به نام خدا AVIC Cloud Shadow هواپیمای بدون سرنشین رزمی با ارتفاع و مداومت پروازی بالا (HALE) (2019) بازار هواپیما های بدون سرنشین در حال رشد است و این برای صنایع هوایی بزرگ به معنی پتانسیلی بکر برای بازار سودآور صادرات است. در نتیجه، شرکت صنایع هوایی چین (AVIC) پهپاد Cloud Shadow را در یازدهمین نمایشگاه هوایی Zhuhai در نوامبر سال 2016 رونمایی کرد. این هواپیما توسط شرکت صنایع هوایی Chengdu تحت مالکیت AVIC ساخته شده است. این محصول، مشابه پهپاد Avenger شرکت جنرال اتمیکس، ظاهری صیقلی و پنهان کار دارد. دماغه پیازی شکل کارآمد آن به سمت عقب باریک‌تر می شود و روی خط پشتی آن یک ورودی هوا قرار دارد. این ورودی هوا بین 2 باله عمودی متمایل به خارج قرار گرفته است. بال های اصلی رو به عقب هستند و در امتداد میانه بدنه قرار دارند. چرخ ها تماما جمع شونده هستند تا کارایی آیرودینامیکی آن حفظ شود. Cloud Shadow نمایانگر تلاش چین برای ساخت یک پهپاد کم هزینه با ارتفاع و مداومت پروازی بالا است که قابلیت حمل سلاح داشته باشد. 2 نسخه مجزا وجود دارد؛ مدل شناسایی بی سرنشین استاندارد و مدل شناسایی مسلح. سلاح ها در خارج و توسط نقاط سخت زیر بال ها (2 نقطه زیر هر بال) حمل می شوند. انواعی از سلاح های هدایت دقیق چینی شامل موشک ها و بمب های پرتابی، توسط این پهپاد پشتیبانی می شوند. وزن محموله ماموریتی، 400 کیلوگرم بیان شده است. از نظر مشخصات فنی حداکثر سرعت آن 620 کیلومتر بر ساعت است، حداقل تا سقف 14000 متری ارتفاع می گیرد و برد لینک در محدوده دید آن 290 کیلومتر است. مداومت عملیاتی آن 6 ساعت تعیین شده است. موتور توربوجت آن می تواند از نوع WJ-600 یا موتور 1 تنی ZF850 باشد. 2 موتور توربوفن AFE-50E هم بر روی آن قابل نصب است. خانواده Cloud Shadow سه فرم تولیدی دارد. Cloud Shadow CS-1 نسخه ی پایه ی شناسایی تصویری است، CS-2 نقش شناسایی الکترونیکی را ایفا می کند. نسخه CS-3 یک پهپاد کاملا مسلح در نقش شناسایی ضربتی است. تمامی نسخه ها از موتور WP-11C استفاده می کنند. در نوامبر 2017، ماکتی از پهپاد Cloud Shadow در نمایشگاه هوایی دبی به نمایش در آمد. مشخصات - سال ورود به خدمت: 2019 - وضعیت: در حال توسعه - تعداد فروند ساخته شده: 10 - کشورهای مصرف کننده: چین (احتمالی) - نقش: حملات زمینی (هدایت بمب های هواپایه برای نابودی اهداف زمینی توسط تیر بمب موشک و راکت)، پشتیبانی هوایی نزدیک (توسعه داده شده برای عملیات در نزدیکی عناصر فعال زمینی دشمن توسط انواعی از مهمات هوا به زمین)، جاسوسی-نظارت-شناسایی و پیش آهنگی (ISR، سنجش اهداف زمینی و منطقه هدف برای ارزیابی سطح تهدیدات محیطی، قدرت و تحرکات دشمن)، توانایی های بدون سرنشین (طراحی شده با توانایی های بدون سرنشین برای ایفای انواع نقش های بالای میدان نبرد) - طول: 9 متر - طول بال ها: 20 متر - ارتفاع: 3.66 متر - وزن: 2300 کیلوگرم - حداکثر وزن برخاست: 3200 کیلوگرم (900 کیلوگرم ظرفیت بار) - قوای محرکه: 1 موتور توربوجت WP-11C یا ZF850 با رانش 9.8 کیلو نیوتن، 2 موتور توربوفن AEF-50E با رانش 4.9 کیلو نیوتن برای هرکدام حداکثر سرعت: 620 کیلومتر بر ساعت - ارتفاع پروازی: 15000 متر - برد: 290 کیلومتر - تسلیحات: موشک و بمب های پرتابی هوا به سطح هدایت دقیق شامل Blue Arrow-7، YJ-9E و AG-300M - نسخه ها: Cloud Shadow (سری پایه)، Cloud Shadow CS-1 (نسخه شناسایی تصویری)، Cloud Shadow CS-2 (نسخه شناسایی الکترونیکی)، Cloud Shadow CS-3 (نسخه شناسایی ضربتی) منبع

بسم ا... هادی غفاری در سه پوزیشن به ترتیب از راست : 1- یوزی 2- ام-3 گریس گان 3- اینگرام MAC-10 ( احتمالا" )

در این متن نویسنده هیچ مدرک معتبری ارائه نمیده که تانک الکفیل-1 با کمک چین وقطعات چینی ساخته شده است. در تاپیک تانک الکفیل-1 بررسی شد که تانک الکفیل-1 که در حال حاضر فقط در حد نمونه ازمایشی هست و یک بروز رسانی کارگاهی با قطعات عمدتا تجاری توسط نیروهای حشد الشعبی ساخته شده است. با گذشت چند سال از معرفی تانک الکفیل-1 توسط حشد خبری از این بروز رسانی نیست و در رژه اخیر حشد تمامی تانک های تی-55/تایپ59 و تایپ 69 فاقد بروز رسانی هستند. حتی خبری از تانک الکفیل-2 نیز نیست. از طرفی بسیار بعید با این وضعیت پیچیده عراق تنش حشد الشعبی با نیرویهای آمریکا و تا حدودی با دولت عراق ، چین ها به حشد الشعبی جهت بروز رسانی تانک ها تی-55/تایپ 59 کمک نظامی کنند و خودشان را وارد این معرکه کنند. تانک های تی-55/تایپ 59 و تایپ 69 بدون بروز رسانی در رژه نظامی اخیر حشد الشعبی کیفیت نصب و نوع زیر سیستم های تانک به خوبی نشان میدهد الکفیل-1 بروز رسانی کارگاهی با قطعات عمدتا تجاری ساخته شده است کیفیت ساخت و زیر سیستم های تانک الکفیل-1 را با تانک مثل تایپ 59G که در افریقا به فروش میرسد مقایسه کنید. تانک تایپ 59G مجهز به سیستم کنترل آتش مدرن هستند (سمت راست تایپ59G در تانزانیا - سمت چپ تایپ59G در چاد)

به نام خدا ARP Golden Eagle پهپاد جاسوسی، شناسایی، نظارت (2015) بلاروس با محصولات جدید خود، از جمله Condor و Golden Eagle، وارد حوزه هواپیماهای بدون سرنشین شده است. Golden Eagle در MAKS 2015 رونمایی شد و طبق گزارش ها، وزارت دفاع بلاروس به دنبال تهیه مجموعه ای از این پهپاد های تاکتیکی برای اهداف امنیتی (جاسوسی، نظارت، شناسایی) است. کارخانه تعمیر هواپیما 558 (بخش هواپیمایی بدون سرنشین)، سازنده این پهپاد، به دنبال صادرات آن است. در حال حاضر از 10 سامانه (30 هواپیما) سفارش داده شده، حداقل 2 سامانه تحویل داده شده است. طراحی اصلی آن، بدنه ای تیوبی شکل است که موتور، سامانه اویونیک و حسگر ها را در خود جای داده. دماغه گرد و دم مخروطی از دیگر ویزگی های ظاهری آن است. یک ملخ 2 پره در پشت پهپاد دیده می شود. بال های اصلی، با بالچه های انتهایی، در قسمت شانه بدنه نصب شده اند و رو به عقب هستند. Golden Eagle از منجنیق پرتاب می شود. پهپاد Condor حدود 100 کیلومتر برد و ظرفیت محموله 120 کیلومتری دارد. محموله قابل تغییر است و به مشتری اجازه می دهد تا متناسب با ماموریت مورد نیاز (تمرین، استقرار فعال در منطقه مورد مناقشه) ، آن را تغییر دهد. بلاروس چندین مدل پهپاد دیگر هم دارد که از جمله آن ها می توان به Grif-1، INDELA-I.N.SKY و Berkut اشاره کرد. مشخصات - سال ورود به خدمت: 2015 - تعداد فروند ساخته شده: 30 - سازنده: کارخانه تعمیر هواپیمای 558 (بخش هوایی بدون سرنشین) (بلاروس) - کشورهای مصرف کننده: بلاروس - نقش: جاسوسی-نظارت-شناسایی و پیش آهنگی (ISR، سنجش اهداف زمینی و منطقه هدف برای ارزیابی سطح تهدیدات محیطی، قدرت و تحرکات دشمن)، توانایی های بدون سرنشین (طراحی شده با توانایی های بدون سرنشین برای ایفای انواع نقش های بالای میدان نبرد) - تسلیحات: ندارد. محموله ماموریتی شامل اپتیک ها و حسگر ها - نسخه ها: Golden Eagle، Golden Eagle-2 منبع

