پشتیبانی نزدیک و تی یو 160؟!

[quote] حالا برگردیم به بحث کمیت و کیفیت شما و فرض درگیری اف-5 ارتقا یافته با اف-22: یکی از بچه ها هم گفته بود و منم باز تکرار میکنم اول اینکه اف-22 ها تکی نمیان و بصورت وینگ میان دوم اینکه چون توان راداری اونا و پشتیبانی راداریشون مثه اواکسها و... خیلی خیلی خیلی بیشتر و برتر و سرتر از اف-5 هاست قبل از اینکه اف-5 ها بخوان به محدوده شلیک موشکهای حرارتیشون برسن اونا موشکهاشونو شلیک کردن و برگشتن رفتن پایگاهشون [/quote] درسته، اف 22 ها بصورت وینگ میان، اما پوشش رادار توسط آواکسها فقط می تونه در نقاط نزدیک به مرزهای ما برای اونها مفید باشه، به یاد داشته باشید اخلالگرهایی که بصورت تخصصی برای جم کردن رادار آواکسها ساخته شده، به حدی قوی هستند که فاصله بیش از 80 کیلومتر از محدوده مورد نیاز برای پوشش برای آواکس به معنی از دست دادن پوشش راداریش هست و زیر این فاصله هم به معنی خود کشی آواکس هست. صاعقه ها یا اف 5 ها هم چون نیروی مدافع هستند و از برتری پوشش راداری و زمین و نزدیکی به فرودگاه و برخوردداری از انواع پوششهای پشتیبانی و . . . برخودارند، می تونن از تاکتیکهای متنوع تری در حمله خودشوه بهر ببرن، به این معنی که مثلا اصلا مجبور نیستند از جلو به اف 22 ها حمله کنند که به راحتی در دام آمرام های اونها بیفتند، می تونن وینگ اونها رو دور زده و از پشت به اونها حمله کنند و نبرد را از همون اول به داگ فایت بکشانند، آن هم با یه برتری عددی مناسب. آن هم در حالی که امکان شناسایی تهدید برا اف 22 ها بسیار کم هست. جسارت نباشه، تحلیل شما از اونجاش غلط از آب در اومد که پوشش آواکسها بر فراز کل خاک ایران را[b] قطعی[/b] فرض کردید، حتی در حالت عادی هم به فرض اینکه مثلا آواکس در فاصله 100 کیلومتری مرز ما پرواز کنه و اس 200 و هیچ تهدید دیگری هم نباشه، توان پوشش نقاط مرکزی ما رو نداره، بدلیل محدودیت برد رادار و همچنین انحنای زمین. در واقع در صورت هجوم اف 22 ها به عمق خاک ایران، اونها برا شناسایی تهدیدهای هوایی علیه شون، باید بیشتر متکی به روشهای ESM باشند تا رادار پرنده. که البته اون هم برای شناسایی پرنده کوچکی مثل صاعقه که رادار خاموش داره از پشت بهش نزدیک میشه کار سختی در پیش داره، هر چند غیر ممکن نیست، البته در فواصل نزدیک. علی الخصوص در اوایل درگیری فرضی ما که هنوز توان نیروی هوایی ما در حد زیادی دست نخورده فرض میشه، و پدافندمون قدرت خوبی داره، هجوم برای اف 22 ها کار سختی خواهد بود. [quote]جدای از اینکه ما توانایی پیدا کردن اف-22 و هدایت اف-5 هامون چقد باشه و یا مهمتر ازون توانایی پرواز تعداد زیادی اف-5 از یک یا دو پایگاه مون چقده[/quote] به نکته خوبی اشاره کردید، البته موضوع بحث تاپیک ما نیست ولی پیدا کردن و اطلاع از هجوم اف 22 ها امروزه با روشهای ESM و سایر روشها، کار چندان نشدنی نیست. هدایت اف 5 ها هم به روشهای مختلفی امکان پذیر هست، حتی رادیوی اضطراری ! [quote] اگر همین تسلسل رو شما درنظر بگیرین و بیاییم فرض کنیم فقط 50 درصد آمرامها به هدف میخورن بعد از یکی دوهفته تقریبا هیچ جنگنده و هیچ خلبانی توی مملکت نمیمونه[/quote] دوست عزیز بهتره بحث رو منطقی ادامه بدیم! یعنی هیچ واکنشی از سوی ایران علیه پایگاههای دشمن صورت نخواهد گرفت؟ یعنی هیچ کاهش معناداری در توان رزمی و هجومی آنها اتفاق نخواهد افتاد؟ یعنی تلفات زیاد آمریکایی ها بسیج افکار عمومی علیه ایشان را در پی نخواهد داشت؟ هیچ موشکباران گسترده ای علیه پایگاههای هوایی انجام نخواهیم داد؟ فقط ما تلفات می دهیم؟ و . . . [quote] میتونین به من بگین قیمت خلبانها رو کیلویی چند حساب کردین؟ میدونین برای تربیت 1 خلبان چه زحمتها و مرارتها و هزینه ها و زمانها که صرف نمیشه؟ میدونین چند سال طول میکشه تا یک خلبان توانا و ماهر و قابل اتکا تربیت بشه؟ میدونین خود خلبان خیلی خیلی خیلی خیلی خیلی مهمتر از جنگنده هست و برای همین اجکت براش گذاشتن که درصورت لزوم بپره بیرون و بیخیال جنگنده های چندین ده میلیون دلاری بشه؟(همین اف-22 شونصد میلیون[/quote] به نکته خیلی خوبی اشاره کردید، می دونید هزینه آموزش یه خلبان اف 22 چند برابر یه خلبان صاعقه/اف 5 هست؟ شاید بفرمایید که خب اونها قدرت اقتصادیشون هم بیشتر هست، بله ولی زمان برای آموزش دادن که برای هر در طرف یکجور می گذره! به هر حال تربیت نیروی جایگزین، زمانبر که هست! ضمنا بنده حاضرم ساعتها با شما روی انواع تاکتیکهای حمله و دفاع هوایی بحث کنم تا بهتون ثابت بشه که نیروی مدافع ( آن هم با شرایطی که ما داریم) خیلی دست بازتری نسبت به نیروی مهاجم دارد و به همین میزان هم تلفاتش کمتر و پیروزی هایش بیشتر است. [quote]اگر بجای 700 تا 7000 تا اف-5 ارتقا یافته هم داشته باشیم هیچ کاری از پیش نمیبریم جز افزایش اعتماد به نفس و آمار غرور انگیز خلبانان امریکایی، رنگین و طلایی کردن صفحات تاریخ چند صد ساله امریکا، ایجاب دلایل حقارت و سرافکندگی برای نسل بعدی ایران زمین و همچنین گسترش گلزار شهدا و تولیدسخاوتمندانه نام شهید خلبان برای هرکوچه و خیابونمون![/quote] اوه این نا امیدی مفرط شما منو هم داره از گرفتن یه نتیجه منطقی نا امید می کنه! شما ما را به هیچ می گیرید و دشمن را به همه چیز! بند به بند صحبت کنید و اشکال بیاورید تا پاسخ بدهم، کلی گویی آسان است ولی دقیق صحبت کردن زحمت دارد. [quote] یه وینگ 6 فروندی اف-22 بدون نیاز به شلیک موشکهای سایدواندرش فقط با همون آمرام هاش میتونه در بدترین شرایط برآوردیش 18 تا اف-5 رو بندازه پایین(در شرایط واقعی امروز براحتی آب خوردن 36 تا رو میندازه پایین و ککش هم نمیگزه و دلیلی هم برای داگ فایت نمیبینه اصلا دلش هم برای داگ فایت درد نمیکنه و مثه یه قهرمان هم برمیگردن پایگاهشون و هرهر و کرکر به ریش ما میخندن و پیاله ها و جامهای مشروبشونو به هم میکوبن و این شکارهای افتخار آمیزشونو جشن میگیرن) خوب با 20 بار پرواز دادن وینگهای 6 تایی(یعنی فقط 120 تا اف-22) براحتی 720 تا اف-5 رو فقط با آمرامهاشون بدون نیاز به درگیری نزدیک و استفاده از سایدواندارهاشون میندازن پایین[/quote] آقرین، ولی اف 22 با داشتن شرایط زیر می تونه چنین کاری بکنه: 1- پوشش کامل راداری توسط آواکسها 2- حمله حریف حتما و کاملا از روبرو یا ساعتهای نزدیک به روبرو ( بین 1 تا 11)باشد. 3- حریف هیچ پشتیبانی هوایی دیگری نداشته باشد. 4- حریف از پوشش ESM خودی و انواع سیستمهای شناسایی دیگر محروم باشد. 5- حریف هیچ پوشش پدافندی نداشته باشد. 6- حرف هیچ خلبان ماهر و ویژه ای نداشته باشد و . . . می بینید که تقریبا تمامی این پیش فرضها غیر قابل تصدیق هستند پس فرض شما هم زیر سوال می رود. [quote]و اگر باز نظر منو بخواین باید ما در راستاهای زیر حرکت کنیم که در بیشترشون هم داریم حرکت میکنیم:[/quote] با این 8 بندی که ذیل این مطلب اشاره کردید موافق هستم. 3 فرض اول پیشنهاد بعدی تون هم با توجه به شواهدی که از کنار هم گذاشتن اخبار مختلف بر میاد در حال کار روشون هستند. با تشکر.

