ارتباطات و قراردادهای دفاعی ایران و روسیه ارتباطات و قراردادهای دفاعی ایران و روسیه ( خبرها ، حواشی ، تحلیل ها ، احتمالات ! و .... )

[GMozafarian 145]

درود

1- برجام از قطعنامه جداست

2- طبق قطعنامه حتی ورود فناوری و نقشه ها و طرح های تسلیحات هم غیر مجازه

3- ما به این قطعنامه پایبند نیستیم

نکته: اما در خرید دقت بسیار زیادی میشه که یه وقت این قطعنامه باعث تحریم های دوباره با بهانه ی جدید نشه

مسئله اینه حالا که برگ هسته ای از روی میز رفته کنار و روسیه داره تاقچه بالا میزاره و تمام طرح های خودمون با این شرایط حداقل 5 سال دیگه جواب میده تازه نه اونم در سطح وسیع باید چیکار کنیم؟؟؟

 

1- رفتن سراغ چینی ها (که بهتره انجام نشه چون فقط خفته و البته که اونا هم سعی میکنن امتیازات زیادی بگیرن چون معلومه دستمون زیر سنگه)

2- استفاده از پتانسیل دولت و ه.ر برای خرید از غرب اونم نه هرچیزی (اول اینکه میره که بفروشن - دوم اینکه برای این کار باید از خیلی از مواضعمون پایین بیایم و کلا 360 درجه تغییر کنیم که غیر ممکنه)

3- اتکا به داخل البته با یکسری روش خاص :

الف ) هدف قرار دادن یک نوع هواپیمای خاص (مثلا یک هواپیمای نسل 5- قاهر که البته خیلی از امکاناتش رو نمیتونیم تولید کنیم (قاهر و نسل 5 رو همینجوری مثال زدم به نظر خودم یه جنگنده نسل چهار برای الان خوبه) )

ب ) انتخاب توانایی هایی که میتوانیم از طریق مهندسی معکوس یا بازار سیاه تحیه کنیم (مثلا رادار موتور و ... که البته در بازار سیاه بشه خودشون یا طرحاشون رو پیدا کرد منظورم تعداد بالا نیستا فقط برای مهندسی معکوس)

پ ) دعوت از تمام صنعتگران و دانشگاه های عزیز کشور برای دست در دست هم دادن و ساخت قطعات مورد نیاز و مهندسی معکوس (اجتناب از محصور ساختن وزارت دفاع به صنایع خودش)

ت ) تشکیل چندین تیم قوی از اشخاص کارکشته همافر برای خط تولید

ث )شروع تولید بر اساس یک طرح (و از این پله به اون پله نپریدن)

 

شخصا طرح سوم رو ترجیه میدم...

اگر بشه :

مزایا :

1- ارتقاع سطح صنایع

2- بومی بودن تقریبی جنگنده

3- کمیت بسیار زیاد

4- هزینه تمام شده بسیار پایین برای هر جنگنده (بدون احتساب هزینه ی تحقیقات و خط تولید و....)

5- بومی بودن تجهیزات

6- هزینه بسیار پایین آموزش , اورهال و ....

7- وفور قطعات و....

8- افزایش غرور ملی و سطح اعتماد به نفس نیروهای نظامی

و......

 

معایب:

1- صرف هزینه های بسیار زیاد (اگر نتیجه بده واقعا می ارزه)

2- پیدا شدن مختلسین گرامی

3- به احتمال زیاد کیفیت کم (به دلیل عجله در تولید)

و....

 

بنظر من اگر یه این چنین طرحی با عزمی راسخ پیگیری بشه میشه تا چند سال دیگه مثلا 3 سال دیگه اولین نمونه رو تولید کرد و بعد از اون شروع به تولید و ارتقاء کرد....

 

البته این نظر من هست و خالی از اشکال نیست ....

ویرایش شده در بهمن 94 توسط GMozafarian

[Muting 3,233]

افزایش اقتدار و امنیت و تغییر جایگاه کشور بدون هزینه ممکن نیست و به علت توان بالای تهاجمی دشمن و همچنین دشمنان متعدد ما به چنین قابلیتی نیاز داریم! حالا فعلا اگر ساختش مجاز نیست , اما داشتن قابلیت ساختش در زمان کوتاه میتونه تا حد زیادی تاثیر مشابه رو داشته باشه!

 

محدودیت های 8 ساله موشکی و 5 ساله تسلیحاتی و آرایش جدید دشمنان منطقه ای و اتحادشون میتونه به عنوان نشانه ای برای آمادگی برای تهاجم به ایران و جنگ نیابتی آمریکا (با نیروی رزمی و پول اعراب و شاید چند کشور دیگر) با ایران تلقی بشه! البته در لیست کشورهای مهاجم یا ائتلاف , میتونه اسم پاکستان (به عنوان یک کشور اتمی) هم باشه که کار رو مشکل خواهد کرد! به خصوص اینکه مقامات نظامیشون اخیرا از عربستان اعلام حمایت هم کردن! 

 

هزینه بی رویه گاهی باعث ورشکستگی میشه تا اقتدار! برای هزینه هم باید با خرد و فکر پیش رفت که چقدر میشه هزینه کرد و برای چه چچیزی و در ازای اون چه بدست اورد...

 

پاکستان رو مثال زدید؛ یاداوری میکنم همین پاکستان در آستانه عضویت در ائتلاف حمله به یمن بود که در اون زمان با رایزنی های ایران محتاطانه فقط حمایت لفظی کرد و در عمل نیرویی نفرستاد. دلیلش ترس نظامی از ایران نیست بلکه قدرت چانه زنی ما به عنوان یک همسایه قوی و دارای قدرت درونی و اقتصادی با اینده خوب هست که باعث میشه کشوری مثل پاکستان نتونه نادیده بگیره ایران رو و همجانبه در اختیار عربستان باشه!!

 

قضیه سلاح هسته ای از ریشه و بن محکومه در ایران به فرمایش شخص اول کشور تا تک تک مراجع و مسئولین رده بالا که این تهمت فقط دسیسه بدنام کردن ایران مذهبیه وبس!

 

اما نگرانی از اوضاع منطقه بحقه؛ درسته که دشمن زیاده و هیچ کدوم هم چشمدیدن ایران قدرتمند رو ندارن. برای همین دو پست قبل اشاره کردم سیاست  مناسب  در زمان فعلی که هنوز نیازهای نظامی وجود داره در عرصه هایی از کشور، سیاستیه که در جو بین الملل تنش زدا جلوه کنه و در عمل و واقعیت تضعیف دشمنان منطقه ای باشه.

 

در همین مسیر باز هم به نفت این تیغ برنده اشاره میکنم. الان برای همه وحشت عربستان از ادامه پیداکردن قیمت پایین نفت عیان شده. هرچند دارای ذخایر ارزی هم باشه باز عربستان اسیب پذیره چرا که بشدت به خارج از کشورش متکیه. بنابراین این دشمن منطقه ای رو ایران بخوبی فهمیده که میتونه کنترل کنه از طریق افزایش سریع تولید. قراردادهای نفتی که امروز بسته میشه کاملا مشخصه که به موضوع بازپس گیری سهم ما از تولید بیشتر از درصد سور مشارکت کننده دقت داره و این یعنی کار درست!

اینجاست که ایرانم هزینه میده اما در عوضش یکی از بزرگترین دشمنای منطقه ایش رو ظرف 4-5 سال به معنای واقعی ضعیف میکنه!

 

در مثالی دیگه با تمام سلاحها و پولهای فعلیش عربستان از جلب حمایت لبنانی ها باز موند و اثرش رو امروز در خبر پس گرفتن کمک مالی قول داده شده به لبنان دیدیم!...

 

و اما در برابر ترکیه چه باید کرد؟ اینجاست که رابطه با روسیه رو علی رغم کم مهری روسها باید در حد گرم نگه داشت چرا که میشه با غائله به وجود اومده بین کردها و دولت اردوغان (نمیگم تر کها) قطعا میشه به مدتی طولانی اونها رو در رقابت منطقه ای مشغول نگه داشت. ترکیه کشوریه که اگه کمی عرصه براش تنگ تر بشه میشه در قامت یه همسایه مقتدر از در دوستی به سمت ایران باز جذب بشه و به قول معروف شتر دیدی ندیدی....

 

------------------

همه اینها سیاسته ، اما تا کی؟

تا وقتی که نیروی هوای شروع به بازتعریف کردن خودش بپردازه. یه بدنه مستحکم در قوای سه گانه.

