جناب zed از شما سپاسگزارم، و بی نهایت دلشادم از اینکه یک آدم بزرگ عاقل با زبان فاخر پاسخی منطقی به یک عضو جوان تر از جامعه ایرانی داد: روزهای زندگی یک کودک 6 ساله در سنگری تنگ و تاریک در شهری جنگ زده حقیقتا از امروزهای ما تحمل ناپذیرتر و دشوارتر نمی گذشت؟ ...

ظاهرا این مباحثه از باب «راهبرد نظامی ایران (با تاکید بر رویارویی با یانکی ها و رژیم صهیونیستی)» گشوده شده ... البته حواشی در مباحثات چیز عجیبی نیست اما ذکر دو سه نکته رو خالی از لطف ندیدم: 1) بسختی می توان رژیم یا حاکمیتی را یافت که بواقع، در عمل و بشکلی همه جانبه برای «حفظ کرامت و شئونات انسانی یکایک افراد جامعه از هر طبقه و ... و ...» اهمیتی قائل باشد (تاریخ شکل گیری دولت های مدرن، عملکردشان در خلال سده های 17 تا کنون گواه روشن این مدعاست) ... اصولا، امر حکومت، امر سیاست مدن، با این مورد اخیر در رنگی از تضاد و تناقض جوهری قرار می گیرد: از همین رو و به طریق اولی، حکومت یانکی ها در رأس حکومت های «شیاد و دروغگو» در عرصه سیاست های داخلی با تکیه به ابزار «دروغ پراکنی و تحمیق توده» که در دو دهه اخیر هم بقدر و پایه تمام عمر «رسانه» توسعه کمی و کیفی یافته است ... به هیچ عنوان کوچک ترین ارج و منزلتی برای جان هیچ شهروندی نمی شناسد (دوستان هر چندان هم که مثال های بظاهر نقض بیاورند انکاری بر این صفت مشترک حکومت های مغرب زمین نیست ...) بدین ترتیب، دوست عزیزی که از اهمیت دادن یانکی ها به جان شهروندانشان داد سخن سر دادند بد نیست به بایگانی تاریخ جنگ سرد سال 1961 ماجرای بحران کوبا مراجعه فرمایند تا مشخص شود که آیا یانکی ها علی الاصول برای حفظ جان شهروندانشان ارجی و اهمیتی قائل اند یا این نیز کذب محض است و نمایشی دیگر ... وانگهی ... اگر حکامی تا بدین اندازه مدعی این چنین رفتار مهربانانه ای با شهروندانشان می شوند چرا باید وارد بازی 50 ساله ای شوند که ما بعد آن می بایست سالی دست کم یک دو جین بیانیه هشدار وزارت امور خارجه برای منع شهروندان از سفر به فلان و بهمان کشور جهت «اجرای نمایش حفاظت از جان شهروندانشان» صادر نمایند!؟ ... لطفا دوستانی که همچنان به این موضوع باور دارند دلایل خود را بیان کنند ... و یک موضوع دیگر، اگر دوستان تصور می کنند که ارائه خدمات اجتماعی یا درمانی یا بیمه یا اشتغال به شهروندان یک کشور مانند کشور یانکی ها معجزه بزرگی است ... خیر سخت در اشتباه اند چرا که دست کم حقیر که در آن کشور زیسته و گاه می زید (!) بکرات این گزاره را از مردمان این کشور شنیده که «این حضرات والا! شق القمر نمی کنند!» و این سرویس های دولتی یا هر آنچه که مایل اید نام نهید چیزی جز کمینه ها و الفبای بیولوژیک زندگی شرافتمندانه یک انسان نیست! و اما اگر دوستان باز اصرار و الحاح دارند بر اینکه: حکومت یانکی ها 63% تجارت جهانی را روی انگشتان هنرمند خویش می چرخاند! و قس علیهذا بد نیست به آمارهای داخلی و واقعی این کشور مشهور از اوضاع و احوال خط فقر (آخرین آمار موسسه رسمی آمار اجتماعی آمریکا نشانگر حضور بیش از 74 میلیون «فقیر تمام عیار» در این کشور است که این یعنی حدود یک چهارم جمعیت کشوری توسعه یافته و فراصنعتی به نام ایالات متحده)، تعدد مناطق کمتر برخوردار و محروم، روش برخورد غول های صنعتی و شرکت های ستاره دار و گوش کر کن (!) با مولدین و نیروی انسانی و ... نگاهی بیندازند تا مشخص شود که حکام یانکی در حقیقت تا چه حد به «حفظ جان شهروندانشان» اهمیت می دهند!؟ «چه رسد به آنکه جنگی در کار باشد و مساله جان انسان های بیگناه غیرنظامی در میان باشد» از دوستان معزز بسبب حواشی و زیاده گویی عذرخواهی می کنم اما نکته دوم: رویارویی نظامی ایران با آمریکا تحت هر دو پارادایم «متقارن» و «غیرمتقارن» برای کشورمان میسر است، در نبردهای دریایی مجموعه ای از امکانات نبردهای «hit and run» (بزن در رو) و نبردهای رو در رو «fight to death» یا «lethal» (رو در رو و مرگبار) در اختیار ماست، آرشیوی تأمل برانگیز از موشک های نسبتا دقیق تا نقطه زن با مکانیسم های هدایت متنوع در دست ماست که احتمالا یانکی ها در مورد برخی از این سامانه های موشکی صرفا به گمانه زنی پرداخته اند، نیروهای زیرسطحی ما بر اساس آنالیزهای کارشناسان نظامی غربی قادر به وارد آوردن خسارات آزارنده تا جبران ناپذیر بر پیکر شناورهای نظامی یانکی و اذناب آنهاست، خط موشکی ساحلی متحرک ما، موشک های دوربرد دریایی ما، امکانات نظامی احتمالی ما برای هدف قرار دادن شناورهای دشمن در دهانه اقیانوس هند، در تیررس قرار داشتن بنادر نظامی و تاسیسات آنها در کشورهای حاشیه خلیج فارس، مین گذاری های دریایی که ظاهرا از الگوهای مختلفی برای بکارگیری و راه اندازی آنها بهره گرفته می شود، حتی امکان کشورمان برای بهرت گیری از موشک های دور برد هوا به دریا دور برد و هوشمند، همه و همه پروسه برخورد نظامی با ایران را برای یانکی ها و دوستانشان بسیار پیچیده و شاید در برخی موارد غیرقابل پیش بینی ساخته است؛ دست کم، می توان به این موضوع بدقت اندیشید که دشمنان ما روی آب های خلیج فارس بالغ بر 40 هزار نفر نیرو در اختیار دارند و چگونه می توانند روی حذف حتی یک دهم این نیروها دست به قمار بزنند!؟ چگونه می توانند روی اسارت شماری از نیروهای نظامی خود طی یک اصطکاک نظامی با ایران ریسک کنند!؟ پیشتر در یک تاپیک مرتبط عرض کرده بودم که اجنبی ها مایل به گاف دادن در حوزه نظامی در یک رویارویی مستقیم با ایران نیستند و همچنان بر این موضوع اصرار دارم. قصد اطاله کلام ندارم اما جملات پیشین تنها گوشه ای از یکی از بازوهای نظامی ایران را مورد اشاره قرار می دهد و کدام کارشناس و استراتژیست غربی است که موضوع سلاح های نادیده و ناشنیده ایران گوشه ای از ذهن تحلیلگر وی را به خود مشغول نکرده باشد!؟ یک موضوع دیگر، شاید مهم ترین پیامد «به زمین نشاندن» پهباد فوق مدرن یانکی ها از نظر فنی و علمی این بود که یانکی ها اطمینان یافتند که امکان استقلال شبکه مکان یابی و شناسایی راداری ایران از سامانه های رایج جهان تا حدود زیادی واقعی است و نمی توان روی چنین گزینه ای در برخورد با ایران بطور قطعی حساب باز کرد. بطور حتم، آنان نیز با دست پر به میدان می آیند نیروی هوایی قدرتمندی دارند، سامانه های موشکی آنان شاید از ما نیز متنوع تر باشد، سامانه های دفاع دریایی شان را به هیچ وجه نمی توان نادیده انگاشت، تسلیحات مدرن آنان بهترین ها و در برخی موارد به روز ترین ها در نوع خود می باشند، سیستم های جنگال آنان واقعا در برخی موارد ترسناک و آزارنده است، باید روی توان زیرسطحی آنان نیز حساب خاصی باز شود و ... من قصد ندارم بی انصاف باشم و قصد هم ندارم ادا و اطوار جوان های احساساتی را بروز دهم اما ... تفاوتی وجود دارد و آن اینکه: دیروز دست آنان پر بود و دستان ما تا اندازه زیادی تهی از ابزار و فنون، اما امروز دستان هر دو سوی برخورد و چالش نظامی پر از ابزار و فناوری است ... واقعیتی که آنان را آزار می دهد تنها همین است. حیطه های نبرد زمینی و هوایی را به دوستان و اساتید ارجمند واگذار می کنم. و نکته سوم و پایانی: یانکی ها هرگز نمی توانند با یک ایران اسلامی هسته ای کنار بیایند، 50 سال سرمایه گذاری برای ایجاد جایگاه برتر برای صهیونیست ها در خاور میانه گواه این حقیقت است که آنان ابدا اجازه بر باد رفتن این سرمایه گذاری (به زعم آنان) راهبردی (!) را نخواهند داد. بنابراین به تلاش های خود برای مانع تراشی و کند کردن و چالش انگیزی و در یک کلام هژمونی سیاسی و در نهایت ... نظامی برای ممانعت از تحقق این امر ادامه خواهند داد و چنین روندی را تسریع و تشدید خواهند کرد. دوستان با اندک دقتی در سابقه رفتار ناخوشایند یانکی ها با پاکستان براحتی متوجه این حقیقت می شوند. مساله بمب اتمی ایران نیست ... (هر چند که بمبی در کار نیست) مساله دو چیز است: 1) موفقیت جمهوری اسلامی ایران در فرآیند توسعه پایدار که رخ دادن آن مانند تیغ در گردن یانکی هاست (اینها سی سال است که تلاش می کنند تا به هر قیمت ممکن به جهان نشان دهند که جمهوری اسلامی ایران ورشکسته و قس علیهذاست!؟) 2) توازن قوا بلادرنگ در منطقه بر هم می خورد و با توجه به عدم اقبال و فقدان مشروعیت صهیونیست ها و همچنین بر هم خوردن چیدمان پیشین نیروهای سیاسی دنیای عرب (بویژه مصر) که مطابقت کاملی با منافع یانکی ها داشت این موش های صهیونیست خواهند بود که در بد مخمصه ای گرفتار می آیند و آن زمان است که هزینه حفظ این توازن تقریبا از عهده یانکی ها خارج است ... یانکی ها به آن روز می اندیشند و شناورهای نظامی شان را امروز به خلیج فارس می آورند. از بردباری دوستان و اساتید در مطالعه این چند سطر سپاسگزارم و با اشتیاق در انتظار نقد و تصحیح دوستان عزیز هستم. زیاده جسارت است

