بخش سوم و پایانی در انتهای این برنامه چند سئوال بی پاسخ همچنان وجود داشت . نخست اینکه گروه طراحی هرگز موفق نشد تا مشکلات مربوط به دفع ضربات ناشی از شلیک را بطور کامل حل کند ، بدین معنی که فناوری موجود درآن زمان ، به روسها اجازه نداد تا میزان ضربات وارده به شاسی را به حداقل کاهش داده یا بطورکامل خنثی کند . دوم اینکه ، انتخاب های محدوده برای انتخاب یک شاسی به منظور استفاده از درزمین های خارج جاده ای بود که حتی با الزامات بسیار ساده عملیات در زمین های نزدیک به مسیرهای آسفالت ، شاسی چرخدار چهارمحوره که امکان نصب مجموعه توپ یا برجک روی آن باشد پیدا نشد . علاوه براین ، معماری طراحی شده برای این توپ چرخدار ،سطح حفاظت مناسبی را برای خدمه فراهم نمی نمود . بنابراین ، تمامی خدمه به جز راننده ، دائماً در معرض تهدیدات میدان نبرد بودند . درنهایت نیز ، آتش دهانه توپ قدرتمند 152 م.م ، بارها موجب تخریب کابین خودرو می شد که البته امکان نصب صفحات زرهی و شیشه های مقاوم تر برای آن وجود داشت ولی این مساله روی وزن خودرو تاثیر مطلوبی از خود برجای نمی گذاشت. مقایسه ویژگی های فنی شاسی اورال-5323 و کراز-6316 برای هویتزر خودکششی 2اس21 با این حال ، هنگام طراحی اولیه این توپ خودکششی ، محدود نگه داشتن جرم کلی توپ یکی از چالش هایی بود که تا آخرین روزهای برنامه ، برای دست اندرکاران آن یک چالش بشمار می رفت . درواقع ، برجک اولیه 2اس21 برای شلیک حداقل 30 گلوله ، 17 تن وزن داشت که با اضافه شدن تسمه های شانه ای و دیسک های ضربه گیر ، مجموع عدد مذکور به 20 تن می رسید ،درنتیجه شاسی انتخابی باید تحمل حداقل 20 تن وزن هنگام اجرای آتش را می داشت . این مساله باعث شد تا شاسی کراز-6316 نیز درنظر گرفته شود که نمونه تولید شدن براساس آن ، با یک کابین اصلاح شده زرهی از سایر گونه ها متمایز می گردید. بدین ترتیب چالش های فنی جهت نصب برجک روی شاسی که پیش روی دفتر طراحی روسی قرار داشت به شرح ذیل بود: 1- مدت زمان طولانی برای حاضر به جنگ کردن سامانه از زمان توقف 2- قابلیت بسیار پائین تحرک در زمین های خارج جاده ای 3- عدم حفاظت مناسب برای خدمه 4- عدم توانایی شاسی برای تحمل ضربات ناشی از شلیک 5- وارد آمدن آسیب به کابین هنگام شلیک روند توسعه این سامانه به شکل فشرده ، به ترتیب زیر قابل بررسی است : 1- هویتزر خودکششی چرخدار 2اس21 یک سامانه توپخانه ای با کالیبر 152 م.م است که اطلاعات مربوط به آن همچنان محرمانه باقی مانده است . 2- کار بر روی این سامانه به موازات طراحی هویتزر خودکششی شنی دار 2اس19 مستا-اس ، روی شاسی چرخدار در موسسه تحقیقات مرکزی بوروستینک گورگی به منظور بخدمت گیری نسخه چرخداری از نمونه مذکور آغاز شد . 3- سلاح اصلی این سامانه ، یک قبضه هویتزر 152 م.م 2آ67 بشمار می آمد که محصول دفتر طراحی او.کا.بی-2 ولگوگراد بود و به شکل مستقیم توسط گئورگی ایوانوویچ سرگیئف طراحی شده بود . 4- این هویتزر نمونه مشتق شده ای از خانواده هویتزرهای 2آ64 و 2آ65 بود که به ترتیب ، برای نسخه خودکششی شنی دار و همچنین نسخه کششی طراحی شد . 5- هویتزر 2آ65 بلحاظ ساختاری شباهت بسیار زیادی با نمونه 2آ64 داشت که بر روی هویتزر 2اس19 نصب شده بود ولی در 2آ64 یک سامانه اضافی به منظور خارج کردن گازحاصله از سوختن باروت پس از شلیک نصب شده بود . 6- تفاوت میان نمونه های 2آ67 و 2آ64 در چیدمان گهواره اصلی هویتزر ، سازوکار متعادل نگه داشت سلاح و همچنین بارگذار آنها بود . 7- در اوایل دهه هشتاد میلادی ارتش شوروی توجه خود را بسوی توسعه سامانه های توپخانه ای خودکششی چرخدار معطوف نمود . 8- درسال 1982 تحقیقات اولیه برای انتخاب شاسی به پایان رسید و نمونه اورال-5323 بعنوان پایه اصلی نصب هویتزر 152 م.م انتخاب گردید . 9- از سه ماهه دوم سال 1983 روند آماده سازی برجک با قابلیت حرکت و شلیک خودکار آغاز شد و در 21 ژانویه 1985 نتایج آن در برنامه هویتزر 2اس19 نیز مورداستفاده قرار گرفت . 10- از ژوئیه سال 1983 تا دسامبر 1984 موسسه تحقیقات مرکزی بوروستینک به همراه خط تولید باریکادی و شرکت خودروسازی اورال دو نسخه آزمایشی از هویتزر مستا-کا را روی شاسی اورال-5323 توسعه دادند که این مساله پس از انتشار نتایج اولیه ، با دستور وزارت دفاع بصورت برنامه هویتزر خودکششی چرخدار 2اس21 کالیبر 152 م.م درآمد و همزمان شاسی جدید کراز-6316 نیزبه برنامه اضافه شد تا پروژه 2اس26 پت-کا آغاز شود. با شروع پروژه ، تقریبا تمامی واحدهای تحقیقاتی دفتر طراحی بوروستینک برای پیشبرد دو برنامه 2اس21 مستا- کا و 2اس26 پت-کا وارد عمل شدند ولی بدلایل متعدد از جمله متقاعد نشدن وزارت خودروسازی برای اصلاح شاسی های کراز-6316 و اورال-5323 که نیازهای ارتش را برآورده کند ، در 17 سپتامبر 1987 تمامی روند توسعه متوقف گردید و همزمان برنامه 2اس22 کولبا-3 نیز به همین سرنوشت دچار گردید. 