تا وقتی که پدافند ایران به لطف الهی چه در ساخت و تولیدات بومی و چه در خرید به درجه بالایی از اطمینان و شکست ناپذیری برسه

تا وقتی که انشالله زیردریایی های نیمه سنگین ایران عملیاتی بشن و همچنین زیردریایی های جدید به ناوگان اضافه بشن

 

تا اون موقع قدرت نظامی ایران که انکار ناپذیره با بازوی سیاست معقول و اقتدار اقتصادی ایران رو به قدرت مطلق منطقه تبدیل میکنه. کشوری که متحد شرق و مورد احترام غرب باشه  و در عین حال معتقد به شعار اصیل نه شرقی و نه غربی!

ویرایش شده در بهمن 94 توسط Muting

[hasanjj2 1,229]

حالا کم کم ارزش بازدارندگی هسته ای و رسیدن به آستانه و امکانات ساخت سلاح هسته ای مشخص میشه! در حالی که دشمنان منطقه ای متحد شده و خریدهای مستمر چند میلیارد دلاری انجام میدن ، ما گرفتار محدودیت قطعنامه و بازیهای روسها شدیم!
در چنین شرایطی ابزار دفاعی خودمون رو از دست دادیم و ذخایر اورانیوم غنی شده رو صادر کردیم و بخش زیادی از سانتریفیوژ ها رو جمع آوری و قلب راکتور اراک رو با سیمان پر کردیم!

 

 

ببخشید مثلا اون موقع که قطعنامه 1929 برقرار بود ما گرفتار نبودیم و روسها بمون سوخو پکفا تعارف میزدند...؟ یعنی مشکلات خزید سلاحمون هم افتاد تقصیر مذاکرات....؟ خوبه والا... حالا خوبه اقلا اس-300 داره با هزار حرف و حدیث میاد تو کشور وگرنه به قول شما با اون بازدارندگی هسته ای همین اس-300 هم بهمون نمیدادند... یا مثلا اون موقع که قطعنامه 1929 برقرار بود عربستان 20 تا زیردریای به آلمان سفارش داد که بعدا هدیه کنه به ما...؟ بعضی وقتا آدم فکر میکنه حتی زیکا هم تقصیر قطعنامه 2231 هست...

 

بهتره دلیل بخشی از این محدویت های تسلیحاتی رو در دوستانی جستجو کنید که میگفتند قطعنامه کاغذپاره است... و یا دوستانی که بیانیه خوندن در مذاکرات رو مفید به حال کشور میدونستند... اما خب یه خوبیم داشت که مثلا همین لغو شدن قرارداد اس-300 یا مشکلات ارزی حداقل به برخی فهموند که سیاست خارجی خاله بازی نیست و اثرات هر موضع گیری اشتباه چه در امور اقتصادی و چه دفاعی و چه سایر موارد خودش را نشون میده... در ضمن دوستان زیاد جو هم ندن که ییهو جو دون ما و خودشون پاره نشه... حتی قبل از تحریم های هسته ای هم بحث خرید هواپیمای نظامی از طرف ما با مشکل مواجه بود به خاطر فشارهای آمریکا نمونش مشکلاتی که در خرید میگ ها از روسیه و یا خریدها از چین پیش اومد...

[era_923 9,921]

حالا کم کم ارزش بازدارندگی هسته ای و رسیدن به آستانه و امکانات ساخت سلاح هسته ای مشخص میشه! در حالی که دشمنان منطقه ای متحد شده و خریدهای مستمر چند میلیارد دلاری انجام میدن ، ما گرفتار محدودیت قطعنامه و بازیهای روسها شدیم!
در چنین شرایطی ابزار دفاعی خودمون رو از دست دادیم و ذخایر اورانیوم غنی شده رو صادر کردیم و بخش زیادی از سانتریفیوژ ها رو جمع آوری و قلب راکتور اراک رو با سیمان پر کردیم!

 

خوب کره شمالی بمب اتم داره و طبیعتا قدرت بازدارندگی هم داره، اما کم مانده مردمش به علف خوردن بیوفتن. در دنیایی که قانون جنگل حاکم هست و 5 کشوری که به دروغ و به زور به عنوان پیروز جنگ جا زده شدن و به عنوان قدرت های اتمی به رسمیت شناخته شدن، وضعیت به همین گونه هست. اگر میخواستیم بمب اتم بسازیم نباید به ان پی تی میپیوستیم. به جای اینکه رویای بمب اتم یا امکان ساخت سلاح هسته ای در سر بپرورانید، چرا تلاش نکنیم با برنامه ریزی و سرمایه گذاری مناسب (که تنها در صورت وجود یک اقتصاد پویا ممکن هست) مثل کشورهایی چون آفریقای جنوبی، سوئد، برزیل و ... نشیم که یک صنعت دفاعی با کیفیت دارند و در صورت نیاز، قدرت بازدارندگی فراوان هم دارند و اون هم بدون داشتن بمب اتمی؟

[IP5 54]

غرب و آمریکا و رژیم اشغالگر قدس تقریبا هرچی روس ها به ما داده اند را کامل شناسایی کرده اند و می دانند
این تجهیزات برای آنها زمانی تهدید می شود که ما روی بومی سازی آنها کار می کنیم و سیستم خودمان را که ناشناخته است تهدید می شود
یادمان نرود که روس ها در سیستم هایی که به ما می دهند تجهیزات جاسوسی نصب می کنند

این تجهیزات ولی برای متحدین غرب چون عربستان ترکیه و امارات یعنی زیرسوال رفتن هزینه هایی که کرده اند
و برای قدرت آنها تهدید است
اگرچه که در مقابل تعداد تجهیزات آنها کم است ولی موقعیت جغرافیایی ایران و ترکیب با دیگر تسلیحات ایرانی و تاکتیک های ایرانی دست آنها را برای یاوه گویی می بندد


-------------
بزرگترین نعمتی که خدا به هرکس می دهد شناخت از نقاط قوت و نقاط ضعف اش است که منجر به استفاده درست از توانایی ها و رفع ضعف هایش می شود

احسنت.. اما منظور من هم در نوشته ها تا اندازهاى همين فرمايش شما بود.. بببينيد بطور كلى هيچ كشورى در طول تاريخ تمام تكنولوژى تسليحات نظامى را در اختيار كشورى نگذاشته مگر اينكه از متحدين هم نژاد خودشون بوده باشه.. با در نظر گرفتن استعدادهاى داخلى خريدار هست كه چيزى را ميفروشند. ايران چيزى بهش فروخته يا انتقال نخواهد شد كه خودش توان ساخت اش را نداشته باشد.. به كشورهاى عربى اگر ميبينيد چيزى ميدهند علتش اينه كه كاملا استقلالى در اين زمينه نظامى ندارند.. اگر امروز ميبينيد كه درى را باز ميگذارند تنها علتش اطلاعات هست.. و كنترل بيشتر در زمينه نظامى.. مثلا امكان داره خيلى ها از اينكه ما سوخوى بخريم خوشحال باشند، اما اتفاقا مورد مشكوكى هست.. از طريق اين فروش ها سعى دارند جلوى چه كارى را بگيرند؟
اس ٣٠٠ ميخواهند بدهند؟ بعد از اينكه خودمون كارمون رسيده به جايى كه ار كيو ١٧٠ ميكشيم پايين؟ اين بازى مسخره اس٣٠٠ يا يك جك هست كه نظامى هاى ما در ساعت خنده ازش ياد ميكنند، يا اينكه ايران بدنبال چيز ديگرى هست..من فكر نمى كنم ما توانمون از اين چيزى كه هست با وارد شدن اس ٣٠٠ فرقى كنه.. ویرایش شده در اسفند 94 توسط IP5

[X-Mas 916]

بازدارندگی هسته ای؟!! منظور شما همون روندیه که فقط باعث تحریم و تهدید از طرف کل دنیا شده بودیم هست؟! روندی که باعث شد که امروز از طرف جزایر کمور و جیبوتیم تحقیر بشیم!!
 