برادر عزیزم onlyfind اول اینکه حقیر به هیچ وجه از بزرگان هیچ جا از جمله میلیتاری دوست داشتنی نیستم، خوشبختانه و به لطف پروردگار افراد آگاه و فرهیخته ای دست اندرکار مدیریت و راهبری این وب سایت محبوب ما هستن و عنوان «بزرگان» برازنده این سروران هست. دوم اینکه شخصا و مثل عموم آدم های روی کره ارض مخالف «جنگ سازی (warmongering)» هستم و یکی از افتخاراتم اینه که به خانواده ای (ایرانیان) تعلق دارم که در تاریخ و سرگذشت خودش جز آرامش و صلح و دوستی رو جستجو نکرده؛ بیاد بیاریم که ما مردمانی هستیم که هیچ نشانی از «نژادپرستی» و «زورگویی به سایر ملل» در شناسنامه هویتی ما بچشم نمی خوره. سوم اینکه «فناوری نظامی» رو هرگز به اندازه «فناوری های غیرنظامی» که با زندگی یومیه و مسائل حقیقی مردم جهان سروکار داره ارج نمیگذارم و او رو «هنر» و «مایه مباهات» برای هیچ ملتی نمی بینم به گمان من «یکی از نشانه های قطعی هوشمندی ستودنی ما ایرانیان» دقیقا «صلح طلب» و «انسان دوست» بودن ماست. در حالی که من ابزارسازی برای کشتار و تخریب رو «ارزش» و «مهم» و «فضیلت» نمی بینم، او رو از عوارض جنبی «عصر برده داری مدرن» می دونم که البته حتی در آثار فلسفی برخی از بزرگان حوزه اندیشه غرب فرهنگی هم در حدود 100 تا 150 سال قبل، آشکارا پیش بینی شده بود. اما بعد از این مقدمه: در باب سوال شما من پرسشی از شما دارم: 31 شهریور 1359 (22 سپتامبر 1980) در اوج غافلگیری ناشی از تجاوز گسترده دشمن بعثی درنده و تا بن دندان مسلح، ایرانیان در آن شرایط بسیار پیچیده و در هم ریخته داخلی در حالی که سازمان ارتش از هم پاشیده بود در حالی که سلاح چندانی (صرفنظر از گربه های زیبای آسمان ایران و شبح مشهور ایرانی و معدود واحدهای دست نخورده باقیمانده از نیروهای زمینی و نیروهای ویژه ایران) در دست نداشتیم در حالی که هنوز هیچ ساختار کسب اطلاعات حساس امنیتی و نظامی در کشور وجود خارجی نداشت در حالی که ما در تحریم و حصر اقتصادی و فنی همه جانبه توسط دشمنان خارجی بسیار قدرتمند (شرکت سهامی یانکی ها و شرکاء! و همین دوستان سرخپوش شمالی!) قرار داشتیم و در حالی که دشمنان دوست نما و دوستان نادان ضربه های پیاپی به اوضاع و احوال داخلی کشور می زدند ... و ... و ... در این گیرو دار شما خود قضاوت بفرمایید ایرانیان در برابر تعدی به تمامیت ارضی خود چه کار کردند؟ ... با این تذکر که من نقش ابزار نقش صنعت نقش فناوری نقش پیشرفت های علمی و عملیاتی رو اکیدا منکر نمی شم (و البته خسارات جنگ رو هم صد البته برای هر دو طرف کتمان نمی کنم)؛ اما این شما و این تاریخ که گواه عملکرد ما ایرانیان هست ... حال شما خودتون قیاس بفرمایید: من به شما عرض کردم که «فناوری نظامی» یا همون «فناوری آدمکشی و تخریب» هنر بزرگی محسوب نمیشه و باور کنید ساخت یک سلاح هسته ای میلیاردها بار از ساخت یک نیروگاه هسته ای سهل تر هست. باور کنید که ایران هم شمشیرهای تیزی برای بریدن دست متجاوزین داره، آمریکایی ها در لوس آلاموس در حوالی مکزیک در یک پایگاه بسته شده نظامی دست به ساخت اولین بمب هسته ای زدن اون هم در 1943 و اون هم بنا به گفته های شاهدین عینی ماجرا و متخصصین شرکت کننده در این برنامه نظامی: «با کلی شک و تردید در موفقیت این برنامه» و این رو بدونید که الان در ظرف زمانی 2012 قرار داریم اطلاعات گسترش یافته تا عمق جان ما آدم ها! جهانی که تبدیل به شهری نه چندان بزرگ شده (!) و امکان کسب اطلاع حتی از رازهای مگوی قدرت های بزرگ جهانی (!) تا حدودی میسره! (این البته طنز تلخ تاریخ با این موجودات نادان و کوته بینه) من در پایان به شما عرض می کنم دوست عزیزم، ایران، کشور ما، بیش از سه دهه است که برای بدترین سناریوهای جنون نظامیگری غربی ها آماده میشه هر روز قوی تر و جدی تر از روز قبل ... مسئولان و مدیران کلان این کشور 33 ساله که اطمینان دارن چنین روزی بهرحال فرا میرسه و چطور میشه باور کرد که این موضوع رو از ذهنیت خودشون پاک کرده باشن!؟ ساعت صفر که فرا برسه جهان و ساکنانش متوجه پاسخ پشیمان کننده ایران خواهند شد. البته من هم اطمینان دارم که غربی های بظاهر دیوانه کاملا در حال محاسبه این واکنش و ابعاد و پیامدهای اون هستن ... حتی همین الان که حقیر و شما برادر عزیز داریم با هم حرف می زنیم. یادتون باشه که ما در قلب خاورمیانه جای داریم نه در حاشیه ای بی اهمیت ... فناوری های نظامی بسیاره متنوعه و هزاران مهندسی و دستکاری میشه بر روی اونها انجام داد و تقریبا هر چیزی رو میشه در این جهان بدل به ابزار نظامی کرد ... (بله هر چیزی رو!) امیدوارم که سرتون رو درد نیوورده باشم با این زیاده گویی ها. از دوستان هم بابت اطاله کلام عذرخواهی می کنم.

