با سلامی دوباره به دوستان عزیز میلیتاریست ، با پوزش از وقفه ای که در این تاپیک افتاد ، به اتفاق هم بررسی تجهیزات و تسلیحات نیروی زمینی عربستان رو ادامه می دهیم :     معرفی تجهیزات، تسلیحات و ساختار نیروی زمینی عربستان (بخش دوازدهم)   نیروی زرهی (بخش چهارم - نفربرهای زرهپوش)  Armoured Personnal carrier   M-113 : اولین نفربر زرهی سعودی که در این تاپیک به بررسی آن می پردازیم ، نفربر زرهی "ام-113" است که محصول کشور آمریکا بوده و در سال 1960 میلادی ساخته شده است. شاید کمتر کشوری در خاورمیانه باشد که از این نفربر قدیمی و بسیار انعطاف پذیر(برای مأموریت های گوناگون) بهره نگرفته باشد. اسرائیل (6131 دستگاه) ، ترکیه (3000) ، پاکستان (1600) ، اردن (1300) ، یمن (670) و ... بخشی از خریداران خاورمیانه ای این سلاح هستند. جمهوری اسلامی ایران هم پیش از انقلاب 200 دستگاه از این نفربر را خریداری نمود. عربستان تعداد 1112 دستگاه از این نفربر (M113) را خریداری کرده است که 364 دستگاه آن توسط صنایع تسلیحاتی ترکیه آپگرید شده است.   نفربر M-113   M-113 پدافندی مجهز به توپ گاتلینگ M-61 Volkan   M-113 پدافندی مجهز به موشک ضد هوائی چاپارل   M-113 پدافندی مجهز به موشک ایگلا   M-113 ضد زره مجهز به تاو   M-113 ضد زره مجهز به نسخه "زمین پایه" هلفایر   M-113 آتشباری مجهز به خمپاره انداز 80mm   http://www.military.ir/forums/topic/15145-%D9%86%D9%81%D8%B1%D8%A8%D8%B1-m113-%D8%A7%D8%B2-%D8%AF%DB%8C%D8%B1%D9%88%D8%B2-%D8%AA%D8%A7-%D8%A7%D9%85%D8%B1%D9%88%D8%B2/     TPz Fuchs : دومین نفربر زرهی ارتش سعودی که در این تاپیک به بررسی آن می پردازیم ، نفربر زرهی چرخ دار "فوخس" است که محصول کشور آلمان (آلمان غربی) بوده و در سال 1979 میلادی ساخته شده است. الجزایر ، اسرائیل ، کویت ، ترکیه و امارات از دیگر کاربران خاورمیانه ای این نفربر آلمانی هستند عربستان تعداد 175 دستگاه از این نفربر را خریداری کرده است.   فوخس - 1   فوخس - 2   فوخس مجهز به رادار زمینی رازیت     http://www.military.ir/forums/topic/13055-%D9%86%D9%81%D8%B1%D8%A8%D8%B1-%D8%B2%D8%B1%D9%87%DB%8C-fuchs/     Al-Masmak : سومین نفربر زرهی سعودی که در این تاپیک به بررسی آن می پردازیم ، خودرو نفربر امرپ "المسمک" است که محصول کشور عربستان سعودی بوده و در سال 2011 میلادی ساخته شده است. ظاهرا بجز عربستان هیچ کشور دیگری نسبت به خرید این امرپ (MRAP) اقدام نکرده است هر چند شرکت سازنده این زرهپوش عربستانی ، از اظهار تمایل 3 کشور خاورمیانه برای خرید این نفربر خبر داده است. ( احتمالا پاکستان ، کویت و بحرین ) عربستان تعداد 2750 دستگاه از این نفربر  را خریداری کرده است.         ورژن های متفاوت Al-Masmak   در این انجمن تاپیکی در خصوص این سلاح وجود ندارد. http://armyrecognition.com/saudi_arabia_army_wheeled_armoured_vehicles_uk/al-masmak_masmak_nyoka_mk2_mrap_apc_mine_resistant_armored_personnel_carrier_technical_data_sheet.html     Nexter Aravis : چهارمین نفربر زرهی سعودی که در این تاپیک به بررسی آن می پردازیم ، نفربر زرهی "آراویس" است که محصول کشور فرانسه بوده و در سال 2009 میلادی ساخته شده است. ظاهرا بجز عربستان هیچ کشور خاورمیانه ای دیگری نسبت به خرید این نفربر زرهپوش اقدام نکرده است. عربستان تعداد 200 دستگاه از این نفربر را خریداری کرده است.         در این انجمن تاپیکی در خصوص این سلاح وجود ندارد. https://en.wikipedia.org/wiki/Nexter_Aravis     Panhard M3 : آخرین نفربر زرهی سعودی که در این تاپیک به بررسی آن می پردازیم ، خودرو جنگی پیاده نظام "پنهارد ام-3" است که محصول کشور فرانسه بوده و در سال 1969 میلادی ساخته شده است. الجزایر ، بحرین ، عراق ، سودان ، امارات ، لبنان و یمن از دیگر کاربران خاورمیانه ای این خودرو زرهپوش هستند.  عربستان تعداد 150 دستگاه از این نفربر زرهی را خریداری کرده است.         پنهارد پدافندی ارتش سعودی   در این انجمن تاپیکی در خصوص این سلاح وجود ندارد. https://en.wikipedia.org/wiki/Panhard_M3       ادامه دارد ... ------------------------ پ.ن : دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند پ.ن 2 : با توجه به خاتمه یافتن بررسی یگانهای زرهی سعودی ، انشاء الله در پست های بعدی، سایر یگانهای نیروی زمینی عربستان را به اتفاق بررسی خواهیم نمود.

سلام علیکم ضمن تقدیم یک مثبت برای تشکر از توجهات شما حقیقتا قصد اصلی ، طعنه زدن نبود ، و همانطور که بارها در همین تاپیک و سایر موارد مشابه عرض کردم ، بحث تحقیر توان داخلی را هم نداریم ولی در همین تاپیک ، استدلال شد که روندی که دوستان دارند ان را توجیه می کنند به دلایل علمی ، اشتباه دارد جلو میرود موارد ذکر شده و با توجه به این پست قاهر 313 ، خدمت دوستان عرض شد که: "حال چرا صنعت نظامی ما را با تمام کیفیات و توانمندی ها ، مضحکه عام و خاص شده با این روندها ( البته منظور دوستان نیست این مثال ) . یک نمونه اش را در تصویر فوق می بینید" و بارها هم عرض شد که " شخصا متاسفم که چنین تصویری را در انجمن ارسال کردم ولی تاریخ بی رحم تر از آنی هست که تصور میشود" طبیعتا" اگر ما خودمان جرات داشته باشیم تا این وضعیت را نقد کنیم ، بدخواهان این کشور ، جرات نمیکنند که این چنین صنعت دفاعی ما را زیرسئوال ببرند . پست مورد نظر جنابعالی هم صرفا یک یادآوری با ادبیات نسبتا" تلخ بود . با این حال از تذکر جنابعالی متشکرم

