ortega68

Members
  • تعداد محتوا

    297
  • عضوشده

  • آخرین بازدید

پست ها ارسال شده توسط ortega68


  1. به گزارش [color=rgb(255,0,0)][b]گروه جهاد و مقاومت مشرق، [/b][/color]در ایام جنگ 33روزه سربازان ارتش صهیونیستی بعد از فراخوان اولیه، در مناطق شمال فلسطین اشغالی رفته و از آنجا در یگان های مختلف تقسیم می شدند.
    در این میان یک گروه از سربازان "تیپ چتربازان"، در روستای " کفر جلعادی" جمع شده و آماده رفتن به داخل خاک لبنان بودند.
    این روستا از یک طرف با مرز لبنان فاصله زیادی نداشته و از طرف دیگر امکانات خوبی هم برای سرویس دادن به سربازهای اسراییلی داشت.
    روز ۱۶ مرداد ماه 1385 در حالی که جنگ وارد روز بیست و پنجم شده بود، افسران و سربازان تیپ چترباز دور هم جمع شده و به استراحت مشغول بودند که ناگهان زمین زیر پای آنها به آسمان بالای سرشان دوخته شد و در کمتر ازیک دقیقه صدای دهها انفجار شدید همه چیز رو درهم کوبید و وقتی که صداهای گوش خراش انفجارها قطع شد، علاوه بر صدای سوت ممتدی که در گوش همه چتربازها پیچیده بود، صدای ضجه و ناله هم فضا رو پر کرد.



    [center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10244/185857_903.jpg[/img][/center]


    [center][color=rgb(0,0,205)][b]كماندوهاي" تيپ چتر بازان" ارتش اسراييل در "كفر جلعادي" از ترس موشك هاي حزب الله به زمین چسبیدند[/b][/color][/center]

    [right][color=#000000]فقط چند دقیقه طول کشید تا داد و فریاد امدادگرها و آژیر آمبولانس ها هم در فضا پیچید و با فروکش کردن گرد و خاک ها می شد قدم به قدم سوراخ های بزرگی را که گلوله های کاتیوشای حزب الله روی زمین درست کرده بود و هنوز از آنها دود بلند می شد، دید.
    بین این حفره های دهن باز کرده، هر چند قدم یک سرباز لت و پار شده اسراییلی روی زمین ولو شده بود. بعضی از آنها دیگه تکون نمی خوردند و آه و ناله چند نفر دیگر هم بلند بود.[/color][/right]

    [center][color=#000000][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10244/185858_263.jpg[/img][/color][/center]

    [center][color=rgb(0,0,205)][b]نمایی از مجاهدین حزب الله در حال شلیک موشک[/b][/color][/center]

    [color=#000000]در نگاه اول می شد حدود ۳۰ نفر را دید که یا روی زمین ریختن یا داشتن کشون کشون خودشون رو به امدادگرها یا آمبولانس ها می رسوندند.
    کفرجلعادی تبدیل به محشری شد که "تیپ چتر بازان" تا آن روز چنین جهنمی را ندیده بود.
    چند ساعت طول کشید تا واحد بهداری ارتش در "کفر جلعادی" آماری رو به واحد حفاظت اطلاعات تحویل داد و آنها هم چند دقیقه بعد میزان تلفات حمله آن روز را به این ترتیب اعلام کردند:
    ۱۲ افسر و سرباز کشته و ۱۸ نفر مجروح[/color]



    [center][color=#000000][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10244/185854_851.jpg[/img][/color][/center]
    [center][color=#000000][color=rgb(0,0,205)][b]عكسي منحصر به فرد از ماجراي "كفر جلعادي" كه اجساد ۷-۸ تا از اسراييلي هاي كشته شده را در آن مي بينيد. در تاریخ اسراييل شاید به اندازه انگشتان دو دست، از این عکس ها نباشد.[/b][/color][/color][/center]


    [color=#000000]بعد از مدتی معلوم شد که ژنرال "گای تسور" فرمانده لشکر ۱۶۲ هم در میان زخمی ها بوده و نزدیک بوده به ضرب موشک های حزب الله راهی جهنم بشه.[/color]



    [center][color=#000000][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10244/185855_787.jpg[/img][/color][/center]
    [center][color=#000000][color=rgb(0,0,205)][b]عكس بالا احتمالا مر بوط به پوتين "ژنرال گای تسور" است چون فقط افسرهای ارتش اسراییل پوتین هایی به این رنگ می پوشند[/b][/color][/color][/center]

    [center][color=#000000][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10244/185856_103.jpg[/img][/color][/center]
    [center]
    [center][color=#000000][color=rgb(0,0,205)][b]تعدادی از چتر بازان كشته شده در " كفر جلعادي"[/b][/color][/color][/center]


    [color=#000000]این عکس را باید کسانی ببینند که خيلي اسراييلی ها رو دست بالا حساب می کنند.
    این نينجاهاي پر هارت و پورت که فقط موقع كشتن زن ها و بچه ها هيبت شير پيدا مي كنند در مقابله با ببرهاي جنگ آوري مثل مجاهدین حزب الله، بايد از تو سوراخ موش ها جمع و جورشون كرد.[/color]
    [color=#000000]بعد از کلی عملیات حفاظتی و پوشش اطلاعاتی منطقه، هنوز صهیونیستها نفهمیدند بچه های حزب الله چطور گرای این مرکز شلوغ و پر تجمع نظامی رو پیدا کرده بودند.[/color]
    [color=#000000]اما ماجرای اون روز به همینجا ختم نشد و موشک های دور برد حزب الله به نام "رعد۲" ، شهر حیفا رو ۱۰-۱۱ بار لرزوند و ۱۰-۱۲ تا کشته و مجروح هم در آنجا روی دست صهیونیست ها گذاشت.
    آمار کشته ها و خسارت های اسراییل تو این روز اون قدر بالا بود که هنوز هم از آن روز به عنوان یکی از روزهای شوم اسراییل یاد می کنند.[/color]

    [color=#000000][url="http://www.mashreghnews.ir/fa/news/137053/ضیافت-مرگ-در-کفر-جلعاد-تصاویر"]http://www.mashreghn...فر-جلعاد-تصاویر[/url][/color]
    • Upvote 3

  2. جناب اشتوکا اگر ممکنه انفجاری که منجر به ترور رفیق حریری شد را مورد بررسی قرار بدید چون اون هم یک انفجار بسیار قوی بود که تا اونجا که من اطلاع دارم معادل یک تن تی ان تی بود عکس ها و فیلمهاش هم در نت موجوده و همینطور نسبت به الباقی موارد این حادثه متاخر هست که میتونه معیار بهتری باشه

  3. به گزارش[color=#FF0000] [/color][url="http://www.mashreghnews.ir/fa/services/11"][b]گروه دفاع و امنیت مشرق،[/b][/url] نبردهای زره و ضد زره از سابقه تاریخی طولانی برخوردار است. از اینرو ارتش هایی که تمایل به ارتقاء قابلیت های ماندگاری خود در صحنه نبرد داشته اند در هر دوی این زمینه ها سرمایه گذاری های قابل توجهی کرده اند.

    هر چند ادوات زرهی در مسیر توسعه میزان مقاومت زره ها، اغلب یک قدم جلوتر از تسلیحات ضد زره قرار داشته اند اما این سلاح ها به دلیل هزینه های به نسبت کم در چرخه طراحی تا کاربری، در کشورهای مختلف دنیا به سرعت متناسب با تهدیدات روز توسعه یافته اند.

    اما موشک ها در زمینه روش های هدفگیری و هدایت، تانک ها را ناچار به استفاده از ادوات دفاعی جدیدتر سوق می دادند. از اینرو دو مؤلفه هدایت دقیق و مطمئن و قدرت نفوذ بالا اصلی ترین عوامل تعیین کننده ارزش یک سامانه ضد زره محسوب می شوند.

    ذکر این نکته لازم است که موشک ها به عنوان سلاح دارای قابلیت هدایت برتری قابل توجهی بر راکت ها و توپ های بدون عقب نشینی دارند ولی به دلیل قیمت بسیار بالاتر آنها، همچنان از راکت ها برای انهدام طیفی از اهداف استفاده می شود.

    در روزهای اخیر خبر افتتاح خط تولید موشک ضد زره «دهلاویه» بازتاب وسیعی در رسانه ها داشته است که برای معرفی این موشک نگاهی به سایر سامانه های موشکی ضد زره کشور از گذشته تا کنون خواهیم داشت.

