بسم ا... گزارش وضعیت محور حلب ، حماه ، درعا و جنوب سوریه

دوستانی که سر از گیت هاب کورنل هوش مصنوعی پرینت سه بعدی در میاورند دقیقا این شرکت LEAP 71 مستقر در دبی امارات چه کاری انجام می دهد هوش مصنوعی ساختن خودش موتور سوخت مایع طراحی می کند ?! ازمایش موفق هم داشتند در انگلیس https://leap71.com/#home https://github.com/leap71 https://picogk.org/labs/

فقط همین یه کارمون مونده که از کره جنوبی یه دشمن و خصم تمام عیار بسازیم و وارد یه کشمکش و مخمصمه بیهوده با این کشور بشیم. کره جنوبی هم مثل خیلی کشورها به دنبال پیشرفت فناوری و صنایع خودش هست و اگه کشوری پیشنهاد خوبی بهش بده همکاری میکنه همچنانکه در مورد همکاری سامسونگ و ال جی و دوو و... با ما نه نگفت. اینکه ما با کره جنوبی به خاطر صادراتش بجنگیم مثل جنگیدن دون کیشوت با آسیاب بادی میمونه. ما خیلی هنر داشته باشیم در صنایع نظامی و استراتژیک خودمون پیشرفت کنیم و اگر کره شمالی میل داشت اون فناوری یا صنعت پیشرفته خودمونو برای آزمون و خطا و کسب تجربه با هزینه ای معقول در اختیار کره شمالی ( یا هر کشور خواهان اون تکنولوژی) قرار بدیم. ساختن فرصت از تهدید به معنای دشمن تراشی و برداشتن تمرکز از روی دشمن اصلی نیست. فعلا دشمن اصلی ما اسرائیله و باید تمام تمرکز رو روی این رژیم و حرکات شیطانیش بزاریم.

بسم ا... گزارش وضعیت محور حلب و حماه سوریه  گفته شده اوکراینی ها هم در سوریه دیده شدند... !!!! پی نوشت : گزارش مبسوط تر میدانی برعهده برادر عزیز جناب @aminor قرار دارد ... ایشون تسلط بیشتری روی وقایع میدانی دارند و بنده صرفاً نقشه های مربوط به تحولات را ارسال می کنم .

بسم ا... حادثه سقوط پرنده اف-5اف/کوثر نیروی هوایی سرهنگ حمیدرضا رنجبر و سرهنگ منوچهر پیرزاده در این سانحه به شهادت رسیدند پی نوشت : همچنان سوانح نیروی هوایی ، کاهش تعداد پرنده های عملیاتی و بی خیالی ستاد کل نیروهای مسلح ...!!!

جالب این آقای Lutz Kayser بنیان گزار شرکتOTRAG در سال ۲۰۱۷ فوت کرده الان بردار زاده اش شرکت LEAP 71 مستقر در دبی اداره می کند موتور سوخت مایع پرینت ۳بعدی فلزی با استفاده از هوش مصنوعی تولید می کند https://jlk.ae/2018/09/01/fly-rocket-fly-telling-the-story-of-uncle-lutz-attempt-to-conquer-space/

سلام و عرض ادب خدمت همکار قدیمی ... نکته‌ ای که درباره پیروزی‌ های کوچک و تأثیرات آن‌ ها در روحیه جامعه اسرائیل مطرح کردید، خیلی بجا و قابل تامل بود! بنظر میرسه که هر پیروزی کوچکی که اسرائیل بدست میاورد، باعث میشه که جامعه احساس کنه به پیروزی‌ های بزرگتر نزدیکتر شده، اما همین پیروزی‌ های کوچک در حقیقت یک چرخه بی پایان رو بوجود میارن که به نوعی اسرائیل رو در موقعیت ضعف قرار میده. چون هر بار که یک پیروزی کوچک بدست میاد انتظارات بیشتر میشه و در نهایت هیچ وقت رضایت کامل حاصل نمیشه این مسأله نه‌ تنها اسرائیل رو از درون ضعیف میکنه بلکه باعث میشه که اعتماد به نفس و امید عمومی در جامعه همیشه تحت تهدید باشه و به دلیل عدم تحقق اهداف نهایی و درازمدت بیشتر به شکاف‌ های عمیق‌ تر و احساس ناکامی در درازمدت در مردم می انجامد. این احساس ناامیدی ممکنه در نهایت به یک بحران اجتماعی بزرگتر تبدیل بشه که اساسا اسرائیل رو در شرایطی قرار میده که باید دائما برای حفظ وحدت ملی خود از دستاوردهای کوتاه‌ مدت استفاده کند. یکی از مهمترین نکات این مقاله این بود که اقدامات تحریک‌ آمیز اسرائیل، مثل ترور های اخیر یا حملات به مراکز مرتبط با ایران، عملا به تقویت جریان مقاومت منجر شده. ایران نه تنها از نظر قانونی بلکه به دلیل نگرش‌ های فرهنگی و مذهبی خود رو موظف به حمایت از مردمان مظلوم در منطقه میدونه و این امر باعث شده که ایران تبدیل به یک قدرت مقاومت در برابر سیاست‌ های اسرائیل کند از طرف دیگه به نظر میرسه که اسرائیل بجای اینکه از جنگ‌ ها چیزی بدست بیاره، بیشتر در حال از دست دادن فرصت ها و بطور غیرمستقیم در حال تقویت گروه‌ های مقاومت هست که این یک روند خطرناک برای اسرائیل خواهد بود، چون هر بار که به جنگ ادامه میده، نه تنها قدرت خودش رو از دست میده بلکه باعث میشه که گروهای مقاومت قویتر و سازمان‌ یافته‌ تر بشن. موضوع دیگه ای که باید به آن اشاره کرد، نقش قدرت‌ های جهانی و تحلیل‌ های ژئوپلیتیک هست تأثیر اقدامات کشورهای غربی، به‌ ویژه ایالات متحده، بر استراتژی‌ های اسرائیل هست. حمایت‌ های مالی و نظامی آمریکا از اسرائیل همواره یکی از دلایل اصلی ادامه دار بودن جنگ‌ ها و ناامنی در خاورمیانه بوده. هرگونه تحرک نظامی اسرائیل ممکنه با حمایت‌ های جدید یا به‌ ویژه سیاست‌ های دوگانه آمریکا مواجه شود. آمریکا به‌ رغم اعلام حمایت‌ های قوی از اسرائیل در مواقع حساس و به‌ ویژه در مواجهه با فشارهای بین‌ المللی ممکن هست تصمیمات متناقضی هم اتخاذ کند که بر موقعیت اسرائیل تأثیر منفی خواهد گذاشت. اسرائیل با توجه به وضعیت اقتصادی فعلی خود، در درازمدت قادر نخواهد بود که منابع لازم برای حفظ این جنگ‌ ها به‌ طور مداوم تامین کند این موضوع میتونه به‌ ویژه در صورت تشدید بحران‌ ها و افزایش نارضایتی‌ های داخلی تهدیدی جدی برای ثبات اقتصادی اسرائیل باشد.

