بسم الله........ 9تیر 1399 انصارالله یمن موفق شد بعد از ده روز درگیری مدیریت ردمان در شمال استان بیضا و جنوب استان مارب را به کنترل خود دربیاورد در این درگیری 400 کیلومترمربع پاکسازی شده همچنین 350 تن از نیروهای ائتلاف کشته زخمی واسیر شدن . این پیشروی هرچه بیشتر شهر مارب مرکز این استان در تحت فشار قرار میدهد این در حالیست که در یکماه گذشته انصارالله موفق شد مناطقی که مجبور شد در اطراف پادگان ماس در مدیریت صراوح تخلیه کند تقریبا باز پس گرفته و هم اکنون نیروهای ائتلاف مجبور هستن در دو محور جنوبی وغربی مارب مشغول نبرد بشوند وضعیت محور غربی مارب

طرح مفهومی FX-20 با هدف گذاری برای آینده و تعیین خواسته ها از نسل جدید پرنده‏‏ ها، طراحان گام اول برای ساخت این پرنده ها را با طراحی مفهومی برداشتند طرح FX-20 یکی از این طرح های مفهومی هست. طرح های مفهومی با دو چالش روبرو هستند، چالش قرارگیری تجهیزات بصورت مودولار و آزمون تونل باد و کم بودن سطوح بازتاب راداری فارغ از تایید یا رد طرح های مفهومی، تجربه ای که با هر طرح بدست می آید راه را برای طرح های بعدی مهیا می کند واین اصل مستند سازی بوده که اطلاعات محرمانه هر شرکت محسوب می شود و هر شکست را به پیروزی بزرگی تبدیل می کند

جنگنده پشتیبانی نزدیک A10 جنگنده ای با طراحی ساده ولی بسیار قوی و موثر در پشتیبانی نیروهای زمینی، معادل چنین جنگنده ای سوخو 25 است که در جنگ خلیج فارس نقش کلیدی در انهدام نیروی زمینی عراق داشت و با پرواز در ارتفاع پایین که تخصصش هست اقدام به انهدام اهداف پراکنده و گاها تجمعی می کرد. آیا پهبادها جای چنین جنگنده ای را خواهند گرفت؟

بسم ا... ویدئوی جالب از تست نخستین میگ-23 نیروی هوایی سابق عراق در یوگسلاوی . در سالهای گذشته شایعاتی مبنی بر مذاکره برای بازگردادندن این هواگردهای رزمی منتشرشد ولی ظاهرا به سرانجامی نرسید . https://www.aparat.com/v/DA6yG

با سلامی گرم و دوباره خدمت دوستان و عزیزان میلیتاریست   انهدام نیروی هوائی عراق (بخش یازدهم)   خداحافظ آقای میکویان   آلبوم خانوادگی میگ های عراقی  :cry:                        و میگ های باقی مانده در حال غارت شدن برای موزه های نظامی           و در انتها ، عکسی دسته جمعی از خانواده میگ های عراقی :       --------------- پ.ن 1 : دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند. پ.ن 2 : انشاءالله در پست های بعدی، به بخش دیگری  از نیروی هوائی عراق خواهیم پرداخت.

به نظرم این نوع زره های قفسی مدولار در مقایسه با زره های قفسی تانکهای ایرانی پیشرفته تر هستند زیرا اولاً بسیار نازک و کم وزن هستند و وزن تانک را خیلی بالا نمی برند و حتی به علت وزن بسیار کم می توان آن را دو لایه کرد و ثانیاً مدولار هستند و در جنگ های شهری مثل سوریه در صورت اصابت موشک نیازی نیست کل زره تعویض شود که نیاز به صرف وقت طولانی خواهد داشت عکس زیر از زره قفسی مدولار

