انجمن بزرگ میلیتاری

سلام عملیاتها دستور مشخص دارند . همیشه امکان گرفتن اسیر وجود ندارد . همیشه امکان انتقال مجروح وجود ندارد . کاری با تطهیر روسها ندارم ولی در صحنه جنگ تعریف جنایت با غیر جنگ کمی متفاوته

ظاهرا اصلاح شد ولی میزان 1246 لیتر برای صد کیلومتر هم به این مفهوم است که باید یک تانکر سوخت همیشه همراه با آن در خط مقدم حرکت کند ! پی نوشت : چرا دو تا پست شد ؟ داشتم پی نوشت برای پست قبلی می نوشتم پی پی نوشت : در منبع اصلی تان ظاهرا 13 لیتر برای 1/162 کیلومتر ذکر شده است که می شود حدود 802 لیتر در 100 کیلومتر .

سلام با مصرف حدود 8 لیتر در صد کیلومتر خیلی بهتر از پیکان قدیمی ما عمل می کند و تقریبا مصرفی برابر با پژو 405 و سمند دارد آنهم با وزن بالای 60 تنی اش.

چهره در حال تغییر نیروهای ترکیبی نوشته : بنجامین جنسن و ماتیو استرومیر منبع : War on the Rocks MAY 23, 2022 قسمت پنجم و آخر : راهی که پیش رو داریم : ارزیابی فرضیه ها از طریق آزمودن . در زمانهای بروز تغییر ، مانند الان ، بهترین کاری که می توان در پیش گرفت ، همانی است که کارل فون کلازه ویتس ( Carl von Clausewitz ) آن را تحلیل انتقادی ( critical analysis ) نامید . کلازه ویتس تفاوت مشخصی بین همزمانی تاریخی وقایع و ارتباط علت و معلولی بین انها قائل بود . همزمانی وقایع که هنوز هم در بسیاری از بررسی های تاریخی مورد کاربرد و رسمی ، استفاده می شود ، هنوز هم در آموزشهای حرفه ای نظامی به کار می رود . البته استفاده از ارتباط علّی در رخدادها ، ارزیابی استفاده از نتایج ، روشها و ابزارها را تسهیل می کند . انتقاد ( Criticism ) با مشخص کردن واقعیتهای دو پهلو ( پذیرفتن آنها به جای تمایل به کنار گذاشتن آنها و ایجاد چشم اندازهای باب میل ) و ترسیم نمودار " معلولها همیشه به علت برمی گردند " ( نمودار علّی ) شروع می شود و برای شکل دادن فرضیه های آزمایش پذیر به کار می رود . از نظر کلازه ویتس ، این فرآیند به افسران حرفه ای کمک می کند تا از طریق تحلیل واقعیت محقق نشده ( counterfactuals ) در عملیاتهای نظامی انجام شده تاریخی ، کارآزموده تر بشوند . در بررسی استراتژیک پیشرفته ، این فرآیند به روشهای فراگیر جامعه شناسی ترجمه می شود و برای مشخص کردن و ارزشیابی راهها و ابزار جدید ایجاد تاثیرات ترکیبی ادامه می یابد. با توجه به این که تغییر مداوم است پس آینده نامشخص خواهد بود . متخصصین نظامی می توانند فقط یک طرح کلی آینده را ببینند اما به سختی تلاش می کنند که بهینه ترین سرمایه گذاری را در راستای تاثیرات ترکیبی در سطوح حوزه های تاکتیکی ، عملیاتی و استراتژیکی انجام دهند . در اجرای روشهای به کار رفته برای مشخص کردن مسیر پیش رو ( مانند رزمایشها و سناریوهای دفاعی ) به طور معمول خیلی تمایل وجود دارد که از مثالهای قدرتمند کمتر استفاده کنند و ریسک هایی در تعمیم بیش از حد آن موارد محدودی ، که ممکن است چگونگی تغییر جنگ را نشان ندهند ، داشته باشند . درست همان گونه که در روابط بین الملل سالها از اتفاقات 1914 ( م : ترور آرشیدوک فرانتس فردیناند، ولیعهد امپراتوری اتریش-مجارستان در ۲۸ ژوئن ۱۹۱۴ توسط ملی‌گرای صرب، گاوریلو پرنسیپ ) به عنوان یک مورد سرنوشت ساز و به عنوان فرضیه شروع جنگ سوء استفاده می شد ، جامعه امنیت ملی ایالات متحده ( National security community ) هم مانورهایی اجرا می کند که معمولا موضوعات مهمی مثل سیاست و پشتیبانی از آنها کنار گذاشته شده اند و بدتر از همه نقص در بیان کافی از آنها برای به دست آوردن جمع بندی های مشخص است . آنها بیشتر قصد دارند که الگو تولید کنند و نه این که فرضیه ها را آزمایش کنند . این سرویسها برای مدیریت آزمایشهای طراحی نیرو و استفاده از روشهای تحلیل معنی داری که اجازه بدهد یافته های بدست آمده از رزمایشها و تمرینهای میدانی را مقایسه کنند ، به کندی و سختی پیش می روند . نیروی تفنگداران ایالات متحده را در نظر بگیرید : سرویس ، مجموعه ای از رزمایشهای تکرار شده را برای پیشرفت در مسیر طراحی نیرو برای 2030 به کار برده است ، استفاده از قراردادهای عدم افشا ، توانایی یک جامعه بزرگتر برای مباحثه در مورد شایستگی ها یا اجرای آزمایشهای مقابله ای را محدود می کند و باعث انحراف طراحی می شود . نتیجه خالص این کار همان است که کارل پوپر (Karl Popper ) شبه علم می خواند و یک سری احساسات در حال افزایش برای مقابله با مباحث منطقی ایجاد می شود . تفنگداران به تنهایی مقصر نیستند ، جامعه امنیت ملی با انگاره های تغییر ناپذیری ( م : منظور پیشفرض های غیر قابل تغییر در موضوعات ) پر شده است که برای مالیات دهندگان هزارها میلیارد دلار هزینه داشته اند . راه خروج از این تله ، تزریق زندگی جدید به این عادتهای قدیمی است : این کار با انجام رزمایشها و آزمایشها ممکن است . رزمایش قدمتی به اندازه خود شغل نظامی گری دارد و البته می تواند به جای این که فقط برای کسب مهارت به کار برود ، برای تولید و آزمایش طرح های جدید مناسب سازی شود . بنای یک زیرساخت مناسب در رده فرماندهی برای بدست آوردن اطلاعات از رزمایشها و اجرای آزمایی های کنترل شده تصادفی می تواند به فرآیند تطبیق پیدا کردن با چهره جدید تیروهای ترکیبی سرعت بدهد . فراتر از اجرای نقشه ها ، اطلاعات حاصل شده می توانند برای بهبود ابزارهای هوش مصنوعی در ایجاد تاثیرات هماهنگ در میادین جنگ چند دامنه ای (multidomain battlefields ) آینده ، به کار بروند . نیروی نظامی با رزمایش یاد می گیرند . واحدهای آزمایشی و مبارزه برای یادگیری ، سنتهای قدیمی هستند که می توانند با به کارگیری علم اطلاعات و روشهای علمی متحول شوند . در هر دو زمان منتهی به جنگ جهانی دوم و بعد از جنگ سرد ، ارتش ایالات متحده از رزمایشهای لوئیزیانا برای کاوش در طراحی های جدید نیروی عملیاتی و تاکتیکی استفاده کرد . با ترکیب تجربه علمی با رزمایشهای انجام شده ، در دهه 1960 ارتش با استفاده از نتایج هیات هاوزه ( Howze Board م: هیات نیازهای تحرک تاکتیکی که استفاده از بالگردها برای پشتیبانی نزدیک را بررسی کرد ) دستیابی به تحرک هوایی و سواره نظام هوایی را تسریع کرد و در دهه 1980 با برنامه بستر آزمایشی تکنولوژی پیشرفته ( The High Technology Test Bed Program م: پروژه ای که برای بلند شدن و نشستن هواپیماهای سی 130 در باندهای آسیب دیده و کوتاه اجرا شد ) برای رسیدن به آرایش و جابجایی نیروهای پیاده سبک تر و متحرک تر ، انجام شد. تفنگداران همچنین در هر دو چالش اژدهای دریا ( Sea Dragon efforts م: تمریناتی که توسط ژنرال چالرز سی کرولاک برای مهندسی و ارتقای نیروهای تفنگدار به نیروی مناسب برای قرن 21 انجام شد ) در دهه 1990 شرکت کردند . این سنتی است که تا امروز ادامه دارد . آنها می توانند با انجام تکالیفشان و قراردادن خودشان در معرض آزمایشهای موشکافانه ، از تله شبه علم خارج شوند و پیش بروند . زیر بنای مورد نیاز موجود است ؛ فقط نیاز است تا برای ارزیابی پیش بینی ها ، اطلاعات جمع آوری شوند ، ساختارمند شوند ، و به طور مستقل مورد آزمایش قرار بگیرند . این فرآیند نیاز دارد طوری شفاف باشد که قابل تکرار باشد ، این یک استاندارد طلایی در حوزه علم پیشرفته است . پایان منبع

