انجمن بزرگ میلیتاری

مروری بر تاریخچه و خدمت بالگرد Mil Mi-6 Hook قسمت اول : یک بالگرد Mil Mi-6 Hook نیروی هوایی شوروی در حال پرواز بالگرد Mil Mi-6 Hook یک بالگرد ترابری سنگین است که در دهه 1950 میلادی در شوروی توسعه یافت . این بالگرد اولین های بسیاری را در صنعت هوانوردی رقم زد . این اولین بالگرد دو موتوره با موتور توربینی شوروی بود که وارد مرحله تولید شد و برای چندین سال بزرگترین بالگرد جهان بود ، هم از نظر اندازه و هم از نظر ظرفیت باربالگرد . همچنین این بالگرد 16 رکورد جهانی را به نام خود ثبت کرد . تاریخچه : توسعه بالگرد Mil Mi-6 Hook در نیمه اول دهه 50 میلادی آغاز شد تا نیازهای نیروهای مسلح شوروی و صنایع دولتی را که به دنبال بالگردی با قابلیت حمل محموله های بزرگ در مسافت های طولانی بودند برآورده کند . در آن سال‌ها ، دوره‌ای که اغلب به عنوان دوره جنگ سرد شناخته می‌شود ، پروژه‌های نظامی و صنعتی در سراسر اتحاد جماهیر شوروی ، حتی در مناطق دورافتاده مانند مناطق وسیع سیبری ، پراکنده بودند . بالگرد Mil Mi-4 Hound پس از اتمام موفقیت آمیز ساخت بالگرد Mil Mi-4 Hound توسط شرکت بالگردسازی میل ، سرطراح و مهندس روسی Mikhail Leontyevich Mil (1909-1979) چالش جدیدی را پذیرفت و شروع به طراحی یک بالگرد با ظرفیت حمل بار بیشتر کرد . میل یک مهندس طراح و هوانوردی باهوش در رأس یکی از چندین دفاتر طراحی شوروی بود . مهندس فقیدروسی ، میخائیل لئونتیویچ میل علیرغم نظر سایر کارشناسان روسی و بین المللی که پیکربندی دو روتور را برای بالگردهای بزرگ توصیه میکردند ، میل پیکربندی تک روتور را برای پروژه جدید حفظ کرد. کار طراحی در سال 1952 میلادی آغاز شد . پس از اعلام مشخصات اولیه ، میل شروع به طراحی بالگردی کرد که در ابتدا برای حمل محموله مفید 6 تنی طراحی شده بود. در حالی که کار روی پروژه اصلی ادامه داشت ، ارتش یک الزام جدید را تعیین کرد : افزایش بار به 12 تن ! بدیهی است که این خواسته ی جدید ، تغییرات اساسی را در طرح اولیه ایجاد مینمود که مهمترین آن تبدیل بالگرد به یک بالگرد دو موتوره بود . با توجه به نیروی عظیم مورد نیاز ، میل تصمیم گرفت بالگرد جدید را با موتورهای توربوشفتی که سبک تر و قدرتمندتر از موتورهای پیستونی معمولی بودند ، نیرو دهد. طراحی اولیه تا پایان سال 1953 میلادی تکمیل شد . در 11 ژوئن سال 1954 میلادی ، شورای وزیران اتحاد جماهیر شوروی مجوز توسعه این بالگرد بزرگ را صادر کرد که به عنوان V-6 نامگذاری شد (که V مخفف Vertolyot یعنی بالگرد است) . با وجود اندازه بزرگ و پیچیدگی فنی ، طراحی ، ساخت و تنظیم دقیق این بالگرد نسبتاً سریع انجام شد و در پایان سال 1954 میلادی ، این پروژه در مرحله توسعه پیشرفته قرار داشت. در 1 ژوئن سال 1955 میلادی یک کمیسیون ویژه ، ساخت ماکت را تصویب و سپس ساخت اولین نمونه اولیه را دنبال کرد. در اتحاد جماهیر شوروی پیشین ، معمولاً OKB های ( دفاتر طراحی ) مختلف با هم کار می کردند . هر گروه از مهندسان در یک بخش خاص متخصص بودند. به عنوان مثال ، تیم‌هایی از متخصصان روی توسعه توربین‌ها کار می‌کردند ، برخی دیگر در پره‌های روتور یا انتقال فعالیت داشتند . نقشه کشورهای مختلف تحت حاکمیت اتحاد جماهیر شوروی پیشین پس از تکمیل نمونه های اولیه و پرواز های آزمایشی ، تولید انبوه در کارخانه های بزرگ دولتی واقع در سراسر کشور آغاز شد . در اکتبر سال 1956 میلادی ، اولین نمونه اولیه بالگرد Mil Mi-6 به استثنای روتور اصلی آن ، که ساختش با تاخیر