تکراریه!!چند با هم من این اشتباه رو کردم!چند بار هم گفتم به سعید که جستجو رو صفحه ی اول سایت قرار بده!! icon_frown :cry:

براق چون هم برای کشور ارزون تر در میاد و هم کار کردن باهاش راحت تر هست و با تغییراتی می شه چند لانچر تاو روش نسب کرد حالا هم که یک توپ 30 م.م و هم یک مسلسل 12/7 نیز داره پس نفر بر خوبی هست!

برادر فکر کنم بحرینی ها فهمیدن سایت رو مسدود کردن!!نمی تونم عکس ها رو ببینم!

البته به نظر من ایران هم نباید تجهیزات پیشرفتش رو صادر کنه!! تا موقغی که برای یک چیز ضد اون چیز رو نساختی صادرش نکن!!

master_m_shiraz از شما بابت مطلبتون ممنونم :mrgreen:

چند وقت پیش یه جا خوندم که یک قطار در ترکیه منفجر شد!!!وقتی برسی کردن دیدن که پر از سلاح و مهمات بوده. معلوم نیست داشته می رفته لبنان یا یک جای دیگه ؟؟ به نظر شما کار موساد بوده؟؟

سالانه به طور متوسط چه قدر ؟؟؟ :mrgreen:

پس چرا هیچ وقت از قرار داد های نظامی که می بندن خبری نمی دن؟؟ :mrgreen:

تیر اندازی ورزشی متعلق به عصر حجر پیامبر اکرم: هرکس تیراندازی بداند و آن را ترک کند یکی از نعمت ها را ترک کرده است. تیرادازی با کمان تیراندازی حتی برای کودکان نیز جذاب است تیراندازی یکی از قدیمی ترین ورزشهایی است که هنوز هم انجام میشود. در اینجا نمیخواهیم شما را به زمانی ببریم که انقلاب تیر اندازی انجام شده، بلکه می خواهیم از تاریخ بشر و انسان بگوییم. شاهدان قدیمی که تیراندازی را از زمانهای بسیار دور در انجام میدادند شاید بتوان تاریخ انجام آنرا به "عصر سنگی" نسبت دادند (در حدود 20000 سال قبل از میلاد مسیح). مردمان اولیه زمانی که در مصر باستان زندگی میکردند از تیر و کمانهای ابتدایی استفاده می کردند که قدمت استفاده از این ابزار به چیزی حدود 5 هزار سال پیش از شروع اولین نشانه های جنگاوری در روی کره زمین بر میگردد. در چین قدمت تیر اندازی به زمان حکومت سلسله شانگ (Shang - در حدود سالهای1027 تا 1766) بر می گردد. در زمان جنگ ارابه ای هر تیمی از سه مرد تشکیل می شد، یک راننده ارابه، یک نیزه دار، و یک تیر انداز. در زمان حکومت ژوZhou از 256 تا 1027 قبل از میلاد، خاندان سلطنتی در مسابقات تیر اندازی شرکت میکردند که با مراسم جشن و موسیقی و ... همراه بود. گسترش در آسیا هنگامی که چینی ها در قرن 6 میلادی ژاپنیها را با تیر اندازی آشنا کردند، این مساله تاثیر برجسته و شگرفی روی رسوم و سنن مردم آسیای شرقی گذاشت. یکی از هنرهای رزمی ژاپنیها به نام Kyujutsu (کمان و نیزه) که امروزه در این کشور با نام کیودو (Kyudo)یکی از روشهای کمان داری است، از ورود تیر اندازی در همان دوران سرچشمه گرفته است. کیدوی مدرن و پیشرفته یکی از متدهای پیشرفت و بهبود فیزیکی، ذهنی و روحی است. تیرادازی زنان تیراندازی زنان - دهه 40 میلادی در دوران Greco-Roman، کمان و نیزه بیشتر برای شکار و کارهایی از این قبیل مورد استفاده قرار می گرفت تا جنگ و ستیز و خونریزی! تیراندازان در مواقع دیگر سال در کار گاه های کوزه گری و سفالگری دیده میشدند. البته این شاخه ورزشی به سرعت در آسیای شرقی و کشورهای مجاور آن توسعه یافت. آشوریها و پارتها جزو کسانی بودند که در توسعه این ورزش رزمی گامهای بلندی برداشتند. از آتیلا اسطوره تیر و کمان در سده های پیشین، هنوز به نیکی یاد می شود. اساطیر تیر اندازی در قرنهای پیشین محبوبیت تیر اندازی به قدری بود که حتی تاثیر آن را در ادبیات قومی و شعر سرایی هم میتوان دید. حتی در تصویر سازیهایی مانند رابین هود که از معروفترین و مطرحترین چهره های این عرصه به شمار میرفت.مراجع مختلف و متعدد در خصوص تیر اندازی حاکی از وجود داستانها و افسانه های گوناگونی در ادبیات کهن یونان است. اوليسز (Ulysses) قهرمان حماسه اوديسه منسوب به هومر (Homer) شاعر نابيناي يوناني در کتاب بیستم یکی از بهترین نمونه های این افسانه ها است. اولیسز به واقع یکی از قهرمانان تیر اندازی در اساطیر است. پنه لوپه (زوجه اودیسوس) فکر میکرد که همسرش بعد از 20 سال غیبت پس از جنگ بزرگ تروا (Troy) هرگز باز نمی گردد. خواستگاران فراوانی او را احاطه کرده بودند، اما بالاخره اولیسز از جنگ تروا بازگشت و در قالب یک چوپان به زندگی اش ادامه داد و با استفاده از تیر و کمان و مهارتش در این رشته توانست به همسرش خبر دهد که چه کسی است!! ادبیات انگلیس همچنان به اسطوره های خود در این رشته و تاثیر آن در ادبیات کهن کشور افتخار می کند. هدف یا سیبل تیراندازی هدف یا سیبل تیراندازی تاسیس فدراسیون جهانی اولین رقابتهای رسمی و سازمان دهی شده تیراندازی در فینسبری (Finsbury) انگلستان در سال 1583 برگزار شد که حدود 3000 شرکت کننده داشت. در طول جنگ 30ساله سالهای 1618 تا 1648 که استفاده از سلاح های آتش زا باب شده بود، تیر و کمان دیگر کاربرد چندانی نداشت و کم کم به یک ورزش و رقابت هیجان انگیز و سرگرم کننده تبدیل شد. بدنه اصلی سازمان تیر اندازی بین المللی با نام فدراسیون تیر اندازی (FITA) در تاریخ 4 سپتامبر 1931 در لهستان با حضور 7 کشور (فرانسه، چک، سوئد، لهستان، مجارستان، ایتالیا و ایالات متحده آمریکا) تاسیس شد. پس از آن با انجام مسابقات زیر نظر اتحادیه رسمی پس از مدتی این رشته به بازیهای المپیک هم راه پیدا کرد. به طوریکه به سرعت برایش قوانین جهان وضع کردند و رقابتهای قهرمانی آن هم شهرت جهانی پیدا کرد. وب سایت رسمی فدراسیون جهانی تیراندازی: http://www.archery.org/ وب سایت رسمی فدراسیون تیراندازی با کمان جمهوری اسلامی ایران http://www.iran-archery.ir/fa /

