جغد شب پرواز لوفت وافه بدون شک ، بهترین جنگنده - شکاری رزم شبانه لوفت وافه در طول جنگ جهانی دوم ، پرنده دوموتوره HE-219 UHU ( جغد ) بشمار می آمد که بلحاظ برخی از مشخصات فنی بسیار با جنگنده بلندپرواز ماسکیتو بریتانیایی قابل مقایسه و در برخی از مشخصات نیز از آن عملکرد بهتری داشت . در این شکاری شب پرواز بطور معمول از دو سری آنتن رادار استفاده می گردید ، آنتن های SN-2 و FUG-212 . در نخستین پرواز عملیاتی اسکادران این پرنده در دو شب پیاپی یعنی در شبهای 11و12 ژوئن 1943 ، یک فروند HE-219 A موفق به سرنگون نمودن 5 بمب افکن سنگین چهارموتوره لانکاستر بریتانیایی در کمتر از 30 دقیقه گشت . با وجود این بیلان موفق ، این جنگنده کار آمد هرگز وارد تولید انبوه نگردید و تنها 300 فروند از آن وارد سازمان رزم لوفت وافه شد . مجموعه کابین خلبان و خدمه کنترل کننده رادار در اواخر سال 1944 ، بدلیل حساسیت های موجود نسبت به خدمه این هواپیما ، لوفت وافه درصدد بود تا این جنگنده شب پرواز را به صندلی های پرتاب شونده مجهز نماید ، با این حال فقط یکفروند از این هواپیما ( تصویر فوق ) برای گذراندن آزمایشهای زمینی به صندلی های پرتاب شونده (EJECTION SEAT) مجهز شدند . LUFTWAFFE HE-219 A.1 VS ROYAL AIR FORCE LANCASTER جنگنده شب پرواز HE-219 A.1 مجهز به رادار FUG-220 مونستر - هندورف 45-1944 جنگنده شب پرواز HE-219 A1 - فرودگاه کپنهاگ ، دانمارک ( این تصویر پس از تسلیم شدن واحدهای لوفت وافه در دانمارک برداشته شده است )

بسم الله........ 3 اسفند 1398 21+ بخشی از تلفات سنگین مسلحین در حملات به مناطق میزناز / کفرحلب و ریف حلب در مدت 10 روزگذشته یک ستون زرهی ارتش سوریه در حال اعزام به جبل زاویه است . بمبارانها وگلوله بارانهای این منطقه شروع شده است . احتمالا سوریه در روزهای اینده پیشروی ها را از سر بگیرند بعد از حمله سنگین تروریستها با پشتیبانی زرهی و توپخانه ایی ارتش ترکیه هواگردهای روسی وسوری با پرواز بر فراز آسمان نیرب و مناطق اطراف ان شروع به پشتیبانی از مدافعان نیرب کردن .یکبار دیگر مقامات سیاسی و نظامی ترکیه نشان دادن درک درستی از شرایط ندارند و مثل همیشه سعی میکنند که با بیشترین هزینه اهداف خود را بدست بیاروند . نظامیان ترک با دو موشک دوش پرتاب استینگر (به گفته منابع سوری) سعی در ساقط کردن یک سوخو 24 روس کردن که با توجه به ارتفاع پراوزی سوخو و پرتاب شراره موشکها به هدف اثابت نمی کنند اما فرماندهان روس که متوجه حماقت ترکها شدن اینبار بر خلاف دفعات گذشته برای اولین بار بصورت مستقیم وهدفمند نظامیان ارتش ترکیه را با حملات هوایی هدف قرار دادن تمرکز حملات بروی اداوات زرهی ارتش ترکیه در حومه نیرب و همچنین مکان احتمالی پرتاب موشکها بوده . با توجه به تصاویر منتشر شده چهار تانک ام 60 بهینه شده ترکیه به نام صابرا واحتمالا یک نفر یا خودر زرهی ارتش ترکیه و مکان احتمالی پرتاب موشکها مورد حمله قرار گرفته که حداقل یک دستگاه تانک واحتمالا یک خودر زرهی منهدم شده سه تانک دیگر اسیب دیدن در این حملات 3 سرباز ارتش ترکیه کشته و چهار یا پنج تن دیگر زخمی شدن . نکته جالب با گذشت 48 ساعت از حملات روسها وانتشار تصاویر آن مقامات ترکیه هیچ گونه اشاره ایی به آن نکرده و سکوت اختیار کرده اند ترکیب سوخو 24 و ابابیل + دو تانک اسیب دیده عدرا به در طی نبردهای حومه شهر حلب در طی درگیریهای شهر حلب 5 دستگاه تانک عدرا مورد هدف قرار گرفتن که احتمالا دو یا سه تانک دستگاه موفق شدن خود را به عقب برساندن ارسال چندین دستگاه تانک لئو پارد ارتش ترکیه به استان ادلب همچنین تصاویری از ارسال سامانه پدافندی کوتاه برد ( Atilganمجهز به موشکهای استینگر) به مرز با سوریه منتشر شده احتمال ورود این سامانه به خاک سوریه وجود دارد ==================== مطلب باز هم بود ولی فعلا کافیه

قسمت دوم رضا کیانی موحد در قسمت قبلی این مقاله نگاهی داشتیم به هواپیمای دوباله ی هنشل-123 ،طرح موفقی از آلمان، که تا پایان جنگ در خدمت ماند. مقاله ی این ماه را اختصاص می دهیم به یکی از موفق ترین دوباله ی جنگ جهانی دوم یعنی هواپیمای بریتانیایی فیری سواردفیش. شاید امتیاز اصلی غرق شدن نبردناو معروف بیسمارک را بتوان به حساب این هواپیمای اژدرافکن گذاشت. هواپیمای دوباله ی سواردفیش(نیزه ماهی) بر اساس هزینه ی شخصی شرکت هواپیماسازی فیری طراحی شد. در آن دوران وزارت هوانوردی به دنبال یک هواپیمای شناسایی می گشت که بتواند برای تصحیح گلوله باران توپهای کشتی های جنگی بزرگ بکار رود. اندکی بعد وزارت هوانوردی وظیفه ی پرتاب اژدر را نیز به مقدورات طرح اضافه کرد. اولین پرواز هواپیمای شناسایی-اژدرافکن در روز 17 آوریل 1934 صورت گرفت. بدنه ی سواردفیش از فلز با پوشش پارچه بود و برای حمل در ناوهای هواپیمابر بالهایی تاشو داشت. سفارش ساخت هواپیماها به صورت انبوه در سال 1935 به فیری رسید و سواردفیش در سال 1936 برای جایگزینی فیری سیل وارد خدمت شد. تا سال 1939 نیروی دریایی سلطنتی 13 اسکادران مجهز به سواردفیش مارک-1 در اختیار داشت. تعدادی از آنها را برای استفاده از منجنیق نبردناوها به هواپیمای آبنشین تبدیل کردند تا کشتی بتواند هواپیما را پس از فرودآمدن در دریا از آب بگیرد. اتفاقا یکی از همین هواپیماها توانست محل فرودآمدن گلوله های ناو وارسپایت را با بیسیم گزارش دهد و این ناو با تصحیح توپهایش در طی نبرد نارویک (1940) توانست یک فروند زیردریایی آلمانی را غرق کند. تعدادی از سواردفیشها هم بر روی ناوهای هواپیمابر تجاری مستقرشدند. ناوهواپیمابر تجاری کشتی های نفتکش یا کانتیربر بزرگی بودند که به ناوهای هواپیمابر موقتی تبدیل شده بودند تا کاروانهای دریایی را اسکورت کنند. هر یک از این ناوها می توانستند 3 یا 4 فروند سواردفیش را حمل کنند و به پرواز درآورند. تقریبا 2400 فروند سوارد فیش توسط کمپانی های فیری و بلاک برن ساخته شدند که 1080 فروند از این هواپیماها از نمونه ی مارک-2 بودند. سلاح اصلی سواردفیش اژدربود اما سرعت کم هواپیما و نیاز آن به تقرب به هدف از فاصله ی دور استفاده از آن را در برابر اهدافی که به خوبی دفاع می شدند سخت کرده بود.روش پرتاب اژدر از سوارد فیش بدین سان بود که ابتدا هواپیما باید به فاصله ی 1500 متری هدف می رسید و با یک شیرجه در ارتفاع 5.5 متری از سطح دریا اژدر خود را رها می کرد. بیشترین برد نمونه های اولیه ی اژدرهای مارک-12 1400 متر بود. اژدر پس از برخورد با سطح دریا در حدود 180 متر به سمت جلو حرکت می کرد و برای رسیدن به عمق مناسب و مسلح شدن نیاز به 270 متر دیگر داشت. بهترین فاصله برای شلیک اژدر فاصله ی 900 متری از هدف بود البته به شرطی که خود هواپیما در این فاصله هدف ضدهوایی های ناو دشمن قرار نمی گرفت. به هرحال، سواردفیش هایی که از ناوهواپیمابر ایلستاریوس برخاسته بودند در روز 11 نوامبر 1940 به بندر تارانتو حمله کردند و 3 نبردناو و یک رزمناو ایتالیایی را از کار انداختند. همین حمله ی موفقیت آمیز الگویی شد برای ژاپنی ها که قصد حمله به پرل هاربر را داشتند. در ماه می 1941 یک حمله ی دیگر با سواردفیش ها ،این بار بر علیه نبردناو بیسمارک، صورت گرفت. هواپیماهای برخواسته از ناو هواپیمابر آرک رویال آنقدر آهسته پرواز می کردند که سیستمهای هدایت آتش نبردناو آلمانی را دچار مشکل کردند. دو اژدر شلیک شده توسط سواردفیشها به بیسمارک برخورد کردند که یکی از آنها سکان بیسمارک را از کار انداخت و بیسمارک دیگر پس از آن قادر به تغییر جهت نبود. 13 ساعت بعد بیسمارک در اعماق اقیانوس خوابیده بود. اما بخت همیشه هم یار سواردفیشها نبود. در فوریه 1942 آنها به یک نبردرزمناو آلمانی در کانال مانش حمله کردند که همگی در طی حمله با آتش ضدهوایی ناو دشمن از دست رفتند. با ساخت هواپیماهای اژدرافکن جدیدتر سوارفیشها برای نبرد با زیردریایی ها اختصاص داده شدند. آنها را به بمب های زیرآبی یا راکت اندازهای 60 پوندی مسلح کردند و برای بلندشدن از ناوهای هواپیمابر اسکورت به راکتهای کمکی برای برخواستن مجهزشدند. سرعت واماندگی آنها کمک می کرد که در هر شرایط هوایی به هوا برخیزند. سواردفیشها توانستند تا انتهای جنگ 14 فروند زیردریایی دشمن را شکار کنند. قرارشد که دوباله ی آلباکور جایگزین سواردفیش شود اما سواردفیشها تا زمانی که هواپیمای یک باله ی باراکودا به خدمت گرفته شد همچنان به پروازهای عملیاتی خود ادامه دادند. آخرین اسکادران عملیاتی سواردفیشها در روز 22 می 1945،پس از تسلیم شدن آلمان، کنارگذاشته شد و آخرین اسکادارن آموزشی نیز در تابستان 1946 منحل شد. سواردفیش در کشورهای کانادا، هلند و اسپانیا نیز خدمت کرد. تعدادی از آنها همچنان در موزه های اطراف جهان پذیرای علاقمندان هوانوردی هستند. مشخصات فیری سواردفیش خدمه 3نفر(خلبان، بیسیم چی، دیده بان) طول 10.87 متر عرض بال 13.87 متر ارتفاع 3.76 متر سطح بال 50.4 متر مربع وزن خالی 1,900 کیلوگرم حداکثر وزن 3,500 کیلوگرم پیشرانه 1 دستگاه موتور بریستول پگاسوس به توان 690 یا 750 اسب بخار حداکثر سرعت 222 کیلومتر/ساعت در ارتفاع 1500 متر برد 879 کیلومتر 1,650 سقف پرواز عملیاتی 5,870 متر(19,250 پا) نرخ اوج گیری 6.2 متر/ثانیه تسلیحات 2 قبضه مسلسل 7.7 میلیمتری ویکرز( 1 قبضه در جلو و 1 قبضه قبضه در عقب) 8 راکت 60پاوندی آر.پی=3( برای نمونه های مارک-2 و بعدی) 1 تیر اژدر 760 کیلوگرمی یا یک عدد مین دریایی 700 کیلوگرمی منبع http://wars-and-history.mihanblog.com/post/1600