به نام خدا   با سلام     لیبی در دوران حکومت معمر قذافی و پیش از وقوع جنگ داخلی ، در زمانی بیش از دو دهه به دنبال دستیابی و توسعه تجهیزات و تکنولوژی های موشکی و افزایش توان خود در این زمینه بود. این کشور سیستم های موشکی بالستیک و کروز ضد کشتی مختلفی را در اختیار گرفت که عمدتا از منابع شرقی تامین شده بودند و البته در سطح نسبتا نازلی از تعمیرات و نگهداری قرار داشتند. لیبی از طریق تسلیحات موشکی و راکتی همچون موشک های اسکاد و راکت های فراگ ، به صورت تئوری از قابلیت تهاجم نا متعارف شیمیایی و میکروبی برخوردار بود.   البته در کنار آن امکان استفاده از تسلیحات شیمیایی از طریق بمب افکن های توپولف Tu-22 و ایضا دیگر هواگرد های موجود در نیروی هوایی  نیز برای لیبی فراهم بود. به عنوان نمونه میتوان به استفاده از عناصر شیمیایی بر علیه نیروهای چاد در سال 1987 اشاره کرد که توسط هواگرد های ترابری لیبی صورت گرفت. یکی از موانع مهم لیبی بر سر توسعه تکنولوژی ها و دست یابی به سامانه های موشکی ، تحریم های سازمان ملل متحد بر علیه این کشور بود. هر چند که با وجود این تحریم ها نیز لیبی همچنان به تلاش های خود برای حصول به اهداف موشکی از طریق منابع مختلف از جمله شرقی (کره شمالی و اقمار شوروی سابق) و ایضا غربی (برخی کشورهای اروپایی و امریکای لاتین) ادامه داد.   مهمترین تاثیر تحریم های اعمالی بر لیبی ، در ناکامی این کشور در ایجاد ارتباط پایدار با یک شریک تکنولوژیکی جهت توسعه برنامه موشک های بالستیک برد بلند بود هر چند که این تحریم ها در نهایت برنامه موشکی لیبی را متوقف نکرد و این کشور توانست از طریق کانال هایی به برخی از تجهیزات موشکی مد نظر خود دست یابد و در مقاطعی نیز از مشاوره متخصصین خارجی برخوردار شود و بخشی از برنامه های مد نظر خود را در بخش موشکی عملی سازد.   لیبی به صورتی مستمر و توقف ناپذیر به دنبال افزایش برد موشک های خود و یا دست یابی به سیستم های موشکی با بردی بیشتر بود.این مسئله به جهت خواست لیبی برای افزایش سطح پوشش خاک اروپا و دسترسی به اهداف بیشتر و مهمتر در این منطقه بود. مقامات لیبی و در صدر آن ها معمر قذافی به دنبال تهدید مناطقی از اروپا فراتر از خاک ایتالیا بودند در نتیجه به موشک هایی با برد بیشتر نیاز داشتند. به منظور تحقق این خواست ، لیبی برنامه ای 15 الی 20 ساله را دنبال کرد که بالاترین هدف آن دستیابی به سیستم موشکی دوربرد قاره پیما بود. در طول این برنامه لیبی تلاش هایی را در جهت یافتن شریک تکنولوژیکی ، انتقال فناوری ها ، ایجاد زیرساخت های مورد نیاز و ایضا خرید تجهیزات و سامانه های مورد نظر صورت داد که البته در نهایت به نتیجه مد نظر مقامات لیبی در دستیابی به موشک برد بلند ختم نشد.   مقامات بلند پایه لیبی و خصوصا شخص معمر قذافی دیکتاتور لیبی بارها از برنامه این کشور در جهت دستیابی به بازدارندگی موشکی و در صورت امکان ضربه زدن به منافع غرب سخن گفته بودند. این صحبت ها خصوصا پس از حمله هوایی امریکا به لیبی در سال 1986 شدت یافت. به عنوان نمونه ، قذافی در طی یک سخنرانی در سال 1990 اعلام داشت که : آگر آن ها (آمریکایی ها) بدانند که شما از یک نیروی بازدارنده (موشکی) که قادر به هدف قراردادن ایالات متحده است برخوردار هستید ، قادر نخواهند بود به شما ضربه بزنند و اگر ما به چنین نیروی بازدارنده ای دست یابیم در لحظه دست یابی به آن ها ضربه خواهیم زد. این سخنان بعد ها در کمیسیون بررسی تهدیدات موشکی علیه ایالات متحده (موسوم به کمیسیون رامسفلد) به عنوان سند مورد استناد قرار گرفتند.   لیبی علاوه بر افزایش توان بازدارندگی موشکی به دنبال ایجاد بازدارندگی از طریق تولید و انباشت تسلیحات نامتعارف شیمیایی ، میکروبی و در صورت امکان اتمی بود و در این زمینه نیز فعالیت های گسترده ای را شکل داد. با آشکار شدن ابعاد پروژه اتمی لیبی ، این کشور تحت فشار شدید غرب قرار گرفت و در نهایت در دسامبر سال 2003 پذیرفت که برنامه سلاح های نامتعارف خود را کنار گذاشته و تاسیسات مرتبط را نیز برچیند. البته خواست غرب از لیبی صرفا به کنار گذاشتن برنامه اتمی و تسلیحات نا متعارف ختم نمیشد بلکه غربی ها خواستار محدودیت برنامه موشکی بالستیک لیبی نیز بودند. این خواست شامل موشک هایی بود که در بردی بیش از 300 کیلومتر از توانایی حمل محموله ای به وزن 500 کیلوگرم برخوردار بودند.   در خلال دو ماه اکتبر و دسامبر سال 2003 در محدوده زمانی دو هفته ، هیئت های اطلاعاتی امریکا و بریتانیا جهت بررسی تحقیقات در زمینه برنامه های اتمی و موشکی لیبی ، وارد این کشور شدند. در طول این بررسی ها این دو تیم خواستار دسترسی به 10 سایت اصلی برنامه اتمی ، شیمیایی و موشکی لیبی بودند که البته با موافقت مقامات لیبیایی همراه بود.در جریان بازرسی ها بازرسان غربی دریافتند که لیبی دارای ذخیره ای از موشک های اسکاد سی ساخت کره شمالی است. این موشک ها در کره با نام هواسونگ 6 شناخته میشدند. پس از اطلاع از وجود این موشک ها ، غربی ها خواستار حذف آن ها از زرادخانه لیبی شدند که این خواست نیز با موافقت لیبی همراه شد هر چند که لیبی از کنار گذاشتن موشک های اسکاد بی که در حدود 300 کیلومتر برد داشتند سر باز زد و تصمیم خود برای حفظ آن ها را اعلام کرد.   اسکاد بی / فراگ 7 در دهه هفتاد لیبی تعدادی سامانه موشکی اسکاد بی و راکتی فراگ 7 از شوروی خریداری کردو موجودی لیبی در حدود 80 پرتابگر موشک اسکاد و حدود 40 پرتابگر راکت فراگ 7 بود. تخمین زده میشود که لیبی در حدود سه برابر تعداد پرتابگر ها ، موشک و راکت در اختیار داشته است.  در دهه هشتاد عمده تلاش لیبی بر ایجاد قابلیت تعمیر و نگهداری سامانه های موشکی وحفظ قابلیت های عملیاتی موشک های اسکاد بود هر چند که با وجود این تلاش ها موشک های اسکاد لیبی همچنان با مشکلات تعمیر و نگهداری مواجه بودند و به دلیل همین مشکلات و سطح پایین نگهداری بسیاری از این سامانه ها اطمینان پذیری عملیاتی پایینی داشتند.   