    پیش از پیروزی انقلاب اسلامی، به جز تسلیحات راکتی نظیر RPG-7، اصلی ترین سلاح ضد زره ایران را 9000 فروند موشک BGM-71 تاو تشکیل می داد که علاوه بر قابلیت شلیک از بالگردهای کبرا، از پرتابگرهای ثابت زمینی، خودروهای جیپ و نفربرهای M-113 هم شلیک می شدند.

    این موشک با طول 1.16، قطر 0.152 و دهانه بال 0.46 متر، جرم 18.9 کیلوگرم که 3.9 آن مربوط به سرجنگی است، به سرعت 278 متر بر ثانیه و برد 65 تا 3750 متر و میزان نفوذ در زره تا 430 میلیمتر دست می یافت.

    [center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10244/182464_253.jpg[/img][/center]
    [center][b]شهید چمران پشت قبضه موشک تاو[/b][/center]

    این موشک که احتمال اصابت آن به هدف 95٪ عنوان می شد در دست رزمندگان اسلام کارنامه درخشانی در جنگ تحمیلی 8 عراق علیه کشورمان ساله از خود بجا گذاشت. روش هدفگیری و هدایت این موشک از نوع فرمان به خط دید نیمه خودکار و ارسال فرامین از طریق سیم به موشک بود. در این روش کاربر با نگاه کردن از دوربین هدفگیری می بایست همواره نشانه گیر را روی موشک نگه دارد و در صورت حرکت هدف، فرامین اصلاحی محاسبه شده و به موشک ارسال می شود.

    سامانه موشکی دیگر ضد زره که از پیش از انقلاب خریداری شده بود «دراگون» نام داشت که قابل استفاده توسط یکنفر و در واقع دوش پرتاب بود. برد آن 75 تا 1000 متر، بیشینه سرعت آن 200 متر بر ثانیه و روش هدایت آن مشابه تاو، فرمان به خط دید و سیمی بود. این سامانه به تعداد تاو خریداری نشد.

    [center][b][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10246/182462_8.jpg[/img][/b][/center]
    [center][b]پرتابگر موشک دراگون[/b][/center]

    هر چند هدایت سیمی روشی مطمئن برای هدایت به شمار می رود و حتی چنین موشکهایی در بسیاری از کشورها هم اکنون نیز د حال استفاده است اما محدود شدن برد موشک یکی از معایب این روش هدایت است. اختصاص بخشی از جرم موشک به سیم و قرقره و قرار گیری این مجموعه در انتهای موشک نیز محدودیت هایی را از نظر جانمایی تجهیزات به چنین طرح هایی اعمال می کند.

    پس از شروع جنگ تحمیلی یک موشک ضد تانک ساخت شوروی سابق که عراقی ها استفاده زیادی از آن در جنگ می نمودند به تسلیحات نیروهای ایران اضافه شد. این موشک، مالیوتکا نام داشت. مالیوتکا از تاو سبک تر بود، برد و جرم کمتری داشت و البته هدایت آن غیر خودکار بود یعنی کاربر باید هم موشک و هم تغییرات هدف را در آن واحد مد نظر قرار می داد از اینرو هدایت آن سخت تر بود.

    تعداد اندکی از سامانه های ضد زرهی که در اختیار رژیم بعث عراق بود مانند سامانه موشکی فرانسوی «میلان» نیز به دست رزمندگان اسلام افتاد هر چند که به دلیل تعداد اندک قابل اتکا نبودند.

    پس پایان جنگ تحمیلی با استفاده از تجارب ارزشمند بدست آمده در نبردهای فراوان و نابرابر با نیروهای پرتعداد زرهی عراق، ساخت نمونه های بومی از موشک های ضد زره در دسترس، آغاز شد. البته ساخت موشک تاو در سالهای دفاع مقدس کلید خورده بود و با توجه به تعداد زیاد پرتابگرهای آن و کاراریی بالاتر، بیشتر مورد توجه قرار داشت. نمونه بومی آن «توفان» نامیده شد که در برخی مشخصه ها تفاوت های اندکی با نمونه اصلی داشت. از آن جمله باید به سرجنگی 3.6 کیلوگرمی، جرم 18.5 کیلوگرم، میزان نفوذ 550 میلیمتر و برد 70 تا 3850 متر و سرعت بیشینه 310 متر بر ثانیه ای آن اشاره کرد. روش هدایت، پرتابگر و شکل ظاهری توفان صرف نظر از تفاوتهای اندک در ابعاد، مشابه موشک تاو است.

    با توجه به استفاده تانک های جدید از زره های واکنشی(ERA)،‌ نسل دوم توفان، با سرجنگی دو مرحله ای ساخته شد. توفان-2 به دلیل بهره گیری از یک میله نفوذگر، 145 سانتیمتر طول دارد. جرم آن 19.1 کیلوگرم، جرم سرجنگی 4.1 کیلوگرم، و میزان نفوذ آن 760 میلیمتر است که 38.2٪ درصد رشد را نشان می دهد. سایر مشخصات این نمونه مانند نسل اول است. خصوصاً احتمال اصابت هر دو نسل توفان، 95 درصد عنوان شده است. این موشک ها قابلیت بکارگیری در شب را با برد کمتر دارند.

    [center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10246/182453_3.jpg[/img][/center]
    [center][b]نسل های مختلف توفان؛ توفان-1 در وسط و توفان-2 سمت چپ تصویر [/b][/center]

    پس از ساخت نسل های 3 و 4 توفان که ظاهراً به تولید انبوه نرسیدند، موشک توفان-5 به عنوان توسعه یافته ترین نمونه این خانواده طراحی و ساخته شد که تصاویر آن نشان دهنده تفاوت های محسوسی حتی نسبت به آخرین نمونه های خارجی تاو است. این موشک بر خلاف نسل های قبلی از روش هدایت پیشرفته با استفاده از پرتو لیزر برخوردار است که ضمن حفظ آن از آسیب پذیری در برابر جنگ الکترونیک دشمن، دقت بسیار بالایی نیز به آن می دهد. این موشک دارای سر جنگی دو مرحله و یک میله نفوذگر جمع شونده جدید نیز هست. میزان نفوذ این موشک در زره بیش از نسل های قبلی عنوان شده است.

    [center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10244/182454_689.jpg[/img][/center]
    [center][b]توفان-5[/b][/center]


    به گزارش مشرق، توفان-5 قابلیت پرتاب از پرتابگرهای اصلاح شده تاو/توفان را دارد و در نتیجه برای پرتابگرهای موجود زمینی مناسب است. بخش هدفگیری و هدایت سامانه پرتابگر این موشک متناسب با تغییرات آن بهسازی شده و به ادوات «هدایت نیمه خودکار سوار بر پرتو لیزر» مجهز شده است.

    [center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10244/182464_253.jpg[/img][/center]
    [center][b]پرتابگر موشک توفان-5[/b][/center]

    مقایسه تصاویر نشان می دهد هر چند بدنه توفان-5 کشیده تر است اما از سامانه پیشران مشابه نسل های قبلی بهره می برد. یک مجموعه چهارتایی بالک صلیبی شکل نیز در این نسل اضافه شده است.

    [center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10246/182451_2.jpg[/img][/center]
    [center][b]توفان-5 در مراحل مونتاژ[/b][/center]

    موشک مالیوتکا نیز پس از جنگ در کشور با همان نام ساخته شد اما با توجه به رشد فناوری های کشور سه نمونه بهسازی شده از آن معرفی شده است؛ آی-رعد(I-raad)، رعد-تی و آی-رعد-تی. مجموع جرم موشک و سامانه هدایت آن امکان حمل و بکارگیری توسط دو نفر ایجاد می کند. این نوع موشک به صورت استاندارد روی نفربرهای زرهی بی-ام-پی-1 نیز قابل استفاده است.

    رعد-تی نمونه ای از موشک رعد/مالیوتکا بود که با استفاده از سر جنگی دو مرحله ای، توانایی نفوذ به بیش از 400 میلیمتر زره های واکنش دهنده را بدست آورده اما سامانه هدایت و هدفگیری آن مشابه قبل بود. سرعت این موشک 120 متر بر ثانیه و برد آن بین 400 تا 3000 متر است.

    [center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10244/182459_298.jpg[/img][/center]
    [center][b]موشک آی-رعد[/b][/center]

    نوع آی-رعد، دارای سرجنگی معمولی و توانایی نفوذ در 500 میلیمتر زره فولادی را دارد. این موشک نسبت نوع پایه رعد/مالیوتکا از هدایت بهتر نیمه خودکار مشابه تاو/توفان برخوردار شد که استفاده راحت تر و شلیک های دقیق تری را ممکن ساخت. برد، سرعت و قطر بدنه این نمونه مشابه قبل است.