 

ایران تا سال ۲۰۱۳ روابط خوب و  بعضاً راهبردی با این کشور‌ها  داشت به علاوه سودان و اریتره(البته با کومور مشکلاتی بوده از قبل از آن‌)،که همه اینها در حال حاضر در  ائتلاف ضّد یمن حضور دارند و روابط با ما را قطع و یا کاهش داده اند
 

تا سال ۲۰۱۳ ایران با برخی‌ از اینها حتا همکاری نظامی داشت..از جمله همکاری جیبوتی با ناو گروه‌های نظامی ایران در خلیج عدن،همکاری اریتره با نیروی دریای ارتش در پهلو گیری زیردریایی‌های ایران اعزامی به دریا سرخ،که یک مورد آن‌ تأیید شده است،به علاوه آموزش نیرو‌های حوثی در این کشور و اعزام آنها به یمن در سال‌های گذشته(البته این مورد تأیید نشده)
سودان هم که یکی‌ از شرکای راهبردی ایران بوده در مدت بیش از بیست سال ، با همکاری‌های گسترده نظامی،بازار برای تسلیحات ما، به علاوه  هماهنگی‌ در عبور محموله‌های سلاح ایران از خاک این کشور به مقصد غزّه

 

تمام اینها هم با وجود فشار‌های آمریکا و عربستان بوده و این کشور‌ها به رغم این فشار ها، با ایران چنین روابط نزدیکی‌ داشته اند

 

 

حتا در تابستان ۲۰۱۳ هوپیمای رئیس جمهور سودان عمر البشیر  هنگام عبور از آسمان عربستان جهت شرکت در مراسم  تحلیف آقای روحانی ،از طرف این کشور به سودان بازگردانده شد،که این اقدام باعث فراخواندن سفیر عربستان در سودان شد

 

تأکید می‌کنم که این روابط علیرغم فشار‌های شدید آمریکا و عربستان به این کشور‌ها ،حاصل شده بود

 

 

پس دلیل تحولات  منفی‌ در روابط ایران با این کشور‌ها را باید در اتفاقات بعد از تابستان ۲۰۱۳ و روی کار آمدن دولت جدید در ایران جستجو کرد

 

 

 

 

میتوان در ارتباط با مسائل مختلف نظر و تحلیل‌های متفاوتی داشت،اما اینکه چه اتفاقی و در چه زمانی‌ افتاده تفسیر پذیر نیست..اینها فکت هستند و هر تحلیل و تفسیری نمی‌تواند بدون در نظر گرفتن فکت‌ها و یا با استفاده از داده‌های غلط انجام بگیرد

 

در همین مسیر باز هم به نفت این تیغ برنده اشاره میکنم. الان برای همه وحشت عربستان از ادامه پیداکردن قیمت پایین نفت عیان شده. هرچند دارای ذخایر ارزی هم باشه باز عربستان اسیب پذیره چرا که بشدت به خارج از کشورش متکیه. بنابراین این دشمن منطقه ای رو ایران بخوبی فهمیده که میتونه کنترل کنه از طریق افزایش سریع تولید. قراردادهای نفتی که امروز بسته میشه کاملا مشخصه که به موضوع بازپس گیری سهم ما از تولید بیشتر از درصد سور مشارکت کننده دقت داره و این یعنی کار درست!

اینجاست که ایرانم هزینه میده اما در عوضش یکی از بزرگترین دشمنای منطقه ایش رو ظرف 4-5 سال به معنای واقعی ضعیف میکنه!

 

 

این مورد رو با شما موافقم

 

شبیه همین اتفاق بعد از جنگ هم به وقوع پیوست،و ایران در آن‌ زمان با رهایی از جنگ و بازسازی نسبی‌ روابط خود با غرب و شرق تولید و صادرات نفت خود را به شدت افزایش داد و علیرغم کاهش قیمت جهانی‌ نفت در آن مقطع، در آمد‌های ایران به علت افزایش تولید بیشتر شد،و البته ایران بدهی قابل توجهی‌ هم نداشت به علت بایکت جهانی‌ در زمان جنگ....بر عکس عراق با انبوهی از بدهی، به یکباره با افت شدید در آمد‌های نفتی‌ مواجه شد به علت کاهش قیمت جهانی‌ نفت و حتا افزایش تولید هم باید صرف بازپرداخت بدهی‌ها میشد...که آخر همین مشکلات منجر به اشغال کویت و بعد بدبختی خود عراق شد

ویرایش شده در اسفند 94 توسط X-Mas

[swordman 134]

خوب کره شمالی بمب اتم داره و طبیعتا قدرت بازدارندگی هم داره، اما کم مانده مردمش به علف خوردن بیوفتن. در دنیایی که قانون جنگل حاکم هست و 5 کشوری که به دروغ و به زور به عنوان پیروز جنگ جا زده شدن و به عنوان قدرت های اتمی به رسمیت شناخته شدن، وضعیت به همین گونه هست. اگر میخواستیم بمب اتم بسازیم نباید به ان پی تی میپیوستیم. به جای اینکه رویای بمب اتم یا امکان ساخت سلاح هسته ای در سر بپرورانید، چرا تلاش نکنیم با برنامه ریزی و سرمایه گذاری مناسب (که تنها در صورت وجود یک اقتصاد پویا ممکن هست) مثل کشورهایی چون آفریقای جنوبی، سوئد، برزیل و ... نشیم که یک صنعت دفاعی با کیفیت دارند و در صورت نیاز، قدرت بازدارندگی فراوان هم دارند و اون هم بدون داشتن بمب اتمی؟

 

نکته ی جالب اینجاست که امثال شما به « واقع گرایی » توصیه می کنند ولی یک حرف آرمانی می زنند ... یک سوال چقدر طول می کشه که ما به یک اقتصاد قدرتمند برسیم (  سال، ده سال ، پانزده سال ، بیست سال ) !؟

اونوقت آیا اقتصاد ما می تونه با اون سرمایه گذاری سنگین و خرج کردن های بی ضابطه ی آمریکا ، عربستان ، شورای همکاری خلیج فارس ( یکیش دلار چاپ می کنه و بقیه شون هم ذخایر عظیم مالی دارند ) رقابت کنیم !؟

آیا یک سرمایه گذار خارجی که هر روز پالس امکان حمله ی قریب الوقوع ناتو یا شورای همکاری خلیج فارس به ایران رو حس می کنه حاضر به سرمایه گذاری سنگین و بلند مدت در ایران هست !؟

 

چین و هند زمانی تونستن سرمایه گذاری خارجی رو جذب کنند که خطر حمله ی نظامی به خاکشون برطرف شد( به لطف بمب اتم ) ...

 

در همین مسیر باز هم به نفت این تیغ برنده اشاره میکنم. الان برای همه وحشت عربستان از ادامه پیداکردن قیمت پایین نفت عیان شده. هرچند دارای ذخایر ارزی هم باشه باز عربستان اسیب پذیره چرا که بشدت به خارج از کشورش متکیه. بنابراین این دشمن منطقه ای رو ایران بخوبی فهمیده که میتونه کنترل کنه از طریق افزایش سریع تولید. قراردادهای نفتی که امروز بسته میشه کاملا مشخصه که به موضوع بازپس گیری سهم ما از تولید بیشتر از درصد سور مشارکت کننده دقت داره و این یعنی کار درست!

اینجاست که ایرانم هزینه میده اما در عوضش یکی از بزرگترین دشمنای منطقه ایش رو ظرف 4-5 سال به معنای واقعی ضعیف میکنه!

با عرض پوزش تحلیل های شما جانبدارانه و فاقد عقلانیت لازم هست ... مثلا در هفته ی گذشته بر اساس توافقی که روس ها با عربستانی ها کردند ، میزان تولید نفت ثابت شد و این باعث افزایش قیمت نفت شد ( تنها مخالف ایران بود که فشار زیادی بهش وارد شد تا بپذیره و پذیرفت ) ولی همین دیروز عربستان با بر هم زدن توافقی که خودش یکی از پیشنهاددهندگانش بود تولیدش رو افزایش داد و قیمت نفت دوباره سقوط کرد ....

نا گفته پیداست که همین حالا هم تولید عربستان بسیار بسیار بسیار زیاده و هر گونه افزایش قیمت اندکی می تونه باعث سود زیاد اونها بشه ... پس می بینید که عربستان داره سیاست های نفتی واشنگتن رو اجرا می کنه ( چون بر خلاف معمول ، این عادل الجبیر - وزیر خارجه ی عربستان - بود  که خبر افزایش تولید رو داد )...

متاسفانه دوستانی که دم از واقع گرایانه بودن می زنند ، خیلی  آرمانی صحبت می کنند ...

