بسم الله الرحمن الرحیم IDEX 2019 تقریبا تا 1 روز 10 ساعت دیگه نمایشگاه نظامی کشور امارات معروف به IDEX 2019 شروع به کار میکنه ، دوستان اخبار نمایشگاه رو در این تاپیک قرار بدهند. درباره IDEX نمایشگاه دفاعی بین المللی IDEX (INTERNATIONAL DEFENCE EXHIBITION) مهمترین رویداد دفاعی در سه حوزه هوایی ، دریایی و زمینی (TRI-SERVICE) در جهان است.IDEX تنها نمایشگاه و همایش دفاعی بین المللی در منطقه MENA (خاورمیانه و شمال آفریقا) است که آخرین تکنولوژی های بخش های زمینی، دریایی و هوایی را به نمایش میگذارد. این یک محفل منحصر به فرد برای ایجاد و تقویت روابط بین دولت ها، پیمانکاران نظامی و نیروهای مسلح در سراسر منطقه است. حامی و موسس IDEX تحت حمایت شیخ خلیفه بن زاید آل نیهان، امیر امارات متحده عربی و فرمانده عالی نیروهای مسلح امارات متحده عربی برگزار می شود و با پشتیبانی کامل نیروهای مسلح امارات متحده عربی سازماندهی شده است. مکان IDEX به صورت دوسالانه در مرکز نمایشگاه ملی ابوظبی (ADNEC) واقع در ابوظبی، پایتخت امارات متحده عربی واقع شده است. نمایشگاه IDEX بیش از 133،000 متر مربع را به خود اختصاص می دهد. بخش های نمایشگاه 12 سالن نمایشگاه سر پوشیده 1100 تولید کننده و پیمانکار دفاعی محلی و بین المللی بیش از 35،000 مترمربع فضای نمایشگاه را از طریق 12 نمایشگاه برا عرضه محصولات و خدمات در اختیار دارند. نمایشگاه فضای باز نمایش های زنده IDEX همچنین فرصتی را برای نمایش تجهیزات و صنایع نظامی ارائه می دهد. نمایشگاه دفاع دریایی و گارد ساحلی (NAVDEX) NAVDEX به فن آوری دریایی، و گارد ساحلی و تجهیزات روز این حوزه تعلق دارد. نمایشگاه سیستم بدون سرنشین (UMEX) IDEX ۲۰۱۹ نمایشگاه دفاعی پیشرو در ارائه نسل بعدی فن‌آوری نظامی خواهد بود ، نسخه اول از نمایشگاه سیستم‌های بدون سرنشین (UMEX). کنفرانس های دفاعی IDEX کنفرانس دفاعی IDEX با حضور تصمیم گیرندگان کلیدی از دولت ها ، ارتش ها و پیمانکاران دفاعی ، به شما این فرصت را می‌دهد تا در مورد بزرگ‌ترین چالش‌هایی که این صنعت با آن مواجه است و راه‌حل‌های بالقوه آن آگاهی کسب کنید. دانلود کاتالوگ نمایشگاه دانلود کاتالوگ برنامه های نمایشگاه اخبار نمایشگاه گالری نمایشگاه پروفایل پیمانکاران و تولید کنندگان نظامی در این قسمت میتونید با صنایع نظامی و تولید کننده ها آشنا بشید ، بعضا کاتالوگ محصولاتشون رو هم گذاشتند

سامانه های پرواز (1) فناوری پرواز کور نشانگر افق مصنوعی به سال 1929 ، توسط المر اسپری به دنیای هوانوردی معرفی شد . این نشانگر ، زاویه حرکت هواگرد در زمان گردش و همچنین زوایای بالا یا پایین آمدن دماغه هواپیما را در مقیاس درجه نشان می دهد. نخستین پرواز کور انجام شده در این سال (1929) یک هواگرد دوباله به هدایت خلبان آزمایشگر ، جیمز دولیتل ، مجهز به ارتفاع سنجی بود که چیزی در حدود 20بار از نمونه های موجود در آن زمان دقیق تر عمل می نمود . برای جایگزینی نشانگر گردش عمودی یا افقی ، وی "افق نمای مصنوعی " را ابداع نمود که وقتی هواگرد به طرفین گردش می نمود ، یا به بالا یا پایین میرفت ، وضعیت هواپیما را برای خلبان به نمایش در می آورد .

حفاظت هیبریدی راین متال راین متال یک ماژول حفاظت هیبریدی که ترکیبی از فناوری های حفاظت غیر فعال و فعال می باشد را برای محافظت از وسایل نقلیه زرهی در برابر تهدیدات ضد تانک و پرتابه های بالستیک مانند سلاح های کالیبر کوچک و ترکشها را ساخته است. راین متال این ماژول زرهی را در نمایشگاه IDEX 2019 در ابوظبی به طور کامل معرفی خواهد کرد. در این ماژول جدید سیستم دفاع فعال ADS در داخل یک پوشش ساندویچی زرهی برای حفاظت غیر فعال قرار دارد. در حقیقت این زره هیبریدی دولایه است که زره بیرونی به عنوان حفاظ اجزا سامانه ADS در برابر سلاح های کوچک کالیبر و ترکشها محسوب می شود. بخش اقدام متقابل سامانه ADS در قسمت بیرونی این صفحه محافظ قرار می گیرد. سنسورهای ADS نیز در فضای بین صفحات جلو و پایه ماژول هیبردی قرار دارند. ماژول زرهی هیبریدی حفاظت بالستیک را در حالت مستقل فراهم می کند، اما اثر کامل آن به عنوان زره های افزودنی خواهد بود، که موجب ارائه حفاظت بالستیک اضافی خواهد شد و به طور قابل توجهی افزایش حفاظت خودروهای زرهی را به دنبال خواهد داشت. اندازه کاشی هر ماژول حفاظت هیبریدی حدود 18 × 15 سانتی متر است در نتیجه وزن و اندازه جمع و جور آن این امکان را فراهم می کند که این ماژول را بر روی وسایل نقلیه تاکتیکی نیز نصب کرد. ماژول های حفاظتی هیبریدی می توانند را در تمام جهات با واحدهای اقدام متقابل چندگانه سامانه دفاع فعال حفاظت موثری را ارائه کند.