بسم الله الرّحمن الرّحیم مسلسلهای دستی ارتش ایران در سال‌های ۱۹۴۱ تا ۱۹۷۹  بخش پایانی - آلمانی‌ها وارد می شوند: با ورود رسمی مسلسل ژ -۳ به خدمت ارتش ایران، شرکت سازنده آن یعنی هکلر و کخ (Heckler & Koch) در سال‌های دهه ۱۹۷۰ مسلسل دستی شناخته شده ام پی-۵ را نیز به کاربران ایرانی پیشنهاد داد. نخستین یگان کاربر این مسلسل در ایران، نیروی هوایی شاهنشاهی ایران بود که پیش از این هرگز مسلسل یوزی را در زیر مجموعه های خود بکارنگرفته بود. نیروی هوایی شاهنشاهی از این مسلسل برای تجهیز یگانهای امنیتی خود استفاده نمود که بیشتر از گونه MP5 A3 و شمار معدودی گونه MP5 A2، بودند. سریهای نخست تحویلی همگی دارای قنداق ثابت با روپوش لوله باریک بودند و البته در ادامه گونه کوتاه شده MP5 K نیز برای نیروهای ویژه حفاظت از مقامات (VIP) به کشور وارد شد. در پایان شایان ذکر است که در موزه ذوالفقار ارتش ایران در استان کرمان، سه دستگاه مسلسل دستی اینگرام MAC-10 کالیبر ۰/۴۵ ساخت آمریکا نیز برای بازدیدکنندگان این موزه به نمایش درآمده است که یکی از آنها مجهز به صدا خفه کن ساخت کمپانی شناخته شده Sionics می باشد. با وجود اینکه از زمان ورود به خدمت و شمار خریداری شده این مسلسل داده های چندانی در دسترس نمی باشد، به نظر می رسد سازمان اطلاعات و امنیت کشور (ساواک)، تنها یگان بکارگیرنده این مسلسل در کشور بوده است ( این مسلسل از دهه ۱۹۷۰ میلادی تاکنون همچنان در حال تولید توسط شرکت سازنده آمریکایی آن می باشد - مترجم): پی نوشت: این چهار پست متوالی ترجمه ای بود با کمی بازنویسی از مقاله ای که جناب “یوسف ریاضی” به زبان انگلیسی برای وبسایت اینترنتی زیر تهیه و ارسال کرده اند. بدون شک کار ایشان بسیار ارزنده و شایسته تقدیر است: https://silahreport.com/2021/06/21/iranian-submachine-guns-1941-1979/

به نام خدا Antonov Horlytsya هواپیمای بدون سرنشین رزمی تاکتیکی (UCAV) (2019) Horlytsya (خورلیستا) یک UCAV (هواپیمای بدون سرنشین رزمی تاکتیکی) اکراینی برای همه شرایط آب و هوایی در حال توسعه است که قرار است در نقش حمله مستقیم، شناسایی و رهگیری توپخانه به خدمت ارتش اوکراین در آید. آزمایش های Horlytsya با تائید پیشرفت پروژه توسط آنتونوف در نوامبر 2017 شروع شد. آنتونوف یکی از بازیگران قدیمی صنعت هوایی است و یکی از مهمترین سازندگان هواپیما برای اتحاد جماهیر شوروی در دوره جنگ سرد (1941 تا 1941) بود. این هواپیما دارای طراحی بدنه استوانه ای شکل است و بال های اصلی مستقیم در بالا نصب شده اند. میله های 2 تایی در انتها توسط 2 باله خمیده به بالای عمودی به هم متصل می شوند. موتور به همراه منبع سوخت و سامانه های اویونیک در قسمت عقب بدنه قرار دارد. این پهپاد از چرخ های سه‌گانه ثابت برای حرکت روی زمین استفاده می کند. حسگر ها شامل حسگر های الکترواپتیکال/مادون قرمز به همراه ردیابی و هدف گیری خودکار است. تسلیحات توسط نقاط سخت زیر بال ها (یکی زیر هر بال) حمل می شود. به گفته آنتونوف، مداومت پروازی Horlytsya حدود 7 ساعت است و تا ارتفاع 5000 متری و برد 1000 کیلومتری پرواز می کند. توسعه این پهپاد برای ارتش اوکراین که در مرز های شرقی اش با روسیه درگیر است، بسیار اهمیت دارد. Horlytsya به عنوان چشمی در آسمان، نیاز به تامین کنندگان خارجی را کم می کند. مشخصات - سال ورود به خدمت: 2019 - تعداد فروند ساخته شده: 1 - سازنده: Antonov (اکراین) - کشورهای مصرف کننده: اوکراین (احتمالی) - نقش: حملات زمینی (هدایت بمب های هواپایه برای نابودی اهداف زمینی توسط تیر بمب موشک و راکت)، پشتیبانی هوایی نزدیک (توسعه داده شده برای عملیات در نزدیکی عناصر فعال زمینی دشمن توسط انواعی از مهمات هوا به زمین)، جاسوسی-نظارت-شناسایی و پیش آهنگی (ISR، سنجش اهداف زمینی و منطقه هدف برای ارزیابی سطح تهدیدات محیطی، قدرت و تحرکات دشمن)، توانایی های بدون سرنشین (طراحی شده با توانایی های بدون سرنشین برای ایفای انواع نقش های بالای میدان نبرد) - طول: 8 متر - طول بال ها: 14 متر - ارتفاع: 2 متر - وزن: 500 کیلوگرم - حداکثر وزن برخاست: 1000 کیلوگرم (500 کیلوگرم ظرفیت بار) - قوای محرکه: 1 موتور معمولی که ملخ های چند پره را در انتهای بدنه می چرخاند. آرایش pusher - حداکثر سرعت: 215 کیلومتر بر ساعت - ارتفاع پروازی: 5000 متر - برد: 1000 کیلومتر - تسلیحات: 2 موشک هدایت دقیق - نسخه ها: Horlytsya (سری پایه) منبع

به نام خدا Aisheng ASN-209 (Silver Eagle) هواپیمای بدون سرنشین با ارتفاع و پایداری متوسط (MAME) (2012) صنایع نظامی چین همچنان در حال پیشرفت است و مجموعه پهپاد های فعال و در حال توسعه آن در حال افزایش است. هواپیمای بدون سرنشین تاکتیکی با ارتفاع و پایداری متوسط Aisheng ASN-209 در خدمت ارتش آزادی بخش چین و ارتش مصر نمایانگر این موضوع است. این مدل در نقش جمع‌آوری اطلاعات ایفای نقش می کند و از یک طراحی و چیدمان عمدتا متعارف استفاده می کند. توسعه این مدل در سال 2011 تحت برند گروه تکنولوژی ASN و همکاری مشترک با دولت مصر آغاز شد. ارتش چین ASN-209 را تحت نام Silver Eagle (عقاب نقره ای) به خدمت گرفته است. بدنه اصلی ASN-209، سامانه اویونیک، محموله ماموریتی، مولد و ذخیره سوخت را در خود جای داده است. موتور در قسمت عقبی قرار دارد و 1 ملخ 2 پره را در آرایش pusher می چرخاند. ضمائم بال اصلی به صورت صفحات مستقیمی هستند که در بالای محفظه موتور نصب شده اند؛ از عقب هر بال یک دنباله نازک امتداد پیدا می کند و یک باله دمی عمودی به آن متصل می شود. یک صفحه افقی بین 2 باله قرار دارد که نقش پایدارساز را ایفا می کند. این هواپیما از پشت یک کامیون ترابری 6x6 اصلاح شده و توسط منجنیق پرتاب می شود. دستیار راکتی در به پرواز درآوردن این پهپاد نقش دارند. گفته می شود برای بازیابی این پهپاد از یک چیدمان تور مانند استفاده می شود. از این پهپاد در ماموریت های تا سطح ارتفاع متوسط مثل تعیین هدف، جاسوسی الکترونیکی، رهگیری هدف، جنگ الکترونیک، یا در نقش رله ارتباطی برای همراهی نیروهای زمینی و هوایی استفاده می شود. تا جایی که مشخص است، ASN-209 یک پهپاد شکارچی قاتل نیست. حداکثر وزن برخاست آن 317 کیلوگرم است و حداکثر سرعت آن به 185 کیلومتر بر ساعت می رسد، سرعت کروز آن 145 کیلومتر بر ساعت و بردش 1609 متر است. پنجره پروازی 10 ساعته و ارتفاع عملیاتی 4450 متری از دیگر ویژگی های ASN-209 است. مشخصات - سال ورود به خدمت: 2012 - تعداد فروند ساخته شده: 50 - کشورهای مصرف کننده: چین، مصر - نقش: توانایی های بدون سرنشین (طراحی شده با توانایی های بدون سرنشین برای ایفای انواع نقش های بالای میدان نبرد) - طول: 4.3 متر - طول بال ها: 7.5 متر - ارتفاع: 1.5 متر - وزن: 150 کیلوگرم - حداکثر وزن برخاست: 320 کیلوگرم (170 کیلوگرم ظرفیت بار) - قوای محرکه: 1 موتور معمولی که ملخ های 2 پره را می چرخاند. آرایش pusher - حداکثر سرعت: 180 کیلومتر بر ساعت - ارتفاع پروازی: 5000 متر - برد: 200 کیلومتر - تسلیحات: ندارد. محموله ماموریتی فعلی شامل جمع‌آوری اطلاعات، رهگیری هدف، تعیین هدف، رله ارتباطی - نسخه ها: ASN-209 (سری پایه)، Silver Eagle (نام استفاده شده در ارتش چین) منبع

