برخی منابع این نظریه رو مطرح کردند که در بازه هفت هزار سال پیش در فلات مرکزی ایران سه دریاچه بزرگ وجود داشته است . در آن زمان سطوح یخ تا مدار ۳۵ درجه بود و در نتیجه آب و هوا با الان بسیار متفاوت بود. محل این سه دریاچه هم در حال حاضر بیابان ها و نمک زار های بزرگی هستند که گرم ترین درجه حرارت دنیا رو بعنوان رکورد ثبت کردند. من حقیقت کتابی در این مورد نخوندم و تنها به منابع اینترنتی محدود در این مورد دسترسی داشتم. با این حال این حرف منطقی بنظر می‌رسد. در پست قبلی هم اشاره شدکه بصورت کاملا مستند تا بازه ۱۵۰۰ سال قبلی یکی از این دریاچه ها همچنان باقی بود(دریاچه ساوه). حقیقت این است که زمانی سه قوم بزرگ آریایی پا به فلات ایران گذاشتند با یک بهشت برین رو به رو شدند. سرزمینی خوش آب و هوا با مراتع وسیع و دمای معتدل و خاک حاصل خیز و از همه مهمتر یک دژ طبیعی !!. سه تمدن بزرگ فراموش شده ماقبل تاریخ فلات ایران یعنی جیرفت و شهر سوخته و سیلک دقیقا در حاشیه این دریاچه ها بودند. چه بسا خشک شدن این دریاچه ها این سه شهر بندری رو به نابودی کشاندن. خشک شدن دریاچه کاسپین چنین عواقبی برای مازندران و گیلان و گلستان و عواقب بسیار بدتر برای فلات ایران خواهد داشت. دریاچه های باستانی مرکز فلات ایران

تطبیق تاکتیکی بررسی روند انطباق سازمان رزم ارتش روسیه در صحنه عملیات اوکراین مقدمه مترجم : جنگ اوکراین ، در حالی وارد سال دوم خود شده که وضعیت عملیات نظامی در این کشور ، بیش از گذشته ، بلحاظ روند تخاصم ، دچار ابهام گردیده است . در طول حدود پانصد روز گذشته که درگیری به شکل ساعتی ، روزانه ، هفتگی و سپس هر 72 ساعت یکبار ، مورد بررسی قرار گرفته ، جنبه های مختلفی از این جنگ ، در انجمن میلیتاری مورد توجه بوده که بدلایل مختلف ، از جمله کمبود زمان برای مطالعه و بررسی ، موفق به ارائه تحلیل های نظامی با کیفیت نشدیم ، با این وصف ، پس از بررسی های مختلف ، متنی برای برگردان انتخاب شد که احتمالا می تواند باعث جهت گیری جدیدی در وب فارسی ، یعنی چیزی فراتر از بررسی سخت افزار نظامی ، گردد . امید هست که دوستان علاقه مند ، حداقل درانجمن میلیتاری ، چنین روندی را بیشتر مورد توجه قرار دهند .. مقدمه نویسنده : با هر معیار منطقی و قابل سنجش ، سال 2022 برای ارتش روسیه یک فاجعه به تمام عیار محسوب می شد . پس از شروع عملیات نظامی در خاک اوکراین ، ترکیبی از مسائل متعدد ، نظیر آموزش ناکافی ، ضعف در جذب نیرو و متعاقب آن ، کمبود نیروی انسانی برای دست زدن به عملیات آفندی در مقیاس بزرگ ، در مجموع ، باعث بروز تلفات بالا و از دست رفتن بخش قابل ملاحضه ای از سامانه های رزمی پیشرفته ارتش روسیه شد . در این میان ، نیروی زمینی ، بعنوان استخوان بندی اصلی ارتش روسیه ، بیشترین خسارت را بخود دید ، در حالی که نیروی هوایی و دریایی نیز آسیب های قابل توجهی را بخود دیدند . علاوه براین ، افزایش حمایت بین المللی ( بخوانید غرب و در راس آن ناتو .م ) منجر به ورود سامانه های تسلیحاتی غربی به صحنه عملیات نظامی در اوکراین گردید و این مساله ، ارتش روسیه را با چالش هایی که پیش از آن ، امکان رویارویی با آن محتمل نبود ، مواجه کرد . با تمامی این اوصاف ، سیاست مسکو همچنان برمدار ادامه عملیات نظامی می چرخد و این مساله به نوبه خود ، باعث شد تا کرملین با مشاهده مشکلات موجود و افزایش مستمر فشار مولفه های جدیدی که وارد صحنه نبرد می شد ، دست به بازسازی ارتش بزند . فهم و درک از این بازسازی تاکتیکی ، از آنجایی برای شرکای غربی کیف اهمیت دارد که می بایست براساس آنچه که تاکتیک های در حال ظهور روسها نامیده می شود ، شکل و میزان کمکهای خود را به ارتش کیف ، بازتعریف نمایند . مضاف براین ، ایجاد یک ساختارمفهومی مناسب از این تغییرات ، باعث می شود تا مرکزیت تصمیم گیر نظامی ناتو، بتواند در آینده ، سطح بازدارندگی خود را در برابر خطر روسیه ، افزایش دهد ، چرا که تغییرات نامبرده در ساختار رزمی ارتش روسیه ، روندی رو به تکامل بوده ومستمرا در حال تغییر است ، با این حال ، با علم به اینکه ، ارتش روسیه قبل از شروع رویارویی احتمالی با ناتو ، ممکن است مجددا تغییرات جدیدی را اعمال کند ولی بررسی این نوسازی / بازسازی ، ارزش خاصی را به نمایش می گذارد . بدین ترتیب ، بدلیل اهمیت موضوع ، متن پیش رو ، یک بررسی به نسبت کامل از نحوه اجرای عملیات نظامی توسط ارتش روسیه در اوکراین محسوب می شود با ذکر این مساله که بررسی تاکتیک های ارتش روسیه یا اوکراین ، موفق یا ناموفق بودن آنها ، بدلیل حساسیت های اطلاعاتی ، در دستور کار قرار نگرفته ولی کلیت مطلب ، برگرفته از مصاحبه ها و مشاهدات یگان های رزمی ارتش اوکراین در بازه زمانی آوریل تا می سال 2023 بوده که به شکل گسترده ، با اجرای یک سلسله گفتگوهای رودرو با اعضای تیپ های یکم ، هفدهم ، بیست و چهارم ، بیست و پنجم ، سی ام ، سی و یکم ، پنجاه و یکم ، پنجاه و هشتم ، هفتاد ویکم و درنهایت یکصد و هفدهم درتمامی رده های رزمی شامل افسران ، درجه داران و سربازان بدست آمده است . این نیروها در جریان عملیات نظامی ارتش اوکراین در محورهای کیف ، چرنیهف ، خارکف ، باخموت ، آودیوکا در قالب عملیات دفاعی و همچنین در جریان عملیات آفندی ارتش اوکراین در محور خرسون و خارکف ، حضور داشتند . مضاف براین گفتگوی حضوری ، نویسندگان این مطلب با افسران مسئول جمع آوری داده ها ، تجارب و درسهای عملیات نظامی در ستاد کل ارتش اوکراین و همچنین ، فرماندهان عملیاتی این ارتش نیز مشورتهای مفصلی را صورت داده اند . تقسیم بندی محتوایی این گزارش اطلاعاتی ، براساس تاکتیکهای جدید ارتش روسیه در حوزه های پیاده نظام ، مهندسی –رزمی ، توپخانه ، زرهی ، جنگ الکترونیک ، پدافند هوایی ، نیروی هوایی و درنهایت فرماندهی و کنترل ، انجام شده و درنهایت با یک مرور سریع بر نظرات و ایده های افسران اوکراینی ، به پایان می رسد . با این حال ، این یک گزارش آکادمیک محسوب نمی شود ، ( البته تلاش می شود تا با استفاده از منابع روسی ، جنبه آکادمیک بیشتری را به این متن اضافه کند .م ) ضمن اینکه بدلیل محدودیت های اطلاعاتی ، امکان تشریح جزئیات آنچه که دوطرف در جریان عملیات رزمی ، اجرا می کنند وجود ندارد ( قابل توجه دلقکهای میلیتاریست وب فارسی که بدون رعایت جوانب ، داده ، عکس ، متن ، سند را از درون نیروهای مسلح ، در سطح وب منتشر می کنند.م ) در نتیجه ، تلاشی برای پوشش دادن تمامی پیامدهای اجرای این تاکتیکها بخصوص از سوی ارتش اوکراین ، صورت نگرفته ( البته در تاپیک به شکل مفصل به این مسائل پرداخته شده و برای مخاطب علاقه مند فارسی زبان ، امکان بررسی به نسبت کاملی وجود دارد .م ) چرا که در پیش گرفتن این روند ، امنیت رزمی ارتش اوکراین را به خطر خواهد انداخت . علیرغم مواردی که در بالا ذکر شد ، ممکن است مطالعه این گزارش ، اگر برداشت صحیحی از آن صورت نگیرد ، تا حدودی گمراه کننده نیز به نظر برسد . نخست اینکه تحلیل روند عملیات نظامی ، براساس شیوه جمع آوری داده زنده ( مصاحبه ) میتواند صرفاً بصورت نمونه های مجزا ( محدود ) از یک روند گسترده تر باشد ( درواقع ، استناد کردن به صحت یا عدم صحت یک روند براساس ایده مُشت نمونه خروار ، الزاما در صحنه عملیات نظامی ، درست نیست .م ) به همین دلیل ، تلاش شده تا مثال های فردی کمتر مورد استفاده قرار گیرد ولی در عوض ، نکات مشترک بیان شده از سوی نظامیان اوکراینی ، تجمیع و سپس بصورت متن درآمده است . دوم ، گزارش که متن کامل آن در اختیار مخاطبان محترم قرارمی گیرد ، بدنبال توصیفی از رویکرد ظاهری ارتش روسیه بوده که این امر مستلزم رسیدن به سطحی از انسجام و هدفمندی در تحلیل تاکتیکهایی است که اجرای آنها در عمل ، ممکن است بصورت کاملا متفاوتی صورت گیرد . درنتیجه تلاش شده تا برای واقعی کردن آنچه در دسترس مخاطب قرار می گیرد ، از منابع روسی که بر روی آرایش های نظامی کار می کنند و به شکل مرتب ، تغییرات اعمال شده در سازمان رزمی ارتش روسیه را هر چند بصورت محدود ، منتشر می نمایند ، استفاده شود . سوم ، مخاطب محترم باید بخاطر داشته باشد که توصیف روند عملیات نظامی ارتش روسیه در صحنه نبرد اوکراین ، به معنای طراحی مجدد ساختارهای نظامی یا تاکتیک های یگانهای تسلیحات ترکیبی نیست ، بلکه بیشتر نشان دهنده انطباق تاکتیکهای مورد استفاده واحدهای روسی با صحنه عملیات نظامی در اوکراین است . نکته چهارم و پایانی و با اهمیت ترین آن ، این است که گزارش پیش رو ، یک مطالعه عملیاتی محسوب نمی شود و بدنبال پیش بینی موفقیت عملیات نظامی ارتش اوکراین نیز نخواهد بود . با توجه به گسترده بودن درگیری های نظامی در یک جبهه بطول 1200 کیلومتر ، که درآن ، یگان های رزمی ، با استعداد و توان رزمی متفاوت ، روبروی یکدیگر قرار دارند و علم به این نکته که زمین عملیات در اوکراین ، به گونه ای است که امکان دست زدن به عملیات آفندی ، در همه محورهای آن امکان ندارد ، و توجه به این مساله که روسها با ایجاد یک دفاع چندلایه ، بازپس گرفتن سرزمین های تصرف شده را از سوی اوکراین به یک چالش جدی تبدیل کرده اند ، باید به این نکته توجه نمود که گزارش پیش رو ، تنها درصدد است تا وضعیت را ابتدا ، کالیبره نموده ( یا بصورت یک روند منظم قابل تحلیل درآورد .م ) و پس از آن انتظارات از ارتش اوکراین را واقعی تر نماید . پی نوشت : 1- ادامه دارد ... 3-استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند. 

با تشکر ویژه از کمپانی بنز آلمان و محصول قابل اعتماد و وفادار آن بنز 1924 !

بسم ا... یک بنده خدایی در توییتر میلیتاری این سه تصویر را ارسال کرده و مدعی شده سامانه ساتب هست و عملیاتی شده ... این تصاویر صرفاً برای آرشیو انجمن ارسال می شود و قابل تایید یا رد نیست پی نوشت : تفکیک مطالب مربوط به سامانه ساتب از تاپیک اخبار پدافند هوایی / چهارم اردیبهشت 1404 خورشیدی

بخش دوم با توجه به متنی که پیشتر ارسال شد ، چالش های اساسی موجود در صحنه نبرد اوکراین را می توان به دو دسته اصلی تقسیم بندی نمود: چالش های کلاسیک در سطح راهبردی به یک پدیده بسیار مهم ، یعنی ، عدم شکست دولتهای بزرگ و مدرن در یک کارزار تعیین کننده ، خلاصه می شود . با این حال ، نمونه هایی نظیر فرانسه درسال 1940 ، عراق سال 1991 و حتی سوریه 2024 بیش از آنکه معمول باشند ، یک استثناء هستند . چنین کشورهایی از حملات اولیه جان سالم به در می برند و نبرد را به یک جنگ طولانی مدت تبدیل می کنند که اوکراین سال 2022 یک نمونه مشخص از این مساله است. بدین ترتیب ، ایالات متحده باید به این درک برسدکه آمادگی برای مدیریت یک جنگ طولانی را باید برای خود فراهم کرده و انتظار یک نتیجه سریع و قاطع را نداشته باشد. علاوه براین ، پذیرش این ذهنیت ، به معنای ایجاد تغییرات اساسی در مفاهیم راهبردی و عملیاتی است . هدف قراردادن پیاده نظام کره شمالی در محور کورسک با مهمات پرسه زن https://www.aparat.com/v/csa5p6k بعنوان مثال ، جنگ اوکراین در سطح عملیات ، سه مشکل اصلی را بخود می بیند که موجب تبدیل شدن جنگ متحرک به جنگ خندقی شده است : از سویی دیگر برای غلبه بر چالش های فناورانه ، معمولا موقتی است و دائمی نخواهد بود ، بدین معنی که ایالات متحده و ناتو توانایی هایی دارند که در اختیار روسیه یا اوکراین نیست ولی این قابلیتها الزاماً یک راه حل مناسب برای حل مشکلات در صحنه نبردی نظیر اوکراین نخواهد بود. مشکل جدید ، ظهور سامانه های ضربتی/شناسایی تاکتیکی از یک نظر ادغام فناوری های جدید با سامانه های رزمی قدیمی تر موجب شده تا دو مشکل شماره 2و 3 که پیشتر شرح آن رفت ، برجسته تر از سایر مولفه های دخیل نمایان شوند. جنگ در اوکراین ، باعث گردید تا پیشرفته ترین سامانه های جنگ الکترونیک تهاجمی و همچنین گسترده ترین شکل استفاده از سامانه های بی سرنشین با سامانه های آتشباری زمینی و پهپادهای بکار گرفته شود و میدان نبرد را به یک محیط بسیار شفاف ، به جز زمانی که طرف مقابل موفق شده باشد تا با استفاده از سامانه های جنگ الکترونیک ، آن را خنثی کند، تبدیل نماید. بدین معنی که انبوهی از مهمات پرسه زن اول شخص اکنون توانایی انهدام خودروهای رزمی جداافتاده یا گروه های کوچک پیاده نظام را با کمترین هزینه ممکن را بدست آورده اند . ادغام تمامی این سامانه های که اکنون می توان آن را مجموعه های ضربتی/شناسایی تاکتیکی خطاب کرد ، عامل اصلی تبدیل صحنه رزم مانوری اوکراین به یک نبرد فرسایشی خندقی است . شیوه شناسایی پهپادی ارتش روسیه در دوسطح تاکتیکی و عملیاتی در ترکیب با زنجیره کشتار ( نمودار بالایی ) با این حال ، این وضعیت چندان ناآشنا به نظر نمی رسد چرا که ارتش شوروی و سپس روسیه ، مفهومی را با عنوان سامانه ها ضربتی/شناسایی یا آنچه که مجموعه های شناسایی – آتش نامیده می شد را برای تفکیک میان سامانه های آتشباری ( هواپیما ، توپخانه ، توپخانه راکتی و... ) ابداع کرده بودند که سطوح آن با یکدیگر همپوشان بود و می توانست دو جنبه تاکتیکی وعملیاتی را به هم متصل نماید ،اما در صحنه نبرد فعلی ، هردوطرف ، سامانه های تاکتیکی و عملیاتی متفاوتی را بکار می گیرند که امکان مرتبط کردن اثرات پراکنده جنبه تاکتیکی به هم را داشته باشد. این سطح با تمامی توان تلاش می کند تا اثر تاکتیکی خود را بطور مستقیم روی میدان نبرد گذاشته در حالی که از پشتیبانی دارایی های شناسایی و الکترونیک سطح عملیاتی و راهبردی پشتیبانی می گردد. اما نکته اینجاست که سامانه های ضربتی/شناسایی تاکتیکی شباهت چندانی با سامانه های تسلیحاتی یکپارچه ارتش های ناتو ندارد که درآن هر جزء اصلی ، قابلیتهای به نسبت ثابتی داشته و ارتباط آن با سایر اجزاء و عناصر نیز تعریف شده باشد. درواقع ، نمونه ای که اکنون در اوکراین استفاده می شود ، یک ساختار مفهومی اولیه ای را به نمایش می گذارد که امکان ایجاد تغییرات فوری درآن وجود داشته و روابط میان اجزای آن می تواند به شکل دائمی تغییر کند. این بدان معناست که دگرگونی های مذکور نه تنها در پیکربندی سخت افزاری ، بلکه در اجزاء الکترونیک و حتی نرم افزاری آن می تواند رخ دهد . این نیز به نوبه خود باعث می شود تا تغییراتی سرتاسری و دومینو واری در صحنه نبرد بوجود آید . بنابراین ، سامانه های ضربتی/شناسایی تاکتیکی در چرخه های بسیار سریع گاهی تا دو-سه هفته درمیان ، قابل مشاهده است که میتوان آن را به رقابت شدید میان سامانه های جنگ الکترونیک و ضد جنگ الکترونیک نسبت داد. درواقع ، هر دوطرف ، قابلیت خنثی سازی بخش هایی از قدرت سامانه های ضربتی/شناسایی تاکتیکی یکدیگر را دارند و هرکدام زودتر واکنش دهند ، می توانند با سرعت بیشتری توان رزمی دشمن را تخریب نمایند. اکنون و در حال حاضر تعداد زیادی از کارشناسان نظامی معتقدند که بعید است چنین پدیده ای به زودی تغییر کند . علاوه بر مواردی که شرح آن رفت ، قابلیت و تراکم استفاده از سامانه های ضربتی/شناسایی تاکتیکی در سرتاسر محورهای درگیری بشدت متفاوت به نظر می رسد چرا که طرفین نه تنها از توان تولید کافی چنین سامانه هایی برای پوشش دادن تمامی صحنه نبرد برخوردار نیستند ، بلکه برای وارد کردن ضربه موثر نیز قدرت چندانی را به نمایش نمی گذارند که به معنای ایجاد مزیت های موقت در محورهای مشخص بوده و گسترش آن به تمامی صحنه جنگ عملاً غیرممکن است و این باعث می شود تا طرف مقابل بخوبی از آن برای دسترسی به اهداف استفاده نماید. کاربرد گسترده میدان های موانع ( سیم خاردار ) ، تلفن های صحرایی ، توپهای سبک با نواخت بالا ( در اینجا 75 م.م فرانسوی ) و تیربار خنک شونده با آب مجهز به نوار فشنگ باعث شد تا برای سه سال ، عنصر مانور از میدان های نبرد جنگ اول جهانی ، ناپدید شود . با این حال ، به میدان آمدن تانک به صحنه نبرد باعث شد تا عنصر مانور بهتر از گذشته استفاده گردد با این حال ، جنبه جدید سامانه های ضربتی/شناسایی تاکتیکی در پویایی چرخه کاربرد آن قرار دارد ، بطوریکه اجزاء تشکیل دهنده آن با یکدیگر دائماً روابط متقابل داشته و مستمراً فرصت ها و آسیب پذیری های جدیدی را بوجود می آورند. این پویایی ، هم برای نیروی تکور و هم نیروی مدافع چالشی مداوم است تا مفهوم "مانور" را مجدداً به میدان نبرد بازگردانند که این شرایط متفاوتی را نسبت به ماهیت جنگ خندقی جبهه غربی در نخستین جنگ جهانی ایجاد کرده است . درآن زمان ، فناوری هایی نظیر تیربارهای خنک شونده با آب ، ابداع نوار فشنگ ( به جای خشاب های فلزی با ظرفیت محدود ) ، ساختار خندقی گسترده با پوشش های متراکمی از سیم خاردار ، تلفن های صحرایی سیمی ، سامانه های توپخانه ای با نواخت تیربالا از سال 1915 تا 1918 تا حد بسیارزیادی بدون تغییر ماند و طرفین تلاش می کردند تا خود را در سطوح تاکتیکی ، فناورانه و ضدتاکتیک ها با این وضعیت منطبق کنند که البته مخرج مشترک همه آنها را می توان در حوزه فناوری دانست. اما فناوری هایی که در جنگ اوکراین کاربرد پیدا کرده اند ، دائماً در حال تغییرند و این دائمی بودن تغییرات ، تعادلی را بوجود می آورد که مزایا و تهدید های بسیاری درآن نهفته است. بنابراین ، ظهور و بروز سامانه های ضربتی/شناسایی تاکتیکی پنجره هایی از آسیب پذیری و فرصت ها را بوجود آورده که نیروی مهاجمی باهوشی می تواند ازآنها برای پیشبرد اهداف خود استفاده کند تا در مرحله نخست موفقیت های تاکتیکی چشمگیری بدست آورده و سپس آنها را به سطح عملیاتی و راهبردی متصل کند . اما مشکل اینجاست که جنگ تا کنون چنین ماهیتی بخود ندیده که درآن پیشروی های تاکتیکی صورت گیرد ولی نیروی مهاجم نتواند ازآن بخوبی بهره برداری کند . بدین ترتیب ، چالشی که ارتش اوکراین با آن مواجه است ، یافتن مسیرهایی برای تبدیل موفقیت های تاکتیکی به دستاوردهای عملیاتی است . با این وصف، سامانه های ضربتی/شناسایی تاکتیکی تنها مشکل ارتش اوکراین برای بازگرداندن مفهوم مانور به صحنه عملیات رزمی نیست ، چرا که نیروهای رزمی این کشور بدلیل تاخیر در ارسال کمک ها و محدودیت در تهیه و استفاده از تسلیحات و تجهیزات ارسالی از سوی غرب باید بر چالش های مهم تری غلبه نمایند. علاوه براین ، کمبود فزاینده نیروی انسانی ناشی از تلفات بالا و سیاست های اشتباه بسیج نظامی برمشکلات جنگ با روسیه افزوده ، هر چند این کمک ها محدود و آهسته همچنان جریان دارد. با این حال ، رفع مشکلات مذکور یک شرط ضروری و نه کامل به نظر می رسد ، به این دلیل که مساله تغییرات پی درپی سامانه های ضربتی/شناسایی تاکتیکی صحنه رزم کلاسیک را دچار تغییرات جدی نموده و همزمان با رفع مسائل مربوط به نیروی انسانی و تجهیزاتی ، مفهوم مذکورنیز بیش از گذشته باید مورد توجه قرار گیرد. پی نوشت : 1- ادامه دارد ... 2- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند.

بسم ا... آوریل 2025 سی ان ان مدعی شده که کره شمالی شناور یکصد و چهل متری خود را به آب انداخته و اکنون در حال تکمیل آن است گفته می شود این ناوچه موشک انداز دارای پرتابگرهای عمودی برای سامانه های ضدهوایی و کروز است. کره شمالی فناوری نظامی را از روسیه دریافت می کند، زیرا تحت تحریم های شدید قرار دارد.

بسم ا... بخش نخست ارتش اوکراین و چالش بازیابی عملیات رزمی مبتنی بر مانور مقدمه : برای مدتهای طولانی و بدلیل روند بسیار سریع وقایع در جنگ اوکراین ، بررسی مسیرهای احتمالی مقابله یگانهای ارتش اوکراین با تاکتیک های جدید ارتش روسیه میّسر نشد .. با این حال پس از مدتها فرصتی پدید آمد تا یک متن تخصصی در تحلیل روند جنگ ، چالش های ارتش اوکراین و همچنین شیوه های احتمالی غلبه بر ارتش روسیه مورد بررسی قرار گیرد... متن پیش رو ، شاید یکی از طولانی ترین متون برگردان شده به فارسی درخصوص ارتش اوکراین است که تا کنون ارائه شده و مطالعه آن نیازمند حوصله خواهد بود . در نتیجه تلاش شده برای فهم بهتر مطلب ، متن در قطعات کوچک ارائه شود تا مخاطب بتواند درک بهتری را نسبت به ارتش اوکراین داشته باشد .. نکته مهمی که باید آن را متذکر شد ، این هست که متن پیش رو ، فاقد عناصر و مولفه های هیجان انگیز یا مطالب ناگفته بوده و بیشتر یک متن نظامی تحلیلی است ، بنابراین با وجود اینکه تلاش شد تا حد امکان ، مطلب ساده سازی شود ولی بدلایل مختلف همچنان یک ساختار خشک باقی ماند... آغاز جنگ در اوکراین ، مفاهیم و پیش فرض های یک جنگ را به گونه ای تغییر داده که به احتمال بسیار زیاد برتمامی نبردهای آینده تاثیر خواهد گذاشت. برهمین اساس ، ایالات متحده و شرکای آن باید درسهای این جنگ را ابتدا درک کرده ، درونی کنند و بسرعت نیز خود را برای حل چالش های ناشی از آن آماده و سازگار نمایند چرا که چالش های مذکور ، محدود به صحنه درگیری اوکراین نخواهند ماند. درواقع ، فناوری ها و سامانه های پیشرفته تری که ایالات متحده متحده ، چین و دیگران پس از این آنها را توسعه داده و بکار خواهند بست ، به نوعی ادامه و منطبق با آن است. این بدان معناست که امکان دارد اوکراین به مانند جنگ داخلی اسپانیا که مقدمه ای بر جنگ دوم جهانی شد ، و دو گروه جمهوری خواهان با پشتیبانی شوروی در برابرنیروهای ملی گرای به رهبری آلمان و ایتالیا وارد نبرد باهم شدند ، تسلیحات جدیدی نظیر تانک و هواپیما درآن مورد آزمایش قرار گرفت و کارشناسان نظامی در برلین و مسکو تجارب آن را بعدها بکار بستند ، سکویی برای نوآوری نظامی باشدکه بر روی آینده جنگ متمرکز شده است . هدف قرار دادن نیروهای اوکراینی با آتش مهمات هدایت شونده کراسنوپل https://aparat.com/v/wfjtsj4 با این حال تحلیلگران آمریکایی معتقدند که جنگ آینده بیشتر بر روی نوآوری های فناورانه به منظور کوتاه کردن مدت درگیری تاکید دارد و بیشتر بدنبال کسب موفقیت های سریع و قاطع هستند ، اما جنگ های بزرگ ، به اندازه کافی طولانی و چالش برانگیز برای طرفین روی می دهد تا چرخه نوآوری و انطباق با صحنه رزم سریع تر از گذشته به حرکت درآید. این چرخه ها ، براساس تجربه های جنگ نخست جهانی در قرن بیستم ، قابل توجه بشمار می رفت چرا که یک عملیات طولانی ، آهسته و پرهزینه ارتش ها را به ستوه می آورد و به مانند صحنه نبرد کنونی در اوکراین ، فرماندهان را وادار می نمود تا برای نیل به پیروزی ، بیشتر از گذشته به ایده های جدید توجه کنند . بدین ترتیب ، جنگ داخلی اسپانیا ، بعنوان نمونه ای از یک درگیری داخلی که تغییراتی را شیوه رزم ارتش ها در یک جنگ بزرگ جهانی بوجود آورد می توان پیش چشم نهاد و بررسی نمود . نظامیان روسی و اوکراینی که هم اکنون در برابر هم صف آرایی کرده اند ، نسبت به ارتش های اروپایی ، ایالات متحده و چین کمتر آموزش دیده تر هستند و این نباید در قضاوت ها تاثیر مستقیم از خود برجای گذارد . با این حال ، نادیده گرفتن درس های جنگ اوکراین بدلایل مختلف ،عملی است احمقانه ، بدین سبب که مفهوم فناوری درآن به یک عنصر بسیار تعیین کننده تبدیل شده که مشخصه های جنگ های آینده است . این درسها به شکل خلاصه شامل موارد ذیل است .. 1- سامانه های دفاع هوایی توپخانه ای و موشکی در مقیاس گسترده علیه حملات پهپادی ، کروز و بالستیکی استفاده گردید . 2- کاربرد انبوه بی سرنشین ها و مهمات پرسه زن اول شخص توسط طرفین 3- تکامل سریع تاکتیک های جنگ الکترونیک ، ضدجنگ الکترونیک 4- گسترده شدن کاربرد شهپادها برای از میان بردن تاسیسات ساحلی و شناورهای دشمن 5- استفاده گسترده از پهپادها و موشکهای کروز برای انهدام سامانه های دفاع هوایی لایه لایه و پیشرفته این پدیده های فناورانه ، برجسته ترین ویژگی های درگیری کنونی هستند که در هرجنگ احتمالی درآینده به شکل گسترده تری استفاده خواهند شد . متن پیش رو نیز چهارچوب تازه ای را برای ارتش اوکراین بوجود می آورد تا از وضعیت فعلی رزم در خندق ها بیرون آمده و عنصر مانور را به صحنه عملیات بازگردانند. پی نوشت : 1- ادامه دارد ... 2- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند.