[quote] فکر کنم با دقت پستتون در اول تاپیک رو نخوندی.اینجا فرمودید:[/quote] نجف جان، شاید اشکال از بنده بوده که دقیق در متن پستم اشاره نکردم، منظور من از اون قسمت نوشته، سمت شمال عراق ( پشت کوهای کردستان) ، رینگ مرز ترکیه بود، [b]جایی که در حمله به اچ 3 مورد استفاده ما قرار گرفت[/b]. ضمنا با اینکه عراق کشور تقریبا فلتی هست و پوشش راداریش خیلی راحتتر از کشور ماست ولی باز هم کل کشورش پوشش کامل راداری نداشت. ضمن اینکه جسارتا در نوشته تون اشکالاتی هم هست که بدلیل عدم انحراف تاپیک بهشون نمیپردازم و اگر خواستید در پی ام در خدمتم.

[quote]آقا اصلا يه نكته اي گيريم موشكهاي كروز رو حالا به هر روشي و در هر مرحله اي از پرواز تونستيم منحرف كنيم. مساله اينه كه اين كار در چه ابعاد و اندازه اي قابل اجراست؟؟ آيا در مقياس عظيم و وسيع عملي هست؟ چون تو جنگهاي معاصر كه آمريكا و ناتو يه ور قضيه بودن ديديم كه چه حجم باور نكردني از كروز رو ول ميدن طرف اهدافشون.[/quote] اگه به صحبتهای منتشر شده دقت کنید، این روش توان مقابله با هر حجمی از تهدید رو داره، اصلا برای مقابله با «حجم بالای تهدید» ساخته شده! [quote]بعدشم به غير از جي پي اس اين همه روش هدايت ديگه هست مثل الكترواپتيكال و ويديويي و فروسرخ و رادار موج ميليمتري و دروني .[/quote] دوست عزیز شما باید بدونید که کدوم یکی از روشهایی که نام بردید در هدایت موشکهای کروز استفاده میشه و بعد به همون اشاره می کردید. مثلا الکترو اپتیکال همون ترکام هست تقریبا( با یه سری تفاوت البته) یا ویدئویی و فروسرخ همون الکترو اپتیکال هستند! روش درونی هم در تمام موشکهای کروز استفاده میشه ولی دقت نقطه زنی نداره. رادار موج میلی متری برای موشک کروز هم بیشتر به درد جار زدن اینکه «من کجا هستم» می خوره. . .

[quote]چراکه موشک هایی مانند Tomahawk که از ردیابی TERCOM به گستردگی استفاده میکنند [b]اصلا[/b] نیازی به سامانه GPS ندارند [/quote] کاملا درست فرمودید چکا جان، منتها این اصلا، اصلا اصلا نیست! یعنی تا یه جایی از مسیر رو با جی پی اس میان( چون دقتش از اینرسیایی داخلی موشک خیلی بیشتره) ولی معمولا از حدود محدوده کشور هدف یا مقداری قبل از اون، بدلیل جلوگیری از انحراف موشک بوسیله جمرهای جی پی اس، از ترکام+اینرسیایی استفاده می کنند. بهترین جا برای در دست گرفتن اختیار موشک همونجایی هست که هنوز دارای هدایت جی پی اس هست. حالا فرض کنید موشک از سمت دریاهای جنوب بیاد، چون تا مرز ما هیچ خشکی وجود نداره و روی آب هم همه اش یه جور هست، پس دقیقا تا لب مرز باید با جی پی اس بیاد و از اونجا تازه ترکام رو بکار بندازه! اینجاست که متوجه یه سری نکات جالب میشیم! البته نکته ای که در پاراگراف آخر فرمودید هم صحیح می تونه باشه، و این دیگه خیلی عالی هست!

