از کتاب : لشکر 92 زرهی در سال اول جنگ تحمیلی

ممنون جالب بود [b][url="http://www.military.ir/forums/topic/19538-%d8%a2%d8%b4%d9%86%d8%a7%db%8c%db%8c-%d8%a8%d8%a7-%d8%a7%d8%b3%d8%aa%d8%a7%d9%86%d8%af%d8%a7%d8%b1%d8%af-stanag-4569-%d9%86%d8%a7%d8%aa%d9%88/"]آشنایی با استاندارد STANAG 4569 ناتو[/url][/b]

تصاویر دیگری از فلانکر های روسی (و ایضا نمونه های چینی ) نیروی هوایی ارتش آزادی بخش خلق

[url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/15_1.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/thumb_15_1.jpg[/IMG][/url]

[quote]شرمنده در ویرایش اشتباه شده منظور همین بوده که شما نوشتید[/quote] دشمنتان شرمنده باشد همین که قبول زحمت کردید و برای ما مطلب ترجمه کردید و قرار دادید جای تشکر و قدردانی دارد

[quote] فکر کنم این اعدادی که برای حفاظت زرهی بیان شده درست نباشن.30 تا 40 میلی متر اونم از جلو؟ [/quote] در منبع این چنین نوشته شده : [quote]It is claimed that front armor with add-on armor will provide protection against 30- or 40-mm armor-piercing rounds.[/quote] اصابت گلوله های ضد زره (شکافنده) کالیبر 30 الی 40 میلیمتری نه حافظت 30 الی 40 میلیمتری زره PL-01 به عنوان یک تانک سبک در نهایت با خودروهای رزمی پیاده نظام و خودروهای مشابه میتواند مقابله مستقیم داشته باشد که این میزان حفاظت زرهی (مقاومت در برابر اصابت مهمات 30 الی 40) بدین منظور کافی است. در جایگاه یک خودروی پشتیبانی آتش هم حفاظت چندان ضعیف نیست.

[center][color=#008000][b][font=tahoma,geneva,sans-serif]به نام خدا[/font][/b][/color][/center] [center][font=tahoma,geneva,sans-serif][color=#008000][b]با سلام[/b][/color][/font][/center] [center][font=tahoma,geneva,sans-serif][color=#008000][b][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/m1161_itv_growler_l3.jpg[/img][/b][/color][/font][/center] [center][font=tahoma,geneva,sans-serif][color=#008000][b][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/m1161_itv_growler_l1.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/thumb_m1161_itv_growler_l1.jpg[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/light-strike-vehicle.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/thumb_light-strike-vehicle.jpg[/img][/url][/b][/color][/font][/center] [font=tahoma,geneva,sans-serif]خودروی با قابلیت حمل و نقل داخلی M1161 یک خودروی تهاجم سریع چند منظوره ای است که به وسیله شرکت امریکایی گراولر توسعه یافته و لقب آن نیز از نام شرکت برگرفته شده. لازم به ذکر است که برخی از مراحل ساخت این خودرو تاکنون به تاسیسات جنرال دینامیکز منتقل شده است. آغاز توسعه این خودرو به سال 1999 باز میگردد. این خودرو به طور ویژه جهت حمل داخلی توسط هواگرد V-22 Osprey طراحی شده و در ساخت آن از برخی اجزای حرکتی جیپ M151 MUTT نیز بهره گرفته شده.[/font] [font=tahoma,geneva,sans-serif]گراولر در سال 2009 توسط سپاه تفنگداران دریایی ایالات متحده به خدمت گرفته شد و تا سال 2011 در مجموع 209 دستگاه از مدل M1161 و 102 دستگاه از مدل M1163 آن به ساخت رسیده و سفارشات بیشتری نیز برای ساخت آن دریافت گردید. این خودرو بخشی از نقش های جیپ M151 را عهده دار شد و جایگزین خودروهای تهاجم سریع موقت بر پایه مرسدس بنز کلاس G گردید ، خودروهایی که از سال 1999 در خدمت سپاه تفنگداران دریایی امریکا بودند. گراولر به ارتش امریکا اجازه میدهد تا از توانایی و برد 500 کیلومتری هواگرد V-22 جهت جا به جایی آن استفاده کنند.[/font] [center][font=tahoma,geneva,sans-serif][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/e1d7b70dbaac6d4a66bd0a16b92a0411.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/thumb_e1d7b70dbaac6d4a66bd0a16b92a0411.jpg[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/m1161_itv_growler_l6.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/thumb_m1161_itv_growler_l6.jpg[/img][/url][/font] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/m1161_itv_growler_l8.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/thumb_m1161_itv_growler_l8.jpg[/img][/url][/center] [font=tahoma,geneva,sans-serif]نقش اصلی این خودرو که توانایی استقرار هوایی را دارد ، عملیات در خط مقدم است و از آن میتوان به عنوان خودرویی ضربتی یاد کرد. تا کنون خانواده ای از این خودروهای قابل حمل و نقل داخلی توسعه داده شده است که نمونه پایه ای آن خودروی چند منظوره M1161 است که امکان به کارگیری در نقش خودروی تدارکاتی ، گشتی یا تهاجم سریع را دارد. تعداد سرنشینان ان 4 نفر است و ظرفیت حمل 900 کیلوگرم بار را دارد. این خودرو به منظور حمل میزانی کافی از تدارکات شامل آب ، سوخت ، غذا و مهمات جهت پشتیبانی از عملیاتی سه روزه طراحی شده است. [/font] [font=tahoma,geneva,sans-serif]گراولر دارای پوششی برزنتی است که در صورت لزوم و در شرایط آب و هوایی خاص روی آن نصب میگردد. صندلی های این خودرو از جنس کولار بوده و سطحی از حفاظت در برابر تهدید ترکش ها را فراهم میکنند. در بخش عقبی خودرو حلقه تیربارچی تعبیه شده که امکان نصب و به کارگیری تیربارهای کالیبر 7.62 میلیمتریM 240 ، 12.7 میلیمتری M2 یا نارنجک اندازهای خودکار 40 میلیمتری MK.19 را فراهم میکند. مدلی تدارکاتی از این خودرو ساخته شده که فاقد حلقه تیربارچی بوده و از محفظه بار بزرگتری برخوردار است که حمل تجهیزات بیشتری را امکان پذیر میسازد. [/font] [center][font=tahoma,geneva,sans-serif][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/biusdod110615moo345253m.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/thumb_biusdod110615moo345253m.jpg[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/m1161_itv_growler_l5.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/thumb_m1161_itv_growler_l5.jpg[/img][/url][/font] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/m1161_itv_growler_l9.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/thumb_m1161_itv_growler_l9.jpg[/img][/url][/center] [font=tahoma,geneva,sans-serif]یکی از مدل های این خودرو ، M1163 کشنده (Prime Mover) است که از طول کمتری برخوردار بوده و دو سرنشین دارد. وظیفه آن کشش قطعات توپخانه ای سبک نظیر خمپاره انداز 120 میلیمتری M327 آتش اژدها و تریلرهای مخصوص حمل مهمات است. هر کدام از تریلرهای مهمات از امکان حمل 30 گلوله در محفظه های جداگانه برخوردار هستند. برای حمل قطعات توپخانه ای به دو خودرو نیاز است که یکی از آن ها کشش قطعه توپخانه ای و دیگری کشش تریلر حاوی مهمات را بر عهده خواهند داشت. زمان حمل و استقرار کوتاه خمپاره انداز M327 ، امکان استفاده از آن برای فراهم کردن آتش ضد آتشبار (counter-battery fire) را فراهم میکند. [/font] [font=tahoma,geneva,sans-serif]ترکیب گراولر با قطعات توپخانه ای در مجموع یک سیستم پشتیبانی آتش اعزامی را ایجاد میکند. از جمله نمونه هایی که در آینده از این خودرو ساخته خواهند شد ، خودروی امدادی ، ایستگاه زمینی پهپاد ، و خودروی هواشناسی خواهند بود. گراولر از پیشرانه دیزلی توربوشارژ 2.8 لیتری Navistar نیرو میگیرد که 132 اسب بخار قدرت داردو به جعبه دنده خودکار 4 سرعته ساخت جنرال موتورز متصل شده است. همانطور که پیشتر گفته شد این خودرو از برخی بخش ها و اجزای حرکتی جیپ M151 نیز بهره میگرد هر چند که پیشرفته تر از آن محصوب میشود.[/font] [center][font=tahoma,geneva,sans-serif][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/m1161_itv_growler_l4.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/thumb_m1161_itv_growler_l4.jpg[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/m1161_itv_growler_l2.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/thumb_m1161_itv_growler_l2.jpg[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/M1161-Light-Strike-Vehicle-1-597x400.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/thumb_M1161-Light-Strike-Vehicle-1-597x400.jpg[/img][/url][/font][/center] [font=tahoma,geneva,sans-serif]پیکربندی این خودرو 4×4 بوده و به سیستم کنترل مرکزی باد تایر و همچنین تایرهای پنچررو (Run Flat) مجهز است که امکان طی مسافتی 30 کیلومتری در زمان پنچر شدن هر یک از تایرها را فراهم میکند. این خودرو بدون مقدمه و هر گونه آماده سازی از امکان عبور از آبی به عمق 0.76 متر برخوردار است. از جمله تجهیزاتی که بر روی آن نصب شده ، وینچ خود بازیابی است که برای خارج کردن خودرو از موقعیت های خاص مورد استفاده قرار میگیرد. خودروی گراولر مجهز به چهارچوبی حفاظتی است که در زمان حمل به جهت کاهش ارتفاع ، از خودرو جدا میشود.[/font] [font=tahoma,geneva,sans-serif]علاوه بر این شیشه جلو نیز قابلیت جمع شدن دارد. این خودرو به سیستم تعلیق با قابلیت تنظیم ارتفاع مجهز است که ارتفاع آن در زمان حمل و نقل را کاهش میدهد. پس از استقرار گراولر با هواگرد های ترابری ، این خودرو در مدت یک دقیقه آماده استفاده خواهد بود. این خودرو به طور معمول توسط هواگرهای V-22 ، CV-2 و MV-22 حمل میگردد اما قابلیت حمل داخلی و بیرونی توسط بالگرد CH-47 شینوک و CH-53سوپر استالیون را نیز دارد. علاوه بر این از امکان حمل توسط هواپیماهای ترابری تاکتیکی نظامی نظیر C-130 و همچنین نفربرهای آبی/خاکی AAV7 برخوردار است.[/font] [center][size=3][color=#FF0000][font=tahoma,geneva,sans-serif]M151 MUTT[/font][/color][/size][/center] [center][url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/M151-1.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/thumb_M151-1.jpg[/IMG][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/m151.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/thumb_m151.jpg[/IMG][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/800px-82d_Airborne_jeep_Urgent_Fury_1983.JPEG][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/thumb_800px-82d_Airborne_jeep_Urgent_Fury_1983.JPEG[/IMG][/url][/center] [center][b][font=tahoma,geneva,sans-serif][url="http://www.military-today.com/trucks/m1161_itv_growler.htm"][color=#ff0000]منبع[/color][/url][/font][/b][/center] [center][font=tahoma,geneva,sans-serif][color=#008000][b]مترجم : دوست عزیزم جناب رضا عبدالهی[/b][/color][/font][/center] [center][color=#ff0000][b][font=tahoma,geneva,sans-serif]هرگونه برداشت از این مطلب صرفا با ذکر نام وبسایت [/font][/b][/color][b][font=tahoma,geneva,sans-serif][url="http://www.military.ir"][color=#008000]میلیتاری[/color][/url][/font][/b][color=#ff0000][b][font=tahoma,geneva,sans-serif] مجاز است[/font][/b][/color][/center]

[quote] اقا چه حفاظتی؟ این که 50 متری ش خمپاره بخوره سرنشیناش کله پا می شن [/quote] تهدید ترکش های تحتانی ناشی از انفجار مین

دستت درد نکنه جالب بود شما تا الان کجا بودی؟!