۱)طرح Hypersonic Conventional Strike Weapon(HCSW) نیرو هوایی ایالات متحده برای ساخت یک سلاح هایپرسونیک با گلایدر هایپرسونیک کنار گذاشته شد. ۲) در حال حاظر نیرو هوایی ایالات متحده تمرکزش رو روی سلاح پروژه ARRW یا همون AGM-183گذاشته که یک موشک با سرجنگی گلایدر هایپر سونیک از نوع گوه ای. ۳)نیرو دریایی و نیرو زمینی ایالات متحده هم روی دو پروژه LRHW و IR-CPS کار میکنن که دارای یک سرجنگی گلایدر هایپرسونیک از نوع مخروطیه که شبیه به کلاهک های هدایت شونده موشک های بالستیک معمولیه اما مقداری توان لیفت و مانورشون بهبود پیدا کرد و درگ کمتری دارند. ۴)این تصویر بخوبی سلاح هایپرسونیک طرح LRHWنیرو زمینی ایالات متحده رو نشون میده و سرجنگی Common Hypersonic Glide Body براش در نظر گرفته شده. این سرجنگی قابلیت مانور و برد کمتری نسبت به نوع گوه ای دارند اما به دلیل اینکه ایده این طرح قدیمی است و کار تحقیقاتی زیادی ... انجام شده طراحی چنین سرجنگی ساده تر و ریسک پایین تری داره اما به خطرناکی سرجنگی گوه ای نیستند. تصویر سر جنگی گلایدر هایپرسونیک «آوانگارد »روسی. 5) پس نیرو هوای ایالات متحده طرح ARRW رو انتخاب کرد که دارای سرجنگی گوه ای مشابه تصویر زیر است: 6) به طراحی این دو ویورایدر بهینه شده برای سرعت ۱۶ ماخ و ارتفاع ۱۶۰هزار پا دقت کنید ، تصویر اول با فرض invisicid بودن جریان (غیر لزج)و تصویر دوم با فرض وجود لزجت در جریان است و بطور کلی طراحی تغییر کرده است. برگرفته از کتاب دینامیک گاز و ترمو دینامیک هایپرسونیک اندرسون. 7)این هم یک مثال دیگه برای ویو رایدر بهینه شده برای سرعت ۲۵ ماخ و ارتفاع ۲۳۰ هزار پا : 8) این تصویر هم به خوبی چالش طراحی گلایدر های هایپرسونیک گوه ایی (ویورایدر هم میگن) رو نشون میده دو تصویر بالا شکل بهینه برای حداقل درگ با شکل بیشترین نسبت لیفت به درگ مقایسه شده و پایین هم شکل بیهنه برای جریان اشفته و گذرا و لمینار مقایسه شده: twitter.com/FieldMarshalPSO