بسم ا.. ارتش کره جنوبی در حال توسعه خط تولید یک موشک کروز مشابه نمونه تائوروس آلمانی است . بر اساس گزارش ها، موشک کروز پرتاب شده کره جنوبی "چونریونگ" (اژدهای آسمانی) در حال آزمایشات اولیه روی یک هواپیمای آموزشی رزمی FA-50 است. ا ین موشک در ابتدا قرار بود بر روی هواپیمای جنگنده KF-21 که برای آن طراحی شده بود آزمایش شود، اما بدلیل اینکه پرنده مذکور همچنان در حال تست پروازی است و تا سال 2026 وارد خدمت نمی شود ، هواگرد FA-50 به عنوان سکوی موقت انتخاب گردید این موشک پس از آنکه 260 تیر موشک تائوروس 350 در سال 2016 به کره جنوبی تحویل داده شد مورد توجه ارتش این کشور قرار گرفت و همچنان در حال توسعه است . گفته می شود تا سال 2031، در مجموع 200 موشک تولید خواهدشد و انتظار می‌روددر سال 2028 وارد خدمت شده و تولید آن در سال 2029 یا 2030 آغاز شود. پیشتر در سال 2021، آزمایش‌های این سامانه تهاجمی جدید روی جتهای بازنشسته اف-4 صورت پذیرفت گزارش شده است که نمونه کره ای ، وزن کمتری از "تائوروس" داشته ، برد پروازی آن حدود 400 کیلومتر است و طول آن بیش از 5 متر نیست. پی نوشت : استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند. 

زیاد حفاظت اطلاعات معنی ندارد در سپاه -- روش ترور قدیمی بود رهگیری نماینده ایران ترور در هنگام دیدار . اشتباه حسن نصرالله برای امدن به این دیدار بود مثلا محسن رضایی --- در مورد حاجی زاده میشه کتاب نوشت به عنوان سیلابس درسی در دانشکده ضد اطلاعات درس داده بشه از بس سوتی داده با وضعیت شمخانی قالیباف و رفیق دوست و... بماند

سلام به نظرم قطعا یکی از سلسله رویدادهای ترور که یک فرآیند هست و نه مسئله ای موضعی بحث همین بیگ دیتاهاست. چیزی که سالیان دراز جمع آوری و تحلیل شدند و بعضا با همراهی عماصر روز از هر نوعی منجر به شناسایی هدف و اقدام میشند. طوری که نام هدف، محل حضورش، حتی طبقه و شاید اتاق محل حضورش و همراهان و اسامی و بعضا اطلعات موضوع جلساتشون را مشخص میکنه. یکی از دوستان اشاره به "صوت" کردند. علاوه بر صوت هیچ بعید نیست در خلال سال ها غفلت از تلفن های هوشمند بانک اطلاعاتی متنوعی از لوکیشنها، صوت، تصویر، آدرس ها، روابط و فراتر از تلفن های هوشمند اطلاعات بیولوژیکی شامل اثر انگشت، اسکن چشم، بو، اطلاعات ژنتیکی و ... هم استخراج و الان با یک تکنولوژی پیشرفته در شناسایی یا هدف قرار دادن استفاده میشه. پ ن: همه این ها ممکنه نباشه، ممکنه این ترورها به شکلی کاملا ساده و ابتدایی که حتی به فکر کسی هم نمیرسه در حال انجامه. از یک نفوذ در لایه های بالا یا میانی که کسی فکرش را هم نمیکنه چنین اطلاعاتی را بتونه منتقل کنه تا سیستم اطلاعاتی یا هویتی دولتی جایی مثل دولت لبنان.

چه بیکار بودم هک اخیر بانکی شرکت توسن که نرم افزار بیش ار ۵۰ بانک و موسسه مالی تامین میکرده متعلق به ولی‌الله فاطمی اردکانی قوانین ضد انحصار در مملکت واقعا نیازه با یک رانت مملکت اسیب پذیر شد

بسم ا... مقدمه : از روز سیزدهم تیرماه سال 1402 و به تقریب در هفته های ابتدایی آغاز ضد حمله ارتش اوکراین ، برگردان مطلبی از یکی از اندیشکده های نظامی - امنیتی در دستور کار قرار گرفت که به نوعی بیلان و عملکرد ارتش روسیه را پس از شروع درگیری ها در فوریه 2022 مورد بررسی قرار داده بود. برگردان این متن بدلیل طولانی بودن ، چیزی درحدود سه ماه و نیم بطول انجامید که کاری تقریبا بی سابقه در انجمن میلیتاری محسوب می شود ، چراکه همزمان با این مطلب ، گزارش های هفتگی و در برخی مقاطع هر هفتاد و دو ساعت یکبار در کنار سایر مطالب نیز در انجمن میلیتاری منتشر می شد و به نظر نیازمند حوصله طولانی مدتی بود ( متن با حدود 23335 واژه برگردان شده تخصصی ) . این قسمت ، بخش پایانی و نتیجه گیری از این بیلان 18 ماه است ( تا اول اکتبر 2023 ) که پیش روی مخاطبان گرامی قرار می گیرد نتیجه گیری : از یک نظر ، بدلیل وجود یک پیش زمینه تاریخی نسبت به روسیه ، گرایش بخش عمده ای از اندیشکده ها و تحلیلگران نظامی غربی و غیر غربی ، در این است که تحلیل های کانالیزه شده ای را در اختیار مخاطبان قرار دهد که درآن ارتش روسیه ، بلحاظ تاکتیکی ناکارآمد ، بلحاظ استفاده از فناوری های پیشرفته ، یک سازمان ناقص و بلحاظ اخلاقی ، ورشکسته است . اگر بتوان پیش زمینه تاریخی از روسیه را از تحلیل های نظامی جدا نمود و به کناری نهاد ، این انتقادات بیش از آنچه که به نظر می رسد ، حقیقت دارد . با این حال ، ارتش روسیه ، حداقل از دوره بعد از حمله آلمان نازی بدین سو ، تمایل خاصی را بصورت برون یابی از خود به نمایش گذاشته واین رفتار در تمام رده ها از سطح یگان های رزمی کوچک تا سازمان رزمی این ساختار نظامی قابل مشاهده است . این بدان معناست که ارتش روسیه ، پس از گذشت حدود 18 ماه از ورود به خاک اوکراین ، به شکل خاص ، نشان داده است که سامانه های رزمی استانداردی که تا به امروز در اختیار آن قرار داده شده ، بسیار موثر ، با مرگ آوری بالا و البته سازگار با طیف وسیعی از تهدیدات موجود درمیدان نبرد است . اما در کنار این قابلیتها ، این تجهیزات ، اثبات کرده اند که کاستی های بسیاری دارند و عملکرد آنها در زمان اجرای عملیات آفندی ، دور از انتظار بوده ولی امکان سازگارکردن آنها با تهدیدات نوظهور وجود دارد . در این میان ، گرچه ارتش روسیه بتدریج تلاش هایی را برای حل چالش های تاکتیکی بوجود آمده در صحنه نبرد آغاز نموده ولی مشکل آنجاست که روند سازگاری با تهدید ، بیشتر حالت واکنشی داشته (یعنی در پاسخ به یک تهدید بوده و نه پیش بینی تهدید قبل از دست زدن به عملیات رزمی و شناخت راه های مقابله با آن .م) . بعنوان مثال ، پدید آمدن مشلات تاکتیکی در استفاده از گردان های پیاده نظام و تلاش روسها برای تجدید سازماندهی این نیروها ، بیشتر ناشی از نبود آموزش کیفی در میان این یگانها است . متقابلا" ساده سازی ساختار کنترل آتش ( هوایی / توپخانه ) ، علیرغم حجم آتشباری بالا و شکست در اجرای آتشباری موثر در ابتدای درگیری ها ، از علائم این رفتار واکنشی محسوب می شود . در نتیجه ، تحلیلگران نظامی معتقدند که بدلیل ماهیت واکنشی بودن رفتار روسها نسبت به تهدیدات جدید ، مشخص نیست که سازگاری ایجاد شده در سازمان رزمی این ارتش ، چقدر می تواند جنبه دائمی داشته باشد. از سویی دیگر ، روسیه ناتوانی قابل ملاحضه ای را در حوزه پیش بینی های مربوط به تهدیدات جدید از خود به نمایش گذاشته و این خبر خوبی برای ستادکل نیروهای مسلح روسیه نیست . بعنوان مثال ، شبکه پدافند هوایی ارتش روسیه ، مهارتهای حرفه ای روبه رشدی را در بازه زمانی آغاز جنگ تا کنون ، از خود نشان داده ولی با معرفی سامانه ها یا تاکتیک های جدید از سوی ارتش اوکراین ، یک دوره موقت از اختلال در عملکرد این واحدها و شلیک به هواگردهای خودی را می توان شاهد بود . با این حال ، ناظران نظامی معتقدند که ارتش روسیه به صورت نظام مند ، در حال تلاش برای هماهنگ کردن رسته های مختلف رزمی در صحنه نبرد اوکراین بوده تا اطمینان حاصل شود تا تمامی واحدها ، حداکثر پتانسیل رزمی موجود خود را بکار می گیرند . با تمامی این اوصاف ، مهمترین قابلیت حیاتی ارتش روسیه ، یعنی قدرت آتش ، همچنان وجود دارد و حفظ می شود و اگرچه ، رویکرد پایداری از آن قابل مشاهده نیست ولی سرعت انطباق آن با تهدیدات به نظر مطلوب می آید ولی در مقابل ، برخی معتقدند که روسها از ذخیره انبوه مهمات خود به شکل کاملا ناکارآمدی استفاده می کند و روند استفاده از این مهمات به گونه ای افزایش یافته که کمیت آن ، از تعدادی که تولید می شود ، ارقام بالاتری را به نمایش می گذارد . آتشباری گسترده در دکترین رزمی ارتش روسیه ، به نوعی ، پوشش دهنده کاستی های تاکتیکی است و اگر کمیت مهمات توپخانه ای که ارتش روسیه می تواند تولید کند به هردلیلی کاهش یابد ، مشخص نیست که واحدهای پیاده نظام ارتش روسیه تا چه اندازه ای بطور موثر می توانند زمین را حفظ کنند . بدین ترتیب ، در حوزه قدرت سخت افزاری و زیر مجموعه تولید مهمات سنگین ، بزرگترین خطر فعلی برای ارتش کیف ، موفقیت روسها در افزایش ظرفیت تولید مهمات و علاوه برآن ایجاد ظرفیتهای اضافی برای تحویل مهمات سنگین و سامانه های آتشباری به ارتش است که این مساله با ارتباطات ایجاد شده توسط این کشور برای خریداری مهمات از سایر کشورها ، تشدید می گردد . وضعیت حال حاضر ( 5 ژوئن 2023- اول اکتبر 2023 ) ارتش اوکراین از ماه مارس 2023 به شکل مستمر و به صورتهای مختلف اعلام نموده بود که قصد دارد ضدحمله خود را از ابتدای تابستان 2023 آغاز کند ولی بعد از یک تاخیر اولیه برای افزایش ذخیره مهمات و تدارکات ، ارتش این کشور ضدحمله خود را از 5 ژوئن 2023 در یک جبهه گسترده آغاز نمود که 4 محور اصلی را شامل می شد که عبارتند از : 1- کامینسکویه در غرب 2- اوریخیف و ولیکانووسیلکا در مرکز 3- باخموت در شمال براساس گزارش های منتشر شده از سوی منابع اوکراینی ، ارتش این کشور ، 12 تیپ سوار-زرهی را برای این ضدحمله جمع آوری کرده بود که بیشتر از 40 هزار سرباز را شامل می شد . این نیروها ، حداقل برای ششماه ، دور از خطوط مقدم در حال بازسازی ،آماده سازی و تسلیح قرار داشتند و بتدریج سامانه های زرهی جدید نظیر چالنجرهای بریتانیای ، لئوپاردهای آلمانی و سوئدی ، خودروهای رزمی پیاده نظام برادلی ، نفربرهای استرایکر ، ماردر و... را تحویل گرفته و به تقریب بهترین شرایط را برای دست زدن به یک ضدحمله در اختیار داشتند . با تمامی امیدواری های اولیه ، در ابتدای ماه می 2023 ، پیتر پاول ، رئیس جمهوری چک دراظهارنظری بی سابقه اعلام کرد که اگر این ضدحمله به هردلیلی شکست خورده یا موفقیت مورد انتظار را فراهم نکند ، وضعیت اوکراین چندان مطلوب نخواهد بود و حداقل برای سال 2023 شانس دومی را بدست نخواهند آورد . علاوه براین ، پنتاگون به شکل های مختلف تلاش نمود تا مقامات اوکراین را مجاب کند تا شیوه طراحی عملیات آنها ، تنها دستاوردهای ارضی محدودی را بدنبال خواهد داشت که این دو مساله پس از گذشت حدود سه ماه از آغاز این ضدحمله ، تقریبا قابل رصد است . در سطح تاکتیکی ، تا میانه های سپتامبر 2023 ارتش اوکراین موفق شده بود تا در محورهای ولیکا-نووسیلکا و اوریخیف ، چیزی در حدود 10 کیلومتر به دورن شبکه دفاعی روسها نفوذ کنند در حالی که محورهای کامینسکویه و باخموت ، این رقم به سختی در حدود 4 کیلومتر تخمین زده می شود . ولی مشکل اینجاست که برای این پیشروی ، هزینه بسیار بالایی پرداخت شده تا جایی که نیویورک تایمز که از ابتدای ضدحمله به نتایج آن نسبتا خوش بین بود ، گزارش داد که در 14 روز نخست ، یک پنجم سازمان رزمی ارتش اوکراین از میان رفته و با وجود پیشروی چند کیلومتری ، اوکراینی ها ضربه بدی را متحمل شده اند . متقابلا در میانه های اوت 2023 ، نشریه فوربس گزارش داد که ارتش اوکراین آخرین نیروی ذخیره خود یعنی تیپ تازه تاسیس و تازه مسلح شده 82 هوابرد خود را وارد محور ولیکا-نووسیلکا نموده که این تنها محوری است که کیف بسیار آهسته درآن پیشروی می کند گرچه روبوتینه بدست واحدهای اوکراینی افتاده ولی بخش قابل ملاحضه ای از ناظران نظامی معتقدند که وضعیت ارتش اوکراین دلهره آور به نظر می رسد . در مقابل اوکراینی ها مدعی هستند که تصرف روبوتینه به معنای یک منفذ بزرگ در لایه اول دفاعی روسهاست ، با این حال هراندازه این نبرد ادامه پیدا می کند ، موانع بیشتری در افق یگانهای مهاجم پدیدار می شود . در واقع امر ، گرچه شکستن خط یا لایه اول ، کار به نسبت بزرگی محسوب می شود ولی این مساله بدلیل ماهیت پراکنده خطوط دفاعی روسها کافی نبوده و اوکراینی باید نیروی بسیار بیشتری را برای پاکسازی و تثبیت این منطقه و مهمتر از آن حفظ جناحین خود بکارگیرند . این در حالی است که گفته می شود اوکراین بخش مهمی از نیروی رزمی خود رابرای این پیشروی مصرف نموده و هنوز داده های کاملی در دست نیست که نشان دهد هنوز تجهیزات ، مهمات و نیروی انسانی کافی برای ادامه این روند در اختیار داشته باشند و همزمان ، جناحین خود را نیز در برابر ضدحملات احتمالی روسها ، تامین کنند . از سویی دیگر ، برخی تحلیلگران معتقدند که ساختار نظامی ارتش روسیه یک ساختار ثابت بوده و بازپس گرفتن هرمتر از سرزمین های تصرف شده توسط روسها یک زخم عمیق برپیکره آنهاست ولی حداقل تا امروز ( یکم اکتبر 2023 ) روسها بسیار آهسته ولی منظم در حال منطبق کردن خود با صحنه نبرد بوده و با مشاهده شکست نسبی سه محور از چهارمحور ،تلاش می کنند تا لایه ای بعدی دفاعی را در محور روبوتینه تقویت کنند که این بدان معناست که تلاش اوکراین برای پیشروی بیشتر در این محور ، به معنای روبرو شدن با دشواری های بیشتر و پرداخت هزینه های افزون تر خواهد بود . علاوه براین ، ارتش اوکراین همچنان با چالش فقدان یک نیروی هوایی کارآمد دست و پنجه نرم می کند که این مساله در کنار کمبود مهمات توپخانه و سامانه های مهندسی -رزمی نظیر مین روب ها باعث شده تا وضعیت فعلی ایجاد شود . در مجموع ، به نظر می رسد ارتش اوکراین بلحاظ برخورداری از روحیه رزمی و آموزش در سطح بالاتری از روسها قرار دارند ولی همچنان برای بازپسگیری سرزمین های تصرف شده توسط ارتش روسیه با چالش های تاکتیکی بسیار سختی مواجه هستند و برای غلبه براین چالش ، کمک های مستمر اتحادیه اروپا و ایالات متحده ضرورت بسیار داشته و منعکس کننده سطح تحول تاکتیکی ارتش کیف است . در واقع ، غلبه بر واحدهای روسی ، به شکل فزاینده ای نیازمند مهارت های تاکتیکی، جذب نیرو و سطح نگهداری تجهیزات بوده و متقابلا پیچیدگی لایه های دفاعی ارتش روسیه ایجاب می کند که کیف فرآیند چند وجهی را برای نفوذ به این لایه ها و بهره برداری از آنها ، در پیش گیرد . این به نوبه خود ، مستلزم آماده سازی و استفاده از یگانهایی است که قابلیت های پیچیده ای را در اختیار داشته باشند . امروز ( ژوئن 2023 ) ابتکار عمل در اختیار اوکراین است و اگر روسها به روند تطبیق پذیری تاکتیکی خود ادامه دهند ، بطور قطع ، نتیجه مطلوب بدست نخواهد آمد ( اجمالا تا تاریخ برگردان این متن به فارسی دراکتبر 2023 ) پی نوشت : الف : منابع موجود در وب منبع1 منبع2 منبع3 منبع4 منبع 5 منبع6 منبع7 منبع8 منبع9 منبع10 منبع11 منبع12 منبع13 منبع14 منبع 15 منبع 16 منبع17 ب : منابع چاپی به زبان روسی و انگلیسی ( بدلیل عدم وجود کیبرد به زبان روسی ، صرفا منابع انگلیسی درج می شود ، چیزی در حدود 10 تا 15 منبع روسی برای تصویر و داده مورد بررسی قرار گرفت ) 1-Russian Tactics in the Second Year of Its Invasion of Ukraine 2- land force and warfare/2001 3- Russians c2 strategics and architectures command and control 4- the art of war /1996 5- fm-100-8/1997 ج : منابع چاپی به زبان فارسی 1- ماموریتهای تاکتیکی و اصول سازمان برای رزم توپخانه / دانشکده توپخانه سپاه 2- طرح ریزی آتش / دوره مقدماتی و تکمیلی / دانشکده توپخانه سپاه 3-اصول و قواعد طرح ریزی عملیات رزمی / دوره عالی جنگ 4- نیروی زمینی در صحنه عملیات رزمی / دوره عالی جنگ 5- توپخانه صحرایی / نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران - معاونت آموزش

تطبیق تاکتیکی بررسی روند انطباق سازمان رزم ارتش روسیه در صحنه عملیات اوکراین نیازمندی های سخت افزاری و نرم افزاری اولویت دار برای ارتش اوکراین نکته : این متن قبل از شروع ضدحمله ارتش اوکراین نوشته شده ولی به این دلیل که روند برگردان آن به فارسی ، از نیمه این حملات آغاز و نزدیک به سه ماه بطول انجامید ( اولین پست از این سلسله متون در 13 تیر 1402 ارسال شد ) ادبیات متن بصورت پیشنهاد برای ارتش اوکراین تنظیم شده بود ولی بدلیل طولانی شدن ارائه این مطلب و آغاز ضد حمله ارتش کیف ، تلاش شد تا این بخش با افعال "زمان حال " برگردان شود. ======================= در بخش های قبلی ، به ترتیب ، حوزه های پیاده نظام ، مهندسی -رزمی ، توپخانه ، زرهی ، جنگ الکترونیک ، پدافند هوایی ، نیروی هوایی / هوانیروز و درنهایت شبکه کنترل- فرماندهی ارتش روسیه و شیوه تطبیق پذیری تاکتیکی ها آنها با صحنه جنگ در اوکراین مورد بررسی قرار گرفت ، اکنون که ارتش اوکراین نزدیک به سه ماه است که درگیر یک ضدحمله برای بازپسگیری مناطق تصرف شده توسط روسها است ، باید چالش هایی که کیف ممکن است با آن روبرو شود را مورد بررسی قرار داد . با این حال ، روند آماده سازی ارتش اوکراین برای این ضدحمله طبقه بندی محرمانه داشته و بیان نخواهد شد ولی ، برخی اولویتهایی که کشورهای همپیمان با کیف می توانند برای بهبود عملکرد یگانهای تکور اوکراینی برای آنها فراهم کنند را بواسطه مبناء قرار دادن تجزیه و تحلیل های موصوف ، مورد بررسی قرار داد . محور استپوو - ترنوواته اکتبر 2022 / ژانویه 2023 قبل و بعد از مسلح سازی زمین عملیات تحلیلگران غربی معتقدند که پیاده نظام ارتش روسیه اگر بخوبی پشتیبانی شود ، می تواند ضد حمله ارتش اوکراین را با چالش های قابل توجهی روبرو نماید و بطور خاص ، حجم آتش زمینی و هوایی ارتش روسیه ، افزایش تراکم پدافند هوایی ، وسعت کار رسته مهندسی -رزمی و همچنین قابلیتهای موجود برای مختل کردن کنترل- فرماندهی ارتش اوکراین ، میتواند یک کابوس برای واحدهای مهاجم اوکراینی محسوب گردد . آموزش خدمه زرهی ارتش اوکراین در آلمان https://www.aparat.com/v/JpRFc در حالی که شیوه عملیات ارتش روسیه ، بصورت دفاعی ادامه یافته ، این مبحث باید برای طرفداران جنگ مانوری ( متحرک ) قابل توجه باشد که شکست لایه های متراکم یک ارتش که خود را برای دفاع آماده کرده ، یک چالش بزرگ تاکتیکی بحساب می آید . ارتش روسیه ، هرگز دست به اجرای عملیات پدافندی موضعی نخواهد زد ، بلکه از واحدهای ذخیره تاکتیکی خود برای این کار استفاده می کنند . این بدان معناست که ارتش اوکراین باید ، بصورت تک جبهه ای ( رودرو) با روسها مواجه گردد ، چرا که امکان دور زدن استحکامات دفاعی روسها در محورهای مختلف ، تقریبا وجود ندارد . حتی اگر ارتش اوکراین در سطح تاکتیکی به موفقیت های مشخصی دست پیدا کرده و بتوانند با استفاده از اصل مانور ، برتری خود را بر روسها دیکته کنند ، باید بسرعت ، تمامی خطوط پدافندی ارتش روسیه را پاکسازی کرده تا امکان تثبیت این مناطق فراهم آید ، در نتیجه ، اجرای هر روشی غیر از این روند ، امکان موفقیت را کمتر خواهد نمود که این نیز به نوبه خود ، مستلزم آموزش های تخصصی برای نفوذ به درون شبکه دفاعی ارتش روسیه در محورهای پیش بینی شده و پاکسازی کامل آنهاست ( چالش آموزش .م ) ماهیت مسلح شده زمین عملیات محور روبوتینه دقت کنید ، ارتش روسیه به جای طراحی یک خط پدافندی ممتد ، ، تلاش کرده تا با ایجاد یکسری خطوط دفاعی در ظاهر پراکنده ، ارتش اوکراین را وادار کند تا نیروی بیشتری را برای پاکسازی این مواضع ، وارد صحنه نبرد نماید شیوه استقرار این مواضع ، به گونه ای است که هر خط ، از خط جلوی خود کاملا حمایت می کند بطوریکه امکان دور زدن آنها برای مهاجم سخت یا غیر ممکن گردد این طراحی که پیش ازاین توسط ارتش عراق در جنگ با ایران به شکل دیگری استفاده شده بود ، وقتی با آتش توپخانه ترکیب شود ، تلفات قابل توجهی را به مدافعان وارد خواهد کرد به اعتقاد کارشناسان اطلاعاتی غربی ، نخستین مانعی که می تواند ارتش اوکراین را برای بازپسگیری مناطق تصرف شده توسط روسها ، دچار مشکل کند ، پیروزی در دوئل های توپخانه ای است . به گفته این کارشناسان ، دربرابر برتری آتش توپخانه دشمن ، اجرای مانورهای تهاجمی بسیار مشکل بوده و پرهزینه به نظر می آید . با این وصف ، روند تحویل مهمات و تسلیحات توپخانه ای به اوکراین همچنان ادامه داشته که این امر دورنما را تا اندازه ای بهبود می بخشد . اما مشکل اینجاست که اولویت دادن به تامین مهمات برای ارتش اوکراین ، شبکه آتش توپخانه این کشور را دچارمشکل کرده ، بدین معنی که ارتش کیف مجهز به طیف متنوعی از اسمانه های توپخانه ای است ولی معماری کنترل آتش و قابلیت هماهنگ کردن آنها را تا حد بسیار زیادی ندارد . درمقابل ، سرکوب آتش توپخانه ارتش روسیه ، مستلزم وجود توانمندی های ضدآتشبار مناسب بوده تا به محض اعلام نیاز ، بسرعت با توپخانه روسها وارد درگیری شده و تاثیر آتش ارتش روسیه را خنثی یا کاهش دهند . بدیهی است که اولین نیازمندی ارتش اوکراین که می بایست توسط شرکای غربی تامین گردد ، سامانه های شناسایی / تشخیص به منظور هدایت آتش ضدآتشبار است . آموزش پیاده نظام ارتش اوکراین در بریتانیا https://www.aparat.com/v/Sdqvu محور توکماک نوامبر 2022 / مارس 2023 قبل و بعد از مسلح سازی زمین عملیات همانطور که گفته شد ، ماهیت زمین عملیات و مسلح کردن آن توسط رسته مهندسی ارتش روسیه به گونه ای است که امکان اجرای مانورهای دورانی و فاصله گرفتن از استحکامات و موانع ایجاد شده توسط روسها تقریبا وجود ندارد ، در نتیجه ، تنها تک جبهه ای (تک مستقیم / رودرو ) است که می تواند برای ارتش کیف ، چاره ساز باشد و این ، موفقیت دراجرای آن را بیش از پیش ، ضروری نموده است . به همین دلیل ، اولین پیشنهاد ، تحویل تیربارهای سنگین کالیبر 99×12.7 م.م در تعداد بسیار زیاد به ارتش اوکراین است که باید تمامی خودروهای سبک ، نیمه سنگین و سنگین ( و حتی بصورت تکنیکال .م ) را مسلح نماید . راست : نارنجک انداز مارک-19 چپ : تیربار برونینگ ام-2 این جنگ افزار با ارسال نارنجک اندازهای مارک-19 تکمیل می شود . ترکیب آتش تیربار ام-2 و نارنجک انداز مارک-19 با توجه به مسیر پرواز پرتابه های استاندارد آن ، برای واحدهای روسی مستقر در سنگرها یا خندق های ایجاد شده ، یک خطردائمی محسوب می شود . مضاف براین ، حضور این سامانه های جنگ افزار ، بعنوان یک آتش پشتیبانی مستقیم برای پیاده نظام ، یک امتیاز محسوب می گردد ، چرا که برخلاف های سامانه های دیگر ، می توان از آنها بطور مستقیم نیز استفاده نمود ، آموزش بکارگیری و تعمیر و نگهداری آن بسیار ساده بوده و امکان تهیه و ارسال مهمات آن نیز به نسبت ساده تر است . بوندس وهر ( ارتش آلمان ) تعداد مشخصی از مین روب های زرهی خود را تحویل کیف داده است یکی از مهمترین چالش های ارتش اوکراین ، پاکسازی و مین روبی میدان های موانع ارتش روسیه است که شرکای غربی ارتش کیف باید در تحویل چنین سامانه هایی ، کوشش های بیشتری را بعمل آورند . استفاده از سامانه های زرهی سنگین یا نمونه های بدون سرنشین و همچنین سامانه های بدون سرنشین هوایی به منظور شناسایی میدان های احتمالی مین یک ضرورت اولیه محسوب می شود . اما با وجود تمامی فناوری های پیشرفته در دسترس ، حضور نیروی انسانی آموزش دیده ، یک اصل بسیار مهم محسوب می گردد که این نیز یک مشکل اساسی برای ارتش اوکراین بشمار می آید ، چراکه آموزش این رسته بسیار طولانی بوده و مهارت قابل توجهی را می طلبد ، ضمن اینکه بخش اعظمی از این کار باید در شب صورت گیرد که این مشکل دیگری برای واحدهای مین روب ارتش اوکراین خواهد بود . نفربر استرایکر ارتش اوکراین مجهز به مین کوب/ مین روب https://www.aparat.com/v/siNK6 نفربر ام-1132/1126 مجهز به مین کوب /مین روب در همین راستا ، برخی کارشناسان نظامی براین اعتقاد قرار دارند که پاکسازی میدان های مین در جریان عملیات نظامی با سرعت بالا ، روندی است که سالهاست درارتش های غربی تمرین داده نشده چرا که مجموعه تجهیزات ، تاکتیکها ، روش ها و رویه های فعلی این ارتشها برای مقابله با مهمات دست ساز کنار جاده ای در قالب عملیات ضد تروریسم توسعه یافته و این باعث می شود که تطبیق آنها با شرایط جدید ، زمان بر باشد . مین روب های ابتکاری ارتش اوکراین ولی در مجموع ، ارسال تجهیزات مورد نیاز ارتش اوکراین برای غلبه بر این نوع موانع باید از سوی کشورهای غربی می بایست مورد پیگیری قرارگیرد . از سویی دیگر ، آنچه که تعیین کننده نهایی چنین نبردهایی است ، کیفیت پیاده نظام اوکراینی در اجرای تاکتیک های آموزش داده شده به آنهاست . این مساله بخصوص در حوزه تصرف ، پاکسازی ، تامین و تثبیت مواضع پیچیده ارتش روسیه که توسط مجموعه ای میدان های مین و آتش توپخانه حفاظت می شود ، خودنمایی می نماید . متاسفانه ، اکنون ارتش اوکراین با فشارهای متعددی مواجه است که این فشارها مانع اصلی برای تقویت مهارتهای فردی پیاده نظام ، ایجاد هماهنگی های تاکتیکی و همچنین انسجام میان یگانی آنها می گردد . بعنوان مثال ، بدلیل وضعیت نامناسب محورهای درگیری ، ارتش اوکراین مجبور است تا بهترین واحدهای رزمی خود را در امتداد یک خط بسیار طولانی با ارتش روسیه در شرق اوکراین مستقر نماید ،در حالی که شبکه پادگان های ارتش اوکراین مجبورند تا نیروهای تازه بسیج شده را با آموزش بسیار محدود وارد صحنه نبرد نمایند تا جایگزین تلفات روزافزون گردند . دوره های آموزشی ارتش های آلمان ، بریتانیا و ایالات متحده برای نفرات ارتش اوکراین این روند بدلایل مختلف ، بسیار پیچیده بوده و با توجه به اینکه زیرساختهای آموزشی اوکراین ، پس از شروع جنگ ، بشدت زیر ضربه حملات موشکی و پهپادی روسها قرار داشته و حتی در برخی موارد ، پادگان های اصلی آموزشی ارتش اوکراین به تصرف ارتش روسیه درآمده بود ، ارتش اوکراین در مراحل ابتدایی درگیری بالاجبار افسران ستادی و مربیان آموزشی خود را روانه میدان نبرد نمود که این تصمیم در حال حاضر منجر به کمبود شدید افسران و درجه داران برای آموزش نیروهای جدید منجر شده است . لایه های دفاعی ارتش روسیه در محور کوپانی - روبوتینه از همین رو ، میزان کمک های آموزشی کشورهای غربی باید بسیار بالاتراز وضعیت امروز ، ارائه گردد. در این رابطه ، برنامه ریزان نظامی غربی باید توجه کنند که آموزش دسته جمعی واحدهای اوکراینی که بخصوص باید بر روی کنترل آتش مستقیم و غیرمستقیم متمرکز شود تا امکان انهدام واحدهای روسی با حداقل مهمات و بهینه تر کردن روند کنترل – فرماندهی ممکن شده و متقابلا بهترین میزان ارتباط میان واحدهای توپخانه ، مهندسی و تکور فراهم گردد ، بدون اینکه نیروهای خودی بواسطه مواجه شدن با آتش خودی ، دچار تلفات شوند . برنامه ریزی برای اجرای رزمایش های نظامی با مهمات واقعی ، بلحاظ مفهومی ، پیچیدگی چندانی ندارند ولی باید به گونه طراحی و پیاده سازی شوند که تا نیروهای آموزشی بتواند در شرایط واقعی و بدون برنامه ریزی قبلی یا برنامه ریزی حین حمله / دفاع ، با تحمل کمترین تلفات ، به مقصود نائل آیند. این مساله نیازمند تمرین های مستمر و مداوم بوده تا هماهنگی کامل میان سرعت عملیات و مانور ایجاد گردد . ارتش اوکراین به ادعای منابع غربی ، پس از گذشت حدود یکسال و نیم از شروع جنگ ، همچنان با کمبود مربیان آموزشی با تجربه مواجه است تحلیلگران نظامی غربی معتقدند که ارتش اوکراین در حال حاضر نیازمند ایجاد و سازماندهی یگان های آموزش دیده در رده گروهان دارد که این روند نیز خود به معنای وجود فرماندهان مجرب به منظور رهبری واحدهای موصوف است . این فرماندهان باید به گونه ای آموزش یابند و بکار گرفته شوند که امکان هماهنگ کردن عملیات رزمی از سطح جوخه تا گردان را داشته باشند . این مساله نیز به نوبه خود ، آموزش های پایه ای عمیق را برای فرماندهان فوق الذکر می طلبد . بدین ترتیب ، توجه به کیفیت آموزش ، احتمالا باعث کاهش تعداد نیروهایی است که باید در این آموزش ها شرکت کنند ، هر چند می توان با اضافه کردن چند هفته به طول دوره آموزش استاندارد ، به شکل نسبی ، هدف فوق را محقق نمود . اگر نیروهای ارتش اوکراین موفق شوند با هر کیفیتی ، شکافی را در لایه اول دفاعی روسیه ایجاد نمایند ، ضرروی است که در حداقل زمان ممکن ، از این شکاف استفاده نمایند . اگر سرعت عملیات تهاجمی ارتش اوکراین ، متناسب با موفقیتهای بدست آمده نباشد ، این مساله باعث بیرون آمدن واحدهای روسی از شوک اولیه و آماده شدن سریع آنها برای پاسخ دادن می گردد که در نتیجه ، جنگ را به مسیری بسیار آهسته ، پرهزینه تبدیل خواهد کرد ( چیزی که در حال حاضر قابل رصد است / سپتامبر 2023 .م ) ، در حالی که اگر روند بصورت معکوس پیش برود ، یعنی ارتش اوکراین بتواند به سرعت از شکاف های ایجاد شده بهره برداری نماید ، باعث می شود تا روسها در وارد کردن یگانهای ذخیره خود ، بیشتر درنگ کرده و روند حرکتی مهاجمان به نسبت حفظ خواهد شد . با توجه به این مساله ، نخست ، حفظ سرعت عملیات نظامی و وجود زیرساختهای صحرایی به منظور پشتیبانی از سامانه های زرهی ( برای حفظ دور تک .م ) باید مد نظر طراحان اوکراینی قرار گیرد . برای نیل به این هدف ، ارتش اوکراین باید دپوهای قطعات یدکی خود را تا حد امکان به نزدیکی محورهای درگیری منتقل نماید و با ترجمه کردن کتابچه های تعمیراتی سامانه های تحویلی ، به نیروهای فنی ارتش اوکراین این توانایی داده شود تا سریعتر ، سامانه های از کار افتاده را به صحنه نبرد بازگردانند . دومین مولفه حیاتی برای ارتش اوکراین که در حفظ دور تک آنها موثر است ، حفاظت از واحدهای درحال پیشروی ، در برابر آتش توپخانه ارتش روسیه است که جدای نیروی آتش عملیاتی ، بصورت ذخیره نگهداری می شوند . تجربه موجود نشان می دهد که عناصر مانوری احتیاط نیروی مهاجم در برابر آتش توپخانه بسیار آسیب پذیر هستند و اگر ارتش اوکراین بتواند ابزارهای شناسایی روسها را از کار انداخته یا در کارآنها اختلال ایجاد کند ، می تواند امیدوار باشد که نیروهای ذخیره ، با کمترین تلفات وارد صحنه نبرد خواهند شد . علاوه براین ، دفاع از واحدهای تکور در برابر آتش هوانیروز و توان پهپادی روسها از اهمیت بسیار حیاتی برخوردار بوده و این به معنای حضور سامانه های دفاع هوایی تاکتیکی است . وجود قابلیت تحرک بالا برای این سامانه ها ، میتواند سپری را برای یگانهای در حال پیشروی فراهم نماید که در زیر سایه آن ، پیشروی سریع تری امکان پذیراست . هدف قرار گرفتن و انهدام یک قرارگاه فرماندهی ارتش روسیه از دید پهپاد ارتش اوکراین ارتش روسیه پس از تلفات قابل توجهی که بواسطه کاربرد سامانه هیمارس علیه شبکه کنترل -فرماندهی اش متحمل شد ، تلاش کرد تا مستحکم سازی این قرارگاه ها ، از آسیب پذیری خود بکاهد در نهایت امر ، از میان بردن ساختارهای کنترل -فرماندهی ارتش روسیه می تواند اختلال قابل توجهی را در عملیات دفاعی روسها بوجود آورد و این وقتی با سرکوب دفاع هوایی همراه گردد ، می تواند ساختار تصمیم گیری و صدور فرمان ارتش روسیه را وارد یک چالش بزرگ نماید . پی نوشت : 1- ادامه دارد تطبیق تاکتیکی -مقدمه تطبیق تاکتیکی- پیاده نظام - بخش اول تطبیق تاکتیکی -پیاده نظام - بخش دوم تطبیق تاکتیکی -مهندسی -رزمی تطبیق تاکتیکی -توپخانه- بخش یکم تطبیق تاکتیکی - توپخانه - بخش دوم تطبیق تاکتیکی -زرهی تطبیق تاکتیکی -جنگ الکترونیک پدافند هوایی نیروی هوایی / هوانیروز - بخش یکم نیروی هوایی /هوانیروز -بخش دوم و پایانی فرماندهی و کنترل 2- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند. 

