تصویر احتمالی از رادار نذیر https://www.instagram.com/p/BnRosQrh_bf/?utm_source=ig_share_sheet&igshid=1bzb8q9lxkc2s

ارتقاء مهاجم زمینی تجهیز زره پوشهای استرایکر مستقر در آلمان به جایگاه پایش از دور مسلح به جنگ افزار ضد زره جاولین برلین : ارتش ایالات متحده در نظردارد تا زره پوش های رزمی چرخدار استرایکر ، جمعی هنگ دوم سواره نظام مستقر در آلمان را به استاندارد ی جدید که شامل تجهیز تمامی سخت افزارهای موجود به یک جایگاه پایش از دور مسلح به سامانه ضد زره جاولین (CROWS-J) می گردد ، ارتقاء دهد . بنابر گزارش آژانش خبری Army Times ، محققان مرکز مدیریت تسلیحات پیاده نظام Picatinny Arsenal مستقردر نیوجرسی ، در حال تطبیق یک جایگاه تسلیحاتی پایش از دور به جای سامانه های قدیمی تر موجود بر روی زره پوش چرخدار استرایکر هستند که قرار است به سیستم ضد زره جاولین مسلح گردد . این پیکر بندی جدید برای استرایکر پس از تکمیل در خاک آمریکا ، به مرکز آماده سازی مشترک رزمایش ها (JMRC) مستقر در هوهنفلز (آلمان ) منتقل گردید تا در شرایط واقعی رزمی به بوته آزمایش قرار گیرد . این کیت جدید ارتقاء شامل یک جایگاه پایش از دور مسلح به جاولین است که بیشتر بعنوان یک سامانه دفاع از خود برای استرایکر مورد استفاده قرار می گیرد . مجموعه فوق که با شناسه CROWS-J شناسایی میشود ، ترکیبی از حسگرهای استاندارد و نرم افزار کنترل آتش است که وظیفه پشتیبانی از 4 جنگ افزار متفاوت را بر عهده داشته و بدلیل انعطاف پذیری قابل توجه میتواند روی بیشتر از 20 پیکربندی زرهی و همچنین به شکل ثابت مورد استفاده قرار گیرد . ویژگی اصلی نسخه جدید این سامانه تسلیحاتی ، مسلح شدن آن به موشک ضد زره FGM-148 جاولین در کنار یک قبضه تیربار کالیبر سنگین است که به خدمه اجازه می دهد تا از تمام توان موجود برای دفاع از خود دربرابر صورتبندی های پیاده ، بالگردها و زره پوشهای متخاصم استفاده نماید . این سیستم قابلیت بالایی را در اختیار خدمه می گذارد تا بدون خارج شدن از زره پوش ، اهداف را شناسایی و با آنها درگیر شوند . به گفته خبرگزاری Army Times ، در گذشته ، خدمه برای شلیک موشک ضد زره می بایست از خودروی زرهی خارج شده ، هدف را شناسایی و سپس مبادرت به شلیک نماید . طبق پیش بینی های صورت گرفته ، در مرحله نخست ، 86 سیستم به ارتش تحویل میشود و پس از تحویل کامل ، فرآیند ارتقاء از ابتدای سال 2020 آغاز خواهد شد که شامل مسلح کردن این زره پوشها به جاولین و جایگاه پایش از دور مسلح به تیربار میگردد. صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9

اوکراین ، منفذی در الگوی شرقی فناوری دفاع هوایی خرید رادارهای متحرک دفاع هوایی 3D توسط ایالات متحده از اوکراین کیف : براساس اطلاعات منتشر شده در وب سایت ImportGenius که داده های مربوط فعالیتهای واردات و صادرات را در اسکله های حمل نقل ثبت میکند ، یکی از فرماندهی های چند گانه ارتش ایالات متحده در روزهای اخیر مجموعه ای کامل از یک سامانه راداری 3 بُعدی را از اوکراین دریافت نمود . طبق مندرجات ثبت شده در این وبسایت ، مرکزفرماندهی ارتش ایالات متحده مستقردر اورلاندو ، قراردادی را به منظور دریافت یک سامانه راداری متحرک دفاع هوایی که باشناسه 36D6M1-1 شناسایی شده را از یک شرکت اوکراینی تحویل خواهد گرفت . این سامانه که یک سیستم نظارت راداری هوا- فضایی بشمارمیرود توسط مجموعه علمی و تولیدی Iskra اوکراین طراحی و تولید شده که به اعتقاد برخی ناظران ، بخشی از یک سیستم دفاع هوایی / ضد موشک پیشرفته خودکار بشمار می رود که برای شناسایی اهداف هوایی با قابلیت پرواز در ارتفاع پایین و همچنین در شرایط اختلال شدید و بار کاری بسیار زیاد (نظیر پایش ترافیک هوایی غیرنظامی ) مورد استفاده قرار می گیرد . با این حال ، برخی معتقدند که خرید یا دریافت این فناوری بیشتر برای تجزیه و تحلیل فناوری و آموزش پرسنل ارتش برای چگونگی مقابله با "نیروی دشمن " (opposing force ) صورت پذیرفته است. شایان ذکراست که در جریان انتقال این فناوری به ایالات متحده ، کارشکنی های بسیار قابل توجهی از سوی جناح طرفدار روسیه که در ساختار دولت اوکراین حضور دارند ، صورت پذیرفت ، تا جایی که یک شرکت رقیب در اوکراین ، در سال 2017 تلاش نمود تا با ایراد اتهامات جاسوسی صنعتی ، شرکت سازنده را وادار به توقف فروش این رادار به ایالات متحده نماید . این شرکت (KIT Ltd) براین سعی بود تا با استناد به دلیل پرداخت حق امتیاز ( پردات هزینه برای استفاده از اختراع ثبت شده ) ، تولید کننده اصلی را از این کار منصرف نماید .اما علی الظاهر مقامات شرکت تولید کننده رادار در جریان فرآیند تحقیق ، اثبات نمودند که شرکت مدعی ،یک مجموعه ساختگی از سوی مدیران سابق آن محسوب میشود و بنابر حکم دادگاه این ادعا بطور کامل رد شد . شرکت دولتی تحقیقاتی و تولیدی Iskra یکی از مشهورترین سازندگان رادارهای زمین پایه در اوکراین محسوب می گردد . پی نوشت : در دهه 90 میلادی ، ایالات متحده به همین ترتیب ، حداقل یک مجموعه کامل از سامانه اس-300 را با پیش بینی خرید آن سوی ایران ، سوریه ، عراق و لیبی از اوکراین تحویل گرفت و مجددا با پیش بینی ایجاد ارتباط میان شرکتهای ایرانی با طرفهای اوکراینی یا روسی برای انتقال یا همکاری برای توسعه فناوری رادارهای دفاع هوایی ، این مورد را در دستور کار خودش قرار داد ، باشد که پیش بینی های لازم در این زمینه صورت گیرد .. صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9

در یکی از تصاویر منتشر شده از کوثر(هواپیمای فاقد ریجستر کد)هواپیما به دو توپ ۲۰ میلیمتری مجهز شده در حالی که کوثر دارای ریحستر کد فاقد توپه! استفاده از HUD جدید و اجکشن سیت سریر در این نمونه مشخصه و اگر اویونیک های دیگر هم در این نمونه استفاده شده باشه معنیش اینه که مانند اف ۲۰ یک بخش از مخزن سوخت پشت کانوپی رو برداشتند تا فضای لازم بدست بیاد‌. اما اینکار به قیمت کاهش سوخت و به تبع اون کاهش برد هواپیما انجام میشه چراکه کوثر همانند تایگر شارک تک موتوره نیست و نمیتونه از فضای پشت ایراینتیک ها جهت قرارگیری مخازن سوخت استفاده کنه. F-5 E: F-20: یک نکته جالب دیگر اینکه یکی از اف ۵ اف های نهاجا یک توپ داره و دیگری دو توپ!

تایگر-2000، برخورد نزدیک از نوع تایوانی علیرغم تحلیل های متفاوت در خصوص جت کوثر ، شاید مرور برنامه نیروی هوایی تایوان برای ارتقاء جتهای اف-5 موجود در سازمان رزم این نیرو خالی از لطف نباشد : نمونه پروتوتایپ تایگر-2000 به رجیستر بدنه 5308 در تاسیسات تیانچین تایوان در اواسط دهه 90 میلادی ، یکی از برنامه های با اولویت بالای نیروی هوایی جمهوری چین ( تایوان ) امضاء یک توافقنامه مقدماتی با نورثروپ برای بروزرسانی جت خط مقدم خود برای مقابله با توانایی های رو به رشد نیروی هوایی خلق چین بشمار می آمد . اما این برنامه بدلایل سیاسی از جمله قوانین سخت گیرانه صادراتی ایالات متحده و عدم موفقیت شرکت وستینگهاوس برای کسب مجوز صدور کد نرم افزاری برای رادار AN/APG-66 ( مشابه رادار مورد استفاده در اف-16) و همچنین رابط کاربری موشکهای هوا به هوای فراتر از دید Sky Word TC-2 به ناکامی انجامید . نمونه کابین اولیه پیشنهادی برای تایگر-2000 با این حال ، در اواخر دهه 90 ( 1997) یک مدل از کابین ارتقاء یافته پیشنهادی در نمایشگاه هوا- فضای تایپه به نمایش گذاشته شد که از سوی صنعت هوا- فضای جمهوری چین با شناسه TIGER-2000 نامیده میشد . موشک هوا به هوای اسکای سورد -2 سه سال بعد ، یعنی در سال 2000 ، شرکت صنایع هوا-فضای تایوان یک پیکربندی کامل تایگر را با سریال 5308بعنوان نخستین نمونه ارتقاء کامل اف-5 های تایوانی به نیروی هوایی این کشور تحویل داد و نخستین پرواز ان در بیست و چهارم ژوئن 2002 صورت گرفت ، اما این برنامه با توجه به مشکلات پیش آمده در حوزه هایی نظیر سیم کشی هواپیما و همچنین پیشرانه ، دچار تاخیرهای پی درپی گردید . سمت راست : رادار APG-66 و سمت چپ : رادار GD-53 براساس اطلاعات موجود ، طیف متنوعی از بروزرسانی نظیر نصب نمایشگرهای MFD ، نمایشگرهای سربالا ( HUD) ، کنترل های هوتاس ، ارتقاء اویونیک ( براساس استاندارد MIL-STD-1553B که شامل ارتقاء رایانه ماموریت هواپیما ، سامانه های ناوبری INS/GPS و رادار GD-53 ، گیرنده های تشخیص دوست از دشمن و همچنین تسلیحات جدید شامل این برنامه میشد . اما برخلاف انتظارها ، برنامه TIGER 2000 ، بعلت هزینه های بسیار بالا جهت بازسازی کامل اویونیک ، سامانه کنترل آتش و عدم توجه و علاقه نیروی هوایی و در نهایت خرید جتهای جدید ، به بوته فراموشی سپرده شد . حالا سئوال این هست که آیا در این سالها با توجه به حساسیت کمتر کشورهایی نظیر تایوان ، احتمال دارد یک تبادل تجربه ای میان این دونیرو بصورت چراغ خاموش یا با واسطه طرف سوم صورت گرفته باشد ؟؟؟ آینده این را مشخص خواهد نمود . صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9 پی نوشت : یک ارتقاء تقریبا ناشناخته ، نمایشگرهای سربالای فالکون برای تایگرهای ترک نمایی دیگر از کابین F-5.2000 نیروی هوایی ترکیه