حالا باز هم بگین اسرائیل اسرائیل هی تهدید می کنه ولی امارات رسما داره خاک کشور رو میگیره!!!! :mrgreen: :mrgreen:

داش علی اون خوش تیپه خودتی؟؟ :mrgreen:

ببخشید کلت ام 4؟؟؟؟ :mrgreen:

مالی نیست!!همون نفر بر های خودمون!با بچه ها میریم پنچرش می کنیم!! :mrgreen: :mrgreen:

مقامات اکراینی ادعا کرده اند که از این کشور، در سال 2001 ، 12 فروند موشک کروز دور برد به مقصد ایران و نیز 6 فروند از این موشک ها به مقصد چین خارج شده است . آنها همچنین مدعی شده اند که این موشک ها بدون کلاهک هسته ای به این دو کشور فروخته شده اند. این موضوع اولین بار سال گذشته، در مجله انگلیسی "فایننشیال تایمز" عنوان شد و پس از آن در رسانه های دیگر نیز تکرار گردید. این گزارشات همچنین مدعی هستند که یک سال و نیم پیش، با اخطار مقامات امنیتی اکراین یک بازرگان روسی بازداشت شد که گمان می رود مسوول اصلی این معامله تسلیحاتی بوده باشد. در ادامه گزارشی که می خوانید مطلبی است بر مبنای همین ادعا که در یک نشریه اسرائیلی درج شده است. به طور کلی به نظر می رسد کارشناسان نظامی و مطبوعات خارجی به ویژه اسرائیلی با دقت زیادی توان دفاعی ایران را زیر نظر داشته و احتمالات مختلف را در مورد توان دفاعی ایران مورد محاسبه و بررسی قرار می دهند. این در حالی است که محافل کارشناسی و رسانه های تخصصی ایرانی از ارزیابی صحیح و دقیق توان نظامی اسرائیل به عنوان نخستین تهدید خارجی علیه جمهوری اسلامی ایران غافل مانده اند و لازم است این موضوع بیشتر مورد توجه ناظرین و کارشناسان امر واقع شود: «اکراین اخیرا ادعا کرده است که 12 فروند موشک کروز بلند برد as-15 ساخت روسیه که در اختیار نیروهای دفاعی این کشور بوده به ایران فروخته شده است. این موشک‌های با وزن 1.7 تن و طول 6 متر ، بردی در حدود 3000 کلومتر ( 2000 مایل) دارند . اولین مدل روسی این موشک در سال 1984 وارد سرویس گردید . موشک as-15 توسط دو نوع بمب افکن استراتژبک بلند برد مورد استفاده قرار می گرفته است . توپولف 95 های قدیمی و بمب افکن های مدرن مافوق صوت توپولف 160 . as-15 مشابه موشک های کروز توماهاوک آمریکایی که در جنگ های خلیج {فارس} بسیار مورد استفاده قرار گرفتند، برای پرواز در ارتفاعات پایین طراحی شده و دارای سیستم هدایت داخلی TERCOM ( terrain contoun-motching ) می باشد. و از رادارهایی برای مطابقت اطلاعات سه بعدی عوارض زمینی و محل عبور موشک استفاده می کند . در این سیستم ناوبری نقشه عوارض زمینی در کامپیوتر موشک قرار داده می شود و در حین پرواز با استفاده از رادار این عوارض دیده شده وبا نقشه درون کامپیوتر برای مشخص نمودن موقعیت، تطبیق داده می شود . اگر چه نمونه های جدید موشک کروز توماهاوک که در جنگ اخیر عراق نیز مورد استفاده قرار گرفتند ، با استفاده از سیستم GPS دقیق تر و مقرون به صرفه تر شده اند ، اما هنوز موشکهای as-15 جز سلاح های پیشرفته تری محسوب می شوند که می توانند در صورت پرتاب از فاصله 3000 کیلومتری هدف ، با دقت چند متری به هدف اصابت کنند . موشکهای as-15 روسی برای حمل کلاهک هسته ای با قدرت تخریب 200 کیلوتن در حدود 10 برابر مقدار فرود آمده بر سر مردم ناکازاکی طراحی شدند . بعد از فروپاشی شوروی سابق ، اکراین تعدادی از هواپیماهای tu-160 آماده به رزم در خاک این کشور را به همراه موشک های AS-15 موجود در آنها، پیش خود نگاه داشت . البته بعدا برخی از این هواپیماها به همراه موشک‌هایشان به روسیه بازگردانده شده و مابقی در سال 2001 تحت معاهده کاهش تسلیحات استراتژیک (پیمان استارت 1) ، اسقاط شدند . بر اساس اظهارات مقامات اکراینی، در همین سال یک تاجر روسی به نام "الگ اورلف" 18 فروند از این موشک های کروز را به ایران و چین فروخته که البته بر طبق شواهد موجود این موشکها بدون کلاهک هسته ای بوده