[quote]1 - با توجه ساخت رادارهای [color=#ff0000]آرایه فازی[/color] هواپایه برای موشکهایی مثل شلمچه، ساخت راداری خوب برای صاعقه به صورت بومی امری شدنی است (شاید هم تا حال ساخته شده)[/quote] البته با اجازه تون اصلاح کنم که آرایه ای، نه آرایه فازی، چون این دو تفاوت دارند. ولی با توجه به اینکه روی رادارهای آرایه فازی هم کارهایی شده ( همون رادار 6400 المانی) و احتمالا نمونه های کوچکتر هم در دست اقدام باشه، احتمال اون بعید نیست. [quote]2 - نتیجه ای که من می گیرم آن است که برتری نسبی در این میان ابتدا مبتنی بر تاکتیک خواهد بود، سپس جنگ الکترونیک و در نهایت کارایی عمومی هواپیما[/quote] بله، البته از تاکتیک مهمتر، استراتژی هست، اگه بدرستی تعریف و اجرا بشه، تاکتیک حریف را هم به محاق خواهد برد. [quote]آیا سیستمی برای نشانه گذاری لیزری از روی زمین بر روی هواپیمای دشمن موجود است؟ در صورت وجود چنین سیستمی، استفاده از موشکهای هدایت لیزری، هرگونه جنگ الکترونیک را بی اثر خواهد کرد (کافی است جستجوگر موشک حرارتی را با نسخه لیزری تعویض نماییم)[/quote] فرض شما در تئوری فرض خوبی هست ولی در عمل یک مشکل دارد، اگر چنین موشکهایی ( با سنسور لیزری) همه گیر شوند، دشمن به راحتی با نصب جمرهای لیزری قوی بر روی پرنده های خود موشکهای حمله کننده را کور می کند( چون سنسورها بسیار حساس حستند) البته این کار آنها هم بدل خاص خود را دارد ولی به هر حال همون روش مادون قرمز از نوع حرارتی بهتر جواب می دهد. [quote]ابتدا این که ما درصدد تولید انبوه صاعقه هستیم ان طور که در برنامه ثریا هم اشاره شد منتهی شاید نه با شیوه کمی ...[/quote] بله دکتر جون، این مقاله حدود 2.5 سال قبل نوشته شده و با اطلاعاتی که اون زمان در دست داشتیم، مسلما با اطلاعات فعلی و ارتقاهایی که بنظر می رسه روی صاعقه انجام شده به تعداد کمتری هم نیاز هست( کیفیت بیشتر شده، پس کمیت کمتری نیاز هست) [quote]خیلی وقت بود میخواستم نظرمو توی این تاپیک بگم ولی دیدم موضوعاتی که توی پست اول تاپیک محمد آقا مطرح کردند مربوط به چند سال قبله! گرچه به موضوع درستی اشاره شد ولی فرضهای گفته شده در چند مورد درست نبود مثل مشرف نبودن عراق در زمان جنگ بر آسمانش [/quote] پست اولم رو دوباره خوندم، ولی چنین چیزی رو ندیدم جناب نجف، اونجا نوشتم که: [quote]نمونه عینی و بارز آن نیروی هوایی عراق در زمان جنگ تحمیلی بود که اگرچه در طول جنگ به میزان سه برابر تعداد جنگنده های خود در آغاز جنگ را از دست داد ولی با تکیه بر کمکهای شرق و غرب در پایان جنگ بیش از 550 فروند انواع هواگرد داشت[/quote] و یا: [quote]اما وقتی به جای هر یک هواپیما که ما از آنها می زدیم سه تا جایش سبز می شد ، دیگر کار زیادی از بر و بچه های قهرمان نیروی هوایی که واقعا فداکارانه می جنگیدند [b]بر نمی آمد[/b]. [b]عراقی ها کمبودهای خود در زمینه کیفیت[/b]،[b] آموزش[/b]،[b] مهارت[/b]،[b] شبکه راداری و. . . را با کمیت پر می کردند[/b] [/quote] خصوصا این آخری: [quote]اواخر جنگ هواپیماهای عراقی به راحتی تا اعماق خاک کشور ما می آمدند و ما هواپیمای زیادی که توان پرواز داشته باشد ( به نسبت تعداد پرنده های آنها) برای مقابله نداشتیم.[/quote] که نوشته بنده عکس مطلبی هست که فرمودید ------------------------------------- پاسخ پست جناب elo موند برای دفعه بعد.

[quote]s-200 به خاطر استفاده از موشک با سوخت مایع ( یک موشک یغور و گنده !) و همچنین سرعت بالایی که این موشک داره در مواجهه با اهداف مانور پذیر و کوچک با مشکل روبرو هست[/quote] دکتر جون ضمن کلیه احترامات فائقه ، باید به عرض برسونم که دلایلی که برای عدم دقت بالای موشک و توانایی نسخه بیس اون در زدن اهداف مانور پذیر و کوچک آوردید، صحیح نیستند، یکی از اصلی ترین دلایل این امر، سرعت پایین پردازش کامپیوتر موشک بود، دلیل دیگر عدم توان موشک در تحمل جی بالا بود که برای Catch کردن یه هدفی که مثلا 5 جی مانور میده موشک باید جی خیلی بیشتری تحمل کنه که از عهده متریالهای در دسترس اون زمان شوروی سابق بر نمی اومد. در ایران با کارهایی که روی این موشک انجام شده گویا سرعت پردازش اون خیلی بهبود پیدا کرده و برای همین تونسته فاصله شو با هدف در لحظه تماس کمتر کنه و به همین دلیل می تونه حتی اهدافی در ابعاد یه پهپاد کرار ( که خبرشو داشتیم) رو هم بزنه که با توجه به 37000 ساچمه ای که از سرجنگی این موشک به اطراف پراکنده میشه و همچنین موج انفجار، در رفتن هدفی که در شعاع عمل این موشک قرار بگیره کار سختی خواهد بود. پس این نقطه زنی که بهش اشاره میشه( که باید طوری بیان بشه که عوام بهتر بفهمند و الا در موشک زمین به هوا عبارت نقطه زنی بی معنا هست!) یعنی همون بهبود دقت موشک. ضمن اینکه به نظر شخصی بنده، سرعت این موشک بیش از حد زیاد هست! اگر به حدود 5 ماخ کاهش داده بشه و زمان سوزش موتور افزایش، اونوقت در کنار افزایش برد به توان تحمل جی بالاتری هم دست پیدا می کنه( البته به این راحتی که گفتم نیست و کلی محاسبات می خواد و . . .) با تشکر.