چهره در حال تغییر نیروهای ترکیبی نوشته : بنجامین جنسن و ماتیو استرومیر منبع : War on the Rocks MAY 23, 2022 قسمت چهارم : تهدید پیچیده و پایدار حمله موشکی فقط قسمتی از محیط عملیاتی جدید است . مبهم بودن تقسیم بندی های متداول قبلی در میدان جنگ همزمان با ظهور دوباره مقابله در ناحیه خاکستری و ارتباطات جهانی کمک می کند که که چهره اصلی جنگ از موضوع تحرک ( maneuver ) به موضوع تصمیم ( decision ) انتقال پیدا بکند . یک ارتش بسیار متحرک از نظر تحرک تاکتیکی ( more tactically maneuverable army ) یا عناصر هوایی مطمئنا برتری هایی به دست خواهد آورد ولی همین نیرو اگر در یک تبادل آتش هماهنگ پیشرفته با صدها مهمات ارزان قیمت روبرو شود به مشکل خواهد خورد ، مانند نبرد شاهزاده اوبرین ماهر بر علیه گرگور کلگان بزرگ ( م : در سریال نغمه آتش و یخ ، شاهزاده اوبرین با برداشتن تجهیزات سبک با وارد کردن ضربات کم قدرت ولی متعدد گرگور کلگان را که کاملا مجهز و سنگین است ، شکست می دهد ) . تبادل آتش هماهنگ و جنگ در ناحیه خاکستری سکه های جدید این حوزه حساب می شوند و حجم تانکها یا نبردهای هوا به هوا اهمیت سابق را نخواهند داشت . نیروهای ترکیبی در دوران موشکی جدید باید در پی برتری تصمیم گیری بر اساس ماشین باشند . فهمیدن ( sensing ) ، تصمیم گیری ( deciding ) و عمل ( acting ) در کمتر از یک حلقه تصمیم گیری دشمن . در یک مثال ، این که برای عملیات ، کدام هواگرد و موشک به کارگرفته شود با پیچیدگیهای بسیاری از در نظر گرفتن ملاحظات پشتیبانی مانند موجودی انبارهای مهمات و تدارکات ، احتمال نبردهای آینده و محدودیتهای حاصل از بی ثباتی های سیاسی در ارتباط با تشدید خطر روبرو هستیم . برای غلبه بر تعداد بالایی از این گونه پیچیدگی های محض به قضاوت الگوریتمیک ، کاربرد هوش مصنوعی و مخصوصا یادگیری ماشین نیاز خواهیم داشت .تا زمانی که این اثرات ترکیبی تغییر نکند ماهیت نیروهای ترکیبی به صورت فزاینده ای برای همگام سازی و بهینه سازی روی نیرو و تحرک ، تحت فشار قرار خواهد گرفت . در این دوران ، عملکرد نیروهای ترکیبی کمتر شامل به یاد سپردن تمرین های نبرد و شهود انسانی خواهد بود و تکیه اصلی بر روی یک عملکرد افزایش یافته از جنبه آگاهانه خواهد بود. ماشینها وظایفی که نیاز به عملکردهای آگاهانه دارند را از دوش انسانها برخواهند داشت تا فضا برای ابتکار و خلاقیت توسط انسانها در محدوده میدان عملیاتی ارتقا پیدا کند . این کار به طور فزاینده ای شیکه های کشتار موزاییکی را به وجود خواهد آورد که می توانند متناسب سازی شده و درجه بندی شده باشند . این موضوعات یک نیاز ضروری برای ما ایجاد می کنند که مجددا در مورد این که چگونه نظامی هایمان را برای جنگ آینده آموزش دهیم و تربیت کنیم ، فکر کنیم . ادامه دارد .... پی نوشت : سعی می کنم در نوبت بعدی تمام شود .

