Ahmad6644

ارتباطات و قراردادهای دفاعی ایران و روسیه ( خبرها ، حواشی ، تحلیل ها ، احتمالات ! و .... )

Recommended Posts

در خصوص فضای بین المللی خمدت دوستان عارضم که دوران تقابل جدی آمریکا با ایران تمام شده است. آمریکا دیگر تمایلی به درگیر کردن خود با موضوع ایران ندارد. اینها شدیدا در این فکر هستند که زمانی که بر سر پرونده ایران صرف کردند منجر به ایجاد فرصت برای چین و روسیه شده و اگر به مقابله با این کشورها نپردازند به زودی عنان ابرقدرتی را دو دستی تقدیم دگران خواهند کرد. من بعد آمریکا سعی خواهد کرد ضمن مقابله با ایران کمترین اصطکاک را بوجود آورد.

از طرفی چین و روسیه هم که متحدان درجه یک ما محسوب می شوند دقیقا تفکری بر این اساس نسبت به ما داشته و منافع خودشان رو با کارت ایران بدست می آورند. سیاست های روسیه نسبت به چین بسیار محتاطانه است.

اروپا همیشه مایل به همکاری با ایران بوده است. اروپا حداقل در یک قرن گذشته مامن نیروهای اپوزسیون کشورهای منطقه بوده و عموم سرویس های اطلاعاتی اروپا به جهت پیمان نامه های همکاری فی ما بین آگاهی صحیحی از میزان خطرات گروه های برادری اهل سنت داشته و نسبت به مواضع ایران نیز اشرافیت بالایی دارند لیکن اروپا شدیدا ازپروسه اسلامی شدن خود هراس داشته و در پی جلوگیری از گسترش این روند است که سناریو های متعددی برای آن مطرح هستند که معدودی از آنها به نفع ایران می باشند.  گروه های فشار نفتی-عربی نیز بر مواضع اروپا تاثیر قابل توجهی دارند. اروپا مشخصا به دنبال همکاری بر اساس منفعت روز است و بهترین منفعت از یک تعامل میتواند پول باشد. با اینکه اروپا نسبت به همکاری های تجاری علاقه نشان می دهد ولی تازمانی که سرمایه گذاری های گسترده ای در داخل کشور انجام نشود این تعاملات سیاسی منجر به همگرایی نخواهند شد.

اسراییل یک کشور با توانایی های بالا در رایزنی و لابی گری و دارای نیروی نظامی استراتژیک با اشرافیت اطلاعاتی بالا است. سیاست اسراییل به صورت واضح مشخص نیست ولی منفعت این رژیم در درگیری مستقیم ایران و اعراب است. بسیاری از خانواده های قدرتمند اروپایی یهودی هستند یا با یهودیان روابط بسیار نزدیکی دارند و بر تصمیم های دولتمردان غربی موثر هستند. هنوز کسی دیوار گریه اسراییل یا همان کسینجر را فراموش نکرده است.

با رویکرد سازه انگارانه به وضعیت سیاسی منطقه این نتیجه حاصل میشه که اتحاد های قدرتمندی در منطقه شکل گرفته اند که طرف زیان بازی مجموع صفر آنها ایران است.

بهر حال هدف از بیان خلاصه وضعیت بین المللی بیان این موضوع بود که حقیقتا کسی دوست ما نیست. کسی منفعتی در دوستی با ما نمی بیند. کسی به دنبال قدرتمند شدن ایران جهت رضای خدا نیست.

تمامی این کیبورد فرسایی برای خاطر نشان ساختن این نکته است نیاز ما برای بدست آوردن تجهیزات نوین امری حیاتی است نه مهم یا ارزشمند بلکه حیاتی و نبود افزایش توان نظامی منجر به دادن هزینه های بسیاری خواهد شد. بنده امروز حاضرم برای خرید تسلیحات نوین که گستره ای از تهدیدات مقابل را پاسخگو باشند دیگران را التماس هم بکنم اما راضی به حضور نیروی ( هوایی - دریایی ) اجنبی (روسی و چینی ) به وقت اضطرار نیستم گرچه شاید تفکر این آقایان به ظاهر متحد همین است.

بر اساس وضعیت فعلی هر راهی که سریعتر از دیگری می تواند نیاز های ما را برطرف نماید برتر است. مواردی مانند کیفیت و کمیت تهیه این تجهیزات فعلا مهم نیست.

