cheka
-
تعداد محتوا
3,882 -
عضوشده
-
آخرین بازدید
-
Days Won
33
پست ها ارسال شده توسط cheka
-
-
جناب 100 ممنون بخاطر اطلاعات تکمیلی و عکسها ، اینطور که بنظر میاد T-90C یه نمونه ی صادراتی تانک T-90 هست که در عین اینکه برخی تجهیزات حساسش (مثل اخلالگر Shtora-1) برداشته شده ، ارتقاهای زیادی هم داشته (مثل Su-30 های صادراتی که نسبت به نمونه ی Su-27 ارتش روسیه ارتقا یافته اند ولی ...)
با توجه به اظهارات جدید وزارت دفاع روسیه ، اینطور بنظر میاد که روسها میخوان تا سال 2020 (ورود کامل نسل جدید تانکها به خدمت ارتش روسیه) تی-90 ها رو آب کنند . واسه همین این نمونه ی ارتقا یافته رو به نمایش گذاشته اند . تحرک ایران در این زمینه (اعزام هیات به این نمایشگاه) هم در کنار آوردن وقت و بی وقت نام ایران در کنار این تانک میتونه یک نشونه ی دیگه باشه . در کل اگر بشه از این موقعیت استفاده کنیم میتونیم براحتی فاصله ی تکنولوژیکی بین نیروی زرهی خودمون و بقیه کشورهای منطقه رو پر کنیم . -
با تشکر بخاطر مطلب
[quote][color=darkblue]پدافندهایی مثل شیلیکا (حتی در صورت بهینه سازی) دیگر پاسخگوی نیازهای ما نیست. می بایست در فکر نمونه هایی با قابلیت کنترل راداری بود.[/color][/quote]
ببخشید علی آقا من متوجه این جمله ی شما نمیشم ، مگه سامانه ی شیلکا (حتی مدلهای اولیه شون) هم از رادار کنترل آتش Gun dish روی باند J برای کشف ، ردیابی و انهدام اهداف هوایی استفاده نمیکنه ؟ -
[quote]آيا اين پهپاد در عمليات واقعي هم شركت داشته است؟
آيا لينك ارتباطي با ماهواره هم داشته است؟ (اگر داشته چه ماهواره هايي؟)، در مدل تهاجمي چه تسليحاتي حمل مي كرده ؟
اما جالب اينجاست كه در خبرها داشتيم، روسها اولين پهپاد تهاجمي خودشان را تازه در نمايشگاه ماكس امسال (2011) رونمايي كرده اند.
شايد منظور اولين پهپاد ساخته شده بعد از فروپاشي شوروي بوده است!؟
به نظرتان آيا روس ها نسبت به صنعت ساخت پهپاد تا حدودي بي توجه نبوده اند؟ و پهپادهاي روسي را چطور ارزيابي مي كنيد؟[/quote]
مدل پهپاد مراقبتی استراتژیک Tu-141 بطور رسمی در عملیات واقعی شرکت نکرده ، اما برخی منابع از استفاده ی این پهپاد توسط ارتش سرخ در مرزهای اروپای شرقی برای شناسایی مواضع و نیروهای ناتو در مرزها حکایت دارد . مدل پهپاد مراقبتی تاکتیکی (موسوم به T-143) این هواپیما در جنگ شوروی و افغانستان توسط ارتش سرخ و در جنگ سال 1982 اعراب و رژیم صهیونیستی توسط ارتش سوریه مورد استفاده قرار گرفت .
[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/reis4.jpg[/img]
Tu-143
این پهپاد برای تبادل و انتقال اطلاعات با مراکز زمینی از دیتالینک رادیویی استفاده میکند و از ارتباطات ماهواره ای استفاده نکرده است . مدل تهاجمی این پهپاد موسوم به Tu-300 است که علاوه بر ارتقا در سیستمهای شناسایی و ارتباطی ، قابلیت حمل 1 تن تسلیحات را دارد . البته از این مدل 2 نمونه بیشتر تولید نشد .
[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/twuav_05_10.jpg[/img]
Tu-300
در مورد سابقه ی تحقیقات روی پهپادهای تهاجمی توسط شوروی/روسیه میتوان به طرح های Tu-300 ، Mig Skat و در آخر Lutch اشاره کرد . در کل روسها (بخصوص در دوران شوروی و دهه ی 70-80) در ساخت هواپیماهای بدون سرنشین شناسایی پیشرفتهای زیادی داشتند و کارایی موثر این هواپیماها نسبت به هواپیماهای شناسایی سرنشین دار در جریان جنگ افغانستان و عملیات های شناسایی اروپای غربی برای روسها اثبات شد . اما تاکید زیاد روسها بر "پهپاد های صرفا شناسایی" و پس از آن فروپاشی شوروی ، روند توسعه ی پهپادهای تهاجمی را در روسیه مختل کرد. -
[quote]سلام ببخشید دوستان
یک شناور چجوری میتونه با یک اژدر مقابله کنه؟ با چه سلاحی؟ آیا پدافندهای فالانکس و خاشتان این قابلیت ها رو دارن؟[/quote]
سلام ، الان که داشتم تو کاتالوگهای RosoboronExport نگاه میکردم به یک سیستم تقریبا نادر دفاعی برای دفاع سخت در مقابله اژدرها برخوردم !
[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/UDAV1s.jpg[/img]
سیستم دفاع موشکی ضد زیرسطحی Udav-1 علاوه بر مقابله با زیردریایی ها ، توانایی منحرف کردن اژدرها و حتی هدف قرار دادن اونها رو داراست . این سیستم که با کمک اطلاعات سونار شناور (برای کشف اهداف) کار میکنه دارای لانچر 10 تایی موشکی 300 میلیمتری KT-153E هست و از 3 نوع موشک استفاده میکنه .
