در مورد هزینه آموزش یک خلبان برای جنگنده های آمریکایی ؛ The cost of training a basic qualified fighter pilot ranges from $5.6 million for an F-16 pilot to $10.9 million for an F-22 pilot. Bomber pilot training cost is also high, ranging from $7.3 million for a B-1 pilot to $9.7 million for a B-52 pilot. Costs for training transport pilots and mobility pilots are somewhat lower, but still considerable, ranging from $1.1 million for a C-17 pilot to $2.5 million for a C-130J pilot. Training cost per pilot for command, control, intelligence, surveillance, and reconnaissance operations (e.g., the RC-135) is about $5.5 million. بعبارتی دیگر اگر هزینه آموزش اف 5 رو نصف اف 16 بگیریم یعنی 2.5 میلیون دلار و 100 خلبان بخواهیم آموزش بدیم میشود 250 میلیون دلار. فقط برای اف 5 ... پس این قیمت 700 میلیون دلار چیز عجیبی نیست. https://www.rand.org/content/dam/rand/pubs/research_reports/RR2400/RR2415/RAND_RR2415.pdf

بله. هر چه بیشتر جلو میریم تسلیحات گرانتری بدست میاریم از طرفی دیگر از شانس خطا هم کم میکنیم که جمع کار رو ارزانتر میکنه. https://www.airlinepress.ir/329316/خلبان‌های-ایرانی-با-هزینه-حدود-700-میلیو/ https://www.borna.news/بخش-سیاسی-3/1054027-خلبان-های-ایرانی-با-هزینه-حدود-میلیون-دلار-در-پاکستان-آموزش-می-دیدند-اگر-بنیه-دفاعی-نداشته-باشیم-دشمنان-صدام-دیگری-را-تربیت-می-کنند-باید-رد-موشک-ها-را-به-بالای-هزار-کیلومتر-افزایش-دهند برزگر ضمن اشاره به ساخت جنگنده‌های کوثر به عنوان یکی از اقدامات موثر صنعت دفاعی کشور تصریح می‌کند: در صنعت هوایی نیاز به خلبان داریم پیش از این خلبان‌ها در پاکستان آموزش می‌دیدند که بابت آن حدود 700 میلیون دلار پرداخت می‌کردیم، اما با ساخت سه جنگنده کوثر دیگر نیاز نیست که خلبان‎ها برای آموزش به خارج از کشور بروند. میشود. دلیلش هم در پست موجود بود...

حتی آمریکایی ها هم چنین ادعایی ندارن. اگر در این حمله که من نیروی هوایی مدافع، پدافندش و اقدامات غیر عاملش رو مغلوب در نظر گرفتم، تا تهاجم خودم رو هزینه یابی کنم. میخواستم درصدی شانس به این موارد بدم اصلا نمیتونستم عملیات کنم. البته الان با 1991 فرق داره ولی در اون زمان 78 فروند اف 16 نتونستن پایگاه هسته ای عراق و یه نیروگاه رو بزنن! با اینکه کاملا بر آسمان عراق برای ساعاتی مسلط شدن و دقیقا هم بالای سر اهداف قرار گرفتن اف 15 رو برای دفاع هوایی داشتن و اف 111 رو برای اخلال سنگین. عملا تونستن آسمان رو دست بگیرن ولی نتونستن بمب ریزی کنن. علتش هم این بود که عراقی ها پرده دودی عظیم ایجاد کردن، جی پی اس رو اخلال کردن و حجم زیادی سام شلیک کردن. در صورتی که ما تونسته بودیم عملیاتی بسیار عمقی تر با پیچیدگی بیشتر و حجم کمتری هواپیماهای ضعیفتر و پرمصرفتر در H3 و آسمان سه کشور انجام بدیم. درصد خطا رو من حذف کردم. در عربستان مقداری از کروز ها به هدف نخوردن اما هدف کاملا محقق شد. چون اینجا تعداد هدف مشخص نشده بود، خود ارسال حجم مهمات رو ملاک بگذارید. ممکنه این حجم از مهمات صرفا برای دو هدف یا حتی یکی بکار بره. و اگر موشک به همون هدف اصابت کنه یک موشک با کلاهک 750 کیلویی نزدیک به دو بمب 1000 پوندی عمل کنه. این رو در خود متن توضیح دادم و بیشتر اینجا ادامه میدم: اگر تو این سناریوی شما، همه 16 موشک مورد اصابت قرار داده بشن. حدود 13 یا 14 میلیون دلار هزینه شده که از قبل هم محاسبه ای روی بازگرداندنشون نشده بوده. ولی اگر یک جنگنده اصابت کنه چند اتفاق میفته؛ - نمیشه جنگنده رو مثل موشک جایگزین کرد، اگر از دست رفت برای کشوری مثل ما بازگشت پذیر نیست. - بین 35 تا 120 میلیون دلار و معادل 3 تا 10 برابر حمله موشکی هزینه میگذاره بدون دستیابی به هدف. - زدن جنگنده که عملیات رو متوقف کنه یه پیروزی کامل به دشمن هم تقدیم میکنه در حالی که زدن موشک یه رفع نگرانی موقتی ایجاد کرده و ممکنه دقایقی بعد دوباره تکرار بشه، بار روانی حملات موشکی بسیار زیاد هست. - اگر جنگنده در خاک دشمن منهدم بشه و خلبان اسیر بشه! فاجعه است - اگر جنگنده در مرز دو کشور منهدم بشه، یه پلن عملیاتی امداد و نجات میخواد که بسیار هزینه بردار هست و ممکنه درگیری های بدتری رخ بده. - اگر خلبان درست روی هدف دچار نقص فنی و فرود اجباری در منطقه دشمن بشه - و بدترین سناریو این هست که یک اف 22 یا اف 35 یا یک بی 2 که لبه تکنولوژی شما برای کل نبرد هستن بدست دشمن بیفته و دشمن یادبگیره باهاش چکار کنه! - و نکته آخر اینکه در عملیات عمقی ممکنه مجبور به عبور از آسمان چند کشور باشید. - ... مهمترین بخش این داستان دفاع هوایی هست. که البته در برابر نیروی موشکی دشمن کاری از پیش نمیبره. صرفا در برابر نیروی هوایی دشمن اونم از نوع سرنشین دار میتونه موفقیت های محدودی در دفاع داشته باشه. جنگنده در حمله موفق تر از دفاع هست. متن رو خوب بخون، هزینه سالانه آموزش ها و آماده نگاه داشتن خلبانها برای ایران 700 میلیون دلار بوده. سوای این موضوع در مورد جنگنده شما باید هزینه پایگاه های هوایی و سامانه های راداری و پشتیبانی و ... رو هم حساب کنید. ایضا هزینه 20 سال نگهداری جنگنده. یه مورد اف 35 حدود 780 میلیون دلار از این بابت برای خرید امروز و نگهداری تا 2035 هزینه داره. هزینه نیروی موشکی در برابر این موارد تقریبا هیچ هست! بستگی داره. آمریکا اجازه نمیده روی جنگنده هاش تجهیزات ساخت خودتون رو نصب کنید، مگر با اخذ مجوز، که شاید اصلا نده و در زمان رژیم سابق هم نمیداد، یعنی اگر مهمات ساخت خودتون یا ساخت مثلا روسیه! رو روی تجهیزات ساخت آمریکا نصب کردید کل خدمات رو از اون تجهیزات حذف میکنند. مثل گارانتی وسایل برقی! و ای دلیلی بود که میگفتن زمان شاه اصلا نیروهای ایرانی اجازه نزدیک شدن به تسلیحات غربی رو نداشتن. JDAM ساخت ایران یا همان بمب یاسین بسیار بسیار ارزانتر هست. یه گزینه برای نیروی موشکی هست که میتونه بسیار مفید باشه، اون هم ارسال کردن چندکلاهک با یک موشک هست. مثلا موشک خرمشهر، عماد یا حاج قاسم بتونند هر کدوم با 3 کلاهک دشمن رو مورد عنایت قرار بدن. اینطوری میشه در یک حمله 20 فروندی 60 هدف رو زدن. یا 60 هدف در مقابل رادار دشمن پدید آورد.

