[quote]پس مى مونه اشياء مصنوعى. اونا وقتى برخورد كردن بايد بلافاصله به بررسى بپردازند تا ببينن اين چى بوده كه سر راهشون سبز شده؟! حالا از فاصله به اين نزديكى آيا قبول مى كنيد نتونستن همديگر رو شناسايى كنن؟!!! يعنى حتّى به عنوان آخرين راه حل براى همديگر يك پيغام راديوى هم نفرستادن؟!! در نتيجه دو جواب مى مونه: 1-در اعلام خبر يك سرى ملاحضات رو رعايت كردن(اعم از آبروريزى يا سياسى) 2-واقعاً بى خيال بودن(=مست)!!!!!! مگر مى شه كه پرسنل دو ناو اتمى با درجه امنيتى بالا نسبت به برخورد زيردريايى شون به يك جسم خارجى ناشناخته بى تفاوت باشن؟! پيكان 57 گوجه اى ما كه تو نوبت اسقاطه(!) از روي يه چيزى رد بشه ٬برمى گرديم ببينيم چى بود! چه رسد به زير دريايى اتمى!! [/quote] درسته! بعد از برخورد به احتمال زياد هر دو زيردريايي موضوع رو بررسي كردن ولي براي اينكه آبروريزي نشه تو اعلام علت حادثه تعلل به خرج دادن.... اما در مورد قبل از وقوع حادثه بايد بگم من همون چهار احتمالي كه تحليلگر ارايه داده رو قبول دارم.... احتمال اينكه دو زيردريايي در يك نقطه از اقيانوس قرار بگيرند خيلي كم بوده و اصلا دو زيرديايي فكرشو هم نميكردند به يه زيردريايي پنهان كاره ديگه برخورد كنند. و اما يه موضوع كه نظر منو جلب كرده اين بود كه زيردريايي فرانسوي در حال بازگشت از شمال جزيره‌ي انگليس يعني قطب شمال بوده... [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/british_french_submarine_collission.jpg[/img]

دستت درد نكنه. عتيقه‌ي خوبيه! حالا با اين سرعت سوپرسونيكش تسليحاتش چي بوده؟

[quote]43 دستگاه توپ پدافند هوایی خودکششی گپارد مازاد بر نیاز ارتش آلمان ، از سوی این کشور به نیروهای مسلح رومانی اهدا شد .[/quote] مثل اينكه آلماني‌ها يد طولايي در ضمينه هديه دادن تسليحات دارند! دستت درد نكنه. اگه خودت ترجمش كرده بودي برات نقل و نبات ميريختم...! پدافند مناسبي به نظر ميرسه اگه مجهز به موشك بشه ديگه عاليه. تصاوير تصوير مربوط به بروزرساني [align=center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_gepard2.jpg[/img][/align] [align=center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_gepard2~0.jpg[/img][/align] [align=center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_bwflakpzgepard002a7lq.jpg[/img][/align] [align=center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_gepard6.jpg[/img][/align] تصاوير گرافيكي: [align=center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/gepard-1.gif[/img][/align] [align=center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/gepard-2.gif[/img][/align]

[quote]محمد مهدي جان وقتي كشتي پينگ ميزنه و مثلا هلي كوپتر گوش ميده يا بالعكس اونوقت فكر كنم بهش بتونيم بگيم سونار نيمه فعال. نظر شما چيه؟[/quote] راستش چيزي به نام سونار نيمه‌فعال نداريم. حداقل من نشنيدم ما در كل سه نوع سونار داريم: 1-سونار فعال 2-غيرفعال 3-Acoustic Daylight بقیه‌ی موارد از مشتقات این انواع هستند. در واقع روش‌ها تفاوت میکنند. موردی که فرستنده و گیرنده جدای از هم قرار دارند رو میشه از مشتقات نوع فعال دونست به این گونه Bistatic Sonar گفته میشه. اینم تصویرش: [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/Bistatic-sonar.gif[/img] اگه میشد یه تاپیک جامع میزدیم برا سونار خوب میشد من شخصا معلوماتم تو این ضمینه کامل نیست. کلا سونار دنیاییه واسه خودش که انواع مختلفی از روش‌های کشف رو میشه توش دید مثل بازی شطرنج!

[quote]محمد مهدي عزيز ( آخ كه من چقدر اين اسم رو دوست دارم ) شما كه ماشالله اين همه كمالات در زمينه نيروي دريايي داريد حيف نيست بچه هاي سايت رو از اون محروم مي كني اگه وقت كم داري ميتوني در خصوص مباني و معلومات عمومي در اين خصوص دست بچه ها رو بگيري مطمين هستم همه اونها هم مثل من قدر دان زحمات شما خواهند بود[/quote] مالك جان چطوره اسم پسرت رو بزاري محمدمهدي! شما سوال بپرسيد من تا اونجايي كه سوادم قد بده در خدمتم. اگر هم چيزي رو نميدونستم براتون ميگردم جوابشو پيدا ميكنم.

[quote]مگر سونار با توجه به برگشت امواج شناسایی نمی کند؟ پس کم صدا بودن و یا ایزوله بودن موتور چگونه به شناسایی نشدن توسط سونار کمک می کند؟ [/quote] سونار غيرفعال فقط به شناسايي منبع امواج مي‌پردازه. مثل گوش من و شما. فقط گوش ميده و هدف رو پيدا ميكنه. يا مثلا چشم وقتي به مانيتور به عنوان منبع نور نگاه ميكنه در واقع غيرفعاله حالا اگه مانيتور خاموش بشه ديگه چشم هم چيزي نميبينه. و اما سونار فعال...فرض كنيد تو يه غار تاريك هستيد و جايي رو نميبينيد...چيكار ميكنيد؟ چراغ قوه رو روشن ميكنيد و نور رو به داخل غار مي‌تابونيد بعد انعكاس نوري كه منتشر كرديد رو از طريق چشم دريافت ميكنيد و اينجوري محيط رو شناسايي ميكنيد. تو اين حالت شما مثل سونار فعال عمل كرديد. عيبش اينه كه اگه دشمن تو غار باشه ممكنه قبل از اينكه شما شناساييش كنيد اون شمارو شناسايي كنه! و اما نيمه فعال كه چيزي در رابطه باهاش نميدونم و فكر ميكنم كلا چيزي به نام سونار نيمه فعال نداريم.

واقعا اينا چي فكر كردند؟! واقعا برای مردم آمریکا متاسفم با این دولت! انگلیس به گرد اینا هم نمیرسه! این عکس‌ها رو ببینید!: [align=center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_9-11.jpg[/img][/align] [align=center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/Untitled-6_copy400.JPG[/img][/align] [align=center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_pentagon_plane.jpeg[/img][/align] [align=center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_PentagonAirView14th.jpg[/img][/align]

[quote]ببین داداش اگه اونا مست بودن و از دنیا بیخبر الان اینجا نبودن! ازین صوانح کم برای خودمون پیش نیومده پس مملکت همیشه مست تشریف دارن! الکترو بنظرم فرانسوی ها نخواستن بگن با چی برخورد کردیم! اما انگلیسی ها فاش کردن.[/quote] اي بابا بيخيال! چرا بيخودي مي‌خواين قضيه رو بپيچونيد! فكر نميكنم فرانسوي‌ها قصد پنهان‌كاري داشتند چون با توجه به روابط نزديكشون با انگليس اونا هم اين موضوع رو اعلام نميكردند به نظر من قضيه‌ خيلي ساده است..... در ضمن بحث رو منحرف نكنيد عزيزان من!

