karkas

تاپیک جامع بررسی نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران (نزاجا)

امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

اقا جان ما از لحاظ تجهيزات زميني چيي كم نداريم ام 16 همين الان نيرو هاي ويژه ه هوا برد سپاه دارن استفاده ميكنن توليد حجم بالاي سلاه هم دردسر ساز بايد يك بوجه اي هم خرج نگهداريشون بشه بايد خيلي حساب شده رفت جلو icon_cool

با سلام
برادر عزیز من یه سوال از شما میکنم .جوابش هم نمی خوام بدی فقط می خوام توذهنت تدایی بشه؟
اقا جان شما تا حالا توی کدوم لشکر.پادگان وپایگاه درنیروی هوایی رفتی ؟
خوب سوالات معمول.
آیا ما ازلحاظ زرهی نیاز به به روزرسانی نداریم؟آیا تانک های مامال40سال پیش نیستند؟
آیا مادربخش مین کوب هانیاز به خرید وتجهیز واموزش نداریم؟اگه نداریم چرا روزانه اینقدرتلفات جانی ومالی میدیم؟آیا مرزهای ماامنیت کافی ووافی دربرابر نفوذبیگانگان دارند آیا ارتش وسپاه با تجهیزات کنونی میتوانند ازمرزهامحافظت کنند؟
آیا مادر بخش هوانیروز نیاز شدید به نوسازی وتجهیز نداریم ؟مگه هوانیروز جزو نیروی زمینی نیست؟
آیاتجهیزات پشتیبانی بخصوص ارتش بسیارفرسوده واز کاافتاده نیستند؟
درضمن من حساب شده پیش رفتم خرج نگهداری این تجهیزات روهم حساب کردم.درسته؟
بالاخره بودجه دفاعی ما باید تقویت بشه .
متشکرم.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
از نظر تانك فكر نكنم مشكلي داشته باشيم چون تي 72 زد و ذولفقار 3 به اندازه كافي قدرتمند هستن من نمي دونم مشخصات ذولفقار چيه ولي اگر تانك خوبي نباشه فكر كنم خريد تعدادي تي 90 بد نباشه . براي پشتي باني از نيروي زميني هم سوخو 25ستش و تعدادشون كمه همچنين به يك هليكوپتر خوب جنگي نياز داريم كه بهترين گزينه ميل 24 ولي از نظر سلاح هاي انفرادي و ضد تانك و همينطور توپ خودكششي توپ كششي و خودروهاي نفربر هم با براق و سفير تكميل ميشه به نظر من نيروي زميني انقدر به نوسازي احتياج نداره كه نيروي هوايي احتياج داره اگه با يك جنگنده ي خوب رهگير و يك جنگنده ي چند منظوره هم داشته باشيم با همين امكانات نيروي زميني هم مي تونيم در برابر دشمن به ايستيم ما هرچقدر نيروي زميني خوبي داشته باشيم ولي نيروي هوايي ضعيف نمي تونيم كاري از پيش ببريم.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
با سلام اقا جواد دوست عزیز در مورد این تاپیک قشنگت ما در خدمتیم فقط باید سرم کمی خلوت بشه ممنون که قول بنده رو یادآوری کردین. :oops: این سوالات شما که بالا مطرح کردین کاملا درست و بجا بودند. icon_cool در مورد M-16 من اول کار چند ایراد عمده را خدمت شما عرض کنم که کمی به قول خودم عمل کرده باشم. اولا این سلاحی که ما داریم ساخت CQ چین هست که خودش یک ایراد بزرگ محصوب میشه دوم این سلاح 20 تیر است 20 تیر بودن سلاح در نبرد نزدیک یعنی مرگ برای تک تک سربازان که با ان کار میکنند.اصولا من نمیدانم چه کسی گفته باید حتما از خشاب 20 تیر برای J-3 و M-16 استفاده کرد اگر در اون هیر و بیر جنگ یک به یک خشاب شخصی که 20 تیر است زود تر از خشاب شخصی که 30 تیر است تمام شود باید بمیرد.... تازه مقدار بیشتری خشاب با تیر کمتر باید حمل کرد که اگر 30 تیر بشود مقدار بار قابل حمل برای سربازان بیشتر میشود. سوم این سلاح ساخت اواخر دهه شصت و اوایل دهه هفتاد است که با نمونه های M-16A1وA2 جایگزین شده لگد زیاد در هنگام تیربار که ناشی از سبکی بیش از حد سلاح است و اینکه از همه بدتر اینکه با رونمایی ان و تبلیغات گسترده بار دیگر خود را ابزار مسخره کردن دیگران و اهل فن قرار دادیم که خوشبختانه با ورود سما، این مساله اگر خدا بخواد حل شده. البته من نمیخام مسخره کنم یا دست کم بگیرم ولی اینکه ما بعد از 30 سال تازه M-16 دار شدیم تبلیغات داره یا باید مثل یک نیروی نظامی استاندارد 30 سال پیش خیلی عادی از ان استفاده کنیم؟ والا...که به ما میخندند ما نباید خودمونو گول بزنیم. باید از این نکات استفاده کنیم و نقاط ضعف خودمونو تقویت کنیم. امنیت جانی سربازان برای کشورهایی که بهای جذب سرباز را میپردازند خیلی مهم است ولی ظاهرا در ایران جان سربازان زیاد مهم نیست که به این نکته کلیدی نمیپردازند و هنوز در اصلحه مناسب و لباس مناسب برای سربازان و یا حتی بودجه مناسب برای این نیروی از جان گذشته که اکثرا از روی علاقه (نه پول) و ارق ملی (نه اجبار) و اعتقاد (نه شتشوی مغزی) خود را کاملا رایگان در خدمت کشورشان در میآورند. و انصافا یک سرباز وظیفه به اندازه یک کادری و حقوق بگیر وظیفه شناس است. ایا درست است درباره این قشر هم صرفه جویی کنیم؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ ان هم صرفه جویی در تجهیزات....... نیروی مجانی در هر کشوری پیدا نمیشه...... البته به غیر از کشورهای کومونیستی.... امید وارم در انتخاب سلاح و تجهیزاد کمی اینده نگری پیشه کنیم و از تجهیزات بهتری استفاده کنیم. شفق جان شما بهتر میدونید که میانگین قدمت تجهیزات ما چقدر است نزدیک به 30 سال ... یعنی نیروهای نظامی ما استاندارد 30 سال پیش ناتو را دارند....که اینهمه تبلیغ و ادعا هم دارند. باز میگم من قصد کوبیدن یا خورد کردن و یا کم جلوه دادن زحمت متخصصان را ندارم. ولی خودمان هستیم, نباید حد اقل ما که سری در سازه داریم خودمان را گول بزنیم... با تشکر از جناب SHAFAGH-23 که این تاپیک سازنده رو ایجاد کردن امیدوارم تداوم نظرات, مبحث را به سوی پیشرفت سوق دهد انشا،... :| :x