اند. موشک as-15 با وجود قدرت تخریب بالایی که دارند برای عملیاتی شدن و پرتاب، نیازمند آموزش و تخصص لازم هستند . ایران در حال حاضر بمب افکن های استراتژیکی مانند tu-95 یا tu-160 را که برای پرتاب این موشک ها طراحی شده اند ، ندارد . کارشناسان خارجی معتقدند حتی اگر بتوانند به طریقی یکی از بمب افکن های تاکتیکی su-24 خود را برای حمل این موشک ها ی سنگین وطویل آماده کنند ، بعید به نظر می رسد که قادر به استفاده و به روز رسانی سیستم پیچیده TERCOM این موشک ها باشند و یا برای حل مشکلات این سیستم، آن را با سیستم هدایت GPS جایگزین نمایند. حتی در چنین حالتی نیز آمریکا امکان آن را دارد که سیستم GPS غیر نظامی را در محودوه مناطق جنگی در مواقع لزوم غیرفعال سازد. به نظر این کارشناسان راه حل دیگر ایران، استفاده از هواپیماهای بزرگ مسافربری برای حمل این موشک هاست. این موشک ها حتی اگر از حوزه ایران هم پرتاب شوند ، به آسانی به کشور های خاور میانه از جمله اسرائیل و نیروهای آمریکایی مستقر در منطقه برخورد خواهند کرد . البته این قابلیت تنها مختص as-15 های ایران نیست ، بلکه موشک بالستیک شهاب 3 ایران که هم اکنون عملیاتی شده نیز ، دارای برد کافی برای رسیدن به اهداف مورد نظر می‌باشد . تعداد زیادی از کشورهای اروپایی از جمله ایتالیا ، یونان و آلمان از جمله هدف های بالقوه ایران می توانند باشند که در صورت استفاده از بمب افکن هایی تظیر su-24 وافزایش برد موشک ، کشورهای دیگری مانند فرانسه ،اسپانیا و انگلستان و در یک کلام تمام اروپا نیز در لیست اهداف بالقوه ایران قرار خواهند گرفت . به نظر متخصصین نظامی مقابله و دفاع در برابر موشک های کروز کار ساده ای نیست . چون این موشکها با وجود اینکه با سرعت نسبتا کم ( مافوق صوت ) حرکت می کنند، ولی در مقابل در ارتفاعات بسیار کم (چند متری زمین) پرواز می‌کنند، لذا تشخیص وردیابی آنها توسط رادارهای زمینی واقعا مشکل است. استفاده از رادارهای هوایی ممکن است کمی به این موضوع کمک کند اما رهگیری یک موشک 6 متری که در ارتفاعات پایین پرواز می کند نیز، به هیچ وجه آسان نیست . اگر هشدار به درستی داده شود جنگنده هایی نیز می توانند با تاکتیکی مشابه آنچه خلبانان انگلیسی در جنگ جهانی دوم برای انهدام موشک های کروز v-I آلمان استفاده می کردند این موشک ها را رهگیری و نابود نمایند . البته بدیهی است که این موشک های کروز مدرن، سریعتر و در ارتفاعات پایین تر از v-I آلمانی پرواز می کنند. نکته جالب توجه در مورد تکنولوژی کروز، استفاده از موشک های Seersucker از سوی رژیم بعثی در طول جنگ دوم عراق بود. جالب آنکه سیستم های پدافند پاتریوت مستقر در کویت، همه 9 فروند موشک بالستیک کوتاه برد عراق را منهدم کردند اما موفق به رهگیری حتی یک فروند از 5 فروند موشک کروز seersucker عراق نیز نشدند . این موضوع اهمیت فوق العاده ای دارد چراکه موفقیت این موشک ها در منطقه ای اتفاق افتاد که به شدت و با پیچیده ترین سیستم های پدافندی و در شرایط آماده به رزم محافظت می شد. به همین جهت، علی رغم موانعی که ایران در عملیاتی کردن این موشک ها با آن روبرو است، کارشناسان غربی معتقدند اگر موشک های ایران به کلاهک های نامتعارف مجهز شوند به یک سلاح تهدیدآفرین واقعی تبدیل خواهند شد.» منبع:تبیان نوشته شده توسط هادی اکبری موضوع مطلب :‌ اخبار جنگ افزار

مطالب مفیدی بود!!! اگه ما بخواهیم از این موشک ها استفاده کنیم پول زیادی از کشور خارج می شه! راستی شنیده بودم میشه نور هم از اونا شلیک کرد!راستی اگه زیر دریایی با چینی ها بسازیم(چون چینی ها خیلی زیر دریایی های بی صدایی می سازن) و بتونیم کلاسی تولید کنیم که موشک های بالستیک مثل قدر رو حمل کنه؟؟؟ این جوری اگه به نزدیک های کانادا از طریق روسیه برسیم امریکا رو زدیم!!! :mrgreen: :mrgreen:

خانواده ی بمب های MK بمب اولین سلاح هوا به زمین واقعی بود که توسط هواپیماها بر ضد اهداف زمینی به کار گرفته شد. در ساده ترین تعریف بمب یک محفظه یا پوسته آیرودینامیک است که در آن مواد منفجره قرار داده شده است. محفظه بمب به این دلیل آیرودینامیک ساخته می شود که بعد از رها سازی بمب، حرکت سقوطی آن پایدار شده و حدالمقدور نزدیک به هدف اصابت نماید. در کل یک بمب کلاسیک یا معمولی سلاحی بالستیک محسوب می شود، این بدان معنی است که بعد از رها شدن بمب تنها نیروی موثر بر آن جاذبه یا گرانش زمین می باشد. یکی بمب معمولی هیچ سیستم پیشرانی ندارد و تنها جاذبه زمین است که باعث سقوط و حرکت آن می شود. همچنین بمب های کلاسیک از هیچ سیستم هدایتی بهره نمی برند و پس از رها شدن مطابق شرایط و قواعد بالستیک به نقطه ای از زمین برخورد می کنند. به همین دلیل معمولا به بمب های غیر هدایت شونده، دامب بمب (Dumb Bomb) می گویند. از جنگ جهانی اول تا این زمان تعداد زیادی دامب بمب توسط کشورهای مختلف طراحی، تولید و ساخته شده است. دامب بمب ها معمولا بر مبنای وزنشان طبقه بندی می شوند، یکی از خانواده های مشهور دامب بمب ها MK80 می باشد. این سری از دامب بمب ها توسط نیروی دریایی آمریکا طراحی شده و در حال حاضر نیروی هوایی آمریکا و بسیاری از کشورهای هم پیمان از آن استفاده می کنند. MK81 کوچکترین عضو این خانواده است که وزن آن 250 پوند (113 کیلوگرم) است، MK82 یک بمب 500 پوندی (227 کیلوگرمی)، MK83 ،1000 پوندی (454 کیلوگرمی) و در نهایت MK84 بمبی به وزن 2000 پوند (907 کیلوگرم) می باشد. در سیستم معرف (نام گذار) زرادخانه ی آمریکا، بمب های غیر هدایت شونده با پیشوند BLU (Bomb Live Unit) نام گذاری می شوند. به عنوان مثال MK84 نام معرفش، BLU-109 می باشد. کشورهای دیگر نیز در ساخت و توسعه ی دامب بمب ها، خانواده ی MK80 را به عنوان یک استاندارد پذیرفته اند. به عنوان مثال انگلستان و روسیه نیز از مبنای وزنی خانواده MK80 تبعیت کرده و دامب بمب هایی به وزن 500 و 1000 پوند تولید می نمایند. نمونه ای از بمب های قابل هدایت Tank203 نصب شده بر روی هواپیما F15 منبع: ماهنامه جنگ افزار نویسنده: مهندس یاشا محمدی رفیع

هنگامی که پس از حمله ژاپنی ها به پرل هاربر (دسامبر 1941) آمریکا وارد جنگ جهانی دوم شد، رنجرهای آمریکایی نقش بزرگی در عملیات های ویژه بازی کردند. برای افسران نیروی زمینی آمریکا که در پایگاه های بریتانیایی بودند به زودی آشکار شد که آنها واحدی مانند کماندوهای بریتانیا در اختیار ندارند. سرلشگر تروسکات رابط نیروی زمینی آمریکا با ستاد مشترک بریتانیا در ماه می 1942، طرحی را به ژنرال جورج مارشال پیشنهاد کرد که تشکیل چنین واحدی را تشویق کرد. از آنجا بود که رنجرهای آمریکایی معادل کماندوهای بریتانیایی شکل گرفتند. دستور تشکیل چنین واحدی به سرعت صادر شد و اولین گردان رنجر نیروی زمینی ارتش آمریکا تشکیل شد. نام رنجر از آنجا انتخاب شد که باور عمومی بر این بود که واژه "کماندو" به بریتانیایی ها تعلق دارد. تروسکات چنین اعتقاد داشت: «شایسته بود سازمانی که مقدر بود اولین واحد زمینی آمریکایی باشد که در اروپا با آلمانها وارد پیکار شود رنجر نامیده شود؛ چرا که در نهان آنها شجاعت، ابتکار، قصد، ناهمواری، توانایی رزمی بالایشان را نشان دادند.» اولین فرمانده رنجرها سروان اورلاندو داربی فارغ التحصیل وست پوینت بود. به داربی برای سازماندهی واحد جدید تنها چند هفته زمان داده شد. هزاران سرباز پیاده نظام درخواست ملحق شدن به واحد جدید را دارند.