به نام خدا Airbus-Dassault-Leonardo EuroMALE سامانه هواپیمای بدون سرنشین (UAS) (2027) EuroMALE جدید ترین ابتکار مشترک اروپایی برای ارائه انواع خدمات مسلحانه توسط یک سامانه هواپیمای بدون سرنشین است که طراحی، توسعه و ساخت آن داخلی است. این پروژه توسط بازیگران بزرگ عرصه دفاعی، ایرباس و داسو از فرانسه و لئوناردو از ایتالیا (با مشارکت آلمان و اسپانیا) پشتیبانی می شود. تا این زمان، قدرت دفاعی سرزمین اصلی اروپا برپایه پهپاد هایی با منشا خارجی (عموما ایالات متحده و اسرائیل و به ترتیب پهپاد های پریدیتور و هرون) استوار است. در بیست و ششم آپریل سال 2018، ماکت EuroMALE در ابعاد واقعی برای بازدیدکنندگان نمایشگاه ILA برلین به نمایش گذاشته شد. نمونه نمایش داده شده (که طراحی نهایی نبود) مانند بسیاری از پهپاد ها دراری قسمت قدامی برجسته بود که سامانه های اویونیک در آن قرار داشت. بدنه اصلی بلند و باریک با کناره های تقریبا صاف است. واحد عقب با یک باله عمودی و صفحات افقی بالای آن (به شکل T یا آرایش دم Multhopp) خاتمه می یابد. بال های اصلی باریک اند و در حدود میانه و پایین اطراف بدنه قرار دارند. موتور توربوپراب بین بال های اصلی و دم در خارج از بدنه نصب شده اند که ملخ های با آرایش pusher را می گردانند. به احتمال زیاد این طراحی برای مطابقت با قوانین هوایی غیر نظامی اروپا انتخاب شده است. هر موتور 1 ملخ 6 پره را می چرخاند. چرخ های 3 گانه (یک چرخ جلویی و دو چرخ اصلی) کاملا به داخل بدنه جمع می شوند. به جز ظاهر کلی، چیز زیادی از مشخصات فنی EuroMALE منتشر نشده است. به دلیل استفاده احتمالی از سامانه های ملخی معمول، زمان پرواز بالا و حداکثر سرعت متوسطی برای آن پیش بینی می شود. این پهپاد احتمالا از عملیات های پروازی مشابه پهپاد جاسوسی، نظارت، شناسایی پریدیتور شرکت جنرال اتمیکس (بدون قابلیت حمله زمینی) پشتیبانی خواهد کرد. در سپتامبر 2019، شرکت فرانسوی Safran مسئول تامین موتور های پهپاد EuroMALE جدید شد. این کنسرسیوم شامل شرکت های ZF Luftfahrttechnik و MT-Propeller می شود. در نوامبر 2019، ایرباس پیش بینی کرد که تحویل EuroMALE به خریداران در سال 2027 آغاز شود. در ژوئن 2020، مقامات آلمانی از طرح خود برای تسلیح نسخه آینده EuroMALE به موشک های هوا به سطح Brimstone و بمب های پرتابی هدایت دقیق Paveway خبر دادند. مشخصات (پیش بینی) - سال ورود به خدمت: 2027 - تعداد فروند ساخته شده: 1 - کشورهای مصرف کننده: فرانسه (احتمالی)، آلمان (احتمالی)، ایتالیا (احتمالی)، اسپانیا (احتمالی) - نقش: حملات زمینی (هدایت بمب های هواپایه برای نابودی اهداف زمینی توسط تیر بمب موشک و راکت)، جاسوسی-نظارت-شناسایی و پیش آهنگی (ISR، سنجش اهداف زمینی و منطقه هدف برای ارزیابی سطح تهدیدات محیطی، قدرت و تحرکات دشمن)، X-Plane (توسعه ای، نمونه اولیه، اثبات گر فناوری؛ این هواپیما برای نمونه سازی اولیه، اثبات فناوری، تحقیق و کسب اطلاعات توسعه داده شده است)، توانایی های بدون سرنشین (طراحی شده با توانایی های بدون سرنشین برای ایفای انواع نقش های بالای میدان نبرد) - طول: 16 متر - طول بال ها: 26 متر - ارتفاع: 6 متر - وزن: 8700 کیلوگرم - حداکثر وزن برخاست: 11000 کیلوگرم (2300 کیلوگرم ظرفیت بار) - قوای محرکه: 2 موتور توربوپراپ که ملخ های 6 پره را می چرخاند. آرایش pusher - حداکثر سرعت: 500 کیلومتر بر ساعت - ارتفاع پروازی: 13700 متر - برد: 750 کیلومتر - تسلیحات: ندارد. تجهیزات ماموریتی شامل انواع دوربین و حسگر ها برای ایفای نقش جاسوسی-نظارت-شناسایی. احتمال پشتیبانی نسخه آینده از موشک های هوا به سطح و بمب های پرتابی هدایت دقیق/هدایت لیزری در 4 نقطه سخت زیر بال ها - نسخه ها: EuroMALE (سری پایه) منبع

به نام خدا AeroVironment Switchblade پهپاد موشکی با مداومت پروازی بالای قابل حمل (2020) یکی از شاخه های تکاملی حوزه سامانه های هواپیمای بی سرنشین (UAS)، مهمات با مداومت پروازی بالا (قابل حمل یا پرتاب از خودرو) است که برای خنثی سازی دشمنان طراحی شده است. راه حل AeroVironment که لیست بلند بالایی از محصولات پهپادی قابل اطمینان دارد، موشک دیرپای Switchblade است. Switchblade یک محصول جامع و قابل حمل توسط افراد یا نصب شده روی خودرو برای فعالیت جستجو و تخریب است. پهپاد Switchblade توسط تیوب پرتاب خود به پرواز در می آید و مجموعه کامل آن (پهپاد، تیوب پرتاب، محموله) در چند ثانیه در سطح گروه مستقر می شود (کارایی برابر در خدمت به نیروهای ویژه و پیاد نظام). وزن کل مجموعه 2.5 کیلوگرم است که به آسانی در یک کوله پشتی معمولی حمل می شود. یک دوپایه لولایی، هنگام اماده سازی از تیوب پرتاب حمایت می کند. اندازه کوچک، صدای عملیاتی نسبتا پایین و خروجی حرارتی کم به این پهپاد اجازه می دهد از هر دفاعی بدون شناسایی شدن عبور کند. طراحی این پهپاد بر بدنه تیوبی که تمام تجهیزات عملیاتی مربوط شامل موتور (نیرودهی به ملخ 2 پره)، مجموعه اویونیک و تجهیزات دوربین در آن قرار دارد، استوار است. 2 مجموعه بال اصلی در جلو و عقب برجسته شده و از آرایش بال دمی عمودی 2 تایی استفاده شده است. تمام بال ها لولایی هستند و در طی پرتاب، باز می شوند. پشتیبانی کامل از GPS و ویدئو های لحظه ای، این پهپاد را برای جستجو و رهگیری (SaT) و درگیری مناسب می کند. اپتیک های هدف گیری شامل دوربین های الکترواپتیکی دوگانه جلو و پهلو نگر به همراه یک دوربین با تثبیت کننده الکترونیکی در بخش دماغه با قابلیت چرخش و بزرگنمایی است. این امکانات بر دقت حمله می افزایند و هزینه خسارت را به اندازه قابل توجهی کاهش می دهد. قابلیت wave off این امکان را می دهد که در صورت تغییر وضعیت حتی در آخرین لحظه ماموریت متوقف شود. Switchblade حدود 10 کیلومتر برد و 15 دقیقه مداومت پروازی دارد، حداکثر سرعت آن به 161 کیلومتر برساعت می رسد و سرعت پروازی آن 101 کیلومتر بر ساعت است. ارتفاع عملیاتی نمونه استاندارد، زیر 152 متر است که در نسخه های دیگر به 4572 متر رسیده است. این پهپاد، نسخه چند گانه نصب شده بر روی خودرو هم دارد که تا 6 عدد Switchblade آماده پرتاب با قابلیت بارگیری مجدد سریع و گزینه های قدرت مختلف (معمولی، خورشیدی) را حمل می کند. این مدل در صورت نیاز بر روی خودرو، کشتی و هواپیما نصب می شود و همان ماموریت های نسخه قابل حمل دستی را ارائه می دهد. در اکتبر 2020، AeroVironment، سلاح هوایی بی سرنشین ضد زره Switchblade 600 را معرفی کرد. در مارچ 2021، انگلیس به دنبال سفارش Switchblade، به اولین کشور خارجی استفاده کننده از این پهپاد تبدیل شد. در آوریل 2021، فرماندهی عملیات ویژه ایالات متحده متعد به خرید 600 عدد از مهمات با مداومت پروازی بالای شرکت AeroVironment از طریق قراردادی 26.1 میلیون دلاری شد. مشخصات - سال ورود به خدمت: 2020 - تعداد فروند ساخته شده: 50 - کشورهای مصرف کننده: ایالات متحده (احتمالا) - نقش: جاسوسی-نظارت-شناسایی و پیش آهنگی (ISR، سنجش اهداف زمینی و منطقه هدف برای ارزیابی سطح تهدیدات محیطی، قدرت و تحرکات دشمن)، نیروهای ویژه (شناسایی عناصر و ماموریت های نیروهای ویژه/عملیات های ویژه)، توانایی های بدون سرنشین (طراحی شده با توانایی های بدون سرنشین برای ایفای انواع نقش های بالای میدان نبرد) - قوای محرکه: 1 موتور گرداننده ملخ 2 پره در عقب بدنه، آرایش pusher - حداکثر سرعت: 161 کیلومتر بر ساعت - برد: 10 کیلومتر - تسلیحات: محموله ماژولار (مهمات پیشرفته نورثروپ گرومن) - نسخه ها: Switchblade (سری پایه)، Switchblade MPL (لانچر چندگانه شامل 6 پهپاد با قابلیت بارگیری مجدد سریع، برای استفاده روی کشتی، خودرو و هواپیما) منبع

