بسم الله........ 30 تیر 1398 خودرو ضد مین فکه منبع :صفحه اینستاگرام قدرت دفاعی ایران دوست عزیز جناب bds110 هم این تصویر رو در بروزرسانی قرار دادن البته از منبعی دیگه

این همون سیاسیت بچه فیل و میخ محکم هست الان که خط مشی و مسیر خبرهای بی بی س رو دنبال می کنیم می بینیم تاکید بر بسته تنبیهی ایران هست انگار ایران اشتباه کرده و انگلیس بی گناه بوده است تو خبر ها اینطور عنوان می کنند که ایران انگلیس رو از دست داد و انگلیس به سمت امریکا رفته و انگلیس تحریم ها علیه ایران رو وضع میکنه در حالی که چیزی نموده برای تحریم، آمریکا همه چی رو تحریم کرده و نمونه اخرش مشکل کشتی ها در برزیل هست الان ما فقط چین و هند و روسیه رو داریم که اونها یکم برای نفت ارزون همکاری میکنن آخر خبر هم می گویند دود این اتفاق به چشم مردم میره و مردم ضرر می کنن وقتی از ترامپ صحبت میکنه میگه این اتفاق عواقب اقدامات فشار حداکثری ترامپ هست ترامپ هم میگه من تو منطقه کشتی های زیادی ندارم و هرکس باید خودش مواظب نفت کش هاش باشه و دنبال پول گرفتن از دیگران هست

جا دارد از شهید سردار محمد ناظری یادی بکنیم با تربیت نیرو های زبده تکاوران دریایی سپاه موفقیت امروز حاصل تلاش های دیروز ایشون بود خدایش بیامرزد و.... همه کسانی در سراسر ایران مشغول حفاظت از این مرز بوم هستند از سرباز صفرش تا سردارش متشکریم

قسمت پنجم از ترجمه سند اهداف عملیاتی جمهوری خلق چین هدف سوم -ثبات منطقه ای مزایای خارجی ناشی از نرخ رشد بالای چین تا کنون ظرفیت خود را برای دستیابی به سومین هدف عملیاتی که تلاش برای دستیابی به " قدرت جامع ملی " به شمار می رود ، تقویت می کند.گسترش آرامش در بخش وسیعی از جغرافیای آن به همراه موفقیت در اصلاحات اقتصادی دهه های 1980 و 1990، پکن را در نهایت قادر ساخت به عنوان یک عنصر از استراتژی کلان خود به آرامش سیستماتیک مناطق توسعه یافته و تثبیت سلطه در منطقه هند-آرام ( Indo-Pacific ) برای دهه های آینده دست یابد. منازعات ارضی چین با این حال، شرایطی که در این تلاش تازه در صلح و آرامش ایجاد شد، به طور چشمگیری متفاوت از دوره های امپراطوری قبلی بود. چین در حال حاضر توسط رقبای قدرتمندی مانند روسیه، ژاپن و هند احاطه شده است. علاوه بر این، حتی دولت های کوچکتر که قبلا جزو اقمار چین بودند مانند کره جنوبی و ویتنام در حال حاضر موفق بوده اند و به رغم نقاط ضعف خود، علاقه ای به وابستگی به چین ندارند. و در نهایت ، به جهت پاکسازی نفوذ منطقه ای چین در آسیا، تن به حضور گسترده پایگاه های عملیاتی خط مقدم ( FOB) و پایگاه های عملیات اصلی (MOB) ایالات متحده و سیستم ائتلاف قدرتمند آن در آسیا دادند. پایگاه های امریکا دارایی های نظامی آمریکا در منطقه استعداد نظامی کل منطقه در مواجهه با این محیط جدید, پکن سیاست‌های متنوعی را برای آرام کردن محیط پیرامون خود ارائه کرده‌است : نخست _ اینکه, روابط عمیق اقتصادی خود با همسایگان آسیایی اش را به منظور " کاهش نگرانی‌های منطقه‌ای " در مورد افزایش نفوذ جمهوری خلق چین (PRC) برقرا نموده. در حالی که اثر گذاری همین مکانیزم را برای افزایش نفوذ خود بر همسایگان حفظ کرده است . رابطه تجاری بسیار قوی چین و آسه آن (جنوب شرقی آسیا) در مقابل ژاپن دوم _ایجاد انگیزه و هدف مشترک با برخی از کشورها ، مانند روسیه ، که علیرغم سوء ظن خود نسبت به پکن، در بحران اوکراین و تحریم اقتصادی غرب در مورد مسکو - دلایل خود را برای مقاومت در برابر تقویت توازن بیشتر در برابر چین حال حاضر در آسیا دارد. سوم _ پکن ، نوسازی مجدد ارتش آزادی‌بخش خلق (PLA) را با هدف ارتقای قدرت نظامی که توانایی شکست دادن دشمنان محلی و بازداشتن ایالات متحده در ورود امکانات دفاعی در یک بحران را داشته باشد ، آغاز کرده است. رشد بودجه نظامی چین چهارم _ این کشور در حال حاضر تلاش‌های سابق خود برای محکوم کردن سیستم اتحاد آمریکایی در آسیا را ادامه می دهد و بر این موضوع تاکید دارد که واشنگتن همچنان مانع اصلی در تلاش پکن برای یک ایجاد یک ثبات منطقه ای خواهد بود . بر این اساس ، چین به طور فعال " یک مفهوم امنیتی جدید " را ترویج کرده‌است که اتحاد های آمریکایی را رد می‌کند ؛ و خواستار تامین امنیت آسیا تنها توسط کشورهای آسیایی است ؛ و چین را به عنوان تامین کننده امنیت منطقه ای معرفی می کند ، همانطور که شی جین پینگ "Xi Jinping اخیرا آن را بیان کرد، "توسعه عالی ترین شکل امنیت است". مشارکت اقتصادی منطقه ای جامع ( RCEP ) با حضور چین در مقابل پیمان تجاری ترنس-پسیفیک (TPP) بلوک غرب به این ترتیب تمایل به ثبات منطقه ای ، یک تطبیق مدرن از هدف سیستم مرکز عالم گرایی چینی (sinocentric) است یعنی ،تقویت مرکزیت چین در آسیا است. اگر پکن بتواند در دستیابی به این سیاست ها در کنار پایداری ثبات داخلی به موفقیت برسد. رشد اقتصادی پایدار و گسترش توانایی های نظامی اش جاه طلبی چین برای غلبه بر آسیا را افزون خواهد کرد که در آینده ، منجر به ایجاد نظام دو قطبی در جهان خواهد شد. این دستاورد ، به نوبه خود، اهداف داخلی حزب کمونیست چین را تقویت خواهد کرد: رساندن منافع مادی به مردم چین در حالی که امنیت و ثبات کشور را بیشتر افزایش می دهد، موجب تضمین ادامه حاکمیت حزب می شود. ادامه دارد ......