تعداد کمی از آنها استانداردهای سخت رنجرها را شامل می شدند. اولین گردان رنجر رسما در 19 ژوئن 1942 شروع به کار کرد. واحد جدید در مرکز آموزش کماندویی "آشنسری" در اسکاتلند دوره دید. در آنجا کماندوهای بریتانیایی 600 تازه کار را آموزش می دادند. 500 نفر دوره را تمام کردند، یک سرباز کشته شد و چند نفر در تمرین با مهمات واقعی صدمه دیدند. رنجرها رسما آماده کارزار بودند. 49 رنجر برای حمله به "دیپ" انتخاب شدند. آنها اولین سربازان آمریکایی بودند که در برابر آلمانها بر روی زمین جنگیدند. 3 نفر از آنها کشته شدند. از آجا به بعد، رنجرها به شمال آفریقا جایی که پیکان حمله خود را متوجه "بندر آرزو" در الجزیره کردند رفتند. موفقیت این حمله، راه اولین لشکر پیاده نظام را برای حمله موفق و اشغال "اوران" صاف کرد. اولین واحد تشویق نامه ای از ریاست جمهوری در 31 مارس 1943 زمانی که "الگوتر" را تصرف و پاکسازی کرد و توانست 200 اسیر بگیرد، دریافت کرد. چگونگی شکل گیری رنجرها رنجرها نقشی کلیدی در حمله به سیسیل و حرکت به سرزمین اصلی ایتالیا در سال 1943 بازی کردند. آنها در "مونت کاسینوی" جنگیدند. در ژانویه 1944، رنجرها در جریان ضد حمله آلمانها در ایتالیا متحمل تلفات سنگینی شدند. رنجرها در طی قتل عام بزرگ در "ساحل اوماها" در روز دی تصرف نرماندی شهرت بیشتری کسب کردند. بیشتر، پیاده شدن در این ساحل با پیاده شدن در 4 ساحل دیگر در آن روز مقایسه می شود. رنجرها سخت ترین اهداف زمینی را داشتند. "نقطه دو هاک" استحکامات سنگینی داشت و آلمانها دفاع خود را بر فراز صخره هایی قرار داده بودند که در ساحل های دیگر چنین صخره هایی وجود نداشت. هنگامی که بیشتر تانک های دوپلکس در دریا غرق شد، آمریکایی ها ضربه بزرگی خوردند. قدرت آتش این تانک ها که باید رنجرها را در برابر مسلسل های آلمانی در نقطه ی دو هاک پشتیبانی می کرد از دست رفت. بنابراین، رنجرها به تله افتادند و مجبور شدند بدون بهره گیری از پشتیبانی زرهی از صخره بالا بروند. سختی وظیفه ی رنجرها در ساحل اوماها به بهترین وجه توسط ژنرال عمربرادلی بیان شده است: «به هیچ فرماندهی چنین عملیات نومیدانه ای داده نشده بود.» رنجرها همچنین جنگ در شرق دور را نیز تجربه کردند. پس از حمله به خطوط دفاعی ژاپنی ها در جزایر "دینه گات"، آنها اولین سربازان آمریکایی بودند که به فیلیپین بازگشتند. آنها سه روز قبل از نیروهای اصلی آمریکایی (اکتبر 1944) پیاده شدند و به سرعت اهدافشان را تصرف کردند. در "لوزون"، رنجرها در عملیاتی شرکت کردند که بسیاری آن را یکی از متهورانه ترین عملیات نظامی تاریخ آمریکا می دانند. رنجرها 500 نفر از کسانی را که در راهپیمایی مرگبار و ننگین "باتاآن" شرکت داشتند را در عملیاتی که 30 مایل پشت خطوط دشمن انجام شد نجات دادند. به علاوه نجات آنان، رنجرها بیش از 200 نفر از نگهبانان آنها را کشتند و از دست سربازان ژاپنی که برای گرفتن آنها اعزام شدند گریختند و به سلامت به خطوط خودی بازگشتند. مدارک اشاره می کنند که این 500 اسیر چون مانع عقب نشینی ژاپنی ها شده بودند، نزدیک بود که اعدام شوند. رنجرها همچنین نقش مهمی در اشغال مانیل بازی کردند. هنگامی که خبر بمباران هیروشیما و ناکازاکی رسید، آنها خود را آماده می کردند تا به خاک اصلی ژاپن یورش برند. نوشته شده توسط هادی اکبری موضوع مطلب :‌ ارتش ها و نيروهای مسلح

