Recommended Posts

بسم ا...

 

گسیل پدافند هوایی مدرن باور-373 به سوریه/ ایران اجازه زدن بدون هشدار قبلی هواپیماهای اسراییلی را در آسمان سوریه دریافت کرده است

 

 

منابع اطلاعاتی رژیم صهیونیستی می گویند، ارتش روسیه اجازه هدف قرار دادن بدون هشدار قبلی هواپیماهای اسرائیلی را در سرتاسر آسمان سوریه به ایران داده است.

 

10435212_933.jpg

 

سفررییس ستاد کل نیروهای مسلح به سوریه

 

 

  • Like 2
  • Upvote 12

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
24 minutes قبل , MR9 گفت:

 

اگر درست بگم این سفر مال اسفند  97 هست 

https://farsi.iranpress.com/iran-i163209

 

ویرایش شده در توسط arminheidari
  • Like 1
  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

اتفاقا برعکس وجود این سامانه تو سوریه باعث میشه نقاط ضعف و قوت این سامانه رو بهتر بشناسیم تا با ارتقا این سامانه ببینیم چطور با مقابله با اف 35 و هواپیماهای دیگر محک بخوره

  • Like 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
10 hours قبل , masy1987 گفت:

اتفاقا برعکس وجود این سامانه تو سوریه باعث میشه نقاط ضعف و قوت این سامانه رو بهتر بشناسیم تا با ارتقا این سامانه ببینیم چطور با مقابله با اف 35 و هواپیماهای دیگر محک بخوره

با سلام.

انتقال این سامانه به سوریه اشتباه هست، اگر بتونه شروع به کار کنه و حتی موفق به شکار پرنده‌های اسرائیلی هم بشه بازم با توجه به ضعف پدافند سوریه (عدم وجود شبکه یکپارچه و پشتیبانی و ...) و نبود سامانه مطمئن ارتفاع پست قطعا مورد هدف واقع میشه و پروپاگاندای بزرگی علیه این سامانه توانا شکل میگیره، عزیزان توجه کنند بحث ضعف باور نیست، حتی اگه اس 400 مدل مورد استفاده خود روس هارو هم بفرستید سوریه، در نهایت هدف قرار میگیره، این سامانه‌ها ثابت هستند و انتقالش به جایی مثل سوریه، با دشمنی مثل اسرائیل اشتباه بزرکیه.

منتها می‌شود سوم خرداد را ارسال کرد چون سامانه تحرک پذیریه و احتمال بقای بیشتری داره، ولی اگه از من بپرسند میگم یک ریل دیگه هم بصورت دکوری به سامانه اضافه بشه تا در صورت هدف قرار گرفتنش بشه ادعا کرد بوک بوده و رزومه منفی برای سامانه نشه، ما اول راه پدافند هستیم و نباید بازار رو برای آینده در نظر نگیریم.

  • Like 1
  • Upvote 4

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

به نظر من اشتباه در این وضعیت اگر بهترین سامانه های پدافندی دنیا رو تو سوریه بزاری راحت مورد هدف قرار میگیرند چون نه پدافند یک پارچه ای دارن نه جنگنده های رهگیر که مکمل پدافند و دفاع هواییه

  • Like 2
  • Upvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

اصولا انتقال هرگونه پدافندی به سوریه (بماند که پدافند خودش ده ها حلقه داره) بدون مهیا کردن اتش آفندی و تهاجمی کار صحیح و کاملی نیست. رژیم صهیونیستی مشخصا با توجه به هم مرز بودن و همچنین جغرافیای نامناسب سوریه و استفاده بسیار آسان از مرزهای هوایی چندین کشور دیگه از جمله لبنان و اردن و عراق و همچنین تکیه بر پشتیبانی هوایی آمریکا در تنف و شمال سوریه و خلا ایجاد شده توسط تروریستها در بخش هایی از سوریه و از همه مهمتر استفاده از پناه پرنده های نظامی آمریکا و غیرنظامی کشورهای همسایه که توان تامین امنیت آسمانشون را ندارند کاملا مسلط هست بر منطقه ی نبرد و ابزارها هم که نیاز به گفتن نداره. اگر با جنگنده نتونه پدافندی را مورد هجوم قرار بده از پهپاد و کروز تا موشک بالستیک کوتاه برد و حتی خرابکاری و توسل به تروریستها و نفوذیها براش مهیا است.

 

همکاری نظامی و استقرار پدافند تنها در صورت تامین سطح قابل قبولی از بازدارندگی و هزینه ( در صورت هدف قرار دادن تجهیزات و مکان های معین ) قابل اجراست به شکل موثر. باید هوشمند و محتاط و چندگانه عمل کرد در سوریه.

ویرایش شده در توسط alala
  • Like 2
  • Upvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

وقتی حریفت نیروی هوای قدر اسرائیله، اعزام بهترین ساماه پدافندی بدون در نظر گرفتن دیگر مهره های دفاعی چندان عاقلانه به نظر نمیاد چون اگه در مقابله با اف 15 یا اف 35 اسرائیلی یا حتی پهپادهای دشمن دچار شکست یه طرفه بشه، کارنامه استفاده گسترده و حتی صادرات اون بسته میشه.

  • Like 1
  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
4 hours قبل , alala گفت:

اصولا انتقال هرگونه پدافندی به سوریه (بماند که پدافند خودش ده ها حلقه داره) بدون مهیا کردن اتش آفندی و تهاجمی کار صحیح و کاملی نیست. رژیم صهیونیستی مشخصا با توجه به هم مرز بودن و همچنین جغرافیای نامناسب سوریه و استفاده بسیار آسان از مرزهای هوایی چندین کشور دیگه از جمله لبنان و اردن و عراق و همچنین تکیه بر پشتیبانی هوایی آمریکا در تنف و شمال سوریه و خلا ایجاد شده توسط تروریستها در بخش هایی از سوریه و از همه مهمتر استفاده از پناه پرنده های نظامی آمریکا و غیرنظامی کشورهای همسایه که توان تامین امنیت آسمانشون را ندارند کاملا مسلط هست بر منطقه ی نبرد و ابزارها هم که نیاز به گفتن نداره. اگر با جنگنده نتونه پدافندی را مورد هجوم قرار بده از پهپاد و کروز تا موشک بالستیک کوتاه برد و حتی خرابکاری و توسل به تروریستها و نفوذیها براش مهیا است.