به نظر شما عراق در سال 1991 بدون داشتن نیروی هوایی و انجام دادن ده ها عملیات شلیک توسط لانچرهای پرتاب کننده موشک، چند دستگاه از لانچرهایش را در اثر حملات نیروی هوایی دشمن از دست داد؟ خوبه این قسمت از ارزیابی رسمی پنتاگون بعد از جنگ عراق رو براتون بگذارم : این هم لینک گزارش رند در مورد «شکار اسکادها» https://www.rand.org/content/dam/rand/pubs/monograph_reports/MR1408/MR1408.ch3.pdf

قاهر وقتی سال 91 رونمایی شد بسیاری انرا مورد تمسخر قرار دادند چون ایرادات فنی زیادی داشت که عده ای حتی به صورت چشمی انرا تشخیص میدادند و یا حداقل این ادعا را داشتند. نیروی پسا زیاد بود برای همین عکس هایی که بیرون امد در نمونه های بعدی به سمت دوموتوره کردن رفتند. من نمی دانم این نمونه که قرار است رونمایی شود همان است که اصلاح شده یا بر مبنای تجربه حاصل از پایه یک نمونه دیگر طراحی کرده و ساخته اند چون 8 سال گذشت که زمان زیادی است شاید از پایه یک طرح دیگر را مشابه ان ساخته اند و ایرادات را رفع کرده اند. اگر اینطور باشد نمی توان قضاوت کرد باید صبر کرد و دید که چه بیرون می دهند. کلا دو طرح در ایران بر مبنای طراحی پیش رفته یکی قاهر و دیگری یاسین. البته یاسین شبیه یک جنگنده تایوانی است ولی ادعا میشود که از پایه طراحی شده. کوثر طراحی نیست کاملا کپی سازی است. من اعتقاد دارم بدون کمک خارجی نمی توان در ایران یک جنگنده موفق طراحی کرد چون تجربه انرا نداریم تمام کشورها هم همین کار را کرده اند. خود چین j10 را با کمک اسراییل و روسیه ساخت چند پروژه مشترک دیگر نیز با روس ها داشت. سال ها تلاش کرد و پول خرج کرد تا به اینجا رسید. ما هم اگر بخواهیم طراح شویم(البته شاید توجیه در این باشد که جنگنده و یا تکنولوژی انرا بخریم) باید همین کار را بکنیم ولی پروژه هایی مثل قاهر و یا یاسین کمک می کنند به ایجاد زیرساخت علمی. یعنی همین تیم که قاهر را طراحی کرده و ساخته الان اگر کنار یک تیم خارجی قرار بگیرد توانایی جذب دانش را از طرف مقابل دارد. زیرا یک پروسه طراحی و ساخت جنگنده را از ابتدا تا انتها رفته. مثل یک دانشجو که اول درس را میخواند بعد سر کلاس استاد میرود تا ماگزیمم گیرایی را داشته باشد. غیر از این باشد طرف خارجی در عمل تا انجا که بتواند دانش را به شما منتقل نمی کند.

به نظر من واقعیت این است که نهاجا و مسولان نظامی کشور اعتقادی به این پروژه ها ندارند و تصور می کنند عملا از این پروژه ها محصولی که مشکلات این نیرو را حل کند بیرون نمی اید. واقعیت هم این است که احتمال اینکه این پروژه ها کاملا موفق از کاردراید کم است چون پایه دانشی کشور کافی نیست ولی اگر این پروژه ها موفق از کار دراید بودجه انرا هم تامین می کنند. حداکثر میرن پیش رهبری و از ان طریق بودجه را از کانال های دیگر تامین می کنند. الان خود پروژه باور مطمئن باشید تا الان صدها میلیارد تومان برایش هزینه شده چون خود رهبری رویش دستور داده. همین الان اگر قاهر واقعا پرواز کند و یک عملکرد نسبی قابل قبول نشان دهد مطمئن باشید بودجه ان یک دفعه چندین برابر میشود.

میگ 29 یکی از پرفروش ترین هواپیماهای روسی است ولی ایا میدانستید این هواپیما تا کنون یک پیروزی هوایی ثبت شده و صد درصد تایید شده نداشته است برای همین است که میگ 35 که نوعی ارتقا بر روی میگ 29 است تا کنون با وجود تبلیغات مختلف مورد استقبال قرار نگرفته است. نمونه هایی که عراق از این هواپیما در اختیار داشت نمونه های تک کابین صادراتی که دان گرید شده بودند بود. خلبانان ان قطعا در روسیه اموزش دیده بودند. اموزش خلبان هم در روسیه خیلی جالب نبود. یکی از مشکلات عراق در جنگ با ایران همین ضعف خلبانان اموزش دیده در روسیه بود. بعدا فرانسه خلبانان عراقی میراژ را اموزش دادند و انجا بود که عراق موفق به عملیات های دقیق و ماهرانه مثل حمله به نیروگاه نکا شدند. اواکس های عراق، اواکس هایی بودند که چند هواپیما توسط فرانسوی ها تبدیل به اواکس شدند. اگر شما نتوانید امنیت فضای کشور خود و اواکس های خود را تامین کنید اواکس نمی تواند پرواز کند و فایده ای ندارد. میگ 25 هواپیمای خوبی بود و تنها شکار هواپیماهای عرراقی شکار یک اف 18 توسط یک میگ 25 بود. خود میگ 25 بارها توسط اف 14 های ما و اف 15 های اسراییلی شکار شدند. حتی بهترین نمونه های میگ 29 هم حتی اگر عراق داشت که نداشت حریف هواپیماهای امریکا نبودند. ضعف بزرگ هواپیماهای روسی در ان زمان ضعف راداری و الکترونیک بود. روسیه یک نسل تکنولوژی الکترونیک اش و رادارش از امریکا عقب بود. روس ها ادعا می کنند تا حدی این فاصله را پر کرده اند ولی ممکن است این فاصله کم شده باشد ولی هنوز وجود دارد در ان زمان این فاصله زیاد بود. امریکایی ها ادعا می کنند که این فاصله با فروش رادار اف 14 توسط ایران به روسیه کم شده و بر مبنای ان روس ها رادار میگ 31 را ساختند. ادعایی که هیچ وقت ثابت نشد ولی به هر حال در ان زمان هواپیماهای عراقی اصلا از عهده امریکایی ها بر نمی امدند