11- ایده اولیه طراحی مستا-کا برای برآورده کردن نیازهای ارتش در سطح گروه ارتش ها و لشکر ( لشکرهای تفنگدار موتوری که عمدتاً از واحدهای سوار-زرهی و تیپ های مستقل توپخانه تشکیل می شدند ) پیشنهاد گردید تا سطح تحرک و برد عملیاتی یگانهای توپخانه را در صحنه عملیاتی شرق دور افزایش دهد ولی مشکل از آنجایی آغاز شد که شاسی مناسبی برای تحمل ضربات ناشی از شلیک و همچنین حفاظت از خدمه در دسترس قرار نداشت و به جز شاسی ماز-543ام که بدلیل پیشرانه ضعیف از همان آغاز از دور خارج شد ، محصول شرکت کراز با شناسه 6316 برای نصب برجک انتخاب گردید . علاوه بر برجک اصلی ، کابین زرهی سامانه مذکور نیز باید در برابر ترکش های مهمات بی-32 از فاصله حدود 50 متری مقاومت می نمود . ولی در نمونه اولیه ، شاسی کاماز-5320 انتخاب گردید . شلیک های آزمایشی برای تعیین میزان بار وارده و رفتار شناسی دینامیکی شاسی هنگام اجرای آتش صورت گرفت و نواقصی را نشان داد که بدلیل کاهش بودجه تمام برنامه درسال 1991 متوقف گردید . پس از فروپاشی ، البته تمامی سرمایه گذاری ارتش روی توسعه هویتزرهای 2اس19 و 2اس3ام متمرکز شد. با توجه به کاهش تدریجی بودجه که گریبان گیر پروژه مذکور شده بود ، برنامه مستا-کا در اواخر دهه هشتاد میلادی از اولویت خارج و همانطور که ذکرآن رفت در سال 1991 کاملا بحالت ایستا درآمد تا جایی که شرکت طراح ، بالاجبار همه دفاتر مربوط به آن را تعطیل نمود و ارتش روسیه فدرال نیز از بخدمت گیری آن محروم شد. عملیات هویتزر چرخدار 2اس43 مالوا https://aparat.com/v/ptnu75y در ارتباط با اهمیت این برنامه ، ژنرال م.م.زایتسف ( M.M. Zaitsev) فرماندهی وقت گروه ارتش های شوروی در آلمان شرقی در ملاقاتی با رئیس وقت دفتر طراحی بوروستینک و.م.چباننکو (V.M. Chebanenko ) در بازه 1982-1986 بر این اعتقاد قرار داشت که به جای استفاده از شاسی های شنی دار در صحنه عملیاتی اروپا باید از شاسی های چرخدار استفاده نمود تاسطح مانورپذیری و سرعت تحرک واحدهای توپخانه در سطح لشکر و هنگ ها افزایش پیدا کند . نمای جانب هویتزر خودکششی چرخدار 2اس35-1 هویتزر خودکششی 2اس-35-1 همزمان با برنامه طراحی و توسعه هویتزر 2اس19 مستا-اس توسط ارتش روسیه ، نسخه چرخداری با شناسه Coalition-SV-KSH بر روی شاسی کاماز-6560 آغاز شد که نشان می داد ، روسها برای بخدمت گیری یک هویتزر سنگین چرخدار از جدیت لازم برخوردار هستند . برهمین اساس نمونه مذکور به یک برجک بدون سرنشین که خدمه آن در یک کابین زرهی در جلوی شاسی مستقر بودند ، مجهز شد که براساس داده های موجود می توانستند هویتزر مذکور را تنها در یک بازه زمانی 90 ثانیه ای برای اجرای آتش آماده کنند. نمای روبرو وپشت هویتزر چرخدار 2اس35-1 تشریح قابلیتهای رزمی هویتزر خودکششی چرخدار 2اس43 https://aparat.com/v/xzwq176 ساختار این هویتزر چرخدار شامل یک کابین زرهی شده است که روی قاب پیشرانه قرار می گیرد که درون آن ، سامانه های مربوط به هدایت آتش و سایر زیرسیستم های حیاتی مربوط به خدمه درآن قرار می گرفت . شاسی این هویتزر نیز ، همانطور که گفته شد با آرایش هشت درهشت ، از محصولات شرکت کاماز است که طراحی خاص آن باعث کاهش وزن و هزینه های تولید آن شد. زمانی که این سامانه به نقطه از پیش تعیین شده برای شلیک می رسید ، ابتدا سلاح اصلی از جایگاه ثابت خود باز شده ، دریچه های دسترسی به سامانه های آتش باز می شد و بازوهای تثبیت کننده شاسی نیز از جایگاه خود بیرون آمده و روزی زمین قفل می گردید تا هنگام اجرای آتش ، ضربات ناشی از شلیک به زمین منتقل شده و از جابه جایی خودرو و برهم خوردن تنظیمات آتش جلوگیری شود . مقایسه ویژگی های رزمی هویتزرهای خودکششی شنی دار و چرخدار عملیاتی و غیرعملیاتی ارتش روسیه این هویتزر با نصب برجک روی شاسی کاماز و در وضعیت بدون مهمات چیزی در حدود 13.5 تن وزن داشته و پس از بارگیری 70 تیر گلوله جرم کلی آن درحدود 3.5 تا 4 تن افزایش پیدا می کند. در مجموع با توجه به جرم شاسی کاماز-6560 ( براساس استانداردهای موجود تا 14.4 تن ) هویتزر مذکور پس از بارگیری در حدود 32 تن وزن خواهد داشت که دوبرابر سنگین تر از سزار فرانسوی و حدود یک سوم سنگین تر از آتموس 2000 خواهد بود که البته درمقایسه با نمونه شنی دار ، حدود 15 تن سبک تر است ، با این حال برخی ناظران نظامی معتقدند که این هویتزر چرخدار روسی هنوز بیش از حد سنگین به نظر می رسد و این بر توانایی های آن برای مانور در جاده های آسفالت ، تاثیر منفی می گذارد . نمای فوقانی هویتزر خودکششی چرخدار 2اس35-1 علاوه براین ، برای انتقال هویتزر در مسافتهای طولانی باید از هواگردهای آنتونوف-124 استفاده نمود که این نیز بر نقاط ضعف آن می افزاید .