مر حوم ، مغفور جنت مکان ، پروژه " یاحسین " که قرار بود جت آموزشی نیروی هوایی باشد و "تذرو " بعنوان سومین پیش نمونه اولین پرواز (حالا شکر خداوند ، این یکی پرواز کرد ) : سال 2000 میلادی ( 1379 شمسی ) ، یعنی در حدود 18 سال پیش ) پیشرانه : جی - 85 ( هنوز بدون تغییر در قاهر ، کوثر و.... دارد استفاده میشود ) پی نوشت : سرهنگ خلبان مجتبی میر عسگری که درسانحه سقوط همین پرنده مشعشع ، شهید شد ( 27 شهریور 86 )

نمونه یک برنامه درست تعریف شده و بدون جاه طلبی با وجود یک پیکربندی امتحان پس داده : پروژه سیمرغ اصلی ترین تغییراتی که در فرایند طراحی مجدد به وجود آمد یکی تغییرات قسمت جلویی کابین خلبان و تبدیل شدن یک کابین، به دو کابینه، تغییراتی هم توی دماغه، ورودی موتورها، ارابه فرود، شیشه جلوی خلبان و خود کابین خلبان به وجود آمد ، نصب یک صندلی خلبان مدل K-36D و یک سیستم ناوبری روسی بود . حالا ترکیب این برنامه با تجربه ناکام اف-20 تایگر شارک : کابین تایگر شارک دربدترین حالتی که میشود تصور کرد ، این بود که تمامی اف-5 های دو کابینه و تک کابینه را در یک بازه زمانی 15 تا20 سال به یک استاندارد مشخص ارتقاء می دادیم ولی الان ، 4، 5 ، 6 برنامه موازی روی دست ما هست که احتمالا" و شاید ، همین روزها یک پرواز تست داشته باشد و بعد ، پروژه تشریف می برد به " پارکینگ " ، به چه دلیل ، چون پول برای تولید انبوه آن نداریم ، سال بعد ، دوستان یک دست استتار جدید روی آن میزنند ، بعنوان یک برنامه جدید و باافتخار ، به ملت معرفی می فرمایند .

سلام علیکم برای ثبت در تاریخ و در خصوص ادعای مشتق شدن قاهر از شفق رونمایی از برنامه شفق ، 1381 شمسی رونمایی از برنامه قاهر : 14 بهمن 1391 پی نوشت : 1- از ابتدای این دو برنامه تا حال حاضر ، بیشتر از 16 سال می گذرد ، شانزده سال کار برروی زیرسیستم ها ، رادار ، اویونیک ، سامانه های تسلیحاتی ، پیشرانه ، بدون حتی یک بار پرواز آزمایشی و سه بار تغییر ماموریت برای یک جت نسل پنجم !!!! ، 2- عطف به برنامه "لاوی " نیروی هوایی اسراییل ( باتمام پشتیبانی های آشکار و پنهان ) ، شروع : دسامبر 1986 ، پایان : اوت 1987 شیمون پرز ، اوت 1985 ، ماک-آپ کابین لاوی 3- پروژه مشابه ترکها: هواگرد جدید از سرزمین ماه و ستاره ، پرواز جدیدترین جت تهاجمی ترکیه تا سال 2022

برای ان دسته از دوستانی که قصد دارند از خلاصه وضعیت خبرداشته باشند مبحث فاکتورهای نسل 4-5 دسته بندی قاهر در کدام نسل ؟؟؟ نیاز حال حاضر نیروی هوایی ماهیت نیاز سنجی برای قاهر ادعاهای مربوط به نسل پنجمی بودن قاهر یک نمونه مطلوب از همکاری شرکتها در تولید یک جت رزمی پیشرفته سرانجام تلخ برنامه های جاه طلبانه مباحث تکمیلی مربوط به قاهر و مقایسه ان با برنامه های مشابه ادعای نسل 5 و بعد تبدیل شدن ان به نسخه های پایین تر مجدد یاد آوری برنامه های گذشته مفهوم استاندارد برتری هوایی ماجرای تسلیحاتی که وجود خارجی ندارد تاسف بار ترین پستی که از ابتدای حضور در میلیتاری ارسال کردم و این نتیجه چنین برنامه هایی هست نیازهای عملیاتی فوری ماهیت فرماندهی در قرن بیست و یکم نادرست بودن شیوه تعریف برنامه قاهر قاهرو تصمیم سازی سطوح حاکمیتی پی نوشت : متاسفم که قرار هست بعد از 4 دهه تجارب تلخ در جمهوری اسلامی از جنگ و تحریم تا شرایط فعلی اقتصادی ، مجبور شدیم که چرخ را مجدد اختراع کنیم !!!!! که طبیعتا اثبات می کند که چرا بخش بزرگی از تحلیلهای نسل جدید ان هم در دهه دوم قرن بیست و یکم و در استانه ورود به سال 1400 شمسی به چنین وضعیتی ختم شده !!!!

سلام علیکم از جنابعالی خواهشمندم که رعایت بفرمایید ، برادر عزیز ما جناب hosm سمت استادی و پیشکسوتی در میلیتاری دارند ، رعایت حرمت ایشان برای همه لازم هست پی نوشت : ان بخش هایی از پست شما که احساس میشود مقداری تند هست ، ویرایش خواهد شد .

سلام مجدد خوب ، بله با یک تبصره ، وقتی شما با 190 کشور می توانید تعامل داشته باشید ( از 2 تای باقی مانده یکی که اصلا در آمار قرار ندارد و دومی هم دشمنی می کند ) چرا فرصت سوزی می شود ؟؟؟ همین مساله نباید ما را وادار کند که بهینه کار کنیم ؟؟ الی ماشا... هم تجارب وجود دارد . ولی وقتی خودمان ، به دست خودمان ، کشور را در ابعاد مختلف محصور می کنیم ، نباید انتظار داشته باشیم تا پا به پای دیگران پیشرفت را حس کنیم . شخصاً معتقدم که تحریم آمریکا ، بدلیل ساختار کهنه ما است که تاثیر گذاری خودش را نشان می دهد ( این ساختار کهنه از سیاست خارجی گرفته تا حوزه دفاع و امنیت و.... ) ، هیچ تلاشی هم برای بهینه کردن آن نشده و نمیشود. بقیه مواردی که فرمودید ، بخشی از حوزه سیاست داخلی است که چون باعث ورود به مباحث کمتر مرتبط با گفتگوی ما است ، از آن پرهیز می کنم . دقیقاً - مشکل ساختاری ما با برخی از دوستان این هست که نباید گرفتاری های داخلی ، از جمله نقدهای جدی وارده به برنامه قاهر یا حوزه دفاعی را به مباحث بی ربطی مثل برجام گِرِه زد . این ربط دادن فقط پاک کردن صورت مساله اصلی یعنی مشکل دار بودن ساختارهای ما در داخل هست .