تصاویر بیشتری از جنگنده ناونشین J-15 برخی از اجزا و سیستم های مشترک دو جنگنده J-15 و J11B

[quote] جناب گوبلز امکانش هست در مورد t72m2_moderna توضیحاتی بدید چون به نظر میاد از تمام ارتقاهایی که روی t72 انجام شده سطح حفاظت بالاتری داره. [/quote] در مورد تانک مد نظر شما میبایست تاپیکی ایجاد بشه و مطالب در آن قرار بگیره و این تاپیک جای مطلب آن نیست.

[center][color=#008000][b][font=tahoma,geneva,sans-serif]به نام خدا[/font][/b][/color][/center] [center][font=tahoma,geneva,sans-serif][color=#008000][b]با سلام[/b][/color][/font][/center] [font=tahoma,geneva,sans-serif]به خدمت گرفتنن مدل هایی از جنگنده های سری فلانکر سوخو (روسیه) ، بخش مهمی از تلاش های چین در جهت نوسازی و تقویت ناوگان نیروی هوایی خود را تشکیل میدهد. مابین سال های 1992 الی 2004 چین در مجموع 174 نمونه از سری فلانکر سوخو در چهار مدل Su-27SK (فلانکر بی) ، Su-27UBK (فلانکر سی) ، Su-30MKK (فلانکر جی) و Su-30MKK2 (فلانکر جی) را دریافت کرد. 100 نمونه دیگر از مدل Su-27SK نیز توسط صنایع هوایی شنیانگ (SAC) به صورت تحت لیسانس و با نام جی J-11 تولید شد. [/font] [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/43122.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/thumb_43122.jpg[/img][/url][/center] [font=tahoma,geneva,sans-serif]صنایع هواپیماسازی چین از سال 2002 بدون پشتیبانی روسیه نسبت به ساخت نمونه های مشابه با فلانکرهای روسی اقدام کرده اند. این جنگنده ها از نظر بدنه و سازه مشابه نمونه های روسی هستند اما از نظر تجهیزات الکترونیک پروازی (اویونیک) و تسلیحات تفاوت دارند و از سیستم های چینی بهره میبرند. به جز سیستم های تسلیحاتی و الکترونیکی ، چین در تلاش برای توسعه پیشرانه جت توربوفن بومی جهت جایگزینی با پیشرانه های روسی AL-31F مورد استفاده در فلانکرها است اما این تلاش ها تا کنون به موفقیت کامل منتهی نشده است.[/font] [font=tahoma,geneva,sans-serif]تا کنون از مهندسی معکوس فلانکر های روسیه حداقل پنج مدل شبیه سازی شده به ساخت رسیده که شامل مدل های J-11B، J-11BS، J-15 ، J-15S و J-16 است. دو مدل J-11B و J-11BS نتیجه مشابه سازی جنگنده های Su-27SK و Su-27UBK هستند در حالی که دو مدل J-15 و J-15S از مشابه سازی نمونه ای از Su-33 (فلانکر دی) حاصل شده اند. اعتقاد بر این است که مدل J-16 نیز حاصل الگوبرداری از جنگنده Su-30MKK است.[/font] [center] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/565453.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/thumb_565453.jpg[/img][/url][/center] [font=tahoma,geneva,sans-serif][b]Su-27SK/UBK Flanker-B/C[/b][/font] [font=tahoma,geneva,sans-serif]جنگنده خط مقدم Su-27 اولین بار در دهه 80 تحت خدمت عملیاتی نیروی هوایی اتحاد جماهیر شوروی درآمد و پس از فروپاشی این کشور و بروز مشکلات مالی شدید روسیه در اوایل دهه 90 میلادی به عنوان یک محصول نظامی سود آور به بازارهای بین المللی راه یافت. نمونه تک سرنشین این جنگنده Su-27SK (با نام گذاری ناتو فلانکر بی) توسط صنایع KnAAPO واقع در کومسومولسک نا آمور تولید میشد در حالی که تولید نمونه دو سرنشین جنگنده/آموزشی Su-27UBK (با نامگذاری ناتو فلانکر سی) بر عهده صنایع IAPO واقع در ایرکوتسک بود. [/font] [font=tahoma,geneva,sans-serif]مذاکرات سطح بالا مابین مسکو و پکن جهت خرید جنگنده از سال 1990 آغاز شد. نزدیک به یک سال بعد خلبانان روسی در ماه مارس 1991 تعدادی جنگنده را در پکن برای چینی ها به نمایش گذاشتند. در نهایت در سال 1991 قراردادی جهت خرید 26 فروند سوخو 27 منعقد گردید که این قرارداد شامل 20 فروند مدل تک سرنشین Su-27SK ، 6 فروند مدل دوسرنشین Su-27UBK همراه با تعداد نامشخصی موشک هوا به هوای برد متوسط R-27 و هوا به هوای برد کوتاه R-73 بود. تحویل این 26 فروند جنگنده به همراه تسلیحات آن ها تا سال 1992 تکمیل گردید و این مسئله چین را به اولین کشور دارنده جنگنده های سوخو 27 در خارج از پیمان امنیت دسته جمعی CIS )[sup]1[/sup] ) تبدیل کرد. [/font] [font=tahoma,geneva,sans-serif]جنگنده های تحویلی به چین در لشکر سوم هوایی نیروی هوایی آزادی بخش خلق واقع در پایگاه هوایی ووهو در استان آنهویی مستقر شدند. در سال 1995 چین دومین سری از جنگنده های سوخو 27 شامل 22 فروند (16 فروند مدل SK و 6 فروند مدل UBK) را در طی قراردادی به ارزش 710 میلیون دلار به روسیه سفارش داد. در گزارشی که بعد ها به سازمان ملل ارائه شد چین و روسیه تایید کردند که انتقال این 22 فروند جنگنده در سال 1996صورت گرفته است. به گزارش منابع روسی ، چینی ها درخواست اعمال تغییراتی ویژه بر روی هواپیماهای سفارش داده شده را داشتند که شامل تقویت ارابه های فرود جهت تحمل وزن سوخت مورد نیاز جهت حفظ شعاع عملیاتی جنگنده ها تا 1400 کیلومتر بود.[/font] [center][color=#ff0000][size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]Su-27SK با رنگ آمیزی مختص نیروی هوایی چین در صنایع KnAAPO پیش از ارسال با کشتی[/font][/size][/color][/center] [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/su-27_01.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/thumb_su-27_01.jpg[/img][/url][/center] [font=tahoma,geneva,sans-serif]22 فروند فلانکر دسته دوم سفارش تحت کاربری لشکر دوم هوایی نیروی هوایی ارتش آزادی بخش در پایگاه Suixi واقع در استان گوانگدونگ قرار گرفتند. در سال 1999چین جهت رفع مشکل کمبود جنگنده های آموزشی ، دسته سوم جنگنده های سوخو 27 را سفارش داد که شامل 28 فروند از مدل دو سرنشین جنگنده/آموزشی UBK بودند. جنگنده های دسته سوم سفارش در سال 2002 به نیروی هوایی چین تحویل گردیدند و در لشکر 33 ام هوایی در پایگاه Baishiduo واقع در چونگ کینگ مورد استفاده قرار گرفتند.[/font] [center][size=3][color=#FF0000][font=tahoma,geneva,sans-serif]جنگنده Su-27SK از لشکر دوم هوایی با پیکربندی کامل تسلیحات هوا به هوا در حال فرود[/font][/color][/size][/center] [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/su-27_02.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/thumb_su-27_02.jpg[/img][/url][/center] [font=tahoma,geneva,sans-serif]سوخو 27 اولین جنگنده نیروی هوایی چین بود که قابلیت رقابلت با جنگنده های پیشرفته غربی را داشت. این جنگنده برای اولین بار در جریان رزمایش 1996 که جهت ارعاب تایوان تدارک دیده شده بود ، در معرض دید ملت چین قرار گرفت ، زمانی که تلویزیون مرکزی چین تصاویری از جنگنده های سوخو 27 نیروی هوایی این کشور را در آرایش های چهار فروندی در حال بمباران اهداف زمینی با بمب های غیر هدایت شونده و راکت ها نشان داد. بعد ها در تابستان 1999 جنگنده های سوخو 27 پایگاه Suixi نیز در حال پرواز و گشت زنی بر فراز تنگه تایوان در طول رزمایش های مشترک ارتش آزادی بخش خلق (PLA) دیده شدند. [/font] [center][size=3][color=#FF0000][font=tahoma,geneva,sans-serif]هواپیمای جنگنده/آموزشی دو سرنشین Su-27UBK نیروی هوایی چین مجهز به تسلیحات هوا به هوا و هوا به زمین (غلاف راکت انداز)[/font][/color][/size][/center] [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/su-27_03.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/thumb_su-27_03.jpg[/img][/url][/center] [font=tahoma,geneva,sans-serif]هر چند سوخو 27 از قابلیت های بالایی در نبرد هوایی برخوردار بود اما محدویدت هایی داشت که این محدودیت ها به زودی برای نیروی هوایی چین آشکار شد. به عنوان جنگنده برتری هوایی ، سوخو 27 تنها از امکان انجام ماموریت های تهاجمی ثانویه با مهمات غیر هدایت پذیر نظیر بمب های سقوط آزاد برخوردار بود که این قابلیت محدود ، ارزش انجام عملیات تهاجم زمینی و تهدید این جنگنده گران قیمت از سوی سامانه های پدافندی دشمن را نداشت. این مسئله بعد ها به خرید جنگنده های چند منظوره Su-30MKK (فلانکر G) و ایضا ساخت نمونه های بهبود یافته داخلی از سوخو 27 از سوی چین منجر شد.[/font] [font=tahoma,geneva,sans-serif][b]J-11[/b][/font] [font=tahoma,geneva,sans-serif]پس از ابراز تمایل چین جهت تولید تحت لیسانس سوخو 27 ، در سال 1996 صنایع سوخو و صنایع هواپیماسازی شنیانگ چین قراردادی به ارزش 2.5 میلیارد دلار را جهت ساخت تحت لیسانس 200 نمونه از جنگنده سوخو 27 در چین تحت نام گذاری J-11 به امضا رساندند. تحت شرایط لحاظ شده در قرارداد مذکور ، صنایع سوخو/KnAAPO ملزم به ارسال کیت قطعات جنگنده ها جهت منتاژ در صنایع شنیانگ چین بود و علاوه بر آن صنایع روسی متعهد به پشتیبانی قطعات یدکی در بخش مجموعه های الکترونیک پروازی و همچنین پیشرانه های AL-31F بودند. [/font] [font=tahoma,geneva,sans-serif]اولین جنگنده J-11 منتاژ شده از قطعات ارسالی در ماه دسامبر سال 1998 از خط تولید خارج شد با این حال تولید انبوه با توجه به بروز برخی مشکلات فنی تا سال 2000 محقق نشد. بنا بر گفته منابع روسی ، چین تا سال 2002 در حدود 48 فروند جنگنده سوخو 27 را به صورت تحت لیسانس تولید کرده و در حدود 48 فروند دیگر را نیز مابین سال های 2002 الی 2003 به ساخت رسانده است. در ماه نوامبر سال 2004 ، رسانه های روسی از توقف خط تولید جنگنده J-11 چین با تولید در نهایت 100 فروند خبر دادند .بنا بر این خبر ، چین درخواست توقف ارسال کیت قطعات جنگنده ها به صنایع سوخوی روسیه را داده بود که این به معنی عدم تمایل چینی ها برای ادامه تولید J-11 بود.[/font] [center] [color=#ff0000][size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]نمونه ای سوخو 27 ساخت صنایع چینی شنیانگ (J-11) در خدمت نیروی هوایی چین[/font][/size][/color][/center] [center][color=#ff0000][size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/j-11_01.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/thumb_j-11_01.jpg[/img][/url][/font][/size][/color][/center] [font=tahoma,geneva,sans-serif]این مسئله از آنجایی ناشی میشد که نیروی هوایی چین نوع اولیه Su-27SK/J-11 را دیگر قادر به برآورده ساختن نیازهای عملیاتی خود نمیدید. البته شماری از دلایل را میتوان برای توقف تولید تحت لیسانس سوخو 27 در چین مد نظر قرار داد. دلیل اول این است که قرارداد تولید تحت لیانس شامل انتقال تکنولوژی سیستم های الکترونیک پروازی و پیشرانه نبود و چین برای تولید جنگنده ها به واردات و تامین این قطعات از روسیه نیاز کامل داشت. دلیل دوم عدم همخوانی سیستم کنترل آتش روسی با موشک ها و تسلیحات هوا به هوای ساخت چین بود در نتیجه نیروی هوایی این کشور نیازمند سفارش تعداد بیشتری از موشک های هوا به هوای روسی R-27 و R-73 بود. دلیل سوم همان موردی است که پیشتر نیز عنوان شد یعنی محدودیت های سوخو 27 به عنوان یک جنگنده برتری هوایی در ماموریت های ثانویه از جمله حملات زمینی.[/font] [font=tahoma,geneva,sans-serif][b]J-11B/BS[/b][/font] [font=tahoma,geneva,sans-serif]صنایع سوخوی روسیه به دنبال پیشنهاد و فروش جنگنده چند منظوره Su-27SKM به چین بود که این پیشنهاد به دلیل ساخت نمونه ای بومی سازی شده از J-11 که دارای قطعات بومی شده بیشتری بود ، از سوی چینی ها رد شد. در اواسط سال 2002 صنایع هواپیماسازی شنیانگ مدلی در مقیاس اصلی از جنگنده J-11 که حامل تسلیحات هوا به هوا و هوا به سطح چینی بود ، رونمایی کرد. به تایید منابع روسی و چینی ، در آن زمان صنایع شنیانگ به دنبال توسعه یک مدل چند منظوره از جنگنده J-11 با نام J-11B بود. جنگنده J-11B از سازه ای مشابه جنگنده های Su-27SK/J-11 برخوردار بود اما تفاوت هایی داشت که این تفاوت ها عبارت بودند از :[/font][list] [*][font=tahoma,geneva,sans-serif]رادار چند منظوره پالس داپلر بومی که بنابر گزارش ها قادر به رهگیری 6 الی 8 هدف و درگیری همزمان با 4 هدف بود.[/font] [*][font=tahoma,geneva,sans-serif]سیستم کنترل پرواز دیجیتالی بومی[/font] [*][font=tahoma,geneva,sans-serif]یک کپی چینی از سامانه الکترواپتیکال جستجو و رهگیری فروسرخ OEPS-27 (ساخت روسیه)[/font] [*][font=tahoma,geneva,sans-serif]سیستم ناوبری اینرسیایی و ماهواره ای (جی پی اس) بومی[/font] [*][font=tahoma,geneva,sans-serif]کابین شیشه ای مجهز به نمایشگرهای چند منظوره چهار رنگ و صفحه نمایشگر سربالای هولوگرافیک با زوایای گسترده[/font] [/list] [center][size=3][color=#FF0000][font=tahoma,geneva,sans-serif]جنگنده تک سرنشین J-11B مجهز به موشک های هوا به هوای PL-12 و PL-8[/font][/color][/size][/center] [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/j-11b_01.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/thumb_j-11b_01.jpg[/img][/url][/center] [font=tahoma,geneva,sans-serif]جنگنده J-11B قابلیت به کارگیری تسلیحات هوا به هوای ساخت چین همچون موشک هوا به هوای برد کوتاه هدایت فروسرخ PL-8 و موشک هوا به هوای برد متوسط هدایت راداری فعال PL-12 را دارد. جنگنده های Su-27/30 از طریق موشک های هوا به هوای هدایت فعال راداری R-77 از قابلیت مقابله چندگانه با اهداف برخوردار بودند که این قابلیت در جنگنده j-11B از طریق موشک PL-12 تامین گردید. جنگنده J-11B علاوه بر قابلیت های نبرد هوایی از توانایی های بهبود یافته در زمینه حملات زمینی با استفاده از مهمات هدایت شونده نقطه زن چینی از قبیل بمب هدایت لیزری LT-2 ، بمب گلایدی هدایت دقیق LS-6 ، موشک ضد تشعشYJ-91 (یا Kh-31P) و موشک هوا به سطح KD-88 برخوردار است.[/font] [center][color=#ff0000][size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]J-11B[/font][/size][/color][/center] [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/j-11b_02.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/thumb_j-11b_02.jpg[/img][/url][/center] [font=tahoma,geneva,sans-serif]درجریان ششمین دوره نمایشگاه هوایی ژوهای چین که از 31 اکتبر الی 5 نوامبر سال 2006 برگزار گردید ، اولین اطلاعات رسمی از پیشرانه جت توربوفن به صورت بومی توسعه داده شده چین با نام FWS-10A (موسوم به تایهانگ) منتشر گردید. این پیشرانه به صورتی کاملا موفقیت آمیز بر روی جنگنده Su-27SKاصلاح شده نصب گردیده و مورد آزمایش قرار گرفت و احتمالا بر روی بدنه برخی از جنگنده های J-11 نیز نصب شده و مورد آزمایش قرار گرفته است.این پیشرانه به ادعای چینی ها در زمینه کارایی و تکنولوژی با پیشرانه روسی Lyulka-Saturn AL-31F قابل مقایسه است.