      دکترین هسته ای ضربه دوم      در دکترین جنگ هسته ای،  "قابلیت حمله دوم" به توانایی پاسخ قطعی یک کشور به یک حمله هسته ای، با حمله  تلافی جویانه هسته ای بر علیه مهاجم نامیده می شود.  داشتن چنین قابلیتی (و متقاعد کردن دشمن به وجود چنین قابلیتی) در دکترین بازدارندگی هسته ای لازم و ضروری است، از ان جا که ممکن است  طرف دیگر تلاش کند تا در یک جنگ هسته ای با یک "حمله بزرگ اولیه" (first  strike) بر علیه رقیب جنگ را به نفع خود تمام کند.      داشتن قابلیت های حمله- دوم با خطر حمله -اول هسته ای مقابله کرده و "عدم استفاده اولیه" از تسلیحات هسته ای را تضمین خواهد کرد. گر چه ممکن است یکی از طرفین قدرت پاسخ بازدارندگی کمتری باشد، اما معمولا قابلیت های حمله دوم متقابل و دوجانبه باعث شکل گیری دکترین دفاعی " تخریب  متقابل" (mutual assured destruction) می شود. قابلیت های حمله دوم را می توان با تحقق بخشیدن به  فرایند های fail-deadly   تقویت کرد. این فرایند ها خط قرمزی را تعیین می کند و اگر از این خط قرمز عبور شود  عواقب عبور را  تضمین می کنند. برای نمونه، این خط قرمز می تواند عدم حمله به یک  کشور متحد باشد. اگر طرف دیگری با حمله به متحد ما از این خط قرمز عبور کند،  عواقب از پیش تعیین شده برای این عمل به اجرا در خواهد امد. این عواقب از پیش تعیین شده، همچون یک حمله دوم هسته ای تلافی جویانه، می تواند طیف گسترده ای از پاسخ ها را در بر گیرد.           هدف حیاتی در حفظ قابلیت های حمله دوم، جلوگیری از موج اول حملات هسته ای در تخریب زرادخانه  های هسته ای یک ملت است تا اجازه حمله تلافی جویانه هسته ای را بدهد. استراتژی nuclear triad راهی برای گسترش دادن و تنوع بخشیدن به زرادخانه های هسته ای کشور ها است تا از قابلیت های حمله دوم اطمینان حاصل کنند. Nuclear triad از سه جزء  تشکیل شده است: اول بمباران های استراتژیک قدیمی، دوم موشک های بالستیک قاره پیما (ICBM)، سوم زیردریایی های با قابلیت شلیک موشک های بالستیک (SLBM). هدف از داشتن سه  گزینه مختلف در  استفاده از تسلیحات هسته ای این است تا مطمئن شویم که دشمن نمی تواند تمام زرادخانه های هسته ای شما را در حمله اول نابود کند و این سه راه ضربه دوم هسته ای را تضمین خواهد کرد و در نتیجه منجر به تضمین دکترین بازدارندگی هسته ای می شود.       زیردریایی های با قابلیت شلیک موشک های بالستیک گزینه مرسوم اما بسیار گران برای ضربه-دوم هسته ای هستند، و باید با یک روش مطمئن در تشخیص اینکه مهاجم کیست پشتیبانی شوند. استفاده از زیردریایی ها یک مشکل جدی را به دنبال دارد، زیرا در حمله تلافی جویانه یک زیردریایی، ممکن است کشور دیگری به اشتباه هدف قرار بگیرد و باعث وخیم تر شدن درگیری شود. با این وجود اجرای حمله دوم در بازداشتن از حمله اول ضروری است. کشورهای دارنده سلاح هسته ای این دکترین را هدف اولیه خود خود قرار می دهند تا رقیب خود را متقاعد کنند که حمله اول ارزش رو به رو شدن با حمله دوم را ندارد. چنین کشورهایی گزینه های متعددی  برای پرتاب کلاهک های هسته ای، گزینه های اماده ای برای سناریو های متنوع حمله هسته ای، روش های شلیک مختلفی در نقاط مختلف کشور و تاسیسات زیر زمینی شلیک که مخصوصا برای مقاوت در حملات هسته ای طراحی شده اند را دارا می باشند. برخی موشک های هسته ای  در نقاط مرزی مستقر شده اند تا مهاجمان را متقاعد کنند که حمله به این سایت ها احتمالا باعث وقوع جنگ هسته ای چند گانه خواهد شد.   Launch on warning (شلیک موشک های بالستیک هسته ای زمانی که هشداری از حمله هسته ای طرف مثابل دریافت شد و پاسخ در زمانی که هنوز موشک های طرف مقابل به مقصد نرسیده اند)  استراتژی مقابله به مثل تسلیحات هسته ای است که در طول جنگ سرد بین بلوک شرغ و بلوک غرب  مشهور شد. علاوه بر nuclear triad، ملت ها سیستم های  هشدار دهنده ای را به خدمت گرفتند که شلیک موشک های هسته ای به سمت انها را را تشخیص می داد. این سیستمها و تشخیص شلیک به انها اجازه می داد تا گزینه ها و قابلیت های  حمله دوم تلافی جویانه را قبل از اینکه حمله اول هدفی را مورد اصابت قرار دهد در دستور کار قرار گیرد. این گزینه نیز راه دیگری برای تقویت و استحکام بخشیدن  به قابلیت های حمله دوم و منصرف کردن از حمله اول هسته ای بود.   به خاطر دقت پایین نسل های اولیه موشک های بالستیک قاره پیما (و احتمالا موشک های بالستیک شلیک شده از زیردریایی ها)، حمله دوم تنها بر علیه اهداف بی دفاع، بسیار بزرگ و غیر نظامی مهم همچون شهر ها صورت می گرفت. نسل های بعدی موشک های بالستیک با دقت بهتر امکان حمله به اهداف نظامی مهم و تاسیسات نظامی تقویت شده را فراهم کرد.       Permiter-PTS     Permiter-PTS یا "دست مرده"، دکترین بازدارندگی هسته ای شوروی بود که طی ان اگر سرفرماندهی نیروها و یا سیستم کنترل موشک ها در یک حمله غافلگیرانه از بین می رفت، به صورت خودکار موشک ها را در یک حمله تلافی جویانه شلیک می کرد.   تاریخ  شکل گیری Permiter-PTS به 1974 بر می گردد، این دکترین  پاسخی به ترس شوروی از حملات ویران کننده هسته ای موشک های بالستیک شلیک شده از زیردریایی های امریکا بود. این دکترین در ژانویه 1985  با استقرار  سیلوهای پرتاب موشک های SS-17 در "یدروو" و کوستروما عملیاتی شد، هر کدام از سیلوها به ترتیب 100 و 150 مایل از طرف شمال غرب از مسکو فاصله داشتند. در صورت نابودی  لایه های چند گانه ارتباطی در حمله اولیه،  این سیستم با لایه های چند گانه اضافی ساخته شده بود. اجازه شلیک با رادیو VHD، با فرستنده هایی که در اعماق زمین دفن شده بود، به انها ارسال می شد. توسعه این سات در طول سالهای بعد با جایگزینی موشک های قاره پیمای SS-27 در دسامبر 1990 و تقویت های بیشتر در 1996 ادامه پیدا کرد. فرماندهی روسیه نگران بود که ممکن است  سیستم باعث شلیک تصادفی موشک ها شود، بنابراین اقدامات حفاظتی متعددی را در طراحی ان  لحاظ کرده بود:   * اولا هر دو مرکز فرماندهی vyuga به سرفرماندهی مرکزی روسیه و سیستم ارتباطی مطمئن Kazbek  متصل بودند. قطع ارتباطی هر دو سیستم به معنی این بود که پست فرماندهی ملی نابود شده و رهبری سیاسی کشور نیز کشته شده بود.   * دوم، رئیس ستاد کل می بایست سطح تهدید را به بالاترین درجه می رساند بنا براین اجازه  شلیک قبل از قطع ارتباط دریافت شده بود. اگر این اجازه دریافت نمی شد، به اپراتورهای موشک های سیلو بستگی داشت تا شلیک اتوماتیک را لغو کنند.   سوم، اطلاعات جمع اوری شده ورودی از حسگرهای متنوعی به داخل سرور مرکزی داده می شد. این ورودی ها شامل حسگرهای زمینی و فروسرخ می شد که بدین منظور طراحی شده بودند تا انفجارات اولیه نزدیک ایستگاه های رادار، پست های فرماندهی، سیلوها و اطلاعات ماهواره Oko را از هشدارهای اولیه را شناسایی کنند.  Permiter-PTS  بدین منظور طراحی نشده بود تا هنگام حمله های کوچک از طرف متحدان امریکا و قدرت های هسته ای اسیا عمل کند، و قدرت روسها را برای ایجاد "جنگ همه جانبه اصلی" (در مقابل رقیب اصلی-امریکا) از دست انها خارج سازد. علاوه بر این، برنامه و طراحی هایی نیز برای احتمال  بلایایی طبیعی همچون زلزله و...... با استناد به اطلاعات ایستگاه های زلزله نگاری در نظر گرفته شده بود.     برخلاف قابلیت های شلیک اتوماتیک، کنترل فرماندهی هسته ای روسیه می توانست دستور نابودی موشک ها را در حین پرواز به خود موشک ها ، در مواقع پرتاب تصادفی،  ارسال کند. گزارش های مبسوطی وجود دارد که  زیردریایی های حامل موشک های بالستیک روسیه، به خاطر مشکلات ارتباطی که می توانست رخ دهد، هرگز جزء برنامه Permiter-PTS قرار نگرفتند.   منبع   https://en.wikipedia.org/wiki/Second_strike     مترجم  : محمد رجبعلی        شادی ارواح طیبه شهدا، امام شهدا، خصوصا شهدای مدافع حرم   و به ویژه    سلامتی نایب بر حق امام زمان      امام خامنه ای      سه صلوات محمدی عنایت کنید 