با این حال ، خانواده هویتزر مستا به محاق نرفت و حداقل دو گونه 2آ65 مستا-بی کششی و 2اس19 مستا-اس خودکششی روی شاسی شنی دار ، وارد خدمت ارتش روسیه شد ، در حالی که اطلاعات موجود از برنامه ارتش برای استفاده از شاسی کاماز-6560 به منظور تولید توپ خودکششی 2اس35 خبر میدهد . با این حال ، ارتش روسیه ، نسخه ارزان تری از آن را توسعه داد که منجر به تولد هویتزر چرخدار 2اس43 گردید . راست : شاسی باز6010-07 چپ : هویتزر خودکششی چرخدار 2اس43 مالوا هویتزر خودکشی 2اس43 مالوا نیروی زمینی ارتش روسیه براساس یک سنت قدیمی که سامانه های توپخانه ای خود را با نام گُل ها ، مورد شناسایی قرار می دهد ، پس از معرفی نمونه های با اسامی گل لاله (Tulip) ، گل صد تومانی (Peony) ، سُنبل (Hyacinth) ، میخک (Gvozdika) ، در سال 2020 ، توپخانه خودکششی چرخداری را با شناسه گل ختمی / پنیرک (Malva) وارد چرخه آزمایشات نمود که روند آن در ماه می 2023 تکمیل گردید . این سامانه جدید توپخانه ای ، در ژوئن 2021 در میدان آزمایش توپخانه ای اسمولنی منطقه نیژنی نووگراد به وزیر وقت دفاع نشان داده شد و به شکل عملی آزمایشات آن آغاز گردید . اما درسال 2020 ، وزارت دفاع روسیه درحالی به شکل رسمی خبر از طراحی و تولید یک سامانه توپخانه ای چرخدار با کالیبر 152 م.م داد که قرار بود در نمایشگاه نظامی آرمی-202 روسیه رونمایی شود ولی این اتفاق بدلایل مختلف رخ نداد و به جای آن تنها یک تابلو حاوی مشخصات این جنگ افزار وجود داشت که مهم ترین نکته داده های اولیه ، تاکید بر نقش سکوی پرتاب کننده مهمات هسته ای تاکتیکی این سامانه جدید بود. پیشرانه دیزلی یامز -84-24-10 ایده اولیه تولید یک سامانه توپخانه خودکششی چرخدار از ابتدای دهه هشتاد میلادی و با استفاده از شاسی کراز-6316 آغاز شد که به معرفی سامانه 2اس21 مجهز به یک قبضه توپ 152م.م منجر گردید . اما وزارت دفاع چندان تحت تاثیر این سامانه قرار نگرفت و در انتهای همان دهه کار روی آن متوقف گردید . مهمات استاندارد هویتزر خودکششی چرخدار 2اس43 کالیبر 152 م.م از راست به چپ : آر.دی-4-01 ( مهمات 2.5 کیلوتنی هسته ای ) مهمات خوشه ای 3او23 مهمات 3او اف45 مهمات 3اواف38 مهمات 3او اف64 از راست به چپ : 3او اف 25 3او13 به هر ترتیب ، شاسی اصلی این سیستم جنگ افزاری ، با شناسه باز-6010-027 محصول کارخانه خودروسازی سنگین بریانسک بشمار می آید که به نوعی نسخه اصلاح شده کامیون هشت درهشت باز-6910 بود. در بخش جلویی این سامانه ، یک کابین دو ردیفه با 5 صندلی قرار دارد ، در حالی که بخش مرکزی آن به محلی برای ذخیره زیرسامانه ها و مهمات و در بخش انتهایی نیز جنگ افزار اصلی ، جانمایی شده است . نیروی محرکه این شاسی ، از یک دستگاه پیشرانه دیزل یاماز- 8424-10 با قدرت 470 اسب بخار تامین می شود که این خودروی رزمی با وزن 32 تن را با سرعت حدود 90 کیلومتر در ساعت و در محدوده ای به فاصله 1000 کیلومتر به حرکت درآورد. علاوه براین ،وزن سبکتر 2اس43 به نیروی زمینی اجازه می دهد تا سامانه فوق را با استفاده از پرنده های ترابری ایلوشین-76 بسادگی جابه جا نماید . علاوه براین ، مزیت مهم مالوا ، ارزان تر بودن تولید ( که توسط اورال واگن زاوود صورت می گیرد ) و هزینه های پائین تر تعمیرو نگهداری آن است . شاسی این سامانه برای پیمایش در زمین های جاده ای و خارج جاده ای طراحی شده ، هر چند تحرک آن در زمین های ناهموار از سامانه های شنی دار کمترمی باشد . شاسی مذکور به یکسری بازوهای تاشو مجهز بوده که ضربه حاصله از شلیک را به زمین منتقل می کند. سامانه های 2اس19 مستا-اس و 2اس43 مالوا به شکل یکسان از یک قبضه هویتزر 152 م.م 2اس64 با طول لوله 47 برابر کالیبر اصلی بهره می برند که برد مشابه 24.5 کیلومتر را بدان می دهد ( این برد با استفاده از مهمات مجهز به خرج موشکی 3OF61 حدود 28.9 کیلومتر ، برای مهمات هدایت لیزری کراسنوپل-ام تا 25 کیلومتر و با استفاده از مهمات کراسنوپل- دی تا 43 کیلومتر است ) جدول مشخصات گونه اصلی شنی دار و نمونه های برگرفته چرخدار کالیبر 152 م.م نخستین حضور و آسیب رزمی هویتزر خودکششی چرخدار 2اس43 - اوکراین https://aparat.com/v/llw08ql در عین حال ، سرعت شلیک مالوا نسبت به سامانه های تسلیحاتی مشابه ، چشمگیر به نظر می رسد ، بطوریکه با نرخ شلیک 7 تیر در دقیقه ، نسبت به توپ خودکششی چرخدار فرانسوی سزار با 6 تیر در دقیقه در مقام بالاتری قرار می گیرد . درحالی که نمونه روسی با توانایی حمل 30 تیر ، در مقایسه با همتای فرانسوی خود که میتواند 18 تیر حمل کند ، مجددا رتبه بهتری را کسب کرده است. براساس داده های موجود ، قابلیت مالوا برای اجرای آتش همزمان و سریع ، با توجه به تنظیم خودکار زاویه ارتفاع توپ و شلیک 6-5 گلوله متوالی ، احتمال انهدام هدف تا حد زیادی افزایش پیدا می کند.مراحل آزمایش این هویتزر چرخدار همچنان ادامه داشت که جنگ اوکراین آغاز شد و ارتش روسیه پس از مدتها و بدون هیچ مقدمه ای ، حداقل یک دستگاه از این سامانه را در ماه می/ ژوئن 2024 در محور خارکف بکار گرفت و حتی بدلیل حملات متقابل ارتش اوکراین دچار آسیب رزمی نیز شد . آسیب های رزمی وارده به هویتزر خودکششی چرخدار 2اس43 مالوا در محور خارکف پی نوشت : منبع1 منبع2 منبع3 منبع4 منبع5 منبع6 منبع7 8- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند.