در 15 آوریل سال 1986 لیبی دو یا سه اسکاد بی به ایستگاه ناوبری ایالات متحده در ساحل جزیره ایتالیایی لامپدوسا شلیک کرد که در پاسخ به تهاجم نیروی هوایی امریکا به لیبی بود. البته موشک ها در نقطه ای غیر مسکونی و در حاشیه ساحلی جزریه اصابت کردند که خسارتی در بر نداشت. موشک های اسکاد بی لیبی در حدود 300 کیلومتر برد داشتند و از قابلیت حمل کلاهکی به وزن 985 کیلوگرم برخوردار بودند. لازم به ذکر است که لیبی تعدادی از موشک های اسکاد بی خود را در طی قراردادی به ایران فروخت که این موشک ها بر علیه عراق به کارگرفته شدند.       اسکاد سی بخشی از دارایی موشکی لیبی ، موشک های اسکاد سی ساخت کره شمالی با برد 550 کیلومتر و با قابلیت حمل کلاهک 500 کیلوگرمی بودند. در بازرسی هایی که هیئت های اطلاعاتی غرب در سال 2003 از لیبی به عمل آوردند وجود این موشک ها در زرادخانه لیبی تایید گردید. سازمان CIA در ماه اوت سال 2000 در طی گزارشی از تلاش مستمر لیبی برای دست یابی به تکنولوژی ، مواد مورد نیاز برای ساخت و برخی از اجزای موشک های اسکاد بی و سی از منابع خارجی پرده برداشت. این مسئله خصوصا در مورد موشک های اسکاد بی لیبی از اهمیت برخوردار بود چرا که این موشک ها دوربردترین موشک موجود در زرادخانه لیبی بودند و از این رو این کشور به دنبال توسعه این بخش از توان موشکی خود بود.   در سال 1999 دو مورد از تلاش های لیبی برای خرید قطعات موشک های اسکاد افشا شد. اولین مورد خرید قطعات از یک شرکت تایوانی تحت عنوان قطعات خودرو بود که توسط سرویس اطلاعاتی بریتانیا کشف گردید. دومین تلاش نیز انتقال قطعات از طریق کره شمالی و با استفاده از کشتیرانی این کشور بود که در نهایت توسط مامورین گمرک یکی از بنادر هند در بازرسی از کشتی آشکار شد. البته موارد دیگری نیز از افشای تلاش های لیبی وجود دارد از جمله خرید 32 قطعه موشکی با عنوان قطعات خودرو و تلاش برای انتقال آن به مالتا و سپس لیبی از طریق فرودگاه گاتویک بریتانیا بود.   پروژه پرتابگر فضایی/موشک بالستیک برد بلند در اواخر دهه هفتاد میلادی شرکت OTRAG آلمان غربی که در زمینه پرتابگرهای فضایی فعالیت داشت ، قراردادی جهت ساخت پرتابگر فضایی با لیبی منعقد کرد. هدف لیبی از این قرارداد چیزی فراتر و متفاوت از پرتابگر فضایی بود ، در حقیقت لیبیایی ها به دنبال تکنولوژی ساخت موشک برد بلند بالستیک در قالب برنامه ساخت پرتابگر فضایی بودند. شرکت OTRAG آلمان در دهه هفتاد بر روی ساخت یک موشک پرتابگر با قابلیت ارائه به کشورهای جهان سوم جهت انجام پرتاب های فضایی ارزان توسط این کشورها کار میکرد و همین طرح را نیز به لیبی پیشنهاد داد. این پروژه در دهه هشتاد در لیبی با انجام دو آزمایش ناموفق پیگیری شد ، آزمایشاتی که در سال 1981 و در تاسیسات واقع در واحه سبها صورت گرفتند. شرکت OTRAG در نهایت در سال 1984 به حالت غیر فعال درآمد و تمامی پروژه های آن از جمله در همکاری با لیبی ناتمام ماند ، با این وجود  پرتابگر فضایی لیبی در سال 1987 یک آزمایش دیگر را نیز تجربه کرد که البته اخرین آزمایش آن بود.     هر چند شرکت آلمانی 3 سال قبل از این آزمایش غیر فعال شده بود اما لیبی با دعوت از متخصصین آلمانی و ایضا مسئول پروژه های شرکت OTRAG به لیبی ، کار پرتابگر فضایی خود را پیش برده بود. حضور مهندسان آلمانی در لیبی تا دهه هشتاد نیز ادامه یافت. البته این مسئله از چشمان سازمان های اطلاعاتی غرب مخفی نبود و  بریتانیا در سال 1989 در گزارشی از مشغول به کار بودن 100 متخصص آلمانی  جهت ساخت یک موشک 500 الی 750 کیلومتری با کد نام Ittisalt در لیبی خبر داد. این متخصصین در یک پایگاه کوری در 100 کیلومتری سبها مشغول به کار بودند. در نهایت با وجود تلاش لیبی ، پروژه ساخت پرتابگر فضایی و ایضا موشک برد بلند از طریق همکاری متخصصین آلمانی ، بدون هیچ نتیجه عملیاتی پس از یک ده تلاش در دهه 90 پایان یافت.   Condor 2/ الفاتح تلاش های لیبی جهت ساخت بومی سامانه های موشکی با موفقیت های محدودی همراه بود و در نهایت این کشور آزمایشات محدودی را از طریق ساخت پیشران های راکتی با قابلیت محدود حمل محموله در طول دهه هشتاد انجام داد که براساس تکنولوژی های داخلی بود. لیبی در طول دهه هشتاد همچنان در جهت یافتن یک شریک تکنولوژیکی که امکان انتقال فناوریهای مورد نیاز لیبی را داشته باشد ، تلاش میکرد با این حال تحریم های سازمان ملل علیه این کشور موجبات محدودیت در مقابل این تلاش ها بود. در نهایت در دهه اواسط دهه هشتاد لیبی گزینه همکاری مناسبی را یافت که آن کشور آرژانتین و پروژه موشک Condor 2 بود. پروژه موشک Condor 2 در سال 1982 توسط آرژانتین و به منظور ساخت موشکی دو مرحله ای و سوخت جامد با قابلیت حمل محموله 450 کیلوگرمی در حداقل برد 900 کیلومتر آغاز شد.   دو کشور عربی مصر و عراق نیز به ترتیب در سال های 1984 و 1985 به این پروژه پیوستند. همکاری این دو کشور در تامین بخشی از بودجه در مقابل اشتراک بخشی از تکنولوژی های ساخت موشک و ایضا ایجاد قابلیت تولید آن بود. سومین کشوری که نسبت به پیوستن به پروژه Condor 2 ابراز تمایل کرده و به مذاکره با مقامات آرژانتینی پرداخت ، لیبی بود. در نهایت پروژه ساخت نمونه لیبیایی این موشک با نام الفاتح آغاز گردید. با این حال با فشار آمریکا ، مقامات آرژانتینی در آوریل سال 1990 ، توقف این پروژه و موارد همکاری آن را اعلام کردند در نتیجه این پروژه در سه کشور سهیم از جمله لیبی ناکام ماند. پس از این مسئله تصمیم عراق بر توسعه داخلی این پروژه تحت نام گذاری بدر 2000 قرار گرفت. تصمیم لیبی نیز بر ادامه پروژه از طریق جذف مشارکت و همکاری تکنولوژیکی خارجی بود. اولین تلاش لیبی در این زمینه در همکاری با شرکت آلمانی Globesat صورت گرفت که البته این همکاری پس از افشا متوقف شده و ناتمام باقی ماند.   