[quote]یعنی واقعا فرانسوی ها نمیدونند به چی برخورد کردن؟ اخه مگه ممکنه؟ [/quote] فرنس 24 به نقل از وزارت دفاع عنوان كرده ما با يه شي بزرگ برخورد كرديم!

دستت درد نكنه. مقاله‌ي مفيدي بود. فرق اينا با JDAM چیه؟

[quote]ممنون می شوم اگر در مورد خواص اکوستیک یک مقدار توضیح دهید.[/quote] براي مقابله با سونار غير فعال دشمن بايد صداي توليدي رو كاهش داد. صداي توليدي بستگي به يه سري عوامل داره مثلا: نوع پيشران...طراحي پروانه...ايزوله بودن موتور...طراحي بدنه به گونه‌اي كه هنگام شكافتن آب صداي كمي توليد كنه و .... اين عوامل باعث ميشه سونار غير فعال چيزي رو نشنوه. يه روش جالب هم من ديدم رو خشكي كاربرد داشت اين بود كه دستگاهي طراحي كنيم كه امواجي توليد كنه در عكس وضعيت امواج صوتي توليد شده در محيط. به اين نحو كه قله‌ي امواج دستگاه روي قعر امواج محيط بيفته و برعكس. اين باعث ميشه امواج همديگه رو خنثي كنند. اما اينكه آيا در زيردريايي‌ها هم اين فن آوري به كار ميره يا نه رو نمي‌دونم. اما در رابطه با سونار غيرفعال بايد گفت پنهان بودن از دست اين حالت سوناري بيشتر بستگي داره به مهارت افسر زيردريايي. افسر بايد با توجه به عوامل مختلف محيطي مثل عمق...دما و ... عمق حركت رو طوري تنظيم كنه كه اصلا امواج توليدي دشمن به زيردريايي نرسند و يا اينكه اگر مي‌رسند توسط واحد دشمن دريافت نشن. در ضمن نبايد فرم بدنه و مواد مورد استفاده در ساختش رو فراموش كرد. [quote]یا بدشناسی بوده یا عمدی در کار هست از طرفی یکی از طرفین و با توجه به اینکه طرف فرانسوی از اینکه به چی خوردن بی اطلاع بود ولی انگلیس خبر داشت میتونه یه برنامه از قبل ریخته شده باشه اما نه به اون شدت که به مراودات سیاسی لطمه وارد کنه و بیشتر یه هشدار کوچک هست.[/quote] به نظر من عمدي در كار نبوده. در صورتي كه اتفاقي جدي مي‌افتاد دو كشور با يه فاجعهى هسته‌اي روبرو مي‌شدند و خسارت سنگيني مي‌خوردند. شش فوريه فرانسوي‌ها اعلام ميكنند كه ما با يه چيز گنده برخورد كرديم و شانزده فوريه انگليسي‌ها بعد از انجام بررسي متوجه ميشن با زيردريايي فرانسوي برخورد كردند و اينو تو خبرگزاريشون اعلام مي‌كنند.

[quote]با چه سرعتی خوردند که هیچ چیزیشون نشده؟مگه سونارها نباید همیشه فعال باشند؟ [/quote] مثل اينكه سرعتشون كم بوده. جالبه فرانسوي‌ها اصلا نميدونستند به چي خوردند! فقط ميدونستن كه با يه چيز گنده برخورد كردند... در مورد قوانين تردد زيردريايي‌ها اطلاعي ندارم. [quote]آخه زیر دریایی های تنبل چرا بهم میخورن؟ جالبه ها![/quote] فكر نكنم تنبل باشند! 15000 تن با سرعت چهل كيلومتر برساعت حركت كنه تنبله؟ ببينم شماي مثلا 60 كيلويي با چه سرعتي ميدويي؟ خوب حالا بيا تو آب حالا با چه سرعتي ميدويي؟ افتاد؟

منم مثل كال آو ديوتي تازه الآن داره دوزاريم ميفته....

دستتون درد نکنه! خوب توضیح مختصر چی شد؟

علی جان ممنون. اولین مقاله‌ای بود که درباره‌ی این بالگرد خوندم. تشکر.

بسیار عالی و دستت درد نکنه. مثل اینکه یکی دیگه به جمعمون اضافه شده! یه سوال دام در مورد تصویر دوم؟ اون بمب‌ها اسمشون چیه؟ یه توضیح مختصر بدی ممنون میشم.

بخش پایانی [b]9-پیشران COGAS[/b] کلمه‌ی [color=darkred]COGAS[/color] مخفف عبارت [color=darkred]Combined gas and steam [/color]بوده و مربوط گونه‌ای پیشران‌های ترکیبی دریایی است که در ساختار آن یک توربین گازی و یک توربین بخار دیده‌می‌شود. در این ساختار از گرمای حاصل از توربین گازی به خوبی استفاده می‌شود و از آن برای تبدیل آب به بخار استفاده می‌شود. با این روش از انرژی تولید‌شده نهایت بهره‌وری صورت می‌گیرد و مصرف سوخت شناور نیز تا حد قابل توجهی کاهش پیدا می‌کند. این روش در نیروگاه‌های زمینی نیز دیده می‌شود؛ در نیروگا‌ه‌هایی که از این روش استفاده می‌کنند میزان بازدهی تا 58٪ افزایش پیدا می‌کند. در ساختاری مشابه توربین مستقیما به محور پروانه متصل نمی‌شود بلکه انرژی مکانیکی تولید شده توسط آن به انرژی الکتریکی تبدیل می‌شود و سپس از این انرژی برای را‌ه‌اندازی موتوری الکتریکی استفاده می‌شود. از این ساختار تحت عنوان [b]COGES[/b] یاد می‌شود. ساختار COGAS تا حدی با سایر پیشران‌ها تفاوت دارد چرا که در آن دو بخش تولید قدرت با هم کار می‌کنند که این چیزی مشابه CODAG است. در اینجا باید دقت کنیم و ساختار COGAS را با COSAG اشتباه نگیریم. در COSAG ما شاهد دو مولد جدا از یکدیگر یعنی توربین گازی و توربین بخار هستیم که با واسطه‌ی کلاچ و جعبه‌دنده یک محور شفت متصل به پروانه را به چرخش در می‌آورند. ساختار COGAS به عنوان یک ساختار جهت بروزرسانی شناورهایی که تنها از توربین‌های گازی بهره ‌می‌برند مطرح است. به عنوان مثال این بروزرسانی در ناوشکن‌های کلاس Arleigh Burke ایالات متحده انجام گرفته‌است. به احتمال زیاد نیروی دریایی این کشور از این سیستم در شناورهای بعدی خود بهره خواهد‌برد. این ساختار همچنین در کشتی مسافربری Millennium و سایر هم‌کلاسی‌هایش دیده‌می‌شود که در آنها دو توربین گازی General Electric LM2500 و یک توربین گازی انرژی مورد نیاز را فراهم می‌آورند. گفته‌ می‌شود شرکت BMW درصدد بکارگیری سیسیتمی مشابه در خودرو‌های خود می‌باشد. [center] دیاگرام COGAS توربوالکتریک [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/DIAG890.gif[/img] Millennium [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/Millennium-7.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_Millennium-7.jpg[/img][/url] Arleigh Burke [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/USS_Arleigh_Burke_Mediterra.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_USS_Arleigh_Burke_Mediterra.jpg[/img][/url] [color=brown]نویسنده: محمد مهدی محمدی[/color] [color=red]در صورت استفاده لینک مقاله را به عنوان منبع ذکر نمایید.[/color][/center]