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
درست است که تجهیزات ارتش قدیمی است ولی در حال بازسازی و جایگزینی هستند. به هر حال این را بدانید که ما اقتصاد و توان صنعتی آمریکا را نداریم که سالانه صدها تانک و ... تولید کنیم. اما حداکثر تلاش خود را هم میکنیم. اگر دشمنان جنگی راه نندازند و اعتبارات مالی ارتش و سپاه اندکی افزایش یابد تا ده سال دیگر تولیدات داخل بدنه اصلی تجهیزات نیروهای مسلح خواهند شد. این را بدانید که ساخت تانک و نفربر و ... ساخت پیکان نیست که سالانه یک میلیون دستگاه تولید شود!

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
با سلام ازدوست عزیزمان جنابseginem بسیار سپاسگذارم همینطورکه قبلن هم گفتم واقعاًکارت درسته وخیلی مردی.دمت گرم خدمت جناب سعید عرض میکنم که مانیازی به تولید صدها تانک وتجهیزات اضافی وبیخودی مثل امریکا رونداریم چون دکترین دفاعی وفلسفه جنگی ماتفاوت از این جا تاآسمون رو داره پس مقایسه تجهیزات تولیدی ایران ازلحاظ کمی با امریکا کار بس ابسی است.مانیاز به برنامه ریزی براساس نیاز مدت زمان نوسازی رو داریم .درضمن پیشرفت تکنولوژی رودراین مدت زمانفراموش نکنیم. bornaجان خدمت شما هم عرض میکنم که عزیزجان نیروی هوایی جای خودشو داره نیروی هوایی همینطور نیروی دریایی دیگه ... ولی مهمترین نیرو برای ایران همین نیروی زمینی وموشکی هست.چون اگه نیروی هوایی که شما میفرمائید برتری کاملی برحزب الله داشت ولی چرا نتوانست لبنان وحزب الله روشکست دهد؟ درضمن بالاخره ماباید استارت کاررواز یه جایی بزنیم نیرو ی زمینی .هوایی ودریایی .بالاخره که باید نوسازی شوند.پس هرچه زودتر بهتر.نظر شما چیه؟درضمن درنوسازی نیروی زمینی بامشکلات کمتری ازتحریمها مواجه میشیم .

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
بنده هم عرض نکردم که سالانه صدها تانک و نفربر تولید و خود را از نظر کمی با آمریکا مقایسه کنیم. منظور من خطاب به دوستانی بود که از میزان تولید کم تجهیزات گلایه دارند و از مشکلات تولید انبوه بی خبر هستند. شما این تاپیک رو ایجاد کردی ولی متاسفانه برای آن خط مشی تعریف نکردی! لطفا با کمک سایر کاربران موضوعات کلی و جزئی تعریف و بر اساس آنها بحث کنید. مثلا اولین مبحث درباره توان زرهی کشور. شامل تانک ، نفربر ، خودروهای مهندسی ، تانکبر و ... اینطوری بهتر است تا اینکه جسته و گریخته از این شاخه به اون شاخه بپریم و درباره همه چیز همزمان بحث کنیم! اگر لازم بود تاپیک جدید ایجاد کن برای هر موضوع کلی.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
باید با کمک همه دوستان بررسی شود. ولی هر بحثی یک مقدمه ای دارد که در این بحث زیرساختهای نیروی زمینی است. بهتر است قبل از هر بحث درباره زیرساختهای نیروی زمینی و توانائیهای آن بحث کنیم. بحث درباره اینکه نیروی زمینی چه ادوات و تجهیزات و لوازمی را میتواند تولید کند؟ وضعیت پادگانهای آن چگونه است و آیا نیاز به ایجاد پادگان جدید داریم؟ از این دست مسائل. ولی اگر نشد و به علت کمی اطلاعات یا مشکلات امنیتی بحث فوق مناسب نبود میتوان درباره موضوعات بعد بحث کرد. یکی از این موضوعات که یکی از بخشهای اصلی هر نیروی زمینی است نیروی انسانی است. وضعیت نیروی انسانی در نیروی زمینی ارتش و سپاه چگونه است و به تدابیری نیاز دارد؟ و ... ولی گفتم که موضوع رو شما تعریف کنید تا بحث کنیم. icon_cool