سلام مجدد حالا سئوال بنده این هست که چرا بودن در کنار این 191 واحد به معنای تسلیم شده ؟؟؟ ؟آیا همه این 191 واحد تسلیم آمریکا شدند ؟؟ آیا این بزرگنمایی بیش از حد آمریکایی ها نیست ؟؟ قطعاً اطلاع دارید که حتی آمریکایی ها هم برای پیشبرد راهبرد خودشان با محدودیت روبروهستند و اینطور نیست که هر چه دلشان خواست انجام دهند . دنیای ما روی یک اصولی پیش میرود که اگر چه زیاد به نفع مانیست ( مقصر هم خودمان هستیم که در طول سالها قدرت سازی اصولی نکردیم ولی انها کردند ) ولی همین چهارچوب برای یک واحد سیاسی مثل امریکا هم محدودیت دارد ( مثالهای ان هم بسیار فراوان هست ) نکته همین جاست ، ما ، ایالات متحده را یک قدرتی بدون حد و مرز و بدون محدودیت تصور می کنیم . در حالی که این شکلی نیست . خود انها هم اگر تحلیل ها و تفسیرهای شان را رصد بفرمایید ، به این نکته واقف هستند ولی ظاهرا ما براین باور نیستیم . این مشکل هم باز به خود ما برمی گردد ، ساختار آموزشی ما ، از کار افتاده و قدیمی هست ، تولید دانش آن بسیار اندک هست ، همه دنبال مدرک هستند و نتیجه طبیعی آن ، همین وضعیت هست که می فرمایید . انتظار هم نباید داشت وقتی صنعت ما هیچ ارتباط کار آمدی با دنیا ندارد ( حالا این ارتباط صرف به معنای مونتاژ یا خرید نیست ، بلکه تعامل هوشمندانه مثل چین هست ) یک مرتبه جت نسل 5 تولید کند ، حتی چینی ها هم که سالها از ما جلوترند ، هنوز ادعای چندانی در این زمینه ندارند . مشکل ما ، نه ایدئولوژی هست ، نه اسلام هست و نه رهبری ، مشکل ما اول در ساختارهای کهنه ما ، بعد در عدم اراده در نوسازی این ساختار باید باشد . وقتی ساختار بهینه باشد ، مهندس ، دکتر ، کاردان فنی ، نظامی ، استاد دانشگاه و ... تولید می کند که دغدغه اول آن ، پیشبرد کشور به جلو است . این افراد تربیت شده در ساختار بهینه شده ، هرگز دنبال نمایش نیست ، استاندارد ایجاد می کند ، طبق همان استاندارد ، پروژه تعریف میشود ، اصولی و منطقی ، برنامه را جلو میبرد و در نهایت محصولی را ارائه می کند که هم باعث افتخار هست و هم موجب تقویت قدرت کشور در همه ابعاد .

سلام مجدد کل بحث اینجاست : 1- فقط وجود یک منطق نظامی کامل شده با تجارب خود و دیگران هست که به یک نتیجه مطلوب منتهی می شود . 2- اتهام پراکنی به دولت ایکس وایگرگ ، هیچ نتیجه ای ندارد ( عطف به فرموده جنابعالی ) 3- مبنا برای تعیین موفقیت یک برنامه نظامی ، طی شدن روند استاندارد ، بلوغ و وارد شدن به چرخه رزمی است . 4- موازی کاری ، به هیچ عنوان توجیه اقتصادی و نظامی ندارد . 5- اصل برای توسعه و بالندگی متوازن یک ساختار نظامی ، وجود ارتباط و تعامل درست و هوشمندانه با سازمان های مشابه هست . 6- یک ساختار نظامی باید مداوم در روشهای مدیریت و اداره سازمان برای مقابله با تهدیدات پیش رو تجدید نظر کند . پی نوشت : برای هر کدام از شش مورد فوق مثالهای متعددی وجود دارد که در صورت نیاز بیان خواهد شد .

تعهد و تخصص ، لازم و ملزوم هم هستند ولی برداشت از این دو مفهوم ( مثل برداشت از مفهوم تعامل ) در ساختارهای فعلی ما ، بطور کامل از رده خارج هست . ضرباتش را هم تا الان تحمل کردیم ولی درس عبرت نشد. پی نوشت : این پست قبلی بنده به معنای رویایی و کامل بودن شیوه المانی ها نیست ، بلکه نشان میدهد که یک ساختار ، به چه شکل با واقعیتهای محیط اطرافش تطبیق پیدا می کند . همین ساختار وقتی از حالت منطقی خودش خارج شد ( حدود سال 1942 به بعد ) ، فاجعه درست کرد . یعنی وقتی که سرفرماندهی okw ، روی پروژه هایی سرمایه گذاری کرد که ( تانک ماوس و نظایر آن ) هیچ اینده ای برای تغییر نتیجه جنگ نداشت ، که به شکل تطبیقی ، یعنی همین قضیه پروژه قاهر . حالا اگر آلمانی ها به جای تلاش بیشتر و تعامل با سایر کشورها ( سوئد ، شوروی ، بلژیک ) ، سر پیمان ورسای و پیدا کردن مقصر اصلی انرژی می گذاشتند ( مثلا روح پیمان شکسته شده یا خیر ، به تاریخ پیوسته یا خیر و نظایر آن ) می توانستند کاری از پیش ببرند ؟؟؟؟؟ ( مثل دوستانی که این روند را در پیش گرفتند!!!!!! )

1- مشخص اهداف براساس واقعیتهای موجود " در دوره بین دو جنگ ، زمانی که اجازه تولید زیردریایی وجود نداشت ، سوئد بعنوان جایگزین درنظر گرفته شد ، منابع ، متخصصین ، فناوری منتقل شد ، کار ادامه پیدا کرد و بعد از رفع محدودیتها همه مجدد به خانه اصلی ( بندر کیل ) برگشت داده شد " در دوره بین دو جنگ( مدتی کوتاه پس از امضاء پیمان ورسای ) کل زیرساختهای قبل حمل شرکت فوکر + حداقل 200 عدد کیت هواپیمای جنگنده به هلند یا بلژیک منتقل شد تا ادامه کار در آنجا صورت بگیرد . " در دوره بین دو جنگ( مدتی کوتاه پس از امضاء پیمان ورسای ) پیمانی با روسها بسته شد که فناوری تانک در عمق خاک اتحاد شوروی به روند رو به جلوی خودش ادامه دهد 2- هماهنگی میان رده های نظامی و غیر نظامی اگر چه ستاد ارتش دیگر وجود نداشت ولی افسران آلمانی با مدیریت غیر سیاسی و تجمیع همه فکرهای خلاق با هماهنگی دولت وایمار در رسته های مختلف و تخصیص منابع محدود به پروژه های با آینده مشخص ، ( مثل تانک ، زیردریایی ، ) برای آینده برنامه ریزی کردند . نکته : البته وجود اختلاف ، واقعیتی در آن روزها بشمار میرفت ، ولی تفکیک اختلاف سیاسی با پیشبرد منافع ملی اظهر من الشمس بود . 3- توجه به جنبه تئوریک قضیه : در طول دو دهه میان دو جنگ ، آلمانی ها ، با تاکید بر بررسی تجارب گذشته ، سعی کردند تا نواقص خودشان را در حوزه استراتژی ، تاکتیک ، اول پیدا کرده و در مراحل بعد ان را تجزیه و تحلیل و بعد ان را توسعه دهند . ( بعبارت دیگر نیروهای مسلح به بهانه محدودیتهای پیمان ورسای ، " درجا" نزدندو به جلو حرکت کردند . بعنوان مثال ، در طول دهه 30 ، مباحث گسترده ای در خصوص اولویت دادن به " روحیه رزمی "( morale ) پرسنل ارتش یا اولویت دادن به مکانیزاسیون ارتش ( توجه به سخت افزار یا material ) صورت گرفت و افسران ارتش به دو دسته حامیان و مخالفان آن تقسیم شده بودند ولی در نهایت سازگاری معقولی حاصل شد . 4- توجه به جنبه های اقتصادی : تا جایی که یادم هست ، امثال " شاخت" وارد صحنه شدند تا مارک آلمان را احیاء کنند ، کمکهای سایر کشورها نظیر آمریکا ( در دوران قبل از رکود بزرگ سال 1933 ) هم تاثیر گذار بود ( مثل طرح مارشال بعد از جنگ دوم که آلمانی ها استفاده کردند ولی ما طبق معمول خیر ) نکته : مطالعه بنده در حوزه اقتصاد بسیار محدود هست ، این بخش را به سایر دوستان واگذار می کنم . 5- فرهنگ و روحیه کار : این مورد یکی از شاخصه های مردم این کشور هست و نیازی به توضیح بیشتر نیست . شناسایی مدیران کاربلد ( نظیر آلبرت اشپیر ) و تقویت مدیران بخش علمی ( نظیر فون براون ) و دادن میدان برای کار به آنها . 6- وجود روند نظام مند استعداد یابی و پرورش آنها : تا قبل از ظهور نازیسم ، وجود سازمان های پیشاهنگی و بعد از سال 1933 ، ظهور سازمان جوانان هیتلری ، روندی منظم برای پرورش نسل جدید ، انتقال فرهنگ آلمانی و بعد فرهنگ نازی را بوجود آورد . نکته : ما هم پتانسیل ارزشمندی داریم به اسم نیروی مقاومت بسیج ===== اینها نکاتی بود که علی الحساب به ذهن رسید ، همه اینها در قالب همان مبحثی که مد نظر شما قرار دارد هست " مدیریت "