درود بر جناب اسپهبد بله دقیقا نکته همین جاست: یانکی ها متحد نمی خوان: «نوکر» می خوان؛ هر چند که من بعید می دونم تحت شرایط جهانی فعلی حتی دوستان اروپایی یانکی ها هم چندان بتونن (حتی اگر بخوان!) نقش نوکرهای حلقه به گوش رو ایفا کنن! بد ندیدم که دوستان نظر دکتر پیروز مجتهدزاده رو هم که در مصاحبه ای با خبرآنلاین بیان کرده در مورد تحریم نفتی ایران از سوی اتحادیه اروپا بخونن و شاید برای دوستان عزیز جالب توجه باشه: آدرس صفحه اصلی: http://www.khabaronline.ir/detail/195713/World/europe پیروز مجتهد زاده در گفتگو با خبرآنلاین در بطن تحریم نفتی اروپا یک عقب نشینی مهم نهفته است اروپا - پیروز مجتهد زاده در گفتگو با خبرآنلاین به تشریح ابعادی از اقدام اروپایی ها مبنی بر تحریم نفت ایران پرداخته است. او معتقد است که پشت این ژست، یک عقب نشینی آشکار در برابر ایران وجود دارد. ک استاد دانشگاه و کارشناس مسائل ژئو پولتیک و ژئو استراتژیک معتقد است که اقدام اخیر تحادیه اروپا مبنی بر تعیین زمان برای تحریم نفت ایران یک عقب نشینی ژئواستراتژیک فاحش است که از نگاه رسانه ها مغفول مانده است. پیروز مجتهد زاده د - ژئوپولیتیک دان سرشناس و کارشناس برجسته مسائل ژئواستراتژیک درگفتگو با خبرآنلاین با اشاره به متناقض بودن رفتار اروپا در قبال موضوع هسته ای ایران افزود: اگر خوب دقت کنید اروپایی ها قبلا هرگونه مذاکره با ایران را منوط به تعلیق غنی سازی از سوی ایران می کردند اما حالا صحنه را دگرگون کرده و ادعا دارند که منظورشان از تحریم های جدید کشاندن ایران به میز مذاکرات است اصلا خود مذاکره برایشان مهم شده است. یعنی شرط عوض شده است و می گویند تحریم کردیم که ایران به مذاکره بازگردد و این نکته خیلی حائز اهمیت است. پیروز مجتهد زاده گفت : من فکر می کنم حرکت ژئواستراتژیک کاملا درست ایران درباره تهدید به بستن تنگه هرمز اثر خود را به خوبی بر اروپا گذاشته است چرا که آنها تا پیش از این سخن از ممنوع کردن صادرات نفتی فعلی ایران به اروپا داشتند ولی حالا سخن از ممنوع کردن قراردادهای آینده نفتی برای صادرات آینده نفت ایران به اروپا به میان می آورند. ما اکنون می بینیم که خانم اشتون به عنوان مسئول سیاست خارجه اتحادیه اروپا با صراحت مصاحبه می کند و می گوید این تحریم ها برای این است که ایران در آینده قرارداد نفتی با اروپائی ها نبندد و این فشار بر ایران است تا به میز مذاکره بازگردد. پیروز مجتهد زاده در ادامه با خنده دار توصیف کردن این رویکرد گفت : این درحالی است که ایران مدتی پیش از اقدام اتحادیه اروپا و طرح موضوع بازگرداندن ایران به میز مذاکره از سوی خانم آشتون اعلام کرده بودکه پیشنهاد طرح مذاکرات را به ااروپا داده و اعلام آمادگی برای ادامه مذاکرات را کرده بود. به گفته پیروز مجتهد زاده ادعای خانم آشتون مبنی براینکه تحریم های نفتی با هدف بازگرداندن ایران به میز مذاکره است یک عقب نشینی کاملا روشن این کشورها در برابر ایران محسوب می شود چرا که آنها پیشتر صحبت از توقف صادرات کنونی نفت ایران به اروپا داشتند تا ایران مجبور به توقف غنی سازی شود اما حالا می گویند که جلوی قراردادهای احتمای آینده را برای ثدور نفت آینده ایران را می گیریم تا ایران مجبور به بازگشت به مذاکرات شود. این استاد دانشگاه تربیت مدرس با بیان این که آنچه اتحادیه اروپا انجام داده تحریم نفتی نیست گفت : اتحادیه اروپا تصمیم گرفته است که هیچ قراداد تازه نفتی با ایران منعقد نشود و کلیه قراردادهای کنونی این کشورها با ایران تا ماه ژوئن ادامه پیدا کند و تازه در آن زمان دیگر از ایران نفتی خریده نشود. مدیر عامل سابق بنیاد پژوهشی یوروسویک لندن در ادامه با تاکید براینکه اکنون فرصت مناسبی برای ایران پیش است تا ابتکار عمل را به دست گیرد گفت: با توجه به اینکه ایران خیلی زودتر از اتحادیه اروپا آمادگی خود را برای ادامه مذاکرات اعلام کرده بود و با توجه به اینکه شرط اروپایی ها از تعلیق غنی سازی به بازگشت به میز مذاکرات عوض شده است وزارتخارجه جمهوری اسلامی ایران باید هرچه سریعتر با بسته ای از پیشنهادات ابتکار عمل را به دست گیرد. استاد دانشگاه تربیت مدرس در پاسخ به این سوال که چرا اتحادیه اروپا در همان زمانی که ایران برای بازگشت به میز مذاکره اعلام آمادگی کرد موضعی نگرفت گفت : من همان روزی که خانم آشتون تاکتیک جدید خود را اعلام می کرد در شبکه تلویزیونی بی بی سی جهانی انگلیسی اعلام کردم که ایران دو هفته قبل از آن آمادگی برای مذاکره را به اطلاع اتحادیه اروپا رساند. بلافاصله پس از این گفته من بی بی سی جهانی با خان آشتون مصاحبه جدیدی انجام داد و موضوع را با وی در میان گذاشت و او که آشکارا از این بحث عصبانی شده بود گفتت که این یک درخواست یکطرفه از ایران بوده ولی باید موضوع دو طرفه مطرح شود. متاسفانه در امکان من نبود که دوباره به بی بی سی جهانی برگشته و با خانم آشتون بگویم در قبال اقدام یک طرفه ایران وظیفه شما است که با پاسخ مثبت موضوع را دو طرفه کنید و به جمع بندی مثبت برای آغاز مذاکرالت برسید. لذا اکنون که خانم آشتون می گوید این اقدامات که نامش را تحریم نفتی گذاشته اند برای بازگرداندن ایران به میز مذاکره گذاشته اند فرصت بسیار خوبی است تا دو طرف رو در روی هم نشسته و مشکلات را حل کنند. مجتهد زاده در پاسخ به این سوال که آیا واقعا مذاکره با اروپایی ها فایده ای دارد یا خیر گفت: اینکه اروپایی ها شرط را عوض کرده اند یک عقب نشینی است و کاملا عرصه برای حضور فعال سیاست خارجه ما باز شده است. ما باید در این مذاکرات با قاطعیت تمام از حق مشروع ایران در ادامه غنی سازی 20 درصدی دفاع کنیم و اسنادی ارائه دهیم که این میزان غنی سازی را برای پشرفت های علمی از جمله نیروگاه تهران و مسائل پزشکی و دارویی نیاز داریم به این ترتیب اگر این ادعا های جدید بلوف است ما باید با واکنش مثبت و دقیق علمی حد اقل می توانیم بهانه ها و بلوف ها را از دست آنان خارج کنیم تا مجبور شوند همانطور که در بی بی سی جهانی اعلام کردم بر اساس صداقت گام پیش نهند و مسائل را از طریق مذاکرات صادقانه و بدون پیش شرط به سرمنزل مثبت هدایت نمایند. به اعتقاد این استاد مسائل جغرافیای سیاسی اگر ایران بتواند در این مذاکرات غربی ها را مجاب کند که میزان 20 درصدی غنی سازی کاملا در راستای مسائل علمی و فناوری های صلح آمیز است آنگاه توانسته است مذاکرات را به اصل ماجرا کشانده و نتایج خوبی از آن به دست آورد. مجتهد زاده در ادامه با تاکید براینکه تاکنون همه مذاکرات بر سر مسائل حاشیه ای بوده و نه مسائل اصلی گفت : تا کنون مذاکرات بدین گونه بود که ایران و غرب هرکدام حرف خودشان را می زدند و از آن عدول نمی کردند. این مذاکره نیست. مذاکره باید برنامه کاری داشته باشد و دو طرف درک خوبی از آنچه قرار است از دل مذاکره بیرون بیاید داشته باشند. دو طرف باید بدانند درباره چه چیزی می خواهند مذاکره کنند و نباید درباره چه چیزی مذاکره کنند. اعزام ناو به خلیج فارس؛ بازی در زمین ایران این پژوهشگـر ارشـد در مسائل ژئوپولیتیک و ژئو استراتژیک همچنین در ادامه با منطقی خواندن تهدیدات ایران مبنی بربستن تنگه هرمز گفت : محافل غربی این تهدید را عملی دانسته و آن را بسیار این تهدید را جدی گرفته اند و این رفتار متناقض و بدون برنامه و منطقشان کاملا موید این است که نگران این منطقه استراتژیک هستند. او در ادامه با مضحک توصیف کردن اعزام ناوهای جنگی، ناوهای هواپیما بر و زیردریایی های اتمی کشورهای غربی به خلیج فارس گفت : من می خواهم بدانم این کشورها این همه ادوات جنگی پیشرفته را برای چه به این منطقه اعزام کرده اند؟ آیا آمریکا واقعا می خواهد بمب اتمی روی ایران بیاندازد؟ این که از منطق آدم های کم شعور هم خارج است. آیا اصلا می توانند حتی یک تیر در مقابل اقدام ایران برای اخلال در تنگه هرمز خالی کنند؟ این هم خارج از منطق است چون فقظ شلیک یک تیر سبب بروز همان فاجعه ای خواهد بود که آنها ظاهرا آمده اند از آن جلوگیری کنند. این استاد دانشگاه سپس در انتها گفت: اینکه می گویم رفتارشان اغلب بدون منطق است به این دلیل می باشد که من چهل سال است در این اجتماعات زندگی کرده و در محافل و مجالس علمی و دانشگاهی آنها که با اقدامات عملی آنها در سیاست خارجی در رابطه تنگاتنگ است حضور داشته و با روانشناسی سیاسی و مسائل ژئوپولیتیک و ژئو استراتژیک آنها آشنا هستم. ببینید اینها با این اقدامات اخیرشان دقیقا کاری را که ایران می خواهد انجام دهد را تسهیل می کنند. یعنی اگر ایران مواضع ژئوپولیتیک و ژئواستراتژیک جدید خود را دقیقا و با مطالعه حفظ کند هرگونه اقدام آنها خود به خود منتهی به بسته شدن تنگه هرمز و افزایش سرسام آور قیمت نفت در جهان خواهد شد این وضع خود آنان را نابود خواهد کرد.

من تصور نمی کنم که شرایط سیاسی جهان به گونه ای باشه که کشورها تا به اون پایه که برخی دوستان پافشاری می کنن دست به سینه در برابر یانکی ها ایستاده باشن؛ مگر اینکه رهبران این کشورها رو هیپنوتیزم کرده باشن (!)؛ از این گذشته، جناب استوکا عزیزم، شما هم بیاد داشته باشید که اوضاع اقتصادی جهان تا جایی به وخامت گرائیده که امروز ... صاحب خود رو نمیشناسه! چه برسه به اینکه یانکی ها بخوان با ادبیات متبختر و دستوری خودشون وسط دعوای فروپاشی برخی ارزهای جهانی تعیین کننده و افت شدید سرمایه گذاری و سقوط بورس ها و تنزل رتبه های اقتصادی بین المللی و کشورها «نرخ نامربوطی» تعیین کنن! جناب رضا هم درست می گن اگر ما بر مبانی و اصول دینی و میهنی خودمون پافشاری نمی کردیم چطور می تونستیم 8 سال در برابر چند ده کشور دنیا ایستادگی کنیم: کسی در ایران خواهان جنگ نیست اما کسی در ایران باج به قداره کش های جهان نمیده! شما متوجه باشید که کوچک ترین حماقت یانکی ها و دوستانشون در تنگه هرمز چه بلایی بر سر قیمت نفت و حامل های انرژی جهان میاره و اون زمان (حقیر مرده و شما انشاالله زنده و پایدار) خواهید دید که همین مردمان «متمدن» یوروپ و انگلوآمریکن چه بلایی بر سر حکام خودشون میارن.