[quote]بسیار عالی بود عرفان عزیز ولی به نظرم اون سام2 مجهز به حسگر حرارتی نیست[/quote] خواهش میکنم مرتضی جان،والا دقیقا جایی که باید حسگر حرارتی باشه عکسش گرفته نشده،برای همین هم نمیشه درست نظر داد،جدای از این هم تمام منابع این رو گفتن که عراق موشک سام 2 رو به حسگر حرارتی مجهز کرده،دلیلت برای اینکه میگی به نظرت حسگر حرارتی نداره چیه؟ [quote]واقعا قدرت عراق اگه انقدر زیاد بوده چرا زود تسلیم شدن !!! ببینید قدرت ایران چند برابر عراقه که تا حالا جرات حمله پیدا نکردن. قطعا سلاح های مخفی ایران خیلی زیاد هستن و تا حالا نمایش داده نشده.[/quote] به خاطر اینه که عراق سال 2003 یک کشور بسیار ضعیف بود،از طرفی سازمان ملل به عراق اجازه نمیداد به اون صورت تجهیزات نظامی بسازه و از طرفی دیگر یک اقتصاد بیمار داشت و از نظر اجتماعی مردم منسجمی نداشت،اینا دست به دست همدیگه دادن که عراق جنگ سال 2003 رو باخت. بیشتر این تجهیزات به خاطر جنگ سال 1991 عقیم موندند،مطمئنم اگه جنگ سال 1991 رخ نداده بود و برنامه های نظامی عراق از بین نمیرفت الان عراق یکی از قدرت های تاثیر گذار بود،شاید چیزی فراتر از اسرائیل. [quote]دستت درد نکنه داش عرفان. دو تا موشک Al Arq و Al Hurriyah هم داشتند ظاهرا. با اجازه ات این متن رو برای دوستانی که تمایل دارن یه مقداری بیشتر بدونن از اقای کارلو کوپ (نمیشناسم والله)! نقل کنم[/quote] خواهش میکنم معین جان،این دو موشکی که نام بردی تنها وجود خارجی که دارن تو ویکی پدیاس دقیقا مثل موشکی حمورابی،نمیدونم چه شخصی این اطلاعات رو وارد ویکی پدیا کرده،یعنی اینقدر ویکی پدیا بی در و پیکره؟ در ضمن اجازه ما هم دست شماست

قدرت مساوی سلاح نیست

بخش هشتم:سامانه های ضد هوایی بهینه سازی های انجام شده بر روی سامانه SA-2 عراق در نمایشگاه نظامی بغداد در سال 1989 یک نمونه ی بهینه سازی شده از موشک SA-2 را معرفی کرد،ویژگی جدید این سامانه مجهز بودن به جستجوگر حرارتی در فاز ترمینال بود که این ویژگی کمک بسیاری به این سامانه میکند زیرا دقت رادار های SA-2 بسیار پایین بود و این کمبود احتمال انهدام هدف را بسیار پایین می آورد. بهینه سازی های انجام شده بر روی سامانه SA-3 یکی از مشکل های سامانه SA-3 ثابت بودن آن است که عراق برای رفع این مشکل دست به ساخت انواع مختلف پرتابگر متحرک بر پایه ی انواع کامیون ها کرده است،این کامیون ها طوری طراحی شده بودند که با کشیدن برزنت بر روی آن به سختی از کامیون های تجاری تشخیص داده می شود. بهینه سازی های انجام شده بر روی سامانه SA-6 سامانه ی SA-6 در برابر جنگ الکترونیک مقاومت زیادی از خود نداشت و این یک ضعف بزرگ برای این سامانه محسوب می شود،عراق برای رفع این مشکل آن را به یک جستجوگر مادون قرمز برای فاز ترمینال مجهز کرد،جستجوگری که بر روی موشک SA-6 نصب شد جستجوگر موشک هوا به هوای R-60 بود. موشک ضد موشک بالستیک الفاو-1 عراق در سال 1990 مدعی شد که موشکی ساخته است که میتواند با موشک های اسکاد ایران و تهدیدات مشابه مقابله کند،عراق این موشک را بر علیه یک موشک اسکاد خودش تست و امتحان کرد که این آزمایش موفقیت آمیز بود. موشک ضد هوایی سهم صدام سهم صدام یا "Saddam's Arrow" یک موشک ضد هوایی بود که در کارخانه ی الفتاح در کنار تانک شیر بابل و موشک الصمود تولید میشده،اطلاعاتی از این موشک در دست نیست. پایان قسمت هشتم نویسنده و مترجم:عرفان صادقی فقط برای میلیتاری ادامه دارد...