قسمت چهارم از ترجمه سند اهداف عملیاتی جمهوری خلق چین هدف دوم- حفظ رشد اقتصادی بالا حفظ نظم داخلی مهم‌ترین هدف امروز ، حزب کمونیست چین (CCP) است . اما حفظ و تداوم بلامنازع حکومت کمونیستی , نیاز به هدف عملیاتی دوم دارد : حفظ رشد بالای اقتصادی که برای حفظ نظم اجتماعی ضروری است . از زمان تاسیس دولت کمونیستی , رشد اقتصاد چین به هدف سیاسی مهمی بدل شد . پس از این همه , مائو تسه‌تونگ هیچ شکی نداشت که قدرت سیاسی نه تنها با انحصار قدرت رشد می‌کند بلکه اساسا ً پایه‌های مادی دارد.با این حال , متاسفانه استراتژی جمع‌گرایی (Collectivism) مائو نتوانست به سطوح بالایی از رشد دست یابد و اقدامات فریبکارانه سیاسی او تنها مانع توسعه بیشتر چین شد. تا زمانی که مائو زنده ماند , شخصیت برجسته او و سیاست های بی رحمانه اش به ویژه خشونت افراطی PLA و گارد سرخ (CRG) اطمینان داد که حزب کمونیست چین برای حفظ قدرت به خاطر عملکرد ضعیف اقتصادی در رنج است. با این حال، از آغاز دوره اصلاحات تحت رهبری ، پدر چین مدرن دنگ ژیائوپینگ Deng Xiaoping ، میزان بالای رشد اقتصادی اجتناب‌ناپذیر شده‌است. در غیاب رهبران کاریزماتیک مانند مائو و ژیائوپینگ، رشد اقتصادی برای حفظ مشروعیت حزب کمونیست حتی برای رئیس‌جمهوری شاهانه فعلی چین، شی جین پینگ "Xi Jinping" مهم شده‌است.با اصلاحات در بازار که در سال ۱۹۷۸ آغاز شد ، نیاز به رشد اقتصادی بالا تشدید شد چون تنها نقطه تمایز حزب رو به زوالی است که پیشتاز سوسیالیسم هست . دیگر هیچ چیز خاصی در مورد حزب وجود ندارد ، به جز اینکه این حزب تنها دارنده قدرت سیاسی در چین است. دنگ ژیائوپینگ ملقب به معمار اصلاحات و پدر چین مدرن چرا پاسخ به این مورد باید به طور دائم دشوار باقی بماند و حزب به دنبال منحرف کردن این سوال از طریق عمل به وعده رشد بالا و پایدار اقتصادی به عنوان جدیدترین توجیه برای ادامه حکومت باشد. این استراتژی برای مقابله با کاهش مشروعیت سیاسی از طریق عملکرد چشمگیر اقتصادی ، چهره قرارداد اجتماعی جدید چین را به تصویر کشیده است: این حزب از طریق سیاست‌های اقتصادی اش ، وعده افزایش استانداردهای زندگی برای مردم چین و افزایش آزادی‌های فردی ( نه سیاسی ) در قبال پذیرش بلامنازع حاکمیت حزب کمونیست را می‌دهد. هر چند در نهایت ممکن است مردم چین به حمایت از رژیم پایان دهند ، اما در حال حاضر ، این استراتژی به نظر موفقیت‌آمیز می‌رسد چرا که دولت نظم و کنترل را به عنوان ، اساسی برای حفظ رشد بالای اقتصادی که موجب رفاه شهروندان می‌شود توجیه میکند . بنابراین توده مردم و حزب به یک هم‌زیستی نامسالمت آمیز وادار می‌شوند که قدرت و حاکمیت و ثبات رژیم را تامین می‌کند - این رابطه‌ ،رهبران چین را وادار به حفظ روابط قوی اقتصادی با جهان می‌کند تا از حفاظت و پیگیری مطالبات و حقوق بین‌المللی کشور به عنوان موفقیت سیاسی در خانه بهره برداری کند. بنابراین هدف حفظ رشد بالای اقتصادی , دلیل اقتصادی و هم سیاسی دارد. اولی از برنامه توسعه چین صحبت می‌کند ( اهمیت بالا کشیدن تعداد زیادی از مردم از فقر و غنی کردن جمعیت با سریع‌ترین نرخ ممکن) در حالی که دومی به وسیله این حقیقت که توسعه سریع اقتصادی منجر به مشروعیت سیاسی حزب کمونیست می‌شود , منابع در دسترس خود را برای اهداف داخلی و جهانی (مثل نظامیگری) افزایش می‌دهد تا جایگاه خود را در عرصه بین‌المللی ارتقا دهد . روش چین برای تولید رشد بالای اقتصادی نیز متمایز بوده‌است . پکن بازارهای آزاد محدودی در چین با آزادسازی ارزش کالا و نیروی کار بغیر از ارزش سایر عوامل مانند زمین , سرمایه و انرژی ایجاد کرد که تحت نظارت یک دولت مقتدر فعالیت می‌کردند. از آنجا که بسیاری از شرکت‌های خارجی در چین در این طرح سرمایه‌گذاری کردند ، تولید کالاهای مصرفی و صنعتی اصولا ً به قصد صادرات انجام و چین به " کارگاه جدید جهان " بدل شد. این مدل اقتصادی تولید برای بازارهای خارجی به آرامی در حال تغییر است : امروزه با افزایش توجه به مصرف کنندگان داخلی چین ، رشد تاسیس شرکت‌های خصوصی افزایش یافته , درواقع این یک نوع سرمایه داری کنترل شده (controlled capitalism) بود که رشد چین را به طور بی سابقه ای افزایش داد و به این ترتیب پکن توانست رویکرد خودش که شامل : اصلاحات تدریجی, نوآوری و آزمایش, رشد صادرات محور , سرمایه داری تحت سلطه دولتی و سیاستهای اقتدارگرا بود را به تصویر بکشد .و به عنوان جایگزین برتر ، رویکرد بازار های آزاد آمریکا معرفی کند. بحران مالی جهانی سال 2007-2008 در مورد روش‌های مدیریت اقتصادی واشنگتن تردیدهایی را مطرح کرد و فرصت جدیدی را برای نقد لیبرال دموکراسی و بازارهای آزاد به چینی ها داد. پایان بازار آزاد : چه کسی جنگ بین دولت ها و شرکت ها را می برد؟(برای دریافت کتاب کلیک کنید) اگرچه این جذابیت , پایداری و توانایی صادراتی به اصطلاح "مدل پکن" به دلایل متعدد مشکوک هستند , اما واقعیت این است که تا کنون این رویکرد به خوبی به چین خدمت کرده‌است . این مدل ,برای پکن درامد مازاد کلان ( به شکل ذخایر ارزی خارجی ) به ارمغان اورد و به طور قابل‌توجهی قابلیت‌های تکنولوژیکی اش را ( به لطف هر دو جنبه قانونی و غیر قانونی کسب مالکیت دانش اختصاصی ) افزایش داد , و از همه مهم‌تر اقتصادی جهانی و گسترده را به چین هدیه کرد.اگرچه این توسعه , رشد ثروت و رفاه را در سطح جهان به وجود آورده‌است , اما عواقب استراتژیک دلسرد کننده ای را ایجاد کرده‌است . بسیاری از شرکای تجاری چین , به ویژه همسایگان کوچک‌تر آن , به صورت نامتقارن به چین وابسته شده اند . یکپارچگی اقتصادی چین دستاوردهای نسبی بالاتری حتی با شرکای تجاری بزرگی مانند ایالات‌متحده - نه در مفهوم محدود معاملات تجاری ، بلکه در مفهوم استراتژیک بزرگ‌تر که رشد کلی بسیار سریع‌ آن است ایجاد کرده‌است . حمایت آمریکا از ورود چین به سیستم تجارت جهانی این دید را ایجاد کرده‌است که واشنگتن به تسریع رشد اقتصادی پکن کمک کرده‌است به همین ترتیب موجب ظهور یک رقیب ژئوپولتیک شد. سرعت رشد اقتصادی چین و آمریکا در بازه 20 ساله علاوه بر این، روابط اقتصادی رو به رشد چین، در میان شرکای تجاری ، حوزه های مختلف داخلی را تقویت و تشویق می کند تا منافع بخشی خود را که اغلب با منافع ملی کشورشان در رابطه با چین در تضاد است ، دنبال کنند. در نهایت این یکپارچگی اقتصادی ، ادراکات رهبران بسیاری از شرکای تجاری چین را به گونه ای شکل داده که موجب نگرانی آنها در مورد وابستگی و آسیب پذیری آنها نسبت به چین شده است. حتی اگر گاهی اوقات چنین نگرانی هایی اغراق آمیز باشد، مقاومت آنها در برابر ترغیب یا فشار چین تضعیف می شود. با توجه به این نتایج، نباید تعجب برانگیز باشد که پکن آگاهانه در تلاش است با استفاده از قدرت اقتصادی رو به رشد خود از به چالش کشیده شدن منافع ژئوپلیتیک اش توسط همسایگان آسیایی جلوگیری کند ، و همچنین سیستم ائتلاف امریکایی در آسیا را تضعیف کند. تعهد پکن برای حفظ رشد بالای اقتصادی از طریق عمیق‌تر شدن وابستگی متقابل بین‌المللی ، نه تنها باعث افزایش درآمد داخلی خواهد شد که رضایت جمعیت بیشتری از مردم خود را کسب کند و دولت قدرتمندتری نیز داشته باشد، بلکه منافع خارجی نیز با ایجاد رابطه نظامی و محترمانه با همسایگان اش طوری سامان می یابد که از هرگونه مخالفت سیاسی با چین که منجر یه زیان اقتصادی آنها می شود خود داری میکنند.این منافع حتی با کاهش رشد اقتصادی چین در طول زمان نیز ادامه خواهد یافت - همانطور که به ناچار قدرت مادی پکن و نرخ رشد نسبی آن نسبت به همسایگان خود برتر باقی می‌ماند. ادامه دارد ......

بیخود نیست، سالیان سال در هندوستان و مستعمره هاشون و حتی شاید ایران، اینطور اقدامات وحشیانشون تداوم داشته. تخدیر و تهدید و ارعاب و منفعل کردن مردمان کشورها و مستعمرات با این روشها که شما که کاری از دستتون بر نمیاد (گاهی با چاشنی نمایش قدرت) به سرنوشت تقدیمی توسط ما گردن بنهید! و مشغول همین یک تکه نون و نعمت زنده بودن باشید و کاری نداشته باشید منابعتون غارت میشه، ثروتهاتون به جیب کمپانیهای ما میره و یا حاکمانتون از ما دستور میگیرند. متاسفانه نمونش در بین ایرانیها هم زیاد دیده میشه. اتم و موشک و افزایش عمق استراتژیک و چیزهایی از این دست به چه درد میخوره، چیزی باشیم که اونا میخوان و عوضش راحت باشیم. (البته به شکل جدید استعمار و استعمار فکری و اجتماعی و رسانه ای) احتمالا موقع تجاوز روسها و بعدتر متفقین و جنگ نفت مصدق و ... هم همین خط به حکم زمان و ابزار روز ترویج داده میشده.