سلام علیکم خواهش می کنم ، این شیوه در کتاب روسلر ابرهارت تا حدودی بیان شده ، و دقیقا موردی که هست که می فرمایید و بخشی از تحلیل های بنده هم ناظر به این مساله است .

سلام علیکم این خودفریبی ، دارد سالهای حاد خودش را طی می کند و بتدریج فروکش می کند . پیمان ورسای و اقدامات هوشمندانه آلمان برای دور زدن آن ، یکی از نقاط اوج حوزه "فریب استراتژیک " ( کتابی با همین عنوان چاپ موسسه ابرار معاصر وجود دارد ) هست که در تاریخ به ثبت رسیده ، " در دهه 20 و 30 میلادی ، در حالی که جو ضد روسی و ضد کمونیستی آتشینی در داخل آلمان وجود داشت ، بخشی از ارتش به فرماندهی فون زکت ، برنامه مدونی را طراحی کردند برای همکاری با روسها برای دور زدن محدودیت تسلیحاتی پیمان ورسای که نقطه اوج آن ، ایجاد آموزشکاه تانک "کاما" در عمق خاک اتحاد شوروی و آموزش مشترک افسران آلمانی / روسی در رسته زرهی بود " بعد از جنگ دوم هم وضعیت برای آلمان جالب تر شد "یک نکته هم وجود دارد. این بحث محدود شدن نظامی آلمان و ژاپن هم بسیار مورد سوءاستفاده واقع شده ، در خصوص آلمان ، فقط 10 سال بعد از جنگ (1955) بوندس وهر ( ارتش آلمان ) مجدد تشکیل شد و فقط آن چیزی که بشدت جلوی آن گرفته شد ، تمایلات نازیستی جامعه آلمان بود( نازی زدایی ، آن هم بصورت یک رفرم " تغییرات سطحی " // مثل استفاده مجدد از مسئول اطلاعات نظامی ورماخت در جبهه شرقی ،ژنرال راینهارد گلن که یک ضد کمونیست دو آتشه بود ) و تمایلات ضد کمونیستی نه تنها متوقف نشد ( چیزی که المان ها ید طولانی در ان داشتند ) بلکه تشویق هم میشد . آلمان هم با زرنگی هر چه تمام تر تمام فناوری قدیمی خودش را کنار گذاشت و شروع کرد به گسترش فناوریهای دوگانه جدید که کاربرد غیر نظامی داشتند ولی با مختصر تغییری کاربرد نظامی پیدا میکردند ( تولید تانک لئوپارد یک به سال 1965 /// لئوپارد 2 سال 1979 // زیردریایی به سال 1956) ،می بینید که اصولا محدودیتی در کار نبود . فقط مسیر مقداری تغییر کرد و نتایج آن را هم بخصوص بعد از یکی شدن المان در پایان جنگ سرد تا الان داریم می بینیم که بدون شلیک یک فشنگ ، کل اروپا ( حتی یک دشمن قدیمی مثل فرانسه ) باید نظاره گر قدرت اقتصادی انها باشند که این خودش قدرت سیاسی و نظامی را هم در پی دارد ." مشکل تحلیل یکسری از دوستان همین هست . محدود شدن در دایره تنگ جناح ها .....

سلام علیکم بسیار جالب بود تا جایی که بررسی شده ، میزان جذب بودجه دفاعی در ساختار نیروهای مسلح ، یکی از موارد محرمانه و غیر قابل دسترسی است ، حالا این بی اطلاعی به پای عدم تحقق آن نوشته میشود ، نقطه اوج تحلیل هاست که در جای خودش ، باید در میلیتاری به ثبت برسد .