    [center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10244/182460_273.jpg[/img][/center]
    [center][b]سامانه آی-رعد-تی[/b][/center]

    کاملترین نمونه موشک این خانواده آی-رعد-تی است که ارتقاءهای سامانه ای نوع آی-رعد را به همراه موشک رعد-تی به کار گرفته و درنتیجه مشخصات عملکردی موشک آن مشابه این نمونه است از جمله جرم 11.78 کیلوگرمی موشک. جرم سامانه هدایت نیز کمتر از 23 کیلوگرم است.

    با توجه به ارزش موشک های دوش پرتاب برای واحدهای پرتحرک زمینی موشک صاعقه بر مبنای موشک دراگون ساخته شد. نوع نفوذگر آن نیز با نام صاعقه-2 برای مواجه به زره های واکنش دهنده ارائه شد.

    صاعقه به عنوان یک موشک سبک ضد زره به همراه پرتابگر خود، تنها 14.5 کیلوگرم جرم دارد. روش هدایت آن نیمه خودکار فرمان به خط دید، برد آن 65 تا 1000 متر، جرم سر جنگی 3.1 کیلوگرم، جرم خود موشک 6.1 کیلوگرم، سرعت خروج آن از پرتابگر 76 متر بر ثانیه، بیشینه سرعت آن 100 متر بر ثانیه و میزان نفوذ آن در زره تا 500 میلیمتر است. احتمال اصابت صاعقه به هدف 90 درصد عنوان شده است.

    [center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10244/182461_418.jpg[/img][/center]
    [center][b]صاعقه و صاعقه-2[/b][/center]

    [center]صاعقه-2 دارای یک میله نفوذگر برای کمک به غلبه بر زره های انفجاری دو مرحله ای است که جرم آن را به 7.4 کیلوگرم و میزان نفوذ آن را در این نوع زره به 650 میلیمتر رسانده است. بیشینه سرعت این نمونه به 92 متر بر ثانیه کاهش یافته اما سایر مشخصات آن مشابه نسل قبلی خود است.

    توسن، موشکی با قابلیت های متنوع است که قابلیت انهدام زره های واکنشی، استحکامات بتنی، اهداف هوایی پروازی در ارتفاع پائین و اهداف دریایی را دارد. هدایت این موشک نیز نیمه خودکار فرمان به خط دید است و کاربر طی پرواز موشک تنها باید نشانه موجود در دوربین را روی هدف نگه دارد. سر جنگی دو مرحله ای، جرم نچندان زیاد موشک و پرتابگر، قابلیت بکارگیری از پرتابگرهای زمینی ویا نصب شده روی خودروهای زرهی، ارتفاع کم پرتابگر در هنگام استقرار روی زمین و آماده سازی سریع پرتابگر برای شلیک از ویژگی های این سامانه است.


    [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10244/182458_641.jpg[/img][/center]
    [center][b]موشک توسن[/b][/center]

    موشک توسن 26.5 کیلوگرم جرم دارد که 3.2 کیلوگرم از آن مربوطه به سرجنگی است. برد آن بین 70 تا 4000 متر، بیشینه سرعت آن به کمک پیشران سوخت جامدش 200 متر بر ثانیه، احتمال اصابت آن به هدف 95٪ و میزان نفوذ آن در عمق زره تا 670 میلیمتر است. برد این موشک در شب به 2500 متر می رسد.

    این موشک در ایران علاوه بر استفاده با پرتابگر ثابت زمینی روی ادواتی از جمله خودروهای راهکنشی(تاکتیکی) سفیر و نفربرهای براق و بی-ام-پی-2 نصب شده است. هدایت این موشک نیز نیمه خودکار و سیمی و کنترل آن از طریق بالک های دماغه است.

    [center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10244/182465_712.jpg[/img][/center]
    [center][b]پرتابگر توسن[/b][/center]

    ساختار پرتابگر موشک توسن به گونه ای است که کاربر در ارتفاع پایین تر از لوله حاوی موشک قرار می گیرد در نتیجه اولاً از آتش پیشران سوخت جامد آن تا حدودی در امان مانده و همچنین امکان مخفی شدن در عوارض طبیعی یا مصنوعی برای امنیت بیشتر از آتش دشمن را دارد.

    دیگر موشک ضد زره ایران، تندر نام دارد که مخصوص استفاده در تانک های تی-72 است. این موشک که از لوله کالیبر 125 میلیمتری توپ این تانک شلیک می شود قابلیت هدف قرار دادن اهداف ثابت و متحرک از جمله اهداف هوایی سرعت پائین را دارد.

    [center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10246/182457_5.jpg[/img][/center]
    [center][b]نمونه آموزشی(بدنه شفاف) موشک تندر[/b][/center]

    هدایت این موشک از نوع نیمه خودکار فرمان به خط دید سوار بر پرتو لیزر است. در این روش موشک اصطلاحاً کور است وتوانایی دیدن هدف را ندارد بلکه با استفاده از حساسه ای که در قسمتهای عقبی بدنه آن نظیر دم قرار داده شده پرتو باریک لیزر تابیده شده از پرتابگر را یافته و رایانه کنترل پرواز سعی می کند تا موشک را در مرکز این پرتو قرار دهد. این فرایند تا رسیدن موشک به هدف ادامه می یابد.

    جرم موشک تندر 17.2 کیلوگرم بوده که 3.5 کیلوگرم آن مربوط به سرجنگی دو مرحله ای آن است. عمق نفوذ آن در زره تا 700 میلیمتر، برد آن 100 تا 4000 متر، بیشینه سرعت آن 370 و سرعت متوسط آن 310 متر بر ثانیه است. با استفاده از این موشک توانایی تانک های تی-72 در مقابله با اهداف زرهی متحرک و بالگردها بسیار افزایش یافته است.

    آخرین موشک ضد زره معرفی شده کشور به یاد شهید چمران و به نام محل شهادت ایشان، «دهلاویه» نامیده شده است. هر چند مقامات دفاعی کشور مشخصات زیادی از این موشک را ذکر نکردند اما توصیفات کلی عنوان شده برای این موشک، جلوه هایی از توانمندی آن را مشخص می کند.

    این موشک با استفاده از بالک های نصب شده در دماغه آن کنترل(راهبری) شده و بالک های عقبی آن نقض پایدارساز را دارند. تمامی این بالک ها در داخل لوله پرتاب به شکل جمع شده قرار گرفته و پس از پرتاب باز می شوند.

    [center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10246/182452_9.jpg[/img][/center]
    [center][b]موشک جدید دهلاویه[/b][/center]

    در رابطه با نوع هدایت این موشک توجه به اعلام این نکته که در برابر انواع اقدامات جنگ الکترونیک مقاوم است، محتمل ترین گزینه، هدایت نیمه خودکار فرمان به خط دید سوار بر پرتو لیزر است که تجریه ساخت و بکارگیری چنین موشک ضد زرهی در توفان-5 و تندر نیز وجود داشته است. بنابراین دقت می توان منطقاً بالایی برای دهلاویه متصور بود.

    همچنین اعلام شده که میزان نفوذ این موشک در زره های واکنشگر در بالاترین حد موشک های ضد زره جهان است. نگاهی به فهرست این تسلیحات عدد 1200 تا 1250 میلیمتر را نشان می دهد. در اینصورت هیچ یک از تانک های ساخته شده در دنیا نمی تواند در برابر دهلاویه با این میزان نفوذ مقاومت کند.

    به گزارش مشرق، باید توجه داشت بیشترین ضخامت زره تانک ها در نواحی جلو و بعضاً پهلوها بوده و در سایر نواحی از مقاومت کمتری برخوردارند. به عنوان مثال بیشترین عدد ادعا شده برای ضخیمترین بخش از تانک های ام-1 آبرامز آمریکا و مرکاوا ام-کی-4 رژیم صهیونیستی 1300 و 1080 میلیمتر عنوان شده است. البته اعداد متنوعی در منابع مختلف عنوان شده است که استناد به همه آنها ضرورتی ندارد زیرا نمونه ای از موشک های ضد زره روسی با میزان نفوذ 1000 تا 1200 میلیمتر در جنگ 33 روزه رژیم صهیونیستی علیه لبنان و حمله آمریکا به عراق در سال 2003 مورد استفاده قرار گرفت. در این جنگ ها به ترتیب انواع مدل های مرکاوا از جمله ام-کی-4(در لبنان) و آبرامز(در عراق) مورد اصابت آن موشک قرار گرفتند که بهترین مقاوت حاصل شده توسط این تانک از کار افتادن و از رده خارج شدن تانک های مذکور بوده و در مواردی به انهدام تانک انجامیده است.