مواجه بود ، تکمیل شد. مونتاژ آن در آشیانه ای در شهر زاخارکوو در نزدیکی مسکو انجام شد. اولین نمونه از پنج نمونه اولیه ، اولین پرواز را در 5 ژوئن سال 1957 میلادی با خلبان آزمایشی رافائل ایوانوویچ کاپرلیانس (1909-1984) انجام داد . قهرمان هوانوردی شوروی و خلبان آزمایشی Rafael Ivanovich Kapreliants (1909-1984) ( ایستاده در وسط ) نمونه اولیه بالگرد Mil Mi-6 در فرودگاه زاخارکوو در5 ژوئن سال 1957 میلادی . اندازه بالگرد را با اتوموبیل مقایسه کنید (آرشیو میل) پرواز های آزمایشی پروازهای آزمایشی در طول تابستان سال 1957 میلادی ادامه یافت. نمونه اولیه از طرح رنگ نقره ای رنگی استفاده می کرد که هیچ علامتی جز یک ستاره قرمز بزرگ روی بدنه نداشت . اولین عکس های رسمی از بالگرد بزرگ در پاییز سال 1957 میلادی در مطبوعات منتشر شد . در این دوره مهندس میل مجموعه ای از مصاحبه ها را منتشر کرد که طی آن از توسعه بالگرد Mi-6 صحبت کرد. اولین نمونه اولیه بالگرد Mil Mi-6 در حال پرواز مشکلات در مرحله توسعه متفاوت بود. بر اساس اطلاعات جمع آوری شده ، بزرگترین چالش طراحی و ساخت پره های روتور اصلی بود. سر روتور بزرگ برای اولین بار در یک بالگرد روسی به کمک فنرهای هیدرولیک مجهز شد . بالگرد Mil Mi-6 رکوردهای جدیدی را ثبت کرد و از نخستین پروازهای عمومی اولیه ، مورد توجه بین المللی گسترده قرار گرفت که با توجه به ابعاد آن ، نمی توانست غیر از این نیز باشد! در آن زمان ، این بالگرد ساخت شوروی اولین رکورد از یک سری رکوردهای جهانی را که توسط FAI (مخفف فدراسیون بین المللی هوانوردی) تایید شده بود ، ثبت کرد. بطور مثال : این بالگرد در 30 اکتبر سال 1957 میلادی ، بار داخلی 12000 کیلوگرمی (26470 پوند) را تا ارتفاع 2432 متری (7980 فوت) حمل کرد . به لطف عملکرد فوق‌العاده این بالگرد ، همه رکوردهای قبلی از بین رفتند. Fédération aéronautique internationale logo نمونه دوم این بالگرد در فوریه سال 1958 میلادی تکمیل شد . تفاوت آن با نمونه اول در تجهیز کامل مطابق با پروژه اصلی بود ، یعنی دارای دو بال کوچک ، یک قلاب باری مرکزی برای بارهای خارجی ، یک خلبان خودکار و سایر تجهیزات بود . به منظور ساده‌سازی طراحی و افزایش قابلیت اطمینان عملیات ، بال‌های جانبی به‌طور صلب و بصورت نامتقارن به بدنه ثابت شدند (بال سمت راست با زاویه فرود 15.45 درجه و بال سمت چپ با زاویه 14.15 درجه). همه بالگردهای Mil Mi-6 دارای بال جانبی نبودند . در طول عملیاتهای حمل و نقل سنگین ، این بالها اغلب جدا می شد تا قابلیت حمل بار بیشتری به بالگرد بدهد. علاوه بر این ، در شناور شدن و در سرعت‌های پایین پرواز ، لیفت ایجاد شده روی سطح بال‌های خرد باعث ایجاد کشش مثبت می‌شد . در پرواز ایستا ، این کشش 2 درصد از وزن کل بالگرد ، یعنی حدود 800 کیلوگرم (1764 پوند) بود . بدیهی است که افزایش سرعت نیز باعث افزایش لیفت میشد . بر اساس محاسبات دقیق آیرودینامیکی ، این بالها در سرعت 200 کیلومتر در ساعت ، 14 درصد و در سرعت 250 کیلومتر در ساعت ، 19 درصد نیروی لیفت را افزایش می‌دهند . در حداکثر سرعت 300 کیلومتر در ساعت بالها نیروی وارده بر روتور اصلی را 25 درصد تخلیه میکردند . جزئیات بال ها و مخزن سوخت کمکی در بالگرد Mil Mi-6 پایان قسمت اول . . . ادامه دارد . . . مترجم : 951 برای گویا تر شدن موضوع و تکمیل متن اصلی ، تصاویری از منابع مختلف ، گردآوری و در متن اصلی گنجانده شده است . فقط برای میلیتاری منبع اصلی در پایان قسمت نهایی ، ذکر میگردد .

