پرشین گیگ هم بازی درمیاره! جناب واریور لطفا. http://habibnavy.persiangig.com/image/Sign4.jpg

[quote name='hosm' timestamp='1391727563' post='363885'] دوستان، این عکس رو دقت بفرمایید. مشخصا رادار بزرگتری برای صاعقه نصب شده که [color=#ff0000][b]یکی از توپهاش رو حذف کرده اند و این یعنی طراحی تعادل هواپیما از نو. پس کار رئ به جلو است[/b][/color] و حتما به امید خدا شاهد کاکپیت شیشه ای و سیستم های پیشرفته روی این جنگنده خواهیم بود. [/quote] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10259/45de0017.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10259/normal_45de0017.jpg[/img][/url]

[quote name='maysam2007' timestamp='1391459370' post='363235'] دوستان عزیز، باور کنین این بحث اهمیتش اگه از اون تصاویر نه چندان واضح زیردریایی بیشتر نباشه، کمتر نیست! انصاف نیست بابا! آقا حامد یه روز تمام وقتش رو گذاشته روی محاسبات و بررسی علمی قضیه، اونوقت توی این تاپیک فقط همین چند تا پست ارسال شده. حامد جان منتظر نتیجه محاسبات هستیم. [/quote] میثم جان، بنده به شخصه این قبیل تاپیک ها رو دنبال میکنم و برای افرادی مثل آقا حامد، الکتروآفیسر و دیگران عزیزان احترام زیادی قائلم. اما از آنجاییکه رشته تحصیلی بنده چیز دیگری است و تخصص و سوادی در این زمینه یا زمینه های مشابه ندارم، صرفا به خواندن و یاد گرفتن اکتفا می کنم. فکر میکنم اغلب دوستان هم همین وضع رو داشته باشن.

سلام عرض تبریک به دوستان و خسته نباشید به سازندگان بالاخره چشممون به جمال فاتح روشن، البته به بدترین شکل ممکن! واما بحث اژدر! تصویر زیر یکی از طرحهای اولیه ای است که از فاتح دراختیار داشتم. اگرچه نمونه فعلی تفاوتهای زیادی با این تصویر داره، مثلا محل بالک سینه یا خیلی چیزهای دیگه. اما به خوبی نشون میده که محل دپو و پرتاب اژدرها در آخرین دک قرار داره و اژدرها از زیر دماغه شلیک میشن. این مساله به احتمال زیاد بعلت نصب سونار در دماغه است که انشاءالله درباره اون هم به وقتش مطالبی هست. [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10259/qy27m28ftH29.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10259/normal_qy27m28ftH29.jpg[/img][/url] البته اینها احتمالات بنده بر اساس یک تصویر قدیمی است! حالا سوالی که از دوستان دارم اینه که پرتاب عمودی اژدر چه مزیتی داره؟؟ و اینکه این موشک زیرسطح به سطحی که میفرمایید تصاویرش موجوده، قضیه اش چیه؟ تصویرش کجاست؟

دوست عزیز نمی دونم قضیه پی سی 7 چیه ولی تصور میکنم اشتباه گرفتید. قضیه مفصله بگذریم. شاید یه روزی درباره اش یه تاپیک زدم. راستی اینکه اوریون مال کیه و هارپون مال کی هم مطلعم.

[quote name='Brave_Heart' timestamp='1391286178' post='362791'] از زمان شاه اين قابليت را داشتند. [/quote] [quote] [color=#282828][font=tahoma, helvetica, arial, sans-serif][right]البته به صورت عملیاتی و بالفعل ولی بالقوه چرا.[/right][/font][/color] [/quote] [quote name='Brave_Heart' timestamp='1391286178' post='362791'] هارپون هم که فراوان در اختيار ايران بوده [/quote] نبوده حتی نیاز کمان کلاس ها رو هم کاملا تامین نمیکرده

یادش بخیر قدیما این امضاها رو داشتم. گفتم شاید کسی خوشش بیاد، استفاده کنه گروه آکروجت تاج طلایی [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10259/banner.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10259/normal_banner.jpg[/img][/url] زیردریایی طارق [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10259/Emza2.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10259/normal_Emza2.jpg[/img][/url] سی کینگ های بندرعباس (ASWRON11) [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10259/Sign2.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10259/normal_Sign2.jpg[/img][/url] قایق هجومی رعد [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10259/Sign3.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10259/normal_Sign3.jpg[/img][/url]

سلام طبق اسنادی که پیدا کرده بودم، پس از انقلاب و با شروع جنگ هیچکدام از اوریونها توانایی به کارگیری هارپون رو نداشتند. البته به صورت عملیاتی و بالفعل ولی بالقوه چرا. در ابتدای جنگ تلاشهایی میشه برای اینکه یه فروند به این توانایی دست پیدا کنه، که دوستان آخر و عاقبتش رو فرمودن. البته داشتن این توانایی هم چندان مهم نبود چون اساسا هارپونی به اون صورت نبود. از اون مهمتر برنامه به کارگیری اژدرهای مارک 46 بود که توانایی ضدزیرسطحی به اوریونها میداد. متاسفانه الان خیلی از مدارک و اسنادی رو که یه زمانی پیدا کرده بودم، گم کردم. حتی یادداشت برداری هایی هم که کرده بودم نمیدونم کجان. مطلب مفصلتر از اینا بود ولی فقط همین چند خطش یادم مونده.

[quote name='arash666' timestamp='1391118687' post='362486'] شرمنده عکس ها واترمارک نداشت نفهمیدم قبلا تو سایت خودمون هم ازشون موجود هست [/quote] دشمنت شرمنده عزيز تقصير خودمه، اون موقع به اهميت واترمارك پي نبرده بودم! شد يه منبع مفت و مجاني واسه فروم گنج جنگ و بقيه

http://www.military.ir/forums/topic/24100-%da%af%d8%a7%d9%84%d8%b1%db%8c-%d8%aa%d8%b5%d8%a7%d9%88%db%8c%d8%b1-%d9%82%d8%af%db%8c%d9%85%db%8c-%d8%aa%da%a9%d8%a7%d9%88%d8%b1%d8%a7%d9%86-%d8%af%d8%b1%db%8c%d8%a7%db%8c%db%8c-%d8%a7%d8%b1%d8%aa%d8%b4/#entry299287 تكراريه برادر

[quote name='Goebbels' timestamp='1390663984' post='361641'] [b][font=tahoma,geneva,sans-serif]HM-40 / D-30[/font][/b] [font=tahoma,geneva,sans-serif][color=#000080]از جمله قطعات توپخانه ای میان وزن واحد های توپخانه ای ایران هستند و از طراحی موثری برخوردارند که در عین حفظ ابعاد و امکان حرکت ، قابلیت اجرای اتش سنگین مشابه قطعات توپخانه ای کالیبر بالا را برای آن ها فراهم میکند. نمونه ایرانی توپ روسی D-30 که توسط صنایع وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح به تولید رسیده HM-40 نام دارد. بر خلاف توپ های کششی که پیشتر معرفی شدند و از دو بازوی تثبیت کننده برخوردار بودند این توپ از بازوهای تثبیت کننده سه گانه برخوردار است که توپ را در زمان استقرار از زمین جدا میکند در نتیجه قابلیت گردش 360 درجه ای و اجرای آتش در گسترده ترین زوایا ایجاد میشود. برخورداری از سه بازوی تثبیت کننده که در سه جهت و به صورتی افقی توپ را تثبیت میکنند ، امکان قرارگیری توپ در حالت کاملا افقی (هم محور با بازوهای تثبیت کننده) و اجرای اتش مستقیم (Direct fire) را فراهم میکند. از توپ 122 میلیمتری 2A18 (دی 30) در هویتزر خودکششی 2S1 نیز بهره گرفته شده است. مشخصه بارز این توپ بخش جعبه شکلی است که به عنوان پوشش مکانیزم عقب نشینی (ضربه گیرها) بر روی لوله توپ قرار گرفته است شعله پوش(muzzle brake) این توپ از نوع سیلندری چند منفذ است. توپ D-30/HM-40 با وزن 5.88 تن وزن ، 5.4 متر طول (در حالت جمع شده آماده جا به جایی) ، 1.9 متر عرض و 1.6 متر ارتفاع از قابلیت شلیک انواع مهمات در حداکثر برد 15.4 کیلومتر و با حداکثر نرخ آتش 8 گلوله در دقیقه برخوردار است. زاویه گردش این توپ 360 درجه و پوشش زوایای عمودی لوله آن نیز از 7- الی 70+ درجه است و برای به کارگیری عملیاتی به صورت استاندارد به 7 خدمه نیاز دارد. در اواخر دهه نود روسیه در حدود 100 عراده از این توپ را به ایران تحویل داد و تعداد نامشخصی از نمونه ایرانی HM-40 نیز تا کنون توسط صنایع دفاعی به تولید رسیده است. در مجموع با توجه به سهولت ساخت این توپ برای ایران ، شمار آن تا 500 عراده نیز تخمین زده میشود.[/color][/font] [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/80352316-3234829~0.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/thumb_80352316-3234829~0.jpg[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/80352316-3234838~0.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/thumb_80352316-3234838~0.jpg[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/L00831779213~0.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/thumb_L00831779213~0.jpg[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/od2rp3k14l7cs2d3f3s~0.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/thumb_od2rp3k14l7cs2d3f3s~0.jpg[/img][/url][/center] [/quote] سلام با اجازه از جناب گوبلز [center][color=#0000cd][b]ویدئویی بسیار کوتاه از تمرینات گردان توپخانه ساحلی، تیپ تفنگداران دریایی امام حسین (ع) نداجا[/b][/color][/center] [center][url="http://habibnavy.persiangig.com/video/Marines%20Artillery.mp4"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10248/Clapperboard_Icon_06.png[/img][/url][/center] [center][url="http://habibnavy.persiangig.com/video/Marines%20Artillery.mp4"][color=#006400]حجم 4 مگابایت[/color][/url][/center] [color=#006400]یاعلی[/color]