 

چرا به چین و هند راحت سلاح فروخته می شه ، چرا اصلا به پاکستان راحت سلاح فروخته می شه !؟ یکی از دلایلش اینه که این ها بازدارندگی هسته ای دارند .

من در اینجا یک خوش خیالی عظیم و بچگانه ای رو می بینیم که مسئولین ما بهش دچار هست ...

« هسته ای رو می دیم می ره ، به جاش با بخشی از پول های آزاد شده ، سلاح های متعارف می گیریم که بازدارندگیمون حفظ بشه » ...

 

نکته ی جالب اینجاست که وزارت خارجه با مشارکت در تصویب آخرین قطعنامه عملا دست ما رو توی پوست گردو گذاشت و تا 5 سال ما هر روز باید خطر حمله ی نظامی رو حس کنیم ، از اونطرف هم کسی به ما سلاح نمی فروشه ...

[Skyhawk 16,545]

ما به اعلام کردیم که سلاح هسته ای نخواهیم ساخت اما هیچ دشمنی این گفته رو نمی پذیره و همین هم برای ایجاد ترس و بازدارندگی کفایت میکنه! همونطور که ما سال 88 یا اوایل 89 عدم ساخت سلاح رو اعلام کردیم ولی تا همین امسال که مذاکرات به نتیجه رسید , دشمن این تصمیم جمهوری اسلامی رو که صراحتا بهش اشاره شده بود نپذیرفت و برنامه هسته ایش رو چنان محدود کرد که در صورت لغو برجام و نقضش , حداقل تا یک سال نتونه به سلاح هسته ای دست پیدا کنه!

بنده علارغم صحبت از بازدارندگی هسته ای , موافق تولید سلاح هسته ای نیستم!چراکه معتقدم برای ساخت چنین سلاحی شرایطی نیاز هست که ما فعلا نداریمش و با یک جنگ محدود و بالا رفتن تهدیدات و تقابل شدید این شرایط محیا میشن! اما  داشتن ذخایر اورانیوم کافی برای ساخت چند سلاح و داشتن امکانات مورد نیاز (از تاسیسات تولید پلوتونیوم تا زنجیره های متعدد سانتریفیوژ و...)  برای ساخت سلاح هسته ای  در زمان کوتاه رو لازم می دونم! 

همین که ما در زمان افزایش تهدیدات و صف آرایی دشمن بتونیم چند سلاح هسته ای (حتی بمبی که از فانتوم و فنسر پرتاب بشه) تولید کنیم خودش برای جلوگیری از رسیدن به این سطح از تهدیدات و حمله به کشور بسیار موثر میتونه باشه.

 

اگر از محدودیت 5 ساله صحبت میشه به این دلیل هست که ما توان ساخت سلاح هسته ای و بازدارندگی هسته ایمون رو زمانی از دست دادیم که کشور در معرض تهدید هست و در آینده میتونه جبهه ای از جنوب شرقی (پاکستان) تا جنوب غربی  و حتی در مراحل بعد شمال غرب (ترکیه) شکل بگیره و ایستادن در مقابل چنین تهاجمی  با نیروی هوایی و کلا سخت افزار نظامی کهنه و فرسوده کار ساده ای نیست! باید در ازای دادن این قابلیت (توان ساخت سلاح) حداقل تحریم تسلیحاتی رو به صورت کامل برطرف میکردن و بدون مانع هم میشد مثل چند میلیارد دلار از ذخایر آزاد شده رو در این راه صرف کرد و حتی از روسیه و چین هم برای فروش سلاح تعهد گرفته میشد! اما چیزی که در واقعیت اتفاق افتاده تحریم فروش سلاح تا 5 سال و ممنوعیت 8 ساله پرتاب موشک بالستیک هست که اگر در این 5 سال تهاجمی به کشور صورت بگیره ما ابزار دفاعی لازم رو در اختیار نداریم و اگر از موشک بالستیک استفاده بشه که احتمال تحریم اقتصادی و نفتی و... وجود داره که در شرایط جنگی چنین مسئله ای واقعا مشکل بزرگی هست برای کشور.

 

ما به خودکفایی معتقدیم ولی خودکفایی در سایه امنیت و خرید زمان میتونه محقق بشه که با از دست دادن زمان حداقل باید برای خرید فکری میشد!  

 

تقریبا هر موقع که بحث ساخت سلاح هسته ای پیش میاد , در مقابل به وضعیت کره شمالی اشاره میشه! اما آیا واقعا مردم کره قبل از ساخت سلاح هسته ای وضعیت اقتصادی مناسبی داشتن و مائده آسمانی براشون نازل میشد و بعد از ساخت سلاح از این نعمت محروم شدن؟ 

کره شمالی از سال 1953 تحت تحریم اقتصادی قرار داشت و آزمایش سال 2006 موجب شد که حداقل مذاکره ای برای رفع تحریم های اقتصادی شکل بگیره! پس سلاح هسته ای ذاتا فقر و سختی آفرین نیست! در واقع قدرت , امنیت و رفاه هم به دنبال خود ایجاد میکنه!هرچند شاید موقتا یک فشار اقتصادی هم ایجاد بشه!

 

 

 

"از يكسو مقامات پيونگ يانگ با آمريكا وارد مذاكره شدند. ما حصل اين مذاكرات كه با پيچيدگي ها ، سختي ها و فراز و نشيب هاي زيادي همراه بود ، توافق نامه ژنو 1994 بود. اگر چه اين توافقنامه مسائل زيادي را دربر مي گرفت اما موضوع اصلي آن اين بود كه كره شمالي از برنامه هاي هسته اي مشكوك خود دست بردارد و در مقابل آن، آمريكا و متحدينش ضمن رفع تحريم هاي اقتصادي كره شمالي كه بعد از سال 1953 وضع شده بود، همكاري هاي اقتصادي جديدي را با كره شمالي آغاز كنند ، دو تاسيسات مدرن توليد برق ( با آب سبك ) در اختيار كره شمالي قرار دهند، و سوخت مورد نياز كره شمالي را تامين نمايند"

[MR9 119,172]

نکته ی جالب اینجاست که امثال شما به « واقع گرایی » توصیه می کنند ولی یک حرف آرمانی می زنند ... یک سوال چقدر طول می کشه که ما به یک اقتصاد قدرتمند برسیم (  سال، ده سال ، پانزده سال ، بیست سال ) !؟

 

با سلام

 

متاسفانه دوستان عزیز بدون اینکه به ادبیات مربوط به حوزه علوم استراتژیک و بویژه حوزه استراتژی ها توجه کنند  ، صرفا" درگیر یک مجادله بی پایان شده اند که اساسا" برای آن انتهایی وجود ندارد

 

اما :

 

در یک تقسیم بندی کلی ، استراتژی را راهبرد به دو دسته کلی استراتژی های سیاسی و استراتژی های نظامی تقسیم می شود

 

استراتژی نظامی نیز به 5 زیر مجموعه استراتژی زمینی ، هوایی ، دریایی ، فضایی و سایبری تقسیم می گردد. در چهارچوب این راهبردها ، عنصر " توازن و بازدارندگی "  متعارف و نامتعارف مطرح می گردد که  در اینجا بازدارندگی نامتعارف مد نظر خواهد بود .

 

در حوزه بازدارندگی هسته ای ( طرفداران تولید مهمات هسته ای ) نظریات متفاوتی میان حامیان نظریه سیستمی ، جزء گرایان و واقع گرایان و سنت گرایان وجود دارد ، اما میان همه آنها یک درک مشترک ایجاد شده است که اساسا" تسلیحات هسته ای ساخته و نگهداری می شوند تا استفاده نشوند .

 

بنابراین نخست باید مفهوم بازدارندگی هسته ای را بررسی کرده و بعد از آن ، نسبت هزینه- فایده تولید یا عدم تولید این گونه  سلاح ها را ( شیمیایی ، بیولوژیک ، هسته ای ) محاسبه کنند و بعد از آن ، بررسی کنند که آیا زرداخانه نظامی  جمهوری اسلامی ایران نیاز به سلاح هسته ای دارد یا خیر .

 

علاوه برآن ، صرفا" بررسی  وجود این سلاح کافی نیست . بحث تولید و نگهداری اینگونه تسلیحات است که  نیاز به ایمنی و هزینه های فراوان را می طلبد که بطور مسلم با بودجه نحیف دفاعی ما ، چنین چیزی امکان ندارد .