به نظر من علت اینکه نیروی هوایی عراق در عمل نتوانست کوچکترین حرکتی جلوی امریکا کند چند چیز بود. 1- هواپیماهای روسی و فرانسوی در ان دوران در نبرد هوایی در برابر هواپیماهای امریکایی ناتوان بودند. نمونه اف 14 های ما که دهها فروند هواپیمای عراقی را شکار کردند 2-عراق دارای یک پدافند هوایی منسجم که توانایی مقابله با موشک های کروز و هواپیماهای رادار گریز را داشته باشند نداشت. پدافند عراق هیچ امکانات و تجربه ای برای مقابله با موشک های ضد رادار نداشت. چون اصولا نیروی پدافند عراق برای مقابله با ایران توسعه یافته بود و ما فاقد این امکانات بودیم. 3-با توجه به این ضعف ها امریکا با حملات گسترده کروز و هواپیماهای رادار گریز و موشک های ضد رادار کلا پدافند عراق را سرکوب و فضای عراق را به اشغال در اورد. 4-در مقابل هواپیماهی میراژ و میگ 29 عملا اگر به پرواز در می امدند از عهده اف 15 و اف16 های امریکایی برنمی امدند و پدافندی هم باقی نمانده بود که جلوی هواپیماهای امریکایی را بگیرد. بنابراین همگی به ایران فرار کردند. 5- اگر عراق امکاناتی برای مقابله با حملات گسترده کروز و هواپیماهای رادارگریز داشت و متقابلا میتوانست با حملات گسترده بالستیک( که فاقد ان بود چون موشک های بالستیک عراق دارای خطای بالا بودند) پایگاه های امریکا را هدف قرار دهد و از موج حملات هوایی امریکا بکاهد عملا فضای عراق توسط هواپیماهای امریکایی اشغال نمی شد و نیروی هوایی عراق می توانست به صورت ترکیبی با پدافند هوایی جلوی حملات امریکا مقابله کند. عراق دارای امکاناتی برای حمله به ناوهای هواپیما بر امریکایی به منظور وادار کردن انها به دور شدن از سواحل عراق نبودند. ما دارای موشک های بالستیک ضد ناو هستیم که حداقل باعث دور شدن این ناوها از سواحل خود می شویم 6- عملا استراتژی ما میتواند این باشد یعنی اینکه دفاع و حمله توام. یعنی همانطوریکه امریکا به ما حمله میکند ما هم به سرعت تمام پایگاههای هوایی و ناوهای هواپیمابر انرا زیر موشک بگیریم. اگر پدافند هم بتواند تا حدی جلوی حملات کروز و هواپیماهای رادارگریز مقاوت کند به نظر من نیروی هوایی اگر حداقل هواپیماهای روز چینی یا روسی را خریداری کرده باشد میتواند ضلع سوم این مثلت باشد و جلوی امریکا مقاومت کند به عبارتی وقتی یک هواپیمای امریکا وارد حریم هوایی ما شد به صورت ترکیبی از زمین توسط پدافند و از هوا مورد تهاجم قرار بگیرد اگر بخواهم خلاصه کنم 1- هیچ استراتژی بر مبنای دفاع مطلق موفق نیست. مثل یک بازی فوتبال که یک تیم فقط دفاع میکند و تیم مقابل بدون نگرانی فقط حمله. عراق ابزاری برای حمله موثر به پایگاه های امریکا نداشت. ما داریم ان هم حملات گسترده بالستیک 2- برای موثر بودن نیروی هوایی شما باید بتوانید حداقل پایگاه ها و فرودگاه های خود را تا حدی حفظ کنید. عراق فاقد توانایی برای دفاع در برابر حملات کروز و هواپیماهای رادارگریز بود. وقتی خود فرودگاه ها بی دفاع باشند چه انتظاری میتوان از نیروی هوایی داشت. حتی پدافندهای عراق نیز جلوی حملات کروز و موشک های ضد رادار بی دفاع بودند

بسم ا... رزمایش شاهین-9 نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی پاکستان / نیروی هوایی ارتش خلق چین دو تا از قدرت های هسته ای ( تسلیحات نامتعارف ) و موشکی ( بالستیک-کروز) جنوب و شرق آسیا رزمایش هوایی برگزار کردند و جدا از قابلیتهای رزمی نیروی هوایی ارتش ایالات متحده ، به ارتشهای موج دومی و متعلق به جنگ دوم جهانی همسایه خودشون ثابت کردند که نیروی هوایی همچنان در نوک پیکان قدرت آفندی سازمان های مسلح در قرن بیست و یکم قرار دارد https://www.aparat.com/v/4JLA7