چهره در حال تغییر نیروهای ترکیبی نوشته : بنجامین جنسن و ماتیو استرومیر منبع : War on the Rocks MAY 23, 2022 قسمت سوم : وقتی کشتن هر چیزی که می بینید آسان است ، چالشی که برای نیروهای ترکیبی باقی می ماند معماری تصمیم گیری و به کار بردن مکانیسمهایی در مقیاس مشابه نرم افزار اوبر ( همون اسنپ خودمون ) برای هماهنگی آتش و تاثیر آن در سطوح فشرده جنگ است . در برابر مشخصات جنگ افزارهای قدیمی که قدرت بر اساس تعداد ، قدرت آتش یا تحرک خطی سنجیده می شد ، تعریف مشخص کننده جنگ پیشرفته با تصمیم ( decision ) است . ابهام در حوزه های سیاسی ، اطلاعاتی و نظامی ، نه فقط پیچیدگی محیط عملیات را بالا می برد ، بلکه در سطحی اطلاعات تولید می کند که منجر به گیج شدن تصمیم گیران هم می شود . این چالش زمانی پیچیده تر می شود که کوچکتر شدن فضای عملیات جنگی توسط موشکهای غیر هسته ای که قابلیت عبور از هزاران مایل را دارند ، دستورالعمل های گوناگون رزمی و مجموعه گیج کننده دستورات رقابتی مقامات را هم اضافه کنیم . با این که هنوز فرآیندهای تاکتیکی ، حجم آتش و نگهداری موثر زیربنای تاثیر گذاری جنگ افزار را تشکیل می دهند ، اما توانایی میان بر زدن از بین پیچیدگیهای و گرفتن تصمیم درست ، سریع تر از دشمن ، یک برتری جدید ایجاد می کند. این سرعت اجرا بیشتر در مورد سرعت نسبی قضاوت ، خودش را نشان می دهد و نه سرعت در انجام عمل . بیشترین مقدار این برتری از طریق پردازش موثر آنچه می تواند حجم اطلاعاتی در حد چند پتا بایت باشد ، به دست می آید ؛ وظیفه ای که انجام آن برای یک شخص غیر ممکن است و حتی برای یک گروه بزرگ کارکنان هم انجام آن مشکل خواهد بود . قدرت برتر در درگیری های آینده ، به احتمال زیاد هوش مصنوعی و یادگیری ماشینی را برای جمع آوری اطلاعات ، تجزیه روالها و شناسایی الگوها به کار خواهد برد و نتیجه حاصل به دست انسانها خواهد رسید تا با اضافه کردن زمینه ، تصمیم نهایی را بگیرند . همه این تصمیمات همزمان با پایش این موضوع خواهد بود که تاثیرات میدان نبرد چگونه زمینه رسانه های اجتماعی و پیامها را تحت تاثیر قرار می دهند . در ارتش آمریکا ، دانش مهندسی و ظرفیت لازم برای سازگار شدن با تغییر جهره نیروی ترکیبی وجود دارد ولی مدلهای ذهنی ، مبانی ( Doctrine ) و تاکتیکها عقب مانده اند . برتری نظامی نمایان ارتش آمریکا در جنگ 1991 خلیج فارس ، بعد از آن به یک دهه رکود دانش سوق پیدا کرد . در ای دوره ، نیروی هوایی آمریکا به این نتیجه رسید که چرا چیزی را که ظاهرا آسیب ندیده است ، تعمیر کنیم ؟ با اینکه ارتش و سپاه تفنگداران طرحهای جسورانه ای برای اجرا ارائه کردند ولی به علت عملیاتهای غیر مترقبه و کاهش بودجه برای تطبیق دادن خودشان به مشکل برخوردند . به رغم تلاشهای برجسته برای دگرگون کردن تمام تشکیلات دفاعی بعد از سال 2000 ، در دهه بعدی هم تمرکز بر روی عملیات ضد تروریسم و ضد شورش باعث پرت شدن حواس متفکرین نظامی از توجه به تغییر چهره نیروهای ترکیبی شد. تلاشهای صورت گرفته برای ایجاد تصویری از جنگ آینده مشخص کرد که فرار از جاذبه برنامه های در حال اجرای قدیمی و سکوهای ( پلتفرمهای ) کلیدی سخت خواهد بود. در همان زمانی که ارتش ایالات متحده همزمان در دو جبهه جنگ خاورمیانه و کاغذبازی های بودجه در راهروهای کنگره می جنگید ، روسیه و چین یادداشتهایشان را در مورد جنگ 1991 ، جمع آوری کردند و یک نیروی آتش محور نسل جدید طراحی کردند که می توانست پیش بینی ها در مورد قدرت ایالات متحده برای آینده را به خطر بیندازد . در میانه دهه 2010 بود که متفکرین ارتش آمریکا از خواب بیدار شدند و شروع به فهمیدن واقعیت دوران موشکی جدید کردند ولی همچنان به این تهدید موجود بر اساس انگاره قدیمی خودشان پاسخ دادند ؛ آنها در مقابل چشم انداز موشکهای بیشتر ، تحرک دفاعی بیشتر توسط سکو ( پلتفرم ) های به ارث رسیده از دوران قبل مانند هواپیماهای تاکتیکی و تانک را ، ارائه دادند . همچنان ادامه دارد ....