همکاری نظامی و استقرار پدافند تنها در صورت تامین سطح قابل قبولی از بازدارندگی و هزینه ( در صورت هدف قرار دادن تجهیزات و مکان های معین ) قابل اجراست به شکل موثر. باید هوشمند و محتاط و چندگانه عمل کرد در سوریه.

 

بسم ا...

 

بهمن سال 94

 

بر 29 بهمن 1394 در 22:47 , MR9 گفت:

با سلام 

اون جنگ یک جنگ نبود... بیشتر شبیه یک بازی بود تا یک جنگ...

بر خلاف فرموده شما ، بنده جنگ 1991 را یک  بازی محسوب نمی کنم  ( نکته جالب اینجاست که جناب  محسن رضایی هم عقیده ای مثل شما دارند ) 

این جنگ تقابل دو تفکر در سطح استراتژی ، تاکتیک و فناوری و به قول آلوین تافلر ، تقابل یک ارتش موج دومی با ارتشی که تازه وارد موج سوم نیردها شده بود ، بشمار می رفت . تقابل یک تقکر ایستا با تفکری که اصل اساسی خودش را بر مبنای ضربه به عمق دفاع دشمن ، که مرحله نخست آن نابودی شبکه دفاع هوایی آن بود ، گذاشته بود . 

بدون تعارف ، اگر ما هم چنین تفکری داشته باشیم ، باید منتظر عواقب آن هم باشیم 

همین الان ، تحلیل گران DIA ، بین 2 تا 4 هزار هدف را در پهنای خاک جمهوری اسلامی ایران مشخص کردند . این یعنی 15 برابر اهداف جنگ در افغانستان و 9 برابر اهداف در عراق سال 2003 و 11 برابر اهداف در جنگ سال 1991 . 

پس وجود یا عدم وجود یک سامانه دفاع هوایی به روز ، کاملاً حس می شود . 

 

 حیاتی بودن یک عنصر در مبحث علوم استراتژیک تعریف داره... این موضوع رو میشه با طبقه بندی اطلاعات فوق سری هم قیاس دونست... وقتی اطلاعات فوق سری و یا یک شاهرگ حیاتی در کشور از بین بره و یا وجود نداشته باشه باید فاتحه کشور رو خوند و یا اسیب تخمین زده شده رو خیلی عظیم براورد کرد

 

عدم وجود این سامانه  یا گونه بومی آن ، یعنی وجود یک گپ یا شکاف گسترده در شبکه دفاع هوایی . دقیقاً به مانند شکاف موجود در شبکه دفاع هوایی ما در جنگ بارعراق که از ساقط کردن فاکس بتها و توپولفهای عراقی که برای بمباران تهران و اصفهان و .... تشریف می آوردند ، کاملاً عاجز بودند .  

 

مثال خوبش هم ساقط کردن فاکس بت عراقی مهاجم به اصفهان که با یک تیر گاید لاین به زیر کشیده شد 

 

ایا اس 300 برای ایران یک رگ حیاتی هست...یعنی الان که نیست ما شاهرگ های حیاتیمون رو از دست دادیم!؟...

البته نظر جنابعالی کاملاً محترم و ارزشمند هست ، اما بنده معتقدم شکاف موجود باید با این سامانه  یا نمونه داخلی اش پر شود . حالا چون بدلایل مختلف نهان و آشکار ، فعلاً از باور373 خبری نیست ، برای مقابله با تهدیدهایی که در نزدیکی ما قرار دارند ، خرید و ورود آنها ضروری هست . چون حتی با ورود آنها ، عملیاتی شدن و اتصال آنها به شبکه یکپارچه دفاع هوایی زمان خواهد برد . 

 

یک مقاله از مشرق در خصوص قدرت احتمالی اس 300 در مقالبه با امریکا

در حقیقت ، باید مرجع معتبرتری نسبت به این مقاله مشرق وجود داشته باشد . بدلیل اینکه مشخصاً دوستانی که این مقالات را تهیه می کنند ، ممکن هست بعضی از حقایق را نادیده بگیرند 

 

امیدواریم که اگرچنین کاری را قصد دارند انجام بدند ، قبلش خوب فکر کرده باشند 

  • Like 1
  • Upvote 5

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

باید برنامه کلی رو دید که چطور هست، حدس این گام ها میتونه اینطور باشه

گام اول : تعمیر و ارتقا پدافند فعلی 

گام دوم: یکپارچه سازی پدافند و ساختن  مقرهای کنترل و فرماندهی برای مدیریت صحنه نبرد (ایا سیستم زمینی اجرا کرده اند؟)

گام سوم: استفاده از سیستم های پسیو و موشک های مستقل برای شلیک نیمه کور 

گام چهارم: بردن تجهیزات ضد جنگ الکترونیک برای مقابله با حملات الکترونیکی دشمن

گام پنجم: بردن پدافند به ابوکمال و گسترش از آن نقطه ( مشکل اینجاست که آمریکایی ها هم درگیر ماجرا می شوند و با زور هم جلو میان وتقریبا این بخش سخته و در آینده نزدیک بعید است)

 