[quote] سوال اول رو بنده مطرح کنم: به فرض وجود راداری با برد کشف حدود ۲۰۰ کیلومتر در برابر اهداف بزرگ و ۱۰۰ کیلومتر در برابر اهداف متوسط و کوچک و فاصله درگیری حدود ۷۰ کیلومتر، و به فرض اینکه در جنگ الکترونیک نیز کارهایی در صاعقه انجام شده باشد، یک صاعقه در نقش مدافع، در برابر یک اف-۱۸ چه فاکتوری از برابری نسبی را خواهد داشت؟ فرض کنیم صاعقه به موشکهای حرارتی و نیمه فعال متداول با کنترلرها و حسگرهای داخلی تجهیز شده باشد و نقش آواکس‌ها را فعلا نادیده بگیریم[/quote] ممنون جناب hosm ، سوال خوبیه، در پاسخ به سوال شما، نباید یکسو نگری کرد، والا ره به خطا خواهیم برد، با توجه به اینکه عموما صاعقه ها در نقش رهگیر نقطه ای به کار خواهند رفت، صاعقه با راداری حتی با برد درگیری 50 کیلومتر هم ، در خاک خودی جنگنده زهر داری هست، خصوصا در هنگامی که بحث پدافند از سایتهای استراتژیک و فوق استراتژیک مطرح باشد، در اینجور جاها صاعقه ها از پوشش پدافندهای موشکی کوتاه برد، میان برد و دوربرد و حتی توپخانه ضد هوایی به همراه Top Cover اف 14 ها بهره خواهند برد، در اینجاست که توجه ما مرهون این نکته می شود که صاعقه فقط با اف 18 می جنگد ولی اف 18 باید با انواع سیستمهای موشکی زمین به هوا و هوا به هوا و توپهای ضد هوایی و همچنین صاعقه ها روبرو شود. صاعقه از حمایت رادار زمینی و دیدبانها و . . . برخوردار است، به فرودگاههای خودی نزدیک است و . . . ولی اف 18 هیچ یک از این برتری ها را ندارد. پس آنچه به صاعقه برتری می بخشد، [b]جنگیدن او بر روی خاک خودی یا در منطقه تحت پوشش پدافند و رهگیرهای خودی است[/b]، اگر نقشها عوض می شد( صاعقه مهاجم و اف 18 مدافع) همین مشکل برای صاعقه ( حتی شاید شدیدتر) بروز می کرد و این طبیعت یک رویارویی آفندی-پدافندی است. حتی رادار اف 5 ها هم با بروز رسانی نه چندان مشکلی، توان بکارگیری موشکهای نیمه فعال راداری را دارد، اگر این مساله در صاعقه و رادار آن لحاظ شده باشد، امیدواریم این پرنده بتواند از برد مناسبی ( حداقل 45 تا 50 کیلومتر) از موشکهای نیمه فعال راداری استفاده کند. موشکهای حرارتی خوبی هم بر روی اف 5 تست شده( از فاطر-با جستجوگر بهبود یافته- و آفید و آرچر و . . .)، خصوصا بنده امیدوارم حداقل یکی از موشکهای اشاره شده در مصاحبه مسئولین محترم( تست اخیر موشک هوا به هوا و[b] 2 پروژه مشابه در دست اقدام[/b]) حرارتی باشند، اگر چه همین موشهای AIM-9P هم سابقه خوبی روی اف 5 دارند و با اینکه ALL ASPECT نیستند ولی در صورت برخورداری از تاکتیکهای هجوم مناسب( که برای هواپیماهای مدافع به خوبی فراهم است، معمولا) می توانند نقش زهرداری به صاعقه بدهند. به یاد داشته باشید، هوایپمای مدافع (صاعقه) می تواند به راحتی گروه هواپیماهای مهاجم را دور زده و از موضع پشت و بالا یا پشت و پایین( موضع برتر) به آنها حمله نماید، برای جنگنده مهاجم که در عمق خاک دشمنش است، اتخاذ تاکتیکهای مختلف درگیری محلی آنچنانی از اعراب ندارد و در صورتی که موقعیت حمله غیر قابل دفع تشخیص داده شود، ماموریت ABORT می شود. شاید در پاسخ بفرمایید که خب جنگنده های مهاجم می توانند دسته ای از جنگنده های رهگیر را به عنوان مدافع با خود بیاورد و آنها صاعقه ها را مشغول خود کرده و ایشان به نقش آفندی خود بپردازند. پاسخ این است که : اولا، هر چه دسته مهاجم ( شامل بمب افکن و رهگیر) بزرگتر باشد، دسته مدافع بزرگتری نیز به هوا بر خواهد خواست. ثانیا، در این حالت غافلگیری ماموریت به همان نسبتی که دسته بزرگ می شود، کاهش یافته و فرصت بیشتری به نیروی های مدافع برای سازماندهی و طرح ریزی دفاع داده خواهد شد. ثالثا، دسته بزرگتر، هدف بزرگتر، هدف بزرگتر، احتمال شکار بیشتر، شکار بیشتر، آبرو ریزی بیشتر و . . . رابعا، تاریخ جنگهای پسا نوین آمریکا و ناتو( در 20 سال اخیر) نشان داده که موج اول حملات همیشه بر عهده موشکهای کروز بوده تا زیر ساختها و تاسیسات حیاتی کشور هدف نابود و راه برای هجوم پرنده های ایشان باز شود و حتی در برابر کشورهای ضعیف هم از اول جنگنده ها را بکار نگرفته اند، پس در موچ اول با موشکهای کروز طرف هستیم، در صورتی که بتوانیم به سلامت ( یا سلامت نسبی) از این موچ جان بدر ببریم( که شواهد چنین است) و همزمان شلیک انبوه راکتها و موشکهای ایرانی بر روی مواضع هجومی دشمن، توان تهاجمی موج ثانویه دشمن ( حمله جنگنده ها پس از موشکهای کروز) کاهش خواهد یافت، زیرا باندهای پروازی و ناوهای هواپیمابر از اهداف عمده موشکهای ما هستند. در خصوص آواکسها هم اشاره ای داشتید( هر چند با فرض عدم تاثیرشان در نبرد) ولی با توجه به اینکه آواکسها با وجود اخلالگرهایی مانند پلنا و مشابه آن در ایران به هیچ وجه نمی توانند عمق خاک ایران را پوشش داده و حتی در پوشش مناطق نزدیک مرزها نیز ناتوان خواهند بود، تاثیر گذاری آواکس بر این نبرد(صاعقه و اف 18 ) بسیار کم است.

بعد از دیدن برنامه قبلی ثریا، چند روزی به یاد این تاپیک بودم! گفتم بیارمش بالا شاید دوباره بتونیم روش بحث کنیم!

ممنون از علی اصغر و چکای عزیز.

[quote]سنسور سرعت سنج گلوله در دهانه توپها. این سنسور در دهانه هر یک از توپها قرار می گیرد و سرعت دهانه هر گلوله را مشخص می کند و اطلاعات آن برای سیستم کنترل آتش سامانه ارسال می شود.[/quote] آیا این سنسور وظیفه دیگه ای هم بعهده داره؟

دوست عزیز جناب آی آر نیوی، کاش می شد به پستتون دو تا مثبت بدم! این آقایی که می فرمایند بخش خصوصی، توجه داشته باشند که تفاوت بخش خصوصی ما با آمریکا تفاوت ماه من با ماه گردون هست . . . جواب این سوال را بدون پیچاندن بدهید، با توجه به اینکه اف 14 و سلاح برتر آن( فینیکس) درتمام جوانب از اف 18 برتر بود، چرا نیروی دریایی آمریکا اف 18 را جایگزین آن کرد و تمامی اف 14 ها را بازنشسته کرد؟ آیا منکر رشوه های مک دانل داگلاس به مقامات پنتاگون و نیروی دریایی هستید؟ عجب سیستم انتخاب سلاح هوشمندانه ای!

با CBJ-MS صد در صد موافقم، واقعا اعجوبه عجیبی هست! ای کاش این سلاح مهندسی معکوس می شد . . .

بله، راننده واقعا خوش شانس بوده! بنظر میرسه گلوله منفجر نشده( اثری از دود و سوختگی ناشی از انفجار نیست و . . .) فقط «ضربه» گلوله باعث آسیب مختصر به پهلوی راننده شده. یادمه در جریان درگیری محدود آمریکا در سومالی، یه دفعه یه سرباز آمریکایی مجهز به جلیقه ضد گلوله با راکت آر پی جی مورد اصابت قرار گرفت و بدلیل اینکه فرد شلیک کننده بخاطر عجله یا . . . یادش رفته بود محافظ روی ماسوره رو برداره، فقط در اثر ضربه چند متر به عقب پرت شد و بعد هم بلند شد و رفت پی کارش! اگر محافظ ماسوره برداشته شده بود= سوراخ شدن هدف! اگر جلیقه نداشت= باز هم سوراخ شده هدف! شاید در اینجا هم اصلا محافظ ماسوره براشته نشده بوده.