تکنولوژی به سبک اوبر که به اوکراین برای نابودی یک گردان روسی کمک کرد . Uber-style technology helped Ukraine to destroy Russian battalion Charlie Parker - Saturday May 14 2022 , The Times تکنولوژی هدفگیری توپخانه ای که شبیه نرم افزار همراه اوبر ( برای ما ایرانیها می شود شبیه اسنپ ) کار می کند و تقریبا باعث شد همه افراد یک گردان روسی در یک حمله از بین بروند . GIS Arta یک سیستم تعیین موقعیت است که در نتیجه همکاری برنامه نویسان اوکراینی با شرکتهای نقشه نگاری دیجیتال بریتانیا ایجاد شده است و فرآیند هدفگیری توپخانه را از حدود بیست دقیقه به یک دقیقه کاهش می دهد . مانند سیستم اشتراک سفر اوبر ، که ابتدا محل مسافر را مشخص می کند و سپس نزدیکترین خودرو را به آن اختصاص می دهد ، این سیستم بعد از مشخص کردن یک هدف از نیروهای روسی ، به سرعت نزدیکترین واحد توپخانه ، خمپاره ، موشک یا پهپاد را که در محدوده هستند مشخص می کند . اطلاعات بلادرنگ به دست آمده از پهبادهای شناسایی ، مسافت یابها ، تلفنهای هوشمند ، GPS و داده های راداری داده شده از طرف ناتو ورودی سیستم را برای مشخص کردن دقیق موقعیت هدف تامین می کند . اطلاعات موجود به وسیله نرم افزار محاسبه گر شلیک ( shooting calculator ) پردازش می شود و مشخص می کند که کدام یک از جنگ افزارهای حاضر در منطقه برای انجام حمله مناسب تر هستند . توسعه دهندگان این سیستم گفتند که این نرم افزار در هفته اخیر عهده دار انجام حملات توپخانه ای بر علیه نیروهای روسی بوده است که یکی از سنگین ترین حمله ها از آغاز این جنگ به شمار می رود . در طی دو روز ، بیشتر از 70 تانک و خودرو زرهی همراه با نیروهایی که حامل آن بودند ، در تلاش برای گذر از پل رودخانه سیورسکی دونتس ، با حملات توپخانه و هوایی هماهنگ شده نابود شدند . تحلیلگران نظامی این حمله را یکی از بزرگترین شکستهای روسها عنوان کرده اند . GIS Arta به وسیله برنامه نویسان اوکراینی توسعه داده شده است که در سالهای قبل اطلاعات نقشه نگاری دیجیتال را با شرکتهای بریتانیایی به اشتراک گذاشته بودند . این سیستم در سال 2014 و بعد از حمله روسیه به کریمه ، در ساختار ارتش اوکراین به کار گرفته شد . هر فرمانده به نقشه رمزگذاری شده الکترونیکی که اطلاعات زنده صحنه نبرد را نشان می دهد دسترسی دارد . بعد از تائید یک هدف ، ستاد فرماندهی با کمک این نرم افزار مشخص می کند که کدام واحد مختصات هدف را دریافت کند و چند ثانیه بعد ، هدف زیر آتش قرار می گیرد . فرآیند سیستم هدف یابی معمول به کار رفته توسط سایر ارتشها ، بعد از دریافت گزارش یک هدف تا زیر آتش قرار گرفتن آن حدود 20 دقیقه یا بیشتر زمان می برد اما با استفاده از GIS Arta زمان "اعلام تا آتش " به یک تا دو دقیقه کاهش می یابد . سیستمهای توپخانه ای که بر پایه سیستم آتش مرسوم روسی عمل می کنند ، همه قبضه های توپخانه را در یک نقطه متمرکز می کنند . در مقابل واحدهای آتشبار اوکراینی می توانند در پهنه منطقه نبرد پراکنده شوند و تهدید به حمله را از هر جهتی داشته باشند . این سیستم با محاسبه زمان رسیدن موشکها و گلوله های شلیک شده به هدف ، قابلیت هدف قراردادن همزمان هدف از چند مبدا مختلف را ایجاد می کند و باعث می شود واحدهای ضد آتش روسی برای مشخص کردن مبدا شلیک ، دچار گیجی و چالش شوند . برای گفتگو ، واحدهای نظامی اوکراینی که سیستم GIS Arta را به کار می برند در دسترس نبودند ، همچنین اطلاعاتی از این که تعداد هدفهای مشخص شده توسط این سیستم چقدر بوده است در دسترس نیست . هر چند ولادیمیر ، یکی از توسعه دهندگان این سیستم گفت : من به شما اطمینان می دهم که این تعداد زیاد است و تعدادی از نتایج آن در اخبار دیده می شوند . روسها قادر به پنهان شدن در صحنه جنگ نیستند ، هر جا که باشند ،حتی در خود روسیه ، ما آنها را خواهیم یافت . ویکتور ، یکی دیگر از توسعه دهندگان ، گفت : با توجه به این که ما با رادارها کار می کنیم ، نه تنها از محل حضور دشمن اطلاع داریم ، بلکه اگر شلیکی صورت بگیرد ، رادار می تواند محل هدف موشک را پیشبینی کند . بنابراین زمانی که موشک در پرواز است ، ما می توانیم به نیروهایمان در محل هدف آن ، برای ترک آنجا هشدار بدهیم . کاربرد سیستم ماهواره ای استارلینک ایلان ماسک ، باعث می شود که سیستم هدفگیری توپخانه ای با اطمینان به کارش ادامه دهد . تیم GIS Arta گفتند که آنها از کمک سریع ایلان ماسک برای حل مشکلات ارتباطی در اوکراین که از روز اول جنگ شروع شد ، قدردانی می کنند . منبع

چهره در حال تغییر نیروهای ترکیبی نوشته : بنجامین جنسن و ماتیو استرومیر منبع : War on the Rocks MAY 23, 2022 قسمت دوم : یک زیر شاخه دیگر از استراتژی در نظر می گیرد که دولتها می توانند با جابجایی منابع ، فرآیندهای نوآوری را به سمت رقابت قدرتهای بزرگ هدایت کنند . برای این کار باید مخلوطی از آزمایشگاههای ملی و منابع مالی حکومتی را با پیشگامان بخش خصوصی و روشهای آزمایشگاهی ادغام کنند تا انواع جدیدی از تشکیلات رزمی را تولید شود . این خط فکری که به عنوان دومین زیرشاخه تعریف می شود ، باعث شد در بین گروههایی مانند اداره بررسی نهایی (the Office of Net Assessment ) و موسسه تحقیقات پیشرفته طرحهای دفاعی ( the Defense Advanced Research Project Agency ) مفاهیم و توانایی هایی برای پی بردن به آنچه تئوریسین های شوروی یک انقلاب فناوری نظامی عنوان می کردند ، ایجاد شود . به دست آوردن برتری حاصل از انقلاب اطلاعاتی و و پیشرفت در فناوری دیجیتال باعث شد که حملات دقیق با سلاحهای متعارف بتواند تاثیری برابر با حمله متقابل سلاحهای هسته ای داشته باشد . این تحول باعث ایجاد چیزی شد که اکنون سلاحهای استراتژیک غیر هسته ای خوانده می شود . زیر شاخه سوم حاصل اضافه شدن پیشرفت هایی در روبوتیک است ( به عنوان مثال سیستمهای خودکار ) . ماشینهایی مجهز به هوش مصنوعی که قابلیت یادگیری دارند و می توانند حملاتشان را بهبود بدهند ، یک استراتژی جدید در صحنه ایجاد می کنند . مفهوم هایی در طیفی گسترده : از عملیاتهای پایگاههای مقدم پیشرفته که تلاش می کنند ناوگان چین را در خلیج محدود کنند تا گروههای رزمی چند پایه ای ( multi-domain tasks forces ) و شبکه های کشتار موزائیکی ( mosaic kill-webs ) . این منطق شاخه ای ، در نسل گذشته به تکثیر توانایی حملات دقیق در سطوح تاکتیکی ، عملیاتی و استراتژیک منجر شد ؛ همچنین باعث مبهم تر شدن سطوح جنگ و افزایش کشندگی نیروهای متعارف گشت . علت اصلی این رویداد این است که پیشرفتهای تکنولوژیک با کاهش قیمت شبکه های حملات دقیق ، باعث شدند این حملات با وارد شدن به سطوح تاکتیکی ، باعث تغییر در چهره نیروهای ترکیبی بشوند . A Current Conception of Standoff Precision Strike این تنها قابلیت کشندگی نیست که باعث تغییر چهره جنگ می شود بلکه تاثیرات جریان سازی شبکه های اجتماعی نیز در این موضوع موثر است . همزمان با این که جهانی سازی و فناوری های دیجیتال ساختارهای جدید سیاسی و اجتماعی ایجاد کردند ، عملیاتهای اطلاعاتی و سایبری نیز در مرکز رقابتهای سیاسی مربوط به اسلحه و خشونت قرار گرفتند . اکنون دیگر کافی نیست که یک تانک روسی را نابود کنید بلکه مجبورید یک ویدئو هم از این اتقاق آپلود کنید تا عقیده جمعی را تحت تاثیر قرار دهید و اراده مردم را بسیج کنید . ازدیاد حملات دقیق در یک دنیای پیوسته ، جغرافیای میدان جنگ را تغییر می دهد و یک چهره جدید برای نیروهای ترکیبی می سازد : هر چیزی که دیده می شود ، می تواند هدف قرار داده شود و هر چیزی که هدف گرفت می تواند نابود شود . هر چیزی که آپلود می شود ، می تواند مردم و منابع را به حرکت درآورد . ادامه دارد ....