    بنابراین اگر میزان نفوذ دهلاویه بیشتر از موشک مودر نظر نباشد باز هم حریف سرسختی برای بهترین تانک های اصلی میدان نبرد(MBT) دنیا خواهد بود و از کار افتادن آنها کمترین نتیجه قابل حصول است. بدیهی است تانک از کار افتاده در میدان نبرد دیگر تهدیدی محسوب نمی شود و اساساً تانک های جدید از سازه های مستحکمی برخوردارند که در آزمایش های انجام شده مانعِ از هم پاشیدن آن حتی در صورت اصابت یک موشک سنگین مانند مارویک شده است. در حالی که تجربه دو جنگ یاد شده نشان می دهد همان موشک ضد زره برای از رده خارج کردن تانک های سنگین و مستحکم نیز کافی است. جالب اینجاست برخی کشورها مانند یونان و ترکیه پس از جنگ 33 روزه اقدام به خرید موشک فوق نمودند در حالی که امکان تهیه موشک های هم رده غربی نیز برای آنها فراهم بوده است.

    نگاهی به میزان نفوذ موشک های ضد زره قبلی ایران و مقایسه آن با تخمین صورت گرفته برای دهلاویه نشان دهنده یک جهش حدوداً 58 درصدی نسبت به بیشترین میزان نسل های قبلی دارد. البته در این محاسبه موشک توفان-5 را وارد نکردیم زیرا مشخصات عملکردی آن اعلام نشده است. میزان نفوذ توفان-5 در منابع اینترنتی بالغ بر 900 میلیمتر عنوان شده که در صورت اتکا به این عدد دهلاویه 33.3٪ رشد را نشان می دهد که باز هم میزان قابل توجهی است.

    بنابراین با یک تفاوت ساختار در سرجنگی و احتمالاً پیشران موشک روبه رو هستیم. ناگفته نماند با افزایش سرعت موشک میزان نفوذ آن در زره نیز افزایش می یابد.

    [center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10244/182455_379.jpg[/img][/center]
    [center][b]پرتابگر موشک دهلاویه[/b][/center]

    پرتابگر دهلاویه نیز هر چند شباهت هایی به پرتابگر توسن دارد اما در آن لوله حاوی موش کدر بالاترین موقعیت قرار دارد، پس از آن سامانه هدفگیری و پس از آن چشمی مورد استفاده کاربر که مشخص کننده محل سر او است بنابراین مزیت مطرح شده برای پرتابگر توسن در اینجا باز هم بیشتر شده و هم حفاظت خدمه در برابر شعله ناشی از پیشران و هم اختفای او در عوارض بهتر است. از اینرو احتمال بکارگیری یک پیشران راکتی قویتر نسبت به توسن را در دهلاویه می توان مد نظر داشت.

    همچنین اعلام شده دهلاویه توانایی هدف قرار دادن بالگردها را نیز دارد. از اینرو مانند خانواده موشک های توفان، تندر و توسن، این سلاح را نیز باید موشکی چند منظوره محسوب نمود.

    عدم استفاده از هدایت سیمی و استفاده از یک پیشران راکتی مفروض، برد بالاتری را برای دهلاویه در مقایسه با نسل های قبلی موشک های ضد زره ایران را فراهم خواهد کرد.

    سوالی که در اینجا قابل مطرح شدن است چرایی ساخت چنین موشکی با وجود توفان-5 با نفوذ بالا و هدایت پرتو سوار لیزری است. باید گفت ضمن بیشتر بودن میزان نفوذ دهلاویه برخورداری این موشک از یک پیشران احتمالاً راکتی امکان رسیدن آن به سرعت های بالاتر را فراهم می کند که در قیاس با نسل های توفان مزیت گرفتن میزان بیشتری از فرصت واکنش دشمن به دنبال دارد. بنابراین احتمال اصابت به هدف برای دهلاویه نیز بسیار بالا خواهد بود.

    شباهت های پرتابگر دهلاویه به توسن بیانر وجود مزایای عملیاتی مناسبتر آن نسبت به موشک های توفان است. قابلیت جدا شدن لوله حامل موشک از مجموعه هدفگیری و سه پایه و راحتی نصب و آماده سازی در این نوع پرتابگرها مزیت حمل و نقل ساده تر توسط تعداد کمتری نفر را به همراه دارد در نتیجه این دهلاویه توسط واحدهای سبک رزمی مانند موتورسیکلت های دو و چهار چرخه قابل حمل و توسط نوع چهار چرخ قابل بکارگیری خواهد بود.

    موشک های فعلی ضد زره کشور همچنان برای انهدام طیف وسیعی از اهداف مانند نفربرهای زرهی، تانک های سبک وزن شناسایی، سنگرهای مستحکم و خودروها و حتی بالگردها کارایی دارند و موشک جدید دهلاویه که از قیمت بالاتری هم دارند به عنوان عضو جدید و جوان این خانواده خط دفاعی مستحکمی را در برابر تانک های پیشرفته غربی و شرقی برقرار نموده و تولید بومی آن نیز امکان ارتقاء و بهسازی های آتی را تضمین می کند.

    [url="http://www.mashreghnews.ir/fa/news/134666/10-%D9%86%D9%88%D8%B9-%D9%85%D9%88%D8%B4%DA%A9-%D8%B6%D8%AF%D8%B2%D8%B1%D9%87-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D8%A7%D8%B2-%D8%AA%D9%88%D9%81%D8%A7%D9%86-%D8%AA%D8%A7-%D8%AF%D9%87%D9%84%D8%A7%D9%88%DB%8C%D9%87-%D8%B9%DA%A9%D8%B3"]http://www.mashreghn...-تا-دهلاویه-عکس[/url]

    ________________________________________________________
    __________________________________________________________

    [color=#FF0000]مدیران محترم به دلیل همزمانی ارسال این تاپیک من با جناب تیزتیزی این خبر تکراری تلقی خواهد شد لذا در جهت حذف این تاپیک اقدامات لازم را مبذول نموده و اینجانب را عفو نمایید[/color]
    • Upvote 1

  4. خیلی ممنون از کلیپ هایی که گذاشتین در مبحث سگ جونی اسلحه فکر میکنم شوروی یا روسیه فعلی ید طولایی داشته باشن . اما در سازمان خود آمریکا هم این اسلحه رقیبی مثل m39 emr داره . در bf3 هم حضور داشت ولی m39 برای کارهای تمیزتره و به سگ جونی ایشون نیست .

  5. اگر وارد کردن نام و گذر واژه کاربرى به صورت نوار تايپ و ثابت در صفحه قرار داشت ورود به سايت با موبايل خيلى راحت تر ميشد منظورم اينه به جاى اينکه اول روى ورود کليک کنى تا اون کادر باز بشه از ابتدا نوار تايپ براى ورود نام کاربرى وجود داشته باشه البته اين مشکل خاصى نيست

  6. جناب جاستين زودتر عکس ها رو مثل آرمين به لينک تبديل كن که قرار دادن عکس خارج از گالرى سايت خلاف قوانين سايته . دوما در بخش هوا اولويت با جنگنده هست اما بعد از جنگنده بهتره که روى بالگرد بومى کار کنيم اما در صورت نبود تحريم كاموف رو ترجيح ميدم چون ميل ها رو در جنگ خودمون بدجورى گوشمالى داديم البته همين الانم روى ميل هامون سلاح هاى خوبى داريم اما خوب تحرک کافى رو ندارن

  7. دوستان راجع به توانايى رهگيرى رادارهاى ناتو ترکيه نسبت به اين موشک ها که در اين رزمايش بودن خوبه يک بحثى بکنيم ( منظورم موقعى که پرتاب ميشن رو ميگم و در همين پرتاب هاى فعلى ) به نظرم يکى از دلايل عدم استفاده از سجيل همينه

  8. پس با این حساب که شما میگید این سیستم که خیلی پیشرفته میشه وقتی میتونه با مهمات کراسنوپول هم مقابله کنه پس دیگه باقی ضد زرهی ها براش نباید کاری داشته باشن * یعنی جاولین هم میره لا باقالی ها *
    در برابر بمب ها و موشک هایی که از هواگردها (بالگرد و جنگنده ) شلیک میشه هم میتونه مقابله کنه من که اصلا باورم نمیشه اینقدر قدرتمند باشه
    *** فقط اگر توانایی اقدام علیه چند هدف رو داشته باشه دیگه باید گفت عالیه
    *** من خودم راه مقابله با این سیستم رو دیکوی میبینم واقعا دیگه راهی به ذهنم نمیرسه (تازه اگر عملی باشه )