تسلیحات هایپرسونیک ، حوزه جدید برای رقابت اعطاء قرارداد توسعه جنگ افزارهای هواپایه فراصوت به لاکهید – مارتین واشنگتن : وزارت دفاع ایالات متحده در 13 اوت 2018 اعلام نمود که مناقصه طراحی و توسعه دومین نمونه از تسلیحات فراصوت مورد نیاز ارتش این کشور را به ارزش 480 میلون دلار به دپارتمان موشک و سامانه های کنترل شرکت لاکهید- مارتین اعطاء نموده است . خبر امضاء این قرارداد در حالی منتشر گردید که پیش از این گمانه زنی هایی در خصوص نیازمندی فوری ارتش این کشور برای طراحی و و تولید تسلیحات هوا- پایه واکنش سریع وجود داشت و گفته شده بود که پشتیبانی های لازم از برنده مناقصه نیز بخوبی انجام خواهد شد این قرارداد ، در واقع ، ایجاد بستر مناسب برای طراحی ، تست و آمادگی برای تولید مهمات واکنش سریع هواپایه (ARRW) بشمار می آید . وزیر نیروی هوایی ، هدر . ای . ویلسون در این زمینه می گوید :" ما قصد داریم تا بسرعت و با بهره گیری از بهترین فناوری در دسترس ، در کوتاه ترن بازه زمانی ممکن ، قابلیت رزم هایپرسونیک را در اختیار نیروی هوایی قرار دهیم " پروژه ARRW ، یکی از دو تلاش ارتش ایالات متحده برای نمونه سازی تسلیحات ماوراء صوت است که به نیروی هوایی در توسعه قابلیتهای رزمی کمک می کند . نیروی هوایی ارتش ایالات متحده ، با استفاده از دسترسی های داده شده بخش 804 از اجازه نامه FY16 قانون دفاع ملی ، مجاز است تا سرمایه گذاری لازم برای توسعه این تسلیحات تا سال 2021 را داشته باشد . این پروژه قرار است تا در شعبه اورلاندو (فلوریدا ) شرکت لاکهید- مارتین اجرا گردد و انتظار می رود تا اواخر نوامبر 2021 به نتیجه قطعی برسد . از سویی دیگر ، مدیران ارشد وزارت دفاع ، آژانش دفاع موشکی ، نیروی هوایی ، نیروی دریایی ، و ارتش روز 28 ژوئن سال جاری توافقنامه ای را بصورت مشترک به امضاء رساندند که در آن بر همکاری و توسعه فناوری مهمات هایپرسونیک سُرشی ، تاکید وجود داشت . ژنرال دیوید . ال . گلدفین ، رییس ستاد نیروی هوایی ، در این زمینه می گوید : " این تیم مشترک برای رقابت نیازمند ایجاد چابک سازی سازمانی خواهد داشت ، مرزهای فناوری در این برنامه بطور قطع جابه جا میشود و ما می بایست سهم خود را از این رقابت جدید ، داشته باشیم " انعقاد این قرار داد ، به دولت اجازه می دهد تا به نیاز فوری نیروهای مسلح ، پاسخ مناسب دهد ، به همین دلیل شروع به کار این پروژه ، به فاصله 180 روز پس از امضاء تعیین شده است . برنامه دوم نیروی هوایی برای طراحی تسلیحات هواپایه فراصوت ، سرمایه گذاری برروی پروژه جنگ افزار ضربتی متعارف فراصوت (HCSW) نام دارد . در مجموع ، این دو برنامه ، قابلیتهای منحصربفردی را برای ارتش فراهم می کند ، گرچه هرکدام ازاین دو طرح ، رویکردهای فنی متفاوتی را دنبال می کنند . چنانکه برنامه ARRW تلاشی است میان نیروی هوایی و دارپا برای توسعه فناوری که امکان ارتقاء آن وجود دارد ، در حالی که برنامه HCSW ، بیشتر بر روی استفاده از فناوری هایی که وارد دوره بلوغ خود شده ، متمرکز شده است . پی نوشت : 1- در یک دهه اخیر ، مفهوم جدیدی واردسازمانهای مسلح شده و آن ، " چابک سازی " سازمان است ، طبیعتا" سازمان های به اصطلاح " تنبل" در چنین وضعیتی ، محلی از اِعراب ، نخواهند داشت . 2- نکته جالب اینجاست که مدیریت حاضر نیروی هوایی ارتش ایالات متحده ( بعنوان متولی این دوبرنامه ) ، آنچنان به این فناوری علاقه مند شده که روی دو برنامه مشابه ، همزمان سرمایه گذاری می کند ، طبیعتا" در اینجا ( و نه الزاما"در یک سازمان قرن بیست و یکمی نظیر پنتاگون ) پول به هیچ عنوان مطرح نیست ، بلکه ، پیش فرضها ، عملکرد و آینده نگری مدیریت سازمان ، تاثیر گذار خواهد بود . صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9

با سلام و عرض خسته نباشید خدمت اساتید میلیتاری . بنده هیچ تحصیلات آکادمیک نظامی ندارم اما بارها بارها از محصولات دفاعی ایران دفاع کردم بخصوص بخش راداری و پدافند ی . در بحث پدافند و راداری که در حال حاضر یکی از پیشرفته ترین کشور های حال حاضر دنیا هستیم به خاطر پیشرفت هایی که داشتیم خوب چرا بنده میگم که یکی از پیشرفته ترین چون ما که اوایل جنگ چیزی نداشتیم بعد از اونم اگر خریدی انجام شده باشه خریدی نیست که بتونه پیشرفته ترین پهباد های آمریکایی رو رصد کنه .چون اگر دوستان بدانند بحث رادار حدود صد سال است که به وجود اومده و ما فقط حدود یک دوره ۱۰ ساله با مطالعه بر روی رادار های آمریکایی و روسی رادار هایی رو ساختیم که شاید باید صد سال طول میکشید همون بحث های رایجی که در مورد هواپیما زده میشه اینم بگم که وقتی ما رادار می سازیم پس باید موشک متناظر با اونم بسازیم که توانستیم و انجام دادیم یکی از بهترین و شاید ثابت شده ترین تسلیحات حاظر ساخت داخل سامانه موفق تلاش میباشد که بسیار همخوانی جالبی با پاتریوت داره خوب من این بحث رو اولین باره که اینطوری توی میلیتاری دارم به میمون میارم . خیلی از دوستان میگن که ما فقط داریم روی موشک سرمایه گذاری میکنیم که بزرگ ترین اشتباه ما در طول این سالهاست اتفاقا به نظر من نیرو و ساعت کار و هزینه ای که موشک های پدافند ی و رادار های پیشرفته که هزینه نگهداری و تعمیر اون ها چند برابر یک موشک هستش میتونه این رو ثابت کنه که ما در حال حاظر بیشترین سرمایه گذاری که انجام دادیم بخش راداری و پدافند ی ما هستش . ما در واقع در بحث پدافند ی یک شاهکار رو انجام دادیم این رو مطمئن باشید که آمریکا از موشک های ایرانی نمیرسه چون هیچ وقت قصد تست کردن موشک های ایرانی رو اصلا نداشته وفقط روی پدافند ما کار کرده و اطلاعات جمع کرده و بهشم ثابت شده که اگه حمله کنه قطعا به مشکل بر میخوره این آمریکا رو از حمله وا می داره نه موشک های ما آمریکا اینو فهمید که اگه بخواد به ایران حمله کنه نمیتونه با دو تا بمب افکن B2بیاد بزنه و در بره با یه حجم قابل توجهی از هواپیماهای خودش حمله کنه و قطعا مث رزمایش که برای قایق های تندرو انجام دادند و در هر مرتبه شکست اون ها سنگین تر بود فرمایشات گرافیکی زیادی در رایانه های خودشون انجام دادن و این رو فهمیدن که ایران عراق صدام نیست و در صورتی که اگر آمریکا بخش قابل توجهی از هواپیماهاشو از دست بده دیگه اون قدرت بی چون و چرا رو نداره ....... با تشکر یاعلی ... بازهم گفتم بنده هیچ گونه تحصیلات آکادمیک در زمینه نظامی ندارم و این یک تحلیل شخصی هستش پس اگرم حرف هام اشتباه هستش لطف میکنید که یک جواب یا حرفی رو به بنده انتقال بدید که سطح دانش بنده هم زیاد بشه با تشکر از سایت میلیتاری

و بسیار بیشتر هم وعده خواهند داد ولی بجز امید چی میتونیم بگیم ؟

جنگنده کوثر در اختیار نیروی هوایی ارتش قرار می‌گیرد http://www.tabnak.ir/fa/news/830907/جنگنده-کوثر-در-اختیار-نیروی-هوایی-ارتش-قرار-می‌گیرد خط تولید این جنگنده کاملا بومی ایجاد شده و این اولین کارخانه ساخت جنگنده است که در سطح کشور دایر شده و کار خود را آغاز کرده است.