به نام خدا AeroVironment Quantix Recon پهپاد نقشه برداری هوایی / شناسایی (2020) ارزش عملیاتی پهپاد ها در میدان نبرد در 2 دهه گذشته به طور قابل توجهی افزایش یافته است. ارتش ها و صنایع محلی برای کاهش خطر مربوط به خلبان ها در شناسایی محیط های پرخطر از پهپاد ها استفاده می کنند. از این رو، AeroVironment- یکی از بازیگران اصلی صنعت پهپاد در زمینه نظامی و غیر نظامی- سامانه نقشه برداری هوایی Quantix خود را به فرم نظامی کوادکوپتر Quantix Recon تبدیل کرده است. مانند سایر کوادکوپتر ها، این پهپاد قابلیت برخاست و فرود عمودی دارد؛ به همین دلیل، به باند آماده، فضای باز یا تور های دست و پا گیر برای بازیافت نیاز ندارد. Quantix Recon به طور خاص برای راحتی استفاده، طراحی شده است، فقط نیاز به آموزش کوتاهی در زمینه عملکرد های اصلی سامانه دارد و در 5 دقیقه آماده می شود. در حوزه نظامی، این پهپاد برای بازار نقشه برداری هوایی سریع و با کیفیت، شناسایی و جمع‌آوری داده عرضه شده است. برای این منظور، پردازنده های سریع و قابلیت تصویربرداری با کیفیت (که هنگام بازگشت پهپاد به سرعت دانلود می شود) در این پهپاد گمجانده شده است. 2 دوربین 18 مگاپیکسلی رنگی چند طیفی در بخش جلوی بدنه، وضوح 4864x3648 را ارئه می دهند. سامانه ارتباطات بی سیم 900 مگاهرتزی آن کاملا رمزگذاری شده است. این پهپاد می تواند براساس ناحیه مشخص شده ، ایستگاه یا رویکردهای خطی مسیریابی کند. با توجه به اقدامات انجام شده برای عملکرد بی صدا، تشخیص شنیداری پهپاد بسیار سخت خواهد بود. حرکات برخاست، پرواز و فرود کاملا خودکار انجام می شوند و اپراتور از طریق یک تبلت لمسی آن را کنترل می کند. حداکثر زمان پرواز پهپاد با باتری های داخلی 45 دقیقه و برد آن 20 کیلومتر است. 4 موتور الکتریکی وظیفه حرکت پهپاد در آسمان، فرود و برخاست را بر عهده دارند. حداکثر ارتفاع پروازی عملیاتی آن 2300 متر هنگام وزش بادهایی با سرعت 1.5 کیلومتر بر ساعت است. مشخصات - سال ورود به خدمت: 2020 - تعداد فروند ساخته شده: 10 - کشورهای مصرف کننده: ایالات متحده (احتمالا) - نقش: جاسوسی-نظارت-شناسایی و پیش آهنگی (ISR، سنجش اهداف زمینی و منطقه هدف برای ارزیابی سطح تهدیدات محیطی، قدرت و تحرکات دشمن)، توانایی های بدون سرنشین (طراحی شده با توانایی های بدون سرنشین برای ایفای انواع نقش های بالای میدان نبرد) - عرض: 98 سانتی‌متر - ارتفاع: 2.5 متر - وزن: 2 کیلوگرم - حداکثر وزن برخاست: 2 کیلوگرم (0 کیلوگرم ظرفیت بار) - قوای محرکه: 4 موتور الکتریکی - حداکثر سرعت: 72 کیلومتر بر ساعت - ارتفاع پروازی: 2300 متر - برد: 20 کیلومتر - تسلیحات: ندارد. سامانه های نقشه برداری و شناسایی، 2 دوربین 18 مگاپیگسلی - نسخه ها: Quantix Recon (سری پایه) منبع

به نام خدا AAI MQ-19 Aerosonde هواپیمای بدون سرنشین (UAV) چندکاربره (2001) AAI Aerosonde به عنوان یک سامانه هوایی بی سرنشین (UAS) ماژولار و با پایداری بالا تعریف می شود که نقش های اصلی آن شناسایی غیر مسلح، جمع‌آوری اطلاعات و نظارت است. این UAS مخصوص خریدارانی با بودجه محدود است که به دنبال توانایی های یک UAV واقعی بدون خرید های گزاف و هزینه های نگهداری هستند که هم سطح سامانه های کاملی مثلی سری معروف Predator باشد. Aerosonde توسط Insitu of Washington (بخشی از سامانه های دفاعی بوئینگ) توسعه داده شد و در سال 2006 توسط شرکت استرالیایی Aerosonde ساخته شد، پس از آن Aerosonde توسط شرکت AAI خریداری شد و نام آن به AAI Aerosonde تغییر یافت. از دید خارج، Aerosonde پیکربندی مشترکی با بسیاری از پهپاد های مدرن دارد. تمامی اجزای داخلی اصلی (محموله، سوخت، موتور، سنسور ها و اویونیک) در موتورخانه مرکزی قرار گرفته اند. بر روی آن مجموعه ای از بال های مستقیم نصب شده که از بالای قسمت عقب بدنه عبور می کند. از لبه عقبی هر بال، پایه نازکی شکل می گیرد که به دم عقب (پایدار ساز) متصل می شود. موتور به بخش انتهایی موتورخانه بدنه به حالت pusher متصل است و نیروی یک پروانه 2 پره ساده را تامین می کند. مدل پایه Aerosonde توسط یک موتور تایپ J چهار زمانه بنزینی با سیستم پاشش سوخت نیرودهی می شود که سرعت 111 کیلومتر بر ساعت (حداکثر سرعت 148 کیلومتر بر ساعت) و ارتفاع پرواز 4572 متر را ارائه می دهد. یک بروزرسانی اختیاری به موتور K-Twin دو سیلندر چهار زمانه با پاشش سوخت الکترونیکی هم وجود دارد. هر 2 موتور از بنزین هواپیما یا اکتان 93 استفاده می کنند. Aerosonde با محموله نظارتی استاندارد، مداومت پروازی 10 ساعته دارد. این پهپاد به گونه ای طراحی شده تا به وسیله ریل منجنیق مانند، پرتاب و توسط ساختار توری 2 قسمتی بازیابی می شود. به همین دلیل در طراحی Aerosonde هیچ بخش زیرین ثابت یا متحرکی وجود ندارد. مانند اکثر پهپاد ها، Aerosonde به همراه یک کیت کامل شامل 3 پهپاد Aerosonde (با محموله های نظارتی برای هر فروند)، سامانه یدک کش پرتاب/بازیابی و ایستگاه کنترل زمینی ارائه می شود. طراحی، توسعه و آزمون های Aerosonde در اواخر دهه 1990 انجام شد. این هواپیما اولین پهپادی بود که در سال 1998 از روی اقیانوس اطلس عبور کرد و فاصله بین Newfoundland کانادا تا اسکاتلند را، در حالی که در وضعیت کنترل تمام خودکار بود، در کمتر از 27 ساعت پیمود. Aerosonde حضور فعالی در کشور های مختلف دارد. ارتش ایالات متحده پس از ارزیابی Aerosonde نسخه 4.4، آن را با نام MQ-19 به خدمت خود درآورد. آخرین مدل Aerosonde، نسخه 4.7 با پرتاب و بازیابی خودکار، لینک داده یکپارچه و مطابق با چیدمان یک سامانه ایستگاه کنترل زمینی و یک سامانه ترمینال ویدئویی از راه دور ناتو 4586 است. مشخصات - سال ورود به خدمت: 2001 - تعداد فروند ساخته شده: 500 - کشورهای مصرف کننده: استرالیا، ایالات متحده - نقش: نیروهای ویژه (شناسایی عناصر و ماموریت های نیروهای ویژه/عملیات های ویژه)، توانایی های بدون سرنشین (طراحی شده با توانایی های بدون سرنشین برای ایفای انواع نقش های بالای میدان نبرد) - طول: 1.7 متر - طول بالها: 2.9 متر - ارتفاع: 60 سانتی‌متر - وزن: 25 کیلوگرم - حداکثر وزن برخاست: 25 کیلوگرم (0 کیلوگرم ظرفیت بار) - قوای محرکه: یک موتور K-twin (Enya R120)، ترکیب pusher (قرارگیری موتور در بخش عقب) - حداکثر سرعت: 140 کیلومتر بر ساعت - ارتفاع پروازی: 4500 متر - برد: 3000 کیلومتر - تسلیحات: ندارد. دارای تجهیزات جمع‌آوری داده - نسخه ها: Aerosonde (سری پایه)، Aerosonde نسخه 4.4 (2013؛ مطابق با استاندارد ناتو)، Aerosonde نسخه 4.7، XMQ-19A (نسخه تحت ارزیابی ارتش ایالات متحده، نسخه 4.4)، MQ-19A (نسخه نظامی رسمی ساخته شده توسط ارتش ایالات متحده)