[quote name='Commandant' timestamp='1390987952' post='362224'] منظورتون فرندشیپ هاست ؟ (F-27) ؟ اون ها هواپیمای مسافربری هستن . اون هم از نوع معمولی ، نه VIP [/quote] و ایضا گشت دریایی

تاپیک قدیمی و جالبی بود. ممنون از برادر امیرآزاد که اون رو بالا آوردن. باید بگردم ببینم تصاویر مرتبط با این تاپیک چی دارم ولی فعلا این دوتا عکس را داشته باشید. اورژانس بیمارستان ناو خارک [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10259/khark_Hospital_01.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10259/thumb_khark_Hospital_01.jpg[/img][/url] دندانپزشکی بیمارستان ناو خارک [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10259/khark_Hospital_02.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10259/thumb_khark_Hospital_02.jpg[/img][/url]

[center][b][color=#006400]بسم رب الشهداء[/color][/b][/center] [center][color=#006400]لاحول و لا قوة الا باالله العلی العظیم[/color][/center] مطالبی که در این تاپیک انشاءالله ارسال خواهد شد، روایتی است از روزهای نخست جنگ تحمیلی، از پیش از آغاز رسمی در 31شهریور 59 تا سقوط خرمشهر، از زبان تکاوران نیروی دریایی ارتش که در اون زمان در منطقه شلمچه و خرمشهر و جزیره آبادان حضور داشتند. این روایتها و خاطرات بصورتی نسبتا منسجم و منظم در کتاب [b][color=#006400]حماسه جاوید[/color][/b] به چاپ رسیده اند، که قصد دارم خلاصه ای از فصول اون رو برای علاقه مندان، در اینجا قرار بدم. [size=3]میخواستم این مطالب رو در ادامه تاپیک خاطرات پراکنده تکاوران دریایی قرار بدم، اما ترجیح دادم در اون تاپیک صرفا به همون مصاحبه های پراکنده بپردازم و این مطالب رو که منسجم تر است در تاپیکی جداگانه در بخش جنگ قرار بدم. انشاءالله که مورد توجه دوستان قرار بگیره.[/size] [center][size=5][color=#FF0000][b]قسمت نخست - ایران در آستانه جنگ[/b][/color][/size][/center] ماهها قبل از تهاجم همه جانبه عراق به ایران، نیروهای این کشور به دستور صدام در مرزها دست به یک سری تغییر و تحولات زدند و حتی درگیری هایی را هم باعث شدند و تعدادی از نیروهای ایرانی از جمله دو نفر از مرزبانان پاسدار به نامهای موسی بختور و عباس فرحان اسدی را در تاریخ 21 خرداد 59 به ضرب گلوله به شهادت رساندند. بعد از محاصره اقتصادی و قطع رابطه امریکا با ایران، درگیری های ایران و عراق وارد مرحله جدیدی می شود. به این معنی که صدام ضمن اینکه نیروهای خودش را در مرزها به شدت تقویت می کرد، رسما اولتیماتوم می دهد که ایران باید از سه جزیره بوموسی، تنب بزرگ و تنب کوچک خارج شود و برای نشان دادن چنگ و دندان با آتش خمپاره و توپخانه و بالگرد و هواپیما حملاتی را در مرزهای ایران باعث می شود. تقویت نیروها در مرزها و زیر آتش قراردادن نفت شهر و قصرشیرین و سایر شهرها و مناطق نشانگر این معنی بود که تهدیدات عراق جدی است و می تواند نشانه جنگ همه جانبه ای علیه ایران باشد. صدام با لغو قرارداد الجزایر، درگیری در مرزهای خرمشهر را تشدید و اروندرود را تماما تحت حاکمیت خود قلمداد می کند و ناوچه های جنگی خود را از اروندرود خارج و به خلیج فارس انتقال میدهد و چنین وانمود می کند که تصمیم دارد دهانه اروندرود را ببندد و از ورود کشتیهای ایرانی به اروندرود جلوگیری کند. حتی اسکله های موجود در اروندرود را به بهانه اینکه به آبهای عراق تجاوز شده، منهدم کند. صدام وقاحت را تا آنجا میرساند که رسما اعلام میکند کشتیهایی که روی اروندرود رفت و آمد می کنند، از این پس ملزم هستند پرچم عراق را بر روی دکلهای خود به اهتزاز درآورند و حق عبور را به دولت عراق پرداخت نمایند. حتی از این هم فراتر می رود و از تردد یک فروند کشتی تجاری ایران در دهانه اروندرود جلوگیری میکند. در مورد نقل و انتقالات زمینی، نیروهای خود را سیل آسا راهی مرزهای ایران و در مواضع از پیش تعیین شده مستقر می کند و وقتی از سوی ایران عکس العمل جدی نمی بیند، با خاطری آسوده و احساسی حاکی از امنیت به تجاوزات خود ادامه میدهد. هرچند نیروهای عراقی قبل از حمله سرتاسری، تحرکات نظامی خود را در سه جبهه آغاز کرده و در این مرز طولانی هزار کیلومتری آرایش گرفته بودند، اما تکاوران دریایی و نیروهای ژاندارمری و سایر نیروهای رزمنده کلیه تحرکات نظامیان عراق را زیر نظر داشتند. این روند ادامه داشت تا اواخر شهریور ماه 1359. البته تکاوران نیروی دریایی بعد از مشاهده تحرکات نظامی نیروهای عراقی که در بیستم شهریور ماه شکل کاملا مشخصی پیدا کرده بود، وارد عمل شدند. به این معنی که یکی از گروهانهای گردان یکم تکاوران بوشهر به فرماندهی امیر دریاداردوم سارنگ در برابر نیروهای متجاوز عراقی مردانه ایستادند و صف آرایی کردند و مدت یک هفته مقاومت بی نظیر و سرسختانه ای از خودشان نشان دادند و از هجوم و پیشروی دشمن با دادن شهدایی جلوگیری کردند. تا اینکه نیروهای عراقی در سی و یکم شهریور ماه حملات گسترده و همه جانبه خود را در سه جبهه آغاز کرد. جبهه شمالی از اشنویه تا نوسود، جبهه میانی از نوسود تا دهلران و بالاخره جبهه جنوبی از دهلران تا آبادان و خرمشهر. تکاوران نیروی دریایی از نظر تعداد بسیار کمتر از نیروهای عراقی بودند. از طرفی، شیوه مبارزات آنها طوری بود که نمی توانستند در یک محدوده باقی بمانند. بنابراین ناگزیر بودند منطقه وسیعی را پوشش دهند. جبهه ای را که تکاوران پوشش می دادند، محور شلمچه تا پل نو، محور اهواز خرمشهر، پلیس راه، شهر خرمشهر، محورهای آبادان اهواز از منطقه مارد و محور آبادان ماهشهر بود. [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10259/map2.png"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10259/thumb_map2.png[/img][/url][/center] تکاوران کلاه سبز و کماندوهای نیروی دریایی طی دوره های سخت و طاقت فرسایی آموزش می بینند و از نظر قدرت بدنی در سطح بالایی هستند و از قابلیت های ویژه ای برخوردارند که در جنگ این قابلیتها را به کار گرفتند و توانستند با وجود کم بودن تعدادشان، دشمن را چنان به ستوه بیاورند که فرمانده خودکامه آنها، صدام، برای سر کلاه سبزها جایزه تعیین کند. نیروهای ایران را علاوه بر گردان تکاوران نیروی دریایی، گردان دژ از لشکر 92 رزهی اهواز که مسئولیت سرزمینی داشت، هنگ ژاندارمری آبادان، تعدادی از نیروهای سپاه و نیروهای مردمی و جهادگران تشکیل می داد. در صورتی که استعداد رزمی نیروهای عراقی فقط در جبهه جنوبی به پنج لشکر می رسید که شامل نیروهای پیاده زرهی، مکانیزه و گارد مخصوص بود. ارتش و دیگر واحدهای نیروهای مسلح و سپاه خرمشهر هم در شرایطی نبودند تا بتوانند در یک جنگ همه جانبه شرکت کنند. نیروی رزمی توانمند دیگری هم وجود نداشت، به جز تعداد معدودی از پرسنل پادگان دژ. پاسگاههای ژاندارمری هم سلاح کارآمدی در اختیار نداشتند. نیروهای سپاهی و بسیجی خرمشهر هم از یک سری جوانهای فداکار اما بی تجربه تشکیل شده بود که از انسجام لازم برخوردار نبودند و مستقل عمل میکردند و در حدی نبودند که بتوانند با نیروهای عراقی که از آمادگی نظامی قابل توجهی برخوردار و مجهز به سلاح و تجهیزات جنگی پیشرفته ای بودند، مقابله کنند. تنها نیروی منسجم با تجربه و کارآزموده ای که تحت نظر فرمانده واحدی عمل میکردند و گوش به فرمان بودند، تکاوران دریایی بودند که در صحنه حضور داشتند و با عملیات تاخیری موجب کند کردن آهنگ پیشرفت نیروهای عراقی شده بودند و نیروهای عراقی از رزمندگان و از تکاوران نیروی دریایی وحشت و واهمه داشتند. [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10259/green_beret_2_low.png"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10259/thumb_green_beret_2_low.png[/img][/url][/center] همچنان که درگیری های مرزی مرتبا گزارش میشد، ارتش عراق سعی داشت نیروهای ایرانی را مشغول نگه دارد تا با استفاده از زمان بتواند تغییر و تحولاتی را که لازم می داند در خطوط مرزی ایجاد کند و به انجام برساند. وضعیت کاملا غیرعادی به نظر می رسید و نیروهای عراقی ضمن آنکه در سرتاسر مرز نیرو مستقر کرده بودند، با ناوچه های جنگی در مقابل پاسگاه خین هم به دفعات نیرو پیاده کرد و هر لحظه امکان داشت حملات خود را آغاز کند. گزارشهای دیگری می رسید که نیروهای عراقی مشغول احداث سنگرهای جدیدی هستند و فعالیتهای مهندسی آنها هماهنگ با سایر اقدامات از جمله جاده کشی، احداث خاکریز، حفر خندق بود. حتی تجاوزات هوایی عراق برای شناسایی مناطق حساس برفراز منطقه صورت می گرفت. همه این گزارشها منعکس میشد ولی معلوم نبود برخلاف همه این گزارشها و اطلاعات، چرا فقط به دادن پیام و گزارش و اطلاعیه اکتفا می کردند و عملا دست به اقدامی سریع در مورد جابه جایی نیرو نمی زدند و تجهیزات و مهمات مورد نیاز نیروهای رزمنده را تامین و به موقع به صحنه عملیات نمی آوردند؟ این کوتاهی و تعلل تا آنجا ادامه پیدا کرد که صدای رگبار نیروهای عراقی همراه با صدای سلاحهایی مانند آرپی جی و خمپاره انداز در فضای شهر طنین انداز و باعث شد که مردم شهر و روستا به وحشت بیفتند و خودشان را سراسیمه به مسجد و سایر اماکنی که جنبه سرپناه داشت، برسانند و در آنجا پناه بگیرند، بدون آنکه بدانند چه سرنوشتی در انتظارشان است. طی روزهای بیست و یک و بیست و دوم شهریور که در حقیقت اولین و دومین روز از درگیری گسترده ارتش عراق محسوب میشد، تحرکات چشمگیر ارتش عراق مبنی بر استقرار نیروهای بیشتر در نقاط مرزی مشهود بود. از جمله بیست تانک و تعدادی نفربر خمپاره انداز و ضدهوایی روبه روی دژ شماره سه در پشت دیوارهای خاکریز مستقر می کنند. روز بیست و سه شهریور، ناوچه های عراقی پاسگاه خین را زیرآتش شدیدی قرار میدهند و علیرغم اینکه پایگاه نیروی دریایی به مقابله سرسختانه ای برمیخیزد، اما پاسگاه به آتش کشیده و یک ناوچه ایرانی منهدم میشود. روز بیست و چهارم شهریور، از صبح تا شب مرز خرمشهر آرامش نداشت و درگیری در نقاط مختلف مرزی ادامه داشت و خساراتی به پاسگاهها و منازل اطراف آن و به تعدادی از نیروهای ایرانی جراحت و صدماتی وارد شد. گزارش روزهای بیست و پنج و بیست و ششم شهریور، حاکی از ادامه درگیری و استقرار هرچه بیشتر قوای نظامی عراق در مرزها بود. اما در مرزهای شلمچه تا کوشک و طلاییه، ایران نیروهایش را بین سی ویک دژ سازمان داده بود. فاصله این دژها از یکدیگر سه کیلومتر بود و در هر دژ حدودا چهارده نفر رزمنده حضور داشت. سلاح گردان دژ هم 54 قبضه توپ 106 میلی متری و چند دستگاه تانک بود که اکثر آنها غیر قابل حرکت بودند. برای هر دژ هم رسما سلاح سازمانی یک قبضه خمپاره انداز 120 میلی متری و یک قبضه کالیبر 50 و یک دستگاه تانک منظور شده بود، ولی در آن زمان که درگیری آغاز شده بود، این سلاحهای سازمانی یا نبود یا اگر بود آماده به کار نبود. ماموریت این گردان این بود که درصورت درگیری هجوم دشمن را از چهار تا چهل و هشت ساعت به تاخیر بیندازد تا در این فاصله زمانی نیروهای کمکی به یاری آنها بشتابند. اما با وجود همه این نارسایی ها و کمبودها با آغاز تهاجم ناجوانمردانه و غافلگیرکننده نیروهای عراقی، نیروهای رزمنده معدود ما در کنار تکاوران دریایی که تقریبا با حضور دائم خود تمام این دژها را پوشش می دادند، نه تنها 48 ساعت بلکه چندین روز در مرز خرمشهر در مقابل دشمن تا دندان مسلح مقاومت کردند و به مقابله با آنها پرداختند و با رشادت و پایمردی، راه دشمن متجاوز را که درنظر داشت خوزستان را سه روزه به تصرف خود دربیاورد، سد کردند و اجازه ندادند که هدف شومشان را تحقق بخشند. این دفاع سرسختانه و بی باکانه، سردمداران و فرماندهان و کارشناسان نظامی عراق را مات و مبهوت و مستاصل کرده بود و ناگزیر شده بودند که نیروهای بیشتری را وارد کارزار نمایند. در نبردهایی که در روز بیست و هشتم شهریور جریان داشت، ناواستواردوم اقبال آدمی به شهادت می رسد. همچنین در نبردهای پراکنده ای که در روز بیست و نه شهریور روی میدهد، ناواستوار کوروش شهبازی و ناوبان سوم محمدرضا پرویززاده ترک به درجه رفیع شهادت نایل میشوند. این مبارزات ادامه پیدا می کند تا اینکه روز سی ام شهریور هم شاهد به شهادت رسیدن تعدادی از پرسنل نیروی دریایی از جمله مهناوی یکم منصور دوس، ناوسروان سید مصطفی عزیزی، ناواستوار تکاور جمشید قهرکی و ناواستوار تکاور محمدعلی گردانی می شویم. اما در روز سی و یکم شهریور ماه نیروهای رزمنده و تکاوران دریایی شاهد حمله گسترده ای از طرف شلمچه میشوند. یکی از رزمندگانی که لحظاتی اولیه حمله عراق به ایران را شاهد بود، گفت: «ساعت یک بعدازظهر بود که در محدوده دژ که حدودا پنج کیلومتر از دژ مرکزی عقب تر بود، از دور متوجه سه پرنده شدم. اما همین که نزدیک تر شدن متوجه شدم که اونها هواپیما هستن. تو ارتفاع بسیار پایینی پرواز می کردن. من این فرصت رو پیدا نکردم که به سنگر پناه ببرم و چاره ای جز نگاه کردن اونها نداشتم. من خلبان هواپیمارو تو کابینش به وضوح می دیدم. این هواپیماهای مهاجم دو قبضه تفنگ 106 ما رو که روی سکو مستقر بود، مورد هدف قرار دادن و منهدم کردن. بعد انبار مهمات پادگان دژ رو به آتش کشیدن و بالاخره با شکستن دیوار صوتی و بمباران شهر، موجب رعب و وحشت شدن.» صدای هواپیماها و صدای انفجار گلوله ها موجی از ترس و وحشت و نگرانی را در میان مردم شهر و روستاییانی که از نواحی مرزی به شهر پناه آورده بودند، ایجاد کرده بود. همه در اضطراب و نگرانی به سر می بردند و آسایش و آرامش از همه سلب شده بود و نمی دانستند که چه باید بکنند. نه آرام و قرار داشتند و نه حاضر بودند که خانه و کاشانه و شهرشان را رها کنند و پشت به دشمن کنند. ناخدا صمدی که صحنه آرایش نیروهای عراقی را دیده بود، طی مصاحبه ای گفت: ناخدا ضربعلیان افسر عملیات من بود؛ افسری شجاع و پرجرئت که هر ماموریتی رو به نحو احسن انجام می داد و از هیچ چیز هم ترس و واهمه نداشت. اون برای شناسایی جلو رفته بود و از پلیس راه به من بی سیم زد و از من خواست که اونجا برم. من گفتم چه خبره! چی شده؟ اون در جواب من گفت جناب ناخدا باید خودتون تشریف بیارین و صحنه رو از نزدیک ببینین. به نظر می رسه که وضع خیلی خراب و خطرناک باشه. باید فکر چاره ای کنیم. خودمو به پلیس راه رسوندم و رفتم از پشت بام صحنه منطقه دژ و سیل بند رو دیدم. نفربر و تانک بود که موضع گرفته بودن. تعداد اونها آنقدر زیاد بود که ما گفتیم بدون تردید امشب خرمشهر سقوط می کنه. شب بسیار بدی برای ما بود. تلفنی افسر رابط نیروی هوایی رو پیدا کردم و تاکید کردم که به هر طریقی شده باید از نیروی هوایی کمک بگیریم و قبل از اینکه این ارابه های جنگی به حرکت دربیان، باید آرایش اونهارو درهم بریزیم. خوشبختانه پرواز خلبانان شجاع و تیزپرواز نیروی هوایی به موقع انجام شد و کارساز بود. اونها با پرواز سریع خودشون نظم و ترتیب و آرایش کامل دشمن رو به هم زدن، درحدی که اونها مجبور به عقب نشینی شدن. به دنبال اون، تکاوران به وسیله تفنگ 106 و موشک انداز به تعقیب دشمن پرداختن و چندین تانک و نفربر و خودروی زرهی دشمن رو نابود کردن. طوری که صبح روز بعد، دشمن در منطقه چیزی نداشت و جاده آزاد شد. از اینگونه عملیات در جاده خرمشهر اهواز هم زیاد داشتیم. [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10259/0005.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10259/thumb_0005.jpg[/img][/url][/center] عراقی ها در ادامه عملیات تجاوزگرانه خود حدود صد دستگاه خودرو زیل و ایفا را که حامل تجهیزات بود، به همراه تعدادی توپ ضدهوایی و توپهای ساحلی مستقر میکنند و موضع می گیرند و آماده اجرای آتش می شوند. همچنین هشتاد قبضه توپ و خمپاره انداز را وارد فاو می کنند و مشرف به اروندرود موضع می گیرند و حتی برای مهمات مورد نیازشان مواضعی حفر و با تور و شاخه های خرما آنها را استتار می کنند و سی دستگاه خودرو ایفا که حامل مهمات بود، برای یگانهای مستقر در نوار مرزی ارسال می کنند. صدای نقل و انتقال تانکهای عراقی کاملا شنیده می شود و در ستونهایی آرایش می گیرند و در پناه آتش سنگین توپخانه به خاک ایران تجاوز و پاسگاههایی را به محاصره خود در می آورند. اسلحه و مهمات موجود در این پاسگاهها را به غنیمت و تعدادی از نیروهای ایرانی را به اسارت می برند و با آنها مصاحبه می کنند. این گروه زرهی که عکاس و فیلمبردار به همراه داشتند، از این صحنه ها فیلمبرداری و بلافاصله آن را از تلویزیون عراق پخش می کنند. درگیریهای روز سی ام شهریور شدت بیشتری می گیرد. در این روز ساعت 8 و 55 دقیقه خسروآباد زیر آتش توپخانه شدید دشمن قرار می گیرد که دو فروند هواپیمای خودی به منطقه اعزام می شوند و آتش توپخانه دشمن را خاموش می کنند. برابر اطلاعاتی که دریافت شده بود، دو فروند از ناوچه های اوزای دشمن در دهانه اروندرود مستقر شده بودند که جهت انهدام آنها دوفروند بالگرد ضدسطحی از پایگاه بوشهر ماموریت پیدا می کنند تا به پرواز درآیند. اما به دلیل وضعیت بد جوی و دید کم، ناوچه های اوزای دشمن دیده نمی شوند و بالگردها ناگزیر به مراجعت میشوند و متاسفانه یکی از بالگردها در راه بازگشت به پایگاه خود در جنوب آبادان دچار سانحه میشود و سقوط می کند و سه نفر از سرنشینان آن به نامهای ناخداسوم محتاج، ناوبان یکم عزیزی و مهناوی گردکانی به فیض شهادت نایل می شوند. همچنین در اطلاعیه دیگری پست فرماندهی نیروی دریایی به واحدهای خودی اعلام می کند که یگانهای شناور دشمن برای حمله به یگانهای تجاری و نظامی ایران در دهانه کانال و ورودی بندرامام (ره) مستقر شده اند؛ لذا آمادگی لازم را داشته باشند. ضمنا به دلیل درگیری هایی که در اروندرود جریان داشت، به کلیه کشتیهای نفتکش شرکت ملی و سایر کشتیهای موجود در منطقه اعلام میشود که از تردد به اروندرود خودداری کنند و ترجیحا به بندرامام خمینی (ره) بروند. در این روز فرودگاه آبادان هم مسدود اعلام و کلیه پروازها لغو می شود و از بالگردهای نیروی دریایی خواسته می شود که در محوطه پادگان دژ تردد کنند [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10259/sh01.png"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10259/thumb_sh01.png[/img][/url][/center] از جمله اتفاقات دیگری که در روز سی ام شهریور رخ می دهد، این است که بر اثر آتش نیروهای عراقی دو تانکر حامل بنزین و نفت دچار حریق می شوند که بلافاصله آتش نشانی وارد عمل می شود و حریق را مهار و خاموش می کند. در این روز جزیره ام الرصاص در نزدیکی پایگاه دریایی خرمشهر مورد اصابت خمپاره و موشک قرار می گیرد و برج دیده بانی و پاسگاه نیروهای عراقی مستقر در آن به کلی منهدم می شود. همچنین پاسگاه گارد ساحلی عراق که روبه روی اسکله 25 آبادان قرار داشت، توسط ناوچه های نیروی دریایی مورد حمله قرار می گیرد و توسط آرپی جی و مسلسل 20م.م و کالیبر 50 به کلی منهدم میشود. نیروهای عراقی هم در این روز این فرصت را پیدا می کنند که متقابلا با اجرای آتش سلاح سنگین، یک فروند ناوچه 65پایی نیروی دریایی را که در حوالی جزیره مینو بود به آتش بکشند و غرق نمایند. در این رویداد چند نفر از پرسنل ناوچه مجروح و تعدادی ناپدید می شوند و در رویداد دیگری یک قایق گشتی هم در اروندرود مورد اصابت گلوله قرار میگیرد. [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10259/jxwas0bnv07z76n3psss.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10259/thumb_jxwas0bnv07z76n3psss.jpg[/img][/url][/center] نیروهای عراقی در این روز با حجم وسیعی از تجهیزات جنگی آمادگی حملات دیگری را پیدا می کنند. این درحالی بود که مسئولین به این یقین نرسیده و این فرصت را پیدا نکرده بودند که برای موازنه قدرت دست به جابه جایی نیرو بزنند و تغییرات لازم را در مواضع نیروهای تحت امر خود ایجاد کنند. این نارسایی ها و کمبودها و نبودن ها همچنان وجود داشت و نیروهای حاضر درصحنه با توجه به اینکه به آنها گفته شده بود نیروهای کمکی در راه هستند و به زودی خواهند رسید، از نرسیدن نیروهای کمکی، در انتظار و از لحاظ روحی در وضعیت غیرقابل وصفی به سر می بردند وکاری از دستشان ساخته نبود. در این روز، دو نفر از تکاوران دریایی شهید و یازده نفر دیگر زخمی می شوند که به بیمارستان اعزام می شوند و مورد مداوا قرار می گیرند. آخرین خبری که پست فرماندهی نیروی دریایی در این روز به دست می آورد، آن است که عراق تصمیم دارد در سپیده دم صبح روز سی و یکم شهریور ماه حمله گسترده ای به خرمشهر بکند که موضوع به فرماندهان و نیروهای در صحنه اعلام می شود تا پیش بینی های لازم را به عمل آورند. [color=#006400][size=3]ادامه دارد....[/size][/color] [b][size=3][color=#0000CD]منبع: کتاب حماسه جاوید، انتشارات دفتر پژوهشها و مطالعات راهبردی نداجا، خلاصه ای صص 45 تا 58[/color][/size][/b] [b][size=3][color=#0000CD]استفاده از متن فوق تنها با ذکر نام منبع بلامانع است. [/color][/size][/b]