تطبیق تاکتیکی بررسی روند انطباق سازمان رزم ارتش روسیه در صحنه عملیات اوکراین فرماندهی و کنترل هنرعملیاتی ، بعنوان بخشی از آنچه که بصورت فرماندهی و کنترل در سازمان های نظامی نمود پیدا کرده است ، یک مسیر ارتباطی میان اقدامات تاکتیکی و اهداف راهبردی بشمار می آید که شامل فرآیند پیچیده نظام مند برای پایش صحنه عملیات نظامی است . با شروع عصر صنعتی ( موج دوم جنگ ) و ظهور ارتش های بزرگ که بخش عمده ای ازسازمان رزم آنها را عناصر وظیفه / داوطلب تشکیل می داد ، نیاز به پیوند دادن اقدامات تاکتیکی به اهداف راهبردی طراحی شده برای یک عملیات نظامی بیشتر مورد توجه قرار گرفت . این روند در روسیه در سالهای پس از جنگ نخست جهانی ( 1920 ) آغاز شد و پس از سالها توسعه ، امروز با مفهوم جدیدی که فرماندهی و کنترل بازتابی نامیده می شود ، مورد شناسائی قرار می گیرد . با توجه به این مساله ، هنرعملیاتی در ارتش شوروی / روسیه ، در دهه بیست میلادی به رهبری الکساندر سوچین آغاز گردید . وی پس از مطالعات و بررسی های مستمر بدین نتیجه رسید که هنر عملیاتی که پایه و اساس آن را مفهوم کنترل و فرماندهی تشکیل می دهد باید میان تاکتیک و استراتژی پیوندی برقرار نماید بطوریکه فرماندهان بتوانند موفقیت های تاکتیکی خود را در صحنه نبرد ، به گونه ای بصورت هم پوشان درآورند که بتوان اهداف راهبردی را با علم به وجود محدودیتهای عملیاتی ، محقق نمود . درواقع ، به اعتقاد طراحان روسی در این دهه ، نیل به یک هدف راهبردی ( فرسایش سازمان رزمی دشمن ) را می توان با دست زدن به یک سری درگیری های تاکتیکی متوالی ، محقق نمود . الکساندر سوچین بدین سان در تعریف سوچین ، اجرای یک عملیات نظامی ، در ماهیت اصلی خود ، یک راهبرد برای دستیابی به هدف نهایی یعنی فرسایش دشمن محسوب نمی شود ، بلکه تنها یک مرحله مشخص است که درآن نیروی خودی با ابزارهای موجود ، برای محروم کردن دشمن از قابلیتهای دفاعی اش بکار برده می شود . میخائیل توخاچفسکی پس از سوچین ، این توخاچفسکی بود که هنر عملیاتی ارتش شوروی را توسعه دارد و مفهوم مکانیزاسیون را در ارتش و همچنین نظامی کردن اقتصاد شوروی ، مفهوم نبرد درعمق و تبدیل نظریه عملیات درعمق به یک راهبرد کلان برای انهدام دشمن در عمق دفاعی اش را مطرح نمود . وی در سال 1926 ، ایده خود را در خصوص بازسازی تعریف از مفهوم جنگ و همچنین وارد یک سطح جدید به صحنه درگیری ( سطح عملیات ) چنین شرح داد : " تاکتیک های مدرن ، در درجه نخست ، با سازماندهی صحنه نبرد با فرض وجود هماهنگی میان شاخه های مختلف ارتش ( فرماندهی و کنترل ) قابل شناسایی است .درواقع ، راهبرد نظامی مدرن ، به نوعی بازتعریف مفهوم قدیمی "تاکتیک بخشی از صحنه عملیات نظامی " است را دربرمی گیرد . با این وصف ، در تعریف توخاچفسکی ، راهبرد ، نه تنها باید برای میدان نبرد ، بلکه باید برای روند غیرقابل پیش بینی جریان نبرد نیز از خود انعطاف نشان دهد و درواقع بر روی آن تاثیر گذارد . سطح عملیات در تعریف مدرن خود ، شامل تمرکز نیروی مورد نیاز برای وارد کردن ضربه یا ضربات مستمر و بی وقفه علیه دشمن در عمق دفاعی اش است . به اعتقاد توخاچفسکی ، فناوری مدرن ، به گونه ای توسعه پیدا نموده که دیگر نمی توان نیروی انسانی دشمن را با یک ضربه و در یک نبرد یک روزه از میان برد ( البته این ایده پس از ظهور تسلیحات هسته ای ، اثر خود را تا حدودی از دست داد .م ) بله صحنه نبرد در عملیات مدرن ، مجموعه ای از نبردهاست که نه تنها در امتداد جبهه ، بلکه در عمق دفاع دشمن نیز جریان خواهد یافت و این روند تا جایی ادامه پیدا می کند که یا سازمان دشمن از میان رفته یا واحدهای خودی از ادامه عملیات آفندی خسته شوند . ازاین نظر ، تاکتیک های مدرن به نوعی نسخه ای در مقیاس گسترده ترو البته توسعه یافته تراز تاکتیک های دوره ناپلئون محسوب می شوند . بدین ترتیب ، ساختار کنترل – فرماندهی در سطح راهبردی ، به تنهایی نمی تواند نبرد یا مجموعه از نبردها را اداره کند" مولفه های جنگ جدید ارتش روسیه اگر این تحلیل از توخاچفسکی ، مبنای تحلیل قرار گیرد ، میتوان چنین برداشت نمود که الزامات سطح عملیاتی جنگ به منظور ایجاد ارتباط میان تاکتیک و راهبرد در سرتاسر میدان نبرد و عمق آن مورد توجه وی قرار گرفته بود . علاوه براین ، توخاچفسکی مولفه های عمق دادن به میدان نبرد ، تداوم ، هم افزایی و یکپارچگی سازمان رزم خودی را بعنوان مولفه های بنیادین صحنه های جنگ مدرن فرض کرده بود و معتقد بود که برای فلج کردن ساختار دفاعی دشمن ، باید از شوک عملیاتی بصورت نظام مند استفاده نمود ، بطوریکه این فلج حرکتی بطور همزمان در عمق و پهنای آرایش نظامی دشمن قابل مشاهده باشد . این شوک و بدنبال آن فلج حرکتی ، ساختار و اجزای رزمی دشمن را از کارانداخته و فرصت نابودی آن را در اختیار نیروهای خودی قرار می دهد و این در یک معنا ، بصورت تحقق هدف راهبردی ، قابل تبیین است . مارشال اتحاد شوروی ، ایسرسون وی ، به تقریب از معماران و پایه گذاران هُنر عملیاتی در اتحاد شوروی محسوب میشود پس از توخاچفسکی نیز ، این ایسرسون بود که مفهوم فوق الذکر را بصورت نظری ، توسعه داد و الگوهایی را فراهم آورد که درآن سازمان رزم خودی با اجرای آنچه که " همزمانی عملیاتی " و " ضربه عمیق به عمق دشمن " نامیده می شد ، به هدف راهبردی خود دست پیدا مینمود . چرخه تصمیم گیری رزمی در شبکه کنترل- فرماندهی ارتش روسیه با این حال ، راهبرد فعلی ارتش روسیه را می توان با دوجنبه حیاتی شامل " گونه های جدید جنگ " و " کنترل بازتابی " مورد شناسایی قرار داد . ارتش روسیه برای بدست آوردن مزیت های رزمی نامتقارن در برابر مزیت های حریف دراستفاده از فناوری پیشرفته ، درصدد هستند تا نوع جدیدی از جنگ را تعریف و اجرا کنند که شامل 90-80 درصد عملیات رسانه ای و حدود 20-10 درصد خشونت فیزیکی است . با این حال ، مفهوم نبرد درعمق ، همچنان در سرتاسر این شیوه جدید طنین انداز بوده و گسترش درگیری را با استفاده از روش های ترکیبی در چند حوزه به منظور کسب مزیتهای جدید مورد تعریف قرار می دهد . گردش اطلاعات در ساختار کنترل-فرماندهی ارتش روسیه دومین مولفه نظری در حوزه کنترل -فرماندهی ارتش روسیه را می تواند با مفهوم " پایش بازتابی " مورد بررسی قرار داد . پایش بازتابی ، در تعریف ارتش روسیه ، ابزاری است برای مداخله و دستکاری در چرخه تصمیم گیری حریف که درآن ، تصمیم گیر انسانی و همچنین فرآیندهای تصمیم گیری انسانی هدف قرار داده می شود . علاوه براین ، پایش بازتابی می تواند بواسطه کاربرد سامانه های خودکار و معماری فرماندهی دیجیتال اعمال شود . براساس داده های منتشر شده از سوی روسها ، پایش بازتابی ، ابزاری است که برای انتقال اطلاعات به حریف یا رقیب تا وی را برای تصمیم گیری بصورت داوطلبانه براساس طرحی که پیش از این توسط آغازگر ، انتخاب شده ، متمایل کند . به گفته منابع روسی ، یکی از اهداف بسیار مهم در استفاده از ابزار پایش بازتابی ، کاهش موقت سرعت تصمیم گیری سطح عملیاتی دشمن است . ساختار فرماندهی و کنترل در ارتش روسیه درواقع ، تنظیم سرعت تصمیم گیری عملیاتی دشمن ، پنجره هایی را برای بهره برداری ارتش روسیه فراهم می کند که این پنجره ها ، شیوه یا تاکتیک واحدهای ارتش روسیه را در سطح عملیاتی یا رویکرد کلی در زمان طراحی سطح عملیات ، معین خواهد کرد . علاوه براین ، ابزارهای پایش بازتابی ، به نوعی بر شیوه استفاده دشمن از فناوری نیز تاثیرگذار خواهد بود . ارتش روسیه با دستکاری سامانه های شناسایی ، ماهواره ها و سایر سامانه هایی که توسط دشمن استفاده می شود برای شکل دهی به درک دشمن از صحنه نبرد ، جهت دهی ساختگی به حملات و درنهایت دستکاری بخشی از معماری سامانه کنترل- فرماندهی او در سطح عملیات استفاده می نماید بطوریکه فرآیند تصمیم گیری و سرعت عملیات دشمن بصورت موقت فلج شود . سامانه های کنترل -فرماندهی رقومی نیروی هوا-فضای ارتش روسیه بدین ترتیب ، پایش بازتابی ، به نوعی یک چهارچوب فرماندهی و کنترل دومسیره را برای ارتش روسیه بوجود می آورد که از یکسو متناظر با قابلیتهای دشمن بوده و از سویی دیگر ، با داده های بدست آمده از مسیر نخست ، شیوه کنترل-فرماندهی بر واحدهای خودی را بهینه می نماید . . جنگ اوکراین و فرماندهی -کنترل ارتش روسیه در عمل : میدان نبرد ، بویژه با ظهور فناوری های جدید ، بیش از گذشته دچار پیچیدگی شده و میزان سرعت در بروز تغییرات آنچنان بالاست که فرصت اندکی برای تولید داده و انتشار آن به منظور استفاده در طرح های رزمی در اختیار فرماندهان و ستادهای آنان قرار دارد . به همین دلیل برخی تحلیلگران معتقدند که ستادها که وظیفه فرماندهی و کنترل نیروها را در صحنه رزم برعهده دارند ، باید به جای برنامه ریزی خطی ، از الگوهای برنامه ریزی موازی برای مدیریت صحنه نبرد استفاده کنند . این مساله باعث می شود تا فرماندهان در رده تاکتیکی ، به جای مدیریت متمرکز صحنه نبرد ، تحت نظارت متمرکز قرار گیرند تا ابتکار عمل بیشتری را در اختیارداشته و در عین حال دچار غافلگیری نشوند . عناصر رزمی گردان های اسپارتا ارتش روسیه در حال استفاده از سامانه های مخابراتی /پایش صحنه نبرد در حوزه فرماندهی و کنترل ، میان ستادهای ارتش های غربی و ارتش روسیه ، تفاوتهایی قابل مشاهده است ، بدین معنا که در ستاد ارتش های غربی ، فرآیند تصمیم گیری ، فرمانده محور بوده و افسران ستاد تحت نظرفرماندهی ستاد دست به عمل می زنند . این روند در ارتش روسیه نیز به صورت مشابهی در جریان دارد ولی نقش فرمانده ستاد (قرارگاه ) بصورت متفاوتی تعریف شده است . در ارتش روسیه ، فرماندهان بیشتر درگیر صدور دستورات هستند و به جای اینکه افسران ستاد ، ترتیب اجرای یک ماموریت را مشخص کنند ، فرمانده آن را پیگیری می نماید . فرماندهان روسی موظف هستند به ستاد خود دستور دهند که کدام یگان دشمن ، در چه محوری و با استفاده از چه سامانه هایی باید نابود شوند . درمقابل ، افسران ستادی روسی ، برخلاف همتایان غربی خود ، کمتر وارد حوزه برنامه ریزی عملیاتی می شوند و بیشتر در پی محقق کردن دستورات فرماندهی هستند . سامانه پایش خودکار Andromeda-D ارتش روسیه بنابراین ، فرآیند کنترل-فرماندهی در ارتش روسیه ، از فرمانده قرارگاه شروع شده و توسط وی ادامه پیدا می کند و چون این فرماندهان ، تاکتیک های از پیش طراحی شده استاندارد و از قبل تمرین شده را استفاده می کنند ، فرآیند تصمیم گیری و اجرا سرعت بیشتری را بخود می بیند . درواقع ، کنترل- فرماندهی در شیوه روسی ، چندان انعطاف پذیر به نظر نمی رسد ولی سرعت اخذ و اجرا به مراتب از شیوه غربی بیشتر است ( قربانی کردن انعطاف پذیری تاکتیکی دربرابر سرعت اجرا ) با شروع جنگ در فوریه 2022 ، نقش ساختارهای کنترل -فرماندهی روسیه بدلیل از هم پاشیدگی ارتش اوکراین و غافلگیری قابل توجهی که کیف بدان دچار شده بود ، چندان زمینه بروز و ظهور پیدا ننمود ولی پس از گذشت حدود 30 روز از شروع درگیری ها و کاهش اثر شوک بر سازمان رزم ارتش اوکراین ، بتدریج صحنه درگیری به زورآزمایی میان قرارگاه های تاکتیکی دوطرف تبدیل گردید . این روند تا پائیز سال 2022 ادامه پیدا نمود ولی از ژوئیه 2022 حملات دقیق موشکی ارتش اوکراین باعث شد تا ارتش روسیه مجبور شود تمامی قرارگاه های فرماندهی خود را چیزی در حدود 120 کیلومتر از خط مقدم دور کند . این مساله باعث شد تا ارتش روسیه بتدریج دچار چالش های تاکتیکی قابل توجهی گردد ولی با گذشت زمان و ورود سامانه های جنگ الکترونیک و افزایش تراکم آنها در صحنه نبرد و کاهش تاثیر سامانه های موشکی اوکراین ، ارتش روسیه با پراکنده کردن این قرارگاه ها و تبدیل مخابرات بی سیم به سامانه های ارتباطی باسیم که این قرارگاه ها را به خطوط مقدم متصل می کند ، شرایط تاحدودی بهبود داد . به گفته منبع اطلاعاتی ارتش اوکراین ، ارتش روسیه از اواخر سال 2022 ، شبکه کنترل-فرماندهی خود را در محورهای مختلف درگیری بسرعت گسترش داد بصورتی که با استفاده از شبکه مخابراتی غیرنظامی زمینی ، اکنون قرارگاه های فرماندهی تاکتیکی ارتش تا 20 کیلومتری خطوط مقدم جلو آورده شده ولی بخوبی محافظت شده هستند و غالبا" بصورت سازه های بتونی زیرزمینی ساخته و مورد استفاده قرار می گیرند . نمونه ای از سامانه های مخابراتی باسیم ، با قابلیت رمزگذاری ارتش روسیه با این حال ، داده های موجود نشان میدهد که میزان پراکنش این قرارگاه ها ، ارتباط نزدیکی با میزان تراکم سامانه های دفاع هوایی ، جنگ الکترونیک و همچنین سامانه های مخابراتی متحرک دارد بطوریکه پس از انتخاب موقعیت استقرار قرارگاه ، تنها 24 طول می کشد تا خطوط ارتباطی زمینی از این محل تا محورهای درگیری نصب گردد . اما چالش اصلی ارتش روسیه در حال حاضر ، مخابرات نظامی از گردان به پائین بوده که به جای کاربرد سامانه های رقومی ، از سامانه های مخابراتی قدیمی که امکان رمزگذاری مکالمه درآن وجود ندارد ، استفاده می شود . سامانه مخابرات تاکتیکی Azart یا R-187 ارتش روسیه شامل ظاهر بیرونی ، اجزاء ، نمونه بدن افزار و سرافزار برای واحدهای پیاده و درنهایت مشخصات و کارایی خط تولید سامانه مخابراتی تاکتیکی R-187 /Azart ارتش روسیه https://www.aparat.com/v/cFsJn به همین دلیل برخی تحلیلگران نظامی معتقدند که این مساله در کنار محدود بودن سامانه های مخابراتی جدید ، به آموزش محدود نیروهای روسی نیز مرتبط می شود در حالی که دیده شده برخی واحدها ، به شیوه های استاندارد مکالمه نیز پایدار نبوده و معمولا بصورت "کشف" ( یعنی مکالمه بدون استفاده از جداول رمز .م ) با یکدیگر ارتباط برقرار می نمایند ولی گفته می شود تنها استثناء ، یگان های شناسایی و توپخانه هستند که از سامانه های جدیدی نظیر Azart و Strelets بصورت حرفه ای بهره می برند. درخصوص همکاری بین یگانی ( افقی .م ) ارتش روسیه همچنان با چالش هایی مواجهه است ولی تلاش های بیشتری برای هماهنگی بین قرارگاهی صورت می گیرد . علاوه براین ، لایه بندی آتش میان سامانه های تحت کنترل در رده ارتش ، تیپ ، گردان بخوبی قابل مشاهده بوده و یکپارچگی معقولی میان این رده ها دیده می شود ، هر چند بصورت استثنایی ، تداخل آتش در مرز حد فاصل میان یگان ها ، را می توان رصد نمود . منابع اطلاعاتی ارتش اوکراین مدعی هستند که ارتش روسیه ابزار کافی برای ارتباط افقی میان یکدیگر ندارند در عوض ، جریان اطلاعات بسمت بالا ، (رده تیپ و بالاتر ) و سپس بسمت پائین ، بخوبی برقرار است که در کنارمزیت های قابل توجه ، محدودیتهای مشخصی را برای روسها ایجاد کرده که یکی از آنها ، پدید آمدن شکافهای داده ای است که باید با تلاش مضاعفی ، رفع شوند . این مساله را بخصوص در حوزه ادغام آتش نیروی هوایی و توپخانه با حلقه واسط قرارگاه های تاکتیکی میتوان دید . پی نوشت : 1- ادامه دارد تطبیق تاکتیکی -مقدمه تطبیق تاکتیکی- پیاده نظام - بخش اول تطبیق تاکتیکی -پیاده نظام - بخش دوم تطبیق تاکتیکی -مهندسی -رزمی تطبیق تاکتیکی -توپخانه- بخش یکم تطبیق تاکتیکی - توپخانه - بخش دوم تطبیق تاکتیکی -زرهی تطبیق تاکتیکی -جنگ الکترونیک پدافند هوایی نیروی هوایی / هوانیروز - بخش یکم نیروی هوایی /هوانیروز -بخش دوم و پایانی 2- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند. 