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
خیلی ممنون . icon_cool خوب پس با کسب اجازه ازشما ودیگرسروران گرامی وبزرگوار:با یاد ونام خدابحث را درمورد یگانها وتعداد نیروهای نیروی زمینی آغاز میکنیم. متعلق به ارتش تعداد لشکرها تعداد تیپ ها ی مستقل 4لشکر زرهی 2تیپ هوابرد نیروی ویژه 6لشکر مکانیزه 5تیپ نیرو ویژه تکاوری 2لشکر تکاور 6تیپ توپخانه --------------------------------------------------------- متعلق به سپاه. تعداد لشکرها تعداد تیپ ها ی مستقل 4لشکر زرهی 3تیپ تکاور 16لشکر پیاده مکانیزه 6تیپ توپخانه -------------------------------------------------------- درکلام اول هردونیرو فاقد یک لشکر هوابرد ولشکر توپخانه ای وسپاه فاقد لشکری ازتکاوران است.واین ضعف وشکافی بزرگ درپشتیبانی ومهندسی وتقسیم صحیح وبرنامه ریزی مناسب درهردو سازمان میشود. درقدم اول نیاز به یک لشکر هوابرد برای ارتش با امکانات نو وجدیدهست. برنامه ریزی برای این کار : مقدار هزینه. مقدار زمان: مقدار نیروها . میزان تجهیزات. نوع تجهیزات. کیفیت تجهیزات ومحصولات. ایجاد پایگاه وپادگانهای مناسب اعم ازستاد لشکرو تیپ هاوغیره. مهمترین عامل هدف این لشکر . ---------------------------------------------------------------------- دردومین قدم ایجاد دولشکر توپخانه پیشرفته ومدرن باتجهیزات امروزی است. برنامه ریزی برای این کار : مقدار هزینه. مقدار زمان: مقدار نیروها . میزان تجهیزات. نوع تجهیزات. کیفیت تجهیزات ومحصولات. ایجاد پایگاه وپادگانهای مناسب اعم ازستاد لشکرو تیپ هاوغیره. مهمترین عامل هدف این لشکر . ---------------------------------------------------------------------- خوب دوستان میتونیم دراین رابطه همبه بحث وتبادل نظر بپردازیم. ---------------------------------------------------------------------- درسومین قدم ایجاد لشکری متشکل از تیپ صابرین ونیرو مخصوص های سپاه. برنامه ریزی برای این کار : مقدار هزینه. مقدار زمان: مقدار نیروها . آموزش پرسنل. میزان تجهیزات. نوع تجهیزات. کیفیت تجهیزات ومحصولات. ایجاد پایگاه وپادگانهای مناسب اعم ازستاد لشکرو تیپ هاوغیره. مهمترین عامل هدف این لشکر . ---------------------------------------------------------------------- خوب دوستان میتونیم دراین رابطه هم به بحث وتبادل نظر بپردازیم. ---------------------------------------------------------------------- خوب ازبحث ایجاد لشکر های ویژه که بگذریم میرسیم به هوانیروز قهرمان . دراولین قدم جایگزینی ونوسازی بالگردهای تهاجمی کبری است. برنامه ریزی برای این کار : نوع بالگرد. تعداد. آموزش پرسنل. نوع تجهیزات قابل حمل. مقدار هزینه. مقدار زمان. کیفیت تجهیزات ومحصولات تعداد پرسنلی که باید آموزش ببینند طرح داخلی یا خرید ازخارج. درصورت خرید ازچه کشوری چه مدلی بخریم .؟ -------------------------------------------------------------=== فکر کنم برای بحث فعلاً همینها کافی باشه درمورد اینها که به نتیجه رسیدم .سروقت بقیه هم می رویم. ----------------------------------------------------------------------
  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
با سلام اقا جواد ما هم داخل بحث هستیم فقط باید فرصت پیش بیاد تا بحث رو داغتر کنیم در حال حاضر تنها چیزی که میتونم بگم اینه که ......حاضر......یا به قول نظامیها ......من با تشکر از نظر لطف شما دوست عزیز و شفق ,شفیق icon_cool

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
بینید دوستان


هم اکنون در زمینه نیروی زمینی ما هیچ گونه نیازی به خریدات نداریم .


یه خرده صبر داشته باشید . ما هنوز که هنوزه داریم خسارات جنگ رو می دیم . می دونید همون جنگ چقدر ما رو انداخت عقب و چقدر از بودجه و نیروی ما رو کاهش داد .

8 سال عقب موندن از دنیا حرف کمی نیست . اون هم هشت سال جنگ با کل دنیا و دادن اون همه شهید . باباجون شما که بهتر از من دستت تو کاره .

یه خرده صبر داشته باشید . اندک اندک .


هم اکنون ما با تولید تانک ذولفقار داریم کم کم کم کم کم اون تانک ها مال زمان دایناسور رو از رده خارج می کنیم . و جالب اینه که در زمینه خودکفایی بیش از 98 درصدخودکفایی کامل داریم .

در زمینه ساخت تانک ، نفربر زرهی و غیر زرهی ، انواع توپ و هویتزر و همچنین موشک های ضد تانک و نفربر و هزاران چیز دیگه به خودکفایی کامل رسیدیم .


به هیچ وجه خرید تانک به صرفه نیست و بهتره بر روی تانک هایی که خودمون داریم کار کنیم . و بهتره خودمون تولید کنیم .


اگر یک تانک خریداری شده خراب شد باید مهندسین اون کشور رو خبر کنیم برای تعمیر و کل یهزینه .

همونطور که گفتم کمی صبر کنید . ان شا ا نالله همه چی درست می شه .

آیا ما ازلحاظ زرهی نیاز به به روزرسانی نداریم؟آیا تانک های مامال40سال پیش نیستند

نخیر . بیشتر اون تانک ها توی جنگ ایران و عراق از بین رفتند . و هر بار که یک تانک ذولفقار تولید می شه یکی از همون تانک های زمان دایناسور از رده خارج می شه. یکی از آشنایان ما که در وزارت دفاع در بخش نیروی زمینی کار می کنه /

در زمینه هوایی و پشتیبانی از نیروی زمینی هم ایران داره به صورت بومی جنگنده صاعقه و آذرخش که یکی از قدرتمند ترین سلاح ها برای پشتیبانی از نیروی زمینی هستند رو تولید می کنه .

البته سوخو25 هم هست ولی جنگنده های جدید با رادار و موتور های ارتقاع یافته بهتر به کار ما میان و هزینه های تعمیر زیادی ندارند .

یه وقت الان می گید آمریکا صد برابر این جنگنده ها رو برای پشتیبانی از نیروی زمینیش داره ولی شما نگاه کن نمی تونیم اف-14 و یا میگ-29 رو بزاریم برای پشتیبانی از نیروی زمینی . یعنی اصلا ارزشی نداره .

شما نگران نیروی هوایی و از کار افتادن بیشتر اف-14 ها باش و نگران این باش که چطوری می خواین با بی-2 و مدل جدید اف-18 که می تونه سامانه های دفاعی رو از کار بندازه مبارزه کنی و نگران مقابله با 2 هزار جنگنده باش .