دومین تلاش این کشور باز هم در هکاری با یک شرکت آلمانی بود. مقامات لیبی با شرکت آلمانی Technical Oil Production قراردادی جهت خرید تجهیزات و سیستم های موشکی مورد نیاز برای پروژه الفاتح منعقد کردند و در حقیقت این شرکت را واسطه خرید خود قرار دادند. قرارداد لیبی با این شرکت نیز پس از چندی تحت نظارت سازمان های اطلاعاتی آلمان افشا شده ، شرکت آلمانی مورد توبیخ و جریمه قرار گرفت و همکاری آن با لیبی قطع گردید. سومین مرحله از تلاش لیبی شامل قراردادی 30 میلیون دلاری با کشور صربستان جهت تامین پشتیبانی تکنولوژیکی برای توسعه پروژه موشک الفاتح بود. تحرکات لیبی در پروژه الفاتح نه تنها توسط سرویس هاس اطلاعاتی غرب بلکه از طرف اسرائیل نیز شدیدا تحت نظر بود و منابع اطلاعاتی اسرائیل ادعا داشتند که متخصصین خارجی در حال کار بر روی موشک برد بلند لیبی با نام الفاتح هستند و تعدادی از آن ها پیشتر در برنامه موشکی لیبی در دهه هفتاد نیز مشارکت داشته اند.   در سال 1998 لیبی تعدادی تکنسین چینی را به پروژه موشکی خود وارد کرد. همکاری چینی ها با لیبی در حقیقت پس از قرارداد این کشور با شرکت واردات و صادرات ماشین آلات دقیق چین آغاز شد و علاوه بر پشتیبانی های فنی و تامین برخی تجهیزات شامل بخشی برای ساخت یک تونل هوای مافوق صوت جهت انجام آزمایشات بود.در نهایت در سال 1990 لیبی وارد فاز توسعه و آزمایش استاتیک پیشران بخش سوخت مایع موشک الفاتح شد. قرار بود بخش سوخت جامد موشک نیز با خرید 80 تن آمونیوم پرکلرات از روسیه و انتقال ان از طریق اوکراین ساخته شود که با فشار امریکا به اوکراین این انتقال صورت نگرفت. در همان سال (1990) لیبی زیرساخت های لازم برای آزمایش پروازی موشک الفاتح را در دست ساخت داشت این مسئله از طریق تصاویر گرفته شده از لیبی توسط ماهواره های جاسوسی امریکا نیز اثبات شد.   در اوایل سال 2000 لیبی تقریبا در مراحل پایانی توسعه پروژه الفاتح بود و در نزدیک ترین نقطه به آزمایش پروازی و نهایی موشک قرار داشت با این حال تکمیل آزمایشات زمینی و توسعه نمونه پروازی با نزدیک به دو سال تاخیر تا سال 2002 ادامه یافت و همین مسئله لیبی را از حصول نتیجه از پروژه الفاتح بازداشت چرا که با اعمال فشار توسط غرب و مشخصا امریکا در نهایت لیبی در سال 2003 پروژه این موشک را متوقف کرده و آن را کنار گذاشت. توقف پروژه موشک الفاتح در حالی صورت گرفت که لیبی تا ساخت موشک مد نظر خود که بیش از یک دهه برای آن تلاش کرده بود ، صرفا یک قدم فاصله داشت و آن یک قدم نیز انجام آزمایشات پروازی بود. لازم به ذکر است که به جز موارد همکاری ذکر شده در این پروژه ، موردی از همکاری عراق نیز در برخی گزارشات مورد اشاره قرار گرفته ، این همکاری ها احتمالا در دهه هشتاد و با حضور تعدادی از متخصصین عراقی در لیبی انجام شده.   MB/EE-150 / MB/EE-600 لیبی در دهه نود میلادی به دنبال خرید سامانه های موشکی ساخت کشور برزیل بود اما  به جهت فشار امریکا و ایضا قرارگیری موشک های برزیلی تحت رژیم کنترل تکنولوژی موشکی (MTCR) به نتیجه ای دست نیافت.  در اواسط دهه هشتاد کنسرسیوم برزیلی با نام Orbitas ، نسبت به توسعه سامانه موشکی سوخت جامد کوتاه برد MB/EE 150 اقدام کرد.   این سامانه موشکی در حدود 150 کیلومتر برد داشت. بعد ها در سال 1988 نمونه دیگری از این سامانه توسعه داده شد که از برد 600 کیلومتر برخوردار بود. گزارش هایی از آزمایش نمونه 600 کیلومتری موشک MB/EE در صحرای لیبی وجود دارد که البته قابل تایید نیست و در صورت تایید نیز مرتبط با مراحل اولیه درخواست خرید لیبی و جهت آزمایش و بررسی موشک توسط لیبیایی ها بوده است. آنچه که قطعی است عدم موفقیت لیبی در خرید این سامانه موشکی از برزیل است.   SS-23 Spider / SS-12 Scaleboard در دهه هشتاد میلادی ، بنا بر برخی گزاراشت لیبی به دنبال خرید موشک 900 کیلومتری SS-12 Scaleboard از شوروی بود که البته به دلیل قرارگیری این موشک تحت پیمان منع موشک های هسته ای میان برد (میان آمریکا و وشوروی که در سال 1987 منعقد شد) با پاسخ منفی مسکو رو به رو گردید. در تلاش دیگر  لیبیایی ها پیشنهاد خرید موشک SS-23 Spider با برد 500 را ارائه کردند که این مسئله نیز به جایی نرسید و به ناکامی های لیبی در زمینه خرید سیستم های موشکی اضافه شد.   M-9 / CSS-2 در زمان جذب همکاری متخصصین چینی در پروژه موشک الفاتح و انعقاد قرار داد با شرکت واردات و صادرات ماشین آلات دقیق چین ، مقامات لیبی یک خواست جنبی نیز مطرح کردند که شامل پیشنهاد فروش موشک های CSS-2 یا M-9 چینی بود که البته این پیشنهاد از سوی پکن رد شد.   No Dong همانطور که پیشتر نیز اشاره شد خواست مقامات لیبی افزایش هر چه بیشتر برد موشک های این کشور جهت دسترسی به اهداف بیشتر بود. بدین منظور ، لیبی تلاش هایی برای خرید موشک No Dong از کره شمالی نیز انجام داد که این تلاش نیز بی نتیجه بود. در صورت دستیابی به این موشک کره ای ، لیبی توان هدف قرار دادن نقاطی در مصر ، اسرائیل و کشورهای عضو ناتو در اروپا را داشت.   شایعه همکاری با ایران در سال 2002 روزنامه الشرق الاوسط چاپ لندن از انجام مذاکرات میان مقامات لیبی و مقامات ایرانی جهت کمک ایران در پروژه موشکی لیبی خبر داد این همکاری ها شامل ساخت نمونه ای از موشک های ایرانی در لیبی با برد بیش از 1000 کیلومتر گزارش شد. البته برای این ادعا سند و مدرک قابل توجهی از سوی این روزنامه ارائه نگردید.     نویسنده و مترجم : سینا نوریخانی   هرگونه برداشت از این مطلب صرفا با ذکر نام وبسایت میلیتاری مجاز است