تطبیق تاکتیکی بررسی روند انطباق سازمان رزم ارتش روسیه در صحنه عملیات اوکراین نیروی هوایی / هوانیروز  بخش دوم و پایانی  3- تجربه و آموزش ناکافی اگر چه نیروی هوایی روسیه ، حداقل در دو دهه اخیر ، بدلیل حضور به نسبت طولانی در جنگ داخلی سوریه ، کریمه و سپس گرجستان ، تجربه به نسبت قابل قبولی را در اختیار داشت ، ولی برخلاف صحنه درگیری هوایی در اوکراین ، ماموریتهای هوابه زمین در جنگهای پیشین ، تحت تاثیر حداقلی سامانه های دفاع هوایی قرارداشت. علاوه براین ، داده های منتشر شده توسط وزارت دفاع روسیه نشان میدهد که خلبانان جنگنده نیروی هوایی این کشور ، به شکل میانگین ، سالانه تنها 100 تا 120 ساعت پرواز را ثبت می کردند و این رقم برای خدمه رسته ترابری هوایی نظامی چیزی درحدود 120 تا 140 ساعت بود . در کناراین مساله ، خلبانان بمب افکن های راهبردی ارتش روسیه نیز تنها 100 ساعت در سال پرواز داشتند که درمقایسه با استانداردهای ناتو ، رقم چندان جالب توجهی نیست . علاوه براین ، داده های فوق الذکر تنها مربوط به کمیت ساعات پروازی خدمه روسی بوده و نشانه ای از کیفیت آموزش ها را بدست نمی دهد . درواقع ، تمرینات نیروی هوایی روسیه بلحاظ اندازه و چالش های تاکتیکی ، می بایست حوزه های مختلفی را نظیر پروازهای شبانه ، پروازهای ارتفاع پائین ، پروازدر شرایط آب و هوایی نامطلوب یا عملیات از فرودگاه های خط مقدم یا ناآماده / نیمه آماده را شامل شود ولی ظاهرا این ماموریت ها یا انجام نمی شود یا اینکه سطح کیفی پایینی را به نمایش می گذارد در حالی که هنوز داده های موثقی در خصوص ادغام این ماموریتها با عملیات نیروی زمینی در سطح تاکتیکی ، در دست نیست . خانواده معظم غلاف های راکت انداز هدایت ناپذیر ( آزاد پرتاب ) نیروی هوایی و هوانیروز ارتش شوروی سابق / روسیه در همین راستا ، برخی تحلیلگران نظامی بر این اعتقاد قرار دارند که عملیات نیروی هوایی روسیه در حوزه تاکتیکی ، عمدتاً بصورت آرایش های تک فروندی یا در صورتبندی های پروازی کوچک ، بدون وجود آموزش های ضروری در خصوص شیوه های رزم با سایر واحدهای ارتش ،برنامه ریزی و اجرا می شود تا جایی که گفته می شود ،روسها سناریوهای تاکتیکی بسیار محدودی را بصورت استاندارد در اختیار دارند و الزامات مربوط به طراحی عملیات هوایی پیچیده را درنظر نمی گیرند . دراین میان ، گرچه روسها تجربه کاربرد مهمات هدایت شونده را در سوریه ، در کارنامه خود ثبت کرده اند ولی آموزش های اصلی در نیروی هوایی این کشور ، تنها بر روی استفاده از مهمات سقوط آزاد و راکتهای هدایت ناپذیر استوار شده و دسترسی به مهمات هدایت شونده ، بسیار محدود به نظر می رسد . مضاف براین ، حتی اجرای حملات با راکتهای غیرهدایت شونده توسط خدمه با تجربه بدلیل وجود تهدید از سمت سامانه های خودی و دشمن ، همواره با خطرات بالایی همراه بوده و این دقت نشانه گیری را بخصوص در زمان هایی که نیروی زمینی به آتش دقیق نیاز دارد ، کاهش می دهد . سرتیپ خلبان بازنشسته ، کانامات بوتاشف ( 63 ساله ) که جت فراگفوت وی در 24 می سال 2022 ، هدف قرار گرفت و کشته شد برخی منابع مدعی هستند که وی بصورت نیروی قراردادی به واگنر پیوسته بود تجهیزات نامناسب : ارتش روسیه تا حدود ژوئن سال 2023 از واحدهای شبه نظامی واگنر در اوکراین استفاده می نمود و حضور این پیمانکاران شبه نظامی ، البته در دوران معاصر مساله چندان غیرعادی محسوب نمی شود ولی استفاده از خلبان های شبه نظامی یک حوزه بسیار استثنایی ، بویژه دریک رسته تخصصی نظیر نیروی هوایی بشمار می آید . جنگ دراوکراین و مشکلات مربوط به هدفگیری / هدفیابی و ناوبری ، نیروی هوایی روسیه را مجبور کرد تا به شکل ابتکاری از سامانه های ناوبری ماهواره ای جی پی اس استفاده کند این دوتصویر ، استفاده از این سامانه را در جت ضربتی سوخو-34 ( راست ) و سوخو-25 ( چپ ) بخوبی نشان می دهد شاخه هوایی گروه واگنر ، براساس داده های موجود ، متشکل از یک گروه بسیار با تجربه است که حداقل دو نفر از خلبان های سوخو-25 خود را در جریان عملیات نظامی برفراز آسمان اوکراین ، از دست داده است ( احتمالا تا انتهای سال 2022 ) ، با این حال ، یکی از این خلبانها ، پس از ساقط شدن و بازداشت توسط ارتش اوکراین ، در جریان بازجویی ها ، به شکل ضمنی اعلام نمود که تجهیزات پیشرفته ای در اختیار نیروی هوایی قرار ندارد که نشان میدهد ، واگنر ، قدیمی ترین سوخو-25 های نیروی هوایی روسیه را خریداری نموده که علت قدیمی بودن تجهیزات را توضیح میدهد . در همین راستا ، برخی تصاویر و ویدئوها نشان میدهد که این فراگفوت ها ، بصورت کاملا ابتکاری به سامانه های جی پی اس ، مجهز شده اند . در کنار این مساله ، پس ازشروع جنگ ، چند کارزار تبلیغاتی از سوی واگنر برای تهیه تجهیزات پروازی نظیر پوتین های پرواز ، لباس پرواز زمستانی ، سامانه های مخابراتی پیشرفته ، تلفن های ماهواره ای ، دوربین های دوچشمی و حتی بدون سرنشین های تجاری برگزار شده که گرچه نشانگر کمبود در نیروی هوایی روسیه نیست ولی محدودیت مهمات هدایت شونده ، سامانه های ناوبری یکپارچه شده با جتهای رزمی ، به نسبت ، وضعیت فعلی نیروی هوایی روسیه را به نمایش می گذارد . عملیات جتهای سوخو-25 نیروی هوایی روسیه در اوکراین https://www.aparat.com/v/0Zq1i مهمات شدید الانفجار ترکش شونده سقوط آزاد OFAB-250-270 نیروی هوایی روسیه که یکی از چند نمونه مهمات آهنی سقوط آزاد روسی پرکاربرد در جنگ اوکراین بشمار می آید 4- تاکتیک ها و مهمات مورد استفاده : نیروی هوایی ارتش روسیه (VKS) با وجود استقرار واحدهای دفاع هوایی در سرتاسر محورهای درگیری بصورت متراکم ، هیچ تمایلی برای وارد کردن فشار بیشتر به حریم هوایی اوکراین ندارد . با این حال ، این نیرو همچنان به حملات خود ادامه میدهد ولی ماه هاست که بخش اصلی این حملات تنها به شلیک موشک های کروز هواپایه اختصاص یافته است . مهمات و غلاف راکت انداز 80 م.م اس-8 بدین سان ، فرماندهی نیروی هوایی این کشور ، به جای بدست گرفتن برتری هوایی بر فراز محورهای درگیری ، بخش عمده ای از تلاش خود را برای شناسایی اهداف در عمق دفاع ارتش اوکراین و انهدام آنها با آتش موشکهای کروز هواپایه خود ، متمرکز نموده است و در همین راستا ، ناوگان بمب افکن های استراتژیک توپولف-95 نیروی هوایی روسیه که ستون فقرات نیروی هوایی راهبردی ارتش این کشور را تشکیل می دهد ، برای اجرای راهبرد مسکو ، بکار گرفته می شوند . در این میان ، با وجود اینکه بخش قابل ملاحضه ای از این بمب افکن ها ، وارد عملیات شده اند ولی تعداد محدودی از این هواگردها مبادرت به حمل و شلیک موشکهای کروز می کنند که البته با واکنش شبکه دفاع هوایی اوکراین مواجه می شود . مهمات سقوط آزاد آهنی 500 کیلوگرمی FAB-500 این مهمات حدود 64 ساله ، به گفته مقامات اطلاعاتی اوکراینی در مقادیر بسیار قابل توجه توسط شوروی سابق ، تولید و در انبارهای مهمات نیروی هوایی روسیه ذخیره شده است در سطح تاکتیکی ، اسکادران های جنگنده سوخو-35 نیروی هوایی روسیه ، جنگ افزار اصلی روسها برای اجرای حملات تاکتیکی در عمق صحنه نبرد بشمار می آیند که البته با قابلیت حمل مهمات هدایت دقیق با برد حدود 70 کیلومتر ، دقت به نسبت پائینی را به نمایش می گذارند . در همین رابطه ، افسران نیروی هوایی اوکراین براین اعتقاد قراردارند که نیروی هوایی ارتش روسیه ، ذخایر بسیار بزرگی از مهمات FAB-500 را در اختیار دارد و از ابتدای سال 2023 به شکل نظام مند در حال تولید کیت های هدایت دقیق سُرشی برای تبدیل کردن این مهمات قدیمی به نمونه های هدایت شونده است که میتواند یک ابزار قابل توجه برای جتهای روسی باشد.با این وصف ، پیش بینی هایی وجود دارد که درآن برخی معتقدند ، با توجه به بهبود مستمر قابلیتهای رزم هوابه زمین ارتش روسیه ، ممکن است پس ازطی یک بازه زمانی مشخص ، نیروی هوایی ارتش این کشور بتواند اهداف مد نظر خود را در عمق بیشتر و با دقت بهتری هدف قرار دهد . کارشناسان اطلاعاتی اوکراینی با ایجاد یک جدول زمانی با محوریت استفاده روسها از مهمات هدایت دقیق متوجه شدند که این نیرو در حال حاضر به تدریج درحال کسب توانایی های بیشتر برای انهدام اهداف با دقت افزون تر است و این روند ممکن است باز ادامه داشته باشد. https://www.aparat.com/v/06d1y با این وصف ، دومین مهمات پرکاربرد نیروی هوایی و هوانیروز ارتش روسیه ، غلاف های راکت انداز مسلح به راکت های هدایت ناپذیر اس-8 است که اطلاعات اوکراین معتقد است روسها ذخایر قابل توجهی از آن را در اختیار دارند ولی بدلیل کاربرد گسترده ، تولید آن را با سرعت بیشتری در پیش گرفته اند . این راکتها توسط جتهای سوخو-25 ، بالگردهای میل-28 ، کاموف-52 و همچنین میل-25 هایند به شکل قوسی برعلیه اهدافی در حداکثر برد این راکت مورد استفاده قرار می گیرند . برد بلندترین گونه تولید شده از راکتهای هدایت ناپذیر اس-8 ، نسخه S-8OFP1 محسوب می شود که حدود 6000 متر برد دارد این شیوه پیش از این دیده نشده بود ولی واحدهای هوایی روسی ظاهرا برای اجتناب از برخورد مستقیم با سامانه های دفاع هوایی کوتاهبرد خودکششی و همچنین سامانه های دوش پرتاب که پیاده نظام به آن مسلح است ، از این تاکتیک بهره می برند ولی با توجه به اینکه نیروی هوایی اوکراین نیز از این روش استفاده مینماید ، هنوز کارآمدی آن مشخص نشده است ، هر چند برخی معتقدند که وقتی جتهای فراگفوت یا بالگردهای روسی / اوکراینی ، ازاین جنگ افزاربصورت شلیک های انبوه ( حداقل برای طرف روسی ، در زمان استفاده از نسخه S-8OFP1 بابرد بیشتر از 6000 متر ) در یک محدوده 12 کیلومتری در دوطرف خطوط درگیری استفاده می کنند ، به نظربرای انهدام مواضع مستحکم شده طرف مقابل ، مفید هستند . دیاگرام فوق ، تاکتیک های بمباران استاندارد اسکادران های اف-4 فانتوم-2 نیروی هوایی عبری را که درسال 1973 مورد استفاده قرار می گرفت ، به نمایش گذاشته است شکل سمت چپ ، تاکتیک لافت/تاس بمبینگ را نشان می دهد که درآن خلبان براساس دستورالعمل های استاندارد شده ، وظیفه داشت تا با سرعت حدود 600 نات ( 1.1 ماخ ) بین ارتفاع 100 تا 200 فوت ( 31 تا 61 متر ) و با زاویه ای حدود 45 درجه بسمت هدف حرکت کرده و سپس در زمان مناسب ، مهمات خود را رها نموده و بسرعت خود را به ارتفاع حدود 2000 فوت ( 607 متری ) برساند که گفته می شود در این حال ، سرعت هواپیما به شدت کاهش پیدا خواهد کرد شکل سمت راست نیز شیوه حمله به پایگاه های هوایی مصر و سوریه را به نمایش گذاشته که درآن جتهای مهاجم در ارتفاع پائین بسوی هدف حرکت کرده و با رسیدن به یک فاصله مشخص ، ناگهان اوج گرفته و سپس با زاویه حدود 180 درجه بسوی هدف گردش می کنند و بعد با استفاده از تاکتیک لافت/تاس بمبینگ ، مهمات خود را رها می کنند . گفته می شود در این روش ، بدلیل گردش شدید جنگنده در محور عمودی ، موشکهای سام-2 و سام-3 مصری امکان رهگیری و دنبال کردن جتهای عبری را نداشتند جالب اینجاست که اوکراین ، اولین آوردگاهی است که درآن نیروی هوایی روسیه ، برای اجرای حملات هوا به زمین از شیوه لافت بمبینگ (Loft bombing) که درآن هواگرد در ارتفاع پایین وارد محدوده هدف شده و در یک نقطه مشخص با یک اوجگیری مختصر ، اقدام به رها کردن مهمات محمول خود می کند ، استفاده کرده است . به همین دلیل برخی از افسران اطلاعاتی اوکراینی معتقدند که حرکت روسها به سوی اجرای لافت بمبینگ ، از روی اجبار و بدلیل کمبود آتش پشتیبانی توپخانه صورت گرفته و این تاکتیک برای افزایش میزان تهدید علیه پیاده نظام اوکراینی انجام می گیرد . در کنار اجرای حملات هوابه زمین ، مشخص ترین ماموریت محوله به نیروی هوایی روسیه ، پشتیبانی و تقویت عملیات جنگ الکترونیک نیروی زمینی است ، به همین دلیل گمان می رود که حداقل هشت فروند بالگرد میل-17 مجهز به سامانه های جنگ الکترونیک ، در جنوب اوکراین به شکل فعال ، حضور دارند و از این ناوگان برای حمله با سامانه های کنترل- فرماندهی ارتش اوکراین بهره برداری می شود و با توجه به ارتفاع پروازی این بالگرد ها ، تاثیرگذاری بر روی سامانه های اوکراینی ، در عمق بسیار بیشتری قابل انجام خواهد بود . نتیجه گیری : نیروی هوایی ارتش های عضو ناتو ، هم در آموزه ها و هم در تمرینات /جنگ ، نقش و ماموریت اصلی را برعهده دارد ، در زمان طراحی هر عملیات نظامی ، شاخه هوایی ، به شکل مداوم ، وظیفه برنامه ریزی ، اجرای ماموریتهای مختلف شامل عملیات هوایی مقدماتی ، کسب برتری هوایی و درنهایت اعمال و حفظ برتری هوایی ، پشتیبانی نزدیک هوایی و سایر موارد را بردوش داشته و کارزار هوایی ، موفقیت را در هر عملیاتی به نسبت تضمین می نماید ، چرا که نیروی زمینی با این فرض که آسمان در اختیار نیروهای خودی است ، با آسودگی بیشتر ، دست به عمل می زند . با این حال ، نیروی هوایی روسیه با وجود مشاهده مزیتهای کاربرد نیروی هوایی از عملیات طوفان صحرا به این سو ، هنوز از تاکتیک های کلاسیک خود استفاده کرده و بدلیل محافظه کاری شدید ، به سختی ، تن به تغییر میدهد . این می تواند به نوعی ، توجیهی برای حضور غیرطبیعی نیروی هوایی روسیه در جنگ اوکراین باشد ولی با پیشرفت و گسترش درگیری ، این روند به نسبت تغییر نمود . از سویی دیگر ، دلایل عدم تمایل نیروی هوایی روسیه برای دست زدن به عملیات بزرگ ترکیبی هوایی با مشارکت تعداد زیادی از هواگردهای رزمی را می توان در یک طیف متنوع مورد بررسی قرار داد . در واقع امر ، نیروی هوایی روسیه ، بدلیل ترس از متحمل شدن تلفات بالا ، آموزش ناکافی خدمه ، برنامه ریزی ضعیف و عدم توانایی در هماهنگ کردن دوسطح راهبردی و تاکتیکی ، به شکل موثرتری در عملیات نظامی مشارکت ندارد . طراحان نظامی روسی ، احتمالا همچنان نیروی هوایی را بصورت یک سامانه توپخانه ای پرنده تصور می کنند که باید مکمل سامانه های توپخانه ای نیروی زمینی باشد و در عین حال ، بیشتر بر روی استفاده از سامانه های دفاع هوایی زمین پایه متمرکز هستند که این روند ، یک نتیجه واضح را بدست می دهد ، بدون برتری هوایی ، واحدهای زمینی ، کاملا آسیب پذیر خواهند شد . بدین ترتیب ، نیروی هوایی روسیه ، با وجود ناتوانی واضح در ایجاد برتری هوایی برفراز صحنه نبرد در اوکراین ( تا سپتامبر 2023 ) ، درس های ارزشمندی را برای آموختن ، کسب نمود ، بدین معنی که هم روسها و هم ناتو ، باید همچنان برنامه بازسازی و نوسازی ناوگان را ادامه داده ، آن را به تسلیحات بهتر ، مسلح نمود ، آموزه ها را کامل کرد و آمادگی رزمی آن را همچنان حفظ نمود . سامانه های رزمی تسلیحاتی هدایت شونده و غیرهدایت شونده نیروی هوایی روسیه https://www.aparat.com/v/Ieb0Z علیرغم همه این موارد ، نیروی هوایی روسیه ، همچنان یک معمای نامکشوف در صحنه جنگ اوکراین محسوب می شود . از یکسو ، ناوگان نیروی هوایی و هوانیروز ارتش روسیه ، قدرت آتش بسیار بالایی را در اختیار دارد که حجم بالایی از مهمات ، در پشتیبانی آن است ولی از سویی دیگر ، ازفوریه 2022 حضور بسیار محدودی را به ثبت رسانده است . در همین ارتباط برخی افسران اطلاعاتی اوکراین معتقدند که اگر روسها با پذیرش تلفات بالا ، تمام توان آتش خود را وارد صحنه کنند ، کیف با یک چالش بزرگ روبرو می شود و امکان بروز خسارتهای غیرقابل جبران وجود خواهد داشت ، در نتیجه ، تا زمانی که این تهدید پنهان وجود داشته باشد ، این امر بر تصمیم گیری نظامیان اوکراینی تاثیر خواهد گذاشت ، چراکه پیشروی واحدهای زمینی ارتش اوکراین به معنای خارج شدن از پوشش چتر دفاع هوایی برد بلند خواهد بود و این به معنای یک چالش که به سختی میتوان برآن غلبه نمود ، بحساب می آید . بدین ترتیب ، نبرد اصلی در هوا میان طرفین ، در ارتفاع متوسط ، یعنی ارتفاعی که سامانه های دفاع هوایی دوش پرتاب ، درآن کارایی چندانی ندارند ، رخ خواهد داد. این بدان معناست که هر طرفی که بتواند این ارتفاع را در اختیار خود بگیرد ، نخست می تواند اهداف مورد نظر خود را براحتی شناسایی کرده و در برد بیشتر و دقت بالاتری آنها را مورد اصابت قرار دهد . اگر این فرض مبناء قرار گیرد ، در حال حاضر ، روسها چندان تمایلی برای ورود به یک درگیری تمام عیار دراین ارتفاع ندارد ولی اگر به هردلیلی ، نیروی هوایی روسیه بتواند دست برتر را در این حوزه بدست آورد ، این به معنای آزادی عمل بیشتر نیروی زمینی خواهد بود . پی نوشت : 1- ادامه دارد تطبیق تاکتیکی -مقدمه تطبیق تاکتیکی- پیاده نظام - بخش اول تطبیق تاکتیکی -پیاده نظام - بخش دوم تطبیق تاکتیکی -مهندسی -رزمی تطبیق تاکتیکی -توپخانه- بخش یکم تطبیق تاکتیکی - توپخانه - بخش دوم تطبیق تاکتیکی -زرهی تطبیق تاکتیکی -جنگ الکترونیک پدافند هوایی نیروی هوایی / هوانیروز - بخش یکم 2-استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند. 

بسم ا... نکته : دو بخش تحلیلی در خصوص عملکرد نیروی هوایی روسیه در جنگ اوکراین ، براساس داده های منتشره از سوی منابع غربی تهیه و برگردان شده ============= تطبیق تاکتیکی بررسی روند انطباق سازمان رزم ارتش روسیه در صحنه عملیات اوکراین نیروی هوایی / هوانیروز بخش یکم سوخو-35 نیروی هوایی ارتش روسیه در حال شلیک راکتهای غیرهدایت شونده ( آزاد پرتاب ) میدان تیر هوایی دوبروویچی ( نکته : برای این عکس هر اندازه تلاش شد ، متنی نوشته شود که حق مطلب را ادا کند ، موفقیتی حاصل نیامد ! ) در بیست و چهارم فوریه 2022 ، جهان شاهد حمله غافلگیرانه ارتش روسیه به اوکراین بود و نخستین تصاویر مخابره شده به دنیا ، بالگردهای روسی را نشان می داد که درارتفاع بسیار پائین ، به فرودگاه های ارتش اوکراین حمله ور شده اند ولی برخلاف تصور اولیه ، نیروی هوایی روسیه ، حضور قابل توجهی را از خود به نمایش نگذاشت ، در نتیجه این سئوال پدید آمد که نیروی هوایی روسیه ، دقیقا" کجای طراحی صورت گرفته برای حمله به اوکراین قرار داشت ؟ فرودگاه هوستومل پرواز بالگردهای روسی و حملات جتهای نیروی هوایی اوکراین عملیات ناوگان بمب افکن های استراتژیک نیروی هوایی روسیه توپولف-95 ام اس https://www.aparat.com/v/XzH8x درواقع امر ، طی روزهای نخست تهاجم روسیه به اوکراین ، تقریبا هیچ تصویر مشخصی از عملیات نیروی هوایی روسیه رصد نگردید و برخلاف تصورات ، این نیروی هوایی اوکراین بود که به نسبت ، برای ایجاد تاخیر در روند پیشروی روسها ، در ارتفاع پائین وارد عمل شده بودند و درمقابل پدافند زمین پایه روسها بود که فعالیت بیشتری را از خود به نمایش می گذاشت . اما این روند چندان طول نکشید و تعداد قابل توجهی عکس و ویدئو از سرنگونی جتهای روسی و اوکراینی در فضای رسانه ای ، منتشر شد ، ولی بخش عمده ای از تلفات دوطرف ، ناشی از کاربرد گسترده سامانه های دفاع هوایی کوتاهبرد دوش پرتاب بود که جتهای رزمی را که در ارتفاع پائین پرواز می کردند ، به زیر می کشیدند ، اما نکته عجیب آن بود که ، نه تنها جتهای سوخو-25 های پشتیبانی نزدیک ، بلکه جنگنده های سوخو-30 ، سوخو-34 و سوخو-35 نیز در سیاهه تلفات نیروی هوایی روسیه ثبت گردید . به شکل کلاسیک ، نیروی هوایی روسیه ، از دوره شوروی سابق همیشه برروی یک شبکه پدافند زمین پایه قدرتمند تکیه داشت که مسئولیت دفاع از واحدهای زمینی را بر دوش می کشید ، به صورتی که هوانیروز ، وظیفه پُرکردن شکاف های موجود برفراز صحنه نبرد ، هوانوردی دوربرد و همچنین هواپیمایی جبهه ای ، بعنوان توپخانه پرنده ، وظیفه دفاع از آسمان شوروی و همچنین اجرای حملات دوربرد را برعهده داشتند . با این حال ، پس از فروپاشی شوروی ، نیروی هوایی این کشور ، سرمایه گذاری بسیار سنگینی را برای وارد کردن فناوری پیشرفته به نیروی هوایی خود ، در دستور کار قرار داد و بتدریج نسل تازه ای از جتهای رزمی مجهز به رادارهای آرایه فازی ، موشکهای دوربرد هوابه هوا ، جتهای مانورپذیرتر و درنهایت قابلیت رادارگریزی مشخص را بخدمت گرفت . با ورود این فناوری های جدید ، این ایده که نیروی هوایی روسیه ، باید آموزه قدیمی خود را به روز کرده و بسمت ایفای نقش کلاسیک برتری هوایی حرکت کند ، روز به روز تقویت می شد ، تاجایی که با اضافه شدن جتهای سوخو-30 و همچنین جنگنده های سوخو-57 طرفداران چنین تفکری بیشتر شده بود . از سویی دیگر ، ناتو ، ارتش روسیه را بصورت یک دشمن بالقوه همتا درنظر داشت ،در نتیجه همچنان بر تقویت نیروی هوایی خود متمرکز بود تا با بخدمت گیری جتهای جدید و مهمات پیشرفته ، خود را برای مقابله با روسها آماده کند . عملیات نیروی هوایی روسیه قبل از شروع عملیات تهاجمی علیه اوکراین https://www.aparat.com/v/HWKRT با این پیش زمینه ، اولین و مهم ترین سئوالی که نزد تحلیل گران نظامی ایجاد می شود ، این است که چگونه ممکن است نیروی هوایی روسیه ، هنوز برتری هوایی کامل را در آسمان اوکراین بدست نیاورده و برعکس ، متحمل تلفات قابل توجهی شده است ؟! اگر قرار به ارائه یک پاسخ سطحی باشد ، می توان چنین تحلیل کرد که آموزه نیروی هوایی روسیه با ناتو متفاوت بوده و برنامه ریزان نظامی روسی ، همچنان نیروی هوایی را تنها بصورت یک توپخانه پرنده تحلیل کرده و استفاده می کنند . بنابراین ، می توان نتیجه گرفت که نیروی هوایی روسیه مطابق انتظار اولیه عمل نکرده و باید دلایل احتمالی و درسهای برگرفته از آن را مورد بررسی قرار داد . ولی به اعتقاد تحلیل گران نظامی ، چند دلیل بالقوه برای عملکرد دوراز انتظار نیروی هوایی روسیه می توان متصوربود : یکی از روندهای به نسبت عجیب در جنگ اوکراین تا اوایل سال 2023 ، آمار سقوط جتهای ضربتی سوخو-34 در عملیات نظامی محسوب می شد انتظار این بود که نیروی هوایی روسیه از این جت ضربتی سنگین بعنوان یک حامل مناسب برای حمل و شلیک مهمات هدایت شونده دقیق به مانند آنچه در سوریه به نسبت مشاهده شد ، استفاده کند ولی درعمل ، فولبکهای روسی تنها مهمات سقوط آزاد را حمل و به کار می بردند که این مساله باعث بالا رفتن تعداد تلفات این هواگرد شد 1- عدم درنظر گرفتن نیروی هوایی در طراحی و برنامه ریزی رزم مشترک ازیک نظر ، ناظران نظامی غربی معتقدند که ستاد ارتش روسیه ، تنها تصور یک عملیات زمینی سریع و گسترده را در خاک اوکراین پیش بینی نمود که درآن دفاع اوکراین فرصت واکنش پیدا نمی کرد . در نتیجه ، برنامه ریزی برای اجرای حملات هوایی ، تنها اتلاف منابع ارزشمند بوده و عنصر غافلگیری را به حداقل ممکن کاهش می دهد . علاوه براین ، با یک عملیات آفندی سریع ، کیف بسرعت سقوط کرده و بدنبال آن نیز همه اوکراین در اختیار روسها قرار خواهد گرفت و نیازی نخواهد بود تا نیروی هوایی بصورت گسترده وارد عمل شود . بنابراین ، همانطور که مشاهده شد ، تقریبا هیچ حمله هوایی گسترده ای در روزهای نخست علیه زیرساختهای هوایی و نظامی حیاتی اوکراین صورت نپذیرفت و تنها ساعاتی قبل از شروع حمله زمینی ، اجرای آتش توسط موشکهای بالستیک و کروز صورت گرفت . راست : بالگرد هایند سرنگون شده ارتش روسیه چپ : بالگرد کاموف-52 سرنگون شده ارتش روسیه تحلیل گران غربی براین اعتقاد قرار دارند که مجموع دلایل مشخصی باعث شد تا نیروی هوایی و هوانیروز روسیه دست به اجرای حملات در ارتفاع پائین زده و این روند ، آنها را درمعرض آتش دفاع هوایی کوتاهبرد ارتش اوکراین و به شکل غیرقابل باوری در معرض آتش دفاع هوایی نیروهای خودی ( بدلیل فقدان سامانه های تشخیص خودی از دشمن و همچنین سامانه های کنترل - فرماندهی مناسب ) قرار دهد در روزها و هفته های نخست عملیات تهاجمی ارتش روسیه در اوکراین ، به نظر می رسید که نیروی هوایی ارتش روسیه باید به شکل موثرتری علیه شبکه پدافند هوایی و نیروی هوایی کیف وارد عمل شود ولی در غافلگیری عجیب ، آن چیزی که از نیروی هوایی اوکراین باقی مانده بود ، به همراه سامانه های بدون سرنشین نظیر بیرقدار ، بدون برخورد با مانعی ، به پروازهای خود ادامه دادند و این پدافند هوایی اوکراین بود که بتدریج به روسها تلفات وارد نمود . تصاویر ماهواره ای ستون شصت کیلومتری نظامی ارتش روسیه که بدون اسکورت ، بسوی کیف در حال حرکت بود بیست هشتم فوریه 2022 حادثه بعدی که بازهم تعجب کارشناسان نظامی را برانگیخت ، ستون شصت کیلومتری ارتش روسیه بود که بدون وجود سامانه های دفاع هوایی زمین پایه یا اسکورت هوایی ، بسوی کیف دست به پیشروی زد تا جایی که برخی کاربران فضای مجازی به مزاح بیان می کردند که خلبانان جتهای ضربتی ای-10 نیروی هوایی ارتش ایالات متحده ، با دیدن این ستون نظامی بدون اسکورت ، دچار تنش عصبی شده که چرا در محل حضور نداشته اند !!! این مساله نشان دهنده شکست قابل توجه برنامه ریزان نظامی ارتش روسیه در خصوص برآورده کردن بیش از حد توان نیروی هوایی برای محافظت از نیروی زمینی و دست کم گرفتن مدافعان اوکراینی بود. جت پشتیبانی نزدیک سوخو-25 سرنگون شده نیروی هوایی روسیه مضاف براین ، هماهنگی میان نیروی هوایی و شبکه پدافند هوایی روسها بلحاظ تاریخی ، چندان قوی نبوده بطوریکه در جریان تهاجم روسها به گرجستان در سال 2008 ، نیروهای اوستیای جنوبی ، حداقل شش فروند جت روسی را به اشتباه سرنگون نمودند . این مساله به اعتقاد برخی ناظران نظامی ، ضعف شدید در استفاده از سامانه های تشخیص دوست از دشمن ( IFF) ، کنترل- فرماندهی نامناسب و کاهش آموزش مشترک میان نیروی هوایی و پدافندهوایی نیروی زمینی است ، به همین دلیل ، نرخ شلیک به خودی در جریان عملیات آفندی در اوکراین به نسبت بالا ارزیابی می شود . این مساله در ادامه نبرد و پس از حدود یکسال از شروع درگیری ها و تقویت دفاع هوایی اوکراین ، باعث شد تا روسها از پشتیبانی هوایی موثر به نسبت محروم شوند. به گفته برخی ناظران نظامی غربی ، فقدان آموزش کافی وطراحی عملیات بصورت مشترک ، احتمالا باعث بروز یک نوع بی اعتمادی میان شاخه های مختلف ارتش روسیه شده تا جایی که ادعاهایی وجود دارد که پدافند هوایی روسیه ، خود یک تهدید جدی برای نیروی هوایی محسوب می گردد. جنگنده سرنگون شده سوخو-35 نیروی هوایی روسیه 2- عدم وجود تطابق پذیری موثر : همانطور که پیش از این گفته شد ، پس از اینکه طرح ریزی اصلی ارتش روسیه بر روی عملیات زمینی متمرکز گردید ، پدافند هوایی ارتش اوکراین فرصت پیدا کرد تا از شوک اولیه بیرون آمده و قابلیتهای خود را بتدریج بازسازی کند ، در نتیجه نیروی هوایی روسیه و بخصوص جتهای سوخو-25 برای اجتناب از این تهدید روبه گسترش ، مجبور شد تا تمام ماموریتهای خود را برفراز جبهه خودی با اجرای تاکتیکهای بمباران در ارتفاع پائین ( لافت بمبینگ ) انجام دهد که این به معنای رویارویی با یک تهدید جدید یعنی سامانه های دوش پرتاب ارتش اوکراین و حتی واحدهای خودی بود . بطور دقیق ، چیزی در حدود 30 روز پس از شروع عملیات روسها ، دفاع هوایی ارتش اوکراین بطور کامل هوشیار شد و جلوی حملات هوایی ارتش روسیه را سد نمود ، درواکنش به این اقدام ، ارتش روسیه اقدام به افزایش ماموریتهای پروازی تا حدود 50 درصد نمود تا جایی که پس از اولین حمله اوکراین به پایگاه دریایی ارتش روسیه در کریمه ، نیروی هوایی برشدت حملات خود افزود. بالگرد میل-28 ارتش روسیه که مورد اصابت آتش دفاع هوایی ارتش اوکراین قرار گرفته است اما نکته اینجا بود که پروازهای نیروی هوایی روسیه برفراز قلمرو اوکراین ، به شکل محسوس کاهش پیدا کرده و درعوض ، عملیات ها اغلب از مبداء بلاروس ، کریمه و یا سرزمین اصلی روسیه صورت می گرفت و بصورت همزمان ، بمب افکن های استراتژیک با حمل موشکهای کروز و پرواز در ارتفاع بالا به منظور افزایش برد موشکها ، شروع به اجرای آتش علیه اهداف در خطوط مقدم ، عقبه و درنهایت علیه زیرساختهای راهبردی کیف نمودند .تصمیم ستاد نیروی هوایی روسیه برای کاهش عملیات هوایی برفراز خاک اوکراین به یکباره ، میزان تلفات این نیرو را کاهش داد ولی این نیرو همچنان مجبور بود برای پشتیبانی از نیروی زمینی ، در آسمان محورهای درگیری حضور داشته باشد درنتیجه ناوگان فراگفوت های روسی در نزدیکی قلمرو هوایی اوکراین یا برفراز خطوط مقدم ، حضور پیدا کردند ولی همچنان نرخ تلفات روسها به نسبت در حال افزایش بود . با در پیش گرفتن این روش ، گرچه نرخ تلفات در یک سطح معین ، نگه داشته شد ولی فقدان مهمات هدایت دقیق و کمبود پروازهای شبانه ، بر روند پشتیبانی از نیروی زمینی تاثیر قابل توجهی را برجای گذاشت . پی نوشت : 1- ادامه دارد تطبیق تاکتیکی -مقدمه تطبیق تاکتیکی- پیاده نظام - بخش اول تطبیق تاکتیکی -پیاده نظام - بخش دوم تطبیق تاکتیکی -مهندسی -رزمی تطبیق تاکتیکی -توپخانه- بخش یکم تطبیق تاکتیکی - توپخانه - بخش دوم تطبیق تاکتیکی -زرهی تطبیق تاکتیکی -جنگ الکترونیک پدافند هوایی 2-استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند. 