دشمنان ما هم اکنون فرا منطقه ای هستند . و از راه زمین کاری در بر نیست . ولی خوب دقت کن که اگر جنگ چریکی هم رخ بده ما انقدر موشک کار امد داریم که می تونیم خیلی کار باهاش انجام بدیم .

تنها راه فقط صبره . حداقل 5 تا 10 ساله دیگه . البته اگر می خوای نیروی زمینی ایارن جزو بهترین نیرو های زمینی دنیا ببینی . icon_cool

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

درکلام اول هردونیرو فاقد یک لشکر هوابرد ولشکر توپخانه ای وسپاه فاقد لشکری ازتکاوران است.واین ضعف وشکافی بزرگ درپشتیبانی ومهندسی وتقسیم صحیح وبرنامه ریزی مناسب درهردو سازمان میشود.
درقدم اول نیاز به یک لشکر هوابرد برای ارتش با امکانات نو وجدیدهست.
برنامه ریزی برای این کار :
مقدار هزینه.
مقدار زمان:
مقدار نیروها .
میزان تجهیزات.
نوع تجهیزات.
کیفیت تجهیزات ومحصولات.
ایجاد پایگاه وپادگانهای مناسب اعم ازستاد لشکرو تیپ هاوغیره.
مهمترین عامل هدف این لشکر .


بسیار عالی آقا جواد و خسته نباشی.

از همین مورد برای بحث استفاده میکنیم.

لشکر هوابرد باید نیرویی ویژه و مستقل باشد که از پیشرفته ترین آموزشها و تجهیزات روز استفاده کرده و باز کننده گره هایی باشد که با دندان سایر نیروها باز نشود.

نگاهی به تاریخ لشکر 101 هوابرد آمریکا کمک زیادی به این بحث خواهد کرد.

این لشکر هر گاه نیروهای دیگر قادر به انجام کاری نباشند وارد عمل شده و نیروهای دشمن را جارو میکند!

در نبرد آرنهم (آخرین حمله آلمان) این لشکر 101 هوابرد آمریکا که نیروهای فوق تخصصی اس اس را وادار به عقب نشینی کرد!

زمان و هزینه این پروژه بستگی دارد به شرایط کشور و تصمیم مسئولین که آیا این امر در اولویت اول قرار دارد یا نه؟ پس در این مورد چندان نمیشه بحث کرد بجز تخمین هزینه و زمان در شرایط ایده آل.

مکان این لشکر کجا باشد؟

الان تنها واحد هوابرد کشور تیپ هوابرد ارتش است که در شیراز مستقر میباشد.

این واحد برای پوشش کل کشور به هیچ عنوان کافی نیست.

ما به یک لشکر هوابرد با حداقل 15000 نفر پرسنل در قالب 3 تیپ نیاز داریم.

این لشکر باید مستقل بوده و دارای باند پرواز و پادگان و ... اختصاصی باشد.

برای یک لشکر هوابرد نیاز به پشتیبانی واحدهای سبک و نیم سنگین زرهی و توپخانه است.

چنین لشکری نیاز به هواپیما و بالگردهای مناسب دارد.

هواپیماهایی از قبیل آنتونوف74 و سی130 و بالگردهایی مثل میل17.

ادوات زرهی از قبیل نفربرهای سبک قابل حمل توسط هواپیما با وزن تقریبی 12 تن و توپهای سبک 105 و 120 و 130 میلیمتری قابل حمل توسط هواپیما و بالگرد.

پایگاهها باید در چهار منطقه باشد. یک منطقه به عنوان مرکز فرماندهی کل نیروهای هوابرد و سه منطقه برای هر تیپ مستقل. مکان این سه منطقه باید طوری باشد که قادر به پوشش تمام کشور و واکنش سریع به تهاجم دشمن باشند.

هر تیپ باید به تعدادی گردان تقسیم شده و در پایگاههای نزدیک به سه پایگاه اصلی پخش شوند تا از تجمع نیروها در یک پایگاه اجتناب گردد.

در صورت تجمع نیروها در یک پایگاه ، لقمه چرب و نرمی برای استراتژیستهای آمریکایی خواهیم بود!

در پست بعدی ، بعد از مطالعه لشکرهای هوابرد چند کشور دیگر نظرم رو درباره نوع و میزان تجهیزات اعلام میکنم.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

بینید دوستان



آیا ما ازلحاظ زرهی نیاز به به روزرسانی نداریم؟آیا تانک های مامال40سال پیش نیستند

نخیر . بیشتر اون تانک ها توی جنگ ایران و عراق از بین رفتند . و هر بار که یک تانک ذولفقار تولید می شه یکی از همون تانک های زمان دایناسور از رده خارج می شه. یکی از آشنایان ما که در وزارت دفاع در بخش نیروی زمینی کار می کنه /


[/color]

دوست عزیز میشه بگی تانک ذوالفقار درکدام نیرو استفاده میشه ؟سپاه یا ارتش .تانک های سپاه چه تانک هایی هستند ومال ارتش چه تانک هایی؟؟
نیازی به منبع ندارم چون خودم به چشم خود دیدم .ارتش ذوالفقار نداره.چیفتن داره.تی72.تی55.ام47.ام60.ذوالفقار مال سپاه هست اگه دلیل می خوایی ازطریق پیغام خصوصی برات می فرستم.بعدشم اینطوری منبع نیار این بنده خدارو چرا زیر سوال میبری ؟وزارت اطلاعات وفراموش کردی.
خوب برای روشنتر شدن اینم آمار:

...