یکی از بهترین کار های اوسینتی بود که دیدیم در خصوص پروژه قائم شهید تهرانی مقدم از فابین هاینز المانی عکس شهید تهرانی مقدم و رهبری در جمعه هفتم خرداد 1389 گرفته شده نکته جالبه از رفلکس عینک افتابی سردار جعفری فرمانده وقت سپاه پژوهشکده فضایی سپاه می طلبه دوستان برای نت فارسی ترجمه کنن https://www.armscontrolwonk.com/archive/1207711/pasdaran-solid-fuel-and-aviator-sunglasses/ هرچند ظاهرا در اولویت نیست 11/5/96 تحریم‌ها بهانه است یکی از مهندسین پروژه ماهواره بر سیمرغ در پاسخ به این سوال که چرا پس از پرتاب این ماهواره ایران تحریم‌های زیادی شد افزود: طرف مقابل به دنبال آتویی از ایران بود تا ایران را متهم به نقض برجام کند. در برجام آمده ایران حق ندارد موشکی طراحی کند که بتواند محموله بمب اتم را حمل کند، اما چیزی که حقیقت دارد این است که چه ماهواره بر سیمرغ و چه ماهواره‌هایی که قبل از این به فضا پرتاب کرده‌ایم شامل این بند از برجام نمی‌شوند. وی در خصوص سه ماهواره بر سپهر، قائم و ققنوس نیز گفت: ماهواره بر قائم از جمله پروژه هایی است که طرح و ایده آن از زمان شهید طهرانی مقدم آغاز شد شخص ایشان روی این مساله کار می کردند و در برنامه ریزی آن اینگونه تعریف شده که ارتفاع بیشتری نسبت به ماهواره بر سیمرغ طی کند و در مدار جئو Geosynchronous orbit قرار گیرد که به آن مدار زمین آهنگ نیز گفته می شود و از سطح زمین حدود 36 هزار کیلو متر فاصله دارد و مربوط به ماهواره های مخابراتی می شود که اهمیت بسیار زیادی دارد. قائم از جمله ماهواره‌برهایی است که خواهد توانست جرمی تا حدود 500 کیلو گرم را نیز بالا ببرد. منتهی طرح های این سه ماهواره بر هنوز در دستور کار قرار نگرفته و عملیاتی نشده است. https://snn.ir/fa/news/623869/سیمرغ-می‌تواند-2-ماهواره-را-هم‌زمان-پرتاب-کند-ماهواره‌بر-قائم-برای-مدار-زمین‌آهنگ-طراحی-می‌شود فقط ارزش کار ببنید چیزی شبیه اینها خواهد بود استفاده از فیبر کرین حداقل در فاتح 313 مشخص شده ایران هم تا حالا 2 تا کارخانه تولید فیبر کربن افتتاح کرده مراحل تولید بدنه و قالب گیری سوخت جامد AVio p120c و بوستر اربیتال کی https://www.aparat.com/v/86KVe وو https://www.aparat.com/v/pIS8Y AVio p120c در ماهواره بر وگا و اریان استفاده خواهد شد یک ویدئو قدیمی از کارخانه تولید سوخت جامد https://www.aparat.com/v/jmxHR

قسمت سوم از ترجمه سند اهداف عملیاتی جمهوری خلق چین پکن برای افزایش کنترل بر جامعه و به حداکثر رساندن قابلیت‌های کلی کشور نسبت به رقبای خارجی ، به طور مداوم چهار هدف عملیاتی خاص را از زمان انقلاب کمونیستی دنبال کرده‌است، اگرچه ابزار مورد استفاده برای رسیدن به این اهداف در طول زمان تغییر کرده‌است : هدف اول - حفظ نظم (ثبات) داخلی مرد تانکی - تظاهرات میدان تیان‌آن‌من 1989 اولين و مهمترين هدفي که رهبران چين از زمان ايجاد حکومت مدرن چين دنبال مي کنند، حفظ نظم داخلي بوده است.اگر چه این پی‌گیری قاطع در حفظ نظم داخلی ریشه در منافع حزب کمونیست چین (CCP) دارد، اما از فوبیا عمیق‌ چینی یعنی " هرج و مرج اجتماعی و تکه‌تکه شدن و فروپاشی سیاسی" که معمولاً "هر لحظه امکان وقوع" آن دیده می‌شود و اغلب با [ترس شدید از] تجاوز و مداخله خارجی همراه است، نشات گرفته‌ است. به دلیل اختلافات دیرینه داخلی که انگیزه ای برای دخالت خارجی و حتی تهاجم فراهم می‌کند، حاکمان چین به دنبال سرکوب تمامی ناآرامی سیاسی هستند، این ناآرامی ها به طور فزاینده‌ای با توسل به ملی گرایی مرتفع، و در صورت لزوم با توسل به زور ، سرکوب می‌شوند. تظاهرات دانشجویان در میدان تیان ان من در سال 1989 در دوران معاصر، تثبیت نظم داخلی به دلیل پیشرفت اقتصادی اخیر چین به شدت حاد و دچار تناقض است.رشد بالا اقتصادی منجر به تمایل به گسترش آزادی های شخصی شده است، اما رژیم با محدود کردن آزادی بیان در عرصه های مختلف پاسخ داده است.از طرفی رشد سریع اقتصادی به طور چشمگیری ، نابرابری های اجتماعی را افزایش داده و در حال بالا بردن درگیری های اجتماعی و فساد در سطح ملی است.در نتیجه، همان ابزاری که افزایش رشد چین در نظام جهانی را تسریع کرده‌است، مشروعیت داخلی حزب کمونیست چین (CCP) را تضعیف نموده و خشم سیاسی علیه پکن به خصوص در مناطق اقلیت قومی ، افزایش یافته. نقشه قومیت ها و تجزیه طلب های چین علیرغم موفقیت اقتصادی درخشان چین، رهبری آن راه حل آسانی برای چالش های فعلی یعنی حاکمیت و مشروعیت ندارد. تسلیم قدرت به نفع دموکراسی واقعی برای رژیم کمونیستی غیر قابل تصور است، مبارزه با فساد اداری، طرح حکومت به بوسیله قانون (Rule by law) به جای حاکمیت قانون (Rule of law) ، افزایش استفاده از متون کلاسیک و تلاش برای افزایش اعتبار سنت و تأکید رو به رشد ترویج ایدئولوژیک ارزش های چینی و رویای چینی (Chinese Dream) بر حول محور تجدید حیات ملی (Rejuvenation) ، بهبود معیشت مردم، رفاه، ساختن یک جامعه بهتر و تقویت قوای نظامی و تحریک ملی گرایی همه و همه ، هنوز بحران مشروعیت حزب کمونیست چین (CCP) را حل نکرده است . حاکمان کمونیست چین با کمپین های تحت حمایت آمریکا مثل دفاع از دموکراسی، حاکمیت قانون و اقلیت ها که همه در پکن دیده می شوند به مثابه تلاش های ظریف و پنهان در جهت تحریک تجزیه طلبی و مهندسی تغییر رژیم برخورد میکنند. و برای اطمینان از اینکه این ارزش ها و سیاست های دموکراتیک آمریکا قدرت حزب کمونیست چین (CCP) را تحت تأثیر قرار ندهد، حاکمان چینی یک کمپین ایدئولوژیک چندجانبه که شامل دفاع جدی از حاکمیت و رد هرگونه منافع خارجی در امور داخلی کشور ، تشدید نظارت بر گروه های مظنون داخلی و سازمان های مردم نهاد (NGOs) که در چین فعالیت می کنند برپا کرده اند و تلاش های تبلیغاتی متمرکزی را برای تقویت ملی گرایی و بسیج حمایت عمومی برای دفاع از رژیم و دولت به کار گرفته اند. اما در زیر این تلاش‌ها مشت آهنین نهفته‌است . با توجه به نگرانی‌های عمیق حزب کمونیست چین برای بقای خود در میان ناآرامی‌های اخیر اقتصادی و اجتماعی در چین , این حزب به طور مستمر قابلیت خود را برای اعمال فشار داخلی گسترش داده‌است , تا جایی که بودجه امنیتی داخلی اش , که پلیس مسلح خلق ( PAP )نمونه آن است , بزرگ‌تر از ارتش آزادی‌بخش خلق ( PLA ) است . واضح است که امنیت داخلی با امنیت خارجی رقابت می کند و حتی می تواند آن را از بین ببرد. با پیچیده‌تر شدن اوضاع ، ترس از نوع واکنش ارتش این حزب در موقعیت ناجور دفاع از نمایندگان ادعا شده مردم ، علیه خشم خود مردم است - معمایی وحشتناک که می تواند مانند رویداد میدان تیان آن من انفجاری باشد. پلیس مسلح خلق ( PAP ) ادامه دارد ......

