درود به دوستان گرامی این دفعه اول در تاریخ ایران نیست که تعداد نیروی دشمن بی شمار است. ایرانی ها بارها توانسته اند وقتی که اراده نبرد داشته اند نیروهای کارآمدتر و بزرگتر از خود را از تجاوز پشیمان بکنند. باز هم می توانند اگر اراده ای باشد. همچنین ایرانی ها ثابت کرده اند که از یک نیروی کوچک مفلوک هم می توانند شکست بخورند همانطور که در جنگ دوم جهانی یک نیروی بسیار محدود از انگلیسی ها از جنوب (بصره) و دو لشگر روس از شمال ظرف مدت کوتاهی بدون مقاومت ایران را اشغال کردند در حالیکه فقط پادگان تهران 40000 سرباز با انگیزه و آموزش دیده توسط آلمانی ها با تجهیزات آلمانی را داشت و از مشاوره آلمانی ها هم بی بهره نبود. اما فقط چند نفر در مرز شمال و یک دسته ژاندارمری در ممسنی که خبر نداشتند نباید مقاومت بکنند با دشمن درگیر شدند و دشمن را زمینگیر کردند. اگر قرار باشد در زمین آنها با قواعد آنها بازی بکنیم، نتیجه معلوم است. ما آموزش هوایی ضعیفتر داریم، تجهیزات و لجستیک ضعیف تر داریم، از نظر روحی هم از چشم آبی ها غولهای شکست ناپذیر ساخته ایم که هیچ کار غلطی نمی توانند بکنند. دشمن ما دارای تسلیحات غیر متعارف، بزرگترین ارتش ها و فرماندهانی با خشونت بیمارگونه است که قطعا بر علیه ما از تسلیحات ممنوعه استفاده می کنند. اما اگر نبرد به تسلیحات متعارف محدود شود راه حلهای ساده ای همیشه وجود دارد تا نتیجه نبرد تغییر بکند. در دریا ما بازی را به هم زدیم و با توسعه مینی زیر سطحی و اژدر های مهیبشان، قایق تندرو موشک انداز و موشکهای فعال راداری و تصویری و ... ضد سطحی هوشمند، بالستیک های ضد رادار و ضد سطحی و ..... عملا اگر اراده نبرد داشته باشیم (بر خلاف 29 فروردین 1367) قادریم با هزینه کمتر از یک ناوشکن آمریکا ناوگان متفقین بعلاوه خائنین را به یک مصیبت برایشان تبدیل بکنیم. خودشان هم این را می دانند. در واقع وضع منطقه وقتی خیلی جدی است که متفقین ناوگان خود را به عمق اقیانوس هند عقب بکشند تا از تیر رس تجهیزات ارزان ما دور بشوند. حال همین بازی را هم می توانیم در هوا انجام بدهیم. اینکه بخواهیم از آسمان کشور کوهستانی ایران با پدافند دفاع بکنیم بسیار پر مخاطره است. در یک کشور کوهستانی حتی با هزینه بسیار زیاد نمی توان پوشش مناسب را تامین کرد هر چند وجود سایتهای پدافندی برای ایجاد امنیت موقتی نقطه ای لازم و حیاتی است. خوب حالا فرض می کنیم قرار است که با بودجه های جدید آقای ترامپ ایگل های زمین گیر فعال شوند و کمتر از 300 فروند شکاری عملیاتی امروز آمریکا به 2700 فروند تا انتهای سال آینده افزایش بیابد و 5000 فروند جنگنده متفقین از انواع مختلف بعلاوه 20000 بمب نقطه زن و 2000 موشک هوا به هوا و 1000 موشک توماهاوک و 400 موشک بالستیک زمین به زمین با فرماندهی آمریکا قرار است که ما را یمن یا عراق بکنند. دفاع ما چیست؟ فشار دادن نقاط ضعف دشمن با کمترین هزینه ممکن با روشهای ابتکاری. برای مثال این دود لاستیک و بادبادک های آتش زایی که اخیرا فلسطینی ها از آنها استفاده می کنند بیشتر از همه ارتش های عربی به اسرائیل خسارت زده است. متفقین هم نقطه ضعفهایی دارند: نخست اینکه اندیشه تهاجمی آمریکا خیلی تکراری است. این اندیشه متعلق به خودشان هم نیست و تقلیدی نصفه نیمه از اندیشه های گودریان در تهاجم مستقیم سنگین به ویژه هوایی است. این اندیشه به 1940 تعلق دارد نه 2018. دوم اینکه روش جنگی آنها بسیار وابسته به هواگردهای پیچیده و هدایت ماهواره ای است و در صورت مختل شدن ماهواره ها و دادن تلفات سنگین مشابه بلایی که سر نیروی هوایی سلطنتی در سنگاپور یا فرانسه آمد، بر خلاف آن دوران جایگزینی خلبان برای آنها کار سریع و آسانی نخواهد بود. سوم اینکه اندیشه تهاجمی آمریکایی ها بسیار به جنگ روانی وابسته است و در صورتی که مناطق مورد حمله اراده پاسخ همه جانبه داشته باشند به مشکل می خورند خوب ما ده ها سایت الینت زمینی و به میزان نا مشخصی سایت رادار پسیو که اکتشاف آنها برای دشمن غیر ممکن است داریم. به مدد این سایتها و ارتباط از طریق سیم می توانیم مدیریت صحنه نبرد را در شدید ترین تهاجمهای ممکن حفظ بکنیم. به تعداد کافی پهپاد فطرس و سریر و کرار و سیمرغ هم می توانیم داشته باشیم. این واقعیت که پهپاد های کرار می توانند سرعت خیلی زیادی داشته باشند و به باند و فرودگاه نیازی ندارند و با تغییراتی مداومت پروازی آنها هم خیلی بیشتر می تواند بشود، آرزوی هر سیستم پدافندی برای برتری هوایی است و در بدترین شرایط که باندهای ما با موشکهای زمین به زمین دشمن هدف قرار گرفته باشند می تواند مانع برتری هوایی دشمن بشود. پس کافی است که به تعداد کافی پهپاد کرار هوا به هوا تولید و ضمن بهبود وضعیت هدایت و قدرت موتور و بوستر آنها، از آنها به عنوان شکاری های cap ضد کروز و اسکرامبل استفاده کرد. برای خنثی کردن راهبرد دشمن در حمله اولیه راهبرد ساده ما می تواند این باشد که ده ها فروند پهپاد کرار مسلح به موشک خانواده های مختلف از جمله میثاق 3 را با دقت به مرکز دسته های پروازی دشمن هدایت بکنیم تا دشمن مجبور به درگیری با آنها بشود و ماموریت او مختل گردد. به محض شروع تجاوز ما می توانیم عقبه و جناحین دشمن و سایتهای پدافندی و مخازن سوخت و آسایشگاه های خلبانهای اینها را با استفاده از پهپادهای سیمرغ و موشکهای نقطه زن بالستیک ضد رادار و ضد بونکر بدون هدایت از روی زمین هدف قرار بدهیم. همزمان پهپاد های فطرس و زیر سطحی ها می توانند موشکهای کروز دور برد ضد سطحی خود را بر علیه پایگاه های دشمن در عقبه خیلی دور مورد استفاده قرار بدهند افزون بر این زیپلنها و فطرسها و شاهد 129 ها می توانند در مرکز کشور پرواز کرده نقش سامانه مخابراتی و الینت پرنده را بازی بکنند. با استفاده از بالنهای هیدروژنی مخصوص ارتفاع بالا و نصب رادارهای هوایی سبک و سامانه های اپتیکی روی آنها می توانیم، در مرکز کشور یک سامانه جستجوی پرنده بسیار ارزان قیمت داشته باشیم که با فیبر نوری به ایستگاه زمینی متصل است و بدون نگرانی از مزاحمت کوه ها، سایتهای پدافندی را به نحو بسیار موثرتری هدایت و با اهداف درگیر بکنیم. حتی می توانیم کنیسترهای موشکهای پدافندی را با بالنها به ارتفاع بالا ببریم و از همانجا به سمت اهداف دشمن پرتاب بکنیم. یکی از نقطه ضعفهای ایده تهاجمی تکراری آمریکایی ها این هست که اگر خطوط لجستیک و جناحین آنها هم زمان با اخلال روی ماهواره ها مورد حمله قرار بگیرد دفاع قدرتمندی ندارند و برای مثال وقتی که دهها بالگرد سنگین شروع به عملیات هلی برن نیروهای ویژه آمریکا در عراق کردند اگر 50 فروند کرار مجهز به موشک میثاق 3 وجود داشت در آن کشور و روی این کاروان هوایی تمرین موشک پرانی می نمود و تعدادی سیمرغ هم بودند که روی مخازن سوخت اینها بمب 250 کیلویی ترموباریک می انداختند و ماهواره ها هم مختل می گردیدند، عملیات آزادی عراق به یک فاجعه مطلق برای آمریکایی ها تبدیل می شد کلی ذغال می شدند و کلی هم در بیابانها گم می شدند موشکها و بمبهایشان هم بسیار بیشتر خطا می رفت. سیلوهای مهمات آمریکایی ها می توانست در صورت وجود پهپاد های سیمرغ با بمبهای ترموباریک تبدیل به مهمات خودی شده به جای نابودی سربازان عراقی دشمن آنها را تبدیل به کربن بکند. با تجهیز همه جنگنده های موجود و حتی پهپادها به فلیر های روسی می توانیم با خیال راحت همه موشکهای خانواده AIM-9 را مغلوب بکنیم و با تجهیز این شکاری ها به دیکوی های ضد رادار ابتکاری وطنی می توانیم از ضعف فیلتر کالمن در موشکهای آمرام استفاده کرده و آنها را نیز مغلوب بکنیم که به معنی از دست رفتن برتری هوایی 36 کشور استفاده کننده از آمرام از جمله خود آمریکا است. بگذریم از اینکه اگر خلبانها گزارش بدهند که آمرامها منحرف می شوند، کل عملیات را آمریکایی ها متوقف خواهند کرد. تجهیز جنگنده ها به یک لایه گرافن هم می تواند در ایجاد مشکل برای موشکهای راداری آنها بسیار موثر باشد. خلاصه هزاران راه نرفته وجود دارد که می تواند دشمن را با غافلگیری ناگواری مواجه بکند. مثلا در همان روز اول تجاوز می شود صدها بالن را با کابلهای آویزان از آنها در آسمان منطقه نبرد در ارتفاعات مورد نظر رها کرد و ارتفاع مجاز پروازی را به دشمن دیکته کرد. صرف گزارش وجود این بالنها در ارتفاعات مختلف آسمان دشمن و منطقه نبرد کل پروازهای متفقین را کنسل خواهد کرد. در واقع ما مثل مین گذاری دریایی می توانیم مین گذاری هوایی هم بکنیم که خیلی ارزانتر از هزینه یک موشک است و نیازی هم به مواد منفجره ندارد. می توان برای هر روز نبرد یک برنامه جدید داشت تا متجاوز پشیمان شود. به این ترتیب حتی شکاری های 50 سال پیش ما هم می توانند به پرواز در آمده و در عمق ایران با شکاری های پیشرفته و موشکهای توماهاوک درگیر شده شانس خوبی در سرنگونی آنها داشته باشند. آخرین لایه پدافندی را هم مینهای جهنده (در نقش ضد بالگرد و ضد کروز) و رادار توپهای ضد کروز تشکیل می دهند.

فیل دریایی اتمام آزمایشات برای ورود به خدمت شناور EPF-10 سیدنی : شرکت طراحی Austal اعلام نمود که آزمایشات نهایی مربوط به شناور موسوم به (EPF-10- Expeditionary Fast Transport) ، در هفته جاری ( 10 اوت 2018) با موفقیت در خلیج مکزیک به اتمام رسید و قرار است این شناور با شناسه USNS Burlington در پاییز سال جاری میلادی ، پس از تایید نیروی دریایی ایالات متحده به این نیرو ملحق گردد . ارزش این شناور جدید ، در حدود 1.9 میلیارد دلار برآورد میگردد . گرک پرسیوال ، مدیرعامل شعبه مستقر در خاک ایالات متحده شرکت Austal در این زمینه می گوید : " این آزمایش برای سنجش توانایی های EPF-10 به شکل فوق العاده ای به اتمام رسیده است و این برای شرکت یک نقطه عطف بشمارمی آید ، چرا که بودجه موردنیاز برای ادامه برنامه تامین خواهد شد " این آزمایشات جامع که توسط یک تیم متخصص از شرکت Austal رهبری میشد ، به نیروی دریایی اثبات نمود که سامانه های اصلی شناور و تجهیزات جانبی آن ، بطور کامل براساس سفارش داده شده ، عمل می کند . طبق یک استاندارد پذیرفته شده ، آزمایش های قبل از الحاق یک شناور به خدمت رزمی ، نقطه عطفی برای فروشنده ، خریدار و سخت افزار بشمارمی آید . پرسیوال در این زمینه می افزاید : "تمامی کارکنان شرکت ، مدیران ، متخصصان فنی از این نتیجه بسیار هیجان زده هستند ، چرا که گسترش ناوگان شناورهای EPF به معنای افزایش توانایی نیروی دریایی است . این ناوگان تا کنون ماموریتهایی متنوعی نظیر نجات پناهندگان در دریای مدیترانه ، ایفای نقش سکوی کنترل برای اجرای تمرینات ضد مین ریزی در شرایط خشن آب و هوایی اقیانوس آتلانتیک را به انجام رسانده است . این بدان معناست که افزایش کمیت این شناورها ، کمک بزرگی به 355 فروند شناور موجود در سازمان رزم نیروی دریای بشمار خواهد آمد " برنامه تولید شناورهای EPF با تحویل 9 فروند به نیروی دریایی و سه فروند در حال ساخت ، وارد مرحله بلوغ خود شده است . این شناور فوق العاده ، با درازای 338 فوت ، می تواند حجم قابل توجهی از تجهیزات و پرسنل را با سرعت بالا در اختیار ناوگان و فرماندهان رزمی قرار دهد . فضای قابل توجه موجود در این شناور حمل و نقل این امکان را فراهم می کند تا طیف متنوعی از ماموریتهای بشردوستانه ، امداد رسانی را در حوزه غیرنظامی و ماموریتهای رزمی شامل پشتیبانی از عملیاتهای ویژه ، سکوی فرماندهی و کنترل و عملیات پزشکی صحنه نبرد را بر عهده گیرد . این شــناور با توجه به قابلیتهای شگفت انگیز ، از جمله برخورداری از مزیت دسترسی به بندرهایی با شرایط نامناسب ، گزینه منحصربفردی برای فرماندهان ناوگان محسوب خواهد شد . شرکت Austal علاوه بر ادامه برنامه EFP ، قراردادهای مربوط به شناورهای LCS برای نیروی دریایی را به ارزش 4 میلیارد دلار نیز منعقد نموده است . تا کنون هشت فروند شناور LCS به نیروی دریایی تحویل داده شده و شش فروند نیز در مراحل مختلف تولید قرار دارد . صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9