به نظر میرسه که هدف از برجسته سازی ارتقای تامکت ها و دور برد نشون دادن موشک فکور رفع موانع فروش اف ۳۵ به کشورهای عربی و ترکیه هست و نوعی بازاریابی هم محسوب میشه. موشک فکور حتی اگر بردی در حدود ۲۰۰ کیلومتر هم داشت، وزارت دفاع اون رو موشک دوربرد معرفی میکرد. اگر منطقی فکر و تحلیل کنیم فکور دارای بردی مابین ۱۰۰ تا ۱۵۰ کیلومتره و به سیکر فعال مجهز شده.

تا این لحظه جلسه پارلمان عراق و سخنان عبادی در اون مشخص هست تهدیدها و البته تطمیع های شخص پمپئو نتیجه بخش بوده و عبادی با کنایه های غیرمستقیم مشخص که بیشتر جنبه دلبری داره ( در مورد عدم دخالت همسایگان و سلاح خارج از چارچوب دولت و احتمالا اشاره به حشد ) و نوشتن نابودی داعش تماما به پای دولت خودش و عدم اشاره به ناتوانی مطلق در موضوع همه پرسی کردستان و حضور مثبت و فعالانه حشد و خصوصا همسایگانی چون ایران، قصد داره حمایت تام و کمال آمریکا و البته عربستان را داشته باشه. دیروز در استانه تشکیل جلسه امروز پارلمان هم شاهد افزایش رایزنی های فرستاده پمپئو و حتی تماس های مستقیم خود پمپئو با برخی ئتلاف ها بودیم که مشخص هست چقدر برای امریکا نخست وزیری فعلی مهم هست( احتمالا برای موفق شدن در تکمیل فشارها بر ایران در بعد اقتصادی و همچنین ضربه به حشد الشعبی و قطع ارتباط خصوصا در محور بوکمال که خبرهایی بود در رسانه ها مبنی بر دورخیز امریکا برای استقرار ارتش یا شرکت های خصوصی در اون محور و بیرون کردن حشد که لازمش همراه کردن نخست وزیر جدید هست. ) که البته چون کردها در حال حاضر تعیین کننده هستند با اخبار منتشر شده مبنی بر تهدید بارزانی بعید هست کردها که قبلا هم تمام میوه هاشون را در سبد آمریکا چیدند بتونند مقاومت کنند و در نهایت مجبور به تمکین از نظر آمریکا مبنی بر پیوستن به ائتلاف عبادی خواهند بود حالا خبرهای متعدد رسانه های منطقه ای از تهدیدها و تماس های مستمر شخص پمپئو با بارزانی ها و سلیم الجبوری و برخی افراد ائتلاف های سنی به کنار که در نهایت اکثریت فعلی را به همراه سائرون فعلا شکل دادند. سائرونی که مدام بر عدم دخالت همسایگان تاکید میکنه ولی در این چند روز این حجم از دخالت مستقیم سفیر/فرستاده/وزیر امور خارجه آمریکا را تقریبا بی اشاره میزاره چون در راستای دستیابی ائتلافش به قدرت هست. به هر حال عبادی اگر دوباره به قدرت برسه یا خیر، تجربه تاریخی عراق و حتی خود مالکی در ابتدای نخست وزیریش مشخص خواهد کرد که در عراق تکیه صرف به یک طرف و نادیده گرفتن طرف های دیگه پاسخ نخواهد داد و این را زمان بهتر مشخص خواهد کرد.

تعدادی از اعضای کمیسیون امنیت ملی مجلس از هواپیمای کوثر و نمایشگاه بازدید داشتن که عکاس محترم ترجیح داده صحنه هواپیماسواری نماینده ها رو ثبت کنه! تصویر جدیدی از اجزای رادار و دیسپنسر چف و فلر

پیش بسوی آینده آمادگی کره جنوبی برای رونمایی از نسل آینده خودروهای رزمی پیاده نظام سئول : براساس اعلام شرکت سامانه های تسلیحاتی Hanwha ، این شرکت در نظر دارد تا در جریان برگزاری کنفرانس Land Forces 2018 که قرار است در روزهای 4تا6 سپتامبر 2018 در آدلاید استرالیا برگزار گردد ، از جدیدترین خودروی رزمی پیاده نظام با شناسه AS21 Redback رونمایی نماید . این گونه جدید که نسخه ای کاملا" ارتقاء یافته از خودروی رزمی پیاده نظام K21 بشمار می آید ، در محافل نظامی استرالیا با شناسه AS21 Redback شناخته میشود و قرار است در زمان برگزاری کنفرانس "نیروی زمینی 2018" به نمایش عموم در آید. به اعتقاد تحلیلگران نظامی ، این زره پوش رزمی جدید که در قالب پروژه Land 400 فاز سوم تعریف شده است ، می بایست بطور کامل جایگزین نفربرزرهی پیاده نظام M113AS4 نیروی زمینی استرالیا گردد . از جمله اصلاحات انجام شده روی این سخت افزار کره ای ، میتوان از افزایش سطح بقاء زره پوش در برابر سطوح بالاتری از تهدیدات ، افزایش فضای داخلی بدنه برای جابه جایی حداقل 8 نفر بعلاوه 3 خدمه ، نام برد . شرکت سامانه های دفاعی Hanwha براین نکته تاکید دارد که افزایش حجم فضای داخلی ، وزن و توان جابه جایی زره پوش جدید باعث شده تا طراحان بتوانند برجک این محصول را به سامانه حفاظت فعال مجهز کنند که به احتمال زیاد ، به شکل جداگانه ، انتخاب و نصب خواهد شد که طبیعتا" تجهیز آن به حسگرهای شناسایی و ردیابی ، رادار و دیسپنسرهای اقدام متقابل را نیز ممکن می سازد . سخنگوی شرکت فوق دراین زمینه معتقد است :" با توجه به انتقال ویژگی های مثبت گونه قبلی این زره پوش به نسخه جدید ، شرکت Hanwha قادر است تا محصول خود را به شکل سفارشی برای مشتریان تجهیزنماید تا نیازهای رزمی کاربران ، بطور کامل برآورده گردد" شرکت سیستم های رزمی Hanwha مستقر در کره جنوبی ، در ردیف شرکتهای ارائه کننده پیکربندی های زرهی شامل APC ها ، IFV ها ، سامانه های دفاع هوایی و لانچرهای موشکی قرار دارد. پی نوشت : سئوال اینجاست که دوستان ما در جهاد خودکفایی نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران ، افزایش قابلیتهای نفربر پیاده نظام ام-113 ( به مفهومی فراتر از پروژه سداد ) را در برنامه های خودشان دارند ؟!!!!!!!! صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9

ارّابه فرماندهی جدید برای ارتش عبری توسعه گونه جدیدی از خودروهای کنترل- فرماندهی براساس پیکربندی مرکاوا تل آویو : درجریان دور تازه ای از رزمایشهای عمومی ارتش عبری ، تصاویری منتشر شده که نشان می دهد IDF گونه جدیدی از یک خودروی زرهی فرماندهی براساس پیکر بندی تانک اصلی میدان نبرد مرکاوا-2 با شناسه Ofek را در سازمان رزم خود بکار گرفته است . این اطلاعات که به ترتیب در تاریخ های 28 و 29 اوت 2018 در فضای وب رصد شد ، گونه ای غیر معمول از خودروی زرهی سنگین فرماندهی Ofek را به تصویر کشیده است . به اعتقاد ناظران ، این خودروی جدید ، نسخه بهبود یافته ای از خودروی زرهی شنی داری است که پیش از این از سال2015 در دست توسعه قرار داشت . سخت افزار Ofek در شمار خودروی زرهی شنی دار فرماندهی قرار دارد که براساس شاسی تانک مرکاوا-2 توسعه پیدا نموده که در واقع یک برنامه فرعی از پروژه بروزرسانی تانک اصلی میدان نبرد مرکاوا-2 محسوب میشود . این خودرو که در قالب "پست فرماندهی متحرک" قابل طبقه بندی است برای ایفای نقشهای متنوع تری نیز قابل استفاده خواهد بود ، چنانکه در صورت نیاز کاربر ، Ofek می تواند به تجهیزاتی برای دریافت اطلاعات ، تجزیه و تحلیل داده های دریافتی ، ایفای ماموریت های رله مخابراتی و پایش واحدهای رزمی حاضر در صحنه جنگ نیز مجهز گردد . به اعتقاد تحلیلگران نظامی ، این خودروی زرهی جدید با مجهز شدن به سخت افزارهای رقومی ( دیجیتال) میتواند به بستری برای ایجاد ارتباط مستمر میان تمامی عناصر رزمی حاضر درمیدان تبدیل شود که این قابلیت ، کارایی عناصری نظیر دیده بانان حاضر در خطوط تماس ، تیم های پشتیبانی آتش را برای انتقال و اجرای فرمان های صادره از سوی رده های بالاتر را بهینه نماید . خودروی پست فرماندهی Ofek از یک ابرسازه زرهی نصب شده بر روی قسمت فوقانی شاسی بهره میبرد که به زره های قفسی با انعطاف پذیری بهبود یافته به منظور حفاظت از خدمه دربرابر تسلحات ضد زرهی نظیر خانواده RPG مجهز شده ، در حالی که زره اصلی این ابرسازه با زره های ماژولار سبک حفاظت می شود . در نتیجه ، این موارد باعث می گردد تا خدمه حاضر در این خودرو بخوبی دربرابر شلیکهای مستقیم و ترکش های پرتابه های بالستیکی ایمن باشند . به اعتقاد برخی منابع ، این خودروی زرهی ، به یک پیشرانه خنک شونده با هوا به شناسه AVDS 1790-6A محصول تله دایان کنتینانتال به قدرت 908 اسب بخار مجهز شده که قدرت تولید شده آن توسط یک جعبه دنده 4 سرعته اتوماتیک به خورشیدی ها و هرزه گردها منتقل می گردد که می تواند این خودرو را باسرعتی درحدود 50 کیلومتر در ساعت ، در یک بردی به درازای 500 کیلومتر به جلو براند . طبق اطلاعات موجود ، تولید تانکهای اصلی میدان نبرد مرکاوا-2 در سال 1983 آغاز و به سال 1989 پایان یافت که در مجموع ، 580 دستگاه ازاین خودروی زرهی از خط تولید خارج گشت و نبردهای متعددی را تجربه نمود و همچنان نیز در سازمان رزم IDF در حال خدمت می باشد . پی نوشت : سئوال اینجاست که دوستان ما در جهاد خودکفایی نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران ، افزایش قابلیتهای خودروی زرهی پست فرماندهی ام-113 را در برنامه های خودشان دارند ؟!!!!!!!! صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9