با سلام خدمت دوستان    همانطور که دوستان بهتر از بنده می دانند ، یکی از سلاح های بسیار رایج در سازمان رزم نیروهای مسلح، توپخانه است. توپخانه ها نقش آتش پشتیبان را در ارتش های جهان بازی میکنند.   درست است که این تاپیک قرار است که به سنت گالری ها بیشتر بر مبنای تصاویر این تسلیحات پیش خواهد رفت. اما برای شروع بحث فکر کنم که نیاز است تا با برخی از موارد مروری دوباره شوند.   توپخانه‌ها را می‌توان به شکل‌های مختلفی تقسیم‌بندی کرد. یکی از این تقسیم‌بندی بر اساس نوع سلاح و مهمات مورد استفاده در توپخانه است:   1. توپخانه صحرایی: توپ‌های جنگی ثابت یا متحرکی که برای حمایت نیروهای زمینی در صحنه نبرد در میدان‌های باز استفاده می‌شوند و خود به چند دسته تقسیم می‌شود: 1-1 : توپ‌های کوهستانی: توپ‌های سبکی که می توان آن‌ها را در مناطق صعب‌العبور حرکت داد. 1-2 : توپ‌های صحرایی: توپ‌هایی که قادر به آتش دوربرد در خط مستقیم هستند و از لوله‌های بلندی برخوردارند. 1-3 : هویتزرها: توپ‌هایی که توانایی شلیک در زاویه‌های کمانی را دارند. از لوله کوتاهتری استفاده می‌کنند و معمولاً برای آتش غیرمستقیم به کار می‌روند 1-4 : توپ هویتزر: ویژگی‌های توپ‌های صحرایی و هویتزرها در آن‌ها ترکیب شده و هم توانایی آتش دوربرد و هم شلیک با خط سیر کمانی مرتفع را دارند. 1-5 : توپ‌های ضدتانک: توپ‌هایی معمولاً سبک با قدرت تحرک بالا که برای حمله به تانک‌ها طراحی شده‌اند. 1-6 : خمپاره: سلاح‌هایی سرپر با لوله بسیار کوتاه و خط سیر کمانی. 1-7 : توپ‌های ضدهوایی: توپ‌هایی که برای شلیک به هواگردها از روی زمین طراحی شده‌اند. برخی از توپ‌ها هم قابلیت استفاده ضدهوایی و هم استفاده صحرایی و ضدتانک دارند.   2. توپخانه راکتی: به جای گلوله توپ از راکت برای شلیک به دشمن استفاده می‌کنند. 3. توپخانه خودکششی: معمولاً به توپ‌ها، هویتزرها و خمپاره‌هایی که یک خودروی اختصاصی برای نصب و حمل و شلیک آن‌ها طراحی شده گفته می‌شود. 4. توپخانه موتوری: توپ‌هایی که با کشنده‌های توپخانه‌ای جابجا می‌شوند. 5. توپخانه دریایی: توپ‌هایی که بر روی کشتی‌های جنگی نصب شده و هم برای شلیک به دیگر کشتی‌ها و هم برای حمایت از نیروهای زمینی استفاده می‌شوند. پیشرفت نیروی هوایی و سیستم‌های موشکی این نوع از توپخانه را تا حدی از رده خارج کرده است. 6. توپخانه ساحلی: توپ‌هایی که به طور ثابت برای دفاع از نقطه‌ای از ساحل یا بندر نصب شده‌اند. معمولاً از توپ‌های بسیار بزرگ‌تر و پرقدرت‌تر و دوربردتر برای این منظور استفاده می‌شود. با این حال توپ‌های مدرن ساحلی معمولاً به شکل خودکششی ساخته می‌شوند تا از آتش ضدتوپخانه دشمن در امان باشند.     انشاء الله در پست های بعدی بطور مختصر انوع هویتزرهای خودکششی، خمپاره اندازهای خودکششی و راکت اندازهای خودکششی را بررسی خواهیم کرد.

من هم‌ این قضیه یادمه ولی قاعدتا در باغ سبز بوده زیرا ۱. همون زمان هواپیمای مسافری هم بهمون نفروختند ۲. آقای خاتمی قرارداد خرید ۲۰۰ تا دیزل قطار خوب بست ولی اگر اشتباه نکنم آخرش دبه کردند ۳. همانطوری که فرمودید بالاخره به هر دلیلی آخرش نشد و حرف من هم همینه که خرید خارجی به دلایل بسیار خیلی در دسترس نیست پیشنهاد خود من سرقت گسترده تکنولوژی و معامله با شرکتها و افراد برای ایجاد سریع زیرساخته.

  در سرعت زیر صوت مانور پذیری خیلی خوبی داشته که در متن تاپیک هم اشاره شده البته سرعت سوپر سونیک شرایط ویژه ی خاص خودش رو  داره که موضوع این پروژه نبوده البته هنوز هم  هیچ بال پرنده ی مافوق صوت عملیاتی ای در دنیا نداریم ولی برنامه هایی در جریان بوده و هست برای رسیدن به این مهم ، از جمله معروف هاش برنامه ی به شدت طبقه بندی شده ی Lockheed Martin X-44 MANTA و البته مورد دیگری که توسط همین کمپانی بوئینگ پیگیری می شود و در اینده ی نه چندان دور به اتفاق یکی از اساتید عزیز بدان پرداخته خواهد شد و این تاپیک نیز در اصل برای بیان ریشه های فناورانه ی ان برنامه تقدیم حضور دوستان شد   

  از کجا می دانید که ما پرتاب و تست نداشته ایم در مورد 50 درصد موارد که گفتید می دانیم و در همین سایت هست که کارها در حال انجام است بقیه را هم تجربه نشان داده است که یک روز که انتظارش را نداریم سرو کله شان پیدا می شود  یک بار یک رهبری نمایشگاهی بروند مثل دفعه قبل آن موقع می فهمیم که در کشور ما استقلال قوا داریم و نیروی نظامی مستقل از بقیه در حال تامین امنیت کشور است و رهبری هم پشتش را خالی نمی کند. من در این زمینه به رهبری و مقامات نظامی خودمان اعتماد دارم و از سکوت بیشتر از سروصدا خوشم می آید که بیانگر سکوت قبل از طوفان است   می دانم که بودجه کم شده است و فشار آمده است ولی هنوز هم وزارت دفاع و شرکت های وابسته اش خوش حساب هستند

با سلامی گرم و دوباره به دوستان میلیتاریست عزیز بحث آتشبارهای خودکششی رو ادامه میدیم.   ************   آتشبارهای خودکششی اروپائی : (بخش چهارم - اروپای شرقی ها)     Zuzana : هویتزر خودکششی زرهپوش اسلواکی دارای کالیبر 155 میلی متری استاندارد ناتو می باشد.  این هویتزر علاوه بر اسلواکی در خدمت نیروهای مسلح قبرس نیز قرار دارد.       درون این انجمن تاپیکی در خصوص این آتشبار وجود ندارد. http://en.wikipedia.org/wiki/155mm_SpGH_ZUZANA     DRS-122 : راکت انداز خودکششی زرهپوش ساخت جمهوری گرجستان دارای کالیبر 122 میلی متری استاندارد راکت های گراد می باشد.  این راکت انداز حاصل تلفیق جالب توجه امرپ کایمن و راکت انداز گراد می باشد.       درون این انجمن تاپیکی در خصوص این آتشبار وجود ندارد. http://en.wikipedia.org/wiki/DRS-122     LAROM : این راکت انداز خودکششی محصول مشترک رومانی و اسرائیل بوذه و دارای دو کالیبر متفاوت رومانیائی (122 میلی متری گراد) و اسرائیلی (160 میلی متری لار) می باشد.           http://www.military.ir/forums/topic/3279-%D8%A8%D8%B1%D8%B1%D8%B3%DB%8C-%D8%B1%D8%A7%DA%A9%D8%AA-%D8%A7%D9%86%D8%AF%D8%A7%D8%B2-larom-%D8%B1%D9%88%D9%85%D8%A7%D9%86%DB%8C%D8%A7-%D9%88-bm-21-grad-%D8%B1%D9%88%D8%B3%DB%8C%D9%87/     Nora B-52 : هویتزر خودکششی ساخت صربستان که دارای کالیبر 155 میلی متری استاندارد ناتو می باشد.  این هویتزر علاوه بر صربستان در خدمت نیروهای مسلح میانمار، کنیا و بنگلادش نیز قرار دارد.     درون این انجمن تاپیکی در خصوص این آتشبار وجود ندارد. http://en.wikipedia.org/wiki/Nora_B-52     M-87 Orkan : راکت انداز خودکششی ساخت یوگوسلاوی ، دارای کالیبر قدرتمند 262 میلی متری می باشد.  راکت انداز اورکان در واقع بعنوان پروژه مشترک مابین عراق و یوگسلاوی مطرح شده بود که در شروع در قالب 2 تیپ (مدل) 12 لانچر با برد 50 کیلومتر و  4 لانچر با برد 120 کیلومتر توسط یوگسلاوی معرفی شد که عراق به تیپ 12 لانچر اظهار تمایل نمود و نسخه 4 لانچر ظاهرا دیگر عملیاتی نشد.         درون این انجمن تاپیکی در خصوص این آتشبار وجود ندارد. http://en.wikipedia.org/wiki/M-87_Orkan     M-63 Plamen و M-94 Plamen-S: پلامن راکت انداز خودکششی ساخت یوگوسلاوی دارای کالیبر 128 میلی متر می باشد. بعدها نسخه ارتقاء یافته این راکت انداز توسط صربستان (وارث یوگوسلاوی) به بازار عرضه شد.     درون این انجمن تاپیکی در خصوص این آتشبار وجود ندارد. http://en.wikipedia.org/wiki/M-63_Plamen     ادامه دارد... ------------ پ.ن 1 : دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند. پ.ن 2 : انشاءالله در پست بعدی به سایر آتشبارهای اروپائی (که در پست های قبلی از قلم افتاده اند) خواهیم پرداخت.      ------------     ممنون عرفان جان. شما لطف داری  :rose:  :rose:  :rose:

آتشبارهای خودکششی روس : (هویتزر های خودکششی - بخش پایانی)     2S7 Pion : هویتزر خودکششی  روس دارای کالیبر مناسب  203 میلی متر        http://www.military.ir/forums/topic/26646-%D8%AA%D9%88%D9%BE-%D8%AE%D9%88%D8%AF-%DA%A9%D8%B4%D8%B4%DB%8C-2s7-pion/   2S7M Malka : نسخه بهینه شده هویتزر خودکششی 2S7 Pion روسی می باشد   http://www.military.ir/forums/topic/26646-%D8%AA%D9%88%D9%BE-%D8%AE%D9%88%D8%AF-%DA%A9%D8%B4%D8%B4%DB%8C-2s7-pion/     Koalitsija-SV : هویتزر خودکششی دو لول 152 میلی متری ساخت روسیه. این هویتزر فقط در حد نمونه های اولیه باقی ماند و ساخته نشد.   http://www.military.ir/forums/topic/17002-koalitsija-sv-%D8%8C-%D8%A7%D9%81%D8%B3%D8%A7%D9%86%D9%87-%DB%8C-%D9%86%D8%A7%D8%AA%D9%85%D8%A7%D9%85/     M1931 (B-4) : دوستان بخاطر انحراف مجدد از عنوان تاپیک من رو ببخشند . اما حیف بود که از کنار این هویتزر کششی شنی دار با کالیبر 203 میلی متر بی تفاوت بگذریم.     در انجمن هیچ تاپیکی در خصوص این هویتزر وجود ندارد http://en.wikipedia.org/wiki/203_mm_howitzer_M1931_(B-4)     -------- پ.ن : دوستانی که پسندیدند ، مثبت را فراموش نکنند. پ.ن 2 : با اتمام بررسی آتشبارهای روسی، در پست بعدی آتشبارهای اروپائی را بررسی خواهیم کرد.