سعید جان خیلی عالی بود .بله اگر ما لشکری هوابرد مثل لشکر 101سوار هوایی امریکا داشته باشیم خیلی عالی میشه لازم به یاد آوری که این لشکر دارای بیش از یکصد فروند بالگرد هست که 40فروند اونو اپاچی تشکیل داده واین یکصد فروند به طور کامل دراختیار این لشکر هست.این لشکردارای 4تیپ می باشد با استعداد بیش از20هزار نفر نیروی آموزش دیده وتجهیزات به روز جهان.اگر ما بخوایم لشکری مثل این لشکر روایجاد کنیم باید دوتیپ 55و65مون ادقام ویک تیپ جدیدهم ایجاد بشه .یک کمیته چتر به جز شیراز درتهران هم تشکیل بشه وبه جای آموزش فقط درشیراز درتهران هم آموزش بدهند.درضمن باید این تیپ هارو به اسلحه های انفرادی پیشرفته کماندویی ولباس های ضد گلوله وتجهیزات مدرن انفرادی دید درشب مجهز کرد درمورد آموزش هم هردو تیپ سرآمد ارتش های خاورمیانه وجهانند.
ادامه دارد...........



ارایه آمار درباره ارتش و سپاه ممنوع است.
ویرایش شد.
SAEID

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
برادر شفق عزیز در این مسئله کاملا با شما موافقم . من اون حرفی که در نقل قول از شما زدم رو پس می گیرم . ببخشید قربان . ولی یک سؤال : آیا با ام47 و ام60 و و تی55 می شه رفت به جنگ با دشمن ؟؟؟ در این مورد با شما موفقم شفق جان . ولی یک انتقاد مگر سپاه و ارتش فرق می کنند ؟؟؟ اگر جنگ شد هم سپاه تو کاره و هم ارتش . تانک های ذولفقار برای جنگیدن در راه همین وطن استفاده خواهند شد نه در راه سپاه .

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
هنوز همه لشکرهای هوابرد دیگر کشورها رو مطالعه نکردم ولی فعلا نظر اولیه خودم رو ارسال میکنم. لشکر هوابرد استعداد 15 هزار نفر + تعدادی نیروهای سرفرماندهی و پشتیبانی در پایگاه اصلی در قالب 3 تیپ و هر تیپ شامل 5 هنگ هر کدام از تیپها در یک منطقه استراتژیک کشور مستقر خواهد شد. نیاز به 4 پایگاه اختصاصی با باند پرواز داریم. این پایگاهها مستقل عمل کرده و دارای پدافند و ... اختصاصی باید باشند. تجهیزات این لشکر برای اینکه نیروها در عرض چند ساعت به منطقه عملیاتی برسد نیاز به حداقل 10 فروند هواپیمای سی130 است. یعنی اینکه هر تیپ نیاز به 10 فروند هواپیما و حداقل 20 فروند بالگرد دارد. میتوان استفاده از هواپیماهای پشتیبانی نزدیک مانند سوخو25 را جزو تجهیزات این نیرو قرار داد. برای پوشش زرهی از نیروها به نفربرهایی با وزن تقریبی 12 تن نیاز است. بهترین گزینه در صورت خرید BMD-3 روسی میباشد. توپهای سبک و خمپاره اندازه های نیم سنگین به تعداد کافی لازم است. این لشکر نیازی به تجهیزات سنگین و فوق سنگین ندارد. ...

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط FLANKER
      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385294.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385295.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385335.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385333.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385300.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385309.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385302.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385304.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385306.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385307.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385334.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385336.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385337.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385338.jpg
    • توسط parsneet
      بسم الله الرحمن الرحیم
       
      تاپیک حاضر با محوریت پوشش خبر ها و اطلاعات مسابقات نظامی برگزار شده در ایران و همچنین شرکت تیم های ایرانی در سایر مسابقات بین المللی نظامی می باشد .
       
      مقدمه :
      مسابقات نظامی هر ساله در سراسر جهان با شرکت پرسنل نظامی ( به صورت داخلی و یا بین المللی ) برگزار می گردد . این گونه مسابقات علی رقم اینکه از قواعد و استاندارد متحدی برخوردار نیستند ( منظور نبودن کمیته جامع و قوانین واحده بین المللی در رشته های تخصصی می باشد ) اما تا حدودی پیرو قواعد و ضوابط برگزاری رزمایش های نظامی هستند . ( البته تیم های ورزشی و مسابقات ارتش های جهان (CISM) تا حدودی متفاوت از سایر مسابقات تخصصی هستند که در ذیل به آن اشاره خواهد گردید )
      اساساً هدف از برگزاری این گونه مسابقات تخصصی بالا بردن آمادگی پرسنل و ایجاد حس رقابت و افزایش انگیزش پرسنل نظامی جهت فراگیری مهارت های تخصصی است . و همچنین سنجش توانمندی پرسنل در مقایسه با واحد های مشابه در ارگان های نظامی داخلی و یا ارتش های خارجی دیگر است . پس تا حدودی می توان بیان کرد که تیم های شرکت کننده ( در مسابقات بین المللی ) عموماً از بین کشور های دوست و یا هم پیمان ( و یا حداقل غیر متخاصم ) انتخاب می شوند و برای سنجش توانایی های تخصصی شان گرد هم می آیند . و همچنین حتی گاهی می تواند بیان گر همسویی کشور های شرکت کنند و حامل پیام های خاص برای ارتش های رقیب شان نیز باشند .
       
       
       