[quote name='mjb' timestamp='1385733520' post='350566'] تصویر مورد نظر مربوط به رزمایش دریایی سال89 یا90 بود مربوط به تست اژدر بومی از کیلو مربوط به یک گزارش تصویری بود که فکر کنم یه عکس از اون گزارش داشته باشم...احتمالا چند لحظه بعد شلیک هست(بعد از لحظه ی روی بنر)خط آبی کم رنگ عبور اژدر رو نمایش میده [url="http://www.uploadax.com/images/44200732876765465223.jpg"]http://www.uploadax....76765465223.jpg[/url] [/quote] سلام رزمایش ولایت 89، شلیک اژدر از زیردریایی یونس. [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10259/torpedo89.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10259/thumb_torpedo89.jpg[/IMG][/url] نکته ای که تو عکس وجود داره اینه که بعد از شلیک، سر اژدر بالا اومده و از آب بیرون زده. احتمالا به خاطر نیروی پرتاب، اژدر تو صفحه قائم دوران کرده. چون تو فریم های بعدی تصویر، برگشته سرجاش. ----------------------------------------- دوستان متخصص یه بررسی بکنن، ببینیم از سه سال پیش تا حالا چه فرقی کرده این رادار عصر [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10259/ASR89.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10259/thumb_ASR89.jpg[/IMG][/url] یاعلی

این چیه؟؟ [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10259/13920706133430956_PhotoL.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10259/normal_13920706133430956_PhotoL.jpg[/img][/url] به نظر چیز خوب و تروتمیزی میاد! ------------------------------------------------------- چند سال پیش یه مقاله ای تو صف درباره گروه پهپادی حضرت ولیعصر (عج) نزاجا خونده بودم. میگفت این یگان از نظر سازمانی، یه فرماندهی عمده و مستقل هست، زیر نظر هوانیروز نیست و در 5 قرارگاه منطقه ای نزاجا فعال شده.

سلام عرض تبریک بابت این دستاورد ارزشمند. یه خسته نباشید هم باید گفت به دست اندرکاران پروژه. به امید اینکه موشکهای بهتری زیربال این پرنده زیبا ببینیم. [quote] [color=#282828][font=tahoma, helvetica, arial, sans-serif][right]و در آخر از تمامی دوستان میخوام که برای سلامتی کسانیکه این پروژه رو تا آینجا پیش بردن یک صلوات بفرستند.. اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم [/right][/font][/color] [color=#282828][font=tahoma, helvetica, arial, sans-serif][right] [/right][/font][/color] [color=#282828][font=tahoma, helvetica, arial, sans-serif][right] [/right][/font][/color] [color=#282828][font=tahoma, helvetica, arial, sans-serif][right] [/right][/font][/color] [/quote] اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم. ------------------------------------------------------------------ سلفی [img]http://www.military.ir/forums/public/style_emoticons/default/wave%20-%20New!.gif[/img]

یک نکته خیلی برام جالب بود. این پهپاد فوق العاده تاکتیکی هست. چطور؟ به این عکس دقت کنید. [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10259/13920706133443546_PhotoL.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10259/normal_13920706133443546_PhotoL.jpg[/img][/url] ------------------------------------------------------- الو جان سلام درباره جناب پوردستان، بله کاملا با شما موافقم! متاسفانه!