  9. خيلى ممنون بابت اين مطلبى که گذاشتين ولى من از اينگرام خوشم مياد . يادمه يک مرحله بود تو بلک اوپس که تو ويتنام بود و کماندو هاى روسى از هليبرن ميکردن و باهات ميجنگيدن اسلحه شون هم فکر ميکنم همين بود عجب اسلحه ى خوبى بود نرخ آتشش خوب بود و ميتونستى روى هدف ثابت نگهش دارى

  10. [quote]واقعا که روسیه ضعیف شده چرا از بمب افکن ۵۰ سال پیش استفاده میکنه icon_wink[/quote]

    خوب قدیمی بودن چیزی دلیلی بر عدم کاراییش نیست بی 52 هم برمیگرده به دهه 50 که تا سال 2040 هم قراره در خدمت باشه
    اجالتا u2 هم برمیگرده به همون دوران اما به رغم ظهور پرنده های جاسوسی رنگارنگ قراره تا 2020 خدمت کنه

  11. آنچه طي هفته هاي گذشته توجه صاحبنظران و کارشناسان امور سوريه را به خود جلب کرده است، انتشار اطلاعيه ها و اعلاميه هاي جديدي در برخي وبگاه هاي تروريستي از سوي گروهي مسلح به نام "جبهة النصرة لأهل الشام (جبهه ياري مردم شام) است که نام آن براي نخستين بار است که به گوش کارشناسان حوزه گروه هاي ترويستي سلفي و تکفيري مي خورد.

    [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/171111_867.jpg[/img]

    به گزارش گروه بين الملل مشرق، نخستين اطلاعيه اين گروه مسلح را مؤسسه اي موسوم به "مؤسسه تبليغاتي و اطلاعاتي مناره سپيد" (المنارة البيضاء) صادرکرد که در شرق دمشق، پايتخت سوريه فعاليت مي کند.


    اين اطلاعيه در واقع نوار صوتي کسي بود با نام مستعار "ابو محمد الجولاني" مشهور به "الفاتح" که فرمانرواي "جبهه ياري اهل شام" خوانده مي‌ شود و در آن، وعده جهاد عليه نظام سوريه را داده و خود را نماينده جهادي‌ ها در سرزمين شام معرفي کرده است.

    الجولاني در اين نوار صوتي، تصميمات و اقدامات اتحاديه عرب و ترکيه و جامعه بين المللي در برابر سوريه را محکوم کرد و از اصل کمک گرفتن از کشورهاي غربي براي براندازي نظام اسد انتقاد و آن را رد کرد.


    به گفته کارشناسان غربي، وبگاه هاي تروريستي وهابي و به ويژه وبگاه هايي مانند "شموخ الإسلام" و"شبكة أنصار المجاهدين" همچنان مهمترين منبع براي دستيابي اطلاعات درباره گروه‌ هاي سلفي ـ جهادي است. جريان "سلفي ـ جهادي" داراي "مؤسسات و نهادهاي اطلاعاتي و تبليغاتي و اطلاع رساني" چندي است که بر اساس فعاليت اين گروه در کشورهاي عربي پراکنده شده است.


    اطلاعات و آگهي‌ ها و اطلاعيه هاي منتشره در اين وبگاه ها بر پايه تصميم هاي گرفته شده در اين گروه ها صورت مي گيرد و البته تا زماني که اين اطلاعيه ها شکل تصويري و مرئي نداشته باشد، نمي توان آنها را معتبر و داراي سنديت دانست.




    [color=red]تروريست هاي سلفي در سوريه[/color]
    در سال 2003 ميلادي، سوريه تبديل به پلي براي عبور و تردد تروريست ها با عنوان فرعي "جهادي ها" براي فعاليت و دست زدن به عمليات هاي انتحاري و تروريستي در عراق تبديل شد.


    "آرون زيلين" پژوهشگر علوم سياسي دانشگاه "برانديز" آمريکا که وبگاه "جهاديولوژي" را اداره مي کند و در رصد فعاليت‌ هاي گروه هاي جهادي تبحر عجيبي دارد، در اين باره مي گويد: "فعاليت اين گروه ها و شبکه ها اکنون در سوريه و با توجه به شرايط حاکم بر عرصه داخلي آن، اصلاً شگفت انگرنمي‌ نمايد و امري عادي و طبيعي است".


    بر اساس اطلاعات به دست آمده از مطالب منتشرشده از سوي "جبهه ياري اهل شام" اين گونه دريافت مي شود که برخي از گروه هاي مسلح وابسته به اين جبهه، هم اکنون در برخي مناطق سوريه از جمله "حماة"، "دير الزور"، "إدلب" و "دَرعا" مشغول به فعاليت هستند و تا زماني که آمريکا دولت سوريه را به اتهامات واهي متهم مي کند، بنابراين از فعاليت هر گروه مخالفي در آن کشور نه تنها چشم پوشي بلکه حمايت نيز مي کند.


    به همين دليل "تروريست ها" هزاران صفحه اطلاعيه منتشر کردند تا تأکيد کنند که با آنچه آن را "نظام بعثي کافر" و "طايفه نصيري حاکم" مي نامند، مقابله مي کنند. "نصيريه" لقبي است که تندروها بر طايفه علوي حاکم بر سوريه گذاشته اند.


    معرف ترين و مهم ترين اطلاعيه هايي که در اين ارتباط منتشر شده اطلاعيه هاي مربوط به "أبو مصعب السوري" است که به نظر مي رسد پس از دستگيري توسط نظاميان آمريکايي در سال 2005 ميلادي در کويته پاکستان، هم اکنون در سوريه در بازداشت به سر مي برد. به تازگي شايعاتي منتشر شده که عنوان مي کند وي از سوي دولت اسد، از زندان آزاد شده است.




    [color=red]"مسالمت آميز" يا "مسلحانه"[/color]
    اطلاعيه تصويري منتشرشده در يک وبگاه تروريستي سلفي، تصاويري را از مناطق مختلف سوريه نشان مي دهد که زيلين درباره آن مي‌ گويد که اين اطلاعيه نبايد براي ما چندان غافلگيرکننده باشد، چون از مدت ها پيش شاهد شکل گيري و پاي به عرصه گذاشتن گروه هاي تروريستي در سوريه هستيم که تلاش دارند خود را با انقلاب هاي مصر و تونس، مرتبط کنند و مدعي هستند که آنها نيز در صدد چنين انقلابي هستند.


    " أحمد الحاج" تحليلگر سياسي سوري در اين باره مي گويد که "سوريه هم اکنون بالفعل شاهد شکل گيري "پايه هاي و اصول فکري و خط مشي القاعده و برخي از گروه هاي وابسته به آن در سوريه است که با همراهي ها و استقبال هايي نيز در داخل مواجه شده است".


    اما "عبيدة النحاس" نماينده معارض شوراي موسوم به شوراي ملي انتقالي سوريه نيز در اين باره ادعا مي کند که «ما بر اين باور هستيم که اين اطلاعيه ها ساخته و پرداخته خود نظام است چون اين نظام اسد بود که به تازگي عناصر القاعده را از زندان آزاد کرد و حتي دست به بمب گذاري هاي انتحاري زد که نمونه آن در بمب گذاري در ساختمان وزارت اطلاعات در "کفرسوسه" و بمب گذاري هاي "الميدان" قابل ملاحظه بود»!


    وي مي‌ افزايد: چرا ما طي 10 ماه گذشته اصلاً شاهد فعاليت القاعده در سوريه نبوديم اما هم اکنون شاهد چنين فعاليت هايي هستيم و چرا تا پيش از اين نامي از "جبهه ياري اهل شام" در سوريه به گوش نرسيده بود.


    النحاس معتقد است که نظام دمشق از گذر اين فعاليت ها در صدد رساندن اين پيام است که اگر نظام دمشق نباشد، جايگزين آن رژيمي تندرو، افراطي و وهابي مسلک است و وحشت و هراس غرب بايد از پاي گذاشتن "عراقي جديد" در عرصه بين المللي باشد.


    اين در حالي است که در مقابل "الحاج" معتقد است، اين گروه هاي مسلح ساخته و پرداخته و ابزاري آمريکايي اند و به هيچ وجه نمي‌ توانند مورد حمايت دمشق باشند.




    [color=red]آيا جايگزينی هست؟[/color]
    در حالي که آمارهاي منتشره از سوي سازمان ملل متحد بر اين نکته تأکيد دارد که بيش از پنج هزار نفر از زمان آغاز خشونت ها در سوريه تا کنون جان خود را از دست داده اند اما اين پرسش به وجود مي آيد که با پاي به عرصه گذاشتن القاعده به عرصه جنگ داخلي حتي در مرکز دمشق، ميزان خون هاي ريخته شده مردم تا چه اندازه افزايش خواهد يافت.