سلام علیکم یا ا.... ، الان که وارد شدید و بسیار هم عالی و مناسب دوستان خودشان پستهای دو طرف را رصد کنند ، واژه های بکار رفته را با دقت بررسی بفرمایند ، واکنش ها راهم مشاهده می فرمایند ، خوشبختانه ، آنقدر سعه صدر وجود دارد که هیچ پستی مخفی نشده و همه مطالب حاضر در معرض دید همه وجود دارد ، استدلال های بنده هم هست ، قضاوت با مخاطبان . سعی براین بوده که مسیر به شکلی هدایت شود که نظرات با استدلال ، بررسی گردد . خوب ، این نظر و تحلیل جنابعالی هست و در جای خودش قابل احترام ، از ابتدای مسیر تاپیکهای هسته ای تا الان ، شخصاً ادعا نکردم برجام فتح الفتوح بوده ( اگر مطلبی را در پستهای بنده با این مضمون پیدا فرمودید ، بفرمایید ، قطعاً اطلاع رسانی بفرمایید ) شاخصه اصلی تحلیل ها و مطالب بنده ، از یک نظر براساس تئوری لیدل هارت هست ، دیدن وقایع از یک سطح بالاتر و در حوزه تئوریک ، ( چون ما در اینجا ابزار عملی برای تاثیر گذاری روی روند وقایع نداریم ) حالا جنابعالی می فرمایید ، خسارت محض بوده ، محترم و ارزشمند ، بنده هم عرض می کنم خسارت و مزیت را باید براساس جایگاه جمهوری اسلامی در سلسله قدرت جهانی تبیین کرد . از گذشته تا کنون ، تبلیغات رسانه ای ما ، به بدترین شکل ممکن ، این القاء را در ما بوجود آورده و می آورد که تنها قدرت منطقه ما هستیم ، در حالی که از این خبرها نیست ، هر واحد سیاسی ، یک وزن ژئوپلیتکی ( معادل مفهومی شناسه ژئوپلیتیکی ) دارد که توانایی ( قدرت ) ان را در پیشبرد منافع ملی نشان می دهد . حالا ما یا براساس این کد عمل می کنیم ( شاخصه های این کد را نه سایر واحدها ، بلکه خودمان با قدرت سازی داخلی تعیین می کنیم در کنار عوامل جغرافیایی نظیر موقعیت استقرار جمهوری اسلامی ایران در نقشه و سایر موارد قابل بررسی است ) یا اینکه تمام فشار را برای پیشبرد منافع فراتر از قدرت فعلی قرار می دهیم که منجر به فاجعه می شود . ( مثالهای فیزیکی ان هم بسیار هست ) عینک بنده فاقد لنزهای جناحی و باندی هست ، این لنزها ، منافع ملی را در سه بازه کوتاه ، میان و بلند مدت ( در حد اطلاعات و مطالعه شخصی ) می بیند . پی نوشت : 1- این مباحث در تاپیک قاهر به نظرم زیاد جالب نیست ، این پروژه با این روند ، همانطور که در طول این 14 صفحه با شاهد و مثال تاریخی هم بررسی شد ، ابهامات ، نواقص و پیچیدگی های غیر منطقی فراوانی دارد که هنوز بدان پاسخی داده نشده ، اثبات هم شد ، اصرار بی دلیل بر اینکه این برنامه ، توجیه نظامی دارد هم غیر منطقی هست . حالا باید منتظر ماند و دید که بودجه های کلانی که مصروف این برنامه شده ، بازده رزمی واقعی ( و نه تبلیغاتی ) دارد یا خیر .. 2- امیدوارم نظرات دوستان حامی این برنامه ، درست از آب در بیاید و این پرنده را با لباس نیروی هوایی در پایگاه ها ببینیم ، ولی همین دوستان در صورت عدم وقوع این مساله ، مشخصاً باید پاسخگوی این مطلب باشند که به چه شکل ، سالها با امنیت ملی این کشور بازی شد ....... 3- بارها هم این مساله عرض شد ، هیچ دولتی ، حداقل برای بقاء خودش و سیستم منتسب به آن ، از سرمایه گذاری در بخش دفاعی کوتاهی نمی کند ، نقص تحلیل دوستان این هست که با برچشم زدن یک عینک با لنز تیره یک جناح ، قصد القاء این مطلب را دارند که: امضاء برجام = کاهش سرمایه گذاری در حوزه دفاعی و این هم مستقیم دلیل اصلی کاهش رونمایی های مشعشع گذشته هست . در حالی این مطلب بدلایل متعدد از جمله مفهوم نخست بند3 ، با واقعیت امر منطبق نیست . به قول مرحوم سپهری ، چشمها را باید شست ، جور دیگر باید دید روند بودجه دفاعی جمهوری اسلامی از 2011 تا 2016 پست بنده در اسفند 1396 و این هم در جای خودش قابل تامل هست 4- قبلاً هم عرض شده که سرخوردگی دوستان از عدم رونمایی های به شیوه سالهای گذشته قابل درک هست . این که دیگر هر برنامه بی سرانجامی بعنوان یک دستاورد معرفی نمی شود ، از یک نظر نشان می دهد که راس وزارت دفاع ، متوجه شده که خسارتهای این رونمایی ها بیشتر از مزیتهای ان هست .

- خوب هست که از همه ادعاها به این حوزه رسیدید . مسیر خوبی هست تکلیف مشخص هست ، جمهوری اسلامی یکی از 191 واحد سیاسی دنیاست ، تعامل برخلاف نظر شما ، تسلیم نیست حتی با قدرتهای مد نظر شما ،( دلیل ان هم این هست که برداشتها از نحوه تعامل نادرست هست ) ، اگر هم در مقاطعی بالاجبار به خواسته های طرف مقابل تن دادید ( که ان را تسلیم ارزیابی می کنید ) ناشی از ضعفهای مشهود شما در حوزه اقتصاد، سیاست خارجی و سایر حوزه های اداره یک جامعه هست . تا زمانی هم که این ضعفها را قبول نفرمایید و درصدد رفع ان برنیایید ، طرف مقابل چنان از شما امتیاز می گیرد که ترکمانچای دربرابر آن هیچ هست . - نگرانی جنابعالی حقیقتاً قابل درک هست ، اینکه به مانند گذشته نمی توانید با استناد به فرموده های رهبری و یا سایر دوستان حاضر در رده های مسئولیت ، مخاطب خودتان را متوقف بفرمایید ، چون از این حربه برعلیه خودتان استفاده می شود . و درنهایت اینکه ، بعید می دانم در صلاحیت شما باشد تا تکلیف بنده رامشخص بفرمایید. شبهاتی مطرح شده ، پاسخ های جنابعالی هم عمدتاً ارتباطی به سئوالات ندارد( دلیل ان هم در پستهای قبلی بیان شد ) سایر دوستان از جمله دوست عزیز بنده جناب حیدری هم این را به شما تذکر دادند ولی ظاهراً تاثیری نداشته ، در نتیجه مناسب هست ( صرفا پیشنهاد میشود ) که در روند پاسخ گویی تجدید نظر بفرمایید . پی نوشت : این بحث را همین جا خاتمه یافته تلقی بفرمایید . چون ارتباطی به تاپیک ندارد .