یکی از نکاتی که در بخش مهندسی خیلی مشهود است وابستگی به تکنولوژی است یک سوال قدیمی هست که شاید کمتر کسی شنیده باشد و این سوال عبارت است از اینکه اگر برق ها را قطع کردند کدام گروه می توانند به کار ادامه دهند؟ یعنی تکنولوژی و کامپیوتر را از آدم ها بگیر و بعد آنها را در شرایط ببین بخش زیادی از ما نشان خواهیم داد تنها اوپراتور خواهیم بود و نه مهندس این نکته در نحوه محاسبات نسل قدیم مشهود است و با محاسبات ساده و با ساده ترین ابزار دقیق ترین جواب در کمترین زمان را بدست می آوردند در حالی که مهندس جوان با نرم افزار بعد از زمان طولانی جوابی در می آورد که به آن مطمئن نیست این نکته یادآور این موضوع است که ماشین ابزار کمک برای انسان است نه ابزار راهبری برای انسان فرق مهندسان نسل قبل در درک مفاهیم دانش و استفاده از این مفاهیم برای محاسبات خود بود در حالی که نسل جدید در نرم افزار و اطلاعات زیاد غرق شد حال این بحث در استراتژی نبرد خودنمایی می کند و در صحبت های جناب EMP اشاره شد و این موضوع همه و همه به نحوه آموزش و خلاقیت نیروها بر می گردد که در دوران جنگ عملیاتی مثل اچ 3 را ساخت

بهتر هست قبل از اظهار نظرهایی که از خواب و خیال برمی آید ، گذشته را بادقت بیشتری رصد کنیم : در اوایل دهه نود ، وقتی روسها با گرسنگی دست و پنجه نرم می کردند ، یک سیاستمدار سادیسمی بازمانده از دوران کمونیسم ، ( ژیرنفسکی ) پیشنهاد کرده بود که برای حل مشکل گرسنگی روسها ، سر موشکهای هسته ای ss-18 را بسمت کشورهای ثروتمند مثل آلمان بگیرند تا انها پول و غذای لازم را تهیه کنند . حالا زیاد با اینکه چقدر این راه حل ، با عقل و منطق منطبق بود ، کاری نداریم و بیشتر آن را ناشی از عقده حقارت ناشی از فروپاشی ایده کمونیزم فرض می کنیم ، ولی پیشنهاد کاری که نه از عهده ما برمی آید و نه توان فنی ، مالی آن را داریم و نه اخلاق اجازه چنین کاری را به ما میدهد ، بیشتر ناشی از مساله ای است که " اخلاق" اجازه استفاده از واژه های مناسب ان را نمی دهد . پی نوشت : امیدوارم امثال ژیرنفسکی و ژیرنفسکی ها ، هرگز قدرت را دردست نداشته باشند ، چون "حماقت" فقط یکبار رُخ میدهد .....

درود به دوست گرامی با توجه به نام گذاری فکور به عنوان موشک هوا به هوای میانبرد و ترجمه مخفف آمرام بد نیست که سر گذشت آمرام را بررسی کنیم. موشک آمرام به بیش از 36 کشور فروخته شد و هواگردی که بتواند آن را مغلوب بکند می تواند به برتری هوایی 36 کشور صدمه جدی بزند. پلتفرم فینیکس برای رفع نیاز نیروی هوایی آمریکا مورد توجه قرار نگرفت زیرا این پلتفرم به رادار AWG-9 بسیار وابسته بود و آمریکایی ها دنبال موشکی بودند که به همه هواپیماهای دیگر قابل اتصال باشد (در رونمایی فکور هم جمله مشابهی شنیدیم) . آمرام محصول مشترک صنایع هیوز و ریتیون یعنی سازندگان فینیکس و هاوک بود! روی کاغذ قرار بود بتواند 52 جی را تحمل بکند و نسل جدیدش هم در دوره اوباما به دلیل نبود بودجه تعطیل شد. پروژه آمرام به دلیل ناپایداری محصول و افزایش هزینه ها و قیمت تمام شده در سال 1984 متوقف شد و در سال 1985 به کوشش گاسپار واینبرگر (همان که گفت باید موجودیت ملت ایران را نابود بکنیم) دوباره احیا شد. تا سال 1984 ، 8 تیر موشک تست شده بود 5 تا توسط ریتیون و 3 تا توسط هیوز که نتایج نا امید کننده ای داشتند و کل پروژه هم دست کم 2 سال تاخیر داشت. توجه شما را به این نکته جلب می کنم که در دهه 60 زمانی که فینیکس ساخته می شد اصولا نرم افزار کمترین نقش را در کیفیت محصول داشت به مرور این نقش در دهه 80 به 20 درصد رسید و امروز این نقش بیش از 80 درصد است. وقتی که سخت افزار یک موشک معمولی می تواند دست کم 25 جی فشار را تحمل بکند، پس سخت افزار جنگنده فراصوت شانسی در مقابل سخت افزار یک موشک معمولی هم ندارد و اگر هم با شدت جی بالای 10 مانور بکند، احتمالا سرنشین های خود را می کشد. بنابراین اهداف فراصوت دارای قابلیت مانور فقط موشکهای بالستیک، کروزها و پهپادهای فراصوت را شامل می شوند فعلا نه جنگنده های سرنشین دار. ظاهرا قبل از انقلاب آمریکایی ها یک بار این کار را در شمال ایران انجام دادند تا کارایی موشک فینیکس را بر علیه میگ 25 برای ما تست بکنند. ایران در اساس تامکت را فقط برای دور کردن میگ های 25 و نیاز به طول کوتاه باند برای نشست و برخاست خریده بود و برای اینکه فینیکس بتواند با این پرنده درگیر بشود، تامکت باید پروفیل پروازی خیلی خاصی را بکار می گرفته که در مصاحبه با تیمسار گران قدر شهرام رستمی (از معدود افرادی که آموزش پرواز با آن پروفایل مخصوص مغلوب کردن میگ 25 را دیده بودند و هنوز در خدمت نیرو بودند) تا حدودی شرح داده شده است که البته کار ساده ای نبوده و در شکار میگ 25 که ایشان مطابق دستورالعمل آمریکایی ها انجام دادند بکارگیری این پروفیل پروازی در ارتفاع بالا باعث شد که افسر RIO صندلی عقب ایشان دردهای بسیار وحشتناکی را در ناحیه گوش متحمل بشود و صدمه ببیند. بسیار نیکو بود که ما همین کار را البته بدون اینکه خیلی ارتفاع بگیریم و خلبانهای نایاب را صدمه بزنیم، این بار در جنوب و وسط خلیج فارس انجام می دادیم تا پیام های خوبی داشته باشد. اما پرواز های فراصوت فرسودگی جنگنده را بشدت افزایش می دهد و در شرایط فعلی چندان معقول نیست. هر چند یک نوع پرتابه هدف فراصوت از قبل از انقلاب در نیرو موجود است اما تستهایی که روی فکور رسما اعلام شده با استفاده از پهپاد کرار بوده که با سرعت نزدیک به صوت پرواز می کند. که البته تستهای استانداردی هم هست. همانطور که در گزارش پروژه تحقیقاتی RS8A در تاریخ 1993 نوشته سرهنگ دوم John.R.Ward به نام Beyond "Integrated Weapon System Management" Acquisition in Transition آمده است. http://www.dtic.mil/get-tr-doc/pdf?AD=ADA276791 این گزارش که به مشکلات موشک آمرام و پدیده Missile-ghosting در نبود تفکر تجمیع مدیریت سامانه های مدیریت تسلیحات هواپیما پرداخته است. تجربه مشکلاتی که در اتصال این موشک پیشرفته به هواگردهای قدیمی (ایگل و فالکون و ...) پیش آمد (که تا نزدیکی کنسل شدن کل پروژه آمرام پیش رفت) منجر به ایجاد استاندارد MIL_STD_1760 گردید. در مورد استانداردهای سری MIL باید بگویم که بر خلاف استاندارد های سری IEEE و ISO که هدف اصلی آنها در انحصار گرفتن بازار با افزایش هزینه برای ورود رقبای جدید (که موقعیت شرکتهای متفق در استاندارد به خطر نیافتد) بوده و هدف فرعی بالا بردن کیفیت است، استانداردهای سری MIL همگی هدف اولیه افزایش حداقل کیفیت را دارند و ضامن منافع شرکت یا شرکتهای خاصی نیستند. تست های موشک آمرام روی اف-15 به عنوان اولین پلتفرم و اف-16 به عنوان دومین پلتفرم (اف-16 به دلیل missile ghosting و استفاده از یک واسط دیجیتال برای خوراندن فرامین نا همتراز دو طرف به یکدیگر و کندی ناشی از آن (چقدر این روش آشنا است) ) نا موفق بودند. تستهای عملیاتی موشک آمرام بر اساس الزاماتی که در طراحی مفهومی آن آمده بوده به این گونه بوده که باید 4 تیر موشک متوالی برای 4 هدف که با سرعت نزدیک به صوت پرواز می کنند پرتاب بشود سرعت خود شکاری هم باید زیر صوت باشد در حالیکه شرایط محیطی با ECM سنگین همراه باشد. به عبارت دیگر برای آمرام یک تست پرتاب 4 تیر تقریبا هم زمان برای 4 هدف در محیط جنگ الکترونیک شدید تعریف شد. این ECM سنگین توسط هواگردهای دیگری که در نزدیک میدان تیر پرواز می کرده اند باید تامین می شده است. در دوم آگوست 1989 یک فروند ایگل تحت هدایت خلبان تست کاپیتان بن جاپلین، 4 تیر موشک آمرام را بار کرد و از پایگاه فلوریدا به پرواز درآمد. تیر موشک اول توسط مانور پهپاد منحرف شد و 3 تیر دیگر هم دقیقا به همان جایی رفتند که رادار اف-15 به آنها می گفت که بروند ولی هر 3 تیر خطا رفتند زیرا رادار اف-15 نتوانست بین هدف واقعی و هدفهای تقلبی که ناشی از وجود ECM در محیط نبرد بودند هدف واقعی را تشخیص بدهد. خطا رفتن تیر اول را با یافتن یک باگ در نرم افزار رادار ایگل بر طرف کردند و برای حل مشکل ECM هم یک بهبود جدید برای همه رادارهای ایگل ارائه شد. در تست دوم (یک روز خوب در ماه مه 1990) که اگر ناموفق می بود کل پروژه با خطر کنسل شدن مواجه بود دو تا از پهپادها را هم به پاد ECM مجهز کردند تا شدت ECM را تشدید و متفاوت بکنند، این بار سه موشک به هدف برخورد مستقیم کرد و یکی از فاصله ای مرگبار نزدیک هدف عبور کرد. این بار نیز خلبان با سرعت 650 نات (حدود 0.9 سرعت صوت) در پرواز بود و پهپادها با سرعت نزدیک به صوت. کاپیتان جاپلین چند ثانیه بعد از پرتاب آخرین موشک، با یک مانور سنگین از منطقه عملیات خارج شد و موشک آمرام با اتکا به رادار فعال داخلی خودش و داده هایی که قبلا توسط رادار ایگل به آن داده شده بود با موفقیت به سمت هدف واقعی رفت. این موفقیت باعث شد که پروژه آمرام که در پیش بینی مسیر حرکت هدف از فیلتر کالمن استفاده می کند( https://calhoun.nps.edu/bitstream/handle/10945/41427/14Mar_Osborn_Adam.pdf?sequence=1&isAllowed=y )کنسل نشود. پروژه ای که از 1978 بر مبنای تجربه موشک فعال راداری AIM-7B که به دلیل مشکلاتی کنار گذاشته شده بود شروع شده بود و قرار بود دو برابر اسپارو قدرت رزمی و قیمتی نصف آن داشته باشد. نیروی هوایی بسیار خوش بینانه اعتقاد داشت با استفاده از آمرام قدرت نابودگری ایگل ها دو برابر و قدرت فالکون ها 6 برابر می شود. در میانه دهه 90 میلادی 40 تیر موشک آمرام در 12 ماموریت تست پرتاب شدند و نتایج و قابلیت اطمینانی فراتر از انتظار از خود نشان دادند. بهبود ها و استاندارد سازی های توسعه نرم افزار روی شکاری ها به جایگاهی رسید که موشکی که روی بلاک های مختلف اف-16 برای هماهنگ شدن بسیار پر مسئله بود در یک نبرد واقعی در ساعت 2220 به وقت محلی روز 27 دسامبر سال 1992 موفق شد یک فروند میگ 25 عراقی را منهدم بکند.