ارتقاء جدید برای زوبین های ضد زره همکاری مشترک لاکهید- مارتین و ریتئون برای بروزرسانی سامانه ضد زره جاولین واشنگتن : ارتش ایالات متحده پس ازمدتها کش و قوس و با قبول ریسک مربوط به آن ، دو شرکت ریتئون و لاکهید- مارتین را ملزم نمود تا با امضاء قراردادی به ارزش 14.3 میلون دلار ( به شناسه W31P4Q-17-D-0005) توسعه نمونه مهندسی و مدرنیزه شده سامانه ضد زره جاولین را بر عهده گیرند . براساس اعلام وزارت دفاع آمریکا ، فرآیند توسعه این سیستم موشکی در توسکان ایالت آریزونا اجرا خواهد شد و تا پایان سپتامبر 2020می بایست به این مجموعه تحویل داده شود . به گفته مقامات ارشد وزارت دفاع ، بودجه لازم برای مراحل تحقیق ، توسعه ، تست و ارزیابی نمونه بروزرسانی شده آن ، از محل منابع در نظر گرفته شده برای سال مالی 2017 و 2018 تامین خواهد شد . سامانه موشکی جاولین ، در ردیف سیستم های ضد زره هدایت شونده قابل حمل توسط پیاده نظام قابل طبقه بندی است که محصول دفتر طراحی Javelin Joint Venture است که مشترکا" توسط ریتئون و لاکهید تاسیس شده بود . براساس ارزیابی های صورت گرفته از بیلان رزمی این سامانه ، قابلیت اطمینان وکشندگی این موشک به 94 درصد میرسد که این میزان عمدتا" در تمامی شرایط آب و هوایی و همچنین در روز و شب ، به ثبت رسیده است . به گفته تحلیلگران نظامی ، خط تولید این موشک تا 2050 فعال خواهد بود و با آغاز فرآیندهای مربوط به توسعه موشک و همچنین اضافه شدن قابلیت شلیک از راه دور به آن ، به استانداردی جدید برای طراحی سامانه های ضد زره تبدیل خواهد شد . صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9

ارتش اوکراین 2018 رونمایی از جدیدترین سامانه های توپخانه و موشکی کیف : نیروی زمینی ارتش اوکراین ، درجریان رژه بیست و هفتمین سالگرد استقلال این کشور که بیست وچهارم اوت هر سال اجرا میشود ، از جدیدترین سامانه های توپخانه ای و موشکی خود رونمایی نمود. در این مراسم ، چیزی در حدود 250 یگان نمونه به نمایش عموم گذاشته شد که این واحدها را 4500 نفر از پرسنل ارتش این کشور ، همراهی می نمودند . دررژه روز استقلال این کشور از اتحاد جماهیر شوروی ، یگانهایی از نیروی زمینی ، گارد ملی ، واحدهای مرزدار ، سرویسهای امنیتی اوکراین بخشی از توانمندی های خود را به نمایش گذاشتند . در بخش هوایی ، پرنده های جدیدی نظیر آنتونوف -148 پرواز نخست عمومی خود را تجربه نمود و در بخش زمینی نیز تسلیحات و ادوات تولید شده توسط صنعت دفاعی این کشور مورد بازدید قرار گرفت . مهمترین بخش این رژه نظامی ، رونمایی از جدیدترین سامانه های توپخانه و موشکی و همچنین سامانه های شناسایی بومی این کشور محسوب میشد . درجریان برگزاری این مراسم ، صنایع دفاعی اوکراین ، برای نخستین بار از سامانه توپخانه ای 2S22 بوگدانا با کالیبر 155 م.م که بروی یک خودروی سنگین چرخدار نصب شده بود ، پرده برداری نمود . این سامانه جدید توانایی انهدام پستهای فرماندهی ، واحدهای تکور زرهی و مکانیزه ، آتشبارهای توپخانه ، پستهای مخابراتی و استحکامات تقویت شده را در لیست ماموریتهای محوله به ثبت رسانده است . این توپ 155 م.م که برای تحرک افزون تر برروی شاسی یک کامیون شش در شش کراز قرار گرفته ، جدیدترین محصول شرکت AutoKrAZ بشمار می آید . دومین سامانه جدید رزمی رصد شده در این رژه ، یک خودروی زرهی با قابلیت اجرای ماموریتهای پایش آتش توپخانه با شناسه Obolon-A بود که طبق ادعای شرکت سازنده ، تحت هر شرایط آب و هوایی می تواند آتش رده های توپخانه در سطوح دسته ، آتشبار و گردان را با کیفیت بالاتری بسوی اهداف مشخص شده ، روانه نماید . سومین سامانه معرفی شده ، سیستم موشکی VERBA بود که بروی شاسی کامیون شش در شش کراز قرار داشت و برای اجرای آتش از 5 خدمه بهره میبرد . در این سامانه موشکی جدید ، تمامی فرآیندهای مربوط به پایش آتش ، هدایت و حتی بارگذاری مهمات ، بصورت خودکار از کابین و بدون دخالت مستقیم نیروی انسانی قابل انجام است . این سامانه که در ردیف سیستم های MRLS ( سامانه های راکت انداز چند گانه ) قرار می گیرد ، محصول دفتر طراحی موروزوف مستقر در خارکف بوده وبا وزنی نزدیک به 20 تن می تواند با سرعتی در حدود 85 کیلومتر در ساعت در میدان نبرد جابه جا شود . چهارمین سخت افزار مورد مشاهده ، سامانه بردیاب خودکار Polozhennya-2 بود که با شناسایی و آنالیز صدای ناشی از شلیک اتشبارهای دشمن (شامل خمپاره انداز ها و قبضه های توپ ) موقعیت استقرار عناصر توپخانه دشمن را شناسایی و گرای دقیق آنها را در اختیار عناصر آتش خودی برای اجرای تاکتیکهای ضد آتش ، قرار دهد . این سامانه عمدتا" وظایفی نظیر جستجو ، شناسایی مسیرها و یافتن موقعیت منابع سیگنالهای صوتی در یک منطقه مشخص را بر عهده می گیرد و نتایج بدست آمده از این رصد ، در نمایشگرهای فرمانده سیستم قابل مشاهده بود و می توان در صورت نیاز ، با استفاده از خطوط امن دیتا ، اطلاعات بدست آمده را در اختیار رده های بالاتر نیز نهاد . دومین سامانه موشکی به نمایش در آمده در این رژه ، راکت انداز دقیق Vilha محسوب میشد که در شمار محصولات دفتر مهندسی Luch قرار دارد . مهمات مورد استفاده در این سامانه موشکی ، از نوع سوخت جامد است که برای انهدام اهداف ، می تواند به طیف متنوعی از کلاهکهای جنگی مسلح شود . علاوه براین ، موشک فوق الذکر به یک سیستم تصحیح مسیر داخلی مجهز شده که وظیفه تثبیت زاویه گردش موشک پس از شلیک و در زمان پرواز را برعهده دارد . موشک مورد بحث ، با بردی درحدود 120-20 کیلومتر از روی پرتابگرهای خودکششی 9K58 قابل شلیک بسوی اهداف از پیش تعیین شده خواهد بود . یکی از جدیدترین سامانه های حاضر در این مراسم ، سامانه موقعیت یابی جنگ افزارهای متحرک بود که ماموریت تعریف شده برای آن ، حفاظت از سربازان و غیرنظامیان در برابر آتشباری غافلگیرانه دشمن است . به گفته تولید کننده این سیستم ، توانایی رزمی این سامانه در محیطهای آلوده به جنگ الکترونیک ، تا پیش از این در اختیار ارتش قرار نداشت . و درنهایت سامانه موشکی Grim-2 با بردی برابر 350 کیلومتر که قابل افزایش تا 500 کیلومتر نیز هست ، جدیدترین عضو خانواده محصولات دفترطراحی Yuzhnoye محسوب میشود که بصورت مشترک با شرکت مواد شیمیایی Pavlograd و شرکت ماشین سازی موروزوف تولید شده است . پی نوشت : در مجموع ، خوب هست که از تجارب دیگران ، نخست ، درس گرفته و در درجه دوم ، آن را به کار بندیم . صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9