بیشترین درگیری با ترک ها خواهد بود تا اسرائیل 

برای مقابله با اسرائیل باید سوریه یکپارچگی اش را حفظ کند، راهکار خروج تروریست ها از ادلب ، بعد اتحاد کردها، و اخراج امریکایی ها هست و بعد میشه با اسرائیل سرشاخ واقعی شد 

خب در نبردهای قبلی دیدیم که نبرد ادلب را ترک ها از طریق حملات هوایی و پهپادی متوقف کردند و جلوی سقوط شهر را گرفتند

اگر قوه هوایی از ترک ها گرفته شود، و سقوط ادلب را ببینیم، چه خواهد شد، آزادی ادلب مقدمه اخراج آمریکایی ها هست

 

چیزی که در سوریه سبب نابودی پدافند شده است 

اول عدم یکپارچگی و عدم تبحر اپراتورها هست 

دوم قدرت بالای اسرائیل در جمینگ و سید 

 

برای ارتقا پدافند سوریه گام اول آموزش مجدد اپراتورها هست

و گام دوم ارتقا سامانه ها با تجهیزات جنگ الکترونیک خودمان، هم سیستم فعلی آنها جواب میده و هم سیستم های جنگ الکترونیک ما و نیروهای ما تحت ازمایش قرار می گیرند

هم اکنون, shirazz گفت:

 

شما باید نقش روسیه در کشور سوریه هم ارزیابی کنید که بتوانید به یک تحلیل منطقی برسید

همینطور نقش اس 300 ها و بی اعتنایی روس ها به حملات اسرائیل.

 

این تصویر وضع بشار اسد به خوبی نشان میدهد. این دیدار 4 روز بعد از ترور سردار شهید سلیمانی انجام شده.

 

-دیدار در محل استقرار نیروهای روس در دمشق نه کاخ ریاست جمهوری

- محل قرارگیری وزیر دفاع سوریه!

- قاب پوتین در پس زمینه تصویر

normal_assad.jpg

 

 

-چند روز قبل از سفر پوتین به اسرائیل بعد مدت ها پایگاه T4 دوباره مورد هجوم قرار گرفت.

باور دارم مث دفعات قبلی موقع حمل محموله ها که مشخصه چطور منتقل میشوند در همان فرودگاه (بقول بقیه) تجهیزات ارسالی در همان رمپ فرودگاه بمباران میشوند

 

این دست روایت ها رو بخوانید، سوریه پر از جاسوس و نفوذی هست.

روایت های سردار شهید همدانی:


با این کشور هزار تکه باید بر روی واقعیت های موجود تحلیل ارائه داد.

مخصوصا بشار اسد کمتر از 1سال دیگه فرصت دارد. (طبق نقل و قول از خودش و انتخابات2021) البته اگر تا آن زمان ورق برنگردد!

پس لایه های متفاوت رو جداگانه باید بررسی کنیم 

- لایه نفوذ و جاسوس ها

- لایه توانمندی فنی پدافند 

- لایه نفوذ روس ها 

 

در مورد لایه نفوذ و جاسوس ها کار مدام اطلاعاتی خیلی میتونه تاثیر بذاره تا 80 درصد

در مورد توانمندی هم گام ها رو گفتم

در مورد نفوذ روس ها، نیاز به برگ برنده قوی هست که روس ها رو از مانع تراشی باز دارد

 

برگ برنده بخشیش در داخل کشور ماست و حل مشکلات اقتصادی و امنیتی 

بخشیش در حملات به آمریکایی ها و اسرائیلی ها هست، حملات در محل هایی که انتظار ندارن، مثل دیگو گارسیا یا زدن اهداف امریکایی در سوریه

متاسفانه درگیری اجتناب ناپذیر هست 

  • Upvote 5

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
11 minutes قبل , arminheidari گفت:

باید برنامه کلی رو دید که چطور هست، حدس این گام ها میتونه اینطور باشه

 

معماری شبکه پدافند هوایی

 

 

11~17.jpg

  • Like 1
  • Upvote 11

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

به نظر من اینکه مستقیم باور یا هر سامانه پدافندی رو وارد سوریه کنیم زود ستش میشن هدف اسرائیل خیلی زیر ساخت تو سوریه نیاز هست برای این مهم 

  • Like 2
  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
16 minutes قبل , MR9 گفت:

 

معماری شبکه پدافند هوایی

 

5 minutes قبل , ldmdff گفت:

به نظر من اینکه مستقیم باور یا هر سامانه پدافندی رو وارد سوریه کنیم زود ستش میشن هدف اسرائیل خیلی زیر ساخت تو سوریه نیاز هست برای این مهم 

 

اینجا نباید بصورت کلاسیک سیستم پدافند رو توسعه داد

بلکه باید بصورت هوشمند و باتوجه به مدل 80 20 توسعه داد

انجام کارهایی که با 20 درصد انرژی موجب 80 درصد جواب می شوند 

 

این حالت پیشنهادی هست که با کمترین هزینه و برخورد توان ما وارد شود و بتواند بهترین جواب را بگیرد 

31 minutes قبل , arminheidari گفت:

گام اول : تعمیر و ارتقا پدافند فعلی 

گام دوم: یکپارچه سازی پدافند و ساختن  مقرهای کنترل و فرماندهی برای مدیریت صحنه نبرد (ایا سیستم زمینی اجرا کرده اند؟)

گام سوم: استفاده از سیستم های پسیو و موشک های مستقل برای شلیک نیمه کور 

گام چهارم: بردن تجهیزات ضد جنگ الکترونیک برای مقابله با حملات الکترونیکی دشمن

گام پنجم: بردن پدافند به ابوکمال و گسترش از آن نقطه ( مشکل اینجاست که آمریکایی ها هم درگیر ماجرا می شوند و با زور هم جلو میان وتقریبا این بخش سخته و در آینده نزدیک بعید است)

 

  • Like 1
  • Upvote 5

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
هم اکنون, arminheidari گفت:

اینجا نباید بصورت کلاسیک سیستم پدافند رو توسعه داد

 

گرفتاری اینجاست که هر کدوم از عوامل موجود در چارت را قصد داشته باشیم حذف کنیم ، کل شبکه دچار مشکل میشود ، یعنی برای تحلیل جامع نیاز هست که کل شبکه پیاده بشود

  • Like 2
  • Upvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
5 minutes قبل , arminheidari گفت:

 

 

اینجا نباید بصورت کلاسیک سیستم پدافند رو توسعه داد

بلکه باید بصورت هوشمند و باتوجه به مدل 80 20 توسعه داد

انجام کارهایی که با 20 درصد انرژی موجب 80 درصد جواب می شوند 

 

این حالت پیشنهادی هست که با کمترین هزینه و برخورد توان ما وارد شود و بتواند بهترین جواب را بگیرد 

 

اولویت باید تو شناسایی تهدید باشه سیستم راداری از فرا افق گرفته تا کوچکترین اجزا با توجه به تهدید موجود باید آسمان لبنان و اسرائیل رو پوشش بدیم چون مسیر حمله معمولن از این مسیر رد میشه و سیستم موشکی باید زمانی وارد بشه که توانایی شناسایی خوبی پیدا کردیم در زمان باید به نوسازی و بهسازی سیستم های موجود بپردازیمو اینم باید مد نظر داشت که هر سیستم پدافندی به یک هدف در سوریه تبدیل میشه و بمبهای سرشی و شلیک کن و فراموش کن در اولویت تهدیدها هستن

  • Like 1
  • Upvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
15 minutes قبل , MR9 گفت:

 

گرفتاری اینجاست که هر کدوم از عوامل موجود در چارت را قصد داشته باشیم حذف کنیم ، کل شبکه دچار مشکل میشود ، یعنی برای تحلیل جامع نیاز هست که کل شبکه پیاده بشود

 

6 minutes قبل , ldmdff گفت:

اولویت باید تو شناسایی تهدید باشه سیستم راداری از فرا افق گرفته تا کوچکترین اجزا با توجه به تهدید موجود باید آسمان لبنان و اسرائیل رو پوشش بدیم چون مسیر حمله معمولن از این مسیر رد میشه و سیستم موشکی باید زمانی وارد بشه که توانایی شناسایی خوبی پیدا کردیم در زمان باید به نوسازی و بهسازی سیستم های موجود بپردازیمو اینم باید مد نظر داشت که هر سیستم پدافندی به یک هدف در سوریه تبدیل میشه و بمبهای سرشی و شلیک کن و فراموش کن در اولویت تهدیدها هستن

 

باید هدف گذاری رو فاز به فاز انجام داد و اگرنه میشه سنگ بزرگ علامت نزدن

در مدیریت عنوانی وجود دارد به نام مدیریت تغییر (البته بیشتر شنیدم تا خواندن) که مربوط به همین شرایط هست (موضوع خوبی برای کار هست چون محیط نظامی ما اینگونه مدیریت و برنامه ریزی رو میطلبه)

 

چارت شما هدف والا و نهایی هست ولی نیمشه همه را یه جا داشت، چون میشه سیبل برا زدن

برای همین اولین گام رو گذاشتم تعمیر و ارتقا سیستم های فعلی به همراه آموزش پرسنل

در این گام واحدهای از رده خارج زنده میشن و تواناییشان بالا میره 

 

گام دوم که اندکی بعد و شاید همزمان با گام اول باید دنبال بشه یکپارچه کردن سیستم ها و فرماندهی هست که تحلیل ها و بررسی صحنه نبرد، آسمان سوریه، لبنان و اسرائیل رو مدام بررسی و پردازش میکنه 

 

گام سوم و چهارم هم شاخ شدن با قدرت فناوری اسرائیل یعنی جنگ الکترونیک هست 

این روش هم بصورت نرم افزاری و هم بصورت سخت افزاری باید پیگیری بشه یعنی حتی لازم هست آواکس های اسرائیلی در آسمان سرزمین های اشغالی زده شوند و هدف در مبدا کور شود 

در این مورد اضافه شدن سیستم های پسیو و موشک های شلیک کور مهم میشه 

 

-------------

فرض کنید شما مسئول پیاده سازی پدافند در سوریه هستید

چکار می کنید؟ برنامه ریزی برای پیاده کردن پدافند چطور است؟

 

ویرایش شده در توسط arminheidari
  • Like 2
  • Upvote 6

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط FLANKER
      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385294.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385295.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385335.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385333.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385300.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385309.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385302.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385304.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385306.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385307.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385334.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385336.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385337.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385338.jpg
    • توسط GHIAM
      با استفاده از طول استند موشک فاتح، تونستم ابعاد موشک فتح را به دست بیاورم. موشک فتح دارای طول 6.5 متر و قطر 40 سانتیمتر است. این موشک نسبت به فاتح110 حدودا 2.30متر کوتاهتر و 20 سانتیمتر قطر کمتری دارد.  
      هیچ گونه اطلاعاتی از جنس موتور و جنس بدنه موشک وجود ندارد. اما احتمالا فتح موشکی با وزن 800-900 کیلوگرم، برد  200 - 300 کیلومتر و سرجنگی 150-200 کیلوگرمی باشد. به نظر میر‌سد سپاه قرار است این موشک را جایگزین نسخه های اولیه فاتح 110 کند. هرچند سرجنگی سبکتری نسبت به فاتح دارد برای زدن اهداف نرم از جمله زیرساخت‌های نفتی، مراکز صنعتی، اهداف غیرمقاوم نظامی و ... بسیار موثر است. 
      با توجه به ابعاد و وزن موشک فتح، می‌توان 4 تیره از این موشک را مانند فجر 5 از روی حامل IVECO پرتاب کرد.  
       