بله حتما همین طور باید بشه ، مهمترین قشری که میتونیم به هم کمک دوسویه هم بکنیم همین قشر هستن. ولی موردی که من در پی هستم اینکه اگر هدف بزرگ رو همین الان تعیین کنیم و برای رسیدن در بازه بلند برنامه بریزیم خیلی بهتره تااینکه اهداف میانی رو انتخاب کنیم به چند دلیل : خوده لفظ ارگان و نهاد های نظامی دارای یک بار مثبت در فعالیت کاربر هست ، یعنی کاربر خودش رو تاثیر گذار در اصلی ترین قسمت نظامی جامعه اش تصور و تعریف میکنه: این حتی باعث میشه خیلی کدورت ها و حاشیه ها سریعتر خاموش بشه و نشاط کاری حاصل از حس مفید بودن در کاربر به وجود میاد باعث میشه کارها قوی تر و پخته تر ارائه بشن ... ما با این هدف گذاری ، اون هدف شما رو هم داریم مثلا اگر یه هدف گذاری پله ای ساده در نظر بگیریم خواهیم داشت : تثبیت تولید محتوایی انجمن شروع به کارگیری ابزار های متنوع : صفحه اول ، پیام رسان ، و.... تولید محتوای عمیق و راهبردی شروع به کارگیری ابزارهای با درجه علمی بالاتر : گاهنامه ارتباط گیری با دانشگاه و حوزه شروع تولید بولتن نظامی راهبردی بررسی بازخورد بولتن در ارگان های نظامی و...... تاثیر بعدی در کیفیت و نوع مطالب (کاربردی تر "جمارم") هست ، مسلمااگر بخواهیم برای ارگان ها مطلبی تهیه کنیم ، نیاز به بررسی عمیق تر داریم چون مخاطب ما متخصص و حاضر در اون حوزه هست و این یعنی کسب دانش بیشتر و یقینی تر

تا به حال ایران تو این نمایشگاه شرکت کرده یا ازش دعوت شده؟

با تشکر دوباره از دوستان که نظر خودشون رو گفتن ..... به عنوان دبیر خود خوانده (موقت) تحریریه ، یک جمع بندی از نظر دوستان بکنیم و بعد ادامه رو پی میگیریم... خلاصه نظر دوستان این بود : هدف تعیین شود. برای تهیه مطالب گروه بندی صورت گیرد.و توسط یک مدیر یا شورا راهبری شود. برای تهیه موضوع زمانبندی صورت گیرد. برای تعیین موضوعات بحث و همفکری شود. اجتناب از کارهای تخیلی و خارج از توان فعلی مجموعه مورد نظر. دوری کردن از ارائه کارهای سطحی و عرفی و توجه به موضوعات کلان با تشریح عمیق حالا بنده بحث رو پیش میبرم دوستان هم در ادامه نظرشون رو بگن : اینکه از دوستان میخوام نظرشون رو بگن ، اینکه همه در اخر گفتگو توجیه باشیم که در چه سطحی و حدی میخواییم کار کنیم. هدف بحث هدف تحریریه خیلی مهم هست و همه چیز ما ازون نشات میگیره که بنا دارم همین اول کاری این مسئله رو بین خودمون تموم کنیم ، اگر صرفا با دید تولید محتوا برای عموم و شکل مرسوم تولید محتوا در حوزه نظامی کشور بریم جلو حقیقتا میدونیم که فقط عده ای رو با تجهیزات اشنا خواهیم کرد.پس تقریبا همه دوستان قبول دارند تولید محتوای رایج وزن محتوایی مناسبی برای تحریریه که برای ساختنش دور هم جمع شدیم نخواهد بود. موردی که پیش میاد و بعضی دوستان عزیز مطرح کردن اینکه هدفگذاری با نیت اثربخشی بر نهادها و ارگان ها (نظامی و سیاسی) جریانه مِثَل "سنگ بزرگ" هست.در صورتی که با توجه به حوزه ای که داریم در اون تحقیق میکنیم و از همه مهمتر زمانه ای که در اون قرار داریم ، مباحث و فاکتورها به قدری پیچیده و متاثر از هم هستن ، که برای درک فضا به بررسی عمیق و تحلیل همه جانبه نیاز داریم یعنی دقیقا به همان اندازه تولید محتوا برای اثربخشی بر ارگان ها سخت خواهد بود. مورد بعدی که باید حل کنیم اینکه آیا اثربخشی را به دلیل اینکه ارگان ها تاثیر پذیر نیستن رد میکنیم یا خیر به دلیل حجم و عمق محتوایی که باید تولید بشه. در اینجا مسئله زمان و حجم کار مطرح میشه که حقیقتا هیچ عجله ای نداریم ، ما میخوام در ابتدای کار صرفا همین وقتی که دوستان در انجمن میگذرونن و نه بیشتر در کانال تحریریه به صورت روشمند و هدفمند پی بگیرن. به نظر بنده حقیر حرکت به سوی ساختن (گردآوری) مجموعه ای باتوان مشورت دهی و اثر گذاری بر ارگان ها امکان پذیر است.اگر عجله نکنیم ، با اصول بریم جلو ، دوستی ها رو تقویت کنیم و از همه مهمتر به قول سردارسلیمانی ، نترسیم و نترسانیم خب حالا دوستان نظرشون رو در مورد هدف عنوان کنن...

یک حفره بزرگ امنیتی برای امریکا محسوب میشه و از بین رفتن خیلی از تلاش های انجام شده سطح دسترسی به قدری بالا بوده که میشه اون رو با گرفتن ارکیو مقایسه کرد

تانک تی -72 ural عراقی که در طول دفاع مقدس به غنیمت نیروهای سپاه پاسداران ایران درآمده است.