اسپایک در سرزمین کانگوروها برنامه ریزی رافائل برای راه اندازی خط تولید مهمات اسپایک LR.2 در استرالیا سیدنی : نیروی زمینی ارتش استرالیا در نظر دارد تا خط تولید مهمات هدایت شونده چند ماموریته اسپایک LR.2 محصول رافائل را برای مسلح نمودن خودروهای زرهی شناسایی – رزمی باکسر محصول راینمتال که قرارداد آن به تازگی منعقد شده ، طی تفاهم نامه ای به ارزش 2.1 میلیارد دلار تحت نام "پروژه زمینی 400 فاز-2" در استرالیا راه اندازی نماید . با انتشار این خبر ، نیروی زمینی این کشور ،تبدیل به دومین کاربر این مهمات دقیق اسرائیلی که نخستین سفارش خود را از ارتش عبری به رقم قابل توجه2000 تیر به سال 2017 دریافت نمود ، خواهد شد . یواف هار-ایون این مهمات دقیق چند ماموریته یکی از مهمترین محصولات شرکت سامانه های دفاعی پیشرفته رافائل بشمار می آید . به گفته ژنرال بازنشسته "یواف هار-ایون " ، مدیرعامل این شرکت ، امروز استراتژی رافائل الحاق به شرکای محلی و ایجاد بسترهای بالفعل برای افزایش توان صادرات به بازارهای محلی است . طبق توافق صورت گرفته ، شرکت تسلیحاتی رافائل ، به همراه گروه دفاعی و هوا- فضای VRA از ایالت نیوسالت ولز در ایجاد این توانایی مشارکت خواهند نمود . در این خصوص ، وزیر دفاع استرالیا ، "ماریس پین " معتقد است ورود رافائل به استرالیا ، یک اعتبار فوق العاده را برای صنعت دفاعی استرالیا به همراه خواهد داشت . ماریس پین طبق قرارداد منعقده میان این دو شرکت ، خط تولید موشک اسپایک LR.2 با بکارگیری نفر 70 نیروی متخصص استرالیایی در زنجیره اصلی تولید بطور مستقیم و صدها نفر به شکل غیر مستقیم می بایست راه اندازی گردد . به اعتقاد تحلیلگران نظامی ، شرکت استرالیایی طرف قرارداد ، قصد دارد تا بخش زیادی از قطعات اسپایک را در خاک این کشور تولید کند و این برای شبکه تحقیق و توسعه شرکت رافائل نیز یک مزیت بشمار می آید . شرکت فناوری دفاعی VRA ، در سایر زمینه های حوزه تسلیحاتی ، نظیر دفاع هوایی و توسعه فناوری حفاظت فعال برای خودروهای زرهی و زیردریایی نیز مشغول فعالیت است . جف فیلیپس ، مدیرعامل این شرکت می گوید : " نسل پنجم مهمات چند ماموریته اسپایک LR.2 ، نخستین فرصت ما برای ایجاد قابلیتهای مستقل در استرالیا ، هدایت مشاغل بسوی ایجاد نوآوری و در نهایت پدیدآوردن فرصتهای بی نظیر صادرات بشمار میرود " جف فیلیپس ناظران معتقدند که مهمات اسپایک پس از اجرای ارزیابی های مستقل میان گزینه های بالقوه توسط گروه علوم و فناوری وزارت دفاع استرالیا ، برگزیده شد . این موشک با برد بلند ، وزن سبک ، مقاومت قابل توجه در برابر اخلاگرها و بلوغ بالاتر در نقش ضد زره ، انتخاب مطلوبی برای این کشور محسوب می گردید . به اعتقاد معاون وزیر دفاع ، اسپایک بهترین انتخاب ممکن برای تسلیح زره پوشهای باکسر خواهد بود ، مسلح شدن باکسر به این سامانه پیشرفته ، برد درگیری خدمه را در نبردهای پرشدت ، بهبود می بخشد . براساس اطلاعات منتشر شده ، "پروژه زمینی 400 فاز-2" شامل خرید 211 دستگاه زره پوش شناسایی- رزمی باکسر محصول راینمتال است که برای نیروی زمینی این کشور ، تحرک افزون تر ، مرگ آوری بیشتر و حفاظت مطلوب تری را به ارمغان می آورد . زره پوش باکسر در کوینزلند استرالیا تولید میشود و برای حدود 1450 استرالیایی در سرتاسر زنجیره تامین شغل ایجاد خواهد نمود پی نوشت : به عبارات رنگی شده دقت فرمایید . صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9

ارتقاء خرس اوکراینی رونمایی از نسخه بروز شده تانک اصلی میدان نبرد T-64 BV مجهز به سامانه تصویرسازحرارتی کیف : سخنگوی نیروی مسلح ارتش اوکراین به رسانه های داخلی این کشور اعلام نموده است که رژه نظامی سالانه اوکراین ، در سال جاری میلادی ، شاهد رونمایی رسمی از نسخه بروزرسانی شده تانک اصلی میدان نبرد T-64BV مجهز به سامانه های تصویر ساز حرارتی جدی خواهند بود . به گفته این مقام نظامی ، تانک اصلی میدان نبرد T-64BV بروزرسانی شده ، روز 24 اوت در رژه روز استقلال این کشور در کیف به نمایش در خواهد آمد . سامانه تصویر ساز حرارتی جدیدی که بر روی این تانک نصب شده ، این امکان را در اختیار خدمه قرار میدهد تا اهداف را با دقت بیشتری در فواصل بیشتر ، شب یا محیطهایی با نور مرئی ضعیف رصد نماید . ارتقاء صورت گرفته روی این تانک به وضوح با مشاهده جایگاه حذف شده نورافکن فروسرخ در سمت چپ این تانک قابل مشاهده است . به گفته تحلیلگران نظامی ، سامانه های تصویر ساز حرارتی مورد استفاده در T-64BV بدون نیاز به ایجاد تغییرات گسترده در برجک ، بکار گرفته شده و مستقیم به سامانه الکتریکی این تانک متصل خواهد شد . این سامانه ، بدلیل استفاده از اجزاء با کیفیت بالا ، ، مقاومت قابل توجهی را در برابر مشکلاتی نظیر پدیده اخلال نور دارد و به همین دلیل عملکرد بهینه تری را در محیطهای دشوار رزمی خواهد داشت . این مساله بویژه در زمانی که دشمن از اخلاگرهای ویژه فروسرخ استفاده می کند ، نمود بیشتری خواهد داشت . بدین ترتیب ، ترکیب این توانایی با سایر سامانه های این تانک نظیر سامانه مدیریت آتش ، به کشف و انهدام هدف کمک خواهد نمود. این سامانه فروسرخ جدید از یک کانال حرارتی ویژه ای بهره می برد که میتواند هدف متخاصم را در طول روز یا در شب ، در یک برد 5000 متری شناسایی نموده و قابلیت انهدام هدف در یک برد 1500 متری را در اختیار خدمه قرار دهد . این تانک ارتقاء یافته از یک سامانه ناوبری جدید ، محصول SE “Orizon-Navigation” نیز بهره می برد . این سامانه ناوبری که به شکل خودکار عمل می کند ، از قابلیت تبادل آنلاین داده های رمز گذاری شده میان عناصر یک واحد زرهی نیز برخوردار است . اطلاعات مربوط به هر تانک در اختیار فرماندهان میدانی در تمامی رده های رزمی قرار گیرد که این خود ، مدیریت عملیات رزمی را بهبود می بخشد . قابل توجه است که در27 سالگرد روز استقلال اوکراین ، قرار است تا 4500 نفر از پرسنل ارتش و 250 یگان از واحدهای نمونه ارتش این کشور شرکت نمایند . صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9

چشمان جدید برای عقاب اعطاء قرار داد توسعه نسل جدیدی از ماهواره های هشداردهنده موشکی به لاکهید – مارتین واشنگتن : نیروی هوایی ارتش ایالات متحده ، در حال برنامه ریزی برای شروع یک پروژه جدید جهت خرید نسل بعدی ماهواره های هشدار دهنده موشکی است که قرارداد اولیه آن در14 اوت 2018 به امضاء رسد و طی آن ، لاکهید- مارتی ماموریت پیدا کرد تا در بخش اول ، سه ماهواره نسل جدید مادون قرمز را برای این نیرو تولید کند . این قرارداد ، که ارزشی درحدود 2.9 میلیارد دلار را به ثبت رسانده ، این امکان را برای لاکیهد- مارتین فراهم می آورد تا فرآیندهای مربوط به طراحی ، تولید سخت افزار پرواز ، تولید اولیه ماهواره ها و اجرای راهبردهای کاهش ریسک پرتاب را بطور کامل در دستور کار خود قرار دهد . به گفته سخنگوی این شرکت ، این سه ماهواره می بایست در مدار ژئوسنکرون مستقر گردند . هدر ویسلون ، وزیر نیروی هوایی در این خصوص معتقد است: " همزمان با بررسی فرآیندهای توسعه این سامانه جدید ، سرعت انجام کار نیز در دستور کار نیروی هوای قرار خواهد داشت ، چرا که ارتش قصد دارد تا سال 2020 قابلیتهای خود را در حوزه هشدار موشکی به سطحی که هم اکنون بلحاظ کمیت ، محرمانه است ، برساند " به شکل خاص ، نیروی هوایی در گذشته ، اعلام نموده بود که قصد دارد تا نخستین ماهواره از سری OPIR را در سال 2023 ، یعنی دوسال قبل از اتمام طراحی نسل جدیدی از سامانه های شناسایی مادون قرمز که قرار است در سال 2025 وارد خدمت شود را از خدمت خارج کند . ژنرال جان .هیتون ، فرمانده یگان استراتژیک ارتش ،یکی از بزرگترین منتقدان راهبرد نیروی هوایی در ایجاد و پشتیبانی از برنامه SBIRS بشمار می آید . وی دردسامبر سال گذشته (2017) ، اعلام نمود که سرعت توسعه این برنامه ،غیر قابل قبول است و به اعتقاد او ، این روند باید با سرعت بیشتری ادامه پیدا کند . در آوریل 2018 ، ویلسون در جریان یک سمپوزیوم فضایی اعلام نمود که برنامه ریزی های لازم برای تولید سریعتر اولین نمونه از ماهواره های جدید در دست اقدام است ،اما وی خاطرنشان نمود که فناوری حسگرهای مورد استفاده در این برنامه می بایست پس از بلوغ کامل ، وارد چرخه نصب و بکارگیری شوند . به نظر می رسد که استراتژی جدید نیروی هوایی ، افزودن یک شریک دیگر (نورثروپ گرومن ) به این برنامه خواهد بود تا ماهواره های فروسرخ مورد نظر ، سریعتر در مدار قرار گیرند . به اعتقاد کارشناسان نظامی ، ماهواره های جدید در دست تولید ، قابلیت تشخیص تهدیدات موشکی بالقوه را در مقایسه با نسل گذشته ، در سطح بالاتری ارائه خواهند داد . ژنرال دیوید گلدفین ، فرمانده نیروی هوایی دراین زمینه معتقد است " تیم مشــترک از این دوشرکت ، نیازمند ایجاد ساختاری با معماری قابل انعطاف دارند ، چرا که انچه که در این میان اهمیت خواهد داشت ، پدید آمدن یک توانایی یکپارچه و چابک است " پی نوشت : دشمنان ما ، دیگر به چه زبانی به ما اعلام کنند که به شکل جدی قصد داریم توانایی های دفاعی شما را محدود کنیم !!!!!!! صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9