رسم خائن کشی همینه . خائنی در این رده از خیانت رو باید کشت ، خیلی محکم و خیلی هم علنی ، دقیقا مثل همین مورد .

سلام حالا درخواست لایک که یکجور شوخیه ضمن تشکر از شما ، به هر حال اون پرچم خاصی که نام بردید جزیی از تاریخ نظامیگری در دنیاست و نمیشه نادیده ش گرفت . ما هم فراخور شرایط برای کسب علم و یا تجربه مجبور به رویت اون پرچم بر روی تجهیزاتشون هستیم . رویت اون پرچم روی تجهیزات نظامیشون توسط ما هم شرایط بین ما و اونها رو تغییر نمیده .

مروری بر تاریخچه تولید و خدمت بالگرد Sikorsky S-58 و نمونه نظامی Sikorsky H-34 Choctaw قسمت اول : Sikorsky S-58C خاستگاه و توسعه بالگرد سیکورسکی Sikorsky S-58 / H-34 Choctaw آخرین بالگرد تولید شده توسط سیکورسکی با موتور شعاعی بود و همراه با بالگردهای Sikorsky S-55 / H-19 Chickasaw و Sikorsky S-56 / CH-37 Mojave یکی دیگر از اسب های پرنده سیکورسکی در دهه 1950 میلادی به شمار میرفت . Sikorsky S-56 / CH-37 Mojave Sikorsky S-55 / H-19 Chickasaw در دوره پس از جنگ جهانی دوم ، با شروع به اصطلاح "جنگ سرد"، زیردریایی های تهاجمی و موشک انداز ، واحدهای اصلی نیروی دریایی مخوف شوروی بودند که در اقصی نقاط جهان مستقر شدند . نیروی دریایی ایالات متحده این تهدید جدی را مشاهده و بلافاصله برای مقابله با آن اقدام کرد. در پایان دهه 1940میلادی ، چند مدل بالگرد در خدمت نیروی دریایی ایالات متحده بودند که شامل بالگردهای : Piasecki HRP Rescuer و Sikorsky HO4S میشد . این ناوگان برای استفاده به عنوان بالگرد جنگی ضد زیردریایی (ASW) ، عمدتاً به دلیل بار و برد محدود آنها نامناسب بودند . در طول آزمایش‌هایی که در جنوب فلوریدا انجام گرفت ، موتورهای این بالگردها در طول پروازهای طولانی مدت در گرما و رطوبت زیاد که برای غوطه‌وری سونار لازم بود ، بیش از حد گرم میشد . علاوه بر این، عملیات در دریا بر استقامت سازه ها ، پوشش ها و ابزار دقیق فشار وارد می کرد . با این حال، علیرغم مشکلات پیش آمده ، تجربیات به دست آمده نشان داد که بالگرد پتانسیل قابل توجهی در این نقش دارد . Piasecki HRP Rescuer Sikorsky HO4S در ژانویه 1950میلادی ، نیروی دریایی ایالات متحده مسابقه ای را برای تهیه یک هلیکوپتر ASW که به طور خاص برای این کار طراحی شده باشد ، برگزار کرد . در ماه ژوئن سال بعد ، با شرکت بل ، برای طراحی مدل بل – 61 ، قراردادی منعقد شد که در ابتدا ، ساخت سه نمونه اولیه پیش‌بینی شده بود . نمونه پروتوتایپ ، در 4 مارس سال 1953میلادی با نام Bell XHSL-1 prototype اولین پرواز خود را با خلبانان آزمایشی معروف فلوید کارلسون و جو دان در میدان هوایی آمون کارتر انجام داد . Bell XHSL-1 prototype بالگرد Bell XHSL-1 به این دلیل انتخاب شد که نیروی دریایی ایالات متحده ، بر اساس تجربه با بالگرد Piasecki HRP متقاعد شده بود که طراحی پشت سر هم روتورها در یک بالگرد مزایای بیشتری را ارائه می دهد . مجموعه ای از تاخیرها به دلیل مشکلات مختلف (در رأس آنها ارتعاشات شدید روتورها وجود داشت) بالگرد Bell XHSL-1 را تحت تأثیر قرار داد که در پایان انتظارات را ناامید کرد . به عنوان مثال سر و صدای تولید شده توسط روتورها فعالیت اپراتورهای سونار را مختل می کرد ، تا شدن تیغه ها کار دشواری بود و به دلیل اندازه بزرگ آن ، بالگرد به سختی در بالابر کشتی ها جا می شد . دست آخر تنها 53 دستگاه ازین بالگرد تولید شد . Sikorsky S-58B N408A در حال پرواز در مقابل کارخانه سیکورسکی در استراتفورد بالگرد Bell XHSL-1 به طور مستقیم رقیب Sikorsky S-58 بود. این تنها هلیکوپتر شرکت بل با پیکربندی روتورهای پشت سر هم تا آنزمان است پایان قسمت اول . . . ادامه دارد . . . مترجم : 951 برای گویا تر شدن موضوع و تکمیل متن اصلی ، تصاویری از منابع مختلف ، گردآوری و در متن اصلی گنجانده شده است . فقط برای میلیتاری . منبع اصلی در پایان قسمت نهایی ، ذکر میگردد