بسم ا.. تطبیق تاکتیکی بررسی روند انطباق سازمان رزم ارتش روسیه در صحنه عملیات اوکراین پدافند هوایی براساس دکترین رزمی ارتش روسیه ، پدافند هوایی درسازمان رزمی این ارتش ، وظیفه دارد تا در زمان ستون کشی ، پیشروی و دفاع ، از واحدهای زمینی ، استحکامات ، خطوط پدافندی و تجهیزات دربرابر حملات انواع سامانه های هواپایه نظیر پهپادها ، موشکهای کروز و .. محافظت نمایند . این وظایف برای پدافند هوایی ارتش روسیه در حوزه زیر تعریف شده است : 1- اجرای تاکتیکهای دفاع هوایی 2- کشف و شناسایی هواگردهای دشمن و اطلاع رسانی به نیروهای تحت پوشش 3- انهدام هواگردهای دشمن و تجهیزات مربوط به به آن 4- اجرای پشتیبانی پدافندی در برابر حملات موشکی دشمن لایه های شبکه دفاع هوایی ارتش روسیه این داده ها از منابع غربی منتشر شده در بازه تاریخی سال 2016 اخذ شده و ممکن است در برخی داده های آن تغییراتی صورت گرفته باشد بلحاظ سازمانی ، سازمان رزمی دفاع هوایی ارتش روسیه ، شامل رسته های کنترل -فرماندهی ، قرارگاه های فرماندهی متحرک و ثابت ، سامانه های دفاع هوایی موشکی ، سامانه های دفاع هوایی توپخانه ای و ترکیبی ( توپخانه ای – موشکی ) بود و براساس داده های موجود ، می توانند موشکها و هواگردهای دشمن را با هرسرعتی و درارتفاع های گوناگون ، رهگیری و منهدم نمایند . به گفته منابع غربی ، دفاع هوایی ارتش روسیه در حال حاضر می تواند در ارتفاع بسیار کم ( 0 تا 200 متر ) ، ارتفاع کم ( 200تا 1000 متر ) ، ارتفاع متوسط ( 1000 تا 4000 متر ) ، ارتفاع بالا ( 4000 تا 12000 متر ) و درنهایت لایه استراتوسفر ( 12000 متر به بالا ) علیه تهدیدات هوایی وارد عمل شود . سامانه دفاع هوایی Tunguska که گفته می شود در مارس 2023 به صحنه نبرد اوکراین اعزام گردید. برای این کار ، ارتش روسیه در حال حاضر سامانه های دفاع هوایی خود را در 4 لایه گسترش داده که شامل ارتفاع نزدیک ( 0 تا 10 کیلومتر ) ، برد کوتاه ( 10 تا 30 کیلومتر ) ، برد متوسط ( 30 تا 100 کیلومتر ) و بردبلند ( 100 کیلومتر به بالا ) گسترش داده و طبق فلسفه طراحی شده ، این سامانه ها به گونه طراحی شده اند که امکان جابه جایی بیشتر را به نمایش گذارند ،دوره بین دو تعمیر اساسی بیشتری را داشته باشند ، قابلیت استتار مناسب ، میزان خودکار سازی کشف و انهدام هدف ، بازدهی آتش و کمتر کردن زمان پاسخ به تهدیدات را در اختیارکاربر قرار دهند . شماتیک یک گردان دفاع هوایی ارتش روسیه داده ها مربوط به سال 2018 است براساس بررسی های صورت گرفته توسط منابع غربی ( تا می سال 2023 ) ، عملکرد سامانه های دفاع هوایی ارتش روسیه از فوریه 2022 تا تاریخ انتشار این گزارش ، بطور پیوسته ای بهبود پیدا کرده است . درواقع عملکرد ضعیف این سامانه ها بدلیل عدم وجود هماهنگی و برنامه ریزی ضعیف باعث شد تا اوکراین با موفقیت ، به سامانه های دفاع هوایی روسها حمله ور شده و نتایج قابل توجهی را ثبت نماید . با این وجود ، گرچه این حملات عمدتا بصورت پراکنده صورت گرفته ولی بتدریج ثابت گردید که شیوه پراکنش و تاکتیک های دفاع هوایی ارتش روسیه دربرابر سامانه های ضد رادار و تاکتیک های جنگ الکترونیک آسیب پذیر است . شماتیک یک گردان سامانه های دفاع هوایی موشکی ارتش روسیه داده ها مربوط به سال 2018 است علاوه براین ، روسها متوجه شدند که سامانه های عملیاتی موجود در سازمان رزمی آنها ، امکان مواجهه و برخورد با طیف وسیع تهدیدات از جمله سامانه های راکت انداز چندگانه هدایت دقیق که برای از کارا نداختن و انهدام زیرساختهای لجستیکی و کنترل – فرماندهی روسها استفاده می شود ، را ندارد . اما تحلیلگران نظامی غربی براین اعتقاد قرار دارند که شبکه دفاع هوایی ارتش روسیه از ابتدای پائیز سال 2022 به شکل قابل توجهی ، تقویت شده و سامانه های سام-21 و سام-23 بتدریج از گلوگاه های لجستیکی و کنترل- فرماندهی به منظور دفاع از آنها ، استقرار پیدا کرده اند . خلاف حرکت عقربه های ساعت ( از راست به چپ ) سامانه دفاع هوایی دوش پرتاب ایگلا سامانه دفاع هوایی لوچنیک- ئی سامانه دفاع هوایی تور سامانه دفاع هوایی استرلا-10 علاوه براین ، نشانه هایی وجود دارد که درآن ، سامانه های دفاع هوایی سام-15 و سام-22 نیز به رادارهای کنترل آتش سیستم های دفاع هوایی فوق الذکر متصل شده اند تا بازده آنها را افزایش دهند و ضمن افزایش آگاهی موقعیتی آنها ، کیفیت داده های بدست آمده از فضای مورد دفاع را برای سامانه های کوتاهبرد بهبود دهند . این دسته از تحلیل گران معتقدند که روند فوق دو اثر اساسی را بدنبال خود دارد : راست : سامانه دفاع هوایی Barnaul-T_9S932 به غنیمت گرفته شده روسی در حومه کیف ( فروردین 1401 ) چپ : انهدام یک دستگاه سامانه دفاع هوایی استرلا-10 روسی توسط بدون سرنشین های سویچ بلید -600 (شهریور 1402 ) نخست ، حضور رادارهای دوربرد به همراه سامانه هایی نظیر 48YA6 بعنوان یک سامانه راداری برای تمام ارتفاع ها ، تاثیر قابل توجهی را بر ایجاد یک منطقه حائل دفاعی برای یگانهای زمینی روسها از خود به نمایش می گذارد. دومین اثر را نیز می توان در افزایش بازده سامانه های کوتاهبرد جستجو نمود که موفق شده اند تا درصدی از تهدیدهای موجود در صحنه رزم را خنثی نمایند . درواقع ، به گفته منابع غربی ، روسها با به نمایش گذاشتن درصد بالایی از رهگیری موشکهای ضد تشعشع که توسط جتهای اوکراینی شلیک می شود و همچنین خنثی نمودن نسبی شلیک سامانه های راکت انداز چندگانه نظیر هیمارس ، به نوعی موفق شده اند تا از تاثیر کاربرد چنین مهماتی در صحنه درگیری بکاهند بدین معنی که ارتش اوکراین اکنون مجبور است با شلیک های پرتعداد ، تاثیر مورد نظر خود را بدست آورد ، در حالی که پیش ازاین ، تحقق اهداف مورد نظر ، با شلیک های کمتری قابل دسترسی بود . بااین حال ، هنوز داده های دقیقی در خصوص میزان تاثیرگذاری حضور سامانه هایی نظیر هیمارس بر روند درگیری به شکلی که بر روند جنگ تاثیرگذار باشد ، به نسبت قابل دسترسی نیست در نتیجه نمیتوان درصد رهگیری و انهدام موفق این شلیک ها را توسط دفاع هوایی روسها ، به شکل درست ، تحلیل نمود . راست : خودروی حامل جعبه های حاوی موشکهای ذخیره 9T229 (سامانه بوک ) چپ: سامانه Buk-M1 برروی واگن حمل ریلی در ایستگاه مسکوا (استان وورنژ) با این حال ، هر زمان ، روسها موفق شده اند تا سامانه های دفاع هوایی خود را به شکل درست آرایش داده و آنها را به هم متصل کنند ، آشکارا در اجرای عملیات دفاعی ، موفق تر عمل کرده و به واحدهای زمینی اجازه داده اند تا با اطمینان خاطربیشتری ، دست به پیشروی بزنند . اما ذکر این نکته نیز جالب به نظر می رسد شبکه دفاع هوایی ارتش روسیه همواره در واکنش به تهدیدات جدید ، تاخیری قابل توجهی را از خود به نمایش گذاشته و این یک شکاف خطرناک در شیوه رزم دفاع هوایی روسها به نظر می رسد . شیوه دفاع از یک واحد رزمی زمینی ارتش روسیه ( در مقیاس تیپ ) براساس داده های موجود در منابع غربی ، ارتش روسیه برای پوشش دفاع هوایی هرتیپ رزمی خود ، 3 آتشبار تور شامل 12 دستگاه سامانه تور (برد 12 کیلومتر ) 1 آتشبار سام-19 با شش دستگاه سامانه سام-19 (برد 6 کیلومتر ) 1 آتشبار سام-13 با شش دستگاه سامانه سام-13 (برد 5 کیلومتر ) 1 آتشبار سام-18 شامل 27 نیروی پیاده مسلح به سامانه دفاع هوایی سام-18 دوش پرتاب ( برد 5 کیلومتر ) را در اختیار دارد . از سویی دیگر ، کارایی سامانه های دفاع هوایی ارتش روسیه علیه نیروی هوایی اوکراین نیز به نوعی قابل توجه است . براساس داده های موجود ، دوربرد ترین شکار سامانه های دفاع هوایی ارتش روسیه در اوکراین ، در یک فاصله حدود 150 کیلومتری ، درست درزمانیکه که هدف در ارتفاع کمتر از 50 فوت پروازمی نمود ، رخ داده ، که احتمالا ابتدا توسط رادار 48YA6 کشف و سپس با شلیک دقیق به زیرکشیده شد . در کنار شبکه دفاع هوایی ، اجرای گشتهای رزمی درارتفاع متوسط توسط جتهای سوخو-35 مسلح به موشکهای هوابه هوای آر-37 یک تهدید عمده علیه نیروی هوایی اوکراین محسوب می شود که براساس داده های منتشره از سوی نیروی هوایی اوکراین ، دوربرد ترین شکار ثبت شده توسط این موشک ها از یک برد حدود 177 کیلومتری صورت گرفته است . بدین ترتیب ، استفاده ترکیبی از جتهای سوخو-35 مسلح به رادارهای نگاه به پائین ، موشکهای دوربرد هوابه هوا در کنار شبکه دفاع هوایی که مستمرا در حال پیچیده تر شدن است ، باعث شده تا نیروی هوایی اوکراین مجبور شود تا حملات خود را تنها با استفاده از راکتهای آزاد پرتاب اجرا نمایند که به نظر دقت چندانی ندارد . سامانه های دفاع هوایی ارتش روسیه مستقر در کریمه داده ها مربوط به سال 2018 بوده و بطور قطع تا فوریه 2022 و سپس اکنون ( سپتامبر 2023 ) تغییراتی زیادی بوجود آمده است پی نوشت : 1- ادامه دارد تطبیق تاکتیکی -مقدمه تطبیق تاکتیکی- پیاده نظام - بخش اول تطبیق تاکتیکی -پیاده نظام - بخش دوم تطبیق تاکتیکی -مهندسی -رزمی تطبیق تاکتیکی -توپخانه- بخش یکم تطبیق تاکتیکی - توپخانه - بخش دوم تطبیق تاکتیکی -زرهی تطبیق تاکتیکی -جنگ الکترونیک 2- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند. 

تطبیق تاکتیکی بررسی روند انطباق سازمان رزم ارتش روسیه در صحنه عملیات اوکراین جنگ الکترونیک  منابع غربی معتقدند که این داده ها بلافاصله پس از شروع حمله ارتش روسیه به خاک اوکراین از عملکرد واحدهای جنگال ارتش روسیه ثبت شده است این مناطق شامل منطقه نیروگاه هسته ای چرنوبیل و مناطق تصرف شده از سوی روسها می شد از زمانی که تجهیزات مخابراتی بی سیم وارد سازمان رزم ارتش ها شد ، شیوه ها و تاکتیک های ایجاد اختلال در این سامانه ها رشد نمود و به تناسب با پیشرفت فناوری و ظاهرشدن سامانه های جدید ، این روش ها نیز گسترش یافت .ارتش شوروی سابق و سپس ارتش روسیه نیزاز این قاعده مستثنی نبوده و یکی از قدیمی ترین سازمان نظامی در حوزه کاربرد سامانه ها و تاکتیک های جنگ الکترونیک محسوب می شود. تشریح آموزه ارتش روسیه در حوزه جنگال این روند پس ازفروپاشی شوروی در سال 1991 تا حدودی دچار وقفه شد ولی پس از پایان جنگ سال 2008 با گرجستان ، روسها سرمایه گذاری بسیار بالایی را برای افزایش قابلیتهای جنگ الکترونیک خود تخصیص دادند که نتیجه این سرمایه گذاری ، معرفی سامانه های جدیدی نظیر پرزیدنت- اس ، لییر-3 ، موسکووا ، کراسوخا-4 ، لییر-4 ، رتوت-بی ام ، ریچانگ ، لوراندیت ، اینفااونا ، بوریسوجلبسک و خیبینی بوده است . نمونه ای از دارایی های جنگال ارتش روسیه داده ها مربوط به سال 2018 است . با این حال ، در رده تیپ های جنگال ، ارتش روسیه معمولا از سامانه های استاندارد خود نظیر مورمانسک-بی ام ، کراسوخا ، لییر-3 و مسکووا استفاده می کند که امکان دست زدن به جنگ الکترونیک در سطح تاکتیکی ، عملیاتی و به اعتقاد برخی ناظران نظامی در سطح راهبردی را دارند . سازمان رزمی یک گروهان جنگال ارتش روسیه جمعی یک گردان جنگال که در هر تیپ رزمی ارتش روسیه سازماندهی شده است در سازمان رزمی ارتش روسیه ، هر تیپ رزمی ، حداقل یک گردان جنگال را دراختیار دارد که با مجهز شدن به سامانه هایی نظیر آر-934بی ، آر-378بی ، آر-330بی و همچنین بوریسوجلبسک-2 می توانند از راه دور مبادرت به اجرای تاکتیکهای موجود خود نمایند. بعنوان مثال ارتش روسیه از اخلاگرهای اس پی آر-2 برای سد سیگنال های جی پی اس بهره می برند . بدلیل اهمیت این یگانها ، منابع غربی معتقدند که همکاری نزدیکی میان یگان های مخابراتی و جنگ الکترونیک ارتش روسیه وجود دارد . ابعاد حوزه جنگ الکترونیک از دید آموزه نظامی ارتش روسیه اجزاء سامانه بوریسوجلبسک -2 ارتش روسیه این سامانه بر روی دو پیکربندی چرخدار اورال-43203 و شنی دار ام تی- ال بی نصب می شود خودروی حامل سامانه کنترل- فرماندهی لییر-3 (ادعا شده بدون سرنشین اورلان-10 حاضر درتصویر برای اجرای عملیات جنگال توسعه پیدا نموده ) سامانه جنگال لییر-2 از دو زاویه متفاوت با این وصف ، قبل از شروع عملیات نظامی در فوریه 2022 نیز سامانه های جنگ الکترونیک ارتش روسیه با تراکم بسیار بالایی در دونباس حضور داشتند و اکنون نیز براساس داده های موجود این تراکم افزایش پیدا نموده و گفته می شود در هر 10 کیلومتراز خط جبهه و درعمق 7 کیلومتری ، حداقل یک قرارگاه تاکتیکی جنگ الکترونیک مشغول انجان ماموریتهای محوله است . نمودار یگان های جنگال ارتش روسیه به تفکیک زمینی ، هوایی ، دریایی ، هوابرد و نیروی موشکی استراتژیک منابع غربی مدعی بودند ( داده ها مربوط به سال 2017 است ) که این نمودار ، ساختار آینده کنترل- فرماندهی ارتش روسیه (C2) در حوزه جنگال محسوب می شود که براساس یک ساختار استاندارد به رده های بالاتر خود متصل می شود در حالی که برخی معتقدند رده تاکتیکی تنها ماموریت رهگیری و ایجاد اختلال در عملیات پهپادهای ارتش اوکراین را برعهده داشته و مابقی ماموریتها برعهده رده های بالاتر گذاشته شده است . اما افسران جنگ الکترونیک ارتش اوکراین معتقدند که پرسنل جنگ الکترونیک روسی ، علاقه بسیار اندکی به همگام سازی ماموریتهای خود با سایر رده های رزمی و حتی رفع موازی کاری یا برطرف نمودن تضاد های ماموریتی با سایر یگان ها از خود نشان میدهند. ارتش روسیه علاوه بر سازماندهی یک گردان جنگال در هر تیپ رزمی ، بدلیل نیازهای روزافزون به این ابزار ، حداقل 5 تیپ مستقل جنگال را نیز سازماندهی و بکار گرفته است جدول فوق الذکر ، اسامی یگانها و محل استقرار آنها را تشریح کرده است ( این جداول از منابع غربی اخذ شده ، حواس ها جمع باشد که دشمن همین طوری با جمع آوری داده های پراکنده ، چنین غنائم اطلاعاتی قابل توجهی را بدست می آورد ) سامانه جنگال کراسوخا-2 او و کراسوخا-4 درعوض ، این واحدها ، علاقه بسیاری به اجرای تاکتیک های تهاجمی داشته و از این نظر باید مورد توجه قرار گیرند . در همین راستا ، متخصصین جنگ الکترونیک ارتش اوکراین مدعی اند که درمیان سامانه های استاندارد ارتش ، سامانه Shipovnik-Aero یک مجموعه جنگ الکترونیک بسیار کارآمد است ، چرا که امضاء الکترونیک بسیار پائینی داشته و خدمه روسی می توانند با تقلید از سایر فرستنده ها و سامانه های مخابراتی ، در مخابرات ارتش مقابل اختلال قابل ملاحضه ای را ایجاد نمایند. یگان های جنگال ارتش و شیوه گسترش آنها در نواحی نظامی روسیه موقعیت استقرار شرکتهای کلیدی روسی که در حوزه طراحی و تولید سامانه های جنگال فعال هستند زمینی (سبز ) / هوایی ( آبی روشن ) / دریایی ( آبی تیره) علاوه براین گفته شده که روسها از این سامانه برای افزایش کارایی ارتش برای سرنگونی پهپادهای اوکراینی استفاده می کنند تا جایی که ادعای سرنگونی با اخلال 1000 فروند در ماه نیز برای ارتش روسیه وجود دارد . راست :سامانه RB-531B که وظیفه محافظت از یگانهای زمینی در برابر مین ها ، تله های انفجاری و... را برعهده دارد چپ : آنتن نصب شده بر روی این بالگرد مربوط به سامانه جنگال Rychag-AV است علاوه بر ماموریتهای فوق الذکر ، یکی از مهمترین ماموریتهای واحدهای جنگ الکترونیک ارتش روسیه ، رهگیری و رمزگشایی ارتباطات رمزگذاری شده ارتش اوکراین محسوب می شود و به اعتقاد افسران متخصص اوکراینی ، روسها تبحر بالایی را دراین زمینه از خود نشان داده اند ، تا جایی که برخی افسران ارشد اوکراینی بخاطر می آورند که دریک مورد ، این یگانها ، با نفوذ به درون شبکه مخابراتی یک یگان توپخانه ارتش اوکراین ، ماموریت اجرای آتش بر روی یک مختصات خاص را به این واحد محول نمود. سامانه جنگال قابل حمل Lesochek از دو زاویه متفاوت سامانه R-934B ارتش روسیه از این سامانه برای ایجاد اختلال در شبکه مخابراتی یگانهای هوایی ارتش دشمن استفاده می کند در همین رابطه ، گفته می شود که پرسنل ارتش اوکراین معمولا با بی سیم های موتورولا با رمزگذاری256 بیتی با یکدیگردر ارتباط هستند ولی به نظر روسها با موفقیت به درون این شبکه نفوذ کرده و میتوانند ترافیک مخابراتی را بصورت رئال تایم ( در زمان واقعی ) ضبط و کشف رمز نمایند. راست : سامانه های بی سیم SINCGARS ارتش ایالات متحده که گفته می شود در جنگ اوکراین مقاومت قابل توجهی را در برابر تلاش روسها برای ایجاد اختلال درآنها از خود به نمایش درآورده است چپ : بی سیم های قابل حمل توسط پیاده نظام موتورولا با رمزگذاری256 بیتی دی پی 4400 که گفته می شود توسط ارتش اوکراین استفاده می گردد . برخی اعتقاد دارند ارتش روسیه با استفاده از سامانه های Torn-MDM مبادرت به این چنین نفوذ هایی می نماید . در حالی که اگر روسها بدنبال رهگیری و رمزگشایی از مخابرات ارتش اوکراین نباشند ، معمولا اختلال سنگینی را بر روی شبکه اعمال می کنند ( تجربه افسران اوکراینی نشان داده که این اختلال تا عمق 10 کیلومتری خطوط ارتش کیف تاثیرگذار است) راست : سامانه R-934B چپ : سامانه R-330K بدین ترتیب ، ارتش روسیه در کنار سامانه های حجیم تری نظیرShipovnik-Aero به شکل گسترده ای از سامانه های کوچکتر ایجاد کننده اختلال در تمامی سطوح و رده های رزمی استفاده می کنند ( تا رده جوخه ) که شامل سامانه های اخلالگر برای ساقط نمودن پهپادهای مهاجم است . به گفته افسران اطلاعاتی ارتش اوکراین ، در حال حاضر ، هر جوخه رزمی ارتش روسیه حداقل یکی از این سامانه ها را بصورت فعال مورد استفاده قرار می دهد . راست : سامانه اخلالگر خودکار R-330B/T چپ: سامانه R-330K بوریسوجلبسک-2 مضاف براین ماموریت ، اجرای ماموریتهای فریب و القاء کنترل تعداد زیادی پهپاد های فریب دهنده به کاربران زمینی ارتش اوکراین نیز در دستورکار این یگان ها قرار دارد ، هر چند این تاکتیک هنوز به شکل گسترده ای استفاده نشده ولی قابلیت چنین کاری در ارتش روسیه وجود دارد در حالی که برخی معتقدند که اینگونه اقدامات بسرعت در حال گسترش است . راست : سامانه P-330ZH چپ : سامانه اخلالگر Rtut-BM سامانه های Dziudoist (چپ ) و Svet-KU (راست) سامانه جنگال RB-341V Leer-3 ارتش روسیه در طول تهاجم روسیه به اوکراین در سال 2014 این تصویر یکی از خودروهایی را نشان می دهد که از سامانه Leer-3 پشتیبانی می کند سامانه جنگ الکترونیک R-330Zh Zhitel ارتش روسیه این سامانه چند منظوره جنگال می تواند به مجموعه ای از اهداف ، بخصوص سیگنال های ارتباطی ماهواره ای حمله کند. سامانه Borisoglebsk-2 پی نوشت : 1- ادامه دارد ( مطلب بعدی در خصوص تاکتیک های پدافند هوایی خواهد بود ... ) 2- این مقاله به شکل خلاصه ارائه شده است ، در آینده اگر عمری باقی ماند ، انشا... گسترش پیدا می کند .. 3- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند. 