       
       

       

       
       
       
    • توسط mehdipersian
      شناور شهید باقری به بالگرد، موشک و پهپاد مجهز خواهد شد 
      فرمانده نیروی دریایی سپاه:

      شناور شهید باقری که در آینده ساخت آن به اتمام می‌رسد، علاوه بر داشتن یک ناوگروه در داخل خود، باند پرواز هم دارد که پهپاد می‌تواند از روی آن حرکت کرده و به پرواز درآید و در بازگشت هم می‌تواند بر روی آن بنشیند.
      شناور شهید باقری با ۲۴۰ متر طول و ۲۱ متر ارتفاع، مجهز به بالگرد، موشک و پهپاد است.
      این شناور به گونه‌ای در حال ساخت است که از روی عرشه آن حدود ۶۰ پهپاد می‌تواند پرواز کند و بنشیند.
      وستانیوز
       
    • توسط mehdipersian
      مرداد گذشته، یک ماهواره سنجش از دور ساخت روسیه برای ایران از پایگاه فضایی بایکونور پرتاب شد و انتظار می‌رود سه ماهواره دیگر نیز در سال‌های آینده به فضا پرتاب شوند. همچنین شواهد قانع‌کننده‌ای وجود دارد که نشان می‌دهد یک شرکت روسی در حال ساخت یک ماهواره ارتباطی برای ایران است که در سال 2024 در مدار زمین ثابت قرار می‌گیرد.
       
      ماهواره ی خیام:

       
       
      مرداد 1394، ایران با دو شرکت روسی در مورد پرتاب ماهواره سنجش از دور ساخت روسیه که توسط ایران اداره می شود، به توافق اولیه دست یافت. ماهواره ایرانی در 18 مرداد 1401 به وسیله ی شرکت روس کاسموس به فضا پرتاب شد. 
       
      مشخصات فنی ماهواره:

      مشخصات فنی ماهواره توسط روسیه و ایران اعلام نشده است ولی می توان از یک حق اختراع منتشر شده توسط شرکت NPK Barl در مرداد 1401 اطلاعات جدیدی بدست آورد. این طرح یک ماهواره سنجش از دور با وضوح بالا را توصیف می کند که دقیقاً شبیه خیام است. دارای یک گذرگاه شش ضلعی و چهار پنل خورشیدی است که با زاویه 45 درجه نسبت به محور طولی ماهواره به سمت پایین امتداد دارند. 
       
      محموله یک تلسکوپ کورش(Korsch) با پنج عنصر نوری است. تلسکوپ کورش یک تلسکوپ آناستیگمات سه آینه ای فشرده است که میدان دید وسیعی را ارائه می دهد. این تلسکوپ تصویربرداری را در یک کانال پانکروماتیک و چهار کانال چند طیفی (نزدیک مادون قرمز، قرمز، سبز و آبی) ارائه می دهد. سه پیکربندی ممکن برای تلسکوپ ارائه شده است که همگی با نسبت کانونی f/11.53 (نسبت کانونی تقسیم فاصله کانونی بر دیافراگم است)میباشند. مقادیر سه پیکربندی عبارتند از:
       
      دهانه / فاصله کانونی
      0.535 متر6.17 متر
      0.75 متر8.65 متر
      1.1 متر12.68 متر
       
      در اولین پیکربندی که در شکل زیر نشان داده شده است، وزن تلسکوپ 125 کیلوگرم و طول آن 1.8 متر است.
       

       
      دو پیکربندی دیگر منجر به گذرگاه طولانی‌تر می‌شود، اما نیازی به تغییر در جعبه‌های الکترونیکی محموله و آرایه‌های پیکسل CCD ایجاد نمیکند. این تلسکوپ از یک آرایه کانونی کروی و نه مسطح برای کمک به جلوگیری از لکه دار شدن تصاویر استفاده می کند. یک آرایه اسکن الکترونیکی داده‌ها را در باند X با سرعت‌های 480 مگابیت تا 1.5 گیگابیت بر ثانیه به زمین ارسال می‌کند (نرخ بالاتری نسبت به گزارش NPK Barl در فوریه 2021 ).
       
      سازنده محموله نوری مشخص نیست، اما برخلاف تخصص این شرکت در سیستم های زمینی می تواند خود NPK Barl باشد. طی نمایشگاهی در سال 2019، این شرکت تلسکوپ سنجش از دور را به نمایش گذاشت که انتظار می‌رفت ظرف دو سال آینده به فضا پرواز کند. گزارش شده است که وزن آن تنها 46 کیلوگرم است و همچنین کوچکتر از نمونه ثبت اختراع به نظر می رسد، اما تنها ماهواره میزبان ممکنی که در حال حاضر برای آن قابل شناسایی است، خیام است. احتمالاً تنها یک بخش از تلسکوپ به نمایش گذاشته شده است. 

       
      در یکی از نقشه‌های همراه با حق ثبت اختراع(پتنت) ، ماهواره در بالای طبقه فرگات در داخل محفظه محموله موشک سایوز-2-1a قرار دارد (که نشان می‌دهد پرتاب اولیه به وسیله ی این ماهواره بر به جای سایوز-2-1b سنگین تر بود).
       
       اگرچه پتنت‌ها به ندرت به پروژه‌هایی اشاره می‌کنند که به آن‌ها مربوط می‌شود، اما در اینجا ماهواره در واقع متعلق به پروژه 505 نشان داده شده است. همانطور که در نقاشی زیر مشاهده می‌شود، ماهواره‌ها به اندازه‌ای کوچک هستند که سه عدد از آنها در داخل دماغه قرار گیرند.
       
