جمهوری آذربایجان که برای خشنودی آمریکا نیرو به عراق و افغانستان اعزام کرده، هرگز یک چهارم خاک خود را که در اشغال ارمنستان است پس نخواهد گرفت. لابی ارمنیها در آمریکا و نیز کشورهای اروپایی هرگز اجازه نخواهند داد که این سرزمینها به آذربایجان بر گردند و اصولا در طول تاریخ هیچوقت کسی سرزمینی را مجانی و بی هزینه و بر اساس تنها مذاکره به کسی پس نداده است. مردم آذربایجان هر روز فقط مشغول بزن و بکوب هستند و افتخارشان، آوازها و موسیقی سنتی شان است. اینها هیچ توجهی به تحت اشغال بودن یک چهارم خاکشان ندارند. مقایسه بفرمایید با زمان حمله عراق به ایران که مردم ما یک لحظه تا وقتی که خرمشهر آزاد شد آرامش نداشتند و همه کار کردند تا خاک ما از بیگانه پس گرفته شود. نظامیان آذربایجان در زمان جنگ با ارمنستان شهر شوشا دومین شهر بزرگ آذربایجان را تنها به چند میلیون دلار به دشمنشان فروختند! آنوقت شما می خواهید که روزی این مردم با این روحیه سلحشوری! خاک خود را پس بگیرند؟! محال است.

کشور ما از نظر وسعت و موقعیت با کشورهای دیگر نظیر عراق یا اسرائیل قابل مقایسه نیست. این البته هم مساله ای مثبت و هم منفی است. مثبت از این نظر که امکان تجدید قوا همواره برای نیروهای ما وجود دارد و ما از امکان مخفی کردن امکانات دفاعی در نقاط متعدد برخورداریم و منفی از این نظر که احتمال حمله از جهات مختلف که اتفاقا ممکن است فاصله بعیدی از هم را شامل شود ما را تهدید می کند و همواره در صورت از کار افتادن رادارها توسط دشمن امکان پیاده کردن نیرو و خرابکاری در مناطق داخلی وجود دارد که این البته وجود نیروهای مردمی مثل بسیج و ... در داخل شهرها را الزامی می کند. اما مساله مهم روحیه خاص مردم ماست که هرگز از متجاوز استقبال نکرده اند و اگر شکست هم خورده اند بر اثر تحمل تلفات بسیار سنگین و از بین رفتن کلیه امکانات یا خیانت داخلی بوده است.

بنظر من ارتش و سپاه هر دو برای کشور ما لازم و ضروری هستند اما تخصص سپاه در جنگ نامنظم و تخصص ارتش در جنگ کلاسیک یا منظم هستش یا لااقل باید باشه. این مسائلی هم که دوستان درباره تفاوتهای ارتش و سپاه مطرح کردند به ماهیت متفاوت این دو نیرو بر می گرده. کلا وظیفه اصلی ارتش دفاع از مرزها و وظیفه اصلی سپاه جلوگیری از نا آرامی های داخلی و سوء استفاده هرج و مرج طلبها در مواقع درگیری کشور با دشمن هستش و تغییر و تحولات اخیر سپاه در همین راستا انجام می شه. امیدوارم سپاه استراتژی استفاده از امواج انسانی برای پیروزی در جنگ رو کنار گذاشته باشه چون با تسلیحات جدید نیروهای پیاده مثل برگ خزان بر زمین خواهند ریخت.

دوستان توجه داشته باشند که دو جنگنده انتخاب شده توسط مدیر، بر اساس توانایی ها و نیز مشخصات فنی مشابه و کارکرد مشابهی که در جنگ داشتند انتخاب شده اند. توجه داشته باشید برخی از هواپیماهای آمریکایی صرفا در نیروی دریایی آمریکا (بیشتر با موتورهای ستاره ای) و برخی صرفا در نیروی هوایی و زمینی (بیشتر با موتور های خطی) کاربرد داشته اند. بنابراین باید هواپیماهای هم رده را با هم مقایسه کنیم. جنگنده آلمانی با موتور ستاره ای fw-190 می باشد که از نظر قابلیتهای فنی با موستانگ آمریکایی قابل مقایسه است که البته موتور آن خطی است. هواپیماهای نیروی دریایی آمریکا هم بهتر است با هواپیماهای ژاپنی بیشتر مقایسه شود.