[align=center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/112-113.jpg[/img][/align] ناوشکن‌های Type 052 (کد ناتو: کلاس Luhu) گونه‌ای از ناوشکن‌های چندکاره است که در کارخانه‌ی کشتی‌سازی Hudong (Hudong-Zhonghua کنونی) واقع در شانگهای و جهت استفاده در نیروی دریایی ارتش خلق چین ساخته شده‌است. این ناوشکن‌ها اولین ناوشکن‌های چندکاره‌ی مدرن چینی محسوب می‌شوند که دارای سری کاملی از تسلیحات ضد شناورهای سطحی، ضد هوایی و ضدزیردریایی هستند. همچنین این ناوشکن‌ها نخستین ناوشکن‌های چینی قابل رقابت با انواع غربی محسوب می‌شوند. شناورهای این کلاس دو فروند با نام‌های Harbin 112 و Qingdao 113 می‌باشند که کار ساخت آنها تا حوالی سال 1990 به طول انجامید. [b]برنامه[/b] حوالی سال 1980 پس از موفقیتی که در ضمینه‌ی ساخت ناوشکن‌های کلاس Luda به‌دست‌آمد چینی‌ها به فکر ساخت ناوشکن‌های جدیدی افتادند. کار طراحی به عهده‌ی موسسه‌ی 701 واقع در شانگهای گذاشته شد و ساخت ناوشکن‌ها در کارخانه‌ی کشتی‌سازی Hudong شانگهای انجام شد. کار ساخت ناوشکن اول یعنی Harbin در سال 1986 آغاز شد و شناور در سال 1991 به آب انداخته شد. دوره‌های آزمایشی دریایی و نصب سامانه‌های تسلیحاتی ناو حدود سه سال به طول انجامید که علت آن پیچیدگی و تفاوت موجود در انواع سامانه‌ها خارجی بود. ناوشکن دوم یعنی Qingdao در سال 1996رسما وارد خدمت شد. شناورهای Type 052 اولین واحدهای چینی دارای استانداردهای مدرن محسوب میگردند. در این شناورها از انواع سامانه‌ها و حسگرهای غربی و داخلی استفاده شده و ساخت‌ آنها نقطه‌ی عطفی در صنایع دریایی چین محسوب می‌گردد. ناوشکن‌های این کلاس همچنین نخستین ناوشکن‌های چینی مجهز به انواع تسلیحات سطحی، هوایی و زیرسطحی و سامانه‌های C3I (مخفف(command, control, communications, and intelligence محسوب می‌گردند. توربین‌های گازی پیشرفته‌ی نصب‌شده بر روی شناور قابلیت انجام عملیات در نقاط دوردست اقیانوس را فراهم می‌آورند. ناوشکن Harbin در سال 1996 در یک رزمایش در تنگه‌ی تایوان شرکت کرد و این نخستین باری بود که این ناوشکن به نمایش عمومی در می‌آمد. این ناوشکن به همراه دو ناوجنگی دیگر در یک اتفاق تاریخی به آمریکا سفر کرده و از سنتیگو بازدید کردند. در فاصله‌ی می تا اکتبر 2002 یک ناوگروه متشکل از ناوشکن Qingdao و کشتی پشتیبانی Taicang نخستین گشت جهانی PLAN را انجام دادند که این نیز نقطه‌ی عطفی در تاریخ نیروی دریایی چین محسوب می‌گردید. [b]طرح[/b] با وجود پیشرفت‌هایی که در این کلاس نسبت به کلاس قبلی ناوشکن‌های چینی دیده می‌شود این ناوشکن همچنان در رده‌ی پایین‌تری نسبت به نمونه‌های غربی و روسی هم عصر خود قرار دارد. سامانه‌ی دفاع ضدهوایی ناو متشکل از سامانه‌ی دفاعی HQ-7 (با برد 13 کیلومتر) و چهار توپ دولوله‌ای 37 میلیمتری AAA تنها دفاعی نقطه‌ای در برابر تعدادی محدود از واحدهای هوایی دشمن فراهم می‌آورد. سامانه‌ی سوناری شناور نسبت به نمونه‌های غربی در سطح پایین‌تری قرار دارد و بالگرد Z-9C ناوشکن برای شرکت در یک نبرد ضدزیردریایی با برخی محدودیت‌ها مواجه است. هر دو شناور در فاصله‌ی سال‌های 2003 تا 2004 تحت برخی بروزرسانی‌ها قرار گرفتند. طی فرایند بروز رسانی موشک‌های YJ-83 جایگزین موشک‌های YJ-81 شدند و توپ 100 میلیمتری دولوله‌ای PJ-33A ناوشکن نیز تعویض شد تا سطح مقطع راداری ناوشکن تا حد زیادی کاهش پیدا کند. هر دو ناوشکن در ناوگان شمالی چین مشغول فعالیت هستند و در پایگاه دریایی Qingdao واقع در ایالت Shandong قرار دارند. در طراحی ناوشکن آثاری از طرح‌های اروپایی دیده می‌شود به طور مثال ارتفاع قسمت جلوی ناوشکن بیشتر از سایر قسمت‌ها است که این امر باعث افزایش قدرت پایداری ناوشکن در آب‌وهوای نامطلوب می‌گردد اما با این وجود تا حدی از سرعت شناور می‌کاهد. این ناوشکن با داشتن تناژ جابجایی 4800 تن بزرگترین شناور سطحی PLAN در زمان خود محسوب می‌گشت. [color=darkred]Harbin پیش از بروزرسانی[/color] [align=center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_type052_luhu_04large.jpg[/img][/align] [color=darkred]Harbin پس از بروزرسانی [/color] [align=center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_type052_luhu_02large.jpg[/img][/align] [b]موشک‌ها[/b] پس از بروزرسانی که در سال 2003 انجام شد سامانه‌ی موشک‌های سطحی ناوشکن به YJ-83 تغییر یافت. تعداد 4 مقر شلیک چهارتایی در وسط شناور دیده می‌شود. موشک‌ YJ-83 دارای رادار فعال داخلی است، سرجنگی آنها دارای وزن 165 کیلوگرم است، پیشران دو مرحله‌ای موشک سرعت آن را حداکثر به دو ماخ می‌رساند و برد آن 185 کیلومتر است. سامانه‌ی دفاع موشکی ناوشکن HQ-7 (کپی Crotale فرانسوی) است. HQ-7 یک سامانه ضدهوایی کوتاه برد محسوب می‌شود که قادر است در هر وضعیت هوایی و در شب یا روز واحدهای هوایی دشمن را در برد 8 تا 12 کیلومتر مورد هدف قرار دهد. این سامانه همچنین قادر است موشک‌های کف‌رو ضدکشتی را در برد 4 تا 6 کیلومتری مورد هدف قرار دهد. [color=darkred]موشک YJ-83[/color] [align=center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_U1220P27T1D356885F3DT200603.jpg[/img][/align] [b]توپ‌ها[/b] توپ اصلی ناوشکن Type 79A "PJ-33" 100 میلیمتری است که در قسمت جلوی شناور و در روبروی سامانه‌ی دفاع موشکی نصب گردیده‌است. این توپ قادر است گلوله‌های 15 کیلوگرمی را با نواخت 18 گلوله بر دقیقه و تا برد 22 کیلومتر پرتاب نماید. جهت دفاع ضدهوایی ناوشکن مجهز به چهار توپ دولوله‌ای ضدهوایی 37 میلیمتری Type 76A است. این توپ‌ها قادرند گلوله‌های 1.42 کیلوگرمی را با نواخت 180 گلوله بر دقیقه و تا برد 8.5 کیلومتر شلیک کنند. [b]تسلیحات ضدزیردریایی[/b] جهت مقابله با تهدید زیردریایی‌های دشمن ناوشکن دارای دو مقر چهارگانه‌ی 533 میلیمتری جهت شلیک اژدر‌ Yu-7 است. اژدر Yu-7 مجهز به سر جنگی 45 کیلوگرمی است، سرعت آن 43 گره و برد آن 7.3 کیلومتر است. همچنین دو مقر دوازده‌تایی شلیک راکت ضدزیردریایی گونه‌ی Type 75 در جلوی