پوتین و تسلیحات تغییر دهنده جریان بازی فرضیه : جنگ افزارهای هایپرسونیک سُرشی باسرعت بیش از 20 ماخ مسلح به سرجنگی حرارتی / هسته ای جدید روسی ، به تقریب هیچ سد دفاعی را در برابر خود نخواهند داشت . در ابتدای ماه مارس 2018 ، ولادیمیر پوتین بر خلاف رویه معمول معرفی تسلیحات جدید در روسیه ، شخصا" در مراسم معرفی یک جنگ افزار جدید هایپرسونیک سُرشی شرکت نمود و به گفته وی ، ورود این سلاح به سازمان رزمی ارتش روسیه ، انقلابی را در قابلیتهای رزمی این کشور ، در دوسطح تاکتیکی و راهبردی ، ایجاد خواهد نمود . این سلاح جدید که "آوانگارد" (پیشرو) نامیده شده بود ، از ابتدا در قالب یک سامانه تسلیحاتی راهبردی طراحی گردید که می بایست کلاهک جنگی حرارتی / هسته ای خود را با سرعتی فراصوت ، به هر نقطه از کره زمین ، حمل نماید . این کلاهک فراصوت که بر روی یک حامل با شناسه UR-100 قابل استفاده است ، پس از خروج از اتمسفر، قابلیت هدایت به سوی هدف با سرعتی نزدیک به 20 ماخ را خواهد داشت که ضمن اینکه رهگیری و انهدام آن را به تقریب به یک امر غیر ممکن تبدیل خواهد کرد ، پتانسیل استفاده از انرژی جنبشی در لحظه برخورد به هدف را بدان خواهد داد که صرفا" استفاده از این قابلیت ، میتواند حداقل موجبات انهدام چند بلوک شهری را فراهم کند . علاوه براین ، وجود ویژگی "سُرش " (glide) در این کلاهک ، ضمن آنکه مانورپذیری و طبعا" بقاء آن را افزایش میدهد ، برد افزون تری را بدان خواهد داده و این برای چندمگاتن سرجنگی حرارتی / هسته ای آوانگارد ، فرصتی را فراهم خواهد نمود تا هدف را بخوبی در تیررس خود قرار داده و منهدم نماید . رییس جمهوری روسیه ، در زمان رونمایی از این دستاورد نظامی جدید ، اعلام نمود که آوانگارد ، بدلیل دقت بسیار بالا ، به مانند یک شهاب سنگ و گلوله آتشین دقیق میتواند هر هدفی را در هر نقطه از جهان در بردی فرای تصورات موجود ، زیرآتش خود قرار دهد . درفوریه 2019 نیز ، پوتین مجددا" قابلیتهای این سلاح جدید را مورد تمجید قرارداد و ادعا نمود که آوانگارد ، یه یک سلاح تغییر دهنده جریان بازی تبدیل خواهد شد . درجریان مصاحبه ولادیمیر سونگورکین با رییس جمهور روسیه ، وی از پوتین سئوال نمود که " آقای رییس جمهور ، شما ،آوانگارد را با اولین ماهواره ارسال شده به فضا توسط انسان ، مقایسه کردید " آیا به نظر نمی رسد که این مقایسه ، بیش از حد مورد نیاز ، مبالغه آمیز است ؟؟ چرا که این دو تفاوت بسیاری با هم دارند ، به چه علت از این تحلیل استفاده کردید ؟؟ پویتن در پاسخ چنین گفت که :" این سیستم ، بدلیل تطبیق شرایط فعلی روسیه با وضعیت اتحاد شوروی در زمان ارسال اولین ماهواره ساخته دست بشر به فضا ، به منظور تلاشی برای حفظ امنیت ملی ، کاملا قابل مقایسه است . ارسال اولین ماهواره اتحاد شوروی به فضا ، در آن زمان ، معرف توانایی شوروی در تولید موشکهای بالستیک قاره پیما مسلح به کلاهکهای هسته ای و ارسال سیگنال به دشمن در وجود قابلیت انهدام اهداف مشخص در قلمرو وی ، محسوب میشد . درواقع ، این شلیک ، مقدمه برنامه تولید انبوه موشکهای بالستیک قاره پیما بود ، هرچند صنعت موشکی شوروی ، پیش ازاین ، مراحل توسعه خود را می گذراند ، اما جرقه اصلی این روند ، از همین رویداد زده شد و این به معنای تولد شاخه موشکهای بالستیک در ارتش سرخ بود . اما دوستان آمریکایی ما ، برای مقابله با این قابلیت ، توسعه سامانه های دفاع ضد بالستیک خود را در پیش گرفتند ، در نتیجه ، ما مجبور بودیم تا یک پاسخ نامتقارن ، کافی و جدی را ارائه کنیم ، اما این پاسخ دقیقا چه ماهیتی داشت ؟ بطور طبیعی ، طراحی مفهومی و سپس تولید سامانه آوانگارد ، پاسخ روسیه به سامانه دفاع ضد بالستیک بلوک غرب بود . حامل سُرشی با سرعت 20 ماخ در داخل لایه های جو به بسوی هدف حرکت میکند که تصور این فرآیند در گذشته بسیار مشکل بود . در نتیجه ، بلحاظ ایجاد پتانسیل دفاعی ، معرفی آوانگارد ، بطور دقیق معادل ارسال نخستین ماهواره به فضا و به برجستگی آن خواهد بود . به همین دلیل است که ما امروز درباره یک سلاح راهبردی بالستیک صحبت می کنیم . حال سئوال اینجاست که حامل کلاهک ، یک حامل جدید است ؟؟ پاسخ بطور قطع مثبت خواهد بود ، چرا که حامل مورد نظر ، یک پیشرفت مطلق در حوزه های فناوری و مواد بحساب می آید . براساس اطلاعات موجود ، بخش های قابل توجهی ازاین موشک در زمان شلیک بسوی هدف ، تا 3000 درجه سانتی گراد ، گرم خواهد شد ،آیا پیش ازاین ، چنین فناوری برای موشکهای بالستیک ، قابل تصور بود ؟ در مقایسه، سطح خورشید ، تا 6000 درجه حرارت تولید میکند و وقتی ما از حرارت 3000 درجه ای صحبت می کنیم ، قطعا" موشک مد نظر ، پوششی نظیر لایه محافظ بستنی شکلاتی دربر ندارد . فناوری روسی ، بدنه موشک با لایه ای از پلاسما قابل پوشش داده ، بطوری که در زمان شلیک ، حرارت بخش بیرونی به 1900 تا2000درجه می رسد و در همان زمان، قابلیت کنترل موشک برای اپراتور وجود دارد . در آخرین تست این موشک ، کاربر از عبارت " پیام تایید شد" استفاده کرد که به معنای اصابت دقیق کلاهک به نقطه از قبل تعیین شده بود . در حال حاضر ، مدرسه مهندسی و علوم روسیه ، موفقیتهای قابل توجهی را در بخش دفاعی کسب کرده اند واین کاملا فوق العاده است . بنابراین ، مقایسه آن با پرتاب اسپوتنیک ، کاملا به جا و مناسب به نظر می رسد . پی نوشت : 1- متن یک سیگنال مشخص را در اختیار خواننده می گذارد ، کشوری که رشد و توسعه متوازن نظامی را در دستور کار خود قرار دهد ، می تواند در حوزه تبلیغات و جنگ روانی ، به اصطلاح نظامی ، "دور تک" را مرتب حفظ کرده و استمرار دهد ، و این جدا از جنبه سخت افزاری قضیه بشمارمی رود و این درس عبرت بزرگی برای ما است ، چرا که روسها صرف نظراز قابلیت نامتعارف آوانکارد ، حساب ویژه ای بر روی اینسلاح برای استفاده در صحنه های رزمی متعارف باز کردند . بن پایه صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9

شرکت بيت شيمش‎ انجین اسراییل

سلام جناب  MR9 مطلبتون در مورد جغد شب لوفت وافه خیلی زیبا بود...به نظرم ارزش این دذاره که یک تاپیک جداگانه بشه باتشکر

ممنون از اطلاع رسانی دقیق و کامل برای ثبت در تاپیک سوریه ، تحلیلی که 3 سال پیش در اوج شکستهای ارتش سوریه خدمت دوستان عرض شد و الان داریم به عینه آن را می بینیم .....

بسم الله................ 3 اسفند 1398 حمله راکتی به بندر طرابلس لیبی در این حملات دو کشتی دچار آتش سوزی و خسارتی های شده اند / گفته شده این کشتی ها متعلق به ترکیه بوده که تجهیزات وسلاح را به لیبی منتقل میکردن ساعاتی پیش هم منابع خبری از کشته شدن سه نظامی ارتش ترکیه در حملات هوایی نیروهای خلیفه حفتر خبر دادن تاکنون کشته شدن یک نظامی ترک تایید شده است

در گذشته در مورد موسسه مردم نهاد Halo که در زمینه خنثی سازی بمب و مین در عراق فعالیت دارد مطلبی تهیه شد. در این پست جدید یک موسسه مردم نهاد دیگر در زمینه خنثی سازی مین به نام MAG معرفی میشود. فعالیت موسسه مردم نهاد Halo در عراق : موسسه مردم نهاد ( MAG ( Mines Advisory Group فعالیت بشردوستانه جهت حنثی سازی میدان های مین انجام میدهد. این موسسه در سال 1989 در منچستر انگلیس تاسیس شد. موسسه MAG در سال 1989 برای پاکسازی مین ها و بمب های عمل نکرده ناشی از جنگ شوروی و افغانستان تشکیل شد. بعد از فعالیت در افغانستان به مرور زمان فعالیت خود را در کشور های مختلفی از جمله عراق، سومالی لند، آنگولا ، کامبوج ، چاد، لائوس، مالی، میانمار، سومالی سریلانکا، ویتنام و لبنان گسترش داد. تمرکز اصلی موسسه MAG آموزش افراد محلی توسط کارکنان این موسسه برای خنثی سازی مین ها است. موسسه MAG از سال 1992 در عراق فعال است. این موسسه هم اکنون 750 کارمند عراقی دارد که می توانند در سطح جهانی برای مبارزه با مین هاو بمب های عمل نکرده فعالیت کنند. بعد از ظهور داعش در عراق یکی ازماموریت های اصلی موسسه MAG پاکسازی مناطق آلوده در شهر تل‌عفر بود. همچنین موسسه MAG فعالیت خود در مناطق مرزی در سوریه را نیز اغاز کرد. خنثی سازی مین ها وبمب های عمل نکرده می تواند در بهبود کیفیت زندگی مردم مناطق جنگ زده اثرگذارباشد و جان انسان های بیگناه بسیاری را حفظ کند. لزوم توجه به پاکسازی مناطق الوده نیازمند مشارکت جهانی با همکاری کشور ها و موسسه های بشردوستانه است. خنثی سازی مین ضد نفر مدل وی-69 در شمال عراق_خنثی سازی مین با استفاده از تجهیزات ایمنی و به شکل خوابیده جهت حفظ جان نیروی انسانی زنان عراقی اموزش دیده تحت نظر مربیان موسسه MAG ومجهز آماده برای خنثی سازی مناطق الوده افراد موسسه MAG در سوریه

دیده شدن خودرو زرهی cobra ارتش ترکیه و نصب رادار ارایه فازی SERHAT بر روی ان در شمال سوریه..این رادار که در باند L فعالیت میکند قادر است مکان اجرای اتش راکت های توپخانه ای و توپ های کالیبر بالا را شناسایی کند.