جایی شنیدم که برخی کشورهای اروپایی از ایران مهمات مثلا گلوله های توپ خریداری می کنند. در ضمن ایران بزرگترین تولید کننده گلوله های ضد زره حداقل در این منطقه هستش. برخی مهمات خاص (مثلا ضد جلیقه های ضد گلوله و ...) هم جزو صادرات ایران هستند. در کل فکر می کنم بیشترین بخش صادرات ایران انواع مهمات و گلوله و موشکهای با کاربرد های مختلف هستش تا مثلا توپخانه و دیگر ادوات و جنگ افزار های متعارف.

موتورهای این هواپیما توسط مهندسین اسیر آلمانی (خصوصا مهندسین شرکت جومو) زیر نظر آقای کوزینتسف طراحی شده اند و در نوع خود شاهکار هستند. از انواع دیگر موتورهایی که توسط مهندسین آلمانی برای کشورهای دیگر ساخته شده می توان به موتور هلیکوپتر های بل (اگر اشتباه نکنم موتور T-53) اشاره کرد که در کشور خودمان هم در حال خدمتند. موتورهای هواپیماهای میراژ فرانسه نیز بر پایه طرح موتورهای توربو جت آلمانی (در زمان جنگ دوم) ساخته شده اند.

ایران هم که پشمکه! نه ضد هوایی داره نه عکس العملی نشون می ده! وقتی آمریکا حمله کرد شبکه های تلویزیونی (یک، دو سه و غیره...). ورود سربازان غیور آمریکایی رو هم حتما به ایران خوش آمد می گند! مردم هم به کوچه ها می ریزند خیابان ها رو گلبارون می کنند لابد؟! ولی باید بهتون بگم که آمریکا بیشتر از ایرانی ها هوای زخایر نفتی رو داره! بلکه بخواد همان بلایی که در جنگ اول خلیج فارس در عراق رخ داد رخ بده! فکر می کنم این دوست عزیزمون عنوان تاپیک رو نخوانده اند و فکر کرده اند که اینجا درباره اهداف احتمالی حمله آمریکا صحبت می شه!

بمباران نکا، بمباران خارک و مخازن نفتی آن، بمباران سکوهای نفتی و نفتکش ها.

همانطور که دوستان هم اشاره کردند زنان با روسری قرمز مربوط به گروهک منافقین هستند. با توجه به فرهنگ جامعه ما زنان ایرانی توانایی شرکت در یک جنگ واقعی را ندارند. البته گروههای فیمینیستی در جامعه ما فعالیت دارند اما هیچکدام قصد رفتن به سربازی را ندارند! بطور خلاصه زنان ایرانی را نمیتوان با زنان کشورهای دیگر مقایسه کرد (بدلایل فرهنگی و نیز محدودیت هایی که در کشور ما برای زنان وجود دارد آنها هرگز فرصت کسب مهارتهای مورد نیاز برای شرکت در جنگ و یا یک در گیری واقعی را در طول حیات خود پیدا نمی کنند)

من از بچه گی عاشق فیلمهای پارتیزانی بودم. در همان دوران کودکی همیشه برام این سوال بود که چرا فشنگهای mp-40 قهرمان فیلم اصلا تمام نمیشه! اما از فیلمهای جنگی بسیار خوبی که دیدم می تونم به صلیب آهنی اشاره کنم. در تلویزیون ایران هم با سانسور فراوان پخش شده. تاکتیک جنگی و سنگرهای دایره ای که در این فیلم دیدم خیلی جالب بود. چون معلوم نبود روسها هر دفعه از کدوم طرف حمله خواهند کرد! فیلم بعدی پخش رشادتها و شجاعت بی بدیل خلبانان ژاپنی در حمله به پرل هاربر بود که بسیار خوب صحنه های جنگی اون رو ساخته بودند و طبق واقعیت ساخته شده بود. مثلا تمام کشتی ها توسط اژدر افکنهای ژاپنی مورد حمله قرار گرفتند که بدلیل اینکه یک کشتی تدارکاتی کنار رزمناو آریزونا لنگر انداخته بود ژاپنی ها آن را با بمبهای 800 کیلویی مورد حمله قرار دادند. لاشه این کشتی همین الان تو آبهای کم عمق جزایر هاوایی از بالا کاملا دیده می شه و هنوز از اون گازوئیل نشت می کنه! فیلم نبرد مسکو ، دشمن پشت دروازه ها، سقوط، رزمناو گراف اشپی (شاید اسم فیلم چیز دیگه ای باشه)، کشتی که در آن خدمت می کردیم (نکته جالب اینه که فیلم در زمان جنگ جهانی دوم ساخته شده)، پلی در دور دست(که دوستان اشاره کردند)، نجات سرباز رایان، پیانیست(که البته درباره یهودیان هستش ولی خیلی واقعی و خوب ساخته شده). تو فیلمهای ایرانی عقابها، حمله به h3 ، کانی مانگا، سرزمین خورشید، گذرگاه. آشغالترین فیلمهای جنگی بنظر من هم اکثر فیلمهای ایتالیایی مثل قلعه عقابها و فیلم توپهای ناوارون و نیز فهرست شیندلر هستش که اصلا این آخری رو دوست ندارم.