یه چنتا مثال مصداقی بزن.مثلا دقیقا چی کار کنیم؟ترور متخصیصن دفاعی کره؟سوای بحث توانایی فنی این کار عواقبش قابل کنترله؟در مورد هک نهادهای مالی امارات مستحضرید که در داخل سیستم ایران حامیان امارات از خود کشور امارات بیشتر نباشند کمتر نیستند

بسم ا... وضعیت سوریه محور حلب ال-39 آلباتروس های نیروی هوایی سوریه ( به نظر درشرایط عملیاتی نیستند ) بازداشت شورشی سوری و اعتراف به دخالت ترکیه - نوامبر 2024 https://aparat.com/v/fpxsbo3 شلیک بالستیک های توچکا ارتش سوریه- نوامبر 2024 https://aparat.com/v/souoy66

خب به لطف حماقت و خیانت و ترس ارتش سوریه و نیروهای دفاع وطنی در کنار برنامه ریزی دقیق مسلحین وتکفیری ها در استفاده از قدرت رسانه ایی و هسته های پنهان و در داخل شهر و عقبه ارتش سوریه و در کنار غفلت روسها و ایرانی ها مسلحین بر 70 تا 80 در صد شهر حلب به همراه دهها روستا و شهر و شهرک در این استان مسلط شدن . ارتش سوریه بر جلوگیری از محاصره وقتل عام نیروهای خود دست به یک عقب نشینی سراسری و گسترده در استان های حلب و حماه زده است . شب گذشته در یک جنگ رسانه ایی کاملا مشهود بود گروههای مسلح خیالی وارد شهر حماه شده و شهر را تصرف کردن . در دمشق هم بین نیروهای گارد و ارتش به دلیل کودتاه درگیریهای خونینی شکل گرفت در درعا مسلحینی که سلاح خود را کنار گذاشته بودن دست به یک قیام سراسری زده و بخشهای از شهر را تصرف کردن . در شمال حمص و شهر تلبسیه هم مسلحین سابق دوباره دست به سلاح بردن و بخشهای از شهر را تصرف کردن . روسها هم پادگان های خود را در دیرالزور تخلیه کردن تمام این اخبار یا کاملا کذب بود یا با واقعیت بسیار فاصله داشت . ارتش سوریه بخشهای زیادی از شمال شهر حلب را به نیروهای کرد که قالبا از اکراد عفرین هستند واگذار کرده ست اما اوضاع در شهر و استان حلب تثبیت نشده است در حال حاضر به نظر میرسد محله های شرقی شهر در اختیار بخش کمی از نیروهای ارتش و چند هزار نفر از نیروهای کرد است در حال حاضر نمیشود تصویر دقیقی از اوضاع در حلب منتشر کرد . رسانه های مسلحین دائما از تصرف شهر ها وروستا هاصحبت کرده که برخی از انها فعلا واقعیت ندارد اما در حماه در حالی که واحدهای ارتش در یک عقب نشینی سراسری از استان ادلب به حومه شهر حماه سرازیر شدن . با ملحق شدن واحدهای لشگر 25 از صبح امروز دوباره حرکت به سمت شمال حماه را اغاز کردن و تا این لحظه خود را به حومه شهر مورک رسانده اند. دهها شهرو روستا که توسط ارتش تخلیه شده بود در کمتر از 24 ساعت دوباره شاهد ورود سوریه شد. البته بیشتر این مناطق یا توسط مسلحین اشغال نشده بود و یا اینکه نیروهای کمی از مسلحین وارد ان شده بودن . البته این به معنی شروع ضد حملات نیست بلکه سوری ها در قدم اول سعی در ایجاد یک کمربند برای محافظت از شهر حماه می کنند . در گام های بعدی در صورت توان ضد حملات را اغاز مناطقی از شهر حلب که احتمالا در اختیار اکرادو بخش کمی از نیروهای ارتش است در داخل شهر حلب هم دها تن از مسلحینی که قصد ورود به مناطق تحت کنترل اکرادو ارتش را داشته اند کشته شدن اما در چند حمله هوایی در دو روز گذشته به تجمعات مسلحین در شهر حلب صدها فرد مسلح کشته وزخمی شدن. که مهم ترین آن حمله جنگنده های روسی و سوریه به مسلحینی بود که مشغول پایین کشیدن مجسمه باسل اسد برادر فوت شده بشار است در محله فرقان بودن که در نتیجه این حمله به اذعان خود تروریستها تا کنون 80 فرد مسلح کشته و دهها تن دیگر زخمی شدن . در نتیجه یک حمله هوایی دیگر هم به دار غزه 30 فرد مسلح کشته شدن. در حمله به تل مارع هم تلفات بسیار سنگینی به مسلحین وارد شهد است چندین فیلم دیگر هم از خود مسلحین منتشر شده که مربوط به نتایج و اثار حملات هوایی نصف نیمه روسها و سوریها است . همین تجمع و حرکت ستونی نزدیک به هم نشان از ناپختگی و عدم اموزش صحیح در رده های میانی مسلحین و تروریستها است مناطقی از شمال حماه که دوباره شاهد ورود نیروهای ارتش سوریه بوده است تلفات واسرای مسلحین در نتیجه حرکت مجدد ارتش به سمت شمال حماه در نتیجه عقب نشینی ارتش سوریه به سمت حماه تعدادی از تجهیزات به غنیمت مسلحین در امده است که مهم ترین ان راکت انداز 220 م م اورگان بوده است با عقب نشینی فرار گونه ارتش سوریه و واحدهای ارتش روسیه از فرودگاه کویرس این فرودگاه به کنترل مسلحین تحت الحمایت ترکیه در امده است . در این عقب نشینی یک سامانه پانتسیر یک پهپاد شناسایی ابابیل 3 و دو فروند هواگرد اموزشی رزمی ال 39 عملیاتی به همراه چندین تانک و نفربر و توپ به غنیمت مسلیحن در آمده است .التبه چند هواگرد دیگر هم در فرودگاه حضور دارند که به نظر غیر عملیاتی بوده پهپاد شناسایی ابابیل 3 دو هواگرد عملیاتی ال 39 به همراه صد تیر بمب و راکت اس 5 و اس 8 مسلحین همچنین برای حمله به مواضع سوریها اقدام به استفاده از پهپاد های انتحاری مجهز به موتور راکتی کرده اند سرنگونی دو پهپاد انتحاری مجهز به موتور راکتی توسط سوریها