- موشک 111SG با کلاهک انفجاری شدید و کنترل کامپیوتری از راه دور ، این موشک اطلاعات و عمق هدف را میگیرد و در موقعیت تعیین شده ی هدف منفجر میشود .
- موشک فریبنده ی 111SO که با ایجاد اثرات آکوستیکی در دریا باعث فریب سرجستجوگر اژدر میشوند و اژدر رو از مسیر درست منحرف میکنند .
- موشک 111SZ ، این موشک مجهز به کلاهک انفجاری شدید (HE) بوده با استفاده از اطلاعات سونار مسیر حرکت اژدر را شناسایی کرده و در مسیر حرکت آن قرار میگیرد . سپس ، حسگرهای مجاورت اکوستیکی این موشک به محض کشف اثرات آکوستیکی در نزدیکی موشک (که بطور پیش فرض توسط حرکت اژدر مهاجم تولید شده اند) ، فرمان انفجار موشک را صادر میکند و باعث از بین رفتن اژدر نیز میشود .
عمق موثر عملیاتی این سیستم 600 متر و برد عملیاتی آن بین 100 تا 3000 متر است . -
آقا رضای عزیز حق با شماست ، موشک 3M-54E در فاز نهایی و ترمینال برای جلوگیری از رهگیری توسط پدافند ضد موشک به سرعت 2.9 ماخ میرسد .
در مورد مقایسه ی این موشک با تاماهاوک باید عرض کنم این دو موشک در یک کلاس قرار ندارند که باهم قابل مقایسه باشند ، موشک 3M-54E دارای برد کمتر اما سرعت مافوق صوت در فاز آخر برای جلوگیری از رهگیری توسط سیستمهای دفاعی و قابلیت انجام مانورهای ایضایی را دارد .
طبق اعلام شرکت سازنده ، قدرت تخریب این موشک (در حالت ضد کشتی) نسبت به موشکهای هارپون و اگزوست 100 درصد بیشتر است . در ثانی برتری اصلی این سیستم موشکی غافلگیری و توان حمل آسان و تقریبا با هر وسیله ی نقلیه است .
در آخر هم باید به این مورد اشاره بشه که این سیستم موشکی (Club-K) صرفا برای اهداف صادراتی ساخته شده و بخاطر محدودیتهای بین المللی ، برد عملیاتی این موشک بیشتر از 300 کیلومتر نمیتوانسته باشد (ریانوستی) -
[quote][quote]بابا کجای این نازنین اشغاله
این میگ برای مقابله با f-15 ساخته شده است[/quote]
[size=18]ميگ-29 براي برابري با اف-16 و سوخوي-27 براي برابري با اف-15 البته هيچكدوم به اين امر نرسيدند.كه البته ميگ-29 ديگه گند زد.[/size][/quote]
دوست عزیز ، هر دو جنگنده ی Mig-29 و Su-27 در پاسخ به طرح F-15 تحت عنوان پروژه ی Perspektivnyy Frontovoy Istrebitel شوروی پیشنهاد شدند که Mig-29 به یک جنگنده تاکتیکی کوتاه برد و Su-27 به طرح اصلی مقابله با F-15 تبدیل شد که البته مقایسه بین Su-27 و F-15 بسیار جالب خواهد بود و بنظر نمیاد Su-27 نسبت به رقیب آمریکاییش کم داشته باشه .
اما همونطور که اشاره کردم Mig-29 هم در اصل برای برتری هوایی (Air superiority) و در مقابل F-15 طراحی شد تا جایی که مدل اولیه ی این جنگنده (موسوم به Mig-29A) که در کشور ما نیز عملیاتی هست ، اصلا قابلیت هوا به زمین ندارد ! جنگنده ی F-15 هم یک جنگنده ی برتری هوایی است . در نتیجه Mig-29 هم باید در اصل با F-15 مقایسه شود و همانطور که حتی وبسایت های نظامی غربی مثل FAS و Global security اذعان دارند . حتی مدل اولیه ی این جنگنده (Mig-29A) هم بخاطر برتری در مانورپذیری و برخی ویژگی های دیگر ، در جنگ نزدیک و داگفایت F-15C را پشت سر میگذارد .
تنها برتری F-15 به Mig-29A تجهیزات الکترونیکی و اویونیک بهتر است که آنهم با اهمییت یافتن نبردهای دوربرد و فامد ، این ضعف در نمونه ی Mig-29S - Fulcrum C و نمونه های جدیدتر مثل Mig-29SMT و Mig-35 تا حد زیادی رفع شده است . -
بسیار جالب بود ، خیلی ممنون جناب insidman -
خیلی ممنون جناب 100 برای عکسها !
برجک T-90C از نظر شکل کلی در کنارها خیلی تغییر کرده و تقریبا شیبدار شده ، توپ ضدهوایی هم تغییر کرده . در ضمن اگر الان زره واکنشی رو این تانک نصبه ، خیلی فشرده به هم نصب شدن ! -
آقا علی خیلی ممنون بخاطر تحلیل های دقیقتون از عکسها
اینطور که در عکسهای Last war عزیز مشاهده میشه ، سیستم اخلال الکترواپتیکی Shtora-1 در این مدل از تانک برداشته شده .
البته فکر کنم تی 90 اس (یا همان بهیشما) تی 90 های صادراتی به هند است. کلا آپگرید اس مربوط به تی 90 های هندی است.
T-90S بطور کلی مدل صادراتی تانک T-90A (تانک مورد استفاده در ارتش روسیه) هست ، در آژانس صادرات اسلحه ی روسیه (RosoboronExport) هم مدل T-90S بعنوان تانک صادراتی معرفی شده .البته یک نمونه ی تغییر یافته ی این مدل موسوم به Bishma به هند صادر شده .