سلام چرا آفریقا ؟ روسها احتمالا دارند تجربه سوریه را به کار می گیرند ، وقتی نیروی مقابل توان هوایی به درد بخوری ندارد ولی توان مقابله با زرهی دارد ، عملگر اصلی نیروهای پیاده هستند ، که کند ولی مطمئن پیش می روند .

سلام طبق نتیجه گیری دوستان این تصویر یک پهپاد هدف است و برای تست پدافند به کار رفته است .

سلام توی تصویرتون به خلیج فارس هم دقت بکنید خوب است

سلام در مورد این که این گروه جی 20 فقط یک تصویر اژدهای افسانه ای نقش شده در دیوار است که این دو تا شخصیت واقعی دارند با اون مقابله می کنند ، نظری ندارید ؟

سلام نمیدونم اینایی که فرمودند واقعا سوال هستند یا نه ولی :

سلام برنامه ای که می فرمایید البته در زمان غیر از آمادگی جنگی قابل انجام است ولی در زمان آمادگی رزمی دو طرف ، این که یک ناو پهپاد بر بدون شناسایی قبلی در آن فاصله مستقر شود و اقدام کند کمی غیر ممکن به نظر می رسد . در مورد سناریوی دوم هم یک مشکل وجود دارد . ناوهای هواپیمابر هر کدامشان به غیر از ناو گروهی که همراه دارند خودشان یک پایگاه هوایی کامل هستند . فکر نمی کنید که یک ناو هواپیمابر در نزدیکی آن دو جزیره ممکن است استقرار پیدا کند ؟ یا این که بر اساس سناریوی مورد قبلی ، حمله باز در حالت غیر آمادگی رزمی صورت می گیرد ؟

سلام به نوع اسلحه ها و رنگ درجات هم دقت بکنید جالبتر میشه ! در مورد مهاجر هم یک نکته مهم در کشور ما وجود دارد . محصولاتی مشابه گاهی اسمهایی کاملا متفاوت دارند و گاهی محصولاتی با اسمهای مشابه تفاوتهایی اساسی با همنام های خودشان دارند : اینجا ایران است پی نوشت : درجات قرمز مشخصه درجات نیروی دریایی و در این تصاویر اس بی اس های نیروی دریایی است .

ظاهرا هم تاو و هم کورنت . جالب این که خوشبختانه ظاهرا نسخه بدون سیم تاو دارد استفاده می شود .

سلام . اگر اینا واقعا فقط 24 تا باشند ، پس می شود نتیجه گرفت احتمالا قرارداد سوخو 30 ها هنوز سرجایش هست

سلام. من درست نمی بینم یا بلوکهای محافظتی برجک سرجایشان نیستند ؟ تعداد پرتاب کننده های دودزا هم فکر میکنم زیاد شده ؟ البته چرا همه در یک طرف هستند ؟ تانک تی 72 مگه نیست ؟ پی نوشت : تعداد پرتابه های دودزا ظاهرا درست است . مدل ام که در ایران است ظاهرا دودزاهایش همینطور یک طرفه و نه تایی هستند .

سلام . نیروی نظامی غیر کلاسیک و غیر رسمی نداریم . هم چیزی که به نام ارتش میشناسیم و هم چیزی که به نام سپاه میشناسیم نیروی نظامی کلاسیک و رسمی هستند . بله یک زمانی اون قدیمها که سپاه تازه تشکیل بود و درجه نداشت ، رده بندی نداشت ، دانشکده افسری نداشت ، دانشکده آموزش دوره عالی نداشت ، کلاسیک نبود ؛ الان خیلی وقت است یک نیروی نظامی کلاسیک شده است یک زمانی خیلی بحث این تفکیک در نیروهای نظامی پررنگ می شد و دو گانه سازی سپاه و ارتش به چشم می آمد ، الان خوشبختانه این دید کمتر شده است ؛ بگذریم که این که کدام قسمت از نیروهای نظامی چقدر پول داشته باشند یا پولشان را برای چه چیزهایی خرج بکنند هم در اختیار ستاد کل نیروهای مسلح است و هیچ نیرویی برای خودش درآمد مستقل و در اختیار با هزینه کرد دل بخواهی در اختیار ندارد . حتی اگر دقت بکنید بانکهای متعلق به نیروهای نظامی هم در بانک سپه ادغام شدند و بانک در اختیاری هم برای هیچکدام از نیروهای نظامی وجود ندارد که حساب و کتابی بر ظان مترتب نباشد .

سلام . فعلا که تداخل وظیفه و موازی کاری در نیروی دریایی نداریم . نیروی دریایی سپاه داره به عنوان گارد ساحلی عمل میکنه و ارتش به عنوان نیروی دریایی آبهای عمیق . هر جا هم خطر گیر و گرفت و تحریم هست ، داریم از نیروی دریایی سپاه استفاده می کنیم و نیروی دریایی ارتش رو به عنوان یک نیروی مورد استفاده بین المللی از این حاشیه ها محفوظ نگه می داریم . شناورهای همراه هم که برای همین مجموعه گارد ساحلی هستند که دارند ساخته می شوند و جالب این است که ظاهرا برای جلوگیری از همین تداخل وظایف که می فرمایید ، سپاه شناور جنگی آبهای عمیق نمی سازد ، همانطوری که سپاه نیروی هوایی ندارد و ارتش نیروی موشکی برد بلند . البته این هم مهم است که مفهوم شناور گارد ساحلی فقط عملیات در آبهای کم عمق و ساحلی خود هر کشوری نیست ، یک نگاهی به حضور شناورهای گارد ساحلی آمریکا در خلیج فارس بیندازید ، متوجه منظورم می شوید. شما اگر شناور خودتان را بردارید و ببرید به جای دیگری مثل دریای سرخ یا مدیترانه ، طبیعی است که شناورهای مکمل آن مثل پشتیبانی هم باید همراهش ببرید ، بگذریم که این ناو پهپاد بر هم در واقع یک ناو پشتیبانی محسوب می شود و ناو جنگی نیست . در زمینه کارهایی هم که توسط نیروهای نظامی دنبال می شود ، هر ماموریتی با نظر ستاد کل عنوان می شود و اینطوری نیست که "به نظر میاد آقایون فرماندهان سپاه یه مقداری دارن دنبال مسایلی می رن که خارج از چارچوب استراتژی های تعریف شده است . " در نهایت در موردپهپادهای بزرگ هم در همه جای دنیا می روند زیر نظر نیروی هوایی یا در نیروی دریایی ناو هواپیمابر .