جناب استوکا عزیزم شما براحتی ایران رو کنار هر کشوری میگذارید: کفه کدوم کشور در همین موارد قیاس که شما فرمودید سنگین تره؟ قدری جای تعجب داره ... شما شرایط عراق 2000 تا 2003 رو با ایران امروز مقایسه می کنید!؟

پنبه ای در کار نیست جناب استوکا! بدلایل راهبردی و حسب شرایط جهانی ما چندان هم تنها نیستیم. این ایده شما تا حدودی اغراق و بزرگنماییه.

دوست عزیزم فرمایش شما متینه حساب کردن روی وجدان این دیوانگان قمار بشمار میاد که نتیجه اش معلومه (البته در همه جوانب نباید دست به چنین قماری زد) اما ... بیاد داشته باشید که «بکار گیری سلاح نامتعارف هم قطعا قمار آخره که بسیار خطرناک تر از یک محاسبه سیاسی اشتباه آمیزه» ... خشونت نظامی بی حد و حصر هم دقیقا همون سنخ از قمار محسوب میشه ... سلاح اتمی اگر کاربردی داشت یانکی ها تا همین الان که با هم حرف می زنیم جهان رو یکجا بلعیده بودن؛ آن که ابزار چنین قمار پر ریسکی را فراهم می کند بیش از شما و حقیر به پیامدهای پیش بینی نشده چنین عملی وقوف داره، وانگهی آیا گارانتی به یانکی ها داده شده که در صورت دست بردن اونها به بمب سوئیچ دیگری یا دیگران دست به بمب سوئیچ نبرن!؟ شما از این موضوع خیلی مطمئنی؟

اشغال نظامی ایران!؟ ببینم شما فکر می کنید یانکی ها هر چند خل و چل و مریض احوال و کهنه فکر اما کاملا از مسیر خرد ابزاری انسانی خارج شده باشن!؟ برادر عزیز، مگر اشغال ایران نوعی بازی و شوخی محسوب میشه!؟ اینها رفتن بیابانی به نام افغانستان رو اشغال کردن و مادرشون در خیلی از موارد به عزاشون نشست! نمی دونم! شاید برخی دوستان 2012 میلادی رو با 1943 یا 1942 میلادی عوضی گرفتن!؟ شاید هم بنده در یک ماشین زمان در حال برگشت به گذشته هستم لطفا اگر خودم متوجه نیستم به بنده گوشزد بفرمایید!؟ دوست عزیز، یانکی ها همین الان هم دارن از روش مشهور «سنگ بزرگ علامت نزدن» استفاده می کنن! شما 100 تا ناو و ناوچه بندازید در حیاط خلوت ایران آخرالامر که چی!؟ بجای 300 هزار نفر اطراف ایران هم 600 هزار نفر گماشته بکارید!؟ خوب!؟ فکر می کنید یه نظامی مجرب یانکی به همین سادگی که شما از اشغال نظامی ایران حرف می زنید حتی از حمله محدود به تاسیسات هسته ای کشورمون حرف می زنه!؟ آقا جان، نسبتی که شما تصور می کنی بین ما و یانکی ها برقرار نیست: اونها فیل نیستن ما مورچه!؟ من جدا متاسف میشم وقتی که اینطور گزاره ها و داوری ها رو می خونم. بمب اتمی چه کاربردی می تونه داشته باشه! تصور می کنی نیروهای نظامی کشورت اینقدر توان ندارن که جواب متناسب به کاربرد ابزار غیرمتعارف بدن!؟ بدونید که سخت اشتباه می کنید. اگر مقصودتون دست و پنجه کردن نظامی باشه بهتره به این نکته هم توجه کنید که ایران بیش از سه دهه است که منتظر ساعت صفره و مدام این واقعه رو مدلسازی کرده و ساعت ها روزها و سال ها براش برنامه ریزی کرده؛ اگر از من سوال می کنید: یانکی ها هرگز کابوس جنگ با کشوری رو که سی ساله منتظر نبرد با اونهاست به رایگان برای خودشون نمی خرن!

دوست عزیزی که خیلی هیجان زده شده بودن از باب گشایش باب پروژه های مرتبط با طراحی و ساخت جنگنده های نسل ششم توسط یانکی ها: اول اینکه دست کم بر اساس محتوای وب سایت www.darpa.mil (آژانس پروژه های پژوهشی پیشرفته دفاعی یانکی ها- دیگه اشاره ای به اطلاعات موجود روی سایر وب سایت های نظامی و دفاعی نمی کنم) اصولا این نوع طرح ها و ایده پردازی ها سالیان ساله که در جریانه و برای نمونه، زمانی که تامکت ها برای اولین بار به دنیا نشون داده شدن (عملیاتی شدن تامکت ها در میانه دهه 1970) بسیاری از رقبای یانکی ها بوِیژه روس ها قدری جا خوردن (البته در مقابل، نمونه های خوبی وجود داره که یانکی ها هم از دیدن هواگردهای نظامی روسی بشدت جا خوردن)؛ دوم اینکه این واکاوی داده ها یا به اصطلاح «DATA SCREENING/PROCESSING» در هر سازمان نظامی بر اساس دکترین و اولویت بندی نظامی و طیق راهبردها و رویکردهای تعریف شده در اون راهبردها مداوم و مثال یک چرخه کاری در جریانه (چه علمی و چه عملیاتی). در ضمن، یانکی ها صاحب تنها کشوری در جهان هستن که مداوم و با افتخار از بی شمار سلاح های مخفی و به نمایش گذارده نشده دم می زنن (!) و سوم اینکه: روس ها، چینی ها (و اروپایی ها) چطور ناگهان تبدیل شدن به شکست خورده های عرصه صنایع هوافضا؟ بد نیست دوستان قدری سرچ کنن در شبکه جهانی وب و ملاحظه بفرمایند که حسب قراردادهای همکاری های نظامی فی مابین چینی ها و یانکی ها همین الان که حقیر و دوستان مشغول مکالمه هستیم چینی ها در کدوم زیربخش های (حتی) پایین دستی صنایع نظامی آمریکا سرمایه گذاری های کوچک مقیاسی رو تحت نظارت یانکی ها انجام دادن و حتی غول صنعت هوانوردی نظامی یعنی لاکهید مارتین بدش نیومده از سال 2009 به بعد محض تست هم که شده برخی قطعات نه چندان راهبردی رو در صنایع هوایی با همکاری چینی ها که می تونن هزینه تامین نیروی انسانی این کمپانی بزرگ رو تا حدودی کاهش بدن تولید کنن؛ این موارد هر چند که بسیار محدوده و می تونه نوعی استارت هم محسوب بشه اما دست کم نشون میده که یانکی ها در سال 2012 به هیچ عنوان یکه تاز میدان صنایع هوافضا نیستن (مجاب شدن یانکی ها به بهره گیری از ماهواره برهای مشابه همتای روسی برای ماموریت های خارج از جو زمین و ... رو باز میشه از همین دست نمونه ها بحساب آورد).

دوستان خواهش می کنم دست از این عادت بد جدل و مشاجره بردارید اگر بحث فنی وجود داره لطفا روشن و مستدل با هم دیالوگ کنید، همچنین تاکید می کنم بر نوشتار مدیر ارجمند جناب ALI و خواهش می کنم از بکارگیری الفاظی که بوی توهین نژادی میده خودداری بفرمایید. اجازه بدید این تاپیک هم مثال بسیاری از تاپیک های دیگه یک مکالمه فنی و آموزنده و جذاب باشه و باقی بمونه.

مگر ایران از جنگ استقبال کرده که مدام این موضوع رو گوشزد می کنید!؟ بحث اصولا بر سر جنگ نیست ایران صرفا قصد داره از خودش دفاع کنه این چه شباهتی به جنگ بپا کردن داره!؟ در صورت لزوم کشور از خودش دفاع می کنه.

خوشحالم که حرف های منطقی تری بیان شد، متشکرم

ظاهرا مساله ای به نام اجماع جهانی رو دوستان بیش از خود آمریکایی ها باور دارن! سوال اینه که مگر الان ایران به کشوری اعلان جنگ داده که حضرات اینقدر با شدت و حدت از مضرات جنگ و قس علیهذا سخن می رونن؟ تا جایی که به عقل ناقص حقیر میرسه ظاهرا بیگانگان لشکرکشی کردن نه ایران عزیز ما.

دوست عزیز فرمایش شما متین اما نفت و اقتصاد هم از مجرای خودش حرف اول رو میزنه؛ اعمال شدن یا اثرگذاری هر پارامتری مکانیسم خودشو داره، با کلی گویی که نمیشه مساله رو تحلیل تام و تمام کرد، ایران حضور بیگانگان رو در حیاط خلوت خودش تحمل نمی کنه و این پیامیه که دست کم از یک دهه قبل داره بشکلی واضح و رسا به همه طرف های متخاصم ارسال می کنه و همچنان داره به این سیاست عمل می کنه و به گمان بنده هم راه صحیحی رو انتخاب کرده در واقع خلیج فارس احتیاج به قیم داره و اون قیم از هر جهت و از هر نظر ایرانه و نه هیچ کشور دیگه ای. موضوع نجات گروگان های ایرانی از دست دزدان دریایی هم چیزی بیشتر از «یک جور تخم مرغ شانسی» رسانه ای نیست و طبق معمول یانکی ها هر جا که لازم می بینن، جسارتا از سلاح فمین خودشون استفاده می کنن که همون رسانه باشه! وگرنه هر ماهه کلی شناور رو نیروهای مختلف حاضر در خلیج عدن از دست دزدان دریایی نجات میدن (به فرض اینکه سخنان یانکی ها تماما صحیح و راست باشه) و اینقدر هم در بوق رسانه نمیشه! چرا اینقدر دشواره (برای برخی دوستان) که باور کنیم که این ایرانه که دست برتر نظامی رو در «این منطقه» داره و یانکی ها بسختی دارن تلاش می کنن تا شرایط رو برای هر احتمال کوچک و بزرگ رویارویی با ایران بسنجن؟ شما قدری بردباری کنید تا رزمایش نیروی دریایی سپاه آغاز بشه خودتون واکنش طرف مقابل رو هم مشاهده خواهید کرد. پشت سر اون جمله وزیر دفاع بریتانیا که گفت : ... هر تلاش ایران برای انسداد تنگه هرمز ناموفق خواهد بود ... هیچ لولو خورخوره ای وجود نداره مگر اینکه خدای ناکرده ما ایرانیان دچار وهم شده باشیم. وانگهی، کسی منکر عدم توازن نظامی بین ما و اونها نشده اما سوال اینه: طیف این عدم توازن نظامی بر اساس موقعیت و اقلیم و جغرافیایی محوطه نبرد چقدر گسترده ممکنه باشه؟ و همچنین: چه کسی گارانتی داده به بنده و شما و دیگران که دقیقا همین عدم توازن نظامی مایه شکست قطعی ایران در یه رویارویی نظامی میشه؟ بد نیست به این موضوعات هم اشاره بشه چرا که با پیش فرض و پیشداوری سخن گفتن چندان خردپسند بنظر نمیاد ...