اتفاقاً شیوه ای که حداقل از میانه دهه هشتاد شمسی درپیش گرفته شد ، در ضدیت کامل با تعامل هوشمندانه ( و نه تعامل صرف ) بوده و وضعیت ساختار دفاعی ما در سطوح مختلف نیروی انسانی ، سخت افزار ، مباحث تئوریک و .... مبین همین مساله است . رونمایی هایی بی هدفی هم که صورت گرفت ، برای جبران این خلاء بود ( وقتی هیچ ارتباطی با دنیا و کشورهای صاحب فناوری وجود ندارد ، مجبورید برای پویا نشان دادن شرایط به شیوه هایی متوسل شوید که شاهد آن بودیم و خوشبختانه حداقل تا حال حاضر ، این شیوه نادرست و غلط را نمی بینیم ). برداشت نادرست و اشتباهی که بخشی از حاکمیت ( منظور حوزه های اجرایی و تصمیم گیر هست و نه سطح تصمیم ساز ) از تعامل هوشمندانه و تفسیر نادرست از تعامل به شکل تسلیم و عقب نشینی ( جو غالب رسانه ای بخشی از جریان های فکری در جمهوری اسلامی ) منجر به وضعیت فعلی شده ،برعکس بازگرداندن منطق نظامی به ساختار وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح ( با تمام نقدهای جدی که به روند فعلی وجود دارد ) ، پرهیز از پروپاگاندا و حرکت در سکوت کامل خبری ، پیش بردن استراتژی منطقه ای بدون شاخ و شانه کشیدن از تریبون های رسمی ، حرکت برمبنای ظرفیت واقعی و نه ظرفیت ادعایی و سایر موارد مشابه ، بطور قطع از نقاط قوت وضعیت فعلی هست ( هر چند قبلا هم گفته شد که هیچ ارادتی به جریان فعلی فکری ، حاکم بر قوه مجریه وجود ندارد ولی کار درست را هر چند اگر به تحلیل ما چندان نزدیک نباشد، باید پذیرفت ) قطعاً اطلاع دارید که این خواب آشفته مستقیم به خود حاکمیت برمی گردد ، جدا دانستن سطوح مختلف حاکمیتی ، در حالی که قبلا تحلیل شد که تصمیم گیری در این سطح به چه شکل و با چه نوع ماهیت ارتباطی صورت می گیرد ، یک نوع فراموشی موقتی هست . ظاهرا هر زمان که تحلیل های جزیره ای از حاکمیت رصد میشود ؛ این نمودار باید یاد آوری شود به ارتباطات میان عناصر حاکمیتی دقت کنید این خواب آشفته زمانی تعبیر نخواهد شد که یاد بگیریم سایر واحدهای سیاسی در کنار جمهوری اسلامی منافع ملی خودشان را دنبال می کنند و کار هوشمندانه این هست که بدون تحمیل هزینه های سنگین به کشور ، مسیر مشخص شده را طی کنیم . تا جایی که اطلاع دارم ، رهبری ، هرگز ، تحلیل نفرمودند که پاسپورتها رابگیرند تا پیشرفت صورت بگیرد ( علیرغم احترامی که برای گوینده این مطلب قائل هستیم ) پی نوشت : ما سالها به درپیش گرفتن یک روند استاندارد موفق و تجربه شده که بومی سازی هم شده باشد ، فاصله داریم ، چون بخشی ، استفاده از تجارب دیگران را تسلیم قلمداد می کنند ، بخش دیگری هم اصولا به توان داخلی اطمینانی ندارند ( و هردوتای آنها هم صدایشان بسیار بلند هست ) ولی گروه سومی هستند که هرچند در اقلیت قرار دارند و صدایشان هم به کسی نمی رسد ولی معتقدند که اصل تعامل هوشمندانه در کنار استفاده از توان و پتانسیل واقعی داخلی ، راه گشاست . حالا این اقلیت چه زمانی میتواند حرف خودش را به کرسی بنشاند ، حقفیقتاً مشخص نیست .

دریچه دید جنابعالی ، روی حوزه ای متمرکز شده که علاقه ای به ورود به ان ندارم ،نتیجتاً گفتگو با این شیوه ای که درپیش گرفتید ، فایده ای ندارد ، علی الحساب این را در نظر بگیرد که جمهوری اسلامی ایران ، فقط یکی از 190 واحد سیاسی دنیا است و نه جدا از آن . هر زمان به این نتیجه رسیدید (که البته بعید می دانم ) آن زمان نقطه آغاز گفتگوی ما است . تمام مفاهیم مرتبط با پیشرفت متوازن دفاعی و سایر حوزه ها ، به این مساله پیوند خورده و نمیشود از آن طفره رفت . این نکته جناب M-ATF صدق تحلیل بنده است . پی نوشت : 1- این بحث انتهایی ندارد ، در نتیجه به قول قدیمی ها ، عیسی به دین خود ، موسی هم به دین خود ، تنها امیدواری بنده این هست که قوه عاقله نظام ، بدون توجه به تحلیل های افراط و تفریط گونه فعلی در فضای سیاسی کشور ، مسیر درست را درپیش بگیرد . 2- البته هنوز منتظر هستیم که پروژه های متعدد قبلی ، بالاخره به یک جایی برسند . 3- رشد و توسعه متوازن نظامی 4- رشد و توسعه متوازن نظامی 5- دوستان علاقه مند مطالعه میکنند و خودشان قضاوت خواهند کرد

با سلامی دوباره به دوستان عزیز میلیتاریست ، به اتفاق هم بررسی تجهیزات و تسلیحات نیروی زمینی عربستان رو ادامه می دهیم :       معرفی تجهیزات، تسلیحات نیروی زمینی عربستان (بخش پانزدهم - بخش پایانی)   هوانیروز (بخش دوم - هلی کوپترها)    Army aviation     Sikorsky S-70 : اولین هلی کوپتر نیروی زمینی سعودی که در این پست به بررسی آن می پردازیم ، هلی کوپتر چند منظوره ترابری تاکتیکی "اس - 70" است که محصول کشور آمریکا بوده و در سال 1979 میلادی ساخته شده است. نسخه نظامی این هلی کوپتر غیرنظامی ، با نام "بلک هاوک" نامگذاری گردید. ترکیه هم دیگر کاربران خاورمیانه ای این هلی کوپتر چند منظوره است عربستان  8 فروند از این هلی کوپتر ( مدل S-70A1L = آمبولانس پرنده) را خریداری کرده است.     Fire Hawk   Sea Hawk   Battle Hawk   آمبولانس پرنده   http://www.military.ir/forums/topic/848-%D8%B3%DB%8C%DA%A9%D9%88%D8%B1%D8%B3%DA%A9%DB%8C-s-70%D8%8C-%D8%B4%D8%A7%D9%87%DB%8C%D9%86-%D8%B3%DB%8C%D8%A7%D9%87/     Boeing CH-47 Chinook : آخرین هلی کوپتر نیروی زمینی سعودی که در این پست به بررسی آن می پردازیم ، هلی کوپتر ترابری- تاکتیکی "شینوک" است که محصول کشور آمریکا بوده و در سال 1962 میلادی ساخته شده است. جمهوری اسلامی ایران ، مصر ، عمان ، امارات و نرکیه (شاید در آینده) هم دیگر کاربران خاورمیانه ای این هلی کوپتر چند ترابری تاکتیکی است عربستان  تعداد 24 فروند از این هلی کوپتر را سفارش داده است که ظاهرا هنوز تحویل نگرفته است.               http://www.military.ir/forums/topic/8964-%D9%87%D9%84%D9%8A%DA%A9%D9%88%D9%BE%D8%AA%D8%B1-%D8%AA%D8%B1%D8%A7%D8%A8%D8%B1%D9%8A-%D8%B4%DB%8C%D9%86%D9%88%DA%A9-mh-47/       هوانیروز (بخش سوم - پهپادها)   Unmanned Aerial Vehicle - UAV     Aeryon Scout : اولین پهپاد نیروی زمینی سعودی که در این تاپیک به بررسی آن می پردازیم ، پهپاد شناسائی عمود پرواز "اسکات" است که محصول کشور کانادا بوده و در سال 2009 میلادی ساخته شده است. ظاهرا بجز عربستان ، این پهپاد سبک و کوچک هیچ کاربر دیگه ای در خاورمیانه ندارد. عربستان  10 فروند از این پهپاد مینیاتوری را خریداری کرده است.         در این انجمن تاپیکی در خصوص این پهپاد وجود ندارد. https://en.wikipedia.org/wiki/Aeryon_Scout   Saqr UAV : آخرین سلاح نیروی زمینی سعودی که در این تاپیک به بررسی آن می پردازیم ، پهپاد سبک شناسائی "صقر" است که محصول کشور عربستان سعودی بوده و در سال 2012 میلادی ساخته شده است. این پهپاد که از مواد کربنی و فایبر گلاس ساخته شده ، در سه تیپ و مدل مختلف (صقر-2 ، صقر-3 و صقر-4 ) در شهر علم و فن آوری ملک عبدالعزیز عربستان تولید می شود. عربستان  تاکنون 38 فروند از این پهپادها را تولید کرده است.   صقر-2   صقر 3 و صقر 4 icon_arrowu   icon_arrowd   در این انجمن تاپیکی در خصوص این پهپاد وجود ندارد. https://en.wikipedia.org/wiki/Saqr_(drone)       پایان معرفی تسلیحات نیروی زمینی سعودی   ------------------------ پ.ن : دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند پ.ن 2 : دوستان عزیز ، سرانجام معرفی تمامی تجهیزات و تسلیحات نیروی زمینی عربستان به پایان رسید. امیدوارم که مورد پسند دوستان عزیز ، واقع شده باشه.   مشورت و هم اندیشی: در کشور عربستان ، گارد ملی این کشور هم برای خودش یک ارتش تمام عیار هست که به موازات نیروی زمینی سلاح خریداری کرده و گسترش پیدا کرده است الان دوستان نظر خودشون رو بیان کنند و پیشنهاد بدهند که در ادامه این تاپیک به تاریخچه و ... ارتش سعودی بپردازیم یا اینکه تاپیک جدید برای معرفی گارد ملی عربستان سعودی رو شروع کنیم و بعدها و در فرصت های آتی به تاریخچه و ... نیروی زمینی سعودی بپردازیم تا این تاپیک کامل بشه؟