[quote] ما تا قبل ازنسل جدید ذولفقار سرترین تانکی رو که بصورت رسمی در اختیار داشتیم همون تی 72 های روسی بود خوب الان آیا ذولفقار از تی 72 سرتر نیست؟ روسها از کجا شروع کردن و بعد از چند سال به تی 72 ( و بعدترها و سرترهاش) رسیدن و ما از کجا و کی؟ فکر نمیکنین خوب شروع کردیم؟[/quote] دقیقا و ممنون. زدی به خال!

[quote]در قسمت 2 يك نشانگر وجود داره كه از صفر تا 300 مدرج شده ، حالا اگر فرض كنيم كه واقعي هست ! و مربوط به دور موتور ، به نظر اساتيد مربوط به كدام موتور هواپيماي داخلي خواهد بود ؟[/quote] [b]چه عجب! بالاخره یکی به نکته ای که گفتم اشاره کرد![/b] [quote]چیزی که منو نگران می کنه کوچیکی ورودی ها نیست. محل قرار گرفتنشونه. شاید من اشتباه می کنم ولی فکر کنم توی مانور ها هوای کافی به موتور نرسه.[/quote] آهان، خوب گفتی امید جان، نظر شخصی من اینه که بخاطر اینکه ورودی موتورها دقیقا بعد از اتمام LEX قرار گرفته، هوا در این قسمت کمترین میزان توربولانس و اغتشاش رو داره، حتی در زوایای حمله بالا. به عکسهای زیر دقت کنید: [center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10133/f18_12805B15D.jpg[/img][/center] [center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10133/f18f_075B15D.jpg[/img][/center] [center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10133/f-18-hornet-12-pnibcvpcu5-1024x7685B15D.jpg[/img][/center] [center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10133/Blue2520Angels2520Navy2520F-182520Jet2520Aircraft2520125202812295B15D.jpg[/img][/center] [center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10133/F-182520climb5B15D.jpg[/img][/center] دو تاعکس خیلی خوب دیگه هم بود که نتونستم آپ کنم: http://www.gandex.ru/upl/oboi/gandex.ru-26_2904_mil-jet-fighter-f18-hornet.jpg و خصوصا این: http://wallpapersus.com/wp-content/uploads/2012/01/hornet-gathering-a-little-condensation-condensation-f-18-hornet-aircraft.jpg که جریان یه دست هوا روی لکس و بعد از اون رو در زوایای حمله بالا نشون میده. البته جریان یه پیچش منظم داره که به خوبی دیده میشه و صد البته قابل محاسبه و پیش بینی هست ولی از اون اغتشاشاتی که ممکنه اول در ذهن انسان بیاد ( نا منظم و غیر قابل پیش بینی)خبری نیست.

[quote]بچه ها کسی به برجک ام-60 توجه کرد ؟[/quote] نه، چه چیزی توجهتو جلب کرد؟

به نقل از لینک مشرق: [quote]40- بر اساس برخی شواهد تصویری، نمونه نمایش داده شده ماکت در مقیاس واقعی یا «ماک آپ» است که یکی از مراحل مهم ساخت جنگنده پیش از نمونه های آزمایشی است.[/quote]

خب منم اول به همه تبریک میگم و دست مریزاد به عزیزان دست اندر کار پروژه. دوم تبریک رو به خودمون میگم که میلیتاری از کما در اومد و تونستیم دوباره بیام تو سایت خودمون! من که از بس رفته بودم توی سنترال داشتم خفه می شدم! [quote name='heliaa' timestamp='1359808295' post='297215'] [font=tahoma,geneva,sans-serif]قرار دادن دو نوع بال هم خیلی جالبه. اگه فرصت شد فرمتهای محاسباتیش رو براتون میذارم[/font] [font=tahoma,geneva,sans-serif]هزاران بار سپاس از طراحهاش[/font] [/quote] حتما اینکارو بکنید، منتظر هستیم، در مورد این طرح بال حرف دارم. [quote name='hawx' timestamp='1359829023' post='297315'] اقا چرا جواب منو کسی نمیده اگه پرواز مدل بوده چرا اینقدر صداش زیاده،یعنی اومدن روی مدل موتور اصلی رو نصب کردن؟؟؟ د جواب بدید دیگه [/quote] روی مدل موتور مینی جت نصبه که صداش دست کمی از موتور جت واقعی نداره! ------------------- اما چند نکته و پیام داشت این رو نمایی: 1- شکل بال طرح واقعا انقلابی هست، اولا ایجاد نیروی برا به 2 سری بال ( بال اصلی و کانارد [b]بزرگتر [/b]از حد معمول) واگذار شده که محاسبات ایجاد این نیرو و تقسیم اون روی این 2 سری بال و تغییرات اون، خصوصا در زوایای حمله بالا واقعا کار شاق و سنگینی هست که فکر کنم می خواستن با این کار [b]توان بالای طراحی و محاسباتی مون در این پروژه رو به دشمن نشون بدن.[/b] 2- بر بالا و پایین و دو طرف خروجی اگزوز، امکان نصب جهت دهنده برای گازهای خروجی ( تغییر دهنده بردار رانش) وجود داره که به وضوح در عکس مشخصه. 3- در فرومهای دیگه دیدم که برخی ایراد گرفته بودند که این طرح ورودی هوای موتور در زوایای حمله بالا نا کارآمد است و هوای ورودی مغشوش می شود و در نهایت باعث استال کمپرسور خواهد شد، و البته ایراد به جایی هم بنظر می رسد ولی سوالم اینجاست که اگر من و شما که درس این رشته را نخوانده ایم، براحتی می توانیم چنین ایرادی را تشخیص دهیم، آیا طراحان این هواپیما می توانسته اند از آن غافل شوند؟ یکبار دیگر به محل و اندازه ورودی ها نگاه کنید، توربولانس هوا را در زاویه حمله بالا در نظر بگیرید، ( ضمن اینکه ما از نظامات و فرم داخلی ورودی هوا هم بی اطلاعیم) شاید به نتیجه متفاوتی رسیدید. یک دلیل تک موتوره بودن هواپیما هم به [b]نظر من [/b]همین است، این ورودی ها نمی توانسته اند از حد خاصی بزرگتر باشند( بدلیل مشکلات خاص کنترل توربولانسهای بزرگتر بدلیل واقع شدن در بالای لبه حمله) و برای همین فقط هوای لازمه برای یک موتور با این روش قابل تأمین است. 4- قسمت انتهایی بالها رو به پایین خمیده هست، بر خلاف خمش رو به بالا که به پرنده پایداری می دهد، خمش رو به پایین، باعث ناپایداری ذاتی ( و البته مانور پذیری بالا) خواهد شد و چون در اینگونه هواپیماها ، کامپیوتر کمک کار خلبان در امر کنترل هواپیماست لذا از جمیع جوانب و خصوصا همین یکی، کامپیوتری با توان پردازی بالا نیاز است تا بتواند هواپیما را در کنترل نگه دارد، من فکر می کنم با این که توانسته اند [b]توان بالای پردازشی کامپیوتر پرنده را هم به رخ بکشند.[/b] 5- راستی به دور شمار موتور هوایپما دقت کردید؟ تا چند مدرج است؟!