البته به احتمال زیاد T-90C با T-90S متفاوت هست ، اما چون تاحالا مدل C این تانک رو رسما نشنیده بودم . ویکیپدیا این مورد رو مطرح کرده که بخاطر شباهت تلفظی Es سیریلیک با C لاتین . T-90C احتمالا همون T-90Sهست .
خبرگزاری ایتارتاس در خبر خود درباره ی این نمایشگاه مینویسد :
"جدیدترین تانک روسیه موسوم به T-90S شرکت Uralvagonzavod نیز در این نمایشگاه به نمایش عمومی در آمد ، از ویژگی های جدید این سیستم نسبت به سلف خود میتوان به موتور جدید ، زره تقویت شده و سیستم دفاع الکترومغناطیسی اشاره کرد...
ولادیمیر پوتین نخست وزیر روسیه در جریان بازدید از این نمایشگاه ، چنان مجذوب این تانک شد که وارد تانک شد (اشاره به عکس هایی که Last war عزیز قرار دادند)..."
با توجه به متن بالا ، میتونیم به این نتیجه برسیم که سیستم دفاع الکترومغناطیسی EMT-7 در مقابل مین های مغناطیسی که تا پیش از این گفته میشد روی سری تانکهای T-90 تست شده اما نصب نشده اند ، در حال حاضر در نمونه تانکهای T-90S نصب شده اند .
http://www.itar-tass.com/en/c154/222356.html
... الان عکس کامل یکی از عکسهای جناب Last war رو از وبسایت نخست وزیری روسیه پیدا کردم
بنظر میاد هم خود زره کناره ی تانک و هم نحوه ی اتصالشون به بدنه تانک ، نسبت به T-90A تغییر کرده (شبیه زره سرامیکی جوش خورده است) در ثانی ، صفحه های زره تا وسط چرخهای شنی تانک پایین اومدن (احتمالا برای محافظت از چرخ ها) -
[quote]اين جت در مقابل رادار مقاومتي داره........؟[/quote]
دوست عزیز این یک هواپیمای بدون سرنشین مراقبت تاکتیکی هست و اسلحه ای حمل نمیکنه ، هرچند طراحی نیمه پنهانکارش تا حدودی کشفش توسط رادارها رو سخت میکنه . -
[quote]این چطوری میشینه؟
انگاری چرخ نداره
کیسه هوا داره؟[/quote]
خانواده ی هواپیماهای بدون سرنشین Tu-143 و Tu-123 از یک پروسه ی چند مرحله ای برای فرود استفاده میکنند . ابتدا با ورود هواپیما به منطقه ی فرود ، موتور خاموش شده ، بعد چتر کاهش سرعت هواپیما باز میشه . پس از 11 ثانیه ، چتر کاهش سرعت از دم هواپیما جدا شده و به وسط بدنه وصل میشود و به عنوان یک چتر فرود استفاده میشود . وصل شدن چتر به وسط بدنه باعث قرار گرفتن این هواپیما در حالت افقی میشه . در این زمان سنسورها و ارابه ی فرود باز میشن . چتر فرود بعد از اصابت هواپیما به زمین بسته میشه تا مانع Drag هواپیما در باد بشه . -
IMR-2 نام خانواده ای از خودروهای زرهی مهندسی ارتش روسیه است که بر پایه ی تانک معروف T-72 ساخته شده ، تولید مدلهای اولیه موسوم به IMR-2M1 مجهز به تجهیزات پاکسازی مین و حفاظت اضافی برای سیستم هیدرولیک خودرو در سال 1982 شروع شد و آخرین مدل این خانواده بنام IMR-2MA با وزن 49.5 تن در حال تولید و خدمت در ارتش روسیه است .
خودروی مهندسی IMR-2MA برای باز کردن راه قوای زرهی ، عملیات های متحرک ، پاکسازی مین و بقیه کارهای مهندسی ساخته شده است و یکی از موثر ترین و قویترین خودروهای مهندسی جهان به شمار میرود ، بطوریکه ارتش روسیه "هیچ همتایی برای این خودرو در ارتشهای دیگر جهان نمیبیند" .
IMR-2MA بر پایه ی شاسی T-72 بنا شده ، اما برجک تانک T-72 با یک بدنه ی فولادی ضخیم زره پوش شده و ابزار مهندسی تعویض شده ، پنجره های این خودرو کاملا ضد گلوله هستند و یک بازوی تلسکوپی برای فرمانده ی خودرو تعبیه شده است . همچنین اکسیژن کابین خدمه با یک سیستم تهویه ی مخصوص تامین میشود . موتور نصب شده روی این تانک از نوع V-84MS و با قدرت 840 اسب بخار است .
این خودرو به لطف زره ضخیم و تجهیزات NBC خود میتواند انواع عملیاتهای مهندسی را زیر آتش دشمن و حتی در مناطق شدیدا آلوده به رادیو اکتیو و گازهای سمی انجام دهد . در 1986 و پس از ذوب نیروگاه اتمی چرنوبیل، دهها دستگاه از این خودرو طلایه دار عملیات پاکسازی چرنوبیل بودند . کارایی و اطمینان پذیری این خودرو هم در جنگها و هم در عملیاتهای امدادی اثبات شده است . IMR-2MA میتواند هم به عنوان یک خودروی مهندسی و هم یک خودروی بازیابی (Rescue Vehicle) مورد استفاده قرار گیرد .