بخش هفتم:نیروی زمینی(4)،تسلیحات انفرادی تپانچه طارق تپانچه طارق در واقع نمونه ی عراقی تپانچه ی برتا m1951 است که عراق آنرا تحت لیسانس در کارخانه ی القادسیه تولید میکرده است.تنها تفاوتی که بین تپانچه طارق و مدل اصلی خود یعنی برتا m1951 وجود دارد کلمات عربی حک شده بر آن و تصویر یک جنگجو(طارق بن زیاد که یک جنگجوی مسلمان عراقی بوده است)برروی دسته ی آن است.البته برخی از تپانچه های طارق با روکش طلا و نقره نیز تولید شده است.طارق در دو نوع کالیبر 9 میلیمتری و 7.62 میلیمتری تولید میشده،مشخصات فنی طارق با نوع ایتالیایی خود برابر است. سلاح تک تیر انداز تبوک تبوک یک اسلحه تک تیر انداز است،در واقع تبوک یک کلاشنیکوف با لوله ی بلند است.تبوک امتحان خود را در جنگ های شهری پس داده است و در فاصله ی 500 متری دقتی بسیار خوب و موثر دارد.تبوک دارای دو وضعیت آتش تک تیر و ضامن است،گزینه ی رگبار برای جلوگیری از رسیدن صدمه به لوله حذف شده است.نکته ی قابل توجه تبوک کالیبر آن است که با کالیبر سلاح کلاشنیکف(7.62*39) برابر است و این به آن معنی است که هنگامی که مهمات فرد تک تیر انداز تمام شد میتواند از مهمات سرباز های معمولی نیز استفاده بکند.تبوک بسیاری از مشخصات اصلی کلاشنیکف را حفظ کرده و آن اطمینان پذیری،سادگی و موثر بودن سلاح است. دیگر سلاح ها در سال 1991 در کویت چندین تپانچه Browning HP پیدا شد که علامت عراق بر روی آن حک شده بود. عراق یکی از تولید کنندگان سلاح svd بود و تعداد نسبتا زیادی svd با روکش طلا و نقره تولید کرده بود،svd در این کشور با نام القادسیه تولید میشد. عراق تولید کننده ی سلاح کلاشنیکوف بود و چندین کلاشنیکوف با روکش طلا نیز تولید کرده بود. عراق تولید کننده ی چند مدل نارنجک بود که تصاویر بسار کمی از آنها وجود دارد،تصویر زیر یکی از این نارنجک هاست. پایان قسمت هفتم نویسنده و مترجم:عرفان صادقی فقط برای میلیتاری ادامه دارد...

بسیار ممنونم عرفان جان ، خیلی خیلی زیبا بود. از بعد نظامی و فرماندهی استراتژیک ، صدام را باید به گاو تشبیه کنیم. چرا که مثل یک گاو قدرت زیادی داشت ولی اصلا عقل نداشت. کشوری که بتواند تی 55 های خود را تبدیل به خمپاره انداز 160 میلیمتری کند ( کاری که هیچ کشور عربی توان انجام آنرا ندارد و در منطقه هم به جز ایران هیچ کشور دیگری توان انجام این کار را ندارد ) و هویتزرهای 210 میلیمتری تولید کند ، مسلما می توانست با تدبیری مناسب در برابر حملات آمریکایی ها ، چه در سال 1991 و چه در سال 2003 ، مقاومت کند. حتی در صورت داشتن استراتژی مناسب می توانست باعث شکست نیروهای ائتلاف شود. از قدیم گفتن : سیاست پدر و مادر نداره. طرح هویتزرهای سنگین و همچنین اون تبدیل تی 55 به خمپاره انداز 160 میلیمتری عملی بسیار ابتکاری و جالب بود. در صورت استفاده می توانست بسیار مفید واقع شود.

آقا هادی شما چرا اینقدر بدبینی؟ ================================================ این خمپاره انداز از عقب پر میشده و فقط چهار تا گلوله رو به صورت خودکار پرتاب میکرده،فکر کنم این تصاویر گویا باشن: این خشابشه که خمپاره ها رو روش وصل میکردن: از سمت راست تغذیه می شده: ================================================

اون موتوره جالبه اينهو اون موتور هاي الماني تو جنگ دوم بود كه روش تيربار ام جي34 وصل بود

والا هیچ اطلاعات و عکسی ازش نیست این خمپاره انداز ساخت شوروی تو دهه ی 70 میلادیه تو جنگ افغانستان هم استفاده شده. سرعت آتش:20 تا 30 خمپاره در دقیقه برد:4.720 متر وزن گلوله:3.32 کیلوگرم