      تاریخچه :
      می توان به نوعی اولین مسابقات نظامی ( با تاکید و اولویت دادن به پرسنل نظامی ) را به یونان باستان نسب داد . در رویدادی جشن گونه که عموما" ( و نه اختصاصاً ) پرسنل نظامی در آن شرکت می کردند تا آمادگی جسمانی و مهارت های کار با سلاح در رقابت با حریفان را بسنجند . در ادامه و ظهور امپراطوری روم باستان این نوع مسابقات چهره خشن تر و جدی تری به خود گرفت به گونه ای که مکان های اختصاصی مانند کلوزیوم (Colosseum) و همچنین شرکت کنندگان مخصوص بنام گلادیاتور (Gladiator) برای شرکت در آن تربیت می گردیدند .
      این مسابقات شرحی مفصل دارد ولی به اختصار : برگزاری آن در قرون مختلف تکامل یافته و عموماً شرکت کنندگان آن از بین سربازان قوای شکست خورده در جنگ با امپراطوری روم انتخاب می شدند و در بین خیل عظیم از این سربازان که در مسابقات محلی و ایالات های مستعمره روم برگذار می شد برگزیدگان ( که یقیناً تعداد کمی از آنان بودند) می توانستند آزادی خود را به دست آورند . ولی جنگجویانی نیز بودند که به خاطر بدست آوردن پول و یا شهرت نسبت به شرکت در این مسابقات خونین اقدام می کردند . این مسابقات که به خشونت بی پروا و ضد انسانی اش معروف گشته بود بدون فایده هم البته نبود . ( البته فواید آن از دید فرماندهان نظامی ) باید اشاره کرد که تمامی این مسابقات به نبرد های خونین تن به تن اختصاص نداشت بلکه اکثر این رویداد ها به باز سازی نبرد های روم در مقابل دشمنانش مختص می شد ( یقیناً آن نبردهای که در آن پیروز گردیده بودند تا خاطرات ، تکنیک های رزم و قهرمانان آن را مرور و زنده نگاه دارند ) عده ای از سربازان لباس های قوای دشمن را بر تن می کردند و سربازانی دیگر که نقش نیروهای رومی را داشتند با بکارگیری ارابه و اسب و سلاح های آن دوران در چندین پرده که گاهی تا چند روز نیز ادامه می یافت آن نبرد خاص را باز سازی می کردند . از نحوه یورش قوای مهاجم گرفته تا نبرد های تن به تن ، عبور از رودخانه ، یورش سواره نظام ، محاصره قلعه ها و یقیناً نمایش پیروز مندانه و دلاورانه ارتش رومی بر حریف خود !
       
      در عصر جدید ایده مسابقات نظامی بعد از پایان جنگ جهانی اول شکل گرفت . در سال 1919 پس از جنگ جهانی اول ، بازی های بین متفقین توسط شورای ورزشی نیروهای متفقین ژنرال جان پرشینگ سازماندهی شد و 1500 ورزشکار از 18 کشور را گرد هم آورد تا در 24 رشته ورزشی به رقابت بپردازند. این رویداد در Joinville-le-Pont فرانسه برگزار شد . و طی سالهای بعد در ماه مه 1946 ، پس از جنگ جهانی دوم ، شورای ورزشی نیروهای متفقین توسط سرهنگ هانری دبروس و پنج‌گانه المپیک توسط سرگرد رائول مولت احیا شد و در  7 تا 8 سپتامبر همان سال دومین بازی‌های بین متفقین در برلین (در المپیاستادیون , محل برگزاری بازی های المپیک 1936) برگزار شد .
       


      چند ماه بعد، با پایان دادن به شورای ورزش نیروهای متفقین ، سرهنگ دبروس و سرگرد مولت مسابقات ارتش های جهان (CISM) را در 18 فوریه 1948 تأسیس کردند . اعضای موسس آن بلژیک ، دانمارک ، فرانسه ، لوکزامبورگ و هلند بودند . در سال 1950، آرژانتین و مصر به عضویت آن درآمدند. در سال 1951 ایالات متحده به آن پیوست . در سال 1952 عراق ، لبنان ، پاکستان و سوریه و دو سال بعد برزیل به عضویت آن درآمدند . و همچنین کانادا در سال 1985 وارد آن شد . سپس در سال 1991 با پایان جنگ سرد سازمان رقیب پیمان ورشو کمیته ورزش ارتش متفقین (SKDA) با CISM ادغام شد و خبر از پیوستن 31 کشور و عضو جدید و سایر کشورهای مرتبط با بلوک شوروی را داد. این پیشرفت سریع منجر به رسمیت شناختن توسط نهادهای بین المللی از جمله IOC شد. قبل از سال 1995 CISM هر سال 15 تا 20 مسابقات جهانی را برگزار می کرد. از سال 1995  CISM هر چهار سال یک بار بازی های جهانی نظامی را که یک رویداد چند ورزشی است با شرکت نمایندگانی از ارتشهای 127 کشور دنیا سازماندهی می کند .
       
       

       
      رویدادها
      برگزاری مسابقات مرتبط با ارتش های جهان طیف متنوعی را در بر می گیرد و بلوک های سیاسی و جغرافیایی متعدد سعی در برگزاری رویدادهای مشابه زیادی جهت بالا بردن مهارت پرسنل خود دارند . اما به نوعی اهداف برگزاری این چنین مسابقاتی تنها به بالا بردن مهارت ها محدود نمی گردد . بلکه برپایی نمایشگاه های تخصصی تجهیزات تیراندازی و حتی ماشین آلات زرهی و تسلیحات انفرادی و البسه نظامی و ... در حاشیه این مسابقات بیان گر این است که این رویدادها مکانی است تا برنامه ریزان و دست اندرکاران نظامی کشور های مختلف به عرضه و کسب اطلاعات و سنجش آمادگی قوای نظامی پیرامونی خود اقدام نمایند .
       
      به برخی از این رویدادها می توان به اختصار اشاره کرد مانند :
      - مسابقات بین المللی پنج گانه ورزشی ( تیراندازی سرعت و دقت ، میدان موانع ، شنا ۵۰ متر با مانع ، دو صحرانوردی ۸ کیلومتر و پرتاب نارنجک )
      - مسابقات بین المللی نظامی پهپادی ارتش های جهان
      - مسابقات بین‌المللی نظامی غواصی در عمق
      - مسابقات بین‌المللی نظامی جهت یابی
      - مسابقات بین‌المللی نظامی بیاتلون زرهی روسیه
      - مسابقات سراسری امنیت سایبری در آمریکا
      و ...
       

      بازتاب و آثار
      برای بیان تاثیر حضور بین المللی تیم های نظامی و ترتیب دادن این چنین مسابقاتی منعکس کردن دیدگاه بعضی از تحلیل گران غربی شاید مفید باشد به عنوان نمونه :
      «واشنگتن فری بیکن» «جوزف هومیر» تحلیلگر امنیت ملی : روسیه و چین در نمایش قدرت به آمریکا قصد شرکت در یک بازی‌های بین‌المللی در آمریکای لاتین ( ونزوئلا ) تحت عنوان « تک تیرانداز مرز » را دارند . این  بازی‌های نظامی یکی از واضح ترین نشانه‌ها  از شکل گیری یک ائتلاف ضد ایالات متحده در آمریکای لاتین است. روسیه و متحدانش ( ایران و چین ) با حضور در این مسابقات نظامی در ونزوئلا در حال نمایش قدرت هستند . با عادی سازی تحرکات نظامی دشمنان ایالات متحده در دریای کارائیب ، ما در معرض خطر در آمریکای لاتین هستیم .
       