 

 

 

تحلیل جالبی بود از خواندن تحلیل شما لذت بردم. خیلی ممنون

  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

موضوع اینه که‌ ما از این‌ مناقصه ها نمی‌تونیم‌برگزار کنیم‌....

یا باید درست خرید‌ کرد‌ یا نباید فاجعه‌ی میگ‌ ۲۹ ها رو دوباره تکرار کنیم ... من‌حاضرم پول ها رو‌اتیش بزنیم‌ ولی‌به‌این روس ها ندیم

میشه یکی توضیح بده ماجرا و مشکل میگ 29 چی بوده ؟

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
مشکلش این بود که یه علت عدم پشنیبانی روس ها و کیفیت پایین میگ ۲۹ ها ، از سال دوم یا سوم بعد از خرید ، تقریبا اکثریت مطلق اونها غیر عملیاتی هستند ....
یعنی به صورت عملی فقط خرج اضافه روی دست ما گذاشته شده و بهره وری در حد بسیار پایینی هست
  • Upvote 2
  • Downvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

همانطور که عرض کردم ، کسی زحمات انجام شده در ساصد ، جهاد خودکفایی سپاه و ارتش و.... را زیر سئوال نمی برد ولی پرسش اصلی این هست ؟؟

 

چرا چین با یک برنامه ریزی درست ، در وضعیت حاضر قرار دارد ( با کمترین منابع مالی ) ، در حالی که ما با زیرساختهای مناسب ، منابع سرمایه ای مناسب ، تکنسین های توانمند و خلاق و مهمتر از همه  اینها ، وجود یک تجربه ذیقیمت رزمی که به اندازه سالها موجب می شد تا وضعیت رزمی ما در همه ابعاد دچار تغییرات جدی گردد ،  همچنان سالهاست منتظر یک محصول واقعی و مبتنی بر استاندارد روز برای نیروی هوایی بعنوان رکن اصلی نبرد در قرن 21 هستیم ؟؟ 

 

در مورد چین؛ چرایی این موضوع در زیرساختهای علمی و ارزش دادن به کسانی که تلاش می کنن برای ارتقای علمی کشورشون نهفته ست. دانشگاههای هوافضایی که در چین تاسیس شده و امروز به سرعت در حال پیشرفت هستند دیگه صرفا یه مدرسه تئوریک برای ابتداییات علوم هوانوردی نیست بلکه پروژه های که از اونها به عنوان لبه تکنولوژی یاد میشه امروز در این دانشگاهها مطرح هستند...

مورد دوم که علوم نظامی چین هم متاثر شد و روبه پیشرفت گذاشت همکاری با شرق و غرب نه صرفا در خرید بلکه در اغوای صاحبان تکنولوژی شرقی و غربی در کسب تجارب و توانایی های اونها بود. خرید هوشمندانه ناوهواپیمابر شوروی از اوکراین بعد از فروپاشی و همینطور تلاش برای جذب متخصصین در ابتدا هم ایدئولوژی با خودشون و در ادامه با هر عقیده ای اما توانا در تخصص...

 

در اخر باید گفت که باعث تاسفه که شایسته سالاری، در کشورهایی مثل چین و ژاپن و کره دیده میشه، در ایران اسلامی دیده نمیشه .... خاطره تلخ کوچ محققین من جمله دست اندرکاران اصلی پروژه های رویان بعد تغییر و تحولاتی در ساختارمدیریتی ....

 

ایران 80 میلیون جمعیت داره که متاسفانه با روش فعلی متاسفانه حتی ده درصد هم نمیتونن در جایگاهی قرار بگیرند که بشه به بهره وری کامل اونها برای کشور امیدوار بود... این بحث لزواً سیاسی هم نیست! حتی در یک گروه جمعیتی که تفکر سیاسی مشابه ای دارند هم بی مدیریتی های شدید باعث دور شدن انگیزه واقعی در اونها میشه (هرچند وقادار میمونند اما بهره وری شدید کم میشه)

  • Upvote 6

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

.