پهپادهای عبری با قابلیت جاسوسی الکترونیک برای ماموریتهای نجات تل آویو : شرکت التا سیستمز ( یکی از زیرمجموعه های تابعه صنایع هوا- فضای اسراییل ) در حال توسعه یک گونه بدون سرنشین از سامانه RES-Q-CELL است که با همکاری شرکت TLC Solutions صورت می گیرد . این سامانه جدید که بیشتر برای ماموریتهای جستجو و نجات مورد استفاده قرار دارد ، عمدتاً با موقعیت یابی دستگاه تلفن همراه قربانیان مدفون شده زیر آوار در مناطق زلزله زده به تیم های نجات کمک خواهد نمود به اعتقاد استی پشین ، مدیر دپارتمان سایبری IAI ، عملیات موسوم به RES-Q-CELL که قرار است با پرنده های بدون سرنشین انجام پذیرد ، انعطاف پذیری عملیاتی بسیاری را در اختیار گروه های جستجو و نجات زمینی قرار میدهد ، چرا که بکارگیری این سامانه ، به خودروهای زمین پایه که قابلیت عملیاتی کمتری دارند ، محدود نخواهد شد . این ابتکار عمل از سوی IAI ، بیشتر بدلیل نیاز مشتری برای بهبود چابکی این سامانه و پاسخ بهینه تر به شرایط اضطراری است. به اعتقاد ناظران امر ، استفاده از این سامانه جستجو ونجات ، می تواند موجب کاهش تلفات ناشی از زمین لزره ، طوفان ، سیل و یا آتش سوزی گردد . همکاری این دو شرکت برای توسعه این سامانه جدید و رساندن آن به یک بلوغ سیستمی ، مسیر ورود به بازار بزرگ ایالات متحده را برای این شرکت عبری هموارتر خواهد نمود . براساس اطلاعات منتشر شده ، این برنامه به شکل مشترک از سوی ایالات متحده و اسراییل ، شامل بنیاد توسعه صنعتی آمریکا- اسراییل (BIRD) ، مدیریت علم و فناوری وزارت امنیت داخلی ایالات متحده (DHS) و همچنین دپارتمان علم و فناوری وزارت امنیت داخلی رژیم عبری (MOPS) پشتیبانی می شود . در نتیجه انتظار میرود که علاوه برکمکهای مالی این بخش ها ، شرکتهای خصوصی بیشتری ، به این پروژه ملحق شوند . پشین در این زمینه می گوید : "با اســـتفاده از پرنده های بدون سرنشین ، بسرعت می توان به یک ناحیه خسارت دیده دسترسی داشت ، بخصوص در زمانی که تمامی جاده های منتهی به این ناحیه مسدود شده باشد " صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9

در آستانه تغییر فرماندهی نیروی هوایی(با توجه به اتمام دوره 10 ساله)این تاپیک رو به فال نیک میگیریم. انشاءالله که مباحث و راهکارهای ارائه شده مفید باشه و مورد توجه قرار بگیرند. مقابله با توان هوایی آمریکا و ناتو رو باید به چند حوزه تقسیم کرد: -نیروی هوایی -پدافند هوایی زمین پایه و حتی دریاپایه -نیروی موشکی(کروز و بالستیک) -جنگ الکترونیک در زمینه نیروی هوایی در ابتدا نیروهای مسلح باید هدفشون رو از داشتن یک نیروی هوایی معین و مشخص کنند! یک نیروی هوایی با جنگنده های محدود مانند سوخو30 و میگ35 و با پایگاه های غیر حفاظت شده که در یک جنگ تمام عیار به سرعت از حالت عملیاتی خارج میشن! مشابه وضعیت نیروی هوایی کشور یمن در حمله ائتلاف عربی به این کشور. و یا یک نیروی هوایی مجهز و بروز شده به جنگ افزارهای جدید(وارداتی یا تولید داخل)و سازمان دهی شده برای یک جنگ ناهمتراز؟ اگر واقع گرایانه نگاه کنیم خرید جنگنده به دلیل تحریم های شورای امنیت ممکن نیست ,هرچند که حدود 2 سال باقی مونده که تحریم تسلیحاتی برداشته بشه اما قبل از اتمام این دوره شرایط تغییر کرده و دورنمای مثبتی هم دیده نمیشه. با اینحال در صورت تغییر وضعیت دنیا و شکل گیری مجدد بلوک های شرق غرب امکانش هست که کشورهایی مثل چین و روسیه تحریم ها رو نادیده بگیرند. اما اینها در حد یک سری آرزو مطرح هستند و نمیشه بهشون امیدوار بود و اتکاء کرد. از طرفی برای مقابله موثر با تهدیدات متنوع و پرتعداد به یک نیروی هوایی با کیفیت و کمیت بالا(در حد مثلا 500 جنگنده چند منظوره)نیاز هست که تامینش از راه خرید خارجی به دلایل متعدد تقریبا ناممکنه و البته تامینش هم خیلی هم زمان بره و در صورت تحقق, به کشور فروشنده وابستگی سیاسی ایجاد خواهد کرد!مثل عراق زمان رژیم بعث یا عربستان سعودی که بدون حمایت خارجی ماشین جنگی چنین کشورهایی از حرکت خواهد ایستاد! در زمان فعلی به نظر صنایع دفاعی ایران توان تولید جنگنده تایگر با عنوان صاعقه رو داراست.حالا بگذریم که پروژه شفق رو هم میشه با موتور توربوفن جی 90(دو موتوره)احیاء کرد. این جنگنده در حال حاضر با تایگر تفاوت خاصی نداره(مگر اینکه بردهای الکترونیکیش تغییر کرده باشند)و در ایجاد بازدارندگی دفاعی هم تاثیر خاصی نداره! اما با انجام یک سری ارتقاء ها در این جنگنده میشه به یک جنگنده رهگیر نقطه ای با توان نسبتا مناسبی دست پیدا کرد. به درستی مشخص نیست که تا چه میزان از مواد اولیه مورد استفاده در ساخت صاعقه2 و کوثر88 داخلیه اما در صورت تولید داخلی بودن متریال قیمت تمام شده به شدت کمتر خواهد شد و در تیراژ بیشتری میشه این جنگ افزار رو تولید کرد, خصوصا اگر در نظر بگیریم که در حال حاضر ایران به سهولت به این مواد دسترسی نداره و با قیمت بالاتری باید این موارد رو وارد کنه. بدون دیجیتال کردن کابین(به اصطلاح گلس کاکپیت)هم میشه یک جنگنده رهگیر نقطعه ای توانمند ارائه کرد اما داشتن این قابلیت موجب میشه که به نحو مطلوب تری از توانمندی جنگنده استفاده بشه و امکان استفاده از دیتالینک با مرکز کنترل و بهره گیری از اطلاعات رادارهای سطحی(خصوصا رادارهای ضداستیلیث)میسر خواهد شد و نیازی نیست که اینکار از طریق بیسیم و افسر کنترل انجام بشه. همچنین قابلیت حملات هوا به سطح هم افزایش خواهد یافت. در صورت دسترسی به رادار هواپایه خصوصا آرایه ای و اسکن الکترونیکی فعال که نیاز نیست توضیح داده بشه که چه توانمندهایی در اختیار جنگنده قرار میگیره, اما ما در اینجا فرض میکنیم که دسترسی به این گزینه میسر نیست. اما رادار تنها یکی از ابزارهای کشف اهداف هوایی و سطحیه! گزینه پیشنهادی برای جنگنده رهگیر نقطه ای با پلتفرم تایگر/صاعقه, استفاده از سیستم جستجو و رهگیر مادون قرمز یا IRST هست که از برد کشف و رهگیری قابل توجهی هم برخورداره و میتونه با رادارهای کوچک رقابت کنه و البته نمونه زمینی این سیستم اثر بخشیش رو در جنگ یمن و کشف و حمله به جنگنده های متجاوز به خوبی نشون داده, با وجود اینکه به صورت محدود استفاده شده. این سیستم رو میشه مانند جنگنده تایفون در قسمت جلوی کانوپی و یا در صورت عدم وجود فضای کافی میشه با حذف یک توپ دماغه, در این قسمت نصب کرد. یک مکان دیگر, افزودن دوربین به نوک بالها و جایگاه موشک سایدوایندر هست. که میشه از دو دوربین جهت افزایش زاویه دید استفاده کرد. در سالهای اخیر سیستم زمین پایه ای مبتی بر دو دوربین مادون قرمز تولید شده که برد کشف در این سیستم به 40 کیلومتر میرسه در نمونه دیگر برد 50 کیلومتره که مشخصات دقیقترش در دسترس نیست. و این درحالی هست که در سیستم پدافندی رعد2 به دوربینی با برد 80 کیلومتر هم جهت رهگیری دسترسی وجود داره: همچنین شرکت رایان رشد افزار هم محصولاتی داره که بردشون نامشخصه: بنابراین مشخصه که توان پایه برای ساخت یک سیستم جستجو و رهگیر مادون قرمز هواپایه موجوده و فقط باید اعلام نیاز صورت بگیره و سفارش داده بشه. این ارتقاءها رو در صورت نیاز بر روی ناوگان دیگر مانند میراژها و ایرگاردها و حتی میگ29 هم میشه پیاده کرد. در جنگنده تامکت هم که جایگاه IRST مشخصه. همچنین استفاده از آنتن های ESM در بدنه جنگنده, برای شنود امواج یکی از راهکارهای هدفیابی هست که میشه بکار گرفت. ------------------------------- نکته قابل ذکر اینکه بر پایه فناوری این سیکر راداری فعال میشه یک رادار کوچک با برد حدود 100 کیلومتر توسعه داد. همچنین وجود رادار ابصار نشون میده که توانمندی بالقوه ساخت رادار هواپایه موجوده. حالا سوال اینه که پس از کشف هدف, با چه ابزاری باید به مقابله با اهداف پرداخت؟ بر خلاف تصورات, در درجه اول ما نیاز نداریم که موشکی تولید کنیم! بلکه پیش از این مرحله باید یک بسته ارتقاء برای موشک های هوا به هوای موجود ارائه کنیم که برد و اثر بخشی این موشک ها بهبود پیدا کنه! در خصوص افزایش برد ما پیش این برد موشک صیاد2 رو بدون تغییر طول و قطر موشک از 70 کیلومتر به 120 کیلومتر ارتقاء دادیم که نشون دهنده اینه که ما به سوخت جامد پرقدرت تری دست پیدا کردیم که همین رو میشه در موشک های هوا به هوا و حتی فکور90 استفاده کرد. در زمینه جستجوگر موشک, ما سیکرهای متعددی رو تنها برای موشک طائر2 سپاه دیدیم و احتمالا سیکرهای متفاوتی هم در موشک های صیاد2-3-4 استفاده میشه که ساخت پدافند برد بلند خودش نشون دهنده توان ساخت سیکر راداری فعاله. اگر فرض کنیم که فعلا امکان ساخت سیکر راداری فعال برای موشک های میانبرد سبک مانند آمرام و آلامو میسر نیست, بهترین راه حل حذف سیکرهای راداری موشک هایی مانند آلامو و اسپارو و افزودن سیکر تصویرساز مادون قرمز به این موشک هاست. در سالهای اخیر ما شاهد بودیم که شرکت دانش بنیانی به نام رایان رشد افزار چندین نوع سیکر الکترواپتیک و مادون قرمز برای تسلیحات هوا به سطح کوچک(مانند سدید,شفق و آذرخش)ارائه کرده و احتمالا توان تامین سیکر برای موشک هوا به هوا رو هم داراست. همین سیکرها در نوع کوچکتر برای موشک های کوتاه بردی مثل سایدوایندر و موشکهای چینی و روسی هم قابل استفاده هستند. در گام بعدی پس از ارتقای موشکها, ساخت موشک میانبرد سبک با سیکر راداری و مادون قرمز بر پایه پلتفرمی مثل آلامو در دستور کار قرار میگیره. همچنین ساخت موشک کوتاه برد هوا به هوا حتی امکان ساخت نمونه هواپایه موشک صیاد3 و 4 برای هدفگیری آواکسها و هواپیماهای الینت و سوخترسان میسره و جنگنده هایی مثل تامکت و فنسر و فانتوم به صورت بالقوه توان حمل چنین موشک هایی رو دارا هستند. در زمینه تسلیحات هوا به سطح یک سری تولیداتی داشتیم که به صورت نسبی نیازها رو مرتفع میکنند. همچنین جنگنده های فانتوم و فنسر باید به بمب ها و موشک های دور ایستایی با کلاهک سنگین مجهز باشند تا پس از مورد اصابت قرار گرفتن ناوگان دریایی دشمن اونها رو به صورت کامل منهدم و غیر قابل بازسازی کنند. -در خصوص پدافند هوایی زمین پایه به هر حال باید پذیرفت که موضع ما در قبال حملات بیگانگان, پدافندی و بیشتر از نوع زمین پایه هست. در سالهای اخیر سعی شده که پدافند هوایی کشور شبکه ای و بهم مرتبط بشه. شبکه سازی پدافندهوایی و در عین حال ایجاد چند مرکز فرماندهی میتونه اثر بخشی شبکه رو افزایش بده و مانع از فروپاشی شبکه با انهدام مرکز فرماندهی بشه. در این زمینه الگوی شبکه ستاره ای مطلوب تره. در زمینه سیستم های پدافندی ما به یک سیستم موشکی کوتاه برد با موشک های آماده به شلیک در تعداد بالا نیازمندیم. این سیستم میتونه سیستمی مثل تور ام 2 ئی باشه یا نمونه ام کی ام یا سیستمی مشابه پانتسیر در زمینه پدافند بردبلند 4 گردان اس300 در اختیار داریم و ظاهرا باور373 هم تکمیل شده. برای پوشش کامل کشور حدودا به 23 گردان اس 300 یا باور373(با فرض یکسان بودن با S-300 PMU2)نیازمندیم. البته همه نقاط کشور ارزش پدافندی ندارند و پدافند به این صورت پیاده سازی نمیشه اما به هر حال دونستنش ضرری نداره. به هر حال این سیستم ها غیر قابل نفوذ نیستند و باید علاوه بر بهره گیری از سیستم های راداری از سیستم های نظارتی مادون قرمز هم بهره گرفت, اما برد این سیستم ها محدود هست و به صورت عادی نمیشه به مقصود رسید. در حال حاضر ما دوربینی با برد 40 و 50 کیلومتر در اختیار داریم که این دوربین ها در سیستم پدافندی رعد1 و رعد2 که یک سیستم پدافندی میانبرد محسوب میشن استفاده شدند. هر کدام از این نقاط پدافندی(به قطر 400 کیلومتر)رو میشه با 12 سیستم رعد1 و رعد2(بدون خودروهای موشک انداز)پوشش کامل داد به صورتی که عین یک رادار بشه بر محیط اشراف داشت.البته رعد2 به علت داشتن دوربین بیشتر میدان دید بیشتری هم داره و مطلوب تره اما گران تر هم هست. هر کدام از این سیستم ها فعالیت مستقلی دارند اما اطلاعاتشون به صورت بی سیم به خودروی فرماندهی اس300 و باور373 ارسال میشه و به این ترتیب امکان شلیک موشک بدون استفاده از رادار در حداکثر برد میسر خواهد شد. سامانه پدافندی رعد1 و 2 دارای سیستم کنترل آتش هستند و امکان هدایت تسلیحات رو دارند و به همین دلیل در حلقه جلویی, امکان استقرار موشک های میانبرد و کوتاه برد و همچنین توپ های اتوماسیون شده 30,23و 100 میلیمتری وجود داره که میشه جهت حفاظت از سامانه ها از این جنگ افزارها بهره گرفت. قیمت تمام شده سیستمی مثل رعد2 مشخص نیست اما به نظر در مقایسه با رادارهای برد بلند مراقبتی و کنترل آتش قابل توجیه خواهد بود, خصوصا اگر بدونیم که این سیستم ها توانایی کشف و رهگیری پنهانکارها رو دارند که در قضیه رصد و نشاندن پهپاد RQ-170 این قابلیت اثبات شده. در زمینه پایگاه های هوایی اقداماتی که باید صورت بگیره به این شرحه: چند پایگاه هوایی در مرکز جهت استقرار هواپیماهای رهگیر و بمب افکن پایگاه های مرزی دارای تونل های حفاظت شده و دارای باندهای فرعی خاکی جهت استقرار رهگیر نقطه ای و پشتیبانی نزدیک پس از فرود, جنگنده ها جهت آماده سازی و لود مجدد تسلیحات به سرعت توسط خودروی یدک کش به پناهگاه انتقال داده میشن. جنگنده هایی مانند یاک 130,قاهر,شفق رزمی و میگ 29 در چنین پایگاه هایی استقرار داده میشوند. البته تونل ها باید جوری طراحی بشن که با ورود یک موشک کروز از دهانه تونل کل سیستم فرو نپاشه و الا خود این اقدام نقض غرضه! جهت حفاظت از شلترها و سایر تاسیسات پایگاه ها باید یک سیستم دفاع فعال توسعه داد. در تاپیک زیر ایده ای برای ساخت یک سیستم دفاع فعال جهت مقابله با پهپادهای انتحاری ارائه شده که میتونه برای حفاظت رادارها و هواگردهای داخل پایگاه مورد استفاده قرار بگیره. راکت ها به فیوز مجاورتی مجهز میشن و در اثر انفجار راکت ها موشک کروز یا بمب سنگر شکن منهدم شده و یا تحت تاثیر موج انفجار از مسیر هدف منحرف میشه که در هر دو حالت مقابله موفقیت حاصل شده. فقط ممکنه در اثر انفجار در آسمان ترکش ها خساراتی به تجهیزات پایگاه و پرسنل وارد کنند که قابل اغماض محسوب میشه چراکه در صورت عدم مقابله, انفجار بمب و موشک ها قطعیه و خسارات بیشتری وارد خواهد شد. در این طرح در مجاورت هر شلتر یا هر چند شلتر(بسته به نیاز و طراحی پایگاه)یک برجک دفاع فعال قرار داده میشه که مجموع این برجک ها به سیستم پدافندی پایگاه متصل هستن و تنها در زمان مورد هجوم قرار گرفتن پایگاه فعال میشن. جهت امنیت بیشتر میشه برجک رو با بلوک های بتنی محافظت کرد تا در صورت انفجار ناخواسته راکت ها به پایگاه آسیبی وارد نشه. بکارگیری این سیستم پدافندی خیلی کم هزینه تر و موثر تر از ساخت شلترهای بتنی پرهزینه هست که پیش از این در عراق ناکارآمدیشون رو نشون دادند. نمونه خیلی ساده تر این سیستم پدافندی قبلا تولید شده: -نیروی موشکی ساخت موشک های ضدهوایی فوق دوربرد بر پایه ترکیب موشک های بالستیک و موشک ضدهوایی جهت انهدام هواپیماهای اخلالگر,سوخترسان,آواکس و امثالهم ایده مذکور در این پست تشریح شده: ساخت موشک بالستیک میانبرد ضدناو ایده مذکور در این پست تشریح شده: ساخت موشک بالستیک سنگر شکن جهت انهدام شلترها,انبارهای مهمات و سوخت و مراکز پمپاژکننده نفت به خطوط لوله زیرزمینی ایده مذکور در این پست تشریح شده: بکارگیری موشک های کروز ضد سطح(مانند سومار و موشک کروز یاعلی)دارای دوربین مادون قرمز و آنتن های ESM جهت کشف موقعیت دقیق رادارهای ضد بالستیک و تهاجم به آنها ساخت موشک های های بالستیک ارزان قیمت فریبنده(دکوی)با عملکرد مشابه بالستیک واقعی برای اشباع کردن سیستم های ضدبالستیک جنگ الکترونیک استفاده گسترده تر از تجهیزات و سیستم های اخلاگر در عملکرد رادارهای هواپایه و لینک های ارتباطی رادیویی فعلا همینها...