ناوشکن دیده‌می‌شود که دارای 120 راکت است (کالیبر 240 میلیمتری، سرجنگی 34 کیلوگرمی) و برد آن به 1200 متر می‌رسد. [align=center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_type052_luhu_03large.jpg[/img][/align] [b]حسگرها[/b] شناور مجهز به رادار Thomson-CSF TSR 3004 Sea Tiger ( یا مدل چینی یعنی Type 360S/SR60) جهت جست‌و‌جوی هوایی و سطحی است. رادار دوربرد مراقبت و پیش‌اخطار شناور Type 518 (REL-2) Haiying است. رادار کنترل‌کننده‌ی سامانه‌ی موشکی HQ-7 از گونه‌ی Type 345 (یا همان MR35 باند J ) و رادار کنترل آتش موشک‌های YJ-83 و توپ اصلی Type 344 (یا همان MR34 باند I/J) می‌باشد. کنترل توپ‌های AAA توسط رادار Type 347G Rice Bowl (یا همان EFR-1 باند I) است. سامانه‌ی ناوبری ناوشکن از دو رادار باند I Racal Decca RM-1290 استفاده می‌کند. ناوشکن از دو سامانه‌ی سوناری متفاوت استفاده می‌کند. سامانه‌ی سوناری فعال DUBV-23 "SJD-8/9" فرکانس متوسط نصب شده در بدنه جهت کاوش و درگیری و سامانه‌ی سوناری فعال DUBV-43 "ESS-1" فرکانس متوسط گونه‌ی VDS نصب شده‌ در دماغه جهت درگیری سوئیت سوناری ناوشکن را تشکیل می‌دهند. این ناوشکن‌ها نخستین ناوشکن‌های چینی مجهز به سونار استاندارد VDS محسوب می‌گردند. [b]اقدام متقابل الکترونیکی[/b] شناورهای این کلاس دارای دو مقر 15 لوله‌ای شلیک chaff/decoy گونه‌ی Type 946 می‌باشند. سامانه‌ی فعال ECM شناور از اخلالگر "Type 826C "BM-8610 استفاده می‌کند. [b]سامانه ی کنترل و فرماندهی[/b] ناوشکن‌های Type 052 نخستین شناورهای چینی مجهز به سامانه‌ی هوشمند کنترل داده‌ی نبرد محسوب می‌گردند. سامانه‌ی ZJK-4 در واقع کپی چینی مدل ایتالیایی Alenia Marconi Systems IPN-10 است که داده‌های مربوط به رهگیری اهداف، ناوبری، ارتباطات، پردازش سیگنال و کنترل آتش را با یکدیگر مرتبط می‌سازد. رایانه‌ی مرکزی سامانه داده‌های مربوط به اهداف را پردازش کرده و سپس تحویل بخش تسلیحاتی میدهد. سامانه قادر است انواع تهدیدات را رهگیری نماید. سایر سامانه‌های ناوشکن شامل دو هدایتگر لیزری Type 630 "GDG-775"، و SATCOM انگلیسی SNTI-240 می‌باشد. [b]بالگرد[/b] عرشه‌ی پروازی ناوشکن قادر است از یک هلیکوپتر اندازه‌ی متوسط مانند Z-9C پذیرایی کند و دارای تجهیزاتی کامل جهت نگهداری بالگرد است. آشیانه‌ی ناوشکن می‌تواند تا دو فروند بالگرد را در خود جای دهد. [color=darkred]بالگرد Z-9C[/color] [align=center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_z9_01.jpg[/img][/align] [color=darkred]Z-9C در حال حمل Yu-7[/color] [align=center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_yu7_04large.jpg[/img][/align] [b]پیشران[/b] ساختار پیشران شناور CODOG (ترکیبی از موتور دیزلی و توربین گازی) است. ناوشکن Harbin مجهز به دو توربین گازی GE LM2500 با قدرت 55000 اسب بخار (41 مگاوات) است و Qingdao مجهز به دو توربین اوکراینی GT25000 با قدرت 48600 اسب بخار(35.7 مگاوات) است. قسمت دیزلی پیشران شامل دو موتور دیزلی آلمانی MTU 12V 1163TB83 با قدرت 8840 اسب بخار (6.5 مگاوات) است که به محور شفت متصل هستند. حداکثر سرعت شناور 31 گره می‌باشد. [b]تصویر گرافیکی ناوشکن از زوایای مختلف[/b] [align=center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_luhu.jpg[/img][/align] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/luhu.jpg]اندازه‌ی اصلی[/url] [b]لیست[/b] [align=center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/list22.gif[/img][/align] [b]خصوصیات[/b] ●سازنده: کارخانه‌ی کشتی‌سازی Hudong ●متصدی: نیروی دریایی ارتش آزادیخواه خلق چین ●ساخته‌شده: 2 فروند ●فعال: 2 فروند ●قیمت هر واحد: 1 بیلیون یوان در سال 1980 ●تناژ جابجایی: 4800 تن ●طول: 144 متر ●عرض: 16 متر ●آبخور: 5.1 متر ●سرعت: حداکثر 31 گره معادل 57.4 کیلومتربرساعت ●برد: 5000 مایل دریایی معادل 9260 کیلومتر ●خدمه: 260 نفر شامل 40 افسر ●تسلیحات: 4 مقر چهارگانه‌ی شلیک موشک‌های YJ-83 سامانه‌ی دفاع موشکی HQ-7 توپ 100 میلیمتری Type 79A "PJ-33" چهار توپ دولوله‌ای ضدهوایی 37 میلیمتری Type 76A دو مقر چهارگانه‌ی 533 میلیمتری جهت شلیک اژدر‌ Yu-7 دو مقر دوازده‌تایی شلیک راکت ضدزیردریایی گونه‌ی Type 75 ●سامانه‌ی کنترل و فرماندهی: سامانه‌ی ZKJ-4B دو هدایتگر الکترولیزری Type 630 "GDG-775" ارتباطات: SNTI-240 SATCOM پیوند داده: HN-900 ●حسگرها: رادار Thomson-CSF TSR 3004 Sea Tiger جهت جست‌و‌جوی هوایی و سطحی رادار دوربرد مراقبت و پیش‌اخطار Type 518 (REL-2) Haiying رادار کنترل‌کننده‌ی سامانه‌ی موشکی HQ-7 از گونه‌ی Type 345 رادار کنترل آتش موشک‌های YJ-83 و توپ اصلی از گونه‌ی Type 344 رادار ناوبری Racal Decca RM-1290 سامانه‌ی سوناری فعال DUBV-23 "SJD-8/9" سامانه‌ی سوناری فعال DUBV-43 "ESS-1" ●اقدام متقابل: دو مقر 15 لوله‌ای شلیک chaff/decoy گونه‌ی Type 946 اخلالگر "Type 826C "BM-8610 ●بالگرد: قبلیت استفاده از بالگردهای Ka-27 'Helix' یا Harbin Z-9C آشیانه جهت نگهداری دو بالگرد ●پیشران: ترکیبی توربین گازی، موتور دیزلی CODOG توربین گازی Harbin: GE LM2500 با قدرت 55000 اسب بخار Qingdao: GT25000 با قدرت 48600 اسب بخار دو موتور دیزلی آلمانی MTU 12V 1163TB83 با قدرت 8840 اسب بخار [b]تصاویر[/b] [align=center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_052rn4.jpg[/img][/align] [align=center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_751px-PLAN_Harbin.jpg[/img][/align] [align=center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_Qingdao-DDG-113.jpg[/img][/align] منابع: http://www.sinodefence.com/navy/surface/type052_luhu.asp http://en.wikipedia.org/wiki/Type_052_destroyer [color=brown]نویسنده: محمد مهدی محمدی[/color] [color=red]توجه! این مقاله مختص سایت میلیتاری تهیه شده و هر گونه کپی برداری از آن منوط به کسب اجازه از نویسنده می‌باشد.[/color]