سلام
درسته که بازدهی فعلی صنایع هوایی وزارت دفاع بالا نیست اما واقعا یک سری کارها صورت گرفته و در حال انجام هست که باید این ظرفیت رو تقویت کرد , نه اینکه با خرید از بین برد!
قطعا وزارت دفاع متولی امر طراحی و تولید و بهینه سازی هست و نمونه های کار رو در زمینه معرفی گلس کاکپیت کوثر (در واقع کابین جدید اف 5) و طراحی و ساخت هواپیماهای آموزشی ( از شفق مرحوم تا کوثر و برهان که جدیدا معرفی شده) دیدیم.
بنده خودم با ساخت تایگر حتی به عنوان هواپیمای آموزشی چندان موافق نیستم اما این هواپیما در اصل در آینده در قالب و شکل هواپیمای آموزشی (حالا چه صاعقه 2 و چه کوثر 88) تولید میشه .
پیشرانه جی 85 مربوط به تلاشهای سالهای گذشته هست و در دهه اوایل و اواسط دهه 80 شمسی برنامه ای برای تولید مدل بهینه این موتور وجود داشت که به دلیل مسائل حقوقی پیرامون کپی رایت که تجربه اش رو در مهندسی معکوس تایگر (با نام آذرخش) داشتیم , احتمالا هیچگاه رونمایی نخواهد شد! صرفا یه سری اخبار و تصویر بنر در موردش هست و یک سری تصاویر از بازدید فرمانده نیروی هوایی عمان از خط تولید صاعقه که توش ساخت پره های توربین دیده میشه.

در حال حاضر برنامه تولید پیشران های توربوفن هست که این جی 90 احتمالا اولین نمونه توربوفن ساخت ایران در سایز جی 85 هست که قابل نصب روی هواپیماهایی مثل یاک 130 و تایگر هست.

تصویری که احتمالا به جی 85 ساخت ایران مربوطه:
thumb_8S9K43905B15D.jpg

----

انصافا با یک مقدار توجه و تلاش ساخت جنگنده ای مثل JF-17 و حتی F-16 قابل دسترسی هست و در شرایط فعلی حتی شاید امکان تامین پیشران و رادار و ایونیک هم میسر باشه , بنابراین هرگونه خریدی در این زمینه یک اشتباه و ضربه به تولید داخلی هست و البته با فلانکر هم قابل قیاس نیست و تاثیر زیادی هم در مقابل اعراب نخواهد داشت! در حالی که تولید همین جنگنده میتونه در تعداد بالا موثر واقع بشه.


مثلا همین طرح M-ATF 2010 رو میشه احیا کرد!

حرفات خیلی خنده داره

ما حتی اگه تلاشم کنیم شاید تو بیست سال آینده هم نتونیم جنگنده مثل اف 16 بسازیم خیلی داری رویایی فکر می کنی تازه اگه حرف تو هم درست باشه ما تو چند سال آینده جنگنده مثل اف 16 بسازیم( که بعید بدونم و غیر ممکنه ) نمی گم آمریکا کشور های منطقه جنگنده هایی مثل اف 35 دارن که اصلا قابل مقایسه با اف 16 نیست و نمی تونیم کاری از پیش ببریم و بازی به خودمون باختبم و یه جورایی داریم خودزنی می کنیم بهترین کار ممکن خرید تجهیزات مدرن نظامی مثل سوخو 30 و 35 و انتقال فناوری اون به داخل کشوره که براساس اون بتونیم طرح بومی خودمون رو بسازیم وگرنه ما نه تو ساخت رادار های آرایه فازی پیشرفته و تجهیزات اپتیکی پیشرفته و پیشران ها هیچ گونه کار خاصی انجام ندادم بعد با چه چیزی میخواهیم بریم جنگنده بسازیم من منکر زحمات کشیده شده نمی شم ولی قبول کنید خیلی عقبیم جبران این عقب ماندگي هم راه حلش خرید تجهیزات نظامی و بومی سازی اون تو کشور که به واسطه اون بتونیم انتقال تکنولوژی رو انجام بدیم و محصولات بومی خودمون رو بسازیم

-------------------------------------------------------------

 

8- کاربران سایت می بایست در هنگام ارسال متن در انجمن ها از کلمات مناسب استفاده نمایند. در صورت مشاهده کلمات رکیک و نامناسب ، اكانت كاربر حذف و دسترسي وي به انجمنها قطع خواهد شد.