سلام قبل از هر چیز از اینکه دوستان عزیز ما گاه و بی گاه در ساحت تحلیل های نظامی و سیاسی الفاظ نامناسبی رو بکار می گیرن بویژه در تمثیلی که برای خانه ما، ایران، بیان می کنن شدیدا ابراز تاسف می کنم، قدر مسلم این است که قرار ما برای ارائه تحلیل های دو سویه در میلیتاری ورود به «ادبیات و مشاجرات قهوه خانه ای» نیست ... و این بماند ... نکته بعد اینکه آِیا منطقی بنظر میرسه (به گمان دوستانی که چنین اظهارنظر می کنن) که ما مسئولان نظامی و سیاسی یک کشور رو «فاقد بینش سیاسی و نظامی» لازم برای مدیریت کردن اوضاع منطقه ای و برهمکنش های جهانی این کشور فرض کنیم!؟ و این دوستان تصور نمی کنن چنین تعبیراتی اهانتی جبران ناپذیر به مردم یک کشور محسوب میشه؟ آیا این دوستان عزیز به این وجه موضوع هم فکر می کنن؟ راه این کشور، ایران، راه انتخاب و اراده مردم ایران محسوب میشه و ملت ایران این موضوع رو بارها به اشکال مختلف بیان داشتن، حضور چند ناو و ناوشکن و ناوگان بیگانه در این شرایط باید بهانه ای برای انکار همه چیز، انکار همه کس باشه!؟ آیا ایران امروز اینقدر در اذهان برخی ضعیف و دست و پا بسته تصویر و تصور میشه که چنین فاکتور نظامی (و نه سیاسی و نه اقتصادی) موج ثبات او رو متلاطم می کنه؟ و این دوستان عزیز کلیه داشته های ایران رو در حوزه های نظامی و سیاسی ناگهان به فراموشی می سپرن؟؟؟ می دونید که ایران از هیچ تنشی استقبال نکرده و نمی کنه پس چرا ما ... بله خود ما تا این حد شلوغش می کنیم!؟ چرا هر زمان دلخواه ما باشه ایران رو قدرت اول منطقه می بینیم و در تحلیل هامون با آب و تاب درباره این موضوع می نویسیم و هر زمان دلخواه ما نباشه ناگهان مثل آدم های ترسخورده بسرعت پس می کشیم و از فاجعه در راه سخن می گیم!؟

خیلی واضحه که ایران مدت هاست دست های بلند اقتدار نظامی و سیاسی خودش رو در کل خاورمیانه گسترونده و حتی امروز یکی از فرماندهان عالی رتبه سپاه بصراحت و بدرستی گفته (فارس نیوز به نقل از سردار جزایری) که انسداد تنگه هرمز تنها یکی از راهکارهای ماست و اشاره کرده که گفتمان انسداد تنگه هرمز متعلق به 5 سال پیشه و الان ما اونقدر ابزارها و پلان های جدید داریم که ممکنه دشمنان ما به خواب هم نبینن ... یانکی ها هرگز با کشوری که 33 ساله آماده از دفاع خودشه و در بدترین شرایط سال های دهه 80 با تمام قدرت و شهامت از خودش و کیان و شرفش دفاع کرده درگیر نمیشن؛ در ضمن اون دوست عزیزی که گفتن یانکی ها از ما ترسی ندارن باید بعنوان یک برادر کوچک تر که در سرزمین یانکی ها زندگی کرده عرض کنم که سخت در اشتباهی برادر بزرگ من، صادقانه خدمت شما عرض میکنم که یانکی ها از ما خیلی بیش از اونچه که تصور کنید هراس دارن شاید در حوزه فناوری نظامی و ابزار و ادوات خیالشون اون هم نه اونقدر که ممکنه بنظرتون برسه راحت باشه اما تمام مساله در هویت ماشینی جنگ خلاصه نمیشه نحوه بکارگیری، روحیه و اراده بکارگیری و انگیزش های انسانی ... اینها در خیلی از مقاطع یک درگیری نظامی بطرز باورنکردنی می تونن خیلی چیزها رو عوض کنن؛ در ضمن، ما از یانکی ها دعوت نکردیم که بیان در خلیج فارس و قیافه هم بگیرن ... می تونن اینجا نباشن ... صرفنظر از دستور عدم درگیری با نیروهای نظامی ایران، خود یانکی ها هم می دونن که اگر به اون لحظه مشهور به ساعت صفر برسن با ایران دچار مشکلات جدی و عدیده ای خواهند شد کمترین مصیبت برای یانکی ها و دوستانشون مساله ای هست به نام «افزایش انفجاری قیمت نفت» و خواهید که در کشوری مانند ایالات متحده همین مردم معمولی که می بینید الان با آرامش دارن به وجود و نحوه کار شاهرگ های تجاری مثل کلکسیون بازار جهانی و بورس وال استریت اعتراض می کنن چه بلایی بر سر دولت اون زمان آمریکا خواهند آورد و ایضا در کشورهایی مانند آلمان، فرانسه، بریتانیا ... و الی آخر ... تو خود حدیث مفصل خوان از این مجمل ...

فکر می کنید در یه رویارویی نظامی واقعی بین نیروی دریایی کشورمون و یانکی های مستقر در خلیج فارس چقدر به یانکی ها خسارت میزنیم؟ هر چند که این موضوع بارها در قالب تاپیک های مختلف در میلیتاری بحث و بررسی شده اما مقصودم بیشتر یک نگاه کلی به چنین نبرد دریایی هست پاسخ دوستان و اساتید عزیز موجب امتنان بنده است.