سلام دوستان یه کوچولو دچار اشتباه شدند. این نمونه مهندسی معکوس شده و البته تغییر یافته از اسکن ایگل که امروز با نام یسیر رونمایی شد، ربطی به اسکن ایگلی که سپاه شکار کرد و اون رو خبری کرد نداره. قضیه اینجاست که اون اسکن ایگل خبری شده، اولین اسکن ایگل نبوده، قبلا هم ارتش اسکن ایگل شکار کرده بوده و در حال کار تحقیقاتی روی اون بوده. اتفاقا اولین تصاویر یسیر در همون برنامه ثریا به نمایش دراومد، همونی که از روی ناو دلوار (متعلق به ارتش) به پرواز دراومده بود. [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10248/Mohajer_Question_01.JPG[/img] این پروژه ربطی به ماجرای اسکن ایگل سپاه نداره و از قبل از اون در حال توسعه و تحقیق بوده ------------------------------------------------------- بعضی از دوستان یه طوری برخورد میکنن انگار سپاه و ارتش، دو نیروی نظامی متعلق به دوکشور جداگانه هستند!! انگار مثلا بچه های ارتش رفتن مثل هکرهای چینی که اطلاعات امریکایی ها رو دزدیده بودن، اطلاعات پهپادهای سپاه رو دزدیدن!! کی میخوایم باور کنیم که ارتش و سپاه ید واحده هستند و هردو زیر نظر فرمانده کل قوا و ستاد کل عمل میکنن؟؟ برای اجرای طرحهایی مثل یسیر یا شاهد یا ... تصمیمات و برنامه ریزی ها در ستاد کل و بخصوص معاونت طرح و برنامه و بودجه انجام میگیره. کسی سرخود و بدون برنامه و استراتژی حساب شده سراغ این کارها نمیره. قرار نیست بودجه و امنیت مملکت رو نابود کنیم چون ظاهرا دو نیروی نظامی داریم!

[center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10248/Besmellah_03.png[/img][/center] [center][color=#000080][size=5][b]قسمت آخر - آلترناتیو[/b][/size][/color][/center] [center][url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10259/part3.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10259/normal_part3.jpg[/IMG][/url][/center] [center] [/center] [b]کمک به منطقه سوم دریایی خرمشهر[/b] پس از بازگشت بالگردها از ماموریت اهواز که در قسمت قبل مفصل صحبت شد؛ با توجه به اینکه لشکر 92 زرهی اهواز از بالگردها برای پشتیبانی رزمی و ترابری رزمندگان خرمشهر، بویژه تکاوران دریایی استفاده نکرده، از طرفی امکانات پشتیبانی هوایی نیروی هوایی و هوانیروز در آن منطقه محدود و ناکافی بود؛ نیروی دریایی تصمیم گرفت این بالگردها را به بندرامام خمینی (ره) منتقل کند تا تحت اختیار منطقه سوم دریایی خرمشهر، به عملیات پشتیبانی از تکاوران دریایی بپردازند. این ماموریت جدید در تاریخ 17 مهر ابلاغ شد و تا پایان مقاومت 34 روزه خرمشهر ادامه داشت. روز پس از ابلاغ (18مهر) هوادریا اعلام میکند که تنها یک فروند بالگرد AB-212 آماده و عملیاتی دارد و دو فروند دیگر را ظرف 4 روز آینده، به محض اتمام تعمیرات، اعزام خواهد کرد. اما با تلاشهای شبانه روزی پرسنل فنی هوادریا و در شرایطی که مشکلات بسیاری وجود داشت. مانند نبود قطعات یدکی موردنیازو دفترچه ها و اسناد فنی کافی، نداشتن تجربه و سابقه قبلی برای انجام این قبیل تعمیرات (چراکه پیش از انقلاب تعمیرات رده های بالا توسط خارجی ها و در کشورهای بیگانه انجام میشد)، تعداد اندک پرسنل فنی در مقایسه با حجم بالای کار و ....؛ تعداد چهار فروند بالگرد AB-212 مجهز به موشک AS-12 آماده میشوند و به همراه یک فروند بالگرد RH53D، جهت حمل تجهیزات و مهمات، در روز 20 مهر به بندر امام خمینی (ره) اعزام میشوند. این بالگردها در اختیار ناوتیپ هشتم مستقر در بندرامام قرار میگیرند و فقط زمانی که به تعمیرات نیاز پیدا میکردند به بوشهر اعزام میشدند. ماموریت آنها این بار تنها یک چیز بود، پشتیبانی رزمی، ترابری و گشت رزمی دریایی، جهت کمک به یگانهای درگیر در منطقه بندرامام، خرمشهر و آبادان، بویژه تکاوران دریایی. نیروی رزمی 421 متوجه شده بود که عملکرد این بالگردها به تنهایی، در برابر یگانهای زرهی عراق کارساز نیست لذا در همان روز اعزام (20 مهر) طی پیامی به پست فرماندهی نداجا اعلام میکند: «با توجه به نوع و ابعاد تهدید، مسلما یگان های اعزامی کافی نیست و لازم است همانند عملیات قبلی که این بالگردها به لشکر 92 زرهی اهواز مامور شدند و همراه با بالگردهای کبری به تانک های دشمن تک نموده، عملیات آنان نیز موفقیت آمیز بوده است، عمل گردد. در حال حاضر ضروری است هماهنگی های لازم با هوانیروز انجام تا تعدادی از بالگردهای کبری به بندرامام خمینی (ره) اعزام و با مقابله با تهاجم زرهی دشمن در دفاع از آن بندر شرکت نمایند.» هماهنگی فوق به سرانجام نمیرسد و خواسته نیروی رزمی 421 تامین نمیشود. لذا با توجه به اینکه چهار فروند بالگرد مسلح به موشکی با عملکرد ضعیف دربرابر انبوه تانکهای عراقی کاری از پیش نمیبرند؛ بالگردها در عملیات رزمی ضدزره چندان به کار نمیروند و عمدتا وظیفه حمل و نقل تجهیزات و مهمات، تخلیه مجروحین و شهدا و انجام گشتهای رزمی برفراز دریا و اروندرود را انجام میدهند. گزارش عملکرد آنها به تفصیل و بصورت روزانه در اسناد آمده است که ذکر آنها در این مقاله ضرورتی ندارد. در روز 28 مهر، بازهم نقص فنی گریبان هوادریا را گرفت. بالگرد شماره 406 در حین انجام ماموریت در منطقه خسروآباد آبادان، بعلت نقص فنی زمینگیر شد که خوشبختانه تلفاتی درپی نداشت و با اعزام گروه تعمیراتی بالگرد به بندرامام بازگشت. لازم به ذکر است که در کنار بالگردهای AB-212، از همان روز نخست جنگ، بالگردهای دیگر هوادریا همانند سی کینگ (SH3D) و سی استالیون (RH53D) با انجام پروازهای روزانه، دائما در حال پشتیبانی لجستیکی از رزمندگان منطقه بودند که بررسی عملکرد آنها که بعضا موارد حماسی و شگفت انگیزی هم در آن وجود دارد، نیازمند مقاله دیگری است. پس از اشغال خرمشهر عملیات بالگردهای هوادریا در بندر امام خمینی (ره) شدت بسیار بیشتری گرفت. با محاصره جزیره آبادان و مسدود شدن کلیه راه های ارتباطی آن، تنها راه کمک رسانی و پشتیبانی از مردم و رزمندگان آبادان، استفاده از بالگردها و هواناوهای هوادریا بود. حجم بالای عملیاتهای پشتیبانی از آبادان به حدی زیاد بود که در اواسط آذر ماه 59، هوادریا اعلام میکند که دیگر تقریبا هیچ بالگرد و هواناو آماده و مطئمنی برای ادامه ماموریتها ندارد. همگی یا دچار نقص های فنی متعدد شده اند، یا زمینگیر هستند. ولی با این وجود و با تلاش شبانه روزی پرسنل فنی، هوادریا هرازگاهی اعلام میکرد که موفق شده بالگردی را تعمیر و آماده کند و بلافاصله آن بالگرد به ماموریت عازم میشد. لذا در ادامه، نداجا تصمیم میگیرد به هرنحو که شده از لنج های صیادی و ناخداهای محلی و از طریق آبراهه ها و خورهای متعدد منطقه، به نحوی که دشمن متوجه نشود، دسترسی به مناطق جنوبی جزیره آبادان را برقرار کند. که این اقدام در کنار اضافه شدن بالگردهای شینوک هوانیروز، سبب میشود هوادریا نفسی تازه کند! [b]آلترناتیو برای موشک های [/b][b]AS-12[/b] وقایع و اتفاقاتی که در نخستین ماه جنگ رخ داد که بخشی از آن تا به اینجا مرور شد؛ سبب شد هوادریا به فکر جایگزینی موشک های AS-12 بیفتد. این مطلب نخستین بار در سوم آبان اعلام میشود. در این روز نیروی رزمی 421، در ارتباط با برخی از اشکالات موشک های AS-12، طی پیامی به پست فرماندهی نداجا اعلام میکند. «بالگردهای ضد سطحی هنگام پرتاب این موشک به سمت هدف می بایستی در حدود 30 ثانیه هاور نموده، سپس از منطقه خطر دور شوند که عملا در این مدت بهترین هدف برای مسلسلهای ضدهوایی دشمن می شوند. از این رو کاربرد آنها غیرممکن بوده، لازم است موشک های با کاربرد بهتر همانند AS-15 تهیه و بر روی بالگردها نصب گردد.» علاوه بر اشکالات پیش گفته (ضعف سرجنگی، نامناسب و ناایمن بودن سامانه هدفگیری و هدایت و...) موشک های AS-12 ذخیره شده در انبارهای اردنانس نداجا و دپوی موشکی بوشهر، اغلب دارای اشکالات فنی متعدد نیز بودند که استفاده از آنها را با مشکل مواجه میکرد. (گل بود به سبزه نیز آراسته شد!) درنتیجه هوادریا از نیروی رزمی 421 میخواهد با انجام تمهیداتی نسبت به رفع مشکل موشکها اقدام کند. نیروی رزمی 421 نیز مورخ 9 آبان 59، از پست فرماندهی نداجا میخواهد: «با توجه به وجود تعداد زیادی از موشکهای مزبور در انبارهای نداجا و نیاز عملیاتی یگانهای پروازی در ماموریتهای محوله، لازم است به سرعت متخصصین کمپانی سازنده به منطقه اعزام، تا نسبت به عملیاتی نمودن موشک ها اقدام شود.» اجرای خواسته بالا با توجه به تحریم های اعمال شده و عدم همکاری کمپانی سازنده، محقق نمیشود. لذا این بار یک مشکل اساسی دیگر به جمع مشکلات موشک AS-12 اضافه میشود؛ به نحوی که نداجا را نسبت به استفاده از آنها مایوس میکند. تلاشها برای یافتن راه حل جایگزین ادامه پیدا میکند. کمبود شدید موشک عملیاتی، نداجا را در فشار قرار داده است. علاوه بر اوضاع موشکهای AS-12، ذخیره موشکهای هارپون استفاده شده روی شناورهای موشک انداز کلاس کمان هم بسیار کم و بحرانی است، بطوریکه استفاده از هارپون در ناوچه های کلاس کمان حکم کیمیا را دارد! از طرف دیگر انجام سلسله عملیاتهای نابودی نیروی دریایی عراق و قطع ارتباط دریایی و صادرات نفت این کشور، مانند عملیات اشکان و شهیدصفری، شدیدا نیاز به وجود موشکهای ضدسطحی مناسب را اعم از هواپایه و دریاپایه نمایان می سازد. سرانجام مورخ 5 آذر 59 (یک روز قبل از آغاز عملیات مروارید!) از سوی معاونت طرح و برنامه نیروی دریایی، گردشکاری مبنی بر لزوم استفاده از موشکهای مناسبی همچون اگزوست بر روی یگانهای شناور و بالگردها تهیه و در آن قید میگردد که درصورت انجام این امر می توان همزمان با استفاده از موشکهای موجود، از این نوع موشک نیز بر روی شناورها و بالگردها استفاده کرد تا به این طریق از اتکا و وابستگی به استفاده از یک نوع موشک پیشگیری نمود. این گردشکار به تصویب فرمانده نداجا میرسد اما همانطورکه میتوان حدس زد؛ تحریم ها و همچنین شرایط نابسامان مالی، مانع از انجام آن میشود. پس از انجام عملیات موفق آمیز مروارید، نیاز به وجود موشک مناسب ضدسطحی بیش از پیش احساس میشود؛ اما مسئولان نیروی دریایی نسبت به خرید موشک جدید از خارج از کشور ناامید شده اند. لذا تلاشها در داخل متمرکز میشود تا هرچه سریعتر راه حلی اندیشیده شود. [b]باز هم مثل همیشه ماوریک![/b] سرانجام همه تلاشها به اینجا ختم میشود که بهتر است به سراغ نیروی هوایی رفته و امکان نصب و بکارگیری موشک ماوریک بر روی بالگردهای SH3D سنجیده شود. اولین اقدام در 12 آذر 59 صورت میگیرد. در این روز یک تیم متخصص از ستاد نداجا به بوشهر اعزام میشوند تا در کمیسیونی که قرار است روز بعد تشکیل شود، شرکت کنند و نقطه نظرات خود را بیان نمایند. در همین راستا از فرمانده پایگاه ششم شکاری (مرحوم سرتیپ خلبان دادپی) خواسته میشود تا نماینده آن پایگاه با در دست داشتن مدارک لازم در کمیسیون حضور یابد. نتیجه بررسی های مقدماتی انجام شده در روز 19 آذر، بدین شرح به فرماندهی لجستیکی نداجا اعلام میشود: «درصورتیکه بتوان با تغییراتی در سیستم موشک ماوریک حداقل سرعت لازمه 0.5 ماخ (حدود 330 نات) را در هنگام پرتاب به حدود 120 نات کاهش داد و اشکالات حاصله از نصب موشک را روی بالگرد مرتفع نمود، موشک مزبور قابل استفاده و مفید خواهد بود. بنابراین لازم است ضمن تماس با نهاجا، کتابهای مربوط به موشک ماوریک را از آنان اخذ و به این منطقه ارسال نموده تا بررسی های بیشتری روی مکانیزم و محدودیت های عملیاتی آن انجام شود. همچنین با نهاجا هماهنگی شود تا تیم متخصصین آن نیرو به همراه نمایندگان لجستیک نداجا به مدت یک هفته به منطقه دوم دریایی بوشهر اعزام و در محل، محاسبات تئوری را به عمل آورده و درصورت مثبت بودن نتیجه، عملیات فنی نصب به اجرا درآید.» ایده استفاده از موشک ماوریک روی بالگرد، خود نیاز به مقاله جداگانه ای دارد، چراکه علاوه بر نیروی دریایی، نیروی زمینی هم تصمیم میگیرد تا از این موشک بر روی بالگردهای کبری خود استفاده کند. این بالگردها که در هوانیروز بالگرد امید نامیده میشدند نخستین بار در عملیات فتح المبین تاثیر بسیار شگفتی از خود به نمایش گذاشتند. [b]امروزه[/b] روند یافتن یک موشک مطمئن و مناسب برای نصب بر روی بالگردهای نداجا امروزه نیز ادامه دارد. در حال حاضر موشک کروز دریایی کوثر بر روی بالگردهای AB-212 نداجا نصب و تست شده است. که میتواند بالاخره پس از سی و اندی سال تلاش، موشک مناسبی برای بالگردهای نداجا محسوب شود. [center][color=#800000][size=5][b]پایان[/b][/size][/color][/center] ---------------------------------------------------------- [color=#008000][b]تقدیم به روح بلند شهید محمد ابراهیم همتی[/b][/color] [color=#008000][b]فرمانده قهرمان ناوچه همیشه جاوید پیکان[/b][/color] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10259/hmty.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10259/thumb_hmty.jpg[/IMG][/url] ---------------------------------------------------------- [center][color=#ff0000][b]تذکر[/b][/color][/center] [center][color=#ff0000][b]این مطالب با صرف ساعتها مطالعه و جستجو در لابلای اسناد دفاع مقدس بدست آمده و نوشته شده است[/b][b].[/b][/color][/center] [center][color=#ff0000][b]لذا هرگونه کپی برداری یا استفاده از همه یا بخشی از متن تنها و تنها با ذکر نام نویسنده (حبیب. ش.) و آدرس[/b][b] Military.ir بعنوان منبع مجاز است.[/b][/color][/center]