 

---------------------------------------------------------------

این مساله  به شکل عمومی و در تاپیک اعلام می شود تا ریشه بی اخلاقی ها در این انجمن بطور کامل زده گردد . ضمناً از جناب اسکای هاوک هم بابت صبر و بزرگواری  که داشتند ، بسیار سپاسگذارم //MR9

 

http://www.military.ir/forums/topic/19829-اعلام-برخوردهاي-انضباطي/?p=487978

ویرایش شده در توسط MR9
  • Upvote 3
  • Downvote 28

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

سلام 

حقیقتا به نظر بنده قسمتی از حرف های جناب Skyhawk صحیح است و قسمتی دیگر برای زمان حاضر صحیح نیست. اصولا باید توجه نمود که چرخه تولید برای محصولات مختلف باید از نمونه های ساده شروع شود و در ادامه آن به نمونه های پیچیده تر پرداخت. مثلا در زمان حاضر شروع تولید برای جنگنده های PAK-FA و Raptor برای کشورمان هم ناممکن و هم غیر عقلانی است. ولی تولید نمونه های ساده که ساخت آن از عهده صنایع کشور برآید متناسب با نیاز امری ضروری است. مشکل اینجاست که  در حال حاضر حد توان صنایع کشور برای تولید هواپیمای سرنشین دار بدون بهره گیری از کمک خارجی اصلا مشخص نیست. با اینکه عملا از سال 2011 به وضوح مشخص شده است که نوع تهدید جدیدی برای کشور ایجاد شده است که هواپیماهای سرنشین دار ساده هم توان پاسخگویی به آن را دارند ولی مشاهده می شود که از آن زمان تا کنون حتی یک اسکادران هم از این نوع هواپیماها (همانند توکانو و ایرتراکتور) در کشور ساخته نشده است. (البته پیشرفت در تولید هواپیماهای بدون سرنشین مدیون سرمایه گذاری و نیاز به آنها در طی سالیان متمادی است).

با تغییرات در شرایط منطقه و دشمنی همسایگانمان که به انواع تجهیزات و ادوات به روز دنیا مجهز هستند ما نیز باید در حد توان توانمندی های دفاعی خودمان من جمله بحث هواپیماهای جنگنده سرنشین دار را بهبود ببخشیم. برای این منظور نیاز به هواپیماهای پیشرفته تری از نمونه های پیستونی احساس می شود. متاسفانه اخبار تولیدات داخلی در این زمینه بسیار مبهم است. در حالی که نمونه کوثر88 عملا برای تولید انتخاب شده بود و به نظر بنده از دو سال پیش نمونه های اصلی و حتی شبیه ساز آن هم آماده ارائه بود (تجربه حقیر در پرواز با آن) ولی دیگر خبری از رونمایی و تولید آن نشد. در این قسمت بنده کاملا با شما هم عقیده هستم که باید با رفع موانع تولید چنین هواپیماهایی که تاحدی امکان تولید داخلی آن وجود دارد هم به صنعت داخلی کمک کرد و نیازهای صنایع دفاعی را در هر زمانی مرتفع ساخت که انشاالله چنین خواهد بود. در مورد هواپیماهای پیشرفته تر هم باید ابتدا با خرید تعداد مناسب و نسبتا مطمئنی از آنها به فکر تولید یا فراهم کردن مطمئن قسمت های حساس این هواپیماها (مانند موتور و رادار وارابه های فرود و سایر بخش ها) در تیراژ وسیع و به صورت عملیاتی بود و سپس به فکر تولید در تیراژ وسیع داخلی کل هواپیما یا هواپیماهایی از این نوع افتاد چرا که احساس نیاز به این هواپیماهای بسیار جدی و حیاتی است. برای رفع نیاز فعلی برای این گونه ادوات در زمان حاضر باید به سراغ خرید معقولانه و همراه با تولید قطعات پر مصرف رفت تا در آینده به بقیه آن فکر کرد.

  • Upvote 5

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

با توجه به اینکه نیروی دریایی به صورت ناو گروه حرکت میکنه و متشکل از یک یا دو ناو جنگی و یک ناو لجستیک رسانی

حالا سوال من اینه که اگر یک کشتی کانتینر بر معمولی رو بگیریم و روش اس 400 و تور ام  مستقر کنیم و با این ناو گروه ها بفرستیم این  مشکل پدافند دریاپایه حل میشه یا نه؟

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

با توجه به اینکه نیروی دریایی به صورت ناو گروه حرکت میکنه و متشکل از یک یا دو ناو جنگی و یک ناو لجستیک رسانی

حالا سوال من اینه که اگر یک کشتی کانتینر بر معمولی رو بگیریم و روش اس 400 و تور ام  مستقر کنیم و با این ناو گروه ها بفرستیم این  مشکل پدافند دریاپایه حل میشه یا نه؟

اولا گرفتن اس 400 خودش یه بحث جداس ولی اگر ساخت یک پدافند دریاپایه به این اسونی بود مطمئن باشید این کار انجام می شد

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

.