       
       
      کاربرد خیام:
       
      به طور رسمی، خیام تنها کاربردهای غیرنظامی در زمینه هایی مانند کشاورزی، مدیریت منابع طبیعی و نظارت بر محیط زیست خواهد داشت. مدت کوتاهی پس از پرتاب، رئیس سازمان فضایی ایران مدعی شد خیام به دلیل اندازه کوچکش نمی تواند به عنوان یک ماهواره جاسوسی استفاده شود. با این حال، وضوح زمینی گزارش شده آن (0.73 متر) برای انجام کارهای شناسایی ارزشمند کافی است. 
       
      مرکز کنترل ماموریت خیام:
       

       
       
      به گزارش اخبار ایران، مرکز کنترل ماموریت خیام در مرکز فضایی ماهدشت که تقریباً در 60 کیلومتری غرب تهران و نرسیده به شهر کرج قرار دارد. این مرکز در اوایل دهه 1970 برای دریافت اطلاعات از ماهواره های سنجش از دور خارجی تأسیس شد که اولین آنها ماهواره های لندست ایالات متحده بود. همانطور که در تصاویر Google Earth مشاهده می شود، ساخت یک ساختمان جدید در این سایت حدود آوریل 2020 آغاز شد و اکنون کامل شده است. احتمالاً در گزارش تلویزیون ایران که پس از پرتاب خیام از مرکز کنترل مأموریت پخش شد، دو آنتن سهموی در شمال شرقی ساختمان جدید دیده می‌شود.
       

       
      همکاری های روسی/ایرانی بعدی:
       
      خیام پیش بینی می شود حداقل پنج سال فعالیت داشته باشد و قرار است در سال های آینده ماهواره های بیشتری نیز به آن ملحق شوند. پس از پرتاب، حسن سالاریه اعلام کرد که ایران سه ماهواره دیگر از همین نوع را سفارش داده است و افزود: اولین ماهواره در مجموع 40 میلیون دلار هزینه داشته است.
       
      به نظر می رسد که همکاری فضایی بین روسیه و ایران اکنون فراتر از حوزه سنجش از دور است. در هفته‌های اخیر شواهدی به دست آمده است که روسیه در حال ساخت یک ماهواره ارتباطی زمین‌ایستا برای ایران با نام اکواتور (به روسی به معنای «استوا») است. این نام برای اولین بار در سال 2020 در بیوگرافی مختصری از متخصص ISS Reshetnev، تولید کننده پیشرو روسیه در ماهواره های ارتباطی مستقر در نزدیکی کراسنویارسک در سیبری ظاهر شد. در کنار آن بسیاری دیگر از پروژه ها نیز به آن اشاره شد که این شخص در آن مشارکت داشته است و جزئیات بیشتری ارائه نشده است.
       

       
      ایران در نهایت قصد دارد ماهواره‌های ارتباطی زمین‌ایستا را با استفاده از پرتاب‌کننده‌های بومی پرتاب کند، اما به‌نظر نمی‌رسد ماهواره‌هایی که در آینده قابل پیش‌بینی به فضا پرتاب می‌شوند، قادر به قرار دادن محموله با این ویژگی در این نوع مدار باشند. بنابراین، این کشور احتمالاً برای پر کردن جای خالی باقیمانده نیز به روسیه متکی خواهد بود. اگر معامله‌های دیگری در این زمینه هنوز وجود داشته باشد، پشت درهای بسته انجام شده است. 
       
      ________________________________________
      تلخیص و ترجمه از mehdi persian برای میلیتاری
      ________________________________________
      منبع:
      https://www.thespacereview.com/article/4475/1
       
    • توسط seyedmohammad
      بسمه تعالی
       182
       

       
      خلاصه سیاستی: بررسی نیاز به پدافند هسته ای 
       
       
      مقدمه: اصطلاح پدافند هسته ای گاه به معنی دفاع از سایت های هسته ای به کارمی رود. گاهی نیز به طور خاص در مورد کسانی که در پروژه هایی چون آماد و یا پروژه های مشابه احتمالی درگیر بوده اند به کار می رود تا بر ماهیت دفاعی کار ایشان تاکید شود.* گاهی نیز به معنی استفاده از نیروی هسته ای برای مقاصد پدافندی است. خلاصه ی سیاستی زیر در پی بررسی این موضوع است. 
       