[quote name='Morteza313' timestamp='1379360161' post='339073'] باز هم ممنون، اما امکان قرار دادن خود اسناد یا اشاره به کتاب/صفحه هست؟ [/quote] در پیام خصوصی، در خدمتم!

[quote name='Electro_officer' timestamp='1379334060' post='338973'] این خراشه؟ [/quote] بله خودرو و سنگر و ... رو منهدم کرده ولی ... [quote] [color=#000080][font=tahoma, helvetica, arial, sans-serif][right]سه فروند از بالگردها مبادرت به شلیک موشک کردند که شش موشک آنها به تانکهای عراقی اصابت نمود. لیکن به دلیل اینکه این موشکها علیه یگانهای شناور ساخته شده است، [b]اثر چندانی بر روی تانک ها نداشت[/b].[/right][/font][/color] [/quote] ... این خراشه! الکترو جان انهدام داریم تا انهدام! با همون خراش هم تانک ها متوقف شدند و خدمه اش در رفتن و پیشروی کند شده ولی اینکه مثلا مثه تاو عمل کنه، نه. برای همینه که فرمانده تیم پروازی میگه روی تانک اثر چندانی ندارند ولی فرماندهان نداجا و لشکر 92 از عملکردشون راضین. چون همین هم درشرایطی که دستمون خالیه، جلوی تهاجم سنگین عراق غنیمته یه چیزی تو مایه ی راکت بالگردهای کبری، که هوانیروز اونها رو علیه تانک ها به کار نمیبرد چون قدرت انهدام بالا نداشتند ولی تا دلت بخواد باهاشون خودرو و نفربر و سنگر و موضع توپخونه و.... زدن. در بحث شناورها هم، مثلا ماوریک به تنهایی اوزا رو غرق میکرد ولی اینها آسیب جزیی میزدن، نهایتا قایق غرق میکردن. مشکل اصلی سرجنگی بسیار ضعیف و سرعت کم این موشک هاست.

[quote name='Electro_officer' timestamp='1379331925' post='338962'] اینجور که معلومه کارنامه‌ای موفق داشته این موشک. [/quote] بله، در خراش دادن تانکها و شناورهای دشمن! به چه امیدی نیرو دریایی شاهنشاهی! این موشک رو خریده من موندم؟؟؟