لازم به ذکر است که تا امروز نصب پیشرانه FWS-10A بر روی نمونه های بومی عملیاتی J-11 به صورتی نامشخص باقی مانده است.[/font] [font=tahoma,geneva,sans-serif][b]Su-30MKK/MKK2 Flanker-G[/b][/font] [font=tahoma,geneva,sans-serif]سوخو Su-30MKK (با نام گذاری ناتو فلانکر جی) جنگنده ای دو سرنشین و چند منظوره است که از مشتقات سوخو 27 محسوب میشود. این جنگنده توسط دفتر طراحی سوخو طراحی شده و توسط صنایع KnAAPO واقع در کمسومولسک نا امور به ساخت رسید. منشاء این جنگنده به صورت دقیق Su-27PU است که یک رهگیر برد بلند یا هواپیمای پست فرماندهی هوابرد دو سرنشین بود که در سال 1989 به عنوان نمونه ارتقا یافته ای از سوخو 27 جهت استفاده در واحد های پدافندی هواپایه اتحاد جماهیر شوروی ارائه گردید. [/font] [font=tahoma,geneva,sans-serif]پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی ، سوخو جنگنده ای دو سرنشین و چند منظوره با نام Su-30M را در اوایل دهه نود توسعه داد ، جنگنده ای که هیچ سفارشی جهت خرید از سوی نیروی هوایی روسیه دریافت نکرد. صنایع سوخو به صورت اجباری به سراغ بازار بین المللی رفت و بدین منظور جنگنده SU-30MK (مخفف عبارت Modernizirovannyi Kommercheskiy یا تجاری مدرنیزه) را در سال 1994 ارائه داد.[/font] [font=tahoma,geneva,sans-serif]مذاکرات چین و روسیه بر سر خرید جنگنده Su-30MK در سال 1996 آغاز گردید. یک سال بعد در 1997 دفتر طراحی سوخو به سرپرستی طراحی A.I. Knyshev ، پروژه طراحی جنگنده دو سرنشین چند منظوره بر اساس Su-30 را کلید زد. جنگنده جدید سوخو Su-30MKK ( ام کا کا مخفف عبارت تجاری مدرنیزه برای چین ) نام گرفت. بر اساس توافق صورت گرفته ، صنایع KnAAPO نیز به عنوان پیمانکار اصلی جهت ساخت جنگنده انتخاب شد. در نهایت در ماه اوت سال 1999 قراردادی به ارزش 2 میلیارد دلار جهت خرید 38 فروند جنگنده Su-30MKK مابین چین و روسیه منعقد گردید. [/font] [center][size=3][color=#FF0000][font=tahoma,geneva,sans-serif]Su-30MKK نیروی هوایی ارتش آزادی بخش[/font][/color][/size][/center] [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/su30_1.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/thumb_su30_1.jpg[/img][/url][/center] [font=tahoma,geneva,sans-serif]جهت کاهش مدت زمان توسعه جنگنده Su-30MKK ، از طراحی برخی بخش های سایر مدل های خانواده فلانکر بهره گرفته شد که شامل استفاده از بخش مرکزی بال و صفحات بال ، ورودی های هوا ، باله ها ، تیغه های سکان و ارابه های فرود جنگنده تک سرنشین Su-27M و طراحی قسمت های متصل کننده سکان های عمودی به بدنه از جنگنده Su-27SK(فلانکر بی) بود. نمونه اولیه این جنگنده در سال 9-1998 در صنایع هواپیماسازی واقع در کمسومولسک نا آمور ساخته شد و اولین پرواز خود را با موفقیت در بیستم ماه می 1999 به انجام رساند. مابین سال های 1999 تا 2001 در مجموع چهار نمونه اولیه جهت انجام آزمایش و بررسی تحویل شدند. [/font] [font=tahoma,geneva,sans-serif]جنگنده Su-30MKK تحت نامگذاری "502 آبی" برای اولین بار در نمایشگاه هوایی ژوهای سال 2006 چین در معرض نمایش عموم قرار گرفت. 10 فروند اولیه تولیدی از جنگنده Su-30MKK در ماه دسامبر سال 2000 به نیروی هوایی چین تحویل شد و به دنبال آن دسته 10 فروندی دوم در 12 اوت سال 2001 و دسته 18 فروندی سوم در ماه دسامبر سال 2001 تحویل گردیدند. از 38 فروند جنگنده تحویلی ، 19 فروند به لشکر سوم هوایی/هنگ نهم جنگنده واقع در پایگاه ووهو در استان آنهویی و 19 فروند دیگر به مرکز آموزش و آزمایش پروازی در پایگاه هوایی Cangzhou واقع در استان هه بی واگذار شدند.[/font] [center][color=#ff0000][size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]Su-30MKK نیروی هوایی چین با طرح استتار خاص صحرایی[/font][/size][/color][/center] [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/su30_3.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/thumb_su30_3.jpg[/img][/url][/center] [font=tahoma,geneva,sans-serif]در ماه جولای سال 2001 و در جریان بازدید جیانگ زمین رئیس جمهوری چین از مسکو ، قرارداد جدیدی با صنایع KnAAPO جهت تامین 38 فروند دیگر از جنگنده های Su-30MKK منعقد گردید که این جنگنده ها در سال 2003 به نیروی هوایی چین تحویل شدند . از میان جنگنده های تحویلی ، 19 فروند به لشکر هوایی 18 ام در پایگاه هوایی Datuopu واقع در استان هونان و 19 فروند دیگر به لشکر هوایی 29 ام در پایگاه هوایی Quzhou واقع در استان ژجیانگ واگذار شدند.[/font] [font=tahoma,geneva,sans-serif]توسعه نمونه بهبود یافته ای از جنگنده Su-30MKK با نام گذاری Su-30MKK2 نیز در اوایل سال 2002 در صنایع سوخو آغاز شد. برتری های مدل MKK2 بر نمونه MKK شامل افزایش دقت تهاجم و بهره گیری از مجموعه جدید C4ISTAR (فرماندهی ، کنترل ، ارتباطات ، کامپیوتر ، هوش ، نظارت ، کسب هدف و شناسایی) بود. علاوه بر این جنگنده جدید از رادار کنترل آتش جدید N001VEP بهره میبرد که به صورت ویژه جهت کنترل آتش موشک ضد کشتی دوربرد و مافوق صوت KH-31 اصلاح شده بود.[/font] [center][color=#ff0000][size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]Su-30MKK2 با رنگ آمیزی هوارنودی دریایی چین[/font][/size][/color][/center] [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/su30_6.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/thumb_su30_6.jpg[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/su30_5.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/thumb_su30_5.jpg[/img][/url][/center] [font=tahoma,geneva,sans-serif]در ماه ژانویه سال 2003 ، چین و ارگان صادرات تسلیحات روسیه (Rosoboronexport) قراردادی جهت خرید دو دسته 12 فروندی از جنگنده Su-30MKK2 به امضا رساندند. این جنگنده که به صورت ویژه جهت تامین الزامات نیروی دریایی چین طراحی و ساخته شده بود از قابلیت های بالایی بر ضد اهداف سطحی (شناور های دشمن) برخوردار بود. اولین دسته 12 فروندی از این جنگنده در ماه های فوریه تا مارس سال 2004 تحویل شد و پیرو آن دومین دسته 12 فروندی نیز در ماه اوت 2004 تحویل گردید. این جنگنده ها در لشکر چهارم/هنگ دهم جنگنده در پایگاه هوایی Feidong واقع در استان ژیجیانگ مورد استفاده قرار گرفتند.[/font] [font=tahoma,geneva,sans-serif]Su-30MKK اولین جنگنده چند منظوره حقیقی در نیروی هوایی ارتش چین بود که قابلیت نبرد هوا به هوا در ماورا دید و همچنین حملات زمینی دقیق در برد بلند را داشت.این جنگنده امکان انجام حملات دقیق هوا به زمین با استفاده از تسلیحاتی همچون موشک های هوا به سطح Kh-29 و Kh-59 ، موشک ضد تشعشع Kh-31P و بمب های هدایت تلویزیونی را داشت. برای نبرد هوایی نیز امکان تجهیز این جنگنده به جدیدترین نمونه از موشک های روسی R-77 (با نام گذاری ناتو AA-12) با برد متوسط و آشیانه یابی فعال راداری بود. علاوه بر این جنگنده Su-30MKK و نمونه بعدی آن MKK2 از مجموعه پیشرفته و پیچیده ای از اقدامات متقابل الکترونیکی ((ECM نیز برخوردار بودند.[/font] [font=tahoma,geneva,sans-serif][b]J-15/S[/b][/font] [font=tahoma,geneva,sans-serif]جیان 15 (به اختصار J-15 ) جنگنده چند منظوره ناونشینی است که برای نیروی دریایی ارتش آزادی بخش خلق چین توسعه داده شده است. این هواپیما به طور گسترده بر اساس جنگنده J-11 که کپی چینی جنگنده روسی) Su-27SK موسوم به فلانکر بی) است ساخته شده در کنار آن برخی از ویژگی های جنگنده Su-33 به خصوص در زمینه عملیات ناوپایه در آن به اشتراک گذاشته شده است.این ویژگی ها افزدون پیشبال (Canard) به منظور کاهش مسافت برخاست و افزایش مانورپذیری ، بال های تاشو برای کاهش اشغال فضا ، ارابه فرود تقویت شده دو چرخ ، قلاب نگهدارنده و مخروط کوتاه شده دم را شامل می شوند. [/font] [font=tahoma,geneva,sans-serif]چین در ابتدا قصد داشت دو نمونه از جنگنده ناونشین Su-33 را به ارزش 100 میلیون دلار از روسیه خریداری کند. این مسئله به سال 2006 بازمیگردد که چین به دنبال استفاده آموزشی و ایضا بررسی و تحلیل این جنگنده جهت مهندسی معکوس احتمالی بود. پس از اینکه مذاکرا تبا روسیه به نتیجه ای نرسید ، چینی ها در اختیار گرفتن نمونه ای از جنگنده (Su-33 (T-10K از از طریق اوکراین را در دستور کار خود قرار دادند. متخصصین چینی این جنگنده را به منظور مهندسی معکوس مورد مطالعه گسترده قرارداند که نتیجه آن بهره گیری از برخی ویژگی های این جنگنده در جنگنده ناونشین J-15 بود. جنگنده J-15 توسط موسسه طراحی هواپیمای 601 واقع در شنیانگ طراحی شده و توسط شرکت هواپیماسازی شنیانگ (SAC) ساخته شد.[/font] [center] [size=3][color=#FF0000][font=tahoma,geneva,sans-serif]J-15 واحد هوانوردی نیروی دریایی چین در حال برخاست از سکوی پرش عرشه ناو هواپیمابر لیائونینگ[/font][/color][/size] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/j-15-19.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/thumb_j-15-19.jpg[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/j-15_03.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/thumb_j-15_03.jpg[/img][/url][/center] [font=tahoma,geneva,sans-serif]اولین نمونه ساخته شده از این جنگنده آزمایشات اولیه پروازی خود را در ماه اوت سال 2009 و اولین برخاست از باند شبیه سازی شده ناوهواپیمابر بر روی زمین را در ماه مه سال 2010 به انجام رساند. در مجموع سه نمونه آزمایشی از این جنگنده به منظور انجام آموزش های پروازی و فرود و برخاست از باند شبیه سازی شده برای خلبانان چینی ساخته شد. در ماه اوت سال 2012 ارتش چین از فرود و برخاست آزمایشی موفقیت آمیز این جنگنده بر عرشه ناوهواپیمابر لیائونینگ خبر داد و تصاویری از این رویداد منتشر کرد. انتظار میرود که ورود به فاز تولید دسته محدود این جنگنده تا سال 2013 صورت پذیرد.[/font] [font=tahoma,geneva,sans-serif]نمونه دو کابینه آموزشی این جنگنده نیز در دست توسعه است. لازم به ذکر است که اولین اسکادران ناو هواپیمابر لیائونینگ از 24 فروند جنگنده J-15 به منظور اهداف دفاع هوایی و تهاجم زمینی تشکیل خواهد شد. مجموعه تسلیحاتی قابل حمل توسط این جنگنده مشابه جنگنده J-11 خواهد بود و موشک هوا به هوای برد کوتاه 9/PL-8 ، موشک هوا به هوای برد متوسط PL-12 ، موشک ضد کشتی YJ-83 و KD-88 ، موشک ضد تشعشع YJ-91 و همچنین غلاف راکت های غیر هدایت شونده و بمب ها را شامل میگردد. تسلیحات ثابت جنگنده نیز شامل توپ 30 میلیمتری داخلی به همراه 150 گلوله است. برای خلبان این جنگنده سایت نشانه روی تعبیه شده روی کلاه خلبان (HMS) در نظر گرفته شده است که به منظور هدایت و کنترل تسلیحات در محدوده بصری مورد استفاده قرار میگیرد.[/font] [center] [color=#ff0000][size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]J-15 با بال های تاشده در حال انتقال از فضای داخلی ناو لیائونینگ[/font][/size][/color][/center] [center] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/j-15-16.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/thumb_j-15-16.jpg[/img][/url][/center] [font=tahoma,geneva,sans-serif]به احتمال زیاد جنگنده j-15 به تجهیزات الکترونیکی ساخت چین شامل رادار کنترل آتش ، سیستم الکترواپتیکال جستجو و رهگیری فروسرخ (IRST) و کابین شیشه ای (glass cockpit) مجهز خواهد بود. با این حال مجموعه های کمک ناوبری و فرود این جنگنده احتمالا منشاء روسی و اوکراینی دارند. صنایع هواپیماسازی شنیانگ در حال حاضر به دنبال توسعه مدل دو سرنشین جنگنده/آموزشی با نام گذاری J-15S است که این جنگنده بر خلاف جنگنده ناونشین روسی Su-33KUB که از کابینی با پیکربندی پهلو به پهلوی (side-by-side) بهره میبرد، دارای کابینی با پیکربندی معمول پشت سر هم (tandem seating) است.[/font] [font=tahoma,geneva,sans-serif][b]J-16[/b][/font] [font=tahoma,geneva,sans-serif]از سال 2010 صنایع شنیانگ در حال توسعه نمونه مشابهی از جنگنده چند منظوره دو سرنشین Su-30MKK است که اولین پرواز آن احتمالا در اواخر سال 2011 صورت گرفته. تا اوایل سال 2013 در مجموع دو نمونه پیش تولید از این جنگنده با نام گذاری J-16 پرواز های آزمایشی خود را انجام دادند و انتظار میرود تا سال 2014 به خدمت عملیاتی نیروی هوایی ارتش آزادی بخش خلق چین درآیند. جنگنده J-16 بسیاری از ویژگی های طراحی جنگنده روسی Su-30MKK را در بر دارد. همچون دیگر نمونه های توسعه یافته از فلانکر توسط چین ، انتظار میرود که این جنگنده نیز با سیستم های الکترونیک پروازی شامل رادار کنترل آتش آرایه فازی (AESA) ، کابین شیشه ای بهبود یافته و مجموعه پیشرفته ای از اقدامات متقابل الکترونیکی (ECM) ساخت چین تجهیز شود.[/font] [center][color=#ff0000][size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]نمونه اولیه J-16[/font][/size][/color][/center] [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/j-16.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/thumb_j-16.jpg[/img][/url][/center] [center][color=#ff0000][size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]نمونه ای از J-16 در طی پرواز آزمایشی[/font][/size][/color][/center] [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/j-16_01.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/thumb_j-16_01.jpg[/img][/url][/center] [font=tahoma,geneva,sans-serif]پی نوشت : 1-سازمان پیمان امنیت جمعی: یکی از سازمان فعال نظامی و چندین مقصده در حوزه آسیای مرکزی و قفقاز است . پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی کاهش توانائی سیاسی، اقتصادی و نظامی در فدراسیون روسیه بوجود آمد.روسیه به منظور ارتقاع ظرفیت‌ها و متحد نگه داشتن کشورهای عضوسابق بتشکیل چنین سازمان اقدام نمود.[/font] [center][b][font=tahoma,geneva,sans-serif][url="http://sinodefence.com/2014/02/15/pla-flanker-fighter-family/"][color=#ff0000]منبع[/color][/url][/font][/b][/center] [center][color=#008000][b][font=tahoma,geneva,sans-serif]مترجم : سینا نوریخانی[/font][/b][/color][/center] [center][color=#ff0000][b][font=tahoma,geneva,sans-serif]هرگونه برداشت از این مطلب صرفا با ذکر نام وبسایت [/font][/b][/color][b][font=tahoma,geneva,sans-serif][url="http://www.military.ir"][color=#008000]میلیتاری[/color][/url][/font][/b][color=#ff0000][b][font=tahoma,geneva,sans-serif] مجاز است[/font][/b][/color][/center]