بابا پدر ما رو درآوردن. بابا لامذهب‌ها بياين يا ميزنين يا ميخورين! ديگه اين همه كركري خوندنتون واسه چيه! اه اه ديگه حالم داره از اين اسراييل به هم مي‌خوره! (قبلا نفرت داشتم الان مدلش عوض شده! )

[center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10248/Besmellah_01.png[/img][/center] [center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/scire1.jpg[/img][/center] Type 212 گونه‌ای از زیردریایی‌های غیراتمی پیشرفته‌ی آلمانی است که توسط شرکت Howaldtswerke-Deutsche Werft AG " HDW" و جهت استفاده در نیروی دریایی آلمان طراحی و ساخته‌شده‌است. ویژگی بارز این زیردریایی پیشران آن است که دارای دو بخش دیزلی و یک بخش الکتریکی مستقل از هوا AIP است. سامانه‌ی AIP زیردریایی از سلول‌های سوختی پیشرفته‌ی هیدروژنی شرکت زیمنس استفاده می‌کند؛ باتری‌های مورد استفاده از تکنولوژی تبادل غشای پروتونی PEM بهره می‌برند. این زیردریایی قادر است با استفاده از موتور دیزلی خود به سرعت‌های بالا برسد و در گشت‌های با سرعت‌ پایین از موتور الکتریکی خود استفاده کند. این زیردریایی بدون اگزوز قادر است تا مدت سه هفته بدون نیاز به صعود به سطح در زیر آب بماند. گفته می‌شود این زیردریایی بدون لرزش، فوق‌العاده ساکت و جدا غیرقابل کشف است. این زیردریایی اولین زیردریایی از دو زیردریایی مجهز به پیشران یاد شده در جهان است. گونه‌ی دیگری که از این سامانه استفاده می‌کند زیردریایی روسی کلاس لادا یا پروژه‌ی 677 است که توسط شرکت روسی Rubin Design Bureau طراحی شده‌است. [b]توسعه[/b] حوالی سال 1990 نیروی دریایی آلمان به فکر جایگزینی زیردریایی‌های Type 206 خود افتاد، بر این اساس تحقیقات بر روی پروژه‌ای مشابه زیردریایی‌های Type 209 و با قابلیت AIP آغاز شد. این پروژه Type 212 نام گرفت. کار بر روی پروژه در سال 1994 و با همکاری نیروی دریایی آلمان و ایتالیا آغاز شد. این زیردریایی باید به گونه‌ای طراحی می‌شد که بتواند در آب‌های کم عمق دریایی بالتیک و آب‌های عمیق دریای مدیترانه حرکت کند. ویژگی‌ها و احتیاجات مورد نیاز برای این دو وضعیت متفاوت با هم آمیخته شد و پس از آن به علت بروزرسانی‌های و تغییرات مختلف نام پروژه به Type 212A تغییر یافت. در سال 1996 قرارداد همکاری ساخت بین نیروی دریایی دو کشور به امضا رسید. دولت آلمان در سال 1988تصمیم به ساخت چهار فروند Type 212A گرفت. کنسرسیومی متشکل از شرکت‌های مختلف ساخت زیردریایی‌ها را در حوضچه‌های شرکت‌های HDW و TNSW آغاز کرد. همزمان قسمت‌های مختلف زیردریایی در دو کارخانه ساخته‌ شدند و کار مونتاژ در دو حوضچه انجام گرفت به طوری در هر کدام از کارخانه‌ها یک زیردریایی ساخته‌شد. در همان سال دولت ایتالیا تصمیم به سرمایه‌گذاری جهت ساخت دو فروند زیردریایی گرفت. کار ساخت توسط شرکت Fincantieri در کارخانه‌ی کشتی‌سازی Muggiano آغاز شد. در سال 2006 دولت آلمان تصمیم به ساخت دو فروند دیگر از گونه‌ی بهینه‌سازی شده‌ی گرفت که تا سال 2012 ساخته‌خواهند شد. این گونه 1.2 متر طویل‌تر است و علت آن استفاده از سامانه‌های اکتشافی جدید است. در 21 آپریل سال 2008 دولت ایتالیا ساخت دو فروند دیگر از همان نوع اولیه را در دستور کار قرار داد. البته بعضی بهینه‌سازیها در این زیردریایی‌ها وجود خواهند داشت که از جمله‌ی آن میتوان به نرم‌افزارها و مواد جدید اشاره کرد. هدف از این بهنه‌سازی‌ها کاهش هزینه‌ها با حفظ پیکربندی قبلی اعلام شده‌است. گونه‌ی صادراتی این زیردریایی با عنوان Type 214 شناخته می‌شود که از جمله متصدیان آن می‌توان به پرتقال، کره، یونان و ترکیه اشاره کرد. گفته می‌شود پاکستان نیز درصدد خریداری سه فروند از این زیردریایی‌ها می‌باشد. [b]طرح[/b] به علت بهرمندی از تیغه‌ی X شکل، زیردریایی قادر است گامهایی 17 متری بردارد که این مقدار بسیار کمتر از سایر زیردریایی‌هاست. این ویژگی باعث میشود زیردریایی بتواند به راحتی به لبه‌ی ساحل نزدیک شده و کماندوهای دریایی را در نقاط مورد نظر پیاده کند بنابراین زیردریایی را میتوان در عملیات‌های ضربتی به کار گرفت. نکته‌ی دیگری که می‌توان به آن اشاره کرد بدنه‌ی منشوری و صیقلی زیردریایی است که باعث افزایش ویژگی‌های پنهان‌کار زیردریای شده‌است. در ضمن در ساخت بدنه از مواد غیرمغناطیس استفاده شده که این امر زیردریایی را در برابر سامانه‌های کشف مغناطیسی و یا مین‌های مغناطیسی ایمن می‌سازد. [b]سامانه‌ی فرماندهی و کنترل آتش[/b] Type 212 مجهز به یک سامانه‌ی مجتمع فرماندهی و کنترل آتش پیشرفته‌است که بین حسگرها، تسلیحات و سیستم ناوبری رابطه برقرار می‌کند. این سامانه از یک کامپیوتر شبکه‌ای قدرتمند بهره‌می‌برد. سامانه‌ی یاد شده MSI-90U نام دارد و توسط شرکت نروژی Konsberg پشتیبانی می‌شود. در دو زیردریایی بعدی آلمان از سامانه‌ی ارتباطی Callisto B، تحت پشتیبانی شرکت Gabler Maschinenbau استفاده خواهد شد. [b]تسلیحات[/b] Type 212 دارای تعداد شش مقر 533 میلیمتری در دماغه است که از آناه می‌توان جهت شلیک اژدرهای DM2A4، WASS A184 Mod. ، EuroTorp BlackShark استفاده‌کرد. همچنین این مقرها قادر به شلیک موشک‌های کوتاه برد نیز می‌باشند. گفته می‌شود زیردریایی‌های بعدی توان شلیک موشک‌های کروز را نیز دارند. اژدر DM2A4 Seehecht گونه‌ی صادراتی اژدر Seahake Mod 