بخش پنجم:نیروی زمینی(2)،نفربر ها بهینه سازی های انجام شده بر روی نفربر MT-LB مجهز کردن این نفربر به یک قبضه خمپاره انداز 120mm،در هنگام استفاده از این خمپاره انداز سقف نفربر به جهتین باز شده تا شلیک انجام شود: مجهز کردن این نفربر به چهار قبضه خمپاره انداز 81mm ساخت کشور اتریش،این خمپاره انداز ها هنگام استفاده به وصیله یک بازوی مکانیکی از بالای نفربر به پشت نفربر آورده می شدند: مجهز کردن این نفربر به راکت انداز های 107mm ،از آن جهت که عراق به سازمان مجاهدین خلق بسیار کمک می نمود برای اولین بار این راکت انداز ها را بر روی نفربر های این گروهک وصل کرد،بعد از آن عراق نفربر های خود را نیز به این راکت انداز مجهز کرد: (تصویر اول متعل به رژه گروهک منافقین است) مجهز کردن این نفربر به لانچر های ناشناخته،به احتمال زیاد لانچر راکت های پاک کننده معابر مین و یا موشک ضد تانک بوده اند: مجهز کردن این نفربر به خمپاره انداز های اتوماتیک 82mm : تبدیل کردن این نفربر به آمبولانس زرهی: مجهز کردن این نفربر به زنجیر چرخ های پهن تر: مجهز نمودن این نفربر به تیربار های ضد هوایی 14.5mm و 23mm و تبدیل آن ها به سامانه های ضد هوایی،نفربر هایی که به این نوع تیربار ها مجهز شده اند هنوز هم توسط ارتش جدید عراق استفاده می شوند: انواع 14.5 میلیمتری: انواع 23 میلیمتری: بهینه سازی های انجام شده بر روی نفربر BTR-50/OT-62 مجهز کردن این نفربر به تیربار های ضد هوایی 23mm و 30mm و استفاده از آن ها به عنوان سامانه ضد هوایی: مجهز کردن این نفربر به برجک نفربر کاسکاول(توپ 90mm): بهینه سازی های انجام شده بر روی نفربر PT-76 مجهز کردن این نفربر به توپ 100 و یا 130 میلیمتری متحرک(تصویر زیر در سال 2003 گرفته شده است): بهینه سازی های انجام شده بر روی نفربر BRDM-2 تعویض تیربار اصلی 14.5mm این نفربر با تیربار 23mm : بهینه سازی های انجام شده بر روی نفربر EE-9 تعویض توپ اصلی 90mm این نفربر با یک تیربار احتمالا 20mm: بهینه سازی های انجام شده بر روی نفربر BMP-1 اضافه کردن زره اضافی به قسمت های کناری این نفربر(این نفربر به نام صدام نیز شناخته میشود): بهینه سازی های انجام شده بر روی دیگر خودرو ها اضافه کردن یک توپ بدون عقب نشینی بر روی یک شاسی کاری بسیار معقول است که بیشتر کشور ها از جمله عراق آن را انجام داده است. مجهز کردن خودرو های BJ-212 به توپ بدون عقب نشینی m-40 106 mm : مجهز کردن موتورسیکلت ها به راکت spg-9: پایان قسمت پنجم نویسنده و مترجم:عرفان صادقی فقط برای میلیتاری

]چشم آقا امروز یه بخش دیگشو مینویسم،یکم مقالاتش سنگینه برا همین طول میکشه ببین عزیزم شما اگه مقالات قبلی من رو ببینی متوجه میشی که بدون هیچ غرور و تکبری پایین مقاله هام نوشتم "مترجم" ولی این مقاله با اون ها فرق میکنه من خیلی از مقاله ها رو به عینه ترجمه کردم خیلی از مقاله ها رو جمع بندی کردم و خیلی هاشون رو هم از اطلاعات خودم نوشتم این میشه که باید پایین مقاله هام بنویسم"نویسنده و مترجم"

احتمالا منظور شما فقط شهاب 1 و 2 بود دیگه؟؟چون بقیش به اسکاد ربطی ندارند.... اگه منظورتون اینه که شهاب 3 ربطی به اسکاد نداره که باید بگم احتمالا شما تا به حال یا شهاب 3 ندیدین یا اسکاد. البته سجیل ربطی به اسکاد نداره. پاکستان هم غوری می سازه. رنگ نمیکنه. کن دوستان می خوان قبول کنن که پاکستان هم قدرت موشکیه؟