آدرس صفحه اصلی: http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13900924000132 گلوگاه انرژی جهان در مشت موشک‌های ایران‬/ جمهوری اسلامی ایران چگونه تنگه هرمز را خواهد بست خبرگزاری فارس: موشک‌های کروز، بالستیک و هوا به سطح گوشه‌ای از سامانه‌های تهاجمی نیروهای مسلح ایران هستند که می توانند بسته ماندن تنگه هرمز را تا هر زمان که کشورمان نیاز بداند، تامین کنند. قایق های تندروی ایران نیز مکملی خواهند بود تا مهمترین شاهراه انرژی جهان، هیچگاه بدون اراده جمهوری اسلامی، روی آرامش را نبیند. به گزارش گروه فضای مجازی خبرگزاری فارس، مشرق نوشت: برای کسانی که نقش دریا را در کنترل جهان به خوبی درک می‌کنند، اهمیت تنگه‌های راهبردی (استراتژیک) نیز شناخته شده است. یک دریانورد کارکشته انگلیسی سالها پیش از کشف نفت و در روزگاری که خورشید در سرزمین های بریتانیای کبیر غروب نمی کرد، گفته است کشوری که دریاهای جهان را کنترل کند، دنیا را و کشوری که تنگه های مهم را در اختیار داشته باشد کل آبهای دنیا را تحت سیطره خواهد داشت. امروزه با تبدیل نفت به یکی از حیاتی ترین کالاهای مورد نیاز بشر مدرن و اقتصاد دنیا، مناطق نفت خیز جهان در کانون توجه قدرت های بزرگ هستند. مهمترین منبع تأمین انرژی جهان خاورمیانه و خلیج فارس است که تنها دروازه ورودی و خروجی آن تنگه بسیار بسیار مهم هرمز است. در پی مطرح شدن امکان تحریم نفت ایران توسط کشورهای تحریم کننده ایران، مقامات کشورمان نیز مجدداً توانایی خود در مسدود کردن تنگه هرمز را گوشزد کردند لذا در این گزارش به بررسی توانمندی های کشورمان در اجرای این عملیات می پردازیم. بنابر آمارهای منتشره حدود 40 درصد نفت دنیا و عمده نفت 8 کشور صادر کننده حاشیه خلیج فارس از این آبراه راهبردی صادر می شود. به عنوان مثال بیش از 88 درصد نفت عربستان سعودی، 98 درصد نفت عراق، 99 درصد نفت امارات متحده عربی و 100 درصد نفت کشورهای کویت و قطر و در مجموع به طور متوسط 97 درصد نفت این کشورها از تنگه هرمز عبور می‌کند. همچنین 50 درصد سایر مبادلات کالای این کشورها نیز از تنگه هرمز عبور می کند. کارشناسان اقتصادی معتقدند در صورت مسدود شدن این آبراه حیاتی، بازار نفت دنیا با کمبود 16.5 تا 20 میلیون بشکه ای مواجه خواهد شد که در این صورت بهای هر بشکه نفت به حدود 2.5 برابر میزان فعلی یعنی به 250 دلار خواهد رسید. مسیرهای جایگزین زمینی که شامل خط لوله شرق به غرب عربستان در صورت آمادگی برای کارکرد با بیشترین ظرفیت کمتر از نیمی از این مقدار را پوشش خواهد داد اما با فرض تأمین تمام نفت از طریق زمینی هزینه های احداث خطوط لوله، پمپاژ نفت و نگهداری و تأمین امنیت این مسیرها صرف نظر از زمان طولانی مورد نیاز (و تأمین نیاز بازار از ذخایر کشورهایی چون آمریکا) باز هم انسداد تنگه هرمز باعث افزایش چشمگیر قیمت نفت آن هم در دوره بحران اقتصادی کشورهای غربی خواهد شد. همچنین عمده تدارکات نظامی برای این کشورها نیز از طریق خلیج فارس تأمین می شود که هر چند آبهای غرب عربستان سواحل یمن و شرق عمان نیز می تواند جایگزین بنادر این دریا شود اما هزینه، توان لجستیک زمینی و مجموع زمان مورد نیاز برای تأمین این تدارکات نیز قابل توجه است. با توجه به موارد گفته شده که تنها بخشی از مهمترین آثار بسته شدن مسیر تنگه هرمز به روی کشتی های عبوری است، در صورت تشخیص ایجاد خطر امنیتی توسط کشتی های عبوری، ایران می تواند به این شناورها اجازه عبور از آبهای تنگه هرمز که عمدتاً جزو آبهای سرزمینی ایران محسوب می شود را ندهد. تنگه هرمز حداقل 110 کیلومتر طول داشته (با توجه به تعریف منابع مختلف) و عرض آن در نواحی مختلف حدود 35 در جنوب جزیره لارک تا کمتر از 60 کیلومتر در سایر نواحی متغیر است. آبهای قبل و بعد از این تنگه نیز عرضی کمتر از 100 کیلومتر در حدفاصل جنوب غربی جزیره قشم تا سواحل غرب کنگان دارند. عمق این آب راه در نقاط مختلف از 35 تا حدود کمتر از 100 متر متفاوت بوده و از اینرو تنها بخشی از آن با عرض کم در حد چند کیلومتر است بنابراین کشتی های عبوری به خصوص ابرتانکرهای نفتکش، ناوهای هواپیمابر و زیردریایی های بزرگ برای عبور از این آبراه با محدودیت های زیادی رو به رو هستند. * قایق‌های تندرو استفاده از قایق‌های تندرو توسط ایران برای اعمال فشار بر دشمن ریشه در ساله ای جنگ تحمیلی دارد. در گزارش های مربوط به قایق های تندرو، سیر تاریخی این راهبرد و تأثیرات آن و همچنین معرفی خصوصیات نمونه های اصلی این شناورها ذکر شده است که در انتهای گزارش لینک های مربوطه ارائه می شود اما به طور مختصر باید گفت امروزه قایق های تندروی ایرانی که بسیار سریعتر و مجهزتر از نمونه های سابق خود در سالهای دفاع مقدس هستند به طور مؤثرتری توانایی رویایی با شناورهای رزمی پیشرفته دشمنان را دارند چه رسد به کشتی های ترابری. این شناورها با تجهیز به رادارهای دریایی، سامانه های الکترونیکی پیشرفته ارتباطی، موشک های کروز کوتاه برد با برد 25 کیلومتر و میانبرد ضدکشتی، اژدرهای کالیبر متوسط و بزرگ و مین های دریایی در کنار تسلیحات سنتی خود یعنی تیربارهای نیمه سنگین، راکت انداز و موشک های دوش پرتاب سطح به هوا توانایی انسداد کوتاه و بلند مدت این تنگه از یک سو و مقابله با ناوگان دریایی دشمن که برای بازکردن مسیر تلاش خواهد کرد را در کنار آن دارند. این شناورها ضمن برخورداری از سرعت بالا و تجهیزات پیش گفته، از قدرت مانور و پایداری مناسب برخوردار بوده و توانایی اجرای عملیات در شب به کمک تجهیزات مربوطه و در آب و هوای نامساعد را بارها در رزمایش های کوچک و بزرگ سالهای اخیر نشان داده اند. این شناورها حتی در آبهای اقیانوس هند نیز برای حمایت از شناورهای مورد تهدید از سوی ناوگان دشمن و اقدام به متوقف کردن زیردریایی کشورهای فرامنطقه ای که قصد عبور از تنگه هرمز را داشتند در کارنامه موفق سالهای اخیر خود دارند. علاوه بر تجهیز نیروهای مسلح به سریعترین قایق تندروی جهان، قایق های تندروی بدون سرنشین نیز برای اجرای مأموریت های لازمه توسعه داده شده اند. مین های دریایی ایران انواع مختلفی دارد که شامل نمونه های مغروق و نمونه های کنترل از راه دور هستند. این سلاح می تواند توسط قایق ها و زیردریایی های ایرانی در نقاط مختلف تنگه هرمز و آبهای اطراف آن کار گذاشته شده و در صورت لزوم بکار گیری شود. * زیردریایی با تجهیز نیروی دریایی ایران به زیردریایی این نیرو به قدرتی فراتر از نیروهای دریایی کشورهای منطقه تبدیل شد. زیرسطحی های ایرانی توانایی بکارگیری اژدر، مین و موشک را دارند و می توانند روزها و هفته ها زیر آب باقی مانده و آماده اجرای مأموریت باشند. به جز زیردریایی روسی کیلو بقیه این وسائل که شامل نمونه های نهنگ، غدیر و فاتح هستند از ابتدا با در نظر داشتن شرایط دریاهای اطراف ایران به خصوص خلیج فارس طراحی شده اند و توانایی های ویژه ای از جمله قابلیت قرارگیری در بستر دریا و اختفا از دید سامانه های مختلف راداری و سوناری دشمن را دارند. این زیردریایی ها که تعداد آنها بیش از 20 فروند تخمین زده می شود نیز ضمن توانایی مسدود کردن تنگه هرمز توانایی رویایی با ناوگان سطحی و زیرسطحی دشمن را دارند. زیردریایی های کیلو توان حمل 24 مین یا 18 اژدر بزرگ و زیردریایی های فاتح نیز توان حمل 12 اژدر ویا 8 مین را دارند. همچنین در رسانه های دنیا اخباری از تجهیز کیلوهای ایرانی اژدر موشکی حوت (که سرعتی چهار برابر اژدرهای معمولی دارد) منتشر شده است که مسئولان کشورمان این اخبار را تأیید یا تکذیب نکرده اند. زیردریایی غدیر نیز می تواند در اجرای این عملیات به ایفای نقش بپردازد. هر دو مؤلفه کمیت و کیفیت (فناوری و تسلیحات) این زیردریایی ها برای اجرای موفق این عملیات کاملاً کافی است. زیرسطحی های کوچک یک یا چند نفره معروف به زیردریایی های مرطوب که برای عملیات های تکاوری، مین گذاری و حتی شلیک اژدر در دنیا استفاده می شوند نیز در زمره تجهیزات نیروهای دریایی کشورمان برای اجرای عملیات مسدود کردن تنگه هرمز هستند که می توانند در نواحی کم عرض و کم عمق به خوبی ایفای نقش کنند. * ناوهای جنگی ناوهای جنگی ایران شامل کلاس های مختلف ناوچه (شناور موشک انداز سریع)، ناو و ناوشکن(ناو محافظ) است. این شناورهای قابلیت شلیک چهار موشک دوربرد ضد کشتی نور با برد 120 تا 170 کیلومتر و قادر با برد بیش از 200 کیلومتر را دارند. توپ های 114 و 76 میلیمتری این ناوها نیز از برد و قدرت کافی برای تهدید کشتی های مختلف برخوردار هستند و وجود توانایی ضدزیردریایی نیز در ناوها با بهره گیری برای ایجاد اهرم فشار و همکاری با سایر نیروها در مسدود کردن تنگه هرمز کاملاً کارامد است. * ناوچه‌های موشک انداز سپاه پاسداران - موشک های کروز ضد کشتی نیروی موشکی کشورمان را در مسئله اخیر دو بخش موشک های سطح به سطح کروز ضد کشتی پرتاب شوند از ساحل و موشک های بالستیک تفکیک می کنیم. در زمینه موشک های کروز، تنوع زیادی در برد و قدرت تخریب مشاهده می شود. پرتابگرهای ساحلی موشک های کوتاه برد کوثر، دوربرد نور و قادر تاکنون رونمایی شده و پرتابگر سه فروندی قارعه هم ممکن است مربوط به موشک میانبرد نصر-1 باشد. این پرتابگرها خوداتکا هستند یعنی در صورت استقرار در نزدیکی سواحل بدون نیاز به سامانه های جانبی و وابستگی به واحدهای هوایی و دریایی می توانند کار کشف، شناسایی و حمله به اهداف دریایی را به انجام برسانند. - پرتابگر خوداتکای موشک‌های کروز این سامانه ها می توانند با استقرار و اختفا در عمق70 تا 150 کیلومتری خاک ایران و حتی از استان کرمان بخش اصلی تنگه هرمز را تحت پوشش قرار دهند(البته در اینصورت برای اصابت به یک هدف خاص بایستی مختصات اولیه هدف و دستورات اصلاحی به موشک منتقل شود). این سامانه ها در تعداد زیاد در اختیار نیروهای مسلح کشورمان قرار داشته و آماده عملیات هستند. * موشک‌های بالستیک این پدیده که مدت زیادی از معرفی آن به دنیا نمی گذرد ابتدا در کشور چین معرفی شد. سپس ایران نیز توانایی خود را در انهدام کشتی ها با موشک بالستیک نشان داده و اخیراً نیز روسها ادعا کرده اند که می توانند از موشک های بالستیک خود علیه اهداف دریایی استفاده کنند. سه نوع موشک بالستیک ضدکشتی تاکنون در ایران معرفی شده که به ترتیب زمانی موشک خلیج فارس، موشک تندر و موشک سجیل هستند. موشک خلیج فارس با برد 300 کیلومتر و یک کلاهک 650 کیلوگرمی، تجسم نابودی ناوهای دشمن است و با بهره گیری از پیشران سوخت جامد و سامانه های هدفگیری و هدایت پیشرفته در مدت کمتر بسیار کوتاهی در حد چند دقیقه آماده پرتاب شده و با سرعت 3 ماخ در مدت کوتاهی با زاویه زیاد(بیش از 45 درجه نسبت به افق) و از بالا به کشتی دشمن اصابت می کند. پرتابگر سه فروندی این موشک حجم آتش مناسبی در همان شلیک اول از نقطه پرتاب و پیش از اطلاع دشمن از محل فراهم نموده و تأثیر عملیاتی موشک را بالا و تأثیر اقدامات متقابل دشمن را کاهش می دهد. با توجه به تصاویر منتشره از این موشک نوع هدایت آن یکی از روش های الکترواپتیکی است که کارایی آن را از نظر تأثیرات جنگ الکترونیک دشمن تضمین می کند. سرعت بسیار زیاد در هنگام اصابت، زاویه زیاد و حمله از بالا نقاط مثبت عملکرد این موشک است که در صورت جداشونده بودن کلاهک