       
      در حال حاضر به نظر می رسد که برگزاری این گونه مسابقات در بین نیرو های نظامی منطقه ای و جهانی در حال افزایش هست . مسابقاتی که هم در رشته های عمومی ( آمادگی جسمانی و ورزشی ) و هم رشته های تخصصی ( تیر اندازی ، زرهی و توپخانه ، پهپادی و ... ) با حضور تیم های چندگانه به جدیت پیگیری می شود . قطعا انتخاب تیم های ورزیده در این گونه رقابت ها باعث افزایش اعتماد به نفس پرسنل و همچنین تبلیغات مثبت برای نیرو های نظامی ما نیز خواهد گردید  . همچنین برگزاری مسابقات کشوری و درون مرزی برای ما موجبات حس رقابت و افزایش انگیزش سازمانی را برای نیروهای مسلح ما در پی خواهد داشت . انشالله 
       

       
       
       
      بن پایه :
      https://www.milsport.one/cism/members-nations
      https://www.ilsf.org/about/recognition/cism/
      https://armedforcessports.defense.gov/CISM/Military-World-Games/
      https://en.wikipedia.org/wiki/Colosseum
      https://freebeacon.com/national-security/iran-russia-china-to-run-war-drills-in-latin-america/
       
      گرد آوری جهت انجمن میلیتاری
       
       
    • توسط GHIAM
      با استفاده از طول استند موشک فاتح، تونستم ابعاد موشک فتح را به دست بیاورم. موشک فتح دارای طول 6.5 متر و قطر 40 سانتیمتر است. این موشک نسبت به فاتح110 حدودا 2.30متر کوتاهتر و 20 سانتیمتر قطر کمتری دارد.  
      هیچ گونه اطلاعاتی از جنس موتور و جنس بدنه موشک وجود ندارد. اما احتمالا فتح موشکی با وزن 800-900 کیلوگرم، برد  200 - 300 کیلومتر و سرجنگی 150-200 کیلوگرمی باشد. به نظر میر‌سد سپاه قرار است این موشک را جایگزین نسخه های اولیه فاتح 110 کند. هرچند سرجنگی سبکتری نسبت به فاتح دارد برای زدن اهداف نرم از جمله زیرساخت‌های نفتی، مراکز صنعتی، اهداف غیرمقاوم نظامی و ... بسیار موثر است. 
      با توجه به ابعاد و وزن موشک فتح، می‌توان 4 تیره از این موشک را مانند فجر 5 از روی حامل IVECO پرتاب کرد.  
       

       
       

       

       
       
       
    • توسط mehdipersian
      شناور شهید باقری به بالگرد، موشک و پهپاد مجهز خواهد شد 
      فرمانده نیروی دریایی سپاه:

      شناور شهید باقری که در آینده ساخت آن به اتمام می‌رسد، علاوه بر داشتن یک ناوگروه در داخل خود، باند پرواز هم دارد که پهپاد می‌تواند از روی آن حرکت کرده و به پرواز درآید و در بازگشت هم می‌تواند بر روی آن بنشیند.
      شناور شهید باقری با ۲۴۰ متر طول و ۲۱ متر ارتفاع، مجهز به بالگرد، موشک و پهپاد است.
      این شناور به گونه‌ای در حال ساخت است که از روی عرشه آن حدود ۶۰ پهپاد می‌تواند پرواز کند و بنشیند.
      وستانیوز
       
    • توسط mehdipersian
      مرداد گذشته، یک ماهواره سنجش از دور ساخت روسیه برای ایران از پایگاه فضایی بایکونور پرتاب شد و انتظار می‌رود سه ماهواره دیگر نیز در سال‌های آینده به فضا پرتاب شوند. همچنین شواهد قانع‌کننده‌ای وجود دارد که نشان می‌دهد یک شرکت روسی در حال ساخت یک ماهواره ارتباطی برای ایران است که در سال 2024 در مدار زمین ثابت قرار می‌گیرد.
       
      ماهواره ی خیام:

       
       
      مرداد 1394، ایران با دو شرکت روسی در مورد پرتاب ماهواره سنجش از دور ساخت روسیه که توسط ایران اداره می شود، به توافق اولیه دست یافت. ماهواره ایرانی در 18 مرداد 1401 به وسیله ی شرکت روس کاسموس به فضا پرتاب شد. 
       
      مشخصات فنی ماهواره:

      مشخصات فنی ماهواره توسط روسیه و ایران اعلام نشده است ولی می توان از یک حق اختراع منتشر شده توسط شرکت NPK Barl در مرداد 1401 اطلاعات جدیدی بدست آورد. این طرح یک ماهواره سنجش از دور با وضوح بالا را توصیف می کند که دقیقاً شبیه خیام است. دارای یک گذرگاه شش ضلعی و چهار پنل خورشیدی است که با زاویه 45 درجه نسبت به محور طولی ماهواره به سمت پایین امتداد دارند. 
       
      محموله یک تلسکوپ کورش(Korsch) با پنج عنصر نوری است. تلسکوپ کورش یک تلسکوپ آناستیگمات سه آینه ای فشرده است که میدان دید وسیعی را ارائه می دهد. این تلسکوپ تصویربرداری را در یک کانال پانکروماتیک و چهار کانال چند طیفی (نزدیک مادون قرمز، قرمز، سبز و آبی) ارائه می دهد. سه پیکربندی ممکن برای تلسکوپ ارائه شده است که همگی با نسبت کانونی f/11.53 (نسبت کانونی تقسیم فاصله کانونی بر دیافراگم است)میباشند. مقادیر سه پیکربندی عبارتند از:
       
      دهانه / فاصله کانونی
      0.535 متر6.17 متر
      0.75 متر8.65 متر
      1.1 متر12.68 متر
       
      در اولین پیکربندی که در شکل زیر نشان داده شده است، وزن تلسکوپ 125 کیلوگرم و طول آن 1.8 متر است.
       