قسمت دوم:موشک های کروز موشک ابابیل پروژه ابابیل در اصل تلاش عراق برای تبدیل پهپاد هدف Mirach-100 ایتالیایی به یک موشک کروزز است.عراق یکی از خریداران عمده این پهپاد بود که مدتی بعد آم را تحت لیسانس و با نام مراقب-100 در داخل کشور تولید کرد. موشک ابابیل دارای یک موتور توربوجت و دو سکان عمودی پروانه ای بود و در قسمت جلوی دماغه ی خود یک دوربین برای هدایت تلویزیونی داشت.اعتقاد بر این است که ابابیل طولی حدودا 6 متری و وزنی حدودا 1000 کیلوگرمی داشته و برد آن حدودا 500 کیلومتر بوده است.در سال 1995 گزارشی اعلام شد که در آن به این موضوع می پرداخت که عراق در حال توسعه یک کلاهک میکربی برای یکی از پهپاد های خود است که احتمال میرود همان موشک ابابیل باشد. موشک های الفاو 150/200 - جنین پس از خروج بازرسان سازمان ملل در سال 1998 عراق دو پروژه ساخت موشک کروز را از سر گرفت که هر هر دوی آنان بر پایه تبدیل موشک ضد کشتی کرم ابریشم به یک موشک کروز زمین پایه استوار بود.اولین پروژه (الفاو 150/200) در سال 1996 افشا گشت این پروژه افزایش برد HY-2 از 100 کیلومتر به 150 الی 180 کیلومتر بود و دیگری (پروژه جنین) تلاش برای افزایش برد HY-2 به 1000 کیلومتر با کمک تعویض موتور موشک بود که در اواخر سال 2001 آغاز شد. موشک الفاو 150/200 الفاو یک پروژه مخفی بین MIC ، نیروی دریایی عراق و شرکت جنرال الکریمه بود.در این پروژه با استفاده از اجزا و لوازم موشک های C-601 و C-611 و تغییر سیستم متحرکه HY-2 آن را به برد 150-180 کیلومتر میرساند.این پروژه بیشتر سعی میکرد موشک های هواپرتاب را به موشک های زمین پرتاب تبدیل کند تا نبود هواپیماهای H-6 (که لانچر موشک های C-601 و C-611 بود) را جبران کند (این هواپیما ها در حمله آمریکا به عراق در سال 1991 نابود شدند). شرکت الکرامه موتور های مختلفی را برای جایگزینی با موتور اصلی HY-2 امتحان کرد،موتور C-611 بهترین پیشرانه برای این پروژه بود زیرا بالاترین انرژی را تولید می کند و برای بالا بردن برد موشک کمک بسیاری می کرند،با این حال گزارش های متناقضی از مهندسان درگیر این پروژه اعلام شد که نشان می دهد موتور های موشک های P-15 و C-601 نیز در این پروژه امتحان شدند که آن ها هم موفقیت آمیز بودند.شرکت الکرامه سوخت موشک الفاو را نیز تغییر داد و سوخت مورد استفاده در HY-2 که TG-02 بود را به سوخت AZ-11 (با ترکیب:89%DETA و 11% UDMH) که بازدهی بالایی دارد تعویض کرد.تست الفاو نیز انجام شد و به راحتی به برد 168 کیلومتر دست یافت که این برد بالاتر از مقدار اجازه داده شده ی سازمان ملل(150 کیلومتر) بود که موجب این شد مقدار سوخت را به شکلی تنظیم کنند تا برد الفاو زیر 150 کیلومتر باقی بماند تا با بازخواست سازمان ملل روبرو نشوند. کلاهک الفاو همان کلاهک استاندارد موشک HY-2 باقی ماند و هیچ مدرکی هم تلاش عراق برای ساختن کلاهک های خوشه ای و شیمیایی و میکربی را اثبات نمیکند. سیستم هدایت این موشک با توجه به افزایش برد الفاو نصبت به HY-2 می بایست عوض می شد که به راحتی از خارج کشور قابل خریداری بود اما تحریم های سازمان ملل به عراق چنین اجازه ای نمیداد.اولویت ساخت چنین هم در دستور کار نبود و تمام تلاش شرکت الکریمه بر افزایش برد و سیستم محرکه آن بود،در این شرایط عراق مجبور شد به طور مخفیانه سیستم هدایت را از منابع خارجی به دست بیاورد. الفاو به تعداد 10 فروند به ارتش عراق تحویل شد که در جنگ سال 2003 از پنج فروند آن برای هدف قرار دادن مواضع آمریکا در خشکی استفاده شد. موشک های کرم ابریشم(HY-2) عراق: موشک جِنین عراق در سال 2002 و 2001 برای تبدیل موشک HY-2 به یک موشک کروز با برد بیش از 1000 کیلومتر تلاش می کرد.عراق با برد این موشک می توانست از درون مرز های خود تمام نقاط ایران و اسرائیل را تحت پوشش خود قرار بدهد. این پروژه در سال 2001 مطرح گشت و در سال 2002 به تایید صدام حسین رسید.این پروژه رسما در تاریخ 1 ژوئن 2002 آغاز شد و به سه تا پنج سال برای تکمیل پروژه وقت لازم داشت،اما با ورود بازرسان سازمان ملل در تاریخ دسامبر 2002 لغو شد.با این حال بدنه و موتور موشک از ترس کشف شدن توسط بازرسان مخفی شدند. شرکت الکرامه مسئولیت کلی پروژه را در دست داشت و در نهایت دکتر مشیر مسئول این پروژه شد با این حال سرتیپ ندیم نیز به سرپرستی پروژه مظف گشت.مفهوم اولیه این پروزه عبارت بود از تعویض موتور استاندارد موشک HY-2 با یک موتور توربو شفت بالگرد که منجر به حذف تانکر های حامل مواد اکسید کننده می شد و فضای بیشتری را برای تانکر سوخت باقی میگذاشت تا بتواند به برد های بالا دست پیدا کند.این پروژه به 4 فاز تقسیم شد: فاز یک:شبیه سازی رایانه ای برای آزمایش مفاهیم و حفظ یک پارچگی سازه و ثبات موتور توربوشفت و شبیه سازی تراست و گشتاور موتور فاز دو:آزمایش و نصب موتور فاز سه:ساخت و تست پرواز نمونه اولیه فاز چهار:کار بر روی هدایت و ناوبری و کنترل موشک شرکت هایی که در پروژه جنین درگیر بودند عبارتند از:شرکت القدس که وظیفه ساخت بدنه و کلاهک را بر عهده داشت،شرکت المیلاد که وظیفه طراحی و تولید آیونیک موشک را بر عهده داشت،شرکت الندا که وظیفه طراحی سیتم پرتاب را بر عهده داشت،شرکت ابن فرناس و کارگاه های ارتش عراق که وظیفه تغیرات و تنظیمات موتور بالگرد را بر عهده داشتند و در آخر شرکت الکریمه که وظیفه مونتاژ نهایی را بر عهده داشت. عراق برای پیشرانه موشک جنین از موتور های مازاد بالگرد های خود استفاده کرد.در ابتدا عراق قصد استفاده از موتور TV-2 بالگرد MI-8 را داشت اما مهندسین شرکت ابن فرناس تخمین زدند که موشک جنین 2670 نیوتون(600 پوند) نیرو لازم دارد اما موتور TV-3 تنها قادر به تولید 2000 نیوتون (450 پوند) انرژی بود،بنابراین شرکت ابن فرناس شروع به مطالعه و تحقیق بر روی موتور TV-3 بالگرد MI-17 کرد،اما بررسی موتور TV-3 به علت ورود بازرسان سازمان ملل لغو شد.هر دو این موتور ها می توانستند به راحتی و بدون تغییرات زیادی بر روی بدنه HY-2 قرارا بگیرند.مهندسین ابن فرناس بر این باور بودند که تبدیل موتور TV-3 از توربوشفت به توربوجت دشوار خواهد بود زیرا پره ها(Vans) را نمیتوان به راحتی حذف کرد اما پس از مدتی تحقیق و بررسی متوجه شدند که این مشکل را میتوان با زمان و پول کافی حل کنند.متخصصان این شرکت فقط به فاز مدلسازی موتور موشک جنین شدند و تست این موتور هرگز انجام نشد. موشک جنین قادر به حمل یک کلاهک 500 کیلوگرمی محتوی مواد منفجره متعارف بود اما بعد از اشغال عراق معلوم شد که جنین قادر به حمل کلاهک خوشه ای،شیمیایی و میکربی است. به گفته یک مقام ارشد این پروژه در ژوئیه سال 2003 دقت ناوبری جنین نمیتوانسست عامل مهمی در فاز اول پروژه باشد،اولویت اول پروژه دستیابی به بردی 1000 کیلومتری بوده است.این رویکرد غیر معقول نیست چنانکه در پروژه الحسین دیدیم که برد فدای دقت موشک شد.مقامات در ابتدا متقاعد شده بودند که همان سیستم ناوبری موشک HY-2 را در در پروژه جنین استفاده کنند.سیستم هدایت موشک HY-2 به اندازه کافی دقیق نیست و عراق قصد داشت به هر صورت به یک سیستم هدایت دقیق دست پیدا کند،آن ها تصمیم گرفتند از سیستم جهانی GPS استفاده کنند اما تحریم های سازمان ملل این اجازه را به آن ها نمیداد،آن ها برای یک راه حل موقت از سیستم هدایت موشک هوا به هوای A-A-6)R-40) که دارای سه ژیروسکوپ و سه شتاب سنج بود استفاده کردند،پروژه جنین در اوایل کار خود با بازگشت بازرسان سازمان ملل قطع شد و مدارک و نقشه ها بازمانده های این پروژه مانند موتور موشک بعد از اشغال عراق سوزانده شد و از دستیابی عراق به یک موشک کروز استراتژیک جلوگیری کرد. پایان قسمت دوم نویسنده و مترجم:عرفان صادقی فقط برای میلیتاری ادامه دارد....