[quote]امریکا در صدد جنگ با روسیه هست تا با یه بهانه که مثلا روسیه جنگ شروع کرد کلک روسیه رو برای همیشه بکنه و روسیه رو پارچه پارچه بکنه. امریکاییها با کمک اروپاییها از پس روسیه برمیان اگه به جنگ اتمی نکشه! نظر دوستان چیه؟[/quote] نگو که شوخیشم زشته! امریکا و اروپا؟ آمریکا که مشخصه ولی منظور شما از اروپا کدوم کشورهاست؟ چند کشور اروپایی در حال حاضر قبول میکنن با امریکا به جنگ روسیه برن؟ و چند کشور واقعا توان جنگی مناسب جهت نبرد با روسیه دارن در اروپا؟ به طور کلی ناتو (هر دو بخش اروپایی و آمریکایی اون) توان نفوذ به عمق خاک روسیه و جنگیدن در خاک این کشور رو ندارن. در مورد یک کشوری داریم صحبت میکنیم با توان عظیم صنعتی و توان بسیار بالا در زمینه تسلیحاتی (صرف نظر از اتمی) و عمق استراتژیک فوق العاده. درسته روسیه دیگه توان نظامی شوروی رو نداره ولی تجربه ای که از جنگ جهانی دوم کسب کردند موجب میشه همه جوره خودشون رو آماده نگه دارن. همه اینهایی که گفتم با [b]صرف نظر [/b]از توان اتمی طرفین و احتمال جنگ جهانی سوم آن هم اتمیش بود که روس ها در این زمینه هم هیچ جوره کم نمیاورند.