تطبیق تاکتیکی بررسی روند انطباق سازمان رزم ارتش روسیه در صحنه عملیات اوکراین زرهی مقدمه : وینستون چرچیل ، هنگامی که درسال 1916 بایک سخنرانی در پارلمان بریتانیا ، خواستار تولید "رزمناوهای زمینی " به منظور شکست بن بست جنگ خندقی در صحنه نبرد اروپا شد ، هرگز تصور نمی کرد که این ابزار جدید که بعدها "تانک" نامیده شد ، بتواند همانند رزمناوهای سنگین دریایی ، عملکرد موثری را از خود به نمایش گذارد ولی این مساله درطول زمان ، به شکل های مختلف ، اثبات شد که ارتش ها برای مصون ماندن از آتش دشمن ، مجبورند تا از طیف متنوعی از ابزارهای زرهی استفاده کنند . این بخش از بررسی انطباق تاکتیکی ارتش روسیه با صحنه نبرد اوکراین ، به رسته زرهی ارتش روسیه اختصاص دارد . عناصر زرهی و پشتیبانی آتش یک واحد سوار-زرهی تاکتیکی ارتش روسیه در مقیاس گردان یکی از مشکلات روسها در چند ماه نخست جنگ این بود که با آرایش فشرده دست به پیشروی می زدند و همین امر نیز به توپخانه ارتش اوکراین کمک می نمود با حداقل دقت ، این ستون ها را زیر آتش گرفته و بدانها تلفات وارد کند به مانند رسته توپخانه ، قدمت استفاده از واحدهای زرهی در ارتش روسیه به دوره جنگهای داخلی این کشور برمی گردد . اما پس ازفروپاشی شوروی ، رسته زرهی در ارتش روسیه دو ماموریت مهم آفندی و پدافندی را برعهده گرفته که در حوزه پدافند ، عناصر زرهی وظیفه دارند تا از یگانهای موتوریزه و سوار-زرهی برای دفع حملات دشمن و اجرای ضدحمله استفاده کنند ولی در حوزه آفند ، این یگانها ماموریت حمله به عمق دفاع نیروی خصم ، تثبیت مناطق تصرف شده و درهم شکست سازمان رزمی نیروی مدافع را برعهده دارند . براساس داده های منابع غربی ، در هر تیپ موتوریزه ، یک گردان ( شامل 31 دستگاه تانک ) ، در هر تیپ زرهی ، سه گردان تانک ( در مجموع 93 دستگاه تانک ) وجود دارد که هر گردان از 4 گروهان زرهی تشکیل می شود . با این وصف ، پس از شروع تهاجم روسیه به اوکراین ، کاربرد واحدهای زرهی از سوی این ارتش ، به شکل قابل توجهی ، یک روند تکامل یافته را بخود می بیند. درواقع ، شیوه استفاده از یگانهای زرهی در قالب گردانهای تاکتیکی سوار-زرهی (BTG) شامل سازماندهی تانک های عملیاتی در واحدهایی با مقیاس گروهان برای ایراد ضربه به عمق دفاع دشمن می گردید ولی در عمل ، یگانهای زرهی در صحنه عملیات نظامی ، در چهارچوب سه روش شناخته شده ، تا کنون عمل کرده اند 1- نخستین روش شناخته شده ، استفاده از تانک بعنوان یک مکمل متحرک برای عناصر توپخانه در درگیری های غیرمستقیم بود . به اعتقاد ناظران نظامی ، این روند به شکل خاص ، در محورهایی که تلاش اصلی روسها بوده و در عین حال ، سامانه های دفاع هوایی به تعداد کافی برای محافظت از مواضع توپخانه کششی و خودکششی وجود ندارد ، بیشتر دیده شده است . با این حال ، بدلیل محدودیت زاویه درگیری جنگ افزار اصلی تانک ، استفاده از آنها بعنوان توپخانه متحرک ، به شکل ناکارآمدی ادامه دارد ، ولی برخی تحلیلگران نظامی براین اعتقاد قرار دارند که استفاده از زرهی بعنوان توپخانه متحرک ، عمدتا در موقعیتهایی صورت می گیرد که توپخانه بیشتر از سایر نقاط در معرض قرارگرفتن در برابر تاکتیکهای ضدآتشبار دشمن قرار دارد ، در نتیجه استفاده از تانک بعنوان توپخانه متحرک ، نه تنها قبضه های توپخانه را بعنوان سامانه های ارزشمند و گران قیمت ، از آتش دشمن حفظ می کند ، بلکه در عین حال ، کمک قابل توجهی به سامانه های توپخانه خودی است ، بطوریکه با استفاده از تانک بعنوان توپخانه متحرک ، شکافهای موجود در خط سیر آتشباری ، قابل جبران به نظرمی رسد . 2- کاربرد زرهی بعنوان یک سامانه آتشباری متحرک ، نه تنها فواید روش نخست را به نمایش می گذارد ، بلکه سامانه های بصری نصب شده درآنها می تواند بعنوان یک ابزار پشتیبانی جهت اجرای آتش دقیق مورد بهره برداری قرار گیرد . بعنوان مثال ، تانکهای روسی می توانند در 2000 متری هدف ، توقف کرده و از سامانه های بصری خود برای شناسایی و هدف قرار دادن مواضع فعال نیروی خصم استفاده نماید . در همین راستا ، تعدادی از تحلیل گران نظامی غربی معتقدند ، برخلاف تصورات عامه و تمسخر ورود تانکهای تی-55 و تی-62 به صحنه نبرد ، ارتش روسیه از این تجهیزات بعنوان مکملی برای آتش توپخانه خود استفاده می کند در حالی که بطور همزمان ، ماموریت پشتیبانی از نفربرهای بی ام پی و سایر خودروهای رزمی پیاده نظام برعهده آنها قرار دارد ( تفاوت بین تحلیل دریک مخزن فکر حرفه ای نظامی با ماهیت غربی و سوپر تحلیل های نظامی وب فارسی در این هست که واقعیت صحنه نبرد را بدون سوء گیری نسبت به طرفین مورد بررسی قرار می دهد .م ) درواقع ، کاربرد همزمان تانکهای قدیمی تر در کنار نفربرهای زرهی بصورت محدود ، حفاظت بیشتر ، برد سلاح افزون تر و اثرگذاری میدانی بهتر را بر روی صحنه عملیات نظامی از خود برجای می گذارند و تا زمانی که در محدوده برد سامانه های ضد زره قرار نگیرند ، برای دشمن یک تهدید جدی محسوب می شوند . حومه شمال شرقی کیف از دید پهپادهای یگان های آزوف این ستون کشی زرهی درصورتی که با یک آتشبار راکتی گراد در چنین موقعیتی مورد حمله قرار گیرد ، احتمال انهدام تمامی ستون را بیشتر از 75 تا 80 درصد می نماید 3- سومین شیوه ارتش روسیه در استفاده از زرهی ، حضور این یگانها در جریان عملیات آفندی است . درواقع ، بدلیل فشار مستمری که پیاده نظام ارتش روسیه ، در زمان پیشروی بسوی خطوط پدافندی ارتش اوکراین ، متحمل می شود ، فرماندهی ارتش روسیه مجبور شد که از یگانهای خود بصورت چرخشی استفاده کند ، ولی نکته این جاست که در زمان جایگزینی یک یگان با یگان تازه نفس ، بروز تلفات بالا ، تبدیل به یک امر اجتناب ناپذیر شده بود ، در نتیجه ، ارتش روسیه تصمیم گرفت در فاصله زمانی تعویض یگانها درپیشانی نبرد ، ستون های زرهی خود را وارد عمل کند . این جایگزینی ، عمدتا درشب صورت می گرفت که به شکل خاص ، معمولا تانکهای تی-80 بی وی که اپتیک حرارتی بهتری را در اختیار داشتند ، درصحنه حاضر بودند . هدف از بکارگیری تجهیزات فوق الذکر ، این بود که بسرعت در محل تعویض یگان ها نزدیک شده ، برای محافظت از نیروهای خودی ، بیشترین میزان آتش را در کمترین بازه زمانی اجرا نموده و سپس دست به عقب نشینی زنند . کمین خوردن ستون زرهی ارتش روسیه در حومه کیف درحالی که همزمان زیرآتش توپخانه ارتش اوکراین قرار دارد کمین ارتش اوکراین در مسیر ستون کشی زرهی ارتش روسیه بسمت کیف ستون زرهی پس از مواجه شدن با آتش توپخانه ارتش اوکراین ، با اجرای تاکتیک جدا سازی ، تلاش می کند تا با استقرار در شانه خاکی جاده ، از برخورد با آتش حریف اجتناب نماید بدین ترتیب ، پس از حدود 11 ماه تحمل تلفات سنگین در حوزه زرهی ، ارتش روسیه تنها درصورتی که شرایط صحنه نبرد مناسب می بود ، از واحدهای تانک در نوک پیکان حمله استفاده می نمود .در نتیجه اکنون ( جولای 2023 ) تانکهای روسی به ندرت ، بصورت قبل در صحنه حاضر می شوند ، بطوریکه پس از انهدام یک تیپ کامل زرهی ارتش روسیه در ووهلدار ، فرماندهی ارتش روسیه ، با احتیاط بیشتری چنین جنگ افزارهایی را وارد صحنه می نماید . از سویی دیگر ، به ادعای تحلیلگران غربی ، یکی از مهمترین پیشرفتهای ارتش روسیه برای کاهش تاثیر موشکهای ضد زره حریف ، اعمال یکسری ارتقاء های صحرایی بر روی سخت افزار زرهی خود به منظور افزایش بقای این تجهیزات در میدان نبرد است . به گفته این منابع ، ارتش روسیه به شکل قابل توجهی ، بخش عمده تجهیزات وسامانه های زرهی سنگین خود را با مواد/پوشش های جاذب حرارت اندود کرده اند که گفته می شود ، کارایی مناسبی را به نمایش می گذارد . به محض اجرای آتش توپخانه علیه زرهی ارتش روسیه ، خدمه روسی تلاش می کنند تا با پراکنده سازی ، از تلفات اجتناب نمایند با این حال ، فضای محدود برای مانور تجهیزات ، بطور قطع ، مشکلاتی را برای این ستون فراهم کرده است بعنوان مثال ، تکنسین های روسی بخش فوقانی درپوش موتور را با دقت بیشتری با این مواد عایق مانند ، پوشش داده اند که درنتیجه آن ، حرارت خروجی بخش موتور و همچنین حرارت دهلیز پیشرانه ، تا حدودی کاهش یافته که این مساله می تواند در زمان اجرای عملیات شبانه ، تا حد زیادی از میدان دید سامانه های حرارتی حریف دور بماند . علاوه براین ، فرماندهان روسی اغلب ترجیح میدهند که در آستانه غروب خورشید یا سپیده دم ، که دمای خودروهای زرهی ، به تقریب با دمای محیط همخوانی بیشتری دارد ( مفهومی به نام تقاطع حرارتی در چنین بازه های زمانی قابل بررسی است ) از این تجهیزات استفاده کنند که این امر موجب دشوار شدن ردیابی آنها توسط سامانه های مادون قرمز شده و در نهایت به افزایش بقاء تانک کمک می کند ، هر چند این مساله ، بصورت خودکار ، موجب پدید آمدن یکسری محدودیتهای تاکتیکی برای واحدهای زرهی ارتش روسیه شده است . با شروع آتش توپخانه ستون زرهی دست به عقب نشینی زده جالب هست علیرغم موقعیت بحرانی بدلیل آموزشی که خدمه دیدند ، اثری از دست پاچگی قابل مشاهده نیست و واحدها به ستون یک در حال برگشت به مواضع قبلی خود هستند با این وجود ، برخی افسران ارتش اوکراین معتقدند که برای الگوهای فوق الذکر ، یکسری موارد استثناء نیز وجود دارد بطوریکه کاربرد واحدهای تانک در نبردهای شهری باخموت با حزم و احتیاط بیشتری همراه بوده ولی در سایر محورها ، یگانهای تانک بخوبی نقش آتش پشتیبانی مستقیم را برای عناصر پیاده نظام ایفا نموده و می کنند . بعنوان مثال ، ارتش روسیه عناصر زرهی خود را در محیط های شهری برای انهدام سازه های مسکونی تقویت شده و همچنین از میان بردن موانع ایذایی موجود در مسیرهای دسترسی استفاده می کند . براساس تجربه های ثبت شده ارتش اوکراین ، روسها از تانکهای قدیمی عملیاتی شده بصورت توپهای هجومی استفاده می کردند و کمتر ، تانکهای پیشرفته تر بکار گرفته می شدند . با این حال ، درگیری مستقیم تانک با تانک ، در عملیات شهری تقریبا امری نادر محسوب می شد ولی درصورت رخ به رخ شدن دوطرف ، نبردها درفواصل حدود 1000 متری قابل مشاهده بود . از سویی دیگر ، سرعت درگیری میان طرفین ، به اعتقاد خدمه زرهی اوکراینی ؛ از اهمیت بسیار بالایی برخوردار می بود . این دسته پرسنل ارتش کیف خاطر نشان می کنند که درصورت اصابت مهمات مهاجم به نقطه ای میان برجک و بدنه ، امکان نابودی تانک با درصد بسیار بالایی قابل دسترسی می شد ولی درصورت برخورد با سایر نقاط بدنه ، بدلیل کارایی بالای زره های واکنش گر انفجاری روسی ، احتمال انهدام در پائین ترین سطح ممکن ، وجود داشت . به گفته برخی از کاربران زرهی اوکراینی ، مواردی وجود داشته که برخورد چند تیر موشک ضدزره روسی ، تانک سالم باقی مانده و آسیبی نمی دید ، درحالی که وارد آمدن آسیب به شنی تانکها ، بخصوص هدف قرار این بخش از تانکهای روسی ، روشی موثر برای از کارانداختن یک تانک و خارج کردن آن از حالت عملیاتی است ، چرا که باعث میشود خدمه بسرعت ، خودروی خود را رها کنند . در غیراینصورت ، تانک بسرعت طعمه آتش توپخانه شده و ازمیان خواهد رفت . براساس ادعای این نیروها ، در موارد متعدد ، تمایل شدید طرفین برای رها کردن خودروهای زرهی آسیب دیده از ناحیه شنی ، باعث شده تا درگیری های بسیار شدیدی به منظور بازیابی این تجهیزات بین طرفین ، صورت پذیرد . با این حال ، برتری ملموس ارتش روسیه در آتش توپخانه ، باعث شده تا تلاش های ارتش اوکراین برای بازیابی خودروهای رها شده ، در اغلب موارد با عدم موفقیت روبرو گردد. پی نوشت : 1- ادامه دارد ( مطلب بعدی در خصوص تاکتیک های جنگ الکترونیک خواهد بود ... ) 2- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند. 

تطبیق تاکتیکی بررسی روند انطباق سازمان رزم ارتش روسیه در صحنه عملیات اوکراین توپخانه - 2 ساختار یک گردان توپخانه خودکششی ارتش روسیه ( تا دسامبر 2018 ) دراین ساختار هویتزرهای 2اس19 و همچنین خودروهای زرهی شناسایی 1V14 بخوبی قابل مشاهده هستند خطوط سبز نشاندهنده مخابرات یواچ اف و خطوط قهوه ای نشان دهنده مخابرات وی اچ اف است این نمودار ، شیوه ارتباط میان عناصر آتش و هدایت/ شناسایی را بخوبی به تصویر کشیده است تاکتیک : اجرای آتش علیه یک هدف مشخص این تاکتیک بیشتر در زمان اجرای تک و هنگام مواجه شدن با یک هدف جداافتاده و با اجرای آتش مستقیم صورت می پذیرد ارتش روسیه ، نه تنها از توپخانه برای ضربه زدن به مواضع دفاعی ارتش اوکراین استفاده می نمود ، بلکه بنا بر تجربه های پیشین و چهارچوب کلاسیک استفاده از توپخانه ، از این جنگ افزارها برای پشتیبانی از عملیات آفندی نیز بهره می برد . درواقع ، اگر روسها پس از تجزیه و تحلیل تحرکات ارتش اوکراین در یک محور ، بدین نتیجه برسند که حمله ای قرار است صورت گیرد ، بلافاصله محور فوق را با آتش توپخانه اشباع می کنند تا از وقوع آن جلوگیری بعمل آورند ( آتش بازدارنده .م ) تاکتیک : اجرای آتش متمرکز ( سد آتش ثابت ) دراین روش ، چندآتشبار توپخانه ای یا راکت انداز مامور می شوند تا بصورت همزمان و متمرکز روی یک منطقه مشخص اجرای آتش نمایند علاوه براین ، تاکتیک پرکاربردی که بخصوص پس از تابستان سال 2022 از سوی روسها به دفعات مورد استفاده قرار گرفته ، تخلیه یک موضع مورد حمله واقع شده از سوی ارتش کیف ، اجازه دادن به نیروی مهاجم برای اشغال آن و سپس قراردادن موضع فوق زیرآتش شدید توپخانه است . تاکتیک : اجرای سدآتش غلتکی ( ردیفی / ستونی ) در حالت تک این روش صرفا برعلیه خطوط مستحکم شده دشمن صورت می گیرد . در این حالت تشخیص و تفکیک مواضع دشمن امکان پذیر نیست درنتیجه آتش بصورت ردیفی / ستونی وبه مانند یک غالتک علیه اهداف مورد نظر اجرا می شود در همین راستا ، نیروهای اوکراینی که با چنین وضعیتی روبرو شده اند ، معتقدند که وزن آتش توپخانه در عملیات دفاعی ارتش روسیه همچنان بالاست ( برخلاف چیزی در دکترین رزمی غربی رایج بوده و این آتش هوایی است که وزن بیشتری را به نمایش می گذارد .م ) ولی بدلیل کمبود مهمات برای سامانه های راکت انداز چندگانه ، استفاده از آنها مقداری محدود شده است . بدین ترتیب ، به نظر می رسد که روند تحویل مهمات هدایت دقیق 152 م.م کراسنوپل با کمیت محدود و البته ثابت ، ادامه داشته ولی بتدریج ، کاربرد آن افزایش پیدا می کند ، چرا که پروازهای بدون سرنشین های اورلان-30 و همچنین نشانه گذارهای لیزری موجود در واحدهای پیاده ، با کمیت بیشتری مشاهده می شود و این بدان معناست که روسها از آتشباری بی هدف و انبوه دست کشیده و قصد دارند تا دقت حملات خود را افزایش دهند . تاکتیک : آتش متمرکز پی درپی این روش برای حمله به جناحین دشمن قابل استفاده است خطوط دشمن با عدد 115 / 225/ 331 335 و415 مشخص شده .. مضاف بر آتش توپخانه ، حملات پهپادی ارتش روسیه با مهمات پرسه زن لانست نیز بتدریج افزایش پیدا نموده و اگرچه موفقیت محدودی را به نمایش گذشته اند ولی بدلیل استمرار در تعداد شلیک ها ، سرعت و دقتی که دارند ، بتدریج عرصه را برای سامانه های توپخانه ای اوکراینی تنگ کرده و این بدان معناست که احتمالا چالشی جدید برای واحدهای توپخانه اوکراینی که قرار است از واحدهای مانوری پشتیبانی نمایند ، ایجاد کرده اند . تاکتیک : سد آتش متحرک این روش بیشتر برای کُند کردن روند پیشروی دشمن استفاده می شود براساس استاندارد ارتش روسیه ،خط آتش اول بین خط اول خودی و رده اول نیروی تکور دشمن باید بین 2 تا 4 کیلومتر فاصله وجود داشته باشد تا امکان اجرای این آتش فراهم شود خط آتش دوم در فاصله 700 تا 1000 متری خط خودی خط آتش سوم در فاصله 400 تا 600 متری خط خودی ایجاد میشود ( اگرفاصله دشمن و خودی کمتر از 400 شود ، آتش سامانه های راکت انداز متوقف شده و فقط از توپخانه متعارف استفاده می شود ) بدین ترتیب ، ارتش روسیه براساس تجربیات ده ماهه نخست یک مدار شناسایی -آتش ( معادل روسی برای زنجیره کشتار در ارتش های غربی ) را به منظور پاسخ دهی سریع تر و همچنین انعطاف پذیری بیشتر در اجرای آتش به منظور پشتیبانی از نیروهای مانوری را ابداع کند . براساس این مدار آتش- شناسایی ، هر فرمانده محور مجموعه ای بدون سرنشین های اورلان-10 را برفراز صحنه نبرد در اختیار دارد تا داده های بدست آمده بصورت همزمان به پست فرماندهی و آتشبارهای توپخانه ارسال شود . تاکتیک : سد آتش ثابت در عمق برای اجرای این روش معمولا یک گردان توپخانه وارد عمل می شود ( یک گردان شامل 18 قبضه توپ/هویتزر) در این روش ، آتشبار خودی وظیفه دارد تا بر روی تمامی خطوط دشمن ، بدون وقفه اجرای آتش نماید ( گفت شده خط آتش سوم حداقل باید 400 متر با خط اول خودی فاصله داشته باشد ) علاوه براین ، در یک رده بالاتر ، فرمانده هر تیپ رزمی نیز چند فروند اورلان-10 را در ارتفاع بالاتری برفراز محورهای تحت فرماندهی خود ، موجود دارد که میتواند بدون واسطه صحنه نبرد را پایش نماید . به همین دلیل اغلب سربازان و درجه داران ارتش اوکراین ، همواره دو سری پهپادهای اورلان-10 را برفراز خطوط خود ، رهگیری می کنند که هرکدام وظایف متفاوتی را برعهده دارد . در چنین شرایطی ، زمان درگیری آتشبارهای توپخانه به هدف بین 3 تا 5 دقیقه ( این عدد درسوریه و مراحل ابتدایی جنگ در اوکراین ، بین 30 تا 60دقیقه بود .م ) در حالی که این بازه زمانی وقتی از رادارهای ضدآتش استفاده می شود حدود 20 تا 30 دقیقه است . سامانه Strelets علاوه بر رادارهای ضدآتش و پهپاد ، یکی ازجنبه های به تقریب نادیده گرفته شده ارتش روسیه در هدایت آتش توپخانه ، سامانه Strelets محسوب می شود که به عناصر توپخانه اجازه میدهد تا داده های بدست آمده از حسگرهای زمین پایه را دریافت کرده و برای دقیق کردن آتشبار خود از آن استفاده کنند . با این حال درابتدای نبرد ، تنها یگانهای محدودی از ارتش روسیه به این سامانه مجهز بوده و یا حتی واحدهای مجهز به آن نیز چندان استفاده ای از آن نمی کردند. با این حال ، گرچه این سامانه بسیار جمع و جور بوده ولی بدلیل فقدان آموزش مورد نیاز برای استفاده از آن در میان واحدهای روسی ، هنوز بطور گسترده بکار گرفته نشده است ولی واحدهای رزمی تخصصی نظیر عناصر هوابرد و حتی واگنر از آن بهره می برند . یگانهای مجهز به این سامانه ، با مستقر شدن در نزدیکی مواضع ارتش اوکراین ، میتوانند بخوبی آتش توپخانه را تصحیح کرده و مهم تراز آن ، دقت آتش را بالا برده و همزمان موجب صرفه جویی در مصرف مهمات شوند . تاکتیک : سدآتش متحرک دوگانه این روش عمدتا براساس یک برنامه ریزی از پیش تعیین شده و به شکل خاص برعلیه ستون های زرهی دشمن اجرا می شود شیوه استقراری گردان های توپخانه خودی به گونه ای است که اگر دشمن از خط اول خودی عبور کرد ، امکان اجرای آتش مستقیم ( به جای آتش منحنی ) برای نیروی خودی فراهم باشد بعنوان مثال ، شیوه آتش واحدهای توپخانه ارتش روسیه علیه اهداف اوکراینی مستقر در حومه روستای آرتیموفسکه ( دسامبر 2022 ) تصویر بسیار قابل بحثی را به نمایش می گذارد . در این رویداد ، چندین فروند پهپاد با پرواز بر فراز یگانهای اوکراینی که دراین موقعیت مستقر بودند ، موفق شدند در مرحله نخست ، مواضع توپخانه ارتش اوکراین را که در خارج از این روستا استتار شده بود ، کشف کرده و بطور همزمان پهپادهای دیگر ، مسیرهای انتقال نیروهای ذخیره و مهمات ارتش اوکراین را زیر نظر بگیرند. یکی از مهمترین ویژگی های سد آتش ثابت در دکترین توپخانه ارتش روسیه این است که روسها هرگز از این روش در نزدیکی درختان ، نوک تپه ها ، خطوط سنگر و مناطق پرجمعیت استفاده نمی کنند ( احتمالا در چند مورد اول بدلیل پراکنش بسیار گسترده موج انفجار و ترکش ها و درمورد آخر بدلیل افزایش تلفات غیرنظامی ) این نوع سد آتش معمولا در یک فاصله 150 تا 200 متری از مناطق فوق اجرا میشود تا حداکثر تلفات به دشمن وارد شود دسته سوم پهپادهای روسی ، شناسایی مواضع کمین و خطوط اول دفاعی ارتش کیف را برعهده داشت و دسته چهارم نیز برفراز یگانهای رزمی خودی پرواز می کرد تا فرمانده یگان به شکل موازی از موقعیت نیروهای خودی و دشمن ، آگاه شده و سپس اقدام به صدور دستور نماید ( تمامی این مراحل به صورت رئال تایم / زمان واقعی صورت می گرفت ) نمودار فوق الذکر اگرچه مقداری پیچیده به نظر می رسد و مربوط به سال 2019 است ولی برای مقایسه با روند فعلی روسها جالب به نظر می رسد این نمودار ، درواقع ، ترکیب شیوه شناسایی پهپادی ارتش روسیه در دوسطح تاکتیکی و عملیاتی است ====== 4 روش استاندارد برای تصحیح آتش توپخانه توسط سامانه های بدون سرنشین راست : استفاده از یک نقطه مرجع در این روش مختصات یک نقطه از پیش تعیین شده بعنوان یک مرجع برای هدفگیری استفاده می شود اما کاربرد این روش یک نقطه ضعف بسیار مهم داشته و آن نیازمند بودن به نقشه های دقیق یا سامانه GIS است درنتیجه این روش ، مناسب بوده ولی صرفا توسط دیده بان ها استفاده می شود چپ : پرواز بر فراز هدف دراین روش ، پهپاد برفراز هدف به پرواز درآمده تا موقعیت هدف ثبت شود . با این حال دقت در تعیین مختصات هدف بسته به دقت سامانه ناوبری پهپاد خواهد داشت با این حال ، عیب این روش ، نیازمند بودن به پرواز بر فراز هدف است در نتیجه تعداد محدودی هدف قابل شناسایی و انهدام خواهد بود این روش نیز به نسبت مناسب بوده ولی تنها برای یگانهای سازمان نیافته یا کمتر سازمان یافته دشمن باید استفاده شود راست : استفاده از فاصله یاب در این روش ، پهپاد شناسایی باید به یک ژیروسکوپ تثبیت کننده برای سامانه الکترو-اپتیکال تجهیز شود و مختصات هدف نیز با استفاده از روش مثلث بندی قابل تعیین است دقت این روش بسته به سامانه ناوبری و همچنین فاصله یاب آن خواهد داشت دقت دراین روش بسیار بالاست بطوریکه برای هدایت آتش چند گردان توپخانه کافی است ولی بدلیل استفاده از سامانه فاصله یاب لیزری ، امکان شناسایی این نوع پهپاد با استفاده از سامانه های خاص توسط دشمن بسیار بالا به نظر می رسد در نتیجه چنین روشی نیاز به یک پهپاد بسیار پیشرفته و مقاوم دربرابر آتش دشمن نیاز دارد چپ : استفاده از روش آزیموت چندگانه ( سمت یابی چندگانه ) دراین روش ، پهپاد شناسایی چند سمت را از هدف مورد نظر ثبت می کند و برای تعیین موقعیت از روش مثلث بندی استفاده می شود این روش دقت بسیار خوبی را به نمایش می گذارد و تعداد اهداف قابل شناسایی بسیار بالاست ولی نیازمند کاربرد یک پهپاد پیشرفته است ولی با توجه به روش غیرفعال ، میزان بقاء پهپاد در صحنه نبرد بسیار بالا بوده و درنتیجه بهترین روش برای دیده بانی و تصحیح آتش توپخانه محسوب می گردد هرکدام ازاپراتورهای پهپادهای روسی ، به محض شناسایی یک هدف ، مختصات مورد نظر را به فرمانده یگان تکور اطلاع می داد و او نیز درصورت صلاحدید ، مختصات مورد نظر را به توپخانه ارسال می نمود یا برای تصمیم گیری به رده ارشد تر خود انتقال می داد . بطور همزمان ، تصحیح آتش توپخانه توسط واحدهای مجهز به سامانه Strelets صورت می گرفت . در شکل زیر ، بخوبی جریان اطلاعات از پهپادها به پست فرماندهی و همچنین آتشبارهای توپخانه با خط سیاه مشخص شده است . علاوه براین ، یک خط انتقال داده بطور مستقیم از پهپادهابه توپخانه متصل می شود که یگان توپخانه در شرایط اضطراری ، بدون نیاز به صدور دستور مستقیم ، اقدام به هدفگیری و آتش می نمود . نمای شماتیک از مدیریت آتش یک دسته خمپاره انداز ارتش روسیه در صحنه نبرد اوکراین این روش بدون حضور فرمانده یگان تکور مستقر در خط تماس و همچنین دیده بان توپخانه زمینی استفاده میشود پی نوشت : 1- ادامه دارد ..... ( بخش بعدی به بررسی تغییر تاکتیک های زرهی ارتش روسیه در جنگ اوکراین خواهیم پرداخت ... ) 2- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند. 