4 است. این اژدر دارای پیشران الکتریکی بوده و هدایت‌شونده است که این امر آنرا در مقابل اقدامات الکترونیکی دشمن مقاوم می‌سازد. این اژدر دارای 4 باتری است. برد آن 27 مایل دریایی (50 کیلومتر) است و سرعت آن به 50 گره (92.6 کیلومتر بر ساعت) می‌رسد. همچنین از این اژدر می‌توان به عنوان روبات جهت زیرنظرگرفتن تحرکات دشمن استفاده کرد. این اژدر مسلح به یک سر جنگی 250 کیلوگرمی حاوی ماده‌ی PBX (هکسوژن/آلومینیوم) است که قدرت انفجاری آن معادل 460 کیلوگرم تی ان تی است. فیوز مورد استفاده مغناطیسی و تماسی است. [center] [color=blue]اژدر DM2A4 Seehecht[/color] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/DM2A4.jpg[/img] [color=blue]اژدر WASS A184 Mod[/color] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/A184.jpg[/img] [color=blue]اژدر BlackShark[/color] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_it_blackshark.jpg[/img][/center] [center] موشک مورد استفاده در زیردریایی IDAS (ساخته‌شده بر اساس (IRIS-T نام دارد، این موشک دارای برد 20 کیلومتر است و از آن می‌توان جهت هدف قراردادن بالگردهای دشمن، شناورهای سبک و اهداف ساحلی استفاده‌کرد. در هر مقر یک خزانه حاوی چهار موشک قرار می‌گیرد. گفته می‌شود این موشک‌ در سال 2014 به نیروی دریایی آلمان تحویل داده خواهد شد. [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/IDAS_640.jpg[/img][/] [color=blue]موشک IDAS[/color] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/395ffc59-7eab-40b2-8a24-f75.jpg[/img] [color=blue]خزانه‌ که حاوی چهار فروند موشک است.[/color] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/2e492230-611b-4fad-b65b-5dd.jpg[/img][/center] این زیردریایی همچنین مجهز به یک توپ 30 میلیمتری به نام Muräne است که گفته می‌شود از آن جهت پشتیبانی از غواصان و یا علامت دادن به یگان‌های خودی استفاده می‌شود. این توپ در قسمتی جمع‌شدنی قرار دارد و برای استفاده‌ از آن نیازی به صعود به سطح وجود ندارد. همچنین این زیردریایی می‌تواند از پهبادهای Aladin جهت شناسایی دشمن استفاده‌کند. این پهباد دارای سنسورهای ویدئویی جهت انجام عملیات در شب و روز است. از ویژگی‌های جالب آن قابلیت پرتاب دستی، برد 15 کیلومتری و آثار راداری کم است. در ضمن Type 212توان حمل تا 24 مین را داراست. [center] [color=blue]پهباد Aladin[/color] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/aladin_b7.jpg[/img][/center] [b]پیشران[/b] پیشران زیردریایی متشکل از یک ژنراتور دیزلی، باتریهای اسیدی و سامانه‌ی مستقل از هوا AIP مجهز به سلول‌های سوختی است. سامانه دارای تعداد نه سلول سوختی است که هر کدام توان 30 تا 50 کیلووات را تولید می‌کنند. جهت دستیابی به سرعت‌های بالاتر باتری‌های پرقدرت اسیدی نیز وارد چرخه‌ی حرکتی می‌شوند و ژنراتور دیزلی MTU 16V-396 نیز شروع به شارژ کردن این باتری‌ها می‌کند. باتری‌های اسیدی در قسمت تحتانی دماغه‌ی زیردریایی نصب شده‌اند. ژنراتور دیزلی با دو واسطه‌ی کشسان در قسمت انتهای زیردریایی نصب شده‌است. ژنراتور کاملا ایزوله است بنابراین لرزش و صدای آن کنترل می‌شود. پیشینه‌ی استفاده از پیشران هیدروژنی/اکسیژنی به زمان جنگ جهانی اول باز می‌گردد اما مشکلاتی نظیر انفجار باعث عدم موفقیت این طرح می‌شد. در Type 212 برای جلوگیری از چنین اتفاقاتی، دو گاز هیدروژن و اکسیژن در دو مخزن خارج از محل رفت‌و‌آمد خدمه و در بین بدنه‌ی فشار و بدنه‌ی سبک قرار گرفته‌است. گازهای ذکر شده در طول بدنه‌ی فشار پمپ می‌شوند و به سلول‌های سوختی منتقل می‌شوند بنابراین تنها مقدار کمی از این دو گاز در فضای زیردریایی وجود دارد. موتور اصلی که در انتهای زیردریایی قرار دارد مستقیما توسط یک محور شفت به پروانه‌ا‌ی هفت تیغه‌ای متصل است. [center] [color=blue]موتور[/color] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/u212a_motor.jpg[/img][/center] چگونگی عملکرد سلول‌های سوختی در تصویر زیر قابل مشاهده‌است. همانطور که می‌بینید دو مولکول هیدروژن وارد سلول شده و یونیزه می‌شود بنابراین تعداد 4 الکترون و چهار اتم یونیزه‌ی هیدروژن آزاد می‌شوند. از سوی دیگر اتم‌های یونیزه شده‌ی هیدروژن با اکسیژن وارد واکنش می‌شوند و آب تولید می‌شود، که این امر نیازمند ورود چهار الکترون به قسمت واکنش‌دهنده‌ها است تا توازن دو طرف معادله برقرار شود، این الکترون‌ها قبلا از طریق یونیزه‌ کردن هیدروژن به دست آمده بود؛ بنابراین مدار زیر برقرار شده و جریان الکتریسیته در آن به راه می‌افتد. [center] [color=blue]مدل سلول[/color] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/fuel-cell.jpg[/img] [color=blue]سلول سوختی زیمنس[/color] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/u212a_fuelcellsmodule.jpg[/img][/center] [b]اقدام متقابل[/b] شرکت‌های EADS Systems & Defence Electronics و Thales Defence Ltd با همکاری یکدیگر سامانه‌ی جنگ الکترونیک FL1800U را برای زیردریایی‌های آلمانی و ایتالیایی تدارک دیده‌اند. این سامانه در واقع گونه‌ی زیرسطحی سامانه‌ی FL1800 S-II است که در ناوهای محافظ آلمانی کلاس Brandenburg و Bremen مورد استفاده قرار گرفته‌است. سامانه‌ی