 

مساله بعدی بحث فناوری است ، بدین معنی که  فناوری خاصی باید در کشور توسعه پیدا کند که بتواند حجم مهمات مورد نظر را به اندازه ای کوچک نماید که بتوان آن را بصورت کلاهک یا مهمات تاکتیکی تولید کرده  ، تا توسط هواپیماهای ویژه ای که برای این کار ارتقاء پیدا کرده  ، حمل و پرتاب شود که حداقل در حوزه نیروی هوایی ، تا زمانی که ناوگان نیروی هوایی ما بازسازی و ارتقاء پیدا نکند، فکرکردن به آن هم درست نیست . این مساله در مورد کلاهک موشک هم صادق خواهد بود . ( این مساله جدا از طراحی کلاهک ویژه حمل تسلیحات هسته ای که قطعاً نیاز به فناوری پیشرفته تری نسبت به  ساخت کلاهکهای متعارف دارد )

 

مورد بعدی ، دکترین نظامی ما است . بدین معنی که دوستان بطور قطع باید اطلاع داشته باشند که   دکترین نظامی ما مبتنی بر آموزه های دفاعی است یا تهاجمی ( و اینکه آیا سلاح هسته ای در کدام یک از این دو دکترین قابل تولید و استفاده است )

 

اما چون تهدید اصلی در آسیای جنوب غربی ، از سوی رژیم صهیونیستی است ، در حوزه ژئواستراتژی ، این مساله با عنوانی با شناسه " حوزه جغرافیایی انفجار " شناخته می شود دکتر محمد حسین پاپلی یزدی ، یکی از اساتید حوزه دانش ژئوپلیتیک در این زمینه ، نظریه ای را ارائه داده است که بررسی آن وقت زیادی را طلب می کند .

 

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 

بنابراین دوستانی که موافق ساخت سلاح هسته ای هستند ، باید منطق بسیار محکمی برای رد نمودن این تئوری داشته باشند :

 

اساسا" تسلیحات هسته ای ساخته و نگهداری می شوند تا استفاده نشوند .

 

بدین معنی که زمانی که می توانیم با تقویت بازدارندگی نرم و نیمه سخت  ( در عین تقویت توان بازدارندگی سخت متعارف  )  جغرافیای کشور را در چهار بعد موجود ( زمین / هوا/ فضا/ دریا / سایبر) ، از گزند رقبا و دشمنان ، مصون نگاه داریم ، چرا صرفا" روی توان بازدارندگی سخت ( آن هم نامتعارف) پافشاری کنیم ؟؟

 

در حالی که همه می دانیم ، اقتصاد ما ، کشش لازم برای تولید ونگهداری چنین سلاح هایی را ندارد و اساسا" تولید و استفاده از چنین تسلیحاتی ( حتی برای کشوری به مانند ایالات متحده ) آنقدر ساده نیست که دوستان تصور می کنند . تولید ونگهداری چنین تسلیحاتی نیاز به ساختارهایی دارد که با وضعیت فعلی ما ، صحبت کردن در مورد آن ، صرفا" یک شوخی خواهد بود .

 

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 

 

 

 

البته با احترام به نظرات دوستان ، در حوزه روابط بین الملل ، نظریه بازدارندگی را برای مقابله با چنین وضعیتی گذاشتند و بازدارندگی ، الزاما" ، بازدارندگی هسته ای نیست ، هرچند ،  بخشی از آن بشمار می رود . 

 

سناریویی که دوستان از آن نام بردند ، بخش انتهایی ماجراست ( برخورد هسته ای ) که حتی در طول جنگ سرد ( که به مراتب حساس تر از وضعیت کنونی بود ) صورت نگرفت . تمامی برآوردهای صورت گرفته در مورد برخورد هسته ای میان دو بلوک هسته ای جنگ سرد ، عمدتا" به دو واژه " زمستان هسته ای " و " تابستان هسته ای " ختم می شد و این یعنی نابودی کامل .

 

حالا این را هم در نظر داشته باشند دوستان که ما در عصر جنگهای محدود و نیمه محدود به سر می بریم ، یعنی ایجاد تنش میان دو قدرت ( که اساسا " دیگر وجود خارجی ندارند) نامحتمل است ( نظریه باری بوزان 4+1) . 

 

چنین سناریوهایی ، ناشی از نوع نگاه به وقایع از دریچه وقایع جنگ سرد است ، چیزی که در زمان ما ، به مانند آن دوران ، مصداق پیدا نمی کند . البته مبحث بسیار جدی " دشمن سازی" همچنان از سوی ایالات متحده با زیرکی هرچه تمام تر اجرا می شود ( جایگزینی خطر سبز ( اسلام) و خطر زرد ( چین ) به جای  خطر سرخ ( اتحاد شوروی ) )  . اما ماهیت تهدید تغییر کرده و از شروع عقب نشینی روسها از آلمان شرقی تا فروپاشی اتحاد شوروی ، اندیشکده های غربی ، به شکل هوشمندانه ای تغییر تهدید را تشخیص داده و در حال بررسی روشهای خنثی سازی این تهدید هستند

 

 

بدون شک ، سلاح های هسته ای ، فاجعه ای برای تاریخ بشریت هست به همین خاطر ، همان یکبار استفاده  از این سلاح ، عمق فاجعه ای را که براثر استعمال این سلاح بوجود آمد ، بشر را متوجه غیر اخلاقی بودن آن کرد . ( حالا وارد بحث اخلاقی بودن یا نبودن این سلاح نمی شویم ) ، اما اینکه تبعات ساخت یا حتی بکارگیری سلاح هسته ای توسط ما چه باشد ، شاید مورد توجه قرار نمی گیرد . 

 

ایجاد بازدارندگی متعارف ( سخت افزاری ) و در کنار آن ، توجه و الزام نظام ، به ایجاد بازدارندگی نرم ( رضایت جامعه و مردم ) به مراتب از ایجاد و توجه به بازدارندگی هسته ای ، مهمتر و به مراتب از بازدارندگی هسته ای ، بادوام تر خواهد بود . 

 

یادمان باشد که  برخورداری اتحاد شوروی از هزاران کلاهک هسته ای ، شاید موجب جلوگیری از یک جنگ هسته ای شد ( بازدارندگی از یک جنگ گسترده ) ، اما از شکست این کشور در یک جنگ محدود و نیمه محدود ( افغانستان یا چچن ) جلوگیری نکرد . عین همین مثال در ارتباط با ایالات متحده صادق هست . نوع تهدیدی که ما اکنون با آن مواجه هستیم ، نیاز به سلاح هسته ای ندارد .

 

 

 

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 

امنیت سخت افزاری ، فقط بخش کوچکی از مساله پراهمیت امنیت ملی هست .  عزیزانی که موافق تولید و نگهداری بمب هستند عمدتا" براساس دو مکتب از مکاتب امنیتی ( مکتب آسیب محور و تهدید محور ) تحلیل می کنند ، در حالی که وقتی نوع نگاه از نگاه سخت افزاری به سمت نگاه ترکیبی چرخش می کند، تحلیل ها عمدتا" براساس دو مکتب فرصت محور و موقعیت محور بررسی خواهد شد . در هر چهار مکتب امنیتی ، تهدید دشمن جدی هست ، اما ، نوع واکنش در دو مکتب دوم ، هوشمندانه تر از دو مکتب نخست بشمار می رود 

 

ما برای هر ساختار سیاسی ، یک ابردکترین داریم که در زیر مجموعه اش ، دکترین امنیت ملی هر کشور وجود دارد . در زیر مجموعه دکترین امنیت ملی ، 5 زیرمجموعه وجود دارد که به ترتیب اهمیت  عبارتند از :

 

1- دکترین فرهنگی 

2- دکترین سیاسی 

3- دکترین اقتصادی 

​4- دکترین اجتماعی 

5- دکترین نظامی 

 

چهار دکترین نخست ، در حوزه دکترین های نرم و نیمه سخت قرار می گیرند و آخرین در حوزه دکترین سخت افزاری . اینها به مانند دانه های زنجیر به هم متصل هستند و نقص در هرکدام آنها ، موجب از کار افتادگی بقیه خواهد شد ( تئوری دومینو) 

 

1ین مجموعه را به شکل جامع تری می شود در مورد سایر واحدهای سیاسی هم مورد مطالعه قرار داد . بعد نتیجه گرفت که آیا ساخت سلاح هسته ای موجب خدشه دار شدن امنیت ملی می شود یا به آن کمک می کند . بدین معنی که اولویت با کدام هست ؟

 

 

نظریه بازیها در حوزه امنیت ملی

 

 

 

بازدارندگی

 

 

در مجموع ، بازدارندگی ( متعارف یا نامتعارف ) در بازه زمانی پس از جنگ سرد ، یک  فرآیند روانی است و در نتیجه یک موازنه راهبردی نیست .