آن می توان احتمال مورد اصابت قرار گرفتن آن از سوی دشمن را در حد صفر دانست. موشک تندر که برد آن توسط کارشناسان بین 150 تا 250 کیلومتر تخمین زده می شود به عنوان یک موشک کوتاه برد(در کلاس بالستیک) در کنار موشک خلیج فارس و به صورت ترکیبی با آن عمل کرده و با توجه به تصاویر سامانه هدفگیری و هدایت آن باید یکی از انوع راداری باشد. عملکرد ترکیبی این دو موشک می تواند احتمال اصابت به هدف را بسیار بالا ببرد. از نظر تأثیرات سامانه جنگ الکترونیکی باید ذکر کرد تاکنون موشک هایی در دنیا ساخته شده اند که در صورت اقدام به جنگ الکترونیک از سوی هدف با آشیانه یابی منبع اخلال به سمت آن رفته و در نتیجه احتمال اصابت به هدف افزایش می یابد. این موشک با توجه به برد مناسب خود برای پوشش دادن تنگه هرمز از عمق خاک ایران توامند هستند. موشک خلیج فارس با توجه به برد مناسب خود، می تواند از نواحی غربی استان سیستان و بلوچستان، مرکز استان کرمان و نواحی شرقی و جنوبی استان فارس تمام تنگه هرمز را زیر پوشش خود داشته باشد. * موشک ضد کشتی تندر اما شاید مخوف ترین سلاح ضدکشتی ایران موشک دوربرد سجیل باشد. تاکنون تصور می‌شد سجیل تنها به صورت زمین به زمین قابل استفاده است اما اعلام اخیر نیروهای مسلح در رسانه ملی نشان دهنده قابلیت استفاده از آن برای انهدام اهداف دریایی است. هر چند نوع سامانه هدفگیری و هدایت این نوع از سجیل مشخص نیست اما دقت بسیار بالایی در اصابت به هدف از پیش تعیین شده را از خود نشان داده است. این موشک ضمن توانایی رسیدن به برد 2000 کیلومتر با توجه به دستیابی به سرعت های 8 تا 12 ماخ(بیش از 2700 تا کمتر از 4100 متر بر ثانیه) تنها انرژی جنبشی کلاهک آن برای نابودی هدف کافی است اما سرجنگی حداقل 500 کیلوگرمی آن نیز به نیست و نابود شدن هدف کمک می کند. به کمک این موشک می توان حتی از سواحل شمال کشور یا حتی دورترین نقطه شمال غربی کشور تا بعد از تنگه هرمز را زیر پوشش داشت. این موشک دو مرحله ای بوده و با بر خورداری از سوخت جامد و رها کردن مرحله اول پس از اتمام کار شتاب بالایی داشته و استفاده از برخی روشهای کاهش بازتاب راداری کار کشف و ردیابی آن را از سوی دشمن در فاز ابتدایی پرواز دشوار نموده و در فاز نهایی نیز با توجه به اینکه از تصاویر، جداشونده بودن کلاهک این موشک محرز است و سرعت بسیار بالای این موشک، احتمال مورد اصابت قرار گرفتن آن توسط پدافند دشمن حتی کمتر از موشک خلیج فارس است. علت اشاره به استفاده از عمق خاک برای پرتاب موشک ها این است که در صورت پراکنده شدن پرتابگرها در فضای بیشتر بدیهی است کار دشمن برای شناسایی مکان آنها دشوارتر، ابزارهای او برای آسیب رسانی به آنها محدودتر و فرصت این سامانه ها برای جابجایی و اختفای مجدد بیشتر می شود هر چند که در مورد موشک های کم سرعت تر، فرصت دشمن برای کشف آنها بیشتر می شود که البته با استفاده از ویژگی های مناطق جغرافیایی و ترکیب استفاده از این سلاح ها در مناطق دور و نزدیک از ساحل با توجه ماهیت و تعدد اهداف و وضعیت وسائل شناسایی دشمن می تواند کارایی این سلاح ها را حفظ نماید. البته باید دقت داشت با توجه موفقیت اخیر نیروهای مسلح کشور در کنترل و به زمین نشاندن یکی از آخرین و پیشرفته ترین هواپیماهای جاسوسی بدون سرنشین درخدمت دشمن، ادوات دشمن برای نگاه به عمق خاک ایران به ماهواره های جاسوسی وبرخی اداوات جاسوسی الکترونیک محدود می شود که اساساً محدودیت های این ماهواره ها باعث توسعه سایر وسائل شناسایی شده است و تجهیزات زمینی و هوایی جاسوسی الکترونیک ناچارند در فاصله امنی از مرزهای ایران مستقر باشند که کارایی آنها را در هشدار زودهنگام کاهش می دهد. * جنگنده بمب افکن‌ها هواپیماهای رزمی نیروهای مسلح کشورمان قابلیت تجهیز به چند نوع موشک هوا به سطح با قابلیت به کارگیری علیه اهداف دریایی را دارد. این موشک ها شامل موشک های هوا به سطح هدایت اپتیکی، لیزری و راداری هستند. موشک های نور و قادر قابلیت هواپرتاب داشته و در کنار موشک های سی-801کی و سی-802 به عنوان اصلی ترین سلاح های ضدکشتی هواپرتاب محسوب می شوند. همچنین از نظر فنی امکان به کارگیری موشک های کوثر و نصر نیز ممکن است. جنگنده بمب افکن های نهاجا به طور عمده توان حمل تا 5 موشک از این انواع را دارند. موشک های هدایت تلویزیونی ماوریک با وجود محدودیت برد همچنان برای ضربه زدن به برخی اهداف مناسب هستند. بمب های اپتیکی قاصد1و2 نیز با برد 30 تا 50 و در آینده نزدیک قاصد3 با برد بیش از 100 کیلومتر به عنوان سلاح های دورایستا و قدرتمند برای انهدام اهداف دریایی کارآمد هستند. موشک های هدایت لیزری و اپتیکی کی-اچ-25 و 29 روسی نیز که قابلیت به کارگیری در هواپیماهای سوخو-24 و همچنین سوخو-25 و میگ-29(در صورت ارتقاء) را دارند به عنوان سلاح هایی با برد 10 تا 30 کیلومتر و قدرت تخریب متوسط قابل بکارگیری هستند. همچنین موشک های دوربرد، بسیار سریع و ضد رادار کی-اچ-58 هواپیمای سوخو-24 نیز می تواند برای حمله به ناوهای دشمن در راستای عملیات انسداد تنگه هرمز به خوبی ایفای نقش کند. با توجه به تنوع برد و قابلیت تخریب این بمب ها و موشک ها با توجه به وضعیت منطقه درگیری میتوان از این سلاح ها استفاده نمود. مثلاً برای درگیری با ناوشکن های موشک انداز دشمن، استفاده از تسلیحات دورایستا لازم است و برای متوقف کردن یک کشتی بزرگ استفاده از یک بمب سنگین. * بالگردها بالگردهای مخلتفی در مأموریت های نظامی دریایی در کشورمان استفاده می شوند اما با توجه به وضعیت تهدیدات، بالگردهای شاهد-285 با قابلیت تجهیز به موشک های کروز ضدکشتی کوثر و بالگردهای میل-171 با توانایی شلیک موشک های دوربرد نور و احتمالاً قادر، می توانند از نواحی مختلفی به پرواز درآمده و به طور مؤثری برای ناوگان تجاری و نظامی دشمن تهدید ایجاد نمایند. همچنین بالگردهای تهاجمی کبری نیز در رزمایش های قبلی در عرصه دریا نیز به اجرای مأموریت پرداختند. برخی از این بالگردها در جنگ تحمیلی به موشک ماوریک مجهز شده بودند و امروزه نیز قابلیت تجهیز به برخی از موشک های ضدکشتی را در صورت ارتقاء دارند. * قایق‌های پرنده تاکنون یک نمونه قایق پرنده در کشور عملیاتی شده است. این وسائل که در واقع نسل جدید هواپیماهای آب نشین هستند در زمره هواگردهای اثرسطحی قرار گرفته و توانایی تجهیز به موشک های ضدکشتی را دارند. با توجه به توانایی برخواستن از روی آب، سرعت مناسب و سطح مقطع راداری کم، این قایق ها می توانند در صورت وجود پوشش هوایی مناسب از نقاط مختلفی در سواحل کشور برخواسته و فشار مضاعفی بر ناوگان دشمن وارد کنند. * هواپیماهای بدون سرنشین هواپیماهای بدون سرنشین رزمی که امروزه جایگاه خوبی در ارتش های پیشرفته دنیا دارند در ایران از ابتدا برای مأموریت های ضدکشتی نیز درنظر گرفته شده اند. جت بمب افکن کرار، قابلیت حمل چهار موشک کوثر را دارد که با توجه به سرعت بالای خود می توان انرژی ذخیره موشک را بالاتر برده و آن را به برد بیشتری برساند. این پرنده بردی در حدود 1000 کیلومتر داشته و می تواند با بهره گیری از پرتابگر راکتی از هر نقطه ای مأموریت خود را آغاز کرده و با رسیدن به برد مناسب اقدام به شلیک موشک های خود نماید. هواپیماهای کرار با اتکا به کمیت می توانند ده ها موشک را به سمت یک ناوگروه دشمن شلیک کنند که قطعاً توان پدافندی این ناوها را مغلوب خواهد نمود. البته باید گفت در کرار تا حدودی از روش های در دسترس پنهانکاری(رادارگریزی) مربوط به جنس مواد تشکیل دهنده استفاده شده تا این پرنده ها بتوانند خود را به فاصله نزدیک ناوهای دشمن برسانند. اما با این وجود استفاده از موشک هایی با برد بیشتر مانند نصر-1 کارایی این پهپاد را در چنین عملیاتی بیشتر می کند. * توپخانه و سامانه‌های راکتی فرماندهان نظامی کشور تاکنون چندین بار از افزایش برد توپ های کالیبر بالای کشور صحبت کرده و در مواردی نیز به استفاده از گلوله های هدایت شونده به خصوص علیه اهداف دریایی اشاره نموده اند. با توجه به اعلام در اختیار بودن گلوله های کراسنوپل، ممکن است همین نوع گلوله یکی از انواع مهمات هوشمند و هدایت شونده مورد اشاره باشد. بنابر اعلام فرماندهان نظامی کشور هم اکنون گلوله های هوشمندی در اختیار نیروهای مسلح است که با آنها می شود حتی خودروهای در حال حرکت را مورد اصابت قرار داد. بدیهی است چنین مهماتی علیه اهداف دریایی نیز قابل استفاده هستند. برد گلوله های توپخانه کشور امروز به بیش از 40 کیلومتر رسیده است که برای آسیب زدن و یا انهدام کشتی های دشمن با توجه به تدابیر تاکتیکی لازمه دارای قدرت تخریب مناسب و قابل استفاده هستند. همچنین از بکارگیری موفق راکت اندازهای فجر-3 و 5 علیه اهداف دریایی در رزمایش های گذشته خبر داده شده است. البته از تجهیز این راکت ها به سامانه هدفگیری و یا هدایت خاص یا بکارگیری تحت راهکنش(تاکتیک) بخصوصی برای تأثیر گذاری اطلاعی در دست نیست. هر چند در این گزارش بنا بر بررسی منفرد توانایی هر دسته از تجهیزات در عملیات انسداد تنگه راهبردی هرمز بود، اما ناگفته پیداست که استفاده ترکیبی از این توانایی ها به خصوص با در نظر گرفتن شرایط گوناگون مثلاً میزان حضور نیروهای نظامی مختلف دشمن منجر به هم افزایی قدرت کشور خواهد شد. به عنوان مثال استفاده مؤثر از توان پدافند هوایی برای کمتر کردن برتری هوایی دشمن و باز کردن فضا برای حضور هواگردهای خودی یکی از این موارد است؛ یا استفاده از زیردریایی ها در صورت بروز شرایط برتری هوایی دشمن تأثیر مهمی در انسداد طولانی مدت تنگه هرمز خواهد داشت. تمام آب های اطراف کشور در سطح و زیرسطح به طور دائم زیر نظر سامانه های شناسایی کشور از جمله هواپیماهای گشت دریایی و هواپیماهای بدون سرنشین و سامانه های نظارتی زیرآبی است و اهداف ردگیری شده دسته بندی شده و سیر حرکتی آنها و حتی ارتباطات آنها ثبت شده و تحت سامانه رصد دائم اهداف دریایی مورد بررسی قرار می گیرد. جمهوری اسلامی ایران هرگز تمایل به برهم زدن ثبات منطقه و جهان نداشته و تنها در صورت اقدام علیه منافع ملی خود، پاسخ متقابل داده است. در زمینه نظامی نیز تأکید رهبر معظم انقلاب همواره بر عدم شروع درگیری نظامی اما پاسخ کوبنده در صورت بروز حماقت از سوی دشمن بوده است. اما هیچ تضمینی وجود ندارد که در عرصه غیرنظامی مانند جنگ سایبری و یا فشارهای اقتصادی از جمله بستن تنگه هرمز و قطع بخش عظیم شریان انرژی به مدت نامحدود، پیش دستی نکند. در واقع ممکن است در صورت وضع تحریم های بیشتر به خصوص در خصوص صادرات نفتی کشور، ایران نیز مانع از خروج نفت از آبهای سرزمینی خود شود. در خصوص برنامه و یا شاید شایعه احداث یک آبراه از خاک امارت متحده عربی برای جایگزینی اضطراری با تنگه هرمز نیز باید گفت صرف نظر از زمان و هزینه لازم برای اجرای چنین پروژه ای و کارایی این آبراه در قیاس با تنگه هرمز و در صورت دوام آوردن اقتصاد کشورهای غربی تا آن موقع، تمام خاک امارات زیر برد موشک های ایرانی است چه رسد به دهانه های این کانال که می تواند به راحتی توسط انواع ادوات مورد اشاره در این گزارش ناأمن شود. هرچند در نهایت، ایمان و روحیه شهادت طلبی جوانان ایرانی، جرات را آنچنان از دشمنان خواهد گرفت که نیازی به آزمایش عملی این تجهیزات نباشد.