IMR-2MA از یک تیغه ی مخوف V شکل هیدرولیکی با 1 متر ارتفاع و 3.38 متر پهنا و یک جرثقیل چند منظوره 8 متری با قدرت بلند کردن 2 تن بار و ظرفیت بار 0.35 متر مربع که هر دو توسط یک سامانه ی کنترلی چند منظوره یکپارچه شده اند ، استفاده میکند . یک کاربر با این سیستم یکپارچه ی دقیق میتواند اشیایی به کوچکی یک قوطی کبریت را نیز جابجا کند . این سیستم قابلیت جابجا کردن اجزای آلوده به رادیو اکتیو ، شخم زدن و ... را دارد . IMR-2MA میتواند با سرعت 250 متر مربع در ساعت ، موقعیتهای تیربار بکند . با سرعت 360 متر مربع بر ساعت خاکریزها ، گودالها و دیوارهای سنگی را برای حرکت قوای زرهی صاف کند . سرعت پاکسازی میادین مین این خودرو بین 5 تا 12 کیلومتر بر ساعت است .
علاوه بر موارد بالا ، IMR-2MA مجهز به یک تیربار ضدهوایی 12.7 میلیمتری بوده و برای هماهنگ شدن خدمه ی دستگاه ، به سیستمهای ارتباطی داخلی (Intratank) و ارتباط خارجی (رادیویی) مجهز است . این زره پوش همچنین به تجهیزات دید در شب برای عملیات های شبانه ، سیستم اطفا حریق خودکار در بخش موتور و سیستم تعلیق ، سیستم دودزا و آشکارساز عامل های شیمیایی مجهز است.
در حال حاضر مدل جدیدتری بنام IMR-3M نیز در حال توسعه و بازاریابی در بازار جهانی است و طبق اخبار ، ارتش روسیه نیز در حال تعویض IMR-2MA با این مدل ارتقا یافته است ، تفاوت اساسی IMR-3M نسبت به مدل کنونی شاسی آن است بطوریکه IMR-3M از شاسی تانک قدرتمند T-90 استفاده میکند . این خودروی جدید مجهز به کیت الکترومغناطیسی KMT-R3 برای از بین بردن مین های مغناطیسی نیز میباشد است .
منبع :
http://www.roe.ru/cataloque/land_for/land_for_58-62.pdf
http://articles.janes.com/articles/Janes-Military-Vehicles-and-Logistics/IMR-2-combat-engineer-vehicle-Russian-Federation.html
http://www.army-guide.com/eng/product1628.html
http://www.tanknutdave.com/component/content/article/707
http://warfare.ru/?linkid=1794&catid=274
http://uralvagonzavod.com/products/special_products/2/
نویسنده : Cheka -
تانک T-90C (یا همان T-90S) که نمونه ی ارتقا یافته ی تانک T-90 است ، برای اولین بار در نمایشگاه بین المللی تجهیزات نظامی در شهر Nizhni Tagil در منطقه ی اورال روسیه به نمایش عموم درآمد .
به گزارش خبرگزاری صدای روسیه ، تانک T-90C در مقایسه با نمونه ی اولیه تانک T-90 دارای موتور قویتر ، توپ جدید با تیربار هدایت از راه دور است .
این تانک همچنین مجهز به زره واکنشی نسل پنجم موسوم به Relict میباشد . زره Relict مدرن ترین زره واکنشی روسیه به شمار میرود که در پاسخ به تولید گلوله های انرژی جنبشی M829A3 در ارتش آمریکا ، ساخته شده . این زره واکنشی نسبتا هوشمند با رادار نصب شده روی تانک هماهنگ بوده و قبل از اصابت گلوله با فرمان سیستم کنترل تانک منفجر میشود . گفته میشود توانایی حفاظت این زره پنج برابر بیشتر از زره واکنشی Kontakt-5 است .
http://english.ruvr.ru/2011/09/09/55912303.html
http://personal.inet.fi/cool/foxfour/ussr92/tanks.html -
[quote]سلام ببخشید دوستان
یک شناور چجوری میتونه با یک اژدر مقابله کنه؟ با چه سلاحی؟ آیا پدافندهای فالانکس و خاشتان این قابلیت ها رو دارن؟[/quote]
دوست عزیز ، سیستمهای فالانکس و کاشتان سیستمهای دفاع هوایی نزدیک هستند و برای انهدام اهداف زیر سطحی (مثل اژدر) کاربرد ندارند .
در کل شناورها (سطحی و زیرسطحی) سیستمی برای مقابله ی سخت (Hard kill) با اژدرها ندارند . در حال حاضر روش مقابله با اژدرها به تاکتیکهای جنگ الکترونیک (EW) برای منحرف کردن اژدر و انجام مانورهای ایضایی محدود میشه که به اصطلاح ، مقابله ی نرم (Soft Kill) نامیده میشوند . -
دوست عزیز ، مدل متعارف این هواپیمای مسافربری قرار هست از موتورهای توربوفن NK-44 با قدرت 4000 Kgs یا موتورهای "Of trent" ساخت شرکت رولز رویس استفاده کنه . شرکت آمریکایی در ساخت موتور NK-44 همکاری نداشته . -
دوستان عزیز لطفا از مقایسه های سطحی و کلی بین جنگنده های نسل پنجمی موجود خودداری کنید ، جنگنده ی J-20 هنوز اطلاعات زیادی ازش منتشر نشده که بخوایم قضاوت کنیم .
در بحث مقایسه بین T-50 و F-22 ، علی رغم احتمال دوستان که میفرمایند F-22 از تکنولوژی بالاتری استفاده میکنه باید عرض کنم که T-50 از تکنولوژی های جدیدی مثل کنترل بردار رانش 3 بعدی ، ثبات ایستایی آرام و پوشش ضد رادار نانو استفاده میکنه که در F-22 و F-35 استفاده نشده و طبق تحلیل ها ، T-50 رو در برخی زمینه ها ، از جمله مانورپذیری در سطح بالاتری نسبت به پرنده های غربی (مخصوصا F-22) قرار میده .