بسمه تعالی پیشنویس: تعیین برنده بعد از پایان جنگ موضوع جالبی برای مطالعه است. شاید بزرگترین قسمت از پروپگاندای جنگ که به وسیله مردم تکمیل خواهد شد و همه در آن شرکت میکنند. اینجا قضاوت افراد دیگر خارج این جنگ حتی مهمتر از قضاوت ها نظرات طرفین درگیری ست.! متن ذیل رو پیش از ترور رهبر حزب الله لبنان نوشتم و بعد از عزل یوآو گالانت وزیردفاع اسراییل به زبان انگلیسی منتشر کردم و حالا نسخه فارسی در خدمت مخاطبان عزیز میلیتاری: مقدمه در موضوع انتخاب پیروز جنگ آنچه عیان است، تعیین برنده بر اساس اهداف از پیش اعلام شده، بر اساس گفته های رهبران، بر اساس تلفات طرفین و یا قوی و ضعیف و در آخرین شاخصه بر اساس دستاوردهای نظامی هست. اما در تمامی این ایده ها اهداف اصلی جوامع درگیر غایب است. آثار این مسئله را با نگاهی به وضعیت فکری حاکم بر اسراییل از دید نگارنده این متن بررسی میکنیم: 76 سال است که جامعه امنیتی-نظامی اسراییل نتوانسته است ردای جنگ را کنار بگذارد. زخم های کهنه و مرتب سرباز میکنند، و عفونت برتری طللبی نظامی این زخم ها را عمیقتر و غیر قابل درمان میکنند. بدیهی است جامعه ای که تنگ نظرانه بر پایه برتری قومیتی با تحقیر وتحکم بر دیگران بنا شود راهی به جز سلطه بر دیگران با جنگهای بی پایان نمی یابد. چنین جامعه ای در نهایت در اوج ضعف یا اوج قدرت در صدد یک جنگ نهایی برای کشتار یا برتری بر همگان خواهد بود راه دیگر مداراست که رادیکالیسم سیاسی-مذهبی اسراییل به آن تن نخواهد داد. برای پیروان صهیونیسم، جنگ بی پایان فقط با یک جنگ بزرگ تمام میشود. و انتهای چنین راهی از دو نتیجه معین فارق نیست، یا بر همه پیروز میشوند یا شکست سختی خواهند خورد. پیروز این جنگ منجی تلقی میشود و اگر جنگ را ببازند، پیروان متعصب نبرد نهایی به دنبال یک منجی تا آرماگدونی دیگر صبر خواهند کرد. چنین پایانی آنقدر آشکار است که نیاز به مطالعه اسرائیلیات ویا یافتن پیشگویی در کتب مذهبی ندارد. هر چقدر متعصبانه تر این پیروان خود برتربینی به دنبال تحقق اهداف خویش باشند، شوک هایی سخت تر و کوبنده تری از جهان پیرامون دریافت خواهند کرد و پیوسته بین آنها و آرزوهایشان فاصله خواهد افتاد. هر بار نامیدی های بیشتری نصیبشان میگردد، و بازگشت امید نیازمند یک منجی جدید است. این فرد به تازگی انتخاب شده به شکل به ظاهر دمکراتیک! راهی جز تحرک جامعه با دستاورد های کوتاه و موقتی برای بازسازی امید به نبرد ندارد. چرا که "صبر" جامعه ای که بر بنیاد پیروزی نهایی بر همگان بنا شده است را بسرعت میفرساید. آنهم در شرایطی که هنوز اسراییل راه بسیار درازی در پیش دارد!. منسجم و جنگجو نگاه داشتن چنین جامعه ای فقط با دستاورد های نظامی-امنیتی مکرر مهیا گردیده، آنهم در برابر ملت هایی که از نظر اقتصادی و تکنولوژی بسیار محروم تر از اسراییل هستن، به بیانی دیگر "مستضعف" که این عبارت در فرهنگ برخی ملت های کهن خاورمیانه مانند ایران مفهومی ویژه دارد به نحوی که آنرا در قانون اساسی خود وارد کرده اند. با این حال امیدی که با کشتار مستضعفین ایجاد شود، در صورت شکست از آنان ولو محدود ناامیدی بزرگی ایجاد خواهد کرد. آخرین شکست در 7 اکتبر، زخمی بس عمیق بود که بسادگی درمانی برای آن پیدا نخواهد شد. و این بار هر چه از جادو تکنیک است باید رو شود تا این زخم کاری عمیق تر نشود. که این برای اسراییل آغازگر نبردی شد برای بازگرداندن امید، که ما آنرا "نبرد دستاورد ها"ی نتانیاهو نامیده ایم. نبرد دستاوردها و تله پیروزی آنگاه که پیروزی کوچکی بدست آید، رهبران سرمست میشوند، جامعه مغرورگشته و فریب احتمال تکرارآن پیروزی را میخورند تا دراین عالم مستی زمینه شکست مجدد فراهم شود، دوباره غرور خدشه دار شده و ایمان به پیروزی سست شود. پس هر بار یک دستاورد جدید لازم است، و این چرخه بی پایان رفتارهای واکنشی به خرابکاری های خود ساخته صهیونیست ها، به