[quote]منظور من تصاویر عصر ایران و زنان داوطلب فدایی استان حمص نبود. بلکه ویدئوی زیر از دختران دفاع وطنی بود.[/quote] دختران دفاع وطنی از طیف های زیادی هستند منتهی اون بخشی که شما دست گذاشتید روش در اقلیتند. بنده هم پیشتر از [b]یک اقلیت و یک اکثریتی [/b]حرف زدم و اکثریتی که میتواند [b]تغییر[/b] ایجاد کنه روی این اکثریت باید تاکید کرد نه اقلیتی که حالا از نظر مطلوب ما حجاب اسلامی دارند (صحبت بنده اینه). در مقابل اون کلیپی که شما مد نظر داری و عکس هاش رو قرار دادی بنده چند ده بلکه چند صد تصویر و چندین کلیپ از انواع دیگرش میتوانم قرار بدم منظورم این بود. صرف نظر از اینکه در این تاپیک هم از اون دست تصاویر مد نظر هم خودتان از عصر ایران قرار دادید. حالا اسمش رو گذاشتند فدایی (دفاع وطنی در اسم های گوناگون) [quote]اولا باید عرض کنم بنده به هیچ وجه موافق و یا طرفدار حکومت موروثی خانواده اسد نیستم اما حکومت فعلی سوریه و شخص بشار اسد رو به گروهک های تروریستی سلفی و ضد ایرانی همانند النصره، داعش و یا ارتش آزاد و یا دیگر باندها و گروهکهای تروریستی ترجیح میدم نظام فعلی سوریه با وجود تمامی بدی هاش صدها بار از گروهکهای افراط گرای تروریستی بهتر و قابل تحمل تر هست، [b]طرفدار ایران هم که هست[/b]، پس فعلا بهترین گزینه [b]برای ما [/b]همین حکومت اسد و دوستان ایشون هست[/quote] اصولا بنده در مقام مقایسه اسد و داعش و امثالهم حرفی نزدم و در اون پست اگر کنایه ای هم بوده چنین منظوری رو نمیرساند (بیش از نظام سوریه صحبت من با طرفدارانش بود) اینکه هر حرفی از اسد زده میشه و سریع دوستان در مقام مقایسه با داعش بر میان و میگن بد از بدتر بهتره واقعا ...................... صد البته در نظر بنده هم بشار از امثال داعش بهتره منتهی شما میخوای فردی و حکومتش رو با سگ (داعشی و سلفی) مقایسه کنی جهت برتر نشان دادنش به هر قیمتی؟ تا مثلا بشار خوب جلوه کنه؟ عذر بدتر از گناه؟! بدون مقایسه با امثال داعش هم میشود از اسد دفاع کرد. (برای کوبیدن اسد و حکومتش اونها رو با امثال داعش مقایسه میکنند) [quote]اما در مورد مردان 18 تا 45 سال باید عرض کنم مردان 18 سال که موظف به انجام خدمت وظیفه اجباری هستند و باید به سربازی برند اما در مورد مردان بالای 20 تا 45 سال باید بگم اونها هم در زمان خودش سربازی خودشون رو انجام دادند و وضعیت سوریه هم امروز در اون حد بحرانی نیست که فراخون خدمت اجباری افراد بالای 18 تا 45 سال داده بشه[/quote] زن ها اکثرا گزینه آخر هستند و همان شرایط بحرانی است که زن ها رو به میدان میاره حتی در رژیم اشغالگر صهیونی هم با وجود حضور زن ها این مرد ها هستند که اکثرا در خط مقدم قرار دارند. (البته همانطور که گفتم حضور زن ها در ارتش صهیونی با سوریه قابل مقایسه نیست) [quote]این فراخوان اجباری هم لطمات غیرقابل جبران خودش رو خواهد داشت بطور مثال فردی که تا دیروز تنها نان آور یک خانواده بود به اجبار به سربازی فراخوانده خواهد شد و یا یک مردی که تا دیروز در یک کارخانه به عنوان یک کارگر، یک مهندس و یا یک تکنسین مشغول به کار بود به سربازی خواهد رفت این عمل[b] تبعات[/b] اجتماعی و اقتصادی بسیار وخیمی خواهد داشت[/quote] خیلی از پسران و مردان سوریه هستند که میتوانند این کار رو انجام بدن. یک نگاهی به آمار سربازان سوری و ایضا جمعیت تحت کنترل حکومت سوریه بی اندازید منتهی این میل به نظر در مردم نیست متاسفانه صد البته بسیاری از مردان سوری در حال حاضر بی کار و وابسته به کمک های دولتی اند و تبعات اجتماعی و .............. رفتن زنان به جای این مردان بیشتر نباشد کمتر هم نخواهد بود اتفاقا