مقایسه ی دقیقتر بین این تکنولوژی های این جنگنده و F-22 در تاپیک بنده (که جناب Last war هم لطف کردند لینکش رو قرار دادند) موجود هست . -
[b]عضوی از خانواده ی کلاشینکوف که کمتر دیده شده : اسلحه ی تهاجمی AN-94[/b]
[img]http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/9/91/Izhmash_Nikonov_AN-94_GP-34.jpg/800px-Izhmash_Nikonov_AN-94_GP-34.jpg[/img]
اسلحه ی AN-94 Abakan یک مدل پیشرفته از خانواده ی کلاشینکوف است که طراحی آن از اواخر دهه ی 80 میلادی آغاز شد و در سال 1993 به نمایش عمومی در آمد . AN-94 دارای تغییرات زیادی در طراحی نسبت به Ak-47 بوده و برخلاف پدر خود که با یک دستگاه پرس نیز قابل تولید هستند ، از تکنولوژی های مدرن (جوش لیزری ، مهرزنی فولادی،ریخته گری و...) در ساخت ان استفاده شده . این اسلحه از گلوله های استاندارد 5.45 میلیمتری روسیه (با سرعت 900 متر بر ثانیه) استفاده میکند و یک مکانیزم پیشرفته تر و پیشرفته تر برای تغذیه گلوله استفاده میکند . یک ویژگی اضافه شده به این اسلحه ، حالت شلیک دو تیر (Two round burst) است که در مدلهای قبلی کلاشینکوف وجود نداشت (AK-47 تنها دو حالت تک تیر و تمام اتوماتیک دارد)
حالت دو تیر دقت AN-94 را تا حد زیادی افزایش داده ، بطوریکه سازندگان ادعا کرده اند دقت این اسلحه از M16A2 نیز بالاتر است (بنابر برخی منابع در حالت دو تیر ، این اسلحه تا فاصله ی 100 متری یک سوراخ ایجاد میکند ، یعنی هر دو گلوله به یک نقطه برخورد میکنند) . ضامن و انتخاب کننده ی حالت تیر این اسلحه دو کلید جدا از هم میباشند . نرخ آتش این اسلحه در حالت دو تیر 1800 گلوله در دقیقه و در حالت فول اتوماتیک ، 600 گلوله در دقیقه است ، برد مفید این اسلحه بین 650 تا 700 متر است .
در حالت فول اتوماتیک ، با کشیدن ماشه ، این اسلحه ابتدا بصورت خودکار دو تیر اول را به حالت دو تیر و با دقت بالا شلیک کرده و تیرهای بعدی را بصورت مسلسلی و اتوماتیک شلیک میکند . مگسک آهنی این اسلحه از نوع قابل تنظیم است که برای اولین بار در سلاحهای روسی مشاهده میشود . دهانه ی لوله ی این تفنگ نیز از مکانیزم غیرمعمولی استفاده میکند که هم خود را بصورت اتوماتیک تمیز کرده و هم چشم تیرانداز را از نور شلیک مصون میدارد .
یکی از ویژگی های منحصر به فرد دیگر این محصول ، امکان الحاق همزمان سرنیزه و نارنجک انداز (مدلهای GP-30 ، GP-25) به این اسلحه است که با نصب سرنیزه روی یک سطح افقی مسطح میسر شده است . گفته میشود کارخانه ی Izmash (کارخانه ی سازنده ی این اسلحه و خانواده ی کلاشینکوف) تنها دارنده ی تکنولوژی نصب همزمان سرنیزه و نارنجک انداز روی اسلحه است . ارتش آمریکا نیز تلاش هایی برای دستیابی به تکنولوژی مشابه را دارد .
[img]http://www.military-today.com/firearms/an94_abakan_l9.jpg[/img]
AN-94 دارای طراحی داخلی پیچیده تری نسبت به خانواده ی سلاحهای کلاشینکوف است که استفاده و نگهداری از آن را نسبتا سخت کرده ، در واقع این اسلحه برای استفاده ی عمومی ساخته نشده و در حال حاضر تنها نیروهای ویژه ی ارتش روسیه (Spetsnaz) و نیروهای ویژه ی وزارت کشور (MVD) از این اسلحه استفاده میکنند .
[img]http://www.military-today.com/firearms/an94_abakan_l6.jpg[/img] -
[quote]اسم عمليات گيره كاغذ رو شنيديد؟طي اين عمليات دانشمندان الماني را به امريكا و روسيه بردن و ازشون استفاده كردند.مثل وارنر فون براون كه پدر برنامه ي موشكي المان بود و خيلي هاي ديگه[/quote]
عملیات گیره ی کاغذ (Paper clip) عملیات مختص آمریکا بود ، NKVD (سرویس امنیت شوروی در زمان استالین) سه عملیات برای انتقال تکنولوژی علمی و اثرات هنری آلمان به شوروی داشت که به عملیات هایOsoaviakhim ، russian alsos و Trphoy Brigades معروف شدند .
البته همونطور که دوستان اشاره کردند ، آمریکایی ها در جمع آوری تکنولوژی آلمانها به نسبت بهتر از روسها عمل کردند ، دلیلش هم این بود که اکثر دانشمندان آلمانی خودشون برای اینکه به دست شوروی نیافتند به سمت غرب آلمان (که بعدا مناطق تحت اشغال فرانسه شد) فرار کردند . در مقابل ، اداره نهم NKVD عملیات Osoaviakhim رو شروع کرد که هدفش ربودن و جمع آوری دانشمندان و قطعات حساس آلمانی از مناطق ماورای منطقه ی تحت اشغال شوروی بود که تونستند موفقیت هایی کسب کنند .