 

توانایی های ما در سایر جنبه های دفاعی ، آنقدر هست که بدون حرکت بسمت برنامه های پرهزینه ساخت و نگهداری اینگونه سلاح ها ، بتوانیم بازدارندگی لازم را ایجاد نماییم . بنابراین دوستان ابتدا می بایست مفهوم بازدارندگی را بخوبی تجزیه و تحلیل نموده و بعد به سمت ابزارهای ایجاد بازدارندگی ( موازنه وحشت ) حرکت نمایند که یکی از آنها بحث تسلیحات غیر متعارف خواهد بود . در حقیقت خود مفهوم بازدارندگی به دو مفهوم بازدارندگی سخت افزاری و نرم  افزاری تقسیم می شود و حوزه بسیار گسترده ای است که نمی شود با یک بله یا خیر قضیه را سرهم آورد .

 

درضمن، دوستان توجه داشته باشند که مهمات هسته ای بیشتر در دکترین های نظامی تهاجمی یا دکترین  "ضربه نخست" کاربرد دارد و نه کشورهایی که دکترین های دفاعی را درپیش گرفته و یا حداکثر ساختار دفاعی خود را براساس دکترین " ضربه دوم " بنا نهاده اند .

 

 

در یک کلام ، شرایط آنقدر پیچیده هست که نمی شود به ضرس قاطع در مورد آن نظر داد ، در نتیجه ، به مانند یک استراتژیست حرفه ای ، دوستان صبر را باید پیشه خود کنند و حوادث را بدقت زیر نظر داشته باشند و بدون پیش داوری های ذهنی ، شرایط را براساس واقعیات صحنه تحلیل کنند .

[swordman 134]

علاوه برآن ، صرفا" بررسی  وجود این سلاح کافی نیست . بحث تولید و نگهداری اینگونه تسلیحات است که  نیاز به ایمنی و هزینه های فراوان را می طلبد که بطور مسلم با بودجه نحیف دفاعی ما ، چنین چیزی امکان ندارد .

 

 

ولی بودجه ی نحیف تر پاکستان و کره ی شمالی چنین امکانی رو دارد ...

 

توانایی های ما در سایر جنبه های دفاعی ، آنقدر هست که بدون حرکت بسمت برنامه های پرهزینه ساخت و نگهداری اینگونه سلاح ها ، بتوانیم بازدارندگی لازم را ایجاد نماییم . بنابراین دوستان ابتدا می بایست مفهوم بازدارندگی را بخوبی تجزیه و تحلیل نموده و بعد به سمت ابزارهای ایجاد بازدارندگی ( موازنه وحشت ) حرکت نمایند که یکی از آنها بحث تسلیحات غیر متعارف خواهد بود . در حقیقت خود مفهوم بازدارندگی به دو مفهوم بازدارندگی سخت افزاری و نرم  افزاری تقسیم می شود و حوزه بسیار گسترده ای است که نمی شود با یک بله یا خیر قضیه را سرهم آورد .

 

 

البته ما این هزینه ها رو از قبل پرداخت کردیم ...

ویرایش شده در اسفند 94 توسط swordman

[MR9 119,172]

با سلام

 

ولی بودجه ی نحیف تر پاکستان و کره ی شمالی چنین امکانی رو دارد ...

 

شوخی نفرمایید دوست عزیز

 

کره شمالی :  یک کشور منزوی که سالهاست با قحطی و گرسنگی دست و پنجه نرم می کند ، فاقد اقتصاد درست هست  و نیازی هم نیست در خصوص ماهیت فکری عقب افتاده آن بحث کنیم .

پاکستان : یک نگاهی به وضعیت امنیتی پاکستان بکنید ، روزی چند نفر دراین کشور کشته می شوند ؟؟ چند بار پهپادهای آمریکایی حریم هوایی این کشور را نقض کرده و علناً فرقی میان پرسنل ارتش پاکستان ، مردم عادی و تروریستها نمی گذارند ؟؟ اقتصاد پاکستان رابررسی بفرمایید که اگر کمکهای بی دریغ عربستان نبود ، الان چیزی به اسم پاکستان وجود نداشت .

 

 

 

البته ما این هزینه ها رو از قبل پرداخت کردیم ...

 

بله ، قبلاً این هزینه پرداخت شده و به همین دلیل هست که نباید از یک سوراخ دوبار گزیده شویم

 

 

در ضمن اگر مهمات هسته ای ، ضریب امنیت ملی را افزایش می داد ، اتحاد شوروی نمی بایست در سال 1990 به 17 جمهوری تجزیه می شد ، ایالات متحده نباید در ویتنام دچار آن وضعیت می گردید و پاکستان هم الان می بایست به بهشت برین تبدیل می شد  هند هم دچار گرفتاری های داخلی نبود .

 

در ضمن پست قبلی بنده را در همین تاپیک مطالعه کنید .

[X-Mas 916]

خوب کره شمالی بمب اتم داره و طبیعتا قدرت بازدارندگی هم داره، اما کم مانده مردمش به علف خوردن بیوفتن. در دنیایی که قانون جنگل حاکم هست و 5 کشوری که به دروغ و به زور به عنوان پیروز جنگ جا زده شدن و به عنوان قدرت های اتمی به رسمیت شناخته شدن، وضعیت به همین گونه هست. اگر میخواستیم بمب اتم بسازیم نباید به ان پی تی میپیوستیم. به جای اینکه رویای بمب اتم یا امکان ساخت سلاح هسته ای در سر بپرورانید، چرا تلاش نکنیم با برنامه ریزی و سرمایه گذاری مناسب (که تنها در صورت وجود یک اقتصاد پویا ممکن هست) مثل کشورهایی چون آفریقای جنوبی، سوئد، برزیل و ... نشیم که یک صنعت دفاعی با کیفیت دارند و در صورت نیاز، قدرت بازدارندگی فراوان هم دارند و اون هم بدون داشتن بمب اتمی؟

 

کره شمالی‌ وضعیت اقتصادی نامناسبی داره،اما در این حد هم نیست،بیشترش تبلیغات منفیه...خیلی‌ از کشور‌های آسیایی و آفریقایی بمب اتم ندارند هیچ،کلا ارتش درست و حسابی‌ هم ندارند و منابع سرشار زیرزمینی هم دارند،اما به مراتب وضعیت بدتری از کره شمالی دارند

 

 

از این گذشته،ایران را نمیشه اصلا با این کشور مقایسه کرد!!!!!! ایران از نظر وسعت سرزمینی،جمعیت،منابع زیرزمینی و موقعیت ژئو استراتژیک قابل مقایسه با این کشور نیست و حتا با تحریم‌های شدید هم  هرگز به شرایط کره دچار نمی‌شود و البته اصولا ایران کشوری نیست که بشه به طور صد درصد بایکتش کرد به دلایلی که گفته شد

 

 

منظورم اینه که نیایم برای ردّ لزوم داشتن سلاح هسته‌ای مثالی بزنیم که با شرایط ایران همخوانی نداره...مثلا خود چین هم در مقطعی هم با غرب مشکل داشت و هم با شوروی و در شرایط شبهه محاصره قرار داشت،اما با تحمل مشقت بسیار خود را به جایی‌ رساند که غرب مجبور به پذیرش واقعیت و پذیرفتن چین به عنوان یک قدرت جهانی‌ شد ،و حتا سعی‌ کرد از ظرفیت چین برای به چالش کشیدن شوروی استفاده کنه ،که منجر شد به دیپلماسی پینگ پنگ و سفر نیکسون به چین

 

 

پس بهتره بگیم که سلاح هسته‌ای در حال حاضر به مصلحت ایران نیست(مسئولین و در راس آنها رهبری به این نتیجه رسیده اند)،و این   میتونه تا ۱۵،۲۰ و یا ۳۰ سال آینده هم باشه

 

اما اگر یکی‌ بیاد بگه ایران هرگز و مطلقاً  به  سمت سلاح هسته‌ای و شیمیایی و غیره   نخواهد رفت ،این حرف ضدّ تاریخی‌ خواهد بود.