بخش دوم بااین حال ، جنگنده سوئدی Gripen E از نقاط قوت قابل توجهی برخوردار بوده که می تواند از آن برای اعمال یک برتری قابل ملاحضه در برابر فلانکر های روس استفاده نماید . Meteor نخستین ویژگی متمایز گونه E ، تسلیح آنها به موشکهای هوا به هوای اروپایی Meteor و به احتمال بسیار زیاد مهمات آمریکایی AIM-120D است که به شکل قابل توجهی قابلیت مانور پذیری و مرگ آوری افزون تری در مقایسه با R-77 روسی و حتی گونه R-27ER که سلاح استاندارد فلانکرهای روسی است دارد ، را در اختیار این سوئدی تنها !!!! خواهد نهاد . از سویی دیگر ، روسها برای خنثی سازی تهدیدهای پیش رو ، مشغول تهیه مقدمات لازم برای تولید انبوه مهمات پیشرفته هوا به هوای K-77 هستند که مشابهت کاملی با آخرین موشکهای غربی موجود ، خواهد داشت ، اما این موشک برای نسل بعدی جتهای روسی ، نظیر سوخو-57 یا میگ-35 در نظر گرفته شده و بعید به نظر می رسد که روسها قصد داشته باشند تا این مهمات پیشرفته را در آینده نزدیک با فلانکرهای موجود تطبیق دهند . به همین دلیل و با توجه به قابلیت ابرمانورپذیری موشک اروپایی (Meteor ) ، مسلح شدن گریپن به این موشک ، می تواند به یک چالش جدی برای فلانکرها تبدیل گردد . دومین دلیل موجود برای افزایش سطح مرگ آوری گریپن ، تجهیزآن به سامانه های پیشرفته جنگ الکترونیک و همچنین رادار آرایه فازی با کمترین تشعشعات خروجی است که بقاء این جت رزمی را در برابر حملات فامد از سوی جتهای روسی ، افزایش خواهد داد ، هر چند آخرین نسخه های فلانکرهای تحویلی به نیروی هوایی روسیه نیزبه سامانه های جنگ الکترونیک بسیار پیشرفته ای مجهز شده اند که پیش از این امتحان خود را در رزم هوایی برفراز آسمان سوریه پس داده و حتی به اعتقاد برخی ناظران نظامی ، تهدید عمده ای را متوجه جتهای نسل پنجم نیروی هوایی ارتش ایالات متحده که فناوری حسگرهای آنها دهها برابر جت سوئدی است ، نموده اند . با این وصف ، گرچه هر دوطرف ( فلانکر و گریپن ) تاکید بسیار زیادی بر استفاده از سیستمهای جنگ الکترونیک و راداری برای بهبود وضعیت بقاء رزمی خود دارند ، طبیعی است که تلاش اصلی دو طرف ماجرا ، بر انهدام هدف متخاصم در برد فراتر از میدان دید بصری متمرکز شده باشد . بااین وجود ، گفته میشود که نیروی هوایی روسیه هم اکنون به شکل خاص بر روی بهبود توانایی های رزمی خود در محدوده میدان دید بصری ، تمرکز داشته و این بدان معنی است که مزیت گریپن در دو حوزه ابعاد کوچک و همچنین ارتفاع پروازی پایین تر ، دیگر به مانند گذشته اهمیت نخواهد داشت . با توجه به تمامی این موارد و هزینه های قابل توجهی که تاکنون برای جدید ترین نمونه گریپن صرف شده ، نیروی هوایی سوئد در حال حاضر تمامی تلاش خود را برای بهبود هرچه سریعتر تسلیحاتی و نرم افزاری محصول بومی خود خواهد نمود . بن پایه صرفاً برای میلیتاری / مترجم : MR9

خط باریک سرخ

سلام به نظرم مهمترین هدف را بزاریم قشر دانشگاهی ! یعنی به گونه ای عمل کنیم که به شکل یک مرجع علمی - تئوری در کنار مباحث عام تر و عمومی تر شناخته بشیم . یعنی قشر دانشگاهی مثلا برای مقالات یا کنفرانس های خودشان بتوانند به محصول ما ارجاع دهند . مطمئنا می دانید که انجمن این خاصیت را ندارد و رسمیت خیلی پایینی دارد . رسمیت سایت بالاتر و بولتن و ماهنامه هم بالاترین رسمیت را دارد . اگر درون دانشگاهیان رسوخ کنیم در میان مدت به بالا می توان امیدوار بود بر نهاد ها هم تاثیر گذار شویم. انشاالله

بله متاسفانه..... البته موقع عکس گرفتن چون ریز ریز بارون می اومد کسی از عزیزان مسئول اون اطراف نبود که در این رابطه سوالی بپرسم. به طور مشخص اولیه ترین کار برای ارتقاء تانک که قابل رویت هم باشه بهبود زره است که متعاقبا با افزایش وزن همراه خواهد بود و اونوقت برای حفظ مولفه تحرک نیاز به پیشران قوی تری هم خواهیم داشت... علاوه بر این ، صفحات حفاظتی طرفین شاسی هم بنظر صرفا نمایشی بودند....در طراحی این تانک ،حتی با در نظر گرفتن پروتوتایپ بودن و اینکه با یک پروژه تحقیقاتی روبرو هستیم، ایرادات و اشکالات کاملا بدیهی قابل رویت هستند.

تحویل نسخه T-90M تا سال 2020 به نیروهای مسلح روسیه آلکسی خلوپوتوف، مشاور نظامی روسیه، گزارش داد اولین سری تانک های T-90M که عموما به عنوان “Proryv-3” یا Object 188M شناخته می شود تا پایان سال 2019 به ارتش روسیه تحویل داده خواهد شد و تا سال 2020 آماده نبرد هستند. T-90M در حقیقت نسخه مدرن شده T-90A است. در مقایسه با T-90A این نسخه بهبود یافته، مجهز به زره واکنشی رلیکت ، زره های قفسی در بخش عقبی بدنه و پشت برجک و توری های ضد راکت بر روی برجک است.T-90M به پیشرانه V-92S2 با قدرت 1000 اسب بخار مجهز است. حداکثر سرعت تانک در جاده 60 کیلومتر بر ساعت و برد آن 550 کیلومتر است. سلاح اصلی توپ 125 میلی متری مدل 2A46M-4 که از توپ تانک T-90A برد بیشتر و دقت بالاتر دارد. همچنین برای سلاح ثانویه نیز یک مسلسل 12.7 میلیمتر NSVT به شکل کنترل از راه دور تعبیه شده است که با سایت دیده فرمانده یکپارچه شده است. سیستم کنترل آتش و سایت نظارتی در مقایسه با نسخه پایه ارتقا یافته اند. دید فرمانده یک سایت پانوراما با دید گرمایشی جدید است. علاوه بر این T-90M به سیستم هدف یابی مجهز است که می تواند اهداف را به شکل خودکار برای خدمه شناسایی کند.