در جریان این عملیات ، از 10000 قطعه ی حساس شرکت Carl zeiss AG (شرکت تجهیزات اپتیکی و عکسبرداری) بیش از 9400 قطعه به شوروی انتقال داده شد و از 92 قطار برای انتقال دانشمندان و لوازمشان و قطعات حساس به خاک شوروی استفاده شد .-
1
-
-
با تشکر بخاطر این مقاله
توانایی و ظرفیت ترابری Mi-26 با هواپیمای ترابری C-130 قابل مقایسه است . تجهیزات بارگیری این هلیکوپتر هم در نوع خودش جالب هست . در قسمت بار این هلیکوپتر از دو بازوی الکتریکی روی ریل با توان بلند کردن 2.5 تن بار برای حمل محموله ها به داخل محفظه ی بار هلیکوپتر استفاده شده است . همچنین تمام قسمت بار هلیکوپتر مجهز به سیستمهای تلویزیون مدار بسته برای نظارت بر روند بارگیری است .
ارابه ی فرود این هلیکوپتر دارای سیستم هیدرولیکی برای تنظیم طول است که به هلیکوپتر اجازه ی تطبیق با شرایط محل فرود را میدهد . نکته ی دیگر اینست که Mi-26 اولین هلیکوپتری است که به پروانه ی 6 پره مجهز شده است . پره های این پروانه از آلیاژ آلومینیوم و نوک این پره ها از تیتانیوم ساخته شده است .
هلیکوپترهای Mi-26 در جریان سانحه ی نیروگاه چرنوبیل برای حمل مواد خنثی کننده رادیواکتیو و عملیات های امدادی تا خود محل نیروگاه چرنوبیل اعزام شدند . سیستم تهویه ی هوای NBC و لایه های ضد رادیواکتیو بدنه هلیکوپتر خدمه را در مقابل اثرات رادیواکتیو حفظ میکرد .
[img]http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/6/6e/Chernobyl_reactor_clean-up_operation.JPEG/800px-Chernobyl_reactor_clean-up_operation.JPEG[/img]
در سال 2002 و در جریان عملیات آناکوندا ، یک هلیکوپتر Mi-26 Halo غیرنظامی برای بازیابی دو هلیکوپتر شینوک هنگ 160ام وِیژه ی ارتش آمریکا در افغانستان مورد استفاده قرار گرفت . Mi-26 توانست یک هلیکوپتر شینوک (که تقریبا سالم بود) را به کابل و بعد از آن به پایگاه هوایی باگرام انتقال دهد . هلیکوپترهای Halo همچنین در زلزله ی 8 ریشتری سال 2008 چین توسط ارتش این کشور برای انتقال ادوات سنگین (تراکتور و ...) به مناطق زلزله زده استفاده شد . -
[quote]سلام
این مثلا برای بعد از جنگه که یارو بره باهاش بالای اون منطقه دور پیروزی یا دور شکست رو بزنه ...[/quote]
ببینید دوستان ، درسته که جنگ اتمی تمام عیار تقریبا 80 تا 90 درصد حیات و زیرساخت های بشری رو از بین میبرند ، اما خوبه بدونید که این کشورها (بخصوص شوروی و آمریکا) حتی برای بعد از یک جنگ اتمی تمام عیار هم استراتژی چیده اند ،
تجهیز گسترده ی نیروهای زمینی (تانک ها ، نفربرها و ...) و سربازان به تجهیزات NBC که امکان عملیات در شرایط رادیواکتیو رو به این نیروها میدهد ، ساخت مراکز فرماندهی و پادگان های زیر زمینی (برای ادوات رزرو) در عمق زمین ، ایجاد ناوگانهای زیردریایی استراتژیک مجهز به موشکهای بالستیک اتمی که قابلیت ضربه ی دوم اتمی (Second strike capability) رو فراهم میکنه و دهها تدابیر دیگه نشون میده که رهبران این کشورها بمباران تمام عیار اتمی رو پایان جنگ نمیدونسته اند . برای فرماندهی و هماهنگی همین نیروهای "بعد از جنگ اتمی" است که این نوع هواپیماها توسعه یافته اند . -
[quote]یعنی اول می ترکه بعد آتیش می گیره بعدش آتیش اکسیژن منطقه رو می بلعه و ایجاد خلا میکنه؟
خلا مطلق یا فقط منطقه ی بدون اکسیژن؟[/quote]
برخلاف بمب های معمولی که فرآیند انفجار (ترکیب مواد منفجره با اکسیژن) بخاطر فشرده بودن مواد منفجره در بمب ، در یک منطقه ی خیلی کوچک اتفاق میافته . بمب های خلا (Thermobaric) برای وسعت دادن به منطقه ی انفجار ، از یک فرایند انفجار دو مرحله ای استفاده میکنند . در ابتدا یک انفجار کوچک ، مواد منفجره ی اصلی رو بصورت یک ابر در هوا پخش میکنه . این مواد مشتعل شونده (معمولا ترکیبات پودر شده ی آلومینیوم ، منیزیم و فلزات دیگه) که از قبل به دمای بالاتر از احتراق رسیده اند ،بصورت خود به خود یا با کمک یک انفجار کوچک دیگر بسرعت با اکسیژن اتمسفر ترکیب میشوند و یک ابر انفجاری با حجم بالا تولید میکنند .