تطبیق تاکتیکی بررسی روند انطباق سازمان رزم ارتش روسیه در صحنه عملیات اوکراین توپخانه -1 عناصر توپخانه در یک گردان تاکتیکی سوار-زرهی ارتش روسیه توپخانه ارتش روسیه بعنوان یکی از قدیمی ترین سازمان های مسلح ، سابقه ای دیرین در خصوص استفاده از یگانهای توپخانه داشته که این امر در دوره اتحاد شوروی (دوره جنگ دوم جهانی و سپس دوره جنگ سرد ) با درجه بیشتری از اهمیت قابل مشاهده است و روسیه فدرال بعنوان میراثدار این امپراتوری سابق ، همچنان توپخانه را قلب نیروهای مسلح خود محسوب می کند . در ارتش روسیه ، رسته توپخانه ، وظایف زیر را به شکل استاندارد برعهده دارد : 1- کسب و حفظ برتری آتش نسبت به دشمن 2- انهدام سامانه های توپخانه هسته ای / متعارف ،نیروی انسانی ، تسلیحات و تجهیزات ویژه دشمن 3- مختل کردن سامانه های الکترونیکی ، شناسایی ، فرماندهی و نظارت دشمن 4- انهدام تاسیسات و سازه های دفاعی دشمن 5- ایجاد اختلال درآماد و پشتیبانی دشمن نمای یک گردان توپخانه راکت انداز در ارتش روسیه 6- تضعیف و محاصره نیروی های مستقر در رده های پشتیبانی و احتیاط دشمن 7- انهدام ستون های زرهی مهاجم 8- پوشش دادن جناحین نیروهای خودی و نقاط الحاق واحدهای تکور 9- انجام عملیات مین گذاری از دور 10- ایجاد روشنایی برای نیروهای خودی در عملیات شبانه 11- فراهم کردن پوشش دود در جریان عملیات روزانه 12- پخش اعلامیه و تبلیغات از این تحلیل میل بلاگرهای روسی در تیر سال 1401 ( در زمان برگردان این متن تیر 1402 ) حدود یکسال می گذرد و به گفته منابع غربی ، در این بازه یکساله ، نه افزایش تعداد پهپادها ، بلکه تغییر در زنجیره فرماندهی و اصلاح الگوی آتش می بایست صورت گیرد این نمودار ، نشان دهنده روند توسعه تاکتیکی توپخانه ارتش روسیه از فوریه 2022 تا ژوئن 2023 از دید بخش اطلاعاتی ارتش اوکراین می باشد اگرچه در زمان برگردان این نمودار از زبان اوکراینی به فارسی ، مشکلاتی بلحاظ برگردان دقیق مفهوم ایجاد شد ولی تلاش گردید براساس داده های منابع روسی و غربی ، تکمیل شود در این نمودار ، یگان های توپخانه ای مستقل در کنار عناصر توپخانه ترکیب شده در گردان های تاکتیکی سوار-زرهی مسئولیت پشتیبانی آتش از نیروی مدافع / مهاجم را برعهده دارند با این حال ، در دوره اول عملیات تهاجمی ارتش روسیه در خاک اوکراین ، برای هر گردان تاکتیکی سوار-زرهی (BTG) یک تا دو آتشبار هویتزر به همراه یک آتشبار راکت انداز اختصاص داده شده بود ، ولی گروه های توپخانه مستقل در ارتش روسیه همچنان طرفداران زیادی دارد بطوریکه تا تابستان سال 2022 که اوج درگیری میان دوطرف نیز بود ، روسها همچنان اصرار داشتند که بخش عمده توپخانه عملیاتی و در دسترس خود را در قالب گروه های تاکتیکی متمرکز و مورد استفاده قرار دهند . در حال حاضر نیز ارتش روسیه از یگانهای توپخانه در مقیاس تیپ برای پشتیبانی از محورهای رزم استفاده می کند ،درحالی که نیروی قابل توجهی که تحت فرماندهی جداگانه ای قرار دارد ، بطور مستقیم برای حمایت از عملیات دفاعی یا تهاجمی کاربرد دارد . دراین میان ، افسران ارتش اوکراین معتقدند که آتشباری توپخانه ارتش روسیه ، همچنان نیروی اصلی شکل دهنده صحنه جنگ برای ارتش روسیه محسوب می گردد. سامانه های توپخانه ای ارتش اوکراین و روسیه براساس داده های ثبت شده ، نرخ آتش ارتش روسیه در سه ماهه نخست سال 2023 بین 12 تا 38 هزار گلوله در روز در نوسان بوده و تحقیقاً حدنصاب شلیک 24 هزار گلوله در روز ، در حال حاضر به شکل کاملا موردی و بسیار محدود قابل مشاهده است ، در نتیجه برخی کارشناسان نظامی معتقدند که بدلیل تمرکز درگیری ها در چند محور خاص ، میزان تخصیص مهمات و جنگ افزار توپخانه ای در همه محورها یکسان نبوده و این کار براساس اولویت صورت می گیرد . علاوه براین ، با کاهش حجم آتش جنگ افزارهای کالیبر 152 م.م ، میزان مصرف مهمات برای تسلیحات با کالیبر پائین تر به شکل محسوسی افزایش پیدا کرده ، تا جایی که گفته میشود تلاش روسها برای افزایش تولید مهمات خمپاره 120 م.م و جنگ افزار مربوطه در کنار خریدهای خارجی ، ناشی از کمبود ذخایر مهمات 152 م.م است . جنگ روسیه و اوکراین ، به نظر بسیاری از تحلیلگران ، یک جنگ منطقه ای است و اگر آن رابا جنک اول و دوم جهانی مقایسه کنیم ، چندان بزرگ به نظرنمی رسد ، ولی در حوزه توپخانه و آتشباری ، برخی ناظران معتقدند که شدت آن از میزان کاربرد توپخانه در بازه زمانی سالهای 1941 تا 1944 قطعا کمتر نخواهد بود . به همین دلیل ، میزان سنگین بودن آتش توپخانه و تخریب ناشی از آن نیز بسیار بالا ارزیابی می شود . حالا سئوال این است که روسها تا چه زمانی می توانند به این جانور گرسنه ( توپخانه ) غذا بدهند ؟ به گزارش منابع روسی ، ارتش روسیه در آغاز جنگ در 24 فوریه 2022 ، چیزی درحدود 15 میلیون گلوله در کالیبرهای مختلف را بصورت ذخیره در اختیار داشت در حالی که ظرفیت تولید 1 میلیون گلوله (درسال / ماه !!!!!! ) نیز اکنون در دسترس قرار دارد ، این درحالی است که برخی تحلیلگران معتقدند که امکان بازسازی 500هزار گلوله توپ تولید شده در زمان اتحاد شوروی در هر سه ماه نیز وجود دارد . اما ارتش روسیه از نوامبر 2022 تا آوریل 2023 قطعا با مشکلات لجستیکی برای تغذیه این جانور روبرو خواهد شد . در نتیجه ارتش روسیه اگر قابلیت های لجستیکی خود را تقویت کند تا تابستان سال 2023 با کمبود شدید مهمات توپخانه روبرو نخواهد شد . در همین زمینه ناظران نظامی معتقدند که سامانه های عملیاتی + سامانه هایی که از انبارها بیرون کشیده شده و بازسازی شده اند ، برای استمرار آتش سنگین بمدت 12 تا 24 ماه کافی خواهد بود . با توجه به این امر ، اگر اوکراین نیروی انسانی لازم برای ضد حملات مستمر و روسها سرباز کافی برای ادامه آفند یا پدافند مناسب را نداشته باشد ، جنگ درا وکراین احتمالا تبدیل به نسخه قرن21 جنگ اول جهانی ( جنگ خندقی ) در خواهد آمد . در جنگ خندقی نیز ، هرکدام از طرفین اگر کمیت توپخانه ای بیشتری را داشته باشد ، بطور قطع دست برتر را در اختیار خواهد داشت . با این وجود ، جنگ طولانی (جنگ فرسایشی ) برای متحدین غربی دولت کیف مطلوبیت بیشتری به همراه ندارد چرا که روسها فعلا ذخایر کافی برای ادامه آتشباری را دارند . اما در طرف اوکراینی ، ارتش اوکراین باید از تسلیحات مناسب برای اجرای تاکتیکهای ضد آتشبار برخوردار شود که ضمنا از برد بالایی نیز برخوردار باشند تا امکان ضربه زدن به مسیرهای لجستیکی ارتش روسیه برای آنها فراهم آید . در همین زمینه ، تسلیحات دریافتی ارتش اوکراین به نسبت خوب انتخاب شده و در کوتاه مدت قابل قبول به نظرمی رسد ، اما در یک جنگ طولانی ، عدم وجود زیرساختهای تعمیر و نگهداری برای پشتیبانی از ساختار متنوع توپخانه ای ، یک کابوس لجستیکی به نظر می رسد . اگر این فرض مبناء قرار داشته باشد ، ارتش اوکراین تا امروز حدود 340 سامانه توپخانه ای را تحویل گرفته که این عدد بسیار کمتر از تعداد سامانه هایی است که ارتش کیف از سال 2014 تا به امروز ، از دست داده است . به گفته تحلیلگران غربی ، اگر تبلیغات موجود در خصوص سامانه هیمارس کنارگذاشته شود ، آتش توپخانه اوکراین از ماه می 2022 به این سو ، بشدت کاهش پیدا کرده و یگانهای خط مقدم دائم از کمبود آتش پشتیبانی شکایت می کنند در حالی که هویتزرهای ام-777 ، هیمارس و ام-270 اگر چه نقش مهمی دارند ولی روی خطوط لجستیکی ارتش روسیه متمرکز شده اند تا اینکه برای پیاده نظام آتش پشتیبانی فراهم آورند . درسوی دیگر نبرد ، روسها نیز مجبورند خود را با شرایط جدید منطبق کنند و اگر کیف به مهمات دوربردی نظیر اتامز مسلح شود ( یا شده است .م ) تاسیسات و زیرساختهای ارتش روسیه زیر آتش قرار گرفته و ممکن است خط لجستیکی آنها نیز دچار مشکل شود . تحلیلگران نظامی معتقدند که از ابتدای درگیری های تا پایان سال 2022 ، ارتش روسیه چیزی در حدود 12 میلیون گلوله توپ مصرف نمود ( با میانگین نرخ آتش روزانه 20 تا 60 هزار گلوله ) و اگر این نرخ ، به همان صورت سال قبل حفظ شود ، این میزان در شش ماه نخست سال 2023 به 7 میلیون گلوله خواهد رسید . در مقابل ، برآوردهای اطلاعاتی ارتش اوکراین نشان می دهد که روسها قابلیت ثبت رکورد تولید 2.5 میلیون گلوله بصورت سالانه را دارند در حالی که بدلیل تفاوت در هزینه های تولید ، امکان خرید خارجی را از سوی مسکو نباید از نظر دور داشت . با تمامی این اوصاف ، منابع اطلاعاتی اوکراینی معتقدند که با درنظر گرفتن نرخ مصرف 7 میلیون گلوله توپ در سال 2023 ، ارتش روسیه باید در استفاده از ذخایر خود ، با دقت بیشتری عمل کند . تصویر ماهواره ای ناسا از آتش توپخانه ارتش روسیه در سوردونتسک از سویی دیگر ، ارتش روسیه ، حداقل از سال 2014 ، زمانی که درگیری ها در دونباس به اوج خود رسیده بود ، به تدریج ، بخش قابل توجهی از ذخیره مهمات توپخانه موجود خود را به مرزهای اوکراین نزدیک کرده بودند واین مساله باعث شد تا در تغذیه واحدهای توپخانه خود پس از شروع درگیری ها در فوریه 2022 و سپس اوج نبرد در تابستان 2022 مشکل خاصی را حس نکنند ولی پس از شروع عملیات سامانه های هیمارس توسط ارتش اوکراین ، شیوه تحویل مهمات به یگانهای توپخانه روسی با مشکل روبرو شد در حالی که با ورود هویتزرهای دوربرد غربی به صحنه نبرد از سوی کیف ، لجستیک توپخانه روسها با یک چالش جدید روبرو شد که برای برون رفت از آن می بایست تدبیری اندیشیده می شد . در نتیجه ، ارتش روسیه با توجه به تهدیدات جدید صحنه نبرد ، به این نتیجه رسید که می بایست تاکتیک های جدیدی را ابداع نموده و سپس بکارگیرد . https://www.aparat.com/v/pkrH4 به ترتیب از راست به چپ : سامانه های خمپاره انداز استاندارد ارتش روسیه به تفکیک سامانه های توپخانه ای خودکششی ارتش روسیه به تفکیک سامانه های توپخانه ای کششی دین ترتیب با مشاهده وضعیت جدید خود در اوکراین دو اصطلاح جدید را وارد فرهنگ لغت واحدهای توپخانه خود نمودند که یکی مفهوم " ارزش فوری " و دومی " وزن شلیک " بود که مفهوم نخست ، منعکس کننده تاثیر نامتوازن آتش توپخانه بر صحنه نبرد تاکتیکی و اهمین زمان بندی در اجرای آتشباری به منظور پشتیبانی از یگانهای نظامی درگیر در خطوط مقدم بوده که این امر درنهایت به تغییر برنامه ریزی آتشباری براساس یکسری چهارچوب های تصمیم گیری ( احتمالا انتخاب و اولویت بندی آماج و تخصیص مهمات براساس ارزش هدف .م ) منجر گردید . دومین مفهوم نیز منعکس کنده تغییر در تاکتیک و توجه به زمان بندی برای کسب نتایج ملموس در صحنه نبرد بوده که که بنیاد این مفهوم معتقد است که باید بیشترین وزن مهمات مورد استفاده به یک دوره زمانی از پیش تعریف شده برای حداکثرسازی نتایج موفق ، اختصاص داده شود . نمای سازمان رزمی یک گردان توپخانه خودکششی ارتش روسیه با توجه به فلسفه این مفهوم ، الگوی اجرای آتش بکارگرفته شده توسط ارتش روسیه در دوره زمانی پس از تابستان سال 2022 در قالب مفاهیمی نظیر "آتشباری کوچ نشینی " ، "آتشباری چرخ و فلکی " ، " آتشباری پرسه زن " و درنهایت الگوی آتشی که " چتر پوششی " نامیده می شد ، تغییر نمود . به گفته افسران افسران توپخانه ارتش اوکراین: الگوی آتشباری کوچ نشین ، منعکس کننده آتشباری ایذایی است که قبضه های توپخانه روسی از نقاط مختلف ، دست به اجرای آتش می زنند که این الگو ، عمدتاً در زمان اجرای تاکتیک های ضد آتشبار یا حملات توپخانه ای در محورهایی که انتظار می رود ، سامانه های توپخانه ای ارتش اوکراین ، دست برتر را در اختیار دارند ، استفاده می شود . الگوی آتشباری چرخ و فلکی ، نشان دهنده شیوه ای است که درآن ، آتشبارهای توپخانه ارتش روسیه در عین حفظ نرخ آتش بالا تلاش می کنند تا میزان بقاء پذیری خود را در برابر ضدآتشبار ارتش اوکراین افزایش دهند ، قابل تعریف است . در الگوی آتشباری پرسه زن ، بطور معمول ، انتخاب سامانه جنگ افزاری ، براساس هدفی که قرار است زیرآتش قرار گیرد یا منهدم شود ، صورت می گیرد ،بدین معنی که وزن گلوله مورد استفاده برای وارد کردن تخریب حداکثری در اولویت قرار داشته و به شکل طبیعی ، نوع سلاح نیز برهمان اساس قابل انتخاب خواهد بود . آخرین الگوی آتش مورد استفاده ارتش روسیه ، الگوی چتر پوششی نام دارد که تفاوت آن با سایر الگوهای آتش این است که در این شیوه ، موضع استقراری برای قبضه مورد نظر ، حفر نمی شود ،درعوض ، آتشبار مورد نظر ، در یک موضع معین ، دور از منطقه شلیک که معمولا از چوب ساخته می شود ، مستقر شده و سپس در زمان لازم ، با مستقر شدن در موقعیت شلیک ، اقدام به اجرای آتش می نماید . پرسنل ارتش اوکراین معتقدند که این الگوی آتش معمولا درزمان هایی قابل مشاهده است که قرار است توپخانه بعنوان ابزاری برای سرکوب دفاع حریف استفاده شود. با شلیک نخست ، قبضه مورد نظر از موقعیت اول خود حرکت کرده وبه موقعیت بعدی می رود . درصورتی که هر موقعیت شلیک ، با ضدآتشبار حریف روبرو گردد ، کاربران سلاح معمولا ، موقعیت شلیک را ترک می کنند تا مجددا ایمنی لازم برای ادامه آتشباری فراهم شود . پی نوشت : 1- ادامه دارد ... ( توپخانه ارتش روسیه در قسمت بعد ، بیشتر مورد بررسی قرار می گیرد ) 3-استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند. 

تطبیق تاکتیکی بررسی روند انطباق سازمان رزم ارتش روسیه در صحنه عملیات اوکراین مهندسی - رزمی مقدمه : در حوزه رزم زمینی ، رسته مهندسی -رزمی ، شامل یکسری ماموریتهای خاص برای تسهیل حرکت نیروهای خودی و ایجاد مانع برسر پیشروی یگانهای متخاصم یا جلوگیری از تحرکات آنها می گردد . علاوه براین ، رسته مهندسی -رزمی وظیفه دارد تا با طراحی و احداث مواضع /سنگر ، از نیروهای خودی در برابر آتش دشمن حفاظت کرده و در زمان مقرر ، چنین سازه هایی را بهبود دهد یا بازسازی نماید . این یک تعریف بسیار ساده از ماموریت محوله به این رسته از سازمان های نظامی محسوب می شود . نکته : این متن به معنای بررسی همه تجربیات ثبت شده ارتش روسیه در حوزه مهندسی - رزمی نیست .. شاید بستری باشد برای بررسی های بیشتر در آینده ... موانع بتونی دندان اژدها سازمان رزم یک گردان مهندسی در ارتش روسیه به ترتیب زرد : گروهان مین گذار سبز : گروهان جاده ساز قرمز : گروهان پل گذار یکی از مهمترین رسته های نیروی زمینی ارتش روسیه در جریان عملیات تهاجمی در خاک اوکراین که کمتر مورد توجه تحلیلگران نظامی وب قرار گرفته است ، رسته مهندسی –رزمی آن محسوب می شود . اگرچه در جریان یک عملیات نظامی ، رسته هایی که به جنگ افزارهای آتشین مسلح هستند ، بیشتر مورد توجه وبررسی قرار می گیرند ، ولی تحلیلگران غربی معتقدند که مهندسی – رزمی ارتش روسیه ، برخلاف سایر رسته های درگیر در عملیات ، عملکرد خوبی را از خود به نمایش گذاشته اند . راست : مین روب بدون سرنشین اوران-6 چپ : مین روب سرنشین دار یو آر-77 خودروی مهندسی GMZ-3 درواقع ، سرعتی که این رسته مبادرت به ایجاد مواضع دفاعی تعجیلی یا با فرصت می کند تا پیاده نظام روسی درآن مستقر شود ، یا روند سریع بهبود خطوط دفاعی از قبل ایجاد شده یا تصرف شده ارتش اوکراین ، حاکی از بیلان مناسب این شاخه از نیروهای مسلح ارتش روسیه است . با این وصف ، قبل از ورود به بحث اصلی ، باید این نکته را مورد توجه قرار داد که هر تیپ رزمی از ارتش روسیه ، 2 گروهان مهندسی را در سازمان رزم خود می بیند که یکی وظیفه ایجاد میدان موانع ( مین ، سیم خاردار ، خورشیدی و ... ) را برعهده داشته (گروهان مین گذار ) و دیگری ( گروهان سنگرساز) ماموریت دارد تا مواضع دفاعی ( خاکریز ، خندق ، سنگرهای انفرادی ، اجتماعی و .. ) را احداث نماید . واحدهای مهندسی ارتش روسیه در حال تعریض و بازسازی جاده آربات اسپیت این مسیر از آرمیانسک زیر پوشش آتش سامانه های هیمارس بوده و برای تدارک کردن واحدهای ارتش خطرناک به نظر می رسید گروهان نوع دوم ( گروهان سنگرساز) براساس روندی که از دوره پیش از جنگ اوکراین تا فوریه 2022 و سپس تا ژوئن 2023 مورد مشاهده قرار گرفت ، تا حد بسیار زیادی برطبق چهارچوب دکترین قدیمی خود پیروی می نماید که از دوره جنگ سرد بدین سو ، تغییرات چندانی را بخود ندیده است . بدین ترتیب ، شیوه رصد شده روسها در جنگ اوکراین نشان میدهد که طراحی مواضع دفاعی ارتش روسیه معمولا بصورت دو یا سه لایه صورت می گیرد . 1- خط نخست که درامتداد نقاط تماس با دشمن احداث میشود که پیاده نظام ارتش را در خود جای میدهد . 2- خط دوم ، شامل یکسری خندق های بیشتر حفاظت شده ( در این لایه دفاعی ، بیشتر از قطعات بتونی برای احداث سنگرهای ویژه برای استقرار انفرادی یا تسلیحات اجتماعی ) استفاده می شود ، در حالی که در بخش پیشانی این خط دفاعی ، یک خندق ضد تانک به عمق 4 متر و عرض 6 متر ، موانع ضد تانک دندان اژدها و درنهایت یک یا چند رشته سیم خاردار ، قرار می گیرد . در بخش داخلی این خط ، سنگرهای احداث شده معمولا از تنه درختان و تا حدی بر روی برآمدگی های موجود روی آن قرار می گیرد و چیدمان آنها به گونه ای است که میدان آتش آنها ، با یکدیگر همپوشان باشد . عمق این خط دفاعی ، معمولا 5 کیلومتر از خط مقدم فاصله داشته و هر کمربند ایجاد شده در این لایه بین 700 تا 1000 متر درازا دارد درحالی که این کمربندها نیز به گونه ای مکان یابی می شوند که امکان دفاع متقابل از آنها وجود داشته باشد . 3- سومین لایه دفاعی نیز شامل مواضع رزمی است که بیشتر بعنوان محلی برای ذخیره آماد و پشتیبانی مورد نیاز برای خطوط اول و دوم ، درنظر گرفته می شود .علاوه براین ، پست فرماندهی یگانهای درگیر در خطوط جلو نیز با حفاظت بیشتر ( بصورت زیرزمینی که با لایه های بتونی پیش ساخته ، تقویت می شوند ) نیز در این لایه قرار دارد . این لایه در متعارف ترین حالت ممکن ، 30 کیلومتر از خط دوم ، مکان گزینی و احداث می گردد . واحدهای مهندسی -رزمی ارتش روسیه درحال ساخت یک پل شناور در محور نواکاخوفکا پل اصلی بر اثر آتش توپخانه ارتش اوکراین بلا استفاده شده بود دومین گروهان مهندسی که در تیپ های رزمی ارتش روسیه قابل مشاهده است ، عناصر مین گذار هستند که براساس تجربه ثبت شده در اوکراین ، به ندرت ، از یک الگوی قابل تشخیص برای ایجاد میدان های موانع پیروی می کنند . به گفته سربازان و درجه داران اوکراینی ، ارتش روسیه هیچ کمبودی در خصوص تعداد مین های در دسترس ندارد و براساس ظرفیت موقعیت هایی که قرار است مین گذاری شود ، با دست و دلبازی هرچه تمام تر اقدام به ایجاد میدان های مین با تراکم بالا می نمایند . دراین خصوص ، عناصر رزمی اوکراینی تاکید می کنندکه روسها با دقت قابل توجهی ، بصورت ترکیبی از مین های ضد تانک و ضد نفر استفاده می کنند و با توجه به این نکته که این کشور ، عضو معاهده اتاوا ( 1997 ) در خصوص کاربرد مین های ضد نفر نیست ، کاربرد چنین جنگ افزاری بسیار عمومیت دارد . راست : مجموعه مین های ضد تانک روسی چپ : مجموعه مین های ضدنفر روسی ( به تنوع مین های گوجه ای دقت کنید .. مین های والمر ، پدالی در تصویر بخوبی مشخص است ) طبق تجربه های ثبت شده از فوریه 2022 ، این گروهان ها برای اجرای ماموریتهای محوله ، عمدتا میان خطوط مقدم و لایه های دوم وسوم ، در حرکت وجابه جایی بوده و ظاهرا علاقه عجیبی به مین گذاری نقاط کور طبیعی در مجاورت یا امتداد خطوط دفاعی از خود نشان می دهند . مضاف براین ، در برخی موارد دیده شده که مین های ضدتانک کارگذاشته شده با مین های ضد نفر ، تله می شوند ( احتمالا برای فریب واحدهای زرهی که با مشاهده یا بررسی میدان های مین ، با تصور اینکه عبور از محور مورد نظر بی خطر بوده ، وارد میدان مین مورد نظر شده و گرفتار شبکه مین های ضدتانک شوند ، در حالی که بطور همزمان ، پیاده نظام همراه آنها نیز امکان پیشروی ویا حتی عقب نشینی نیز نداشته باشند .م ) راست : شیوه طراحی میدان مین ضد نفر در دکترین رزمی ارتش شوروی/ روسیه چپ : شیوه طراحی میدان مین ضد تانک در دکترین رزمی ارتش شوروی/ روسیه با توجه به اینکه گفته شده دکترین مهندسی - رزمی ارتش روسیه تغییر چندانی نسبت به دوره شوروی نداشته ، باید نتیجه گرفت که احتمالا شیوه مین گذاری هم تغییری نکرده باشد به گفته نیروهای اوکراینی ، مکانیزم انفجار این مین ها نیز اغلب بصورت ترکیبی است ، بدین معنی که مین های ضد نفر به یک ماسوره فشاری مسلح شده و بلافاصله در مجاورت آن ، مجموعه از مین های متصل با سیم های نازک (سیم تله ) قرار می گیرد تا با عمل کردن ماسوره مین نخست ، مابقی نیز عمل کرده و منفجر شوند . واحدهای مهندسی - رزمی / پل گذار ارتش روسیه در حال حمل پل های شناور PP-2005M 5 اوت - پل کریمه با توجه به اینکه در طول درگیری های میان طرفین ، بارها پیش آمده که خطوط دفاعی بسرعت ، دست به دست شده یا روند پیشروی ارتش اوکراین در مقاطعی از درگیری ، افزایش پیدا می کند ، ارتش روسیه برای کُند کردن این پیشروی از مین های ضدتانک مغناطیسی که با استفاده از سامانه های موشک انداز در محوطه وسیعی قابل پخش است ، استفاده میکند . اما ارتش اوکراین تاکید می کند که هراندازه ارتش روسیه در ایجاد میدان های موانع ، موفق عمل کرده ، ولی در مقابل ، در نفوذ به میدان های موانع ارتش اوکراین، عملکرد چندان مناسبی را به نمایش نگذاشته اند . تصاویر ماهواره با کیفیت پائین نشان می دهد که روسها همزمان با پل شناور موجود در کنار پل آنتونوفسکی ، از شناورهای باری برای تدارکات خود استفاده می کنند درجریان عملیات نظامی در اوکراین ، رسته مهندسی – رزمی ارتش روسیه ، یکی دیگر از قابلیتهای خود را در حوزه پل سازی ( نصب پل ) عیان نمود . با این حال ، یگانهای مهندسی که مامور به چنین وظایفی هستند ، معمولا در سازمان رزمی ارتش های ترکیبی ،بکار گرفته میشوند و بخشی از عملیات پشتیبانی رزمی بحساب می آیند . راست : پلگذار سنگین TMM-3M چپ : خودروی شنی دار PTS-2 راست : پلگذار شنی دار MTU-90 چپ : بولدوزر زرهی KDMB راست : خودروی مهندسی زرهی BAT-2 چپ : خودروی مهندسی زرهی IMR-3M طبق تجربیات ثبث شده در اوکراین ( و بخصوص در جبهه جنوبی که روند استفاده از این پل ها با تمرکز سامانه های هیمارس اوکراینی بر سازه های بتونی و تخریب آنها ، افزایش پیدا نمود .م ) ، شاهدی بر کمبود چنین سامانه هایی در ارتش روسیه دیده نشد و با وجود کاستی های قابل توجه در اجرای تاکتیک های عبور از رودخانه ، واحدهای روسی بدلیل کمبود یا نبود این پل ها ، دچار مشکل نشدند . دایناسور روسی در اوکراین خودروی مهندسی شنی دار BTM-3 این خودروی شنی دار ، در دهه هفتاد میلادی برای حفرسریع مواضع دفاعی ( خندقی ) در زمین هایی از جنس شن ، خاک و یخ در ارتش شوروی سابق طراحی و بکار گرفته شد ولی گفته می شود که کاربردهای غیرنظامی آن ، افزون تر بوده است . شفت های قابل مشاهده در طرفین این خودرو ، خاک حاصل از حفر زمین را به اطراف منتقل می کند درواقع ، ارتش روسیه با درجه بالایی از اطمینان ، میتواند مدعی باشد که در صورت نیاز واحدهای نیروی زمینی ، می تواند بسرعت چنین پل هایی را در محل های مورد نظر مستقر نموده و حتی با وجود آتش متقابل ارتش اوکراین و انهدام مستمر چنین پل هایی ، امکان بازسازی سریع آن را در اختیار داشته باشند در حالی که متقابلا با توجه به محدودیت ارتش اوکراین در استفاده از چنین پل هایی ، تمرکز بر انهدام آنها از سوی روسها ، بیشتر دیده می شود . واحدهای مهندسی روسی در حال بازسازی پل کریمه 12 اکتبر 2022 پی نوشت : 1- ادامه دارد ... ( بخش بعدی ، به بررسی توپخانه ارتش روسیه از فوریه 2022 تا ژوئن 2023 می پردازد ) 2- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند. 