امید وارم دیگه کسی اسم خودش رو جای نویسنده ننویسه. خیلی ممنون از اطلاعاتتون.

مقدمه موشک کروز که اسم خود را از تعریف پرواز کروز برای هواپیما گرفته است به موشکی گفته می‌شود که بیشتر مسیر خود را در حالت پایدار و نزدیک به زمین طی می‌کند. چنین موشکی توانایی بالایی در حمل سرجنگی‌های سنگین برای حمله به اهداف زمینی داشته و یکی از تسلیحات مهم و راهبردی بسیاری از ارتش‌های جهان است. موشک کروز یک موشک بلندبرد با توانایی پرواز در ارتفاع پایین است. این گونه موشک‌ها معمولا از پیشرانش جت برای پرواز استفاده می‌کنند که به موشک اجازه می‌دهد به صورت ممتد و در مدت زمان طولانی پرواز کند. از نقطه نظر پیشرانه و تولید نیروی برآ این موشک شباهت بسیار زیادی با هواپیما داشته و میتوان آن را هواپیمای بدون خلبانی نامید که هدف اصلی از طراحی و ساخت آن حمل سرجنگی‌های معمولی یا حتی هسته‌ای با قدرت نابودی بالا در فاصله طولانی است. موشک‌های کروز جدید معمولا با سرعت مافوق‌صوت مشابه هواپیماهای بدون خلبان و در ارتفاع پایین پرواز می‌کنند. همین امر شناسایی و نابودی آنها با سامانه‌های شناسایی عادی چون رادار و پدافندی عادی را مشکل می‌سازد. به همین دلیل بسیاری از کشورها برای ساختن ابزارهایی که توانایی مقابله با این موشک‌ها را داشته باشد، تلاش می‌کنند . با توجه به توانایی این موشک‌ها در شناسایی و نابودی اهداف خاص و تعیین‌کننده نظامی، جلوگیری از کارکرد حتی یک موشک کروز می‌تواند در نتیجه نبرد تاثیر فراوانی ایجاد کند. در بسیاری موارد برای مقابله با یک سلاح می‌توان از نقاط قوت آن استفاده کرد. در واقع نقطه‌ی قوت سلاح در عین حال نقطه‌ی ضعف آن سلاح نیز دانسته می‌شود. موشک کروز نیز از این قاعده مستثنی نیست. با شناخت کامل روش‌هایی که موشک کروز برای ناوبری و هدایت استفاده می‌کند، می‌توان روش‌هایی برای مقابله با آن جستجو کرد. روش‌های شناسایی و ره‌گیری موشک کروز موشک‌های کروز همانند هر وسیله پرنده توسط رادارهای معمولی قابل ره‌گیری است. البته به دلیل جثه‌ی کوچک این موشک و اینکه در ارتفاع کم و با سرعت زیاد پرواز می‌کند، ردیابی آن اندکی سخت‌تر به نظر می‌رسد. موشک‌های کروزی که در طول جنگ جهانی اول و بعد از آن ساخته شده‌اند نسل اولیه این موشک‌ها را تشکیل می‌دادند و تا حدود 70 درصد تلفات داشته‌اند. آسیب‌پذیری بالای آنها در درجه اول به خاطر مسیر مستقیم آنها بود که باعث می‌شد که این موشک‌ها به راحتی توسط رادارها شناسایی و توسط پدافند هوایی مورد هدف قرار گیرند. در آن زمان سرعت این موشک‌ها از هواپیماهای جنگنده به مراتب کمتر بود و یک هواپیمای جنگنده می‌توانست آنها را به راحتی نابود سازد. اما در حال حاضر با پیشرفت‌هایی که در طراحی و تولید این گونه موشک‌ها صورت گرفته می‌توانیم موشک کروز را پرنده‌ای در نظر بگیریم که در ارتفاعی در حدود یک دهم ارتفاع پروازی موشک V-1 (نخستین موشک کروز) پرواز می‌کند و مسیر مستقیم خود را به تغییر ارتفاع به یک خط شکسته در صفحه تبدیل می‌کند. در طراحی‌های جدید برای کم شدن احتمال ردیابی توسط رادار سعی شده است که در این موشک‌ها کم شدن سطح مقطع راداری مورد توجه قرار بگیرد. همچنین از مواد جاذب امواج رادار در بدنه‌ی موشک نیز استفاده شده است که امواج راداری را منعکس نکنند. در موشک‌های کروز امروزی سطح مقطع راداری در حد یک صدم متر مربع است که مقدار بسیار کمی برای ردیابی می‌باشد. همین باعث شده که ردیابی موشک‌های کروز جدید توسط رادارها به سختی صورت گیرد. در کشورهای پیشرفته که جلودار صنعت موشکی در هوافضای جهانی می‌باشند، نابود کردن موشک کروز توسط یک سامانه‌ی پدافندی سه مرحله‌ای صورت می‌گیرد. در ادامه به دنبال آنیم که مختصری در مورد این سامانه شرح دهیم. سامانه‌ی پدافند سه مرحله‌ای این سامانه از سه مرحله به شرح زیر تشکیل یافته است: - مرحله اول : آشکارسازی و شناسایی هدف - مرحله دوم :ره‌گیری و قفل بر روی موشک کروز - مرحله سوم : نابودسازی با آتش کردن بر روی موشک در مورد موشک کروز، مهمترین مرحله آشکارسازی است. زیرا افزون بر یک سطح مقطع کم راداری بیشتر موشک‌های کروزی که ساخته می‌شوند برای نیروی محرکه خود از موتورهای جت توربوفن معمولی استفاده می‌کنند که گرمای کمی تولید می‌کنند. در نتیجه امکان آشکارسازی آنها با استفاده از حسگرهای حرارتی بسیار کم است. حتی اگر در فواصل کوتاه بتوان حرارت منتشر شده از موتور را با کمک حسگرهای فروسرخ تشخیص داد به دلیل سرعت موشک کروز در برد و ارتفاع کم امکان نشان دادن واکنش برای بسیاری از پایگاههای پدافندی وجود ندارد. برای آشکارسازی یک موشک کروز باید از راداری در ارتفاع بالا و یا راداری که در ماورای افق در حال پرواز باشد (همچون هواپیمای آواکس)، استفاده کرد. چنین راداری باید برد زیادی داشته باشد و بتواند موشک کروزی را که در ارتفاع کم پرواز می‌کند و در خط دید رادار زمینی نیست شناسایی کرده و اطلاعات آن را به ایستگاه پدافند زمینی ارسال کند تا آمادگی لازم برای اقدامات پدافندی صورت گیرد. چنین راداری می‌تواند موشک‌های کروزی که سطح مقطع راداری پایینی دارد را