معنای وجود یک راهبرد نامعین برای دستیابی به هدفی دستنیافتنی ست. جامعه ای که اراده ای ندارد، بخش تندرو و مذهبی آن به هیچ وجه علاقه ای پوشیدن لباس نظامی ندارد و میخواهد دیگرانی چون آمریکا و یا مزدوران و رشوه گیران و یا نیروی هوایی و در آینده لشکری از رباتها از راه دور! برایشان پیروزی به ارمغان آورد. پس از 7 اکتبر، هر بارکه جامعه اسراییل از نظر روانی تحلیل میرود و نمیتوان آنرا به تشدید نظامی دیگری برد، نتانیاهو با نمایش یک ترور از رهبران مقاومت و یا کشتارجدید و یا بمباران و منفجر کردن خانه های غیرنظامیان و در آخرین نمونه ها نمایشگاه موشک های ضدتانک به ظاهر غصب شده از حزب الله لبنان، از جامعه خود تمنی دارد که سست نشوند و امید را حفظ کنند. همچنان که این روند صهیونیسم را تبدیل به یک جانی بدون حد و مرز و اخلاقیات کرده و گفتمان حق دفاع از خود را به حق جنایت علیه دیگران بدل میکند، بدون آنکه متوجه باشند خوی انتقام جویی قومیتی و مذهبی که پیشتر زمینه ساز شکل گیری مقاومت منطقه در برابر آمریکا بوده است را تقویت کرده و به نسل های بعد منتقل میکنند. ایران و راهبرد مقاومت صهیونیست ها برای نظامی نگاه داشتن فضای فکری جامعه خود و کنترل امنیتی بر دارایی ها و منابع شهرک نشینان، هر از گاهی که دستاوردی برای اخذ شدن نمیابند، به سراغ ساختن دشمنانی از خود بزرگتر میروند، و گاهی بسیار بزرگتر. آخرین خبط آنها در حمله به کنسولگری ایران در سوریه مجبورشان کرده است که در یک جبهه با خطوط بسیار بزرگ به عملیات هوایی پرهزینه و کم نتیجه با آثاری هنگفت برعلیه امنیت ملی خود دست بزنند. این جنون برای دستاورد سازی آنقدر حماقت آمیز بوده است که موجبات شلیک بیش از 280 موشک و صده ها پهپاد و هزینه مقابله با آنان را برایشان به ارمغان آورده است. مقاومت اسلامی در خاورمیانه که همسو با ایران است از فضا نیامده است، همگی مردم باستانی خاورمیانه اند. رفتار نظامی فعلی که از آنان سرمیزند، حاصل جنایات آمریکا، اسراییل و سپس داعش است، پیشتر نفوذ شوروی به ایجاد مقاومت افغانستان و مجاهدین منجر شده بود، حال ایالات متحده و عوامل آن. فعالیت های جمهوری اسلامی ایران در حمایت از آنان به موجب اصل 154مندرج درقانون اساسی ایران است که ایرانیان حکومت خود را ملزم کرده اند بدون هیچ حد و مرزی از مستضعفان جهان در حد توانایی حمایت کند. آنچه که امروز به عنوان پروکسی های ایران یاد میشود، در واقع مردمان خاورمیانه اند که در برابر آمریکا، اسراییل، داعش و ... راهی جز کمک گرفتن از ایران نیافته اند. ایران تاکنون خود به شکل مستقیم وارد درگیری با اسراییل نشده بود، قوانین داخلی و همچنین فرماندهی کل قوا که فتوای جهاد به عهده ان است، اجازه چنین درگیری به ایران نداده بودند، حتی پس از 7 اکتبر نیز فتوایی برای جنگ با اسراییل با دفاع از غزه و لبنان از سوی مراجع شیعه صادر نشده است. اما حماقت بزرگ اسراییل برای ترورهنیه در تهران، باعث شد که ایران نیز خود پا به عرصه مقابله نظامی با اسراییل بپردازد. این اقدام صهیونیست ها، کمک شایانی به راهبرد مقاومت است که به دنبال ایستادگی طولانی تا فرسوده سازی جامعه اسراییل و بنیاد روانی آن در صحرای نبردهای بی نتیجه و بی پایان است. اسراییل نتانیاهو میرود که اکثریت یا شاید همه این نبردها را پیروز شده اما بازنده نهایی جنگ باشد، جنگی که گفتمان اصلی آن یعنی صهیونیسم هدف اصلی مقاومت اسلامی منطقه است نه صرفا آزاد سازی سرزمین های اشغال شده. مادامی که جنون دستاورد آنهم برعلیه گروه های مقاومت از ملزومات ابقای صهیونیسم گردد، پادتزی خواهد بود که ماهیت کارکردی آن ایجاد گروه های مقاومت در خاورمیانه و دوام ایده های آنان است، در حالی که صهیونیسم خود را مصروف جنگ های انحرافی با دستاوردهای موقت کرده و عملا به یک دولت شکست خورده تبدیل میگردد. worior@military.ir For ENG: t.me/M_S_A_institute