این مقاله رو توی چند شماره قبل مجله هوافضا دیدم، گفتم اینجا هم بذارم بد نیست: [size=5]بمب های نفوذگر[/size] این بمب ها همانطور که از نام شان بر می آید توانایی نفوذ و تخریب مستحکم ترین سنگرها و تأسیسات زیر زمینی را دارند. این مجموعه از بمب ها که در تمامی آن ها از کیت های هدایت و کنترل برای اصابت دقیق به هدف استفاده شده است در دسته بمب های هوشمند هدایت پذیر نیز شمرده می شوند. بمب های نفوذگر به سنگرکوب نیز معروف هستند. این بمب ها در نبردهای مهم 20 ساله اخیر نقش بسیار مهم و مؤثری را ایفا نموده اند. درحال حاضر و بر پایه گزارش های منتشر شده پیشرفته ترین بمب های عملیاتی نفوذگر مدل های جی بی یو-28 و جی بی یو-37 هستند که هر دو از سرجنگی بی اِل یو-113 استفاده می کنند که قبل از انفجار تا عمق 6 متری بتن مسلح توان نفوذ دارند. باید توجه داشت که در صورت بروز جنگی جدید امکان ارائه و استفاده از مدل های جدید و پیشرفته تر وجود دارد. کما اینکه در جنگ اول خلیج فارس (سال 1991) پس از آنکه پیشرفته ترین بمب های عملیاتی نفوذگر آن زمان آمریکا با نام جی بی یو-24 و جی بی یو-27 با حداکثر توان نفوذ 4/3 متر در بتن مسلح، توان اسیب رساندن به مواضع راهبردی عراق را در اعماق بیشتر نداشتند، در یک فرایند فشرده 17 روزه، 4 فروند بمب جی بی یو-28 با سر جنگی جدیدی که آن زمان با نام اِل یو-109 شناخته می شد، تولید گردید که از این تعداد 2 فروند مورد استفاده آزمایشی قرار گرفت و 2 فروند نیز در عملیات توسط بمب افکن اِف-111 بر ضد تأسیسات زیرزمینی پایگاه هوایی «التاجی» در شمال بغداد مورد استفاده واقع شد که کاملاً موفقیت آمیز بود. بعد از پایان جنگ، سر جنگی فوق دوباره بازبینی و اصلاحات قرار گرفته و با نام بی اِل یو-113 به تولید انبوه رسید. اوج استفاده از بمب های نفوذگر در سال های اخیر در نبرد نیروهای آمریکایی و ناتو در کوه های افغانستان بوده است. در این نبردها نیروهای غربی تجهیزات و تأسیسات طالبان و القاعده را که در عمق غارها و کوه ها بنا شده بود مورد هدف قرار دادند. ویژگی بمب های نفوذگر ویژگی عمده این گونه بمب ها شامل دو مورد ذیل است:[list=1] [*]توانایی نفوذ قبل از انفجار در اعماق زمین (در پیشرفته ترین مدل در حال حاضر، حدود 6 متر در بتن مسلح و 30 متر در خاک رس) [*]زیر سامانه هدایت آن ها که در نمونه های اولیه سامانه، هدایت تصویری و مادون قرمز و در نمونه های جدید، سامانه های پیشرفته هدایت لیزری هستند. [/list] با توجه به اینکه قابلیت اصلی این بمب ها نفوذ در بتن مسلح بوده و باید قابلیت های فیزیکی خود از جمله سرعت برخورد، زاویه برخورد، ابعاد هندسی و جنس سازه، توانایی نفوذ بیشتر را تأمین نمایند، سامانه هدایت و کنترل نصب شده روی این بمب ها پس از طی مسیر (معمولاً حدود الی 10 الی 20 کیلومتر) و رسیدن به نزدیکی هدف، توانایی ایجاد تغییرات کوچک در مسیر را برای رسیدن به بهینه ترین زاویه برخورد خواهد داشت. در ادامه مشخصات برخی بمب های نفوذگر معروف عملیاتی امروزی جهان در یک جدول برای مقایسه آورده شده است. سرجنگی های نفوذگر به طور کلی یک بمب از چندین قسمت تشکیل شده است که مهم ترین آن در بمب های نفوذگر، سرجنگی است و قابلیت نفوذگری (سنگرشکنی یا استحکام شکنی) نیز دقیقاً بستگی به سرجنگی بمب دارد. در ادامه به معرفی معروف ترین آنها می پردازیم.[list] [*]سرجنگی بی اِل یو-109 [/list] با وجود ساخت و استفاده محدود از سرجنگی های نفوذگر قبل از دهه 80 و حتی در زمان جنگ ویتنام، در دهه 80 میلادی بود که توسعه این سامانه ها در دستور کار قرار گرفته و به تولید انبوه رسید. در سال 1985 قراردادی بین نیروی هوایی آمریکا و شرکت لاکهید مارتین برای ساخت بمبی با بدنه فولادی که توانایی نفوذ به عمق 8/1 متری بتن مسلح را داشته باشد منعقد شد. این سرجنگی بی اِل یو-109 نامیده شد. سر جنگی بی ال یو-109 با وزنی معادل 874 کیلوگرم، حدود 250 کیلوگرم مواد منفجره را با خود حمل می کند. همچنین این سرجنگی توانایی جفت شدن با سامانه بمب های آزاد (غیرهدایتی) یا هدایت پذیر را دارد. چنانچه در جنگ اول خلیج فارس در بمب های هدایت لیزری مورد استفاده قرار گرفت.[list] [*]سرجنگی بی ال یو-116 [/list] دومین نسل از سرجنگی های نفوذگر با توسعه و افزایش بازدهی بی ال یو-109 تکمیل شد. بی اِل یو-116 با همان شکل ظاهری، ابعادی و وزنی بی ال یو-109 توان نفوذ تا حدود دو برابر در عمق بتن مسلح را دارد. در این سری از سرجنگی های نفوذگر، با حفظ ابعاد و ظاهر قبلی تنها جنس آلیاژ و روش شکل دهی آن ارتقا یافت تا توان نفوذ در اهداف سخت نظیر بتن مسلح افزایش یابد. همچنین از نسل جدیدی از فیوزهای هوشمند نیز استفاده شد تا بمب در بهترین زمان ممکن عمل کرده و بازدهی انفجار افزایش چشم گیری داشته باشد. قابلیت نفوذ در بتن مسلح این سرجنگی 4/3 متر است.[list] [*]سرجنگی بی اِل یو-118 بی [/list] نام این سر جنگی برای اولین بار در سال 2001 گزارش شد و هیچ ارتباطی جز تشابه اسمی با سرجنگی بی ال یو-118 که در جنگ ویتنام به کار رفته ندارد. این سرجنگی همچنان از همان مشخصات هندسی بی ال یو-109 استفاده نموده است و تنها تفاوت عمده نسبت به نسل های قبلی استفاده از مواد منفجره ترموباریک بوده که توان ایجاد موج انفجار قوی تر در فضای محدود زیرزمین خواهد داشت. یکی از تفاوت های مهم مواد منفجره ترموباریک نسبت به دیگر مواد منفجره متعادف در این است که در سرجنگی نیازی به کاربرد اکسید کننده نخواهد بود و اکسیژن مورد نیاز برای انفجار از محیط تأمین می شود. بنابراین می توان مواد منفجره بیشتری در سرجنگی قرار داد تا توان انفجاری افزایش یابد. قابلیت نفوذ در بتن مسلح این سر جنگی 4/3 متر است.[list] [*]سرجنگی بی ال یو-113 [/list] این سرجنگی پیشرفته ترین سرجنگی نفوذگر در آمریکاست که دارای قابلیت نفوذ تا عمق 6 متری بتن مسلح و تا عمق 30 متری خاک است. در ساخت بدنه این سرجنگی از آلیاژ استیل اچ پی-9420 استفاده شده که نسبت به مواد مورد استفاده در نسل های قبلی از استحکام بیشتری برخوردار است. گزارش هایی وجود دارد که در برخی نمونه های فعلی و آتی این سرجنگی از جنس اورانیوم ضعیف شده استفاده شده و خواهد شد. [center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10133/245424.PNG[/img][/center]