به راحتی شناسایی کند. راداری که برای شناسایی موشک کروز مورد استفاده قرار می‌گیرد باید یک رادار رزونانس باند فرکانس بالا باشد (مانند رادار وی اچ اف) که فرکانس آن بین 30 تا 300 مگاهرتز باشد. روش های مقابله در سال‌های اخیر موشک‌های کروز از مهمترین تسلیحات مورد استفاده توسط ارتش امریکا و دیگر ارتش‌های بزرگ دنیا بوده است. مقابله با موشک کروز و بررسی روش‌هایی که بتوان با استفاده از آن موشک کروز مهاجم را نابود کرده و یا از کار انداخت برای ایجاد یک سامانه‌ی پدافندی، حیاتی است. به‌طور کلی روش‌هایی که با استفاده از آن می‌توان با موشک کروز مقابله کرد به دو دسته کلی تقسیم می شوند: - روش اول: در این روش موشک تحت عنوان پرنده‌ی مهاجم مورد حمله قرار می‌گیرد(روش سخت). - روش دوم: در این روش موشک تحت عنوان یک سامانه‌ی الکترونیکی هدف اختلالات راداری قرار می‌گیرد(روش نرم). روشهای سخت نخستین راهی که برای مقابله با موشک کروز به نظر می‌رسد نابودسازی آن با استفاده از تسلیحات معمولی چون توپخانه‌ی ضدهوایی و یا مسلسل‌هایی با کالیبر زیاد است. چنین تسلیحاتی باید بتوانند به طور خودکار هدف را جستجو و شناسایی و تعقیب کنند و در موقعیت مناسب با گشودن آتش به سمت آن موشک را به صورت کامل منهدم کنند. در عین حال باید بتوانند پرنده مهاجم را از پرنده خودی تشخیص دهند. سلاح 20 میلیمتری خودکار MK-15 فالاکس، سلاحی از این دسته است که برای مقابله با اجسام پرنده‌ی مهاجمی که به سمت کشتی می‌آیند، طراحی و ساخته شده است. چند قبضه از این سلاح می‌تواند در نقاط مختلف و حساس یک ناو جنگی نصب شود و در صورت نزدیک شدن موشک کروز و یا هواپیما رادار جستجوگر اطمینان ‌یابد که هواپیما و یا موشک نزدیک‌شونده مهاجم است؛ سپس رادار ره‌گیری مسیر اصلی آن را تشخیص داده و با رسیدن موشک به یک فاصله معین شلیک به سوی آن آغاز می‌شود. با شروع مرحله نابودسازی پرنده‌ی مهاجم، مسلسل چرخان این اسلحه در هر دقیقه بین 3000 تا 4500 گلوله 20 میلیمتری حاوی تنگستن و یا اورانیوم ضعیف شده به سمت هدف پرنده شلیک کرده و تا نابودی کامل هدف شلیک را ادامه می‌دهد. برای مقابله با موشک‌های کروز همچنین میتوان از موشک‌های پدافندی نیز استفاده کرد. تفنگ 20 میلیمتری MK-15 فالاکس و اجزای آن در سال 1996یک موشک کروز را با استفاده از سامانه‌ی موشکی زمین به هوای پاتریوت متصل به آن مورد اصابت قرار داد که حاکی از امکان استفاده از موشکهای زمین به هوای تاکتیکی بر علیه موشک‌های کروز مهاجم بود. موشک پاتریوت یک موشک زمین به هوای قدرتمند ساخت امریکاست که تا کنون در سه نسخه مختلف ساخته شده است. آخرین نسخه‌ی آن با سه ماخ سرعت دارای 15 کیلومتر برد است و می‌تواند با استفاده از فیوزهای مجاورتی و یا ضربه‌ای هدف را نابود کند. در آخرین ویرایش این موشک با توانایی‌های پیشرفته از فناوری جدیدی همانند سرراداری پیشرفته و بدنه کامپوزیتی جدید استفاده شده است. افزون بر پاتریوت به طور مشخص میتوان به سامانه‌ی موشکی تور-ام-1 اشاره کرد که توانایی درگیری با موشک‌های کروز را دارد. روشهاي نرم روش دیگری که برای مقابله با موشک‌های کروز مورد استفاده قرار می‌گیرد و بیشتر مبتنی بر عدم درگیری فیزیکی با موشک کروز و گمراه کردن و یا اختلال در نحوه کارکرد آن است. این روش‌ها را می‌توان تحت عنوان روش‌های‌نرم طبقه‌بندی کرد. یکی از مهم‌ترین روش‌هایی که به عنوان روش نرم شناخته می‌شود، به جنگ الکترونیک معروف است. جنگ الکترونیک بیشتر موشک‌های کروز از سامانه‌ی موقعیت‌یابی جهانی (GPS) برای ناوبری استفاده می‌کنند. می‌توان از همین مشخصه برای گمراه کردن موشک کروز استفاده کرد و با ایجاد اختلال در امواجی که از طریق ماهواره‌ها صادر می‌شود، موشک را گمراه کرد و یا به آن آدرس غلط داد. ماهواره‌های GPS سیگنال‌های خود را در دو باند ماکروویو و یا فرکانس‌های باند ال ارسال می‌کنند. به دو طریق می‌توان در این سیگنال‌ها ایجاد اختلال کرد. یکی از طریق اخلالگرهای باند پهن که بدون توجه به محتوای اطلاعات بر روی اطلاعات ارسالی، پارازیت ایجاد می‌کنند و به آنها اخلالگرهای غیرهوشمند می‌گویند؛ و دیگری آن دسته که با توجه به سیگنالی که به گیرنده ارسال می‌شود موقعیت نادرستی را به گیرنده ارسال می‌کنند. در این روش گیرنده اطلاعات خطادار و یا پارازیت در سامانه تشخیص خود را مشاهده نمی کند، ولی موقعیتی که به آن داده شده غلط بوده و باعث عدم موفقیت آن می‌گردد. این منابع ارسال سیگنال می‌توانند به صورت پایگاه زمینی، شناور و یا هوایی از طریق کشتی و هواپیما و یا بالن سیگنال ارسال کنند. افزودن بر مقدار خطای ایجاد شده در سامانه‌ی ناوبری موشک در مراحل نهایی نیز میتواند موشک را گمراه‌تر کند. با ایجاد شرایطی چون گرد و خاک و یا طوفان‌های مغناطیسی مصنوعی نیز می‌توان در سامانه‌ی هدف‌یابی نهایی موشک اختلال ایجاد کرد. البته در مقابل موشک‌های بسیار پیشرفته این روش‌ها عملی نیست، چون ممکن است در این موشک‌ها هدف توسط یک نقطه مرجع زمینی برای سامانه تعریف شده باشد. منبع: تبیان نوشته شده توسط هادی اکبری موضوع مطلب :‌ تسليحات دوربرد