بسم الله......... جاسوس گم شده روز چهارشنبه 13 فوریه 2019 مصادف با 24 بهمن 1397 دولت آمریکا ادعا کرد یکی از افسران سابق اطلاعاتی نیروی هوایی ارتش این کشور در حال جاسوس سایبری برای ایران بوده است . عمده فعالیت این فرد بروی همکاران سابق خود متمرکز بوده. وزارت خزانه داریی آمریکا به این بهانه دو شرکت و 9 فرد ایرانی را رو فهرست تحریمهای خود قرار داد . مونیکا ویت 39 ساله از سال 1997 تا 2008 در واحد اطلاعات نیروهای هوایی بوده و بعد از ان هم دوسال به عنوان یک پیمانکار فعالیت خود را ادامه میدهد . این فرد به اطلاعات با طبقه بندی بالا دسترسی داشته و زبان فارسی را در مدرسه زبان ارتش آمریکا آموخته . مقامات آمریکایی اعتقاد دارند این شخص بعد از حضور در دو کنفرانس شرکت چشم انداز جدید در ایران جذب سرویسهای امنیتی این کشور شده . بنا بر اعلام برخی از منابع احتمالا مونیکا ویت به ایران پناهنده شده است منبع https://www.reuters.com/article/us-usa-iran-spy/u-s-charges-former-air-force-officer-with-spying-for-iran-idUSKCN1Q2228

بسم الله الرحمن الرحیم بلاروس در انتظار تحویل جنگنده های برتری هوایی Su-30SM در چند ماه آینده ، برای تکمیل ساخت شبکه دفاع هوایی روسیه نیروی هوایی بلاروس برای تحویل گرفتن جنگنده های برتری هوایی Su-30SM ( نسل 4+) در سال 2019 برنامه ریزی کرده است. Su-30SM یک نسخه طراحی و توسعه یافته بر مبنای Su-27 فلانکر می باشد که مجهز به به روزترین آیونیک ، حسگر ها و سیستم های جنگ الکترونیک می باشد که بسیاری از این سیستم ها از سیستم های توسعه داده شده برای Su-35 نیروی هوایی روسیه ناشی شده اند که به جهت طراحی یک جنگنده برتری هوایی در سال 2014 وارد خدمت شده است. اگرچه Su-30 فاقد سیستم بردار رانش سه بعدی همانند Su-35 می باشد ، اما مجهز به سیستم بردار رانش دو بعدی است که توانایی مانور فوق العاده ای برای تقویت بقاپذیری در تمامی شرایط را به این جنگنده می دهد. مطابق گزارشات این جنگنده ها به همراه موشک های R-27ER و موشک هوا به هوای برد بلند R-77 تحویل خواهند شد که توانایی بالایی در رویارویی هوایی برد بلند را به نیروی هوایی بلاروس می دهد . دوازده فروند از این جنگنده تحویل نیروی هوایی بلاروس خواهد شد. جنگنده برتری هوایی Su-30 جنگنده Su-30 برای نیروی هوایی روسیه طراحی شده بود و صادرات آن به بلاروس تا حدودی منحصر به فرد است زیرا انواع صادراتی Su-30MKK و MK2 معمولا به مشتریان خارجی فروخته می شود. محدوده همکاری نزدیک دفاعی بین دو کشور جدا شده از شوری سابق ، موجب تسهیل در زمینه فروش 6 فروند انواع Su-30SM به قزاقستان نیز شده است. نیروی هوایی روسیه 60 فروند جنگنده Su-30SM از سال 2012 تا 2016 دریافت کرده است و در حال بروزرسانی این ناوگان هوایی تا کنون می باشد. این جنگنده های مسلماً جایگزین مقرون به صرفه تری نسبت به جنگنده های خیلی پیشرفته و گران قیمت Su-35 می باشند . Su-30SM اولین بار در یک میدان عملیاتی در صحنه سوریه دیده شده است ، که در کنار تعداد اندکی از جت های Su-35 مسلح به موشک های هوا به هوا به عنوان مکمل سیستم دفاع هوایی پیشرفته S-400 و S-300V4 با هدف جلوگیری از حملات احتمالی هواپیماهای غربی یا عرب علیه اهداف روسی در سوریه مستقر شده بود. جنگنده های برتری هوایی Su-27 نیروی هوایی بلاروس نیروی هوایی بلاروس قبلا جت های پیشرفته سنگین رزمی را که برای رویارویی ها هوایی طراحی شده بودند به کار می گرفت که شامل جنگنده رهگیر MiG-25 Foxbat در طی جنگ سرد و جنگنده برتری هوایی Su-27 Flanker می باشند. طبق گزارشات Su-27 شدیدا مورد استفاده در نیروی هوایی بلاروس بوده و بلاروس تنها و اولین کشوری که در سال 2012 بعد از 27 سال اقدام به بازنشستگی این جنگنده ها از خط اول خدمت نموده است . ناوگان جنگنده این کشور در حال حاضر متشکل از حدود 40 فروند انواع پیشرفته جنگنده MiG-29 در حال خدمت می باشند. این جنگنده به عنوان مکمل سبک تر Su-27 و Su-30 طراحی شده بود که فاقد شعاع عملیاتی ، حمل مهمات یا ارتفاع عملیاتی جنگنده های برتری هوایی و پیچیدگی های Su-30SM می باشد. با این اوصاف این جنگنده ها نقش مکمل موثر پلاتفرم های دفاع هوایی S-400 ، S-300 ، BuK-M2 و Tor را بازی می کنند. هنوز مشخص نیست بلاروس توانایی استفاده از Su-30SM را خواهد داشت زیرا هزینه 1 ساعت پرواز آن به طور قابل ملاحظه ای بیشتر MiG-29 است . با اینکه بلاروس بارها درخواست روسیه برای احداث پایگاه هوایی در خاکش را نپذیرفته است اما همچنان روسیه علاقه به تقویت توانایی نیروی های مسلح بلاروس برای دفاع از حریم هوایی و جلوگیری از حمله بلوک غرب از طریق سرزمین بلاروس در هر جنگی را دارد. مترجم : bigbang - فقط برای میلیتاری منبع : https://militarywatchmagazine.com