ممنون میشه مشخصات هاتف 4 رو با قیام مقایسه کنید؟

جناب Killuminati ممنون از توضیحات خوبتون، حیفم اومد فقط مثبت بزنم. ضمنا ورودتون رو هم تبریک میگم و امیدوارم موفق باشید.

با سلام خدمت همه دوستان گرامی. اگر چه بحث جنگ نرم بحث جدیدی نیست و سده های متوالی حداقل جوامع اسلامی شاهد این نوع جنگ بر علیه خود بوده اند اما آنچه باعث گشت تا این اصطلاح بیشتر بر سر زبانها افتاده و عملا به عنوان یک اصطلاح کلیدی درنبرد و کنش میان جهان اسلام از یک سو و جهان غرب از سوب دیگر به کار رود، تأکیدات مقام معظم رهبری در این باب خصوصا بعد از وقایع پس از انتخابات ریاست جمهوری سال گذشته بود. برای اینکه بدانیم که ولایت فقیه چیست و چگونه توانست با رهبری بی بدیل خود کشور را به حول و قوه الهی از آشوبهای پس از انتخابات نجات داده و به ساحل آرامش و بازگشت به مسیر کار و فعالیت مضاعف بازگرداند، باید اول آشنایی مختصری با نحوه و شیوه حکومت در جامعه اسلامی پیدا کنیم، از این رو با مشورت تعدادی از دوستان و راهنمایی برادر گرامی آقا مصطفی، نتیجه بر این شد تا با استفاده از منابع معتبر و رسمی به معرفی بحث ولایت فقیه برای دوستان بپردازیم. قطعا شرکت دوستان با نظرات مختلف و تضارب آراء بر غنای بحث خواهد افزود و ان شا الله راهی به سوی کشف حقیقت برای همه ما باشد. ان شاالله. مطالبی که در ذیل می آید برگرفته از کتاب دین و دولت در اندیشه اسلامی بوده و از سایت رسمی دبیرخانه مجلس خبرگان به آدرس: http://www.majlesekhobregan.ir/index.php?option=com_content&task=category§ionid=4&id=15&Itemid=30 گردآوری شده است. [color=darkblue][size=18]پيش‏گفتار[/size][/color] نهضت و قيام مردم ديندار و شريف ايران بر ضد رژيم پهلوى از سال 1342 به رهبرىِ روحانيت و در رأس آن، امام خمينى - قدّس سرّه - و ايثار و فداكارىِ اقشار مختلف مردم و در نهايت، پيروزىِ آن در بهمن ماه 1357 بدون شك يك حركت دينى و براى دفاع از حريم مقدس اسلام بود. با آن پيروزىِ شگفت‏آور، اين انديشه نوين، در ايران و جهان اسلام به وجود آمد كه با رهبرى‏هاى يك فقيه جامع‏الشرايط و با بهره‏گيرى از ايمان واحساسات دينىِ مردم مى‏توان حتى بدون سلاح با طاغوتيان و صاحبان زر و زور و سلاح پيكار كرد و پيروز شد. با آن پيروزىِ معجزه‏آسا و شگفت‏آور، قدرت اسلام و ايمان و نقش حساس رهبرىِ دينى و نفوذ معنوىِ روحانيت، براى همگان آشكار شد. آن‏چنان كه اكثريت قاطع اقشار مختلف مردم، دانشگاهى، فرهنگى، بازارى، ادارى، كارگر، كشاورز، شهرى و روستايى، كه دين‏خواهى در جانشان سابقه ديرينه داشت، با شوق فراوان خواستار حاكميت اسلام و اجراى احكام و قوانين نورانىِ آن شدند. امام خمينى - قدّس سرّه - كه در آن زمان، عملاً در جايگاه ولايت فقيه واقع شده بود و اكثريت قاطع مردم، رهبرىِ او را پذيرفته بودند، انتخاب نوع حكومت را بر عهده مردم گذارد و «جمهورى اسلامى» را به عنوان پيشنهاد مطرح ساخت. در تاريخ 11/1/1358 همه‏پرسى به عمل آمد و اكثريت قاطع مردم(98/32%) به «جمهورى اسلامى» رأى مثبت دادند. بعد از آن، تهيه قانون‏اساسى، يك ضرورت محسوب مى‏شد و تدوين آن، نياز به كارشناسانى داشت كه در مسائل قانونى و اسلامى متخصص باشند. انتخاب آنان نيز بر عهده مردم گذاشته شد. در تاريخ 12/5/1358 مردم در يك انتخابات عمومى شركت كردند و با اكثريت آرا 72 نفر از قانون‏دانان و اسلام‏شناسان را بدين منظور برگزيدند. مجلس خبرگان قانون‏اساسى تشكيل شد و اعضاى آن با جديت تمام، مشغول به كار شدند. از رهنمودهاى امام خمينى - قدّس سرّه - و صدها طرح و پيشنهادى كه از صاحب‏نظران مى‏رسيد استفاده كردند و در مدتى در حدود سه ماه، متن قانون‏اساسى را تدوين كردند. سپس تصويب آن نيز به آراى مردم واگذار شد و در تاريخ 12/9/1358 ذدر يك همه‏پرسى، با اكثريت چشمگيرى (حدود 75%) تصويب شد و به تأييد امام خمينى رسيد. بدين ترتيب، خطمشى نظام جمهورى اسلامى ايران بر پايه قانون‏اساسى، كه از قرآن و سنت پيامبر اكرم(ص) و مكتب اهل‏بيت(ع) الهام گرفته، مشخص و استوار گشت. با تصويب قانون‏اساسى، نوع حكومت و اهداف و اركان آن، جنبه قانونى به خود گرفت، ولايت و زعامت ولى فقيه و مجتهد جامع الشرايط، قانونى شد و رسميت يافت. مراحل مختلف تهيه، تدوين و تصويب قانون‏اساسى با سرعت سپرى شد؛ چرا كه ضرورت استقرار هر چه سريع‏تر نهادهاى نظام جمهورى اسلامى ايران، چنين سرعتى را مى‏طلبيد، به ويژه آن‏كه رهبرى‏هاى ژرف‏بينانه و قاطعانه امام، بر اين سرعت تأكيد مى‏ورزيد. اما با توجه به اين‏كه بعد از حكومت پيامبر اسلام و على‏بن‏ابى‏طالب - صلوات اللّه عليهما - نخستين بار بود كه حكومتى قانونى، بر طبق مبانىِ شيعه تأسيس مى‏شد و زعامت گسترده ولى فقيه و اجراى احكام و