پهباد های سامارا تقلید زیستی زمینه ساخت ربات‌هایی با الهام از فرم های حیات ، مخصوصا توجه به نحوه حرکت حیوانات می باشد ، اما پروژه‌ ای توسط محققان دردانشگاه فناوری و طراحی سنگاپوردر حال انجام می باشد که به جای حیوانات ، در آن از گیاهان الهام گرفته شده است . با پنج پهباد بدون سرنشین که با مهار به یکدیگر متصل هستند ، این پروژه می‌تواند به آرامی تعدادی از ربات‌ های کوچک را در یک منطقه توزیع کند ، همان طور که یک درخت ، سلاله های بالقوه را در باد آزاد می نماید . قبل از وارد شدن به جزئیات این تحقیق ، شایان‌ ذکر است که دفتر تحقیقات نیروی دریایی آمریکا و ناسا در حال حاضر در حال هزینه ، بر روی ربات های کوچکی هستند که به صورت سوارم های بی سرنشین به عنوان یک پلتفرم حسگر حرکت می کنند . با استفاده از تجهیزات الکترونیکی و مخابراتی ارزان ، هواپیماهای بدون سرنشین می‌توانند یک زمین را پوشش دهند و همه چیز را از داده‌های هواشناسی تا شاید حتی تشخیص شیمیایی یا سلاح های زیستی را فراهم نمایند . چیزی که پهباد های سامارا samara-drones را جذاب می سازد ، دینامیک و کنترل جمعی و جداگانه بال های یکتای سامارا در هنگام سقوط می باشد . در حالی که هواپیماهای بدون سرنشین طرح نیروی دریایی آمریکا و ناسا ، اغلب گلایدرهای پسیو هستند ، با این وجود هنوز از طریق ناوبری اینرسی وار و فلپ های کنترل در هر بال، مانند یک هواپیمای سنتی یا گلایدر به سمت مکان هدایت می‌شوند. اما در اینجا ، بال‌ های خود چرخان سامارا ، تنها یک فلپ به طرح تک بال به آن اضافه می‌ کند تا به وسیله آن فرود نرم حامل را کنترل نماید . در مجموع ، پنج پهباد سامارا به وسیله یک دستگاه لانچر یگانه با یکدیگر لینک شده و به صورت یک واحد یکتا نازل می شوند تا وقتی که زمان مناسب برای جدایی از یکدیگر را یافته و محل مناسب فرود را بیابند . در میان مزایای طراحی ، همانطور که در IEEE Spectrum اشاره شده است ، توانایی پایین رفتن به صورت عمودی ، اجازه ورود به استوانه های عمودی ، قبل از گسترش پهباد ها ، درفضاهای باز پایین ورودی را می دهد . این کار می‌تواند برای برخی محیط‌ های زیرزمینی خاص یا در جنگل‌ ها مناسب باشد ، چرا که پهباد سامارا می تواند به زیر شاخ و برگ درختان رفته و در آن هنگام در بخش هایی که به سختی قابل دسترسی هستند فرود آید . در حال حاضر سامارا می تواند حدود 30 گرم بار را حمل نماید که به احتمال زیاد برای حمل یک سنسور کوچک کافی می باشد . در حالی که محققان بر روی بهبود کنترل و سرعت هواپیماهای بدون سرنشین تمرکز دارند ، برنامه ریزان نظامی و طراحان علاقه‌مند به استفاده از امکانات بالقوه ای که توسط این فرم به آنها می دهد ، می‌توانند به ظرفیت حمل و نقل با استفاده از چرخش دانه وار فکر کنند. یک میکروفن که می تواند صدا ها را از طریق ورودی یک غار مخابره کند ، یک دوربین که حرکات را در زیر چتر های درختان نشان می دهد ، سنسورهای حرارتی که حرکت انسان ها ، حیوانات و وسایل نقلیه را نمایان می کنند و همچنین رادیوهایی که می توانند به استراق سمع پیام های کوتاه محلی بپردازند ، می توانند با استفاده از این تکنولوژی به کار گرفته شوند . سنسورهایی که برای مدت های طولانی توسط وسایل نقلیه به کار گرفته می شدند ، اکنون می توانند به مانند یک دانه که توسط باد پراکنده می شود عمل نمایند . صرفاً برای میلیتاری / بن پایه : C4ISRNET

این گزینه ها و بازی رسانه ای بی بی سی و امثالهم راه به جایی نمی بره. شخصیتی مثل بهزاد نبوی که نماینده طیفی گسترده از چپ هاست، مذاکره و تعامل بیشتر رو رد کرده چون طیف های سیاسی دونستن که اینجا جای رقابت سیاسی نیست بلکه پای آبرو و حیثیت ما در میانه و هیچ منفعتی ارزش این رو نداره که از غرور ملی بگذریم. این حرکات ایالات متحده و انگلستان آزمایشی برای سنجش واکنش ماست، اگه بعد مدتها منطق همراه با احترام، در مقابل هر زورگویی کوتاه اومده و پرچم تسلیم رو بالا ببریم و واکنشی در خور و متناسب با گستاخی غرب نشون ندیم، باید منتظر قضایای خطرناک و ویران کننده تری برای خودمون باشیم.

ادبیات ترامپ گستاخانه، از بالا به پایین و بسیار لمپنانه است و این چیزی نیست که بشه سیاست خارجی پویا و دیرپایی رو بر مبنای اون پایه گذاری کرد. چرند گویی و زورگویی در ادبیات ترامپ توانایی این رو داره که هر متحد دور یا نزدیکی رو ازش ناامید کنه و به سمت دشمنان و رقبای ایالات متحده متمایل کنه.

سلام اتفاقا این رویکرد به نظرم به درد ما نمی خورد . چرا باید در عصر هجمه رسانه ای به ما ، برای یک همچین مواردی کمیته اضطراری تشکیل بشود و یا اگر تشکیل شد رسانه ایش بکنند . نکته مهم این است که آستانه تحمل آنها به دلیل تاریخشان بسیار پایین است و یک همچین اتفاقاتی برایشان سنگین تمام می شود و اگر ادامه یابد بسیاری از ذهنیت های مردم دنیا را نسبت به آنها تغییر خواهد داد . حالا به همین نسبت هم بگیرید جامعه شان هم آستانه تحمل پایینی دارد . یعنی اگر روزی بتوانیم فشار را بر روی جامعه آنها ببریم به سرعت واکنش های هیستریک نشان خواهند داد (حالا این را در تقابل با جامعه خودمان بگذاریم حقایق جالبی آشکار خواهد شد)

این واقعه علاوه بر تجربیات نظامی خوب هست تجربیاتی هم برای دیپلماتها، دولتمردان و همچنین مجلس ما داشته باشه که طی 24 ساعت دومین کمیته اضطراری شورای امنیتشون را هم تشکیل دادند و قطعا با یک بیانیه پرسروصدا و پرتهدید اقدام خواهند کرد (خود این تا دوشنبه هم یک جور ارعاب هست) تا ایران عقب بشینه. هیچ چیز برای انگلستان در حال حاضر جز بازیابی چهره مخدوش شدش مهم نیست که اون هم با ازادی نفت کشش بدون هیچ هزینه و حتی اقدام متقابلی حاصل میشه تنها. (طوری که وانمود کنه تهدیدات من باعث عقب نشینی ایران شد، اینطور میتونه قدرت نظامی خدشه دار دش را با قدرت سیاسی/امنیتی بازیابی کنه) احتمال داره انگلستان با همکاری اتحادیه اروپا به تهدیدات گسترده ای دست بزنه در سطوح مختلف ولی مثل ماجرای پهپاد ایران خصوصا در زمینه سیاسی باید فکر اونجاهاش را هم کرده باشه و با قدرت بایسته. چند باری عنوان شد عقب نشینی در چنین برهه هایی بدتر از اقدام نکردن هست.