درسته علي آقا جنگنده‌هاي اسراييلي دقيقا F-16A NETZ بودن و در اون زمان هنوز لايتنينگ استفاده نميشد.ولي جنگنده‌هاي اسراييل به غلاف Pave Penny مجهز بودند كه بازهم امكان هدايت بمب ليزري رو بهشون ميداده.فكر كنم تنها نكته‌ي مبهم نوع بمب باشه نه وزنش.چون از روي همين مارك84 ميشه سه تا سلاح ديگه هم به دست آورد؛ بمب ليزري GBU-10 و بمب تلويزيوني GBU-15 كه در نوع ديگرش به موشك AGM-130 تبديل ميشه. احتمالا از GBU-15 استفاده كردن ولي با توجه به تك كابين بودن هواپيماهاشون نميدونم براي هدايت همزمان چيكار كردن! به نظر من خيلي بعيده با بمب سقوط آزاد بشه با اين دقت به مهمترين قسمت خاك عراق(بعد از قصرهاي صدام) حمله كرد.در حمله‌ي نيروهاي ايراني هم بمبهاي سقوط آزاد استفاده شده بود ولي هيچ تخريب قابل توجهي به بار نيومد.به نظرتون كم كم مساله عجيب نميشه؟ نكنه اصلا با استفاده موشك هدايت شونده يا بمب ضدبانكر عمليات رو تمام كردن و براي قهرمان بازي بيشتر اون رو بمب سقوط آزاد اعلام كرده باشند! هواپيماي ايلان رامون در تصوير كامل ميتوان نوع آن(F-16A) را مشخصا ديد و همينطور هواپيماي ديگر غلاف پيو پني روي هواپيماي ايلان رامون F-16B اسراييلي كه هم دوره‌ي هواپيماي رامون هست(به پيو پني توجه كنيد) F-16D در حال پرتاب GBU-15 بمب GBU-15 و موشك AGM-130 والا من تا حالا نشنيده بودم ابوالهول! در منبع عربي هم اوپرا ذكر شده: عملیه اوبرا Operation Opera