سلام. انتظار داشتید اگر قرار باشه ناوی هم همراهیش بکنه همینجا کنارش ساخته بشه ؟ یا خدمه و تجهیزاتش را هم رویش گذاشته باشند ؟ اونوقت که دیگه نمیشد ناو در حال ساخت . اون موقع باید دوستان تصویر بگذارند با عنوان ناو در حال ماموریت عملیاتی ! در مورد پهپادهایی هم که باید حمل کنه طبیعی است که پهپادهایی با کاربرد دریایی باید حمل بکنه و طبیعی است که پهپادهایی سنگین مثل شاهد 129 و غزه حمل نخواهد کرد .

سلام. واجب ترین پایگاه رو یادتون رفت : چابهار الان برای ما حیاتی ترین پایگاهمون محسوب میشه ! البته نه به عنوان پایگاه مادر .

ادامه ... بعد از پایان جنگ ایران تبدیل به کشوری شد که به همراه یک مجموعه فرسوده و آسیب دیده تسلیحات باقی مانده از قبل انقلاب ، دارای تجهیزات دیگری هم شده بود که در طی جنگ به دست آورده بود . تجهیزات اضافه شده به صورت عمده از بلوک شرق تهیه شده بودند و بنا به ضرورت تحت فشار بودن در زمان جنگ ، هر چیزی که امکان خرید داشت ، خریده شده بود . طیف متنوعی از تجهیزاتی که بیشتر آنها در مقایسه با باقی مانده های تجهیزات قبل از جنگ هم تکنولوژی پایین تری داشتند و فقط کمیت داشتند . با توجه به این که تقریبا همه این تجهیزات از کشورهایی که از اقمار شوروی بودند تهیه شده بود و معمولا کپی های با کیفیت پایین تجهیزات روسی بودند ، معمولا با عجله تهیه شده بودند و کشورهای فروشنده هیچ زیرساختی برای تعمیر و نگهداری آنها به کشورمان نداده بودند ، مشکلات تعمیر و نگه داری و لوازم یدکی حاکم بر نیروهای نظامی بیشتر هم شد. با توجه به تجربه جنگ هشت ساله با عراق و ضعف های مفرطی که مشکلات زیادی برایمان پدید آورده بود ، بازسازی نیروهای نظامی اولویت اول تمام مقامات کشوری بود و با توجه به این که تقریبا هیچ زیر ساختی برای تامین تجهیزات اصلی و سنگین در کشور نداشتیم ، اولین گزینه همان روش قدیمی کشورهای جهان سوم مثل ما بود یعنی خرید خارجی . در این مقطع بود که مشکلات ارتباط نظامی با کشورهای دیگر خودش را به طور واضح نشان داد ، تقریبا همه کشورهای بلوک غرب و بیشتر کشورهای بلوک شرق حاضر به معامله تسلیحاتی عمده با ما نبودند و البته بیشتر تسلیحات قابل خرید بلوک شرق هم مورد رضایت و پسند نیروهای نظامی ما نبودند . از سر ناچاری تعدادی قرارداد در زمینه دریافت خودروهای زرهی و هواگرد با کشورهای بلوک شرق و به طور عمده با شوروی منعقد شد . اتفاقات جدیدی در منطقه و جهان به وقوع پیوست . شوروی به عنوان سنگ پایه بلوک شرق از هم پاشید و تقریبا بیشتر قراردادهای دریافت تجهیزات از شوروی ، ناقص رها شدند . آمریکا و متحدانش که با عنوان امنیت خطوط انرژی و تجارت از اواخر جنگ در دریا حضور داشتند ، بعد از حمله عراق به کویت ، رسما از نظر زمینی هم وارد منطقه شدند . شرایط جدید باعث شد نیاز به تجهیز و بازسازی قدرت نظامی کشور بیشتر و مهم تر احساس شود . اشکال به وجود آمده این بود که تقریبا امکان گزینه خرید واقعی خارجی را از دست داده بودیم ! با توجه به حذف گزینه خرید از امکان بازسازی نیروهای نظامی ، دو امکان جدید مورد توجه قرار گرفتند : اول ایجاد زیر ساخت برای بازسازی و بهینه سازی تجهیزات موجود و دوم ایجاد زیر ساخت برای ساخت و تولید تجهیزات جدید . البته بازهم در هر دو گزینه گوشه چشمی به کمک های خارجی ، مخصوصا بلوک شرق و به طور خاص روسیه که جانشین شوروی شده بود ، وجود داشت . اتفاقی که در این دوره افتاد خیز بلند نیروهای نظامی برای بهینه سازی تجهیزات موجود و تلاش برای طراحی تجهیزات جدید بر اساس زیرساختهایی بود که داشت ایجاد می شد ؛ البته بیشتر این زیرساختها با هدف اولیه تعمیر و نگهداری ایجاد شده بودند و این اقدام برای ساخت تجهیزات جدید ، بیشتر در حد نمونه سازی و اثبات تکنولوژی اتفاق افتاد . در همین دوره تلاش برای بازسازی و بهینه سازی تجهیزات موجود بود که بهینه سازی هایی روی بیشتر تجهیزات قدیمی به صورت نمونه سازی رونمایی شد . نمونه هایی که بیشتر در حد همان تک نمونه های نمایشی باقی ماندند و فقط محدود به شرکت در رژه ها و نمایشگاهها شدند که هنوز هم در تمام ؤزه ها و نمایشگاهها حضور دارند و همواره مایه انتقاد هم قرار می گیرند . مشکل اصلی در این زمینه عدم امکان تامین مالی تعمیم این پروژه ها از طرف کشور بود و البته وجود نداشتن زیرساخت مناسب تولید یا همان خط تولید . دقت به این نکته مهم است که که تاسیسات ایجاد شده در این دوره هم باز برای تعمیر