رئیس جمهور روسیه ولادمیر پوتین در یک نشست اضطراری شواری امنیت ملی روسیه حضور پیدا کرده و به بررسی وضعیت مناطق مرزی بخصوص کورسک پرداخت پوتین در این نشست عنوان کرد اکنون وظیفه اصلی روسیه بیرون راندن دشمن از مناطق مرزی هست . اکراین پاسخ مناسبی را برای این اقدام خود دریافت خواهد کرد. اکراین منطقه به طول 35 کیلومتر وعمق 15 اکراین را در خاک روسیه مورد حمله قرار داده است از زمان حمله اکراین به مناطق مرزی تعداد افراد داوطلب اعزام به خطوط درگیری افزایش یافته است . در مناطق دونباس سرعت پیشروی ارتش روسیه نتنها کاهش نیافته بلکه 1.5 برابر شده است . روسیه انتظار دارد که اکراین به بی ثبات کردن وتلاش برای نفوذ به داخل خاک روسیه ادامه دهد بخصوص در منطقه بریانسک . تعداد تلفات ارتش اکراین بخصوص در میان واحدهای نخبه یه طوری چشمگیری در حال افزایش است پوتین همچنین عنوان کرد هدف اکراین از حملات به داخل خاک روسیه گرفتن امتیاز در مذکرات صلح است روسیه مذاکراتی با اکراین نخواهد داشت . وضعیت کورسک نشان دهنده رد پیشنهادهای صلح است در مقابل زلنسکی در یک نطق تلوزیونی اعلام کرد فعلا مذاکرات صلح اولویت اول اکراین نیست ================== اوضاع در مناطق مرزی روسیه واکراین در حد فاصل کورسک تا بلگورود همچان ملتهب است . خطوط درگیری بتدریج در حال شکل گیری و مشخص شدن بوده . البته همچنان ارتش اکراین با گروههای کوچک متحرک رزمی شناسایی یا همان زره سوار سعی در دور زدن خطوط و نفوذ به عقبه ارتش روسیه را دارد. بدلیل اینکه مقاومت روسها سرسختانه تر شده است اکراینی ها به همراه هر یک از این ستون ها یک تانک هم ارسال می کنند که البته سرعت حرکت ستون کاهش پیدا می کند. معمولا هر ستون شامل یک تانک و حداکثر یک نفربر به همراه دو تا سه خودور زرهی وامرپ به همراه یک کامیون تدارکاتی است که سعی در پیدا کردن خطوط کمتر حفاظت شده و شکاف های بین مواضع روسها هستن ارتش اکراین همچنان در حال ارسال نیرو به داخل خاک روسها در منطقه کورسک و تجمع نیرو در منطقه سومی اکراین که عقبه کورسک محسوب می شود است برارود شده است اکراینی ها حدود 30 هزار نظامی را در این مناطق مستقر کرده اند که عموما از واحدهای نخبه مزدوران خارجی و زندانیان سابق هستند. اما در طرف مقابل هم روسها بر خلاف انتظار بتدریج و با هیاهویی کمتری در حال گسیل نیرو به مناطق درگیر است روسها به جای تشکیل یک خط دفاعی سراسری نیروهای خود را در معابر و مناطق اصلی و دو شهرک مهم منطقه مستقر کرده اند . تا از محاصره نیروهای خود جلوگیری کرده و اجازه دسترسی اکراین به خطوط ومعابر اصلی را ندهد و در مناطق با قدرت اتش خود مهاجمین را سرکوب کند اکراینی ها از روز گذشته یک محور جدید حمله البته فعلا به عنوان یک محور فرعی را در داخل خاک روسیه باز کرده اند . در حال حاضر واحدهای زره سوار اکراینی در این مناطق به هدف تهدید شهرک بلیا از شنبه شب وارد خاک روسیه شده اند مدافعین روسی در این محور هم به نظر میرسد تقویت شده و با آشنایی صورت گرفته با حملات مانوری ارتش اکراین کمین های متعددی را برای گروههای زره سوار اکراینی ترتیب داده اند / روسها مدعی هستند از دو روز پیش تا کنون 50 خودرو نفربر و زرهپوش ارتش اکراین را در این محور منهدم کرده اند . جالب ترین درگیریها امروز در ورودی روستای GIRI صورت گرفت جایی که یک ستون زره سوار اکراین در کمین روسها گرفته شده و نابود شد .البته این مناطق با توجه به عدم دسترسی مناسب به معابر اصلی و جاده ها چندان ارزش نظامی چندانی نداشته به همین دلیل است اکراین فعلا نیروهای متحرک زرهی خود را روانه میدان کرده که تا کنون تلفات سنگین در این محور متحمل شده است .در خود محور سودژا هم چندین روسها بین طرفین دست بدست شده ولی در حال حاضر هدف اصلی اکراین تصرف شهرک سودژا است و در مرحله بعدی شهرک کورنهوف است وضعیت تقریبی مناطق درگیر عمده تصاویر که امروز ازدرگیریها مستقیم منتشر شده مربوط به تلاش واحدهای زره سوار اکراین برای نفوذ به سمت بلایا بوده است یک نفربر بی تی ار 4 ارتش اکراین که در در ورودی ورستای GIRI مورد اصابت دهها گلوله نفربر بی تی ار 82 روسی قرار گرفتن و بشدت اسیب می بیند در تصاویر منتشر شده همراه این نفربر اکراین دو نفربر دیگر حضور دارد که روسها مدعی انهدام آنها نیز شده اند (برخی منابع روسی اعلام کرده اند ستون یاد شده شامل سه نفربر استریکر بوده است نه بی تی ار ) https://www.aparat.com/v/twuumb6 هدف قرار گرفتن یک نفربر بی تی ار 4 اکراین از فاصله نزدیک توسط راکت ارپی جی در روستای GIRI https://www.aparat.com/v/iag2a88 شبه محاصره شدن 4 نظامی اکراین در منطقه بالایا یکی از سربازان نگون بخت اکراینی در تلاش برای عقب نشینی مورد اصابت مستقیم کواد روسی قرار گرفت و کشته شد البته سایر همرزمانش موفق به عقب نشینی شدن انهدام یک امرپ پرو مکس اکراینی توسط موشک ضد زره که در تلاش برای ورود به داخل خاک روسیه بود به غنیمت گرفته شدن یک نفربر بی تی ار 4 مهاجمین اکراین در این منطقه به اسارت گرفته شدن 5 نظامی اکراینی در منطقه GIRI همزمان با این محور یک واحد زره سوار دیگر اکراینی قصد نفوذ به خاک روسیه از منطقه بلگورد را داشته که با حملات روسها مواجه وبعد واز دست دادن دو نفربر و چندین سرباز مجبور به عقب نشینی شد دو طرف در حال گسیل نیرو به داخل مناطق درگیر هستند واحدهای ارتش اکراین روسیه اما اکراینی ها هم در حال انتشار تصاویر دستاوردهای خود در کورسک هستند چندین تصاویر از دهها نظامی اسیر شده روسی منتشر شده البته برخی فیلم های وجود دارد که قدیمی بوده دو تانک تی72 منهدم شده روسی سوار بر تانکبر اسرای روس برخی از افراد حاضر دراین تصاویر مربوط به همان 40 نظامی روس تسلیم شده در پست مرزی سودژا هستند ویا در تصاویر دیگر حضور دارند در حال حاضر مانع معتبر اکراینی تعداد اسرای روس را 100 نفر عنوان کرده اند البته شمار اسرا از این تعداد بیشتر است تلفات روسها در منطقه کورسک به غنیمت گرفتن دو تانک تی 72 و تی 80 روسی استقرار یک سامانه پدافندی تانگوسکا و راکت انداز گراد اکراینی در داخل منطقه کورسک یکی از اقدامات خوب اکراینی در جریان حمله به کورسک استقرار رادارها وسامانه های جنگال متعدد در نوار مرزی بوده قبلا هم گفته شده شدت جنگال بحدی بوده که نتنها ارتباط واحد روسی بلکه خود واحدهای اکراینی را تحت تاثیر قرار داده است استقرار رادار اتش یاب کمیاب آرتور اکراینی در نوار مرزی با روسیه روسها با لانست سامانه موقعیت یاب راداری و پهپادی اکراینی پی آر 3000 را منهدم کردن در مقابل هم روسها بتدریج در حال نمایش شکارتجهیزات و حمله به گروهای متحرک اکراین هستند که در صورت ادامه این روند و گسترش نیافتن سرپل ارتش اکراین از لحظ تجهیزاتی ضربات سنگین تری را متحمل می شود انهدام تانک تی 64 ارتش اکراین در کورسک انهدام تانک لئوپارد 1 آی 5 ارتش اکراین سه خودور زرهی آسیب دیده و رها شده ارتش اکراین روسها برای اطمینان با لانست این خودروها را هدف قرار دادن انهدام یک نفربر یا زرهپوش پنهان شده اکراینی در میان درختان انهدام نفربر استریکر اکراینی توسط لانست زره پوش هاموی اکراینی کیمن خودردن یک گروه رزمی شناسایی ارتش اکراین توسط نیروهای واحد 810 اخمت چچنی ها شامل دو خودرو زرهی سنتاتور .