اولویت بندی در توسعه دانش ساخت هواپیما - قسمت دوم توسعه بهینه مبتنی بر عملکرد و نیاز میدانی توسعه با کمترین منابع ولی با بیشترین بهره وری و اثرگذاری کاری سخت ولی حیاتی و لذت بخش است. رسیدن به این هدف جز با نگرشی بدون عینک، تفکری باز و عملی راسخ محقق نمی شود. در توسعه یک توانمندی و کارت برنده لازم است چند آیتم مدنظر باشد: 1- شناخت نقاط قوت و ضعف دشمن 2- شناخت نقاط قوت و ضعف خود 3- ارتباط بین نقاط قوت خود و نقاط ضعف دشمن 4- ایجاد خلل در ارتباط نقاط ضعف خود در مقابل نقاط قوت دشمن 5- اولویت بندی روش ها و کارت ها 6- تولید کارت موثر بسیار جالب است که شروع روند از شناخت دشمن آغاز می شود نه خود ما علت این امر ایجاد معیار برای قضاوت در خصوص توانمندی ها بصورت بهینه است. در آخرین گام تولید کارت موثر می باشد که برخلاف انتظار خیلی افراد است علت ساده است اول باید خوب دید و بعد فکر کرد و در انتها دست به عمل زد (تبصره: هرگز نباید در هیچ کدام از این مراحل دچار وسواس بشیم) خوب دیدن ------->>>> ( مراحل 1 و 2 شامل شناخت نقاط) خوب فکر کردن --->>>> ( مراحل 3 و 4 و 5 ایجاد ارتباط بین نقاط و اولویت بندی) خوب عمل کردن -->>>> ( مرحله 6 تولید کارت موثر ) ولی برای تولید کارت خوب باید نیازهای خودمان را بدانیم اولین گام: درک نیازهای ما با شناخت روی دشمن شروع می شود ---------------------------------------------- برگی به نام نیروی هوایی در اینجا مشخصا روی بزرگترین برگ برنده دشمن در یک نبرد مختصر یا تمام عیار دست می گذاریم نیروی هوایی دشمن به دو دسته نیروی هوایی آمریکا و نیروی هوایی کشورهای منطقه تقسیم می شود. نیروی هوایی کشورهای همسایه موارد مشابه آمریکا را دارد ولی با کمیت و کیفیت به مراتب پایین تر، از این رو باید این نقاط در دل نقاط قوت نیروی هوایی آمریکا قابل جمع شدن دانست. نقاط قوت نیروی هوایی آمریکا: - تعداد بالا - کیفیت بالا - مهارت خلبانان - لجستیک قوی - اطلاعات و شناسایی خوب - ارتباطات و مدیریت خوب صحنه نبرد تفکر مقابله - کمیت و کیفیت بالای جنگنده ؟؟؟؟ برای کاهش تعداد جنگنده زدن اهداف از مبدا باید صورت بگیرد یعنی شکار در خود پایگاه های نظامی و یا ناوهای هواپیمابر ایجاد اختلال در مسیر لجستیک جنگنده ها شامل سوخت، مهمات و سرویس تعمیراتی ایجاد بعد مسافت برای جنگنده و ایجاد محدودیت زمان عملیات برای خلبان ( شبیه مشکل بعد مسافت برای خلبانان آلمانی در بمباران بریتانیا) ایجاد اخلال های جنگ الکترونیک برای از کار انداختن کیفیت سلاح ها بصورت پسیو تقویت جنگنده های برتری هوایی برای مقابله مستقیم با مهاجمین پدافند غیر عامل - مهارت خلبانان ایجاد شرایط غیر معمول که خلبانان دشمن به آن عادت ندارند برای مثال عدم امکان ارتباط گیری یا موقعیت یابی ترور و شکار خلبانان دشمن ( روش مورد علاقه اسرائیل) ایجاد ترافیک پروازی و افزایش خستگی پرواز - لجستیک قوی انهدام منابع و انبارهای ذخیره شامل مهمات، سوخت، قطعات تعمیراتی قطع خطوط مواصلاتی هوایی و زمینی و دریایی - اطلاعات قوی و شناسایی خوب کور کردن یا انهدام ماهواره ها انهدام رادارهای زمینی و پیش اخطار انهدام یا دور کردن جنگنده و پهن پیکرهای پیش اخطار و شناسایی جمینگ و کور کردن جنگنده ها وارد کردن اطلاعات اشتباه و یا افزایش اهداف کاذب ایجاد عمومی سازی بسیاری از خدمات پایگاه ها که باعث ازدیاد اهداف و سخت شدن نقشه برداری های دشمن (در لیبی اروپا و آمریکا تمام زیرساخت های غیرنظامی را زدند، در حالی که کاربرد دوگانه نداشتند پس اینکه یک محل غیرنظامی یا غیر قابل استفاده برای کار نظامی هست دلیل برای نزدن نیست) - ارتباطات و مدیریت خوب صحنه نبرد ایجاد اخلال در ارتباطات بین نیروها انهدام پایگاه ها یا پهن پیکرهای مدیریت نبرد انهدام گره ها و نقاط ارتباطی اتاق های مدیریت نبرد در ان سوی کره زمین ایجاد هجمه اطلاعاتی با حملات پراکنده و ناشناس شناسایی رفتار دشمن و پیش بینی و اقدام علیه طرح های عملیاتی جمینگ و کور کردن جنگنده ها ------------------------------------------------------------ دومین گام: اولویت بندی نیازها اولویت بندی اهداف موارد بحث شده تعداد بالایی را تشکیل داده و زمان و اعتبار مالی بالایی را برای انجام می طلبد که برای کشورهای ثروت مند هم سخت می باشد. راهکار اولویت بندی اهداف و انتخاب ارزانترین و کاراترین هدف است. برای یک انتخاب خوب باید داشته ها و توانمندی های خود را بشناسیم. معمولا ایده اصلی در اولویت بندی حلقه های واردن است و بعد منابع و توانمندی های موجود در صورت تحقق این اهداف توان دشمن بصورت تصاعدی افول کرده و زمینگیر می شود. موارد مهم و کلیدی: در خصوص جنگنده ها >>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>> حملات موشکی و زدن پایگاه ها و جنگنده ها روی زمین با قدرت موشکی لجستیک انبارها >>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>> حملات موشکی انهدام رادارهای زمینی >>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>> حملات موشکی ضد رادار انهدام یا کور کردن ماهواره ها >>>>>>>>>>>>>>>>>>>>> جمینگ یا اخلال گر ماهواره ای / موشک ضد ماهواره انهدام خطوط مواصلاتی زمینی یا دریایی >>>>>>>>>>>>>> پهپادها / موشک خلیج فارس لجستیک هوایی شامل ترابری .و سوخت رسان >>>>>>>>> جنگنده هایی همچون اف 14 با موشک های دوربرد و هایپرسونیک / استفاده از پهپادها برای شکارهای فرای افق دید راداری پرنده های شناسایی و پیش اخطار پهن پیکر >>>>>>>>>>> جنگنده هایی همچون اف 14 با موشک های دوربرد و هایپرسونیک / استفاده از پهپادها برای شکارهای فرای افق دید راداری شکار پرنده تخصصی جنگ الکترونیک یا سوخت رسان >>>> توسعه و تقویت زیرساخت های جمینگ و ضد جمینگ / ساخت یا تهیه جنگنده برتری هوایی جنگ الکترونیک و جمینگ >>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>> توسعه و تقویت زیرساخت های جمینگ و ضد جمینگ به هم زدن برنامه دشمن و خلبانانش >>>>>>>>>>>>>>>> استفاده از هوش مصنوعی برای پهپادها و موشک ها ایجاد برتری هوایی >>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>> ساخت یا تهیه جنگنده برتری هوایی / پهپادهای شکارچی با هوش مصنوعی اگر دقت کرده باشید با کمک یک نیاز سنجی و اولویت بندی در مقابل بخش قابل توجهی از توان دشمن با داشته های فعلی توازن ایجاد می شود و با این امکان علاوه بر طرح ریزی یک استراتژی و راهبرد درست در اختصاص منابع برای کسب بهینه ترین جواب می توان اقدام کرد سومین گام: عمل کردن با یک جمع بندی ابتدایی می توان دریافت که اگر سه آیتم زیر بر طرف شد، نیروی عظیم هوایی آمریکا به سرعت از هم فرو خواهد پاشید. مواردی که باید توسعه داده شود: موشک های دوربرد و هایپرسونیک برای شکار پهن پیکرها در فواصل بسیار دور پهپادهایی با هوش مصنوعی و قابلیت داگ فایت توسعه جمینگ یا اخلال گر ماهواره ای موشک ضد ماهواره جنگنده برتری هوایی ( با قابلیت تبدیل به آواکس هوایی یا جمینگ ) ایجاد، پیگیری و حفظ این تفکر ماموریتی غیر ممکن است که جوانان این مرز بوم ان را بارها محقق کرده اند. ---------------------------------------------------------------------------------------- در قسمت قبل سعی شد به نحوه مدیریت تولید کارت موثر (جنگنده هوایی) گریزی زده شود و برای این منظور به دو سوال زیر پاسخ داده شود و روش ایران در مورد ساخت جنگنده درک شود. * اولین سوال کدام جنگنده برای ساخت بهینه تر بود؟ بویژه با نمونه هایی که داشتیم * دومین سوال کدام بخش های جنگنده به ترتیب باید کار می شد؟ و یک نگاه به مسیر رسیدن به خودکفایی و تولید انداخته شد --------------------------------------------------------------------------------------- در مورد مشخصات یک جنگنده خوب هم نکاتی گفته شد. تقدیم به برادر عزیر @MR9 این نوشته عمدا در تاپیک مدیرت منابع لحاظ شد تا نگاه یک مدیریت منابع به درد و نیاز بزرگ در ساختار نظامی ما بیان گردد.