و نگهداری بودند و ظرفیت تولید نداشتند . با توجه به مشکلات پیش آمده ، تقریبا تمام امیدها برای بازسازی عمده و گسترده در تجهیزات نظامی از دست رفت و سیستم نظامی با توجه به مشکلات مالی کشور به نتیجه رسید که از دو امکان باقی مانده استفاده کند . امکان اول بازسازی تجهیزات موجود برای عملیاتی نگهداشتن آنها بود . با این کار حداقلهایی که لازم داشتیم برآورده می شد . این کار همان چیزی بود که با اصطلاح عمر دهی انقلابی به تجهیزات موجود مشهور شد. امکان دوم با توجه به محدودیت شدید امکانات مالی و تحقیقاتی ، متمرکز کردن تمام امکانات مالی و زیرساختی و تحقیقاتی در محور یک تکنولوژی خاص نظامی بود تا بشود حداقل در آن یک زمینه کار را درست و کامل جلو برد . با توجه به تجهیزات موجود و امکان دسترسی به تکنولوژی و همچنین استراتژیک بودن آن تکنولوژی و امکان ایجاد بازدارندگی توسط سلاحهای حاصل ، اولویت اول حوزه موشکی قرار گرفت . در واقع تمام کارهای تسلیحاتی در کشور در سایر حوزه ها منحصر به تعمیر و نگهداری شد و تمام توجهات و بودجه ممکن به طرف این رشته سرازیر شد که البته در یک بازه قابل قبول نتایج خوبی هم ایجاد کرد و بعد از پایان جنگ برای اولین بار منجر به این شد که با برتری تقریبا مطلق در منطقه در یک حوزه خاص ، امکان بازدارندگی حداقلی برای کشور به وجود آمد . بعد از این که تقریبا سرمایه گذاری های حوزه موشکی نتیجه داد و زیرساختهای تقریبا مناسب در این بخش ، این بار نه در فقط در موضوع تعمیر و نگهداری ، بلکه در زمینه خطوط تولید و ساختارهای تحقیق و توسعه ایجاد شد ، این فرصت پیش آمد که با باز شدن یک امکان در زمینه کمک گرفتن از چند کشور محدود در زمینه هوایی ، به یک باره تمرکز اولیه ای در زمینه هواپیماها و طراحی های جدید ساختارهای هواگردها به وجود بیاید ، متاسفانه با بسته شدن سریع این پنجره ، قبل از این که انتقال واقعی تکنولوژی اولیه اتفاق بیفتد ، تمام این کارها قبل از شروع در همان نمونه های اولیه ماند ولی در همان زمان امکان جدیدی در یک شاخه خاص مورد توجه قرار گرفت ، این امکان ، دسترسی ایجاد شده به نمونه های به روز پهپادهای رزمی و شناسایی بود . با همین اتفاق ، محور دوم تمرکز مالی و تحقیقاتی بعد از حوزه موشکی به طرف ایجاد ساختارهای جدید در زمینه تولید و تحقیق و توسعه پهپادها رفت . به این ترتیب دومین اولویت برای تمرکز توسعه یک محور خاص در کشور ، بعد از حوزه موشکی در زمینه پهپادی شد که نتایج آن در این روزها کاملا مشخص و واضح است . این روزها در دو حوزه موشکی و پهپادی تقریبا صنایع نظامی توسعه یافته ای در کشور وجود دارد و این بخشها هم دارای بخشهای قابل قبول تعمیر و نگهداری و هم خطوط قابل اعتماد تولید و هم بخشهای مناسب تحقیق و توسعه هستند . به نظر می رسد این روزها محور جدیدی از تمرکز دارد صورت می گیرد که ظاهرا بنابر نیاز و دسترسی های ایجاد شده ، فعلا در زمینه دریایی پیش می رود ، البته این یک برآورد فعلی است و چون علی رغم ایجاد زیرساختهای اولیه برای ساخت و تولید ، هنوز زیرساختهای موثری در زمینه تحقیق و توسعه ایجاد نشده است و این امکان هنوز وجود دارد که با بروز اتفاقی مانند آنچه که برای تمرکز برای شروع توسعه در حوزه هواپیما اتفاق افتاد ، شاهد تغییر جهت دیگری در زمینه امکانی دیگر باشیم . البته همزمان همچنان تلاش طولانی مدت برای خرید تجهیزات و تسلیحات برای حفظ یکپارچگی حداقلی ساختار نظامی در دستور کار است که گذشت زمان ثابت کرده است متاسفانه در دنیای امروز که با قانون جنگل پیش می رود ، راه قابل اعتمادی نیست . البته همچنان برای برآورد نیازهای اولیه نظامی در سایر زمینه هایی که فعلا امکانی برای آنها نداریم ، یک الزام منطقی به نظر می رسد. این روزها علی رغم تکمیل تقریبا چرخه تسلیحات در زمینه موشکی و پهپادی و ورود در تک حوزه ای جدید تر هنوز هم حرفهای زیادی در زمینه توسعه یک جانبه در سیستم نظامی به گوش می رسد که بیشتر آنها به خاطر توجه نکردن به امکان محدود مالی و تحقیقاتی در کشور و محدودیتهای دسترسی به تکنولوژی ایجاد شده برای کشور است . با نگاهی به گذشته این مسیر میتوان گفت که راه فعلی که همان تمرکز تمام امکانات در یک حوزه خاص و پیشبرد آن و سپس پرداختن به حوزه دیگر ، عملی ترین و نتیجه بخش ترین راه حل برای شرایط ما بوده است و اگر چه با این روش راهی طولانی برای تکمیل متوازن قدرت نظامی در پیش داریم اما راهی مطمئن است .