سه سرباز کشته و به اسارت گرفتن 5 سرباز دیگر اکراین انهدام کامل یک گروه متحرک رزمی شناسایی ارتش اکراین شامل یک تانک تی 64 یک خودرو زرهی کوزاک و 2 خودرو ترابری جهت پشتیبانی لجستیکی از نظامیان این گروه یکی از نیازهای در حال حاضر هر ارتش و واحدهای رزمی در اختیار داشتن راکت اندازها و راکت های هدایت لیزری ارزان قیمت برد بالا است چیزی شبیه به هیمارس امریکایی تورنادو روسی و فتح و ابابیل ایرانی (البته هر کدام هم تفاوت های با هم دارند ) ادواتی که در صورت داشتن اختیار عمل و دسترسی مستقیم به منابع واخبار واحدهای شناسایی و تصاویر پهپادی به دلیل تحرک وقابلیت عکس العمل بالا می توانند تاثیر گذاری باشند در زیر یک نمونه از این تاثیر گذاری را مشاهده می کنید یک واحد رزمی شناسایی ارتش اکراین شامل یک تانک یک نفربر دو خودرو زرهی و یک خودر لجستیکی که تا عمق 25 کیلومتری روسیه نفوذ کرده بود در حالی که با سرعت در حال حرکت در عمق خاک روسیه بود توسط راکت های هدایت شونده با کلاهک خوشه ایی تورنادو مورد هدف قرار رگفته .بعداز این حمله پیشروی بیشتر این گروه متوقف نظامیان که از حمله جان سالم بدر برده بودن به مواضع اولیه خود عقب کشیدن دوباره کمین خودردن یک واحد رزمی شناسایی اکراینی 8 نظامی اکراینی نگون بخت که سوار بر یک نفربر بی ام پی نسخه شناسایی که مجهز به اخلاگرهای امواج و کواد کوپتر بوده در کمین روسیها گرفتارشده تصویر جالب از سرنگون کردن یک کواد انتحاری اکراینی توسط سرباز روس مجهز به سلاح کلاشنیکف سرباز روس که سوار بر یک وسیله نقلیه در حال حرکت بودن متوجه حمله یک کواد انتحاری شده و یکی از آنها با تنها چند شلیک کواد اکراینی را سرنگون کرد روسها صبح امروز با یک موشک ویا راکت هدایت شونده یک سوخو 27 اکراینی را در فرودگاه میرگردو در پالتوا در عمق 180 کیلومتری خاک اکراین منهدم کردن تلفن همراهی که جان سرباز روس را نجات داد. گلوله های توپ 130 م م با منشا ایرانی در اختیار ارتش روسیه یک نفربر استریکر ارتش اکراین که در منطقه کورسک هدف گلوله آر پی جی 7 قرار گرفته . راننده نفربر در این حمله بشدت زخمی شده . نفربر توسط اکراینی ها به عقب کشیده شده و برای تعمیرات اساسی به آلمان منتقل خواهد شد از مزایایی داشتن کابین زرهی برای خودرو های ترابری در دفع ترکشهای راکت های چون هیمارس

بخش دوم تاریخچه بکارگیری سامانه های توپخانه ای خودکششی چرخدار در اتحاد شوروی/ روسیه برای مدت های طولانی ، سازمان رزمی توپخانه ارتش شوروی برمبنای جنگ افزارهای منصوب روی شاسی های شنی دار ،مشتق شده از تانکهای اصلی میدان نبرد تشکیل شده بود که برای عملیات در زمین های خارج جاده ای قابلیتهای زیادی داشت. اما با آغاز دهه هشتاد میلادی ، برنامه ریزان ارتش شوروی به این نتیجه رسیدند که با توسعه شبکه جاده ای در اروپای شرقی و غربی ، سامانه های توپخانه ای چرخدار مزیت های بیشتری را نسبت به گونه های شنی دار از خود نشان می دهند ، بویژه اینکه تحرک بالایی را در اختیار یگانهای توپخانه خودی قرار می داد و می توانست قبل از ضدآتشباری دشمن ، محل استقرار خود را بسرعت ترک کند. هویتزر چرخدار کا.اس.پی-76 که یک توپ 76 م.م زایس-3 نصب شده روی شاسی گاز-68 بشمار می رفت با این حال ، سابقه طراحی و تولید این جنگ افزار در اتحاد شوروی به سال 1944 می رسد که البته تنها به چند نمونه محدود می گردید . پیش ازآن نیز ، در اوایل سال 1943 ، کارخانه خودروسازی گورگی ، یک نمونه توپ خودکششی چرخدار را برروی شاسی خودروی گاز-68 با شناسه KSP-76 معرفی کرده بود که به یک قبضه توپ 76 م.م زایس-3 ( ZIS-3) مسلح می گردید ولی بدلایل مختلف به تولید انبوه نرسید. سی و سه سال بعد و درسال 1976 ارتش اتحاد شوروی شروع به تولید سامانه های توپخانه خودکششی چرخدار دفاع ساحلی با شناسه A-222 روی شاسی هشت درهشت نمود که به یک قبضه توپ 130 م.م مجهز می گردید که پس از حدود 9 سال آزمایشات مختلف ، درسال 1988 وارد خط تولید شده و هم اکنون نیز در خدمت قرار دارد. دوره پس از جنگ دوم جهانی در میانه دهه هفتاد میلادی ، ارتش اتحاد شوروی سابق براساس برنامه ریزی قبلی ، تعداد زیادی سامانه های توپخانه ای خودکششی دریافت نمود که به نوعی عقب ماندگی این کشور را جبران نمود .ولی همزمان با این گسترش کمّی ، تحقیقات نیروی زمینی ارتش این کشور نشان می داد سازمان رزم ، نیازمند یک نوسازی جدی در سامانه های تسلیحاتی توپخانه ای و موشکی خود است و همین امر باعث شد تا روند مطالعات از همین زمان آغاز گردد. بدین ترتیب سه سامانه 2اس17 برای رده گردان ، 2اس18 برای رده تیپ و 2اس19 برای رده لشکر ایده پردازی گردید ولی وزارت دفاع روسیه بدون هیچ پیش زمینه قبلی ، برای بخدمت گیری هویتزرهای چرخدار اظهار علاقه نمود. آ-222 بِرگ که در ارتش شوروی و روسیه بعنوان سامانه توپخانه ای خودکششی دفاع ساحلی مورد استفاده قرار می گیرد بدین ترتیب تلاش ها برای بکارگیری توپخانه کامیون- سوار به نمونه آ-222 خاتمه نیافت و درسال 1983 یک نسخه جدید با شناسه 2اس21 که ترکیب شاسی کراز-6316 و توپ قدرتمند 152 م.م را به نمایش می گذاشت ، رونمایی گردید که البته توسعه آن درسال 1987 متوقف شد .درآن زمان برخی معتقد بودند که شرکت طراحی موفق نشد تا الزامات وزارت دفاع را بر روی طرح خود پیاده کند و همین امر نیز به قطع سرمایه مورد نیاز منجر گردید. از سویی دیگر ارتش روسیه همچنان به دنبال یک سامانه موثرتر بود که درنهایت نمونه 2اس35-1 معرفی گردید که یک توپ 152م.م 2آ88 را روی یک شاسی هشت در هشت بخود می دید ولی از دید برنامه ریزان وزارت دفاع روسیه ، ان طرح بسیار گران قیمت بود در نتیجه نسخه ساده سازی شده آن با شناسه 2اس43 معرفی شد . البته ارتش روسیه بعنوان مکمل ، سامانه های چرخدار مسلح به یک جنگ افزار 120م.م با شناسه Phlox و یک سامانه خمپاره انداز کالیبر 82 م.