طبق یکی از نظریات کوتا جوکوفسکی ، اگر لبه ی فرار ( trailing edge ) ایرفویل از نوع زاویه دار باشه ، از اونجایی که هوای عبوری از بالا و پایین ایرفویل ، در نقطه ی trailing edge میبایست موازی همدیگه باشن ، پس در لبه فرار ، دو هوا در دو جهت مختلف داریم که غیر ممکنه ! بنابراین در این نوع از ایرفویل ها ، در لبه فرار سرعت هوای عبوری از بالا و پایین ایرفویل باهم برابر و صفر بوده و این نقطه یک نقطه ی ایستا ( سکون ) یا stagnation point هست . اما اگر لبه فرار ایرفویل از نوع منقاری یا نوک دار باشه ، از اونجایی که زاویه لبه فرار تقریبا صفر هستش پس سرعت هوای عبوری از بالا و پایین ایرفویل در لبه فرار باهم برابر و میتونه مقداری غیر صفر داشته باشه . بنابراین در لبه فرار تنها یک فشار داریم ( اختلاف فشار نداریم ) : لبه فرار منقاری شاید چیزی باشه که در ایرفویل supercritical شاهدش هستیم !

اژدهای فراصوت آزمایش موفقیت آمیز وسیله نقلیه هوایی فراصوت سوار بر امواج متلاطم هوایی به اعتقاد تحلیلگران نظامی ، سرعت و ارتفاع پروازی این برنامه که احتمالا جنبه نظامی هم پیدا خواهد کرد ، در آینده به یک کابوس برای سامانه های دفاع موشکی تبدیل خواهد شد پکن : برای نخستین بار ، چین با موفقیت یک وسیله نقلیه سنگین تر از هوا فراصوت سوار بر امواج متلاطم هوایی را مورد آزمایش قرار داد ، این وسیله هوایی با سرعت 6 ماخ به پرواز در آمد و مانورهای طراحی شده را بخوبی انجام داد . این وسیله سنگین تر از هوا با شناسه Xingkong-2 ( ستاره آسمانی -2) در زمان پرتاب ، برروی یک موشک به هوا پرتاب شد و پس از جداسازی از حامل موشک خود ، وارد مرحله پرواز فراصوت گردید و قبل از بازیافت مجدد ، مانورهای مد نظر را با موفقیت به اجرا گذاشت . این وسیله هوایی ، با پرواز در لبه جو با اتکاء بر امواج ضربه ای (shock waves) که در نتیجه پرواز در سرعتهای فراصوت پدید می آید ، به جلو حرکت می کند . این پرواز آزمایشی ، روز جمعه ، سوم اوت 2018 در محدوده میدان آزمایشی واققع در شمال غربی چین صورت پذیرفت . به گفته سخنگوی مرکز طراح این وسیله هوایی (Academy of Aerospace Aerodynamics) ، ستاره آسمانی -2 روی یک حامل موشکی به هوا پرتاب گردید . براساس اطلاعات منتشر شده ، این وسیله پس از جدا شدن از حامل مادر در ارتفاع 30 کیلومتری ، به مدت 6 دقیقه با سرعتی درحدود 5 تا 5.6 ماخ ( 7344 کیلومتر درساعت ) به مسیر خود ادامه داد و درپایان ماموریت ، با موفقیت بازیابی گردید . چین ، پروژه 901 به اعتقاد برخی تحلیلگران نظامی ، پروژه ستاره آسمانی -2 که توسط آکادمی Aerospace Aerodynamics که تحت نظر شرکت فناوری هوا-فضای چین مشغول فعالیت است ، طراحی شده ، میتواند قابلیت حمل تسلیحات متعارف و هسته ای را نیز داشته باشد . بوئینگ X-15 پروژه های مشابهی نیزدر روسیه و ایالات متحده در حال پیگیری است ، چنانکه انتظار می رود ، روسها با توسعه این طرح ، فناوری آن را با موشکهای بالستیک قاره پیمای جدید خود تا انتهای سال 2019 ترکیب کند . ایالات متحده نیز ، برنامه خود را دنبال میکند ، ولی هنوز این پروژه به دوران بلوغ خود نرسیده است . صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9

با سلام "مطالعه ، مسیر زندگی انسانها را تغییر می دهد" پی نوشت : این طرح فوق العاده بود

بسم الله الرحمن الرحيم با سلام خدمت دوستان.چند وقتی ذهنم مشغوله این سواله که اگر جنگی بین ایران و آمریکا که ریاست ناتو را بر عهده داره دربگیره ایران چه گزینه هایی برای مقابله نیروی هوایی بسیار پرقدرت ناتو داره در زیر لیستی از جنگنده های ناتو رو که از طریق ویکی پدیا به دست اومده رو خدمت دوستان ارائه میکنم نیروی هوایی آمریکا 287 جنگنده a10c 235 جنگده f15 eagle 220 جنگنده f15 strick eagle 1017 جنگنده f16 195 جنگنده f22 187 جنگنده f35 جنگنده های نیروی دریایی آمریکا 30 جنگنده f5N/F 26 جنگنده f16 314 جنگنده f18 hornet 507 جنگنده f18 super hornet 12 جنگنده f35 مجموع جنگنده ها : 2141 جنگنده برای نیروی هوایی و 889 جنگنده برای نیروی دریایی که در مجموع میشود 3030:جنگنده منبع: https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_active_United_States_military_aircraft نیروی هوایی ایتالیا 77 جنگنده یوروفایتر تایفون که 5 فروند دیگر توسط این کشور سفارش داده شده 4 جنگنده f35 که تعداد 67 فروند دیگر توسط این کشور سفارش داده شده 34 جنگنده amx 62 فروند جنگنده تورنادو جنگنده های نیروی دریایی 14 فروند جنگنده هاریر 1 جنگنده f35 که تعداد 14 فروند دیگه آن سفارش داده شده مجموع جنگنده ها:192 فروند+86 جنگنده سفارش داده شده منبع: https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_active_Italian_military_aircraft نیروی هوایی فرانسه 84هواپیمای آموزشی-رزمی آلفا جت 6 جنگنده میراژ 2000b در حال خدمت 32 جنگنده میراژ 2000c 28 جنگنده میراژ 20005f 71 جنگنده میراژ 2000d 28 جنگنده میراژ2000n 110 جنگنده رافال سریb وc+42 جنگنده رافال برای نیروی دریایی مجموع جنگنده ها:395فروند منبع: https://en.wikipedia.org/wiki/French_Air_Force نیروی هوایی انگلیس 120 جنگنده یوروفایتر تایفون 15 فروند جنگنده f35 وزارت دفاع انگلیس 2 جنگنده یوروفایتر تایفون 3 فروند جنگنده f35 2 فروند جنگنده تورنادو مجموع جنگنده ها:142فروند منبع: https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_active_United_Kingdom_military_aircraft نیروی هوایی اسپانیا 73 جنگنده f18 52 جنگنده یوروتایفون – 9 فروند دیگر نیز سفارش داده شده مجموع جنگنده ها: 125 فروند منبع: https://en.wikipedia.org/wiki/Spanish_Air_Force نیروی هوایی آلمان 87 جنگنده تورنادو 132 جنگنده یوروتایفون 28 جنگنده تورنادو مخصوص عملیات سکوب پدافند --------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- مجموع جنگنده ها: 247 فروند منبع: https://en.wikipedia.org/wiki/German_Air_Force#Aircraft_inventory نیروی هوایی کرواسی 12 جنگنده میگ 21 12 جنگنده f16c/d سفارش داده شده توسط اسن کشور که تا سال 2020 تحویل داده میشود مجموع جنگنده ها: 12 فروند منبع: https://en.wikipedia.org/wiki/Croatian_Air_Force_and_Air_Defence نیروی هوایی بلغارستان 12 جنگنده سوخو 25 مجموع جنگنده ها:12 فروند منبع: https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_active_Bulgarian_military_aircraft نیروی هوایی بلژیک 100 جنگنده f104 63 جنگنده میراژ5 --------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- مجموع جنگنده ها:163 منبع: https://en.wikipedia.org/wiki/Belgian_Air_Component نیروی هوایی آلبانی تمام جنگده هاش از رده خارج شده اند فاقد نیروی هوایی منبع: https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_Albanian_Air_Force_aircraft نیروی هوایی چک 16 جنگنده I-159a 5 جنگنده I-159T1 --------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- مجموع جنگنده ها:21 فروند منبع: https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_military_aircraft_of_the_Czech_Republic نیروی هوایی دانمارک 72 جنگنده f16 مجموع جنگنده ها:72 فروند منبع: https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_military_aircraft_of_Denmark نیروی هوایی استونی فقط 2 هواپیمای آموزشی l39 منبع: https://en.wikipedia.org/wiki/Estonian_Air_Force نیروی هوایی گرجستان 11 جنگنده سوخو25 --------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- مجموع جنگنده ها:11 فروند منبع: https://en.wikipedia.org/wiki/Georgian_Air_Force نیروی هوایی ترکیه 49 جنگنده f4e 245 جنگنده f16c/d مجموع جنگنده ها:294 فروند منبع: https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_active_aircraft_of_the_Turkish_Air_Force نیروی هوایی اسلوونی فقط 9 فروند هواپیمای توربوپراب pc9 محموع جنگنده ها:9فروند منبع: https://en.wikipedia.org/wiki/Slovenian_Air_Force_and_Air_Defence نیروی هوایی اسلوواکی 12 جنگنده میگas/ubs29 --------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- مجموع جنگنده ها:12 فروند منبع: https://en.wikipedia.org/wiki/Slovak_Air_Force نیروی هوایی پرتغال 50 جنگنده آموزشی رزمی آلفا جت 38 جنگنده f16a 10 جنگنده f16b مجموع جنگنده ها:98 فروند منبع: https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_aircraft_of_the_Portuguese_Air_Force نیروی هوایی رومانی 12 جنگنده f16 34 جنگنده میگ 21 مجموع جنگنده ها:46 منبع: https://en.wikipedia.org/wiki/Romanian_Air_Force نیروی هوایی یونان 34 جنگنده f4 18جنگنده میراژ 2000EGM 24 جنگنده میراژ 2000-5MK2 115 جنگنده F16C 39 جنگنده F16D 20 جنگنده Skyhawk مجموع جنگنده ها:250 فروند منبع: https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_aircraft_of_the_Hellenic_Air_Force نیروی هوایی مجارستان 12 جنگنده jac gripen39 مجموع جنگنده ها:12 فروند منبع: https://en.wikipedia.org/wiki/Hungarian_Air_Force نیروی هوایی لیتوانی فقط 4 هواپیمای آموزشی l39 منبع: https://en.wikipedia.org/wiki/Lithuanian_Air_Force نیروی هوایی لتونی فاقد جنگنده و فقط دارای 4 فروند هلی کوپتر میل 17 و 2 هلی کوپتر میل 2 --------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- منبع: https://en.wikipedia.org/wiki/Latvian_Air_Force نیروی هوایی لوکزامبورگ فاقد نیروی هوایی منبع: https://en.wikipedia.org/wiki/Luxembourg_Army نیروی هوایی نروژ 60 جنگنده f16a 14 جنگنده f16b مجموع جنگنده ها: 74 فروند منبع: https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_military_aircraft_of_Norway نیروی هوایی هلند 61 فروند جنگنده f16am 2 فروند جنگنده f35a مجموع جنگنده:63 فروند منبع: https://en.wikipedia.org/wiki/Royal_Netherlands_Air_Force نیروی هوایی لهستان 30 جنگنده میگ 29a/ub 48 جنگنده f16c/d 32 جنگنده سوخو 22 مجموع جنگنده ها:110 فروند منبع: https://en.wikipedia.org/wiki/Polish_Air_Force نیروی هوایی ایسلند فاقد نیروی هوایی منبع: https://en.wikipedia.org/wiki/Military_of_Iceland نیروی هوایی کانادا 76 جنگنده cf18as/bs ------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- مجموع جنگنده ها:76 فروند منبع: https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_active_Canadian_military_aircraft مجموع کل:5466 فروند پ.ن 1:منابع همه این آمارها وب سایت ویکی پدیا بود که منبع صددرصد مطمئنی نیست ولی حقیر منبع دیگه ای غیر این از سایت را در اختیار نداشتم و امیدوارم دوستان جایی از این منابع مشکل داشت گوشزد کنند ذکر این نکته هم لازمه که این آمارها به دلیل تغییرات در نیروی هوایی کشورها در حال تغییرند یعنی امکان داره 6ماه یا یک سال یا دو سال دیگه این آمارها دستخوش تغییرات بشند. پ.ن2:در بعضی از کشورها به علت نداشتن نیروی هوایی آنچنان قوی حقیر مجبور شدم هواپیماهای توربوپراپ آنها را بنویسم.بماند که جنگنده اموزشی رزمی آلفا جت علاوه بر حالت آموزشیش میتواند نقش یک جنگنده رو هم داشته باشد.حقیر این جنگنده را برای بعضی از کشورها به حساب آوردم. پ.ن3:از 2 دسته از عزیزان خواهشمندم تو این تایپیک حضور پیدا نکنند یکی اون دسته از عزیزانی که میخواند القای حس ناامیدی رو توی این تایپیک ایجاد کنند در حالی که به دنبال یک راه حل تو تایپیک هستیم و دوم هم اون عزیزانی که دوست دارند بین بخش موشکی و هوایی مقایسه بکنند در حالی که ما به هر دوی این نیرو احتیاج داریم.