حرفات خیلی خنده داره
ما حتی اگه تلاشم کنیم شاید تو بیست سال آینده هم نتونیم جنگنده مثل اف 16 بسازیم خیلی داری رویایی فکر می کنی تازه اگه حرف تو هم درست باشه ما تو چند سال آینده جنگنده مثل اف 16 بسازیم( که بعید بدونم و غیر ممکنه ) نمی گم آمریکا کشور های منطقه جنگنده هایی مثل اف 35 دارن که اصلا قابل مقایسه با اف 16 نیست و نمی تونیم کاری از پیش ببریم و بازی به خودمون باختبم و یه جورایی داریم خودزنی می کنیم بهترین کار ممکن خرید تجهیزات مدرن نظامی مثل سوخو 30 و 35 و انتقال فناوری اون به داخل کشوره که براساس اون بتونیم طرح بومی خودمون رو بسازیم وگرنه ما نه تو ساخت رادار های آرایه فازی پیشرفته و تجهیزات اپتیکی پیشرفته و پیشران ها هیچ گونه کار خاصی انجام ندادم بعد با چه چیزی میخواهیم بریم جنگنده بسازیم من منکر زحمات کشیده شده نمی شم ولی قبول کنید خیلی عقبیم جبران این عقب ماندگي هم راه حلش خرید تجهیزات نظامی و بومی سازی اون تو کشور که به واسطه اون بتونیم انتقال تکنولوژی رو انجام بدیم و محصولات بومی خودمون رو بسازیم

بطور قطع توی رسانه ها گفته شده که  یک موتور اف 16 از انبار های اسرائیل دزدیده شده حالا بنظر شما تو بازار سیاه کدوم کشور دنبال همچین موتوری بوده

یک ایرانی رو هم که دولت امریکا برای اینکه درصدد بوده مدارک فنی هواپیمای اف 35 رو برای ایران بفرسته دستگیر کرده بودن

بنابراین احتمالا در داخل کشور روی موتور اف 16 و هواپیمای اف 35 مطالعه میشود

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

با توجه به اینکه نیروی دریایی به صورت ناو گروه حرکت میکنه و متشکل از یک یا دو ناو جنگی و یک ناو لجستیک رسانی

حالا سوال من اینه که اگر یک کشتی کانتینر بر معمولی رو بگیریم و روش اس 400 و تور ام  مستقر کنیم و با این ناو گروه ها بفرستیم این  مشکل پدافند دریاپایه حل میشه یا نه؟

 

ایده مشابه رو کشور روسیه بارها در کلیپهای تبلیغاتی خودش به نمایش گذاشته! کانتیرهایی که ناگهان در کشتی باری اماده شلیک شده و موشکی که در تیوب داخل کانتیر هست رو شلیک میکنن! (حالا برای حالتهای تهاجمی البته اونها در نظر دارن و ضربه استراتژیک ناگهانی)

 

مشکل این  ایده برای ما نبود خود اون سیستمهای پدافندیه. در صورت وجود داخل کشور نقاط بسیار حساستری برای حفاظت نسبت به ناوگروه ها تا الان وجود دارند خصوصاً اینکه کشتی ها در برابر زیردریایی و یا موشکهای ضد کشتی دشمن هم مورد تهدیدند. بنابراین در صورت وجود سامانه پدافندی اگه همچین ایده ای هم در نوبت قرار بگیره آخر همه خواهد بود

 

بطور قطع توی رسانه ها گفته شده که  یک موتور اف 16 از انبار های اسرائیل دزدیده شده حالا بنظر شما تو بازار سیاه کدوم کشور دنبال همچین موتوری بوده

یک ایرانی رو هم که دولت امریکا برای اینکه درصدد بوده مدارک فنی هواپیمای اف 35 رو برای ایران بفرسته دستگیر کرده بودن

بنابراین احتمالا در داخل کشور روی موتور اف 16 و هواپیمای اف 35 مطالعه میشود

 

 

ما خودمون جنگنده های غربی رو سالهاست داریم . حالا با مطالعه روی انواع موتور تامکت و فانتوم چه پیشرفتی حاصل شده که از یکموتور دزدیه شده بخواد بشه....