بسم الله الرحمن الرحیم سلام علیکم سامانه ی هوشمند کنترل آتش خمپاره ( طرح تحقیقاتی ) از طرح های جالبی بود که در نمایشگاه باغ موزه به نمایش درآمده بود ( توضیحات داخل تصویر بنر ) آشپز خانه ی صحرایی ( توضیحات داخل بنر ) موشک ۹ دی با توجه به تعداد زیاد محصولات دفاعی ارائه شده در نمایشگاه اقتدار ۴۰ ، برگذار شده در مصلای امام خمینی و سوالات زیاد ، حقیر دوباره راه نمایشگاه را در پیش گرفتم . در این بازدید سری هم به غرفه ی موشک های پدافندی زدم و در مورد موشک مذکور از عزیزان به صورت غیر مستقیم سوال کردم . ایشان هم مشخصا نام موشک را " ۹ دی. " و در " رسته ی پدافند " معرفی کردند و تاکید کردند که هنوز از آن رونمایی رسمی نشده است . موشک واقعی یا " ماک آپ " در زمان ثبت تصویر فرصتی دست داد تا آن را از نزدیک " لمس " کنم . دماغه ( محفظه ی رادار ) مشخصا از پلی اتیلن و در اصطلاح تو پر بود که به نظر با تراشکاری و بعد پرداخت ساخته شده بود این قطعه توسط لبه ی داخلی کم قطر تر ، داخل بدنه فلزی توسط چند پیچ چهار سویی عادی مهار شده بود . بدنه کاملا فلزی و به نظر از فولاد معمولی بود که از ابتدا تا انتهای آن به صورت یک تکه بدون درز و جوش بود . پایه های اتصال سطوح آیرودینامیکی به نظر دست ساز و آهنی بود که با جوشکاری قوس دستی و الکترود عادی مثل E6013 به بدنه متصل شده بودند . به نظر پیچ های اتصال پایه ها و قطعات آویز معمولی و بازاری بود . سطوح آیرودینامیکی با تمام بیسوادی بنده درمسائل آیرودینامیک ، مشخصا با سطوح کاملا حساب شده ای ( ثابت میانی و در آینده متحرک پایانی ) طرف هستیم . به نظر این سطوح با استفاده از آلومینیوم مناسبی مثل آلومینیوم صنایع هوایی با ماشینکاری و دقیق ساخته شده و به احتمال زیاد این سطوح را در موشک واقعی نیز مشاهده خواهیم کرد . استند و فیکسچر مونتاژ هم به احتمال زیاد ( با توجه به دقت ساخت ) به صورت اختصاصی برای موشک ۹ دی ساخته شده که انشاا.. نشان از عزم جدی برای ادامه ی پروژه دارد . در ضمن اگر قضیه را خیلی پیچیده نکنیم ، احتمال استفاده از سطوح متحرک و TVC با هم در این موشک را دور از دسترس به نظر میرسد و به احتمال زیاد در آینده با همین پیکره بندی از آن رونمایی میشود. توضیحاتی که در مورد ماک آپ ۹ دی نوشته شد ، صرفا" به خاطر نزدیک شدن ذهنیت دوستان نسبت به نمونه ی به نمایش درآمده در نمایشگاه بوده و حقیر ابدا" ادعایی در مورد آن ندارم . تصاویر راهم تقدیم کردم هرگونه برداشت دوستان آزاد هست پ ن این مطلب حقیرانه اختصاصا" برای سایت (( وزین میلیتاری )) تهیه شده و بازنشر آن منوط به درج نام میلیتاری میباشد . مدیران محترم ، اگر تصاویر ارزش انتقال به گالری سایت را دارا میباشد ، منتقل بفرمایید . متشکرم ===== با تشکر - منتقل شد // MR9

داداش شوخی میکنی دیگه نظنز ی که همه ی دنیا میدونن کجاس و چند متر زیر زمینه رو داری میگی اگه راست میگی برو از این سایتای معتبر پیدا کن که بعد از چندین سالی که بازرسای اژانس به اونجا رفت وامد دارن اونجا تغییر کاربری داده یانه عزیزم ................ داداشم گلم من اینی رو که دارم میگم دیدم ما الان حتی روی ساخت بتن های با ویژگی های منحصر به فرد داریم کار میکنیم بعد میگی با ماهواره های تجاری اگه این چیزی که میگین درسته فقط برای کشور ما صدق میکنه اگه اینطوریه روسیه که دارای بزرگترین سیلو های موشکی جهانه پس عملا هیچ کاری نمیتونه بکنه دیگه درسته ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ بعد شما داری از جایی حرف میزنی که هزاران دفعه توسط بازراسان اژانس مورد بررسی قرار گرفته مثال تخیلی میزنید هر وقت یه دونه از سایت های معتبر ما تونست با ماهواره یک شهر موشکی تاکید میکنم شهر نه سیلو های موشکی ما رو تشخیص بده من میگم حرف شما راست و متین هست فقط همین بس که جاسوسای امریکایی توی سمنان دنبال پلنگ بودن اره دنبال پلنگ ایرانی بودن تا شکارش کنن چون سمنان حالا نمیدونم کجاش یکی از مراکز اصلی موشکی ایران به حساب میاد داداش با این فناوری هایی که شما به امریکا میدین اون ها اصلا نیازی نیست با هواپیما کاری کنن با موشک هاشون از طریق دریا میتونن کار موشکی ما رو یکسره کنن دیگه .. در اربطه با تخیل ماهواره ای شما مثال ساده تری رو بزنم اضن یه سوال بپرسم پس چرا اسراییل نمیتونست با ماهواره تونل های حزب الله پیدا کنه فقط نگین که امریکا به اونا این فناوری رو نداده که خندم میگیره چرا واقعا چرا نمستونست پیدا کنه چرا باید از جاسوس هاش استفاده میکرد بگین دیگه شمایی که منابع تخیلی غربی رو میارین (همه ی منابع غربی نه ) سوال دوم بنده این هست جاسوسای امریکایی توی سمنان دنبال عکس گرفتن از پلنگ بودن یا با هلی شات کلی کوفت وزهر مار دیگه داشتن روی زمینای اونجا ازمایش میکردن چرا حضورشون اونقدر طولانی شده بود چرا جا جای اون منطقه رو دوربین حرارتی یا به اصطلاح ترمال یا سرمال گذاشته بودن جوابی دارین بگین : فقط قصد جسارت ندارم فقط میخاستم ببینم شمایی که این قدر اطلاعات بالایی از ماهواره ها دارین و از سینمای امریکا میتونید جواب بنده رو بدین . یا علی