موشک بالستیک هسته ای تاکتیکی کوتاه برد نصر نصر ( در لغت به معنای پیروزی) یا Haft-9 ( به معنی انتقام ) یک موشک بالستیک کوتاه برد است که در پاکستان توسعه داده شده است . این موشک جدیدترین موشک از خانواده موشک های Haft می باشد که در پاکستان تولید می شود که به نظر می رسد این موشک با همکاری چینی ها توسعه داده شده است . وجود این موشک در سال 2011 اشکار شد و به نظر می رسد که این موشک در سال 2013 وارد خدمت در ارتش پاکستان شده است و کاربر آن فرماندهی استراتژیک ارتش پاکستان می باشد . احتمالا موشک بالستیک نصر بر پایه سامانه چینی WS-2 multiple launch rocket system. توسعه داده شده است . توسعه دهنده آن را با نام موشک بالستیک چند تیوبی معرفی کرده است . این سیستم می تواند اقتباسی از سیستم راکتی چینی باشد که توانایی شلیک موشک بالستیک با کلاهک هسته ای به آن اضافه شده باشد . خودرو استفاده شده در این لانچر بر مبنای شاسی خودرو 8×8 چینی با قابلیت مانور بالا طراحی شده است که به تمامی سیستم قابلیت مانور بالایی می دهد. به نظر می رسد که نمونه اولیه بوسیله 2 موشک نصر مجهز شده است در حالی که نمونه های نهایی این سیستم قابلیت حمل چهار موشک را دارا می باشد . موشک تاکتیکی بالستیک نصر برای هدف قرار دادن نیروهای تهاجمی دشمن در نظر گرفته شده است ، این موشک دارای برد 60 کیلومتر می باشد و می تواند کلاهک هسته ای با قدرت 0.5 تا 5 کیلوتن را با خود حمل کند . کلاهک هسته ای این موشک به اندازه کافی کوچک هست تا بتوان آن را در داخل موشک های کوچک با اندازه قطری در حدود 300 میلی متر نصب کرد . به نظر می رسد که کلاهک های متعارف با قدرت تخریب بالا نیز به روی این موشک قابل نصب است . موشک نصر قابلیت مانور در حالت پرواز را دارد . همچنین ادعا شده بود که این موشک برای غلبه و هدف قرار دادن سامانه های موشکی پدافندی طراحی شده است و همچنین دارای دقت بالایی می باشد اگرچه تاکنون هیچ تصور واقعی از میزان خطای این موشک منتشر و افشا نشده است . این موشکها در تیوبهای مخصوصی نگهداری و حمل می شوند که دارای این قابلیت هستند که در هر زمان مورد نیاز آماده شلیک شوند هنگامی گه یک یا چند موشک شلیک شدند ، لانچر می تواند سریعا از محل شلیک دور شود که موجب بقای بالای سیستم در میدان نبرد می شود . شاسی این خودرو بر اساس شاسی 8×8 چینی Wanshan با قابلیت مانور بالا ساخته شده است ، مشابه این خودور در سیستم راکت انداز 300 میلیمتری AR-1A استفاده شده است که در ارتش پاکستان مورد استفاده قرار گرفته است . این خودرو دارای قدرت مانور خوبی است . این خودرو می بایست با یک خودرو که به روی آن یک جراثقیل و سیستم تعویض موشک و تعدادی موشک جهت بارگذاری مجدد موشک ها پشتیبانی شود . ورود به خدمت --------- 2013 خدمه ------------------- 3 الی 4 نفر ابعاد وزن --------------------- 40 تن طول -------------------- 12 متر عرض ------------------- 3 متر ارتفاع ------------------- 3 متر مشخصات موشک طول --------------------- 6 متر قطر --------------------- 30 سانتی متر وزن سرجنگی ---------- نامشخص وزن موشک ------------- نا مشخص نوع سرجنگی ----------- هسته ای با قدرت 0.5 تا 5 کیلوتن برد ----------------------- 60 کیلومتر میزان خطا --------------- نامشخص تحرک نوع موتور ----------------- دیزیلی قدرت موتور -------------- 500 اسب بخار حداکثر سرعت ---------- 60 کیلومتر بر ساعت حداکثر پیمایش ---------- 650 کیلومتر قابلیت مانور قابلیت حرکت در شیب ----------------- 60 درجه قابلیت حرکت در شیب جانبی --------- 30 درجه گام عمودی ------------------------------ 0.6 متر سنگر ------------------------------------- 2 متر قابلیت عبور از آب ------------------------- تا عمق 1.2 متر تمام حقوق متعلق به وبسایت میلیتاری است مترجم و گردآورنده : BIGBANG منبع : http://www.military-today.com/missiles/nasr.htm

با سلام سیبرهای ایرانی در پاکستان در اوج روابط ایران و پاکستان ، نیروی هوایی ارتش پاکستان که در جنگ 1965 بخش قابل توجهی از سازمان رزم خود را از دست داده بود ، در قالب اسکادران هفدم ، نمایش هوایی قابل تحسینی را به مناسبت روز نیروی هوایی در برابر دیده گان پهلوی دوم برگزار نمود ( اکتبر 1966 / مهر 1345) نمود . این نمایش نه تنها ، تشکر کوچکی از ایران برای پشتیبانی های پیدا و نهان از این کشور در برابر هند بود ، بلکه بیشتر بدان خاطرصورت گرفت که دست و دلبازی قابل توجه پهلوی به نحوی جبران شود . نیروی هوایی پاکستان بدلیل ضربات قابل توجهی که در برابر هند متحمل شده بود ، برای بازسازی نیروی هوایی خود دست به دامان ایران شد و بدلیل حضور در پیمان سنتو ، از شانس خود بخوبی بهره برداری نمود . در این زمان نیروی هوایی ایران درصدد بود تا تمامی سیبرها و تاندرجتهای خود را بازنشست نموده تا شرایط برای جذب تعداد بیشتری از جتهای جدید F-5A فراهم گردد . به همین بهانه ، ایران به شکل صوری ، به سال 1966 تعداد 90 فروند جت کاناداایر F-86 MK.6 را بواسطه یک شرکت سویسی خریداری نمود و به بهانه کمبود تاسیسات فنی جهت بازبینی و ارتقاء این جتها ، همه آنها را به پاکستان ارسال نمود . با این خرید غیر قابل باور ، نیروی هوایی پاکستان موفق شد در اوج تحریم ها ، سه اسکادران هفدهم ، هیجدهم و نوزدهم خود را بازسازی نماید و این هواپیماها در جنگ بعدی با هند ( 1971) نقش غیر قابل تصوری را ایفا نمودند .