دمشون گرم خدایی!!!زدن لهشون کردن!!! روحشان شاد یادشان گرامی

یعنی مانند بمب اتم زنجیره ای هست؟؟؟ یا مثل یک جرقه در انبار بنزین؟؟

اقا یکی ضد ماده رو کاملا توضیح بده لظفا

مقدمه یکی از قدیمی ترین هنرهای رزمی بدون هیچ شکی وشو می باشد. محل تولد وشو کشور چین است و می توان گفت که وشو از تلفیق همه ی هنرهای رزمی سنتی و باستانی چین بوجود آمده است. وشو از دو کاراکتر چینی تشکیل شده است؛ wu که معنی نظامی یا رزمی وی دهد و shu که به معنی هنر یا مهارت می باشد. پس هنر مبارزه ترجمه ی مناسبی برای وشو می باشد. پیدایش وشو همانند بسیاری دیگر از هنرهای رزمی به دلایل دفاعی بوده است، هدف افراد از یادگیری وشو دفاع از خود، خانواده و یا کشور در برابر مهاجمین و دشمنان بوده استو در این راستا طیف گسترده ای از حرکات ابداع شد. اما نکته قابل توجه این است که بسیاری از هنرهای رزمی در همان محدوده حرکات رزمی باقی مانده و پیشرفتی نکرده اند، اما وشو جزو معدود هنرهای رزمی است که علاوه بر پیشرفت در حرکات جسمی در زمینه ی کسب توانایی های روحی و فکری نیز موثر و مفید می باشد. امروزه وشو بصورت جهانی درآمده و فقط منحصر به کشور چین نیست و مردم کشورهای مختلف برای سلامتی و قهرمانی این رشته ی ورزشی را تمرین می کنند. در وشو به دو شکل کار می شود: 1. زمینه ی تالو (اجرای فرم های سنتی چینی بصورت زیبا به همراه حرکات ژیمناستیکی) 2. زمینه ی سانشو (مبارزه آزاد بر روی رینگ با استفاده از دستان، پاها و زیرگیری) زمینه ی تالو دارای چهار سبک معروف جهانی است که معمولا در مسابقات بین المللی دارای رده های قهرمانی است: 1) سبک چانگ چوآن: به این سبک در چین مشت بلند می گویند که در مناطق شمالی چین ابداع شد. حرکاتی با سرعت و انعطاف بالا در این سبک وجود دارند که معمولا به همراه دویدن های کوتاه و بلند انجام می شود. 2) سبک نان چوآن: یا مشت کوتاه که در مناطق جنوبی چین ابداع شد و بخاطر داشتن مشت های سریع و انجام حرکات فرم درجا این لقب را گرفته است. 3) سبک تای چی چوآن: مشت تنفسی نام این سبک است که تنفس ریتمیک همراه و هماهنگ با حرکات فرم از ویژگی های این سبک می باشد. هنر رزمی تای چی چوآن از سبک های درونی است که بر خلاف دو سبک گفته شده در بالا بر روی روح و روان کار می کند که در روند تمرین این سبک جسم نیز ساخته شده و هنرجو را به سطح بالایی از سلامتی و آمادگی جسمانی می رساند. امروزه این هنر رزمی را در سراسر جهان به خاطر سلامتی جسمانی و روانی و برای رسیدن به آرامش روحی انجام می دهند. به طور کلی حرکات سبک تای چی آرام و نرم و یکنواخت بدون وقفه بوده که به قول چینی ها مانند ابرهای شناور و آبهای روان است. تای چی دارای پنج سبک درونی است که همگی از استیلهای تای چی به حساب می آیند: 1- استیل یانگ 2- استیل چن 3- استیل وو 4- استیل سان 5- استیل هائو زانگ. همچنین دارای سبک معروف و منحصر بفرد در زمینه ی دفاع شخصی و مبارزه می باشد که علاوه بر این انجام این تمرینات کمک شایانی به بیداری نیروی درونی و جاودانی در انسان می کند. به این سبک "تویی شو" یا رد و بدل کردن دست ها می گویند که در زبان انگلیسی به آن Push hands می گویند. 4) سبک شائولین: سبک معروف و کهن وشو است که یک سبک درونی بیرونی است. یعنی سختی و خشونت دو سبک "چانگ چوآن" و "نان چوآن" و نرمی و پرداختن به درون سبک تای چی را دارد. زیر مجموعه های این سبک بسیار زیاد می باشند که پرداختن به آنها مقوله ای گسترده است که در زیر فقط اشاره ای به تعدادی از سبک های زیر مجموعه شائولین چوآن می شود: 1- تانگ لانگ (مشت ملخ) 2- لوهان (سبک معروف و اولیه ی شائولین) 3- زائو زوی (سبک آدمک مست) 4- فنزی چوآن (مشت لغزشی) و... همانند بسایری از سبک ها، وشو نیز از سلاح های سرد غافل نبوده و از طیف گسترده ای از سلاح های مرگبار به صورت تخصصی بهره می برد. سلاح های مورد استفاده در وشو سلاح های مورد استفاده در وشو را می توان در چهار گروه مورد بررسی قرار داد: - سلاح های بلند (LONG WEAPONS) - سلاح های کوتاه (SHORT WEAPONS) - سلاح های نرم (SOFT WEAPONS) - سلاح های دوقلو (TWIN WEAPONS) سلاح های بلند، سلاحی می باشند که طول آنها از قد یک انسان بلندتر می باشند، برای حرکت و استفاده از این سلاح ها بایستی هر دو دست مورد استفاده قرار گیرد. از جمله سلاح های بلند وشو می توان به "کواندئو"، نیزه دوسر و... اشاره کرد. سلاحی که کوتاه تر از قد یک انسان بوده و معمولا توسط یک دست مورد استفاده قرار می گیرد را در گروه سلاح های کوتاه قرار می دهند. شمشیرهای مورد استفاده در وشو در زمره این سلاح ها قرار می گیرند. منظور از سلاح های نرم معمولا معمولا طنابی است که یک یا دو سر آن به وزنه ای وصل شده است و برای مبارزه در فواصل نزدیک و یا دور توسط یک یا دو دست مورد استفاده قرار می گیرند. زوبین طنابی چینی نمونه ای از این گونه سلاح ها می باشد. سلاح های دوقلو نیز معمولا به صورت جفت مورد استفاده قرار می گیرند. گرزهای دوقلو، شمشیرهای پروانه ای و... نیز نمونه ای از سلاح های دوقلو هستند. در ادامه ی این مقاله بعضی از سلاح های سرد مورد استفاده در وشو را مشاهده خواهید نمود. مجله ی جنگ افزار

لباس نا مرئی که ساخته شد هواپیما و ... هم ساخته می شه. یه جا من شنیدم که یک گروه ایرانی لیزری ساختن که می تونه انسان رو نامرئی کنه؟1 درسته؟؟ icon_biggrin

یک عمل رو رد ارمی گفت.... طوفان سرخ!! می شه یه مقاله کامل ازش بزارین؟؟