م با شناسه Drok را نیز در دست طراحی و تولید داشت . جدول مقایسه ای هویتزر خودکششی چرخدار 2اس21 مستا-کا با نمونه های هم دوره خود توپخانه خودکششی چرخدار 2اس-21 مستا-کا در آغاز دهه هشتاد میلادی ، برنامه ریزان نظامی ارتش اتحاد شوروی سابق ایده ای را برای استفاده از توپخانه خودکششی جدیدی را مطرح کردند که می توانست ضمن ارائه قدرت آتش بیشتربه یگانهای توپخانه ، تحرک آنها را درمیدان نبرد افزایش دهد . براساس این ایده جدید ، سامانه توپخانه ای جدید نیروی زمینی می بایست روی یک شاسی چرخدار نصب گردد که امکان استقرار آن در مواضع نزدیک به جاده ها فراهم آمده و با توجه به قدرت تحرکی که به نمایش می گذاشتند ، براحتی تاکتیک های ضدآتشباری دشمن را خنثی می کردند. با مطرح شدن این ایده ، ارتش بدان علاقه مند شد و به زودی یک توپ خودکششی با شناسه جدید 2اس21 مستا-کا در دست ساخت قرار گرفت که ایده پرداز اصلی آن یعنی موسسه تحقیقات مرکزی بوروستینک مسئولیت ادامه آن را برعهده گرفت . هویتزر 2اس 21 مجهز به برجک حامل توپ 152 م.م در دو نسخه متفاوت روی شاسی هشت درهشت کاماز-5320 همانطور که از نام برنامه جدید مشخص بود ، سلاح اصلی این سامانه جدید توپخانه ای ، هویتزر 152 م.م 2آ67 بشمار می رفت که نسخه تغییر یافته 2آ64/65 نصب شده روی شاسی شنی دار محسوب می شد . با این حال ، 2آ67 در مولفه هایی نظیر سامانه عقب نشینی ، گهواره اصلی توپ ، سازوکار متعادل کننده تفاوت هایی را با نمونه های قبلی به نمایش می گذاشت تا برای نصب روی برجک جدید آماده گردد . با این حال ، پس از بررسی های اولیه ، گروه طراح متوجه شد که برای نصب این توپ روی برجک جدید ، بخش هایی از آن باید بطور کامل از نو طراحی شده و سامانه های پشتیبانی جدیدی بدان اضافه گردد. اورال -5323 در نتیجه یک ماژول زرهی در ابعاد قابل توجه بصورت جداگانه برای این توپ طراحی گردید که سامانه جنگ افزاری اصلی و تمامی زیرسامانه اصلی نظیر سامانه های بصری ، هدایت آتش و محل استقرار خدمه در داخل آن قرار می گرفت . برجک نیز به گونه ای طراحی شد تا چرخش 360 درجه ای حول محور اصلی را می توانست انجام دهد ولی شاسی چرخدار پیشنهادی ، تا حدودی در چرخش کامل برجک مذکور ، محدودیت بوجود می آورد چراکه بدلیل عقب نشینی هنگام اجرای آتش ، امکان واژگونی خودرو می رفت . طبق داده های موجود از این سلاح ، توپ اصلی در بازه 3- تا 70+ درجه آزادی عمل داشت. هویتزر خودکششی چرخدار 2اس21 مجهز به برجک کالیبر 152 م.م ازآنجایی که طول لوله و بخشی از مولفه های راه اندازی و شلیک توپ اصلی نظیر بُرد و سرعت آتش درمقایسه با نمونه های نصب شده روی شاسی شنی دار ، ثابت باقی مانده بودند ، خدمه این جنگ افزار می توانستند تا 7 گلوله در دقیقه را بسوی هدف روانه کنند که بیشترین برد ممکن هنگام استفاده از مهمات ترکش شونده علیه هدف در فاصله 25 کیلومتری ، بدست آمد درحالی که این عدد هنگام استفاده از خرج موشکی بیشترنیز می شد. بدین ترتیب ، قدرت آتش توپ خودکششی چرخدار 2اس21 تقریباً به اندازه های نسخه شنی دار مستا-اس رسید ، به همین دلیل درآن زمان ناظران نظامی بر این عقیده قرار داشتند که این دو سامانه می توانند بصورت مکمل در کنار یکدیگر مورد استفاده قرار گیرند و ماموریتهای محوله را در بهینه ترین حالت ممکن اجرا کنند. به احتمال زیاد ، تنها نمونه هویتزر چرخدار 2اس21 روی شاسی کراز -6316 به نظرمی رسد که در انبارهای ارتش روسیه رصد شده ... اما برخلاف تصور اولیه ، مشکلات مربوط به طراحی و ساخت برجک ، ساده ترین بخش برنامه مذکور بشمار می رفت ، چرا که پیدا کردن یک شاسی مناسب که نه تنها بتواند برج سنگین را با خود حمل کند ، بلکه در برابر ضربات ناشی از عقب نشینی برجک هنگام آتش نیز از پایداری لازم برخوردار باشد ،بسیار دشوار گردید .برهمین اساس ، درسال 1982 کار گروه "شاسی " برنامه مذکور ، پس از بررسی های مختلف بدین نتیجه رسیدند که امکان استفاده از خودروی هشت چرخ اورال-5323 بعنوان شاسی توپ جدید ممکن است . با پذیرش اولیه این نمونه ، دفتر طراحی بوروستینک به همراه شرکت اورال ، دو برجک را به منظور اجرای آزمایشات اولیه توسعه دادند که نتایج به نسبت خوبی را ثبت نمود ولی چالش های جدیدی بوجود آمد ، بدین معنی که دربرخی مواردی استحکام ساختار شاسی ، برخلاف چرخ ها و سامانه تعلیق اورال-5323 که مقاومت خوبی از خود نشان دادند ، زیرسئوال رفت و هراندازه ، ویژگی های سلاح نصب شده روی آن بهبود می یافت ، طراحان بیشتر متوجه می شدند که شاسی مورد نظر باید بیش از پیش تقویت شده و سپس مورد استفاده قرار گیرد . کراز-3130 پس از آنکه نقاط ضعف محصول اورال بررسی گردید ، دومین شاسی از شرکت سازنده کامیون های سنگین کراز با شناسه کراز-6130 که نسخه بهبود یافته کراز- 3130 بشمار می رفت ، مورد توجه دست اندرکاران این برنامه قرار گرفت . این نمونه که شاسی چرخدار تقویت و اصلاح شده بشمار می آمد به مانند شاسی اورال-5323 عملکرد فوق العاده ای را در آزمایش های جاده ای به نمایش می گذاشت ولی توان آن برای پذیرش ضربات ناشی از شلیک همچنان در پرده از ابهام قرار گرفت . هویتزر 2اس21 مستا-کا ترکیبی از شاسی کاماز-5320 و توپ2 آ64 براساس داده های موجود حاصل از آزمایشات صورت گرفته روی این سامانه ، محدودیت قابل توجهی در سمت و ارتفاع برای توپ وجود داشت این مساله باعث شد تا درنهایت ، شاسی کاماز-5320 مورد توجه قرار گیرد که گزینه امیدوارکننده و موفق تر از دو نمونه قبلی بود ولی بررسی های بیشتری باید روی آن انجام می شد . به همین دلیل ،یک برجک ساده تر ( یک قبضه توپ 2آ67 روی سکوی بازو بدون حفاظ زرهی ) برای آن طراحی گردید که درمقایسه به نمونه های قبلی ، آزادی عمل کمتری در ارتفاع درگیری با اهداف را نشان می داد. کاماز -5320 ازسویی دیگر برای اندازه گیری بارهای وارده بر شاسی هنگام شلیک ، پیشنهاد شد تا یک سامانه خودکششی برپایه شاسی کاماز-5320 ساخته شود ولی اطلاعاعت دقیقی از روند آزمایشات در دست نیست ، هرچند طبق داده های پراکنده بدست آمده از کارمندان موسسه تحقیقات مرکزی بوروستینک و شرکتهای مربوطه ، روشی با بازده بالا برای غلبه براین مشکلات ابداع شد ، بدین معنی که ثبات کل مجموعه سلاح قرار بود با استفاده از یکسری بازوها و زیرسامانه های تثبیت کننده مربوطه هنگام شلیک و وارد آمدن ضربه ناشی از عقب نشینی توپ ، حفظ گردد. پس از اتمام آزمایش های مربوط به سازه ، سازوکار تغذیه و بخصوص انتقال مهمات از خودروهای حامل مهمات ذخیره به توپ مورد توجه قرار گرفت . اما این بخش بدلایل نامشخص هرگز شروع نشد ولی برخی مورخین نظامی روسی معتقدند که نمونه اولیه و کامل این سامانه جدید هرگز به تولید نرسید چراکه بسیار پیچیده و مدت زمان آزمایشات آن بسیار طولانی شده بود و به همین دلیل کار تحقیق و طراحی آن در انتهای دهه هشتاد میلادی متوقف و پروژه درسال 1991 بطور کامل بسته شد. پی نوشت : 1- ادامه دارد .... 2- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند.