خيلي جالب بود. اگر صدام تا اين حد ديوانه و خشن و آدمخوار نبود احتمالا پيشرفتهاي بيشتري هم ميكردن. تاپيك جالب، نو و يك كار تحقيقاتي واقعي بود.دستتون درد نكنه. عجب اعتماد به نفس بالايي! تا جايي كه ما ميدونيم اين مردك حتي پدر واقعي خودش رو هم نميشناخته. از يك طرف شيعيان رو كشتار ميكرد و از طرف ديگه (با پوتين نظامي!) وسط حرمهاي مطهر امام حسين و حضرت عباس (عليهم السلام) نماز ميخوند. درسته علي آقا طبق نوشته‌ي ويكي عمليات با بمبهاي مارك84 انجام شده. ولي با توجه به اينكه تمام بمبها به هدف برخورد كرده و اون رو به كلي نابود كردند به نظر من احتمالا كيت هدايت ليزري هم روي بمبها نصب بوده و در واقع بمبهايMK84 به GBU-10 تبديل شده بودن. احتمالا اسراييل قصد داشته مهارت خلبانانش رو با اين گفته بيشتر نشون بده.از طرفي هم با توجه به نوع عمليات كه يك بزن درروي واقعي بوده امكان استفاده از بمب ليزري و قفل رو هدف كم ميشه. ولي من تصويري از HUD يكي از F-16C BARAK ها ميگذارم كه نشون ميده اونها به سيستم جلونگر فروسرخ مجهز بودن و اين بدون داشتن غلاف Litening براي F-16C ممكن نيست. پس اگر غلاف لايتنينگ داشتن حتما ميتونستن از بمب ليزري استفاده كنن. هنوز براي من مشخص نشده از چي استفاده كردن. HUD يكي از جنگنده‌ها در عمليات اوپرا ايلان رامون معروفترين خلبان اسراييلي در عمليات اوپرا هواپيماي ايلان رامون يكي ديگر از هواپيماهاي شركت كننده در عمليات(به آرم نيروي هوايي عراق و راكتور تموز دقت كنيد) ايلان رامون اولين فضانورد اسراييلي بود كه در حادثه‌ي انفجار شاتل كلمبيا کشته شد! براي دريافت اطلاعات بيشتر ميتونيد به نشاني زير سري بزنيد. Babylon Super Cannon

علی آقا رسیدن به خیر، زیارتها قبول، من شنیدم حمله ایران قبل از حمله اسراییل بوده ولی تلفات خاصی نداشته.