[quote]در یک ویدئو از آموزش نیروهای زن دفاع وطنی سوری این نیروها در تعداد زیاد و[b] با حجاب کامل اسلامی[/b] انواع آموزشهای نظامی را برای حضور در جبهه های جنگ گذرانده و آماده حضور در صحنه های نبرد میگشتند.[/quote] بد نیست چند تا از تصاویر این زنان با حجاب کامل اسلامی (!) رو مرور کنیم در این تاپیک. نمیگم با حجاب توشون نیست منتهی عصرایران جوری گفته که اینگاری .................. در همان کلیپ مد نظر این خبرگزاری خیلی داریم که .....................(اکثریت هستند که .........) البته از نظر بنده نداشتن حجاب برای سوری ها (که بعضا تفکراتشون مثل ما نیست و حتی مذهب دیگری هم دارن) عیبی ندارد. [quote]با توجه به نیاز شدید ارتش سوریه به نیروی انسانی و سربازان تازه نفس و کمبود نیرو در اکثر موارد میتوان همانند رژیم صهیونیستی با کمی تفاوت اقدام به اجرای قانون خدمت وظیفه عمومی بصورت اجباری برای دختران بالای 18 سال سوری کرد.[/quote] بله میشه از زن ها هم استفاده کرد منتهی مقایسه رژیم صهیونی با سوری های بی دست و پا واقعا بی انصافیه (!) به خصوص سطوحی که اسرائیل زنان رو به کار گرفته (از ایست بازرسی تا خلبانی ، راندن و فرماندهی تانک و اپراتوری سامانه پدافندی و ............) سطح آموزش در ارتش سوریه برای مرد ها پایینه خدا رحم کنه به زن ها! در رژیم صهیونی اموزش های زنان حتی فراتر از سطوحی است که به مردان ارائه میشه و موارد اضافی تر به اینها آموزش میدن. از این ها گذشته راستی چی شد که نظام مردمی سوریه داوطلب لازم رو نداره؟ خوب از این طرفداران یک عده ای هم جنگیدن برای نظام مطلوبشان رو بر عهده بگیرن دیگه! منظورم از عده چند صد نفر نیست پس پیوستن سالی یک خواننده ، بازیگر و از این دست به ارتش سوریه رو برای بنده مثال نزنید. یعنی مناطق تحت حکومت نظام سوریه مرد ندارن الان؟ کلا مرد های سوریه ته کشیدن یعنی؟ مثلا مرد های 18 الی 45 سال رو نمیتونن تحت شرایطی فرا بخوانن؟! این همه مرد که دارن در شهر ها (تحت حکومت) ول میگردن برای کشورشان نمیجنگن؟ بشار به درک! خدا ایرانی ، لبنانی (حزب اللهی) و تا حدودی عراقی جماعت (البته از نوع شیعه اش رو بیشتر) رو حفظ کنه برای سوریه که اگر نبودن بشار جان الان پس از گرفتن چند عکس یادگاری در کنار حضرات سلفی و تکفیری (کلیه برادران مجاهد فی سبیل الله (!)) در حال دیزی زدن با معمر جان بودن. (دیزی از دیار باقی با سرهنگ)

[quote]آيا ادوات و تجهيزات جديدي را توانسته اند ظرف اين مدت وارد کنند و جايگزين واحد هاي از دست رفته خود کنند ؟[/quote] در حال حاضر زرهی سوریه نیازی به وارد کردن تجهیزات ندارد بلکه نیازمند آموزش مناسب و ارائه تاکتیک و تکنیک است. البته اخیرا یکسری نفربر زرهی BTR-80 به سوریه تحویل شده که به احتمال بسیار زیاد مرتبط با انتقال محموله های شیمیایی این کشور به خارج است. http://www.military.ir/forums/topic/24595-%D8%B2%D8%B1%D9%87%DB%8C-%D8%B3%D9%88%D8%B1%DB%8C%D9%87-%D8%AF%D8%B1-%D9%86%D8%A8%D8%B1%D8%AF-%D8%B4%D9%87%D8%B1%DB%8C-%D8%A8%D8%B1%D8%B1%D8%B3%DB%8C-%D9%82%D8%A7%D8%A8%D9%84%DB%8C%D8%AA-%D9%87%D8%A7-%D9%88-%D8%AA%D8%AD%D9%88%D9%84%D8%A7%D8%AA/page__st__60#entry373220

[quote]جناب گوبلز به نظرتون به این زره های چند لایه T-72 میشه یک لایه کولار هم اضافه کرد؟[/quote] چرا امکانش نباشه؟ البته کولار رو معمولا در لایه های انتهایی جهت جلوگیری از ورود ترکش و ذرات ناشی از شکافته شدن زره به داخل محفظه خدمه قرار میدهند. [quote] از اونجایی که ذوالفغار های خودمون با توجه به تجارب زرهی سوریه بسیار آسیب پذیر هستن و حتی مشکل تعبیه مهمات در برجک هم که مزید بر علت خواهند بود؟ [/quote] وجود بارگذار روسی تی 72 در تانک ذوالفقار نگران کننده است منتهی میشود این مشکل را با افزودن صفحات جانبی و تحتانی به شاسی تا حدودی برطرف ساخت