مروری بر تاریخچه تولید و خدمت بالگرد Sikorsky S-58 و نمونه نظامی Sikorsky H-34 Choctaw قسمت هشتم و پایانی : مخازن سوخت بالگرد Sikorsky S-58 مجهز به سه مخزن سوخت متصل به هم است که در محفظه های زیر کف کابین بار نصب شده اند. درمدلهای HSS-1 و HUS-1G ، مخزن جلو از پنج سلول تشکیل شده است که ظرفیت آن مجموعاً 435 لیتر است . در مدل های دیگر ظرفیت با پنج سلول خود آب بند شونده برای مجموع 378 لیتر است . مدل های تجاری نیز دارای یک مخزن جلوی پنج سلولی هستند که ظرفیت آن مجموعاً 465 لیتر میباشد . دریچه های سه گانه ورودی مخازن سوخت در بالگرد Sikorsky S-58 در کادر قرمز مشخش شده اند . محل این دریچه ها در مدلهای مختلف این بالگرد کمی متفاوت است . مخزن مرکزی از سه سلول به حجم 267 لیتر تشکیل شده است . مخزن عقب ، اختیاری در نسخه های تجاری، دارای ظرفیت سوخت 349 لیتر در سه سلول است . دریچه های سه گانه ورودی مخازن سوخت در سمت راست بدنه قرار دارند. در صورت لزوم ، سوخت کمکی به داخل کابین حمل می شد و در طول پرواز توسط نیروی ثقلی منتقل می شد .در گذشته موتور از بنزین اکتان 100/130 Avgas استفاده می کرد ، در حالی که امروزه موتورهای باقی مانده در سرویس از Avgas 100LL استفاده می کنند . سیستم الکتریکی این بالگرد دارای سیستم الکتریکی 24 ولت DC (36 ولت اختیاری بود) . در مدل‌های تجاری ، یک ژنراتور 300 آمپری (که توسط موتور هدایت می‌شود) و سیم‌کشی برای تامین انرژی تمام تجهیزات استاندارد و اختیاری (به جز الکترونیک) تعبیه شده است . نسخه های نظامی از انواع مختلفی از ژنراتورهای 300 یا 400 آمپری استفاده می کردند که هم روی گیربکس و هم روی موتور نصب شده بودند . نگهداری بالگرد Sikorsky S-58 با در نظر گرفتن سهولت تعمیر و نگهداری طراحی شده است . دسترسی ساده به تمام اجزاء یک ویژگی کلیدی در آن است . طبق اطلاعات مندرج در بروشورهای تبلیغاتی، تعویض سر روتور و گیربکس اصلی به 3 مکانیک 3 ساعت زمان نیاز دارد ، در حالی که برای تعویض گیربکس روتور دم به 2 مکانیک 2 ساعت زمان نیاز است. دریچه های دسترسی تعمیر و نگهداری در بالگرد Sikorsky S-58 بصورت کاملا باز شده . سیستم انتقال نیروی اصلی با پانل های لولایی قابل دسترسی است که به سرعت برای ارائه سکوهای خدماتی باز می شوند . سایر پنل ها به واحدهای سروو ، کنترل پرواز و بخش لوازم جانبی گیربکس اصلی دسترسی کامل دارند . درهای تاشوی لولایی کل موتور، کلاچ و لوازم جانبی را در معرض دید قرار می دهند و امکان دسترسی کامل از سطح زمین را برای اهداف بازرسی و خدمات فراهم می کنند . ارابه فرود بالگرد Sikorsky S-58 از یک ارابه فرود معمولی سه چرخ استفاده می کند ، که با پایه های کششی برای چرخش حول یک محور عرضی لولا شده اند ، بارهای عمودی توسط ضربه گیرهای بلند پنوماتیک که به یکی از نقاط مستحکم در هر طرف بدنه متصل است ، تحمل می شود . ارابه فرود اصلی که به دلیل شکل آن به "پای خم" معروف بود ، مستعد شکست ساختاری و ایجاد تشدید زمین بود . سپس شرکت سیکورسکی این مدل را با دو پایه افقی که به شکل V قرار گرفته بودند معرفی کرد . با این حال ، از آنجایی که اصلاح مدل اصلی بسیار وقت گیر (و در نتیجه گران بود) ، تنها در موارد بسیار کمی ارابه فرود اصلاح شد . این عکس بینشی در مورد منشاء نام مستعار 'پای خم شده به ما می دهد . ترمزهای چرخ اصلی هیدرولیک به صورت انگشتی کار می کنند . چرخ دم به طور کامل چرخشی است (و با کاهش بسیار شعاع چرخش هلیکوپتر ، حمل و نقل زمینی را بهبود می بخشد). این چرخ ، ایمنی را در توقف سریع بهبود می بخشد . تجهیزات جانبی بالگرد Sikorsky S-58 می تواند به لیست طولانی از لوازم جانبی مجهز شود که عبارتند از : · رادیو ، · ابزار اضافی برای کمک خلبان ، · خلبان خودکار، · صندلی های نظامی تاشو برای 12 سرنشین ، · تجهیزات برای برانکارد ، · بالابر نجات ، · زنجیر بار، · چراغ فرود ، · باتری 36 Ah (به جای 25) ، · مخزن داخلی عقب ، · سیستم نور ضد برخورد ، · شناورهای اضطراری ، · شناورهای ثابت ، · عایق صدا در کابین برای خلبانان و سرنشینان ، · گرمایش ، · فضای داخلی VIP، · پنجره های اضافی . یک بالگرد Sikorsky S-58 با قلاب باری مرکزی یک بالگرد Sikorsky S-58 مجهز به پنجره های اضافی در خدمت شرکت Nationwide یک تهویه مطبوع جدید را بر روی سقف یک ساختمان نصب می کند . وزن ها و ابعاد در مدل اصلی · تعداد خدمه : 2 · ظرفیت : 12 سرباز · طول بدنه : 14.38 متر · قطر چرخش روتورها : 17 متر · ارتفاع : 4.35 متر · وزن خالی : 3468 کیلوگرم · وزن ناخالص : 5383 کیلوگرم · حداکثر وزن برخاست : 6033 کیلوگرم · ظرفیت سوخت : 750-1160 لیتر · قدرت موتور : 1525 اسب بخار · مساحت روتور اصلی : 228.8 متر مربع · وزن خالی استاندارد : 3754 کیلوگرم · حداکثر وزن برخاستن : 5900 کیلوگرم با بار داخلی · حداکثر وزن با بار خارجی : 6350 کیلوگرم · محدودیت ساختاری قلاب باری مرکزی بصورت آویزان : 2269 کیلوگرم وزن خالی بالگرد به وضوح بسته به تجهیزات اختیاری نصب شده تغییر می کند. کارایی · حداکثر سرعت : 196 کیلومتر در ساعت · سرعت کروز : 156 کیلومتر در ساعت · برد : 310 کیلومتر · سقف پرواز خدماتی : 3700 متر · سقف پرواز شناور : 2926 متر · سقف پرواز با اثر زمین : 1676 متر · سرعت صعود : 7.6 متر بر ثانیه در سطح دریا · سرعت صعود عمودی : 3.05 متر بر ثانیه در سطح دریا نقشه سه نمای بالگرد Sikorsky S-58 منابع پیشنهادی برای کسب اطلاعات تکمیلی : کتاب : Sikorsky H-34 An Illustrated History نوشته لنارد لوند حاوی تصاویر و اطلاعات تاریخی زیادی در مورد بالگرد Sikorsky S-58 است . پایان ترجمه و گردآوری مطالب : 951 برای گویا تر شدن موضوع و تکمیل متن اصلی ، تصاویری از منابع مختلف ، گردآوری و در متن اصلی گنجانده شده است . لطفا لایک فراموش نشود فقط برای میلیتاری منبع اصلی : https://www.heli-archive.ch/en/helicopters/in-depth-articles/sikorsky-s-58