با سلامی دوباره به دوستان عزیز میلیتاریست ، به اتفاق هم بررسی تجهیزات و تسلیحات نیروی زمینی عربستان رو ادامه می دهیم :       معرفی تجهیزات، تسلیحات و ساختار نیروی زمینی عربستان (بخش سیزدهم)   نیروی مکانیزه (خودروهای عمومی)    Utility vehicles     Humvee : اولین خودرو ارتش سعودی که در این تاپیک به بررسی آن می پردازیم ، خودرو تاکتیکی چهار چرخ "هامووی" است که محصول کشور آمریکا بوده و در سال 1984 میلادی ساخته شده است. افغانستان ، بحرین ، مصر ، عراق ، اسرائیل ، کویت ، اردن ، سودان و بسیاری کشور دیگر ،  از کاربران خاورمیانه ای این خودرو تاکتیکی چهارچرخ هستند عربستان بیش از 15.000 دستگاه از این خودرو را خریداری کرده است.       نسخه پدافندی هاموی   نسخه برف نورد هاموی     در این انجمن تاپیکی در خصوص این خودرو وجود ندارد. https://en.wikipedia.org/wiki/Humvee     Oshkosh M-ATV : دومین خودرو تاکتیکی ارتش سعودی که در این تاپیک به بررسی آن می پردازیم ، خودرو تاکتیکی حفاظت شده "ام - ای تی وی" است که این خودرو هم محصول کشور آمریکا بوده و در سال 2009 میلادی ساخته شده است. عراق ، لیبی و امارات از دیگر کاربران خاورمیانه ای این امرپ آمریکائی هستند. عربستان تعداد 450 دستگاه از این خودرو را خریداری کرده است.           http://www.military.ir/forums/topic/19099-%D8%AE%D9%88%D8%AF%D8%B1%D9%88%DB%8C-%D8%AA%D8%A7%DA%A9%D8%AA%DB%8C%DA%A9%DB%8C-%D8%AD%D9%81%D8%A7%D8%B8%D8%AA-%D8%B4%D8%AF%D9%87-m-atv-%D8%A7%DB%8C%D8%A7%D9%84%D8%A7%D8%AA-%D9%85%D8%AA%D8%AD%D8%AF%D9%87-%D8%A2%D9%85%D8%B1%DB%8C%DA%A9%D8%A7/     URO VAMTAC : سومین خودرو عمومی ارتش سعودی که در این تاپیک به بررسی آن می پردازیم ، خودرو تاکتیکی "وام تک" است که محصول کشور اسپانیا بوده و در سال 1998 میلادی ساخته شده است. پاکستان دیگر کاربر خاورمیانه ای این خودرو تاکتیکی می باشد. عربستان تعداد 300 دستگاه از این خودرو را خریداری کرده است.       نسخه مجهز به ضد رزه TOW       در این انجمن تاپیکی در خصوص این خودرو وجود ندارد. https://en.wikipedia.org/wiki/URO_VAMTAC     Didgori Medevac : چهارمین خودرو تاکتیکی ارتش سعودی که در این تاپیک به بررسی آن می پردازیم ، خودرو تاکتیکی  "دیدگوری" است که محصول کشور گرجستان بوده و در سال 2011 میلادی ساخته شده است. بجز سعودی ها ، ظاهرا تاکنون هیچ کشور دیگری در خاورمیانه ، نسبت به خرید این خودرو ابراز تمایل نکرده است. عربستان تعداد 100 دستگاه از این نفربر را با کاربری آمبولانس زرهپوش خریداری کرده است.       دیدگوری-3   نسخه آمبولانس این امرپ برای ارتش سعودی   http://www.military.ir/forums/topic/15544-%D9%86%D9%81%D8%B1%D8%A8%D8%B1-%D8%B2%D8%B1%D9%87%D9%8A-didgori-%D8%B3%D8%A7%D8%AE%D8%AA-%DA%AF%D8%B1%D8%AC%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86/   http://www.military.ir/forums/topic/27311-%D8%AE%D9%88%D8%AF%D8%B1%D9%88-%D8%AD%D9%81%D8%A7%D8%B8%D8%AA-%D8%B4%D8%AF%D9%87-didgori-3-%D8%B3%D8%A7%D8%AE%D8%AA-%DA%AF%D8%B1%D8%AC%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86/     CUCV II : آخرین خودرو رزمی ارتش سعودی که در این تاپیک به بررسی آن می پردازیم ، خودرو عمومی "سی یو سی وی -2 " است که محصول کشور آمریکا بوده و در سال 1996 میلادی ساخته شده است. بجز ارتش سعودی ، از این خودرو تاکتیکی در هیچ ارتش خاورمیانه ای دیگری استفاده نمی شود. عربستان بیش از 2000 دستگاه از این خودرو را خریداری کرده است.           در این انجمن تاپیکی در خصوص این خودرو وجود ندارد. https://en.wikipedia.org/wiki/Commercial_Utility_Cargo_Vehicle#CUCV_II       ادامه دارد ... ------------------------ پ.ن : دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند پ.ن 2 : با توجه به خاتمه یافتن بررسی یگانهای مکانیزه سعودی ، انشاء الله در پست های بعدی، یگانهای هوانیروز نیروی زمینی عربستان را به اتفاق بررسی خواهیم نمود.