قوانین جنگ های هیبریدی بخش دوم عوامل ژئواستراتژیک و اقتصادی : قبل از پرداختن به زمینه های ژئواکونومیک جنگ هیبریدی مهم است که توضیح دهیم که ایالات متحده نیز دارای انگیزه ژئواستراتژیکی مانند به تله انداختن روسیه در یک باتلاق از پیش ساخته شده می باشد . این موضوع در نظریه برژینسکی به طور همزمان در شرق اروپا از طریق دونباس (ناحیه شرقی اوکراین و جنوب غرب روسیه) ، منطقه کوهستانی قره باغ در قفقاز و در آسیای مرکزی از طریق دره فرغانه قابل استفاده است و اگر این استراتژی از طریق تحرکات زمان ‌دار با هم همگام شوند ، تله های سه گانه ای ایجاد می شوند که به طور دائمی برقدرت تحرک خرس بزرگ (روسیه) اثر خواهند گذاشت . در این رویکرد ماکیاولیستی همیشه خطری برای روس ها وجود خواهد داشت زیرا بر اساس واقعیت های ژئوپولیتیک غیرقابل انکار ، ایجاد شده اند و بهترین کاری که مسکو میتواند انجام دهد این است که سعی کند از شعله ور شدن همزمان این سه ناحیه در محیط پیرامونی پسا شوروی خود جلوگیری نماید و یا به سرعت و به طور صحیح به بحران های ناشی از تحریکات آمریکا در لحظه پدیدار شدن آنها پاسخ دهد . در نتیجه عوامل ژئواستراتژیک جنگ های هیبریدی از منظر ژئواکونومی ، به ویژه در مورد روسیه ، در بعضی از موارد غیر قابل توضیح هستند، اما در جهت ساخت الگویی برای بررسی بیشتر مربوط به سایر اهداف مانند چین و ایران در نظریه برژینسکی ضروری است که به این نظریه نه به عنوان یک تدبیر جنگی بلکه به جای آن بیشتر بر روی انگیزه‌ های اقتصادی ایالات ‌متحده درمورد هر کدام از این کشورها تمرکز کنیم . این الگو می‌تواند به وضوح در سوریه و اوکراین دیده شود و این قانون جنگ های هیبریدی است. تاکتیک‌ های خاص و تکنولوژی های سیاسی مورد استفاده ، که در هر بی ‌ثبات سازی مورد استفاده قرار می گیرند ممکن است متفاوت باشد ، اما مفهوم استراتژیک برای این اصل اساسی یکسان است. با در نظر گرفتن این هدف ، این امکان وجود دارد که از مباحث تئوریک به سمت مباحث کاربردی حرکت کرده و مسیرهای جغرافیایی پروژه های مختلف را که ایالات متحده می خواهد هدف قرار دهد را بررسی کنیم . برای واجد شرایط شدن یک هدف ، پروژه های مرتبط کننده چند جانبه فراملی مبتنی بر انرژی ، نهادی و یا اقتصادی و یا همپوشانی در میان این سه مقوله باید وجود داشته باشد ، تا احتمال بیشتری برای ایجاد یک سناریوی جنگ هیبریدی بر علیه یک کشور مشخص ، ایجاد گردد . آسیب پذیری های ساختارهای سیاسی – اجتماعی : هنگامی که ایالات متحده هدف خود را شناسایی می کند ، شروع به جستجو برای آسیب پذیری های ساختاری آن می نماید که در جنگ هیبریدی آتی مورد استفاده قرار دهد . ماهیتا ، این آسیب پذیری ها به شکل اجسام فیزیکی ای مانند نیروگاهها و جاده ها نیستند که بتوان در آنها خرابکاری انجام داد (اگر چه آنها نیز مورد توجه هستند) ، اما ویژگیهای اجتماعی - سیاسی که قرار است دستکاری شوند آنهایی هستند که بر جدایی قسمت های خاصی از مردم از بافت ملی کشور هدف تاکید دارند و در نتیجه به این شکل به انقلاب ها و شورش های مدیریت شده از خارج از کشور مشروعیت می بخشند . موارد زیر از رایج‌ ترین آسیب‌ های ساختاری اجتماعی - سیاسی هستند که به آماده‌ سازی برای جنگ هیبریدی یاری می رسانند و از هر یک از آنها می توان برای یک ناحیه مشخص جغرافیایی استفاده نمود و در نتیجه هر یک از آنها به عنوان یک آهنربا برای ایجاد یک انقلاب رنگی و مقدمه ای برای تعیین حدود سرزمینی در رویکرد جنگ غیر متعارف پس از آن استفاده می شود : نژاد و قومیت دین و مذهب تاریخ مرزهای اداری نا برابری‌ های اجتماعی - اقتصادی جغرافیای فیزیکی هر چقدر همپوشانی ما بین هر یک از این عوامل بیشتر باشد ، انرژی پتانسیل جنگ هیبریدی بیشتر می گردد و همپوشانی هر متغیر با دیگر عوامل به صورت نمایی رشد کرده و قابلیت بقای کمپین های آینده و ادامه قدرت آن را می افزاید . ادامه دارد ...

اصلا اگر ناو انگلیسی حضور هم نداشت، توقیف و هدایت یک نفت کش غولپیکر توسط چند قایق گشتی خودش از لحاظ فنی هم بسیار مشکل هست (عملیات هلی بورن هم انجام نشده بر خلاف شامورتی بازی! تکاوران انگلیسی بغل ابهای خودشون که بدون مزاحمت روی نفت کش اجاره ای ما برای اجرای نمایش ارتیس بازی! داشتند شو اجرا میکردند) موردی که مثلا نفت کش میتونست با امتناع یا خاموش کردن موتور و تعلل باعث بشه ناوهای بیشتری به موقعیت برسند. پس باید گفت بچه های نیروی دریایی کار بزرگی کردند با این امکانات محدود. حتی عملیات دوم روی نفت کش مصدر میتونسته در تکمیل این عملیات و پراکنده کردن تمرکز ناوگان امریکا و انگلستان از عملیات اصلی بوده باشه. طوریکه به هر حال وقتی با پیگیری برای نفت کش اول خبر نفتکش دوم را هم اطلاع یافتند دیگه ارزشی نداشت ادامه اقداماتشون چون به هر حال یک نفت کش از دست رفته محسوب میشده. پی نوشت: تصحیح میکنم بچه های سپاه هلی بورن کردند، خوب هم کردند، بغل گوش ناو انگلیسی هم کردند. وو البته همچنان در یک موقعیت دشوار و خودمون میدونیم از لحاظ سخت افزار بسیار بسیار محدود.

سلام 2 تصویر اخر فتوشاپ هست (خصوصا آخری از نوع بدش!) ، حذف کنید بهتره، به اعتبار متن صدمه می زنه ... نکته اصلی رایدر نسبت به بی2، فارغ از بحث عمر خدمتی و نیاز به جایگزینی، کاهش اساسی هزینه های تولید،عملیاتی، و تعمییر نگه داری هست که از ابتدا جز اهداف اصلی این پروژه بوده. این مساله از چند جهت پیگیری میشه، اول اینکه کاملا بر خلاف اسپریت که تعداد قطعات اختصاصی زیادی داشت که از عمده دلایل افزایش هزینه پروژه و بالا بودن هزینه تعمییر نگه داری هست، قرار هست از قطعات و زیر سیستم های مشترک بیشتری استفاده کنه، من جمله از اصلی ترین بخش ها که از ابتدا بخش مهمی از شالوده پروژه بود استفاده از پیشران مشترک با لایتنینگ، اف 135، بود. کنترل هزینه های پروژه باعث میشه این پرنده جدید مثل اسپریت از نظر حجم تولید دچار محدودیت نشه ، که این محدودیت کمتر از انگشتان 2 دست برای اسپریت به نوبه خودش به شدت هزینه تمام شده برای این پرنده، خصوصا هزینه های تعمییر نگه داری رو افزایش داده با کنترل هزینه ها، علاوه بر اثر اولیه، در پی افزایش تیراژ اثر ثانویه کاهش هزینه ها رو هم شاهد خواهیم بود که البته بهش اشاره فرمودید. خلاصه که پاراگراف ریپلای شده سوای مباحث ژئوپلتیک، با تمام اون آسمون ریسمون هایی که بافته غیر مستقیم می خواد بگه که بی 21 قرار نیست یک بمب افکن با طراحی رادیکال خیلی گرون قیمت با پنهان کاری های خیلی بیشتر و البته گرون تر از اسپریت باشه، قرار نیست در حفاظت شده ترین مناطق پدافندی قوای دشمن حکم تیر غیب رو داشته باشه ، و البته قراره تعداد زیادی ازش تولید بشه و تو درگیری ها تو مناطق وسیع استفاده بیشتری داشته باشه، و از نظر فنی ارزش بیشتری اظهارت اون مقام مسئول نداره . با تشکر از زحمتی که برای ترجمه کشیدید. //////////////////////////////////////// پ ن 1 : در پی منویات حضرت "اسلام" حفظه الله، چند خطی اقدام به اشاعه کامنت نمودیم، باشد که دعای خیر جنابشان شامل حال حقیر شود. پ ن 2 : مطالعه تاپیک "طالع نحس" به علاقه مندان این موضوع پیشنهاد می شود.