[center][color=#008000][b][font=tahoma,geneva,sans-serif]به نام خدا[/font][/b][/color][/center] [center][font=tahoma,geneva,sans-serif][color=#008000][b]با سلام[/b][/color][/font][/center] [center][font=tahoma,geneva,sans-serif][color=#008000][b][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/kzlwxe6cfvjscrzfscom.jpg[/img][/b][/color][/font][/center] [font=tahoma,geneva,sans-serif]به مدت چند هفته نیروهای مسلح کشورهایی از سراسر جهان جهت یافتن بقایای پرواز مفقود شده MH370 مالزی با کیدگیر به همکاری پرداختند. در نهایت با جستجوهای صورت گرفته مشخص گردید که بقایایی از هواپیما در نقطه ای در جنوب اقیانوس هند قرار دارند. در این نوشتار به تکنولوژی های نظامی مورد استفاده در این جستجو پرداخته میشود.[/font] [font=tahoma,geneva,sans-serif]جستجوی برای یافتن پرواز مفوقد شده مالزیایی شماره MH370 ، تلاش عظیم بین المللی میان 26 دولت و استفاده بی سابقه ای از تکنولوژی های نظامی در هوا ، دریا ، زمین و در فضا است. با توجه به اظهارات نخست وزیر مالزی هواپیمای مفقود شده احتمال زیاد در جنوب اقیانوس هند سقوط کرده و در نتیجه آن تمامی سرنشینان کشته شده اند. منطقه جستجو برای هواپیمای از دست رفته محدوده بسیار گسترده ای به وسعت 2900000 مایل مربع را در بر داشت که این محدوده برابر با وسعت ایالات متحده است.[/font] [font=tahoma,geneva,sans-serif]پس از اینکه اطلاعات ماهواره ای ارسال سیگنال از سوی هواپیما تا شش ساعت پس از محو شدن آن از صفحه رادار برج مراقب فرودگاه مالزی را نشان دادند ، جستجو در دو قوس شمالی و جنوبی منطقه آغاز گردید. با توجه به وسعت منطقه آبی و زمینی در محدوده سقوط و همچنین شرایط نامساعد جنوب اقیانوس هند ، نیروهای مسلح با برخورداری از تجهیزات برتر ، بهترین گزینه برای هدایت جستجو برای هواپیمای مفقود شده بودند. در این نوشتار به برخی از تجهیزات به کار رفته در جستجو و اینکه چرا این تجهیزات بهترین گزینه برای این کار بودند پرداخته میشود.[/font] [center] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][color=#ff0000]دو محدوده قوسی احتمال سقوط هواپیما و جستجو[/color][/font][/size][/center] [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/maparcs.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/thumb_maparcs.jpg[/img][/url][/center] [font=tahoma,geneva,sans-serif][b]هواپیماهای گشت دریایی[/b][/font] [font=tahoma,geneva,sans-serif]از روز اول مفقود شدن هواپیما ، نیروهای دریایی از سراسر آسیای جنوب شرقی ، هواپیماهای گشت دریایی خود را جهت یافتن هواپیما و بازماندگان احتمالی آن ارسال داشتند. هر دو کشور مالزی و ویتنام هواپیماهای جستجوگر خود را در مراحل اولیه جستجو به خلیج تایلند جایی که در ابتدا تصور میکردند محل سقوط هواپیما است ، اعزام داشتند. به هواپیماهای گشت دریایی P-3 اوریون نیروی دریایی آمریکا که مجهز به مجموعه کاملی از حسگرهای پیشرفته و تجهیزات الکترونیکی بود به گروه جستجوگر ملحق شدند. [/font] [center][color=#ff0000][size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]P-3 از جمله هواگرد هایی بود که در جستجوی هواپیمای مفقود شده مالزیایی به صورت گسترده به کار گرفته شد[/font][/size][/color][/center] [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/p-3orion-l.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/thumb_p-3orion-l.jpg[/img][/url][/center] [font=tahoma,geneva,sans-serif]با توجه به اطلاعات به دست آمده هواپیمای مالزیایی احتمالا در قوس شمالی منطقه به سوی آسیایی مرکزی و یا در قوس جنوبی به عمق اقیانوس هند پرواز کرده بود که با توجه به وسعت منطقه و نیاز به پوشش وسیعتر هواپیماهای جستجوگر بیشتری به دو منطقه مورد اشاره اعزام شدند.در ادامه تلاش ها نیروی دریایی آمریکا یکی از جدیدترین و پیشرفته ترین دارایی های خود یعنی هواپیمای P-8 پوزایدون را وارد میدان کرد ، هواپیمایی که پرواز عملیاتی خود را تنها از سال گذشته آغاز کرده بود.[/font] [center][color=#ff0000][size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]P-8[/font] هواپیمایی تجهیز شده با مجموعه کاملی از حسگرهای پیشرفته است[/size][/color][/center] [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/p-8flyby-l.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/thumb_p-8flyby-l.jpg[/img][/url][/center] [font=tahoma,geneva,sans-serif]P-8 مجهز به مجموعه پیشرفته ای از حسگرها از جمله سیستم دید در شب و مادون قرمز ، رادار و سیستم پیشرفته تشخیص ناهنجاری های مغناطیسی (MAD) از امکان جستجو در سطحی گسترده جهت کشف شناورها و همچنین زیردریایی ها برخوردار است وجود این هواپیما در مجموعه جستجوگر امکان پوشش منطق بیشتر و هدایت شناورها به محل احتمالی بقایا کمک شایان توجهی میکرد. بنا بر شماری از شواهد ، تمرکز بر قوس جنوبی منطقه جستجو قرار گرفت و با توجه به این مسئله تعدادی از هواپیماهای P-3 استرالیا بر روی منطقه به عنوان محدوده احتمالی وجود بقایا ، پرواز های شناسایی انجام دادند. پس از مدتی دو هواپیمای چینی IL-76 که به تازگی به گروه جستجوگر ملحق شده بودند از رویت اشیاء شناور مشکوک در آب خبر دادند.[/font] [center][size=3][color=#FF0000][font=tahoma,geneva,sans-serif]نمایی از کابین پیشرفته P-8[/font][/color][/size][/center] [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/p-8_poseidol.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/thumb_p-8_poseidol.jpg[/img][/url][/center] [font=tahoma,geneva,sans-serif][b]ماهواره های ارتباطی و تصویربرداری[/b][/font] [font=tahoma,geneva,sans-serif]بسیاری از پیشرفت های حاصل شده در جریان چند هفته جستجو جهت یافتن بقایای هواپیمای مفقود شده مالزیایی ، از طریق استفاده از تکنولوژی های ماهواره ای حاصل گردید. این منصفانه است که بگوییم چنانچه فناوری های ماهواره ای وجود نداشت ، این جستجوی بزرگ جهت یافتن پرواز مفقود شده MH370 از دست رفته به نظر می آمد.تصاویر ماهواره ای تنها سرنخ موجود بودند که امکان اشاره به محل دقیق حضور احتمالی بقایای هواپیما را برای فراهم میکردند و این به به مراتب بیشتر از کمکی بود که رادارها در این زمینه ارائه دادند. سامانه ارتباطی آدرس و گزارش دهی هواپیما (ACARS) برای ساعت ها بعد از ناپدید شده آن از صفحه رادار در حال ارسال سیگنال های دیجیتالی برای ماهواره ها بوده است.[/font] [center] [size=3][color=#FF0000][font=tahoma,geneva,sans-serif]اعتقاد بر این بود که هواپیمای مالزیایی در جنوب اقیانوس هند سقوط کرده است[/font][/color][/size][/center] [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/australiasearcharea.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/thumb_australiasearcharea.jpg[/img][/url][/center] [font=tahoma,geneva,sans-serif]ماهواره های زمین‌ایست‌وَر (geostationary) تحت کنترل شرکت اینمارست تعدادی از سیگنال های ارسالی از هواپیما را برای مدتی طولانی دریافت کرده بودند و این بدان معنی بود که هواپیما مدتی پس از محو شدن از صفحه رادار در دو محدوده قوسی (شمالی یا جنوبی که پیشتر ذکر شد) به پرواز خود ادامه داده است. در روز دوشنبه 24 مارس دفتر بررسی سوانح هوایی بریتانیا در تحلیل های خود این موضوع را تایید کرد که هواپیما به سمت جنوب در پرواز بوده و احتمالا اقیانوس هند محل سقوط هواپیماست. به جز ماهواره های زمین‌ایست‌وَر ، ماهواره هایی که در مدارات نزدیک به زمین هستند و کاربرد دوگانه نظامی و غیرنظامی دارند نیز نقش محوری در جستجو و تلاش برای نجات ایفا کردند. [/font] [font=tahoma,geneva,sans-serif]این ماهواره ها جستجوگران را قادر ساخت تا منطقه وسیعی از اقیانوس هند را که برای هواپیماها غیر قابل پوشش و برای شناورها نیز روز ها به طول می انجامید ، مورد بررسی قرار دهند. پیشرفت های بعدی در امر جستجو در 22 مارس و زمانی رخ داد که ماهواره چینی رصد زمین با وضوح بالا موسوم به جائوفن-1 (Gaofen-1) از اداره هوافضای چین ، بقایایی را در جنوب اقیانوس هند کشف کرد. پس از آن که یک ماهواره فرانسوی نیز بقایی احتمالی در منطقه ای به وسعت هزاران مایل از خط ساحلی استرالیا را شناسایی کرد . تصاویر این ماهواره تلاش های مجدد توسط دولت استرالیا را برانگیخت.[/font] [center][font=tahoma,geneva,sans-serif][size=3][color=#FF0000]تصاویر ماهواره ای از بقایای احتمالی[/color][/size][/font][/center] [center][font=tahoma,geneva,sans-serif][size=3][color=#FF0000][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/maritimesafetyauthority-l.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/thumb_maritimesafetyauthority-l.jpg[/img][/url][/color][/size][/font][/center] [font=tahoma,geneva,sans-serif][b]ناوهای نظامی و شناورهای تجاری[/b][/font] [font=tahoma,geneva,sans-serif]حتی اگر بقایای لاشه پرواز MH370 پیدا شود، این کشتی هستند که بهتر از هواپیماها و ماهواره ها خواهند توانست تایید کنند آیا این مربوط به همان هواپیمای نگون بخت است یا خیر؟ کشتی های نظامی و تجاری از ابتدا نقش بسیار مهمی در عملیات جستجو ایفا کرده اند و مقرر شده است که در روزها و هفته های آتی نیز ماموریت آنها ادامه داشته باشد.چین که 152 مسافر در آن پرواز داشته است ، ناوگان نظامی قابل ملاحظه ای را برای عملیات تجسس به کار گرفته است. در مراحل اولیه تجسس، کشتی های چینی منطقه دریای چین جنوبی را به دنبال نشانه های احتمالی هواپیما جستجو می کردند. [/font] [font=tahoma,geneva,sans-serif]به دنبال انتشار تصویر ماهواره ای از لاشه احتمالی هواپیما در غرب استرالیا، مرکز ملی امداد و نجات دریایی چین اعلام کرد که سه ناو جنگی و یک کشتی یخ شکن را به منطقه اعزام خواهد کرد.نیروی دریایی امریکا حداقل از دو ناوشکن کلاس آرلی بروک استفاده کرده است که بستری برای به کارگیری حسگرهای فوق پیشرفته زیرآبی جهت عملیاتهای ضدزیردریایی هستند. این شناورها علاوه بر این به دو بالگرد SH60 شاهین دریا مجهز هستند که این امکان را می دهند تا مناطق وسیعتری پوشش داده شود. در یکی از اقدامات اخیر، نیروی دریایی امریکا اعلام کرد در حال اعزام یک شناساگر جعبه سیاه به منطقه تجسس اقیانوس هند جنوبی است. [/font] [center][size=3][color=#FF0000][font=tahoma,geneva,sans-serif]USS Pinckney از کلاس ناوشکن های [/font][font=tahoma,geneva,sans-serif]آرلی بروک[/font][/color][/size][/center] [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/uss_pinckney-l.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/thumb_uss_pinckney-l.jpg[/img][/url][/center] [font=tahoma,geneva,sans-serif]شناساگر کششی صدایاب 25 (Pinger Locater 25)که توسط شناوری با سرعت پایین کشیده می شود، به صداهایی که از هشداردهنده موقعیت جعبه سیاه هواپیما ارسال می شود گوش می دهد و قادر است جعبه های سیاه را تا عمق حداکثر 20000 فوت (حدود 6 کیلومتر) ردیابی کند. استفاده از تجهیزات شناسایی جعبه سیاه نشانه ی بارزی است که هم اکنون مقامات مسئول عقیده دارند هواپیما جایی در اقیانوس هند سقوط کرده است.[/font] [font=tahoma,geneva,sans-serif][b]سیستم های رادار[/b] به جرات می‌توان گفت رادار سری‌ترین ابزار نظامی است که در جست‌جوی MH370 به کار گرفته شد، زمانی که نظریه‌ی امکان حرکت کردن هواپیما به سمت آسیای مرکزی مطرح شد اذهان همگان به سمت یک موضوع واحد جلب شد، چگونه یک هواپیمای بزرگ می‌تواند بدون شناسایی شدن توسط سامانه‌های دفاع‌هوایی و رادارهای کشورهای مختلف از آسمان آنها عبور کرده باشد؟ این موضوعی است که هیچ یک از دول منطقه هیچ نظری در مورد آن ندارند. حقیقت آن است که هواپیما هرگز نمی‌توانسته بدون شناسایی شدن از آسمان کشورهای منطقه عبور کند. رادارهای نظامی حقایقی مهم از مسیر پروازی و ارتفاع هواپیما را ثبت کرده‌ بودند که سرنخ‌هایی حیاتی را به محققین ارائه می‌کرد.[/font] [font=tahoma,geneva,sans-serif]مقامات مالزیایی فاش کرده‌اند که پس از غیرفعال شدن فرستنده‌های مخابراتی و سامانه ACAR هواپیما به سمت چپ تغییر مسیر داده بوده‌است. همچنین بنابر برخی گزارشات رادارهای نظامی ارتفاع حکرت هواپیما را بین 12000 تا 45000 فوت ثبت کرده‌اند، به نظر می‌رسد این تغییر ارتفاع جهت جلوگیری از برخورد با سایر هواپیماهای غیرنظامی صورت گرفته بوده‌است. با این حال عدم موفقیت سامانه‌های راداری در رهگیری یک هواپیمای مسافربری کمبودهای تکنولوژی سامانه‌های راداری را کاملاً برجسته کرده است این کمبود پس از ورود هواپیما به مناطق بدون پوشش راداری بیشتر برجسته می‌شود.[/font] [font=tahoma,geneva,sans-serif]این اتفاق همگان را با سوالی مهم و اساسی روبرو کرده است: هنگامی که یک هواپیما وارد منطقه‌ی بدون پوشش راداری شود و سامانه‌های مخابراتی آن از کار بیفتد رهگیری آن چگونه ممکن خواهد بود!؟ با داشتن امکانات و تجهیزات فراوان محققان می‌توانند به یافتن لاشه‌ی هواپیما نزدیک و نزدیک‌تر شوند و از این بابت سپاس‌گذار سامانه‌های نظامی باشند.[/font] [center][b][font=tahoma,geneva,sans-serif][url="http://www.naval-technology.com/features/featurethe-military-technology-used-in-the-search-for-mh370-4202568/"][color=#ff0000]منبع[/color][/url][/font][/b][/center] [center] [b][font=tahoma,geneva,sans-serif][color=#008000]مترجمین : آقایان حبيب الله شريفي ([/color][url="http://www.military.ir/forums/user/11264-irinavy/"][color=#008000]IRINavy[/color][/url][color=#008000]) و ابوالفضل شوهانی ([/color][url="http://www.military.ir/forums/user/12528-alfard/"][color=#008000]ALFARD[/color][/url][color=#008000])[/color][/font][/b][/center] [center][color=#ff0000][b][font=tahoma,geneva,sans-serif]هرگونه برداشت از این مطلب صرفا با ذکر نام وبسایت [/font][/b][/color][b][font=tahoma,geneva,sans-serif][url="http://www.military.ir"][color=#008000]میلیتاری[/color][/url][/font][/b][color=#ff0000][b][font=tahoma,geneva,sans-serif] مجاز است.[/font][/b][/color][/center]

[quote]تعمیر و نگهداری کدام مکانیزم تعلیق « آسان تر » و یا « کم هزینه تر » است !؟[/quote] مشخصا مکانیزم میله پیچشی بسیار هم مقاوم است اینقدر که در تانک ها هم مورد استفاده قرار گرفته منتهی ایراداتی هم دارد.