       
      دو پیکربندی دیگر منجر به گذرگاه طولانی‌تر می‌شود، اما نیازی به تغییر در جعبه‌های الکترونیکی محموله و آرایه‌های پیکسل CCD ایجاد نمیکند. این تلسکوپ از یک آرایه کانونی کروی و نه مسطح برای کمک به جلوگیری از لکه دار شدن تصاویر استفاده می کند. یک آرایه اسکن الکترونیکی داده‌ها را در باند X با سرعت‌های 480 مگابیت تا 1.5 گیگابیت بر ثانیه به زمین ارسال می‌کند (نرخ بالاتری نسبت به گزارش NPK Barl در فوریه 2021 ).
       
      سازنده محموله نوری مشخص نیست، اما برخلاف تخصص این شرکت در سیستم های زمینی می تواند خود NPK Barl باشد. طی نمایشگاهی در سال 2019، این شرکت تلسکوپ سنجش از دور را به نمایش گذاشت که انتظار می‌رفت ظرف دو سال آینده به فضا پرواز کند. گزارش شده است که وزن آن تنها 46 کیلوگرم است و همچنین کوچکتر از نمونه ثبت اختراع به نظر می رسد، اما تنها ماهواره میزبان ممکنی که در حال حاضر برای آن قابل شناسایی است، خیام است. احتمالاً تنها یک بخش از تلسکوپ به نمایش گذاشته شده است. 

       
      در یکی از نقشه‌های همراه با حق ثبت اختراع(پتنت) ، ماهواره در بالای طبقه فرگات در داخل محفظه محموله موشک سایوز-2-1a قرار دارد (که نشان می‌دهد پرتاب اولیه به وسیله ی این ماهواره بر به جای سایوز-2-1b سنگین تر بود).
       
       اگرچه پتنت‌ها به ندرت به پروژه‌هایی اشاره می‌کنند که به آن‌ها مربوط می‌شود، اما در اینجا ماهواره در واقع متعلق به پروژه 505 نشان داده شده است. همانطور که در نقاشی زیر مشاهده می‌شود، ماهواره‌ها به اندازه‌ای کوچک هستند که سه عدد از آنها در داخل دماغه قرار گیرند.
       
       
       
      کاربرد خیام:
       
      به طور رسمی، خیام تنها کاربردهای غیرنظامی در زمینه هایی مانند کشاورزی، مدیریت منابع طبیعی و نظارت بر محیط زیست خواهد داشت. مدت کوتاهی پس از پرتاب، رئیس سازمان فضایی ایران مدعی شد خیام به دلیل اندازه کوچکش نمی تواند به عنوان یک ماهواره جاسوسی استفاده شود. با این حال، وضوح زمینی گزارش شده آن (0.73 متر) برای انجام کارهای شناسایی ارزشمند کافی است. 
       
      مرکز کنترل ماموریت خیام:
       

       
       
      به گزارش اخبار ایران، مرکز کنترل ماموریت خیام در مرکز فضایی ماهدشت که تقریباً در 60 کیلومتری غرب تهران و نرسیده به شهر کرج قرار دارد. این مرکز در اوایل دهه 1970 برای دریافت اطلاعات از ماهواره های سنجش از دور خارجی تأسیس شد که اولین آنها ماهواره های لندست ایالات متحده بود. همانطور که در تصاویر Google Earth مشاهده می شود، ساخت یک ساختمان جدید در این سایت حدود آوریل 2020 آغاز شد و اکنون کامل شده است. احتمالاً در گزارش تلویزیون ایران که پس از پرتاب خیام از مرکز کنترل مأموریت پخش شد، دو آنتن سهموی در شمال شرقی ساختمان جدید دیده می‌شود.
       

       
      همکاری های روسی/ایرانی بعدی:
       
      خیام پیش بینی می شود حداقل پنج سال فعالیت داشته باشد و قرار است در سال های آینده ماهواره های بیشتری نیز به آن ملحق شوند. پس از پرتاب، حسن سالاریه اعلام کرد که ایران سه ماهواره دیگر از همین نوع را سفارش داده است و افزود: اولین ماهواره در مجموع 40 میلیون دلار هزینه داشته است.
       
      به نظر می رسد که همکاری فضایی بین روسیه و ایران اکنون فراتر از حوزه سنجش از دور است. در هفته‌های اخیر شواهدی به دست آمده است که روسیه در حال ساخت یک ماهواره ارتباطی زمین‌ایستا برای ایران با نام اکواتور (به روسی به معنای «استوا») است. این نام برای اولین بار در سال 2020 در بیوگرافی مختصری از متخصص ISS Reshetnev، تولید کننده پیشرو روسیه در ماهواره های ارتباطی مستقر در نزدیکی کراسنویارسک در سیبری ظاهر شد. در کنار آن بسیاری دیگر از پروژه ها نیز به آن اشاره شد که این شخص در آن مشارکت داشته است و جزئیات بیشتری ارائه نشده است.
       

       
      ایران در نهایت قصد دارد ماهواره‌های ارتباطی زمین‌ایستا را با استفاده از پرتاب‌کننده‌های بومی پرتاب کند، اما به‌نظر نمی‌رسد ماهواره‌هایی که در آینده قابل پیش‌بینی به فضا پرتاب می‌شوند، قادر به قرار دادن محموله با این ویژگی در این نوع مدار باشند. بنابراین، این کشور احتمالاً برای پر کردن جای خالی باقیمانده نیز به روسیه متکی خواهد بود. اگر معامله‌های دیگری در این زمینه هنوز وجود داشته باشد، پشت درهای بسته انجام شده است. 
       
      ________________________________________
      تلخیص و ترجمه از mehdi persian برای میلیتاری
      ________________________________________
      منبع:
      https://www.thespacereview.com/article/4475/1
       
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.