بسم الله الرحمن الرحیم طی مدت چند ماه اخیر با توجه به رشد قیمت ارز، برای تمدید سرور با مشکلات جدی مواجه شده بودیم که چه بسا نزدیک بود سایت رو به تعطیلی بکشه. از آنجا که سایت میلیتاری کماکان با هزینه شخصی اداره میشه، همواره با مشکل مالی دست به گریبان هستیم. و شاید چاره کار در تهیه سیستم سرور و قرار دادن آن در دیتاسنترهای داخلی باشد تا در بلند مدت مشکل مالی سایت برطرف شود که آن هم نیازمند سرمایه مالی خاص خود هست که از توان بنده حقیر خارج هست ولی اگر توسط جمع علاقه مندان سایت تأمین شود، ممکن و سهل خواهد بود. بنابراین دوستانی که تمایل به مشارکت در هزینه های سایت و تهیه سرور اختصاصی داخلی برای سایت دارند، از طریق پیام خصوصی اطلاع بدهند. اگر میزان هزینه ها به اندازه کافی برای تهیه سرور رسید که اقدام میشه و اگر نه، برای پرداختی ماهانه سرور فعلی هزینه خواهد شد. مشکلات فنی سایت رو دوستان ارسال کردند اما تیم فنی قبلی مدت قرارداد شون تمام شد. اما خبر خوب اینکه برادر SAEID دوباره خودشون بحث فنی سایت رو متقبل شدند و زحمات زیادی کشیدند و ان شا الله بنا هست خودشون مسئولیت فنی سایت رو ادامه بدهند و اگر هزینه های لازم برای تهیه سرور اختصاصی تأمین شد، خودشون این کار رو متقبل خواهند شد. والسلام علینا و علی عبادالله الصالحین.

برای جلوگیری از ورود اروپا به جنگ با ایران ، فقط کافیه بمب های کثیف هسته ای داشت و اونها رو بر روی یخچال های طبیعی آلپ ( منابع آب شیرین اروپا ) نشانه گیری کرد ... برای آمریکا هم می توان همین کار رو کرد ... آمریکا بزرگترین دریاچه ی آب شیرین دنیا رو داره ... فقط کافیه همین یکی رو در لفافه تهدید کنیم ... البته من در یک سطح کلان تر صحبت کردم ...

سلام بنده نمیگم که کار رو تمام کنیم دوست عزیر باید به این حقیقت رسید که برتری هوایی در اختیار ما نخواهد بود بلکه نکته بنده میگم این هست که از مزیت هامون نهایت استفاده لازم را بکنیم به طور مثال خطوط تدارکات ما طولانی نخواهد و این که فاصله ما با جهبه زیاد نخواهد بود. بلکه به عکس دشمن با خطوط تدارکات طولانی و ... از مزیت ما برخوردار نخواهد بود دوم به نکته باید توجه کرد که امریکا توانایی پذیرفتن تلفات زیادی را ندارد و ما باید از نیکه نهایت بهره رو ببریم به طور خلاصه مردم آمریکا را مجاب کنیم از حمایت جنگ خود داری کنند و اینکه ما باید دشمن را از آوردن تدارکات و ... به میدان جنگ باز داریم به طور مثال با عملیات های پر خطر در ساعات اولیه جنگ مهره های کلیدی دشمن : آواکس ها سوخت رسان ها و ... را ساقط کنیم بنده میگم جنگ رو برای متخاصم هزینه بر و پر تلفات بکنیم به نظر من باید فاکتور غافلگیری رو از دشمن گرفت با انجام عملیات هایی مثل عملیات رایان و در نتیجه حرکت اول و پیشگیرانه را ما انجام دهیم با تشکر پ.ن: در صورت علاقه https://en.wikipedia.org/wiki/RYAN

با عرض سلام برادر اگر اجازه میفرمایید بزارید چند نکته ذکر کنم 1. اول از خود بپرسید بر عملیاتی نگاه داشتن و هنماهنگی دو هزار جنگنده-بمب افکن {فرض} چه ابزار وسایل و زیرساخت هایی مورد نیاز هست ؟ 2.از لحاظ عملیاتی و لجستیک فاکتور های زیادی باید مهیا باشند تا 2000 جنگنده یا کمتر به عملیات بپردازن 2.1: زیرساخت: واپیما و جنگده های امروزه به فرودگاه ها و پایگاه های هوایی مجهز و مدرن احتیاج دارن. 2.2: سوخت درسته که زیر ساخت مهمه اما از نظر بنده سوخت هم نقش بسیار مهمی داره به طور مثال اگر در نظر بگیریم هر جنگنده برای هر ساعت عملیلت به 1000 پاوند سوخت جت نیاز داشته باشه خودتون حساب کنید 2000 جنگنده چه قدر لازم دارن. 2.3: وسیله رساندن سوخت به محل : سوخت رو به چه صورت به فرودگاه ها منتقل می کنند ؟ اکثرا با تانکر درسته مقداری سوخت به عنوان ذخیره در دپو های سوخت پایگاه های هوایی و فرودگاه های مختلف هست اما به یاد داشته باشید برای موفقیت عملیات های بمباران استراتژیک و ایجاد برتری هوایی نیاز به سورتی های مداوم هست. 2.4: ابزار رسیدن به سوخت به هواپیما چیست ؟ اگر هواپیمایی بخواهد به طور مثال 6-7 ساعت به عملیات بپردازد به پشتیبانی تانکر{هواپیما} نیاز خواهد داشت. 2.5 برای هماهنگی صورتی های مداوم 2000 جنگنده به چه چیزی لازم است ؟ معمولا آواکس ها و کنترلر های آنها این وظیفه را بر عهده دارند تصور کنید در یک آسمان شلوغ از ترافیک هوایی بدون راهنمایی اواکس یا کنترلر رادار به عملیات هوایی بپردازید. 2.6: قطعات یدکی : هواپیما های برای عملکرد بی نقص به قطعات یدکی احتیاج پیدا می کنند که این قطعات معمولا به وسیله هواپیما های ترابری غیر نظامی{ در صورت جنگ و عمل ملی سازی } و نظامی به محل اورده خواهند شد. 2.7: محل عملیات از خاک اصلی کشور های شرکت کننده دور هست در نتیجه خلبانان اکثرا اگر فرض را آمریکا بگذاریم باید با مخازن سوخت اضافی و سوخت گیری هوایی پرواز ترنس آتلانتیک و بعد از اون به پایگاه مقصد رو انجام بدن که 12-14 ساعت طول میکشه و معمولا برای هواپیما های ضروری دو گروه خدمه استفاده میشه تا بلافاصله بعد از نشستن هواپیما هواپیما عملیاتی بشه در نهایت : از خود بپرسید که چرا دست روی دست بگذاریم و صبر کنیم تا به مقابله با دشمنی بریم که به نهایت قدرت خود رسیده و وارد جنگی شویم که بازنده خواهیم بود؟ چرا ابزار و وسایل و زیرساخت و موادی که دشمن برای عملیاتی کردن نیروی خود ب انها لازم دارد را از بین نبریم چرا به صورت فرسایشی دفاع کنیم وقتی میتوانیم با یک ضربه قاطع توان دشمن را بکاهیم ؟ با تشکر دوستان توجه کنید که این نظرات صرفا نظرات شخصی بنده هست و اگر نقدی دارید از شنیدن آن خوشحال خواهم شد