در ضمن نیاز هم به دزدیدن نبوده و نیست. کشور برادر سالهای پیش، یعنی ونزوئلا دارای ناوگان F-16 هست!!!

ویرایش شده در توسط Muting
  • Upvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

اگر تولید تحت لیسانس جنگنده سوخو 30  مخصوصا بخش موتور ) اخذ شود باتوجه به توان کشور یک موفقیت بسیار بزرگ برای نیروی هوایی تلقی کرد

چون نیاز نیروی هوایی به جنگنده های ضربتی را جهت مقابله با کشورهای منطقه تقریبا می توان رفع کند 

 

تنها می ماند بحث جنگنده تاپ گان که باید بتوانیم حداقل 40 فروند عملیاتی داشته و در یک حالت خوب به 60 فروند عملیاتی و به روز برسانیم 

در بحث رادار خودمان کارهایی کرده ایم و تنها می ماند تطبیق چند موشک جدید مثل آر 77 

ولی بحث موتور است اگر بتوانیم موتور خوبی جایگزین کنیم این جنگنده می تواند دوباره یک برگ برنده برای ما شود 

 

 

ولی در زمینه جنگنده سبک و آموزشی مطابق صحبت های جناب اسکای هاوک بهتر است یکی از طرح های خودمان مثل شفق، کوثر یا صاعقه یا همان قاهر به فاز تولید رسانده شود

  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

وقتی شما هدفت رو فقط یک جنگنده از یک کشور خاص رو میذاری این قدرت چانه زنی شما رو تحت تاثیر قرار میده
اما آگه مناقصه بگذاری بین چین و روسیه و حتی پاکستان و شاید سوئد و فرانسه حتی آگه هدفت رو از قبل مشخص کرده باشی اما فروشنده میدونه آگه بخواهد بازی در بیاره گزینه های دیگر بررسی میشن
این خودش از سوء استفاده های احتمالی جلوگیری میکند
اشتباه کردیم . اشتباه

سوال اینجاست:

تا کی قراره ما اشتباه کنیم؟

کی قراره ما درس بگیریم؟

  • Upvote 1
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط FLANKER
      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385294.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385295.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385335.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385333.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385300.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385309.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385302.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385304.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385306.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385307.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385334.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385336.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385337.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385338.jpg
    • توسط GHIAM
      با استفاده از طول استند موشک فاتح، تونستم ابعاد موشک فتح را به دست بیاورم. موشک فتح دارای طول 6.5 متر و قطر 40 سانتیمتر است. این موشک نسبت به فاتح110 حدودا 2.30متر کوتاهتر و 20 سانتیمتر قطر کمتری دارد.  
      هیچ گونه اطلاعاتی از جنس موتور و جنس بدنه موشک وجود ندارد. اما احتمالا فتح موشکی با وزن 800-900 کیلوگرم، برد  200 - 300 کیلومتر و سرجنگی 150-200 کیلوگرمی باشد. به نظر میر‌سد سپاه قرار است این موشک را جایگزین نسخه های اولیه فاتح 110 کند. هرچند سرجنگی سبکتری نسبت به فاتح دارد برای زدن اهداف نرم از جمله زیرساخت‌های نفتی، مراکز صنعتی، اهداف غیرمقاوم نظامی و ... بسیار موثر است. 
      با توجه به ابعاد و وزن موشک فتح، می‌توان 4 تیره از این موشک را مانند فجر 5 از روی حامل IVECO پرتاب کرد.  
       