سقوط پهپاد رزمی در تاجیکستان منبع

بسم ا... گزارش وضعیت محور حلب و جنوب سوریه

بسم ا... وضعیت سوریه محور حلب

در واقع اصلا کشور نیستند واحدهای جغرافیایی و کلونی های مهاجر هستند که توسط استعمارگران ایجاد شدند تا منافع استعماری تداوم داشته باشد و توسط همان استعمارگران سابق ( استعمار فرانو - لینک ذیل ) به واسطه حکام دست نشانده هدایت و حمایت میشوند 1-https://farsi.khamenei.ir/newspart-index?tid=1059

عدم مقابله مثل حقوقی ایران با تروریستی اعلام شدن سپاه پاسداران توسط عربستان -- که به راحتی ایران میتوانست نیرو هوایی عربستان و لشکرهای مشارکت کننده در جنگ یمن را تروریستی اعلام کند در سال ۱۳۹۷ وضعیت ناخوشایند امروز باید دست کسی بفشارید بخشی از نیروهای مسلح ایران را تروریست می داند

در حضور رهبر کره شمالی سه پهپاد انتحاری ازمایشات میدانی خود را تکمیل کرده و به دستور رهبر کره شمالی تولید انبوه این پهپاد ها اغاز شده است

به نظر خودم خوب توانایی فنی مهندسیما و تعداد تکنسینها و دانشمندای ما با لیبی قابل مقایسه نیست اصلا. از طرفی راه صحیح راه ما بود یعنی ابتدا اموزش و سپس مونتاژ و نهایتا ساخت در حالی که ظاهرا لیبی بیشحد برای رسیدن به نتیجه عجله داشت. همچنین همراهی کشورهایی مثل چین و کره شمالی رو نباید از یاد برد

سلام حرف دل ما را زدی ... دوستان به کل اروپا گیر نمی دن که همشون میان جمع می شن و سر هم یک جنگنده به نام یورو فایتر می سازند که الگو گیریش از اف 16 مشهوده ... به چین بدبخت گیر می دهند که یک تنه داره جنگنده می سازه !!!

نیاز نیست رسما ایران حمله کنه چند گروه مقاومت سنی از اندونزی مالزی کار رو دربیاره نشد بخش گروه های مقاومت سنی مذهب سپاه قدس در کشورهای عربی حتی اجیرکردن بودایی و کنفسیوسی های ژاپنی چینی که بعدا به عنوان اهرم فشار علیه چین و ژاپن استفاده بشود برای عملیات علیه کره جنوبی تا الان کاری نکردیم مگر سودی کردیم همش ضرر بود منتظرید خط تولید موشک های ضد تونل و استحکامات زیر زمینی KTSSM به امارات بدهند ۲و۳ هزار شهید بخش موشکی و پهپادی نیرو هوایی در تونلهای جزایر سه گانه و قشم حاجی اباد عقاب ۴۴ بندرعباس و جم بدهید در اثر خفگی و زدن ورودی های تونل سپاه و ارتش https://www.aparat.com/v/Z2uSE یا منتظرید صنایع سنگین هیوندای کره جنوبی بعد بزرگترین یارد کشتی سازی خاورمیانه در Ras Al-Khair عربستان یکی دیگه کشورهای عربی افتتاح کند یا منتظرید شرکت دوو کره جنوبی یک اسکله ۱۶ کیلومتری دیگر مثل بندر فاو عراق بسازد کاملا از کریدورها حذف بشوید روابط دیرینه نظامی کره جنوبی از زمان دیکتاتوری پارک تا الان با اسراییل و یا روابط با ترکیه منتظرید ترکها با پیشران کره ای تانک التای و... بیایند اورمیه و تبریز رو فتح کنند همانند حلب سوریه اگر کشور گروگان عملیات پیجر مانند سامسونگ ال جی نباشد در هر صورت وقتی کره ای ها به شما لیمو می دهند بهترین کار این شما لیموناد درست کنید و از سوختن کشتی هاشون و افراد شون لذت ببرید بلاخره ظرف عسل زیاده یکی وایگرا میخوره سکته میکنه یکی ترمز ماشینش میبره یکی اوردوز میکنه و..... بحران مالی حتی هک و یا رسوایی جاسوسی از نوع بک دور در محصولات های تک کره ای میتوانه باعث ضرر مالی سلب اعتماد عمومی در جهان بشه از محصولات شان

البته دولت تروریست ، فقط دشمن من ( ما ) نیست ، دشمن " ایران " است . حالا چطوری دشمن شما نیست کمی جای سوال دارد ! بگذریم که شما فعلا قبل از " یه مدت صبر کنیم راست و دروغش معلوم میشه " همین حالا دارید به نقل قولش استناد می کنید و منتشرش می کنید بعد می فرمایید من سخت نگیرم و صبر کنم پی نوشت : چون نمی خواستم مثل بعضی دوستان فقط پست اضافه کنم پس به پست بعدی همین جا جواب میدم : جالب شد چون من فکر میکردم شما هم عضوی از جامعه مردم ایران هستید و هر کسی دشمن مردم ایران باشد دشمن شما هم می شود ، شکر خدا تکلیفمان در این یک مورد حداقل روشن شد بگذریم که ظاهرا شما خبر ندارید چون من در مورد 1416 سال قبل که نظر می دهم به کنار ، در مورد 7000 سال قبل هم مطلب دارم پی پی نوشت : ظاهرا بهتر است با دوستان بالای برادر موسوی هماهنگ بکنیم به سراغ ماشین شما هم بیایند که تکلیف " دشمن " برای شما هم مشخص شود ، البته این که حتما " بمب مغناطیسی " باشد تضمینی نمی توانم بکنم ، بگذریم که ممکن است بعد از آن ممکن است حضور فیزیکی نداشته باشید که بخواهید تغییر عقیده تان در مورد " دشمن " را ابراز بفرمایید !

فرصت تاریخی برای وزارت اطلاعات و سپاه قدس برای خنثی سازی متخصصین دفاعی و دانشمندان کره جنوبی در کشورهای عربی خصوصا متخصصان اتمی و موشکی امارات اتش سوزی و هک نهاد مالی و بانکی کره جنوبی در منطقه

شهید سلیمانی - آنقدری که در تهدیدها فرصت است در خود فرصتها نیست فردا صبح دیر است!