25ها رو یکی دو تاش توسط شکاریهای ایران زده شد و چند تا بقیه انگار بعد از عقب نشینی آمریکا پس داده شد.