       
       

       

       
       
       
    • توسط mehdipersian
      شناور شهید باقری به بالگرد، موشک و پهپاد مجهز خواهد شد 
      فرمانده نیروی دریایی سپاه:

      شناور شهید باقری که در آینده ساخت آن به اتمام می‌رسد، علاوه بر داشتن یک ناوگروه در داخل خود، باند پرواز هم دارد که پهپاد می‌تواند از روی آن حرکت کرده و به پرواز درآید و در بازگشت هم می‌تواند بر روی آن بنشیند.
      شناور شهید باقری با ۲۴۰ متر طول و ۲۱ متر ارتفاع، مجهز به بالگرد، موشک و پهپاد است.
      این شناور به گونه‌ای در حال ساخت است که از روی عرشه آن حدود ۶۰ پهپاد می‌تواند پرواز کند و بنشیند.
      وستانیوز
       
    • توسط mehdipersian
      مرداد گذشته، یک ماهواره سنجش از دور ساخت روسیه برای ایران از پایگاه فضایی بایکونور پرتاب شد و انتظار می‌رود سه ماهواره دیگر نیز در سال‌های آینده به فضا پرتاب شوند. همچنین شواهد قانع‌کننده‌ای وجود دارد که نشان می‌دهد یک شرکت روسی در حال ساخت یک ماهواره ارتباطی برای ایران است که در سال 2024 در مدار زمین ثابت قرار می‌گیرد.
       
      ماهواره ی خیام:

       
       
      مرداد 1394، ایران با دو شرکت روسی در مورد پرتاب ماهواره سنجش از دور ساخت روسیه که توسط ایران اداره می شود، به توافق اولیه دست یافت. ماهواره ایرانی در 18 مرداد 1401 به وسیله ی شرکت روس کاسموس به فضا پرتاب شد. 
       
      مشخصات فنی ماهواره:

      مشخصات فنی ماهواره توسط روسیه و ایران اعلام نشده است ولی می توان از یک حق اختراع منتشر شده توسط شرکت NPK Barl در مرداد 1401 اطلاعات جدیدی بدست آورد. این طرح یک ماهواره سنجش از دور با وضوح بالا را توصیف می کند که دقیقاً شبیه خیام است. دارای یک گذرگاه شش ضلعی و چهار پنل خورشیدی است که با زاویه 45 درجه نسبت به محور طولی ماهواره به سمت پایین امتداد دارند. 
       
      محموله یک تلسکوپ کورش(Korsch) با پنج عنصر نوری است. تلسکوپ کورش یک تلسکوپ آناستیگمات سه آینه ای فشرده است که میدان دید وسیعی را ارائه می دهد. این تلسکوپ تصویربرداری را در یک کانال پانکروماتیک و چهار کانال چند طیفی (نزدیک مادون قرمز، قرمز، سبز و آبی) ارائه می دهد. سه پیکربندی ممکن برای تلسکوپ ارائه شده است که همگی با نسبت کانونی f/11.53 (نسبت کانونی تقسیم فاصله کانونی بر دیافراگم است)میباشند. مقادیر سه پیکربندی عبارتند از:
       
      دهانه / فاصله کانونی
      0.535 متر6.17 متر
      0.75 متر8.65 متر
      1.1 متر12.68 متر
       
      در اولین پیکربندی که در شکل زیر نشان داده شده است، وزن تلسکوپ 125 کیلوگرم و طول آن 1.8 متر است.
       

       
      دو پیکربندی دیگر منجر به گذرگاه طولانی‌تر می‌شود، اما نیازی به تغییر در جعبه‌های الکترونیکی محموله و آرایه‌های پیکسل CCD ایجاد نمیکند. این تلسکوپ از یک آرایه کانونی کروی و نه مسطح برای کمک به جلوگیری از لکه دار شدن تصاویر استفاده می کند. یک آرایه اسکن الکترونیکی داده‌ها را در باند X با سرعت‌های 480 مگابیت تا 1.5 گیگابیت بر ثانیه به زمین ارسال می‌کند (نرخ بالاتری نسبت به گزارش NPK Barl در فوریه 2021 ).
       
      سازنده محموله نوری مشخص نیست، اما برخلاف تخصص این شرکت در سیستم های زمینی می تواند خود NPK Barl باشد. طی نمایشگاهی در سال 2019، این شرکت تلسکوپ سنجش از دور را به نمایش گذاشت که انتظار می‌رفت ظرف دو سال آینده به فضا پرواز کند. گزارش شده است که وزن آن تنها 46 کیلوگرم است و همچنین کوچکتر از نمونه ثبت اختراع به نظر می رسد، اما تنها ماهواره میزبان ممکنی که در حال حاضر برای آن قابل شناسایی است، خیام است. احتمالاً تنها یک بخش از تلسکوپ به نمایش گذاشته شده است. 