قوانين سياسى - اجتماعىِ اسلام، سابقه عملى نداشت و تجربه نشده بود، مسائل مربوط به نظام دينى و فلسفه سياسىِ اسلام، به ويژه ولايت فقيه نيز به‏طور دقيق تحقيق و تدوين نشده بود. بنابراين، لازم بود بعد از استقرار حكومت اسلامى، مسائل مربوط به فلسفه سياسىِ اسلام، به‏طور گسترده و عميق به وسيله محققان و كارشناسان مربوطه، مورد تحقيق و بررسى قرار گيرد. اين مسؤوليت سنگين، كه استحكام نظام اسلامى بر آن مبتنى است، بر عهده همه دانشمندان متعهد و فقها و اسلام‏شناسان نهاده شده است. بسيار به‏جا بود كه حوزه‏هاى علميه، به ويژه حوزه علميه قم در اين كار مهم پيشقدم مى‏شد و با دعوت از اساتيد و دانشمندان متعهد دانشگاه، وسيله يك‏سرى تحقيقات عميق و گسترده جمعى را در همه موضوعات و مسائل مربوط به فلسفه سياسى و نظام اسلامى فراهم مى‏ساخت؛ ولى متأسفانه در اين جهت كوتاهى شد. البته از آن زمان تاكنون در اين رابطه، كارهايى انجام گرفته، كتاب‏ها و مقالات سودمندى تهيه و انتشار يافته است؛ ولى با توجه به اين‏كه تحقيقات انجام شده، غالباً انفرادى بوده، جاى يك سلسله تحقيقات عميق‏تر و فراگيرترِ جمعى هنوز خالى است. با توجه به اين نياز و تأكيدهاى مكرر مقام معظم رهبرى، حضرت آيت الله خامنه‏اى - مدظله‏العالى - بود كه مجلس خبرگان رهبرى در اجلاسيه 28/11/1371 مسؤوليت انجام اين تحقيقات را بر عهده دبيرخانه مجلس خبرگان گذاشت. در شرح وظايف دبيرخانه چنين آمده است: «تحقيق و پژوهش در موضوع حكومت اسلامى، بالأخص ولايت فقيه، تأليف و نشر آن به صورت‏هاى مناسب». دبيرخانه بعد از تهيه مقدمات، شروع به كار كرد. در انجام اين مسؤوليت بزرگ، كارهايى را شروع كرده و انجام مى‏دهد كه مهم‏ترين آن‏ها عبارت است از: تحقيق در موضوعات و مسائل مختلف فلسفه سياسى اسلام، به ويژه ولايت فقيه. در آغاز، فهرستى از موضوعات نيازمند به بررسى و تحقيق تهيه شد و از محققان و دانشمندان براى همكارى دعوت به‏عمل آمد. تعدادى از آنان دعوت ما را پذيرفتند و پس از تهيه و تصويب طرح تحقيقاتى، مشغول به كار شدند. گرچه مسؤوليت مستقيم انجام هر يك از موضوعات، بر عهده يك نفر از محققان مى‏باشد؛ اما با توجه به اين‏كه از افكار و اظهار نظر ديگر صاحب‏نظران نيز استفاده مى‏كند، مى‏توان آن را يك تحقيق جمعى به شمار آورد. تحقيقات بدين صورت انجام مى‏گيرد: 1. محقق در همه مراحل، از نظر اساتيد مشاور و راهنما استفاده مى‏كند. 2. مطالبى كه توسط محقق نگاشته شده، در اختيار تعدادى از دانشمندان صاحب‏نظر براى مطالعه و اظهار نظر قرار مى‏گيرد. سپس در جمع آنان و با حضور نويسنده، مورد بحث و نقد قرار مى‏گيرد. 3. رياست دبيرخانه و مسؤول مركز تحقيقات علمىِ دبيرخانه نيز در همه مراحل تحقيق، از نزديك بر كارها نظارت دارند. 4. محقق از نتايج بحث‏ها و تحقيقاتى كه قبلاً توسط دبيرخانه انجام گرفته و نيز از فيش‏هاى موجود استفاده مى‏كند. ولى با توجه به اين‏كه محقق در تحقيقات خود از آزادىِ كامل برخوردار است و الزامى در جهت اعمال همه ديدگاه‏هاى پيشنهادى ندارد، مسؤوليت صحت و سقم مطالب نيز بر عهده خود او خواهد بود. تاكنون تحقيقات بسيارى در موضوع مهم ولايت فقيه صورت گرفته است. يكى از مسائل مورد نياز در بحث ولايت فقيه، تبيين مفاهيم اصلى و كليدى اين موضوع مى‏باشد. حجةالاسلام آقاى مصطفى جعفرپيشه فرد، كه از محققان حوزه علميه قم مى‏باشد، در چارچوب تحقيقات علمى دبيرخانه، در تحقيقى كه پيش روى داريد به اين موضوع پرداخته و مفاهيم اساسى نظريه ولايت فقيه را مورد بررسى و تحليل قرار داده است. محقق محترم در اين تحقيق، در سه فصل جداگانه به ارائه تصويرى مستند و روشن از «ولايت»، «انتصاب» و «فقاهت» كه مفاهيم اساسى «ولايت فقيه» به شمار مى‏روند پرداخته و در فصل اول علاوه بر شرح معناى لغوى و مفاد اصطلاحى «ولايت» در علوم مختلف، ميان ولايت و وكالت از يك‏سو، و ولايت و حكومت از سوى ديگر مقايسه كرده است. اميد مى‏رود اين تحقيق بتواند در ارائه تعريف درست از مفاهيم ياد شده، مورد استفاده پژوهشگران و علاقه‏مندان به مباحث انديشه سياسى اسلام قرار گيرد. در پايان، از زحمات و تلاشهاى محقق محترم و همه اساتيد محترمى كه در انجام اين تحقيق همكارى كردند و نيز از تلاش مركز تحقيقات علمى دبيرخانه تشكر مى‏كنم. ابراهيم امينى‏ مرداد 1380

[quote]البته 7.62 کلاش کجا و 7.62 دراگانوف[/quote] دقیقا، 120 درصد تایید میشه، خصوصا با مرمی مغزی فولادی.

ممنون سینا خان، با اون دو تا عکس شلیک توپهای ضد هوایی 57 م.م و 100 م.م خیلی حال کردم، در صورت استقرار [b]رینگ[/b] پدافندی توپهای دوربرد در فاصله [b]مناسب[/b] از اهداف استراتژیک( مثلا فاصله 40-50 کیلومتری) امکان انجام حملات ارتفاع پایین موفق توسط پرنده های دشمن بسیار پایین میاد.