آماده شدن " بازی جنگ " هوانیروز پی نوشت : در باب اهمیت شبیه سازی ( بازی ) جنگ 

با سلامی گرم و دوباره به دوستان میلیتاریست عزیز ، بحث شیرین تاریخچه تولید و بکارگیری پهپاد در سازمان رزم نیروهای مسلح جمهوری اسلامی رو به اتفاق هم ادامه میدیم: پهپاد در دفاع مقدس روند شکل گیری و نقش آفرینی یگان پهپاد سپاه در دفاع مقدس زادگاه پهپاد انگار که سپاه مسابقه ای بین جهادهای دانشگاهی کشور برگزار کرده باشد ، جهاد دانشگاه اصفهان ، دانشگاه صنعتی اصفهان و دانشگاه صنعتی تهران همگی به تولید پرنده های بدون سرنشین با قابلیت عکسبرداری مشغول شده و به موفقیت هائی هم دست یافته بودند. پیش از آن شهید چمران در وزارت دفاع هم ، مطالعاتی در این خصوص انجام داده بود که نیمه کاره رها شده بود. انتهای تلاش آنها هم در این خلاصه میشد که پرنده مدل (نسخه تجاری و اسباب بازی) بتواند از ارتفاع و از سطح زمین عکسبرداری کند. اما این فقط جهاد دانشگاه اصفهان (واقع در دروازه شیراز) بود که به کمک چند نفر علاقمند به پرنده های مدل بدون سرنشین ؛ موفق شده بود که هم "پرنده" را بسازد و هم "دوربین کوچکی" روی آن کار گذاشته و عکس هائی از فراز شهر بگیرد. پیش از این با خیلی از مراکز علمی و تحقیقاتی حرف هائی در این خصوص زده بودیم ، اما خبری نشده بود. مشاهده موفقیت بر و بچه های جهاد دانشگاهی در ساخت و انجام تست عکسبرداری از آسمان اصفهان ، تا روزها مرا شیفته خود کرده بود و احساس می کردم با تقویت کارگاه اصفهان ؛ خیلی زود تحولی نو در جنگ پدید خواهد آمد. تلاش زیادی کردم تا خبر این موفقیت را به گوش فرمانده سپاه برسانم. خبری که خیلی ها را می توانست خوشحال کند و تحولی نو در حوزه شناسائی و کسب اطلاعات از دشمن پدید آورد. اما فرمانده سپاه آقای محسن رضائی با پیشینه قضیه قزوین که دلخوشی از این گونه اخبار نداشت ؛ تحویلمان نگرفت. این موفقیت بزرگتر از آن بود که با همان روند ادامه یابد. با اینحال ، خبرش که به تهران رسید ، آقای محمد باقری و حسین تاش ( از مسئولین اطلاعات قرارگاه خاتم ) فی الفور مرا مأمور کردند تا بازدیدی از آنجا داشته باشم. سرلشکر محمد باقری من به همراه آقای حسینی فرمانده یگان هوائی سپاه به اصفهان که رسیدیم ، یکراست به جهاد دانشگاهی دانشگاه اصفهان رفتیم. آقای علی قمی که نام اصلی اش یوسفی بود ، مسئول آنجا بود و هم او بود که کارگاه را برای بچه های پروازی راه اندازی کرده بود. رئیس دانشگاه نیز با آنها همکاری تنگاتنگی داشت. کارگاه اصفهان تقریبا توی همه مباحث پروازی و عکسبرداری ورود پیدا کرده بود : از ساخت پرنده مدل و تست پرواز گرفته تا سیستم رادیو کنترل و دوربین و حتی چاپ و ظهور عکس هوائی . ( ظاهرا رادیو کنترل را بچه های جهاد دانشگاهی "دانشگاه صنعتی اصفهان" در اختیار آنها گذاشته بودند. ) آنها انصافا یک تیم کاری بسیار خوب بودند. آقای حسینی با مشاهده این موضوع همانجا مرا مأمور کرد با تقویت کارگاه و عملیاتی کردن آن ، زمینه بهره برداری نظامی از هواپیمای مدل را در جبهه های جنگ در آینده ای نزدیک فراهم کنم. بعد از بازگشت به تهران ، اولین تصمیم من آزادسازی 4 تن از بهترین نیروهایم از واحد اویونیک بود : برادران مختار زاده و اربای از بخش الکترونیک . برادران عبدوس و محمدی نیک از بخش مکانیک. مأموریت این چهار نفر ، استقرار شبانه روزی در کارگاه اصفهان (در کنار تیم قبلی ) ، برای تداوم ساخت ، آموزش و بهره برداری از هواپیمای مدل در حداقل زمان برای بکارگیری آنها در جبهه های جنگ با قابلیت عکسبرداری هوائی بود. راوی : محسن عمل نیک * * * * * شاگردی ابتدا دیدن قیافه های سعید ، مسعود و فرشید ، کمی برایمان غیر منتظره بود. در مقایسه با ما که با لباس های خاکی بسیجی و سر و وضعی کاملا معمولی ، پا به کارگاه می گذاشتیم ؛ این چند نفر هم شیک پوش و مرتب بودند و هم لباس شخصی. بهشان نمی آمد که طرز فکری مثل ما داشته باشند. این تنها چیزی بود که از همان اول توی ذوق مان زد. فرشید از خانواده متوسطی بود که در دبیرستان هنر درس خوانده بود و سر رشته ای توی هنرهای تجسمی ، نقاشی و گرافیک داشت. او از هنرش در طراحی و ساخت هواپیماهای مدل استفاده کرده بود. سعید دانشجوی رشته فیزیک بود و از خانواده ای متدین و مذهبی. او به همراه دو دوستش ، اولین کسانی بودند که روی کارگذاری دوربین عکاسی در پرنده های بدون سرنشین کار کرده بودند. سعید چیزهائی هم از الکترونیک میدانست و هم از رادیوهای غیر حرفه ای سر در می آورد. از بین دوستانش قیافه ومرامش بیشتر به ما نزدیک بود. او بعدها به آمریکا رفت و در ناسا مشغول به کار شد. مسعود زاهدی از خانواده ای مرفه و طلافروش بود و به پرنده های بدون سرنشین به عنوان یک تفنن می نگریست ؛ اما بر اصول آیرودینامیک بسیار مسلط بود و می دانست از آن چگونه برای ساخت بال و بدنه استفاده کند. این چند نفر با همین تخصصشان برای ساخت پرنده های بدون سرنشین ، گروه بسیار خوبی را تشکیل داده بودند. آنها حتی موفق شده بودند ، پرنده ای بسازند که تویش یک دوربین 110 عکاسی باشد. این دوربین هم شاتر داشت و هم درایور. اگر چه یک هواپیمای مدل به حساب می آمد ؛ اما در آن شرایط یک آرزو به حساب می آمد. دوربین کداک 110 ، اولین دوربین پهپادی ایران اما وقتی چشممان به آن هواپیمای زهوار در رفته شان افتاد ، خیلی سعی کردیم خنده مان نگیرد. پنج نفر آدم بزرگ از تهران کوبیده و آمده بودند اصفهان ، با آن همه حرف هائی که از موفقین عکس برداری هوائی شنیده بودند ، یهو با دیدن این هواپیمای اسباب بازی حالشان گرفت. ما اینسترومنت کار و مهندس الکترونیک بودیم که سر و کارمان با هواپیماهای غول پیکر بود. حالا جلوی مان هواپیمائی با موتور 45 cc بود که قرار بود موضوع شغلی آینده مان باشد. مجید محمدی اولین کسی بود که جا زد : من مکانیک کار هواپیماهای جنگی هستم مرا آورده اید اینجا چه کار ؟؟!! سر کارم گذاشته اید ؟ بعد با دلخوری نماند که جواب بگیرد . ول کرد و رفت. قرار بود گروهمان ده روزی در این کارگاه مشغول شود و اگر مفید بود برای همیشه بمانیم. با رفتن مجید ، ما چهار نفر تصمیم گرفتیم بمانیم و پیش سعید ، مسعود و فرشید شاگردی کنیم. برای همین روزی سه ساعت کلاس تئوری داشتیم و شش هفت ساعت کار عملیاتی. راوی : محسن عمل نیک ادامه دارد ... ------------ پ.ن 1 : دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند. پ.ن 2 : با توجه به طولانی بودن مطالب و بخاطر جلوگیری از خستگی مخاطب در پست های بعدی به ادامه مطالب این کتاب خواهیم پرداخت. پ.ن 3 : به دلیل رعایت امانتداری لازم است بیان نمایم که بخاطر جلوگیری از یکنواختی مطالب ، تعدادی عکس هم در لابلای مطالب تاپیک قرار داده ام که این عکس ها عمومامربوط به کتاب نبوده و توسط اینجانب انتخاب شده اند