مشخصا اردوغان قصد پایان اشغال سوریه را نداره. علاوه بر اینکه باز ادعاهای خودش را تکرار کرده در مورد حقش! در رابطه با سوریه و حضور در ادلب، وزیر دفاع ترکیه هم گفته ما حالا حالا ها از سوریه خارج نمیشیم و اول باید قانون اساسی مدنظر ما تصویب بشه و بعد هم انتخابات بشه و بعد هم حکومت دموکراتیک مستقر بشه و بعد هم رییس جمهور (مد نظر ما) انتخاب بشه و چه وچه تا ببینیم اونوقت از سوریه خارج بشیم یا نه! به هر حال حضور در ناتو گویا تاثیر خودش را گذاشته و اشغالگری و تهاجم و ایجاد پایگاه در کشور اشغال شده را علاقه داره منتها هنوز چون مثل رفقاشون چندان حرفه ای نشدن یکم باگ دارن در اشغالگری با زور و حمله مستقیم به ارتش مشروع و قانونی یک کشور در حالیکه در لیبی دارند حنجره پاره میکنند که چرا به فلان ارتش لیبی جامعه جهانی توجه نداره و از بهمان ارتشش حمایت میکنه پس ما اینجاییم که از این ارتشش حمایت کنیم. خلاصه اردوغان در مسیری است که بازگشتش که غیرممکن هست ( چون از طرف طیفی از کشورها هم مورد حمایت هست و بدشون نمیاد این مجنون در منطقه دست به دیوانه بازی بزنه تا جاییکه دست از سر جاهایی که منافع اونها حاکم هست برداره یکمی ) و هربار هم بیشتر و تندتر میشه مگر جایی جلوش محکم ایستاده بشه ( در مورد بازداشت کشیش آمریکایی هم خیلی سر و صدا کرد که چنین و چنانیم ولی بعد تنها با تحریم دو وزیرش! و سقوط ارزش پولش ناگهان همه چیز برگشت و هم کشیش ازاد شد و هم دست از لفاظی هاش علیه امریکا برداشت )

بسم الله........ 1 اسفند 1398 حمله شدید مسلحین به روستای نیرب در حومه شهر سراقب گروههای مسلح در ادلب با پشتیانی مستقیم ارتش ترکیه وسوار بر زرهپوشهاس اهدایی این کشور یکبار دیگر به روستای نیرب حمله کردن. قبل از حمله راکت اندازهای و توپخانه ارتش ترکیه مواضع سوریها را هدف قرار دادن . اما اینبار پاسخ سوریها کاملا روشن بود شلیک دو موشک توچکا به سمت سرمین در نزدیکی محل استقرار نظامیان ترک همچنین راکت اندازهای اسمرچ مناطق اطراف نیرب را مورد هدف قرار دادن لحظاتی بعد از شروع حملات جنگنده های سوخو 24 سوری و روسیه و همچنین جتهای سوخو 30 به پراوز در اسمان ادلب حملات خود را آغاز کردن به نظر میرسد یک جنگنده سوخو 24 روسی با حمله به مواضع ارتش ترکیه حداقل 2 نظامی این کشور را به هلاکت می رساند تصویر واخبار از سوی مسلحین منتشر شده است از احتمال شلیک موشک دوش پرتاب به سمت جنگنده سوخو 24 برخی منابع هم اعلام کردن حمله توسط ترکها صورت گرفته . ممکن است حمله مستقیم احتمالی روسیه به ارتش ترکیه ارسال یک پیام کوتاه اما واضح برای این کشور بود ه باشد . با مقاومت مدافعین سوری حملات مسلحین یکبار دیگر شکست میخورد منابع سوری و وزارت دفاع روسیه از انهدام چندین زرهپوش - تانک و خودرو مهاجمین خبر داده اند اما تا کنون تصاویری منتشر نشده است استفاده مسلحین از هویترزهای کششی 155 م م اهدایی ارتش ترکیه همینطور پیش برن یه چند وقت دیگه هم احتملا تانک در اختار اینها قرار بدن + حضور نیروهای پیاد ه ارتش ترکیه در مجاورت نیرب (شاید خواستن بعد از فتح نیرب سریع یه پایگاه در این منطقه احداث کنند چون این نیروها مستقیما در یوش زمینی نقشی نداشتن ) شلیک موشکهای توچکا و راکت های اسمرچ هواگردهای های روسی وسوری در منطقه درگیری مکان ولحظه حمله جت سوخو به مواضع ارتش ترکیه / همچنین تصویری برداری پهپاد روسی در زمان گلوله باران مواضع ارتش سوریها توسط ترکها و شلیک احتمالی موشک دوشپرتاب به سمت جنگنده سوخو روسی فعالیت مجدد فرودگاه حلب بعد از 8 سال ( البته یه دور کوتاه مدت هم در چهار سال پیش شروع به فعالیت کرد که به خاطر حضور مسلحین در اطراف شهر حلب دوباره پراوزهای کنسل شدن ) / بخشی از پروازهای تهران دمشق رو میشه به این فرودگاه منتقل کرد . هرچند ................ تراکتورهای ایرانی در دیرالزور ارسال فوری و هوایی تجهیزات به نیروهای سوریه دمکراتیک که در بیانهای شرق فرات مستقر هستن (توسط ارتش آمریکا ) ================= ما بقی مطالب انشا ا... بعدآ

درباره تجهیزات و امکانات که موضوع ایی فوق محرمانه است از سوی طرفین تا حالا هم جایی ندیدم اشاره کنند اما درباره تعداد نفرات آماری که دیدم ۲۵ تا ۳۰ هزار سرباز سوری در محور معره النعمان تا ابوظهور فعال بود در جنوب حلب هم با اضافه شدن محتدین و نیروهای شیعه سوری حداکثر ۲۰ هزار سرباز و نیرو کل مخالفین هم استعدادشون در ادلب و بخشهای باقیمانده حلب ۶۰ هزار تخمین میزنه که نیمی از اون رو نیروهای هیئت تحریرالشام شامل میشن عوامل پیروزی های اخیر وحدت و روحیه رزمی و انگیزه نیروهای حمله کننده و تغییر تاکتیکهای رزمی استفاده بهتر از آتش هوایی و توپخانه ایی . شناخت بهتری که از مسلحین و شیو های رزمی اونها دارن همچنین سوریها از سال ۲۰۱۸ در حال بازیابی توان رزمی خودشون هستن ارتش خودشون رو گسترده تر کردن خیلی از واحد رزمی از کمبود نیرو رنج می بردن که تا حدودی رفع شده این رو هم در نظر بگیریم که حدود سی هزار سرباز سوری و نیروهای همپیمان اون به رقه و حسکه اعزام شدننیروی هوایی سوریه هم کمی تونسته با کمک روسها و همچنین آتش بس های صورت گرفته توان خودش رو بازیابی کنه زمین منطقه ایی که عملیات هم صورت می گرفت هم شرایط مناسبی داشت برای سوریها عوارض طبیعی کمی داشت تقریبا به غیر از چند تپه چیزی خاصی نداشت ترکیب موج های حملات شبانه زرهی و یورش های پیاده مکانیزه خطوط مخالفین رو در هم کوبید یک عامل مهم دیگه خود مسلحین بودن که درک درستی از تهدیدات پیش رو نداشتن اونها نبردهای کفرنبوده و خان شیخون رو با شکست پشت سر گذاشتن اما همچنام اصرار بر تاکتیکهای قدیمی خودشون داشتن گفتم توی این دو ماه تنها یک ضد حمله موفق نصف نیمه داشتن که این فاجعه بار بود یک مثال اون شیوه ضد حملات است یک یا دو انتحاری خودشون رو به خط سوریها میزنند بعد خط شکنان مسلحین سوار بر زرهپوشهاو خودروهای زرهی حملات رو شروع می کنند حالا سوریها چه کار میکنند تا حمله انتحاری و یا حملات معمولی صورت میگیره بخشهای از روستا های یا منطقه رو تخلیه می کنند البته همش رو نه بعد دوباره با ارزیابی شرایط خودشون رو سازماندهی میکنند نیروهای زرهی که پشت خط هستن بهشون ملحق میشن و بعد حملات و مقابله با یورش مهاجمین همزمان توپخانه و نیروهای هوایی هم در صورت در دسترس بودن شروع به پشتیبانی حالا در کمترین حالت ممکن مانع پیشروی بیشتر مسلحین میشن و اگه توانش رو داشته باشن مناطق از دست رفته رو باز پس میگرن که معمولا هم چون حجم اتش زیاده خود مسلحین دست به عقب نشینی می زنند در دفاع هم همین طور پراکنده عمل می کنند توان مدیریت چند محور رو چندان ندارن تقریبا توی این دو ماه همچین چیزی رو ندیدم باز درگیریهای کفر نبوده و خان شیخون بهتر بودن کل توانشون هم شده نیروهای جهادی و خارجی در ضمن قدرت تحرک و جابجایی در دفاع هم با حملات توپخانه ایی و هوایی ارتش تا حدوی زیادی از دست دادن توی این طور نبردهای یک گروه ضعیف با قویتر نیروی ضعیف اگر بتون ابتکار عمل رو داشته باشه بخشی از تجهیزات و نفرات رو می تونه جبران کنه یک دفاع و هجوم متحرک خیلی بهتر از حالت ایستا و ساکن یکنواخت داره توی حمله آخرشون و به کفر حلب چند دقیقه بعد شروع حمله یه جنگنده اومد از خجالتشوت درآومد همچنین مسلحین اصلا از شهرها و بافتهای مسکونی استفاده خوبی نکردن دیگه تا کجا می خوان عقب بکشن توی معره النعمان می تونستن تا یک هفته دست به نبرد شهری بزنند یا توی سراقب ولی تا محاصره یا شبه محاصره میشن شروع به قرار می کنند حالا این ها رو مقایسه کنید با حوثی ها و نبرد حدیده انعطاف پذیری انصارالله کحا و این کجا ...... لحن روسها در حمایت از سوریها در برابر ترکیه جدی تر شده پنتاگون اعلام کرده روسها و ترکها به درگیری مستقیم نظامی در سوریه در حال نزدیک شدن هستن سوریها هم از دیروز احتمال رویارویی مستقیم با ارتش ترکیه رو هم کم ندونستن ترکیه بخشهای از مناطق اطراف تل تمر در استان حسکه رو تخلیه کرده هیچ کدوم از طرفین درگیری نظامی رو نمی خوان استقرار نظامیان ترک هم که بصوزت پادگانهای کوچک و یا پستهای متعدد بوده هم فعلا نشون میده هدف اصلی ترکها یه چیز دیگه است اما در یکی دو محور به نظر چند صد نیرو جمع کردن احتمالا یک ضد حمله بزرگ مخالفین با مشارکت قوای زرهی و مکانیزه ترکیه و همچنین پیاده نظامی مسلحین هست حالا مناسب ترین محور کجاست !!!!!!!!!!!!!!!!