هم میشه این حرفتون رو تایید کرد و هم نه،به این خاطر که عراق در حالی که کلاهک ها رو سبک تر میکرد مخزن سوخت ها رو هم بزرگتر میساخت،به این ماجرا توجه کن:در ماه آوریل سسال 1988 متخصصان ایرانی موفق به بازیابی بدنه یک موشک الحسین نسبتا سالم شدند که اجازه تحقیق رو به اون ها میداد،ایرانی ها پس از بررسی موشک به این نکته پی بردند که سوخت موشک نسبت به موشک اسکاد بی از یک تن به 5 تن افزاریش یافته است و و مخزن اکسید کننده ها(تانکر اکسیژن ها) 85 سانت و تانکر سوخت 45 سانت بلند تر شده است،عراقی ها با برش دادن یک مخزن سوخت موشک اسکاد و چسباندن آن به یکی دیگر از مخزن ها این مخزن های بزرگ را میساخت،در واقع از متلاشی شدن 3 موشک اسکاد 2 موشک الحسین درست میشد. به این عکس توجه کن: مقایسه اندازه های دو موشک العباس و الحسین البته من فکر میکنم که در اندازه های این عکس اشکالاتی وارد شده ولی یک طرح کلی از افزایش اندازه های این دو موشک را به انسان میدهد. به نظر من بی تدبیری عراق و کوتاه بودن زمان ضدحمله عراق بود وگرنه عراق در هر دو جنگ خلیج فارس(1991 و 2003) موشک هایی رو به سمت پایگاه های عراقی شلیک کرد ولی بی دقتی این موشک ها باعث این شد که تاثیر خودش نشون نده.

واقعا برای ملت عراق متاسفم ! در اوایل حکومت صدام عراق یک کشور رو به پیشرفت در جهان عرب بود و بغداد ملقب شده بود به عروس خاور میانه ! شهری زیبا با بیمارستانها و مراکز اموزشی مجهز و پیشرفته و کم نظیر در خاورمیانه ! ارتش قدرتمند و مجهز به تمام سلاحهای مدرن اون زمون چه غربی و چه شرقی ! میلیاردها دلار سرمایه نقد در در بانکهای خارجی ! عزت و احترام در تمام دنیا ! اما طمع این مرد کار دست ملتش داد ! فکر کرد دوران حمله اعراب به ایرانه و 1400 سال پیش ! که بیاد راحت تا تهران مسابقه تانک دوانی راه بندازه ! واقعا میگن یک احمق سنگی رو توی چاه بندازه صدتا عاقل نمیتونن درش بیارن ! حالا حالا ها ملت عراق بایدبدبختی بکشه و اول از همه خسارت آمریکا و متحدینشو با سودش از جیب مبارکش و پول نفتش پرداخت کنه ! عراق رفت واسه 50 سال دیگه تا بشه تازه عراق قبل صدام !

بعد از اشغال عراق در سال 2003 همشون رو نابود کردند،مثلا تو سال 1994 وقتی فهمیدن عراق داره موشک با برد بالای 150 کیلومتر میسازه(موشک j-1) همشون رو انداختن تو یه کارخونه ذوب آهن با الحسین،تو خوده متن نوشتم می گرفت ولی نه اونجوری که بچه ها فکر میکنند،بیشترین کمک رو هم آلمان شرقی بهش کرد که همون فروش بیشمار اسکاد بی و دادن کمک های بسیار به اون بود،تو خوده متن نوشتم که چه کشوری تو چه پروژه ای کمک عراق کرده چون پایه ی تمام طرح های موشکیش اسکاد بود که سوخت مایع بود،در ضمن اینکه فناوری موشک های سوخت مایع خیلی راحت تر هستن،مثلا همین ابابیل رو هم که میبینین سوخت جامده نوعی"راکت" هست و اگه توجه کنید موتور نداره و فقط نازل داره که ساختش خیلی راحته.