از ماه میلادی آینده ارتش ایلات متحده آمریکا ( گردان یکم لشگر 82ام هوابرد هنگ 508 ام پیاده نظام چترباز ) در افغانستان ، بکارگیری و بررسی پهپادهای کوچک مادون قرمز FLIR را آغاز خواهد کرد تا در عمل به بهترین شیوه ی بکارگیری این پهپاد دست یابد. احتمالا این پهپاد جیبی در نقش ابزار شناسایی به یکی از گجتهای استاندارد سربازان آمریکایی تبدیل خواهد شد . مشخصات پهپاد : وزن: کمتر از 33 گرم طول : 168 میلیمتر سرعت : 21 کیلومتر در ساعت - 6 متر بر ثانیه برد رادیوی کنترل پهپاد : 2 کیلومتر مدت زمان پرواز : 25 دقیقه کیفیت تصویر در روز : برابر با 640 در 480 کیفیت تصویر در مد IR : برابر با 160 در 120 محموله : دو دوربین EO ناوبری : GNSS navigation Vision Base Navigation for GPS-denied and indoor operation - upgrade option Embedded Vector and Raster maps - upgrade option مدت زمان آماده سازی : با توجه به موقعیت بین 30 تا 120 ثانیه https://www.flir.com/products/black-hornet-prs/ https://dronebelow.com/2019/07/02/us-army-testing-flir-infrared-drones-in-afghanistan/

با درود چند سال پیش تو این فروم اگه کسی چنین چیزی میگفت توسط برادران محاکمه صحرایی میشد الان آزادی بیان بیداد میکنه

نمازهایت را عاشقانه بخوان. حتی اگر خسته ای یا حوصله نداری قبلش فکر کن چرا داری نماز میخوانی و با چه کسی قرار ملاقات داری. آن وقت کم کم لذت میبری از کلماتی که در تمام عمر داری تکرارشان میکنی. تکرار هیچ چیـــــز جز نماز در این دنیا قشنگ نیست.....

راز بقای شاهین شصت سال دفاع از پهنه آسمان بخش یکم زمانی که برای نخستین بار به سال 1959 ، سامانه دفاع هوایی زمین پایه MIM-23 Hawk برای خدمت رزمی به ارتش ایالات متحده تحویل گردید ، سالها از خدمت نسل قبلی سیستم های دفاع هوایی موشکی با سرجنگی هسته ای نظیر MIM-14 نایت هرکولس می گذشت و در واقع می توان چنین گفت که هاوک ، بیشتر در پاسخ به نیاز نیروی هوایی ارتش ایالات متحده به منظور یک سامانه مکمل پیشرفته تر و در عین حال سبکتر از نایت هرکولس ، همزمان با نسل طلایی توسعه فناوری های مربوط به موشکهای هوا به هوا ، در دست توسعه قرار گرفت . با توجه به این مساله ، می توان گفت که هاوک یکی از پرطرفدارترین سیستم های دفاع هوایی غربی ( خارج از بلوک شوروی ) در کنار سیستم های پیشرفته تر نظیر MIIM-104 پاتریوت و همچنین سامانه های پدافندی قابل حمل توسط پیاده نظام (FIM-92 استینگر ) که از اوایل دهه هشتاد میلادی وارد خدمت شدند ، قرار دارد و بطور گسترده ای به بیش از 20 کشور از کشورهای همپیمان این کشور تحویل داده شده است . در مقایسه ، این سامانه دفاع هوایی ، به تقریب ، مدت کوتاهی پس از سیستم های مشابه شرقی نظیر S-25 و S-75 ( به ترتیب 1955 و 1957 ) در حالی خدمت رزمی را بخود می دید که همتایان شرقی اش صرفا" بصورت محدود برای دفاع از مسکو یا پیونگ یانگ ، مورد استفاده قرار می گرفتند و تنها بعد از مدت زمانی معینی مجوز صادرات را بخود می دیدند . بااین وصف ، ناظران براین اعتقاد قرار دارند که در میان سامانه های معرفی شده شرقی و غربی در دهه پنجاه و شصت میلادی ، تنها MIM-23 و S-75 قابل مقایسه با یکدیگر بوده ، هر چند سامانه آمریکایی قابلیت تحرک بیشتری در اختیار داشت ، در حالی که همتای روس آن ، سریعتر ، با برد بیشتر و مزیت مهم ورود به درگیری در ارتفاع بالاتری ( نزدیک به 3 برابر ) را اثبات کرده بود . ضمن اینکه هر دو سیستم در طول عمر خدمتی خود ، بطور گسترده ، مورد ارتقاء قرار گرفته و در حالی که پس از جنگ سرد ، به شکل ناگهانی از چرخه تولید سازندگانش ، خارج شدند ، همچنان به خدمت فعال خود در سراسر جهان ادامه دادند . سیستم دفاع هوایی هاوک ، پایگاه هوایی دانانگ ، 1968 با توجه به پراکندگی جالب توجه مشتریان سامانه دفاع هوایی هاوک ، این سیستم در بسیاری از درگیری های نظامی که از اواخر دهه شصت میلادی بوقع پیوسته بود ، حضور خود را به ثبت رساند . چنانکه روند تاریخی مورد بحث نشان میدهد ، هاوک نخستین تجربه رزمی را در ویتنام، پشت سر نهاد ، جایی که سپاه تفنگداران اولین سری از آتشبارهای خریداری شده را به سال 1965 عملیاتی نمودند تا درگیری های آسیای جنوب غربی میان ایران و عراق و همچنین جنگ سال 1990 که در کنار آتشبارهای پاتریوت وارد عمل شده بودند . با این وصف ، سابقه نیاز ارتش و بخصوص نیروی هوایی ایالات متحده به یک سیستم دفاع هوایی متحرک به بحران موشکی کوبا ( اکتبر- نوامبر 1962 ) برمی گردد که در آن پنتاگون پس از بررسی های طولانی به این نتیجه رسید که نیروی زمینی این کشور و ارتش های متحدش ، در برابر حملات هوایی تاکتیکی نیروی متخاصم ، بسیار آسیب پذیر بوده و سامانه های نایت هرکولس ، بدلیل ماهیت نقشی که برای آن طراحی و تولید شده بودند و همچنین تجهیز آنها به کلاهکهای هسته ای ، برای ایفای نقش دفاع هوایی تاکتیکی ، مناسب نخواهند بود. در نتیجه این تشخیص ، سرمایه گذاری بر روی تولید انبوه این موشک و تجهیزات مربوط به آن ، در اولویت قرار گرفت . به رغم آنکه ارتش ایالات متحده ، در شمار بزرگترین کاربر این پیکربندی دفاع هوایی قرار دارد ، اما به ندرت امکان شلیک در شرایط رزمی برای این ارتش فراهم آمده است ، در حالی که برعکس ، همپیمانان وقت این کشور ، نظیر ایران که تا سال 1979 این سخت افزار دفاع هوایی را تحویل گرفتند ، با توجه به کاربرد گسترده در جنگ باعراق ( دهه هشتاد میلادی ) ، به یکی از پرتجربه ترین کاربران این سیستم دفاع هوایی مبدل شدند . شاید تنها جنگ افزاری که همین شرایط را برای ارتش ایالات متحده بوجود آورده ، موشک هوا به هوای فینکس است که این نیز در دهه هفتاد میلادی به نیروی هوایی ایران تحویل شد و علیرغم بازنشسته شدن هواپیما و موشک در نیروی دریایی کشور سازنده ، این سلاح ، هنوز یکی از تجهیزات خط مقدم ارتش ایران بشمارمی آید و براساس اطلاعات موجود ، شکار حداقل سه دوجین جنگنده عراقی ، به نام این سیستم دفاع هوایی ثبت شده است ، هر چند محدودیتهای این سامانه در حوزه سرعت و ارتفاع درگیری ، بدان معنا بود که هاوک بطور کامل دربرابر جنگنده های بلند پرواز MiG-25RB نیروی هوایی عراق ، ناکام می ماند . پی نوشت : 1- بروزرسانی ،تجمیع و اصلاح تاپیک سامانه سطح به هوای میانبرد هاوک (MIM-23 HAWK) ( شامل تمامی تاپیک ها ، اخبار ، تحلیل ها ، پستهای بایگانی و قفل شده ، پستهای مربوط به نمونه های بومی هاوک در ایران و ..... ) // یکم خرداد سال یکهزار و سیصد و نود هشت خورشیدی. 2- ادامه دارد ............ صرفا" برای میلیتاری /مترجم : MR9