"نبرد برای موازنه قوا" با پیشروهای چشمگیر ارتش سوریه ومتحدین در هفته های اخیر میزان تنش بین قوای کشورهای تاثیر گذار در سوریه به اوج خود رسیده ازیک طرف شاهد گسیل دهها کاروان حامل تجهزات نظامی از طرف ترکیه به داخل سوریه و از طرف دیگر حمایت امریکا از انکارا در پرونده ادلب بودیم . رئیس جمهور ترکیه رجب طیب اردوغان از نزدیک بودن شروع عملیات در استان ادلب سوریه و دادن مهلت به ارتش سوریه برای عقب نشینی از مواضع تصرف شده تا آخر ماه جاری میلادی صحبت میکند." خلوصی اکار وزیر دفاع ترکیه" از حق ترکیه به عنوان کشور ضامن در "معاهده آستانه " برای استفاده از گزینه نظامی برای برقراری آتش بس سخن بمیان میاورد واز طرفی خواستار حمایت اروپا و ناتو از این اقدام شده است . از سوی دیگر دو نشست گفتگو میان ترکیه و روسیه برای ایجاد راه حل توافقی برای برون رفت از وضعیت جاری در مسکو طبق گمانه زنی رسانه ها موفقیت امیز نبوده نکته جالب دراین میان عدم حضور طرف ایران به عنوان کشور سوم ضامن بسیار جالب توجه است . و البته شاید دلیلی بر بحاشیه رفتن ایران در مسئله سوریه باشد. نکته ابهام امیز ماجرا عدم ممانعت روسیه از ورود کاروان های حامل سلاح ترکیه ای به سوریه وافزایش تعداد پست های مراقبت به 35 نقطه میباشد و جالب اینکه 11 پست از این ها در محاصر ارتش سوریه قرا ردارد و روسیه نه فقط هیچ تلاشی برای برای جابجایی انها انجام نداده بلکه تسهیلاتی برای تدارکات انها فراهم می نماید. سوال بی پاسخ ایا این همه تدارکات نظامی وتهدیدات صرفا برای بالا بردن قدرت چانی زنی و عملیات روانی- رسانه ای میباشد یا ترکیه برای بازگرداندن موازنه قوا دست به عمل نظامی خواهد زد واگر وضعیت به اینسو حرکت کند واکنش سایر کشورهای موثر روسیه و ایران بعنوان متحدین حکومت سوریه همچنین امریکا وناتو با توجه به اینکه ترکیه یکی از اعضای مهم و موثر انست چه خواهد بود.

با توجه فیلم ، تورنادوی سعودی چف و فلییر هم رها میکنه اما موثر واقع نمیشه و بعد سعی میکنه مانور فرار بگذاره و از پس سوز استفاده کنه که باز هم موفق نمیشه،. علی القاعده این یک اقدام سنتی در برابر موشک هست، چون مستقیما استفاده از پس و مانور فرار باعث بالا رفتن اثر حرارتی میشه جنگنده ها سعی میکنند خودشون رو پشت فلییر قایم کنند، ولی بعد از فلییر بسرعت با پس سوز تخت گاز میرن که موشک رو جا بگذارن. این مورد موفق نبود! که اون هم از چرند بودن تورنادو هست. تو این مانورها نسبت رانش به وزن و قدرت موتور ها تعیین کننده است، برای مثال تورنادو در برابر ایگل؛ تورنادو با نسبت رانش به وزن 0.77 2 موتور با تراست 76 کیلونیوتن+پس سوز اف 15 با نسبت 1.07 دو موتور با تراست 105 کیلونیوتن+پس سوز نتیجه اینکه: مانور فرار برای اف 15 راحتتر هست. و اضافه کنم؛ از اونجایی که سرعت موشک های حرارتی کم هست اف 15 بسرعت قادر خواهد بود دیوار صوتی رو بشکنه و بسرعت ماخ 2 و ارتفاع مناسب نزدیک بشه(چون موشک سطح به هوا هست مانور عاقلانه اوج گرفتن با شیب ملایم هست). بنابراین باید نرخ اوجگیری این دو هم مقایسه بشه که به نقلی؛ برای تورنادو .... 76 متر بر ثانیه برای اف 15 .... 250متر ثانیه

یمن زمانی وارد جنگ با رژیم سعودی شد که دچار چند دستگی و کشمکش بین حوثی ها ، القاعده و طرفداران عبد ربه منصور هادی بود. هجوم چندین کشور و گسیل دلار سعودی به مزدوران چد کشور کار رو بر انصارالله سخت کرد ولی این جنگجویان با حداقل سلاح، با لنگی بر تن و البته با غیرت فراوان تونستند آزادگی رو معنی کنند. یمن در مقابل سعودی با این همه امکانات و مزدور و عقبه استعماران به هر نتیجه ای برسه پیروزه هرچند بعید به نظر می رسه هیچ بذل پول و مزدوری بتونه حریف این غیرت بشه. سقوط هواپیمای پاناویا تورنادو رژیم سعودی با حداقل امکانات ، لحظه ای لذت بخش بود که امیدوارم باز هم تکرار و تکرار بشه. خوبی این جنگ اینه که بعد از عقب نشینی امارات در صورت ختم قائله از سمت سعودی این بار یمن مجهزتر بشه و بتونه اراده شو به سعودی ها تحمیل کنه. یمن مثل ویتنام نیست که عربستان مثل ایالات متحده از خیر منافعش بگذره و ولش کنه، مرز طولانی با هم دارن و در صورت ماندگاری انصارالله لحظات کابوس اری ر انتظار خاندان سعودی است.

غنیمت جدید ارتش ملی لیبی نیروهای ارتش ملی لیبی یک دستگاه خودرو زرهی Vuran متعلق به ارتش دولت وفاق لیبی را به شکل تقریبا سالم به غنیمت گرفته اند. خودرو Vuran یک خودرو تاکتیکی با پیکربندی 4x4 است که به وسیله شرکت ترکیه ای BMC تولید می شود. ترکیه برای حمایت از دولت وفاق لیبی تجهیزاتی مانند امرپ های kirpi وخودرو تاکتیکی Vuran را به این نیروها تحویل داده است. این تصویر مثال خوبی از نقش بازیگران خارجی در درگیرهای داخلی لیبی است. نیروهای ارتش ملی لیبی مجهز به خودروهای LT-79 (اهدای از طرف مصر یا امارت متحده عربی) در کنار خودرو تاکتیکی Vuran دولت وفاق لیبی (اهدای از طرف ترکیه) که به غنیمت گرفته اند ایستاده اند. به نظر میرسد خودرو تاکتیکی Vuran به شکل سالم به دست نیروهای ملی لیبی افتاده است. با توجه به تصاویر تمامی تجهیزات داخلی مانند سیستم های ارتباطی و مخابراتی ، صندلی ها و سیستم اطفا حریق آن نیز سالم است.احتمالا این خودرو به علت یک مشکلی فنی در جلوبندی ( اشکال در سیبک ) متوقف شده است. خدمه و سرنشین ها خودرو مجبور شده اند آن را سالم رها کنند. بخش جایگاه مسلسل کنترل از راه دور این خودرو خالی است و مشخص نیست کدام گروه درگیر این بخش را برداشته اند.