 

 

از بدو ظهور بشر پیشرفت‌های فناوری که خود را در ساخت ابزار آلات جنگ نشان می‌دادند موجب برتری یا نزول جوامع بشری شده اند

 

 

در گذار از عصر حجر به عصر مس این اتفاق افتاد،از مس به برنز،از برنز به آهن...در تمام این مراحل هر قومی موفق به ارتقا فنّ آوری و به طبع مرگ آوری سلاح‌های خود شده، بر دیگران چیره شده و بر عکس هر کی‌ در جا زده در این زمینه ،منقرض شده

 

 

همین طور بعد از  اختراع منجنیق و دیگر ابزار آلات جنگی،بیا تا ورود باروت و سلاح‌های گرم اولیه،بعد توپ خانه،سپس اختراع نیترگلیچرین و از آن‌ دینامیت، سلاح‌های اتوماتیک و سلاح‌های شیمیائی و آخرش هم هسته ای.

 

 

 

در تک تک این مراحل هر کس زودتر رفته به سمت اینها و مورد استفاده قرار داده تا سالیان سال برتری خودش رو تضمین کرده،بر عکس هر کس دیرتر به اینها دست یافته تا سالیان سال در موضع ضعف قرار داشته

 

و جالبه که در خیلی از برهه‌ها بشر آن زمان از ورود چنین ابزار کشنده‌ای شوکه شده و دم از پایان جهان و این گونه مسائل زده...این رو میتونیم در نوشته‌های خیلی‌ از نویسنده‌های اروپا در قرن‌های ۱۵ و ۱۶  ببینیم با ورود سلاح گرم،و اینکه چطور از این سلاح‌ها به عنوان ابزار شیطانی نام برده اند...یا از عذاب وجدان نوبل پس از اختراع مواد منفجره لازم برای دینامیت و اینکه چگونه این را سر آغازی برای نابودی بشر می‌دانست

 

این تفکرات همیشه بوده اما تاریخ راه خودش رو رفته و همواره فنّ آوری‌ها و ابزار جدیدی آمده بسیار مرگبار تر از قبلی‌ ها

 

 

 

البته شاید گفته بشه که سلاح هسته‌ای دیگه آخرشه به علت قدرت تخریب بسیار بالا،اما اینجا بحث بازدارندگی مطرح میشه و در دنیای واقعی‌ هم همان ۵ کشوری که زودتر به این توانایی دست یافتند چند دهه هست که آقایی میکنند

 

 

این جبر تاریخه،نمیشه کاریش کرد...حالا شاید از نظر اخلاقی‌ زشت و بد به نظر بیاد...اما همینه،بشر و طبیعت و تاریخش این رو به ما یاد داده اند و هر قدر هم ما زور بزنیم که این رو تغییر بدیم و یا خودمان را با حرف‌ها و تفکرات به ظاهر زیبا گول بزنیم واقعیت تغییر نخواهد کرد.....پس چه بهتر از تاریخ و گذشتگان درس بگیریم  و از قطار عقب نیفتیم

 

و متأسفانه این قطار،یعنی‌ قطار قدرت در جهان ،سوختش همین قدرت نظامی هست(البته مسلما علمی‌،اقتصادی و غیره هم مهم هستند و اصولا اینها همه در امتداد هم قرار دارند،از هم جدا نیستند)...اما نظامی رو نمیشه نفی کرد، و هر کس هم بخواد با روشنفکر بازی این رو نفی کنه هیچی‌ از تاریخ نفهمیده

 

(البته یک وقت سؤ تفاهم نشه...منظورم شما نیستین،دارم یک بحث کلی‌ می‌کنم)

 

 

 

 

 

اما این کشور‌هایی‌ که نام بردین،بدون هیچ شکی ایران با وجود اقتصادی کم فروغ تر، اما قدرت تأثیر گذاری واقعی‌ بسیار بیشتری در امور بین المللی نسبت به این کشور‌ها دارد

 

اصولا هیچکدام از این‌کشور ها،حتا از اینها بزرگترش مثل ژاپن،ایتالیا و المان تصمیم ساز نیستند در جهان،و حتا تأثیر گذاری محدودی هم دارند(البته المان اخیرا به دلایلی ارتقا پیدا کرده و دارد  کمی‌  از این شرایط فاصله می‌گیرد)

 

 

ایران هم تأثیر گذاری بالایی‌ دارد و هم تا حدی   تصمیم ساز هم بوده،علیرغم تمام ضعف‌هایی‌ که از آن‌ سراغ داریم

 

 

البته آفریقا  جنوبی و برزیل هم در یکی‌ دو سال اخیر با مشکلات شدید اقتصادی مواجه شده اند و کلا این کشور‌ها ،به علاوه چند کشور دیگر، به صورت سیکلی وارد یک دهه و یا بیشتر رونق میشوند به همراه افزایش قدرت صنعتی و تا حدی نظامی، و در نتیجه افزایش جایگاه و پرستیژ جهانی‌(که فرق میکنه با قدرت تأثیر گذاری حقیقی‌)،اما بعد از آن‌ دچار مدت مشابهی رکود و یا انجماد اقتصادی میشوند با دنباله کاهش توان صنعتی‌،علمی‌ تحقیقاتی‌،نظامی....در دهه هفتاد میلادی هم رشد داشتند ،بعد سقوط از دهه هشتاد تا اواخر دهه نود میلادی، و باز از آغاز قرن جدید رشد و حالا دوباره سقوط....بخشی از دلایلش هم برمی‌گرده به ساختار اقتصادی این کشور ها

ویرایش شده در اسفند 94 توسط X-Mas

[swordman 134]

@MR9

من به شما توصیه می کنم وقایع جنگ جهانی اول و جنگ جهانی دوم و طرح های تجزیه ایران ( پس از اشغال نظامی اون رو ) مطالعه فرمائید ...

اگه بازدارندگی داشته باشیم ، بقیه ی موارد در زمین خودمون خواهد بود ، ولی اگه بازدارندگی نداشته باشیم ، امکان اشغال کشور وجود داره ...

علاوه بر این ، به در اشغال ماندن بخشی از خاک ما در سال 1368 هم فکر کنید ...

به این فکر کنید که اگه زیرساخت های صنعتی ما در حملات هوایی دشمن ( اعراب خلیج فارس و ترکیه ) از بین بره ، اونوقت مردم ما وضعشون از اینی که هست ، بدتر می شه ...

 

شما مسئله رو براساس چیزی که می خوای نتیجه گیری کنی  ، می بینی ...

ویرایش شده در اسفند 94 توسط swordman

[MR9 119,172]

با سلام

من به شما توصیه می کنم وقایع جنگ جهانی اول و جنگ جهانی دوم و طرح های تجزیه ایران ( پس از اشغال نظامی اون رو ) مطالعه فرمائید ...

 

بله ، ایالات متحده به لطف دراختیار داشتن مهمات هسته ای ، روسها را مجبور کرد دست ازحمایت امثال پیشه وری برداشته و آذربایجان ایران را تخلیه کند ولی نکته اینجاست که همین مساله از توقف ماشین نظامی این کشور در وقایع بعدی ، جلوگیری کرد ؟؟

 

شرایط امنیتی حال حاضر ، با آن دیدی که دوستان نسبت به تهدیدات دارند ، به نظرمقداری متفاوت هست .

 

 

در مجموع ، بازدارندگی ( متعارف یا نامتعارف ) در بازه زمانی پس از جنگ سرد ، یک  فرآیند روانی است و در نتیجه یک موازنه راهبردی نیست .

 

 

اگه بازدارندگی داشته باشیم ، بقیه ی موارد در زمین خودمون خواهد بود ، ولی اگه بازدارندگی نداشته باشیم ، امکان اشغال کشور وجود داره ...

 

تعریف شما از بازدارندگی چه چیزی است ؟؟ بازدارندگی سخت؟؟ باز دارندگی متعارف ؟؟ بازدارندگی غیر متعارف ؟؟ بازدارندگی نیمه سخت ؟؟ بازدارندگی نرم ؟؟

 

هنوز منظور شما زا بازدارندگی را متوجه نشدم . چون دائماً ازاین واژه صحبت می کنید در حالی که تعریفی از آن ندارید

 

 

 

 

این اسلاید کاملاً گزینه های در دسترس برای طراحی یک دکترین دفاعی را برای یک کشور مستقل تشریح کرده است . به شکل واضح و آشکار ، تسلیحات غیر متعارف ، فقط یک گزینه از 4 گزینه موجود هست .