با اجازه دوستان و اساتید میخواستم اولین پست رو خودم اینجا بزرام اولا عرض کنم که ناتو با این تعداد جنگنده که در مجموع ذکر کردم هیچ وقت وارد کارزار نخواهد شد چون این تعداد همه جنگنده های این 29 کشور خواهد بود که در صورت استفاده از اونها توسط همه کشورها سطح آمادگیشون برای مقابله با تهدیدات از بین میره به خاطر همین حدس من اینه که برای حمله به ایران آمریکا ابتدا سعی در راضی کردن اعضای ناتو برای استفاده از ظرفیت های اونها مخصوصا ظرفیت های هواییشون برای حمله به ایران برای ایجاد یک اجتماع جهانی خواهند بود که در صورت تحقق این کار شخصا حدس میزنم بین 1500 تا 2000 و شایدم بیشتریا کمتر از جنگنده های ناتو در این جنگ شرکت خواهند کرد. این تعداد یک حدس میباشد و همون طور که ذکر کردم این تعداد کم یا بیش تر هم خواهد بود همون طور که در جنگ اول خلیج فارس کشوری مثل هندوراس که در شمال آمریکای مرکزی هست و عضو ناتو هم نمیباشد در جنگ شرکت کرد. البته هندوراس به جز 3 جنگده F5E جنگنده قابل ملاحظه ای ندارد و تاثیری خاصی بر روی جنگ نخواهد گذاشت ولی هدف اینه که مانند جنگ اول خلیج فارس کشورهای دیگه علاوه بر29 کشور دیگه ناتو هم حضور پیدا خواهند و بر روی تعداد جنگنده ها تاثیر خواهند گذاشت همین طور که در این جنگ همه کشورهای عضو ناتو شرکتی در جنگ نداشتند،به کشورهای شرکت کننده در انتهای تایپیک پایینی که لینکش رو آوردم توجه کنید تا متوجه منظورم بشید. http://jangaavaran.ir/%D8%B9%D9%85%D9%84%DB%8C%D8%A7%D8%AA-%D8%B7%D9%88%D9%81%D8%A7%D9%86-%D8%B5%D8%AD%D8%B1%D8%A7-%D8%AC%D9%86%DA%AF-%D8%A7%D9%88%D9%84-%D8%AE%D9%84%DB%8C%D8%AC-%D9%81%D8%A7%D8%B1%D8%B3/ https://en.wikipedia.org/wiki/Honduran_Air_Force ما برای مقابله با جنگنده های ناتو که ریاست اون رو آمریکا به عهده داره فعلا 2 گزینه در اختیار داریم 1-بخش موشکی 2-بخش پدافند در بخش موشکی موشک های ما چه از نوع راکت های هدایت شونده مانند زلزال ها و چه از نوع بالستیک و چه از نوع کروز سوپرسونیک و هایپرسونیک که متاسفانه فاقد اونیم باید 4 ویژگی مهم داشته باشند از 75 تا 2000 کیلومتر باید اولا سوخت جامد باشند ثانیا دارای خطای زیر 10 متر یا 5 متر باشند ثالثا بتونند از سد ضدموشک هایی مثل پاتریوت 3 و تاد و حتی اس 400 هایی که در برخی کشورهای عربی صاحب پایگاه های آمریکایی قراره وارد بکنند بتونند عبور کنند (البته برای موشک های کروز سوپر سونیک عبور از توپ هایی مانند نمونه زمین پایه فالانکس وبعضی از جنگده ها مانند میگ 31 بی ام و مقابله با جنگ الکترونیک و همچنین دوش پرتاب هایی مثل سام 24 نیز مطرح میباشد) و در آخر سنگر شکن باشند تا در مقابل شلترهای محکم مجبور نشیم از چند موشک استفاده کنیم که هزینه ها رو بالا ببریم. علاوه براین میتونیم موشک هامون رو به کلاهک های ضد باند مجهز کنیم تا زمان لازم برای زدن این پایگاه ها به ما داده بشه وهمچنین بعضی از موشک ها رو مانند زلزال بارشی دارای کلاهک بارانی بکنیم برای زدن جنگنده ها در هنگام تاکسی شدن یادم بود در مصاحبه ای سردار حاجی زاده گفته بودند که ما موشک های مخصوص برای زدن پایگاه های آمریکایی داریم(البته دنبال لینک مصاحبش هر چی گشتم متاسفانه پیداش نکردم ولی قبلاآ چنین حرفی رو از ایشون خونده بودم) اگر این حرف درست باشه که ان شاالله درست خواهد بود متاسفانه ما نمیتونیم قبل از حمله آمریکایی ها از این نوع موشک ها استفاده ای بکنیم چون در این صورت شروع کننده جنگ خواهیم بود و حتی اگر کشورهایی مثل چین و روسیه بخواهند بازم تکرار میکنم اگر بخواهند طرف ما رو حداقل در حد یک لفظ بگیرند امکان این کار برای اونها وجود نخواهد داشت شروع حمله آمریکایی ها به 2 صورت خواهد بود 1- حمله با موشک های کروز بر علیه پادگان ها و مراکز مهم کشوری.که در این صورت ما احتیاج داریم اولا رادارهایی بسازیم که بتونه موشک های کروز با rcs پایین رو شناسایی کنه و دوما بتونیم با موشک های کروز شلیک شده مقابله کنه که در این صورت ما هم میتونیم در کنار مقابله با این موشک ها موشک های خودمون رو به سمت پایگاه های هایی آمریکا و ناتو شلیک کرده و این پایگاه ها رو نابود کنیم البته به شرط داشتن 4 ویژگی هایی بالا. البته به قول یکی از بزرگواران احتمال داره آمریکا برخلاف جنگ های قبلیش بخواد از موشک های کروز هایپرسونیک و یا حتی موشک های مثل mgm140 یا هیماریس بر علیه مواظع دفاعی ما استفاده کنه بماند که برد این موشک ها(منظورم کروزهای هایپر سونیک و سوپرسونیک نیست) در بیشترین حالت 300 کلومتر بوده ولی با این موشک ها میتوانند از طریق پاکستان،کویت،عراق،افغانستان و ...مواضع نظامی ایران در نزدیک های مرز رو مورد اصابت قرادهند http://jangaavaran.ir/%D9%85%D9%88%D8%B4%DA%A9-%D8%B2%D9%85%DB%8C%D9%86-%D8%A8%D9%87-%D8%B2%D9%85%DB%8C%D9%86-%D8%A7%D9%85-%D8%AC%DB%8C-%D8%A7%D9%85-140-atacms/ http://jangaavaran.ir/%d8%b1%d8%a7%da%a9%d8%aa-%d8%a7%d9%86%d8%af%d8%a7%d8%b2-%d8%a7%d9%85142-%d9%87%db%8c%d9%85%d8%a7%d8%b1%db%8c%d8%b3/ http://jangaavaran.ir/%D9%85%D9%88%D8%B4%DA%A9-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%A8%D8%A7%D9%84%D8%B3%D8%AA%DB%8C%DA%A9-%D8%B3%D8%A7%D8%AE%D8%AA-%D8%A7%D9%85%D8%B1%DB%8C%DA%A9%D8%A7/ 2- استفاده از روشهایی برای نابودی پدافند روش هایی که امریکایی ها میتوانند بر علیه پدافند ما استفاده کنند عبارتند از: 2.1-استفاده از جنگنده ها،پهپادهاو بمب افکن های رادارگریز 2.2-استفاده از جنگ الکترونیک به وسیله هواپیماهای جنگ الکترونیک،پهپادهای جنگ الکترونیک و جنگنده های جنگ الکترونیک. 2.3-موشک های کروز سوپرسونیک ضد رادار در تعداد بالا 2.4-موشک های کروز هایپرسونیک که میتونند نوع ضد رادار اون رو بسازند http://gadgetnews.net/188170/ 2.5-ریز پهپادها که این ریزپهپادها داری rcs جنگنده های نسل 4 میباشد و به راحتی میتواند باعث اشباع رادارها شود https://www.aparat.com/v/9IiYf/ 2.6-استفاده از موشک های بالستیک بر علیه رادارهای ثابت مثل رادارهای پیش اخطار که البته بالاعرض شد با دقت ترینش دارای برد 300 کیلومتره که آمریکایی ها میتونند با آن رادارهای ثابت ایران نزدیک مرز را شکار کنند(دقیقا نمیدونم چنین رادارهایی نزدیک مرز وجود داره یانه.ممنون میشم دوستان مطلع در این مورد اگر اطلاعاتی دارند اینجا به اشتراک بگذارند) 2.7-استفاده از طعمه های پرنده http://jangaavaran.ir/%D8%B7%D8%B9%D9%85%D9%87-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D9%BE%D8%B1%D9%86%D8%AF%D9%87/ دکوهای mald https://www.aparat.com/v/Gwq2i 2.8-پهپادهای انتحاری دشمن ما میتونه از بعضی از این روش ها یا حتی همه روش ها به صورت هم زمان استفاده کند.پیدا کردن راه حل برای مقابله با این روش ها میتواند حمله دشمن برای نابودی بخش پدافند و بعد در اختیار گرفتن آسمان رو از بین ببرد آسمانی که اگر از دست برود شلیک موشک های ما رو با سختی مواجه میکند در حالی که آنها طرحی رو دارند برای سوار کردن پاتریوت 3 بر روی جنگنده ها که به محض شلیک و حتی بعد ازشلیک موشک ها تا ارتفاع 15 کیلومتر میتونه بر علیه موشک های ما استفاده بشه و حتی در صورت داشتن 200 جنگنده سوخو 30 سری sm با از دست رفتن آسمان و مخصوصا استفاده از تعداد زیادی جنگنده های ناتو این جنگنده ها فقط میتونند باعث نابودی تعداد اندکی از این جنگنده ها شوند. ما باید به سرعت روی روش هایی برای اولا پیدا کردن کروزهایی با rcs پایین و بعد انهدام اونها و بعد انهدام کروزهای هایپرسونیک،بالستیک ها،روش هایی برای پیدا کردن ریز پهپادها که rcsبسیار پایینی دارند و تعدا بسیار بالایی دارند، مقاومت در برابر جنگ الکترونیک،همچنین پیدا کردن پهپادها و جنگنده ها و بمب افکن های نسل 5 که البته خداروشکر تو این زمینه کارهای خوبی شده، انهدام طعمه های پرنده و پهپادهای انتحاری کار کنیم. در صورتی که ما بتوانیم با این روش ها مقابله کنیم میتوانیم با بخش موشکی با شرط داشتن ویژگی هایی که در ابتدا گفتم پایگاه های آمریکا و ناتو رو از بین ببریم پس بهتر است از الان بر روی موشک هایی با اون ویژگی ها کا رکنیم گرچه جناب حاجی زاده گفتند ما صاحب موشک های مخصوص یرای نابودی پایگا های دشمن هستیم که ان شاالله صاحب اونها خواهیم بود اما کارهایی که به شخصه به ذهن بنده میرسه و ما باید روی آن تمرکز کنیم تا بتوانیم با این روش ها مقابله کنیم بیشترین موردی که در 8 گزینه بالا ذکر کردم استفاده دشمن از پهپادها بود.استفاده از پهپادهای رادارگریز،پهپادهای جنگ الکترونیک،ریزپهپادها،طعمه های پرنده(البته همش پهپاد نیست) و پهپادهای انتحاری. برای نابودی پهپاد هایی که بالا گفتم و حتی موشک های کروز که rcs پایین دارند تمرکز ما باید بر روی رادارها و ضدموشک ها باشد در بخش رادار کارهای خوبی شده نمونش رادار قدیر که در تایپیک مقاله تام کوپر در مورد پدافند هوایی ایران اماراتی ها ادعای شناسایی اف 22 های آمریکا رو با ساخت راداری مشابه رادار قدیر با نام Rannen کردند.البته با این رادار امکان شناسایی بمب افکن های رادارگریز،جنگنده های رادارگریز و پهپادهای رادار گریز، نیز امکان پذیر خواهد بود.ذکر این نکته لازمه که رادار قدیر برای زمان صلح استفاده میشه و برای باقی موندن در زمان جنگ باید به شدت محافظت بشه. http://www.military.ir/forums/topic/30098-%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%84%D9%87-%D8%AA%D8%A7%D9%85-%DA%A9%D9%88%D9%BE%D8%B1-%D8%AF%D8%B1-%D9%85%D9%88%D8%B1%D8%AF-%D9%BE%D8%AF%D8%A7%D9%81%D9%86%D8%AF-%D9%87%D9%88%D8%A7%DB%8C%DB%8C-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D8%AF%D8%B1-4-%D8%A8%D8%AE%D8%B4/?do=findComment&comment=512277 حرف جناب ناصر که جاشون تو این سایت واقعا خالیه در مورد oth بودن رادار قدیر http://www.military.ir/forums/topic/27755-%25d8%25b1%25d8%25a7%25d8%25af%25d8%25a7%25d8%25b1-1100-%25da%25a9%25db%258c%25d9%2584%25d9%2588%25d9%2585%25d8%25aa%25d8%25b1%25db%258c-%25c2%25ab%25d9%2582%25d8%25af%25db%258c%25d8%25b1%25c2%25bb-%25d8%25b3%25d9%25be%25d8%25a7%25d9%2587%25d8%258c-%25d9%2588%25db%258c%25da%2598%25da%25af%25db%258c%25e2%2580%258c%25d9%2587%25d8%25a7%25d8%258c-%25d8%25aa%25d8%25ad%25d9%2584%25db%258c%25d9%2584%25e2%2580%258c/?do=findComment&comment=458604 در بخش ضد موشک ها ما دارای توپ سعیرکه چند وقت پیش ویدیوئی از این توپ که یکی از موشک های کروز حمله کننده ها به خاک سوریه رو شکار کرده بود رو پخش کردند،توپ مصباح1،موشک سوم خرداد و رعد2، موشک تور ام 1که ای کاش میتونستیم یک کپی(هر چند غیر فانونی) از این موشک بگیریم و بر اساس تجارب این کار یک سیستم بومی مثل hq17 چینی ها ایجاد کنیم، موشک صیاد2،صیاد3،اس 300 ها و صیاد 4( امیدوارم به محض تکمیل صددرصدی که چند وقته پیش گفته شد تکمیل شده سریعترتولید انبوه بشه البته نه با لانچر 2 تایی) هستیم.تولید انبوه این موشک ها به ما دربرخورد با موشک های کروز سوپرسونیک و پهپادها به جز ریزپهپادها و پهپادهای دکوی کمک خواهد کرد همین طور هم لود سریع آنها هم برای مقابله با این طرح ها و هم مقابله با جنگنده های ناتو میتونه مفید واقع بشه.ریز پهپادها و پهپادهای دکوی به این علت که ریزپهپادها در تعداد بسیار زیاد به پدافند حمله میکنند و حتی توپ هایی مثل مصباح 1 و یا حتی نوع زمین پایه فالانکس ها(که اگردر ایران ساخته بشه)در تعدا کم(منظورم در تعدا 1 یا 2 تاست) نمیتونند کاملا باهاشون مقابله به مثل کنند و در تعدا بالا هم در صورت افزایش جنگنده های حامل این ریز پهپادها باز هم همه انها منهدم نخواهند شد و باید به محض شناساییشون از روش های دیگری مانند جمرهای gps و ...هم برای متوقف کردنشون استفاده کنیم. برای پهپادهای دکوی از طعمه های پرنده هم باید ازاخلال گرهای ضد پهپاد استفاده کرد چون کار پهپادهای دکوی شناسایی پدافند میباشد.همچنین برخورد با موشک های دکوی مانند mald و... کمی پیچیده تر میباشد شناسایی این موشک ها باید به عهده اپتیک ها و مخصوصا رادارهای sar که توسط جنگنده ها و پهپادها مخصوصا پهپادهای ردارگریز برای عدم شناسایی اونها توسط جنگنده های حامل این موشک ها انجام بگیره چون این دکوی ها کارشان فریب رادارهای پدافند میباشد و نابودی اونها باید به عهده پدافندهای کوتاه برد باشد https://www.farsnews.com/news/13951005001346/ به علاوه با وجود اس 400 که پیشنهاد فروشش به ما داده شد و متاسفانه نپذیرفتیم میتوانیم در صورت واکنش مناسب با موشک های هایپرسونیک با سرعت 8 ماخ و همچنین موشک های mgm140 و هیماریس درگیر بشیم البته اگر این موشک ها در تعدا بالا شلیک شوند قابلیت غلبه بر اس 400 رو دارند که در این صورت ما نیز به تعداد بالایی از این سامانه احتیاج خواهیم داشت همین طور اگر رادارهای سامانه صیاد 4 بتونه با توجه به سرعت بالای موشک های بالستیک محاسبات لازم برای هدایت موشک برای زدن بالستیک رو انجام بده که البته این کار به عهده سامانه هدایت راداره و همچنین موشک بالستیک دشمن اگر دارای بدنه کم بازتاب رارادی باشه و رادار سامانه صیاد 4 بتونه اون رو شناسایی کنه سامانه خوبی برای شکار بالستیک ها خواهیم داشت البته این پدافندها به جز توپ ها وتور ام 1 که خریداری شده بقیه دارای قیمت بالاتری هستند و ما میتونیم با خرید پانتسیر s1و2 و تورام1 های بیشتر و تور ام 2 ها و حتی hq17و skydragon12سامانه های ارزان تری داشته باشیم همچنین ما میتونستیم یک سامانه پانتسیر s1 رو از سوریه وارد کنیم و از آن کپی بگیریم یک چالش دیگه که برای پدافند وجود داره بمب های ماهواره ای مانند sdb و jdam هست که این بمب ها درتعداد بالا واقعا چالشند برای مقابله با آنها میتوان از پانتسیر اس 1 که متاسفانه فاقدشیم و جمرهای gps برعلیه این بمب ها استفاده کرد بماند که آمریکا در نظر دارد ازهدایت gps ضد اختلال خود در سال 2022 رونمایی کند که برای مقابله با این کار آمریکایی باید آماده باشیم https://cdn.mashreghnews.ir/old/files/fa/news/1393/11/4/875517_176.jpg جای خالی سامانه ای مثل سلاح لیزری ضد پهپادی شرکت ریتون برای نبودی پهپادها و همچنین رادارهای lpi و موشک 9m96e که بر علیه موشک های ضد رادا استفاده میشود واقعا تو بخش پدافندی ما حس میشه. http://digiato.com/article/2017/11/01/%D9%85%D8%B9%D8%B1%D9%81%DB%8C-%D9%BE%D9%84%D8%AA%D9%81%D8%B1%D9%85-%D8%B6%D8%AF-%D9%BE%D9%87%D9%BE%D8%A7%D8%AF-%DA%A9%D9%85%D9%BE%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D8%B1%DB%8C%D8%AA%D9%88%D9%86-%D9%85%D8%AC%D9%87/ یک راه دیگر برای مقابله با جنگنده های ناتو به ذهن حقیر میرسه اینه که ما میتوانیم با داشتن نیروی هوایی در سطح روسیه و چین(منظور از لحاظ تعداده نه نوع جنگنده ها،یعنی اینه که به طور مثال مثل چین بیش از 1000 تا جنگنده داشته باشیم ولی به پیشرفتگی جنگنده های آمریکا) سعی در مقابله با نیروی هوایی عظیم ناتو بکنیم داشتن این نیروی هوایی عظیم هم میتونه به داشتن آسمان امن در مقابل انبوه جنگنده های آنها کمک بکند و همچنین برای مقابله با بعضی از روش های 8 گزینه بالا نیز کاربرد داشته باشه به طور مثال میتوان با جنگده ها،پهپادها و هواپیماهای جنگ الکترونیک به شرط قدرت برابری با پارازیت های اونها مفید واقع بشه.همچنین برای نابودی هواپیماها و پهپادها و بمب افکن های رادار گریز به شرط داشتن رادار قدرتمند برای پیدا کردنشون یک گزینه عالی خواهد بود.به علاوه برای نابودی پهپادهای انتحاری و طعمه های پرنده و همچنین برای مقابله با موشک های کروزسوپرسونیک(به شرط داشتن جنگنده مخصوص این کار مانند میگ 31 بی ام) یک گزینه عالی به شمار می اید.البته این کارانجام نشده به همین علت من در ابتدای نظریاتم به وجود 2 بخش موشکی و پدافند که در کشور ما وجو دارد تاکید کردم هم چنین این روش نیاز به بودجه نظامی بالا داره و همچنین ارتباط گیری با کشورهایی مانند چین و روسیه برای خرید جنگنده های مورد نیازداره (که با خروج آمریکا از برجام و برگشت تحریم ها این مورد نسبت به قبل کم رنگ تر میشود) و همچنین احتیاج مبرم به کار کردن بر روی جنگنده های مورد نیاز خودمون با توجه به اینکه این کار پیچیدگیه بالا و بودجه بالا چه برای ساخت و چه برای نگه داری جنگنده ها و همچنین یک برنامه ریزی 20 تا 30 ساله یا شایدم بیشتر داره ولی باید بر روی آن کار کرد. https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_active_Russian_military_aircraft https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_active_People%27s_Liberation_Army_aircraft ما دشمن هایی مثل ناتو،ائتلاف عربی که در یمن مشغول جنگ با انصارالله است،اسرائیل و گروه های تروریستی مانند پژاک،داعش و ... رو داریم ما میتونیم با تقویت بخش هوایی،تقویت روز افزون پدافند، و ایجاد 4 شرط برای بخش موشکی با نیروی هوایی ناتو،کشورهای عربی و اسرائیل و حتی روش های مقابله اونها با پدافند و حمله به پایگاه های نظامی ما مقابله کنیم و همچنین با داشتن این نیروی هوایی عظیم ضربات مهلکی رو به بدنه گروه های تروریستی که در شمال غرب کشور،جنوب شرق کشور و تازگی داعش که در افغانستان داره رشد میکنه وارد کنیم پ.ن:روش هایی که حقیر برای سرکوب پدافند توسط آمریکایی ها عنوان کردم توسط خود ما نیز برای نابودی پدافند موشکی امریکا و ناتو و حتی کشورهای عربی نیز میتواند مورد استفاده قرار بگیرد پ.ن2:اینهایی که گفتم نظرات و ایده های شخصی من بود امیدوارم دوستان نیز با دادن ایده هاشون باعث بشند به یک جمع بندی عالی برسیم