بسم الله................ 17 ی ماه 1398 سه روز پیش گروه تروریستی الشباب سومالی در یک عملیات جسورانه در خاک کنیا ضربه ایی سخت به ارتش تروریستی آمریکا وارد کرد . 8 فرد مسلح در تاریکی شب پایگاه هوایی متشرک امریکا و کنیا در استان لامو (Lamu ) را مورد حمله قرار دادن. در این حملات حداقل 4 بالگرد و هواپیما منهدم شده ویا بشدت اسیب دیدن که3 فروند از آنها از جمله یک فروند C146متعلق به ارتش آمریکا بوده گفته شده یک هواپیما سنسا هم منهدم گشته است . گروه الشباب در بیانیه ایی امار هواگردهای منهدم شده را 7 عدد به همراه 3 خودرو زرهی اعلام کرده . نکته جالب تصرف شبه کامل پایگاه توسط گروه الشباب بوده به طوری که از داخل پایگاه تصاویری را ارسال کرده اند و حتی تا صبح هم درگیریها برای بازپس گیری این منطقه ادامه داشته . در این حملات تعداد ی سرباز کنیایی کشته وزخمی شده یک سرباز ارتش آمریکا و دو پیمانکار (مزدور ) آمریکایی هم به هلاکت رسیده اند بعد از چندین ساعت درگیری با کشته شدن 5 فرد مسلح و زخمی و اسارت گرفته شدن 3 تن دیگر درگیریها به پایان رسید

با سلامی گرم و دوباره به دوستان عزیز میلیتاریست ، با پوزش بخاطر تاخیر و وقفه ای که در این تاپیک پیش آمد ، بحث آشنائی با نیروی هوائی رژیم صهیونیستی رو به اتفاق هم ادامه میدهیم با نگاهی اجمالی به عملیات تمرکز : همانطور که در پست پیشین عرض کردم ؛ یکی از نقاط عطف و اثبات کننده برتری IAF (نیروی هوائی اسرائیل) بر نیروهای هوائی کشورهای عربی همجوار این رژیم ، جنگ شش روزه اعراب و اسرائیل است. اما برهه ای که در خلال این جنگ 6 روزه ، برتری هوائی اسرائیل را تثبیت نمود ، عملیاتی بود که به عملیات تمرکز مشهور گردید. در این پست به اتفاق هم نگاهی ( هر چند گذرا ) خواهیم داشت به این عملیات. عملیات تمرکز خلاصه عملیات عملیات تمرکز سرآغاز حملات هوائی اسرائیل در ابتدای نبرد 6 روزه این رژیم در برابر اعراب در سال 1967 میلادی می باشد. گاهی از اوقات (در برخی از تاریخ نگاری های نظامی) این عملیات "ضربه هوائی سینا" یا "حمله هوائی سینا" (Sinai Air Strike) هم نامیده می شود. در این عملیات ، مجموعا 452 فروند هواپیما (که بیشتر آنها بر روی زمین بودند) نابود شدند. این امر موجب شد تا نیروی هوائی اسرائیل (IAF) تقریبا کنترل کامل آسمانها را داشته باشد و بتواند به طور موثر ، نیروهای زمینی IDF را پشتیبانی کند. در واقع دلیل اصلی که نیروی هوائی اسرائیل این موفقیت خیره کننده را بدست آورد ، تمرکز ویژه بر تخریب اولیه باند ، بوسیله یک نوع سلاح جدید بود. اسرائیل برای این حمله ، از بمب های ضد باند (anti-runway warhead) بهره گرفت. این راکت ها با رها شدن بر روی هدف ، مستقیما به باند فرودگاه ها ضربه زده و حمله میکنند. این راکت ها بجای حفره های معمولی که بمب های عادی ایجاد میکنند ، یک حفره کوچک بر سطح باند ایجاد میکند ، البته در زیر این حفره یک فروچاله بزرگ ایجاد میشود که همین فرو چاله باعث می شود که ترمیم باند به سادگی گذشته ( پر کردن حفره با خاک و سیمان و ... ) صورت نپذیرد و برای ترمیم حفره ایجاد شده ، نیاز است که ابتدا بخش عمده ای از سطح باند برداشته شود و پس از پر کردن فرو چاله ، مجددا سطح باند ترمیم شود. هنگامی که باند فرودگاه غیر فعال شد ، عملا تمامی هواپیماهای فرودگاه بصورت اهداف قابل دسترسی و سهل الوصول در می آیند ؛ بدین ترتیب نیروی هوائی اسرائیل توانست در حملات بعدی ، با شکار هواپیماهای زمینگیر شده بر روی باند ، برتری مطلق هوائی را در عملیات خود در جنگ شش روزه بدست بیاورد. ادامه دارد ... ================== پ.ن 1 : دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند. پ.ن 2 : در ادامه و اگر عمری باقی بود ضمن معرفی کارنامه عملیاتی این نیرو در جنگ های مختلف و همچنین معرفی تک تک هواپیماهای موجود در ناوگان این نیرو ؛ اطلاعات و تصاویر دیگری نیز از این نیرو در اخیار دوستان قرار خواهیم داد.

جنگ دوم جهانی ،یکی از نقاط عطف تاریخ نظامی مدرن بشمار می رود که ابداعات و نوآروی های پدید آمده در آن ، هنوز موجب تعجب موّرخان نظامی است . در این میان ، صنعت هوانوردی نظامی آلمان و کاربراصلی تجهیزات ساخت این صنایع ، یعنی لوفت وافه ، بعنوان یکی از پیشگامان حوزه هوانوردی نظامی ، نقش مهمی را در پیشبرد فناوری هوایی ایفا نمودند . مجموعه پیش رو ، بررسی نسبتاً مفصلی در خصوص جنگنده چند ماموریته FW-190 بشمار می رود که شاهکار مهندس کورت تانک و شرکت فوکه ولف بحساب می آید . این بررسی ، مجموعاً در 3 بخش خدمت دوستان ارائه می شود . بخش نخست ، مقدمه ای است در ارتباط با این پرنده رزمی بخش دوم ، معرفی 76 نسخه از این پرنده ( شامل نمونه های تولید انبوه و آزمایشی ) بخش سوم ، یک مقایسه جالب میان جنگنده آلمانی و رقبای معاصرش امید است مورد توجه دوستان قرار گیرد ارادتمند - MR9 ----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- پیش در آمد : سپهبد هوایی ، سر شالتو داگلاس ، فرمانده یگان شکاری نیروی هوایی سلطنتی بریتانیا در تاریخ 17 ژوئیه 1942 طی نامه ای رسمی به معاون وزیر کشور در امور هوانوردی ، چنین نوشت : " بندرت بر من لازم گشته که بر این نکته تاکید کنم که در تولید جنگنده ها ، کیفیت ، مهمتر از کمیت خواهد بود . در آغاز جنگ ، جنگنده های ما بلحاظ فنی از دشمن سرتر بودند ، ولی ما بتدریج این برتری را از دست دادیم . از نظر من و خلبانانم ، دیگر تردیدی باقی نمانده است که FW-190 ، بهترین جنگنده چند ماموریته دنیای امروز است " مقدمه : جنگنده فوکه ولف FW-190 ، ( شناسه انگلیسی : شرایک) ، جنگنده تک سرنشینه ، تک موتوره آلمانی بشمار می رود که در اواخر دهه سی میلادی ، توسط مهندس کورت تانک ، طراحی و در خط تولید قرار گرفت و به شکل گسترده ای در سازمان رزم لوفت وافه به کار گرفته شد . این جنگنده همه کاره ، به همراه همتای مشهورش ، مسراشیمت BF-109 ، تبدیل به ستون فقرات نیروی هوایی ارتش آلمان در جنگ دوم جهانی گردید . جنگنده کورت تانک ، از یک پیشرانه BMW-801 نیرو می گرفت که به نسبت پیشرانه DB-601 جنگنده BF-109 ، رانش بیشتری تولید می نمود و این ویژگی ، بدان اجازه می داد تا طیف وسیعی از ماموریتهای محوله ، شامل جنگنده برتری هوایی ، جنگنده- رهگیر ، جنگنده روزپرواز ، جنگنده شب پرواز ، جنگنده- بمب افکن همه گونه شرایط جوی ، اژدر افکن و جنگنده پشتیبانی نزدیک را بخوبی اجرا نماید . با اتمام مراحل طراحی و ساخت ، نخستین تجربه رزمی FW-190 در جریان نبرد فرانسه و در اوت 1941 رقم خورد و ورود این جنگنده به عرصه رزم هوایی ، بسرعت ، موجب تثبیت برتری هوایی لوفت وافه بر آسمان منطقه نبرد ( بعنوان رکن اصلی تاکتیک بلیتزگریک ) گردید . اما این برتری ، عمدتاً در برابر جنگنده های خط مقدم آن روزهای متفقین و نیروی هوایی سلطنتی (RAF) یعنی اسپیت فایرمارک پنج ، بویژه در ارتفاع پایین و متوسط بدست آمده بود . بدین ترتیب ، شاهکار فوکه ولف ، تا ژوئیه 1942 که جنگنده بی نظیر اسپیت فایر مارک 9 وارد سازمان رزم نیروی هوایی سلطنتی گردید ، برتری آسمان منطقه نبرد را در اختیار داشت . در جبهه شرقی نیز ، نخستین ماموریت این پرنده رزمی ، در نوامبر 1942 رقم خورد و موفقیتهای بسیار زیادی را در برابر نیروی هوایی ارتش سرخ و خصوصاً ، علیه اهداف زمینی بدست آورد . براساس اطلاعات موجود ، اگر چه خلبانان نیروی هوایی ارتش سرخ ، جنگنده ساخت مسراشمیت را تهدید خطرناکتری بشمار می آوردند ، اما پرنده فوکه ولف با تکیه بر دو عامل مهارت خلبانان و رانش بیشتر پیشرانه V-12 خود ، به راحتی در جریان داگفایت ها پر زد و خورد ، در پشت جنگنده های روسی قرار گرفته و به لطف قدرت آتش بی همتای این پرنده ، و مانور پذیری بهتر در ارتفاع کم ، خطر بزرگی را برای روسها ، ایجاد می نمود . اما علیرغم وجود این ویژگی ها ، این پرنده کار آمد ، هرگز بطور کامل ، جایگزین محصول مسراشمیت نگردید. با تولید انبوه جنگنده سری FW-190 A و بیلان غیر قابل قبول آن در ارتفاعات بالا ( در آن زمان ، بیشتر درگیری های هوایی در ارتفاع 6000 متری " 20000 فوت " از سطح زمین رخ می داد) ، موجب شد تا لوفت وافه و فوکه ولف ، ارتقاء این نسخه را در دستور کار خود قرار دهد . این توسعه ، بویژه با معرفی پیشرانه های خطی JUMO-213 و ظهور نسخه FW-190D در سپتامبر 1944 ، سرعت بیشتری به خود گرفت و ورود آن به عرصه رزم هوایی ، موجب ایجاد توازن در برابر جنگنده های جدید خط مقدم متفقین گردید. در یک جمع بندی مقدماتی ، فوکه ولف FW-190 ، بنابر گفته های بسیاری از خلبانانش ، یک دوست خوب برای آنها بشمار می آمد ، چنانکه بسیاری از تکخالهای آلمانی ( شامل خلبانان مشهوری نظیر اتو کایتل ، والتر نووتنی و اریش رودلفر ) که افتخار پرواز با این پرنده را داشتند ، براین ادعای خود اصرار می ورزیدند که بسیاری از شکارهای خود را با پرنده اعجاب انگیز کورت تانک به ثبت رسانده اند . از راست به چپ : اریش رودلفر ، والتر نووتنی ، اتو کایتل ادامه دارد .................................... این مجموعه با صرف زمان ، از منابع گوناگون ، ترجمه و گرد آوری شده است ، بنابراین ، هر گونه برداشت با ذکر منبع (MILITARY.IR) خواهد بود . در غیر اینصورت ، برداشت کننده ، عرفاً و شرعاً ، مسئول خواهد بود . مترجم و گرد آورنده : MR9