سلام این نقشه ها معمولا با همکاری بخش طراحی شرکتهای سازنده ، تهیه میشه . البته نقشه های دقیق ساخت کاملا سری هستند و معمولا در زمان عملیاتی بودن اون هواگردها به هیچ عنوان در حالت عادی منتشر نمیشن . هنرمندان و مهندسانی هستند که کار تخصصیشون طراحی نقشه های برش خورده از تجهیزاته و برای اینکار از شرکت سازنده هم کمک میگیرند . ضمنا این نوع نقشه به هیچ عنوان دقیق نیست و فقط شمایی کلی از تجهیزات را ارائه میده معمولا هم بدرد آموزش میخورند نه بیشتر . در مورد نقشه هایی که به Blueprint معروف هستند هم این نقشه ها گاهی در جزوات طراحی که توسط کارخانه های سازنده برای کاربران اون تجهیزات طراحی شده ، بعلت کثرت تکثیر و در دسترس بودن ، در مدیا منتشر میشه که البته اونها هم چندان جزئیاتی ندارند . چندین سایت و مرکز پژوهشی معتبر هم بصورت تخصصی و تاریخی به معرفی و بررسی هواگردها میپردازند ، اینگونه نقشه ها رو منتشر میکنند که معرف حضور بیشتر متخصصین هستند .

Fairey Swordfish Cutaway

Dassault Mirage 4000

Tank Cruiser Mk VIII Cromwell (A27M) Cutaway

Airbus A400M Grizzly-Atlas

سلام مشابه این جاده ها در اطراف پایگاه های هوایی ایران وجود داره . در تصاویر هوایی اونطور که مشخصه این جاده های مستحکم سازی شده در راستای جاده های فرعی کم عرض و کم ترافیک ساخته شده اند و طولی برابر با 5000 متر ، عرض آسفالت ( باند ) 30 متر و عرض مفید 50 متر دارند .