محرمانه به شیوه اتحاد جماهیر شوروی مکان یابی مجموعه محرمانه آزمایشات تسلیحات لیزری در روسیه مسکو : براساس رصد تصاویر ماهواره های تجاری که در آوریل 2018 ثبت شده بود ، تحلیلگران نظامی به این نتیجه رسیده اند که ارتش روسیه ، مشغول توسعه نسل جدیدی از سامانه رزمی لیزری Peresvet در ناحیه نظامی "ایوانو" نزدیک پایگاه موشکهای قاره پیمای تیکووو (Teykovo ) است . به گفته کارشناسان وب سایت militaryrussia.ru ، زیرساختهای تست این سامانه جدید در مختصات (عرض جغرافیایی 56.898855 و طول جغرافیایی 40.578283 ) که ناحیه ای همجوار ایوانو ، نزدیک پایگاه موشکی شماره 2426 جمعی لشکر 54 موشکهای استراتژیک گارد ارتش فدرال روسیه ، مشاهده شده ، در حالی که این پایگاه موشکی پیش از این به لانچرهای جاده ای موشکهای بالستیکی قاره پیمای توپول مسلح گردیده بود . سامانه لیزری Peresvet یکی از پیشرفته ترین و در عین حال ، محرمانه ترین سامانه های رزمی ارتش روسیه بشمار میرود و طبق اخبار منتشر شده در رسانه های داخلی این کشور ، دو ماموریت اصلی دفاع هوایی و دفاع موشکی را برعهده خواهد گرفت . رییس جمهور روسیه در جریان سخنرانی خود در یکم مارس سال جاری میلادی خاطر نشان نموده بود که روسیه پیشرفتهای قابل توجهی در فناوری تسلیحات لیزری را بخود می بیند و هم اکنون این سامانه ها در حال تحویل به واحدهای نظامی است . این اظهارات ، همزمان با انتشار یک فایل ویدئویی که در آن به نظر می رسد یک پیکربندی سنگین سوار بر یک کِشنده که بخش اصلی این سلاح جدید را تشکیل میدهد ، صورت پذیرفت . پوتین در ادامه این سخنرانی چنین ادامه داد که" من قصد ندارم تا جزییات بیشتری را بیان کنم ، اما کارشناسان اطمینان دارند که با ورود این جنگ افزارها به سازمان رزم ارتش ، ظرفیت دفاعی روسیه افزایش خواهد یافت " در 19 ژوییه 2018 ، وزارت دفاع روسیه ، با انتشار یک ویدئوی جدید ، به شکل محدود ، برخی از تجهیزات و سخت افزارهای این سلاح را در اختیار عموم قرار داد .این ویدئو ، یک واحد نظامی ارتش روسیه را به نمایش گذاشته بود که به حداقل دو دستگاه سامانه لیزری Peresvet و خودروهای فرماندهی و پشتیبانی مجهز بودند . با این حال ، ماموریت اصلی این جنگ افزار هنوز در پرده ای از ابهام قرار دارد ، اما گفته میشود که در ابتدا ، نقش این سامانه ، بیشتر "کورنمودن" تجهیزات اپتیکی مهاجمان است که در گذشته گونه هایی متنوعی از آن توسط اتحاد شوروی توسعه پیدا نموده بود . پی نوشت : تفکیک شده از تاپیک اخبار نظامی / صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9

اگر میتونستیم! توانش رو داشتیم و میخواستیم!، که بریم سراغ چیزی به اسم drfm هیچ کدوم از دلایلا ها و اسپایک های اسراییل اهداف فوق حساس ایران و سوریه رو بسادگی بدون هیچ گونه مزاحمت الکترونیکی منهدم نمیکرد. سادگیش در همین حده... https://www.youtube.com/watch?v=SVrdgdN1HF0

  در عکس بالا به نظر میرسه اف 16 عراقی( یا شاید هم آمریکایی!) مماس با لبه مرز( و شاید هم کمی داخل مرز) در حال پرواز هست و اطلاعات کاملش هم بر روی مانیتور به نمایش در اومده، به نظر 2 رادار محلی پرتوها خودشون رو بر روی اون متمرکز کرده اند، برای همین هم 2 بار اطلاعات اف 16 روی صفحه هست؛ اگر چیزایی که نوشتم صحت داشته باشه( که خودمم هنوز درست نمی دونم!) پیام جالبی به دشمنان مخابره شده است.             در تصویر بالا هر پرنده اجمالا فقط با یک کد و میزان ارتفاع آن مشخص شده است، به نظر می رسد در «مود» ارائه شده، اولویت بیشتر با «کنترل ترافیک» هوایی بوده تا چیز دیگر.           در تصویر بالا نقاط زرد رنگ نشان دهنده مسیر حرکتی پرنده می باشند( نقاط به خوبی انحرافات پرنده از کریدور رسمی را که با رنگ آبی مشخص شده نشان می دهند) در صورت هرگونه انحراف قابل توجه، بالافاصله اخطار لازم به خلبان داده می شود( از مرکز کنترل قرارگاه به مرکز کنترل هوایی سازمان هواپیمایی کشور و از آنجا به خلبان) حالا اگر این انحراف خطرناک باشه( مثلا به سمت مراکز عمده نظامی یا سایتهای هسته ای) اونوقت ممکنه قرارگاه تمهیدات عملیاتی را هم بکار ببندد.