سلام گاهی وقتها وقتی در متن یک موضوع قرار داریم انتقادهایی به آن وارد می کنیم . جالب است که معمولا وقتی از این موضوع فاصله هم می گیریم ، معمولا تمایل داریم همان قضاوتمان را درست بدانیم و نیازی به بررسی مجدد موضوع احساس نمی کنیم . البته طبیعی است که در این هنگام به علت نگاه وسیعتری که می توانیم به موضوع داشته باشیم ، احتمال زیادی دارد که نظر کاملتری داشته باشیم یا حتی نظری متفاوت ابراز کنیم . سالها قبل ما کشوری بودیم که عملکردمان در چهارچوب ابرقدرت دنیای غرب تعریف می شد و طبیعی بود که برنامه ریزی و تامین نیازهای سخت افزاری نظامی ما هم توسط همین سیستم تامین می شد. طبیعی بود که با این ارتباط سیستمی همه جانبه نظامی برایمان فراهم بود و می توانستیم در بیشتر زمینه ها امکانات متناسب با همدیگر داشته باشیم ، هر چند در همان زمان هم محدودیتهایی در امکان دریافت تسلیحات برایمان وجود داشت. زمانی که انقلاب ایران در سال 1357 به پیروزی رسید ، از نظر نظامی ایران در میانه یک نوسازی سیستم قرار داشت و برنامه ای برای توسعه همه جانبه در توان نظامی برایش در حال اجرا بود . برنامه ای که فسمتهایی از آن اجرایی شده بودند ، قسمتهایی در میانه اجرا قرار داشتند و قسمتهایی هم روی کاغذ برنامه ریزی شده بودند .مطابق برنامه ریزی های انجام شده قرار بود در بازه زمانی مشخصی ایران به یک قدرت متناسب هوایی ، زمینی ، دریایی دست پیدا کند تا بتواند علاوه بر یک عنصر اصلی در استراتژی مقابله با توسعه شوروی ، سایر کشورهای تحت پوشش سیستم ابرقدرت غربی را در منطقه زیر چتر خودش بگیرد. در روزهای پیروزی انقلاب تعداد زیادی از قراردادهای نظامی لغو شد، تعدادی از آنها توسط طرفهای خارجی و تعدادی از آنها توسط طرفهای داخلی . یک تعداد کمی از آنها هم بدون لغو به اما و اگر ماند. نتیجه این اتفاق در زمینه نظامی این بود که ما دارای یک نیروی نظامی ناقص توسعه یافته و متاسفانه با توسعه نامتوازن در زمینه های مختلف شدیم . اشکال بزرگتری که این نیروی نظامی با آن مواجه بود پشتیبانی آن بود . البته مساله پشتیبانی دو وجه خیلی مشخص داشت ، یکی تسلیحات و قطعات یدکی مصرفی و دیگری صنایع تعمیر و نگهداری . طبیعی بود که مقداری تسلیحات و لوازم یدکی ، همزمان با ورود سخت افزارهای پایه آنها وارد شده بود و انبار شده بود ، پس در این بخش یک حداقل مصرفی موجود بود ولی چون امکان تهیه جدید وجود نداشت ، محدودیت در استفاده گسترده به وجود می آمد . در مورد زیرساختها و پرسنل تعمیر و نگهداری ، تعدادی از زیر ساختها ایجاد شده بودند ، تعدادی در حال ساخت و گسترش بودند و در مواردی هم هنوز اقدامی برای زیرساختهای پشتیبانی تا آن زمان ایجاد نشده بود . با توجه به این که دیگر پشتیبانی توسط شرکای قبلی نظامی صورت نمی گرفت . در زمینه پرسنل هم گستره ای از تکنسین ها در بیشتر مواردی که زیر ساخت تعمیر و نگهداری به وجود آمده بود ، تربیت شده بودند و آماده کار بودند . البته مشکل این بود که در این زمینه تقریبا همه پرسنل تربیت شده فقط تکنسین بودند و کسی آموزشی برای ایجاد توانایی در زمینه تحقیق و توسعه در میان آنها ندیده بود. به همین نسبت بعضی از تسلیحات موجود در عمل قابلیت کارآیی اسمی شان را از دست دادند . یکی از مهمترین موضوعات در این نیروی انسانی ساختار نظامی موجود این بود که تمام آموزشهای این نیروها بر پایه یک سیستم نظامی متقارن و بدون محدودیت در جنگ افزار و تسلیحات صورت گرفته بود و تمام راههای مقابله ای نظامی طراحی شده با اتفاقات ممکن آینده هم بر همین اساس چیده شده بود. اتفاق مهم دیگری که در سال 57 و 58 افتاد ، از دست رفتن بسیاری از نیروهای ستادی و افسران ارشد ارتش بود که نتیجه استفاده حکومت قبل از ارتش برای مقابله با حرکتهای مردمی در زمان انقلاب ، به جای پلیس بود . تعدادی که می توانستند در این بحبوحه از ایران خارج شدند ، تعدادی هم در جریان انقلاب دستگیر و محاکمه شدند که به اعدام یا زندانی شدن ختم شد. تعداد زیادی هم با عناوین مختلفی مورد تصفیه قرار گرفتند . در همین زمان تعمیر و نگهداری تسلیحات به پایین ترین کیفیت ممکن رسید . تحرکاتی دیگری هم بعدا در مخالفت با سیستم جدید اتفاق افتاد و بازهم پای نیروهای نظامی را به وسط کشید ، که یکی از شاخصترین آنها کودتای نقاب بود ، این اتفاقات باعث شد که حتی همین نیروی باقیمانده در خدمت که از تمام این ماجراها مبرا مانده بود ، درگیر یک تصفیه کاملا بدبینانه قرار بگیرد . در واقع با این که ظاهرا کودتایی مثل نقاب به هدف اولیه ای که عنوان می شد نرسید ولی هدف ثانویه ای که در آن زمان کسی در داخل کشور ایران به آن فکر هم نمی کرد را محقق کرد و متاسفانه قسمت عمده افراد حذف شده در نتیجه آن از زبده ترین یگانهای نظامی موجود بودند . زمان به 31 شهریور 1359 رسید و عراق حمله کرد . کشور ما در این زمان دارای یک نیروی نظامی کاملا تضعیف شده از نظر نیروی موثر نظامی با ساختار تسلیحاتی نامتوازن و ناکافی و تجهیزات به شدت بد نگهداری شده بود . مساله اصلی این بود که تمام نقشه های نظامی طراحی شده قبلی برای مقابله ، به شکل کلاسیک و یک نیروی متوازن آماده با تجهیزات و تسبیحات کافی بود و متاسفانه اصلا قابلیت اجرایی نداشتند . سخت افزارهای غیر آماده اولین موردی بود که به چشم می آمد و بعد به تدریج عدم امکان جایگزینی سخت افزارهای از دست رفته ، پشتیبانی ناکافی ، محدودیت در قطعات یدکی و محدودیت در تسلیحات مورد استفاده به تدریج خودش را نشان داد . نتیجه این محدودیتها بود که باعث شد در معدود عملیاتهای کلاسیک اول جنگ که بر اساس آموزه های استاندارد رزمی انجام شد ، چنان ضربات سختی خوردیم که دیگر تا پایان جنگ تقریبا هیچ عملیات کلاسیک رزمی دیگری اتفاق نیفتاد . در طی جنگ ایران و عراق ، طرف ایرانی ، بسیاری از داشته هایش را بدون توان جانشینی از دست داد و تعداد محدودی هم که باقی ماندند دچار معضل عظیمی با عنوان نبود تسلیحات و لوازم یدکی روبرو بودند و غیر عملیاتی . در واقع بازهم بیشتر تجهیزات باقی مانده فقط روی کاغذ وجود داشتند و عملیاتی نبودند . البته این را هم باید در نظر گرفت که همین موقعیت حداقلی هم به خاطر همان ساختارهای تعمیر و نگهداری ایجاد شده موجود و همت تکنسین های تربیت شده بود که هنوز وجود خارجی داشتند . با پایان جنگ ایران تبدیل شد به یک کشور با تجهیزات نظامی فرسوده از جنگی طولانی مدت که امکانی عملا برای نوسازی ساختار نظامی نداشت . زیرساخت مهمی برای تحقیق و توسعه در زمینه تکنولوژی های جدید نداشت و حتی امکانی برای توسعه و ارتقا برای سخت افزارهای فرسوده موجود را هم نداشت . قسمت عمده ای از زبده ترین نیروهای آموزش دیده باقی مانده از مشککلات قبلی را هم از دست داده بود . در واقع نیروی نظامی با ساختار انسانی و تجهیزاتی به شدت تضعیف شده . ادامه دارد ....

در مورد حوادث اخیر : حارث ابن حوط نزد امام علی آمد و گفت:آیا بمن گمان مى برى كه من اصحاب جمل را بر ضلالت و گمراهى می دانم ؟ امام علیه السّلام فرمود: اى حارث تو به زیر (پای) خود نگاه كردى و به بالاتر نگاه نكردى ، پس سرگردان ماندى ، تو حقّ را نشناختى تا اهلش را بشناسى، و باطل را نشناختى تا پیروش را بشناسى، حارث گفت: من با سعد ابن مالك (سعد ابن ابى وقّاص) و عبد اللّه ابن عمر (ابن خطّاب) كناره گرفته به گوشه اى مى روم، امام فرمود: سعد و عبد اللّه ابن عمر یارى حق نكردند و باطل را فرو نگذاشتند . نهج البلاغه : حکمت 254