گشتم ولی چیزی مبنی بر اینکه هندی های مشابه این موشک رو دارن یا نه پیدا نکردم . اینم هم 2 تا تصویر برای مقایسه ابر قارچی شکل بمب های اتمی  با قدرت های مختلف . به ابر قارچی شکل بمب هیدروژنی تزار با قدرت انفجاری 57 مگا تن دقت کنید . واقعا مخوفه      

نمونه ی جدید این پهپاد  به نام united 40 block 5  با چند تغییر اساسی رونمایی شد . اول این که فاصله ی بال تا بال  ، حدودا 3 متر کم شده و به 17.5 متر رسیده . دوم اینکه به جای یک موتور که در انتهای هواپیما و به صورت رو به عقب طراحی شده بود ، دو موتور رو به جلو ، در زیر بالهای جلویی قرار گرفته . سوم آنکه به دلیل افزایش تعداد موتور ها ، سقف ارتفاع پروازی حدودا یک کیلومتر افزایش یافته و به 8000 متر رسیده و سرعت پیمایش هم افزایش یافته . چهارم آنکه بازهم به همان دلیل افزایش تعداد موتورو مصرف بیشتر سوخت ،  پایداری پهپاد کمتر شده و از 120 ساعت به حدود 100 ساعت رسیده ... وپنجم  اینکه پایلونهای زیادی برای نصب مهمات در زیر بدنه و زیر بالهای عقبی  قرار گرفته .              تصاویر پایگاه خلبانی و پایش          همچنین از نمونه مفهومی نسل بعدی به نام global yabhon  با دو موتور جت در زیر بالهای جلویی هم رونمایی شد ... این پهپاد یک پهپاد بادپ ( سرواژه ی بلند اوج - دور پرواز ) معادل HALE هست . ناگفته پیداست که در نام گذاری  از پهپاد گلوبال هاوک  ، گرته برداری شده .  

[quote name='insidman' timestamp='1321904016' post='214235'] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/United-40-1.jpg[/img] رونمائی از پهپاد جدید با نام United 40 از ویژگی های منحصر به فرد این بی سرنشین شکل بدنه اس (S) و دو بال پشت سر هم که قابلیت های مانوری آن را تا حد زیادی افزایش خواهد داد. [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/United-40-2.jpg[/img] پهپاد United 40 به دلیل چهلمین سالگرد پادشاهی امارات با این نام رونمائی شد البته این پهباد قبلا با نام Smart Eye 2 معرفی شده بود. از قابلیتهای بلقوه این بی سرنشین داشتن دو موتور ( هیبرید ) میباشد که شامل موتور اصلی hp 120 - Rotax 914UL و یک موتور الکتریکی با توان 80 اسب بخار که امتیاز مداومت پروازی بسیار بالا را به این پرنده زیبا داده است . حداکثر وزن برخاست در حدود 2.205 پوند است و تا 211 گالن سوخت را برای مداومت پروازی بالا حمل میکن البته 63 گالن از این سوخت در مخازن داخلی و مابقی توسط غلاف خارجی تامین میگردد. این پهپاد قابلیت حمل انواع سلاح های لیزری و مادون قرمز و ..... را داراست. [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/United-40-3.jpg[/img] [/quote] نکته ای که در این پهپاد برای بنده جالبه نوعی از پیکر بندی هست که سالهاست کسی بهش توجه نمیکنه . به این نوع بال [b]تاندم وینگ [/b]یا بال دوگانه گفته میشه ، بااینکه بسیار قدیمی هست و سابقه ی طراحیش به 1900 ! میلادی برمیگرده ( حدودا 115 سال پیش ) ، ولی هواگردهای بسیار کمی براساس این طراحی ساخته شده و آخرین ها proteus و Q2 هستند . در تاندم وینگ هر دو بال تولید لیفت جداگانه میکنن برخلاف بای پلین یا هواگردهای چند باله که دو یا چند بال روی هم قرار دارن و نیروهای لیفت تولید شده باهم تداخل میکنن به طوریکه نیاز به جداکننده های عمودی هست . همچنین تفاوت داره با کانارد از این جهت که در تاندم وینگ هر بال تقریبا نیمی از مجموع لیفت رو تولید میکنه درحالی که کانارد نقش زیادی در لیفت نداره . نکته ی بعدی اینه که در طراحی های تاندم وینگ معمولا برای اصلاح نسبت لیفت به درگ ؛ وینگ لت هم به یکی از بالها اضافه میشه ولی درنمونه ی اماراتی شاهد وینگ لت نیستیم . بیشترین فایده ی این نوع بال ثبات و مداومت پذیری بالا در پرواز هست . [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10281/1200px-Qac_quickie_q2_g-bspa_flying_arp.jpg[/img] Q2 [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10281/Scaled_Composites_Proteus_in_flight_1.jpg[/img] proteus چند عکس دیگه از یونایتد 40 : [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10281/images_28429.jpg[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10281/images_28329.jpg[/img]

ممنون از شما اما یک نکته را در نظر نگرفتید مگر وظیفه جنگنده فقط حمله به اهداف هست شناسایی جنگ الکترونیک پشتیبانی نزدیک و ... همه از وظایف جنگنده هست کاری که موشک ها نمی تونن بکند