 توپی با کالیبر ۲۰۳ میلی متری با برد ۵۶ کیلومتر   در اینجا این توپ کالیبر ۲۰۳ میلیتر با برد ۵۶ کیلومتر معرفی شده که علیرغم تولید ۱۰۰۰ عددی و صادرات به نزدیک ده کشور ، ایران و سوریه جزء خریداران آن نبوده اند ( خریداری نکردن این توپ کالیبر ۲۰۳ میلی متری با برد ۵۶ کیلومتر به نظرم کار اشتباهی بوده است) لینک در زیر   اینجا را کلیک کنید   توپ خودکشش 203 میلیمتری 2S7 PION کشور سازنده : شوروری ( روسیه ) سال ورود به خدمت : 1979 پرسنل : 7 + 7 وزن : 46 تن طول : 13.1 متر عرض : 3.38 متر ارتفاع : 3 متر کالیبر : 203 م م نوع توپ : 2A44 203.2-mm گردش به چپ و راست : 30 درجه حرکت عمودی لوله توپ : 0 تا 60 درجه سرعت شلیک : 8 گلوله در 5 دقیقه 15 گلوله در 10 دقیقه 24 گلوله در 20 دقیقه 30 گلوله در 30 دقیقه 40 گلوله در 1 ساعت تعداد خان : 4 دور وزن گلوله با خرج : 110 کیلوگرم سرعت گلوله دردهانه لوله : 960 متر بر ثانیه برد : ۵۵.۵ کیلومتر قدرت موتور : 750 اسب بخار حداکثر سرعت : 51 کیلومتر بر ساعت برد با یک سوخت گیری : 500 کیلومتر قابلیت عبور از اب : 1.2 متر کشورهای دارنده : روسیه چک بلاروس اوکراین             خودکششی "2S7 Pion" و یا "Malka" در اتحاد جماهیر شوروی ساخته شد . خودکششی "2S7 Pion " طرحی از بخش دفاعی این کشور به نام  "GRAU" به حساب می آمد .این خودکششی برای اولین بار در سال 1975 در ارتش شوروی رونمایی شد و به مانند  "2S4 Tyulpan " توسط ناتو  "M- 1975" نامگذاری شد . طراحی این خودکششی بر روی شاسی تانک  "T- 80" پیاده شده و دارای توپ 203 میلی متری در قسمت عقب بدنه می باشد.  بین 5 تا 6 دقیقه طول می کشد تا 7 خدمه ی به خودکششی شروع به شلیک کنند و بین 3 تا 5 دقیقه نیز طول می کشد تا از حالت شلیک خارج شوند . این خودکششی توان حمل 4 پرتابه 203 میلی متری را برای استفاده فوری و لحظه ای دارد و حتی قادر به شلیک مهمات هسته ای البته با کالیبر یکسان است. پرتابه ی این سلاح، دارای برد 37500 متر می باشد که این برد با استفاده از سیستم "RAP" (سیستم کمک پرتابه ی راکتی)  به 55500 متر نیز توان افزایش دارد . خودکششی "2S7 Pion" نیز از قدرتمند ترین های توپخانه ای معمولی از زمان ورودش به خدمت در سال 1983 بوده است. یکی از ویژگی های جالب "2S7 Pion" سیستم اعلان آتش است . از آنجا که این خودکششی در هنگام انفجار و شلیک آن چنان قدرتمند عمل می کند که به لحاظ فیزیکی می تواند باعث ناتوان ساختن یک سرباز آماده شده و یا خدمه ی خود را که در نزدیکی آن قرار دارند به سختی مجروح کند. از همین رو خودکششی "2S7 Pion "  با سیستم اعلان آتش (زنگ شلیک) مجموعه ای از زنگ های هشدار دهنده کوتاه را در حدود 5 ثانیه قبل از شلیک به صدا در می آورد . انواع مختلفی از این خودکششی 2S7M Mialka : نوع بهبود یافته از این خودکششی که در سال 1983 وارد خدمت شد که سیستم های کنترل آتش آن بهبود یافته اند و نرخ آتش را به 2.5 دور در دقیقه(25 شلیک در 10 دقیقه) و حتی با مهمات مخصوص امکان افزایش شلیک به 8 پرتاب در دقیقه وجود دارد. BTM-4 : نوع حفر کننده ی خندق و کانال این خودکششی اپراتورها #آمار منتشر شده تخمین زده می شود که بیش از 1000 دستگاه از این توپ خودکششی ساخته شده است. آذربایجان : 12 دستگاه (در سال 2008تعداد 3 دستگاه خریداری کرده و 9 دستگاه دیگر نیز در سال 2009 ) بلاروس : 36 دستگاه گرجستان : تعداد نامشخص روسیه : 37 دستگاه اسلواکی: تعداد نامشخص اوکراین : 99 دستگاه ازبکستان : 48 دستگاه چکسلواکی:تعداد نامشخص + بازنشسته در سال 1990 لهستان : تعداد نامشخص + بازنشسته در سال 2006 مشخصات و توانمندی ها نوع : توپخانه خودکششی سازنده: اتحاد جماهیر شوروی سرویس دهی: از سال 1976 تا کنون تاریخ تولید:از سال 1975 تا سال 1990 وزن: 46.5 تن طول: 10.5 متر عرض: 3.38 متر ارتفاع: 3 متر خدمه: 7 نفر 1 * پرتابه 203 میلی متری 2A44 ضخامت زره :حداکثر 10 میلی متر موتور: V-46-I V12 توربوشارژ دیزلی دارای قدرت 840 اسب بخار برد: در جاده 650 کیلومتر (400 مایل) سرعت: 50 کیلومتر در ساعت (31 مایل در ساعت)   http://www.forum.arteshi.com/showthread.php?t=19425

با سلامی دوباره خدمت دوستان عزیز و با پوزش مجدد بخاطر ارسال دو پست متوالی اگر دوستان عزیز قابل بدونند و در مباحث مرتبط با تاپیک مشارکت کنند، بنده هم ناچار به ارسال پست های متوالی نخواهم شد.   آتشبارهای خودکششی روس : (خمپاره اندازهای خودکششی)     2S4 Tyulpan : خمپاره انداز خودکششی با کالیبر وحشتناک 240 میلی متر که بجز روسیه (شوروی) در ارتش سوریه هم خدمت میکند.           http://www.military.ir/forums/topic/12845-%D9%85%D8%B9%D8%B1%D9%81%DB%8C-%D8%B3%DB%8C%D8%B3%D8%AA%D9%85-%D8%AE%D9%85%D9%BE%D8%A7%D8%B1%D9%87-%D8%A7%D9%86%D8%AF%D8%A7%D8%B2-%D9%85%D8%AA%D8%AD%D8%B1%DA%A9-2s4-%E2%80%93-tyulpan-%D9%87%DB%8C%D9%88%D9%84%D8%A7%DB%8C-%D9%88%D8%AD%D8%B4%D8%AA/     2S9 - Nona : خمپاره انداز خودکششی نونا - کالیبر 120 میلی متر - این خمپاره انداز بجز کشورهای شوروی سابق (مولداوی، ترکمنستان ، اوکراین ، آذربایجان و ... ) در سازمان رزمی کشور ونزوئلا هم خدمت کرده است.         http://www.military.ir/forums/topic/13350-%D8%A8%D8%B1%D8%B1%D8%B3%DB%8C-%DA%A9%D8%A7%D9%85%D9%84-%D8%B3%DB%8C%D8%B3%D8%AA%D9%85-%D8%AE%D9%85%D9%BE%D8%A7%D8%B1%D9%87-%D8%A7%D9%86%D8%AF%D8%A7%D8%B2-%D9%85%D8%AA%D8%AD%D8%B1%DA%A9-2s9-nona-s-%D8%B3%D8%A7%D8%AE%D8%AA-%D8%B4%D9%88%D8%B1%D9%88/     2S23 - Nona SVK : این خمپاره انداز 120 میلی متری، نسخه تبدیل شده و بهبود یافته خمپاره انداز نونا میباشد که برای نیروهای هوابرد روسیه ساخته شده است.           http://www.military.ir/forums/topic/16879-%D8%A2%D8%B4%D9%86%D8%A7%DB%8C%DB%8C-%D8%A8%D8%A7-%D8%B3%DB%8C%D8%B3%D8%AA%D9%85-%D8%AE%D9%85%D9%BE%D8%A7%D8%B1%D9%87-%D8%A7%D9%86%D8%AF%D8%A7%D8%B2-%D9%85%D8%AA%D8%AD%D8%B1%DA%A9-nona-svk/     2S31 - Vena : این خمپاره انداز 120 میلی متری جدیدترین محصول از خمپاره اندازهای خودکششی روسیه است که علاوه بر این کشور در سازمان رزم آذربایجان هم بخدمت گرفته شده است.           در انجمن تاپیکی در خصوص این خمپاره انداز وجود ندارد. http://en.wikipedia.org/wiki/2S31_Vena     ----------   پ.ن 1 : امیدورام که مورد پسند دوستان واقع شده باشد. دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند.   :rose:   پ.ن 2 : لطفا دوستان مشارکت بیشتری توی تاپیک داشته باشند تا من هم مجبور نشم که بر خلاف قوانین انجمن پشت سر هم پست ارسال کنم.  :rose:   پ.ن 3 : دوستانی هم که به مباحث این تاپیک (یا هر تاپیک دیگری) علاقمند هستند میتونند که با انتخاب گزینه "دنبال کردن این تاپیک" که بالای هر صفحه وجود داره، از جدیدترین مطالب ارسال شده توی اون تاپیک مطلع بشوند. (البته این توضیح رو برای دوستان عزیز تازه وارد به سایت دادم نه اساتید و پیشکسوتان گرامی  :winking:  )

  خواهش میکنم. انجام وظیفه هست   نه چند لول نیست. اصولا اکثریت هویتزرها از جمله بندکانون نسخه چند لول اصلا ندارند. خطای دید هست و استتار روی لوله توپ       انشاءالله و اگر عمری باقی باشه در پست بعدی خمپاره اندازهای خودکششی روسیه (و شوروی) رو بررسی خواهیم کرد.