    النحاس که به رغم حمايتش از گروه هاي تروريستي و عمليات هاي خرابکارانه نظاميان بريده از نظام سوريه، ژست روشنفکري نيز دارد معتقد است آنچه "ارتش آزاد" خوانده مي شود و در واقع متشکل از گروه هاي جداشده از ارتش ملي سوريه است و از معارضان سوري حمايت مي کند و آشکارا اين گزينه را به جاي خود، در سوريه ارائه داده است؛ چه، در غير اين صورت، فعاليت القاعده در سوريه هيچ توجيهي ندارد.


    وي بدون اشاره به جنايت هاي گروه هايي مثل ارتش آزاد سوريه و شوراي موسوم به شوراي انتقالي مي افزايد: مسالمت آميز بودن انقلاب صرفاً يک گزينه سياسي در سوريه به شمار نمي آيد، بلکه يک فرهنگ است!


    [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/171116_603.jpg[/img]

    بالعکس، "آرون زيلين" معتقد است بايد به اين نکته مهم توجه داشت که گروه تروريستي "جبهة النصرة" يا ديگر گروه‌ هاي تروريستي مشابه فعال در سوريه، با القاعده عراق يا آنچه "دولت اسلامي عراق" خوانده مي شود، ارتباط برقرار خواهد کرد به ويژه آنکه "أبو محمد الجولاني" در پيام صوتي و تصويري خود مي گويد که «از "يکي از ميدان ها و عرصه هاي جهاد (عراق)" به همراه گروهي از دوستانش پس از ماه ها از آغاز تحولات جاري در سوريه، عليه نظام دمشق وارد عمل شده است، جايي که تاکنون در آن فعاليت نداشته است.»


    اکنون "جبهه ياري اهل شام" مسؤوليت بمب گذاري‌ هاي صورت گرفته در دمشق، پايتخت سوريه را برعهده گرفته اما ماهيت واقعي اين جبهه تروريستي چيست و چه اهدافي را در سر مي‌پروراند؟




    [color=red]جبهه تروريستي "ياري اهل شام"[/color]
    اطلاعات زياد و دقيقي درباره اين جماعت تروريست وهابي در دست نيست؛ جماعتي که مسؤوليت بسياري از بمب گذاري هاي صورت گرفته در سوريه از جمله بمب گذاري ماه هاي مارس و آوريل گذشته در دمشق را برعهده گرفته است.


    جبهه ياري اهل شام، براي نخستين بار در ژانويه گذشته حضور و فعاليت خود در سوريه را اعلام کرد؛ هنگامي که اطلاعيه هايي درباره فعاليت خود در سوريه منتشر و پس از آن اطلاعيه هاي ديگري منتشر کرد که در آن مسؤوليت بمب گذاري هاي صورت گرفته در سوريه را بر عهده گرفت.


    نخستين حمله اين گروه، عليه يک يگان تابع ارتش سوريه در شمال غربي ادلب در نزديکي مرزهاي ترکيه بود و از آن زمان جماعت مسئوليت اکثر بمب گذاري هاي سوريه را که روند صعودي داشته برعهده گرفته و مؤسسه "المنارة البيضاء" نيز در رأس تمام مؤسسات تبليغاتي و اطلاع رساني بود که مسؤوليت انتشار اطلاعيه هاي آنها را بر عهده گرفت.


    أبو محمد الجولاني، رهبر اين جماعت در هيچ يک از مقاطع ويدئو يا تصاوير و اطلاعيه‌ هاي تصويري منتشره از آن ظاهر نشده است و جبهه تمايل دارد که اعضاي خود را آشکار و عيان به تصوير نکشد.


    جبهه ياري اهل شام در اطلاعيه هاي خود تأکيد کرده که تا جاي ممکن از هدف قرار دادن غيرنظاميان در حملات خود دوري مي‌ کند و حملات خود را واکنشي در قبال "اعمال وحشيانه" نيروهاي حکومتي معرفي مي کند اما آنچه در عمل شاهد آن بوده ايم، کشتار مردم و ذبح کودکان و تجاوز به زنان و سربريدن شيعيان و علوي ها بوده است.


    [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/171112_258.jpg[/img]

    انتقادهاي بسيار تندي که اين جماعت در صفحه اينترنتي خود از دولت سوريه و "بشار اسد" رئيس جمهوري اين کشور انجام داده است، نشان مي‌دهد که ادعاي برخي مخالفان مبني بر اينکه اين جبهه ساخته و پرداخته نظام سوريه و مورد حمايت آن است، ادعايي پوچ و واهي است به ويژه اينکه از يک سو شماري از رسانه ها تأکيد کرده اند که سلاح هاي به دست آمده از اعضاي اين جماعت، نشان اسرائيلي داشته اند و از سوي ديگر، اطلاعيه هاي منتشرشده و نحوه بمب گذاري هاي صورت گرفته از سوي آن موجب شده تا بسياري به اين باور برسند که اين جماعت با سازمان القاعده نيز در ارتباط است، به خصوص اينکه تأکيد مي‌کنند که اعضاي آن، سوري هايي هستند که از جبهه‌ هاي ديگر جنگ بازگشته اند.


    اين در حالي است که وزير خارجه عراق نيز در فوريه گذشته اعلام کرد که به نظر مي‌ رسد برخي از نيروها و گروه هاي مسلح فعال در عراق به سوريه سفر کرده اند و در همان ماه بود که "ايمن الظواهري" سرکرده القاعده، سوري ها و افراد مسلح در کشورهاي همجوار را به برداشتن و به دست گرفتن سلاح براي آنچه ياري مردم سوريه خوانده است، فراخواند.


    همچنين بيانيه ها و تصاوير و فيلم‌ هايي از سوي مؤسسه تبليغاتي و اطلاع رساني جبهه ياري اهل شام منتشر شده که از منابري براي تبليغ و سخنراني هاي خود استفاده مي کرد که سازمان القاعده استفاده مي کند.


    اما صرف نظر از اينکه جبهه شام با القاعده در ارتباط است يا خير بايد گفت، اين جبهه، جبهه‌ اي تروريستي است و مهمترين هدف آن از پيش رو برداشتن نيروهاي امنيتي و نظامي سوريه و هواداران نظام بشار اسد است.


    اکنون و به ويژه پس از فاجعه اي که تروريست ها در روستاي الحوله از توابع حمص آفريدند و طي آن ده ها زن و مرد و کودک و پير را قتل عام کرده و سر بريدند، بايد منتظر ماند و ديد غرب، رژيم صهيونيستي، ترکيه و رژيم هاي عربي حاشيه خليج فارس، در هفته جاري و هفته هاي آينده، چه خواب هاي آشفته اي براي منطقه شامات ديده اند.

    [url=http://www.mashreghnews.ir/fa/news/125145/آشنايي-با-خون-آشام-ترین-گروه-سلفی-در-سوریه]Web Page Name[/url]

    [color=orange]

    ادغام شد .

    00Amin[/color]

  12. [quote][quote]وی ادامه داد: تمام مراحل طراحی و ساخت این بالگرد در داخل انجام شده و در برخی موارد حتی از [color=red]بالگردهای آپاچی[/color] نیز قابلیت بهتری دارد.[/quote]
    icon_wink
    [quote]جانشین فرمانده [color=red]نیروی زمینی ارتش [/color]از بکارگیری اولین بالگرد کبرای ملی در رزمایش تخصصی هوانیروز خبر داد.[/quote]
    باز شروع شد icon_rolleyes[/quote]

    خوب شاید بنده خدا راست گفته
    فرضا تو سرعت و مانورپذیری از آپاچی بهتره چون از خصوصیات کبری هم هست اما در باقی موارد ...
    چندان دور از ذهن نیست icon_wink

  13. [quote]علت سقوط این بی 2 چیه ؟[/quote]

    گويا در هنگام بلند شدن هواپيما حالت نامتعادلي پيدا ميكنه و يكي از بالهاش به زمين ميخوره و حادثه رخ ميده اما 2 خدمه ي اون زنده ميمونن و به اين ترتيب 1.4 بيليون دلار دود ميشه ميره هوا icon_rolleyes

  14. [color=red]" ببین می تونی عکس اون بی 2 که توی یوگوسلاوی ساقط شد رو بذاری؟

    اسم و شماره شو یادم رفته. "[/color]

    فكر ميكنم منظور شما نايت هاوك يا شاهين شب باشه كه تو يوگوسلاوي در جنگ ساقط شد

    [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/f117.JPG[/img]

    اينم يك عكس ديگه

    [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/f-117-nn1.jpg[/img]