با اتفاق اخیر تهدید بسیار بزرگ و جدی علیه هواگردهای پیشرفته و تاکتیکی یانکی آشکار شده و یانکی ها هشدار ایران رو درک کردن: سکوتشون نشانه واضح همین واقعیته.

من متوجه نمی شم!؟ مدام از روس ها و چینی ها اسم آورده میشه!؟ اصلا چه کسی گفته که ما تا این حد وابسته فناوری نظامی روس ها و چینی ها هستیم؟! وقتی نیروهای ما تونستن شبکه ارتباطی پیچیده یه هواگرد فوق پیشرفته یانکی رو به سخره بگیرن آیا نتونستن به فناوری های لازم و پیش نیاز برای تولید انبوه جنگنده های جدید دست پیدا کنن؟! فکر نمی کنم ایران اینقدرها هم نیازمند روس ها و چینی ها باشه ...

این هم پاسخی مقتدارنه به مهملات وزیر دفاع یانکی ها در مورد خط قرمز یانکی ها و بستن تنگه هرمز!؟ حال باز هم اگر میل دارن از این خرده فرمایشات افاضه کنند!؟ یانکی ها باید هر چه سریع تر و آبرومندانه کاسه کوزه های خودشونو از منطقه جمع کنن و برن!

اتفاقا دوستان توجه داشته باشن که نگره نظامی ما به هیچ عنوان حریفان رو دست کم نمی گیره در غیر این صورت ایران این میزان تلاش برای بکارگیری فناوری های پیشرفته در صنایع نظامی خود بخرج نمی داد. ایرانیان واقعیات نظامی حریف رو می بینن می دونن و آنالیز می کنن اما نکته اینجاست که هیچ حریفی نمی تونه ادعا کنه که فاقد نقاط آسیب پذیریه. مساله اساسی بر سر اینه که رژیم صهیونیستی فاقد عمق استراتژیک که در برابر حملات موشکی محدود گروه های مبارز فلسطینی و پاسخ نظامی حزب الله لبنان در 2006 درمانده میشه چطور می خواد از پس واکنش نظامی ایران بربیاد!؟ اون مقام امنیتی سابقشون حرف دل این موش های ترسو رو بیان کرد ... در صورت دست درازی و حماقت همه چیز در اون محدوده با موشک های ایرانی شخم زده میشه. بخوبی بیاد میرم اولین دفعاتی که ایران موشک های جدید خودش رو تست کرد اونها این مساله رو به سخره گرفتن و گفتن این موشک ها از کشورهای ... و ... خریداری شده! دفعات بعد گفتن ادعای ایران در مورد برد این موشک ها کذبه! دفعات بعد گفتن این موشک های دقت چندانی ندارن! دیگه این اواخر که چیزی برای گفتن نداشتن ناگهان بیاد سپر دفاع موشکی افتادن! این حمقاء باید باور کنن که دوره جفتک انداختن های نظامی و سیاسی بسر اومده اون خواب تمام شده دیگه حیاط خلوتی وجود نداره! بزودی اتفاقات جدیدی که در تنها کشور عربی بیش از حد سرسپرده به یانکی ها میوفته تکلیف این حضرات غربی رو بیشتر و بیشتر روشن می کنه. در ضمن، دوستان بخوبی می دونن ایران اکیدا جنگ طلب نیست ... امام خمینی (ره) رو بیاد بیارید که حتی با گذشت مدت اندکی از تجاوز بعثی ها به عراقی ها گوشزد کردن اگر همین حالا برگردید پشت خطوط مرزی خودتون ما در پی برادرکشی نیستیم می بینید که ما هرگز خواهان جنگ و درگیری نظامی نبودیم و حالا هم نیستیم این یانکی ها و اذنابشون هستن که از سایه ما هم در این منطقه می ترسن.

کوچک ترین حماقت صهیونیست ها به قیمت همه چیزی که مدعی اون هستن تمام میشه در واقع چیزی از اونها باقی نمی مونه؛ واقعیت های تاریخی یه منطقه رو نمیشه با تعدادی قوطی حلبی پرنده تحت عنوان نیروی هوایی شکست ناپذیر (!) عوض کرد!؟ یا این مساله رو درک می کنن و میرن پی کارشون و یا اینکه بهای این حماقت رو تمام و کمال پرداخت می کنن. زبان ما در شمشیر ماست! تمام!

خبر جالب توجهی ... حضور ناوهای روسی در بنادر سوریه ... اعلام رسمی استقرار سپر ضد موشکی مشترک با ایران و چین ... یه چرخش داره تو رویکرد سرد و بی اعتنای روس ها به تحولات منطقه رخ میده ... شاید با توجه به گرفتاری های پاکستانی ها با یانکی ها هم بشه فکری برای وارد کردن پاکستان در این حلقه کرد ...