ضد اژدر زیردریایی TAU 2000 نام دارد و توسط کنسرسیوم شرکت‌های ATLAS Elektronik و ELAC ساخته ‌شده‌است. TAU 2000 دارای چهار مقر است که در هرکدام حداکثر 10 عملگر قرار دارد. این عملگرها در واقع ابزار‌هایی زیرسطحی‌اند که در ظاهر به اژدر شباهت دارند. عملگر‌ها دارای دو کارکرد Jmmer (ایجاد تداخل و منحرف کننده) و Decoy (فریب‌دهنده‌ی تسلیحات) بوده و دارای هیدروفون (وسیله‌ی کسب صدا در زیر آب) و امیتر‌های صوتی (ساتع کننده‌ی صوت) هستند. [b]حسگرها[/b] سوئیت سوناری زیردریایی DBQS نام دارد و از بخش‌های زیر تشکیل شده‌است: سونار غیرفعال آرایه‌ای استوانه‌ای جهت کشف در فرکانس متوسط، سونار زنجیره‌ای آرایه‌ای TAS-3 با کارکرد در فرکانس کم، سونار آرایه‌ای FAS-3 نصب‌شده در بدنه جهت کشف در فرکانس کم و متوسط، سونار مسافت یاب غیرفعال، سامانه‌ی سوناری hostile intercept. سامانه‌ی سوناری مین‌یاب زیردریایی در بسامد زیاد کار می‌کند و از گونه‌ی Atlas Elektronik MOA 3070 است. پریسکوپ جست‌وجوی زیردریایی از گونه‌ی Zeiss Optronik SERO 14 است که مجهز به جی پی اس، مسافت‌یاب نوری و تصویرساز گرمایی است. پریسکوپ آفند زیردریایی Zeiss SERO 15 است و مجهز به یک مسافت‌یاب لیزری است. [center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/type212_10.jpg[/img] [color=blue]پریسکوپ‌ها[/color] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/u212a-periscopes02.jpg[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/u212a-periscopes.jpg[/img] [color=blue]پروژکتور سوناری[/color] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/dbqs40-cha.jpg[/img][/] [color=blue]قسمت‌های مختلف زیردریایی به روایت تصویر[/color] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_spaccato1.jpg[/img] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/spaccato1.jpg"]لینک تصویر[/url][/center] [b]خصوصیات[/b] ●متصدیان: آلمان، ایتالیا ●ساخته‌شده: 6 فروند ●در دست ساخت: 4 فروند ●تناژ جابجایی: در سطح 1450 تن، غوص کامل 1830 تن ●طول: 56 متر ●قطر: 7 متر ●آبخور: 6 متر ●سرعت: در سطح 20 گره (37 کیلومتربرساعت)، زیر سطحی 12 گره ●حداکثر عمق غوص: بیش از 700 متر (منبع برنامه‌ای تلویزیونی در رابطه با نیروی دریایی آلمان) ●برد: 8000 مایل دریایی (1480 کیلومتر)، 9196 مایل دریایی در سرعت 8 گره ●پایداری در دریا: 12 هفته، سه هفته در غوص کامل ●خدمه: 27 نفر (5 افسر) ●تسلیحات: شش مقر 533 میلیمتری با قابلیت شلیک اژدرهای DM2A4، WASS A184 Mod. ، EuroTorp BlackShark شلیک موشک‌های برد کوتاه IDAS حمل تا 24 مین توپ 30 میلیمتری Muräne ●کنترل آتش و فرماندهی: سامانه‌ی MSI-90U ●اقدام متقابل: سامانه‌ی جنگ الکترونیک FL1800U ضد اژدر TAU 2000 دارای 40 عملگر با عملکرد Jmmer/Decoy ●حسگرها: سوئیت سوناری DBQS40 شامل سونار زنجیره‌ای آرایه‌ای TAS-3 با کارکرد در فرکانس کم سونار آرایه‌ای FAS-3 نصب‌شده در بدنه جهت کشف در فرکانس کم و متوسط سوناری مین‌یاب بسامد زیاد گونه‌ی Atlas Elektronik MOA 3070 پریسکوپ‌ها شامل پریسکوپ جست‌وجوی Zeiss Optronik SERO 14 پریسکوپ آفند Zeiss SERO 15 رادار ناوبری باند I از گونه‌ی Kelvin Hughes ●پیشران: یک موتور دیزلی از گونه‌ی MTU 16V 396 باتری‌های اسیدی 9 سلول‌ سوختی HDW/Siemens PEM هر کدام با توان 30 تا 50 کیلووات موتور الکتریکی با قدرت 1700 کیلوات یک محور شفت متصل به پروانه‌ی 7 تیغه‌ای [center] [b]لیست[/b] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/Slide1.gif[/img] [b]تصاویر[/b] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_todaro18.jpg[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_todarohome.jpg[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_4e7c620c-8c37-4649-b872-2eb.jpg[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_galleggiamento.jpg[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_SHIP_SSK_U212A_Salvatore_To.jpg[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_scire4.jpg[/img][/center] [center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_s63r6o.jpg[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_muggiano1.jpg[/img][/center] منابع: [url="http://www.emt-penzberg.de/index.php?id=13&L=1"]http://www.emt-penzb...x.php?id=13&L=1[/url] [url="http://en.wikipedia.org/wiki/Type_212_submarine"]http://en.wikipedia....e_212_submarine[/url] [url="http://www.naval-technology.com/projects/type_212"]http://www.naval-tec...ojects/type_212[/url] [url="http://en.wikipedia.org/wiki/DM2A4"]http://en.wikipedia.org/wiki/DM2A4[/url] [url="http://en.wikipedia.org/wiki/IDAS_(missile"]http://en.wikipedia....i/IDAS_(missile[/url]) [url="http://www.naval-technology.com/projects/type_212/specs.html"]http://www.naval-tec..._212/specs.html[/url] [color=brown]نویسنده: محمد مهدی محمدی[/color] [color=red]اخطار! این مقاله مختص سایت میلیتاری تهیه شده و هرگونه بهره‌برداری از آن بدون کسب اجازه از مدیریت سایت، شرعا و قانونا غیرمجاز می‌باشد![/color]