عرض شد که ایموجی نشانه احساس گوینده در اون لحظه است و اما در مورد اینکه ما تنها کشوری هستیم که از موشک بالستیک استفاده متعارف میکنیم یا نه؟ چین اولین کشوری بوده که موشک بالستیک ضدکشتی رو ابداع کرده همین طور روسیه در این مورد از ما جلوتر بوده با ساخت موشک های بالستیک ضدرادار و سرکوب پدافند در مورد باور دشمن هم اتفاقا همین که تصور کنن تنها هدف ما مراکز جمعیتیشونه برای منظور بازدارندگی خیلی بهتره اتفاقا آلمان هم از همه چی محروم نشد بلکه محدود شد مثلا نیروی دریاییش رو از نظر تعداد شناور و تناژ محدود کردن. اما در مورد محدود کردن موشک روی زمین منهای هوا و دریا !!! فک میکنم تصور شما نسبت به مکانیزم معاهدات منع اشاعه موشکی فانتزی های جالبی باشه پس عارضم به حضورتون که تو همچین معاهده هایی ساخت خود موشک ها ممنوع میشه نه پلتفرم پرتاب شون و در نهایت در مورد عامل محدودیت و حساسیت روی ما !!! پس شما هم از همون تیپ افرادی هستید که بعد به عینه دیدن فرجام برجام هنوزم معتقدید علت حساسیت و فشار روی ما برند سانتریفیوژ و درصد غنی سازی و میزان ذخیره کیک زرد و نوک تیز موشک سجیل و ایناست و اگه هیچکدوم اینا رو نداشته باشیم دلار میشه هفت تومن

Peacekeeper Rail Garrison در اواخر دهه 1980، مقامات نظامی ایالات متحده نگران این بودند که سیلوهای موشکی ثابت ایالات متحده، در صورت وقوع جنگ هسته ای با شوروی ، اهداف آسانی خواهند بود و به راحتی از بین خواهند رفت . به همین دلیل یک سیستم موشکی سیار توسط نیروی هوایی آمریکا طراحی گشت . Peacekeeper Rail Garrison ، یک زرادخانه هسته‌ای سیار متشکل از ۵۰ موشک MX بود که در واگن‌های قطار ویژه ای که توسط نیروی هوایی طراحی شده بود نگهداری می شدند . در این طرح از قطارها خواسته شده بود تا بیشتر زمان خود را در ساختمان‌های تقویت‌شده در اطراف کشور صرف کنند، اما در طول دوره‌های آماده‌باش کامل، آن‌ها می‌توانستند در حدود ۱۲۰۰۰۰ مایل از مسیر خط ‌آهن تجاری ، پراکنده شوند و تلاش شوروی برای نابود کردن آن‌ها را خنثی کنند. هر یک از ۲۵ قطار دو واگن باری حامل موشک‌های هسته‌ای را حمل می‌کردند. با باز کردن سقف واگن و بالا بردن یک پد مخصوص پرتاب، آنها حتی می توانستند سلاح های خود را در حال حرکت شلیک کنند. رونالد ریگان در سال ۱۹۸۶ در میان انتقادها مبنی بر غیر ضروری بودن و بیش از حد گران بودن این طرح ، برنامه‌هایی این طرح را تایید کرد. این پروژه تنها پنج سال بعد، یعنی زمانی که پایان جنگ سرد ، نیاز به دفاع هسته ای را کاهش داد ، ملغی گشت . یکی از ماشین‌های نمونه اولیه این طرح در حال حاضر در موزه نیروی هوایی آمریکا در دیتون اوهایو قرار داده شده‌ است. صرفاً برای میلیتاری / بن پایه ها : History - Wikipedia - NATIONAL MUSEUM OF THE US AIR FORCE