بسم ا... جو تورکل ( سرجوخه پیر آرنو ) : من از مُردن نمی ترسم ، ترسم از کشته شدن است جان وویت ( سرجوخه بدون نام ) : منظورت را نمی فهم !! جو تورکل ( سرجوخه پیر آرنو ) : تو کدوم اش را ترجیح می دهی ؟ سرنیزه یا مسلسل ؟ جان وویت ( سرجوخه بدون نام ) : معلومه .. مسلسل جو تورکل ( سرجوخه پیر آرنو ) : من هم همین طور ، هر کدوم یک تکه فلز هستند که به تن آدم فرو می روند، فقط مسلسل سریع تر و تمیزتره ، درداش هم کمتره !!! جان وویت ( سرجوخه بدون نام ) : خوب .. که چی ؟ جو تورکل ( سرجوخه پیر آرنو ) : آدم ها بیشتر از درد می ترسند تا از کشته شدن .. برنارد را ببین ( اشاره به فردی خارج از قاب تصویر ) ، تا اسم گاز می آید ، وحشت می کند ..ولی اسم گاز روی من تاثیری ندارد . من دوست ندارم کلاهخود را از روی سرم بردارم ، جاهای دیگر پوشش فلزی نداشته باشد ، زیاد مهم نیست ، فکر می کنی چرا ؟ جان وویت ( سرجوخه بدون نام ) : چرا ؟ جو تورکل ( سرجوخه پیر آرنو ) : چون می دونم زخم روی سر درد بیشتری دارد ، جاهای دیگر گوشتی اند ولی سر فقط استخوان هست . جو تورکل ( سرجوخه پیر آرنو ) : یک چیزی دیگه ... غیر از سرنیزه از چه چیز دیگه وحشت داری ؟ جان وویت ( سرجوخه بدون نام ) : مواد منفجره قوی ( احتمالا منظور انفجار گلوله توپخانه سنگین هست ) جو تورکل ( سرجوخه پیر آرنو ) : من هم همین طور ،چون می دونم بیشتر از هر سلاح دیگری ، آدم ها را از بین می برد !! جو تورکل ( سرجوخه پیر آرنو ) : اگر از مُردن بترسی ، تمام عمرت با شکست می گذرد ... راه های افتخار -1957

تصاویری از ناو پیشرفته ابومهدی المهندس سپاه ناو ابومهدی المهندس یکی از دستاوردهای دفاعی نیروی دریایی است که با اتکا به توان و تخصص نیروهای داخلی ساخته و عملیاتی و در دی ماه ۱۴۰۲ به نیروی دریایی سپاه الحاق شد. لینک تصاویر : منبع

سلام .بروز رسانی و اصلاح و ارتقا باید مداوم و در طول خدمت جنگ افزار باشد.اینکه بعد از 3دهه تازه تصمیم به ارتقا و عملیاتی شدن اون بگیرید دیگر صرفه اقتصادی ندارد و عملا زمان و مجال رو برای اون سلاح از دست داده اید و ارتقا شما دیگه منقضی شده است(همین اشکال به شکل شدیدترش بر ما وارد هست)رقبای حال حاضر این تانک بلک پانتر کره جنوبی آبرامز ایکس لکرلک و لئوپارد جدیدحتی آلتای ترک و شاید آرماتاهستند می بینید شانسی برای این تانک 30و اندی ساله نمیشه قائل بود

(تصویر آریت سی2 یا مارک2 می باشد) چرا تانک C1 Ariete ایتالیایی ناکام بود؟ - آیا بدترین تانک ناتو است؟ C1 Ariete تانک اصلی میدان نبرد نسل سوم (MBT) است که مطابق با نیازهای ارتش ایتالیا ساخته شده و از اواسط دهه90 در خدمت ارتش ایتالیا بوده است . آریت مجهز به یک توپ 120 میلی متری و یک سیستم کنترل آتش پیشرفته بود، که در آن زمان یکی از بهترین تانک های جهان بود. با این حال امروزه شهرت آن به طور قابل توجهی کاهش یافته است. به عنوان تانک اصلی نبرد (MBT) یکی از اعضای اصلی ناتو، آریت در برابر چلنجر 2، آبرامز، لئوپارد 2 و لکلرک رتبه بندی می شود. در مقایسه با این تانک ها، MBT ایتالیا به همان میزان توجه و ارتقاء را به خود ندیده است، و باعث شده است که بسیاری آن را تانکی نامناسب برای نبرد امروزی بدانند نیاز به یک تانک جدید در دهه 1980 ناوگان MBT ایتالیا بیشتر از M60A1 های آمریکایی و لئوپارد 1 آلمانی تشکیل شده بود. در آن زمان تانک هایی مانند M1 Abrams و Leopard 2 در خدمت ارتشهای پیشرو بودند و تانک هایی مانند Leopard و M60 را منسوخ کردند. طبیعتا ایتالیا می خواست به روز باشد!!. Iveco .Fiat و Oto Melara به عنوان یک کنسرسیوم با هم کار کردند اولی بر روی بدنه تمرکز کرد. و دومی برجک و سیستم تسلیحاتی را توسعه داد نام این تانک Ariete، به معنای رام، برگرفته از لشکر زرهی معروف ایتالیایی است که در طول جنگ جهانی دوم در آفریقا در کنار آلمان ها جنگید. نمونه اولیه این تانک جدید در سال 1986 تکمیل شد و شش مدل پیش تولید دیگر در سال 1989 ساخته شد. این نمونه ها به طور کامل مورد آزمایش قرار گرفتند و در طول آزمایش مسافتی معادل 10000 مایل (16000 کیلومتر) را طی کردند. قرار بود Ariete در سال 1993 وارد خدمت شود، اما تأخیرها این امر را تا سال 1995 به تعویق رساند. تولید تا سال 2002 ادامه یافت و در مجموع 200 دستگاه ساخته شد. آریت Ariete بسیاری از ویژگی‌های معمولی که در MBTهای نسل سوم دیده می‌شود، مانند یک توپ کاملاً تثبیت‌شده، حفاظت NBC (هسته‌ای، بیولوژیکی، شیمیایی) و زره ترکیبی را به همراه داشت. از نظر بیرونی، شبیه ترکیبی از Leopard 2 و Challenger 2 بود. مانند آنها، دارای یک راننده در جلو، یک برجک نصب شده در مرکز با سه خدمه و بسته قدرت(موتور و گیربکس) powerpack آن در عقب بود (عقب ران) تانک توسط زره های کامپوزیت طبقه بندی شده محافظت می شد، که