    بي2 فقط يك مرتبه حادثه اي در اين سطح داشته كه در پايگاه هوايي گوام اتفاق افتاده

    [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/b-2-crash-andersen-guam-accident-report.jpg[/img]

    واقعا بي 2 رو اينطور درب و داغون ديدن اندوهباره

    اين هم يك عكس ديگه از بي 2 در پايگاه هوايي اندرسن گوام


    http://gallery.military.ir/albums/userpics/B-2_Spirit_Night_2.JPG
    • Upvote 7

  15. [color=red]با توجه به این موضوع من مطئمن هستم که نیروهای هوایی امارات متحده عربی قادر به نابودی کامل نیروهای هوایی ایران در جنگ هوایی است. شکست نیروی هوایی ایران توسط امارات بیش از 3 هفته طول نمی کشد.
    امارات می تواند در روز 150 تا 200 مرتبه در آسمان تهران و دیگر شهرهای ایران حضور پیدا کند و حملات خود را انجام دهد. [/color]

    جالبه كه سران كشورهاي عرب همسايه چقدر لحن ادبياتشون شبيه همه من ياد صدام افتادم

    [color=red]نیروی هوایی امارات به حدی قوی است که نیرو هوایی مصر را می تواند شکست دهد و از نظر قدرت و توانایی در منطقه پس از اسرائیل قرار می گیرد.[/color]

    طرف خيلي حوگير شده لا اقل به ما رحم نكردي هيچ نيروي هوايي عربستانم هيچ ميدونه ( گفته بعد از اسراييل ما اوليم پس عربستانم چغندره )

    [color=red]ایرانی ها تصور می کنند که دول خلیج فارس، بیابان هایی هستند که پر از شتر است[/color]

    اين كه مشكليه كه ما داريم آخه همه خارجيها ما رو با شما يكي ميدونن و به ما هم ميگن بيابانگرد و شتر سوار

    [color=red]50 هواپیمای اف 15 [/color]

    من احساس ميكنم اينا به عربستان حسوديشون ميشه icon_wink آخه قبلش هم عربستان رو تو نيرو هاي منطقه حساب نكرده بود

  16. به گزارش گروه دفاع و امنیت مشرق، «میراژ اف-1» جنگنده ای چند منظوره ساخت شرکت داسوی فرانسه است که نخستین نمونه آن در سال 1966 پرواز کرده و در 13 کشور جهان به کار گرفته شده و در برخی کشورها از جمله خود فرانسه همچنان در حال خدمت است.

    این جنگنده پس از طرح های موفق و پرطرفدار میراژ-3 و 5 ساخته شد و پس از سوپر اتندارد دومین و آخرین طرح جنگنده در داسو بود که از بال دلتایی استفاده نمی کرد. اما این میراژ(به معنی سراب) نیز با اقبال خوبی روبه رو شده و بیش از 700 فروند آن ساخته شد. این در حالی بود که ناکامی بزرگ میراژ اف-1 در انتخاب نشدن به عنوان جنگنده سبک و چندمنظوره ناتو در رقابت با «اف-16» آمریکایی بازار بزرگی را از چنگ فرانسوی ها خارج کرده بود.

    این جنگنده در نمونه های مختلف خود بین 7400 تا 7600 کیلوگرم جرم دارد(بدون سلاح و سوخت) طولی کمتر از 15.5 متر، دهانه بالی در حدود 8.4 تا 9.3 متر، بیشینه جرم 16200 کیلوگرم داشته و با موتور توربوجت آتار-9-کی خود به بیشترین سرعت 2.2 ماخ(2250 کیلومتر بر ساعت) در ارتفاع بالا دست می یابد. بیشینه برد نمونه های مختلف میراژ اف-1 در حدود 3300 و برد رزمی آنها کمتر از 1500 کیلومتر بدون سوختگیری هوایی گزارش شده است. البته میزان برد تابع عوامل مختلفی از جمله میزان سوخت و وزن محموله جنگی در حال حمل، سرعت و ارتفاع پروازی بوده و این اعداد مربوط به حالات معمول برای مقایسه هستند.

    این جنگنده توانایی حمل 6300 کیلوگرم محموله را داشته و از دو جایگاه در نوک بال ها(برای موشک های کوتاه برد هوا به هوا)، دو جایگاه زیر هر بال و یکی هم زیر بدنه برای حمل این بار برخوردار است. بیشترین ارتفاع پروازی قابل دستیابی این هواپیما 20هزار متر عنوان شده است.

    میراژ اف-1 از رادار «سیرانو-4» با برد حدود 100 کیلومتر استفاده کرده و تسلیحات هوابه هوای آن شامل موشک کوتاه برد حرارتی «مجیک» و انواع موشک میان برد «سوپر-530» است. کشورهای مختلفی به جز فرانسه دارای این هواپیما هستند از جمله یونان، آفریقای جنوبی، لیبی، اسپانیا، مراکش و اکوادر که همچنان از میراژ استفاده می کنند.

    سابقه در عراق

    هر چند سفارش میراژ از سوی عراق به قبل از جنگ تحمیلی بازمی گردد اما اولین سری 16 تایی از نمونه اف-1ئی-کیو که مختص عراق ساخته شده بود تا فروردین 1360 تحویل نیروی هوایی این کشور قرار نگرفت.

    عراق به عنوان بزرگ ترین مشتری خارجی این جنگنده 126 فروند میراژ اف-1 در بیش از 6 نمونه که بهسازی هایی نسبت به نمونه قبلی داشتند تحویل گرفت. این هواپیما پس از ورود به نیروی هوایی عراق پیش از آنکه سهمی در نبردهای هوایی با همسایه پرقدرت شرقی کسب کند بیشتر نقش قربانی را در برابر «اف-14 تامکت» های نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران بازی کرد،‌ نقشی که حتی با وجود ارتقاءهای متعدد، آراسته شدن به تسلیحات جدید و آموزش های کامل فنی و راهکنشی(تاکتیکی) توسط فرانسوی ها تا آخرین روزهای جنگ ادامه داشت. در واقع به جز آن درگیری معروف که میراژهای عراقی با جدیدترین نمونه موشک سوپر-530-اف موفق به سرنگونی دو تامکت ایرانی شدند پیروزی چشمگیر دیگری در برابر حریف مستقیم خود پیدا نکردند.

    در مقابل تامکت های ایرانی چندین بار موفق به سرنگونی بیش از دو تا سه فروند میراژ در درگیری های هوایی در یک روز شدند؛ شاهکاری که تا آخرین روزهای دفاع مقدس و با وجود همه مشکلات تعمیرات و تسلیحات رقم می خورد.

    اما سایر جنگنده های نهاجا از جمله انواع «اف-4 فانتوم» و خصوصاً «اف-5 تایگر» زخم های قابل توجهی از میراژها دریافت کردند و آمارهای منتشر شده نشان می دهد این جنگنده توانست برتری نسبی بر فانتوم و برتری محسوسی بر تایگر کسب کند. در مجموع همین آمارها نشان دهنده انهدام بیش از 20 تا 33 فروند میراژ در نبردهای هوایی با ایران است یعنی 16 تا 26 درصد دارایی عراق از این نوع جنگنده که تلفات بالایی است.



    میراژهای عراقی البته در نبرهای هوا به سطح موفقیت های زیادی کسب کردند. اجرای عملیات بمباران سنگین، حملات ضربتی به عمق خاک ایران با سوختگیری جنگنده های میراژ از جنگنده میراژ دیگر حتی تا عمق بیش از 600 کیلومتری ایران و معروف تر از همه اجرای عملیات ضدکشتی با موشک های «اگزوست» در نبردهای دریایی و جنگ نفتکش ها از جمله سوابق عملیاتی این هواپیما در زمان حضور در عراق بوده است. هر چند که چندین فروند از آنها نیز در اثر آتش پدافند هوایی منهدم شدند.

    یکی از عجیب و رازآلودترین عملیات های میراژ در زمان حضور در نیروی هوایی عراق حمله به ناو آمریکایی «استارک» با موشک اگزوست و از مسافت چند ده کیلومتری بود که منجر به آسیب دیدن شدید این کشتی رزمی شد در حالی که روابط عراقی ها با آمریکا در آن مقطع(1987) خوب بود و البته ناو آمریکایی هم نتواست در برابر هیچ یک از دو موشک شلیک شده واکنشی نشان دهد.