سلام، درست این است که هیچ کدام از این گروه جنگ افزارها جانشین کامل دیگری نیستند. ولی در این میان، نیروی هوایی - به ویژه برتری هوایی و توانایی رهگیری - سرآمد همه این سه نیرو (هوایی، موشکی، پدافند) است؛ چرا که هیچ کدام از دو نیروی دیگر بدون داشتن برتری هوایی در جنگ امکان عملیات درازمدت را نخواهند داشت. اگر نیروی هوایی ما دارای شمار مناسبی جنگنده رهگیر و برتری هوایی باشد، نیروی هوایی دشمن هدف قطعا” تلفات بسیار زیادی برای دستیابی به برتری هوایی در آسمان کشور خواهد داد. ایران که نه از دیدگاه روش‌های تولید صنعتی، نه دانش و فناوری، نه پشتکار، نه نوآوری، و نه روحیه وطن پرستی (ناسیونالیسم) از آلمان نازی یعنی نخستین کشوری که بکارگیری موشک را را وارد راهبرد جنگی خود کرد پیشرفته تر نیست. پس چرا می اندیشیم که ما بهتر از راهبر، سازنده و کاربر اصلی می دانیم؟ آلمان نازی همزمان با پیشبرد برنامه های موشکی (هم بالستیک و هم کروز و هم پدافند) پیشرفته ترین جنگنده های جهان را طراحی و تولید می کرد. به بیان دیگر، برنامه یکی را برای پیشبرد برنامه دیگری سرکوب نکرده بود. همچنین تأثیر پذیری نیروی موشکی را در بکارگیری همزمان شمار بسیار زیادی از موشک می دانست. البته با وجود اینکه چندین هزار موشک وی-۱ (کروز) و وی-۲ (بالستیک) در کمتر از یکسال شلیک شد، برنامه برای شلیک چند برابری و شمار بسیار بیشتری بود! خوب چرا این راهکار شلیک چندبرابری که شاید می توانست درنگی در شکست آلمان بیاندازد هیچگاه به سرانجام نرسید؟ =» زیرا که کارخانجات تولید و سرهم نمودن این موشکها چندین بار با هواپیماهای دشمن بمباران و سرانجام یکی از این بمبارانها کار خود را کرد و برنامه تولید موشکی را بسیار کُند کرد! از سوی دیگر جالب است که برنامه پیشبرد نیروی موشکی در آلمان دقیقا” زمانی جدی گرفته شد که آلمان‌ها برتری هوایی در آسمان دشمن را از دست داده بودند و یگانهای بمب افکن دوربرد لوفت وافه در تازش های هوایی خود به انگلستان با شکست کامل روبرو شده بودند (کتاب خاطرات آدولف گالاند را بخوانید). کارخانجات تولید موشک (آفندی و پدافندی) بدون داشتن برتری هوایی در کوتاهترین زمان از سوی نیروی هوایی دشمن نابود خواهند شد، حتی اگر خود موشکها و سامانه های پرتاب آنها در سراسر کشور پخش شده باشند. درباره بودجه هم خواهش می کنم، التماس می کنم با توجه به رانت ها، دزدی ها و اختلاس های حکومتیان و نیز نوسان گیری های آنها از بهای طلا، ارز، نفت، بورس، ... دیگر کمبود آن را بهانه ای برای سرکوب نیروی هوایی کشور مطرح نکنیم. بخشی از همین چپاول سراسری اخیر زیر نام دلار ۴۲۰۰ تومانی جهانگیری برای نوسازی و بازسازی نیروی هوایی کافی بود.

بحث دقت موشک های الان با زمان جنگ جهانی دوم قابل مقایسه نیست هر چند سیستم های دفاع ضد موشکی هم به موازات دقت موشک ها پیشرفت کردند این هواپیما می تونه 1000 کیلومتر پرواز کنه اگر هم بخواد می تونه سوختگیری هوایی بکنه به برد بسیار بیشترهم برسه بیاید 20 تا بمب اس دی بی با برد 150کیلومتر شلیک کنه و برگرده حالا شما فکرکنید این حمله قراره با موشک هایی با برد 2000 کیلومتر انجام بشه چقدر لانچر و پشتیبانی می خواد

دوباره این را می پرسم: بر پایه چه بازخوردها و چه داده های راستی آزمون شده ای ما خود را بهتر و داناتر از آلمان نازی [راهبَر، سازنده، و کاربر اصلی نیروی موشکی غیر هسته ای] می بینیم؟ چرا آلمان نازی همزمان با پیشبرد برنامه موشکی خود، پیشرفته ترین جنگنده های جهان را نیز تولید می کرد؟ چرا پس از آن نیز تمامی کشورهای دارای نیروی موشکی (آمریکا، شوروی [روسیه]، هند، چین، پاکستان،...) تولید کننده جنگنده هم هستند؟ حتی اخیرا” ادعا شده کره شمالی نیز دهها میگ ۲۹ را به ناوگان خود اضافه کرده که البته مشخص نیست مهندسی معکوس بوده یا چیز دیگری. چندبار و در پستهای دیگر هم عرض شده که در فضای بسته اطلاعاتی کشور که هزینه واقعی (نه ادعایی) تولید، نگهداری، و شلیک یک فروند موشک خانواده شهاب ۳ یا فاتح ۱۱۰ در دسترس نیست، چگونه پی در پی در تمامی پستها نیروی هوایی را پر هزینه و نیروی موشکی را کم هزینه می بینیم؟ یک فروند فانتوم-۲ یا فنسر در یک تازش هوایی توانایی رساندن چندین تن بمب و موشک به هدف را دارد، یعنی برابر با چندین و چند موشک زمین به زمین! این هواپیماها حتی اگر هم در جریان مأموریت سرنگون شوند بازهم ضربه سنگینتری را به هدف وارد خواهند نمود. روشهای تولید صنعتی و کاهش هزینه های تولید یک‌محصول صنعتی کم و بیش همانند هستند و اگر در ایران ادعا شده که هزینه تمام شده موشکهای بالستیک یک دهم نرخ متعارف جهان است، همین کاهش باید در تولید انبوه جنگنده ای مثل اف ۵ هم به دست آید، حالا کمی بیشتر یا کمتر. در جریان رونمایی از اف ۵ های بروزآوری شده (کوثر) اعلام شد که این بروزرسانی معادل ۱۶ میلیون دلار صرفه جویی ارزی برای کشور به دنبال داشته که کمابیش نزدیک ارقامی است که از منابع دیگر نیز برای جنگنده های هم رده در جهان به دست می آید. به بیان دیگر، عدد اعلام شده اصلا” پَرت نیست. آیا چنین عددی برای یک موشک کلاس فاتح ۱۱۰ وجود دارد؟ یک اف ۵ معادل چهار کلاهک موشک فاتح ۱۱۰ را می تواند در یک سورتی پرواز با خود حمل کند.

جالب است خودتان جواب خودتان را می دهید! عراق چون می دانست در برابر آمریکا برتری هوایی ندارد از ناوگان هوایی بمب افکن خود جهت ضربه زدن به آمریکا و متحدانش استفاده نکرد. چون می دانست بدون برتری هوایی احتمال تلفات بالا خواهد بود. جالب تر این که در مواجهه با کویت چون برتری هوایی داشت، از نیروی هوایی خود نیز بهره برد! در مورد هزینه واقعی تمام شده موشکهای ایرانی، تا زمانی که این موشکها به یک کشور مستقل و در قراردادی شفاف صادر نشده باشد، نمی توان بهای درست آنها را دریافت. حرف بی پایه و اساس در نت زیاد است.