ظاهراً مشابه زره های مورد استفاده در چلنجر 2 و آبرامز است. با این حال زره آریت برای کاهش وزن نازکتر از حد مطلوب بود. سیستم تعلیق Ariete از نوع میله پیچشی است، اما ویژگی های بسیاری را از Leopard 2 آلمانی که یک دهه قبل وارد خدمت شده بود، وام گرفته است. در پشت باک، یک موتور 25.8 لیتری V12 توربوشارژ IVECO MTCA قرار دارد که توان خروجی 1270 اسب بخار و گشتاور 4615 نیوتن متر دارد. نیرو از طریق گیربکس چهار سرعته اتوماتیک ZF آلمان ارسال می شود. داخل برجک یک توپ بدون خان ۱۲۰ میلی متری L/44 قرار دارد که توسط OTO Breda ساخته شده است. این توپ شبیه توپ Rh-120 L/44 است که در لئوپارد 2 های اولیه و M1A1 آبرامز استفاده می شد. تانک، می تواند اکثر گلوله های استاندارد 120 میلی متری ناتو را شلیک کند. لوله به آستین حرارتی، شعله پوش و سنسور مرجع دماغه مجهز است. Ariete یک مسلسل 7.62 میلی متری MG42/59 دارد که به صورت هم محور در کنار توپ اصلی نصب شده است. حرکات برجک و تفنگ توسط یک سیستم الکترو هیدرولیک کنترل می شود. سیستم کنترل آتش از نوع دیجیتالی ساخته شده توسط Galileo Avionica است. برای افزایش دقت توپ، داده های جوی و وضعیت فیزیکی تانک را در نظر می گیرد. توپچی دارای دید حرارتی(ترمال) است که می تواند توسط فرمانده نیز استفاده شود، اما فرمانده فاقد دید حرارتی اختصاصی خود است. این امر دید در شب و در شرایط میدان جنگ مانند گرد و غبار و دود را دشوار می کند. Ariete یک MBT نسبتا سبک با تنها 60 تن است. که به طور قابل توجهی کمتر از لئوپارد 2، چلنجر 2 و آبرامز است البته بسته به نوع و موارد اضافی نصب شده از 70 تن فراتر می روند. موتور آن قادر است تانک را به سرعت بیش از 40 مایل در ساعت (65 کیلومتر در ساعت) برساند آریت چقدر بد است؟ نتیجه گیری در مورد عملکرد هر تانک، بدون مقایسه مستقیم در شرایط نبرد برابر دشوار است. با این حال، Ariete دارای نقاط ضعفی است که مطمئناً می تواند به یک مسئله در این زمینه تبدیل شود.که بیشتر به بقاپذیری و سیستم های کنترل آتش محدود تانک مربوط می شود . مشخصات دقیق زره ناشناخته است، اما با توجه به وزن تقریباً 20 تنی کمتر نسبت به M1A2 Abrams، اما با اندازه مشابه، واضح است که نمی‌تواند سطوح حفاظتی مشابه مانند آبرامز را داشته باشد. ، Ariete فاقد محفظه مهمات مجزا و پنل‌های ضد انفجار است و مهمات در سرتاسر تانک ذخیره می‌شود و در صورت نفوذ یک گلوله به تانک، خطر انفجار را به همراه دارد.و این به همراه زره سبک آن باعث نگرانی بزرگ‌تری در مقایسه با سایر MBT‌ها می‌شود. یکی دیگر از ویژگی های ضعیف Ariete سیستم های اپتیک و کنترل آتش آن است. سیستم های کنترل آتش آن فقط برای روز مناسب است، و همان هم با آخرین سیستم های روز دنیا مطابقت ندارد. فرمانده فاقد یک دید حرارتی اختصاصی است که می تواند به شدت آگاهی موقعیت خدمه را مختل کند. حتی دید حرارتی توپچی ها فقط تا حدود 1500 متر موثر است که به طور قابل توجهی کمتر از وضوح هدف تصویربرداری حرارتی آبرامز( 4000 متر) است. کنترل برجک الکترو هیدرولیک ست که آن نیز قدیمی است. البته بیشتر مشکلات Ariete مشکلات ذاتی خود تانک نیست، بلکه ناشی از عدم ارتقاء است.چون از MBTها برای چندین دهه استفاده می شود ارتقا مستمر برای بقا پذیری این تانکها حیاتی ست C2 Ariete ایتالیا تلاشهایی برای ارتقا آریت در اوایل دهه 2000میلادی انجام داد c2 قرار بود دارای زره بهتر برجک تمام برقی، سیستم های کنترل آتش بهبودیافته، اپتیک حرارتی نسل سوم برای فرمانده و توپچی و حتی به یک اتولودر مجهز شود. حجم موتور MTCA V12 Ariete به 30 لیتر افزایش یابد، مجهز به تزریق مستقیم سوخت و یک توربوشارژر اضافی شود. این تغییرات قدرت را به 1600 اسب بخار و گشتاور 5500 نیوتن متر می رساند و آن را به یکی از قدرتمندترین موتورهای MBT در حال استفاده تبدیل می کرد.این نسخه C2 Ariete یا Ariete Mk 2نامیده می شد. متأسفانه این به‌روزرسانی‌ها هرگز اتفاق نیفتاد، و در نتیجه تانک از نظر فنی ازهمتایان خود عقب ماند علیرغم اینکه اولین صحبتها در مورد ارتقاءدو دهه پیش مطرح شد، اما ایتالیا تازه در حال برنامه ریزی برای اجرای آنها برای افزایش عمر سرویس Arietes فعلی خود است. (باید به خاطر داشت که آمار یک تانک روی کاغذ، نشانگر دقیق عملکرد نیست. آموزش، دکترین، تاکتیک‌ها و تدارکات اغلب بر موفقیت یک تانک تأثیرگذارتر هستند.) منبع:https://www.iveco-otomelara.com/index.php

مراسم الحاق 2654 فروند انواع سامانه‌های موشکی، جنگالی و پهپادی به نیروی دریایی سپاه : موشک ضد کشتی ناشناس:

بسم ا.. در باب اهمیت رسانه ویلیام رندولف هرست از نخستین موسسان روزنامه های زنجیره ای در ایالات متحده خطاب به عکاسان خبری ... " شما تصویر فراهم کنید ، من جنگ بوجود می آورم "