بخش دوم کامپوزیت الیاف کربن مقدمه کامپوزیت ها ترکیباتی هستند که حداقل از ترکیب دو ماده مختلف به وجود می آیند تا در کنار هم باعث ایجاد خواصی بشوند که متفاوت از خواص هر کدام از اجزای سازنده اش است. هر کامپوزیتی از دو بخش تشکیل میشود: ماتریکس و تقویت کننده. ماتریکس یا زمینه بخش بزرگ کامپوزیت را شامل می شود و تقویت کننده به مقدار کمی برای تغییر(بهبود) خواص ماتریکس با روش های متنوعی به آن اضافه می شود. تقویت کننده ها امروزه معمولا الیاف هستند. کامپوزیت ها بر اساس ماتریکسشان به سه دسته پایه فلزی، سرامیکی و پلیمری تقسیم می شوند. کامپوزیت ها با زمینه پلیمری معمولا رایجترند و رزین های پایه پلیمری به عنوان زمینه و انواع مختلفی از الیاف مثل الیاف کربن، آرامیدها و الیاف شیشه به عنوان تقویت کننده به کار برده می شوند. کامپوزیت ها با زمینه فلزی بیشتر در صنعت خودروسازی کاربرد دارند و آلومینیوم به عنوان زمینه و فیبرهایی از قبیل سیلکون کاربید به عنوان تقویت کننده استفاده می شوند. کامپوزیت ها زمینه سرامیکی بیشتر برای محیط ها با دمای بسیار بالا ( خروجی موتورها) کاربرد دارند و از سرامیک به عنوان زمینه و از الیاف کوتاه یا موادی مثل نیترید بور به عنوان تقویت کننده استفاده می شود[1]. کامپوزیت ها با زمینه پلیمری: سیستم های رزینی از قبیل اپوکسی ها و یا پلی استرها به دلیل خواص مکانیکی پایینتر مثلا نسبت به فلزات به تنهایی استفاده کمی در تولیدات مختلف دارند اما این توانایی را دارند که در فرم های پیچیده شکل بگیرند. موادی از قبیل شیشه، آرامید و بورون دارای مقاومت فشاری و کششی بالایی هستند اما در حالت جامد(solid form) این ویژگی ها نمایان نمی شوند این به این خاطر هست هنگام تنش، ترک های سطحی تصادفی سبب می شود هر ماده ای پایین تر از نقطه تئوری شکستش(breaking point) ترک بردارد و از بین برود. برای حل این مشکل مواد به شکل الیاف تولید می شوند بنابراین اگر چه ترک های سطحی یکسانی ایجاد می شود اما این ترکها در تعداد کمی از الیاف محصور میشوند و قدرت واقعی ماده به قدرت نظری اش نزدیک می شود. بنابراین یک دسته از الیاف ماده عملکرد بهتری از ماده (نسبت به صورتهای دیگر ماده) را نشان می دهند. با این حال الیاف فقط در جهت طول (و نه عرض) خود مقاومت کششی قوی نشان می دهند، مثل یک طناب معمولی. وقتی سیستم های رزینی با تقویت کننده هایی از قبیل فیبر کربن و شیشیه ترکیب می شوند خواص منحصر به فردی را به نمایش میگذارند. زمینه رزین بین تک تک الیاف لود شده و کامپوزیت الیاف مورد نظر را شکل داده و الیاف را از آسیب های ناشی از ضربه و سایش محافظت می کند. استحکام بالا، سختی، سهولت شکل دادن و ساخت اشکال پیچیده ، مقاومت بالا در برابر عوامل محیطی در کنار چگالی پایین، کامپوزیت ها را به مواد کاربردی بی بدیلی در صنایع مختلف تبدبل کرده است[1,2]. خصوصیات یک کامپوزیت حد واسط بین خصوصیات زمینه و تقویت کننده هست خصوصیات کامپوزیت با چهار عامل زیر تعیین می شود 1-خصوصیات الیاف 2- خصوصیات رزین 3- نسبت الیاف به رزین در کامپوزیت 4-ژئومتری(هندسه) و جهت گیری الیاف در کامپوزیت هر کامپوزیتی باید در برابر 4 عامل کشش، تراکم، خمیدگی و shearing مقاومت کند[1]. کشش(Tension): پاسخ کامپوزیت به کشش بیشتر وابسته به سختی کششی و مقاومت الیاف در برابر کشش هست. تراکم(Compression): چسبندگی و سفتی رزین عامل کلیدی هست. نقش رزین نگه داشتن الیاف مثل ستون راست و مانع از خمشدگی آنهاست. Shear: باعث ایجاد لغزش در صفحات مجاور می شود. رزین نقش اصلی را دارد و باعث انتقال تنش در سراسر کامپوزیت می شود. برای مقابله با این تنش رزین باید چسبندگی خوبی با الیاف تقویت کننده داشته باشد. این تنش جهت بررسی کامپوزیت های چند لایه مورد بررسی قرار میگیرد. خمیدگی (flexure): ترکیبی از سه عامل بالا هست پس هم رزین و هم الیاف نقش کلیدی دارند. استحکام و مدول بالای فیبرهای کربن سبب شده تا از آن به عنوان تقویت کننده برای پلیمرها، فلزات، کربن ها، سرامیک ها استفاده شود. تقویت کننده کاربردی به پیوند قوی بین تقویت کننده و ماتریکس مخصوصا برای الیاف کوتاه نیاز دارد. برای کامپوزیت های یک جهته ( الیاف همگی در یک راستا) استحکام کششی طولی مستقل از پیوند بین فیبر و زمینه هست، اما استحکام کششی عرضی و قدرت خمشی(برای خم شدن در جهات طولی و عرضی) با افزایش پیوند بین فیبر و زمینه افزایش پیدا می کند. باید در نظر داشت که افزایش بیش از حد پیوند بین فیبر و زمینه باعث شکنندگی کامپوزیت می شود. مکانیسم پیوند بین فیبر و زمینه شامل پیوندهای شیمیایی( "احتمالا منظور پیوندهای کوولانسی هست"، مترجم)، پیوندهای واندروالس و در هم تنیدگی(interlocking) مکانیکی هست. پیونهای شیمیایی را می توان با اصلاح شیمیایی الیاف و یا با عملیات سایزینگ( پوشش دهی الیاف) افزایش داد[2]. استحکام کششی کامپوزیت الیاف کربن در مقایسه با سایر ترکیبات[1]: مدول کششی کامپوزیت الیاف کربن در مقایسه با سایر ترکیبات: کامپوزیت الیاف کربن در صنایع نظامی: کاربردهای بسیار متنوعی برای کامپوزیت الیاف کربن می توان در نظر گرفت که بدلیل سبکی جایگاه بسیار ویژه ای در صنایع نظامی دارند. بتن مسلح، بال و بدنه هواپیماهای تجاری و نظامی ، کوادکوپترها، پره های توربین های بادی و ... که به چند مورد بصورت مختصر در ادامه پرداخته میشود.لازم هست به نکته ای اشاره شود، بر خلاف تصور عامه الیاف کربن به دلیل استحکام پایین در برابر ضربه( جدول پست قبل high Impact strength) به تنهایی نمی توانند در جلیقه های ضد گلوله مورد استفاده قرار بگیرند. برای ضربه گیری از الیاف آرامیدی به ویژه کولار( تنها و یا همراه ترکیبات مختلف) استفاده می شود. هلمت های آینده: در آزمایش موفقیت آمیزی که در آمریکا انجام گرفته از فیبر کربن(AS4) با زمینه پلی فنیلن سولفید (PPS) به عنوان پوسته خارجی و از الیاف آرامیدی کولار49 به عنوان پوسته بالستیکی((ballistic shell استفاده شده و نتایج رضایت بخشی بدست آمده است[3]. رزم ناوها و کشتی ها: کشتی M80 Stiletto بزرگترین کشتی هست که تماما از مواد کامپوزیتی بسیار پیشرفته توسط نیروی دریایی ایالات متحده و با هدف انتقال نیروهای ویژه در سریعترین زمان ممکن توسعه یافته هست. بدنه اصلی بیشتر از الیاف کربن ساخته شده و باعث کاهش وزن کشتی به 45 تن شده است و قادر هست با سرعت 60 نات تا محدوده 900 کیلومتری به صورت فول لود (20تن) حرکت کند[4]. شفت با کاربردهای متنوع و لوله تفنگ: نتیجه گیری: بر حسب نیاز و تقاضای صنایع مختلف کامپوزیت ها با ویژگی های متنوعی سنتز شده اند که از این میان کامپوزیت الیاف کربن به دلیل خواص منحصر به فردی که دارند نسبت به بقیه کامپوزیت ها در صنایع نظامی، آینده بسیار پرکاربردی خواهند داشت. منابع: 1. Guide of composites 2. Carbon fiber composites, Deborah D.L. Chung 3. https://www.compositesworld.com/articles/future-combat-helmet-promising-prototype 4. https://www.compositestoday.com/category/military پی نوشت: مطالب ارایه شده ترجمه صرف نیستند. ادامه دارد...