[center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10248/Besmellah_03.png[/img][/center] باتشکر از همه دوستانی که چه با مطالعه مقاله و چه با دادن مثبت و پست تشکر، به بنده لطف داشتند. در ادامه قسمت دوم رو تقدیم دوستان میکنم. چون مقاله رو داغ داغ می نویسم نمیدونم چند قسمت طول میکشه. این قسمت رو هم قصد داشتم کوتاه و خلاصه بنویسم و الان که نگاه میکنم میبینم خیلی طولانی شد! [center][size=5][color=#000080][b]قسمت دوم[/b][/color][/size][/center] [center][size=5][color=#000080][b]پانزده روز نخست جنگ - عملیات های زمینی[/b][/color][/size][/center] [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10259/002~1~0.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10259/normal_002~1~0.jpg[/img][/url][/center] [b]آمادگی برای دفاع[/b] شیپور جنگ دمیده شده بود و درگیری های طرفین بخصوص در اروندرود و خلیج فارس شروع شده بود. اما هنوز جنگ بصورت رسمی آغاز نشده بود. هرلحظه امکان داشت عراق تهاجم سراسری زمینی، هوایی و دریایی خودش را آغاز کند. از این رو نیروی رزمی 421 و کلیه مناطق و یگانهای تحت امرش در آماده باش کامل برای رویارویی با تهاجم عراق بسر میبردند. 24 ساعت قبل از آغاز رسمی تهاجم سراسری عراق؛ نیروی رزمی 421 تمامی دستورات عملیاتی و هماهنگی لازمه را به یگانها ابلاغ میکند تا آمادگی کامل را برای دفاع و پدافند غیرعامل داشته باشند. درهمین زمینه دستوری در سه مرحله، به شرح زیر مطابق سند شماره 590639029، به ایستگاه یکم هوادریای بوشهر ابلاغ میشود: «[color=#000080]مرحله یکم:[/color] [color=#000080]1- یک فروند بالگرد AB-212 آمادگی یک ساعته پرتاب موشک AS-12 را داشته باشد.[/color] [color=#000080]2- بالگردهای آماده مسلح به اسلحه سازمانی در نقاط مناسب مناطق ایستگاه یکم گسترش یابند.[/color] [color=#000080]3- یک فروند بالگرد غیرمسلح بعنوان بالگرد گشت روزانه در ساعات نامشخص گشت اطراف جزیره خارک و لوله های نفتی را انجام دهد.[/color] [color=#000080]4- بالگردهای غیرآماده به صورت پراکنده در داخل ایستگاه و یا خارج آشیانه ها استقرار داده شده و توسط تورهای استتار پوشانده شوند.[/color] [color=#000080]5- عملیات ایستگاه یکم هوادریا نسبت به جایگزین کردن بالگردهای غیرواقعی (ماکت) به جای حقیقی در محل پرواز بالگردها اقدام نماید.[/color] [color=#000080]مرحله دوم:[/color] [color=#000080]1- بالگردهای AB-212 مسلح به موشک AS-12 در ایستگاه یکم هوادریا به حالت آماده جهت اجرای مرحله سوم استقرار یابند.[/color] [color=#000080]2- حداقل دو فروند بالگرد غیرمسلح AB-212 به عنوان بالگرد تجسس و نجات منظور گردد (درصورت آماده شدن بالگردهای SH3D این ماموریت به آنها واگذار گردد.)[/color] [color=#000080]مرحله سوم:[/color] [color=#000080]بالگردهای AB-212 با موشکهای AS-12 برابر دستورات صادره بعدی، وارد عمل خواهند شد.[/color] [color=#000080]دستورات هماهنگی:[/color] [color=#000080]1- ایستگاه یکم با استفاده از بالگردهای آماده AB-212 نسبت به آموزش و کسب آمادگی خلبانان در پرتاب موشک AS-12 تمرینات لازم را انجام دهند.[/color] [color=#000080]2- درصورت امکان از بالگردهای RH53D برای حمل تکاوران دریایی استفاده خواهد شد.[/color]» [b]اتفاق عجیب![/b] در اولین روز آغاز رسمی جنگ، نقص فنی و ناآمادگی بالگرد و موشک، کار دست هوادریا می دهد. بامداد یکم مهر 59 گزارش گروهان ژاندرمری بندر دیلم حاکی از آن است که یک فروند بالگرد روز گذشته در این بندر فرود آمده و خلبان آن اظهار میکند که بعلت مشکلات فنی، یک فروند موشک از بالگرد رها شده است! محل موشک شناسایی شده و اقدامات ایمنی لازم بمنظور جلوگیری از حوادث احتمالی انجام پذیرفته است. پیرو این گزارش از هوادریا خواسته میشود یک تیم متخصص تخریب اعزام تا اقدام به خنثی سازی موشک کنند. این اتفاق خوشبختانه در منطقه ای خالی از سکنه رخ داده و موشک عمل نکرده بود. [b]شکار تانک![/b] 3 روز از آغاز رسمی جنگ میگذرد و عراق که ابتدا خیال داشت خرمشهر را در روز نخست و سپس خوزستان را در روز سوم تصرف کند، حالا با مقاومت سرسختانه مدافعان ایرانی مواجه شده است. در جبهه خرمشهر، مردم منطقه، بچه های سپاه خرمشهر و آبادان به فرماندهی شهید بزرگوار جهان آرا، دانشجویان دانشکده افسری، برخی عناصر باقیمانده از لشکر 92 اهواز به فرماندهی شهید بزرگوار اقارب پرست؛ همگی با محوریت تکاوران دریایی، دفاع جانانه ای در برابر یگانهای زرهی و پیاده عراق به نمایش گذاشته اند. حتی در روز دوم، تکاوران دریایی موفق شده بودند با شیوه جنگ و گریز و بدون پشتیبانی هوایی، توپخانه و نیروی کمکی، عراقی ها را از پل نو در نزدیکی های خرمشهر تا شلمچه عقب بزنند و حتی شلمچه عراق را نیز تصرف کنند. اما این موفقیت دوام چندانی نمی آورد زیرا عراقی ها با نیروی بیشتر و پشتیبانی شدید آتش توپخانه و هوایی مجدد از مرز رد شده و به سمت خرمشهر پیشروی میکنند. در بخش شمال جبهه خرمشهر و جاده اهواز به خرمشهر نیز اوضاع اصلا خوب نیست. یگانهای زرهی عراق با پیشروی سریع در دشت هموار منطقه، خود را به جاده اهواز خرمشهر رسانده اند و حتی اهواز نیز مورد تهدید و در معرض سقوط است. از این رو و بنا به درخواستهای متعدد و مکرر فرمانده تکاوران دریایی و همچنین فرماندهان لشکر 92 اهواز، نیروی رزمی 421 تصمیم میگیرد از بالگردهای AB-212 مسلح به موشکهای AS-12 در عملیات شکار تانکهای عراقی در منطقه خرمشهر تا اهواز و همچنین مواضع توپخانه ای عراق در آنسوی اروندرود استفاده کند! براساس سند شماره 590704006، در اولین ساعات بامداد چهارم مهرماه 59، نیروی رزمی 421 به لشکر 92 زرهی اهواز و منطقه سوم دریایی خرمشهر اعلام میکند: «[color=#000080]تعداد سه فروند بالگرد AB-212 مجهز به موشکهای AS-12 بمنظور انجام عملیات ضدزره برای پشتیبانی یگانهای زرهی در ساعت 0600 چهارم مهرماه از بوشهر به منطقه درگیری اعزام خواهند شد. ضمنا یک فروند بالگرد SH3D نیز مامور انتقال کارکنان فنی و مهمات تا اهواز و انجام عملیات تجسس و نجات احتمالی، همراه این اسکادران خواهد بود که پس از تخلیه محموله بایستی به بوشهر برگردانده شود.[/color]» سوالی که در اینجا مطرح میشود این است که چرا با وجود بالگردهای کبری در هوانیروز و بخصوص نوع ضدتانک آن که مسلح به موشک های ضدزره تاو هستند، از بالگردهای نیروی دریایی که اساسا ماموریت ضدشناور دارند و نه ضد زره، استفاده میشود؟ پاسخی که به ذهن بنده میرسد، این است که؛ بر طبق گفته ها و خاطرات خلبانان هوانیروز، در ابتدای آغاز جنگ تقریبا هیچیک از بالگردهای ضدتانک هوانیروز قابلیت عملیاتی پرتاب موشک تاو را نداشته اند و از ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی تا آن زمان این مشکل فنی برطرف نشده بود و حتی خلبانان بویژه جوان ترها نحوه کار و شلیک موشک تاو را چندان تمرین نکرده بودند. بعنوان مثال در پایگاه هوانیروز کرمانشاه در روزهای نخست درگیری هیچ بالگرد ضدتانکی آمادگی پرتاب موشک را نداشته و با تلاش شبانه روزی پرسنل فنی در روزهای بعد یک فروند آماده میشود و سریعا به پادگان ابوذر و محل استقرار گروه شهید شیرودی میپیوندد و حتی نخستین تست شلیک خود را در یک عملیات واقعی و روی تانکهای عراقی انجام میدهد. از این نظر در آن زمان بالگردهای موشک انداز نداجا از آمادگی بالاتری برخوردار بودند و لذا سریعا در منطقه جنوب خوزستان و خرمشهر به کار گرفته شدند. عملکرد نسبتا قابل توجه بالگردهای AB-212 نداجا که با اسکورت بالگردهای جنگنده کبری (Non-Tow) به مواضع و تانکهای عراقی یورش میبردند از یک طرف و هجوم بیشتر و شدیدتر عراقی ها از طرف دیگر باعث میشود تا مجددا در روز هشتم مهر، نیروی رزمی 421، مطابق سند شماره 590708148، امریه ای صادر و طی آن به هوادریای بوشهر جایگزینی بالگردها را ابلاغ کند: «[color=#000080]در ساعت 0600 روز نهم مهرماه تعداد چهار فروند بالگرد AB-212 مجهز به موشک ضدسطحی به همراه یک فروند بالگرد RH53D، حامل موشک و تجهیزات پشتیبانی مورد نیاز، به عنوان یگان هوایی ضدزره، به مقصد اهواز عزیمت نمایند.[/color]» همچنین در ادامه امریه آمده است: «[color=#000080]دو فروند بالگرد AB-212 که در بندرعباس هستند در ساعت 0530 نهم مهرماه بندرعباس را به سمت بوشهر ترک خواهند نمود، این بالگردها نیز پس از سوخت گیری در بوشهر به ماموریت فوق اعزام گردند.