Yakovlev Yak-130 Mitten

Lockheed C-69 Constellation Cutaway

Boeing F-15E Strike Eagle همچنان پووووشتش به ماست

Let C-11 (Yak-11 Moose)

HMS Hood Battlecruiser Cutaway

خوشبختانه ماها که دستمون به جایی بند نیست ، لزوم اینکارو میدونیم اما یکی از دلایل اصلی که در ایران و با وجود این همه تهدیدات سخت و نرم توجهی به پدافند غیر عامل نمیشه ، ساده نمایی و ساده انگاری مقوله پدافند غیر عامله . همین ساده نمایی باعث شده که این موضوع بی اهمیت جلوه کنه چون به ظاهر خیلی ساده ست .

سلام مجدد مطابق طرح شما ، فقط یک انفجار انتحاری در همین ورودی میتونه کل افرادی که در حال رد شدن از مسیر راهرو ورودی هستند را از بین ببره ! ( به دلیل هدایت ارگانیک موج انفجار توسط مسیر راهرو و عدم وجود فضای موج شکن ) من دوباره تکرار میکنم در اینگونه طرحها باید از جوانب مختلف به این ماجرا نگاه کرد و کنترل و بازرسی فقط یک بخش کوچک از ماجراست که بخاطر اون نمیشه کلیت یک ورودی را تغییر داد . در نمونه مورد بحث ما با یک بارگاه زیارتی مواجهیم که اولویت اول در آن اتفاقا تعبیه یک ورودی جذاب باید باشه که زائرین بصورت ناخودآگاه جذب و وارد فضا بشن . یعنی طرح کنترل امنیتی نباید از بین برنده کارکرد ماهیتی فضای موجود باشه . ضمنا تمهیدات خاصی برای ورود و خروج اضطراری بصورت فوج فوج افراد در موارد خاص و بحران باید لحاظ بشه که طرح راهروهای پیچ در پیچ نمیتوته این الزام ایمنی رو برآورده کنه و خودش تبدیل به نقطه بحران زا میشه .

سلام در عین حالی که از شما بابت طرح این موضوع تشکر میکنم اما باید عرض کنم که پرداختن به مقوله پدافند غیر عامل در اماکن حساس به این سادگی که در مثالتون ذکر کردید نیست ! مفاهیم و اصول اولیه پدافند غیر عامل در عین سادگی که دارند بسیار پیچیده اند و تامین تمام استانداردها و خواسته های پدافند غیر عامل بطور همزمان و بصورتی که در کارایی و عملکرد یک مکان حساس تداخلی ایجاد نکند بسیار سخت میباشد . همین دیدگاه ساده انگارانه به مبحث پدافند غیر عامل باعث ساخت سازه هایی بعضا ناکارآمد و با صرف هزینه زیاد در بسیاری از اماکن حساس در ایران شده است که همگی بالاتفاق فاقد کارایی و پایایی در زمان حادثه و بحران هستند . پدافند غیر عامل مبحثی میان رشته ایست که در تعامل با تخصص های مختلف و همگرایی همه اونها در تامین نیازهای مختلف وچند وجهی به نتیجه میرسه . نه بصورت تک بعدی ! مثالی که در مورد فیلتر ورودی و قابل تامین در ورودی های مورد اخیر ( بارگاه شاهچراغ ) مطرح شده با توجه به اینکه این مکان در وهله اول یک مکان مذهبی و زیارتیست ، غیر قابل اجرا بوده و در صورت اجرا جاذبه ی ورودی این مکان و حس و ترتیب رسیدن به فضا را ( که از شاخصه های اصلی معماری دوران اسلامی ایران و یک فضای زیارتگاهی میباشد ) کاملا از بین میبره . باید یادمون باشه اینجا پادگان و یا یک پاسگاه انتظامی نیست که فیلتری با مشخصاتی که ذکر کردید در اون ساخته بشه . تعبیه راهروهای پیچیده ، خود ، عاملی جهت ایجاد گلوگاه در فیلترهای ورودی و خروجی میشه و همین گلوگاه ها بصورت ماهوی باعث ایجاد صدمات غیر جنگی در مواقع صلح و یا بحران میشن !

سلام . به هر حال روایت اولیه ما کم کم داره پذیرفته میشه و همین کافیه .

نیویورک‌تایمز : روسیه پهپاد های ایرانی را کپی زده است! نیویورک تایمز در گزارشی مدعی شد: پژوهشگران می گویند که این پهپادها که گران-2 نامیده می شوند، نسخه ساخت روسیه شاهد 136 ایران است که با برخورد به هدف، منفجر می شود. گزارشی که روز پنجشنبه توسط یک گروه پژوهش های تسلیحاتی منتشر شد، می گوید که روسیه کار کپی کردن پهپاد های تهاجمی را که سال گذشته از ایران بدست آورد، آغاز کرده نیویورک تایمز، در گزارشی به قلم جان ایسمای از واشنگتن آورده است: گزارشی که روز پنجشنبه توسط یک گروه پژوهش های تسلیحاتی منتشر شد، می گوید که روسیه کار کپی کردن پهپادهای تهاجمی را که سال گذشته از ایران بدست آورد، آغاز کرده و آنها را در نبرد علیه نیروهای اوکراینی به کار می گیرد به رغم تحریم هایی که برای فلج کردن تولید تسلیحاتی روسیه پیاده شده اند. لینک تکمیلی خبر : https://www.tabnak.ir/fa/news/1187316/روسیه-پهپاد-های-ایرانی-را-کپی-زده-است