    [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/161183_600.jpg[/img]
    [b]یک میراژ عراقی در حال شلیک موشک اگزوست[/b]

    به گزارش مشرق، نکته جالب در مورد میراژهای غربی عراقی تلاش برای تجهیز این جنگنده بمب افکن موشک های هوا به سطح جدید شوروی سابق بود که در روزگار جنگ سرد و تفاوت فناروی های غربی و شرقی امری جدید بود هر چند که این تلاش ها به نتیجه قابل توجهی نرسید.

    [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/161181_316.jpg[/img]
    [b]میراژ عراقی مجهز به موشک هوابه سطح روسی KH-29[/b]

    ورود به ایران

    پس از حمله عراق به کویت و اشغال این کشور کوچک و ائتلاف ناتو و کشورهای منطقه برای آزاد سازی این انبار نفت نیروی هوایی عراق با وجودِ داشتن 8 سال تجربه رزمی سنگین در جنگ تحمیلی قبلی خود یعنی حمله به ایران نتوانست به موفقیتی جز یک پیروزی هوایی در برابر هواپیماهای ائتلاف دست یابد و با از دست دادن برتری هوایی و بالا رفتن تلفات پرنده هایش راهکاری عجیب را برگزید و به جای هر حرکتی بیش از 100 فروند از هواپیماهای جنگی و تعدادی هواپیمای غیرنظامی را به سمت ایران پرواز داد تا از آتش دشمن مصون مانده و بعدها با فروکش کردن جنگ آنها را از ایران پس بگیرد.

    این طرح عراقی ها اما با ممانعت ایران از پس دادن هواپیماها به بن بست برخورد و در اظهار نظرهای غیر رسمی دلیل اینکار در نظر گرفتن این مهاجران غیرقانونی اما بسیار ارزشمند به عنوان بخشی از غرامت جنگ تحمیلی 8 ساله در کشور عنوان شد. بنا بر اظهارات منابع خارجی حدود 24 فروند میراژ اف-1 در بین این هواپیماهای وجود داشته که 17 فروند نوع تک سرنشین و 7 فروند نوع دو نفره بوده است.

    [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/161182_243.jpg[/img]
    [b]پرواز جمع سه فروند از میراژ های کشورمان[/b]

    مهمان های ناخوانده عراقی پس از عبور از مرزهای غربی کشور، عمدتآً‌در پایگاه سوم شکاری همدان فرود آمدند و بعدها به نقاط دیگر منتقل شدند. میراژها نیز هر چند در چند پایگاه کشور حضور یافتند اما سرانجام در قالب یک اسکادران شکاری جدید در پایگاه هوایی مشهد مستقر شده و از آن پس با فراز و نشیب های فراوانی تا به امروز در حال خدمت بوده اند.

    اتفاقی بزرگ؛ ارتقاء بدون دفترچه راهنما

    این هواپیماها در حالی وارد ایران شدند که نه تنها هیچ کتاب راهنما و دفترچه فنی به همراه نداشتند بلکه شاید همه آنها فاقد جایگاه های حمل جنگ افزار بودند. بدیهی است که قطعات یدکی نیز برای این هواپیما موجود نبود و این در حالی بود که سطح فناوری های میراژ اجازه نمی داد از آن صرف نظر شود. بنابراین بار دیگر و برای چندمین بار پس از انقلاب متخصصان داخلی دست به کار بزرگی زده و برای عملیاتی کردن این هواپیما بدون مراجعه به کشور سازنده اقدام کردند.

    در ابتدا خلبانان ماهر نهاجا حتی بدون برگزاری دوره آموزش از سوی خلبانان عراقی این هواپیماها را به پرواز در آورده و پس از استقرار در پایگاه مشخص شده برای این هواپیما رفته رفته متخصصان تعمیر و نگهداری نهاجا و صنایع هواپیمایی موفق به سرپا نگهداشتن این جنگنده برای نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران شدند. هر چند که گاه و بیگاه مشکلات فنی گریبانگیر این پرنده شده و تعداد عملیاتی از این جنگنده در مواقعی بسیار کم می شد. حتی یک مورد سانحه نیز برای یکی از میراژهای دو نفره ایران در نزدیکی مشهد به وقوع پیوست که منجر به شهادت یکی از خلبانان آن شد.

    [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/161178_781.jpg[/img]
    [b]نمونه دو نفره از میراژهای نهاجا[/b]

    وقوع این دست مشکلات نیز باعث نشد تا این هواپیماها از رده خارج شوند بلکه تلاش برای فعال کردن تعداد بیشتری از آن به طور ثابت انجام شد بطوریکه هم اکنون تعدادی از این جنگنده در پایگاه دهم شکاری چابهار مستقر هستند که خبر پروازهای عملیاتی آنها در رزمایش های اخیر نیز منتشر شد.

    از کم و کیف میزان آمادگی رادار این جنگنده ها اطلاعاتی ارائه نشده است اما با توجه به برد قابل توجه و مداوت پروازی بیش از دو ساعت که توسط این جنگنده قابل دستیابی است میراژهای نهاجا در شرق کشور فعالیت مناسبی داشته اند و پروازهای گشتی زیادی را به انجام رسانده اند. در عرصه دریا نیز چیره دستی این هواپیماها در زمان جنگ با ایران آشکار شده و در صورت آمادگی رادار و دسترسی به موشک اگزوست این ترکیب همچنان برای شناورهای دشمن پیام آور نابودی خواهد بود. با توجه به توان متخصصان داخلی در شناخت فناوری های خارجی و تسلط به آنها احتمال آمادگی سامانه های راداری این جنگنده قابل توجه است.
    [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/161179_530.jpg[/img]
    [b]میراژ اف-1 مجهز به نوع اصلاح شده ای از موتور آر-دی-33[/b]

    سایر دارندگان میراژ بهسازی های مختلفی را روی آن به انجام رسانده اند که هر چند به طور گسترده انجام نشد اما نشان داد این هواپیما بستر خوبی برای توسعه توانایی های خود دارد. از آن جمله تجهیز میراژهای آفریقای جنوبی به موتور «آر-دی-33» جنگنده «میگ-29» و یا موشک های کوتاه برد پیشرفته «آر-73آرچر» روسی. گفتنی است هر چند مصرف ویژه سوخت موتور روسی آر-دی-33 از موتور خود میراژ کمی بیشتر است اما 200 کیلوگرم جرم کمتر و 15 درصد رانش بیشتر آنقدر وسوسه انگیز بود تا با کمی تغییرات فنی این کار به انجام رسیده و به مرحله پرواز برسد و در خود روسیه هم به نمایش درآید.

    [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/161194_503.jpg[/img]
    [b]میراژ اف-1 مجهز به موشک هوا به هوای آر-73[/b]

    با توجه به اینکه توانایی میراژ در زمینه حمل وزن محموله تنها 13 درصد کمتر از فانتوم-ئی و برد آن بیشتر از این جنگنده کهنه کار آمریکایی است می توان انتظار داشت نهاجا تلاش کند تا میراژها به تسلیحات بومی مجهز شده و برای مأموریت های تعریف شده به کار گرفته شوند.

    خصوصاً‌ با توجه به اینکه نهاجا در هماهنگ کردن تسلیحات شرقی موجود روی هواپیماهای غربی و برخی تجهیزات شرقی روی پرنده های غربی خود ید طولایی دارد. مثلآً یکی از گزینه های محتمل کاربری موشک کوتاه برد وبسیار کارآمد آر-73 توسط میراژ است همانطور که اخبار غیر رسمی حاکی از بکارگیری آن روی سایر هواپیماهای غربی نهاجار نیز دارد. حداقل نصب تسلیحات بومی مانند موشک های ضد کشتی دوربرد نور و قادر یا بمب های هدایت شونده قاصد روی این جنگنده ها دور واقعیت نیست.

    این جنگنده هر چند با روشی غیرمعمول وارد ناوگان نهاجا شده اما با تلاشی امیدوارانه و برای غلبه بر تحریم ها نشان روشنی از عزم جدی نیروهای داخلی برای استفاده از ابزارهای موجود و بهسازی آنها برای نیازهای موجود داشته و تأیید دیگری بر توانایی های علمی و فنی داخلی است.



    [url=http://www.mashreghnews.ir/fa/news/116470/%D9%85%DB%8C%D8%B1%D8%A7%DA%98-%D8%AF%D8%B1-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D9%85%D9%87%D9%85%D8%A7%D9%86-%D9%86%D8%A7%D8%AE%D9%88%D8%A7%D9%86%D8%AF%D9%87-%D8%A7%DB%8C-%DA%A9%D9%87-%D8%B9%D8%B2%DB%8C%D8%B2-%D8%B4%D8%AF-%D8%B9%DA%A9%D8%B3]Web Page Name[/url]

    [color=orange]

    منتقل شد به بخش نیرو هوایی

    00Amin[/color]