با سلام    بخش هفدهم و پایانی       FW-190 F.8/U.4 با آغاز حملات شبانه بمب افکن های متفقین به سرزمین اصلی آلمان ، نمونه F.8/U.4 ، بعنوان یک جنگنده رزم شبانه وارد خدمت لوفت وافه شد . برای انجام  چنین ماموریتهایی  ، نسخه فوق به لانچرهای منّور و سیستم های الکتریکی جدید  نظیر فاصله یابهای FUG-101 ، خلبان خودکار PKS-12 و سیستم هدفگیری TSA-2A مسلح شد . این نمونه به طیف متنوعی از تسلیحات نظیر بمب و اژدر را استفاده می نمود و برای دفاع از خود به دو قبضه توپ ثابت 20م.م MG-151/20 مسلح شده بود .  FW-190 F.9  در حقیقت ، نمونه F.9 ، مدل بهبود یافته نسخهA.9 بشمار می رفت با این تفاوت که سکان عمودی TA-152 جایگزین سکان استاندارد آن شد، یک آسمانه جدید بر روی آن نصب گردید و به چهار مقر استاندارد ETC-50 یا ETC-70 ، بدان اختصاص یافت . براساس اطلاعات منتشر شده توسط وزارت هوانوردی آلمان در اواسط دهه 40 میلادی ، تا ژانویه 1945 ، 147 فروند از مدل F.9 از خط تولید خارج گشت و قطعات صدها فروند دیگر ، تا ماه مه 1945 ، آماده مونتاژ شده بود .     FW-190 G نیازمندی نیروی هوایی آلمان به یک جنگنده ضربتی دور برد (JADG BOMBER  MIT VERGROSSERTER) موجب شد تا مدل G معرفی گردد . ساخت این نمونه بدنبال موفقیت جنگنده/ بمب افکن FW-190 F بعنوان یک جنگنده پشتیبانی نزدیک (SCHOLACHTFLUGZEUG) موجب شد تا لوفت وافه و فوکه ولف بصورت مشترک  ، یک پروژه تحقیقاتی رابرای افزایش برد عملیاتی آن آغاز نمایند که این امر ، منجر به تولید 1300 فروند از آن گردید.     FW-190 G.1 به منظور افزایش توانمندی های نسخه A.4/U.8 و استفاده بیشتر از قابلیتهای هوا به زمین فوکه ولف ، با حذف دو توپ 20م.م MG-151 مستقر در ریشه بال و همچنین کاهش ظرفیت حمل مهمات داخلی ، نسخهG.1 خواهد توانست یک تیر بمب هوا به زمین 250 کیلویی ( 550 پاوندی )  یا یک تیر مهمات 500 کیلویی ( 1100 پاوندی ) را در جایگاه مرکزی بدنه حمل نماید . علاوه برآن ، با اضافه شدن مقرهای استاندارد ETC-250 ، مدل G.1 می توانست دو تیر مهمات 250 کیلویی را در زیر هربال حمل نماید .       FW-190 G.2 مدل G.2 در حقیقت نمونه ارتقاء یافته A.5/U.8 بشمار می رفت و بلحاظ آرایش تسلیحاتی ، شباهت زیادی به نسخهG.1  داشت . برای افزایش پایایی این نمونه ، دو مقر V.MITT SCHOLB جهت حمل مخازن سوخت خارجی در نظر گرفته شد .   FW-190 G.3/ R.1 در مدل G.3/R.1 ، مقرهای  خارجی حمل مهمات حذف و به جای آن ، غلاف توپهای 20م.م MG-151 قرار گرفت که در این حالت ، تعداد تسلیحات قابل حمل توسط این هواپیما به شش توپ رسید .      FW-190 G.3/R.5. این نمونه ، بسیار به مدل R.1 شباهت داشت ، اما مقرهای حمل مهمات V.F.W-TRG حذف گردید و بجای آن ، دو مقر استاندارد ETC-50 نصب شد.       FW-190 G.8  با هدف افزایش میدان دید خلبان در ماموریتهای رهگیری و هوابه زمین ، آسمانه نسخه A.8 دچار تغییرات زیادی شد و بجای نمونه استاندارد ، یک آسمانه حبابی شکل بدان اضافه گردید. این مدل به مانند سلف خود ، قادر به حمل طیف وسیعی از مخازن سوخت خارجی و مهمات هوا به زمین بود .       FW-190 G.8/R.4 با دگرگون شدن شرایط جنگ و نیاز به افزایش کارکرد تجهیزات ، نمونه G.8/R.4 ، به یک کیت افزایش عمر پیشرانه مجهز گردید که بدلیل شرایط صنعتی ، هرگز وارد خط تولید نگردید.    FW-190 G.8/R.5  در این نسخه ، مقرهای استاندارد ETC-50 حذف و به جای آن ، دو مقر ETC-503 نصب گردید .   FW-190 A.5/U.1 وخیم شدن  شرایط جنگ و نیاز شدید به خلبان های رزمی و همچنین ، تکمیل بودن ظرفیت خطوط تولید هواپیماهای رزمی ، لوفت وافه مجبور شد تا با تغییر تعدادی از نسخه های A.5  و حذف مخازن سوخت داخلی ، یک کابین جدید با آسمانه 3 تکّه  را به بدنه اضافه نماید تا روند آموزش خلبانها ،دچار وقفه نگردد .   FW-190 A.8/U.1 نسخه ارتقاء یافته FW-190 A.5/U.1   FW-190 S.5 نسخه آموزشی دوکابینه A.5/U.1 که مجدداً طراحی گردید.     FW-190 S.8 نمونه S.8 ، مدل دوباره طراحی شده نسخه A.8/U.1 محسوب می شد که در نتیجه تبدیل 85 فروند از آن ، وارد خدمت نیروی هوایی آلمان شد .   