با سلام خدمت دوستان عزیز   آتشبارهای خودکششی غربی (بخش دوم - سوئد) :   Archer : آرچر (کمانگیر سوئدی) هویتزر خودکششی زرهی کامیون پایه ساخت سوئد می باشد که دارای تکنولوژی هدایت آتش فوق العاده و کالیبر 155 م.م (استاندارد ناتو) می باشد.         خدمه آرچر   اپراتور در حال آماده شدن برای شلیک     ظاهرا ایشون (آرچر) محبوبه آرش خان خودمون (Arash666) هستند  :winking:  :winking:   http://www.military.ir/forums/topic/13108-%D8%A8%D8%B1%D8%B1%D8%B3%DB%8C-%DA%A9%D8%A7%D9%85%D9%84-%D9%87%D9%88%DB%8C%D8%AA%D8%B2%D8%B1-%D9%BE%DB%8C%D8%B4%D8%B1%D9%81%D8%AA%D9%87-archer-%D8%B3%D8%A7%D8%AE%D8%AA-%D8%B3%D9%88%D8%A6%D8%AF/   Bandkanon 1 : بند کانون هویتزر خودکششی زرهی شنی دار ساخت کشور سوئد می باشد که دارای کالیبر 155 م.م می باشد.   این هم نسخه استتار شده (کلنل شاک عزیز متخصص استتار بودند)   در حال خشاب گذاری   کامیون حمل کننده مهمات     در انجمن تاپیکی برای این هویتزر وجود ندارد http://en.wikipedia.org/wiki/Bandkanon_1       Patria Amos: آموس نام سیستم خمپاره انداز بسیار مدرن ساخت مشترک کشورهای سوئد و فنلاند می باشد. کالیبر این سلاح 120 میلی متر می باشد.       نصب آموس بر روی خودرو زرهی BVS-10   نسخه دریاپایه نصب شده بر روی قایق پشتیبانی از عملیات کوماندوئی CB-90     http://www.military.ir/forums/topic/18399-%D8%A2%D9%85%D9%88%D8%B3-%D8%AE%D9%85%D9%BE%D8%A7%D8%B1%D9%87-%D8%A7%D9%86%D8%AF%D8%A7%D8%B2-%D9%87%D9%85%D9%87-%DA%A9%D8%A7%D8%B1%D9%87-%D8%B4%D8%A7%D9%87%DA%A9%D8%A7%D8%B1-%D9%81%D9%86%D9%84%D8%A7%D9%86%D8%AF%DB%8C-%D9%87%D8%A7/   ------- پ.ن : انشاءالله که مورد پسند دوستان واقع بشه. پ.ن 2 : دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند. پ.ن 3 : دوستان از روند تاپیک راضی هستند یا تغییرش بدم؟ منظورم اینه که دیگه معرفی نکنم و فقط عکس بگذارم یا همینجوری یه خط توضیح و لینک توی انجمن رو هم ذکر کنم؟

هویتزر های خودکششی غربی (بخش اول - آمریکا) :   در این بخش نگاهی خواهیم انداخت به چند هویتزر خودکششی ساخت آمریکا   M-107 : هویتزر خودکششی 175 میلی متری ساخت آمریکا         http://www.military.ir/forums/topic/14286-%D8%AA%D9%88%D9%BE-%D8%AE%D9%88%D8%AF-%DA%A9%D8%B4%D8%B4%DB%8C-m-107-%D9%87%DB%8C%D9%88%D9%84%D8%A7%DB%8C-%D8%AA%D9%84%D8%B3%DA%A9%D9%88%D9%BE%DB%8C/   M-108 : هویتزر خودکششی 105 میلی متری ساخت آمریکا         در این انجمن هیچ تاپیکی در خصوص این هویتزر وجود ندارد. http://en.wikipedia.org/wiki/M108_howitzer   M-109 : هویتزر خودکششی  155 میلی متری ساخت آمریکا (در همین تاپیک قبلا بیان شده) http://www.military.ir/forums/topic/28810-نگاهی-گذرا-به-آتشبارهای-خودکششی/?p=424238   M-110 : هویتزر خودکششی 203 میلی متری ساخت آمریکا           http://www.military.ir/forums/topic/3115-%D8%AA%D9%88%D9%BE-%D9%82%D8%AF%D8%B1%D8%AA%D9%85%D9%86%D8%AF-m110/   ادامه دارد... ---------- پ.ن 1 : دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند پ.ن 2 : انشاء الله در پست بعدی به سراغ آتشبارهای خودکششی اروپائی خواهیم رفت. 

1. ممنون از نظر لطف شما 2. فرمایش شما متین هست. بنده هم مدل آلمانی و مدل روسی رو دو جد بزرگ راکت اندازهای امروزی دونستم. همونطور که شما هم فرمودید شکل ظاهری توپخانه های راکتی بسیار به مدل آلمانی شبیه تر است، ولی فراموش نکنید که تبدیل شدن نام خاص به نام عام و شکل ظاهری حمل کننده کا تیوشا( کامیون پایه ) میراث ماندگاری برای راکت اندازهای بعدی شد. شما هم عبارت کاتیوشاهای امروزی رو بکار بردید (در حالی که کاتیوشا فقط اسم همین یک مدل است و نه اسم عام تمام راکت اندازها) که نشون از تأثیر عمیق کاتیوشا بر باور و تصور مردم داره. حتی برخی از نیروهای مسلح ما ، هنوز هم راکت انداز گراد رو کاتیوشا تلفظ میکنند. 3.  کالیبر T-34 آمریکائی، 114 میلی متر هست. 4. اگر اشتباه نکنم برد کاتیوشاهای روس باید حدود 5 کیلومتر بیشتر نباشد.   ------ البته اطلاعات من بسیار بسیار اندک هست و اساتید حوزه زمینی نظیر سیاوش و سینا و MR9 و ... بهتر می تونند به سوالات شما جواب بدهند.

اجداد آتشبارهای راکتی (توپخانه راکتی- راکت اندازها)  :   Katyusha Rocket Lancher : راکت انداز کاتیوشا که روس ها در زمان جنگ جهانی دوم ساختند (مشهور به ارگ استالین) و شاید به نوعی بتوان گفت که یکی از دو جد بزرگ تمامی راکت اندازهای امروزه جهان است.       http://www.military.ir/forums/topic/9338-%D8%A7%D8%B1%DA%AF%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%84%DB%8C%D9%86/ http://en.wikipedia.org/wiki/Katyusha_rocket_launcher   Panzerwerfer : مثل بسیاری از تسلیحات مدرن امروز جهان ، یک ریشه از نژاد راکت اندازهای امروز جهان به آلمان نازی بر می گردد.       در خصوص این راکت انداز در انجمن تاپیک وجود ندارد. http://en.wikipedia.org/wiki/Panzerwerfer   Mattress rocket : این هم راکت انداز انگلیسی ها در زمان جنگ جهانی دوم       در خصوص این راکت انداز در انجمن تاپیک وجود ندارد. http://en.wikipedia.org/wiki/Mattress_(rocket)   T-34 Calliope : این هم راکت انداز مورد استفاده ارتش آمریکا در اواخر جنگ جهانی دوم که با ایجاد تغییراتی در تانک Sherman ساخته شد.       در خصوص این راکت انداز در انجمن تاپیک وجود ندارد. http://en.wikipedia.org/wiki/T34_Calliope   -------- پ.ن 1 : انشاءالله در پست آینده نگاهی خواهیم داشت به راکت اندازهای شوروی سوسیالیستی و روسیه   :cowboy: پ.ن 2 : دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند.  :winking:

مجموعه موشکی (CAMM (Common Anti-Air Modular Missile خانواده ای از موشکهای سطح به هوا (SAM) و هوا به هوا (AA) توسعه یافته توسط شرکت MBDA برای انگلستان می باشد.طراحی پایه این سامانه بر پایه موشک هوا به هوای فروسرخ اسرام (ASRAAM) صورت گرفته اما با برخی ویژگی های مشترک اجزای الکترونیکی و یک جستجو گر فعال راداری بروز رسانی شده است.پیش بینی می شود که این سامانه در سه نوع برای خدمت در نیروی های مسلح بریتانیا معرفی و طبق برنامه ریزی های انجام شده در سال 2016 وارد خدمت شود. موشک اسرام (ASRAAM) و CAMM سامانه موشکی مدولار مشترک که به اختصار CAMM نامیده می شود،جایگزینی برای سامانه گرگ دریا (Sea Wolf) در ناوچه تایپ 23 نیروی دریایی سلطنتی و همچنین جایگزین سامانه رپیر و در نهایت جایگزین احتمالی موشک ASRAAM در نیروی هوایی سلطنتی خواهد بود. ناوچه تایپ 23 سامانه Sea wolf سه گونه ی این موشک برای استفاده از نیروی دریایی ، زمینی و هوایی در انواع CAMM-L ، CAMM-A ، CAMM-M طراحی و توسعه داده شده اند و انواع مختلف که برای نیروی دریایی در نظر گرفته شده است با نام کپتور (Captor) در نیروی دریایی شناخته می شود. تاریخچه موشک ضد هوایی مدولار مشترک در اصل در برنامه فناوری دمونستراسیون (Demonstration) که به اختصار TDP خوانده می شود به طور مشترک توسط MBDA و وزارت دفاع بریتانیا به عنوان بخشی از سیستم دفاع محلی آینده بریتانیا (FLAADS) تامین می شود. در فاز یک ؛ فناوری TDP برای پرتاب عمودی به صورت نرم ،جستجوگر رادارای کم هزینه، با دو باند دو طرفه دیتالینک و ساختار برنامه ریزی سیستم باز می باشد. شماتیک شلیک نرم فیلم کوتاه از آزمایشات شلیک نرم موشک CAMM http://host13.aparat.com//public/user_data/flv_video_new/338/9926c08b501aa1f9dc07fe458f39ee3c1013754.mp4لینک دانلود در فاز دو ؛ در سال 2008 آغاز و تحت پوشش یک هواگرد آزمایشی Qinetiq، تست های Flight Worthy ، هدایت موشک در میانه مسیر ، آزمایش جستجوگر هوابرد بر صورت پذیرفت. راه اندازی نرم به صورت عمودی در سری آزمایشات تثبیت شد و آزمایش شلیک موفقیت آمیزی از کامیون حامل را در سالی 2011 به انجام رساند. این تصمیم گیری وزارت دفاع در پوسته ی کسب و کار برای انواع مختلف نیروی دریایی برای سال 2010 برنامه ریزی شده بود.پس از چاپ نشریه استراتژی دفعای ئ امنیتی در اکتبر سال 2010 ، پوسته ی کسب و کار در آوریل 2011 به تصویب رسید. پروژه ی FLAADS بخشی از برنامه ی گسترش سلاح های پیچیده ی بریتانیا برای ارائه انواع مختلف برپایه صنعت سلاح سازی بریتانیا می باشد. پروژه ی FLAADS در نظر گرفته شده تا یک پلتفرم معمول و مشترک سلاح ها (موشک ضد هوایی مدولار مشترک CAMM) برای تجهیز نیرو ها در هوا،دریا و زمین ارائه کند.در طول مراحل نخست برنامه FLAADS ، لازم بود علاوه بر تهدید های حاضر، موارد تهدیدات هوایی ناشناخته شده نیز مورد بررسی و شناسایی قرار گیرند.مواردی از اهداف هوایی پیچیده مانند ؛ دارا بودن سرعت بالا ، مانور فرار سریع ، پنهانکاری و اقدامات متقابل یک مجموعه از اهدافی بود که پیش بینی شده است. در ژانویه 2012 شرکت MBDA و وزارت دفاع بریتانیا اعلام کردند که قراردادی به ارزش 483 میلیون یورو به طور کامل برای توسعه ی نوع دریایی از سامانه CAMM اختصاص داده شده است که به عنوان Sea Ceptor برای نیروی دریایی شناخته می شود. خصوصیات این طراحی اجازه می دهد که سیستمی ماژولار بودن و به حداقل رساندن پیچیدگی های الکترومکانیکی بویسله ی اجزای بسیاری از اعمال در نرم افزار است.علاوه بر این فرماندهی و کنترل نرم افزار حدود 75% از سیستم های توسعه یافته برای سامانه PAAMS را دوباره به کار برده است. سامانه کم دارای حداقل برد عملیاتی کمتر از یک کیلومتر و حداکثر برد عملیاتی 25 کیلومتری است.این مقدار برد ، بیشتر دو برابر محدوده عملیاتی سامانه گرگ دریا که به 1 الی 10 کیلومتر محدود می شد یک مزیت قابل توجه به حساب می آید.وزن این سامانه حدود 99 کیلو گرم ، 3.2 متر طول ، 166 میلی متر و حداکثر سرعت 3 ماخ (1020 متر در ثانیه) است. سامانه CAMM یک سیستم دفاع نقطه ای کشتی و دفاع محلی موشکی طراحی شده برای پاسخگویی به حملات پیچیده موشکی در آینده است.واین قابلیت برای دفاع در برابر حملات اشیاع شده از موشک های مافوق صوت ضد کشتی کروز،هواپیما و دیگر اهداف با کارائی بالاست.این کار از طریق کانال های چندگانه از آتش، ارائه چوشش 360 درجه ای و درجات بالایی از مانور پدیری صورت می گیرد.MBDA همچنین اظهار داشت؛CAMM در برابر اهداف چندگانه و به طور همزمان ، دارایی قدرت آتش بالایی می باشد. قابلیت های ارائه شده (در برخی سطوح) دارای محدوده کوتاه تری از موشک استر 15 هستند. در پرواز،موشک بوسیله ی دیتالینک در میانه ی راه می توان هدایت شود اما قبل اینکه جتستجوگر رادار فعال بیش از حد به هدف نزدیک شود باید کار تغییر مسیر به اتمام رسیده باشد.برای این کار به رادارهای ردیابی چندگانه نیاز است.سامانه CAMM ساخته شده سازگار با هر دو نوع رادار نظارتی دو بعدی و سه بعدی می باشد.و این اجازه را به سامانه می دهد که اهدافی که در خط دید نیستند نیز مورد هدف قرار دهد.CAMM می تواند از روی جایگاه های خود نیز شلیک شود.یا می تواند به صورت بسته ی چهارتایی در هر لانچر SYLER و مارک 41 در بسیاری از کشتی های جنگی یافت.علاوه بر این می توان از هواپیماهایی مانند یوروفایتر تایفون نیز شلیک شود.نسخه های نیروی دریایی و زمینی تاشو می باشند و در هر دو از سیستم لانچرهای شلیک عمودی نرم استفاده می کنند که به موجب آن موشک توسط یک پیستوناز لوله خارج می شود. لانچرهای مارک 41 و SYLVER یک تقویت کننده با استفاده از پیشران فشفشه ای ، نیروی رانش را به موشک قبل از فعال شدن موتور اصلی وارد می کند.از ویژگی های این راه اندازی نبود وجود بخارات سمی در راه اندازی ، شلیک امن تری را برای کاربر بوجود می آورد جلوگیری از خوردگی پلتفرم لانچر و عدم وجود منافذ در اگزوز ،اجازه می دهد تا سلولهای راه اندازی تا حد امکان فشرده تر شوند. شرکت MBDA ادعا می کند که CAMM مجموعه ای گسترده از هدف ؛ از جمله توانایی درگیری با شناورهای کوچک دریایی که به موشک نقش یک سلاح سطح محدود را می دهد. انواع: نوع هواپایه: نوع هواپرتاب این سامانه CAMM-A نام دارد.از آنجا که بدنه CAMM مشابه موشک ASRAAM است ، این موشک در حال حاضر در نیروی هوایی سلطنتی و دیگر نیروهای هوایی به عنوان موشکی برای داگفایت استفاده می شود.MBDA اظهار داشت؛ این موشک با هواپیماهایی که قادر به حمل و شلیک ASRAAM باشند سازگار می باشد.و در آینده به عنوان اساس یک موشک کوتاه برد در نیروی هوایی سلطنتی به کار گرفته خواهد شد.موشک ماژولار CAMM یک خانواده موشکی خواهد بود.نمونه دیگر این خانواده مانند موشک ویمپل R-27 و موشک آلامو AA-10 که در هر دو نوع هدایت راداری و فرو سرخ توسط هواپیماهای روس حمل می شود. نوع زمین پایه: نوع زمین پایه این سامانه CAMM-L می باشد.طبق برنامه ریزی ها زمان ورود به خدمت CAMM-L از سال 2020 یا پس از بازنشستگی سامانه رپیر است.چهار پرتابه دارای سه بسته به خود که شامل پالت است می تواند به طیف وسیعی از کامیون ها نصب شود.کامیون حامل موشک،راداری را با خود حمل نمیکند.در عوض گرفتن اطلاعات هدف از جای دیگر به صورت دیتالینک امن به عنوان بخشی از یک شبکه دفاع هوایی یکپارچه صورت می گیرد.و جستجوگر رادار فعال سر موشک به منظور هدایت در فاز ترمینال به کار می رود. نوع دریا پایه : گونه های دریایی معروف به Sea ceptor می باشد.طبق برنامه ریزی در سال 2016 جایگزین سامانه ی Sea wolf در ناوچه تایپ 23 شود.sea ceptor می تواند بسته بندی بسیار جمع و جور تر با چهار موشک جفت سازی شود و در همان فضای اشغال شده توسط سامانه Sea Wolf قرار گیرد.همچنین انتظار می رود که تا سال 2021 رزم ناوهای جهانی به این سامانه مجهز شوند.CAMM به عنوان یه گزینه ی موجود بر روی رزم ناوهای جهانی صادراتی استفاده خواهد شد.MBDA در حال همکاری با وزارت دفاع ، BAE سیستم و Qinetiq برای یکپارچه سازی سیستم مبارزه تایپ 23 در ساحل پورتداون در نزدیکی پورتموث متمرکز شده است. در سپتامبر 2013 وزارت دفاع بریتانیا و شرکت MBDA به منظور توسغه سامانه Sea Captor قرار دادی به ارزش 250 میلیون یورو به امضا رساندند. کاربران نیروی دریایی سلطنتی انگلستان نیروی دریایی سلطنتی نیوزلاند http://en.wikipedia.org/wiki/CAMM_(missile_family)منبع مترجم و گردآورنده : ALFARD Copyright © 2014 military.ir