تاپ گان روسی داستان تولد اسکادران Aggressor نیروی هوایی اتحاد شوروی در اوایل دهه 70 میلادی ، فرماندهی ارشد نیروی هوایی اتحاد شوروی براین تصمیم شد تا یک مرکز آموزش رزم هوایی مشابه اسکادرانهای 64 و 65 نیروی هوایی ایالات متحده را برای ابداع تاکتیکهای رزم هوابه هوا و هوا به زمین جدید ، با انتقال یک هنگ هوایی به پایگاه نیروی هوایی این کشور واقع در جمهوری ترکمنستان ( که 365 روز سال ، هوای مطلوبی برای تمرین در آن وجود داشت ) تاسیس نماید . در گام نخست ، این هنگ آموزشی به جتهای MiG-21PFM,SMو در نهایت گونه UM مجهز گردید و براساس استاندارد های این نیرو ، برنامه آموزشی جدید با شناسه "Kavkaz" " نامگذاری گردید . با شروع برنامه ، خلبان های دست چین شده نیرو از هنگ های هوایی مستقر در سراسر خاک اتحاد شوروی به ترکمنستان اعزام شدند تا آخرین الگوهای موجود در نبردهای هوا به هوای یک به یک و گروهی را به شکل عملی تمرین کنند. از سویی دیگر ، تجارب بدست آمده از نیروی هوایی شوروی از نبردهای هوایی خاورمیانه ، برای این مرکز آموزشی از اهمیت فوق العاده ای برخوردار بود ، به همین دلیل فرمانده نیرو تصمیم گرفت تا براساس اطلاعات در دسترس ، حداقل یک اسکادران مهاجم ( Aggressor Squadron) را برای شبیه سازی یگانهای هوایی غربی ایجاد کند . تا این زمان ، استخوان بندی جتهای آموزشی این پایگاه ، صرفا" به فیشبدهای دست دوم محدود می شد و خلبانانی که از تجارب نبردهای خاورمیانه ، ویتنام و همچنین دوره های رزمی این پایگاه ، فارغ شده بودند ، برای تشکیل این اسکادران جدید ، دست چین شدند . بدین ترتیب ، 5 سال پس از نخستین تلاش برای ایجاد این اسکادران ، نیروی هوایی شوروی جتهای جدید تری شامل جنگنده های MiG-23M و MiG-23UB را به این مرکز تخصیص داد . با آغاز سال 1979 ، تمامی جتهای میگ-23 مرکز ، استتار صحرایی با لکّه های سبز رنگ بخود گرفتند تا نقش مهماجمان را بهتر شبیه سازی کنند . اما 4 سال بعد ، مربیان آموزشی بدین نتیجه رسیدند که توانایی های جتهای موجود ، نیازهای آموزشی را برطرف نمی کند ، در نتیجه ، جنکنده های جدیدتر MiG-23MLD جایگزین تمامی پرنده های قدیمی تر شده و استتار مشابهی را دریافت نمودند . این جتها که پس از مدتی با گونه های اولیه میگ-29 تعویض شدند ، با داشتن شماره بدنه به رنگ آبی با حاشیه سفید از سایر جتهای روسی متمایز شده ، اما همچنان تشخصی انها در یک جنگ هوایی با عناصر مدافع بسیار مشکل بود ، در نتیجه تمامی فالکروم های موجود طرح دندان کوسه روی بخش جلویی بدنه را بخود گرفته در حالی که فلاگرهای موجود ، علائم دیگری را روی باله های شکمی خود دریافت کردند . شماره ثبت این جتها نیز با ابعاد بزرگ و بصورت برجسته روی بدنه هواگردهای حک گردید . اما به روال غیر رسمی ، خدمه حداقل دو نشانه دیگر شامل حک عدد "1" روی بال ( به رنگ زرد ) با یک پیکان قرمز در پس زمینه و یک پلنگ در حال پرش در کنار بدنه کابین خلبان را به این جتها اضافه نمودند .در سالهای پایانی حیات اتحاد شوروی ، برنامه های گسترده تری برای اعزام جتهای پیشرفته تر سوخو-27 به این مرکز طرح ریزی گردید ( پاییز 1991) اما بدلیل وقایع سیاسی هرگز صورت نگرفت و پس از فروپاشی نیز بدلیل واقع شدن این پایگاه در یک کشور خارجی ( جمهوری ترکمنستان ) کل برنامه لغو شد . این پایان داستان اسکادران مهاجم نیروی هوایی اتحاد شوروی بحساب می آمد . صرفا" برای میلیتاری / مترجم MR9

در ماه آوریل 1975 و در خلال حمله نیروهای ویتنام شمالی و ویت کنگ ها به آخرین پایگاه های ویتنام جنوبی، پایگاه هوایی بین هوا نیز به تصرف شمالی ها در آمد. در این پایگاه تعداد زیادی از هواپیماهای مدرن غربی من جمله F-5E Tiger وجود داشت.   نیروهای شمالی در پایگاه بین هوا و کنار تایگرها   چند نمونه از این هواپیماها که مهمترین آن سه فروند تایگر بودند برای تست ارزیابی به اتحاد جماهیر شوروی فرستاده شدند. آنها در مرکز تست پروازی چکالف مستقر شدند و خلبانان و تکنیسین های مختلف مشغول بررسی این هواپیما شدند.   تکنیسین ها و خلبانان در حال ارزیابی اولیه تایگر برای پرواز   ارزیابی ها نشان داد که تایگر بر هواپیمای رقیب خود در شوروی که همان MiG-21 بود برتری کامل دارد و همین امر روس ها را مجبور به توسعه و بهبود فلاگرها کرد. ولادیمیر کاندوروف، الکساندر بژوت و نیکلای استوگف سه خلبانی بودند که در این مرکز با تایگرها پرواز کردند.   تایگر با آرم ستاره سرخ در حال پرواز   فیلمی از ارزیابی و تست تایگر توسط متخصصان و خلبانان شوروی. http://fs2.filegir.com/deserthawk/LiveLeak-dot-com-d055cdc0d60b-northrop_f_5e_tiger_ii_captured_in_vietnam_and_tes.flv.h264.mp4

ارتش بعث عراق نیرو های خود خصوصا بخش زرهی را با الگو برداری از ارتش شوروی سازمان دهی کرده بود . به همین جهت مدل ها گوناگونی ازادوات ساخت شوروی در ساختار نیروهای نظامی عراق مشاهده میشد. یکی از این ادوات که کمتر مورد توجه بوده است خودرو رزمی پیاده نظام هوابرد بی ام دی -1 است. علاوه بر شرکت این مدل خودرو رزمی پیاده نظام در جنگ ایران وعراق در اشغال کویت و اشغال عراق حضور داشته است. امروزه تمامی بی ام دی -1 ها عراق از بین رفته است و دیگر در اختیار نیروهای عراقی قرار ندارند. بی ام دی -1 ارتش عراق بی ام دی -1 ارتش عراق در دست رزمندگان ایرانی-  در تصویر سمت چپ  خودرو هوابرد بی ام دی به موشک ضد زره سگر مجهز است بی ام دی -1 ارتش عراق در خیابان های کویت بی ام دی -1 ارتش عراق در اختیار نیرو های ائتلاف     تانک های تی- 72 ارتش بعث عراق مجهز به زره واکنشی در چنگال نیروهای ائتلاف - به نظر می رسد عراقی ها مشغول بررسی عملکرد زره های واکنشی بر روی تانک های خود بوده اند اما گفته میشود بعضی از فرماندهان عراقی وجود این نوع زره ها را عامل سنگین شدن تانک ها و مانع تحرک میدانسته اند، به همین علت موافق اضافه شدن آن بروی تانک های خود نبودند.    