[/color]» ابلاغ اخیر نشان میدهد که نیروی رزمی 421 از عملکرد موشک های AS-12 در دریا و علیه شناورها تاحدودی ناامید شده است و ترجیح میدهد با تمام قوا به پشتیبانی از جبهه زمینی در اهواز و خرمشهر بشتابد و پشتیبانی هوایی در دریا را به فانتوم های بوشهر و بندرعباس، مسلح به موشک ماوریک بسپارد. البته عملکرد موشک AS-12 علیه تانکهای عراقی هم چندان فوق العاده و کارآمد نبود و فقط بعنوان مرهمی موقت به کار میرفت! گزارش فرمانده تیم بالگردهای ضدسطحی اعزامی به لشکر 92 زرهی اهواز، درخصوص عملیات صورت گرفته در روز دهم مهر، که در ادامه خواهد آمد، جالب توجه است. در این گزارش از نیروی رزمی 421 خواسته میشود تا پیرامون ادامه شرکت بالگردهای نداجا در ماموریت ضدتانک تجدیدنظر گردد. «[color=#000080]1- در مورخ 10 مهر 59، برابر امریه فرمانده لشکر 92 زرهی اهواز، چهار فروند بالگرد ضدسطحی AB-212 مستقر در اهواز، مسلح به موشکهای AS-12، به سمت منطقه ماموریت، برای انهدام تانک های دشمن به پرواز درآمدند. سه فروند از بالگردها مبادرت به شلیک موشک کردند که شش موشک آنها به تانکهای عراقی اصابت نمود. لیکن به دلیل اینکه این موشکها علیه یگانهای شناور ساخته شده است، اثر چندانی بر روی تانک ها نداشت.[/color] [color=#000080]2- اطلاعات داده شده در خصوص وضعیت دشمن صحیح نیست؛ به همین دلیل در طول پرواز، برای پیدا کردن مواضع دشمن چندین بار مجبور به فرود شدیم و دو بار نیز روی سر تانک هایی پرواز کردیم که بعد از عبور مشخص شد تانک های عراقی بودند!»[/color] علیرغم گزارشهای گروه پروازی مستقر در اهواز، در روز یازدهم مهر، پیامی از پست فرماندهی نداجا به نیروی رزمی 421 ابلاغ و خواسته میشود: [color=#000080]«با توجه به اینکه وجود بالگردهای ضدسطحی AB-212 در اهواز بسیار موثر واقع شده و صدمات قابل توجهی نیز به نیروهای دشمن وارد نموده است؛ بالگردهای مزبور تا نجات خرمشهر در منطقه اهواز ابقا و در مورد پشتیبانی آنها با تمام توان اقدام شود.[/color]» گزارش دیگری که در صبح روز دوازدهم مهر از اهواز به نیروی رزمی 421 میرسد، بدین شرح: «[color=#000080]پنج فروند بالگرد نداجا ( چهار فروند AB-212 و یک فروند RH53D) که از مورخ 9 مهر 59 به لشکر 92 زرهی اهواز مامور گردیده اند، در مدت 48 ساعت اولیه حضورخود، ضمن انجام پرواز و شلیک چهار موشک ( بمنظور چک کردن سیستم پرتاب موشک و آشنایی خلبانان با موقعیت منطقه) در یک مرحله ماموریت در روز ورود (نهم مهر) تعدادی تانک، خودرو و نفربر عراقی را منهدم نمودند. همچنین در چند ماموریت پرواز شناسایی و حمل نیروهای لشکر 92 از اهواز به دارخوین، شمال بستان و بندرماهشهر شرکت داشته اند. که در یکی از این ماموریت ها به دلیل سرعت عمل انجام شده توسط بالگردهای نداجا و پیاده نمودن به موقع تعدادی از افراد نیروی مخصوص، موجبات نجات تعدادی از تانکهای خودی که در محاصره دشمن قرار گرفته بودند، فراهم گردید.[/color]» [b]سانحه ای دیگر[/b] پیام دیگری در روز 12 مهر به ثبت رسیده است مبنی براینکه یک فروند بالگرد AB-212 که به لشکر 92 زرهی اهواز مامور گردیده بود، در روز جاری، درساعت 1540 و هنگام بازگشت از منطقه ماموریت و تخلیه نیروها، حوالی منطقه ملاثانی دچار سانحه گردید و زمین گیر شد. همه نفرات سالم اند و سانحه فاقد تلفات جانی می باشد. در مورد اعزام تیم تعمیراتی نیز اقدام گردیده است. علت سانحه بنابر گزارش لشکر 92، نقص فنی یکی از موتورها و ازجا کنده شدن شفت ملخ دم، اعلام شد. به همین علت بالگرد به شدت به زمین برخورد کرده و صدمه زیادی به آن وارد شده است؛ اما همه نفرات سالم هستند. در ادامه گزارش سانحه آمده: « [color=#000080]لازم است خیلی سریع برای انتقال بالگرد و انجام تعمیرات اقدام شود. ضمنا علت بروز این حادثه سپری شدن زمان انجام تعمیرات اساسی می باشد.[/color]» در گزارشها و خاطرات بسیاری از خلبانان هوانیروز و هوادریا به این مورد برمیخوریم که با آگاهی از سپری شدن ساعت پرواز مجاز و فرارسیدن زمان تعمیرات اساسی و بروز نقص های فنی، این عزیزان با مسولیت خود، برای انجام ماموریت عازم شده اند و بالگردهایی را به پرواز درآورده اند که در کتابچه فنی آنها قید شده بود "غیرقابل پرواز" که نامی جز ایثار و از خودگذشتگی بر آن نمیتوان نهاد. بعنوان یک مثال بارز، در خاطرات همرزمان شهید سهیلیان آمده که این شهید بزرگوار بالگردی را که نقص فنی در سیستم سوخت رسانی داشته و پس از چند دقیقه پرواز موتورهای آن خاموش میشده را باچندین نوبت فرود اضطراری، سالم به مقصد میرساند و ماموریت را لغو نمیکند. در گزارش روز چهاردهم مهر نیز آمده است: «برابر اعلام لشکر 92 اهواز، در روز گذشته یک فروند بالگرد AB-212 نداجا به همراه دو فروند بالگرد هوانیروز به نیروهای دشمن در حوالی هویزه حمله کردند و صدمات زیادی به آنان وارد آوردند. همچنین دو فروند از بالگردهای نداجا تعدادی از نیروهای لشکر 92 را برای اشغال مواضع دشمن در منطقه هویزه به آن منطقه حمل و پیاده نمودند. یک فروند بالگرد سانحه دیده نداجا نیز توسط یک دستگاه تریلر به بوشهر اعزام گردید.» [b]بازگشت بالگردها[/b] سرانجام در روز پانزدهم مهر هوادریا اعلام میکند: «[color=#000080]از چهار فروند بالگرد ضدسطحی مجهز به موشکهای AS-12 و یک فروند بالگرد مین روب RH53D (حامل مهمات موردنیاز)، که از تاریخ 9 مهر 59 بمنظور پشتیبانی لشکر 92 زرهی به اهواز اعزام گردیده بودند؛ یک فروند بالگرد مین روب، در مورخ 11 مهر 59 و بقیه در ساعت 0930 روز جاری (15 مهر) به بوشهر مراجعت نمودند.[/color] [color=#000080]بالگردهای اعزامی در مدت استقرار در اهواز، با انجام نه سورتی پرواز دو فروندی، که با احتساب زمان رفت و برگشت، مجموعا 45 ساعت پرواز داشتند؛ موفق شدند که با پرتاب دوازده تیر موشک، ضمن حمله به تجهیزات دشمن، تعداد شش دستگاه تانک و یک خودرو حامل مهمات آنان را منهدم کنند و در چند مرحله نیز اقدام به حمل نفرات، توپ و پروازهای شناسایی نمودند. اگرچه وجود بالگردهای نداجا دراهواز از نظر عملیاتی بسیار با ارزش تلقی گردید، لیکن با نگرش به کثرت بالگردهای هوانیروز در مناطق رزم زمینی و نیاز شدید نداجا به حضور بالگردها و مشارکت در ماموریتهای واگذاری در عملیات دریایی، اصلح است که بالگردهای ضدسطحی در بوشهر و بندرعباس مستقر گردند و در ماموریت های واگذاری از سوی نیروی رزمی 421 به کار گرفته شوند.[/color]» تحلیل گزارشها و وقایع نشان میدهد که علیرغم قصد و نیت اولیه نداجا از اعزام بالگردها به اهواز که دراصل پشتیبانی از تکاوران دریایی در منطقه خرمشهر بود، لشکر 92 از بالگردها در این راستا استفاده موثر نکرده و به جای آن، آنها را به دیگر مناطق بویژه اطراف اهواز فرستاد. البته لشکر 92 با توجه به وسعت حوزه ماموریت، گستردگی تهاجم عراق، نبود پشتیبانی هوایی کافی و مهمتر از همه تهدید شهر اهواز و مقر لشکر به سقوط؛ چاره ای جز این نداشته است. بعنوان نمونه در گزارش خلبان بالگرد RH53D که برای حمل مهمات بالگردهای ضدسطحی به اهواز عازم شده بود، در بازگشت از ماموریت آمده است: « [color=#000080]به دلیل اجرای طرح تخلیه لشکر 92 زرهی اهواز، موفق به سوار کردن وسایل نصب موشک نشدیم.[/color]» البته با توجه به اهمیت تجهیزات و موشکهای مذکور، بالگرد مجددا به اهواز اعزام شد. [b][color=#800000]پایان قسمت دوم.....[/color][/b] [b][color=#800000]----------------------------------------------------[/color][/b] [color=#008000]تقدیم به روح بلند شهید حمیدرضا سهیلیان[/color] [color=#008000]از اسطوره ها و عجایب هوانیروز ارتش ج.ا. ایران[/color] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10259/2019520633178212771901081037389555325227.jpg[/img] [b][color=#800000]----------------------------------------------------[/color][/b] [right] [/right] [center][color=#5A5A5A][font=tahoma, helvetica, arial, sans-serif][size=3][color=#FF0000][b]تذکر[/b][/color][/size][/font][/color][/center] [center][color=#5A5A5A][font=tahoma, helvetica, arial, sans-serif][size=3][color=#FF0000][b]این مطالب با صرف ساعتها مطالعه و جستجو در لابلای اسناد دفاع مقدس بدست آمده و نوشته شده است.[/b][/color][/size][/font][/color][/center] [center][color=#5A5A5A][font=tahoma, helvetica, arial, sans-serif][size=3][color=#FF0000][b]لذا هرگونه کپی برداری یا استفاده از همه یا بخشی از متن تنها و تنها با ذکر نام نویسنده (حبیب. ش.) و آدرس Military.ir بعنوان منبع مجاز است.[/b][/color][/size][/font][/color][/center]

با تشکر از جناب چکا یه سوال: موشکهای ضدهوایی دریاپایه روسی، توانایی ضدسطحی هم دارند؟ چیزی شبیه موشک استاندارد!