تسليحات SKJOLD عبارت‌اند از: 8 موشك سطح به سطح ضدكشتي NSM با برد بيش از 150 كيلومتر. اين موشك كف‌رو و قابل هدايت با GPS هست. وزن موشک 410 کیلوگرم گزارش شده. موشك سطح به هواي Mistral با برد 4 كيلومتر و يك توپ 76 ميليمتري با برد 16 كيلومتر و نواخت 120 گلوله بر دقيقه.

Skjold وقعا قدرتمنده. با توجه به اطلاعات موجود به نظر من از همه لحاظ و نه فقط تسليحات شناور نروژي برتره.

[align=center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/16ddh0.jpg[/img][/align] Hyuga نام ناو هلیکوپتربری است که به دست نیروی دریایی ژاپن JMDSF طراحی و ساخته‌شده‌است. این ناو نام خود را از نبردناو Hyuga گرفته‌است. بنابر اطلاعات منتشر شده حداقل دو ناو از این گونه ساخته خواهد شد. ساخت ناو اول در سال 2006 آغاز شده و احتمالا در سال 2009 وارد خدمت خواهد شد. بکارگیری این ناو در نیروی دریایی ژاپن به این کشور قدرت قابل توجهی می‌بخشد. ناوهای کلاس Hyuga بزرگترین شناورهای نیروی دریایی ژاپن از زمان جنگ جهانی دوم تاکنون محسوب می‌شوند. این ناوها در جایگزین ناوهای ضد زیردریایی کلاس Haruna خواهند بود. این ناوها در ژاپن با عنوان Helicopter Destroyer شناخته می‌شوند. البته این عنوان در دسته‌بندی بینالمللی وجود ندارد و نامگذاری به این شکل درست به نظر نمی‌رسد؛ چراکه این ناو بسیار بزرگتر از یک Destroyer (ناوشکن) است و دارای یک عرشه‌ی پروازی است. شناورهای این کلاس تا حد زیادی شبیه به یک ناو هواپیمابر هستند که به طور مثال می‌توان به ناوهواپیمابر انگلیسی Invincible یا Giuseppe Garibaldi ایتالیایی و یا Principe de Asturias اشاره کرد. Hyuga دارای دو آسانسور نیز می‌باشد. ژاپن ادعا می‌کند این ناو سه باگرد SH-60K جهت استفاده در جنگ‌های ضدزیردریایی و یک MCH-101 جهت استفاده در موارد مواجهه با مین را حمل می‌کند. اما به نظر می‌رسد این ناو توانایی حمل حداکثر تا حداکثر 11 بالگرد را داراست. این ناوها به علت نداشتن برخی تجهیزات قادر به حمل هواپیما نیستند؛ اما با اندکی تغییرات می‌توان از آنها جهت حمل هواپیماهای عمود پرواز مانند Harriers یا F-35 Lightning IIبهره برد. ناوهای هلیکوپتربر Hyuga مجهز به یک دسته سلول 16 تایی شلیک عمودی است که توان شلیک موشک‌های سطح به هوای ESSM و یا موشک‌های ضدزیردریایی ASROC را داراست. ناو قادر است تعداد زیادی موشک را جهت هدف قرار دادن تهدیدات مختلف هدایت کند. از جمله تسلیحات دیگر استفاده شده در ناو دو توپ 20میلیمتری دفاع کوتاه‌برد و دو مقر سه‌گانه شلیک اژدر می‌باشد. این ناوها دارای توانایی فرماندهی یک ناوگروه هستند و می‌توان از آنها به عنوان کشتی دریادار Flagship استفاده‌کرد. تعداد خدمه ناو 350 نفر اعلام شده اما تخصص این افراد به دلایلی منتشر نشده‌است. Hyuga دارای دو توربین گازی GE LM2500 COGAG است که قدرتی معادل 2500 اسب بخار را تولید کرده و دو محور شفت را می‌چرخانند. [align=center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/Presentation1%7E1.gif[/img][/align] [align=center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/800px-JMSDF_DDH_181_Hyuga%7E0.jpg[/img][/align] خصوصیات شرکت سازنده: شرکت دریایی IHI متصدی: نیروی دریایی ژاپن JMDSF کلاس: Hyuga ساخته‌شده: 1 فروند برنامه ساخت: 2 فروند نوع: ناو هلیکوپتربر تناژ جابجایی: 13950 تن؛ 18000 در حالت فول طول: 197 متر عرض: 33 متر آبخور: 7 متر سرعت: 30 گره (56 کیلومتر بر ساعت) حسگرها : سیستم راداری و کنترل آتش FCS-3 رادار کاوش سطحی OPS-20 سونار OQS-XX تسلیحات: 16 سلول شلیک عمودی Mk 41 با قابلیت شلیک موشک‌های ESSM و ASROC 2 توپ 20 میلیمتری Phalanx دو مقر سه‌گانه شلیک اژدر 323 میلیمتری ظرفیت حمل بالگرد: حداکثر تا 11 فروند خدمه: 350 نفر (شامل خدمه پروازی) پیشران: دو توربین GE LM2500 COGAG ، دو محور شفت [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_16ddh2.jpg[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_16ddh8.jpg[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_hyuga_class_l2.jpg[/img] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/hyuga_class_l1.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_hyuga_class_l1.jpg[/img][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/16ddh6.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_16ddh6.jpg[/img][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/16ddh5.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_16ddh5.jpg[/img][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/16ddh8.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_16ddh8.jpg[/img][/url] ناو ضدزیردریایی Haruna [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_000_Haruna_class_destroye.jpg[/img] منابع: http://www.military-today.com/navy/Hyuga_class.htm http://en.wikipedia.org/wiki/Hy%C5%ABga_class_helicopter_destroyer توجه! استفاده از مطلب با ذکر نام سایت میلیتاری بلامانع می‌باشد.

رضاجان تشكر. روشنمون كردي داداش.

ابي جان دستت درد نكنه. واقعا هواپيماي زشتيه! راستي تو عكس يازدهم خلبان بيچاره بايد حواسش به كدوم يكي از اين ملت باشه!