      ***
       
      اصلی ترین تهدید نظامی علیه ایران در سال های پس از انقلاب آمریکا، اسرائیل و برخی کشور های منطقه بوده و هستند. این کشور ها همواره به توان نظامی و حجم تهدیدات خود علیه نظام ایران افزوده اند و اخیرا جسورانه دست به اقدامات خصمانه ی تمام عیار می زنند. اگرچه ایران به لحاظ وسعت، توپوگرافی و نیز توان نظامی قابل توجهی که داراست هدف فوق العاده دشواری برای اشغال زمینی است، اما در عین حال در برابر حملات هوایی خصوصا در مورد زیر ساخت های حیاتی که در نوار ساحلی جنوبی قرار دارند، ضعف های قابل توجهی دارد. در عین حال رزم هواپایه همان نقطه ی قوتی ست که دشمنان ایران خصوصا آمریکا به شدت بر روی آن سرمایه گذاری کرده اند. به همین جهت انبوهی از پایگاه های هوایی را در اطراف مرز های ایران تاسیس کرده اند و بعضی کشور های منطقه نیز خاک و پایگاه های هوایی خود را در اختیار آنان قرار داده اند.
       این البته امری نیست که از دید سران و نظامیان دور مانده باشد. اصلی ترین استراتژی ایران در هنگام درگرفتن یک جنگ تمام عیار با آمریکا یا ائتلافی به رهبری آمریکا علیه ایران نابودی سریع این پایگاه ها قبل از آن است که بتوانند نقش مثمر ثمری در طی آن جنگ ایفا کنند. در حالی که نیروی هوایی ایران به لحاظ کمی و کیفی دارای ضعف های عمده است و توان اجرای چنین ماموریتی را خصوصا در برابر قوای هوایی کشور های متخاصم ندارد، عمده تلاش ها و سرمایه گذاری های ایران در طی چند دهه گذشته بر روی موشک های بالستیک برای نابودی این پایگاه ها و حتی ناو های هواپیمابر به عنوان پایگاه های هوایی متحرک، و دیگر اهداف نظامی استراتژیک دشمن متمرکز شده است. در واقع در برابر قدرت هوایی حریف دکترین نظامی ایران بر پایه استراتژی انکار (A2AD) و به طورخاص انکار هوا بنا شده است.
      البته با توجه به وسعت، تعدد و حفاظت شده بودن این پایگاه های هوایی در مورد کفایت و عملکرد توان موشکی متعارف ایران مباحثی از جمله لزوم استفاده از تسلیحات اتمی مطرح شده است که پیش تر به طور مفصل در بسته سیاستی راهبردی  از سوی اندیشکده ممتن تهیه شده است و مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفته است.
      اما تمامی این استراتژی ها و تاکتیک ها در بعد آفندی مطرح می شود . برنامه ریزی برای یک جنگ تمام عیار نیازمند داشتن راهکارهای پدافندی مناسب نیز می باشد.
      ظهور تسلیحات دوربرد و هدایت شونده یکی از مهمترین عناصر متمایز کننده کارزار های موج دومی و موج سومی است. در طی 3 دهه گذشته مثال های متعددی از عمل کرد و تاثیر گذاری این تسلیحات بر سرنوشت جنگ ها و تمدن ها می توان بر شمرد که عمدتا از جنگ اول خلیج فارس (طوفان صحرا) شروع و با به امروز ادامه و تکامل یافته است. ، سرعت رشد و تکامل این استراتژی و جنگ افزار های مربوطه، میزان اثر گذاری آنها در میادین نبرد، توان دشمنان در بکار گیری گسترده و دامنه دار چنین تسلیحاتی –از جهت مالی، لجستیکی و فناوری- اهمیت و خطر این دست تهدیدات را غیر قابل کتمان ساخته است.
      در یک طبقه بندی کلی بر حسب تعریف راه حل، این تهدیدات را می توان به دو دسته تقسیم کرد.
       
      ·        تهدیدات کروز، هوا سرشی و شبه بالستیک با سرعت های ساب سونیک و حداکثر 3 ماخ
      ·        تهدیدات هوا سرشی، شبیه بالستیک و بالستیک با سرعت های بیش از 3 ماخ و هایپرسونیک
       
      در این راستا در مورد دسته اول تهدیدات معتقد به اهمیت فراوان سامانه های بردکوتاه خصوصا در مقابله با تهدیدات نو ظهور و حملات انبوه توسط تسلیحات دور ایستا و لزوم برخورداری این سامانه ها از استاندارد ها و قابلیت های سطح  بالا هستیم تا نه تنها بقای خود در میدان رزم را حفظ کنند، بلکه ضامن بقای تاسیسات حیاتی برای کشور باشند که بعضا دهه ها عمر و دهه ها میلیارد دلار هزینه صرف ساخت آنها شده و نابودی آنها می تواند ضربات جبران ناپذیر بر پیکره ی ایران عزیز وارد آرد. به رغم پهنه ی وسیع جغرافیایی برخی از مهم ترین و استراتژیک ترین تاسیسات کشور در نقاط مرزی (جنوب) واقع هستند نه در "عمق استراتژیک" کشور، در واقع همیشه و در همه موارد داشتن پهنه ی جغرافیایی وسیع فراهم آورنده ی عمق استراتژیک لازم در همه سطوح نیست. حمله به این تاسیسات نه تنها نیاز به عملیات های پر ریسک عمقی ندارد، بلکه در مواردی مانند تاسیسات پارس جنوبی عدم رعایت اصول پدافند غیر عامل این تاسیسات را به شدت آسیب پذیر ساخته است.
      در مورد دسته دوم تهدیدات سامانه های پدافندی مورد نیاز است که بتواند در محدوده های ارتفاعی مختلف با اهداف بسیار پر سرعت درگیر شود. انواع سامانه های ضد بالستیک در این دسته بندی قرار می گیرند. کار در مورد ساخت این سامانه ها در دنیا از دهه 60 میلادی و ایام جنگ سرد شروع شده و تا به امروز ادامه یافته اند. آمریکا، اسرائیل و روسیه (شوروی سابق) سه قدرت نظامی هستند که بیشترین سرمایه گذاری ها را در این حوزه انجام داده اند که البته به لحاظ سطح فناوری و تعدد سامانه ها آمریکا با اختلاف زیاد از سایرین پیش است. در کشور ما نیز در سال های اخیر با تحویل گرفتن سامانه پدافندی اس-300 و نیز ساخت سامانه باور-372 توان بسیار محدودی در این حوزه پدافندی ایجاد شده که البته برای رویارویی در یک سناریوی جنگی مطلقا کافی نمی باشد و توجه و سرمایه بیشتری در این حوزه مورد نیاز است.
      اما همانند بخش آفندی که در مورد مفید و یا حتی ضروری بودن قدرت آتش اتمی مباحثی از سوی کارشناسان مطرح شده در بخش پدافندی نیز نظراتی از سوی تعدادی از کارشناسان نظامی مطرح شده است که درخور توجه است.
      در مورد تهدیدات دسته اول سابقه توسعه تسلیحات اتمی برای اجرای عملیات پدافندی در علیه اهدافی که می توان آنها را در این دسته قرارداد وجود دارد، از راکت های غیر هدایت شونده هوا به هوای اتمی، تا موشک های پدافندی دوربرد اتمی همچون سامانه اس-200 در نسخه اصلی (نسخه های صادراتی این سامانه فاقد کلاهک اتمی می باشند). نکته اما اینجاست که شکل و نحوه عملکرد تهدیدات جدید به گونه ای است که این راه حل ها را می توان کاملا منسوخ بر شمرد. حملات امروزه نه توسط اسکادران های انبوه و متراکم جنگنده ها و نه توسط فورمیشنی از بمب افکن های استراتژیک همچون بی-52 برای اجرای عملیات بمباران فرشی، صورت می گیرد. حملات دورایستای امروزی که عمدتا توسط موشک های کروز و هوا سرشی هواپایه صورت می گیرد هرچند به صورت انبوه صورت می گیرد اما عموما از مسیرهای متفاوت و در ارتفاع پست انجام می شود و حتی برخی از این تسلیحات همچون  JASSM  این قابلیت را دارند تا محدوده هدف را دور زده و از پشت سر به سمت آنها حمله ور شوند. پرواز در ارتفاع پست معضل دیگری ست که بکارگیری تسلیحات پدافندی با کلاهک اتمی را بسیار خسارت بار می کند. در مورد بکارگیری تسلیحات اتمی پدافندی در بردهای بسیار دور، برای مثال در سناریویی گروهی از بمب افکن های آمریکایی از پایگاه دیگوگارسیا برخاسته و در محدوده دریای عرب ده ها فروند موشک کروز AGM-158ER را روانه خاک ایران می کنند، در چنین سناریویی در میانه مسیر علاوه بر آنکه مساله مسیرهای پروازی غیر متراکم و متعدد وجود دارد، نکته دیگر آن است که به فرض به قدر کافی دور بردن برد پدافند به نحوی که به یک مبدا حمله به قدر کافی همگرا و متراکم برسیم، در اینجا درواقع شکل دیگری از سناریوی انکار هوا را مطرح کرده ایم، به شکلی که انهدام خود پایگاه دیگوگارسیا که مبدا خیزش بمب افکن های آمریکایی به سمت ایران است، عملی تر، به صرفه تر و با پیچیدگی های فنی و عملیاتی به مراتب کمتری همراه خواهد بود.
       