با سلامی دوباره به دوستان عزیز میلیتاریست   معرفی تجهیزات، تسلیحات و ساختار نیروی زمینی عربستان (بخش یازدهم)   نیروی زرهی (بخش دوم - خودروهای زرهی) Armored cars   Cadillac Gage Commando V-150 : اولین خودرو زرهی سعودی که در این تاپیک به بررسی آن می پردازیم ، خودرو زرهی آبی - خاکی "وی - 150 " است که محصول کشور آمریکا بوده و در سال 1963 میلادی ساخته شده است.   مصر ، عمان ، لبنان ، سودان و ترکبه (پلیس ترکیه) از دیگر کاربران خاورمیانه ای این خودرو زرهی می باشند. عربستان تعداد 579 دستگاه از این خودرو زرهی (مدل V-150) را خریداری کرده است.             http://www.military.ir/forums/topic/3075-%D9%86%D9%81%D8%B1%D8%A8%D8%B1-cadillac-gage-commando-%D9%88-%D9%86%D9%81%D8%B1%D8%A8%D8%B1-mcv-80/     Panhard AML-60/90 : دیگر خودرو زرهی سعودی که در این تاپیک بررسی می کنیم ، خودرو زرهی سبک  "پانهارد آ ام ال" است که محصول کشور فرانسه بوده و در سال 1959 میلادی ساخته شده است. زژیم صهیونیستی ، عراق (زمان صدام) ، مصر ، بحرین ، یمن ، امارات و ... از دیگر کاربران خاورمیانه ای این تانک می باشند. عربستان تعداد 300 دستگاه از این خودرو زرهی (190 دستگاه AML-90 و 110 دستگاه AML-60 ) را خریداری کرده است.             http://www.military.ir/forums/topic/10553-%D8%AE%D9%88%D8%AF%D8%B1%D9%88-%D8%B2%D8%B1%D9%87%D9%8A-aml-6090/       نیروی زرهی (بخش سوم - خودروهای جنگی پیاده نظام) Infantry fighting vehicle   M-2 Bradley : اولین نفربر زرهی سعودی که در این تاپیک به بررسی آن می پردازیم ، خودرو جنگی پیاده نظام "ام-2 برادلی" است که محصول کشور آمریکا بوده و در سال 1981 میلادی ساخته شده است. ظاهرا بجز عربستان هیچ کشور خاورمیانه ای دیگری نسبت به خرید این نفربر گران قیمت اقدام نکرده است هر چند شایعاتی مبنی بر اقدام به خرید این نفربر توسط دولت عراق منتشر شده است. عربستان تعداد 400 دستگاه از این نفربر (M2 A2) را خریداری کرده است.             http://www.military.ir/forums/topic/318-%D8%A8%D8%B1%D8%A7%D8%AF%D9%84%D9%8A-%D9%86%D9%81%D8%B1%D8%A8%D8%B1-%D8%B2%D8%B1%D9%87%D9%8A-15-%D9%85%D9%8A%D9%84%D9%8A%D9%88%D9%86-%D8%AF%D9%84%D8%A7%D8%B1%D9%8A/ http://www.military.ir/forums/topic/25270-%D8%A2%D8%B4%D9%86%D8%A7%DB%8C%DB%8C-%D8%A8%D8%A7-%D8%AE%D8%A7%D9%86%D9%88%D8%A7%D8%AF%D9%87-%D8%A8%D8%B1%D8%AF%D9%84%DB%8C-bradley-bfov/     AMX-10P : دیگر نفربر زرهی سعودی که در این تاپیک آنرا بررسی می کنیم ، خودرو جنگی پیاده نظام " آ ام ایکس - 10 پی" است که محصول کشور فرانسه بوده و در سال 1973 میلادی ساخته شده است. عراق (زمان صدام ) ، امارات متحده و قطر از دیگر کاربران خاورمیانه ای این نفربر هستند. عربستان تعداد 600 دستگاه از این نفربر را خریداری کرده است.             http://www.military.ir/forums/topic/11275-%D9%86%D9%81%D8%B1-%D8%A8%D8%B1-%D8%B2%D8%B1%D9%87%DB%8C-amx-10/       ادامه دارد ... ------------------------ پ.ن : دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند پ.ن 2 : با توجه به خاتمه یافتن بررسی یگانهای آتشباری سعودی ، انشاء الله در پست های بعدی، سایر یگانهای زرهی نیروی زمینی عربستان را به اتفاق بررسی خواهیم نمود.

با تشکر از مهران عزیز یادی هم بکنیم از توپ خودکششی قدرتمند سزار که در نیروی زمینی عربستان خدمت می کند. این توپ خودکششی مجهز به توپ 155 میلیمتری است. در نسخه ای که کمپانی نکستر فرانسه به عربستان تحویل داده است توپ 155 میلیمتری بروی شاسی 6x6  مدل U2450 قرار دارد که موجب می شود این توپ خوکششی چالاکی بالایی داشته باشد. همچنین با توجه به  سیستم اتولودر نیمه خودکار، سیستم های ناوبری و سیستم های کنترل آتش، در کنار قدرت آتش بالا، دقت بالایی در انهدام اهداف دارد. به نظر می رسد از سال 2006 تا 2010 عربستان سعودی 100 دستگاه توپ خودکششی سزار را از فرانسه تحویل گرفته است. در جنگ یمن نیز عربستان از این توپ خودکششی استفاده کرده است. برای آشنایی بیشتر با توپ خودکششی سزار تاپیک زیر را مطالعه کنید.   http://www.military.ir/forums/topic/4376-%D8%A2%D8%B4%D9%86%D8%A7%DB%8C%DB%8C-%D8%A8%D8%A7-%D8%AA%D9%88%D9%BE-%D8%AE%D9%88%D8%AF%DA%A9%D8%B4%D8%B4%DB%8C-155mm-%D9%BE%DB%8C%D8%B4%D8%B1%D9%81%D8%AA%D9%87-caeser-%D8%B3%D8%A7%D8%AE%D8%AA-%D9%81%D8%B1%D8%A7%D9%86%D8%B3%D9%87/     توپ خودکششی سزار در جنگ یمن

با سلام    از دوست عزیز ، جناب مهران ، بابت  ادامه فعالیت شان در انجمن تشکر می کنم ، امیدوارم این روند را همچنان  ادامه دهند . :rose:    با این وصف :   MO-120 RT  کالیبر 120 م.م  :   این خمپاره انداز فرانسوی در سال مالی 1991-1990 توسط عربستان سعودی خریداری شد که تمامی 200 قبضه آن به گارد ملی این کشور تحویل گردید  .     2R2M ، کالیبر 120 م.م :   این خمپاره انداز نیز ساخت صنایع تسلیحاتی فرانسه است که  در بازه زمانی 2010-2009 ، به ارتش عربستان تحویل گردید . تمامی 25 قبضه تحویلی ، بر روی نفربرهای ام-113 ارتش نصب گردید .     

با سلام خدمت دوستان   ضمن تشکر از مهران عزیز   ارتش عربستان سعودی ، کلکسیونی جالبی از تسلیحات شرقی و غربی است ، با این حال :   1- بازه زمانی 1976-1975 ، 2000 تیر موشک ضد زره  اس اس -11/ 12 2- بازه زمانی 1989-1984 ، 3500 تیرموشک ضد زره هات ( برای 92 دستگاه زره پوش AMX-10) 3- بازه زمانی 1997 ، 249 تیر موشک ضد زره هات -2