عراق آواکس داشت میگ های 29 در داگ فایت حریف های جدی برای اف 15 و 16 بودند فنسرها سیستم های جتگ الکترونیک مدرنی نسبت به زمانش داشتند میگ 25 هواپیمای قابلی بود پدافند عراق قوی بود بحث عراق یکی قدرت تصمیم گیری ب ودزمانی که حمله آمریکا قطعی شد باید عراق جنگ را شروع می کرد بحث دیگه هم موشک های کروز و اف 117 بود پدیده ای که ارتش عراق باهاش تابحال درگیر نشد بود ------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- موشک ابزار دفاعی هست نیروی هوایی ابزار تهاجی با موشک نمیشه جایی را گرفت تا ازاد کرد آزادی سازی حلب و موصل جز با نیروی هوایی قدرتمند امکان پذیر نبود با موشک نمیشد حلب را آزاد کرد چند تا موشک باید شلیک میشد تا تونل های تروریست ها از بین بره ]واپیماهای روسی از بمب های کاب 1500 امدن برای نابودی استحکامات داعش استفاده کردن چند تا موشک باید شلیک میشد تا جبران کنه بلایی که یک بمب کاب 1500 سر داعش درمیاره جنگ سوریه بیانگر اهیمت بی نظیر نیروی هوایی هست هیچ چیزی جایگزین نیروی هوایی نمیشه

جدول زیر رابطه بین ارتفاع و رنج تشخیص هدف را توسط انواع رادارهای روسی نشان می د هر چند سطع مقطع و سرعت هدف تو این شکل لحاظ نشده موشک های بالستیک به راحتی از مسیر های بسیار دور قابل شناسایی هستند و موشک کافیه داری لینک ارتباطی با سامانه باشه می تونه خودش را در مسیر موشک قرار بده ( دوباره می گم سطح مقطع و سرعت دیده نشده ) باز هم برد با موشک های های کروز هست وجود یکی موشکی مثل براهموش با برد مثلا 1000 کیلومتر با ارتفاع پایینی که داره عملا می تونه از خیلی از این سیستم ها رد بشه

لاکهید مارتین برنامه داره لیزر با توان 150 کیلووات را روی جنگنده اف 16 تا سال 2025 نصب کنه منبع نمی دوم لیزری با این توان چقدر برد داره البته چون در ارتفاع بالا هست و غلظت هوا کم تر شاید بردش از حالتی که یک مثلا کامیون این لیزر با همچین توانی حمل کنه بیشتر می شه حالا اگر به کمک سیستم das اف 35 حل پرتاب موشک پیدا بشه و بتونه موقعیت را به اف 16 بده با توجه به سرعت اف 16 ایا این سیستم موشک های موشک های بالستیک را مورد اصابت قرار بده ؟؟

باز هم نوشته شما و مثال جنگ ۱۹۹۱ تأیید گفته من بود. چند موضوع نباید قاطی شود: ۱- موشکها و جنگنده ها بتوانند بدون نقص فنی از پرتابگرها و پایگاهها بلند شده و بسوی هدف پرواز کنند. این امر وابسته به کیفیت ساخت، نگهداری، و آموزش پرسنل آماد و نگهداری جنگنده ها و موشکها است. ۲- موشکها و جنگنده ها پس از رسیدن به هدف، بتوانند به آن آسیب برسانند که این وابسته به کیفیت سامانه های نصب شده در جنگ افزارها و آموزش کاربر/ خلبان دارد. ۳- چه درصدی از موشکها و جنگنده ها توسط نیروی پدافند دشمن رهگیری و سرنگون می شوند. این هم دوباره به کیفیت جنگ افزارها، سامانه های آنها و نیز آموزش دو سوی جنگ دارد. دوباره تأکید می کنم که امروزه با وجود ماهواره، آواکس، و سیستمهای ناوبری پیشرفته اگر جنگنده ها به هر دلیلی از پرواز ابورت نکنند، دیگر هدف خود را گم نخواهند کرد که البته به این معنی نیست که پس از رسیدن به هدف، آن را نابود خواهند کرد. حالا شما چرا بحث را به سمت و سوی دیگری می برید الله اعلم. درباره بخش دوم هم گویا ابهام داشتید. یک موشک بلافاصله پس از شلیک قابلیت استفاده مجدد خود را از دست می دهد! بلافاصله! حالا چه به هدف برسد چه نرسد! در حالیکه جنگنده اگر با شانس حتی زیر ۵۰ درصد به فرودگاه خود بازگردد دوباره توانایی بکارگیری نه تنها در تکرار مأموریت قبلی، بلکه در انجام مأموریتهای گوناگون دیگر را دارا خواهد بود. به بیان روشن تر، یک جنگنده می تواند به عنوان یک سرمایه بلندمدت برای کاربر آن در نظر گرفته شود که در محاسبات شما ارزشی برای آن در نظر گرفته نشده است. مورد دیگر هم وارد کردن بحث های احساسی مانند فاجعه سرنگونی جنگنده و اسارت خلبان و ... را به ارزیابی اقتصادی - نظامی که هدف اصلی پست شما بود را چندان حرفه ای نمی بینم. برای موشک هم بحث احساسی زیاد هست: اگر موشک در سکوی پرتاب منفجر شود فاجعه است! اگر موشک در مسیر خود منحرف شده و به یک منطقه مسکونی اصابت کند فاجعه است! اگر موشک بصورت عمل نکرده به دست دشمن بیافتد (مثال کروز قدس یمنی) فاجعه است، ... برخی اعداد مانند ۷۰۰ میلیون دلار سالیانه برای آموزش و آماده نگهداری “خلبانان جنگنده ها”هم فکر نمی کنید تخیلی است؟ سالی ۷۰۰ میلیون دلار؟ عدد مشابه برای آموزش و آماده نگهداری “خلبانان موشکها” چقدر است؟ در رزمایش های سالیانه موشکی، موشک های واقعی پرتاب می شوند که امکان بازیابی ندارند، ولی رزمایش‌های نیروی هوایی جنگنده ها را از بین نمی برد. پس اتفاقا” به نکته مهمی اشاره کردید: هزینه آموزش و آماده نگهداری پرسنل موشکها بسیار بیشتر از پرسنل جنگنده ها است! بخش آخر هم که نمی شود هزینه موشک را به یک دهم قیمت و هزینه هواپیما و جنگ افزارهای آن را به بهای فروخته شده به عربستان سعودی محاسبه کنید. واقعا” بی خیال بابا! با خواندن پست های شما به یاد پست کاربر عزیز دیگری درباره شما - همین چند ساعت پیش در بروز رسانی - افتادم که می گفت این جناب ابراهیم واریور از افعال معکوس در پست هایش استفاده می کند.

شما فرمودید سالیانه! در ضمن ظرفیت پذیرش دانشجوی خلبانی جنگنده در ایران بسیار کمتر از ۱۰۰ خلبان در سال است. درصد کمی از پذیرفته شدگان خلبانی در دانشگاه شهید ستاری در پایان دوره به عنوان خلبان جنگنده گزینش می شوند و بخش قابل توجهی مجبور می شوند به خلبانی ترابری، سوخترسانی، و بالگردی منتقل شوند. همچنین فراموش کردید ۷۰۰ را تقسیم بر ده کنید!