      ولی در مورد تهدیدات بالستیک و هایپر سونیک از آنجایی که سرعت و ارتفاع پروازی این دسته از تهدیدات عموما زیاد است و سرعت واکنش نسبت به آنها محدود، و نیز سر نسل های متاخر توان مانور دهی این تسلیحات افزایش قابل توجهی داشته، نابودی این تهدیدات نیازمند در اختیار داشتن سامانه های پدافندی با سرعت و دقت بسیار زیاد است به نحوی که بتوانند تخریب لازم را نسبت به هدف اعمال کنند.
       
       

       
       
      نسل اول این سامانه ها که در آمریکا و شوروی سابق توسعه یافتند به جهت ضعف در رسیدن به دقت لازم و توان اعمال تخریب مناسب از کلاهک های اتمی بهره می برند تا با شعاع نابودی[1] و قدرت زیاد از انهدام تهدید اطمینان حاصل کنند. به عنوان نمونه می توان از موشک های ضد بالستیک آمریکایی اسپارتان ویژه درگیری با هدف در ارتفاع بلند با کلاهک اتمی به قدرت 5 کیلوتن و موشک اسپرینت ویژه درگیری در ارتفاع کمتر با کلاهک اتمی با قدرت 1 کیلوتن نام برد که هر دو جزئی از سمانه ضد بالستیک سیف گارد بودند. در روسیه امروزی که میراث دار شوروی سابق است تحول عمده ای نسبت به حوزه جنگ سرد نسبت به تهدیدات بالستیک دوربرد رخ نداده و دفاع ضد بالستیک مسکو کماکان بر عهده سامانه های برجای مانده از دوره جنگ سرد است که عملکردی مشابه موشک اسپراینت دارند و از کلاهک اتمی بهره می برند. در مورد آمریکا اما این کشور با توسعه انبوهی از فناوری های جدید و گران قیمت از موشک های غول پیکر با کلاهک اتمی فاصله گرفته و به سمت استفاده از فناوری هایی چون برخورد مستقیم[2] و سرباره کشنده[3] پیش رفته و آنها را جهت بکار گیری در زمین و دریا و محدوده ارتفاع عملکردی مختلف توسعه داده است. لازم به ذکر است که این سامانه ها هنوز در برابر حملات انبوه در حد یک سناریوی آخر الزمانی خصوصا در مورد موشک های قاره پیما محدودیت هایی را در برابر خود دارند هرچند پیشرفت های عمده و چشم گیری خصوصا در دهه های اخیر رخ داده و توسعه و سرمایه گذاری های بیشتر در دست اقدام است. فناوری Hit to kill و نیز Kill vehicle در بین تمامی کشور های جهان تنها در اختیار آمریکا بوده و رژیم اسرائیل نیز با انتقال فناوری از آمریکا تنها به شکل محدودی از این سطح فناوری ها برخوردار است و دیگر کشورها از اروپای غربی گرفته تا روسیه و چین، چه به لحاظ سطح فناوری چه به لحاظ منابع مالی مورد نیاز برای حرکت در مسیر به دست آوردن چنین فناوری هایی با مشکل رو به رو هستند و فاصله بسیار زیادی با آمریکا در این حوزه دارند. با توجه به این موارد ساخت یک سامانه ضد بالستیک، خصوصا ضد قاره پیما که ابزار عمده اعمال قدرت اتمی دشمنان است که به جای آنکه درگیر فناوری های بسیار پیچیده و گران قیمت همچون Kill vehicle بشود، از کلاهک اتمی در محدوده چند کیلوتن بهره ببرد می تواند راه حلی معقول تر و در دسترس تر باشد.
       
       
      والحمدلله رب العالمین
        *در مورد شهید فخری زاده این عبارت مرتبا تکرار شد. 
      [1] Kill radius
      [2] Hit to kill
      [3] Kill vehicle
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.