مذاکرات ایران و آمریکا هیچوقت قطع نشده. حتی در زمان حیات امام خمینی این مذاکرات داشت به نتایج خوبی هم می رسید که با خیانت باند مهدی هاشمی (با مدیریت اسرائیلی ها که هیچ تمایلی به عادی سازی روابط ایران و آمریکا قبل از تایید موجودیت اسرائیل توسط ایران ندارند) همه برنامه ها نقش بر آب شد. البته او به سزای عملش رسید اما آسیب سنگینی به منافع ملی ما وارد کرد. معنای مذاکره با آمریکا تسلیم در برابر آنها و یا نشاندهنده ضعف ما نیست بلکه یک گفتگوی مبتنی بر کسب حداکثر منافع در مقابل حداقل زیانهای احتمالی است. هیچ کشوری در 30 سال گذشته به اندازه روسیه (یا شوروی سابق) به کشور ما آسیب نزده است. وقتی ما توانسته ایم با آنها رابطه بر قرار کنیم طبیعی است که روزی با ایالات متحده هم که خطرش برای منافع ملی ما و زیانهایی که بما وارد کرده اصلا قابل مقایسه با روسها نیست رابطه مسالمت آمیز توام با رعایت منافع ملی داشته باشیم. البته در این راه سدهای زیادی از قبیل روسها، اسرائیل و برخی کشورهای اروپایی قرار دارند.

اگه اینطوره چرا ما علاقه مند به مذاکره با آمریکا هستیم؟ چرا حتی کشورهای اسلامی میانه خوبی با مردم ما ندارند، آیا اینها به خاطر فشارهای آمریکا نیست؟ زدن کشتی های جنگی ما 20 سال قبل و هواپیمای مسافربری ما و تحریم ها و ... . باید اول کلمه غلط را معنی کنیم ببینیم منظور از "هیچ غلطی" چیست. باید آنها چه بکنند تا یک غلطی کرده باشند؟ این شعار منو یاد جنگ جنگ تا رفع فتنه از جهان می اندازه که آخرش را هم دیدیم.

در کشور ما مسایل امنیتی و بسیاری از توافقات اقتصادی انحصارا در اختیار دولت نیست. متاسفانه با توجه به شناختی که از نحوه عملکرد غیر حرفه ای و آبروریزی که در مساله قرار داد ترکسل و فرودگاه امام و مسائل دیگر بوجود آمد باید بگم حق کاملا با آنهاست. کار کردن با کشوری که قرارداد های رسمی امضاء شده توسط دولت رسمی آن پشیزی ارزش و ضمانت اجرا ندارد حماقت است و تنها نیاز ترکیه به بازار ایران و انرژی، آنها را ترغیب به ادامه همکاری با ایران کرده است.

تعجب می کنم اگه اسم بمب افکن توپولف به گوشتون نخورده باشه مگه اینکه اون رو بمب افکنی با برد کوتاه محسوب کنید !

برای اطلاع بیشتر دوستانی که دانشجو هستند به کتاب تاریخ اسلام تالیف مرحوم دکتر سید جعفر شهیدی مراجعه کنند. اگر سوالی در ذهنشون باشه پاسخ خودشون رو در این کتاب که در دانشگاهها تدریس می شه خواهند یافت. چون بهرحال این یک سایت نظامی هستش درباره خدمات عمر به اسلام چیزی نمی نویسم. خودتان مطالعه کنید و به حرفهای روضه خوانان بی سواد و دین به دنیا فروش هم توجه نکنید که ممکن است اشتباه بزرگی مرتکب شوید.

اون فیلم در عین خوش ساخت بودن مقایسه جالبی هم بود بین Moison-Nagant M 1891/30 و Mauser Karabiner 98k البته من تفنگ موزر را بیشتر پسندیدم و البته تفنگ موزر به دوربین بسیار بهتری هم مجهز بود. اینم یک عکس از یک تک تیرانداز آلمانی با موزر 98 مجهز به دوربین زایس:

در واقع بخاطر مشکلاتی که دوست عزیزمون یک نمونش رو ذکر کردن اروپایی ها بطور شراکتی هواپیما تولید می کنن یا هلی کوپتر تایگر رو مشارکتی تولید کردن. تولید تجهیزات هوایی با تولید وسایلی نظیر خودرو تفاوت داره . مهمترین مساله ضرایب بسیار بالای اطمینانی هست که در تولید وسایل پرنده بکار میره و در تولیدات جدید حتی افزایش پیدا می کنه مثالا تعداد سقوط هواپیمای f-16 تک موتوره از تعداد سقوط هواپیمای f-14 یا f-15 دو موتوره کمتر هستش که بدلیل ساخت موتور با کیفیت عالی و دقت بی نظیر هستش. حتی در تولیدات جدید شرکتهای تولید کننده هواپیمای مسافربری بدلیل درجه اطمینان بالای موتورهای جدید به سمت کاهش تعداد موتورهای هواپیماها حرکت می کنند. بعنوان مثال 8 موتور بمب افکن ب-52 را با 4 موتور تعویض کرده اند و هواپیماهای مسافربری جدید اکثرا 2 موتوره هستند.

بنظر من مطالب نوشته شده درباره m-16 تا حد زیادی صحت نداره. این سلاح یکی از بهترین سلاحهای انفرادی دنیا هستش و مناسب برای هر نوع جنگی هستش. اما کلاشینکف بدلیل سیستم مسلح شدن غیر مستقیم مقدار زیادی از انرژی گاز باروت رو از دست میده و برد مفیدش کاهش پیدا می کنه. ضمن آنکه تیراندازی دقیق با آن بخصوص در حالت رگبار مشکله اما سلاح بسیار مناسبی برای جنگهای شهری و گروههای چریکی و یا با آموزش نا کافی هستش. ژ3 هم که فقط برای میدان واقعی جنگ طراحی شده و در میدان جنگ بی نظیره. در پاسخ بدوستی هم که گفتند تعداد فشنگهاش کمه باید عرض کنم که در میدان جنگ به هر سرباز تعداد محدودی فشنگ تعلق می گیره که باید در استفاده از انها دقت بخرج بده، میدان جنگ میدان تیر نیست که کسی بی حساب شلیک کنه!

فیلم رو پاک کردن :mrgreen:

در مورد موشک بله، کشور سوریه جزو دریافت کننده های موشکهای ایران هستش. اما ما تولید تانک بصورت صنعتی نداریم تا بخواهیم صادر کنیم (تانک ایرانی). تولید تانک برای ایران گران در میاد. ترجیحا خرید از چین بسیار به صرفه تر هستش. جنس های چینی برخی موارد از قیمت مواد اولیه بکار رفته هم ارزانتر هستند.

نکته ای که فراموش کردم بگم اینه که موشکهایی که حزب الله در جنگ 33 روزه استفاده کرد به کلاهک ضد نفر مجهز بودند که حاوی مقدار زیادی ساچمه فولادی تقریبا به قطر یک سانتی متر بود که بعد از انفجار به اطراف شلیک می شد و تلفات شدید انسانی بدنبال داشت. اگر فیلمهای آن موقع را دیده باشید به سوراخهای روی بدنه خودروها دقت کنید.

خوب بخاطر اینکه تولید سلاح در ایران ارزانتر در میاد. ایران در برخی تجهیزات به قابلیت های خوبی رسیده. مثلا الان بزرگترین تولید کننده گلوله آر پی جی در دنیا هستیم. موشکهای ضد تانک در انواع مختلف، گلوله های توپ و خمپاره و ... که مشتری های خوبی هم دارند در کنار موشکهای زمین به زمین با بردهای مختلف و کلاهک های متفاوت جزو صادرات ایران هستند. مساله آموزش نیروهای نظامی رو هم فراموش نکنید.

دوستان بجای آنکه یک سلاح کاملا عادی و باصطلاح روتین رو که ایران حتی اون رو به کشورهای دیگه هم می فروشه و پوستر تبلیغاتی اون با مشخصات کامل تو اینترنت هست رو سلاح سری قلمداد کنند، بهتره براحتی تو گوگل یک جستجویی انجام بدهند. من حتی خبر تحویل اولین سری از موشکهای فجر 3 و فجر 5 به حزب الله لبنان رو سال 2005 قبل از جنگ اسرائیل و لبنان تو سایت یاهو خونده بودم. چیزی که خبر تحویل اون تو سایتهای خبری بیاد سری نیست:

دست شما درد نکنه. خیلی عالی بود. یک سوال داشتم : برد توپهای با کالیبر یکسان به چه دلیلی متفاوت است؟ آیا فقط خرج پرتاب متفاوتی دارند و یا نوع گلوله و لوله توپ هم در آن موثر است؟ با تشکر مجدد

تشکر واقعا خیلی زحمت کشیدید