به علت گسترده بودن حجم انفجار در هوا و طبق آزمایشات انجام شده که به Unconfined vapor cloud explosions معروفند ، موج ناشی از این نوع انفجار بسیار قدرتمند تر از انفجارهای معمولی خواهد بود . همچنین به علت مصرف شدن گازهای اتمسفر (اکسیژن) در جریان مرحله ی اصلی انفجار ، یک خلا مقطعی در محل انفجار بوجود میاد . به همین دلیل ، این بمب ها به بمب خلا (Vacuum bomb) مشهور شده اند . (البته این خلا مقطعی خودش باعث افزایش تخریب میشود)-
1
-
-
سلام دوستان
اونطور که کارشناسان روسی میگن ، راداری که قراره در ترکیه نصب بشه رادار باند X از نوع AN/TPY-2 هست که یکی از عناصر سیستم دفاع موشکی THAAD به حساب میاد. این المان در حقیقت رادار Forward based یا رادار خط مقدم سیستم دفاع موشکی ناتو هست که همانند رادار Qabala که در آذربایجان مستقر هست ، وظیفه ی کشف زودهنگام موشکها و ردیابی مسیرشون در برد 1000 کیلومتری خودش رو داره .
اما موردی که در این باره وجود داره اینه که این رادار اخطار زودهنگام احتمالا به تنهایی نمیتونه اطلاعات لازم برای رهگیری موشکها رو تامین کنه و برای رهگیری موشک بالستیک به اطلاعات رادارهای Aegis و رادار دریاپایه ی SBX-1 هم نیاز داره . این موضوع به این معنیه که راداری که الان در ترکیه و به عنوان المانی از سیستم دفاع موشکی ناتو نصب میشه برای رهگیری زودهنگام موشکهایی هست که از طرف ایران به سمت[b] اروپا و آمریکا [/b]شلیک میشه و بنظر نمیاد که هدف اصلی این رادار ، موشکهای شلیک شده از طرف ما به سمت رژیم صهیونیستی باشه .
(البته این احتمال هم وجود داره که این رادار با سیستم ضد موشکی Arrow اسراییل لینک شه یا حتی سیستم THAAD در خاک اسراییل مستقر بشه)
[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/THAAD_infograph_.jpg[/img] -
[quote]دستت درد نکن خیلی جالب بود
فقط یه سوالی
اگه حمله اتمی شد که دیگه رئیس جمهور فرصت سوار شدن و ... پیدا نمیکنه
از لحظه شلیک موشک های اتمی تا رسیدنش به نفطه هدف 20 دقیقه هم طول نمیکشه[/quote]
سلام
حملات اتمی استراتژیک معمولا توسط موشکهای قاره پیما (ICBM) انجام میشه که حداقل زمان رسیدنشون از آمریکا به روسیه 30 دقیقه است . همونطوری که در مقاله هم گفته شده ، فاصله ی پایگاه هوایی تا مسکو فقط 30 کیلومتر هست . -
در اوایل دهه ی 80 و ورود جهان به نقطه ی عطف رقابت تسلیحاتی غرب و شرق ، توان نظامی دو طرف با استفاده از هزاران کلاهک اتمی که قادر بود بارها حیات را روی کره ی زمین از بین ببرد ، روز به روز در حال افزایش بود . در این برهه ، کارشناسان نظامی در شوروی و آمریکا با مشاهده ی قدرت غیر قابل کنترل تسلیحات هسته ای ، دست به تولید سیستمها و ادوات پیشرفته برای تضمین بقای ارکان حکومت این کشورها ، حتی پس از یک جنگ اتمی تمام عیار بودند که از میان آنها میتوان به پناهگاه های مجهز و وسیع زیرزمینی و سیستم های کنترل خودکار تسلیحات اتمی اشاره کرد .
هواپیماهای فرماندهی مخصوص ریاست جمهوری ، یکی از محصولات جالب و غیر متعارف این برهه ی حساس است که حتی امروزه نیز ، رنگ و بوی دوران پر تنش جنگ سرد را با خود دارند . هواپیمای IL-86VKP یکی از همین هواپیماهاست که در دوران جنگ سرد برای حفظ مقامات عالی مقام نظامی و سیاسی ، از جمله رهبر شوروی ، در مقابل انفجارهای اتمی و امکان نظارت و فرماندهی نیروهای مسلح حتی پس از جنگ اتمی ، طراحی و ساخته شد . امروزه نیز این هواپیما بصورت 24 ساعته در حالت آماده باش قرار دارد تا مقامات سیاسی ، و در راس آن رییس جمهور فدراسیون روسیه را از حملات اتمی حفظ کند .
عبارت VKP مخفف Vozdushnyy Komahndnyi Punkt به معنای پست فرماندهی هوابرد است ، این هواپیما که در ناتو با کد Maxdome و در ارتش روسیه با کد Aimak شناخته میشود . گفته میشود اولین تست این هواپیماها در تابستان 1985 انجام شده و تولید آن از سال 1987 آغاز گردیده . از این هواپیما که بر پایه ی هواپیمای مسافربری IL-86 ساخته شده است ، 3 نمونه تولید شده که یک فروند برای رییس جمهور روسیه (با نام IL-86VKP) و 3 فروند دیگر با نام IL-80 برای مقامات نظامی ارتش روسیه ساخته شده است که با کدهای 'SSSR-86146', 'SSSR-86147'، 'SSSR-86148' ، 'SSSR-86149' شناخته میشوند .