با سلامی دوباره به دوستان عزیز میلیتاریست ؛به اتفاق هم مبحث موشکهای بالستیک رو ادامه میدهیم: موشک های بالستیک برد متوسط Medium-range ballistic missile (قسمت سوم) Hwasong-9 : موشک زمین به زمین بالستیک برد متوسط هواسنگ-9 (Scud-ER) ساخت جمهوری خلق کره (کره شمالی) است. گفته می شود که این موشک بالستیک از سال 2000 در اختیار کشور سوریه هم قرار گرفته است و منابعی در ترکیه مدعی این هستند که سوریه خط تولید Scud-ER را هم راه اندازی کرده است. این موشک دارای برد ماکزیمم 995 کیلومتر است. این موشک ساخته سال 1994 میلادی است و از تعداد تولید شده این موشک اطلاعی در دست نیست. در انجمن هیچ تاپیکی در خصوص این موشک بالستیک وجود ندارد. https://en.wikipedia.org/wiki/Scud#Hwasong-9/Scud-ER Pukkuksong-1 : موشک زیردریائی پرتاب بالستیک برد متوسط پوک کوک سونگ-1 ساخت جمهوری خلق کره (کره شمالی) است. این موشک بالستیک گاها با نام KN-11 نیز شناخته می شود توسط زیردریائی Sinpo-class ( ساخت کره شمالی) قابلیت حمل و پرتاب را دارد. این موشک دارای برد عملیاتی 500 الی 2000 کیلومتر بود. سال ساخت این موشک سال 2017 میلادی است و توان حمل کلاهک هسته ای را نیز دارا می باشد. در انجمن هیچ تاپیکی در خصوص این موشک بالستیک وجود ندارد. https://en.wikipedia.org/wiki/Pukkuksong-1 Pukkuksong-2 : موشک زمین به زمین بالستیک برد متوسط پوک کوک سونگ-2 ساخت جمهوری دموکراتیک خلق کره (کره شمالی) است. این موشک که در واقع بر خلاف بسیاری از موشک های بالستیک ساخت کره شمالی ، از سوخت جامد استفاده میکند در خارج از مرزهای کره کد KN-15 شناخته می شود. با توجه عدم اعلام رسمی دولت کره شمالی ، اما بر اساس برآوردها احتمالا این موشک دارای برد 1200 الی 2000 کیلومتر می باشد. سال ساخت این موشک سال 2017 میلادی است و توان حمل کلاهک هسته ای را نیز دارا می باشد. در انجمن هیچ تاپیکی در خصوص این موشک بالستیک وجود ندارد. https://en.wikipedia.org/wiki/Pukkuksong-2 Shaheen-II : موشک زمین به زمین بالستیک برد متوسط شاهین-2 تنها ساخته جمهوری اسلامی پاکستان است که در این پست به معرفی آن می پردازیم . این موشک دارای برد 1500 الی 2000 کیلومتر می باشد. این موشک در نوامبر سال 2014 تولید شده است. در انجمن هیچ تاپیکی در خصوص این موشک بالستیک وجود ندارد. https://en.wikipedia.org/wiki/Shaheen-II Ghadr-110 : موشک زمین به زمین بالستیک برد متوسط قدر-110 هم ساخت جمهوری اسلامی ایران است که به معرفی آن می پردازیم. طبق ادعای منابع غربی این موشک دارای برد ماکزیمم 1800 الی 3000 کیلومتر است. منابع غربی مدعی هستند که این موشک نوعی بهینه سازی موشک شهاب - 3 می باشد و در سال 2007 به تولید رسیده است. ادامه دارد ... ----------- پ.ن 1 : امیدوارم که مورد پسند دوستان واقع شده باشد. دوستانی که پسندیدند ، مثبت را فراموش نکنند. پ.ن 2 : ان شاء الله در پست های بعدی به ترتیب سایر موشکهای بالستیک (برد متوسط ) را به اتفاق بررسی خواهیم نمود.

اجازه بدید یه کوچولو به عقب برگردیم و آپدیت های سامانه هاگ رو در آمریکا مرور کنیم اولین ارتقا موشک هاک مدل I-Hawk ) دلیل ارتقا : (به دلیل مشکلات سیستم هاک در شناسایی اهداف در هنگام وجود اهداف زیاد و شناسایی اهداف در ارتفاع کم ) نوع ارتقا افزودن یک مرکز پردازشگر دیجیتال برای پردازش اطلاعات و سر جنگی بزرگتر و موتورهای کوچکتر و قدرتمند) ایران سالها قبل به این ارتقا دست یافت ارتقا 2 : (HAWK/PIP : Product Improvement Plan) نوع ارتقا : (استفاده از رادار پالس داپلرAN/MPQ-55 در سیستم CWAR و صفحه نمایشگر دیجیتال برای نشان دادن و ثبت کردن حرکت اهداف ) هم اکنون سیستمهای مرصاد ایران دارای رادار بهینه و صفحه نمایشگر دیجیتال هستند ارتقا 3 : (حذف لامپهای خلا در سیستمهای الکترونیکی و جایگزینی مدارات جامد مدرن به جای آن بود - اضافه کردن یک سیستم چشمی(اپتیکی)مدل OD-179/TVY ) بعد از جنگ به این ارتقا رسیدیم . میتوانید به خاطرات آقای هاشمی در مورد باز کردن لامپ از یک سیستم و بستن آن در سیستم دیگر مراجعه کنید (خوب یادم نمیاد ) ولی آقای روحانی هم تعریف کردن ارتقا 4 : ( تاکید بیشتر روی بهینه سازی سیستم های موجود با استفاده از سیستمهای سخت افزاری و نرم افزاری کامپیوتری - بهبود رادار برای ارتفاع پست ) از زبان مسئولان امر شنیدیم که هاگ بارها از لحاظ نرم افزادی ارتقا پیدا کرده است ارتقا 5 : طرح افزایش اطمینان از کارایی موشک ها Missile Restore Reliability دلیل ارتقا : (مقاوم سازی موشک هاک در برابر جنگ الکترونیک( HAWK ECCM) ارتقا 6 : این طرح در میانه های راه توسط ارتش آمریکا و تفگنداران نیروی دریایی آمریکا رها شد و هیچ وقت هم کامل نشد این فاز شامل این مراحل بودش : • ساخت رادار بسیار قدرتمند و دقیق برای سیستم CWAR برای شناسایی اهداف بسیار کوچک و هواپیماهای بدون سرنشین ( UAV) • سیستم ضد تششعات اتمی(Anti-radiation) • موتورهای پیشرفته تر برای موشک هاک • بهینه سازی سیستم ردگیری الکترواپتیکال (تلویزیونی) • بهینه سازی سیستم کنترل آتش و فرماندهی • بهینه سازی سیستم حمل و نقل موشک هاک که دلیلش به نتیجه رسیدن کامل پاتریوت بوده به نظرم و اگه دقت کنید ایران این استانداردها رو هم پاس کرده آخرین ارتقا : این مرحله از بهینه سازی موشک هاک بوسیله کشورهای هم پیمان آمریکا یا همان ناتو انجام گرفت نوع ارتقا : در سیستم هاک 21 سیستمهای راداری PAR و CWAR حذف و به جای اون از راداراهای مراقبت 3 بعدی MPQ-64 استفاده کردن این مدل موشک هاک امکان رهگیری و نابود کردن موشکهای بالستیک کوتاه برد رو هم داره نکنه جالب توجه این هست که شکل موشک عوض نشد ( حالا شاید نوع سوخت و موتور تعویض شده باشد ) و با مانور حداکثر 15 جی بالستیک تاکتیکال و کروز رو هم خیلی راحت منهدم کرده (البته سر جنگی قدرتمندش تو این زمینه واقعا کمک کننده هست ) سیستم هاگ در آخرین آپدیتهاش از رادار 3 بعدی استفاده میکنه تا به بهترین قابلیتهاش برسه .... ایران هم دقیقا همین راه رو طی کرده و با ترکیب رادار 3 بعدی و رادارهای ارتفاع پست سامانه رو آپگرید کرده . وقتی به خاطرات کسی که موشک بالستیک رو هدف قرار داد مراجعه کنی میبینی که همون هاگ با راداراش میتونستن گاهی اوقات موشک رو تشخیص بدن ولی پروفایل پروازیش خیلی با جنگنده تفاوت داشته و نمیتونستن روش قفل کنن ( از یکی از افسرهای پدافند پرسیدم گفتن مشکل نرم افزاری هست که رفع شده ) با تمام این حرفها قابل درک هست که عمر سیستمی مثل هاگ سر اومده ولی به دلیل اینکه ستون فقرات پدافند ایران بود این راه رفته شده و نتیجه بخش هم بوده حالا درست هست که موشکهایی مثل LRASM که کروز دریایی هست برای سیستمهای قدیمی واقعا مثل درد بی درمون میمونن ولی حتی موشک AGM-158B JASSM-ER هم اگه قبلش توسط سیستمهای اپتیکی و راداری کشف بشه میتونه توسط همین سامانه هدف قرار بگیره ( تاکید میکنم قبلش باید کشف شده باشه و سیستم هاگ از مختصاتش و زمان رسیدنش با خبر باشه ) میبخشید که طولانی شد ( به پدافند که میرسم یک مقدار هیجان زده میشم )شاید دارم در حالت خوش بینانه تحلیل میکنم ولی این جور سیستمها در مناطق مرکزی ایران بسیار مقرون به صرفه و کاربردی هستند اما بدون نیروی هوایی قطعا محکوم به شکست هستیم

پهباد high altitude در تنگه هرمز زدن یعنی بستن تنگه هرمز؟