تطبیق تاکتیکی بررسی روند انطباق سازمان رزم ارتش روسیه در صحنه عملیات اوکراین پیاده نظام -2 راست : استحکامات ارتش روسیه در نزدیکی شهر دونتسک چپ : استحکامات ارتش روسیه در نزدیکی کرمینا در همین زمینه ، لازم به ذکر است که کاربرد" گروه های رزمی هجومی" ، از نزدیک به نیم قرن پیش ازاین در دکترین نظامی اتحاد شوروی سابق و سپس روسیه فدرال ، جایگاه مهمی را در اختیار داشتند ، ولی از ده سال پیش تا کنون ، ارتش روسیه دستورالعمل های جدید و به روز شده ای را برای این واحدها مدون نموده بود که با جزئیات قابل توجه ، سازمان رزم و استفاده از آنها را تشریح می نمود . ( یک نکته ای هست ... در خصوص اصلاحات سردیکوف در ارتش روسیه ، در همین تاپیک مطلبی نوشته شد که دیدگاه غربی و تقریباً جهت دار بود .. این مساله درآینده ، با جزئیات بیشتری تقدیم دوستان عزیز در انجمن میلیتاری خواهد شد .م ) بعنوان مثال ، شیوه حفر سنگرهای تعجیلی در خطوط تماس در زمان حمله ، شیوه استفاده از توپخانه ، نحوه کاربرد زرهی در حوزه پشتیبانی آتش دورایستا و بصورت مستقل ( انتقادی که به شیوه رزم روسی در خصوص استفاده از تانک بعنوان توپخانه متحرک وارد است ، احتمالا به همین مساله مرتبط باید باشد .م ) ، استفاده از عناصر پیاده ویژه ، تقسیم جوخه های پیاده به تیم های آتش سه تا پنج نفره ، در این دستورالعمل ها موجود است (تشریح این موارد بسیار طولانی و احتمالا حوصله سر بر خواهد بود ولی درصورت وجود فرصت ، این موارد قابل توضیح است .م ) . راست : نصب دندان اژدها در Sovkhoznoye ( کریمه ) چپ : استحکامات ارتش روسیه در نزدیکی Olhynka (دونتسک ) علاوه براین ، دکترین رزمی ارتش روسیه ، هیچ تمایزی میان واحدهای پیاده نظام تخصصی که ستون فقرات گروه های تهاجمی را تشکیل می دهد با واحدهای یکبار مصرف موجود در آنها ، قائل نشده و ناتوانی این یگانها در تاثیرگذاری برصحنه نبرد احتمالا از این مساله ناشی می شود ( بعبارت بهتر ، به احتمال زیاد ، منظور نویسنده این هست که روسها امکان تفاوت گذاری در کاربرد نیروی آموزش دیده و مسلح تر و نیروی عادی را ندارند و عملکرد ضعیف این واحدها ناشی از همین مساله هست . درواقع ، عناصر آموزش دیده تر ، درست به مانند نیروهای عادی در صحنه رزم بکار گرفته می شوند .م ) در زمان اجرای عملیات دفاعی ، ارتش روسیه ، مواضع مورد نظر را با واحدهایی در مقیاس جوخه ، اشغال کرده ، در حالی که مجموعه متراکمی از میدان های مین ، سیم خاردار ، خندق های ضد تانک ، سازه های بتونی دندان اژدها و حتی سازه های فلزی خورشیدی/ضربدری در جلوی این مواضع کشیده می شود و همزمان ، آتش توپخانه سنگین ، از این نیروها پشتیبانی می نماید . در صورتی که به هر دلیلی ، این نیروها مجبور شوند مواضع فوق را بسمت عقب ، تخلیه کنند (یعنی دست به عقب نشینی بزنند ) ابتدا توپخانه پشت سر با اجرای آتش سد کننده ، یک حائل ایجاد نموده و به یگانها اجازه می دهد تا با فرصت عقب نشینی کنند ( البته این امر الزماً در همه شرایط اجرا نمی شود ، کما اینکه در جریان عملیات ارتش اوکراین در شرق این کشور ، روسها آنچنان با سرعت عقب نشینی کردند که بعضاً سخت افزارها در محورهایی که قبلا در آن مستقر بودند ، جا می ماند ، بعبارت بهتر ، شدت حملات ارتش کیف یا غافلگیری ایجاد شده ، به گونه ای بود که امکان دست زدن به عقب نشینی با فرصت وجود نداشت .م ) راست : استحکامات ارتش روسیه در بردیانسک ( ترکیب دندان اژدها و خندق های ضد تانک ) نکته : این نوع سازه ها برای مخاطب آشنا نیست ؟! چپ : استحکامات ارتش روسیه در نزدیکی میخائلووفکا ( زاپوروژنیه ) با این وجود ، بررسی تحلیل های میل بلاگرهای روسی و غربی نشان میدهد که عملیات دفاعی موضعی ارتش روسیه زیر انتقادات شدید قرار داشته ولی برخی معتقدند علت عقب نشینی های سریع روسها ، اتخاذ سیاست حفظ نیرو به جای حفظ زمین است و مسکو تلاش می کند تا برای ادامه اجرای تاکتیک های دفاع متحرک ، از بروز تلفات غیرضروری جلوگیری بعمل آورد و متقابلا ، توان لازم را برای بازپسگیری مواضع از دست رفته ، ذخیره کنند ( البته یک نکته ای این وسط باید مورد توجه قرار گیرد ، یک بررسی سریع از شیوه عملیات روسها در شرق اوکراین در تابستان سال 2022 نشان میدهد که بدلیل غافلگیری شدید ، اصولا روسها فاقد سازماندهی مناسب برای دست زدن به ضدحمله سریع پس از عقب نشینی بودند که ناشی از یکدست نبودن یگانهای رزمی سرزمینی در حوزه فرماندهی و متفاوت بودن سطح آموزش های آنها بود .م ) یک موضع خمپاره انداز نکته قابل توجه در دکترین رزمی روسیه آن است که مفاد این سند ، تاکید قابل توجهی را بر اجرای آتش مستقیم ( زرهی ) و غیر مستقیم ( توپخانه ) در زمان حفر مواضع دفاعی جدید توسط واحدهای پیاده – مهندسی ، دارد تا جایی که کارشناسان روسی معتقدند که در صورت عدم وجود سامانه های مهندسی ، پرسنل باید با دست اقدام به چنین کاری کنند و موقعیت خود را بهبود بخشند . در چنین حالتی ، هر زمان ، روسها مبادرت به پیشروی می کنند ، بلافاصله پس از تثبیت ، کار حفر سنگر و مواضع استراحت –شلیک شروع شده و پس از مدتی ، موضع مورد نظر ، آماده عملیات دفاعی می شود ( براساس تجربه سربازان اوکراینی ، حداکثر زمان مورد نیاز برای ایجاد یک خط دفاعی مناسب برای روسها ، حدود 12 ساعت است و اگر قرار باشد اجرای یک ضدحمله از سوی ارتش کیف با موفقیت همراه گردد ، باید قبل از اتمام این محدوده زمانی صورت گیرد .م ) راست : یک نمونه از استحکامات ارتش روسیه در ساحل چپ دنیپرو چپ : استحکامات ارتش روسیه در نزدیکی Honcharivka ( استان لوهانسک ) درواقع ، ارتش روسیه برای چنین کاری ، از پوشش جنگلی در دسترس ، مثل تنه درختان ، برای ساخت مواضع توپخانه سبک- نیمه سنگین ( خمپاره اندازها ) تیربار ( و احتمالا سنگرهای اجتماعی .م ) استفاده می کند و درصورت امکان ، این مواضع با بتون تقویت می شود ( هر چند استفاده از بتون در خطوط مقدم مقداری بعید به نظر می رسد.م ) علاوه براین ، ظاهرا ارتش روسیه تمایل زیادی به استفاده از موقعیت های فریب دهنده ( مثل سنگرهای خمپاره انداز یا تیربار ) ندارد تا تمرکز باعث تقسیم آتش توپخانه ارتش اوکراین شود ( این روند در واحدهای مختلف ارتش روسیه در سطوح مختلف مشاهده شده ، یعنی بعضی واحدها دست به ایجاد مواضع فریب دهنده می زنند و برخی نیز تمایلی به این کار از خودشان نشان نمیدهند .م ) راست : استحکامات ارتش روسیه در توکماک حفر مواضع دفاعی ، عمود بر خطوط ارتباطی/مواصلاتی ، عجیب با یک جنگ در خاورمیانه ، شباهت دارد چپ :استحکامات ارتش روسیه در Yehorivka (دونتسک) به اعتقاد افسران ارشد اوکراینی ، گرچه مهارت روسها در ایجاد خطوط دفاعی قابل توجه است ولی ظاهرا در دکترین رزمی روسیه استفاده از سنگرهای کمین ( که معمولا جلوتر از خطوط دفاعی اصلی ایجاد می شود ) چندان رایج نیست ودر مقابل ، ضمن استفاده از واحدهای پیاده نظام یکبارمصرف برای برعهده گرفتن ماموریتهای شناسایی فعال (شناسایی حین رزم .م ) ، حضور پهپاد بسیار معمول تر بوده و این نشان میدهد که روسها تمایلی به افشای شیوه عمل خود از طریق اعزام واحدهای کمین ندارند . درجه دارانی که از آغاز عملیات دفاعی ارتش روسیه در اوکراین ( لیسیچانسک به بعد ) با روسها مواجه داشتند ، معتقدند که ارتش روسیه ، در هرزمان ، حدود 25 تا 50 فروند پهپاد را بین خط پیشروی دشمن و خط نخست خودی ( که معمولافاصله ای در حدود 10 کیلومتر است ) را بصورت فعال درآسمان حفظ می کنند تا اشراف بیشتری بر صحنه وجود داشته باشد . به گفته تحلیلگران غربی ، سازمان رزم فعلی ارتش روسیه ، یک مسیر ناهموار ولی منسجم را برای نیروی زمینی این کشور ، به نمایش می گذارد ، چراکه علیرغم وجود توانایی در بسیج پرسنل نظامی در تعداد بالا از سوی ارتش روسیه ، کیفیت رزمی یگانها بسیار پائین بوده و از کمبود مزمن آموزش رنج می برند که این روند ، یعنی جذب و استفاده از نیروی انساند فاقد آموزش کافی می تواند فشار مضاعفی را بر اجزای مختلف نیروی زمینی ایجاد نماید (این دقیقا همون مشکلی هست که نیروهای مسلح ایران بدلیل دکترین زمین محور ، احتمالا با آن روبرو شده یا خواهند شد .م ) این وضعیت سبب شده تا میزان تلفات در واحدهای پیاده یکبار مصرف ، بسیار بالا باشد و برعکس ، بدلیل اینکه یگانهایی آموزش دیده ، غالبا در عقبه نگه داشته می شوند و بیشتر در آفند یا دفاع از مواضع از پیش آماده شده ، کاربرد دارند ، این فرصت را در اختیار ارتش قرار می دهند تا مهارت آنها را بیشتر کنند ( ظاهرا اتخاذ سیاست دوگانه ازسوی مسکو برای جذب نیروی ساده با آموزش محدود در کنار استخدام نیروی قراردادی از سوی وزارت دفاع ، به معنای تامین همزمان پرسنل برای یگان های پیاده یکبار مصرف و واحدهای پیاده تخصصی است .م ) زره تن پوش ( بادی آرمور ) ZhZL-74 روسی که توسط ارتش اوکراین به غنیمت گرفته شده به ساختار فلس مانند این زره تن پوش دقت کنید اما وضعیت برای یگانهای پیاده تخصصی ، چندان مطلوب نیست ، چرا که این نیروها نیز اغلب فاقد تجهیزات جدید و به روز ، یعنی تن پوش های زرهی ( بادی آرمور ) سلاح های جدید و تجهیزات جانبی نظیر دوربین های دید درشب و ... بوده و این بدان معناست که واحدهای فوق ، میتوانند موثر باشند ولی میزان تلفات درآنها چندان تفاوتی با یگانهای پیاده یکبارمصرف ندارد . از سویی دیگر ، زمانی که واحدهای فوق ، بدلیل الزام صحنه درگیری ، در بدترین شرایط ممکن به نبرد اعزام می شوند ( مثلا استفاده از واحدهای تفنگدار دریایی یا هوابرد در نبردهای شهری .م ) معمولا خطرناکترین ماموریتها بدانها محول شده و درنتیجه ، مستعد بروز تلفات بالا می شوند . علاوه برموارد فوق ، صلاحیت رزمی این واحدها از یک یگان به یگان دیگر متفاوت بوده ( یعنی یگانها بلحاظ کیفیت رزمی در یک سطح قرار ندارند .م ) و با از دست رفتن یک واحد ، احتمال اینکه یگان جایگزین ، با همان کیفیت عمل کنند ، بسیار پائین است . بعنوان مثال ، واحدهای هوابرد و تفنگدار دریایی ، بدلیل تلفات بالا در ششم ماه نخست جنگ ، به عقب کشیده شده و مورد بازسازی قرار گرفتند ولی کیفیت یگان بازسازی شده ، براساس مشاهدات صورت گرفته ، با یگان پیشین شباهتی نداشته و پائین تر ارزیابی می شود . این درحالی است که دستمزدهای بالاتر باعث میشود پرسنل حرفه ای به سازمان هایی مثل واگنر محلق شوند و این روند ، ارتش را از نیروهای مجرب ، خالی می کند . بااین حال ، فرماندهان اوکراینی معتقدند که بحرانی ترین و در عین حال ، بی ثبات ترین عامل در ارزیابی واحدهای رزمی ارتش روسیه ، روحیه رزمی آنها محسوب می شود . با سخت گیری بیشتر دادگاه های روسیه در خصوص عناصر فراری از خدمت ، مشاهده مواردی نظیر رهاکردن همرزمان مجروح افزایش پیدا کرده ، حضور چرخشی نیروها در خطوط مقدم ، کمتر شده و خستگی مفرط در واحدهای روسی بخوبی قابل مشاهده است . بر روی کاغذ ، چنین وضعیتی ، شکنندگی شدید یگانهای رزمی روسیه را به نمایش می گذارد ولی درعمل ، پرسنل ارتش روسیه توانسته اند مجازت های سنگین دادگاه های نظامی را بدون فروپاشی روحی ، تحمل کنند ولی مشکلات بین فردی در داخل واحدها روبه فزونی گرفته و هماهنگی و انسجام کمتر از گذشته دیده می شود که این باعث میشود تا یگانهای روسی در دفاع ، ضعیف تر عمل کرده و متقابلا" میزان قدرت آفندی آنها کاهش پیدا کند . در جهت عکس چرخش عقربه های ساعت 1- استحکامات ارتش روسیه در نزدیکی سولدار (Soledar) 2- استحکامات ارتش روسیه در محور Pokrovske (دونتسک ) 3- استحکامات مرزی ارتش روسیه در مرز مشترک با بلاروس 4- استحکامات ارتش روسیه درنزدیکی Zaitseve (دونتسک ) پی نوشت : 1- ادامه دارد ... ( حوزه بعدی مورد مطالعه ، رسته مهندسی - رزمی ارتش روسیه در بازه زمانی فوریه 2022- ژوئیه 2023 می باشد ) 2 -استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند. 

تطبیق تاکتیکی بررسی روند انطباق سازمان رزم ارتش روسیه در صحنه عملیات اوکراین پیاده نظام -1 مقدمه : پیاده نظام ، تقریبا قدیمی ترین رسته ای است که در سازمان رزم ارتش های باستان / مدرن بوجود آمده و درواقع امر ، استخوان بندی و ستون فقرات یک ارتش بشمار می رود . این مساله در ارتش هایی که به اصطلاح ، زمین محور هستند ( که این مساله براساس ماهیت دکترین نظامی و تاثیر پذیر از محیط جغرافیایی که سازمان نظامی مورد نظر درآن مستقر است ، قابل توجیه می باشد ) از اهمیت دوچندانی برخوردار است . ارتش روسیه نیز متاثر از قدمت طراحی دکترین نظامی و با توجه به وسعت قابل توجه سرزمینی ، در ردیف این سازمان های مسلح قرار می گیرد. با این وصف بخش اول از بررسی روند انطباق ارتش روسیه با صحنه عملیات نظامی در اوکراین ، به تحلیل چگونگی تغییر ماهیت واحدهای پیاده نظام از ابتدای درگیری ها در فوریه 2024 تا ژوئن 2023 می پردازد . نکته مهم در متن پیش رو ، آن است که مجموعه ای از داده های مربوط به منابع روسی و تجربیات افسران ، درجه داران و سربازان ارتش اوکراین برای تدوین مورد استفاده قرار گرفته و بدون سوءگیری نسبت به هرکدام از طرفین درگیری ، تنها ماهیتی نظامی دارد . این نوع تحلیل ، برای تحلیلگران نظامی وب فارسی ، یک الگوی قابل توجه برای بررسی بشمار می رود . ضمن اینکه بدلیل اینکه متن از پیچیدگی به نسبت بالایی برخوردار بوده و از ابتدای جنگ تا کنون ، با این حجم از مفاهیم تخصصی ، برخوردی وجود نداشته ، سعی شده تا با ساده سازی ، در 2 بخش تقدیم دوستان گردد. درخواست : دوستان عزیز ، پیش از اینکه نسبت به این مطالب ،واکنش نشان دهید ( بصورت استفاده از گزینه های آبی / سبز / قرمز هر پُست ) لطفاً متن را با دقت مطالعه بفرمایید ... هدف از برگردان چنین مطالبی ، افزایش کیفی سطح تحلیل نظامی در کنار بررسی اخبار جنگ ، در انجمن میلیتاری است .. 1- واحدهای پیاده نظام ( بخش یکم ) در آغاز جنگ ، واحدهای پیاده نیروی زمینی ارتش روسیه ، در قالب گردان های تاکتیکی سوار-زرهی (BTG) سازماندهی شده بودند که قرار بود بصورت مشترک با لشکرهای تسلیحات ترکیبی متشکل از یگانهای سوار-زرهی ، زرهی ، توپخانه و سایر رسته های نظامی ، وارد عمل شود . ( در خصوص ماهیت گردان های تاکتیکی سوار-زرهی یک مقاله مستقل در دست تدوین است که به لطف خدا ، در زمان مقرر تقدیم می گردد ) با این حال ، اطلاعات موجود در همان زمان ، نشان می داد که ارتش روسیه ، نیروی انسانی کافی برای تکمیل این گردان ها در اختیار نداشت و علاوه براین ، نشان هایی دیده می شد که بخش قابل توجهی از این واحدها ، فاقد انسجام کامل یا ظرفیت رزمی مناسب برای بکارگیری با لشکرهای تسلیحات ترکیبی بودند . بدین ترتیب ، با ورود این واحدها به صحنه رزم و مشاهده تلفات بالای اولیه ، ارتش روسیه تصمیم گرفت تا با چند تغییر ، از درون این گردان های سوار-زرهی ، چهار واحد جدید پیاده را پدید آورد که شامل : 1- پیاده نظام یکبار مصرف ( در نگاه نخست ، مشاهده واژه یکبار مصرف ، معنی نامناسبی به ذهن متبادر می کند ، ولی درادامه ، نویسنده منظور از کاربرد چنین واژه ای را توضیح میدهد ) 2- پیاده نظام مستقر در خطوط دفاعی 3- پیاده نظام برای عملیات آفندی ( پیاده نظام تهاجمی ) 4- پیاده نظام تخصصی ( ویژه ) این 4 نوع واحد پیاده ، بصورت ترکیبی در جریان عملیات آفندی یا تدافعی مورد استفاده قرار می گرفت و همین ساختار ، در مراحل بعدی باعث بروز مشکل و دردسر برای فرماندهی ارتش روسیه شد ، چرا که این تقسیم بندی ، بصورت رسمی در دکترین نظامی روسیه ، وجود نداشت و بطور طبیعی ، یگان های استاندارد شده ای محسوب نمی شدند . نمونه سامانه لجستیک برای واحدهای تاکتیکی سوار زرهی ارتش روسیه که در یک قالب استاندارد ، مهمات ، سوخت و غذا را برای 3-5 روز عملیات رزمی با خود حمل می کند با این وصف ، واحدهای پیاده خطوط دفاعی و ویژه ، نیروی انسانی مورد نیاز خود را بواسطه سامانه استخدام رسمی و همچنین شبکه پادگان های آموزشی ارتش ، تامین می نمود و تفاوت آنها با پیاده نظام تهاجمی دراین بود که فاقد آموزش برای اجرای عملیات آفندی بوده و در نتیجه صرفاً برای برعهده گرفتن ماموریتهای پشتیبانی ، پاکسازی و تامین مواضع تصرف شده و درنهایت استقرار پس از اشغال موضع ، مورد استفاده داشتند . درمقابل ، پیاده نظام تهاجمی ارتش روسیه ، آموزش های بیشتری را دریافت مینمود ( به اعتقاد نویسنده ، این آموزش ها شباهت بسیار زیادی به استانداردهای مورد استفاده در ارتش های ناتو دارد ) و بیشتر بعنوان یگانهای رزمی با ارزش بالا تلقی می شدند و طبیعتا از اجرای وظایف روزمره ، نظیر حفر موضع و خندق ، معاف بوده تا انرژی لازم برای شرکت در عملیات تهاجمی را داشته باشند . با توجه به این تعریف ، عناصر هوابرد (VDV) و واحدهای تفنگدار دریایی ، هر چند با استانداردهای پائین تر نسبت به یگانهای مشابه غربی ، بعنوان نوک پیکان ارتش روسیه در آفند حضور داشتند با این انتظار اولیه از سوی فرماندهان که در صورت نیاز ، بهترین نمایش را در یک عملیات تهاجمی داشته باشند . در کنار واحدهای رسمی ، یگانهای پیاده گروه واگنر و سایر شرکتهای شبه نظامی خصوصی نیز در قالب واحدهای پیاده نظامی تهاجمی قابل طبقه بندی بودند. واگنر اما چهارمین گونه ، یعنی پیاده نظام تخصصی ، شامل بخشی از عناصر هوابرد ، واحدهای حرفه ای تر واگنر ، عناصر اسپتسناز و سایر یگانهای تعریف شده در ارتش روسیه ، باشد که پس از دریافت آموزش های بسیار تخصصی و تجهیزات ویژه ، عمدتا در ماموریتهای خاص کاربرد پیدا می کردند ( نکته : در تابستان 2022 و پس از آن ، خبرهایی منتشر می شد که روسها از این واحدها مثل پیاده نظام یک بار مصرف استفاده می کردند که باعث جنجال های زیادی شد.م )اما پیاده نظام یکبار مصرف ( این را به نظر بصورت یک توهین نباید تلقی کرد ، احتمالا واحدهای پیاده با آموزش های کمتر را با این نام درا ندیشکده های غربی برگردان کردند .م ) به شکل اساسی ، واحدهای متفاوتی در ارتش روسیه محسوب می شوند که نیروی انسانی مورد نیاز آن از سه منبع ، شامل سربازان وظیفه جمهوری های لوهانسکو دونتسک ، محکومین استخدام شده توسط واگنر و درنهایت ، غیرنظامیان بسیج شده روسی تامین می گردد . این واحدها در ابتدا بصورت گروه های رزمی 60 نفره سازماندهی گردید ولی بتدریج سازمان رزمی آن کوچک شده و درنهایت به جوخه های 15 نفری رسید . این واحدها عمدتا به تسلیحات سبک مجهز هستند. در زمان اجرای عملیات آفندی ، نخستین یگانهایی که وارد عمل می شوند ، پیاده نظام یکبار مصرف بوده که عمدتا تلاش می کنند تا بعنوان یک پوشش بسوی مواضع ارتش اوکراین اعزام شده و چون تعداد چنین واحدهایی ، قابل توجه است ، فرماندهی ارتش روسیه با کاربرد حجم بالایی ازآنها ، درصدد جذب آتش سنگین اولیه ارتش اوکراین بوده تا پیاده نظام تخصصی و تهاجمی ، بتوانند با تلفات کمتر ، به پیشروی ادامه دهند . اگرچه در ادبیات محاوره ای ، این تاکتیک ، بعنوان حمله با موج انسانی نامیده می شود ( قابل ذکر هست که در ادبیات نظامی غرب ، استفاده از این واژه برای موقعیت های متفاوتی ، بصورت مشترک کاربرد دارد که بدلیل اطاله کلام از توضیح آن صرف نظر می شود .م ) این یگان بر اساس نوع ماموریت محوله به آن ، از 2 تا 3 گروهان ، یک واحد فرماندهی ، یک واحد پشتیبانی توپخانه ، شناسایی ، زرهی ، دفاع هوایی ، جنگ الکترونیک ، پشتیبانی آتش ، شعله افکن ، مهندسی ، واحد ذخیره و واحد بازیابی تجهیزات تشکیل می شود یگان اصل آفندی این گردان ، شامل یک گروهان پیاده است که از یک واحد فرماندهی ، یک تیم پهپاد ، عناصر پیاده نظام ، یک دسته پشتیبانی آتش ، یک دسته زرهی ، یک واحد ذخیره بهره می برد هر گروهان ، از دو دسته تشکیل می شود که هر دسته از اجزاء فوق الذکر سازماندهی شده است هر دسته ، از 12 تا 15 نفر عنصر پیاده تشکیل می شود که به تیمهای 3 نفره تقسیم شده بااین تبصره که امکان تقویت این تیم ها وجود دارد ولی دراوکراین ، چنین تاکتیک هایی به مانند جنگ دوم جهانی با حجم انبوهی از پیاده نظام و بصورت متراکم صورت نمی گیرد ، بلکه 5 تیم آتش که هرکدام ، متشکل از 5-2 نفر هستند ، در امتداد یک محور و از یک نقطه رهایی ، به جلو هُل داده می شوند ولی معمولا یک یا دوتیم با سازمان رزمی کامل ، به هدف می رسیده و با واحدهای اوکراینی ، درگیر می شوند ( این روند ، احتمالا براساس تجربه های ثبت شده ارتش اوکراین نوشته شده ) و اغلب تا زمانی که همه کشته شوند یا موضع مورد نظر اشغال شود ، درگیری ادامه پیدا خواهد کرد . در همین زمینه ، درجه داران ارتش اوکراین تاکید می کنند که این واحدهای پیاده روسی ، علیرغم اینکه یکبارمصرف هستند ولی جنگجویان بسیار سرسختی بوده و دیده شده که حتی پس از جراحتهای سنگین نیز به پیشروی ادامه می دهند . این مساله باعث شده تا واحدهای اوکراینی برای دفاع از مواضع خود ، به ناچار ، مهماتی بیش از حد استاندارد مصرف کنند که البته این روند خود باعث افشاء شدن محل استقرار نیروهای اوکراینی و خسته شدن بیش از حد آنها شود . ( ویدئوهایی که از درگیری تن به تن روسها و اوکراینی ها از طریق پهپادها در وب موجود هست و عمدتا غافلگیری روسها یا اوکراینی ها در مواضع خندقی شکل ، به نمایش می گذارد ، احتمالا باید ناشی از همین روند باشد .م ) نمای گردان های تاکتیکی سوار- زرهی BTG کارشناسان نظامی ناتو ، معتقدند که اگر این شکل حملات ، با نیروهای آموزش دیده تر و مجهزتری صورت می گرفت می شد آن را معادل قرن بیست ویکمی تاکتیکهای مورد استفاده یگانهای پیاده داوطلب ارتش خلق چین که بعدها با شناسه " ضربه کوتاه" مورد شناسایی قرار گرفت ، قرار داد . با این حال ( همانطور که در سطور پیشین گفته شد .م ) کاربرد اصلاح " موج انسانی " برای تیم های شناسایی –رزمی روسها مقداری گمراه کننده به نظر می رسد ولی تجربه درجه داران اوکراینی نشان داده که این عناصر نه برای حمله و نه حفظ روند پیشروی ، مناسب نیستند ولی اگر صرفا بعنوان نیروی شناسایی برای شناخت نقاط ضعف و قوت خطوط ارتش اوکراین و یا غافلگیر کردن آنها ، بکارگرفته شود ، میتوان به کارایی آنها امید داشت . علاوه براین ، میزان پیشروی که توسط چنین واحدهایی ثبت میشود ، بسته به آتش متقابل ارتش اوکراین خواهد بود ، بدین معنی که در جایی که آتش دفاعی ارتش اوکراین ، قوی به نظرمی رسد ، از این نیروها برای افشای محل استقرار عناصر اوکراینی و سپس هدف قرار دادن آنها با توپخانه ، استفاده می شوند. نمای ساختار دفاعی ارتش روسیه در اوکراین اما پیاده نظام تخصصی ارتش روسیه ، متشکل از گروه های نامنظم از تک تیراندازان ، دیده بانان توپخانه و درنهایت عناصر پشتیبانی آتش سبک و نیمه سنگین بوده و در حالی که نیروهای اوکراینی سرگرم نبرد با بخشی از پیاده نظام یکبارمصرف روسی بوده و بخشی دیگرازآنها نیز مشغول حفر سنگرهای حفره روباهی و آماده کردن موقعیتهای شلیک مناسب در نزدیک مواضع دفاع اوکراینی ها هستند ، فرصت پیدا می کنند تا در چنین مواضعی مستقر شده تا پس از آماده سازی های اولیه ، مبادرت به روانه کردن آتش توپخانه و هدف قراردادن نیروهای فعال اوکراینی با سلاح های تک تیرانداز کنند . براساس تجربه های ثبت شده ارتش اوکراین ، این نیروها ، از حداقل فاصله 2000 متری دست به اجرای چنین ماموریتهایی می زنند . نمای عملکرد سازه های بتونی ضد تانک دندان اژدها اما ، برعکس ، زمانی که پیاده نظام یکبار مصرف روسی ، در خطوط دفاعی ارتش اوکراین ، نقاط ضعیف تری را بلحاظ دفاعی شناسایی کنند ، شیوه عمل استاندارد بدین صورت خواهد بود که این واحدها ، بسرعت در نزدیکی خطوط ارتش اوکراین مستقر شده و با حفر سنگرهای تعجیلی ( برخلاف شیوه دفاعی که سنگرهای بافرصت ایجاد می شود .م ) این نقاط را به پایگاه آتش سبک و نیمه سنگین ( احتمالا خمپاره اندازها ، سامانه های ضد زره وتیربارهای سنگین ) تبدیل نموده ،در حالی که همزمان با این روند ، دیده بانان توپخانه روسی با استقرار دراین مواضع ، اقدام به ثبت تیر و تنظیم آتش توپخانه سنگین که در پشتیبانی این واحدها قرار دارد ، می نمایند . اجرای آتش توپخانه ، بعنوان یک عامل ایذایی که هراه با افزایش تلفات برای طرف اوکراینی است ، پیاده نظام تهاجمی روسی ( یعنی واحدهای مسلح تر و آموزش دیده تر ) را قادر می سازد تا از یک جناح یا از دوطرف ، دست به حمله بزنند . براساس طراحی صورت گرفته ، بین توقف آتش توپخانه و شروع حمله به مواضع مستحکم شده ، نباید بیشتر از 60 ثانیه ، زمان صرف شود دراین مرحله استفاده از پهپادهای شناسایی ، توصیه شده است بدین ترتیب ، این واحدها ( پیاده نظام تهاجمی ) با پشتیبانی زرهی و ترکیبی از سامانه های توپخانه ای که امکان حرک سریع به جلو را دارند ( این کار بصورت ترکیبی با هویتزرهای 152 م.م بعنوان ابزار انهدام مواضع سخت سازی شده و سپس هویتزرهای 122 م.م بعنوان ابزار انهدامی پیاده نظام و مواضع با حفاظت سبک ) دست به پیشروی میزنند در حالی که آتش خمپاره اندازهای 120 م.م ، مواضع جلویی را زیر پوشش خود می گیرد . تجربه موجود ارتش اوکراین ، نشان میدهد که واحدهای فوق الذکر اغلب تمایل دارند پس از وارد شدن به جناحین نیروی مدافع ، بلافاصله آرایش دفاعی بخود گرفته تا پیاده نظام یکبار مصرف ، وارد این موقیعت شده و پس ازآن ، نیروی عمل کننده ، آزاد شده تا برای مراحل بعدی ، تجدید سازمان پیدا کند ( این تجدید سازمان براساس سطح و شدت درگیری ، میزان مهمات مصرف شده و وسعت منطقه نبرد ، ممکن است در بازه های زمانی متفاوتی صورت گیرد .م ) پی نوشت : 1- مطالب مربوط به پیاده نظام ، در بخش دوم به اتمام می رسد ، سپس به بررسی روند انطباق رسته مهندسی -رزمی پرداخته می شود 2- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند. 

بلکه (مردمش را) باید در اثر قحطی تحریم های اروپایی از دست بدهد. پ ن: موضوع رد یا تایید یک اقدام نیست. موضوع وقاحت و پرتوقعی غربی است که به این جوجه کوچولوشون هم که مدتهاست از کمکشون داره استفاده میکنه و خودش را قربانی بین روسیه و اروپا کرده و فکر میکنه حالا شبیه اونها شده سرایت کرده.