 

علاوه بر این ، به در اشغال ماندن بخشی از خاک ما در سال 1368 هم فکر کنید ...
 

 

بله ، سالهاست  دارم به آن فکر می کنم و سیرمطالعاتی هم در همین حوزه هست . عدم وجود بازدارندگی متعارف ، ما را به آنجا کشاند که در سال آخر جنگ ، نیروی هوایی بین 20 تا 30 فروند آن هم به شکل نصفه و نیمه پرنده عملیاتی در اختیار داشت و وضعیت آنقدر بد بود که اگر صدام حماقت نمی کرد و به کویت حمله نمی نمود ، معلوم نبود وضعیت ما به کجا می کشید .

 

 

به این فکر کنید که اگه زیرساخت های صنعتی ما در حملات هوایی دشمن ( اعراب خلیج فارس و ترکیه ) از بین بره ، اونوقت مردم ما وضعشون از اینی که هست ، بدتر می شه ...

 

برای مقابله با این تهدیدات ،  نیازی به مهمات هسته ای نیست . شما وقتی با یک راهبرد درست ، بازدارندگی نیمه سخت و نرم را از یک طرف و بازدارندگی سخت متعارف را از طر ف دیگر تقویت کرده و ارتقاء بدهید ، آن وقت نیازی به صرف هزینه های آنچنانی برای ساخت و نگهداری جنگ افزاری که هرگز مورد استفاده قرار نمی گیرد ، ندارید .

 

 

شما مسئله رو براساس چیزی که می خوای نتیجه گیری کنی  ، می بینی ...

 

هرکسی از ظن خود شد یار من

 

بنده هم مثل 17,184 کاربر دیگر ، صرفاً نظر شخصی را عرض کردم  . به قول یکی از دوستان بسیار عزیز  " اگر مقبول بود به رد خلق مردود نگردد، و اگر مردود بود به قبول خلق مقبول نشود."

[Muting 3,233]

نکته ی جالب اینجاست که امثال شما به « واقع گرایی » توصیه می کنند ولی یک حرف آرمانی می زنند ... یک سوال چقدر طول می کشه که ما به یک اقتصاد قدرتمند برسیم (  سال، ده سال ، پانزده سال ، بیست سال ) !؟

اونوقت آیا اقتصاد ما می تونه با اون سرمایه گذاری سنگین و خرج کردن های بی ضابطه ی آمریکا ، عربستان ، شورای همکاری خلیج فارس ( یکیش دلار چاپ می کنه و بقیه شون هم ذخایر عظیم مالی دارند ) رقابت کنیم !؟

آیا یک سرمایه گذار خارجی که هر روز پالس امکان حمله ی قریب الوقوع ناتو یا شورای همکاری خلیج فارس به ایران رو حس می کنه حاضر به سرمایه گذاری سنگین و بلند مدت در ایران هست !؟

 

چین و هند زمانی تونستن سرمایه گذاری خارجی رو جذب کنند که خطر حمله ی نظامی به خاکشون برطرف شد( به لطف بمب اتم ) ...

با عرض پوزش تحلیل های شما جانبدارانه و فاقد عقلانیت لازم هست ... مثلا در هفته ی گذشته بر اساس توافقی که روس ها با عربستانی ها کردند ، میزان تولید نفت ثابت شد و این باعث افزایش قیمت نفت شد ( تنها مخالف ایران بود که فشار زیادی بهش وارد شد تا بپذیره و پذیرفت ) ولی همین دیروز عربستان با بر هم زدن توافقی که خودش یکی از پیشنهاددهندگانش بود تولیدش رو افزایش داد و قیمت نفت دوباره سقوط کرد ....

نا گفته پیداست که همین حالا هم تولید عربستان بسیار بسیار بسیار زیاده و هر گونه افزایش قیمت اندکی می تونه باعث سود زیاد اونها بشه ... پس می بینید که عربستان داره سیاست های نفتی واشنگتن رو اجرا می کنه ( چون بر خلاف معمول ، این عادل الجبیر - وزیر خارجه ی عربستان - بود  که خبر افزایش تولید رو داد )...

متاسفانه دوستانی که دم از واقع گرایانه بودن می زنند ، خیلی  آرمانی صحبت می کنند ...

 

چرا به چین و هند راحت سلاح فروخته می شه ، چرا اصلا به پاکستان راحت سلاح فروخته می شه !؟ یکی از دلایلش اینه که این ها بازدارندگی هسته ای دارند .

من در اینجا یک خوش خیالی عظیم و بچگانه ای رو می بینیم که مسئولین ما بهش دچار هست ...

« هسته ای رو می دیم می ره ، به جاش با بخشی از پول های آزاد شده ، سلاح های متعارف می گیریم که بازدارندگیمون حفظ بشه » ...

 

نکته ی جالب اینجاست که وزارت خارجه با مشارکت در تصویب آخرین قطعنامه عملا دست ما رو توی پوست گردو گذاشت و تا 5 سال ما هر روز باید خطر حمله ی نظامی رو حس کنیم ، از اونطرف هم کسی به ما سلاح نمی فروشه ...

 

متاسفانه اطلاعات شما ناقصه ...

 

در باب اجلاس نفتی اخیر،ایران از ثابت نگه داشتن تولید نفت حمایت کرد اما تعهدی نداد ... این اتفاقی بود که در عمل افتاد! یک سیاست زیبا از طرف وزارت نفت. ما هم موافق وجود سقف تولید هستیم اما مقدراش رو هنوز تعیین نکردیم!! در همین زمینه برای کامل شدن اطلاعات شما در رویداد اخیر مقاله زیر رو مطالعه بفرمایید:

ایران و عراق نقشه را خراب کردند

 

قیمت نفت هم در آخرین تحول خودش باز کاهش پیدا کرد. در مورد عربستان هم این کشور به سقف تولید خودش رسیده و بیشتر از اون براش ضرر ده هست افزایش تولید (سقف تولیدش اویل تابستان امسال اتفاق افتاد)... روسیه هم همینطور. اما ایران و همینطور عراق تا سقف تولیدیشون فاصله زیاد دارند.

ایران می بایست این حرکت درست و عاقلانه رو پیش ببره. اگه تثبیت تولیدی قراره بشه باید به شرط کاهش عمده تولید عربستان باشه! (اینو وزیر نفت بارها در مصاحبه ها گفته بود که کشورهای اپک باید کاهش بدن و جای ایران در بازار رو باز کنن).

خوشبختانه در این راه ایران تنها نیست و عراق هم در زمینه فشار بر عربستان در حال حاضر در مسیر مورد نظر ما حرکت میکنه و به سرعت در حال افزایش تولیده (گفتم در حال حاضر چون در اینده ممکنه برای ما هم دردسر ساز بشه)

 

اما..

بخش بعدی از ایراداتی که صحبتهای شما وارده اینه که چین رو مثال میزنید به عنوان بازدارندگی هسته ای و نتیجه میگیرید که باعث پیشرفتش اون بوده اما برزیل و افریقای جنوبی رو نمیبینید؟! اونها که بمب اتمی نداشتند چی باعث پیشرفتشون شده؟  و پاکستانی که بمب اتمی داره در کجای اقتصاد و قدرت جهان ایستاده؟

این سیاست و عقلانیت درست اداره کنندگان چین بود که کشورشون رو به اینجا رسوندند نه بازدارندگی هسته ای!!

 

مورد اشتباه بعدی اینه گفته شد که هند و چین براحتی سلاح فروخته میشه چون هسته ای هستند!! تا جایی که میبینیم به اعراب خلیج فارس مثل اب خوردن سلاح فروخته میشه .. همینطور ترکیه ! جالب تر اینه کشورهای افریقایی هم همون قراردادهایی که هند میتونه ببنده رو براحتی منعقد میکنه!مگه کره جنوبی سلاح هسته ای داره که تمام فروشندگان سلاح رقابت میکنن و تخفیف میدند بلکه از اونا بخره!!

 

در مورد اخر اگه در تحریمها میموندیم تهدید نطامی دیگه نداشت و بقیه بهمون سلاح می فروختن؟؟ یا قرار بود با اورانیوم غنی شده دشمنا رو بترسونیم! تا جایی که یادمونه در اون زمان بود که کم کم داشت اجماع جهانی برای مقابله نظامی با ایران شکل می گرفت! نه الان....

ویرایش شده در اسفند 94 توسط Muting