سامانه های جدید جنگ الکترونیک برای کوروت های کلاس سار-6 نیروی دریایی رژیم عبری تل آویو : ( 7 اوت 2018) ، شرکت البیت سیستمز اسراییل ، اعلام نمود که قراردادی را با وزارت دفاع اسراییل (IMOD) به ارزش 85 میلیون دلار منعقد نموده تا سخت افزارهای جنگ الکترونیک پیشرفته ای را برای شناورهای رزمی سار-6 نیروی دریایی این رژیم فراهم نماید . انعقاد این قرارداد ، موجب خواهد شد تا البیت سیستمز ، سامانه های جنگ الکترونیک ویژه ای ، شامل گیرنده های جدید دیجیتال ، سامانه های پیشرفته پردازش سیگنال و همچنین ابزارهای تجزیه و تحلیل سیگنالی مدرن ، که همگی از مزیت " معماری باز " بهره برده و می توانند با تهدیدات فعلی و آینده مقابله نمایند را برای شناورهای این کلاس فراهم نماید . به گفته آگاهان ، این قرارداد می بایست در یک بازه زمانی 10 ساله ، اجرایی گردد . به اعتقاد تحلیلگران نظامی ، فناوری های مورد استفاده در این سخت افزارها ، با همکاری نزدیک میان اداره توسعه تسلیحات و زیرساختهای فنی وزارت دفاع ، نیروی دریایی رژیم عبری و البیت سیستمز توسعه یافته است و پس از اتمام موفقیت آمیز آزمایشات فشرده میدانی ، قرارداد فوق میان دوطرف امضاء گردید. پس از طی فرآیندهای فوق ، البیت سیستمز موظف خواهد بود تا تمامی شناورهای رزمی نیروی دریایی اسراییل از جمله کوروت های کلاس سار-6 را به این فناوری پیشرفته مسلح نماید . ادگار مایمون ، جانشین مدیرعامل و رییس دپارتمان سامانه های جنگ الکترونیک و جاسوسی الکترونیکی البیت سیستمزدر این زمینه می گوید : " برای البیت سیستمز ، مزیت بزرگی است که نیروی دریایی اسراییل این شرکت رابرای تامین سامانه های جنگ الکترونیک خود برگزیده است و یقیناً شرکت ما برای تامین فناوری مورد نیاز که می بایست توانایی نیروی دریایی را برای انجام ماموریتهای پیچیده رزمی و همچنین حفظ حداکثر پوشش ایمنی برای شناورهای موجود افزایش دهد ، حداکثر کوشش را بعمل خواهد آورد . سابقه البیت سیستمز در تامین این سامانه ها برای IDF در زمین ، هوا و دریا ، مصداق این تلاش است " نیروی دریایی رژیم عبری ، چهارفروند کوروت کلاس سار-6 را در اختیار دارد که از سال 2015 وارد سازمان رزم این نیرو شده است . طراحی این کلاس شناور ، براساس الگوی شناور آلمانی کلاس برونشویگ صورت گرفته ،اما در طراحی اسراییلی ، تغییرات زیادی از جمله تقویت پیکربندی شناور انجام پذیرفته است . صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9

رادار AN/TPS-75 در سوریه نیروهای آمریکایی در حال نصب رادار AN/TPS-75 - در پشت سر آنها یک هواپیمای ترابری C-17 دیده میشود. تصاویری از نیروهای آمریکایی که در شمال شرقی سوریه حضور دارند نشان میدهد آنها در حال احداث یک پایگاه هوایی نظامی هستند. این نیروهای تجهیزاتی همانند رادار AN/TPS-75 را در این پایگاه نصب کرده اند. رادار AN/TPS-75 یک رادار 3-بعدی قابل حمل از نوع آرایه فازی غیر فعال است. این رادار در نیروی هوایی ارتش آمریکا وظیفه کنترل هوایی و اخطاردهنده را دارد. این پایگاه هوایی در سوریه با توجه به نوع باند آن بیشتربه منظور فرود و برخواست هواپیماهای ترابری همچون C-17 استفاده خواهد شد. هواپیماهای ترابری C-17 از جمله هواگردهای مهم ارتش آمریکا در جابه جایی لجستیک مورد نیاز نیروهای مسقر در سوریه به حساب می آیند. این نمونه از رادار AN/TPS-75 بر روی خودروی تاکتیکی M1083 نصب شده است. هواپیمای C-17 در حال برخواست از باند فرودگاه نیروهای آمریکا در شمال شرقی سوریه

بسم الله............ نیروهای ائتلاف در حال تدارک برای حمله به زبید والدریهمی هستن و حتی بمباران این مناطق شروع شده این دو هفته تجهیزات ونیروهای تازه نفس به منطقه اعزام شده درباره کشتی های مورد حمله بر خلاف ادعای عربستان به نظر میرسه که نفتکش نبودن یکی از کشتیها در بندر مخا و توسط غواصان یمنی مورد حمله قرار گرفته که دهها کیلومتر باخطوط نبرد فاصله داره اگر نفتکش بودن تا حالا چندین چند بار با نمایش نفتکشهای آسیب دیده خودش رو یه بدبخت بیچاره مظلوم بی یاور و... معرفی میکرد ادوات منهدم شده ائتلاف در حملات حوثی ها تی 80 بی تر آر ام 60 به همراه چندین زرهپوش و..

  با سلام و تبریک میلاد حضرت قائم (عج)    برداشت بنده از فرموده شما به شکل هست که :    محاصره استالینگراد ، به نظرم زیاد امکان اجرایی شدن نداشت ، چرا که عقبه این شهر ( پشت به ولگا) کاملاً دست روسها بود و با توجه به  سیل کمکهای خارجی که از همین طریق برای تقویت ارتش سرخ  ارسال می شد ، حفظ این عقبه تقریباً به اولویت شماره یک  ارتش شوروی در آمده بود و آنها بیشترمنابع انسانی و تسلیحاتی خودشون را برای حفظ این عقبه راهبردی اختصاص دادند .    البته برتری لوفت وافه نسبی بود ، چرا که پایگاه های پشتیبانی و حتی فرودگاه های خط مقدم ، در فاصله دوری مستقر بودند . این مساله با رسیدن جنگنده های بریتانیایی و آمریکایی ( هاریکن / کورتیس p-40  و p-39) به دست ارتش شوروی ، مشکل تر هم شد . یک نمونه اش هم قول گورینگ به ارتش ششم برای پشتیبانی هوایی از آنها در زمان محاصره در داخل شهر بود که عملاً اجرایی نشد .    حتی اگر مسکو سقوط می کرد ، ( با توجه به نقشه ) ، حفظ استالینگراد بسیار مهمتر می نمود . وقتی خط لجستیکی قطع شود ، عملاً حفظ مسکو فایده ای نداشت . چون سیل واحدهای پانزر از گروه ارتشهای شمال و مرکز ( بعد از تصرف مسکو و تثبیت آن )  به گروه ارتشهای جنوب اعزام می شد و در آن موقع روسهامی بایست حداقل با 7 سپاه زرهی مقابله می کردند که نتیجه قبل از شروع کاملاً مشخص می بود .    اما بدلیل حفظ استالینگراد و جلوگیری از تصرف و تبدیل کردن آن به یک جنگ فرسایشی بدون انتها ، مسکو هم نجات پیدا کرد .    علاوه برآن ، باید به یاد داشت که هر چه خطوط لجستیکی طولانی تر شود ، به همان اندازه ارسال تدارکات ، جایگزین کردن تسلیحات منهدم شده ، اعزام نیروی انسانی کیفی و .... مشکل تر می شود . ناپلئون ، رومل ، پاوئولوس ، یاماشیتا  و یاماتو و در نهایت  شوارتسکف  این مساله رابخوبی تجربه کردند . 

  با سلام    در مورد خرمشهر که حرف زیاد هست و بگذریم    اما در مورد استالینگراد :   حداقل دو دلیل  تا حال حاضر برای بنده مشخص شده :   1- تصفیه حساب با استالین بر سر شهری که  به اسم استالین بود . ( بحثهای نژادی بر سر فرومایه بودن نژاد اسلاو و دشمنی عجیب با کمونیسم )    2-  موقعیت قرار گیری استالینگراد در مسیر شاهراه ارسال کمک به روسها      اینکه چرا هیتلر آنقدر به قفقاز علاقه مند بود و حتی مسیر واحدهای زرهی گروه ارتشهای مرکز را برای تصرف اوکراین به قیمت از دست دادن مسکو ، تغییر داد . یک مفهوم بسیار پراهمیت بود و آن ، توجه به " جنبه های اقتصادی جنگ " ( هم برای آلمان و هم برای اتحاد شوروی ) می بود .    با توجه به نقشه ، در صورت تصرف استالینگراد ، شریان ارتباطی روسها بسته می شد و بتدریج توان مقاومت برای ادامه نبرد با ورماخت کمتر می شد . به همین دلیل ، استالین ، تمام توان خودش را گذاشت برای اینکه  این شریان بسته نشود . چون راه ارتباطی دریای منجمد شمالی ، زیاد اطمینان بخش نبود و محدودیتهای زیادی برای کمک رسانی به روسها وجود داشت .    اگر استالینگراد تصرف و تثبیت می شد ، آن وقت استالین باید به پشت اورال عقب نشینی می کرد و تازه ، این هم زیاد قابل اطمینان نبود . در حقیقت استالینگراد ، نقطه عطف برای روس ها بود . یا باید عقب نشینی می کردند که در این صورت ، توان ادامه مقاومت از آنها سلب می شد و یا اینکه به هر قیمتی مقاومت می کردند که راه دوم برگزیده شد .

محتمل ترین راه حل روی میزه و چیزی نیست جز جامهای زهر...

یک چهارم طول وتر ( و نه عرض!) مربوط به مرکز آیرودینامیکی فرضی (و نه واقعی) یک ایرفویله و نه بال . برای بال اول وتر میانگین رو بدست میارن بعد بصورت فرضی ، مرکز آیرودینامیک اون رو در یک چهارم طول وتر میانگین فرض میکنن . نقطه ی راکد یا stagnation point فقط در لبه ی حمله قرار داره و نه لبه ی فرار. در زاویه حمله صفر ، این نقطه روی ابتدای خط وتر قرار داره و هر چی زاویه حمله بیشتر بشه این نقطه به زیر ایرفویل منتقل میشه نه به بالاش! جمله تناقض داره! چجور محیط دو بعدیه که طولش بینهایته !؟ خواص یک ایرفویل با یک بال بدون گرایش و بدون باریک شوندگی به دهانه ی بینهایت یکسانه ، برای همین به یک ایرفویل میگن بال با دهانه بینهایت Free stream میشه جریان آزاد و نه فراوزش ! فراوزش میشه upwash

اصلا چیزی به اسم جریان هوای موثر نداریم ! اون زاویه حمله موثره!! یک جریان آزاد داریم و یک جریان/باد نسبی . به زاویه بین خط وتر بال با جریان آزاد میگن زاویه حمله هندسی یا به اختصار همون زاویه حمله . به زاویه بین خط وتر با باد نسبی میگن زاویه حمله موثر یا زاویه حمله ایرفویل . به اختلاف این دو تا میگن زاویه حمله القایی . به عبارت دیگه زاویه حمله هندسی جمع بین زاویه حمله موثر و زاویه حمله القائیه و هرچی زاویه حمله القایی بیشتر بشه ، زاویه حمله هندسی بیشتر میشه ، نه کمتر!!! نمیدونم این ویرایشگر چه مرگشه! بقیه جملاتی رو که میخوام پاسخ بدم داخل آکلاد میزارم [[[ اما از انجایی که ساخت بال بیضی شکل دشوار است ، بنابراین میتوان از طرح های جایگزین دیگری استفاده نمود ( مانند طراحی ذوزنقه ای - طراحی مثلثی یا دلتا و غیره ) که به توزیع لیفت بیضی شکل نزدیک باشند . ]]] نمیتوان از طرح ((های)) دیگری استفاده کرد . نزدیک ترین طرح به توزیع لیفت بیضوی فقط بال ذوزنقه ای اون هم فقط با ضریب باریک شوندگی حدودا 0.25 تا 0.3 هست . بال دلتایی اصلا نمیتونه چیزی شبیه به توزیع لیفت بیضوی تولید کنه مگر به کمک کانارد که اون هم شرایطش بالکل فرق میکنه. [[[ از طرح های جایگزین میتوان به بال ذوزنقه ای شاهد 129 ، بال ذوزنقه ای پهپاد ایکس 47 - بال و دُم افقی اف 22 - دم افقی و بال اف 18 سوپر هورنت - بال ارکیو 170 - پهپاد بال پرنده ی صاعقه ی وطنی و غیره اشاره کرد . ]]] بال شاهد 129 کاملا مستطیلیه (rectangular) و اصلا نمیشه ذوزنقه ای به حسابش آورد ، بال ایکس 47 بی ، تقریبا تا انتها بدون باریک شوندگیه و میشه یچیزی بین مستطیلی و cranked به حسابش آورد. جمله ی بال آرکیو 170 هم مشکل داره ، بال در بال پرنده جدا نیست .