با سلام خدمت دوستان    بخش ششم :      آسمانه ( کانوپی ) // پیشرانه :     آسمانه جنگنده   در نمونه های نخست ،FW-190  بصورت  چند تکّه از جنس پرسپکس که در یک قاب فلزی قرار می گرفت ، طراحی شد  که در یک ریل فلزی ، به شکل افقی ، بسمت عقب و جلوی بدنه ، باز و بسته می گردید . این شکل طراحی ، دید خلبان ، بویژه دید رو به عقب را به شکل قابل توجهی کاهش می داد .     اما با معرفی فناوری شکل دهی در خلاء ، طراحی و تولید آسمانه های حبابی شکل و یک تکّه را ممکن ساخت و در نتیجه ، آسمانه این جنگنده نیز بصورت یک تکّه ساخته شد و این مساله دید 360 درجه خلبان را بخوبی فراهم آورد . در طراحی جدید ، آسمانه FW-190 بصورت یکپارچه در یک قاب فلزی قرار می گرفت و تنها یک نوار فلزی برای ایجاد اتصالات رادیویی ، در مرتفع ترین بخش آسمانه ایجاد گردید.             در حوزه پیشرانه ، انتخاب نهایی کورت تانک ، پیشرانه14 سیلندر شعاعی  BMW-801  بود که تطبیق آن با بدنه FW-190  بسیار سخت از پیشرانه BMW-139  خنک شونده با روغن ، بشمار میرفت . در پیشرانه BMW-801، برای تسهیل فرآیند خنک سازی ،  از یک روش به نسبت پیچیده استفاده شد ، بطوریکه یک  حلقه فلزی با هسته خنک کننده که روغن خنک کننده ای در آن جریان داشت و درست در پشت فن خنگ کننده پیشرانه قرار می گرفت ، بدان اضافه شد .            سطح مقطع این حلقه فلزی ، شبیه به حرف C انگلیسی بود که لبه آن رو به بیرون قرار داشت . در درون این حلقه ، یک مجرای تو دردتوی S شکل قرار می گرفت که روغن خنک کننده ، در میان آن جریان می یافت . هوای فشرده ورودی ، با عبور از فاصله میان پوشش پیشرانه  ، موجب خنک شدن روغن  و در نتیجه ، خنک شدن پبشرانه BMW می گردید. کنترل هوای  ورودی نیز بواسطه یک سویچ مرکزی که در کابین قرار داشت ، صورت می گرفت .                         کورت تانک ، سه دلیل عمده برای استفاده از این مکانیزم پبچیده داشت :   1- استفاده از این مکانیزم ، موجب کوچک شدن حجم پیشرانه و در نتیجه کاهش شدید پسای ناشی از بکارگیری کامل سیستم خنک کننده با روغن شده ، چرا که تمامی اجزاء سیستم خنک شونده با هوا ، در داخل پوشش پیشرانه قرار می گرفت .   2- جلوگیری از گرم شدن هوا ورودی به پیشرانه  که به شکل طبیعی از گرم شدن سریع روغن موجود در موتور  درجریان استارت اولیه پیشگیری  می نمود.     3- با قرار گرفتن رادیاتور در پشت فن ، حتی اگر هواپیما ، درجایی توقف می نمود ، بسرعت گرمای خود را از دست می داد .     نقطه ضعف اصلی این طراحی ، محل قرار گیری رادیاتور بود که آسیب پذیری آن را در برابر آتش دشمن ، افزایش می داد ،  بنابراین ، این بخش به پوشش های زرهی ویژه ای مجهز شد تا این نقطه ضعف ، کاهش یابد .          پی نوشت :    بخش نخست با این پست به پایان رسید. از پست بعدی ، بتدریج  76 نمونه تولیدی از جنگنده بی همتای آلمانی معرفی می شودو در پایان ، یک مقایسه جالب میان این پرنده و رقبای هم عصرش ، صورت خواهد گرفت . 

با سلام خدمت دوستان    بخش سوم :    مفاهیم طراحی :   در دهه سی میلادی ، استفاده از پیشرانه های شعاعی در جنگنده های زمین پایه تولیده شده در اروپای غربی ، بسیار منحصر به فرد می نمود ، چرا که در آن زمان ، طراحان پرنده های رزمی براین اعتقاد بودند که  استفاده از چنین پیشرانه هایی ، موجب افزایش سطح مقطع پرنده رزمی و به تبع آن افزایش نیروی پسا حاصله از آن ، برای یک جنگنده کوچک با ماموریت رزم هوایی ، خواهد شد .     اما مهندس هوشمند آلمانی ( کورت تانک )  ، با مشاهده ویژگی های ارزشمند و بیلان عملیاتی این پیشرانه ها در نیروی دریایی ایالات متحده ، و توجه به این نکته ، که  ارتش ایالات متحده ، از توان تولیدی و سادگی تعمیر و نگهداری آن ، رضایت کامل دارد ، طرح خود را بر مبنای استفاده از چنین پیشرانه هایی توسعه داد. اما چنین پیشرانه هایی ، نقاط ضعفی را هم داشتند که وی درصدد بود تا آنها رابطور کامل برطرف نماید .       بعنوان مثال ، حرارت زیاد سرسیلندرهای این پیشرانه ها موجب بروز مشکلاتی در پروازهای طولانی می گردید ، در نتیجه  این سر سیلندرها بواسطه قرار گرفتن  در امتداد قطر پیشرانه  و بر خلاف پیشرانه های خطی ،  می بایست بواسطه جریان هوای سرد ، خنک شوند . بنابراین ، برای تامین هوای کافی برای خنک نمودن آن ، شکل ورودی هوا و پوشش بیرونی پیشرانه  ، می بایست به گونه ای طراحی می گردید تا  حداکثر حجم هوا به درون پیشرانه ، جریان یابد .       در طول دهه بیست میلادی ، کارشناسان فنّی NACA( بعنوان سازمان خلف NASA) ، مشکل بسیار جدّی پسای ایجاد شده توسط این پیشرانه ها را با طراحی یک پوسته حلقوی برای پوشش سیلندرهای پیشرانه ، به صورت جالبی رفع نمودند . شکل خاص این پوشش به گونه ای بود که  جریان هوای ورودی به موتور را شکل داده و بطور همزمان ، موجب افزایش آن می گردید و به طراحان پیشرانه های هوایی ، امکان می داد تا این پیشرانه ها را در حجم های کوچک ، طراحی و به تولید برسانند .       در چنین شرایطی ، کورت تانک با محور قرار دادن این مفهوم اساسی ، آن را بخوبی در طراحی پرنده رزمی خود به کار گرفت . وی با در نظر گرفتن  ملخ های هواپیما بعنوان عامل  ایجاد نیروی جلوبرنده ، نقش دومی را هم بدان واگذار نمود که این نقش ، هدایتگر جریان هوا به داخل و بر روی پوشش پیشرانه  می بود ، به شکلی که پوشش ايروديناميکى روى توپى ملخ (اسپینر )، باید به اندازه ای بزرگ طراحی گردد تا بتواند به بهترین صورت ممکن ، هوای مورد نیاز را به درون پیشرانه ، هدایت نماید .       برای آسان تر شدن تعمیر و نگهداری نیز ،  پوشش اطراف پیشرانه  بصورت یکپارچه طراحی گردید . جریان هوای مورد نیاز از یک مجرای کوچک در مرکز اسپینر وارد می شد و پس از فشرده شدن ، بواسطه یک کانال به درون پیشرانه منتقل می گردید . در تئوری ، پوشش یکپارچه پیشرانه ، این امکان را فراهم می آورد تا هوای فشرده تولید شده ، درون قاب پیشرانه باقی مانده  تا بطور پیوسته ، آن را خنک نگه دارد .      ادامه دارد ..............................

با سلام خدمت دوستان    پس از کش و قوس های فراوان در مورد پیشرانه فوق مدرن !!!!! نیسان :mrgreen: ، بخش دوم " پرنده قصّاب لوفت وافه "     ظهور پرنده قصّاب :   در پاییز سال 1937 ، وزارت هوانوردی تازه تاسیس آلمان ، یک مناقصه جدید را با هدف طراحی و ساخت یک جنگنده جدید که قادر باشد در کنار مسراشمیت BF-109 ، بعنوان جنگنده خط مقدم لوفت وافه ، اجرای ماموریت نماید را ، ارائه نمود .       مسر اشمیت BF-109 ، ستون فقرات و استخوان بندی اصلی لوفت وافه بشمار می رفت    استدلال کارشناسان نظامی وزارت هوانوردی بر این اصل قرار داشت که  جنگنده مسراشمیت ، یک پرنده توانمند ، برای مقابله با تهدیدات موجود ، بشمار می رود ، اما نگرانی اصلی این بود که قدرتهای رقیب بسرعت درحال توسعه جنگنده های جدیدی بودند که بلحاظ پارامترهای پروازی و توانایی حمل جنگ افزار ، مسراشمیت را پشت سرخواهند گذاشت ، بنابراین ، توسعه یک جنگنده جدید ، یک پاسخ منطقی به این چالش محسوب می گردید .       پیشرانه DB-601  جنگنده ساخت ویلی مسر اشمیت    بنابراین ، مناقصه فوق بسرعت اعلام شد و در این میان ، مهندس کورت تانک  ، دقیقاً دو سال پس از شکست جنگنده تک باله FW-159 که از یک پیشرانه خطی خنک شونده با آب بهره می برد ، طرح جدیدی را با استفاده از پیشرانه 14 سیلندری شعاعی  جدید139-BMW که بطور خاص ، مورد علاقه وزارت هوانوردی آلمان نیز بود ، به این وزارتخانه ارائه داد .     طرح شکست خورده مهندس کورت تانک FW-159   بر خلاف جنگنده های مسر اشمیت که از پیشرانه های خطی دایملر- بنز DB-601 استفاده می نمودند ، طرح جدید کورت تانک ، از یک پیشرانه  شعاعی بهره می برد که در آن زمان ، حداقل در تعداد تولید شده ،  به هیچ عنوان قابل مقایسه با پیشرانه قدرتمند مسراشمیت نبود.       HE-100   در نتیجه ، این طرح  ، براساس استانداردهای مورد نیاز لوفت وافه ، اصولاً شرایط بررسی را نداشت و بطور همزمان ، طرح های پیشرفته ای نظیر جنگنده پیشنهادی هینکل (جنگنده تک موتوره HE-100) و همچنین وجود خط تولید انبوه جنگنده ساخت  مسراشمیت ، حیات طرح فوکه ولف را تهدید می نمود . وجود چنین شرایطی ، در پایان جنگ موجب بروز شایعاتی شد ،  تا جایی که  کورت تانک مجبور گردید تا به شکل جّدی ، آن را تکذیب نماید   .          ادامه دارد ......................