Northrop-McDonnell Douglas YF-23 Spider Gray Ghost Blueprint & Cutaway

ناگفته هایی از پاکسازی میادین مین باقی مانده از جنگ تحمیلی علی اکبر سلیمانی معاون مهندسی و پدافند غیر عامل وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح در نشست خبری در پاسخ به پرسشی درباره میزان اراضی آلوده به مین و مواد منفجره به جا مانده از جنگ در استان‌های مرزی غرب و جنوب غرب کشور گفت: پس از پایان هشت سال دفاع مقدس حدود 4 میلیون و دویست هزار هکتار از اراضی 5 استان مرزی غربی جنوب غربی کشور آلوده به انواع مین و مواد منفجره به جا مانده از جنگ شد. وی با اشاره به وضعیت مین زدایی در کشور اظهار کرد: حدود هزار و ۲۰۰ کیلومتر از مرز مشترک خشکی با عراق به بیش از ۲۰ میلیون انواع مین و مواد منفجره باقیمانده از جنگ آلوده شد که بلافاصله در همان سال ۱۳۶۷ فعالیت های مین زدایی و رفع آلودگی از مواد منفجره از شهرهای مرزی آغاز گردید. از سال ۶۷ تا سال ۸۲، عملیات پاکسازی توسط ارتش و سپاه و تحت مسئولیت وزارت کشور انجام شد تا اینکه پیرو مصوبه هیئت دولت، این امر خطیر به وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح سپرده شد. معاون مهندسی و پدافند غیر عامل وزارت دفاع ادامه داد: این وزارتخانه در انتهای سال ۱۳۸۴ با تاسیس مرکز مین زدایی بصورت تخصصی این امر را پیگیری نمود. مرکز مین زدایی نیز از بدو تاسیس تا کنون بیش از ۲ میلیون انواع مین و نزدیک به یک میلیون انواع مهمات عمل نکرده از جمله بمب ها، گلوله‌ها، خمپاره ها و نارنجک ها را کشف و منهدم نموده است. لینک خبر و توضیحات تکمیلی : https://www.farsnews.ir/news/14000116000496/پاکسازی-۹۵-درصد-از-اراضی-آلوده-به-مین-کشور-بیش-از-۳-میلیون-مین-و در مورد ورود شرکتهای خصوصی به وادی مین روبی در ایران باید این نکته را ذکر کنم که شرکتهایی که توسط بازنشستگان متخصص در امر پاکسازی میادین مین تاسیس شده اند بصورت پیمانکاری اقدام به پاکسازی میادین مین میکنند . در این مورد در سالهای قبل فیلم مستندی نیز توسط سیمای جمهوری اسلامی ایران ساخته و در تلویزیون پخش شده است . این روال در برهه ای بسیار فراگیر شد و متاسفانه باعث ورود برخی گروههای غیر متخصص در این زمینه شد که باعث سوانحی برای افراد غیر نظامی شد . مثلا در یک مورد ، کرانه یکی از جاده های منتهی به شهر اهواز به یک شرکت پیمانکاری برای پاکسازی سپرده شد و بعد از پایان کار و عدم نظارت مناسب بر صحت انجام پاکسازی کامل محدوده ، یک تریلی که برای توقف کوتاه در کناره جاده در حال پارک کردن بود به روی مین ضد تانک مدفون در زمین رفت و راننده آن به شهادت رسید ! بعد ازین ماجرا و اتفاقات مشابه ، برونسپاری پاکسازی میادین مین کنترل شده تر انجام گرفت و در پایان کار مسئول بخش پاکسازی موظف میشد تا با اتوموبیل غیر حفاظت شده در تمامی محدود بصورت موزائیکی رانندگی کند تا ناظرین مجاب به تایید صحت کار پاکسازی شوند ! فیلم سینمایی به نام پدر ساخته ابراهیم حاتمی کیا هم به نوعی در زمینه ماجرا اشاره به همین موضوع و عدم پاکسازی درست میادین مین توسط این گروهها داشت که البته بعد از تدوین اولیه ، اشاره مستقیم به شرکتها از فیلم حذف گردید !