زیردریایی هسته ای کورسک ابعادی در حد یک استادیوم فوتبال و ارتفاعی برابر با یک ساختمان 8 طبقه داشت. کورسک به موشکهای هسته ای بالستیک و اژدرهای مافوق سریع اشکوال مسلح بود و کمتر زیردریایی هسته ای در زرداخانه غرب وجود داشت که از نظر توان و قدرت آتشی بتواند با آن برابری کند. اشکوال 10 بار از اژدرهای ساخت غرب سریعتر می باشد و شاید تنها ترس از این اژدرهای رعب آور بود که تراژدی کورسک را رقم زد. سال 2000؛ دریای بارنتز: با آغاز مانورهای دریایی روسیه دو فروند زیردریایی آمریکایی ،یو.اس.اس تولیدو و یو.اس.اس ممفیس، به این منطقه اعزام شدند تا اطلاعات دست اولی از توانایی های حریف جمع آوری کنند. علاوه برآمریکایی ها، یک فروند زیردریایی هسته ای بریتانیایی و یک فروند شناور اطلاعاتی نروژی هم در منطقه حضور داشت و ماهواره های جاسوسی دنیای غرب تمامی منطقه را به دقت زیرنظر گرفته بودند. روسها قصد داشتند تا سیستمهای تسلیحاتی جدیدی را در این مانور آزمایش کنند و کسب اطلاعات دست اول درباره آنها برای کشورهای غربی ،به ویژه آمریکا، حیاتی بود. بعضی منابع اطلاعاتی اظهار می کنند که روسیه از یک هیئت نظامی چینی دعوت کرده بود که از نزدیک شاهد مانور نظامی روسها باشند. شاید روسها قصد داشتند تا چینی ها را تحت تأثیر قراردهند تا معاملات تسلیحاتی جدیدی را پایه گذاری کنند. در ساعت 8:51 روز شنبه 12 آگوست، ناخدای کورسک به کشتی سرفرماندهی "پترکبیر" اطلاع داد که عمق دریا می رود تا برای شلیک اژدرهایش آماده شود. در ساعت 11:28صدای انفجاری از انبار اژدرهای کورسک شنیده شد و آژیر خطر در زیردریایی روسی طنین افکن شد. 2 دقیقه و 15 ثانیه بعد صدای انفجار دیگری شنیده شد و کورسک راهی اعماق دریا شد. 23 خدمه نجات یافته کورسک رآکتورهای هسته ای را از کارانداختند و در قسمت عقبی زیردریایی ،که دریچه خروج اضطراری در آن قرارداشت، جمع شدند. تراژدی کلیدخورده بود. کمی پس از قطع برق رآکتورها، سیستمهای تهویه هوا و روشنایی از کار افتادند و رشته امید این مردان به رسیدن کمک از خارج زیردریایی گره خورد؛ کمکی که هیچگاه به آنها نرسید. سروان کولسنیکوف ، که در میان نجات یافتگان ارشدترین افسر بود، اسامی هم قطارانش را بر دیواره کورسک نوشت. اندکی بعد، کولسنیکوف جملات زیر را به اسامی دوستانش اضافه کرد: " اینجا برای نوشتن خیلی تاریک است اما من سعی می کنم احساسم را بیان کنم. به نظر می رسد که بختی برای نجات نداریم، 10 تا حداکثر 20درصد. بگذار دست کم امیدوار باشم که کسی این نوشته ها را خواهدخواند. اینجا اسامی کسانی که در قسمت نهم جمع شده اند وسعی در فرار دارند نوشته شده است. با احترام به همگی آنان، نیازی به ناامیدی نیست." تمام شناورهای روسی که در منطقه بودند صدای 2 انفجار را ثبت کردند اما اقدامی برای نجات کورسک نکردند. آنها فکر می کردند که این صداها قسمتی از انفجارهای برنامه ریزی شده مانور است. در حقیقت، اولین زیردریایی ها نجات در ساعت 8:40 صبح فردا به محل غرق شدن کورسک رسیدند. پس از قطع ارتباط کورسک دریاسالار پوپوف ،فرمانده ناوگان دریای شمال و فرمانده مانور، دستور داد تا رزمناو هسته ای پترکبیر منطقه مانور را ترک کند. پس از آن، پوپوف با هلیکوپتر به خشکی بازگشت و برای چند ساعتی ناپدید شد. یک ناوشکن روسی به محل حادثه رسید و در بالای سر کورسک ایستاد و شروع به پرتاب کردن بمبهای زیرآبی کرد. روابط عمومی ناوگان دریای شمال علت این انفجارها را دورنگه داشتن زیردریایی های خارجی از محل حادثه عنوان کرد. در آن زمان یک ایستگاه لرزه نگاری نروژی 40 انفجار را ثبت کرده بود. رئیس جمهور وقت روسیه، ولادیمیر پوتین، کمکهای کشورهای اروپایی و آمریکایی را برای بیرون کشیدن کورسک نادیده گرفت.. غواصان روسی8 روز پس از فاجعه به دریچه خروج کورسک رسیدند. غواصان تأیید کردند که داخل کورسک را آب فراگرفته و امیدی برای نجات بازماندگان حادثه نیست. اما علت اصلی غرق شدن کورسک چه بود؟ امروزه 7 تئوری اصلی درباره غرق شدن کورسک وجود دارد: 1. تصادم و انفجار. 2. انفجار یکی از اژدرهای کورسک. 3. انفجار هیدروژن در باتریخانه کورسک. 4. شکست بدنه در اثر به سطح آمدن سریع زیردریایی(پرش نهنگ قاتل). 5. شبیه سازی عملیات نجات و انفجار در زمان شبیه سازی. 6. انفجار یک اژدر جدید در حین شلیک آزمایشی. 7. انفجار در اثر آتش خودی. در این میان، جالبترین تئوری غرق شدن کورسک به دست زیردریایی های آمریکایی حاضر در منطقه است. دوستداران تئوری توطئه بیان می کنند که تولیدو در زمان غرق شدن کورسک در حال تعقیب زیردریایی رقیب بوده است. در حالیکه تولیدو به آرامی حرکات کورسک را تعقیب می کرد نتوانست تغییرسرعت و مسیر کورسک را پیش بینی کند و در نتیجه با کورسک تصادم کرد. این تئوری علت خراش طولانی بر روی بدنه کورسک و ضربه ای که به دم آن وارد شده را توضیح می دهد. ظاهرا ناوسرفرماندهی پترکبیر صدای برخورد را ثبت کرده است. تولیدو بر اثر وحشت خدمه از نزدیک شدن و تغییر مسیر ناگهانی کورسک کنترل زیر دریایی را از دست داده و دراثر برخورد به سختی آسیب دید و سعی کرد تا از منطقه مانور فرارکند. در این زمان زیردریایی دوم آمریکایی ،ممفیس، سعی کرد تا فرار تولیدو را پوشش دهد و به کورسک نزدیکتر شد. خدمه ممفیس ،به وسیله سونار، صدای بازشدن دریچه های اژدرافکن کورسک را شنیدند و اطمینان پیداکردند که ناخدای کورسک پس از تصادم با تولیدو دستور شلیک به زیردریایی های آمریکایی را صادرکرده است. اژدرهای اشکوال به قدری سریع هستند که در صورت شلیک شدن زمانی برای ممفیس باقی نمی ماند تا از چنگال آنها فرارکند. ناخدای ممفیس از ترس اشکوال های روسی دستور یک حمله پیشگرانه به کورسک راصادرکرد. یک اژدر مارک-48 به سوی کورسک شلیک شد و در سینه آن نشست. این اولین افنجاری بود که صدایش شنیده شد. نظریه پردازان تئوری توطئه سوراخ دایره ای شکل بزرگی که در بدنه کورسک یافته شد را دلیلی بر اثبات نظر خود می دانند. پس از اینکه رسانه های عمومی به این سوراخ پرداختند دیگر اجازه دسترسی و بازدید از این سوراخ به خبرنگاران داده نشد. کورسک به اندازه ای قوی بود که اژدر آمریکای نتوانست آن را از صحنه به در کند. کورسک به مسیرخود ادامه داد اما انفجار مارک-48 سبب شد که آتش قسمت انبار اژدرها را فرابگیرد. تلاش برای خاموش کردن آتش به جایی نرسید و کمی بعد اژدرهای کورسک منفجر شدند و با این انفجار روند غرق شدن آن آغازشد. شدت انفجار اژدرهای کورسک به اندازه بود که ممفیس را به سختی تکان داد و بیشتر ایستگاه های لرزه نگاری شمال اروپا آن را ثبت کردند. قدرت این انفجار برابر با 5 کیلوتن تی.ان.تی یا 4.2 ریشتر برآورد شده است. زیردریایی های روسی که فردای غرق شدن کورسک به محل حادثه رسیدند یک درخواست کمک را ثبت کردند. در ابتدا گمان برده شد که این پیام از داخل کورسک می آید. بررسی های بعدی نشان داد که منبع این پیام یک دستگاه خودکار است. در زیردریایی های ناتو دستگاهی است که در صورت صدمه دیدن زیردریایی به صورت خودکار پیام کمک ارسال می کنند. آیا این پیام را تولیدو ارسال کرده بود؟ هواگردهای روسی ردی از روغن را بر سطح دریای یافتند که می توانست آنها را در یافتن زیردریایی آمریکایی یاری دهد. ممفیس به آسانی توسط هواپیماهای روسی شناسایی شد و گزارشهای رسمی نروژ نشان می دهد که هواپیماهای ضدزیردریایی روسی ممفیس را تا آبهای ساحلی نروژ تعقیب کرده اند. پترکبیر یک پیام اضطراری بر روی فرکانسهای ناتو را ضبط کرده است که در آن ممفیس تقاضای اضطراری برای رفتن به یکی از بنادر نروژ را می کند. ممفیس به نروژ رفت و 7 روز از ترس به دام افتادن زیر دریاییهای روسی در یکی از بنادر این کشور مهمان بود. عکسهایی که ماهواره های جاسوسی روسی از ممفیس برداشتند نشانه هایی از آسیب را در قسمت جلوی بدنه آن نشان می داد. شاید این آسیب در اثر انفجار دوم کورسک بر ممفیس وارد شده بود. پس از آن که نروژ توان دیدن خشم روسها را نداشت درخواست خروج ممفیس را کرد در نتیجه ممفیس شبانه از آبهای نروژ خارج شد و چند روزی را در یکی از بنادر بریتانیا پنهان شد. اما بر سر تولیدو چه آمد؟ آمریکایی ها بیشترین تلاش خود را صرف این کردند که تولیدو را نجات دهند چرا که روسها میدانستند که زیر دریاییهای غرب برای رویت مانور به محل آمده اند ولی بعد از انفجار کورسک انها به همه ناوگانهای حاضر اعلان منطقه جنگی کرده و دستور خروج دادند و اگر تولیدو اسیب دیده در صحنه میماند علنا وارد نبرد با ناوگان تا دندان مسلح روسها میشد در نتیجه آنها ممفیس را چون طعمه ای بر سر راه قراردادند و توجه روسها را به آن جلب کردند تا تولیدوی آسیب دیده بتواند به آمریکا بازگردد. لاشه کورسک در سال 2001 و با صرف هزینه ای معادل با دوبرابر بودجه سالانه نیروی دریایی اروپا از آب خارج شد. بدنه پس از بررسی به کوره ذوب فلزات فرستاده شد و سینه کورسک که در زیر آب باقی مانده بود توسط مینهای زیرآبی منفجر شد. نظریه پردازان شکاک بیان می کنند که گزارش 2000 صفحه ای روسها از این حادثه پر از نقاط تاریک است و بعضی باور دارند که آمریکاییها از ترس عملیات متقابل روسیه حاضر شدند تا خسارت و امتیازات زیادی به روسها بپردازند مشروط بر اینکه ناوگان دریایی انها در اروپا ایمن بوده و دست داشتن آنها در این حادثه مسکوت بماند. یک سفر مخفیانه از طرف رئیس سیا پس از اعلام منطقه قرمز در اروپا و یک اعلان جنگ محترمانه به ناوگان دریایی غرب توسط روسیه به مسکو این شک و گمانها را بیش از پیش تقویت می کند و از همه مهمتر اقدام روسها در نصب پرچم در قطب شمال و اعلام جهانی مالکیت آن ! و در آخر بر سر کورسک چه آمد ؟؟؟ منبع: [url="http://military-technology.mihanblog.com"]http://military-tech...y.mihanblog.com[/url]

تصاویر .... قراره چندتا تحویل بدهند !؟ از این وعده و وعیدها تا دلت بخواهد ، داده اند و می دهند ....