[quote]آخرین رتبه بندی قدرت‌های نظامی: ارتش سوریه پنجمین قدرت ‌تانکی جهان است[/quote] حتی اگر دو برابر حال حاضر ادوات زرهی داشته باشند هم باز هیچ قدرتی نیستند ، صرف نظر از اینکه تا امروز بیش از 1000 دستگاه از ادوات زرهی مختلف خودش رو از دست داده اند. نیمه مهمتر از تجهیزات زرهی ، آموزش و تاکتیک است که سوری ها اگر صفر نباشند ، در این بخش نمره چندانی نمیگیرند. اون موقع که برتری نه تنها کمی بلکه کیفی تجهیزاتی به امثال اسرائیل داشتند رو هم دیدیم (یک نمونه اش نبرد های زرهی جولان)

به نام خدا مسکو 22 آوریل (ریانووستی) ؛ برنامه ی خبری روس زبان وستی نیوز در گزارشی از ساخت روبات امنیتی متحرک جدیدی توسط روسیه خبر داد.این ربوت که قرار است امنیت مراکز استراتژیک روسیه را بر عهده گیرد،تایفون ام نام دارد. این روبات های رزمی که مشابه خارجی ندارند در تامین امنیت سایت های موشکی یارس و توپول ام به کار گرفته خواهند شد. این روبات ها از امکان کنترل از راه دور از طریق ارتباط بدون سیتم برخوردارند و در آینده امکان انجام عملیات به صورت خودکار با استفاده از هوش مصنوعی را خواهند داشت. سخنگوی وزارت دفاع در اظهاراتی از استقرار چندین روبات مجهز به توپ و هدفیابی لیزری تحت برنامه ی ارتقا در بخش سیستم امنیت خودکار خبر داد.این مقام مسئول می افزاید؛ وظیفه روبات ها ماموریت های، شناسایی و گشت زنی، کشف و از بین بردن اهداف ثابت و یا متحرک و ارائه پشتیبانی آتش برای پرسنل امنیتی در تاسیساتی که محافظت می شود ، هستند. پلتفرم روبات های متحرک به طور فزاینده نقش مهمی در کاربردهای نظامی و امنیتی بازی می کنند، کمک به کارکنان برای پاسخگویی به چالش های ناشی از تهدید رو به رشد حملات تروریستی و یا "جنگ چریکی." بخشی از کاربرد های مهم این پلتفرم است. منبع مترجم : ALFARD

http://www.military.ir/forums/topic/23521-%D8%AA%D8%B5%D8%A7%D9%88%DB%8C%D8%B1%DB%8C-%D8%A7%D8%B2-%D8%AE%D9%88%D8%AF%D8%B1%D9%88%DB%8C-%D8%AD%D8%A7%D9%85%D9%84-%D9%BE%D8%B1%D8%AA%D8%A7%D8%A8%DA%AF%D8%B1-%D9%85%D9%88%D8%B4%DA%A9-%D9%82%D8%A7%D8%B1%D9%87-%D9%BE%DB%8C%D9%85%D8%A7%DB%8C-%D8%AA/page__hl__topol-m__st__15

[quote name='Thundar' timestamp='1398627417' post='374487'] ممنون فقط سیناجان سیستم تعلیق MZKT رو هم بی زحمت نشون نمیدی؟؟؟؟ [/quote] تصویر جالبی از اون پیدا نکردم متاسفانه

به نام خدا با سلام آر بی اس 70 نسل جدید (New Generation به اختصار NG) سامانه پدافند برد بسیار کوتاه (VSHORAD) ساخت صنایع تسلیحاتی ساب است. این سامانه نسخه ارتقا یافته ای از سامانه آر بی اس 70 است که در 19 کشور جهان به صورت عملیاتی در حال به کارگیری است. اولین نمایش عمومی این سامانه در طی نمایشگاه بین المللی تجهیزات دفاعی و امنیتی سال 2011 (DSEi 2011) صورت گرفت. این سامانه ، دفاع هوایی برد بسیار کوتاه جهت محافظت از دارای های ارزشمند و استراتژیک در زمان جنگ و صلح را فراهم میکند. لازم به ذکر است که تا به امروز در حدود 1600 سیستم آر بی اس 70 به 19 کشور از پنج قاره جهان فروخته شده است. طراحی و ویژگی ها سامانه پدافندی آر بی اس 70 نسل جدید متشکل از یک محفظه پرتاب ، سه پایه و یک سیستم نظارت و هدفگیری نسل جدید است. در موشک مورد استفاده این سامانه نازل و پیشرانه موشک در بخش میانی و حسگر لیزری سیستم هدایتی آن در قسمت انتهایی قرار گرفته اند. سیستم هدایت لیزری نیمه فعال این سامانه ، آن را در برابر اقدامات متقابل بسیار مقاوم کرده است. یک مجموعه کامل از آر بی اس 70 نسل جدید توسط یک نفر قابل به کارگیری بوده و جهت حمل به سه نفر نیاز دارد. طراحی ماژولار سامانه امکان نصب آن در پلتفرم های مختلف همچون تمامی انواع خودرو ها و بسترهای کنترل از راه دور و شبکه ای را فراهم میکند. به طور کلی تطبیق پذیری و تکنولوژی های پیشرفته ای که در سامانه آر بی اس 70 نسل جدید وجود دارد . این سامانه را به یک گزینه مناسب جهت تامین الزامات دفاع هوایی زمین پایه (GBAD) تبدیل کرده است. این سامانه به همراه بسته آموزشی کاملی ارائه میشود که شامل آموزش های پایه ای کاربر و آموزش هماهنگی در جهت عمل در قالب یک واحد پدافندی کامل است. شبیه سازهای ارائه شده برای سامانه امکان تمرین مجازی کاربر به منظور ارتقای سطح قابلیت های کشف ، تشخیص و رهگیری هدف و هدفگیری و هدایت موشک را فراهم میکند. سامانه شبیه ساز ، امکان آموزش و یادگیری فرایند های مقابله با هدف را در کمترین زمان برای کاربر امکان پذیر میسازد. هدایت و ناوبری سیستم نظارت و هدفگیری آر بی اس 70 نسل جدید شامل تصویرساز گرمایی ، سیستم رهگیری خودکار هدف و سیستم هدفگیری پیشرفته بصری است. تصویرساز گرمایی یکپارچه با وضوح بالا امکان جستجو اهداف در تمامی طول روز و در شرایط آب و هوایی مختلف را فراهم میکند در حالی که سیستم هدفگیری پیشرفته قابلیت اکتساب و هدفگیری را بالا میبرد. سیستم رهگیری خودکار با قابلیت سلب اختیار و رهگیری به صورت دستی ، اطمینان از قابلیت هدفگیری با ضریب اصابت بالا در تمامی مسیر پروازی موشک را به وجود می آورد در کنار آن رابط کاربری گرافیکی و سیستم کنترلی پیشرفته ، عملکرد سامانه در مقابله با اهداف را بهبود میبخشد. سیستم هدفگیری آر بی اس 70 نسل جدید به مکانیزم تصویربرداری داخلی نیز مجهز است که امکان ثبت و ضبط تصاویر مقابله با اهداف ، بازبینی و تحلیل آن ها را فراهم میکند. واحد کنترل آتش این سامانه پدافندی از قابلیت یکپارچه سازی با پلتفرم های مختلفی از جمله خودروهای رزمی و سیستم های کنترل از راه دور برخوردار است. سیستم نظارت و هدفگیری جدید آر بی اس 70 نسل جدید با مکانیزم هدایت لیزری از قابلیت بالایی جهت انجام حملات دقیق در محیط های آلوده به جنگ الکترونیک و سایر اقدامات متقابل برخوردار است. همچنین این سیستم امکان شناسایی چند هدف به صورت همزمان را داراست. موشک سامانه تطبیق پذیری سیستم پدافند هوایی آر بی اس 70 نسل جدید ، امکان به کارگیری نسل ها و مدل های مختلفی از موشک های سامانه آر بی اس 70 را فراهم میکند که از جمله جدیدترین آن ها موشک نسل چهارم بولاید (BOLIDE) است. این سامانه در صورت به کارگیری موشک بولاید از امکان فراهم کردن پوشش دفاع هوایی برد بسیار کوتاه در برابر تمامی طیف اهداف هوایی از جمله بالگرد ها ، جنگنده ها و همچنین اهداف کوچک از جمله موشک های کروز و هواپیماهای بدون سرنشین (UAV) برخوردار است. موشک بولاید موشک بولاید با حداکثرسرعت 2 ماخ از کلاهک خرج گود پیش ترکش شونده بهره میبرد که علاوه بر امکان مقابله با هواگرد های زره پوش نظیر بالگرد های تهاجمی و هواپیماهای پشتیبانی نزدیک ، امکان مقابله با خودروهای زره پوش نظیر نفربرهای زرهی (APC) را نیز دارد. این موشک هدایت لیزری از امکان مقابله با اهداف در محیط هایی با اقدامات متقابل برخوردار بوده و عمر مفید آن بیش از 30 سال است. عملکرد سامانه آر بی اس 70 نسل جدید قابلیت درگیری با اهداف تا حداکثر برد 8000 متر و ارتفاع 5000 متر را دارد. این سامانه را میتوان با سامانه های متنوع تشخیص دوست از دشمن (IFF) جهت شناسایی اهداف متخاصم و غیر متخاصم یکپارچه ساخت. مدت زمان استقرار این سیستم در حدود 30 ثانیه و زمان لازم جهت بارگذاری مجدد موشک بر روی آن کمتر از 6 ثانیه است. آر بی اس 70 نسل جدید از قابلیت مقابله با اهداف به صورت 24 ساعته در هفت روز هفته و به کارگیری در تمامی شرایط آب و هوایی در طول شب و روز برخوردار است. این سامانه را میتوان در محیط های خاص نظیر محیط های شهری به کارگرفت. <

[quote]گوبلز جان توی ویکی نوشته که توی زره ت-۷۲, شن! بکار بردن درسته؟[/quote] بله درسته. برخی مدل ها از زره کامپوزیتی (ترکیبی) سه لایه ای برخوردارند. لایه بیرونی از فولاد ، لایه داخلی از ذرات سیلیس یا کوارتز و لایه سوم داخلی از فولاد. این شن که عرض شد همان ذرات کوارتز (یا ساختارهای مشابه) است.