هشت سال دفاع غیرتمندانه ایران در مقابل متجاوزین بعث با آن که زوایای روشن و مثبت زیادی در خود دارد ولی جنبه های تاریکی نیز همراه آن وجود دارد. یکی از این جنبه های تاریک تجهیزات از دست رفته ایرانی می باشد. در ادامه مطلب جناب کرش عزیز و بنابر درخواست دوستان برغم میل باطنی تصاویر تجهیزات زمینی از دست رفته توسط رزمندگان ایرانی که به دست عراق افتاد تقدیم به دوستان می شود.   در طول دفاع مقدس در دو مقطع ابتدایی و یک دوره کوتاه انتهایی از جنگ متاسفانه تجهیزات زیادی از نیروهای ایرانی به چنگال دشمن افتاد. بیشترین این ادوات در عملیات نصر به دلایل مختلف از دست رفت و در پایان جنگ نیز در هنگام عقب نشینی از خاک عراق تجهیزاتی بدست دشمن افتاد. در طول زمان جنگ نیز تعدادی از این تجهیزات از دست رفت که بسیار کمتر از این دو مقطع می باشد.   بنابر گزارش آژانس خبری آسوشیتت پرس در طول عملیات نصر حدودا مقدار 58 تانک چیفتن، 34 تانک M60 و 11 تانک M47 به همراه ادوات دیگری به تصرف ارتش عراق در آمد.     از همان ابتدا یک نمایشگاه از این ادوات در معرض عموم به نمایش در آمد. عراقی ها برای مدت ها نمایش این تجهیزات را ادامه دادند و کودکان با سن پایین را از طرف مدرسه برای بازدید این ادوات به مکان نمایش می بردند.     تعدادی از ادواتی که در اواخر جنگ به دست عراق افتاد از سلاح هایی بود که به تازگی خریداری شده بود. نمونه ای از این ادوات توپ کوکسان ساخت کره شمالی بود که در فاو جا مانده بود. این توپ بعد از اشغال عراق به ایالات متحده منتقل شد.     بعد از پایان جنگ با ایران عراق به کویت حمله کرد. به نظر می رسد تعدادی از ادوات بدست آمده از ایران در طی عملیات طوفان صحرا توسط عراق استفاده شده باشد. برای نمونه چندین مورد از هویتزرهای M109 در طی آزادسازی کویت به تصرف نیروهای ائتلاف در آمد.     بسیاری از این سلاح توسط رژیم بعث به یکی از شرورترین دشمنان ملت یعنی سازمان منافقین داده شد. انواع تانک های شرقی و غربی حتی از انبارهای خود ارتش عراق در اختیار این سازمان قرار گرفت.     بعد از سال 1991 به مرور تجهیزات ایرانی بدون پشتیبانی فنی از حالت عملیاتی کنار می رفتند و به گورستان های ادوات فرستاده می شدند. مهمترین این گورستان ها در عراق کمپ التاجی در نزدیکی بغداد است که بیشتر ادوات در آنجا قرار دارند.     اخیرا دیده شده است که دولت جدید عراق برای تامین نیروی زرهی خود تعدادی از تانک ها و خودروهای ریکاوری قدیمی ایرانی را از گورستان بیرون آورده و به بصره منتقل کرده است.     در پایان باید ذکر شود که اگرچه این تصاویر بسیار دردناک هستند ولی باید این نکته را نیز در نظر داشت که تجهیزات و ادوات غنیمتی ایران از عراق نیز به وفور وجود دارند که ارزش بسیار بیشتری نیز از نمونه های تصرف شده توسط عراق دارند که اگر دوستان مایل باشند می توان انها را نیز نشان داد. همچنین تعدادی تصویر از هواگردهای بدست آمده توسط عراق از ایران نیز وجود دارد که در صورت علاقه دوستان تقدیم خواهد شد.

علاوه بر بعد سخت افزاری ادوات غنیمت گرفته شده ، این تجهیزات دارای یک بعد روانی و تبلیغاتی هم هستند. در 8 سال جنگ ایران وعراق ، کشورعراق تلاش داشت تا از این بعد روانی تجهیزات غنمیتی استفاده کند پس تصمیم به راه اندازی یک نمایشگاه با این تجهیزات غنیمتی گرفت. این نمایشگاه دراوایل جنگ بین ایران وعراق در همان سال 1980 میلادی(1359 شمسی) برگزار شد. از جمله تجهیزات زرهی به نمایش در امده در این نمایشگاه می توان به تانک چیفتن، تانک ام 60 ، تانک ام 47 ، خودرو شناسایی اسکورپین و نفربر ابی- خاکی بی تی ار 50 اشاره کرد.    گفته می شود تاریخ انتشار این تصویر در ماه اکتبر سال 1980 بوده است یعنی فقط با گذشت چند ماه از شروع جنگ این نمایشگاه ایجاد شده است  

با تشکر از همه دوستان   یکی از مهمترین پیروزی های رژیم صهیونیستی بر اعراب در جنگ ها بدست آوردن غنائم و تسلیحات زیاد از آنها بود. تانک های سری T-54/55 از سری تانک هایی بودند که در تعداد بالا در جنگ های شش روزه 1967 و جنگ یوم کیپور بدست این رژیم افتاده بود.   تانک سوری تصرف شده در بلندی های جولان   این رژیم با انجام تغییراتی در این تانک ها و بهبود برخی ادوات این تانک را با نام تیران می نامید.   تانک تیران در یکی از موزه های ارتش اسرائیل   این تانک ها در ارتش این رژیم برای مدتی بکار گرفته شدند و بعد از مدتی به گروه های متحد با این رژیم تحویل داده شدند. یکی از مهمترین این گروه ها ارتش جنوب لبنان بود که متحد این رژیم در جنوب لبنان به شمار می آمد.   تیران در اختیار ارتش جنوب لبنان دهه 1990   در طی نبردهای جنوب لبنان بین حزب الله و اسرائیل و مزدورانش ارتش اسرائیل مجبور به خروج از جنوب لبنان در سال 2000 شد و با خروج آن نیروهای ارتش جنوب نیز به سرعت اقدام به فرار کردند. بسیاری از تانک های این نیروها بر جای گذاشته شد و به دست نیروهای مقاومت و ارتش لبنان در آمد.   پرچم حزب الله بر فراز یک دستگاه تانک تیران باقیمانده   بسیاری از این تانک ها هم اکنون در ارتش لبنان مشغول به اجرای عملیات می باشند و در درگیری های این ارتش حضور داشته اند. بدین وسیله این تانک ها که از دست چند کشور عربی خارج شده بود دوباره بدست یک کشور عربی دیگر رسید.