       
      در یکی از نقشه‌های همراه با حق ثبت اختراع(پتنت) ، ماهواره در بالای طبقه فرگات در داخل محفظه محموله موشک سایوز-2-1a قرار دارد (که نشان می‌دهد پرتاب اولیه به وسیله ی این ماهواره بر به جای سایوز-2-1b سنگین تر بود).
       
       اگرچه پتنت‌ها به ندرت به پروژه‌هایی اشاره می‌کنند که به آن‌ها مربوط می‌شود، اما در اینجا ماهواره در واقع متعلق به پروژه 505 نشان داده شده است. همانطور که در نقاشی زیر مشاهده می‌شود، ماهواره‌ها به اندازه‌ای کوچک هستند که سه عدد از آنها در داخل دماغه قرار گیرند.
       
       
       
      کاربرد خیام:
       
      به طور رسمی، خیام تنها کاربردهای غیرنظامی در زمینه هایی مانند کشاورزی، مدیریت منابع طبیعی و نظارت بر محیط زیست خواهد داشت. مدت کوتاهی پس از پرتاب، رئیس سازمان فضایی ایران مدعی شد خیام به دلیل اندازه کوچکش نمی تواند به عنوان یک ماهواره جاسوسی استفاده شود. با این حال، وضوح زمینی گزارش شده آن (0.73 متر) برای انجام کارهای شناسایی ارزشمند کافی است. 
       
      مرکز کنترل ماموریت خیام:
       

       
       
      به گزارش اخبار ایران، مرکز کنترل ماموریت خیام در مرکز فضایی ماهدشت که تقریباً در 60 کیلومتری غرب تهران و نرسیده به شهر کرج قرار دارد. این مرکز در اوایل دهه 1970 برای دریافت اطلاعات از ماهواره های سنجش از دور خارجی تأسیس شد که اولین آنها ماهواره های لندست ایالات متحده بود. همانطور که در تصاویر Google Earth مشاهده می شود، ساخت یک ساختمان جدید در این سایت حدود آوریل 2020 آغاز شد و اکنون کامل شده است. احتمالاً در گزارش تلویزیون ایران که پس از پرتاب خیام از مرکز کنترل مأموریت پخش شد، دو آنتن سهموی در شمال شرقی ساختمان جدید دیده می‌شود.
       

       
      همکاری های روسی/ایرانی بعدی:
       
      خیام پیش بینی می شود حداقل پنج سال فعالیت داشته باشد و قرار است در سال های آینده ماهواره های بیشتری نیز به آن ملحق شوند. پس از پرتاب، حسن سالاریه اعلام کرد که ایران سه ماهواره دیگر از همین نوع را سفارش داده است و افزود: اولین ماهواره در مجموع 40 میلیون دلار هزینه داشته است.
       
      به نظر می رسد که همکاری فضایی بین روسیه و ایران اکنون فراتر از حوزه سنجش از دور است. در هفته‌های اخیر شواهدی به دست آمده است که روسیه در حال ساخت یک ماهواره ارتباطی زمین‌ایستا برای ایران با نام اکواتور (به روسی به معنای «استوا») است. این نام برای اولین بار در سال 2020 در بیوگرافی مختصری از متخصص ISS Reshetnev، تولید کننده پیشرو روسیه در ماهواره های ارتباطی مستقر در نزدیکی کراسنویارسک در سیبری ظاهر شد. در کنار آن بسیاری دیگر از پروژه ها نیز به آن اشاره شد که این شخص در آن مشارکت داشته است و جزئیات بیشتری ارائه نشده است.
       

       
      ایران در نهایت قصد دارد ماهواره‌های ارتباطی زمین‌ایستا را با استفاده از پرتاب‌کننده‌های بومی پرتاب کند، اما به‌نظر نمی‌رسد ماهواره‌هایی که در آینده قابل پیش‌بینی به فضا پرتاب می‌شوند، قادر به قرار دادن محموله با این ویژگی در این نوع مدار باشند. بنابراین، این کشور احتمالاً برای پر کردن جای خالی باقیمانده نیز به روسیه متکی خواهد بود. اگر معامله‌های دیگری در این زمینه هنوز وجود داشته باشد، پشت درهای بسته انجام شده است. 
       
      ________________________________________
      تلخیص و ترجمه از mehdi persian برای میلیتاری
      ________________________________________
      منبع:
      https://www.thespacereview.com/article/4475/1
       
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.