با سلام . لازم دونستم نکته ای در خصوص حضور تفنگدارها بر روی کشتی های غیر نظامی خدمت دوستان عرض کنم . اولا که اینکار کار جدیدی نیست و در زمان جنگ و در سنوات قبل و در شروع ماجرای دزدان دریایی سومالیایی توسط ایران و خیلی از کشورهای دیگه صورت میگرفته . همین الانشم بروی تمامی نفتکش هایی که حامل نفت ایران هستند در بدو خروج از لنگرگاه های ایران گروهی تفنگدار ایرانی سوار کشتی ها میشن و در سواحل هند ( بعد از گذشتن از محدوده خطرناک ) بصورت شیپ تو شیپ و گاها بالگردی از روی کشتی ها پیاده میشن . یه نکته اینجا وجود داره و اون اینه که تمامی این تفنگدارها بخاطر قوانین دریانوردی بین المللی بصورت فرد غیر نظامی سوار کشتی میشن و الزاما باید هویت نظامی خودشونو در صورت بازرسی بین المللی از کشتی ها و احیانا گیر افتادن تکذیب کنند . حتی طبق پروتکل سلاح های همراه خودشونو به اب میاندازند ! دوم اینکه در زمان اوج دزدیهایی دریایی که توسط سومالیایی ها در عدن و دریای سرخ انجام میشد ، نیروهای مارین انگلستان تحت لوی شرکتهای امنیتی خصوصی با بستن قرارداد حفاظت امنیتی در گروههای سه نفره سوار کشتی ها میشدن و در سه شبانه روزی که سوار بر کشتی بودند ، کشتی را از محدوده های خطر عبور داده و بابت حضورشون روی کشتی ، هر شب مبلغ 20000 دلار در مجموع 60000 دلار بابت سه شبانه روز حفاظت ، بصورت نقدی از کاپیتان دریافت میکردند ! در اون زمان اجبارا حتی کشتی های ایرانی هم مبادرت به استخدام این مارین ها میکردند . تمام این هیاهویی که میبینید برای جا انداختن حضور شرکتهای امنیتی آمریکایی بروی کشتی های حاضر در خلیج فارس و بوجود آوردن یه راه درآمد جدیده ! یه نکته جالبتر هم وجود داره که به گفته کاپیتان یکی ازین نفتکش های ایرانی ، در زمانیکه مارینها سوار کشتی بودند تا شعاع چند کیلومتری کشتی هیچ قایقی عبور نمیکرد ، اما بعد از پیاده شدن اینها از روی کشتی تمام قایق هایی که قبلا به کشتی نزدیک نمیشدند ، بصورت هماهنگ خودشونودر مسیر کشتی قرار میدادند تا سرعت کشتی بخاطر مانور جلو گیری از برخورد کم بشه و اون گروه قایق دزدها که پشت لنج ها خودشونو مخفی کرده بودند یکباره آرپیچی بدست به سمت کشتی حمله میکردند ! اینکار انقدر تکرار شده بود که نیروهای ایرانی مشکوک شدند به تبانی بین مارین ها با این دزدهای دریایی و در واقع هم همینطور بود و کل کار یه تبانی برای تلکه کردن خطوط کشتی رانی بود ! بعد ازون ، اینکار به تکاوران نیروی دریایی ارتش و بعدها به سپاه هم سپرده شد تا کشتی های ایرانی به سلامت از محدوده عبور کنند و بعدها هم با حضور کشتی تدارکاتی ..... در دریای سرخ و ناوگان نیروی دریایی ارتش در خلیج عدن مسئله حفاظت به کار روتین نیروهای دریایی ایرانی تبدیل شد . در کل این موضوع حضور تفنگداران بروی کشتی ها اصلا نکته مهمی نیست و فقط جنبه تبلیغاتی و در پشت پرده جنبه اقتصادی داره و نباید وارد بازی رسانه ای اینها شد . بهرحال ما همچنان کار خودمونو انجام میدیم ، چه اونها سوار کشتی باشند و چه نباشند !

پلیس آلبانی کنترل مقر منافقین را در دست گرفت ! در پی فشار بیشتر آلبانی به منافقین مستقر در مقر اشرف ۳ در تیرانا، پلیس این کشور محدودیت‌های جدیدی را برای کنترل این مقر اعمال کرده است که بر اساس آن، هیچ‌کس بدون اجازه پلیس حق ورود و خروج در این اردوگاه را ندارد. این درحالی است که طی روز‌های گذشته، دولت آلبانی، مریم رجوی سرکرده این گروهک را که هم‌اکنون در فرانسه حضور دارد، نیز به این کشور ممنوع الورود کرده است."ادی راما" نخست‌وزیر آلبانی نیز یک ماه قبل، در مصاحبه‌ای با شبکه آلمانی "اشپیگل" گفته بود که گروهک منافقین نمی‌توانند از آلبانی برای جنگ علیه ایران استفاده کنند. وی تصریح کرده بود: «آلبانی قصد جنگ با ایران را ندارد و کسی را که از مهمان‌نوازی ما سوء‌استفاده کرده باشد، نمی‌پذیرد.» لینک خبر : https://www.tabnak.ir/fa/news/1186626/پلیس-آلبانی-کنترل-مقر-منافقین-را-در-دست-گرفت