این هواپیما بطور ویژه برای مقابل با اثرات انفجار اتمی مقاوم گردیده ، بدنه هواپیما با مواد جاذب امواج الکترومغناطیسی ، حرارت و نور (Flash) تقویت شده است تا اثرات ناشی انفجار اتمی بر سیستمهای ناوبری و ارتباطی هواپیما تاثیر نگذارد ، برخی درها و تمام پنجره های این هواپیما (بجز پنجره ی کاکپیت) برای جلوگیری از ورود نور خیره کننده و امواج الکترومغناطیسی حذف شده اند و پنجره های طرفین کاکپیت هم با لایه های منحرف کننده امواج الکترومغناطیسی تقویت شده اند . این هواپیما همچنین از سیستم تهویه هوای مخصوص برای تصفیه هوای ورودی از گرد و غبار اتمی استفاده میکند .
هواپیمای IL-80VKP مجهز گستره ی وسیعی از تجهیزات ارتباطی و ناوبری جهت ارتباط مقامات نظامی و سیاسی روسیه با نیروهای مسلح این کشور و بقیه مراکز حساس است . برجستگی بالای بدنه ی این هواپیما محل استقرار تجهیزات پیشرفته ارتباط ماهواره ای است که به رییس جمهور روسیه امکان ارتباط امن با نیروهای مسلح و مراکز سیاسی از طریق شبکه ماهواره های مخابراتی نظامی Molnyia و ماهواره های سری جدیدتر را میدهد . علاوه بر این ،IL-80VKP مجهز به انتن های ارتباطی رادیویی در بقیه قسمتهای هواپیماست . طبق گزارشات ، یکی از این آنتن ها که در دم هواپیما نصب شده ، برای ارتباط رادیویی در باند VLF (فرکانس 3 تا 30 کیلوهرتز) میباشد که احتمالا جهت ارتباط مستقیم رییس جمهور روسیه با زیردریایی های اتمی استراتژیک نصب گردیده است .
این هواپیما دارای قابلیت سوختگیری هوایی بوده و دو پاد ژنراتور توربینی 9.5 متری برای تامین انرژی الکتریکی تجهیزات ناوبری و ارتباطی هواپیما در زیر بالها و کنار بدنه نصب شده اند . این پاد ها از یک ورودی هوا (Intake) در قسمت راست ، خروجی جت در قسمت انتهایی و چند ورودی هوایی جانبی در طرفین پاد استفاده میکند . در نوک این پاد ، یک نورافکن برای فرود نصب شده است .
طبق اطلاعات موجود ، این هواپیماها در حال حاضر در لشگر هوابرد مخصوص 8ام نیروی هوایی روسیه در حال خدمت بوده و در فرودگاه نظامی Chkalovsky در 30 کیلومتری شمال شرقی مسکو مستقر هستند . این 4 هواپیما با کد های هواپیماهای مسافربری بین المللی RA-86147, RA-86148, and RA-86149. RA-86147 ثبت شده اند و با رنگ شرکت مسافربری هوایی Aeroflot رنگ آمیزی شده اند .
منبع :
http://www.globalsecurity.org/military/world/russia/il-87.htm
http://en.wikipedia.org/wiki/Ilyushin_Il-80
http://articles.janes.com/articles/Janes-Aircraft-Upgrades/Ilyushin-Il-86-VKP-Command-Post-Russian-Federation.html
مترجم و گرد آورنده : Cheka
آشنایی با سامانه های جنگ الکترونیک زمین پایه ساخت روسیه
در جنگ الکترونیک
ارسال شده در · Report reply
1-این سیستمها مشابه تمام سیستمهای دیگر روسیه معمولا بسیار عریض و طویل است به طوری که برای سیستم جمینگ کامل یک پایگاه نیاز به تمام سیستمهای فوق می باشد - من از سیستمهای غربی اطلاع کافی ندارم اما از تشابه تفاوت سایر تجهیزات شرقی و غربی می شود به راحتی حدس زد که درصورت وجود موارد مشابه ؛ سیستمهای غربی بسیار جمع و جور تر و چند کاره باشند - معمولا روسیه ضعف تکنولوزی خودش رو با ابعاد بیشتر وگسترده تر تجهیزات همیشه جبران می کند
3 -آمریکا و ناتو به سیستمهای عکسبرداری و هدایت ماهواره ای بسیار وابسته تر از سیستمهای راداری می باشند - دراین باره این سیستمها هیچگونه قابلیت تدافعی ندارند - حتی درصورت شکارماهواره ها - سیستم پهباد پرسرعتی که اخیرا تست شد(با سرعت 20 ماخ - شکست خورد اما درنهایت عملیاتی خواهد شد) چنین وظیفه ای را برعهده دارد- تنها ساعتی قبل از تهاجم موشکها و هواپیما ها - این پهباد اطلاعات دقیقی را از وضعیت میدان نبرد یا هدف به سیستمهای تهاجمی آمریکا می دهد (وظیفه ثانویه تهاجم با بمب اتم هم روی این پهباد دیده شده است)
[/quote]
دوست عزیز هر کدام از این سیستمهای اخلال بر حسب مشخصات برای یک هدف خاص و اخلال در یک باند مشخص طراحی و ساخته شده اند و نیازی نیست تمام این سیستمها برای حفاظت الکترونیکی از یک پایگاه مورد استفاده قرار بگیرند . برای مثال در مناطق کوهستانی و مناطقی که احتمال تهاجم هوایی ارتفاع پایین وجود دارد ، استقرار اخلالگرهای SPN-40 باند Ku برای اختلال در رادارهای تعقیب عوارض لازم خواهد بود نه اخلالگر ارتباطی R-934B ...
در مورد سیستمهای عکسبرداری و هدایت ماهواره ای (GPS) هم باید عرض کنم سامانه های اخلالگر سیستمهای هدایت ماهواره ای هم در روسیه ساخته شده است و حتی چند نمونه از آن به عراق فروخته شد و در تهاجم سال 2003 آمریکا به عراق مورد استفاده قرار گرفت .